Αρχική Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο6. Ποια είναι η άποψή σας για την σύσταση νέας, ενιαίας δομής καθοδήγησης και υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (ενοποίηση υπαρκτών δομών επιμόρφωσης, υποστήριξης, υπεύθυνων και στελεχών καθοδήγησης);

6. Ποια είναι η άποψή σας για την σύσταση νέας, ενιαίας δομής καθοδήγησης και υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (ενοποίηση υπαρκτών δομών επιμόρφωσης, υποστήριξης, υπεύθυνων και στελεχών καθοδήγησης);

Σχόλια 1 2 3
  • 12 Απριλίου 2011, 18:16 | Z.N.

    Ως Υπεύθυνη Πολιτιστικών, οφείλω να διορθώσω το σχόλιο της κ. Πεταχτή αναφέροντας ότι οι Υπ. Πολιτιστικών Θεμάτων δεν παίρνουμε ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΙΔΟΜΑ. Αντιθέτως, για την υλοποίηση εκδηλώσεων όπως επιμορφωτικές συναντήσεις και άλλα πολιτιστικά δρώμενα ξοδεύουμε από τα δικά μας χρήματα.

  • 12 Απριλίου 2011, 18:05 | M.B

    Η διάδοση λανθασμένης πληροφορίας ισοδυναμεί με συκοφαντία κυρία Πεταχτή. Πληροφοριακά και για αποκατάσταση της αλήθειας η μηνιαία αποζημίωση για τους Υπευθύνους Π.Ε και Α.Υ είναι 70 ευρώ και για τους Υπεύθυνους Πολιτιστικών είναι 0. Επιπλέον, τα χρήματα που ξοδεύουμε από τη τσέπη μας για τις ανάγκες των δράσεων μας ξεπερνούν κατα πολύ την παραπάνω αποζημίωση.

  • 12 Απριλίου 2011, 15:38 | Αναστασάκης Νίκος

    Η κατάργηση ενός θεσμού προϋποθέτει ότι αυτός είναι τουλάχιστον αναποτελεσματικός (ως προς τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε). Διαφορετικά, αν έχει ελαττώματα ή δυσλειτουργίες, γίνονται διορθώσεις σε αυτά, ενισχύονται τα θετικά, και πάνω στην βάση και την εμπειρία που έχει αποκτηθεί εξελλίσεται, αναβαθμισμένος (και πιο αποτελεσματικός).
    Η εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός (φυσικός Δ.Ε.) συνδέεται με δύο απο τους υπο «κατάργηση» (?) θεσμούς, αυτούς των ΓραΣΕΠ, και (κυρίως) αυτούς των ΕΚΦΕ.
    Για τον πρώτο (ΣΕΠ): είναι σε όλους γνωστή η αγωνία των μαθητών για το πως θα δηλώσουν τις σχολές, τι κριτήρια χρειάζονται, τι δουλειά θα βρούν κ.λ.π. Πληροφορίες τις οποίες θα πρέπει να παίρνουν μέσα απο (που αλλού;) το ίδιο το σχολείο. Το σύστημα εισαγωγής απαιτεί εξειδίκευση για όλες αυτές τις πληροφορίες, άρα …ΓραΣΕΠ. Σε ποιον λοιπόν θα απευθύνονται στο μέλλον? (Η απάντηση έχει δοθεί, σε προηγούμενο σχόλιο…). Η λογική είναι απλή: Αφού δίνουν τόσα λεφτά οι γονείς για να πετύχουν τα παιδιά τους στις πανελλήνιες, ας δώσουν και κατι τις ακόμα, για να διαλέξουν σωστά την σχολή που τους ταιριάζει…
    Όσο για τα ΕΚΦΕ… Μια απλή περιήγηση στις ιστοσελίδες των ΕΚΦΕ ανά την Ελλαδα, μπορεί να δώσει (σχεδόν) στον οποιοδηποτε ένα στίγμα για τον ρόλο τους. Είναι οξύμωρο να λέμε ότι θα αναβαθμιστούν οι φυσικές επιστήμες, με εργαστηριακές ώρες στο σχολείο, διαδραστικούς πίνακες, ηλεκτρονικά βιβλία, κ.λ.π. και απο την άλλη να μιλάμε για την κατάργηση των κέντρων στα οποία όλα αυτά τα «καινούρια» έχουν ήδη αναπτυχθεί και λειτουργήσει, έχει ήδη δημιουργηθεί υλικό, έχουν ήδη γίνει επιμορφώσεις, έχει αποκτηθεί σχετική εμπειρία…

    Σε κάθε περίπτωση μπορεί να υπάρχουν και παραδείγματα προβληματικής ή κακής λειτουργίας (Υπάρχει μήπως καποιος θεσμός που να λειτουργεί χωρίς προβλήματα σε αυτήν την χώρα;). Όμως υπάρχει και τέτοιος όγκος σωστής και ελπιδοφόρας δουλειάς, που είναι εγκληματικό να πεταχτεί στα σκουπίδια.

  • 12 Απριλίου 2011, 14:54 | Ελευθερία

    Οι περισσότεροι συνάδελφοι ΠΕ04 και ειδικότερα οι νεοδιόριστοι έχουν επισκεφθεί και επωφεληθεί από τον θεσμό των ΕΚΦΕ. Τα ΕΚΦΕ στελεχώνονται από προσωπικό το οποίο έχει επιλέξει να βρίσκεται εκεί και όλοι έχουν απίστευτη όρεξη για αυτό που κάνουν και έτσι έχουμε καταλήξει να είναι ο πιο επιτυχημένος θεσμός στην εκπαίδευση.
    Φοβάμαι ότι με πιθανή κατάργηση των ΕΚΦΕ τα σχολικά εργαστήρια θα καταρρεύσουν σταδιακά αφού δεν θα υπάρχουν κονδύλια για τον εξοπλισμό τους αλλά ούτε θα μπορούν να προμηθευτούν υλικά ή να δανειστούν όργανα από τα ΕΚΦΕ.
    Η δουλειά των ΕΚΦΕ μπορεί να ελεγχθεί πολύ εύκολα και γρήγορα μέσω των ιστοσελίδων τους αλλά και ζητώντας ίσως κάποια έκθεση ή στατιστικά στοιχεία από τους υπεύθυνους και πιστεύω ότι θα ήταν άδικο να καταργηθούν για λόγους οικονομικούς. Αντιθέτως πιστεύω ότι χρειάζεται αναβάθμιση του ρόλου τους και στις επιμορφώσεις όσον αφορά στην «Ψηφιακή τάξη».

  • 12 Απριλίου 2011, 14:00 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΕΤΑΧΤΗ

    Αν το επίδομα των 200 ευρώ περίπου, που παίρνουν οι Υπεύθυνοι Π.Ε. το μήνα δεν είναι βοήθημα, τότε το επίδομα των 35 ευρώ που παίρνουμε για το ένα παιδί τι είναι;

  • 12 Απριλίου 2011, 10:57 | Χρύσα

    Βρίσκω θετική την πρόταση. Να γίνει. Με την προϋπόθεση το θεσμικό πλαίσιο να ανταποκρίνεται σε πραματικές ανάγκες και να υπηρετεί το βασικό σκοπό του σχολείου και τους στόχους της εκπαίδευσης

  • 12 Απριλίου 2011, 10:28 | ΣΟΦΙΑ ΣΑΡΡΗ

    Καλημέρα!
    Συμφωνώ με τα σχόλια του Δ.Σ. της Π.Ε.ΕΚ.Π.Ε. γιατί δεν νοείται «Νέο Σχολείο» χωρίς περιβαλλοντική εκπαίδευση, περιβαλλοντικά προγράμματα και Υπευθύνους Περιβαλλοντικής Εκπ/σης!
    Πρέπει επιτέλους να αναβαθμιστεί ο ρόλος και η θέση των Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπ/σης οι οποίοι εδώ και 20 χρόνια αγωνίζονται με πενιχρά μέσα για να δημιουργήσουν περιβαλλοντική συνείδηση στις νέες γενιές,από αγάπη και μεράκι γι’ αυτό που κάνουν κι όχι για κάποιο οικονομικό όφελος!
    Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, που η γη, το σπίτι μας, κινδυνεύει από τις αλόγιστες συμπεριφορές των ανθρώπων, θεωρώ ότι όσο απαραίτητος είναι ο αέρας που αναπνέουμε το ίδιο απαραίτητη είναι η παρουσία των υπευθύνων περιβαλλοντικής εκπ/σης και των ΚΠΕ στο «Νέο Σχολείο» και δεν πρέπει πρέπει στο όνομα καμιάς οικονομικής κρίσης να θυσιαστούν!
    Άλλωστε η προσφορά τους είναι πολύτιμη και δεν προκαλούν καμία οικονομική επιβάρυνση στο δημόσιο αφού οι Υπεύθυνοι Π.Ε. δεν έχουν καμία οικονομική βοήθεια για να υποστηρίξουν τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς που υλοποιούν περιβαλλοντικά προγράμματα! Είναι απλοί εκπ/κοί που καταθέτουν την ψυχή τους για ένα βιώσιμο μέλλον!
    Να συνεχιστεί λοιπόν ο θεσμός των υπευθύνων περιβαλλοντικής εκπ/σης στις Δ/νσεις Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης και να αναβαθμιστεί.

    Σοφία Σαρρή, ΠΕ02, Υπεύθυνη Π.Ε. της ΔΔΕ Αργολίδας.

  • 12 Απριλίου 2011, 10:13 | ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΟΥΤΣΙΔΟΥ

    Το σχολείο αποτελεί το πρώτο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης για τους μαθητές. Για ένα αποτελεσματικό σχολείο απαιτείται η διοίκηση να είναι δημοκρατική και συμμετοχική με εξαιρετικές επικοινωνιακές δυνατότητες των ανθρώπων που θα κατέχουν διοικητικές θέσεις (διευθυντής, εκπρόσωποι γονέων κλπ). Το σχολείο (διέυθυνση-διδάσκοντες-σύλλογος γονέων-μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης)θα θέτουν σαφείς και μετρήσιμους στόχους στην αρχή της σχολικής χρονιάς με επιμερισμό των ευθυνών στα μέλη του σχολείου (διευθυντής, διδάσκοντες, μέλη συλλόγου, γονείς, μαθητές). Στο τέλος της χρονιάς θα γίνεται απολογισμός της δράσης και αυτοαξιολόγηση όλων των εμπλεκομένων με στόχο τη βελτίωση της επίτευξης των στόχων του σχολείου. Απαραίτητη είναι και η εξωτερική αξιολόγηση των δράσεων του σχολείου πιθανότατα από στελέχη της Περιφερειακής Δ/νσης. Το Συμβούλιο Σχολικής Κοινότητας θα πρέπει να έχει αυξημένες αρμοδιότητες ακόμη και σε διαδικαστικά θέματα. Για παράδειγμα ο χρόνος αποχώρησης των μαθητών από ένα αποτυχημένο ολοήμερο σχολείο (λόγω έλλειψης ειδικοτήτων ή αδιαφορίας του υπεύθυνου διδάσκοντα) θα πρέπει ιδιαίτερα στην επαρχία που οι περισσότεροι γονείς σχολάνε στις 2 μ.μ. ή στις 3 μμ να είναι νωρίτερα. Η μεταφορά των πόρων από την μείωση των εργατοωρών του δασκάλου, σε στοχευμένες δράσεις θα έφερνε πολλαπλάσια αποτελέσματα στην μόρφωση των παιδιών. Το σχολείο θα πρέπει να αποκτήσει κουλτούρα συμμετοχής, κουλτούρα διαλόγου, κουλτούρα δημιουργίας,κουλτούρα διαφάνειας,κουλτούρα δικαιοσύνης, κουλτούρα λογοδοσίας. Έχουμε τέτοια κουλτούρα ως κοινωνία για να επιτύχουμε ένα τέτοιο σχολείο; Η απάντηση είναι όχι. Είμαστε υποχρεωμένοι να τη δημιουργήσουμε και οι γονείς είναι οι πρώτοι που το θέλουν πολύ. Ευχαριστώ πολύ για το βήμα που μου διαθέσατε.

  • 12 Απριλίου 2011, 08:35 | Φώτης Ποντικάκης

    Οι Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικών Θεμάτων κατά βαθμίδα εκπαίδευσης και τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης πρέπει να παραμείνουν. Αποτελεί κατάκτηση των εκπαιδευτικών η ύπαρξη θεσμών που ενθαρρύνουν και βοηθάνε τον εκπαιδευτικό σε τέτοιες καινοτόμες δράσεις.
    Εννοείται ότι χρειάζεται συντονισμός (π.χ. συνάντηση προγραμματισμού στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς σε κάθε διεύθυνση και σε κάθε Περιφέρεια και πιθανόν απολογιστική στο τέλος της σχολικής χρονιάς).
    Χρειάζεται ακόμη σοβαρή χρηματοδότηση των καινοτόμων δράσεων που μπορεί να γίνεται με ευρωπαϊκά κονδύλια, όπως είχε γίνει με τα Σχολικά Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που συντόνισε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, τα οποία χρηματοδοτούνταν με 2-2.500 ευρώ κατά πρόγραμμα, έχοντας βέβαια παρουσιάσει συγκεκριμένο προγραμματισμό δράσεων, στόχους, προϋπολογισμό και αποδίδοντας απολογισμό και τιμολόγια για τα έξοδα. Αυτό γιατί να μη γίνεται και τώρα;
    Υπάρχει η πολιτική βούληση να υπάρχει και στο μέλλον Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αγωγή Υγείας και Πολιτιστικές Δράσεις, ή όλα θα περιστρέφονται στο νέο σχολείο γύρω από τις εξετάσεις και τις βαθμολογίες;
    Αν υπάρχει η πολιτική βούληση, τα κονδύλια μπορούν να εξασφαλίζονται από την ΕΕ και οι δράσεις αυτές πρέπει να στηρίζονται από ΚΠΕ και Υπεύθυνους (χωριστά για ΠΕ, ΑΥ, Πολιτιστικά κατά βαθμίδα, γιατί αλλιώς πάμε προς τα πίσω, περιορίζουμε αυτές τις δράσεις). Όλα τα άλλα είναι συζήτηση για τα μάτια του κόσμου, για να δικαιολογήσουν τον περιορισμό ή την κατάργηση της ΠΕ, της ΑΥ και των Πολιτιστικών Δράσεων.

  • 12 Απριλίου 2011, 02:25 | Στυλιανος Σαλαπαταρας

    Eχω την τυχη μετα απο 35 ετη υπηρεσιας να ειμαι εκτος εκπαιδευσης ,ως συνταξιουχος λοιπον ,δικαιουμε να εχω μια αποψη ΟΧΙ απο την πλευρα ενος «βολεμενου»η που θα ηθελε να «βολευτει»
    Οι θεσμοι των υπευθυνων σε ολους τους τομεις ΠΕ ,ΑΥ ,ΠΠ ,ΚΕΣΥΠ ,ΓΡΣΕΠ,ΕΚΦΕ ,μπορει να εχουν και καποια αρνητικα στην εφαρμογη ΤΟΥς απο συναδελφους ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΝΕΑ»ΜΟΡΦΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Η κ ΥΠΟΥΡΓΟΣ και η παρεα της να επιβαλλει
    Μη ξεχνατε οτι ολοι αυτοι ΟΙ θεσμοι ξεφυτρωσαν μετα την μεγαλη απεργοσπασια του 1990 (οσοι πηγαν με την τοτε κυβαρνηση ..βολευτικαν ,μεχρι και σχολεια τους εφτιαξαν για να βολευτουν ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ,που σημερα καποιοι αλλοι ερχονται και τα κλεινουν !!
    Δεν συμφωνω με την αποψη του κ Παπασπυρου Αδαμ ,φιλε συναδελφε ξερω τους υπευθυνους της περιοχης και εχουμε εργαστει αρκετα Σαββατοκυριακα ,οταν αλλοι συναδελφοι ετρεχαν για τον επιουσιο (!!!)καποιοι αλλοι ξοδευσαν χρονο προσωπικο και στερουσαν στην οικογενεια τους ΟΧΙ μονο χρονο απο την οικογενειακη παρουσια αλλα και απο το οικογενιακο ΒΑΛΑΝΤΙΟ για να στηθουν προγραμματα σε ΚΠΕ ,σε μη Κυβερνητικες Οργανωσεις κ.α
    Επειδη ο θεσμος ειναι πετυχυμενος ,ολων των παραπανω δραστηριοτητων ,γιαυτο εχουν λυσααξει μερικοι .
    Κυριο/ες τεως συναδελφοι, οι υποστηρικτικοι θεσμοι ειναι το «ΑΡΩΜΑ» του χωρου μας ,ειναι η αλλη κουλτουρα του σχολειου ,και οποιος δεν εχει ΟΡΑΜΑ για μια καλυτερη ΖΩΗ και ΜΟΡΦΩΣΗ των νεων μας ,με συναισθημα και μερακι ειναι αρνητικος -η ισως επειδη ο ιδιος δεν μπορεσε …ΝΑ ΒΟΛΕΤΕΙ!!για να «λουφαρει» τον διαβαλλει.
    Εχω τηνν αποψη οτι οι θεσμοι των υπευθυνων ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ,εχω απειρες προσωπικες εμπειριες στη διαρκεια της θητειας μου ως εκπαιδευτικου και υπευθυνου ΠΕ, που αυτοι οι θεσμοι αλλαξαν την ΖΩΗ αρκετων μαθητων μου και συναδελφων εκπαιδευτικων προς το καλυτερο και να υλοποιησουν υψηλους και ευγενεις ποθους και επιτευματα στη ζωη τους και στην κοινωνια ,λιγες εξαιρεσεις καποιων επιορκων συναδελφων που κατελαβαν μια θεση «για βολεμα» αυτοι ετσι και αλλιως παντα θα υπαρχουν σε οποιο εκπαιδευτικο συστημα και αν θεσπισθει,ας μην λειτουργησει η αρνηση εναντια σε οτι θετικο εχει προσφερει ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ,ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ Η ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ .μερικα πραγματα στη Ζωη δεν μετριωντε με το δραμι αλλα ..με της καρδιας ……οπως λεει ο ποιητης !
    Καλη συνεχεια οποια αποφαση παρει η κ κ Υπουργος σας που θα της συνιστουσα λιγοτερο μενος προς τους εργαζομενους εκπαιδευτικους ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ , η ΗΓΕΣΙΑ θελει και ΑΓΑΠΗ και ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ και ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ !!!(ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΙΣΟΥΝ?)

