Προσαρτώνται* και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας Απόφασης τα Παραρτήματα Ι έως και ΧΙΙ που ακολουθούν. Ειδικότερα:
Α)
- Παράρτημα Ι: Περιλαμβάνει την Ομάδα 1η «Έργα χερσαίων και εναέριων μεταφορών»
- Παράρτημα ΙΙ: Περιλαμβάνει την Ομάδα 2η «Υδραυλικά έργα »
- Παράρτημα ΙΙΙ: Περιλαμβάνει την Ομάδα 3η «Λιμενικά έργα»
- Παράρτημα ΙV: Περιλαμβάνει την Ομάδα 4η «Συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών»
- Παράρτημα V: Περιλαμβάνει την Ομάδα 5η «Εξορυκτικές δραστηριότητες»
- Παράρτημα VI: Περιλαμβάνει την Ομάδα 6η «Τουριστικές εγκαταστάσεις και έργα αστικής ανάπτυξης, κτιριακού τομέα, αθλητισμού και αναψυχής»
- Παράρτημα VII: Περιλαμβάνει την Ομάδα 7η «Πτηνοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις»
- Παράρτημα VIII: Περιλαμβάνει την Ομάδα 8η «Υδατοκαλλιέργειες»
- Παράρτημα IX: Περιλαμβάνει την Ομάδα 9η «Βιομηχανικές και συναφείς εγκαταστάσεις»
- Παράρτημα X: Περιλαμβάνει την Ομάδα 10η «Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας»
- Παράρτημα XI: Περιλαμβάνει την Ομάδα 11η «Μεταφορά ενέργειας, καυσίμων και χημικών ουσιών»
- Παράρτημα ΧΙΙ: Περιλαμβάνει την Ομάδα 12η «Ειδικά έργα και δραστηριότητες»
Καθένα από τα Παραρτήματα Ι έως ΧΙΙ αναφέρεται σε μία Ομάδα έργων και δραστηριοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 3 της παρούσας Απόφασης και περιλαμβάνει τα έργα και τις δραστηριότητες που εντάσσονται στην Ομάδα αυτή, καθώς και την αντίστοιχη κατάταξή τους σε Κατηγορία και Υποκατηγορία, εφόσον εμπίπτουν στην Κατηγορία (Α), όπως ορίζει το άρθρο 1 παράγραφος 1 του ν.4014/2011 και 4 παράγραφος 1 της παρούσας Απόφασης.
Β) Το Παράρτημα ΧΙΙΙ περιλαμβάνει έργα και δραστηριότητες που υπάγονται στην πρώτη (Α) Κατηγορία (Υποκατηγορίες Α1 και Α2) του άρθρου 1 του ν.4014/2011, για τις οποίες απαιτείται ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης, καθώς και συνολική εκτίμηση των επιπτώσεών τους στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος, προκειμένου να επιτυγχάνεται υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας.
(* Κατεβάστε τα παραρτήματα σε μορφή *.pdf απο εδώ)
Δεδομένου:
1. του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τις ΑΠΕ της Χώρας,
2. των προθέσεων του ΥΠΕΚΑ όπως διεφάνησαν από τις προβλέψεις και το πνεύμα του Ν.3851/2010, του Ν.4001/2011 και του Ν.4014/2011 καθώς και
3. επανειλημμένες δηλώσεις επί του θέματος αρμοδίων στελεχών του Υπουργείου και της Πολιτικής Ηγεσίας,
το παρόν σχέδιο ΥΑ θα έπρεπε να απλοποιήσει τις διαδικασίες αδειοδότησης των έργων ΑΠΕ, να επιταχύνει τους χρόνους αιτήσεων και εγκρίσεων και γενικώς να κάνει ότι είναι δυνατόν για να έρθουν περισσότερες επενδύσεις ΑΠΕ στη Χώρα μας άμεσα. Αυτό ισχύει παραπάνω για το «εθνικό μας καύσιμο», τη Βιομάζα, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων ενός σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με βιομάζα καταλήγει στις τοπικές κοινωνίες και τους αγρότες της περιοχής αυτού του έργου.
Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι οι προβλέψεις αυτού του σχεδίου ΥΑ δεν κινούνται σε αυτό το πνεύμα, ιδίως εάν συγκριθούν τα όρια ισχύος έργων ΑΠΕ και ειδικά σταθμών βιομάζας με αυτά που προβλέπονται για συμβατικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής (βλέπε σχετικό δελτίο τύπου Greenpeace της 24.10.2011).
Για τους παραπάνω λόγους και σε πλήρη συμφωνία επί του αντικειμένου με την Greenpeace προτείνουμε να τροποποιηθεί το παρόν σχέδιο, ειδικά στα όρια ισχύος της Ομάδας 10 του παραρτήματος Χ, ως εξής:
Στο α/α 5, «Ηλεκτροπαραγωγή από σταθμούς βιοκαυσίμων», στο α/α 6, «α) Ηλεκτροπαραγωγή με καύση βιοαερίου» και στο α/α 7, «Ηλεκτροπαραγωγή από σταθμούς καύσης βιομάζας»
στην υποκατηγορία Α1 να εντάσσονται τα [P≥50MW],
στην υποκατηγορία Α2 να εντάσσονται τα [10≤P<50MW καθώς και έργα ισχύος μικρότερης των 10 MW που εγκαθίστανται σε γήπεδα που βρίσκονται σε οριοθετημένες περιοχές του δικτύου Natura 2000 ή σε παράκτιες ζώνες που απέχουν λιγότερο από εκατό (100) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού εκτός βραχονησίδων] και
στην κατηγορία Β να εντάσσονται τα [0,5<P<10MW].
Απόψεις επί της κατάταξης έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης
Παράρτημα Χ, Ομάδα 11η
α/α 8
Αναφορικά με τις Γραμμές Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τις συνοδευτικές αυτών εγκαταστάσεις (υποσταθμοί και κέντρα υπερυψηλής τάσης), θα έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ εναέριων, υπόγειων και υποθαλάσσιων γραμμών, εξαιτίας της διαφορετικής επέμβασης που απαιτούν για την κατασκευή, λειτουργία και συντήρησή τους.
Όσον αφορά Γραμμές Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τις συνοδές αυτών εγκαταστάσεις με τάση λειτουργίας 50kV≤T≤150kV και ανεξαρτήτως μήκους, μπορούν να θεωρηθούν ως επεμβάσεις που «ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον». Βάσει λοιπόν των προβλεπόμενων στο άρθρο 1, παρ. 1 του Ν.4014/2011 θα πρέπει να κατατάσσονται κατά βάση στην Α2 κατηγορία και να αδειοδοτούνται αντιστοίχως από την οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
α/α 9
Για μεμονωμένα κέντρα υπερυψηλής τάσης και υποσταθμούς επί της επιφάνειας του εδάφους θα έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ υποσταθμών ανοιχτού και κλειστού τύπου.
Οι υποσταθμοί κλειστού τύπου, λόγω της χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας, καταλαμβάνουν σημαντικά μικρότερη έκταση έναντι των υποσταθμών ανοικτού τύπου και προκαλούν σαφώς μικρότερη όχληση και επιβάρυνση στο περιβάλλον.
Καλό θα ήταν οι υποσταθμοί κλειστού τύπου με τάση λειτουργίας T≥50kV να αντιμετωπίζονται ως έργα τα οποία χαρακτηρίζονται «από τοπικές και μη σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον» και κατά συνέπεια να κατατάσσονται στην κατηγορία Β. Ενδεχόμενη χωροθέτησή τους εντός περιοχών Natura 2000 να τους κατατάσσει αυτομάτως σε μεγαλύτερη κατηγορία.
Οι υποσταθμοί ανοικτού τύπου με τάση λειτουργίας Τ≥50kV είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζονται ως έργα που «ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον» και να κατατάσσονται στην Α2 κατηγορία. Ενδεχόμενη χωροθέτησή τους εντός περιοχών Natura 2000 να τους κατατάσσει αυτομάτως σε μεγαλύτερη κατηγορία.
Παράρτημα ΙΙ, Ομάδα 2η: Υδραυλικά έργα
Προτείνεται στις παρατηρήσεις του είδους έργου ή δραστηριότητας που αφορά στις «υδρογεωτρήσεις και φρεάτια» με α/α 6, να προστεθούν τα ακόλουθα:
‘ε) Δε θεωρούνται υδρογεωτρήσεις, για τους σκοπούς της παρούσας, όσες ανορύσσονται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση αποστράγγισης επιφανειακών ή/και υπόγειων ορυχείων, δεδομένου ότι αποτελούν συνοδές εγκαταστάσεις αυτών και εξετάζονται κατά την αδειοδότηση του εξορυκτικού έργου.
στ) Δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση για την εκτέλεση ερευνητικών υδρογεωτρήσεων, που ανορύσσονται αποκλειστικά για τη διερεύνηση της υδρογεωλογικής κατάστασης ορυχείων.’
Παράρτημα ΙX, Πίνακας 1: Ομάδα 9η: Βιομηχανικές και συναφείς εγκαταστάσεις
Στις παρατηρήσεις που αφορούν στα είδη έργου «Εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με στερεά καύσιμα πλην βιομάζας, με υγρά καύσιμα πλην βιοκαυσίμων και με αέρια πλην βιοαερίου», με α/α 214, 215 και 216 αντίστοιχα, αναγράφεται ότι, η δυναμικότητα η οποία καθορίζει τα όρια υπαγωγής στις υποκατηγορίες, αναφέρεται σε «απορροφώμενη θερμική ισχύ». Ο υπόψη όρος δεν είναι δόκιμος και σαφής και στην προσπάθεια για σωστή απόδοσή του θα δημιουργηθούν προβλήματα. Για το λόγο αυτό, προτείνεται να παραμείνει η παρατήρηση που αναφέρεται στην Απόφαση 15393/2332 (ΦΕΚ 1022 Β’/05.08.2002) για τα συγκεκριμένα είδη έργου, ότι δηλ. «Οι μονάδες αναφέρονται σε εγκατεστημένη ισχύ» (Παράρτημα Ι, Πίνακας 9, Ομάδα 9η: Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις, α/α 273) .
Επομένως, στον Πίνακα 1 του Παραρτήματος ΙΧ του σχεδίου Απόφασης και συγκεκριμένα στα είδη έργου με α/α 214, 215 και 216, προτείνεται η πρόταση που αναφέρεται στη στήλη των παρατηρήσεων («Η δυναμικότητα αναφέρεται σε απορροφώμενη θερμική ισχύ»), να αντικατασταθεί ως εξής, «Η δυναμικότητα αναφέρεται σε εγκατεστημένη ισχύ».
Παράρτημα ΙX, Πίνακας 4: Μοριοδότηση βάσει κριτηρίων πλην μεγέθους και είδους δραστηριότητας
1. Υποκριτήριο με α/α 1.3, «Γεωργική γη»
Αναμφίβολα, η διατήρηση και η διαφύλαξη της γης υψηλής παραγωγικότητας από δράσεις και χρήσεις που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της υπαίθρου, πρέπει να αποτελεί ανάγκη και προτεραιότητα του χωροταξικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού.
Για το λόγο αυτό, προτείνεται το υπόψη υποκριτήριο της γεωργικής γης με μοριοδότηση 70, να τροποποιηθεί ως «Γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας» με μοριοδότηση 100. Σύμφωνα με το άρθρο 56 του Ν. 2637 (ΦΕΚ 200 Α’/27.08.1998), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την § 37 του άρθρου 24 του Ν. 2945 (ΦΕΚ 223 Α’/08.10.2001), και συγκεκριμένα στην υποπαράγραφο 6.α αυτού, προβλέπεται, μεταξύ άλλων, για τις εκτάσεις αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας, ότι: «… απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση. Κάθε επέμβαση στις εκτάσεις αυτές…αποτελεί εξαιρετικό μέτρο…και μόνο για λόγους που εξυπηρετούν το γεωργικό χαρακτήρα της αγροτικής εκμετάλλευσης.».
Ο όρος «Γεωργική γη» (υποκριτήριο 1.3), είναι γενικός, ασαφής και περικλείει πολλές κατηγορίες γεωργικής/αγροτικής γης (καλλιεργήσιμη, αρδευόμενη και μη, υψηλής, μέσης, χαμηλής παραγωγικότητας κ.λπ.).
Εξάλλου, σύμφωνα με την ΚΥΑ 168040 (ΦΕΚ 1528 Β’/07.09.2010) που αφορά στον «Καθορισμός κριτηρίων με τα οποία διαβαθμίζεται η αγροτική γη σε ποιότητες και κατατάσσεται σε κατηγορίες παραγωγικότητας», η Αγροτική Γη μπορεί να διαβαθμιστεί, κατά φθίνουσα σειρά, σε τέσσερις (4) Ποιότητες, ήτοι: «Α΄ Ποιότητα, Β΄ Ποιότητα, Γ΄ Ποιότητα και τέλος Δ΄ Ποιότητα (ακατάλληλη Γεωργική Γη).
Σημειώνεται επίσης ότι, με βάση την παραπάνω ΚΥΑ, η Γεωργική (Αγροτική) Γη, από άποψη παραγωγικότητας, κατατάσσεται. σε τρεις κατά φθίνουσα σειρά, κατηγορίες:
1. Γεωργική Γη Υψηλής Παραγωγικότητας
2. Γεωργική Γη Μέσης Παραγωγικότητας
3. Γεωργική Γη Απλή
Επομένως, με βάση τα παραπάνω, δεν μπορεί το υποκριτήριο 1.3 του Πίνακα 4 να συμπεριλαμβάνει όλα τα «είδη» της γεωργικής γης και να τα αντιμετωπίζει ουσιαστικά ως ένα.
2. Υποκριτήρια του κριτηρίου με α/α 2, «Ευαισθησία και αφομοιωτική ικανότητα φυσικού περιβάλλοντος»
Η εγκατάσταση ορισμένων δραστηριοτήτων, όπως οι σταθμοί παραγωγής σε μη διασυνδεδεμένα νησιά επιβάλλεται να γίνει σε παράκτιες ζώνες. Σημειώνεται ότι, τα έργα αυτά είναι απαραίτητα για την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού των νησιών αυτών και επομένως δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές.
Επιπλέον, σύμφωνα με την ΚΥΑ 11508 που αφορά στην «Έγκριση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τη βιομηχανία και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού» (ΦΕΚ 151 ΑΑΠ/13.04.2009), για όλα τα νησιά, πλην Εύβοιας και Κρήτης, δίδεται, μεταξύ άλλων, η εξής κατεύθυνση: «- Σε εξωαστικές περιοχές που ρυθμίζονται στο σύνολο τους ή σε σημαντικό τμήμα του παράκτιου χώρου τους με Ζ.Ο.Ε. ή άλλα σχέδια χρήσεων γης του εξωαστικού χώρου, τα οποία δεν έχουν προβλέψει ζώνες εγκατάστασης ενεργειακών δραστηριοτήτων του προηγούμενου εδαφίου, είναι δυνατή η χωροθέτηση ενεργειακών δραστηριοτήτων σε περιοχές που δεν έχουν χαρακτήρα υψηλής προστασίας…» (άρθρο 5, § 8.α).
Επίσης, η έλλειψη σχεδιασμού χρήσεων γης στην παράκτια ζώνη, πολλές φορές, καθιστά αδύναμη την εφαρμογή των κανονισμών.
Συνεπώς, στο σημείο αυτό, προτείνεται η προσθήκη υποκατηγορίας στο κριτήριο «ευαισθησία και αφομοιωτική ικανότητα φυσικού περιβάλλοντος», η οποία θα αναφέρεται σε ‘Παράκτιες περιοχές που δεν προστατεύονται από τη νομοθεσία και στις οποίες εγκαθίστανται σταθμοί παραγωγής και τα συνοδά έργα αυτών σε μη διασυνδεδεμένα νησιά’ και θα μοριοδοτείται με 40 μόρια.
3. Υποκριτήριο με α/α 3.2, «Εντός πυκνοκατοικημένης περιοχής (περιοχές σημαντικής δόμησης»
Προτείνεται να προσδιοριστούν τα κριτήρια καθορισμού μιας περιοχής ως «πυκνοκατοικημένης» για την αποφυγή προβλημάτων.
