Σκοπός της παρόντος Προεδρικού Διατάγματος είναι η προστασία, βελτίωση, διατήρηση διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος της Οροσειράς Ροδόπης, καθώς επίσης και των αρχαιολογικών, ιστορικών, πολιτιστικών και αισθητικών στοιχείων της περιοχής, με την παράλληλη προώθηση και ανάπτυξη των πρόσφορων δραστηριοτήτων που εναρμονίζονται με την προστασία της φύσης και του τοπίου και τη συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης και εξέλιξής του.
Ειδικότερα με το χαρακτηρισμό της περιοχής ως «Εθνικό Πάρκο», επιδιώκεται :
α) Η προστασία και διατήρηση :
α.i του μεγάλου αριθμού των σημαντικών ειδών της χλωρίδας και της άγριας πανίδας και των ενδιαιτημάτων τους
α.ii της βιοποικιλότητας και των φυσικών διεργασιών που διέπουν τα οικοσυστήματα της περιοχής.
β) Η προστασία, διατήρηση και ανάδειξη :
β. i των αρχαιολογικών και ιστορικών μνημείων της περιοχής.
β.ii της πλούσιας παράδοσης και των τοπικών εθίμων.
β.iii των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τού τοπίου.
γ) Η ενίσχυση και προώθηση :
γ. i της βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης μέσα από την ορθολογική και αειφορική χρήση των φυσικών πόρων.
γ.ii των παραδοσιακών ασχολιών και δραστηριοτήτων.
γ.iii των ήπιων μορφών τουρισμού.
δ) Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση του κοινού για τους τρόπους και τις μεθόδους αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπινων δραστηριοτήτων και φυσικών διεργασιών.
Κοινό κείμενο παρατηρήσεων επί του σχεδίου Π.Δ. των παρακάτω φορέων:
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΡΑΜΑΣ, Π.Ε.Δ Α.Μ.Θ., ΔΗΜΟΣ ΠΑΡΑΝΕΣΤΙΟΥ, ΔΗΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ, ΔΗΜΟΣ ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ, ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ, ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΑΜΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΡΑΜΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ Ν. ΔΡΑΜΑΣ, ΤΕΕ ΑΜ, ΓΕΩ-ΤΕΕ ΑΜ, ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΛΟΤΟΜΩΝ ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ ΔΡΑΜΑΣ
με την παρουσία και τη συμβολή του Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης.
Tο 43% του Νομού Δράμας αποτελείται από προστατευμένες περιοχές. Οι κάτοικοι δραστηριοποιούνται κυρίως στον πρωτογενή τομέα, κτηνοτροφία, υλοτομία και λιγότερο στον τριτογενή. Η ανάπτυξη του δευτερογενούς τομέα είναι αναγκαίο ζητούμενο ενώ η γενικότερη οικονομική δυσπραγία λειτουργεί ανασταλτικά στις επενδύσεις. Η δημιουργία υποδομών για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων από τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ συμβάλει στη συνέχεια καθοριστικά και στην ανάπτυξη γύρω από αυτές ιδιωτικών πρωτοβουλιών. Στην περιοχή του ΕΠΟΡ και αναφορικά με το τρίπτυχο κτηνοτροφία, υλοτομία και οικοτουρισμός τα «μελανά σημεία» που εμπεριέχονται στο υπό διαβούλευση πδ είναι βέβαιο ότι πρέπει να αμβλυνθούν, διότι η έννοια της αειφορίας δεν έχει απολύτως καμία αξία απεξαρτημένη από τον άνθρωπο.
Η διατύπωση που ακολουθείται ορίζοντας ποιες είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις στις ζώνες του Εθνικού Πάρκου δημιουργεί έντονα και πιθανόν δυσεπίλυτα στο μέλλον προβλήματα, καθώς βάσιμα μπορεί να υποστηριχθεί, ότι, ό,τι δεν αναφέρεται ρητά ως επιτρεπόμενο θα απαγορεύεται στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση θα ήταν σωστότερο να αναφέρεται τι απαγορεύεται και όχι τι επιτρέπεται σε κάθε ζώνη. Η γενική απαγόρευση στο άρθρο 1α λογικά σημαίνει ότι κάθε έργο – δράση της Α2 και κατώτερης κατηγορίας, εν δυνάμει επιτρέπεται. Η αναφορά όμως στην συνέχεια των επιτρεπόμενων έργων – δράσεων «αντιστρέφει» πιθανά το προηγούμενο λογικό συλλογισμό!