  • 12 Απριλίου 2011, 00:03 | ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ… , ΑΛΛΑ ΚΑΘΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΗΜΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ – ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ – ΟΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ (βλ. ΥΠΕΚΑ)ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ,ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ,ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ, ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ ΠΗΡΑΝ κτλ κτλ , ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ -ΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ Π.Ε. ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΤΟΝ «ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ» ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ ΑΔΑΜ … ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΟΥ : 1. ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΙΜΑ (ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΛΛΟΥ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ) , 2. ΔΕΝ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ (ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ-ΚΠΕ-ΣΧΟΛΕΙΑ-ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ κοκ)ΓΙΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ!! , ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΖΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ «ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ» ΓΕΝΙΚΑ … ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ._ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΑ «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ»!!! ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ Π.Ε. , Α.Υ. , Π.Θ. κτλ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΑΤΕ (ΠΑΛΑΙΟΙ,ΝΕΟΙ,ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝΤΕΣ)- ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ(ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!!!) , ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ… ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΣ «ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ» ΟΛΟΥΣ!!!

  • 11 Απριλίου 2011, 22:26 | ΔΣ ΠΕΕΚΠΕ

    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
    Π.Ε.ΕΚ.Π.Ε.
    (ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1992)
    Αργοναυτών 34, Αργυρούπολη 16452
    Τηλέφωνο 210 9911165- fax: 210 9911165
    Email: d.s.peekpe.gmail.com
    http://www.peekpe.gr

    «Τα Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και
    η ενσωμάτωση των αρχών της Ε.Α.Α. στο Νέο Σχολείο.
    Υποστηρικτικοί θεσμοί»

    Η αναδιάρθρωση της Παιδείας η οποία προετοιμάζεται στο πλαίσιο του Νέου Σχολείου, έχει επαναφέρει στο προσκήνιο σκέψεις και προβληματισμούς που απασχολούν για χρόνια το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα όμως, έχει αναζωπυρώσει τις ελπίδες που όλοι οι πολίτες εναποθέτουν στη μόρφωση της νέας γενιάς και με αυτήν την έννοια, έχει σηματοδοτήσει την εξαιρετική κρισιμότητα των όποιων σχεδιασμών θα εκπονηθούν αλλά και τη σημασία των αποφάσεων που θα ληφθούν από την πολιτεία.

    Δεδομένης αυτής της συγκυρίας, καταθέτουμε τις απόψεις μας που αφορούν σε ένα πεδίο της εκπαιδευτικής πράξης, το οποίο αγαπήθηκε από τους μαθητές και πέτυχε κάτι το αδιανόητο, να του αφιερώσουν τα παιδιά, οι έφηβοι και οι έφηβες τον ελεύθερο χρόνο τους. Αναφερόμαστε σε εκείνα τα «καινοτόμα σχολικά προγράμματα», τα οποία είναι γνωστά ως Σχολικές Δραστηριότητες (Γ2/4867/92) και πραγματοποιούνται σε εθελοντική βάση από εκπαιδευτικούς και μαθητές

    Οι σκέψεις και οι προβληματισμοί μας, έχουν τις ρίζες τους στην εμπειρία που έχουμε αποκτήσει υπηρετώντας για πολλά χρόνια την εκπαίδευση ως μάχιμοι εκπαιδευτικοί αλλά και ως στελέχη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

    Στόχος μας είναι να φωτίσουμε τις κοινές παιδαγωγικές αρχές και προσεγγίσεις των Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τα οποία την τελευταία δεκαετία αναπλαισιώθηκαν υπό το πρίσμα της Εκπαίδευσης για την Αειφορία.

    Αναφερόμαστε στην αναπλαισίωση, η οποία διατυπώθηκε με σαφήνεια από την Οικονομική Επιτροπή για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (UNECE) στο κείμενο «Στρατηγική της UNECE για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη» (Vilnius, 17-18/3/2005) και υιοθετήθηκε και συνυπογράφηκε ανεπιφύλακτα από το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ., για να σηματοδοτήσει ένα νέο όραμα για την παιδεία και την κοινωνία.

    Από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
    στην Εκπαίδευση για την Αειφορία (sustainability)

    Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ήρθε στο προσκήνιο μέσω μιας σειράς διασκέψεων και συνεδρίων, των οποίων τα κείμενα αποτέλεσαν τη βάση για τη συγκρότηση του θεσμικού αλλά και του παιδαγωγικού της πλαισίου στις χώρες που δεσμεύτηκαν να την εφαρμόσουν.
    Οι πολιτικές αποφάσεις για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών της χώρας μας, δημιούργησαν δυο πεδία δράσης στο Εκπαιδευτικό μας Σύστημα: α) τα Σχολικά Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Νόμος 1892/31-07-1990, παράγραφος 13, άρθρο 111 και Υπ. Απ. 4867/92), τα οποία πραγματοποιούνται σε εθελοντική βάση («εντός» του ωρολογίου προγράμματος του σχολείου για την Πρωτοβάθμια και «εκτός», για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) με την παιδαγωγική και διοικητική καθοδήγηση των Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι επιπροσθέτως
    i) πραγματοποιούν επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και των δυο βαθμίδων της εκπαίδευσης ii) συντονίζουν θεματικά Δίκτυα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και, iii) συνεργάζονται με τα Κ.Π.Ε. και άλλους φορείς για την υλοποίηση των δράσεών τους.
    και β) τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.) τα οποία: i) επισκέπτονται εκπαιδευτικοί με μαθητικές ομάδες τριάντα ατόμων, για να συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικά projects (από μια έως τρεις ημέρες), με την παιδαγωγική και τη διοικητική καθοδήγηση των Υπευθύνων των Κ.Π.Ε. και των μελών των παιδαγωγικών τους ομάδων ii) υλοποιούν επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μεγάλη επιτυχία iii) συντονίζουν σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο θεματικά Δίκτυα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στα οποία συμμετέχει ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός σχολικών μονάδων iv) έχουν εκπονήσει μέχρι σήμερα υποστηρικτικό εκπαιδευτικό υλικό Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας που καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων.
    Μέχρι το 1997, τα Σχολικά Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και τα εκπαιδευτικά projects των Κ.Π.Ε. – καθοδηγούμενα από ετήσιες εγκυκλίους του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. και από τις επιμορφωτικές δράσεις των Υπευθύνων στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, των Κ.Π.Ε. ή άλλων φορέων και από το παιδαγωγικό υλικό που δημιουργούνταν – κινήθηκαν με κεντρικό άξονα την προστασία της φύσης και, ως ένα βαθμό, πέτυχαν να ευαισθητοποιήσουν «οικολογικά» τους μαθητές και τις μαθήτριες αρκετών περιβαλλοντικών ομάδων. Ωστόσο, κατά τη Διεθνή Διακυβερνητική Συνδιάσκεψη της Θεσσαλονίκης (1997), ένας νέος όρος και στόχος σηματοδότησε το νεοσυσταθέν παιδαγωγικό πεδίο και επαναπροσδιόρισε την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ως «Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία» (Sustainability).
    Υπό το πρίσμα της Αειφορίας, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση συνδέθηκε άρρηκτα με την έννοια της Αειφόρου Ανάπτυξης και, συνεπώς, με ένα κρίσιμο πεδίο προβληματισμού: τον ανταγωνισμό για τον έλεγχο των παγκόσμιων πόρων, φυσικών και ανθρώπινων. Γίνεται, λοιπόν, φανερό, ότι με τη νέα της ταυτότητα, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση διευρύνει το πεδίο της, ενσωματώνοντας ζητήματα κοινωνικο-πολιτικά και πολιτισμικά (U.N.E.S.CO., Δεκαετία της Εκπαίδευσης για την Αειφορία 2005-2014).
    Με το διευρυμένο της πεδίο και, κυρίως, με το βλέμμα στραμμένο στο σύγχρονο ενεργό πολίτη, η Εκπαίδευση για την Αειφορία καλείται να λειτουργήσει ως γενικό πλαίσιο εφαρμογής και ανάπτυξης όλων των Σχολικών Δραστηριοτήτων, της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, της Αγωγής Υγείας και των Πολιτιστικών Θεμάτων.
    Ο κρίσιμος, επείγων και υψηλής προτεραιότητας χαρακτήρας της Εκπαίδευσης για την Αειφορία επιβάλει την παρουσία της στο νέο σχολείο που το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. οραματίζεται και σχεδιάζει. Αναφερόμαστε σε μια παρουσία που θα επιτρέπει σε όλους τους μαθητές μας να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη, τη δημιουργικότητά τους και τις καλλιτεχνικές τους δεξιότητες και, ταυτόχρονα, να οικοδομήσουν αξίες, όπως αλληλεγγύη, συνεργατικότητα, ανεκτικότητα και αλληλοσεβασμό. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα θέματα κλειδιά της Εκπαίδευσης για την Αειφορία: ειρήνη, ηθική, δημοκρατία και διακυβέρνηση, δικαιοσύνη, ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, φτώχεια, ασφάλεια, προστασία του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και της πολιτισμικής ποικιλότητας κ.ά.
    Έχοντας ως δεδομένα:
    1) την εμπειρία της πολύχρονης εφαρμογής των Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (1991-2011).

    2) τα ερευνητικά αποτελέσματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου («Η Ποιότητα στην Εκπαίδευση», 2008), σύμφωνα με τα οποία, η καθιέρωση χρονικού πλαισίου υλοποίησης των καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων εντός του ωρολογίου προγράμματος αποτελεί το δεύτερο σημαντικό παράγοντα βελτίωσης της διεισδυτικότητας και της ποιότητάς τους.

    3) τη διεθνή τάση να ενσωματωθεί η Εκπαίδευση για την Αειφορία (οι αρχές, οι προσεγγίσεις και οι στόχοι της) σε όλες τις μορφές της εκπαίδευσης (Το «Αειφόρο Σχολείο», Sustainable School).

    Προτείνουμε, κατά τη διαμόρφωση της στρατηγικής των αλλαγών για το «νέο σχολείο», να συνεκτιμηθεί ο προβληματισμός της διεθνούς κοινότητας για την Αειφόρο Ανάπτυξη και τη σημαντική ευθύνη που φέρει η Εκπαίδευση κάθε χώρας προς την κατεύθυνση αυτή, ειδικότερα αν, όπως η χώρα μας, έχει συνυπογράψει τις διεθνείς συμφωνίες για την ενσωμάτωση της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη στο εκπαιδευτικό της σύστημα.

    Πιο συγκεκριμένα:
    1) την ενσωμάτωση θεμάτων για την Αειφορία στα νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών,
    2) τη θεσμοθέτηση μιας δίωρης εβδομαδιαίας «ζώνης», αφιερωμένης στην υλοποίηση αυτόνομων και αυτοτελών Διαθεματικών Projects με τη θεματολογία και τις μεθοδολογικές προσεγγίσεις και αρχές της Εκπαίδευσης για την Αειφορία.

    Δεν θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε τη σκέψη μας χωρίς να επισημάνουμε δυο, χρήσιμα για το Νέο Σχολείο στοιχεία.
    Πρώτο, το ότι υπάρχει μια θεσμοθετημένη δομή, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται και εφαρμόζονται όλες οι εκπαιδευτικές δράσεις που αφορούν στο Περιβάλλον, την Υγεία και τον Πολιτισμό: η Διεύθυνση Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων (Σ.Ε.Π.Ε.Δ.) του Υπουργείου Π.Δ.Β.Μ.,
    Δεύτερο, το ότι τα πρόσωπα που στελεχώνουν τη δομή, οι Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, οι Υπεύθυνοι και οι παιδαγωγικές ομάδες των Κ.Π.Ε., διαθέτουν πολύτιμη εκπαιδευτική εμπειρία, αυξημένα προσόντα και, το σημαντικότερο, βρίσκονται σε ετοιμότητα, προκειμένου να διασφαλίσουν την επιτυχία του εγχειρήματός, σε συνεργασία με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα.

    ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΠΕΕΚΠΕ

  • 11 Απριλίου 2011, 22:21 | ΔΣ ΠΕΕΚΠΕ

    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
    Αργοναυτών 34, Αργυρούπολη 16452
    Τηλέφωνο 210 9911165- fax: 210 9911165
    e-mail : d.s.peekpe@gmail.com
    http://www.peekpe.gr

    ΘΕΜΑ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ «ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ Π.Ε.» ΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ

    Οι πολιτικές αποφάσεις για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών της χώρας μας, δημιούργησαν δυο πεδία δράσης στο Εκπαιδευτικό μας Σύστημα: 1) τα Σχολικά Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Εκπαίδευσης, τα οποία πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των Σχολικών Δραστηριοτήτων (Υπ. Απ. 4867/92) -σε εθελοντική βάση και εκτός του ωρολογίου προγράμματος του σχολείου- από εκπαιδευτικούς και μαθητές, με την παιδαγωγική και διοικητική καθοδήγηση των Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης της χώρας και 2) τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.), τα οποία επισκέπτονται εκπαιδευτικοί με μαθητικές ομάδες τριάντα ατόμων, για να συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικά project έξι, δέκα οκτώ ή τριάντα ωρών, με την παιδαγωγική και τη διοικητική καθοδήγηση των Υπευθύνων των Κ.Π.Ε. και των μελών της παιδαγωγικής τους ομάδας.

    Η πρότασή μας αφορά, στους εκατόν πενήντα εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι υπηρετούν στη θέση των «Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» και έχει ως στόχο να αποκαταστήσει ένα ζήτημα αναγνώρισης του έργου που επιτελούν.

    Όπως προκύπτει από τις αρμοδιότητες(Y.A60991/ Γ7 -19-6-2006) αλλά, κυρίως, από την καθημερινή πρακτική των «Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης», έργο τους είναι –εκτός από την διεκπεραίωση των διοικητικών θεμάτων- μια σειρά δραστηριοτήτων με αμιγώς παιδαγωγική-διδακτική φυσιογνωμία.

    Πιο συγκεκριμένα, οι «Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης»:
    1) αξιολογούν τα σχέδια των υποβαλλόμενων σχολικών προγραμμάτων ως προς το περιεχόμενό τους, τους στόχους και τη μεθοδολογία που θα ακολουθήσουν
    2) στις περιπτώσεις που χρειάζεται, παρεμβαίνουν για να εμπλουτίσουν τις διαστάσεις του περιεχομένου των σχολικών προγραμμάτων (οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, πολυ-πολιτισμικές) καθώς και την οπτική τους (τοπική, εθνική, παγκόσμια) αλλά και για να κάνουν πιο σαφείς τους παιδαγωγικούς στόχους και τις διδακτικές μεθόδους που θα υιοθετήσουν
    3) οργανώνουν κάθε χρόνο επιμορφωτικά σεμινάρια σε θέματα που αφορούν τον διδακτικό σχεδιασμό των σχολικών προγραμμάτων, τα οποία έχουν πάντα βιωματικό χαρακτήρα
    4) επισκέπτονται τα σχολεία στα οποία εφαρμόζονται προγράμματα(τουλάχιστον 2 φορές ανά σχολικό πρόγραμμα) και συνεργάζονται με τις περιβαλλοντικές ομάδες των μαθητών, άλλοτε για να κάνουν μικρές «υποδειγματικές» δραστηριότητες με τους μαθητές άλλοτε για να «υποδείξουν» τεχνικές ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας-μάθησης ,να εκπαιδεύσουν σε οργανωμένα περιβαλλοντικά μονοπάτια, να ξεναγήσουν σε ειδικά πεδία, να υλοποιήσουν βιωματικά εργαστήρια στο πλαίσιο των τοπικών δικτύων των σχολείων της Δ/νσης τους και
    5) στο πλαίσιο της «Δεκαετίας για τη Βιωσιμότητα», ετοιμάζουν σχέδια σχολικών προγραμμάτων για τα αντίστοιχα θέματα, όπως, «Γεωργία Διατροφή και Ποιότητα Ζωής», «Τα Απορρίμματα στην Πόλη», «Το Δάσος», «Η κατανάλωση», κ.λπ.