Για την περίπτωση με α/α 17 της 4ης Ομάδας του Παραρτήματος ΙV «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου» το όριο των 1000 tn/έτος δεν αντιστοιχεί μόνο σε μη βιώσιμες (πρακτικά ανύπαρκτες) μονάδες παραγωγής βιοαερίου αλλά και σε απόβλητα που αντιστοιχούν σε περίπου 500 ι.π. (ισοδύναμα πληθυσμού). Το ΥΠΕΚΑ δεν αξίζει να ασχολείται με αδειοδοτήσεις κάτω από 100000 ι.π. (βλέπε επεξεργασία αστικών λυμάτων στην ίδια λίστα). Άρα το όριο με απλούς υπολογισμούς μεταξύ Α1 και Α2 κατηγορία θα πρέπει να είναι κοντά στις 200000tn/έτος. Άρα 200 φορές μεγαλύτερη από τη μονάδα που υπολόγισε ο κος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΜΠΟΤΖΙΟΣ-ΒΑΛΑΣΚΑΚΗΣ (200x 15kW = 3MW). Περίπου δηλαδή μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 3 MW, που αντιστοιχεί και στην κατηγοριοποίηση της α/α 6 στην Ομάδα 10η: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Οι παρατηρήσεις μου για το εν λόγω προσχέδιο νόμου όσο αφορά την παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, έχουν ως εξής:
Το παρόν σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης που αφορά στην κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων στις κατηγορίες του νόμου 4014/2011 για την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, δε συμβάλλει στους στόχους του νόμου που είναι η απλοποίηση των διαδικασιών, η μείωση της γραφειοκρατίας, η επίσπευση των επενδύσεων και ο περιορισμός των έργων για τα οποία απαιτείται έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την υλοποίησή τους.
Οι εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από φωτοβολταϊκούς σταθμούς είναι τεχνικά τυποποιημένες χωρίς ιδιαίτερες αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων εγκαταστάσεων. Επιπλέον, η οποιασδήποτε μορφής περιβαλλοντική όχληση από τη λειτουργία τους είναι αμελητέα, ενώ οι όποιες αλλαγές στο περιβάλλον είναι πλήρως αναστρέψιμες μετά την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι απολύτως εφικτή η έκδοση Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων για φωτοβολταϊκούς σταθμούς ανεξαρτήτως μεγέθους και ως εκ τούτου η κατάταξή τους θα έπρεπε να υπάγεται στην κατηγορία Β. Αυτή η κατηγοριοποίηση θα απλοποιήσει και θα επιταχύνει την αδειοδότησή τους και θα αυξήσει τις επενδύσεις στη συγκεκριμένη τεχνολογία, χωρίς κανέναν κίνδυνο για περιβαλλοντικές συνέπειες στο ευρύτερο περιβάλλον των εν λόγω εγκαταστάσεων.
Επίσης είναι απολύτως αναγκαία η έκδοση των σχετικών ΠΠΔ σημαντικά νωρίτερα από τον Ιούνιο του 2012 που είναι η καταλυτική ημερομηνία που προβλέπεται από το αρθ.8 παρ 3 του νόμου 4014/2011, καθώς στο μεσοδιάστημα θα παγώσουν όλες οι σχετικές διαδικασίες για την αδειοδότηση φωτοβολταϊκών σταθμών.
Παρατηρήσεις επί του σχεδίου Απόφασης του Υπουργού ΠΕΚΑ για την κατάταξη υδατοκαλλιεργητικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του Ν.4014/2011 (ΦΕΚ Α 209/2011) –
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIIΙ (Ομάδα 8η Υδατοκαλλιέργειες)
1. Η στήλη «Είδος έργου» καταρχήν δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες, όπως αυτές έχουν σήμερα διαμορφωθεί στη χώρα μας, αλλά και η διατύπωση σε ορισμένες δραστηριότητες δεν είναι συμβατή με την επιστημονική ταξινόμηση των διαφόρων υδρόβιων οργανισμών και συγκεκριμένα:
– Ιχθυογεννητικοί Σταθμοί πάσης φύσεως (α/α 1)
Η ορολογία παραπέμπει μόνο σε Σταθμούς ψαριών και κατά συνέπεια δεν καλύπτονται τα «εκκολαπτήρια» άλλων υδρόβιων οργανισμών (π.χ. οστρακοειδών).
– Εκτροφή θαλάσσιων ιχθύων (α/α 2)
Εφόσον υπάρχει ξεχωριστή δραστηριότητα «εκτροφή τόνου» πρέπει να συμπληρωθεί αναλόγως καθόσον και ο τόνος είναι θαλασσινό ψάρι.
Σε κάθε περίπτωση στη δραστηριότητα «εκτροφή τόνου» πρέπει να υπαχθούν και τα υπόλοιπα προστατευόμενα είδη.
– Εκτροφή στρειδιών, αχιβάδων, καραβίδων, γαρίδων, μυδιών, κ.λπ. (α/α 4)
Η δραστηριότητα αυτή είναι ανεπιτυχής, καταρχήν γιατί περιλαμβάνει είδη τελείως διαφορετικών οργανισμών (τα στρείδια, οι αχιβάδες και τα μύδια είναι οστρακοειδή, ενώ οι καραβίδες και οι γαρίδες είναι μαλακόστρακα – καρκινοειδή).
Επίσης, ως δραστηριότητα, θα πρέπει να είναι γενική (όπως π.χ. τα ψάρια) και όχι σε επίπεδο ειδών.
Κατά την άποψή μας η δραστηριότητα αυτή θα πρέπει να αντικατασταθεί με δύο άλλες ως ακολούθως:
• Εκτροφή οστρακοειδών
• Εκτροφή μαλακοστράκων (καρκινοειδών)
Σημειώνεται επίσης ότι υπάρχει και η δραστηριότητα «εκτροφής καραβίδας γλυκέων υδάτων», η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπαχθεί στην ίδια κατηγορία με τις καραβίδες θαλασσινών ειδών.
– Εκτροφή ειδών γλυκού νερού (πέστροφες, χέλια κ.λπ.) (α/α 5)
Η διατύπωση παραπέμπει μόνο σε ψάρια και χωρίς να γίνεται αναφορά αν πρόκειται για εκτροφή εντατικής – ημιεντατικής μορφής ή εκτατικής μορφής.
Κατά την άποψή μας θα πρέπει:
• Τα χέλια να υπαχθούν στη δραστηριότητα των προστατευόμενων ειδών με τον τόνο.
• Να γίνει διάκριση, ότι η δραστηριότητα αφορά μόνο εντατική – ημιεντατική μορφή καλλιέργειας.
– Πρωτοεμφανιζόμενες εκτροφές και τεχνολογίες (α/α 7)
Πρόκειται για πολύ γενική και αόριστη διατύπωση.
Η κατάταξη της δραστηριότητας αυτής στην Κατηγορία Α1 είναι αυστηρή και χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να απαλειφθεί και να εφαρμοσθεί κατά περίπτωση η παράγραφος 6 του άρθρου 1 του Ν.4014/2011.
– Εκτατικές εκτροφές σε ανοικτές υδάτινες εκτάσεις (Λιμνοθάλασσες – εκβολές ποταμών, κ.λπ.) (α/α 9)
Η δραστηριότητα αυτή θα πρέπει να διαχωρισθεί καθόσον, άλλα είναι τα χαρακτηριστικά των Λιμνοθαλασσών και άλλα τα χαρακτηριστικά εκτατικής εκτροφής υδρόβιων οργανισμών σε υδάτινες εκτάσεις.
Γενική παρατήρηση, με τις δραστηριότητες του Παραρτήματος VIII, δεν καλύπτονται ορισμένα είδη υδρόβιων οργανισμών, όπως π.χ. οι Αχινοί, τα φύκη, τα κεφαλόποδα (μαλάκια) κ.λπ.
Είναι επομένως ανάγκη να προστεθούν οι αντίστοιχες δραστηριότητες ή τουλάχιστον μια γενική δραστηριότητα «εκτροφή λοιπών υδρόβιων οργανισμών».
2. Δεν είναι κατανοητή η διάκριση έργων σε υποκατηγορίες σύμφωνα με την εκπόνηση ή μη ΣΜΠΕ / διεξαγωγή ΣΠΕ σε συνάρτηση με την ύπαρξη ΠΟΑΥ καθώς δεν υπάρχει περίπτωση έγκρισης ΠΟΑΥ χωρίς εγκεκριμένη ΣΜΠΕ.
Προτείνεται τα κριτήρια κατηγοριοποίησης να είναι μόνο οι περιοχές NATURA 2000 και η ύπαρξη ΠΟΑΥ.
Μετά τα ανωτέρω προτείνουμε το παράρτημα VIII (ομάδα 8η υδατοκαλλιέργειες) να διαμορφωθεί ως ακολούθως: με τις αντίστοιχες κατηγορίες και υποκατηγορίες.
3. Επίσης όσον αφορά τον «Πίνακα 1 – Ομάδα 9η – Βιομηχανικές και συναφείς εγκαταστάσεις» και τα οποία σχετίζονται με την 8η Ομάδα – Υδατοκαλλιέργειες, με δεδομένο ότι η σχετική νομοθεσία (Κοινοτική και Εθνική) έχει αναπροσδιορίσει το περιεχόμενο των εννοιών μεταποιημένων και μη αλιευμάτων, προτείνεται η κατηγοριοποίηση να γίνει ως ακολούθως:
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII
ΟΜΑΔΑ 8η : ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Α/Α Είδος έργου Υποκατηγορία Α1 Υποκατηγορία Α2 Κατηγορία Β Παρατηρήσεις
1. Ιχθυογεννητικοί σταθμοί θαλασσινών και γλυκών υδάτων. Εντός περιοχών Natura 2000. Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. ΠΟΑΥ: Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών
2. Εκκολαπτήρια οστρακοειδών. Εντός περιοχών Natura 2000. Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
3. Εκκολαπτήρια λοιπών υδρόβιων οργανισμών. Εντός περιοχών Natura 2000. Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
4. Εκτροφή θαλάσσιων ιχθύων (πλην των προστατευόμενων ειδών). Εκτός ΠΟΑΥ και εντός περιοχών Natura 2000. • Εντός ΠΟΑΥ και εντός περιοχών Natura 2000.
• Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
5. Εκτροφή τόνου, χελιών και λοιπών προστατευόμενων ειδών. Εκτός ΠΟΑΥ και εντός περιοχών Natura 2000 Περιπτώσεις που δεν εντάσσονται στην Υποκατηγορία Α1
6. Εκτροφή οστρακοειδών. Περιπτώσεις που δεν εντάσσονται στην Κατηγορία Β • Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
7 Εκτροφή μαλακόστρακων θαλασσινών ειδών. Περιπτώσεις που δεν εντάσσονται στην Κατηγορία Β • Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
8. Εκτροφή ειδών γλυκού νερού εντατικής και ημι–εντατικής μορφής. Εκτός ΠΟΑΥ και εντός περιοχών Natura 2000. • Εντός ΠΟΑΥ και εντός περιοχών Natura 2000.
• Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000
9. Εκτροφή λοιπών υδρόβιων οργανισμών θαλάσσιων ειδών (κεφαλόποδα, αχινοί, φύκια, κ.λπ.). Εντός περιοχών Natura 2000 Εκτός περιοχών Natura 2000
10. Εκτροφή βατραχιών. Εντός περιοχών Natura 2000 Εκτός περιοχών Natura 2000
Α/Α Είδος έργου Υποκατηγορία Α1 Υποκατηγορία Α2 Κατηγορία Β Παρατηρήσεις
11. Εκτροφή μη ενδημικών ειδών Εντός περιοχών Natura 2000 Εκτός περιοχών Natura 2000
12. Εκτατικές εκτροφές σε λιμνοθάλασσες. Το σύνολο
13. Εκτατικές εκτροφές σε ανοιχτές υδάτινες εκτάσεις. Εντός περιοχών Natura 2000 Εκτός περιοχών Natura 2000
14. Συνοδά έργα υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας* Το σύνολο
15. Εγκαταστάσεις προπάχυνσης θαλάσσιων ιχθύων Εντός περιοχών Natura 2000. Εκτός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000. Εντός ΠΟΑΥ και εκτός περιοχών Natura 2000.
* Αδειοδοτούνται περιβαλλοντικά μαζί με τις υδατοκαλλιεργητικές μονάδες.
«Πίνακας 1: Ομάδα 9η – Βιομηχανικές και συναφείς εγκαταστάσεις»
Α/Α Είδος έργου Υποκατηγορία Α1 Υποκατηγορία Α2 Κατηγορία Β Παρατηρήσεις
1. Εγκαταστάσεις πρώτης και δεύτερης συσκευασίας προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Το σύνολο
2. Εγκαταστάσεις επεξεργασίας μεταποιημένων και μη, προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και των προϊόντων τους. >100tn/ημέρα ≤100tn/ημέρα
3. Ως έχει στην πρόταση
Νίκος Αναγνόπουλος
Ιχθυολόγος
A.P.C. Α.Ε.
Στο αρχείο ‘parartimata_ya_katataksis.pdf’ στο α/α 211, στήλη ‘Είδος έργου’ θα πρέπει να συμπληρωθεί μετά το ‘τερατογόνα.’ παραπομπή για την επεξήγηση που αναφέρεται στη σελίδα σελίδα 58 από 72:
‘Κατηγορίες επικινδύνων…εκάστοτε ισχύει.’
Επίσης, η παραπάνω επεξήγηση θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:
‘Η μετατροπή της ταξινόμησης ουσίας ή μείγματος -που έχει αποδοθεί βάσει των οδηγιών 67/548/EΟΚ ή 1999/45/ΕΚ αντίστοιχα- ώς προς τα ισχύοντα, θα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII του ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/EΟΚ και 1999/45/EΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1907/2006’.
Πάνος Δρούγκας
Χημικός/Περιβαλλοντολόγος
Σύμβουλος επιχειρήσεων με εξειδίκευση σε θέματα
• Χημικής Νομοθεσίας
• Περιβαλλοντικής αδειδότησης
• Υγείας & Ασφάλειας στην Εργασία
• Διαχείρισης & Ασφαλούς Μεταφοράς Επικίνδυνων Χημικών
Στο Παράρτημα Χ, Ομάδα 10η, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, α/α 7 Ηλεκτροπαραγωγή από σταθμούς καύσης βιομάζας (σελ 64), η παρατήρηση ότι εξαιρούνται οι περιπτώσεις SRF και RDF όταν δεν πληρούν τα κριτήρια σε περιεκτικότητα σε βιομάζα που καθορίζει ο εκάστοτε κανονισμός αδειών, είναι άτοπη. Ο νέος κανονισμός ΥΑΠΕ/Φ1/14810/ 4-10-2011 Αδειών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας με χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μέσω Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α.) που πρόσφατα ψηφίστηκε, δεν περιέχει σε κανένα του σημείο, κριτήρια περιεκτικότητας σε βιομάζα.
Σημειώνουμε, ότι στο σχέδιο που είχε καταθέσει η ΡΑΕ για διαβούλευση είχε προτείνει Ελάχιστο Όριο Περιεκτικότητας RDF/ SRF, γεγονός που δεν έγινε δεκτό από το ΥΠΕΚΑ. Άρα οποιαδήποτε αναφορά στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από σταθμούς βιομάζας σε κριτήρια (που αφορούν την περιεκτικότητα σε βιομάζα) είναι άτοπη και πρέπει να αφαιρεθεί.
Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2011
Θέμα: Δημόσια διαβούλευση για την Υπουργική Απόφαση κατάταξης έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης
Με την παρούσα επιθυμούμε να καταθέσουμε τις απόψεις μας για την εν θέματι διαβούλευση για την κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Εκ των προτέρων οφείλουμε να σημειώσουμε ότι είναι εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι το Υπουργείο έχει ετοιμάσει και προχωρά στη διαβούλευση αυτού του σχεδίου Υπουργικής Απόφασης σε σύντομο χρονικό διάστημα (ένας μήνας) μετά την θέση σε ισχύ του ν.4014/2011, χωρίς να αποκλίνει ουσιαστικά από την προθεσμία που θέτει η παρ. 4 του άρθρου 1 του νόμου αυτού. Είναι αναγκαίο οι προθεσμίες που θέτει ο νόμος να τηρούνται και ελπίζουμε αυτή η καλή πρακτική να συνεχιστεί, να ενδυναμωθεί και να διαχυθεί σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης.
Επικεντρώνοντας στην ουσία του νόμου οφείλουμε προκαταρκτικά να παρατηρήσουμε ότι h κατάταξη των έργων σε κατηγορίες Α και Β εξαρτάται από το μέγεθος των ενδεχόμενων επιπτώσεών τους στο περιβάλλον. Έτσι, σύμφωνα με την παρ. 1 του αρ. 1 του νόμου, στην υποκατηγορία Α1 κατατάσσονται έργα που ενδέχεται να προκαλέσουν πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υποκατηγορία Α2, έργα που ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις. Στην κατηγορία Β περιλαμβάνονται έργα που χαρακτηρίζονται από τοπικές και μη σημαντικές επιπτώσεις.
Όμως, ειδικά μετά την ισχύ του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Α.Π.Ε. και τις ζώνες αποκλεισμού που αυτό έχει ορίσει, είναι σαφές ότι ένα σταθμός Α.Π.Ε. και ειδικότερα ένα αιολικό πάρκο δεν μπορεί να προκαλέσει πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον μια και πρόκειται για μια κατ’ εξοχήν φιλοπεριβαλλοντική επένδυση. Φυσικά, πάγια θέση μας αποτελεί η ανάγκη να εξετάζονται αναλυτικά και συγκεκριμένα οι ενδεχόμενες επιπτώσεις κάθε συγκεκριμένου έργου σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του τόπου όπου προτείνεται να εγκατασταθεί, και εάν τεκμηριώνεται βλάβη κάποιου σημαντικού στοιχείου βιοποικιλότητας υψηλής αξίας και προστασίας, η επένδυση δεν πρέπει να υλοποιείται.
Υπό το φως των ανωτέρω, θα μπορούσε βάσιμα να υποστηριχθεί ότι στην υποκατηγορία Α1 δεν θα έπρεπε να ενταχθούν αιολικά πάρκα ή θα έπρεπε να ενταχθούν έργα ικανού μεγέθους που χωροθετούνται εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000 ή μόνο εντός περιοχών ΖΕΠ του δικτύου Natura 2000.
Ωστόσο δεν μπορεί να παραγνωριστούν άλλοι σημαντικοί παράγοντες που συνηγορούν υπέρ μιας όχι τόσο μεγάλης και ριζικής αποκέντρωσης που θα προκαλείτο αν υιθοτέτειτο η ανωτέρω επιλογή. Τέτοιοι παράγοντες σχετίζονται με την αποτελεσματική εφαρμογή της εθνικής πολιτικής Α.Π.Ε., την ενιαία και κεντρική διαχείριση σημαντικών αδειοδοτικών θεμάτων, την κεντρική προώθηση επενδύσεων που έχουν ιδιαίτερη σημασία λόγω μεγέθους για την επίτευξη των στόχων πολιτικής κλπ.
Περαιτέρω, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι με την εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτη, οι νεοσυσταθείσες Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (που έχουν την αρμοδιότητα περιβαλλοντικής αδειοδότησης για τα έργα Α2) έχουν σαφώς εγγύτερη σχέση με το κεντρικό Κράτος από ό,τι οι προγενέστερες Περιφέρειες και επομένως μπορούν ίσως και αυτές να εξυπηρετήσουν αποτελεσματικότερα – σε σχέση με τις παλαιές Περιφέρειες – τους ανωτέρω κεντρικούς στόχους. Ωστόσο το πιθανό αυτό πλεονέκτημα πιθανώς αντισταθμίζεται από τον πρόσθετο φόρτο που θα αναλάβουν οι υπηρεσίες αυτές μετά την εφαρμογή της υπό διαβούλευση απόφασης και από άλλες χρόνιες δυστοκίες της περιφερειακής διοίκησης.
Και μόνο η παράθεση των προηγούμενων σκέψεων και επιχειρημάτων, πείθει ότι δεν είναι καθόλου προφανές το βέλτιστο σημείο ισορροπίας μεταξύ κεντρικού κράτους και αποκέντρωσης. Σε κάθε περίπτωση όμως, το σημείο αυτό –όποιο και αν είναι – πρέπει να προσδιορίζεται για κάθε τεχνολογία ισότιμα και αναλογικά με τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της.
Προσπαθώντας να συγκεράσουμε όλα τα ανωτέρω και μετά από εκτενή διαβούλευση και συζήτηση στο όργανα διοίκησης της Ένωσής μας, οι βασικοί άξονες σχολιασμού της υπό διαβούλευσης απόφασης έχουν ως εξής:
1. Τα όρια και οι προϋποθέσεις για να καταταχθεί ένα αιολικό πάρκο σε υποκατηγορία Α1 έχουν αυξηθεί ελαφρά σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς, γεγονός που είναι θετικό. Η αύξηση όμως αυτή πρέπει να είναι μεγαλύτερη.
2. Αντιθέτως, το όριο μέχρι του οποίου ένα αιολικό πάρκο κατατάσσεται σε κατηγορία Β έχει μειωθεί σημαντικά (από 5 MW σε 1 MW) και αυτό δεν είναι ορθό. Το όριο αυτό πρέπει να παραμείνει εκεί που ήταν μέχρι σήμερα και πιθανά να συνδυαστεί με το πλήθος των ανεμογεννητριών. Αντιλαμβανόμαστε ότι η κατηγορία Β έχει πλέον ένα διαφορετικό περιεχόμενο που δεν την καθιστά ευθέως συγκρίσιμη με την παλαιά κατηγορία Β, αλλά παρά το γεγονός αυτό οι τοπικές και μη σημαντικές επιπτώσεις των μικρών αιολικών πάρκων καθιστούν αναγκαία την κατάταξή τους στην κατηγορία Β.
3. Τα όρια και οι προϋποθέσεις για την κατάταξη των έργων σύνδεσης σε υποκατηγορία Α1 έχουν επίσης αυξηθεί, γεγονός θετικό. Θα πρέπει όμως να υπάρξει περαιτέρω ελάφρυνση με κατάταξη των μεμονωμένων ΥΣ σε κατηγορία Β, δεδομένου ότι χαρακτηρίζονται από πολύ συγκεκριμένες, τοπικές και μη σημαντικές επιπτώσεις.
4. Γενικά παρατηρείται μείωση των ορίων για τις τεχνολογίες Α.Π.Ε. για την κατάταξη σε Α1 (Βιομάζα: σε 10 MW από 30 MW, Γεωθερμία: σε 5 MW από 30 MW, ΦΒ: σε 10 MW ενώ δεν υπήρχε όριο) και ανάλογη αύξηση των άνω ορίων για κατάταξη σε κατηγορία Β. Το γεγονός αυτό κρίνεται αρνητικά και προτείνεται να αλλάξει, διότι δεν είναι δυνατό να υποστηριχθεί ότι τα έργα Α.Π.Ε. τέτοιου μεγέθους ενδέχεται να έχουν πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Περαιτέρω, εκφράζεται η ανησυχία ότι οι κεντρικές αδειοδοτούσες υπηρεσίες θα αναλάβουν εξαιτίας αυτής της κατηγοριοποίησης, φόρτο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το πραγματικό μέγεθος αυτών των έργων.
5. Κρίνεται αρνητική και άδικη η μείωση των ορίων των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα. Παραδειγματικά το όριο για να καταταγούν σταθμοί Στερεών Καυσίμων σε υποκατηγορία Α1 τίθεται στα 100 MW απορροφώμενης θερμικής ισχύος ενώ μέχρι σήμερα το σύνολο των σταθμών αυτών κατατασσόταν σε κατηγορία Α1.
Με βάση τα ανωτέρω προτείνονται συγκεκριμένα τα εξής:
Α. Για τα αιολικά πάρκα
1. όλα τα αιολικά πάρκα, που πληρούν σωρευτικά μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
• έχουν εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη από 20 kW και μικρότερη από 5 MW, και
• το πλήθος των ανεμογεννητριών είναι μικρότερο από επτά
να καταταγούν στην κατηγορία Β και να λαμβάνουν ΠΠΔ.
2. όλα τα αιολικά πάρκα ή συγκροτήματα αιολικών πάρκων που πληρούν διαζευκτικά μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
• έχουν εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη από 60 MW, ή
• έχουν εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη από 30 και χωροθετούνται εντός περιοχών ZEΠ του δικτύου Natura 2000 MW, ή
• συνδέονται μέσω νέας εναέριας γραμμής γραμμής μεταφοράς υψηλής τάσης (≥150 kV) μήκους μεγαλύτερου από 20 km,
να καταταγούν στην υποκατηγορία Α1 και να αδειοδοτούνται περιβαλλοντικά από τον Υπουργό ΠΕΚΑ.
3. τα υπόλοιπα να καταταγούν στην υποκατηγορία Α2 και να αδειοδοτούνται περιβαλλοντικά από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση (ΑΠΔ).
Σε περίπτωση που ένα έργο επεκτείνεται σε περισσότερες της μιας ΑΠΔ τότε να ορίζεται μια ως επισπεύδουσα της όλης διαδικασίας, κατ’ αναλογία με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 19 του ν.4014/2011, με κριτήριο την έκταση που καταλαμβάνει το έργο σε κάθε μία από τις ΑΠΔ.
Β. Για τα συνοδά έργα προτείνονται τα ακόλουθα:
1. Η ανωτέρω κατηγοριοποίηση να καταλαμβάνει και να παρασύρει και τα έργα οδοποιίας, εκτός της περίπτωσης που το αιολικό πάρκο κατατάσσεται στην κατηγορία Β και η οδοποιία σε ανώτερη κατηγορία, οπότε μόνο τότε το αιολικό πάρκο θα συμπαρασύρεται στην ανώτερη κατηγορία.
2. Η ανωτέρω κατηγοριοποίηση να καταλαμβάνει και να παρασύρει και τα έργα διασύνδεσης ανεξαρτήτως ισχύος.
Ειδικά στις περιπτώσεις αιολικών πάρκων κατηγορίας Α2, με γραμμές μεταφοράς ισχύος 150 kV και άνω που εκτείνονται σε περισσότερες από μία ΑΠΔ, ως επισπεύδουσα της διαδικασίας να ορίζεται η ΑΠΔ που έχει την ευθύνη για την αδειοδότηση του αιολικού πάρκου.
Γ. Για έργα δικτύου και συστήματος, ασχέτως των αιολικών πάρκων.
Προτείνεται:
1. Οι μεμονωμένοι υποσταθμοί ανύψωσης επί της επιφάνειας του εδάφους να καταταγούν στην κατηγορία Β. Ως τέτοιος ορίζεται ο ΥΣ που δεν απαιτεί την κατασκευή νέας εναέριας γραμμής μεταφοράς για τη σύνδεση του στο υφιστάμενο Σύστημα.
2. Οι εναέριες γραμμές μεταφορά ισχύος έως και 150 kV με μήκος μικρότερο ή ίσο των 300 μέτρων, να καταταγούν στην κατηγορία Β.
Δ. Για τα υβριδικά έργα παραγωγής
Προτείνεται:
1. Να κατηγοριοποιούνται βάσει του επιμέρους έργου τους με την υψηλότερη κατάταξη εκτός αν αυτό είναι συνοδό έργο οπότε ακολουθείται η κατηγορία του κυρίως έργου.
2. Στην περίπτωση υβριδικών σταθμών με μέσο αποθήκευσης ενέργειας ταμιευτήρες νερού, κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του μικτού όγκου για την κατάταξη τους, να λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των μικτών όγκων τους, εφόσον και οι δυο ταμιευτήρες είναι καινούριοι. Στην περίπτωση αξιοποίησης υφιστάμενου ταμιευτήρα να λαμβάνεται υπόψη μόνο ο όγκος του ταμιευτήρα που θα κατασκευαστεί.
3. Τα συνοδό έργα (π.χ. οδοποιία, δίκτυο διασύνδεσης) να ακολουθούν την κατηγορία του κυρίως έργου.
4. Στην περίπτωση αντλησιοταμιευτικών συγκροτημάτων υβριδικών σταθμών με έναν τουλάχιστο εσωποτάμιο ταμιευτήρα, να κατηγοριοποιούνται ως υδροηλεκτρικά έργα, και οι αγωγοί μεταφοράς νερού τους να μην κατηγοριοποιούνται ως αγωγοί εκτροπής, δεδομένου ότι δεν πρόκειται περί εκτροπής νερού αλλά περί ανακύκλησης.
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση.
ΟΜΑΔΑ 1η: «Χερσαίες & εναέριες μεταφορές»
θα πρέπει να διευκρινιστεί σε πια κατηγορία εντάσσονται τα πεδία απογείωσης – προσγείωσης υπερελαφρών πτητικών αθλητικών μηχανών(ΥΠΑΜ), δεδομένου οτι αφενός οι διάδρομοι απογείωσης – προσγείωσης αυτών δεν αποτελούν αεροδρόμια και άρα δε μπορούν να ενταχθούν στον α/α:27 και αφετέρου δεν είναι ευκρινές το οτι συμπεριλαμβάνονται στο είδος των έργων με α/α:29 – «Πεδία απογείωσης – προσγείωσης αεροαθλητικών μέσων».
ΣΤΗΝ Ομάδα 7η «Πτηνοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις»
ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΏΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΓΕΛΑΔΩΝ, ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΩΝ ΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ ΒΟΣΚΗΣ, ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΩΣ ΣΤΑΥΛΙΣΜΕΝΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΊΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΧΥΟΝΤΑ N3698_2008 «ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
Στον Πίνακα 1 της 9ης ομάδας στο σημείο 65 που ανφέρεται στον Εμποτισμό ή χημική κατεργασία ξύλου με συντηρητικά ή αλλες ουσίες, θα έπρεπε να παραμείνει ο διαχωρισμός μεταξύ των εταιρειών με το ημερήσιο όριο των 10 τόννων. Διότι κατά αυτό τον τρόπο όλα τα εμποτιστήρια απο τα πιο μικράμέχρι και τα μεγάλα εισάγωνται στην ίδια κατηγορία, ουσιαστικά οι όποιες επενδύσεις των μικρότερων εταιρειων πλέον θα είναι αδλυνατες λόγω της ατέρμονης γραφειοκρατείας που θα αντιμετωπίσουν. Αυτή η κίνηση αποτελεί τροπέδι για την ανάπτυξη των εταιρειών του κλάδου η οποίες σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν σχεδόν εξ ολοκλήρου την ελλήνική υλοτομία και εμφανίζουν σταδικά αυξανόμενες εξαγωγές και ανάπτυξη. Η προτείτερη διαφοροποίηση σε 2 κατηγορίες. Α2 και Β είναι πολύ δικαιότερη και αντικειμενική με βάση πάντα την ημερήσια κατανάλωσή των εταιρειών. Είναι άδικο να μπαίνουν όλες οι ετραιρείες ανεξαρτήτου μεγέθους στην ίδια κατηγορία.
Ευχαριστώ πολύ για την την δυνατότητα να εκφράσω την άποψη μου.
Με Εκτίμηση
Καταρχήν, φαίνεται μάλλον παράλογο ότι η συγκεκριμένη διαβούλευση που πραγματεύεται ένα τόσο κρίσημο ζήτημα το οποίο θα συμβάλλει καθοριστικά στην Ανάπτυξη της πολύπαθης χώρας μας, διαρκεί μόνο 7 ημερολογιακές ημέρες. Σημειώνεται εδώ ότι η εν λόγω χρονική διάρκεια ισοδυναμεί σε 4 μόνο εργάσιμες ημέρες καθώς η διαβούλευση αναρτήθηκε Παρασκευή βράδυ στις 19.00 ενώ περιλαμβάνει και την αργία της 28ης Οκτωβρίου. Το πρώτο μας σχόλιο λοιπόν αφορά στην ανάγκη παράτασης της παρούσας δημόσιας διαβούλευσης ώστε να γίνουν πιο κατανοητές οι νέες κατατάξεις έργων που θα καθορίσουν το μέλλον όλων των νέων επενδυτικών σχεδίων και κατά συνέπεια την Ανάπτυξη της Εθνικής μας Οικονομίας.