    Όλα τα ανωτέρω, καταδεικνύουν ότι ο ρόλος των «Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» είναι, πρωτίστως, παιδαγωγικός και διδακτικός και, μάλιστα, προϋποθέτει βαθιά γνώση και εμπειρία σε παιδαγωγικές και διδακτικές προσεγγίσεις εξόχως απαιτητικές, όπως: η «διαθεματική προσέγγιση», η «διεπιστημονική προσέγγιση», η «βιωματική προσέγγιση» και η «συστημική προσέγγιση». Μιλούμε για γνώσεις και εμπειρίες, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί και από τα Πανεπιστήμιά μας, αφού αυτά καλούν πάντα τους «Υπεύθυνους Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης», άλλοτε ως αξιολογητές της ποιότητας του διδακτικού σχεδιασμού των σχολικών προγραμμάτων, άλλοτε ως επιμορφωτές σε σεμινάρια που οργανώνουν.

    Δεν απομένει, λοιπόν, παρά να αναγνωριστεί ο χρόνος υπηρεσίας στη θέση του «Υπευθύνου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» ως χρόνος διδακτικής υπηρεσίας από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων καθενός και καθεμιάς και να αρθεί η άδικη και διακριτική σε βάρος μας μεταχείριση του Ν.3467/2006 για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης.

  • 11 Απριλίου 2011, 21:11 | ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ ΑΔΑΜ

    Ο θεσμός των υπευθύνων (πολιτιστικών, περιβαλλοντικών, αγωγής υγείας) αν και ξεκίνησαν με ενθουσιασμό πριν αρκετά χρόνια, τους στηρίξαμε, δυστυχώς στην πορεία απογοητευτήκαμε. Απέτυχαν παταγωγωδώς. Κανένα έργο, μακρυά απο τα σχολεία και τους συναδέλφους, εκατοντάδες προγράμματα καθε χρόνο στα χαρτιά όμως μόνο και οχι στην πράξη (βλέπε Ανατολική Αττική με 800 προγράμματα εγκεκριμένα μονο την χρονια 2008 – 2009).Δυστυχώς ο θεσμός αυτος έγινε αφορμή απλά για να βολευονται καποιοι.Και μάλιστα καποιοι παραμένουν σε αυτη τη θέση χρόνια και χρόνια, εχοντας απομακρυνθεί εντελώς απο την εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι άμεση η ανάγκη κατάργησης του θεσμου των υπευθύνων.Ας σκυψουμε στη δουλεια των παιδιων και των συναδέλφων που μπορουν να υλοποιήσουν τετοιες δράσεις μέσα στα σχολεία, με την επιβλεψη των σχολικών συμβούλων ? Ισως να είναι καλύτερα.Δράσεις που θα υλοποιούνται πραγματικά μέσα στο σχολείο και δεν θα παραμένουν μόνο στα χαρτιά να γεμίζουν τα βιογραφικά κάποιων.
    Ευχαριστώ
    Αδάμ Παπασπύρου
    1ο Γυμνάσιο Παιανίας

  • 11 Απριλίου 2011, 11:51 | Παντελής Γαβρίλης

    Θα προσπαθήσω και εγώ, κυρίες και κύριοι, να εκφράσω την ταπεινή μου άποψη, αφ’ ενός ως ενδιαφερόμενος (υπεύθυνος σύμβουλος ΓΡΑΣΕΠ), αλλά και αφ’ ετέρου ως πολίτης που αντιλαμβάνεται –όπως θέλω να πιστεύω- την ‘περιρρέουσα εκάστοτε πολιτική ατμόσφαιρα’ και δεν εθελοτυφλεί.
    Η υπηρεσία που προσφέρουν οι υπαρκτές δομές επιμόρφωσης, υποστήριξης, υπεύθυνων και στελεχών καθοδήγησης (ΕΚΦΕ, ΚΕΣΥΠ, ΓΡΑΣΕΠ) στους μαθητές γονείς και εκπαιδευτικούς, δεν μπορεί παρά να υπακούει στους ίδιους κανόνες με οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία του Κράτους (υγεία, δικαιοσύνη, εκπαίδευση, κ.λ.π) προς τους πολίτες του.
    Όσο πιο κεντρικός και ενοποιημένος είναι ένας φορέας ή μια δομή που παρέχει κάποια υπηρεσία, τόσο είναι μικρότερο το κόστος στον προϋπολογισμό αλλά και η παροχή προς τους πολίτες. Αντιθέτως, όσο περισσότερο αποκεντρωμένος είναι ο εν λόγω φορέας με πολλές δομές κατανεμημένες ‘δίπλα’ στον κάθε πολίτη, τόσο μεγαλύτερα είναι αφ’ ενός το κόστος στον προϋπολογισμό του Κράτους και αφ’ ετέρου η παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Εξαρτάται τι θέλουμε. Πολλά ‘αξιόπιστα’ νοσοκομεία, δικαστήρια, πανεπιστήμια, σχολεία, ΕΚΦΕ, Κέντρα και Γραφεία Συμβουλευτικής ‘απλωμένα’ σε όλη τη χώρα, παρέχουν σαφώς καλύτερες και προσβασιμώτερες υπηρεσίες, αλλά κοστίζουν πολύ περισσότερο από λίγες διακριτές αντίστοιχες μονάδες που απαιτούν από τον πολίτη να ‘πάει αυτός σε αυτές’, αντί να είναι δίπλα του.
    Θεωρώ λοιπόν, ότι οι παραπάνω συγκρίσεις σαν αυτονόητες για τον μέσο νου, δεν αποτελούν αντικείμενο διαβούλευσης ως προς το τι είναι καλύτερο για τους πολίτες, αλλά ως προς το ποια δυνατότητα (οικονομική κατά βάθος) έχει μια πολιτική απόφαση να ικανοποιήσει το αυτονόητο, προσφέροντας της έτσι την συμμετοχική απενοχοποίηση που χρειάζεται.
    Κατά τα άλλα, οι παραινέσεις όλων ημών προς την κατεύθυνση της διατήρησης των υπαρκτών δομών ή ενοποίησής τους, φαντάζουν γραφικές.

  • 11 Απριλίου 2011, 09:57 | Γιάννης Μπεχράκης

    Η αναβάθμιση της εκπαίδευσης έχει σαν προϋπόθεση τη μετάβαση στο «έξυπνο σχολείο» και την ολοκληρωμένη χρήση των ΤΠΕ τόσο στο εκπαιδευτικό όσο και στο διοικητικό έργο. Στο πλαίσιο αυτό πολύτιμο εργαλείο αποτελεί ο θεσμός των ΚΕΠΛΗΝΕΤ ο οποίος χρήζει άμεσης αναβάθμισης για να μπορέσει να επιτελέσει ουσιαστικά το ρόλο του. Σε αντίθετη περίπτωση, οποιοσδήποτε σχεδιασμός που δεν θα συμπεριλαμβάνει μια στιβαρή δομή τεχνικής, συμβουλευτικής και επιμορφωτικής υποστήριξης είναι καταδικασμένος να αποτύχει.

  • 11 Απριλίου 2011, 09:32 | Νικολαΐδου Γεωργία, Μαρίνα Βαχτσεβάνου, Χατζηνικολάου Σοφία, Τερζητάνου Χαρίκλεια, Τομπούλογλου Ιωάννηας, Καλοπούλου Γεωργία

    •Οι Υπεύθυνοι Καινοτόμων Δράσεων είναι από τους πρώτους (1991 Π.Ε, 2001 Α.Υ. και 2003 Π.Θ.) που κατέχουν :
    .την τεχνογνωσία,
    .την επιμόρφωση σε εξειδικευμένα θέματα Περιβάλλοντος, Υγείας και Πολιτισμού που αποτελούν την αιχμή του δόρατος στη Σύγχρονη Εκπαίδευση και κατά επέκταση βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η σημερινή κοινωνία,
    .την εμπειρία πάνω σε θέματα στα οποία τώρα στηρίζεται το Νέο Σχολείο (σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι, συνεργασίες, άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία κ.α.)
    •η πολιτεία έχει ξοδέψει χρήματα όλα τα προηγούμενα χρόνια για να τους καταστήσει φορείς παραγωγής και υλοποίησης εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών πρωτοβουλιών με κέντρο το μαθητή και πρωταγωνιστές τους εκπαιδευτικούς.
    •έχουν δημιουργήσει και συνεχίζουν την παραγωγή αξιόλογου εκπαιδευτικού υλικού.
    Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε την αναβάθμιση και αξιοποίηση των Υπευθύνων Καινοτόμων Δράσεων στο Νέο Σχολείο ως εξής:

    Προκήρυξη στελεχών Εκπαίδευσης Καινοτόμων Δράσεων σε κάθε νέα Διεύθυνση Εκπαίδευσης με άξονες την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, την Αγωγή Υγείας και τα Πολιτιστικά Θέματα ξεχωριστά για κάθε βαθμίδα για λόγους ιδιαιτεροτήτων. Τα παραπάνω στελέχη θα έχουν ρόλο εμψυχωτή, καθοδηγητή με υλοποίηση δειγματικών διδασκαλιών μέσα στην τάξη, παραγωγή υλικού και χρήση ΤΠΕ.

    Το Νέο Σχολείο επιδιώκει υψηλούς δείκτες απόδοσης όσον αφορά τα μαθήματα της κλασικής κατεύθυνσης –γλώσσα, μαθηματικά κ.ά- επιδιώκοντας καθοδήγηση και αξιολόγηση από το έργο των Σχολικών Συμβούλων. Επιπλέον όμως επιδιώκει και Καινοτομία και Αριστεία η οποία δημιουργείται και αναπτύσσεται μέσα από την εμψύχωση, την ενδυνάμωση, την καθοδήγηση μέσα σε ένα εναλλακτικό πλαίσιο. Θεωρούμε ότι κατάλληλοι για τις παραπάνω αρμοδιότητες είναι άτομα τα οποία έχουν εμπειρία και τεχνογνωσία μέσα από τις πολλαπλές εκπαιδεύσεις που έχουν δεχτεί και την ποικιλότητα του ρόλου που έχουν ασκήσει στην υποστήριξη των αντίστοιχων δράσεων (δεξιότητες επικοινωνίας, ενδυνάμωσης ανθρώπινου δυναμικού, ψηφιακής κοινωνικής δικτύωσης).

    Να σημειωθεί ότι με την πρόταση αυτή δεν προκαλείται νέα δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό γιατί οι υπεύθυνοι δράσεων ήδη έχουν γραφεία.

  • 11 Απριλίου 2011, 07:34 | Γιώργος Ανανεωτικός

    Αγαπητοί συμπάσχοντες, «ονειροπόλοι συλΛειτουργοί».
    Με την ευκαιρία που μας δίνει η εξ’ αποστάσεως έκφραση κάποιων προσωπικών απόψεων θα ήθελα να σας παρακαλέσω να εκφράσετε όλα όσα συζητάτε με τον εαυτό σας ή με τους συναδέλφους στα πηγαδάκια των αιθουσών ή όπου αλλού και να τονίσω τα εξής:
    1. Πρώτα εσείς ξέρετε να ερμηνεύετε σωστά την έννοια «πρώτα ο μαθητής».
    2. Πρώτα εσείς αναζητάτε το καλό, το αποδεκτικό, το μοντέρνο, το αποδοτικό και το παιδαγωγικό για το μαθητή.
    3. Πρώτα εσείς αφουγκραστήκατε τους πρώτους προβληματισμούς των παιδιών.
    4. Πρώτοι εσείς αναζητάτε τη συνεργασία των γονιών καθώς και των όποιων άλλων φορέων για το καλύτερο του μαθητή.
    5. Πρώτοι εσείς ζητάτε την αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση.
    6. Πρώτοι εσείς κάνετε πράξη το ρητό: «ακούω και ξεχνώ, βλέπω και θυμάμαι, κάνω και καταλαβαίνω».
    Επειδή ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο συναισθάνεσθε νομίζω την ανάγκη για το καλύτερο.
    ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΠΡΩΤΟΑΚΟΎΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ-ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΕ ΕΚΦΕ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ κατά τη διάρκεια παρουσίασης ΣΕΝΑΡΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΦΥΣΙΚΗΣ, ΧΗΜΕΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΛΟΓΙΣΜΙΚΩΝ ΣΕΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ.
    Με τιμή
    Γ.Α.

  • 10 Απριλίου 2011, 17:59 | Τίνα Νάντσου

    Μου προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η κατάργηση του θεσμού των ΕΚΦΕ.
    Ως καθηγητρια ΠΕ4 βοηθήθηκα πολύ από το ΕΚΦΕ. Το επίπεδο των διδασκόντων είναι πολύ υψηλό και το μεράκι τους μοναδικό.
    Πώς μπορούν να προχωρήσουν οι θετικές επιστήμες στην εκπαίδευση χωρίς τα ΕΚΦΕ; Πώς μπορεί να προχωρήσει η πατρίδα μας χωρίς την ανάπτυξη των εμπειριών και των γνώσεων των νέων παιδιών στις θετικές επιστήμες;

  • 10 Απριλίου 2011, 17:37 | Δ.Κ.

    Ασφαλώς και είναι απαραίτητη η ενιαία διοικητική δομή καθοδήγησης και υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
    Είναι ένα Υπουργείο και όχι μικρά χωριστά υπουργεία.
    Για το θέμα των δομών επιμόρφωσης, αυτές οι δομές θα πρέπει να ενοποιηθούν σε έναν έγκυρο θεσμό-δομή, ο οποίος θα διαθέτει πιστοποιημένους και τακτικά κρινόμενους επιμορφωτές για κάθε κλάδο. Να σταματήσει η πανσπερμία παροχής (δήθεν) επιμόρφωσης από διάφορους κρατικούς φορείς με επιμορφωτές μάλλον αμόρφωτους ή που απέκτησαν την ικανότητά τους εξ επιφοιτήσεως. Η επιμόρφωση θα πρέπει να είναι πιστοποιημένη και να δίνει μόρια-προσόντα με βάση τη διάρκειά της.
    Ο θεσμός του ΓΡΑΣΕΠ-ΚΕΣΥΠ ακόμη και αν είναι απαραίτητος, είναι κατά τη γνώμη μου αποτυχημένος. Ρωτώ: ποιος θα κρατούσε σε ένα σχολείο μια δομή που κοστίζει 40.000€ το χρόνο και παρέχει κάποιες υποτυπώδεις υπηρεσίες σε μονοψήφιο αριθμό «πελατών»; Μάλλον κανείς. Επειδή λοιπόν εκείνοι που απευθύνονται στα ΓΡΑΣΕΠ είναι ελάχιστοι, θα πρέπει να δημιουργηθούν λίγα, σοβαρά και δραστήρια γραφεία. Δεν υπάρχουν περιθώρια να διατηρούμε θέσεις ελάχιστα ή καθόλου αποδοτικές (με εκπαιδευτικούς όρους, αλλά και με οικονομικούς). Σε μια περιοχή το ΚΕΣΥΠ έκανε κάθε Παρασκευή «σεμινάριο» στους Υπ. ΓΡΑΣΕΠ με αποτέλεσμα οι υπέυθυνοι να μην εμφανίζονται καθόλου στο σχολείο τους και στο γραφείο τους. Μια-δυο χρονιές αργότερα ο «Υπεύθυνος του ΚΕΣΥΠ» αυθαίρετα ζήτησε να «απασχολεί» τους υπεύθυνους του ΓΡΑΣΕΠ και την Τετάρτη!!! Η αντίδραση ορισμένων διευθυντών είχε κάποιο αποτέλεσμα.
    Τα ΕΚΦΕ είναι πράγματι χρήσιμα, ωστόσο, αν το Υπουργείο θέλει να περιορίσει τον αριθμό των δομών που προσφέρουν επιμόρφωση και πειραματική επιμορφωτική διδασκαλία, θα μπορούσε να τα ενοποιήσει με τα Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα (ΣΕΚ), χωρίς να υποβαθμιστεί το έργο που προσφέρουν.
    Οι Σχολικοί Σύμβουλοι είναι στελέχη σε εφεδρεία. Είναι πολυτέλεια για μια χώρα να έχει σε ουσιαστική αχρηστία (εκτός από τις Πανελλαδικές, σποραδικά σεμινάρια, ΠΕΚ) ένα τόσο μεγάλο αριθμό ικανών και μορφωμένων στελεχών. Είναι τα καλύτερα στελέχη που διαθέτει η εκπαίδευση (καλύτερα από τους διευθυντές σχολείων, καλύτερα από ορισμένους καρεκλοκένταυρους των γραφείων και της κεντρικής υπηρεσίας). Κι όμως τα στελέχη αυτά βρίσκονται σε ουσιαστική αχρηστία εξαιτίας της αδυναμίας του υπουργείου να ξεπεράσει ορισμένες αγκυλώσεις του παρελθόντος και το στερεότυπο του «επιθεωρητή». Δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί η παιδεία, αν τα καλύτερα στελέχη παραμένουν κλειδωμένα στα ντουλάπια της διοίκησης.
    Τα ΚΠΕ ασφαλώς και θα πρέπει να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, στο ευρύτερο πλαίσιο της Δια Βίου Μάθησης, σε συνεργασία καιμε συγχρηματοδότηση των νέων Καλλικρατικών Δήμων. Προσφέρουν στην τοπική οικονομία με ποικίλους τρόπους, ενώ παρέχουν πλούσιες εμπειρίες στους μαθητές και τις μαθήτριες. Κι εδώ όμως πρέπει να αναθεωρηθεί ριζικά το θεσμικό πλαίσιο.
    Τέλος, οι Υπεύθυνοι (Πολιτιστικών, Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικής) θα μπορούσαν να ενοποιηθούν υπό ένα Σχολικό Σύμβουλο Σχολικών Δραστηριοτήτων που θα επικουρείται από αντίστοιχα στελέχη, με απόσπαση στις διευθύνσεις. Και βέβαια, θα πρέπει να βρεθεί στην ιεραρχία ένας τίτλος που να προσιδιάζει στο έργο που προσφέρουν και όχι να αποκαλούνται «υπεύθυνοι» λες και οι υπόλοιποι είναι ανεύθυνοι.