Το 2ο σχόλιο δεν μπορεί παρά να αφορά στα έργα ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς (υπ’ αριθμ. 2 είδος της 10ης Ομάδας ΑΠΕ) που προς τεράστια έκπληξη κατατάσσονται στην κατηγορία Α, δηλ σε αυτά που κατά τον ορισμό τους (άρθρο 1 Ν.4014/2011) ενδέχεται να προκαλέσουν από σημαντικές έως πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Πιο ειδικά δε, οι φ/β σταθμοί άνω των 10MW έχουν προφανώς την ίδια επίπτωση στο περιβάλλον με εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής από πυρηνική ενέργεια! (βλ. υπ’ αριθμ. 217 είδος της 9ης Ομάδας Βιομηχανικές και συναφείς εγκαταστάσεις). Είναι σαφές πως μια τέτοια εξομοίωση όχι μόνο δεν προάγει την Πράσινη Ανάπτυξη που τόσο έχει διαφημιστεί αλλά μάλλον την καταστέλλει και την μεταβάλλει σε Πράσινη Οπισθοδρόμιση. Προς επίσης τεράστια έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο σχόλιο για τη συγκεκριμένη διάταξη που αν τελικά μείνει ως έχει, σκοτώνει και την τελευταία ελπίδα ανάκαμψης αφού κατά γενική ομολογία, τα φωτοβολταϊκά είναι από το 2010 η μόνη κινητήρια δύναμη της αγοράς. Απορίας άξιο πως είναι δυνατόν με τον Ν.3851/2010 να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και με την παρούσα διάταξη να ετοιμαζόμαστε για δύο βήματα πίσω… Προφανώς και η πρότασή μας είναι τα Φωτοβολταϊκά ανεξαρτήτως ισχύος να υπαχθούν στην κατηγορία Β.
Παράρτημα 4
Στο υπ΄ αριθμόν 17 είδος έργου ή δραστηριότητας («Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου) αναφέρεται ως «κρίσιμη» τιμή για την ένταξη των έργων στην Α1 υποκατηγορία, εκείνη των 1.000 τόνων ετήσια παροχής αποβλήτων προς την μονάδα. Στην συντριπτική πλειοψηφία των οργανικών υλικών που παράγουν βιοαέριο η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε μερικές δεκάδες kW- γεγονός που καταδικάζει a priori τεχνοοικονομικά αυτά τα μείζονος σημασίας ενεργειακά-περιβαλλοντικά έργα.
Για να καταλάβετε το ατόπημα του νόμου, στο υπ’ αριθμόν 6(α) έργο του Παραρτήματος Χ για τις ΑΠΕ («Ηλεκτροπαραγωγή με καύση βιοαερίου») τα έργα με εγκατεστημένη ισχύ από 0,5 μέχρι 3 MW κατηγοριοποιούνται περιβαλλοντικά ως Α2. Κατά συνέπεια, άλλη κατηγορία θα έχει η μονάδα αναερόβιας χώνευσης όπου παράγεται το βιοαέριο και άλλη το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής ή συμπαραγωγής, όπου το βιοαέριο καίγεται προς παραγωγή πράσινης ενέργειας. Η σύγχυση από την διαδικασία αυτή θα είναι τεράστια για όλους τους υποψήφιους επενδυτές, γεγονός που θα οδηγήσει στην αποθάρρυνση από την υλοποίηση τέτοιων έργων.
Λύση δίνεται μόνο με 2 τρόπους:
– αν όλες οι μονάδες βιοαερίου κατηγοριοποιηθούν ως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής αποκλειστικά με κριτήριο την εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ τους, όπως γίνεται με όλες τις μονάδες παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο είναι ευκολότερη η αξιολόγηση έργων συνδυασμένης αναερόβιας χώνευσης και παραγωγής βιοαερίου, όπου είναι περισσότερες οι πρώτες ύλες και τα απόβλητα που χρησιμοποιούνται.
– αν οι «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου» έχουν ως κρίσιμη τιμή π.χ. τους 100.000 τόνους ετήσιας παροχής αποβλήτων, ούτως ώστε να είναι πλησιέστερα στην πραγματική τεχνοοικονομική πραγματικότητα των έργων. Επαναλαμβάνουμε ότι τα έργα βιοαερίου, σε αυτά τα μεγέθη που προτείνετε, δεν είναι ούτε τεχνικά ούτε οικονομικά βιώσιμα.
Σημειώνεται, δε, ότι θα πρέπει να προβλέπεται η κατηγοριοποίηση στη Β κατηγορία των έργων βιοαερίου που χρησιμοποιούν είτε φυτική βιομάζα ως πρώτη ύλη ή φυτική βιομάζα και ζωικά-αγροτοβιομηχανικά απόβλητα σε περιορισμένη ποσότητα (π.χ. λιγότερους από 20.000 τόνους ετησίως.)
Παράρτημα 10
Η εγκατεστημένη ισχύς P που αναφέρεται στην ηλεκτροπαραγωγή από σταθμούς βιομάζα και βιοαερίου θα πρέπει να εννοεί την εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ. Είναι κοινή πρακτική, άλλωστε, η βιομάζα και το βιοαέριο να συνδυάζονται με συστήματα συμπαραγωγής ώστε να μεγιστοποιείται η ενεργειακή αποδοτικότητα και να πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για το περιβάλλον και την επένδυση.
Παράρτημα 4
Τα υπ’ αριθμόν 8 έργα («Εγκαταστάσεις επεξεργασίας (ανάκτησης και διάθεσης) αστικών στερεών αποβλήτων (εργασίες R1,D10)) κατηγοριοποιούνται στο σύνολό τους ως Α1. Δεδομένης της αναγκαιότητας που προκύπτει για ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων, καθώς και των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων που έχουν περιορίσει δραστικά τις περιβαλλοντικές οχλήσεις των εν λόγω έργων, είναι προτιμότερο να λειτουργήσει σύστημα μοριοδότησης τους και κατηγοριοποίησής τους μέσω αυτής. Εξάλλου, είναι κατ’ εξοχήν έργα που η περιβαλλοντική όχληση επηρεάζεται από παράγοντες όπως η χωροθέτηση της μονάδας, το μέγεθος του έργου κ.λπ. Από εκεί και πέρα, αναλόγως με την κάθε περίπτωση και κατόπιν αυστηρού ελέγχου των διαφόρων παραμέτρων του έργου, είναι απαραίτητη η κατηγοριοποίηση τους και στην Α2 υποκατηγορία (όπως γίνεται π.χ. με τις «Εγκαταστάσεις καύσης ζώων εκτροφής», οι οποίες αξίζουν – παρεμπιπτόντως- περαιτέρω ανάλυσης. Δεν είναι τόσο «αθώα» η καύση ζώων.)
Παράρτημα 10
Να προστεθεί ως έργο η «Ηλεκτροπαραγωγή με καύση υγρών βιοκαυσίμων». Αποτελεί μια σημαντική εναλλακτική συμβατικών υγρών πετρελαϊκών καυσίμων (ντίζελ, μαζούτ) σε αρκετούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της χώρας.
Παράρτημα 4
Μια από τις εναλλακτικές μεθόδους επεξεργασίας των έργων υπ’ αριθμών α/α 26 & 27 («Μεμονωμένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή/και διάθεσης ιλύος από εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων ή υγρών μη επικίνδυνων αποβλήτων» & «Μεμονωμένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας υγρών μη επικίνδυνων αποβλήτων συνόλου βιομηχανικών εγκαταστάσεων») είναι και η αναερόβια χώνευση για την παραγωγή βιοαερίου. Πως γίνεται, όμως, να κατηγοριοποιούνται όλα αυτά τα έργα ως Α2 ενώ τα έργα βιοαερίου, πάνω από 1.000 tn/y(!) είναι Α1? Και τι γίνεται σε περίπτωση όπου η μονάδα έχει κατά 50% ως πρώτη ύλη ιλύ βιολογικών καθαρισμών και κατά 50% λοιπά ζωικά-αγροτοβιομηχανικά απόβλητα και φυτική βιομάζα?
Για τον λόγο αυτό επαναλαμβάνουμε, ότι η πλέον απλή και ασφαλής διαδικασία είναι η κατηγοριοποίηση των έργων αυτών βάσει της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος με την οποία διοχετεύουν πράσινη ενέργεια στο Δίκτυο.
Άρθρο 5 (Παραρτήματα)
Ομάδα 6, α/α 12 & 13.
Οι Εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης (νοσοκομεία, κλινικές, θεραπευτήρια κ. ά.) κατατάσσονται στην κατηγορία Α2 μόνο όταν έχουν περισσότερες από 300 κλίνες (με λιγότερες κατατάσσονται στην Β).
Οι Ξενώνες (νεότητας, ειδικών ομάδων ατόμων, γηροκομεία κ.λπ.) όταν είναι εκτός σχεδίων πόλεων και εκτός ορίων οικισμών κατατάσσονται όλοι στην Α2 ανεξαρτήτως κλινών.
Θα ήταν λογικό λοιπόν, κάτω από έναν ορισμένο αριθμό κλινών ένας ξενώνας να κατατάσσεται στην Β.
Ομάδα 4 α/α 17. «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου».
Το όριο κατάταξης των εγκαταστάσεων παραγωγής βιοαερίου από την επεξεργασία αποβλήτων προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην κατηγορία Α1 έχει οριστεί 1000 tn/έτος. Ως εκ τούτου, πολλές μικρές εγκαταστάσεις θα χρειαστεί να εκπονήσουν ΜΠΕ.
Ομάδα 10. ‘Εργα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ.
Τα όρια εγκατεστημένης ισχύος για υπαγωγή τους στην κατηγορία Α1 είναι χαμηλά. Το τελικό σχόλιο είναι το ίδιο με την κατάταξη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου: Πολλές μικρές εγκαταστάσεις θα χρειαστεί να εκπονήσουν ΜΠΕ.
Ομάδα 11, α/α 9. Οι υποσταθμοί με τάση από 50 έως 150 kV κατατάσσονται στην κατηγορία Α2.
Αυτές οι εγκαταστάσεις υφίστανται μέσα στον ιστό των πόλεων εδώ και δεκαετίες διεθνώς, δεν παράγουν απόβλητα, θερμότητα ή θόρυβο και οι επί σειρά ετών μετρήσεις ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου υπολείπονται κατά πολύ των οριακών τιμών των διεθνών κανονισμών.
Γιατί από την κατάταξη στην κατηγορία Β και την αντίστοιχη έκδοση ΠΠΔ, βρέθηκαν σε κατηγορία που απαιτεί εκπόνηση ΜΠΕ για τη διαδικασία αδειοδότησής τους; Το τελικό σχόλιο είναι το ίδιο με την κατάταξη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου και έργων ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ: Πάρα πολλές εγκαταστάσεις θα χρειαστεί να εκπονήσουν ΜΠΕ.
για την περίπτωση με α/α 17 της 4ης Ομάδας του Παραρτήματος ΙV «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου» το όριο των 1000 tn/έτος είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΧΑΜΗΛΟ. Αντιστοιχεί μόνο σε μη βιώσιμες (πρακτικά ανύπαρκτες) μονάδες παραγωγής βιοαερίου αλλά και σε απόβλητα που αντιστοιχούν σε περίπου 500 ι.π. (ισοδύναμα πληθυσμού). Το ΥΠΕΚΑ δεν ΠΡΕΠΕΙ να ασχολείται με αδειοδοτήσεις κάτω από 100.000 ι.π. Άρα το όριο για την κατηγορία Α2 με απλούς υπολογισμούς θα πρέπει να είναι κοντά στις 200.000tn/έτος. Το όριο αυτό αντιστοιχεί σε ηλεκτροπαραγωγή 3 MWel και είναι αυτό που υπολόγισε ο κος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΜΠΟΤΖΙΟΣ-ΒΑΛΑΣΚΑΚΗΣ (200x 15kW = 3MW, α/α 6 στην Ομάδα 10η: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας).
Το ΥΠΕΚΑ με έλλειψη στελεχών και εκατοντάδες εκκρεμείς ΜΠΕ, εάν φορτωθεί και τις μονάδες κάτω των 200.000 tn/έτος, το πλέον βέβαιο είναι ότι θα απογοητεύσει και θα εκδιώξει νέα μεγάλη ομάδα ενδιαφερόμενων επενδυτών στον χώρο του βιοαερίου.
Υποκριτήρια κατάταξης
• Στο υποκριτήριο 1.4 «εντός ΓΠΣ μη αλλού αναφερόμενου» θα πρέπει να προβλεφθεί και η περίπτωση ρύθμισης χρήσεων γης από εγκεκριμένη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (π.χ. αναδιατύπωση «εντός εγκεκριμένου ΓΠΣ (του Ν. 1337/83 ή του Ν. 2508/97) ή εντός ΖΟΕ»). Η διατύπωση «μη αλλού αναφερόμενου» τι αφορά;
• Στο υποκριτήριο 1.5 «εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού (περιοχές μη προβλεπομένων χρήσεων)» θα πρέπει να αποσαφηνισθεί αν εννοεί «περιοχές χωρίς θεσμοθετημένες χρήσεις γης (ΓΠΣ/ΖΟΕ κλπ)» και ενδεχόμενα να αναδιατυπωθεί. (π.χ. αναδιατύπωση του 1.5 ως: «εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού (περιοχές χωρίς θεσμοθετημένες χρήσεις γης μέσω ΓΠΣ, ΖΟΕ κλπ»).
• Θα πρέπει να αποσαφηνισθεί τι θα ισχύει σε περίπτωση προστατευομένων περιοχών με θεσμοθετημένες ΚΥΑ (λίμνες Κορώνειας-Βόλβης. Εκβολές Αξιού-Αλιάκμονα κλπ), θα εντάσσονται στο κριτήριο 1.5 ή ενδεχόμενα στο υποκριτήριο 1.4 με πιθανή συμπλήρωσή του (δεδομένου ότι περιλαμβάνουν προβλέψεις επιτρεπομένων / απαγορευομένων χρήσεων γης);
• Στο υποκριτήριο 2.2. είναι σκόπιμο να αποσαφηνισθεί το εύρος για τις παράκτιες περιοχές (π.χ. με πρόβλεψη συγκεκριμένης απόστασης από ακτές κλπ), ώστε να είναι αντικειμενική και ενιαία η εφαρμογή του υποκριτηρίου και να αποφευχθούν διαφορετικές ερμηνείες μεταξύ ενδιαφερομένων, υπηρεσιών κλπ .
• Το υποκριτήριο 2.3 «περιοχές ιστορικής, πολιτιστικής ή αρχαιολογικής σημασίας» θα πρέπει να αποσαφηνισθεί αν αφορά κηρυγμένες/θεσμοθετημένες περιοχές. Αν δεν αφορά θεσμοθετημένες περιοχές, πως και απο ποιόν φορέα θα καθορίζονται αυτές;
• Η διατύπωση του υποκριτηρίου 3.2 «εντός πυκνοκατοικημένης περιοχής (περιοχές σημαντικής δόμησης)» είναι διαφορετική στον πιν. 3 και στον πιν. 4 (συνεχούς δόμησης αντί σημαντικής δόμησης). Λόγω της διατύπωσης «συνεχούς δόμησης» δεν είναι σαφές αν αναφέρεται σε εντός ή εκτός σχεδίου περιοχές (στον πολεοδομικό σχεδιασμό ο όρος «πυκνοδομημένος» αναφέρεται σε εντός σχεδίου περιοχές). Ποιός φορέας θα γνωμοδοτεί ως προς το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του υποκριτηρίου αυτού και με ποια κριτήρια θα προσδιορίζεται η σημαντική (συνεχής) ή μη δόμηση και η πυκνοκατοικημένη περιοχή (αφού σε πολλές εκτός σχεδίου περιοχές υπάρχει σημαντική διάσπαρτη δόμηση που δεν έχει σαφή όρια κλπ); Δεδομένου ότι το κριτήριο αυτό αντιπροσωπεύει σημαντικό αριθμό μορίων θα είναι σε πολλές περιπτώσεις καθοριστικό για την κατάταξη ενός έργου μεταξύ υποκατηγορίας Α.2 και κατηγορίας Β (ενώ μπορεί να γίνεται επίκληση της μη ορθής εφαρμογής του και ως προς την αρμοδιότητα έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων ενός έργου σε περίπτωση προσφυγών κλπ ). Είναι σκόπιμο να γίνει όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός ο προσδιορισμός του υποκριτηρίου .
• Στα υποκριτήρια 3.3, 3.4 και 3.5 τα «όρια του οικιστικού ιστού» θα πρέπει να αναφέρονται σε συγκεκριμένους όρους της πολεοδομικής νομοθεσίας (π.χ. «όρια εγκεκριμένου σχεδίου πόλης ή όρια οικισμού κάτω των 2.000 κατ. ή όρια προβλεπομένων απο ΓΠΣ επεκτάσεων Α΄ ή Β΄ κατοικίας») διότι διαφορετικά θα είναι εξαιρετικά δυσχερής η αντικειμενική εφαρμογή των υποκριτηρίων, αφού το όριο του οικιστικού ιστού δεν είναι θεσμικά καθορισμένο ούτε ταυτίζεται με τους παραπάνω πολεοδομικούς όρους.
• Ζ) Το υποκριτήριο 1.3 «γεωργική γη» θα πρέπει να σταθμισθεί αν είναι σκόπιμο να αντιπροσωπεύει το μέγιστο των μορίων του κριτηρίου «χρήσεις γης», δεδομένου ότι οι περισσότερες μεταποιητικές χρήσεις (εκτός οργανωμένων υποδοχέων) χωροθετούνται σε αγροτεμάχια (απλής γεωργικής γης).
Θα πρέπει επίσης να εξετασθεί η εναρμόνισή του υποκριτηρίου με τις ήδη θεσμοθετημένες περιοχές χρήσεων γης. Τόσο στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας όσο και σε άλλες περιοχές έχουν ήδη θεσμοθετηθεί πλήθος Γ.Π.Σ. (με τις διατάξεις του Ν. 2508/1997 δηλαδή με καθορισμό επιτρεπομένων χρήσεων γης σε όλη την έκταση των αντίστοιχων πρώην καποδιστριακών δήμων). Τα εγκεκριμένα ΓΠΣ με τις διατάξεις του Ν. 2508/97 (*στην Κεντρική Μακεδονία έχουν ήδη θεσμοθετηθεί περίπου 45 ΓΠΣ) μεταξύ των άλλων προβλέπουν και εκτεταμένες ζώνες χρήσεων γης (Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης -Π.Ε.Π.Δ.), οι οποίες αφορούν λοιπή / απλή γεωργική γη. Ο χαρακτήρας των περιοχών αυτών είναι κύρια αγροτικόςχωρίς ιδιαίτερη παραγωγικότητα, αλλά και συχνά μικτός με αγροτικές και παραγωγικές δραστηριότητες. Εντός αυτών κατά περίπτωση και ανάλογα με τις ρυθμίσεις του κάθε ΓΠΣ επιτρέπονται χρήσεις όπως: εγκαταστάσεις γεωργικής παραγωγής, διάσπαρτες βιομηχανικές δραστηριότητες μέσης και χαμηλής όχλησης, επαγγελματικά εργαστήρια, τουριστικά καταλύματα, εμπορικές χρήσεις, ειδικά κτίρια , πρατήρια καυσίμων, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις κλπ. Η χρήση του υποκριτηρίου 1.3 στις προαναφερθείσες περιοχές ΠΕΠΔ της απλής γεωργικής γης θα έχει ως αποτέλεσμα να μοριοδοτούνται με το μέγιστο των μορίων του κριτηρίου 1 «χρήσεων γης» οι μεταποιητικές δραστηριότητες που εμπίπτουν σε ζώνες, όπου από τον θεσμοθετημένο πολεοδομικό-χωροταξικό σχεδιασμό προβλέπεται να επιτρέπονται μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση (και μάλιστα, σε συνδυασμό με την μοριοδότηση από τα υπόλοιπα κριτήρια, τα εξεταζόμενα έργα του παραρτήματος ΙΧ θα εμπίπτουν στις περισσότερες περιπτώσεις στην υποκατηγιορία Α.2 αντί της κατηγορίας Β, ακυρώνοντας στην πράξη τον στόχο της απλούστευσης των διαδικασιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ακόμη και σε περιοχές με θεσμοθετημένες και συμβατές με τα εξεταζόμενα έργα ρυθμίσεις χρήσεων γης).
• Θα πρέπει ακόμη να διασαφηνισθεί ποια μόρια θα δίνονται σε έργα που εμπίπτουν και εντός ΓΠΣ (50 μόρια) και ταυτόχρονα σε ζώνη του ΓΠΣ που χαρακτηρίζεται ως ΠΕΠΔ λοιπής ή απλής γεωργικής γης, δεδομένου ότι για γεωργική γη προτείνονται 70 μόρια (πιθανώς αποσαφήνιση ότι το υποκριτήριο 1.3 αφορά εκτός ΓΠΣ περιοχές-ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση ισχύει η παραπάνω παρατήρηση, ότι θα μοριοδοτούνται με αυτό το υποκριτήριο τα περισσότερα έργα του παραρτήματος ΙΧ).
• Ποια μόρια θα δίνονται σε έργο που εμπίπτει εντός ΓΠΣ και ταυτόχρονα σε επιχειρηματικό πάρκο/οργανωμένο υποδοχέα που προβλέπεται από το ΓΠΣ; Τα 10 μόρια του υποκριτηρίου 1.1. ή τα 50 μόρια του υποκριτηρίου 1.4; Ορίζεται ότι θα επιλέγεται το αυστηρότερο υποκριτήριο, αλλά στην περίπτωση αυτή είναι σκόπιμο με σχετική αποσαφήνιση/αναδιατύπωση τα έργα εντός ΓΠΣ και ταυτόχρονα εντός ΒΙΠΑ κλπ. να εντάσσονται στο υποκριτήριο 1.1. (και όχι στο 1.4).
Τα συνοδά έργα των έργων ΑΠΕ θα πρέπει να εξυπηρετούν τους σκοπούς του κάθε έργου. Οι εγκύκλιοι που ισχύουν σήμερα ορίζουν τις οδούς πρόσβασης των έργων ΑΠΕ ως δασικές οδούς (max 5μ πλάτος).
Επομένως σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η μεταφορά μηχανημάτων.
Πρόταση: Οι δασικές υπηρεσίες να εξετάζουν τις ιδιαιτερότητες του κάθε έργου. Να δίνεται έγκριση επέμβασης, τέτοια ώστε να μπορεί να μεταφερθεί ο εξοπλισμός άρα να γίνει το έργο, με την ελάχιστη δυνατή επέμβαση.
Στην κατάταξη Ηλεκτροπαραγωγής από Αιολική ενέργεια της Υποκατηγορίας Α2, η εγκατεστημένη ισχύς των 40MW είναι μικρή. Με τις νέες τεχνολογίες ανεμογεννητριών (μεγαλύτερης ισχύος) με τον ίδιο αριθμό ανεμογεννητριών μπορούν να εγκατασταθούν περισσότερα MW.
Για άλλη μια φορά οι διακυρήξεις απέχουν από την νομοθετική πραγματικότητα. Στην εισηγητική έκθεση του Ν.4014 αναφερόταν ως στόχος η μείωση των μελετών, με δεδομένο και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η απλοποίηση των διαδικασιών και η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους (αντί για την παραγωγή και διακίνηση χαρτιών και αδειοδοτήσεων). Φυσικά η καινούρια κατάταξη δεν ανταποκρίνεται σε κανέναν από τους παραπάνω στόχους, οπότε δεν νομίζω ότι η διαβούλευση εξυπηρετεί κανέναν άλλο στόχο πέραν από το να εκφραστούν απόψεις επαγγελματιών ή οργανώσεων, που ανησυχούν είτε για τη δυνητική μείωση του εισοδήματός τους είτε για την ανεξέλεγκτη δράση των παρανομούντων. Εννοείται ότι η παραγωγή μελετών και αδειοδοτήσεων και η με θρησκευτική προσήλωση τήρηση των προθεσμιών προάγουν την προστασία του περιβάλλοντος πολύ περισσότερο από τη δυνατότητα πραγματικών ελέγχων και την αναγνώριση επιτέλους του ότι άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται, ούτε από το φορέα ενός έργου ή μιας δραστηριότητας, ανεξάρτητα από το αν έχει ένα χαρτί που του λέει τι οφείλει να κάνει. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν εξαρτάται από το πόσα χαρτιά μάζεψες, αλλά από το τί έκανες και τί «βαθμό» πήρες στον έλεγχο, καθώς και τη συνέπειά σου σε βάθος χρόνου.
Η προς διαβούλευση κατάταξη όχι μόνο δεν μειώνει αλλά αντιθέτως αυξάνει την ανάγκη για εκπόνηση μελετών, επομένως στην ουσία δεν εξυπηρετεί τους στόχους που εξαγγέλθηκαν. Λαμβάνοντας υπόψη και τις μελέτες που εισάγει ο Ν.4014 (βλέπε ειδική οικολογική αξιολόγηση), τη σημαντική έλλειψη μελετών τοπικού υποβάθρου (ενδεικτικά ΕΠΜ, ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ) ώστε να μπορεί ο καθένας (υπηρεσία, φορέας ή ιδιώτης) να εξετάσει τη δυνατότητα υλοποίησης ενός έργου ή μιας δραστηριότητας πριν ξεκινήσει η όποια εκπόνηση μελετών, θα έχουμε επανάληψη του ίδιου έργου, απλά με περισσότερα παραρτήματα, ασαφείς προδιαγραφές και δικαιολογητικά κατά την κρίση των (υπό συρρίκνωση) υπηρεσιών. Όλα αυτά μέσα στο λαβύρινθο (πλέον) της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, όπου συναντιούνται μελετητές, υπηρεσίες, ιδιώτες, ελεγκτές, δικηγόροι, πολιτικοί, ψάχνοντας να βρουν ποιό είναι αυτό το «χαρτί» που μαγικά θα λύσει το πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Μεταξύ μας, δε νομίζω ότι θα βρεθεί στη νέα κατάταξη.
Στην πρώτη ομάδα και για τους δρόμους κατηγορίας Αγροτικοί, Τριτεύουσα και Δασική θα πρέπει να ληφθεί ως παράμετρος η απόσταση απο τη θάλασσα. Με παλιότερη εγκύκλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν υποχρεωτική η διαδικασία της ΠΠΕΑ για οδοποιίες σε απόσταση 1000 m απο τη θάλασσα.
Επίσης επειδή δεν υπάρχουν καθορισμένες και υποχρεωτικές προδιαγραφές για τους αγροτικούς αλλά και τους δασικούς δρόμους πολύ εύκολα «βαφτίζονται» δρόμοι αγροτικοί αλλά και δασικοί και αιτείται η διάνοιξη αλλά και η ασφαλτόστρωση για πολύ μεγάλα μήκη οδοποιίας με πολύ μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Τέλος δεν υπάρχει πουθενά ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός.
Σύλλογος αποφοίτων του τμήματος διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας.
26-10-2011
Ο Σύλλογος αποφοίτων του τμήματος διαχείρισης Περιβάλλοντος και φυσικών πόρων, ως επιστημονικός σύλλογος των επιστημόνων Διαχειριστών περιβάλλοντος, έχει καταθέσει προτάσεις τόσο σχετικά με το ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4014 ΦΕΚ 209Α/2011 Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου καιάλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος, όσο και με τον τρόπο, το περιεχόμενο και τις κατηγορίες των έργων και δραστηριοτήτων στο ΥΠΕΚΑ . Θεωρούμε ότι η κατάταξη των έργων με τοπικές επιπτώσεις στην κατηγορία Β χωρίς να απαιτείται περιβαλλοντική μελέτη θα οδηγήσει σε μια άνευ όρων αυθαιρεσία τόσο στη κατασκευή των έργων αλλά και στην λειτουργία των δραστηριοτήτων με περιβαλλοντική υποβάθμιση που κατά το νομοθέτη θα έχει μόνο τοπικές επιπτώσεις, χωρίς να κρίνει αν συσσωρευτικά υποβαθμίζουν το φυσικό, ανθρωπογενές περιβάλλον και την ποιότητα ζωής. Ως κριτήριο κατάταξης θα πρέπει να υπάρχει και η τοπική υποβάθμιση φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος από ένα έργο ή μια δραστηριότητα, που στην ελληνική οικονομία και στα μεγέθη της κατατάσσονται τα περισσότερα έργα και δραστηριότητες. Επιπλέον το κριτήριο ευαισθησία και αφομοιωτική ικανότητα του φυσικού περιβάλλοντος , δεν μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά αλλά με την λογική του προλαμβάνειν , ανακατατάσσει πολλά έργα και δραστηριότητες από την κατηγορία Β στην κατηγορία Α.
Τέλος είναι σαφές ότι τα επιμέρους όρια έχουν γίνει με τέτοιο τρόπο, που δεν συμβαδίζουνε με τα μεγέθη στην χώρα μας, εκτός αν πρωταρχική βούληση του νομοθέτη δεν είναι η περιβαλλοντική προστασία αλλά η υπαγωγή τις συντριπτικής πλειοψηφίας των έργων και δραστηριοτήτων κυρίως στην περιφέρεια στη κατηγορία Β, ώστε να μην είναι αναγκαία η περιβαλλοντική μελέτη και ο προσδιορισμός των επιπτώσεων των έργων και δραστηριοτήτων.
Παρατηρήσεις:
Ομάδα 1η ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΕΡΙΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Ομάδα 1η α/α 9 Αγροτική οδός, α/α 11 Δασική οδός .Να κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α2, λόγω της διαταραχής στα ενδιαιτήματα που προκαλεί η κατασκευή τους.
Ομάδα 1η α/α 26 Αεροδρόμια σε υδάτινες επιφάνειες .Λόγω της ευαισθησίας του χώρου που γίνεται το έργο να κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α1.
Ομάδα 1η α/α 28 Ελικοδρόμια και α/α 29 Πεδία απογείωσης –προσγείωσης αεραθλητικών μέσων .Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2.
Ομάδα 1η α/α 32 Σταθμοί επιβατικών λεωφορείων . Αλλαγή στην κατηγορία Β ΑΕ>30000 και ΑΕ50.000, να κατατάσσεται στην υποκατηγορία Α2 ανεξάρτητα αν γίνεται σε περιοχή Natura ή όχι. Η υποκατηγορία Α1 μπορεί να τροποποιηθεί και άνωθεν.
Ομάδα 2ή α/α 6 Υδρογεωτρήσεις και φρεάτια. Απόληψη νερού πάνω από V>50.000 ανεξάρτητα από τις αποστάσεις από την θάλασσα να υπαχθεί στην κατηγορία Α2
Ομάδα 2ή α/α 7 Αγωγοί μεταφοράς νερού ΣL>1000m. Να υπαχθεί στην υπόκατηγορία Α2
Ομάδα 2ή α/α 8 Έργα της ΕΥΔΑΠ για Ύδρευση στη Περιφέρεια Αττικής, το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2.
Ομάδα 2ή α/α 9 Αρδευτικά και αποστραγγιστικά έργα, έργα αγροτικού αναδασμού, τροποποίηση της έκτασης της περιοχής, σε περιοχές Natura στην υποκατηγορία Α2 από 1.000 στρέμματα και άνω και 5.000 στρέμματα και άνω για τις περιοχές εκτός Natura.
Ομάδα 2ή α/α 13 Επαναπλημμυρισμού εδαφών, τροποποίησης του ορίου της έκτασης για την υποκατηγορία Α2 από 10 στρέμματα και πάνω , λόγω της φύσης και της πολυπλοκότητας του έργου.
Ομάδα 2ή α/α 18 Έργα αντιμετώπισης διάβρωσης εδαφών, το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2
Ομάδα 3η ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΕΡΓΑ
Ομάδα 3ή α/α 7 Μεμονωμένες προβλήτες. Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2
Ομάδα 3ή α/α 14 Τεχνητοί ύφαλοι.Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2, λόγω της φύσης του έργου και την δυσκολία προσδιορισμού των επιπτώσεων
Ομάδα 6η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΕΡΓΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΚΤΙΡΙΑΚΟΥ ΤΟΜΕΑ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
Ομάδα 6η α/α 2 Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα σε εκτός σχεδίου περιοχές ,Τροποποίηση όσων αφορά των αριθμό κλινών στη κατηγορία Β εκτός περιοχών Natura Κ<40 κλίνες και Κ60 Κλίνες για την κατηγορία Β και πάνω από 60 κλίνες στην κατηγορία Α2 ανεξάρτητα του μέγιστου αριθμού των κλινών.