    Όλα αυτά θα αποκτήσουν νόημα, βέβαια, αν το σχολείο ζωντανέψει. Και αυτό, κατά την ταπεινή μας γνώμη, θα γίνει μόνο αν η διάρκεια της σχολικής ημέρας μεγαλώσει, σπάζοντας περίπου στα δύο με 4 μαθήματα κορμού, διόμιση ώρες για φαγητό-μαθήματα επιλογής, σχολικές δραστηριότητες (Π.Ε./Α.Υ/κτλ, θέατρο, μουσική) και ενισχυτική διδασκαλία. Τα παιδιά μισούν αυτό το σχολείο που τα κρατά 7 ώρες δεμένα στο θρανίο. Αν δεν αλλάξει αυτό όλα θα χειροτερεύουν καιη κατάσταση στα σχολεία θα γίνει αφόρητη (αν δεν είναι ήδη) για τους εκπαιδευτικούς, για τα παιδιά, για τις υποδομές (βανδαλισμοί). Το σχολείο πρέπει να πάψει να είναι πάρκινγκ παιδιών και να γίνει οργανισμός μάθησης. Ο όρος είναι ένας. Τα παιδιά να νιώθουν ελεύθερα και να επιλέγουν σημαντικό μέρος των μαθημάτων που θα διδαχτούν.
    (νομίζω ότι δεν ξεπέρασα την κ. Λιακοπούλου…)

  • 10 Απριλίου 2011, 14:54 | Μανουσάκης Ιωάννης

    Αφού έκανα μια ανάγνωση των αναρτήσεων θα προσθέσω και εγώ τις παρατηρήσεις που αφορούν ΓραΣΕΠ και ΚΕΣΥΠ.
    Είναι γνωστό ότι αυτές οι δομές ως σκοπό, μεταξύ άλλων, έχουν να βοηθήσουν τα παιδιά να επιλέξουν μια σχολή-επάγγελμα που θα τα αντιπροσωπεύει και ως αυριανοί εργαζόμενοι τουλάχιστον θα μπορούν να παράγουν έργο σε ένα εργασιακό περιβάλλον που θα είναι προσωπική τους επιλογή και όχι αποκύημα προσδοκιών γονέων, εκπαιδευτικών, φίλων-γνωστών, ΜΜΕ και γενικότερα του συστήματος.
    Με απορία παρακολουθώ την προσπάθεια υποβάθμισης από την πολιτεία αυτής της υποστηρικτικής διαδικασίας που παρέχεται από τις δομές που προανέφερα και προσπαθώντας να βρω τα ουσιαστικά κίνητρα της, εκθέτω κάποιες σκέψεις μου. Να ξεκαθαρίσω ότι η εξοικονόμηση εκπαιδευτικών που θα προκύψει από τη συρρίκνωση ή και αναστολή λειτουργίας αυτών των δομών είναι γελοία, οπότε ως κίνητρο το απορρίπτω.

    Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το ενδιαφέρον της πολιτείας για την παιδεία, τουλάχιστον όσο μπορώ να θυμάμαι, δεν κινείται με άξονα το να προάγει πολίτες με κριτική σκέψη διότι αυτό θα τους αφύπνιζε και θα μπορούσαν να αμφισβητούν, δείχνοντας εμπράκτως (με την ψήφο τους) τη δυσαρέσκεια τους.
    Αυτό που τίθεται υπό συζήτηση λοιπόν είναι ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος που οδηγεί την πολιτεία να αδιαφορεί στο να έχει εργαζόμενους που, αν μη τι άλλο να μη δυσανασχετούν στη δουλειά τους και τελικά να μην παράγουν το έργο για το οποίο πληρώνονται.
    Η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε τις ώρες που οι εργαζόμενοι στα ΓραΣΕΠ παρείχαν συμβουλευτική υποστήριξη στις μισές. Τώρα η τωρινή κυβέρνηση σκέφτεται να τις διακόψει τελείως. Ποιους εξυπηρετεί αυτό; Ίσως να μην είναι τυχαίο το ότι τα τελευταία 3-4 χρόνια εμφανίστηκαν αρκετά ιδιωτικά κέντρα συμβουλευτικής που με το σχετικό κόστος παρείχαν στην ίδια συμβουλευτική υποστήριξη που παρέχουν δωρεάν αυτή τη στιγμή τα ΓραΣΕΠ και ΚΕΣΥΠ. Με δεδομένο το ότι αρκετές σχολικές μονάδες έχουν δομές ΓραΣΕΠ, αυτό ουσιαστικά λειτουργεί ανασταλτικά στη λειτουργία των ιδιωτικών σταθμών. Έτσι μια πιθανή κατάργησή τους θα άφηνε το πεδίο ελεύθερο. Προσωπικά δεν είμαι κατά της λειτουργίας των ιδιωτικών συμβουλευτικών σταθμών. Εργαζόμενοι είναι και αυτοί, και φυσικά έχουν το δικαίωμα να λειτουργούν παράλληλα. Αυτό όμως που θεωρώ απαράδεκτο από την πολιτεία είναι, καταργώντας την δωρεάν συμβουλευτική υποστήριξη που έχουν οι μαθητές μέσα στο δεύτερο σπίτι τους (το σχολείο) να τους οδηγεί έξω, χρεώνοντας τους γονείς με το σχετικό κόστος. Είναι σαν να έκλεινε τα δημόσια σχολεία και αναγκαστικά να έστελνε τα παιδιά στα ιδιωτικά.

    Οικονομικά λοιπόν θεωρώ ότι είναι τα συμφέροντα και μάλιστα εις βάρος των γονιών, όσοι βέβαια από αυτούς κρίνουν ότι ο στόχος των παιδιών τους δεν είναι μόνο να μαζέψουν όσα περισσότερα μόρια μπορούν και να περάσουν σε «κάποια» σχολή, αλλά να γνωρίζουν πως θα τα αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

    Μανουσάκης Ιωάννης

  • 9 Απριλίου 2011, 22:32 | Φραντζεσκάκη Πετρούλα

    Ως νεοδιόριστη Φυσικό,πριν 7 χρόνια τα ΕΚΦΕ ήταν ο μόνος θεσμός που με στήριξε, με βοήθησε με εποπτικό και ψηφιακό υλικό και μου έδωσε τα κίνητρα να επιμορφωθώ στις ΤΠΕ. Οι συνεργάτες και ο υπεύθυνος ήταν πάντα πρόθυμοι να έρθουν στο σχολείο μου για να βοηθήσουν στον εξοπλισμό του σχολικού εργαστηρίου, να επισκευάσουν όργανα ακόμα και να με υποστηρίξουν σε δειγματικές διδασκαλίες με δικό τους ψηφιακό υλικό.
    Η πρότάσή μου είναι οτι, όχι μόνο δεν πρέπει να παρακάπτονται τα ΕΚΦΕ αλλά να ενισχυθούν ως θεσμός.
    Δεν μπορείτε να μιλάτε για ψηφιακή τάξη και Νέο Σχολείο και να καταργείτε τον πρώτο θεσμό που στήριξε την θεωρία-πράξη-τεχνολογία στην εκπαίδευση, τους μόνους συναδέλφους που είναι κοντά μας εμπνέοντάς μας να είμαστε σωστοί εκπαιδευτικοί και όχι ψυχροί και απρόσωποι δημόσιοι υπάλληλοι.

  • 9 Απριλίου 2011, 20:07 | ΟΥΡΑΝΙΑ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

    Μικρή συμβολή της Κοινωνικής Λειτουργού Λιακοπούλου Ουρανίας στη διαβούλευση για την «ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΏΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ-ΡΟΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ».
    Αθήνα, 8 Απριλίου 2011
    Τα σχολεία κατέχουν θέση κλειδί για τον έγκαιρο προσδιορισμό προβλημάτων συμπεριφοράς των νέων αλλά και για έγκαιρη παρέμβαση σε ανεπαρκή προσαρμογή συμπεριφοράς των νέων.
    Μελέτες έχουν δείξει ότι ο ένας από τους 5 εφήβους αντιμετωπίζει ψυχικές διαταραχές καθώς και ότι οι αυτοκτονίες, η χρήση αλκοόλ, το κάπνισμα, η κατάχρηση ουσιών και η κατάθλιψη αυξάνονται ανάμεσα στους εφήβους. Η κατάθλιψη κι η ψυχική διαταραχή εμφανίζονται περισσότερο σε περιόδους όπου απειλούνται οι κοινωνικοί και διαπροσωπικοί δεσμοί ή στα άτομα που δεν έχουν ιδιαίτερα αναπτυγμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Στα σοβαρά αυτά προβλήματα ο Κοινωνικός Λειτουργός έχει πολλά να προσφέρει, εργαζόμενος και με τις τρεις μεθόδους Κοινωνικής Εργασίας (Κοινωνική Εργασία με Άτομο και Οικογένεια, Κοινωνική Εργασία με Ομάδα, Κοινωνική Εργασία με Κοινότητα).
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός λειτουργεί ενισχυτικά σε θέματα σχέσεων παιδιών- γονιών, σχέσεων συνομηλίκων και θέματα ακαδημαϊκής επίδοσης, στην ανάπτυξη καλής διασύνδεσης και συνεργασίας του σχολείου με υποστηρικτικές υπηρεσίες της κοινότητας (π.χ. κοινωνικής πρόνοιας, υγειονομικές, ψυχολογικής υποστήριξης) αλλά και με την οικογένεια (επισκέψεις κατ’ οίκον, συναισθηματική υποστήριξη, συμβουλευτική, συνοδεία μαθητών και μελών των οικογενειών τους σε διάφορες υπηρεσίες) κ.ά. Ο βαθμός ανάπτυξης, συντονισμού, πρόσβασης και σύνδεσης μεταξύ υπηρεσιών και σχολείου διαφέρει από κοινότητα σε κοινότητα, γι’ αυτό η δουλειά του Κοινωνικού Λειτουργού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από το κοινοτικό πλαίσιο που περιβάλλει το σχολείο και με το οποίο συνεργάζεται για την υποστήριξη των νέων και την καλύτερη αντιμετώπιση των αναγκών τους.
    Αναμφισβήτητα η εμπειρία της απώλειας, της αντιπαλότητας, των αποδιοργανωτικών γεγονότων ζωής συνδέονται με κινδύνους συναισθηματικής και ψυχικής διαταραχής. Η θετική σχέση/σύνδεση των νέων με το σχολείο συνδέεται με υψηλές εκπαιδευτικές επιδόσεις και χαμηλότερα ποσοστά χρήσης ουσιών, λιγότερο επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά και λιγότερα συναισθηματικά προβλήματα. Κατά συνέπεια, η καθιέρωση καλών διαπροσωπικών σχέσεων των νέων με τους εκπαιδευτικούς και τους άλλους σπουδαστές έχει θετικές επιπτώσεις στη συμπεριφορά, την ψυχική και συναισθηματική υγεία κι ευεξία τους, στην αποτελεσματική εκπαίδευσή τους – στοιχεία τα οποία προωθεί ο Κοινωνικός Λειτουργός στη συνεργασία του με τους νέους και τις οικογένειές τους. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μεταβάλλονται οι οικογενειακές και φιλικές σχέσεις, καθώς και οι σχέσεις που δημιουργούνται στο σχολικό πλαίσιο. Η διάλυση αυτών των σχέσεων ή η αβεβαιότητα εγκυμονεί κινδύνους εμφάνισης προβλημάτων συμπεριφοράς αλλά και κοινωνικών και συναισθηματικών προβλημάτων (κρίσιμη ηλικία 13-14 έτη). Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών παίζει και ο Κοινωνικός Λειτουργός, ο οποίος συνεργάζεται με άλλους ειδικούς και εξειδικευμένα Κέντρα για την κάλυψη των εξατομικευμένων αναγκών των νέων και των οικογενειών τους (Ψυχολόγους, Προαγωγούς Υγείας, Ψυχιάτρους, Κέντρα Ψυχικής Υγείας, Κοινωνικές Υπηρεσίες, Κέντρα Πρόληψης, Κέντρα Υγείας, Σωματεία κοινωφελή κ.ά.).
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός βάσει στοιχείων που προέρχονται από Ερωτηματολόγια Κοινωνικής Έρευνας που συμπληρώνουν οι σπουδαστές, αναλύει τις ανάγκες των σπουδαστών, προσδιορίζει τους παράγοντες κινδύνου και τους προστατευτικούς παράγοντες για το κοινωνικό και μαθησιακό περιβάλλον κάθε σχολείου κι εφαρμόζει αποτελεσματικές στρατηγικές για την αντιμετώπιση των θεμάτων των σχολικών πλαισίων σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους γονείς, την κοινότητα. Οι στρατηγικές καλύπτουν συμπεριφορές κινδύνου για την υγεία (κάπνισμα, αλκοόλ, παράνομη χρήση ουσιών), την αντικοινωνική συμπεριφορά (κλοπή, διαπροσωπική βία, καταστροφή ξένης ιδιοκτησίας, πρόωρη σεξουαλική λειτουργία), αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, την ανάπτυξη όλων των πτυχών της προσωπικότητας των νέων σε διάφορους τομείς κ.ά. Η εξέταση των παραγόντων που επηρεάζουν τους νέους, η μεταβολή των παραγόντων κινδύνου και η αύξηση των προστατευτικών παραγόντων που επηρεάζουν την ευεξία και κοινωνική ζωή των παιδιών, των νέων, των γονιών τους και όσων ασχολούνται με τη φροντίδα των νέων είναι απαραίτητα στοιχεία για την ατομική βελτίωση των μαθητών αλλά και την οικογενειακή και γενικότερα την κοινωνική και κοινοτική βελτίωση.
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός χρησιμοποιεί την Κοινωνική Έρευνα για να προσδιορίσει τις ανάγκες του σχολείου, και βάσει των αναγκών προχωρεί στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την εφαρμογή του προγράμματος, χρησιμοποιώντας υλικά, στρατηγικές και μεθόδους κατάλληλες (π.χ. ερωτηματολόγιο, συνέντευξη) για το μαθητικό πληθυσμό προς τον οποίο απευθύνεται. Στηρίζεται σε πρωτόκολλο ηθικής και δεοντολογίας, απαιτεί γονική συγκατάθεση κι εθελοντική συμμετοχή. Ο σχεδιασμός γίνεται ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης των νέων και την ηλικία τους (μικρές ομάδες εργασίας, αυτοσχεδιασμός, παιχνίδι ρόλων, διάλογος, συζητήσεις ομαδικές) κ.ά. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των προγραμμάτων είναι το εννοιολογικό πλαίσιο, η διαδικασία εφαρμογής και το σχέδιο αξιολόγησής τους. Τα προγράμματα αξιολογούνται με επαναλαμβανόμενες έρευνες σε κάθε σχολείο με την πάροδο του χρόνου, προκειμένου να διαφανεί η αποτελεσματικότητά τους. Η αξιολόγησή τους εστιάζει στην ποιότητα (πόσο καλά εφαρμόζεται το πρόγραμμα), στην ποσότητα (πόσο καλά γίνεται), στην έκταση εφαρμογής του (σε πόση έκταση εφαρμόζεται στα διάφορα σχολεία), αλλά και στους παράγοντες που εμποδίζουν ή βοηθούν τη συμμετοχή των σχολείων στην εφαρμογή του (στην έναρξη αλλά και στη διάρκεια του προγράμματος). Σε τακτά χρονικά διαστήματα γίνεται αξιολόγηση της διαδικασίας αλλά και των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων όχι μόνο μεμονωμένα αλλά και σε επίπεδο συστημάτων, προκειμένου να υπάρξει ανατροφοδότηση των στοιχείων, κοινός προγραμματισμός και κοινές δράσεις των σχολείων που συμμετέχουν σ’ αυτά, βάσει βασικών δεικτών δείκτες παρακολούθησης του πληθυσμού, επίλυσης προβλημάτων κ.ά.
    Οι στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από τον Κοινωνικό Λειτουργό τονίζουν την υγιή επικοινωνία σπουδαστών-δασκάλων αλλά και σπουδαστών μεταξύ τους, μέσω της προώθησης του αισθήματος ασφάλειας κι εμπιστοσύνης, της αποτελεσματικής επικοινωνίας, της συμμετοχής σε πολλές δραστηριότητες της σχολικής κοινότητας και γενικότερα της ζωής. Η δημιουργία θετικού κλίματος στην τάξη (προστατευτικός παράγοντας), με την αύξηση του διαλόγου ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και σπουδαστές και με το άκουσμα όλων των απόψεων των νέων με σεβασμό εμποδίζει την απομόνωση των νέων (παράγοντας κινδύνου) κι ενθαρρύνει την αλληλεπίδραση μεταξύ των νέων και των εκπαιδευτικών, στοιχείο που επιδρά θετικά στις σχέσεις μεταξύ των σπουδαστών, μεταξύ σπουδαστών – εκπαιδευτικών, στο κοινωνικό κλίμα της τάξης, ευρύτερα στο κοινωνικό κλίμα του σχολείου, αλλά και στην καλή συναισθηματική κατάσταση των νέων, γι’ αυτό και ο Κοινωνικός Λειτουργός συμβάλλει στην προώθησή τους μέσω των Ομάδων Κοινωνικής Εργασίας (ομάδες μαθητών, ομάδες γονιών). Με την αύξηση των προστατευτικών παραγόντων ευεξίας και κοινωνικής ευημερίας των νέων, τον καλό σύνδεσμο μεταξύ τους, την καλή σχολική συνεκτικότητα επιδιώκεται κι επιτυγχάνεται βελτίωση των ακαδημαϊκών επιδόσεων αλλά και της συναισθηματικής ευημερίας των νέων.
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός ως μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού προωθεί κι επιδιώκει την αύξηση των Προστατευτικών παραγόντων για την προαγωγή ευεξίας και κοινωνικής ευημερίας των νέων, μερικοί από τους οποίους είναι: θετικές σχέσεις με την οικογένεια, θετικοί κοινωνικοί δεσμοί, ένταξη στην ομάδα συνομηλίκων (θετικό αίσθημα ένταξης), συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες (σχολικές, φιλικές, κοινοτικές), ικανότητες επίλυσης προβλημάτων, κοινωνικές δεξιότητες, καλή αντιμετώπιση δυσχερών καταστάσεων, υπευθυνότητα στη συμπεριφορά, αρμονική οικογενειακή ζωή, γονείς που ενθαρρύνουν και υποστηρίζουν θετικές πρωτοβουλίες των παιδιών τους, καλές σχέσεις με ενηλίκους (γονείς, δασκάλους, άλλους), θετική σύνδεση των νέων με το σχολείο, σχολικές επιτυχίες (βαθμολογία, ένταξη σε αθλητική ομάδα), θετικό σχολικό κοινωνικό κλίμα, κοινωνικοί κανόνες ενάντια στη βία, αίσθηση του ανήκειν (σχολική τάξη, ευρύτερη σχολική κοινότητα, οικογένεια, φιλική ομάδα συνομηλίκων, τοπική κοινότητα), κοινωνική ασφάλεια, πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας ή άλλες υπηρεσίες ενδιαφέροντος της κοινότητας, ανθεκτικότητα προσωπικότητας κ.ά.
    Ταυτόχρονα επιδιώκει τη μείωση των Παραγόντων κινδύνου για την κοινωνική ευεξία/ευημερία των νέων και τη συμπεριφορά τους, μερικοί από τους οποίους είναι: Κακός σύνδεσμος με το σχολείο, σχολικές αποτυχίες, βία κι εγκληματικότητα στο σχολείο και τη γειτονιά, οικογενειακή δυσαρμονία, βία και συγκρούσεις στην οικογένεια, ανασφάλεια κοινωνική, μη σεβασμός σε πολιτιστικές διαφορές) κ.ά. Για την αποφυγή των παραγόντων κινδύνου και την προώθηση των προστατευτικών παραγόντων ο Κοινωνικός Λειτουργός προωθεί την ένταξη των νέων σε δημιουργικές δραστηριότητες και συνεργάζεται γι’ αυτό στενά με όλες τις κοινωφελείς τοπικές, δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τις λέσχες φιλίας, τα Κέντρα Νεότητας, τις αθλητικές υπηρεσίες στην κοινότητα κ.ά., επιδιώκοντας την όσο το δυνατόν ικανοποιητική δικτύωση των υπηρεσιών υγείας, κοινωνικής πρόνοιας, άλλων πολιτιστικών κι αθλητικών υπηρεσιών στην κοινότητα προς όφελος των νέων και των οικογενειών τους.
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός εργάζεται χωρίς διακρίσεις με όλα τα άτομα που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες του, σεβόμενος την προσωπικότητά τους και τις πολιτιστικές διαφορές. Ο Κοινωνικός Λειτουργός παίζει μεσολαβητικό ρόλο στη διασύνδεση σχολείου με τις υποστηρικτικές υπηρεσίες της κοινότητας, γι’ αυτό και συντονίζει και προωθεί τη δημιουργία π.χ. Ομάδας Σχολικής Ευημερίας, στην οποία μπορεί να συμμετέχουν ως μέλη εκπρόσωποι από την αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης, από τη Σχολική Επιτροπή, εκπαιδευτικοί, μέλη των Μαθητικών Κοινοτήτων, εκπρόσωποι τοπικών, δημοτικών και κοινοτικών φορέων. Η Ομάδα Σχολικής Ευημερίας έχει την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, της Διοίκησης, του προσωπικού του σχολείου, των σπουδαστών, του συλλόγου γονέων και προωθεί τη διασύνδεση των σχολείων με τις διάφορες υπηρεσίες της κοινότητας, παρέχει πληροφορίες, ιεραρχεί τις προτεραιότητες, καταρτίζει κι εφαρμόζει στρατηγικές που βελτιώνουν το κοινωνικό κλίμα του σχολείου και την κοινωνική ευεξία/ευημερία των νέων. Η Ομάδα Σχολικής Ευημερίας γνωρίζει τους νέους του σχολείου που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και αναλαμβάνει μια συστηματική ανάπτυξη στρατηγικών για εμπλοκή τους σε αθλητικές ή άλλες κοινωνικές ομάδες και πέραν του σχολικού πλαισίου, σε συνεργασία με τις υποστηρικτικές υπηρεσίες της κοινότητας, τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Η μείωση της βίας σε όλους τους χώρους που καθημερινά περνούν πολλές ώρες οι νέοι αυξάνει την εμπιστοσύνη και το αίσθημα ασφάλειας τους και βελτιώνει τις σχέσεις τους με τους εκπαιδευτικούς, στοιχείο που επηρεάζει το γενικότερο κοινωνικό κλίμα του σχολείου. Η καλή διασύνδεση και συνεχή συνεργασία του σχολείου με τις υπηρεσίες της κοινότητας και την οικογένεια βελτιώνει τις σχέσεις εκπαιδευτικών – νέων, ενισχύει τη θετική αλληλεπίδραση των νέων και γενικότερα ενισχύει τη θετική λειτουργία του σχολείου – στοιχείο που επιδιώκει ο Κοινωνικός Λειτουργός.
    Με την ενίσχυση της ποιότητας του κοινωνικού και μαθησιακού περιβάλλοντος αυξάνεται η ικανότητα υπεύθυνης λήψης αποφάσεων των νέων και εξετάζεται η σωστή διαχείριση των συναισθημάτων τους. Ενισχύεται η ενδυνάμωση, η αυτό-αποτελεσματικότητα, η ανθεκτικότητά τους, εξασφαλίζεται ο σεβασμός στη διαφορετικότητα των απόψεών τους. Οι στρατηγικές απευθύνονται σε όλο το σχολικό πλαίσιο, προωθώντας αλλαγές στο σχολικό πρόγραμμα και στην εκπαιδευτική πολιτική – όπου απαιτείται -, εισάγοντας κι ενσωματώνοντας στο πρόγραμμα σπουδών εκμάθηση δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, οικογενειακής επικοινωνίας, παρέχοντας ατομική κατάρτιση, ενισχύοντας την ομαδική εργασία και συνεργασία, τον αυτοσεβασμό, την ανάπτυξη γνωστικών και κοινωνικών ικανοτήτων. Μερικές στρατηγικές που υιοθετεί ο Κοινωνικός Λειτουργός είναι: Κοινωνική Εργασία σε μικρές ομάδες σπουδαστών, κατάλληλη κι ανάλογη με το αναπτυξιακό επίπεδο των νέων και τα θέματα ενδιαφέροντός τους που διαφοροποιούνται σ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής ζωής, προώθηση της συνεργασίας και της θετικής διασύνδεσης του σχολείου με τις υπηρεσίες της κοινότητας (κοινωνικής πρόνοιας, ψυχικής υγείας, δημόσιας υγείας κ.ά.), με την οικογένεια, με απώτερο σκοπό την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών των νέων, την κοινωνική και ψυχική τους ευεξία, την επιδοματική κάλυψή τους, τη δημιουργική απασχόλησή τους (συμμετοχή σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, κατασκηνώσεις, κοινωνικό τουρισμό, λέσχες φιλίας) κ.ά. Η Κοινωνική Εργασία με Ομάδες Νέων περιλαμβάνει επικοινωνία στην τάξη, παιχνίδι ρόλων, ομάδες συζήτησης, επικοινωνία με πρακτικές ασκήσεις και βιωματικές μεθόδους, ενώ η Κοινωνική Εργασία με Ομάδες Γονέων παρέχει συμβουλευτική σε θέματα που απασχολούν τους γονείς και τα παιδιά τους, θεραπευτικά προγράμματα για συγκεκριμένα προβλήματα των νέων (π.χ. χρήση ουσιών) κ.ά. Ο Κοινωνικός Λειτουργός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία, στο συντονισμό και την εποπτεία Ομάδων Εθελοντών για την υποστηρικτική μελέτη μαθητών, στην οποία μπορεί να συμμετέχουν και συνομήλικοι εκπαιδευτές/peer educators (π.χ. πρόγραμμα σπουδαστών ειδικών αναγκών, πρόγραμμα εκπαίδευσης μαθητών λόγω πρόωρης διακοπής του σχολείου ή λόγω μεγάλου αριθμού απουσιών, πρόγραμμα κατά της βίας) κ.ά.
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός στο πλαίσιο της Κοινωνικής Εργασίας με την Κοινότητα συμμετέχει σε κοινές ενημερωτικές συγκεντρώσεις και συνεδριάσεις σχολικών και τοπικών φορέων, σε ομάδες εργασίας με συγκεκριμένα καθήκοντα, σε συντονιστικές επιτροπές προγραμμάτων για την καλύτερη διεξαγωγή τους σε περιφερειακό επίπεδο ή επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. πρόγραμμα κατά της βίας, της χρήσης ουσιών κ.ά.) κι έχει ουσιαστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων. Προωθεί τη δημιουργία μικρών ομάδων εκπαιδευτικών και μαθητών διαφόρων ενδιαφερόντων και θεμάτων, στοχεύοντας στην προώθηση ενός αρμονικού σχολικού περιβάλλοντος. Η βοήθεια των ομότιμων σπουδαστών εκπαιδευτών είναι πολύ σημαντική σε πολιτικές εναντίον της σχολικής βίας (bulling), στη δημιουργία δικτύων υποστήριξης μέσα στο σχολείο αλλά και στην κοινότητα (ενημέρωση, αντιμετώπιση κρίσεων, υποστηρικτική βοήθεια), γι’ αυτό και ο Κοινωνικός Λειτουργός προωθεί την κατάρτιση κι εκπαίδευσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό.
    Η υιοθέτηση πολλών παρεμβάσεων με πολλαπλάσιες στρατηγικές είναι απαραίτητη προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική κοινωνικοποίηση των νέων, δημόσια υγεία, ενισχυμένη κοινοτική δράση, σωστός προσανατολισμός των κοινοτικών υποστηρικτικών υπηρεσιών, ενθαρρυντικό σχολικό και κοινοτικό περιβάλλον, ανάπτυξη των προσωπικών δεξιοτήτων των νέων κ.ά. Μέσα στο σχολικό πλαίσιο μπορεί να τροποποιηθεί το σχολικό πρόγραμμα και να ενσωματωθούν προγράμματα κοινωνικών δεξιοτήτων των σπουδαστών. Η προώθηση του θετικού κοινωνικού/φιλικού περιβάλλοντος του σχολείου μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα στην τάξη, αλλά και γενικότερα σε όλο το σχολικό περιβάλλον. Το σχολείο είναι μια «μονάδα της αλλαγής» σε ένα επίπεδο και το άτομο μία «μονάδα της αλλαγής» σε άλλο επίπεδο. Γενικότερα, οι Κοινωνικοί Λειτουργοί προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και προωθούν την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων των ατόμων και την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους. Εργάζονται για την άμεση και ουσιαστική εξυπηρέτηση των ατόμων σε ενθαρρυντικό και φιλικό περιβάλλον και προωθούν τη συνεργασία, εμπλοκή και κινητοποίηση όχι μόνο των ατόμων αλλά και των διαφόρων υπηρεσιών της κοινότητας μεταξύ τους, έτσι ώστε από κοινού και χωρίς αλληλοεπικαλύψεις να παρέχεται ουσιαστική βοήθεια στους νέους και τις οικογένειές τους στα πολλαπλά προβλήματα που τυχόν αντιμετωπίζουν (κοινωνικού αποκλεισμού, κακοποίησης, ανεργίας, οικονομικής αδυναμίας, εξαρτήσεων από ουσίες, βίας, υγείας κ.ά.)
    Ο Κοινωνικός Λειτουργός με τις τεκμηριωμένες προτάσεις του σε συνεργασία με τη Διεύθυνση του σχολείου, τα μέλη του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, το διοικητικό προσωπικό του σχολείου, τους σπουδαστές, τους αντιπροσώπους από υποστηρικτικές κοινοτικές υπηρεσίες προωθεί κι εντάσσει σε όλες τις πτυχές του σχολικού προγράμματος σημαντικές δεξιότητες αναγκαίες για την κοινωνική λειτουργία και τη συναισθηματική προσαρμογή των νέων, διευκολύνει την ανταλλαγή διαφορετικών απόψεων, ενισχύει τις ομαδικές συζητήσεις, το διάλογο, το σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις, την ενεργό συμμετοχή των σπουδαστών μέσα στην τάξη, τις ομαδικές εργασίες, την επίδειξη και παρουσίαση της εργασίας των σπουδαστών σε ακροατήριο γονιών, σπουδαστών, εκπαιδευτικών, μελών της κοινότητας, προωθεί την ασφάλεια και την επικοινωνία, αναγνωρίζει τη συμβολή των νέων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στο σχολείο προωθεί οργανωτικές αλλαγές π.χ. τη δημιουργία Ομάδας Σχολικής Ευημερίας, τη διασύνδεση του σχολείου και τη συνεργασία του με τις κοινοτικές υποστηρικτικές υπηρεσίες, τη συμμετοχή εθελοντών σε προγράμματα (ετοιμασία φαγητού σ’ ολοήμερο σχολείο, μελέτη μαθητών κ.ά.), τη βελτίωση του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος των νέων με επισκέψεις κατ’ οίκον, εξωτερική κοινωνική εργασία, ατομική και ομαδική συμβουλευτική-υποστηρικτική, υλική, ηθική και οικονομική ενίσχυση μέσω διαφόρων οργανώσεων και οργανισμών κ.ά.
    Οι υπηρεσίες που προσφέρει ο Κοινωνικός Λειτουργός είναι ολιστικές, δεν αποκλείουν τις ομάδες μειονοτήτων, αντίθετα διευκολύνουν τη συμμετοχή των κοινωνικά ευάλωτων ατόμων/ομάδων, χρησιμοποιούν πολιτιστικά κατάλληλες μεθοδολογίες για ομάδες μειονοτήτων, μελετούν όλους τους παράγοντες (φυσικούς, ψυχικούς, κοινωνικούς, συναισθηματικούς, πνευματικούς) και τις επιπτώσεις τους στους μαθητές και τις οικογένειές τους αλλά και στο γενικότερο κοινωνικό σύνολο.
    Πηγές-Βιβλιογραφία
    Patton, G., Franzcp M.D., Bond L., Buttler, H, Glover, S. ( 2003).“Best practice guidelines for mental health promotion programs: Children & Youth “. International Symposium. Journal of Adolescent Health 2003;33:231–239.
    Patton, C. G. et all. (2000). “The Gatehouse Project: a systematic approach to mental health promotion in secondary schools”. Australian and New Zealand Journal of Psychiatry 2000; 34:586–593.
    Εκλογή. (1992). «Σχολική Κοινωνική Υπηρεσία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση». Εκλογή Θεμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας, τ. 94, 3/1992.
    Λιακοπούλου, Ο. (2000). «Η Κοινωνική Εργασία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση». Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας του ΤΕΙ Αθηνών. Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας. Επιστημονική Ημερίδα .
    Λιακοπούλου, Ο. (1999). «Ο ρόλος του Κοινωνικού Λειτουργού στην αγωγή υγείας». ΕΠΕΑΕΚ «Αγωγή Υγείας σε παιδιά με νοητική υστέρηση».
    Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών (ΣΚΛΕ). (1985). “International Federation of Social Workers. Διεθνής Κώδικας Δεοντολογίας για επαγγελματίες Κοινωνικούς Λειτουργούς”. Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος. (ΣΚΛΕ). (1974). «Ο ρόλος του Κοινωνικού Λειτουργού στην εκπαίδευση».
    Χατζηχρήστου, Χ., Λαμπροπούλου, Α. & Λυκιτσάκου, Κ. (2004). « Ένα διαφορετικό σχολείο: Το σχολείο ως κοινότητα που νοιάζεται και φροντίζει». Ψυχολογία 11(1), 1-19.
    Χατζηχρήστου, Χ. & συν. (2004α,β, 2008). «Πρόγραμμα Προαγωγής της Ψυχικής Υγείας και της Μάθησης: Κοινωνική και Συναισθηματική Αγωγή στο Σχολείο. Εκπαιδευτικό Υλικό για Εκπαιδευτικούς και Μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και για Μαθητές Προσχολικής και Πρώτης Σχολικής Ηλικίας». Αθήνα: Κέντρο Έρευνας και Εφαρμογών Σχολικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών & Τυπωθήτω.