Ομάδα 6ή α/α 4 Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα σε παραδοσιακούς οικισμούς, Τροποποίηση του αριθμού των κλινών σε Κ>15 κλίνες.
Ομάδα 6ή α/α 5 Οργανωμένες τουριστικές εγκαταστάσεις και χώροι στάθμευσης τροχόσπιτων. Τροποποίηση της δυναμικότητας σε άτομα, στις εκτός περιοχών Natura για την κατηγορία Β , με Α<100 άτομα και σε περιοχές Natura Α200 άτομα, χωρίς άλλη επιμέρους κατηγοριοποίηση.
Ομάδα 6ή α/α 12 Ξενώνες (νεότητας, γηροκομεία, ειδικών ομάδων ) Το σύνολο τους στην Υποκατηγορία Α2, καθώς απαιτείται προσδιορισμός των επιπτώσεων από τις ιατρικές υπηρεσίες-θεραπείες που παρέχονται, και τη διαχείριση των υποπροϊόντων αυτών (φάρμακα, ουσίες με βαρέα μέταλλα κ.α).
Ομάδα 6ή α/α 13 Εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης. Το σύνολο τους στην υποκατηγορίας Α2 καθώς απαιτείται προσδιορισμός των επιπτώσεων από τις ιατρικές υπηρεσίες-θεραπείες που παρέχονται, και τη διαχείριση των υποπροϊόντων αυτών (φάρμακα, ουσίες με βαρέα μέταλλα κ.α).
Ομάδα 6ή α/α 19-20-21-22-24 Τροποποίηση του Ε , όσον αφορά την κατηγορία Β με Ε<1000 στρέμματα , με αντίστοιχη τροποποίηση των υπολοίπων κατηγοριών
Ομάδα 6ή α/α23 Χώροι στάθμευσης οχημάτων . Τροποποίηση του αριθμού θέσεων στάθμευσης 200<θ για την κατηγορία Β με αντίστοιχη τροποποίηση των υπολοίπων κατηγοριών
Ομάδα 7Η ΠΤΗΝΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Ομάδα 7ή α/α 1 Εγκαταστάσεις εκτροφής κοτόπουλων πάχυνσης. Τροποποίηση των θέσεων πάχυνσης ως εξής 300<θ<10.000, κατηγορία Β, υποκατηγορίας Α2 10000<Θ100.000
Ομάδα 7η α/α3 Εγκαταστάσεις χοίρων πάχυνσης. Τροποποίηση στις θέσεις πάχυνσης ως εξής στην κατηγορία Β 25<Θ<200, καθώς υπάρχει υψηλό φορτίο στα απόβλητα.
Ομάδα 7η α/α7 Εγκαταστάσεις εκτροφής κουνελιών. Τροποποίηση στον αριθμό κονλικομητέρων Κ ως εξής στην κατηγορία Β 50<Κ<500, καθώς υπάρχει υψηλό φορτίο στα απόβλητα.
Ομάδα 7η α/α8 Εγκαταστάσεις εκτροφής αιγοπροβάτων .Τροποποίηση στον αριθμό αιγοπροβάτων Α ως εξής στην κατηγορία Β για εκτός τις περιοχές Natura 250<Α250 να εντάσσεται στην υποκατηγορία Α2.
Ομάδα 7η α/α9 Εγκαταστάσεις εκτροφής βοοειδών. Στην κατηγορία Β να εντάσσονται από Ισοδύναμα ζώα ως εξής. Για εκτός περιοχές Natura εγκαταστάσεις 20<Ι<90. Για εγκαταστάσεις εντός περιοχών Natura 10<I4
Ομάδα 7η α/α14 Εκκολαπτήρια . Το σύνολο τους στην κατηγορία Α2.
Σημ. Οι εγκαταστάσεις καύσης νεκρών ζώων εκτροφής να εντάσσονται στο σύνολο τους, εξαιτίας της φύσης της εγκατάστασης στην υποκατηγορία Α2
ΟΜΑΔΑ 9η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τροποποίηση με μετακίνηση των δραστηριοτήτων στη υποκατηγορία Α2 και υπαγωγή στην κατηγορία Β μόνο όσων δραστηριοτήτων χωροθετούνται σε ΒΙΠΑ και ΒΙΠΕ και ακολουθούνται οι περιβαλλοντικοί όροι. διευκρίνιση σχετικά με τα επαγγελματικά εργαστήρια
Ομάδα 10ή ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Ο σύλλογος αποφοίτων έχει ήδη αποφανθεί σε παλαιότερη διαβούλευση σχετικά με την ανάπτυξη των ΑΠΕ και το σημαντικό ρόλο στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Έχουμε επισημάνει σε ότι αφορά τα αιολικά πάρκα την αναγκαιότητα ορνιθολογικών μελετών για την προστασία της ορνιθοπανίδας και την αντίθεση μας να χωροθετούνται σε περιοχές SPA του Δικτύου Natura.
ΟΜΑΔΑ 11ή ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Ομάδα 11ή α/α 7 Σταθμοί ανεφοδιασμού με υγρά και αέρια καύσιμα .Τροποποίηση: οι σταθμοί ανεφοδιασμού με υγρά καύσιμα να ανήκουν στη κατηγορία Β , τα μικτά πρατήρια με υγρά και αέρια καύσιμα στην κατηγορία Α2
Ομάδα 12’η ΕΙΔΙΚΑ ΕΡΓΑ
Ομάδα 12ή α/α 7 Σταθμοί βάσης σταθερής και κινητής τηλεφωνίας. Τροποποίηση να υπαχθούν, στο σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2 καθώς πρέπει να προσδιορίζονται κατά περίπτωση οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις λόγω της φύσης και της θέσης της εγκατάστασης.
Ομάδα 12ή α/α 7 Αλυκές. Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2 , καθώς στον Ελλαδικό χώρο αναπτύσσονται σε περιοχές σημαντικές για την ορνιθοπανίδα.
Ομάδα 12ή α/α 15 Σωφρονιστήρια. Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2, ο προτεινόμενος διαχωρισμός δεν μπορεί να γίνει με αριθμητικά κριτήρια λόγω της φύσης της εγκατάστασης.
Ομάδα 12ή α/α 16 Νεκροταφεία και αποτεφρωτήρια. Το σύνολο τους στην υποκατηγορία Α2, λόγω της φύσης των εγκαταστάσεων.
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5
1. Τα επαγγελματικά εργαστήρια της ομάδας 9 εξαιρούνται περιβαλλοντικής αδειοδότησης σε πολλές περιπτώσεις. Το θέμα είναι ότι, ορισμένα από τα εργαστήρια μπορεί να προκαλούν περιβαλλοντικές επιπτώσεις (που σε αστικές περιοχές ενδέχεται να προκαλούν και ισχυρή όχληση)ανεξάρτητα από τη δυναμικότητα (όπως παραγωγή αποβλήτων, οσμές και θόρυβος, αιωρούμενα σωματίδια)όπως οι δραστηριότητες των κωδικών:
Α/Α 23-31 : που σχετίζονται με την παραγωγή ειδών διατροφής
Α/Α 100, 104 & 105 : που σχετίζονται με την παραγωγή χρωμάτων
και σαπουνιών
Α/Α 125 :για παραγωγή τούβλων
Α/Α 169-173 & 179-185: σχετίζονται με μηχανολογικές –
μηχανουργικές εργασίες
Α/Α 192, 201-204 :σχετίζονται με μηχανολογικές –
μηχανουργικές εργασίες
Α/Α 64, 67-70 & 219 :που σχετίζονται με την κατασκευή και βαφή προϊόντων ξύλου
Α/Α 220 :κατασκευή στρωμάτων
Θεωρώ ότι δραστηριότητες όπως αυτές που ανήκουν στους παραπάνω κωδικούς πρέπει να παίρνουν ΠΠΔ. Εναλλακτικά μπορεί να τεθούν κριτήρια (όπως της μοριοδότησης) για να εξετάζεται αν θέλουν ΠΠΔ και τα επαγγελματικά εργαστήρια.
Επιπλέον για τα εξαιρούμενα από ΠΠΔ επαγγελματικά εργαστήρια θα υπάρξει θέμα κριτηρίων περιβαλλοντικών ελέγχων.
2. Θα ήταν χρήσιμο να υπάρχει διασύνδεση με του κωδικούς ΕΣΥΕ ή ΣΤΑΚΟΔ (π.χ προσθήκη επιπλέον στήλης) για τις δραστηριότητες της ομάδας 9
3.
Αθήνα 26-10-2011
Θέμα: Απόψεις και παρατηρήσεις στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για το σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης που αφορά στην κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων στις κατηγορίες του νόμου 4014/2011 για την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση.
1. Σχολιασμός για την κατάταξη των υδατορεμάτων
Είναι γνωστή η δυσκολία κατάταξης των κλάδων ενός υδρογραφικού δικτύου, ώστε να ανταποκρίνεται με σαφή και μονοσήμαντο τρόπο στις ανάγκες ενός νομικού κειμένου, δηλαδή να μην επιδέχεται παρερμηνείας.
Η επιλογή της ταξινόμησης του υδρογραφικού δικτύου κατά Strahler, έχουμε την άποψη ότι δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη και τούτο διότι, σε κάθε τμήμα υδατορέματος ανάλογα με την κλίμακα και την ακρίβεια των τοπογραφικών υπόβαθρων που θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να του αποδοθεί οποιαδήποτε τάξη. Πράγματι, επειδή η τάξη προκύπτει από το πλήθος των ανάντη κλάδων υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα (δυνατότητα) είτε να αγνοηθούν ορισμένοι (επειδή θα κριθούν μικρής σημασίας) είτε να συμβεί το ακριβώς αντίθετο, αναλόγως των προθέσεων του εκάστοτε Μελετητή.
2. Προτάσεις
Για μία πιο «εύκολη» και αντικειμενική ταξινόμηση των υδατορρεμάτων, θα μπορούσε να λαμβάνεται ως κριτήριο το μέγεθος της λεκάνης απορροής το οποίο είναι μονοσήμαντο και αντικειμενικό και αυτό διότι:
δεν υπεισέρχονται στον υπολογισμό του πολλαπλές μεθοδολογικές προσεγγίσεις
είναι ανεξάρτητο της ποιότητας του υποβάθρου.
Στην περίπτωση όμως που υιοθετηθεί μία πολυκριτηριακή μέθοδος κατάταξης θα πρέπει να συνταχθούν πίνακες στη λογική του συνδυασμού αντικειμενικών παραμέτρων που αφορούν τα υδατορρέματα.
Σε μία τέτοια περίπτωση, οι στήλες των αντίστοιχων πινάκων θα μπορούσαν να αποτελούνται από υδραυλικά κριτήρια όπως το μέγεθος της λεκάνης απορροής, το μήκος του διευθετούμενου τμήματος υδατορρέματος, η περίοδος επαναφοράς σχεδιασμού και οι γραμμές από άλλα κριτήρια όπως η πυκνότητα του πληθυσμού, τμήμα εντός ή εκτός σχεδίου, εντός ή εκτός περιοχής NATURA κλπ.
Επισημαίνουμε όμως ότι, τα κριτήρια που θα τεθούν για κατηγοριοποίηση των υδατορρεμάτων, εξαρτώνται κυρίως από το σκοπό στον οποίο στοχεύει η κατάταξή τους πχ. περιβαλλοντικοί στόχοι, διαχείριση υδατικών πόρων, αντιπλημμυρική προστασία κλπ.
Ιωάννης Α. Πέππας
Πολ. Μηχανικός
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΡΓΩΝ ΑΠΕ
Τα έργα Α.Π.Ε. καθώς και τα συνοδά τους έργα αποτελούν βάση του άρθρου 58 του Ν.998/79 όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 2 του Ν.2941/2001, το Ν. 3468/2001 και το Ν.3851/2010 έργα υποδομής. Επομένως και η οδοποιία, ως συνοδό έργο, εξυπηρετεί συγκεκριμένο σκοπό: την πρόσβαση στο σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τη μεταφορά του απαιτούμενου εξοπλισμού.
Μέχρι σήμερα η σύνταξη των μελετών των οδών πρόσβασης των έργων Α.Π.Ε. που διέρχονται από εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία ακολουθούν, μετά από απαίτηση των Δασικών αρχών, τις προδιαγραφές Γ΄ κατηγορίας δασικών οδών όπου ορίζεται ως μέγιστο πλάτος καταστρώματος τα 4-5μέτρα. Είναι αυτονόητο ότι η μεταφορά των μηχανημάτων και του απαιτούμενου εξοπλισμού απαιτεί μεγαλύτερο πλάτος καταστρώματος και ως εκ τούτου οι προδιαγραφές των δασικών οδών δεν μπορούν να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες για την κατασκευή και λειτουργία των έργων αυτών. Η διαδικασία αυτή δεν μπορεί παρά να οδηγήσει τους επενδυτές – κατασκευαστές σε παραβάσεις ως προς την έκταση επέμβασης που εγκρίνεται βάση των μελετών και της πραγματικής επέμβασης προκειμένου να υλοποιηθεί το έργο.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι οι οδοί που εξυπηρετούν την πρόσβαση σε έργα ΑΠΕ και οι οποίες διέρχονται από εκτάσεις που διαχειρίζονται από τις δασικές υπηρεσίες δεν δύναται να ακολουθούν τις προδιαγραφές των δασικών οδών. Η οδοποιία των έργων αυτών θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τις δασικές υπηρεσίες ως ιδιαίτερη περίπτωση οδών εντός δασικών εκτάσεων, όπου ναι μεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες και οι φυσικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περιοχή επέμβασης ώστε να διασφαλίζεται η ελάχιστη φθορά του δασικού οικοσυστήματος, αλλά δεν θα πρέπει να παραβλέπεται και η επίτευξη του σκοπού που εξυπηρετεί η διάνοιξη των οδών αυτών.
Επιπροσθέτως, βάση της κείμενης νομοθεσίας (Ν.998/79, Ν.2941/2001, Ν.3468/2001 & Ν. 3851/2001) τα έργα Α.Π.Ε. μαζί με τα συνοδά τους (επομένως και την οδοποιία)δύναται να υλοποιούνται εντός δασικών εκτάσεων, χωρίς να προβλέπεται ότι η οδοποιία του έργου εξισώνεται με τις κατηγορίες της δασικής οδοποιίας. Άλλωστε, η δασική οδοποιία αποτελεί, ως επέμβαση εντός δασικών εκτάσεων, αντικείμενο άλλου άρθρου (αρ.48) του Ν. 998/79 και εξυπηρετεί άλλους σκοπούς όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 15 του ιδίου Νομού.
1. Τουλάχιστων για την 9η ομάδα θα πρέπει να υπάρχει σύνδεση με τους βαθμούς όχλησης ΣΤΑΚΟΔ – ΕΣΥΕ. Μια άλλη στήλη δηλαδή με τον κωδικό ΕΣΥΕ.
2. Για τις δυναμικότητες ανά ημέρα θα πρέπει να υπάρχει διευκρίνηση για πάνω από μια βάρδιες ανά ημέρα. Π.χ. μια βιομηχανία το έτος 2010 έχει δυναμικότητα 10tn ανά βάρδια και δουλεύει μια βάρδια. Αν τον επόμενο χρόνο δουλέψει δυο βάρδιες η δυναμικότητα της θα είναι 10tn ανά βάρδια και 20tn ανά ημέρα!!
3. Τι θα γίνει με τις ήδη κατατεθημένες προς έγκριση ΜΠΕ και αιτήσεις για ανανέωση περιβαλλοντικών όρων χωρίς αλλαγές που αλλάζουν κατηγορία;;
Οι προτάσεις μου είναι οι ακόλουθες:
1. Αύξηση στο όριο κατάταξης των εγκαταστάσεων παραγωγής βιοαερίου από την επεξεργασία αποβλήτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το όριο που έχει τεθεί είναι πάρα πολύ μικρό. Πρέπει να ανέβει σημαντικά, τουλάχιστον στα 200.000 – 250.000 tn/έτος!
2. Ομάδα 10η: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – Ηλεκτροπαραγωγή από αιολική ενέργεια
Υποκατηγορία Α1: P > 50 MW ή P > 40 MW και εντός Natura 2000 ή L ≥ 20 km
Υποκατηγορία Α2: 10MW < P 40 MW και L < 20 km
Υποκατηγορία B: 0,02 < P <= 10 MW
Ακόμη, αν και δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαβούλευσης, θεωρώ απαραίτητο να παραθέσω ορισμένες γενικότερες απόψεις για να βοηθήσουμε τις ΑΠΕ να αδειοδοτούνται ευκολότερα και γρηγορότερα:
1. Πρέπει να τηρούνται στο ακέραιο οι ημερομηνίες – προθεσμίες για τις απαντήσεις των υπηρεσίων σε αιτήματα γνωμοδότησης – αδειοδότησης. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες να διαμορφώσουν επιτέλους και να αναρτήσουν στην ιστοσελίδα τους, περιοχές απαγόρευσης υλοποίησης έργων (αρχαιολογίες, ΓΕΕΘΑ, ΥΠΑ, ΕΟΤ) ώστε ο επενδυτής να γνωρίζει εκ των προτέρων πού δεν μπορεί να αναπτύξει έργο.
2. Πρέπει να δούμε καλύτερα το θέμα της δημόσιας διαβούλευσης των έργων ΑΠΕ. Συμφωνώ στη συμμετοχή του κοινού στη λήψη των αποφάσεων μέσα από Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, αλλά αυτό προϋποθέτει μια στοιχειώδη εκπαίδευση, μόρφωση, εμπειρία και ωριμότητα σε σχέση με τα έργα ΑΠΕ. Δυστυχώς, αυτό δεν αποδεικνύεται στην πράξη, παρά μόνο σε λίγες εξαιρέσεις. Θεωρώ ότι είναι ευθύνη του Υπουργείου ΠΕΚΑ, του ΤΕΕ, του ΚΑΠΕ, της ΡΑΕ μέσα από ημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια στην Ελληνική Περιφέρεια να αναδείξει την αναγκαιότητα των ΑΠΕ (εννοείται μέσα από σωστό σχεδιασμό και τηρώντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις) και να 'ξορκίσει' τη δεισιδαιμονία που τις κατατρέχει από ένα τμήμα του πληθυσμού, που κάλπικα αυτοαποκαλούνται οικολόγοι και περιβαλλοντολόγοι.
3. Να παγιωθεί ένα μόνιμο και δίκαιο σύστημα για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των δραστηριοτήτων. Δε θα πρέπει να αλλάζει συχνά, και έργα μακρόπνοα να βρίσκονται συνεχώς σε μεταβατικές διατάξεις, διότι αυτό δυσχεραίνει την τελική υλοποίησή τους.
4. Να ενημερώνονται άμεσα και ολοκληρωμένα οι ενδιαφερόμενες υπηρεσίες και φορείς για τις αλλαγές στο καθεστώς αδειοδότησης, ώστε να είναι σε θέση να διεκπεραιώνουν σωστά και χωρίς καθυστερήσεις τα αιτήματα. Ως μελετητές, χρειάστηκε πολλές φορές να στείλουμε εμείς οι ίδιοι ΦΕΚ με αποφάσεις ή νόμους σε υπηρεσίες (δασαρχεία, αρχαιολογίες, δήμους) και να τους ενημερώνουμε για την αδειοδοτική διαδικασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αλλαγή που έφερε ο Ν3851, ξεχωρίζοντας την ΕΠΟ από την Έγκριση Επέμβασης, το οποίο αναγκαστήκαμε να επισημάνουμε εμείς σε πολλά δασαρχεία, που δεν είχαν ούτε καν γνώση του Νόμου!!!
ΤΟ ΟΡΙΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΒΙΟΑΡΙΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΝΘΕΩΡΗΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΕ » ΜΕΓΑΛΗ» ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ.
Η ηλεκτρική ισχύς για μια μονάδα παραγωγής βιοαερίου με παροχή 1.000tn/year αποβλήτων είναι υπερβολικά μικρή. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να ασχοληθεί το ΥΠΕΚΑ με τόσο μικρές μονάδες παραγωγής. Το όριο θα πρέπει να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο.
Νομίζω ότι πρέπει να γίνει υπολογισμός του tonnage των απαιτούμενων αποβλήτων για κατηγοριοποίηση που να αντιστοιχεί σε ηλεκτροπαραγωγή από βιοαέριο ισχύος 3MW.
Το όριο κατάταξης των εγκαταστάσεων παραγωγής βιοαερίου από την επεξεργασία αποβλήτων προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, (1000 tn/έτος) πρέπει να γίνει τουλάχιστον 200000tn/έτος!
Ομάδα 2_Υδραυλικά έργα
α/α 1
Είδος έργου
Φράγματα και αναβαθμοί εντός κοίτης υδατορεμάτων (εφεξής «φράγματα»), κάθε είδους και χρήσης, όπως: ταμίευσης, εκτροπής, μερισμού, υδροληψίας εξωποτάμιων λιμνοδεξαμενών, υδροληψίας υδροηλεκτρικών έργων, θυροφράγματα κλπ
προτείνεται να συμπληρωθεί ως εξής:
» …υδροληψίας εξωποτάμιων και ενδοποτάμιων λιμνοδεξαμενών…»
Ομάδα 2_Υδραυλικά έργα
α/α 2
Υποκατηγορία Α1
Μέγιστο ύψος εξωποτάμιου τοιχώματος (h), ταμιευτήρα > 20m
προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
«Μέγιστο ύψος εξωποτάμιου τοιχώματος (h), ταμιευτήρα > 50m»
(Δεν χρειάζεται διαφοροποίηση σε σχέση με το ύψος φράγματος που είναι 50 m στην προηγούμενη Ομάδα 1,υποκατηγορία Α1 περί ύψους φραγμάτων).
Ομάδα 2_Υδραυλικά έργα
α/α 2.
Υποκατηγορία Α2
α) Ταμιευτήρας εκτός περιοχών Natura 2000: 10.000.000 m3>V> 100.000 ηι3και 20m > h > 5m
β) Ταμιευτήρας εντός περιοχής Natura 2000: 10.000.000 m3>V> 10.000 m3 και 20m > h > 5m
προτείνεται να τροποποιηθούν ως εξής:
«α)Ταμιευτήρας εκτός περιοχών Natura 2000: 10.000.000 m3>V> 100.000 ηι3και 50m> h > 5m»
«β) Ταμιευτήρας εντός περιοχής Natura 2000: 10.000.000 m3>V> 10.000 m3 και 50 m > h > 5m»
Ομάδα 10: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
α/α 9. Υβριδικά έργα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας («Υβριδικοί σταθμοί»)
β) Στην περίπτωση υβριδικών σταθμών με μέσο αποθήκευσης ενέργειας ταμιευτήρες νερού, κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του μικτού όγκου για την κατάταξη τους, λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των μικτών όγκων τους .
προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
«….λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των μικτών όγκων τους , εφόσον και οι δυο ταμιευτήρες δεν υφίστανται. Στην περίπτωση υφιστάμενου ταμιευτήρα λαμβάνεται υπόψη μόνο ο όγκος του ταμιευτήρα που πρόκειται να κατασκευαστεί και όχι και του υφιστάμενου».
ε) Αντιθέτως αντλησιοταμιευτικά συγκροτήματα υβριδικών σταθμών με εσωποτάαμιους ταμιευτήρες, κατηγοριοποιούνται ως υδροηλεκτρικά έργα, και οι αγωγοί μεταφοράς νερού τους ως αγωγοί εκτροπής.
προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
«…υβριδικών σταθμών με έναν τουλάχιστο εσωποτάμιο ταμιευτήρα, κατηγοριοποιούνται ως υδροηλεκτρικά έργα».
(Αφαιρείται η φράση και οι αγωγοί μεταφοράς νερού τους ως αγωγοί εκτροπής, διότι δεν πρόκειται περί εκτροπής νερού αλλά περί ανακύκλωσης νερού μεταξύ άνω και κάτω ταμιευτήρα).
Α) Στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Ομάδα 10η
1) α/α 5 η διατύπωση θα πρέπει να είναι: «Ηλεκτροπαραγωγή από Σταθμούς καύσης υγρών βιοκαυσίμων»
2) α/α 6α η διατύπωση θα πρέπει να είναι: «Ηλεκτροπαραγωγή από Σταθμούς καύσης βιοαερίου»
Θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν αυτοί οι σταθμοί αφορούν μόνο στην καύση του βιοαερίου. Τι γίνεται στην περίπτωση που στην ίδια μονάδα λαμβάνει χώρα και παραγωγή και καύση βιοαερίου (ή μέρους του παραγόμενου βιοαερίου, εάν αυτό είναι δυνατό). Μπορεί μια μονάδα μόνο καίει το βιοαέριο και όχι να το παράγει; Μόνο αυτή θεωρείται Σταθμός ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και μπορεί να εγκατασταθεί σε προστατευόμενες περιοχές σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 19 του Ν. 1650/1986, όπως τροποποηήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 3937/2011; εάν έχει και την παραγωγή τότε τι γίνεται;
3)α/α 6β Το όριο κατάταξης των εγκαταστάσεων παραγωγής βιοαερίου από την επεξεργασία αποβλήτων προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, (1000 tn/έτος) είνια όντως πολύ μικρό. Υπάρχει στην Υπηρεσία μας μονάδα παραγωγής βιοαερίου και στη συνέχεια ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση του ισχύος 1 MW που επεξεργάζεται ~100.000 tn/έτος.
4) Όπως έχει ήδη διατυπωθεί για τους Σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ προβλέπεται με το Νόμο 3851/2010 η έκδοση Βεβαίωσης Απαλλαγής από τη διαδικασία Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, όταν πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. Η κυριότερη των οποίων είναι το εάν βρίσκονται εντός περιοχής Natura. Σε θετική περίπτωση δεν παίρνουν τη βεβαίωση απαλλαγής αλλά δεν προβλέπεται και κάποια άλλη διαδικασία περιβαλλοντικής Αδειοδότησης.
5) Τα κάτω όρια που τίθενται για την κατάταξη των λεργων ΑΠΕ είναι απολύ χαμηλά. Θα μπορούσαν να τροποιηθούν προς ταπάνω και τα αντίστοιχα έργα να εφοδιάζονται με ΠΠΔ.
Β) Ομάδα 12 Ειδικά έργα και Δραστηριότητες
1) α/α 6 Κομβικοί Σταθμοί κινητής τηλεφωνίας. Θα ήταν καλύτερο να ενσωματωθούν στους Σταθμούς Βάσης και να αποτελέσουν μια κατηγορία με ίδια αντιμετώπιση
2) α/α 7 Σταθμοί Βάσης Κινητής τηλεφωνίας. Να είναι κατηγορίας Α2 μόνο αυτοί που κατασκευάζονται επί του εδάφους και όχι π.χ. κάποιος που είνια πάνω σε κτήριο που βρίσκεται εντός περιχής Natura. Αυτοί να εφοδιάζονται με ΠΠΔ όπως και οι υπόλοιποι
3) α/α 4 Τηλεόραση – Ραδιόφωνα. το όριο των 10 KW ειναι αρκετά μικρό
Για τα όρια των υποκατηγοριών και τον ορισμό των ισοδύναμων σε κάθε ειδός εκτροφής, της ομαδας 7 «ΠΤΗΝΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ» θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η τροποποίηση που είχε επέλθει στην Η.Π. 15393/2332/5.8.2002 κοινή υπουργική απόφαση, με το άρθρο 3 του Ν.3698/2008 (ΦΕΚ 198/2-10-2008). Οι πίνακες που είχαν προκύψει από την αλλαγή αυτή, είχαν λάβει υπόψη χρόνια σοβαρά προβλήματα στο κλάδο της κτηνοτροφίας που αφορούσαν την αδειοδότηση και την αντιμετώπιση της λειτουργίας των πτηνοκτηνοτροφικών μονάδων. Ενδεικτικά αναφέρω ως σημαντικά ότι:
1. τα κατώτατα όρια της κατηγορίας Β είναι πολύ χαμηλότερα από αυτά της υποκατηγορίας 4 που είχαν οριστεί με την τροποποίση.
2. Είχε γίνει διαχωρισμός στα αιγοπρόβατα σε μόνιμα εσταυλισμένα και μη μόνιμα εσταυλισμένα (εκτατική εκμετάλλευση).
3. Στις αγελάδες ελευθερας βοσκής το 1 ισοδυναμο αντιστοιχούσε σε 2 αγελάδες.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι η διαφορετική αντιμετώπιση των αιγοπροβάτων και των βοoειδών σε περιοχές NATURA πως είναι στη σωστη κατεύθυνση, όμως τα όρια θα έπρεπε να είναι λίγο μεγαλύτερα στη κατηγορία Β.
Για την περίπτωση με α/α 17 της 4ης Ομάδας του Παραρτήματος ΙV «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου» το όριο των 1000 tn/έτος δεν αντιστοιχεί μόνο σε μη βιώσιμες (πρακτικά ανύπαρκτες) μονάδες παραγωγής βιοαερίου αλλά και σε απόβλητα που αντιστοιχούν σε περίπου 500 ι.π. (ισοδύναμα πληθυσμού). Το ΥΠΕΚΑ δεν αξίζει να ασχολείται με αδειοδοτήσεις κάτω από 100000 ι.π. (βλέπε επεξεργασία αστικών λυμάτων στην ίδια λίστα). Άρα το όριο με απλούς υπολογισμούς μεταξύ Α1 και Α2 κατηγορία θα πρέπει να είναι κοντά στις 200000tn/έτος. Άρα 200 φορές μεγαλύτερη από τη μονάδα που υπολόγισε ο κος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΜΠΟΤΖΙΟΣ-ΒΑΛΑΣΚΑΚΗΣ (200x 15kW = 3MW). Περίπου δηλαδή μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 3 MW, που αντιστοιχεί και στην κατηγοριοποίηση της α/α 6 στην Ομάδα 10η: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ομάδα 12, α/α 18. Να διευκρινιστεί ότι αφορά γεωτεχνική αποκατάσταση και όχι πχ μετά από επεισόδιο ρύπανσης
Συμπλήρωση στο Παράρτημα X της Υπουργικής Απόφασης που αφορά στην κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων στις κατηγορίες του νόμου 4014/2011 για την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση.
Στην παράγραφο 13 – άρθρο 3 του Ν.3851/10 προβλέπεται ότι:
χορηγείται βεβαίωση απαλλαγής από ΕΠΟ για σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. με εγκατεστημένη ισχύ μικρότερη ή ίση:
− 0,5 MW για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από γεωθερμία,
− 0,5 MW για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με χρήσηβιομάζας, βιοαερίου και βιοκαυσίμων,
− 0,5 MW για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκά ή ηλιοθερμικά,
− 20 kW για αιολικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.
Κατ’ εξαίρεση, υπόκεινται σε διαδικασία Ε.Π.Ο. σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. με εγκατεστημένη ισχύ μικρότερη ή ίση προς τα ανωτέρω όρια εφόσον:
α) εγκαθίστανται σε γήπεδα που βρίσκονται σε οριοθετημένες περιοχές του δικτύου Natura 2000 ή σεπαράκτιες ζώνες που απέχουν λιγότερο από εκατό (100) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού εκτός βραχονησίδων, ή
β) γειτνιάζουν, σε απόσταση μικρότερη των εκατόν πε−
νήντα (150) μέτρων, με σταθμό Α.Π.Ε. της ίδιας τεχνολο−
γίας που είναι εγκατεστημένος σε άλλο γήπεδο και έχει
εκδοθεί γι’ αυτόν άδεια παραγωγής ή απόφαση Ε.Π.Ο. ή
προσφορά σύνδεσης, η δε συνολική ισχύς των σταθμών
υπερβαίνει τα παραπάνω καθοριζόμενα όρια.
Επομένως προκειμένου η Υπουργική Απόφαση να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Ν.3851/10 θα πρέπει να προστεθεί στο Παράρτημα X ότι, σε περιπτώσεις ΑΠΕ με τα ανωτέρω όρια ισχύος και εντός Natura 2000 κ.λ.π απαιτείται η έκδοση ΕΠΟ.