  • 9 Απριλίου 2011, 19:21 | Sigater

    Μία από τα χειρότερα. Δεν διακρίνω πουθενά το μαθητοκεντρικό μοντέλο εκπαίδευσης που είναι το σύγχρονο εκπαιδευτικό μοντέλο. Το «Πρώτα ο μαθητής» πρέπει να σημαίνει διδασκαλία σύμφωνα με τις ανάγκες του μαθητή. Διακρίνω μια επιστροφή στο «σκληρό δασκαλοκεντρικό μοντέλο και το υπερσυγκεντρωτικό διοικητικό μοντέλο». Επίσης, είναι μια στροφή προς το Αγγλοσαξωνικό μοντέλο, δηλαδή, το «λίγα και καλά». Είναι ένα Λύκειο που προετοιμάζει για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και τίποτα περισσότερο. Την κριτική σκέψη ας την αφήσουμε για τους λίγους και «ικανούς».

  • 9 Απριλίου 2011, 16:35 | Γιώργος Δάλκος

    Καλό ακούγεται, από την άποψη ότι θα γίνει κάποια οικονομία. Όμως, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα περισσότερα στελέχη στις υπό συγχώνευση υπηρεσίες πήραν τις θέσεις τους μάλλον με αναξιοκρατικό τρόπο, με συνέπεια να προσφέρουν χαμηλής ποιότητας έργο. Το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Να φύγουν οι άσχετοι!

  • 8 Απριλίου 2011, 21:18 | Φώτης Βαλλίνας

    Θα ήθελα πολύ σύντομα να σχολιάσω ότι τα ΕΚΦΕ επιτελούν ένα πολύ σημαντικό έργο στις Φ.Ε. το οποίο το έχουν θίξει και προηγούμενοι συνάδελφοι:
    α. είναι χώρος επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων των εκπαιδευτικών του ΠΕ4
    β. είναι χώρος εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών
    γ. είναι χώρος παραγωγής υλικού (φυλλάδια, οδηγίες, ασκήσεις κτλ)
    δ. είναι χώρος διανομής υλικού (όπως τα παραπάνω) αλλά και στήριξης συναδέλφων σε τυχόν δυσκολίες στην πράξη ή παροχής του υλικού για την πραγματοποίηση πειραμάτων στο σχολείο του κάθε συναδέλφου
    ε. είναι χώρος όπου ο συνάδελφος μπορεί να φέρει τους μαθητές του για να δούν πειράματα
    στ. είναι χώρος που οργανώνει εργαστηριακούς διαγωνισμούς
    και αν δείτε και από την ιστοσελίδα η όλη δουλειά των ΕΚΦΕ είναι πολύ πλούσια.
    Είναι πολύ κρίμα να χαθεί ή να μηδενιστεί ή να υποτιμηθεί η πολύ καλή δουλειά που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια και από πολύ αξιόλογους συναδέλφους με κόπο.
    Και είναι επίσης πιο κρίμα για την παιδεία μας, στην προσπάθεια να διορθωθούν τα κακώς κείμενα (και είναι πολλά)να καούν τα ξερά και τα χλωρά όλα μαζί έτσι άκριτα, επιπόλαια και πρόχειρα.

  • 8 Απριλίου 2011, 21:07 | Angela Kapa

    Eδώ στην Κέρκυρα πάντως, το ΓΡΑΣΕΠ είναι παντελώς άφαντο !!! Δε γνωρίζω να έχει κάνει απολύτως τίποτε για κανένα, μαθητή ή γονιό.Δε θα έπρεπε να παίρνει πρωτοβουλίες και να έρχεται το ίδιο σε επαφή με τη σχολική κοινότητα; ή υπάρχει απλώς για να βολεύονται κάποιο συνάδελφοι;

  • 8 Απριλίου 2011, 19:16 | Γιώργος Τ.

    Συνεχίζοντας τη συζήτηση για το θέμα της απουσίας των ΕΚΦΕ από τη διαβούλευση, θα ήθελα να ενημερώσω τους αρμόδιους ότι σήμερα τα ΕΚΦΕ έχουν υπερβεί τον τυπικό τους ρόλο.
    Πρωτοπορούν στην εφαρμογή των σύγχρονων ψηφιακών εκπαιδευτικών μέσων στη τάξη με τη πλειοψηφία των στελεχών του να είναι Επιμορφωτές ή να έχουν επιμορφωθεί στις ΤΠΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αξιοποίηση του κονδυλίου των 120.000 € που «σπαταλήθηκαν» για Notebooks στα Γυμνάσια. Σε αντίθεση με άλλους κλάδους ο κλάδος των Φ.Ε. είναι ο μόνος που φαίνεται ότι αξιοποίησε τις δυνατότητες που παρείχαν τα λογισμικά στη Φυσική, Χημεία, Βιολογία και Γεωγραφία. Και αυτό γιατί ο υποστηρικτικός μηχανισμός των ΕΚΦΕ έδρασε επιμορφωτικά, με συστηματική και συλλογική εκμάθηση των εκπαιδευτικών στη χρήση του υπολογιστή και των λογισμικών.
    Οι διαδραστικός πίνακας που ….θα μιλάει στους μαθητές, ήδη αποτελεί εργαλείο στα χέρια πολλών ΕΚΦΕ και …μιλάει στους εκπαιδευτικούς για το πώς να τον αξιοποιήσουν πριν ακόμη ξεκινήσουν οι διαδικασίες επιμόρφωσης τους από τις αρμόδιες αρχές
    Η δράση των ΕΚΦΕ ξεπερνά τα πλαίσια της Δ/βάθμιας Εκπαίδευσης και πολλά από αυτά συνεργάζονται με εκπαιδευτικούς της Π/βάθμιας Εκπαίδευσης (ΦΕΚ 141/10-6-2003αρ. 13-παρ.10), με στόχο τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού μέσω πειραμάτων με υλικά καθημερινής χρήσης.
    Ο πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός πειραμάτων Φυσικών Επιστημών στα πλαίσια του Πανευρωπαϊκού Διαγωνισμού EUSO (European Union Science Olympiad) που πραγματοποιείται από το 2008,αποτελεί αποκλειστική πρωτοβουλία των ΕΚΦΕ και έχει στόχο το σχολείο να είναι πρώτα απ΄ όλα «ένα σχολείο …χωρίς τοίχους» και το μαθητή «μικρό ερευνητή», στόχους που επαγγέλλεται και η Νέα Μεταρρύθμιση.
    Αλλά και η συνεργασία με φορείς της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης όπως τα Πανεπιστήμια Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Κρήτης, το ΕΜΠ, τον «Δημόκριτο» έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια. Τα masterclasses (προχωρημένα μαθήματα στη Φυσική σωματιδίων), το science on stage (οι Φυσικές Επιστήμες στο Προσκήνιο) προωθούν επίσης τους στόχους του «μαθητή –ερευνητή» και του «ανοικτού σχολείου».
    Η αξιοπιστία τέλος του μηχανισμού των ΕΚΦΕ φαίνεται και από το γεγονός ότι τα εργαστήρια τους έχουν αξιοποιηθεί και από άλλους φορείς για επιμόρφωση, όπως η επιμόρφωση για την εξομοίωση των δασκάλων από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
    Η εκπαιδευτική προσφορά του θεσμού των ΕΚΦΕ αλλά και η αξιολόγηση του είναι πλέον εύκολο να γίνει μέσα από το διαδίκτυο. Η δράση τους φαίνεται μέσα από τις ιστοσελίδες τους και είναι στη διάθεση οποιασδήποτε εξωτερικής αξιολόγησης.
    Αντί λοιπόν να αγνοούνται τα ΕΚΦΕ το ορθό που θα έπρεπε να πράξει το Υπουργείο είναι η αναβάθμιση και αξιοποίηση των ΕΚΦΕ ως Επιμορφωτικά Κέντρα με πολλαπλές δραστηριότητες ώστε να καταστούν τα κέντρα στήριξης στις Φυσικές Επιστήμες για το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο, στο πλαίσιο της Ψηφιακής Τάξης και του Νέου Σχολείου.

  • 8 Απριλίου 2011, 18:27 | Ιωάννης Ιωάννου

    Ως εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα ήθελα και εγώ να τοποθετηθώ σε δυο θέματα. Των ΕΚΦΕ που τυγχάνει να είναι της ειδικότητας μου και των δομών ΚΕΣΥΠ & ΓραΣΕΠ.

    Για το θέμα των ΕΚΦΕ θα συμφωνήσω με τους υπολοίπους που εξέφρασαν την απορία τους για την πιθανή κατάργηση τους, προσθέτοντας ότι στα περισσότερα, για να μην πω σε όλα, διεκπεραιώνονται καινοτόμες δράσεις με εφαρμογή τους στα νέα δεδομένα του σχολείου του «αύριο». Αν δεν ενδιαφέρουν την πολιτεία βήματα «εμπρός», αλλά «πίσω» τότε καλά κάνει για αυτήν την πιθανή κατάργησή τους. Καλό είναι όμως να το διευκρινίσει και να σταματήσει να διατείνεται για ένα σχολείο με «όραμα» παίζοντας επικοινωνιακά παιχνίδια με την λεγόμενη «ψηφιακή διάσταση» εισάγοντας διαδραστικούς πίνακες χωρίς να έχει φροντίσει να επιμορφώσει νωρίτερα τους χειριστές τους.

    Στο θέμα των δομών ΓραΣΕΠ και ΚΕΣΥΠ έχω να πω τα εξής. Στο σχολείο που υπηρετώ υπάρχει δομή ΓραΣΕΠ και μπορώ να βεβαιώσω ότι η συμβουλευτική υποστήριξη που παρέχεται είναι υψηλών προδιαγραφών και σίγουρα δεν μπορεί να υποκατασταθεί με συμβουλευτική μέσω ηλεκτρονικών πυλών, όπως αυτή που εμφανίστηκε πρόσφατα και διαπίστωσα ο ίδιος ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ενημερωτικό portal τύπου in.gr σε εκπαιδευτικούς τομείς. Ο γιός μου επισκέφτηκε το εν λόγω ΓραΣΕΠ και έμεινε ικανοποιημένος με τη όλη συμβουλευτική διαδικασία, καθώς πριν 2 χρόνια, πριν τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων, είχε πολλές ερωτήσεις τόσο με τις επαγγελματικές επιλογές όσο και με θέματα επαγγελματικής αποκατάστασης, που εγώ, ως πατέρας και εκπαιδευτικός, δεν μπορούσα να δώσω ουσιαστική βοήθεια. Εκτός από τη στήριξη του γιού μου, σε δυο προσωπικές συναντήσεις που είχα με τον υπεύθυνο του ΓραΣΕΠ, βοηθήθηκα και ο ίδιος από τις αναλύσεις του συνάδελφου σε θέματα τόσο εκπαιδευτικής τόσο και σε επαγγελματικής εξέλιξης

    Τελειώνοντας θα πρότεινα τη συνέχεια της πολύ καλής δουλειάς των συναδέλφων στα ΕΚΦΕ, τη ανάπτυξη των δομών ΓραΣΕΠ σε περισσότερες σχολικές μονάδες και τη δυνατότητα επισκέψεων σε ΚΕΣΥΠ περισσότερες απογευματινές ώρες. Το να λειτουργούν πρωί δε διευκολύνει τους μαθητές γιατί θα πρέπει να απουσιάσουν από το σχολείο. Ίσως ένα μεγάλο πλεονέκτημα των ΓραΣΕΠ σε σχέση με τα ΚΕΣΥΠ είναι ότι οι μαθητές δεν χρειάζεται να φεύγουν από τη σχολική μονάδα και έτσι δεν τίθενται θέματα συνοδείας και απουσιών.

    Ι. Ιωάννου
    Φυσικός

  • 8 Απριλίου 2011, 16:19 | Κ. Μοράκης

    Οι περισσότεροι καθηγητέςΠΕ4 της χώρας έχουν επωφεληθεί από τον θεσμό των ΕΚΦΕ (Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών) και έχουν βελτιώσει την ποιότητα της διδασκαλίας τους.
    Τα ΕΚΦΕ εξοικονομούν χρήμα προσφέροντας δωρεάν επιμόρφωση και συντηρώντας τα όργανα και τα εποπτικά μέσα των σχολείων μας. Πιστεύω ότι είναι χρήσιμα και μπορούν να προσφέρουν ακόμα περισσότερα.

  • 8 Απριλίου 2011, 15:59 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

    Είμαι εργαζόμενη μητέρα 3 παιδιών. Ο μεγάλος τελειώνει φέτος το Λύκειο, ο μικρός πηγαίνει 1η Λυκείου και η μικρότερη 2α Γυμνασίου. Καλώς ή κακώς ο χρόνος που αφιερώνουμε και πολύ περισσότερο οι γνώσεις που έχουμε οι περισσότεροι γονείς για τη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι τέτοια που να μας επιτρέπει την ενεργητική συμμετοχή μας στον τομέα στήριξης των παιδιών μας. Τα συστήματα αλλάζουν τόσο συχνά που εκ των πραγμάτων είναι λίγο δύσκολο να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και να κατανοήσουμε τι είναι καλύτερο για τα παιδιά μας, πάντα σε σχέση με τις επιλογές που τους δίνονται.
    1. Γενικό Λύκειο ή ΕΠΑΛ;
    2. Θετική, Τεχνολογική ή Θεωρητική κατεύθυνση;
    3. Ποια επιστημονικά πεδία και ποιες σχολές ταιριάζουν καλύτερα στα θέλω των παιδιών μας;

    Έτσι τις περισσότερες φορές θεωρούμε ότι λέγοντας τους ότι συμφωνούμε με τις αποφάσεις τους, τις οποίες σχεδόν ποτέ δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο τις παίρνουν, και τους στηρίζουμε, ουσιαστικά δεν προσφέρουμε κάτι, απλά νιώθουμε ότι συμμετέχουμε στις εκπαιδευτικές και ουσιαστικά επαγγελματικές επιλογές τους.