Είναι εντελώς άσκοπο να υπόκεινται σε διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης τόσο οι σταθμοί βάσης, όσο και οι κομβικοί σταθμοί, κινητής και ασύρματης σταθερής τηλεφωνίας. Η μόνη άξια λόγου »επίπτωση» από την εγκατάσταση και λειτουργία τους είναι οι εκπομπές μη ιοντίζουσας Η/Μ ακτινοβολίας, για τις οποίες ούτως ή άλλως, σύμφωνα με το Ν. 3431/2006, αποκλειστικά αρμόδια είναι η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) και όχι η οικεία περιβαλλοντική Υπηρεσία. Κατά τα λοιπά, οι ανωτέρω σταθμοί ούτε απόβλητα παράγουν, ούτε άλλου είδους ρύπανση προκαλούν. Κατά συνέπεια, για την εγκατάσταση και λειτουργία τους αρκεί να λαμβάνεται έγκριση από την ΕΕΑΕ και αδειοδότηση από την ΕΕΤΤ. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση, με την έννοια της υποβολής ΜΠΕ και της έγκρισης Π.Ο. είναι άσκοπη και δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την προστασία του περιβάλλοντος.
Στην ομάδα 2η – Υδραυλικά έργα α/α – 7 – Αγωγοί μεταφοράς νερού – Παρατηρήσεις – (στ) κλειστοί υπόγειοι αγωγοί εντός σχεδίου – αναφέρεται ουσιαστικά ότι δεν κατατάσονται τα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης / αποχέτευσης / ομβρίων και δεν λαμβάνονται υπόψιν στον υπολογισμό ΣΛ.
Θα ήταν καλό να αναφέρεται ρητά εαν δεν υπάρχει άλλος περιορισμός ότι όπως ορίζει και η Εγκ. οικ. 122343/19-1-2004 (ΥΠΕΧΩΔΕ) άρθρο Η, άρθρο Θ (την οποία δεν μπορώ να την βρω ηλεκτρονικά μιας και δυστυχώς οι παλιότερες εγκ. του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν εμφανίζονται στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΚΑ) – Τα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης / αποχέτευσης / ομβρίων από τη στιγμή που δεν περιλαμβάνονται στην ΚΥΑ 15393/2332/5.8.2002 (ΦΕΚ 1022Β) δεν υπάρχει απαίτηση για περιβαλλοντική αδειοδότηση με την επιφύλαξη των περιορισμών του άρθ. Θ (α) και (β) και του άρθρου Η (περίπτωση 18 – 4ης ομάδας της ΚΥΑ 15393/2332/5.8.2002 (ΦΕΚ 1022Β).
Να αναφέρεται δηλαδή ρητά ότι εκτός της μη κατάταξής των δεν απαιτείται και η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησής των.
Σωστή και περιβαλλοντικά υπεύθυνη η πρωτοβουλία του Υπουργείου να κατατάξει τα Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα σε κατηγορία Α1.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως προέκυψε το όριο των 1000 tn/έτος για την περίπτωση με α/α 17 της 4ης Ομάδας του Παραρτήματος ΙV «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου».
Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε περίπου 3 tn/ημέρα, που με τη σειρά του αντιστοιχεί σε μονάδα βιοαερίου ηλεκτρικής ισχύος, 10-15 kW!!! Δηλαδή, μιας μονάδας βιοαερίου που δεν είναι ούτε τεχνικά εφικτή ούτε βέβαια οικονομικά βιώσιμη (Σημείωση: Με τα σημερινά τεχνικά και οικονομικά δεδομένα, προκειμένου να είναι οικονομικά βιώσιμη μια μονάδα βιοαερίου, εκτιμάται ότι θα πρέπει να έχει ηλεκτρική ισχύ τουλάχιστον 200 kW, που αντιστοιχεί σε μια ημερήσια ποσότητα αποβλήτων περίπου 40-100 τόννους ημερησίως, ανάλογα και με το μίγμα αποβλήτων).’
Ισως θα έπρεπε να αναθεωρηθεί το παραπάνω όριο ώστε να αντανακλά πραγματικά έργα που πιθανώς να υποβληθούν για αδειοδότηση.
Στο παράρτημα V, στην 5η ομάδα, η κατηγοριοποίηση της εξόρυξης αδρανών υλικών έχει περιγραφεί τελείως λανθασμένα, χωρίς να βγαίνει νόημα για το τι εννοεί. Η σωστή διατύπωση για την κατηγορία αυτή των έργων κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι:
Εξόρυξη αδρανών υλικών:
Υποκατηγορία Α1:
Εντός περιοχών Natura με επιφάνεια Ε ≥ 50 στρέμματα.
Εκτός περιοχών Natura με επιφάνεια Ε ≥ 250 στρέμματα και για εξορυκτική δραστηριότητα εντός λατομικών περιοχών για τις οποίες δεν έχει εκπονηθεί ΣΜΠΕ καθώς και εκτός λατομικών περιοχών.
Υποκατηγορία Α2
Εντός λατομικών περιοχών για τις οποίες έχει εκπονηθεί ΣΜΠΕ.
Εντός περιοχών Natura και για επιφάνεια Ε ‹ 50 στρέμματα.
Εντός λατομικών περιοχών για τις οποίες δεν έχει εκπονηθεί ΣΜΠΕ καθώς και εκτός λατομικών περιοχών με επιφάνεια Ε ‹ 250 στρέμματα.
Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ. ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ.
πχ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΔΑΙΔΑΛΩΔΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΓΙΑ ΑΡΔΕΥΤΙΚΗ ΓΕΩΤΡΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΙΑ ΑΔΕΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΜΕ ΒΑΣΕΙ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΛΕΓΧΟ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΕΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Η ΑΔΕΙΑ. ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΙ.
ΤΟ 2010 ΕΚΑΝΑ ΑΡΔΕΥΤΙΚΗ ΓΕΩΤΡΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΓΚΡΙΔΗ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. ΞΟΔΕΨΑ 20000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΜΠΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΧΡΗΣΗΣ. ΑΛΛΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΑΛΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΚΟΣΤΙΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΤΡΗΣΗ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ. ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΛΑΝΔΙΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΣΧΕΔΙΑ ΕΠΙ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΕΣ ΑΠΟ 100 ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΑΠΛΟ.
ΔΗΛΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΑΔΕ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ. Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ.
ΠΧ.ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ, ΥΠΑΡΞΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΚΤΛ. Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΦΑΞ.
ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΡΙΩΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ , ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΞΕΙΣ ΜΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ 15 ΗΜΕΡΩΝ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΕΧΕΙ ΝΕΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ. ΑΝ ΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟ ΕΣΤΙΑΟΡΙΟ ΑΠΛΩΣ ΣΦΡΑΓΙΖΕΤΑΙ.
ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ. ΑΠΛΕΣ ΦΘΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ ΜΕ ΣΤΗ ΑΠΙΘΑΝΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ (ΛΟΓΩ ΚΟΣΤΟΥΣ), (ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ) ΟΥΤΕ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ.
Δεν διευκρινίζεται εάν όσες δραστηριότητες δεν εντάσσονται στην παραπάνω κατηγοριοποίηση βλ. κυρίως τα επαγγελματικά εργαστήρια, δεν απαιτούν περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Καθώς πολλοί επιχειρηματίες δηλώνουν τις δραστηριότητες τους ώς επαγγελματικά εργαστήρια <22 KW, χωρίς όμως αυτά να είναι, ίσως θα πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα απαλλαγής των επαγγελματικών εργαστηρίων
Δε γίνεται καμία μνεία τόσο στον Νόμο 4014/11 όσο και στην παρούσα ΚΥΑ για τη σχέση της ‘Ακτομηχανικής Μελέτης’ σε θαλάσσια έργα με την περιβαλλοντική Μελέτη. Μέχρι σήμερα η ακτομηχανική ήταν αναγκαίο συστατικό για την έγκριση της Περιβαλλοντικής, αλλά μερικές υπηρεσίες το αγνοούσαν.
Μήπως είναι ευκαιρία με την παρούσα ΚΥΑ να ξεκαθαριστεί, πότε θα απαιτείται ακτομηχανική μελέτη έργου και πότε θα απαλάσσεται.
Νίκος Γούναρης Μελετητής Λιμενικών έργων
Ομάδα 2, α/α 14
Στην περίπτωση επαναλαμβανόμενων εργασιών συντήρησης (πχ ενίσχυσης ή αντιπλημμυρικής προστασίας ή άρσης φερτών) σε υδατορεύματα σε βάθος χρόνου πχ 10ετίας τα οποία όμως δεν μπορούν να περιγραφούν σε μία επι του παρόντος ΜΠΕ προβλέπεται κάτι σχετικό?
Ομάδα 2, α/α 17
Στην περίπτωση αναχωμάτων μήπως είναι υπερβολή -που θα οδηγήσει σε υπερβολικές καθυστερήσεις- το γεγονός ότι η κατασκευή τμήματος του αναχώματος παρασύρεται από όλο το μήκος του αναχώματος? Στην περίπτωση συντήρησης δηλαδή τι γίνεται?
Ομαδα 4, α/α1
Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν μονάδες επεξεργασίας βιομηχανικών –επικίνδυνων- υγρών αποβλήτων κατατάσσονται και αυτές από τη βιομηχανία?
Ομάδα 4, α/α 16
Πρέπει να συμπεριληφθούν και οι μονάδες παραγωγής εδαφοβελτιωτικού από ιλύ (πχ λάσπη ΕΕΛ) εκτός και αν αναφέρονται στο α/α15 ή στο α/α 26. Σε αυτήν την περίπτωση γιατί να μην υπάρχει και εκεί κατηγοροποίηση με βάση τη δυναμικότητα (πχ για ένα μικρό βιολογικό κωμόπολης).
Ομάδα 5
Οι σεισιμκές έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων που εντάσσονται, στο α/α 9? Αν όχι ίσως είναι καλό να αναφέρεται και τί απαλλάσεται.
Δεν γίνεται κατανοητή η κατάταξη αθλητικών ακαδημιών και συγκεκριμένα των ποδοσφαιρικών ακαδημιών που εντάσσονται στη λειτουργία γηπέδων 5Χ5 ή αντίστροφα, των (του) γηπέδων (γηπέδου) 5Χ5 που απαιτούνται για τη λειτουργία ακαδημιών ποδοσφαίρων.
Για την Ομάδα 10 και για τα α/α 1-7 θα πρέπει και τα συνοδά έργα να καθορίζουν την κατηγορία κατάταξης του κυρίως έργου και όχι να την ακολουθούν σε όλες ανεξαιρέτως μάλιστα της περιπτώσεις. Γιατί π.χ. στα έργα που απαλλάσσονται τότε θα απαλλαχθούν και τα συνοδά (π.χ. έργα οδοποιΐας, δίκτυο διασύνδεσης) άσχετα από πού διέρχονται (πυρήνες Natura 2000, υγροτοπικές περιοχές, παραδοσιακούς οικισμούς κ.ά.).
Δύο μικρές παρατηρήσεις μετά από μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου Π.Δ.:
1) Έχουν καταχωρηθεί οι Ξενώνες (νεότητας, ειδικών ομάδων ατόμων, γηροκομεία κ. ά.) Ομάδα 6, α/α 12 σε κατάταξη μεγαλύτερης υποκατηγορίας για ίδιες κλίνες από ότι οι Εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης (νοσοκομεία, κλινικές, θεραπευτήρια κ. ά.) Ομάδα 6, α/α 13 ενώ τα δεύτερα έχουν σαφώς περισσότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις με την διαχείριση των ιατρικών, μολυσματικών και φαρμακευτικών αποβλήτων. Οπότε το λιγότερο που θα πρέπει να αλλάξει να αναστραφούν ή να εξισωθούν οι υποκατηγορίες. Αλλιώς τα γηροκομεία θα αδειοδοτούνται ως θεραπευτήρια και οι ξενώνες ΑΜΕΑ ως ειδικές κλινικές για πιο εύκολη αδειοδότηση τους.
2) Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε ζωολογικούς κήπου και εκθέσεις ζώων που δεν κατατάσσονται ως Θεματικά πάρκα σύμφωνα με την ΚΥΑ 16793/09 (ΦΕΚ 2086 Β/29-9-2009) ‘Προδιαγραφές Ψυχαγωγικών Θεματικών Πάρκων για την υπαγωγή τους στο καθεστώς κινήτρων του ν. 3299/2004’. Θα πρέπει λοιπόν να προστεθούν ως δραστηριότητα στην Ομάδα 6 ως Τουριστικές εγκαταστάσεις και έργα αστικής ανάπτυξης, κτιριακού τομέα, αθλητισμού και αναψυχής.
Στην κατηγορία των Λιμενικών έργων, με α/α 9 αναφέρονται »παρακτιες εγκαταστάσεις διαχείμανσης ή/και μικροεπισκευών σκαφών». Η δραστηριότητα αυτή όμως – των parking σκαφών μέχρι σήμερα- δεν προυποθέτει, ούτε κατά κανόνα απαιτεί Λιμενικά έργα, δλδ εργα επί του αιγιαλού ή/ και της θαλάσσης για την λειτουργία της. Είτε θα πρέπει η παραπάνω δραστηριότητα να μεταφερθεί σε άλλη – χερσαίου χαρακτήρα – δραστηριότητα, πχ. στην 6η ομάδα των Τουριστικών εγκαταστάσεων (καθώς προσομοιάζει την χερσαία δραστηριότητα μιας Μαρίνας σκαφών (κατά τον Ν.2160/93) είτε να μετονομασθεί σε »Ελαφρά Ναυπηγεία μικρών σκαφών» και να κατηγοριοποιηθεί στην 9η Ομάδα των Βιομηχανικών εγκαταστάσεων, με συνοδό έργο το εκάστοτε λιμενικό έργο – προβλήτας, ράμπα, κ.ο.κ.
Η Κοινή λογική και η συνήθης πρακτική ανά τον κόσμο, δεν κατατάσσει τα Parking σκαφών στα Λιμενικά έργα, διότι αν και παράκτια χωροθετημένα για το λόγο της ευκολότερης προσέγγισης των σκαφών, δεν διαθέτουν κανένα λιμενικό έργο (εκτός ίσως καμιάς παράνομης γλύστρας). Επίσης, η έννοια των »μικροεπισκευών» δεν θα μπορεί να αξιολογηθεί επαρκώς από οποιαδήποτε τοπική αδειοδοτούσα αρχή, αποτελώντας ευηχο πρόσχημα ευρείας ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριοτητας, την οποία επί το πλείστον αναλαμβάνουν τα ναυπηγεία μικρών σκαφών, αλλά με πολύ αυστηρότερους όρους αδειοδότησης και ελέγχου.
Εν κατακλείδει, συνοψίζοντας τα ανωτέρω :
Η δραστηριότητα »Παράκτιες εγκαταστάσεις διαχείμανσης ή/και μικροεπισκευών σκαφών» δεν είναι Λιμενικό έργο ούτε κατα κανόνα περιλαμβάνει λιμενικό έργο, ως εκ τούτου μάλλον εκ παραδρομής ή λόγω άγνοιας ή λόγω ηθελημένης διαστρέβλωσης της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας ως έννοιας – η οποία θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από τα μικρά ναυπηγεία και τις μαρίνες – έχει κατηγοριοποιηθεί στην 3η ομάδα.
Η παραπάνω δραστηριότητα μπορεί να γίνει »εγκαταστάσεις διαχείμανσης σκαφών αναψυχής» και να κατηγοριοποιηθεί στην 6η ομάδα – Τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ.
Είτε η να γίνει »ελαφρά ναυπηγεία μικρών σκαφών» και να κατηγοριοποιηθεί στην 9η ομάδα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Ευχαριστώ
Στο Παράρτημα Χ, Ομάδα 10, και για τα α/α 2, 3, 4, 5, 6 και 7, πρέπει να ορισθεί ποιές δραστηριότητες υπάγονται στην κατηγορία Β. Αυτό έχει ήδη γίνει στον α/α 1. Επίσης στην ίδια ενότητα καλόν είναι να αναφερθεί ρητά και ποιές απαλλάσσονται πλήρως περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Στο παράρτημα XI, Ομάδα 11, μικρού μήκους και μικρής δυναμικότητας αγωγοί που συνδέουν όμορες ή γειτονικές εγκαταστάσεις πρέπει να υπάγονται στην κατηγορία Β.