    Εγώ τουλάχιστον ένιωθα και φυσικά ακόμα νιώθω ανεπαρκής να συμμετέχω ενεργητικά και όχι παθητικά στο θέμα της υποστήριξης όταν ο μεγάλος μου γιός, μπερδεμένος με την επικείμενη επιλογή σχολών, γκρίνιαζε συνέχεια. Είχα αποφασίσει να τον πάω σε ένα κοντινό κέντρο συμβουλευτικής στο οποίο η όλη διαδικασία (Τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού και 3 ακόμα επισκέψεις) θα κόστιζαν 230 ευρώ. Λίγο πριν πάμε με τα 2 μεγάλα παιδιά μου, συζητώντας το θέμα με τον μαθηματικό στο σχολείο που πήγα να πάρω τους βαθμούς των παιδιών, μαθαίνω ότι υπάρχει στο Λύκειο γραφείο αντίστοιχο με αυτό που είχα σκοπό να πάω, και κάνει την ίδια δουλειά ΔΩΡΕΑΝ. Βρίσκω τον υπεύθυνο και μου λέει ότι τα παιδιά ενημερώνονται για την ύπαρξη αυτού του γραφείο από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Πολλά είναι αυτά που τα παιδιά μας θεωρούν ως μη ενδιαφέρονται και δυστυχώς δεν μεταφέρονται σε μας τους γονείς για να έχουμε και εμείς άποψη. Κλείνουμε ραντεβού και για τα δυο αγόρια και μετά από 3-4 συναντήσεις με το καθένα ξεχωριστά (μέσα σε αυτές συμπεριλαμβανόταν και το Τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού) ο μικρός έχει πλέον ξεκαθαρισμένη άποψη για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει, και ο μεγάλος ξέρει ήδη ποιες σχολές θα βάλει στο μηχανογραφικό πριν καν δώσει πανελλήνιες εξετάσεις. Για τον μεγάλο το κέρδος ήταν ίσως σημαντικότερο, γιατί μπορεί να διαβάζει πλέον με λιγότερο άγχος για τις πανελλήνιες, αφού ήδη το μπέρδεμα που είχε για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δεν υπάρχει πια.

    Αυτήν την υπηρεσία που μας προσφέρθηκε εντελώς δωρεάν, εμείς ως γονείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ να παρέχουμε στα παιδιά μας. Θα αναγκαζόμαστε να πληρώσουμε ιδιωτικό συμβουλευτικό σταθμό για κάτι το οποίο ήδη υπήρχε στο σχολείο των παιδιών και έτυχε να μη γνωρίζουμε.

    Έμαθα επίσης ότι δεν έχουν όλα τα σχολεία αυτή τη δυνατότητα. Το Γυμνάσιο της μικρής δεν έχει τέτοιο γραφείο. Ο λόγος που γράφω εδώ είναι να δηλώσω ότι θα ήταν καλό να επεκταθεί αυτή η υπηρεσία και σε όλα τα γυμνάσια και λύκεια, έτσι ώστε τα παιδιά μας να έχουν μια ουσιαστική υποστήριξη και ενημέρωση στα θέματα επιλογών που οδηγούν σε μια επαγγελματική καριέρα.

    Κατερίνα Νικολακοπούλου

  • 8 Απριλίου 2011, 15:13 | Καραφύλλη Μαριάνθη

    Αν θα λειτουργήσουν όπως και οι σημερινοί Σχ. Σύμβουλοι, μηδέν εις το πηλίκον

  • 8 Απριλίου 2011, 14:24 | ΤΖΟΥΒΑΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

    ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ ΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΕΠ ΚΕΣΥΠ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΑ ΕΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΣΕΠ:

    ΤΑ ΓΡΑΣΕΠ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΣ ΟΠΟΥ Ο ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ. ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΕΣ ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΑ «ΠΡΟΝΟΜΙΑ» ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ. Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΟΕΠΙΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΧΕΕΤΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ.

    ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ – ΠΧ ΝΗΣΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΥΠΑΡΞΗ ΓΡΑΣΕΠ ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΗΘΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. ΤΟ ΚΕΣΥΠ ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΤΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ (ΧΡΟΝΟΒΟΡΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΓΚΡΙΣΕΩΝ & ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ) ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ.

    ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ Η ΔΡΑΣΗ ΕΝΟΣ ΚΕΣΥΠ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΗΧΗΣΗ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΥΔΟΚΙΜΙΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΓΡΑΣΕΠ. ΚΑΤΑΔΥΚΝΥΕΤΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΛ ΕΠΛ ΤΕΕ ΕΠΑΛ ΕΠΑΣ ΚΛΠ)

    ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΘΕΣΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΚΕΣΥΠ ΣΕ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΣΥΠ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ.

    ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΚΟΙΛΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΚΑΘΕ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΣΕΠ. ΙΣΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ Η ΕΞΩΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ (ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΧ ΙΚΑ ΤΕΒΕ ΤΣΜΕΔΕ ΠΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Η ΠΟΣΟΤΙΚΑ ΜΕ ΜΗΝΕΣ ΑΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ) ΚΑΘΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΝΟΜΙΜΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΤΗΘΕΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.

    ΠΑΝΤΩΣ Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ.

    ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΓΡΑΣΕΠ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΦΙΛΙΚΟΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΥΠΟΔΟΜΗ Η ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΟ ΧΩΡΟ ΓΙΑ THN ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – PROJECT. ΗΔΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΓΡΑΣΕΠ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΠ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΣΧΕΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΤΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ. ΣΠΑΤΑΛΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ

  • 8 Απριλίου 2011, 11:49 | Νίκος Πειραματικός

    Συνεχίζοντας τη συζήτηση για το θέμα της απουσίας των ΕΚΦΕ από τη διαβούλευση, αναφέρω συνοπτικά γιατί θεωρείται ότι ο ρόλος των Ε.Κ.Φ.Ε. είναι αναντικατάστατος και θα πρέπει να αναβαθμισθούν και να αποτελέσουν τα κέντρα στήριξης της «Ψηφιακής τάξης» και του «ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ» στις Φυσικές Επιστήμες στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο (Δες ιστοσελίδα ΠΑΝΕΚΦΕ, http://www.ekfe.gr ) :

    Ως γνωστόν τα Ε.Κ.Φ.Ε. συμβάλουν γενικότερα στην ανάπτυξη των εργαστηριακών δραστηριοτήτων:
    • ως τόπος συνάντησης για τους εκπαιδευτικούς Α΄βάθμιας και B’βάθμιας Εκπ/σης και χώρος ανταλλαγής απόψεων και διδακτικών προσεγγίσεων στις Φυσικές Επιστήμες και στην διαθεματικότητα,
    • αποτελούν βασική υποστηρικτική υπηρεσία για την λειτουργία των εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών των σχολικών μονάδων,
    • οργανώνοντας τοπικούς και πανελλήνιους διαγωνισμούς πειραμάτων,
    • μετέχοντας σε παγκόσμιους αντίστοιχους διαγωνισμούς μαθητών ή καθηγητών,
    • οργανώνοντας διαδραστική έκθεση πειραματικών δραστηριοτήτων και νέων τεχνολογιών στο χώρο του Ε.Κ.Φ.Ε.,
    • προετοιμάζοντας ομάδες μαθητών για τη συμμετοχή σε πανελλήνιους ή πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς πειραμάτων ( EUSO) κ.ά.

    Να επισημάνουμε ακόμη, ότι σύμφωνα με τους 5 στόχους του «ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ», οι (β), (γ) και (ε), οι οποίοι είναι:
    (β) Ο Μαθητής γίνεται «μικρός Επιστήμονας. Αποκτά γνωστική επάρκεια στον χειρισμό των μαθηματικών εννοιών, την εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή, και παράλληλη ανάπτυξη της μαθηματικής λογικής και αφαιρετικής ικανότητας. Κατακτά αντίστοιχες γνώσεις και δεξιότητες στις φυσικές επιστήμες και την τεχνολογία.
    (γ) Ο Μαθητής γίνεται «μικρός ερευνητής» . Αποκτά ποιότητα και ταχύτητα στην ανάλυση και στη σκέψη, επάρκεια στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας ώστε με κριτική ικανότητα να μπορεί να επιλέγει μέσα από την πληθώρα πληροφοριών και γνώσεων που έχει πλέον στην διάθεση του.
    (ε) Ο Μαθητής κατακτά το «Μαθαίνω πώς να μαθαίνω», και δίνεται τέλος στο «μαθαίνω απ’ έξω», με νέες διδακτικές μεθόδους, εκπαιδευτικά υλικά και ψηφιακά εργαλεία.
    αυτά μπορούν να προωθηθούν μέσα από το δίκτυο των Ε.Κ.Φ.Ε. Οι στόχοι αυτοί άλλωστε αποτελούν τους σκοπούς της καινοτόμου δράσης των Ε.Κ.Φ.Ε.

    Όσον αφορά την «Αναβάθμιση στις Διδακτικές Μεθόδους και το πέρασμα από το «τόσες λέξεις ξέχασες», στο «τι κατάλαβες»», στις Φυσικές Επιστήμες επιτυγχάνεται με την ένταξη του πειράματος (πραγματικού και εικονικού) στη διδακτική πράξη και απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας των Εκπαιδευτικών. Αυτή η αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με συνεχείς παρεμβάσεις (επιμορφώσεις, παρουσιάσεις κ.λ.π.), οι οποίες όπως έδειξε η πράξη μπορούν να γίνουν μόνο από τα Ε.Κ.Φ.Ε. και από την αλλαγή του συστήματος αξιολόγησης.
    Ο θεσμός των Ε.Κ.Φ.Ε. κρίνεται επίσης αναγκαίος στην στήριξη των προγραμμάτων «ΜΕΙΖΩΝΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ» σε ό,τι αφορά την πειραματική – εργαστηριακή διδασκαλία, την εφαρμογή Νέων Τεχνολογιών στη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών καθώς και την αξιοποίηση των ΤΠΕ.

  • 8 Απριλίου 2011, 11:44 | Σταυρίδης Θεόδωρος

    Μου προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η μη αναφορά σε έναν από τους πιο πετυχημένους θεσμούς του σχολείου, στο θεσμό του ΕΚΦΕ.
    Ως καθηγητής ΠΕ4 βοηθήθηκα πάρα πολύ από το ΕΚΦΕ. Κάθε αποροία μου μπορούσε να απαντηθεί. Ειδικά στις εργαστηριακές ασκήσεις δεν θα μπορούσα να τις εκτελέσω χωρίς την υποστήριξη του ΕΚΦΕ (επιδιόρθωση οργάνων, δανεισμός οργάνων κλπ).

  • 8 Απριλίου 2011, 10:41 | Βαγάκης Π.

    Θεωρώ ότι η σύσταση νέας ενιαίας δομής ότι αποτελεί ένα σημαντικό βήμα που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό, θα έπρεπε ακόμη να έχει υπάρξει οργανόγραμμα όλων αυτών που θα αποτελούν την ενιαία δομή με σαφή και ξεκάθαρο ρόλο, αρμοδιοτήτων και η σχέση – συνεργασία μεταξύ τους. Ιδιαίτερα θα ήθελα να αναφερθώ στα ΚΕΣΥΠ (ΚΕΝΤΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ), που υπηρεσίες πρέπει να επεκταθούν σε όλο το φάσμα των ηλικιών από 6-96 χρονών. Να τονίσω τον παιδαγωγικό – μορφωτικό και υποστηρικτικό ρόλο όχι μόνο στη λήψη μιας επαγγελματικής απόφασης, αλλά και στο σχεδιασμό μιας ολόκληρης δια βίου σταδιοδρομίας εξέλιξης και ανέλιξης. Δυστυχώς πολλές φορές η συμβουλευτική έχει ταυτιστεί με την πληροφόρηση, που μεν αποτελεί ένα βασικό συστατικό της συμβουλευτικής , αλλά η πληροφόρηση δεν είναι πλέον το ζητούμενο, σε μια κοινωνία που συνεχώς αλλάζει και μεταβάλει τα δεδομένα , με πολύ γρήγορο ρυθμό. Διότι σήμερα πλέον υπάρχει η δυνατότητα της πληροφόρησης από πολλές πηγές και συνεχώς αυξάνεται η δυνατότητα της άμεσης και συγκεντρωμένης πληροφόρησης . Ο χειρισμός και η αξιολόγηση της πληροφορίας , είναι πλέον το ζητούμενο και σε αυτό η συμβουλευτική έχει λόγο , όπως και ο θεσμός – μάθημα του ΣΕΠ (ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ) , τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο λύκειο.

  • 8 Απριλίου 2011, 10:25 | Ιωάννης

    Αγαπητοί συμπάσχοντες για την εκπαίδευση.
    Έχω ζήσει αρκετές μεταρρυθμίσεις – ενοποιήσεις, ανωτατοποιήσεις κλπ.
    Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι:
    ότι καλό δημιουργείται και προσφέρει πραγματικά στην πραγματική εκπαίδευση των νέων της πατρίδας μας, ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ, με παράξενες μεθόδους.
    Τι να θυμηθώ!
    *Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια
    *Πρόγραμμα Φυσικής PSSC
    *ΚΕΜΔ-Εργοστάσιο κατασκευής εποπτικών μέσων διδασκαλείας
    *Μετατροπή αιθουσών πειραματικής εξάσκησης των μαθητών σε αίθουσες διδασκαλείας – φύλαξης μαθητών.
    *Κατάργηση προτύπων σχολείων
    *Κατάργηση (πραγματικών) πειραματικών σχολείων
    * …….
    Αυτά τα λίγα που ανέφερα δεν είχαν «πρώτα τον μαθητή»;
    Τώρα βλέπω να απουσιάζει απο την παρουσίαση της υπάρχουσας κατάστασης, στο κείμενο για διαβούλευση, ότι έχει δουλέψει πραγματικά στο χώρο της διαρκούς επιμόρφωσης και δια βίου μάθησης των καθηγητών ΠΕ4,
    τα Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ).
    Ας ριξουμε μιά ματιά στο «λίγα» που έχουν κάνει αυτά και αρκετοί υπεύθυνοι αυτών, ενεργοί και συνταξιούχοι(πλέον):
    *Εφεραν στη χώρα (Γ κοινοτικό πλαίσιο στηριξης) τα αναγκαία χρήματα και σήμερα μπορούμε να υπερηφανεύονται ακόμη και αυτοί που πολεμούν τα ΕΚΦΕ,για το ότι, σχεδόν όλα, τα Γενικά Λύκεια διαθέτουν άρτια εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικών επιστημών.
    *Σχεδόν κάθε εβδομάδα ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών ΠΕ4 εκπαιδεύεται , ενημερώνεται, ανταλλάσει απόψεις για την πιο άρτια διδασκαλεία των ΦΕ με αξιοποίηση των εργαστηρίων, νέων τεχνολογιών και πραγματοποίηση εργασιών.
    *Επιμορφώνουν τους καθηγητές ΠΕ4 στην εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία (μικρουπολογιστές,αισθητήρες, διαδραστικοί πίνακες, δημιουργία φακέλων PP ανά διδακτική ώρα.
    *Παράγουν εκπαιδευτικό υλικό για την αξιοποίηση αυτού του μεγάλου πλούτου που υπάρχουν στα Σχολικά Εργαστήρια Φυσικών Επιστημών.
    *Η ‘Ενωσή τους αλλά και μεμονωμένοι υπεύθυνοι διοργανώνουν Ευρωπαικούς διαγωνισμούς (ΕUSO,Physics on stage, κλπ) στους οποίους οι συμμετέχοντες έχουν αποσπάσει βραβεία, αριστεία και επαίνους.Όμως δεν ξέρω για ποιό λόγο όλα αυτά δεν προβάλλονται, όμως προβάλλεται η απότυχία μας στο διαγωνισμό PISA και μάλιστα από αυτούς που με τις προτάσεις τους, βλέπε υψηλόβαθμα στελέχη της εκπαίδευσης, έχουν συμβάλει σε αυτή την αποτυχία. Γιατί άραγε;
    Για τις δράσεις αυτές θα μπορούσα να γράφω ημέρες.
    Για την απουσία των ΕΚΦΕ απο το κείμενο αποτύπωσης της υπάρχουσας κατάστασης θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι εσκεμένη, όμως κάτι μέσα μου μου λέει ότι για μιά ακόμη φορά, τα τροκτικά της εκπαίδευση τρομάζοντας από τέτοια κινητικότητα και ανιδιοτέλια των υπ.ΕΚΦΕ η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την δική τους δράση και τις οικονομικές τους απολαβές, έπιασαν δουλειά.
    Αγαπητοί μου τι «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» φτιάχνουμε άν ο εκπαιδευτικός αλλά και ο μαθητής δεν έχει ανθρώπους να τον στηρίζουν πραγματικά, όποτε το ζητήσει.
    Αν δεν αξιοποιήσουμε ότι υποδομή υπάρχει, και στον κλάδο των ΦΕ υπάρχει υποδομή που με σημερινούς υπολογισμούς κοστολογείται από 200.000 – 400.000 EURO.
    Αν δεν αξιοποιήσουμε τα πραγματικά ικανά στελέχη, αυτά που πράτουν και όχι αυτά που λένε ωραία κενά λόγια
    και απλά βολεύονται;
    Για τα ΕΚΦΕ πιστεύω ότι αποτελούν μια επιτυχιμένη καινοτόμα δράση στο χώρο της Εκπαίδευσης, τα μοναδικά πραγματικά επιμορφωτικά κέντρα και τους υπευθύνους τους από τους πιο οραματοστές και δουλευταράδες(!!!) στον τομέας τους.
    Ελπίζω τώρα που βρίσκομε στο παρά πέντε από την αποχώρησή μου από την ενεργό δράση να μην βιώσω άλλη μια κατάργηση ενός πετυχημένου θεσμού.

    Σας ευχαριστώ που με ανεχθήκατε.

  • 8 Απριλίου 2011, 10:19 | Έλενα

    Συμφωνώ γιατί πρέπει να συγκεντρωθούμε σε έναν εννιαίο στόχο, όχι ο κάθε ένας να κάνει ότι θέλει.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:30 | Φωτεινή Παρθένη

    Οι δομές υποστήριξης της σχολικής κοινότητας λειτουργούν καλύτερα εφόσον παρέχονται άμεσα (χωρο-χρονικά), από ειδικευμένο προσωπικό και με τη συνεργασία της σχολικής κοινότητας(γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί).
    Η λειτουργία των Γρα.ΣΕΠ σε ορισμένα σχολεία της χώρας (Γυμνάσια, Λύκεια) κινήθηκε στα προαναφερόμενα πλαίσια και απομένει να αποτιμηθεί το έργο τους από τους αποδέκτες των υπηρεσιών που προσέφεραν μέχρι τώρα.
    Η πρότασή μου αφορά στην ενίσχυση της λειτουργίας των Γρα.ΣΕΠ μέσω της στελέχωσής τους από ειδικευμένο προσωπικό στη Συμβουλευτική και τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό, καθώς και από Ψυχολόγο.

  • 8 Απριλίου 2011, 07:37 | ΚώσταςΚαραγιανόπουλος

    Από την παρουσίαση της υπάρχουσας κατάστασης στο κείμενο για διαβούλευση απουσιαζουν τα ΕΚΦΕ και τα ΚΠΕ
    Ειναι δυνατον να αγνοεί το Υπουργείο; Δεν τολμό να πιστέψω ότι θα τα καταργήσει. Πάμε καλά; Τι «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» φτιάχνουμε;

    Τα ΕΚΦΕ αποτελουν την ποιο επιτυχιμένη καινοτόμα δραση στο χώρο της Εκπαίδευσης
    Είναι ο χώρος επιμόρφωσης των Φυσικών στην Πειραματική πρακτική και στις ΤΠΕ
    Οργανώνουν το μόνο πειραματικό διαγωνισμό στις Φ.Ε.
    Η δραση τους φαίνεται από τις ιστασελλίδες τους και από την ιστοσελίδα της ΠΑΝΕΚΦΕ http://www.ekfe.gr και μπορει να αξιολογηθεί.

    Τα ΕΚΦΕ και τα ΚΠΕ πρεπει να παραμείνουν
    Τα ΕΚΦΕ πρεπει να ενισχυθούν για να συνεχίσουν να αποτελέουν κέντα ενημέρωσης, επιμόρφωσης εισαγγωγής των ΤΠΕ στην Διδακτική πραξη και προβολης των Φυσικών Επιστημών στην περιοχη τους. Τα χρειάζεται το ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

  • 7 Απριλίου 2011, 23:59 | Καρούμπαλη Ευγενία

    Θεωρώ ότι η ενοποίηση υπαρκτών δομών επιμόρφωσης, υποστήριξης υπεύθυνων και στελεχών καθοδήσης είναι θετική γιατί
    – ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι ένα θέμα που αρχίζει και αγγίζει πλέον και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
    -Δομές σαν τους συμβουλευτικούς σταθμούς νέων δεν υπάρχουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, παρά το γεγονός ότι γίνονται όλο και πιο απαραίτητες και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
    -Θεσμοί σαν τα Κέντρα Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών γίνονται πλέον απαραίτητοι και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

    Από την άλλη πλευρά όμως
    -θα πρέπει οι δομές αυτές να ενισχυθούν με το κατάλληλο επιστημονικό αλλά και διοικητικό προσωπικό για να είναι πραγματικά αποτελεσματικές.
    -οι σχολικοί σύμβουλοι ειδικοτήτων που συνυπάρχουν και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης (ξένων γλωσσών, μουσικής, εικαστικών, γυμναστών)να «εξειδικεύονται» σε μία μόνο βαθμίδα της εκπαίδευσης (ή μόνο πρωτοβάθμιας ή μόνο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) καθώς οι εκπαιδευτικές ανάγκες και οι στόχοι τω δύο βαθμίδων διαφέρουν σημαντικά και κατ εξαίρεση οι συγκεκριμένοι σχολικοί σύμβουλοι γνωρίζουν άριστα τα τεκταινόμενα και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης άψογα.

  • 7 Απριλίου 2011, 14:30 | ΕΥΗ Μ.

    «Σε θέματα ψυχολογικής υποστήριξης των σχολείων στην Ελλάδα υπάρχει ομολογουμένως μια ιστορική καθυστέρηση και υστέρηση σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ και παρά τις επανειλημμένες προτάσεις και την αναγνώριση ότι αποτελεί βασικό συντελεστή για την αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης και για να μπορέσει να ανταποκριθεί με επιτυχία στις παγκόσμιες αλλαγές στον 21ο αιώνα». (πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ένταξη του σχολικού ψυχολόγου στην εκπαίδευση, Μάιος, 2009).
    Στο θεσμό της ενότητας των σχολικών μονάδων γίνεται μια αναφορά στην ενίσχυση τους με ειδικούς, οι οποίοι θα καλύπτουν όλα τα σχολεία της ενότητας (π.χ. ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός). Αυτή η ασαφής αναφορά γεννά δεκάδες ερωτήματα, για το πως θα γίνεται και κυρίως από ποιους; Το «π.χ.» τι σημαίνει; Μπορεί και να είναι άλλες ειδικότητες εκτός από τις αναφερθείσες; Μήπως το «π.χ.» αφορά και σε αποσπασμένους εκπαιδευτικούς; Έχουμε εξ’ άλλου ένα τέτοιο παράδειγμα, που ισχύει χρόνια τώρα, με τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων στις θέσεις των προαναφερθέντων ειδικών. Τι σημαίνει ότι η «ενότητα των σχολικών μονάδων» θα αποφασίζει για την ανάγκη των ειδικών; Και θα τους επιλέγει με ποια κριτήρια; Οι θέσεις θα είναι οργανικές; Θα υπάρχει κάποιο συλλογικό εποπτικό όργανο; Οι ειδικοί θα είναι «υπάλληλοι» του σχολείου; Τι πλαίσιο συνεργασίας θα υπάρχει; Η επιστημονική κοινότητα των ψυχολόγων είναι παραγνωρισμένη και σε αυτήν την παραγνώριση οφείλει να αναλάβει και η ίδια την ευθύνη της, γιατί ποτέ δε βρήκε τον τρόπο να συνομιλήσει επαρκώς και να θέσει προτάσεις που να κατοχυρώνουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των ψυχολόγων. Τον Μάιο του 2009 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε μια ολοκληρωμένη πρόταση νόμου για την ένταξη του σχολικού ψυχολόγου στην εκπαίδευση, την οποία είχε την πρόθεση να καταθέσει στη Βουλή. Από τότε ως τώρα δεν έγινε ποτέ ξανά καμία αναφορά στο θέμα. Αναρωτιέμαι γιατί. Μήπως λοιπόν το θέμα της ψυχολογικής υποστήριξης της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί) πρέπει να ληφθεί πιο σοβαρά στο εν λόγω νομοσχέδιο; Θα ήταν αναγκαίο να ξεκαθαριστούν όλα τα ζητήματα πριν ψηφιστεί. Γιατί δε γίνεται νομοσχέδιο η πρόταση νόμου που υπάρχει;

  • 7 Απριλίου 2011, 11:14 | Χαράλαμπος Αργυρόπουλος

    Ο θεσμός των Κέντρων Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕΣΥΠ),παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο χρόνο λειτουργίας του,άφησε πίσω του θετικά και ουσιαστικά αποτελέσματα.Αν και εγκαταλείφθηκε στην τύχη του, η προσπάθεια και το φιλότιμο των στελεχών του βοήθησαν να καταξιωθούν στη συνείδηση της εκπαιδευτικής κοινότητας.Καμια δικτυακή πύλη και καμιά τράπεζα πληροφοριών δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την αμεσότητα της Συμβουλευτικής και της Πληροφόρησης που προσφέρει ο Υπεύθυνος του ΚΕΣΥΠ συον συμβουλευόμενο μαθητή.
    Είναι όμως απαραίτητο να ενισχυθούν και με επιπλέον προσωπικό( Ψυχολόγοι-Κοινωνικοί Λειτουργοί)και να συνεχίσουν να λειτουργούν αυτόνομα σε επίπεδο νομού.Ιδιαίτερα τώρα που η οικονομική κρίση έχει επιφέρει ανατροπές στην αγορά εργασίας και σύγχυση και αβεβαιότητα στις επαγγελματικές επιλογές των μαθητών και των οικογενειών τους.

  • 7 Απριλίου 2011, 10:40 | Ντούβελος Γιώργος

    Όλες οι επιτυχημένες δομές εκπαίδευσης η μή έχουν να κάνουν με τα κίνητρα που δίνονται στα αξιόλογα στελέχη.
    Αν δεν βρεθούν αξιόλογοι εκπαιδευτικοί και δεν τους δοθούν κίνητρα, τότε ακόμη και ο τελειότερος σχεδιασμός είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει.
    Σαν παράδειγμα θα αναφέρω έναν ήδη επιτυχημένο θεσμό, τα ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕΤ. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει εκπαιδευτικός που να αμφισβητεί το σπουδαίο
    ρόλο τους στην εκπαίδευση. Πρέπει αυτός ο επιτυχημένος θεσμός να συνεχιστεί με την υπάρχουσα δομή του και να ενισχυθεί με περισσότερα στελέχη και υλικο-τεχνική υποστήριξη.

  • 7 Απριλίου 2011, 00:26 | ATCOLA

    η ενοποίηση πρέπει να γίνει στην βάση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και στην χωριστή διοίκηση της 3χρονης Λυκειακής εκπαίδευσης. Οι στόχοι είναι διαφορετικοί στο επίπεδο του Γυμνασίου με το επίπεδο του Λυκείου. Σε ένα σύστημα που λέγεται ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ υπάρχουν διαφορετικές δομές εκπαίδευσης που είναι αδρανοποιημένες. Το Γενικό Λύκειο έχει την φροντιστηριακή πλευρά και την εξετασιοκεντρική θέση , με όραμα καλύτερες σπουδές σε κάποιο ΑΕΙ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ και το Επαγγελματικό Λύκειο έχει την υποβαθμισμένη προοπτική των αδύναμων μαθητών που αποδέχονται την μοίρα τους. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει, να επαναδιατυπωθεί ο σκοπός και οι στόχοι της καθε διαδρομής που θα ακολουθήσει ο μαθητής στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλον που έχει μπεί η χώρα μας.
    Πρέπει οι νέοι της χώρας μας να οδηγούνται στην ωρίμανση και στην πραγματικότητα της ζωής μέσα απο το εκπαιδευτικό σύστημα.

  • 6 Απριλίου 2011, 21:42 | ΤΡΟΪΛΟΣ Π.

    Για την σύσταση νέας, ενιαίας δομής καθοδήγησης και υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πιστεύω ότι έπρεπε πρόηγουμένως να γίνει η αξιολόγηση των υφιστάμενων δομών καθοδήγησης-επιμόρφωσης και να μην προσπαθούμε με συγχωνεύσεις και δημιουργία «νέων» δομών και θέσεων προΐσταμένων να λύσουμε το πρόβλημα.

    Ο θεσμός των σχολικών συμβούλων 27 χρόνια τώρα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και δεν έχει να προσφέρει τίποτα το καινοτόμο και αξιόλογο στην εκπαίδευση. Ξεκομένοι από τους εκπαιδευτικούς συνεχίζουν να στέλνουν τις εκθέσεις πεπραγμένων τους σ’ ένα «κουφό» Υπουργείο και ένα «απομονωμένο» Π.Ι. «Παντογνώστες» Σύμβουλοι δεν μπορούν να υπάρξουν…
    Τα ΓΡΑΣΕΠ θα έπρεπε να στελεχώσουν εξειδικευμένοι Παιδαγωγοί,εκπαιδευτικοί με διδακτική εμπειρία και ειδικά προσόντα, Ψυχολόγοι, Υπεύθυνοι Πληροφορικής, Φυσ.Αγωγής, Καινοτόμων Δράσεων κλπ, οι οποίοι σε συνεργασία θα μπορούσαν να βοηθήσουν πραγματικά τους εκπαιδευτικούς στο δύσκολο έργο τους και να δώσουν νέα πνοή στην εκπαίδευση, στηρίζοντας τους στόχους το «ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ».

    Πρέπει να καταλάβετε ότι δεν έχουμε ανάγκη από νέες «βολεμένες θέσεις» εποπτείας, αλλά από «ομάδες εργασίας» που θα συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς και θα τους καθοδηγούν υπεύθυνα.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:25 | Θάλεια

    Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την ύπαρξη μιας ενιαίας δομής καθοδήγησης και υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου από άτομα που έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά για να ασκήσουν τον συγκεκριμένο ρόλο.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:12 | Αναστασια

    Σωστό και σοβαρό είναι να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο, με την προυπόθεση όμως ότι θα υπάρξει σαφής καθορισμός αρμοδιοτήτων ιδιαιτέρως σε ό,τι σχετίζεται με τον ρόλο των συμβούλων.
    Διαφορετικά, η σύγχυση θα οδηγήσει σε ασυννενοησίες και τελικά σε ανευθυνουπεύθυνες στάσεις των επικεφαλής.

  • 6 Απριλίου 2011, 16:46 | Γιώργος

    Αν «ο αυτόνομος και ασυντόνιστος ρόλος» των σχολικών συμβούλων χειραγωγηθεί από την αυθεντία ενός «σοφού» Δ/ντη Δ/νσης πιστεύετε ότι θα έχουμε τη δημιουργικότητα και τις πρωτοβουλίες που έχουμε σήμερα από την πλειοψηφία των σχολικών συμβούλων;
    Εγώ δεν το νομίζω, διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν «αυθεντίες» και θα πάμε σε τυποποιημένες, γραφειοκρατικές συμπεριφορές.

    Μέχρι τώρα αποτυπώνουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα διότι επικοινωνούν απευθείας με τους εκπαιδευτικούς χωρίς τη διαμεσολάβηση κανενός και με αυτόν τον τρόπο διαχειρίζονται την εκπαιδευτική πολιτική στην περιοχή ευθύνης τους και μεταφέρουν με εγκυρότητα και αξιοπιστία προβλήματα και λύσεις της σχολικής πράξης στο Υπουργείο και το ΠΙ.
    Μετά από την υπαγωγή τους στη Δ/νση δεν θα ζητάνε την άδεια για ό,τι κάνουν από το Δ/ντη Δ/νσης; Θα είναι αυτό αποδοτικό;

    Οι σχολικοί σύμβουλοι είναι οι μόνοι που ανά τρίμηνο και κάθε χρόνο γράφουν εκθέσεις προγραμματισμού έργου και πεπραγμένων. Δεν θα μπορούσε λοιπόν το έργο τους να γίνεται αντικείμενο αξιολόγησης και αξιοποίησης με βάση τις εκθέσεις τους;

    Εκτός αν δεν κατάλαβα καλά…

  • 6 Απριλίου 2011, 16:30 | daskalos

    Φυσικά και πρέπει να ενοποιηθούν οι δύο βαθμίδες εκπαίδευσης και, επιπλέον, να αποκτήσουν και πιο στενή επαφή με την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι αυτονόητο, για παράδειγμα, ότι δε νοείται ειδικού τύπου σχολείο χωρίς άμεση σύνδεση με κάποιο Πανεπιστήμιο. Ο κατακερματισμός των υπηρεσιών δεν έχει προσφέρει τίποτα περισσότερο από ασυνεννοησία, καθυστερήσεις και κατασπατάληση χρημάτων.

Σχόλια 1 2 3