Η εύλογη αυτή ανησυχία ενισχύεται έτι περαιτέρω από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή σχέδια διαχείρισης.
Παρατηρείται έντονα, ότι σε πεδία που αναφέρονται ποιες χρήσεις επιτρέπονται, εισάγονται παράλληλα και απαγορεύσεις. Έτσι όμως δημιουργούνται ασάφειες. Επίσης, αναφέρονται επιτρεπόμενες χρήσεις όπως στο άρθρο 3 παρ. 2.5.15 όπου αναφέρεται ότι στη ζώνη Γ6Β «επιτρέπεται ο ιαματικός τουρισμός στην περιοχή Πηγών Θερμιών και σε ακτίνα έως 1.000 μέτρα από τις πηγές όπου επιτρέπεται: α) η κατασκευή έργων μάστευσης του ιαματικού νερού β) η κατασκευή ξενοδοχειακού καταλύματος – θεραπευτηρίου με τα απαραίτητα συνοδά έργα. Τα ως άνω έργα κατασκευάζονται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του παρόντος και μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης και για την περιβαλλοντική τους αδειοδότηση αντιμετωπίζονται ως έργα της Α2 κατηγορίας της υπ’ αριθμόν 15393/2332 Κ.Υ.Α. όπως ισχύει». Τα αναφερόμενα στο τελευταίο αυτό εδάφιο ουσιαστικά αποκλείουν τον ιαματικό τουρισμό στην περιοχή αφού τα υδροθεραπευτήρια σύμφωνα με την ΥΑ 1958/2012 (και όχι την 153939/2332 ΚΥΑ που έχει σχεδόν στο σύνολό της καταργηθεί) χαρακτηρίζονται ως έργα της υποκατηγορίας 1 της Α΄ κατηγορίας και συνεπώς δεν επιτρέπεται να δημιουργηθούν στο Εθνικό Πάρκο. Μετά από προσπάθεια δεκαετιών η αναγνώριση του συγκεκριμένου Ιαματικού Φυσικού Πόρου έγινε με την αρ. 10795/8-6-2016 ΥΑ ΦΕΚ 1860 Β΄/24-06-2016. Ο Δήμος Παρανεστίου έχει εδώ και δεκαετίες δαπανήσει χρήματα για τη σύνταξη μελετών προκειμένου για την αξιοποίηση του συγκεκριμένου φυσικού πόρου, που αναμένεται να συνδράμει τα μέγιστα στην οικονομία όχι μόνο αυτού αλλά ολόκληρου του Νομού Δράμας.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις όπως αυτές αναφέρονται παρακάτω διότι άλλως δεν θα επιτρέπεται η κατασκευή υδροθεραπευτηρίου και των συνοδών και παράλληλων αυτού έργων στην περιοχή των Θερμιών. Σε κάθε περίπτωση οι λέξεις «με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του παρόντος και μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης και για την Περιβαλλοντική τους αδειοδότηση αντιμετωπίζονται ως έργα της Α2 κατηγορίας της υπ’ αρ. 15393/2332 ΚΥΑ όπως ισχύει» πρέπει να διαγραφούν.
Παράλληλα εντός της έκτασης του ΕΠΟΡ, βρίσκεται το ΒΑ τμήμα της έκτασης που αναπτύσσεται και λειτουργεί το Χιονοδρομικό Κέντρο Φαλακρού (το οποίο σύμφωνα με την ΥΑ 1958/2012, αποτελεί έργο κατηγορίας Α1), το οποίο λόγω φύσης της δραστηριότητας και λόγω της “αυστηρής” εποχικότητάς της κρίνεται συμβατή με τη Ζώνη Γ3 του ΕΠΟΡ στην οποία βρίσκεται και μπορεί να αναπτυχθεί.
Η άρδην απαγόρευση δραστηριοτήτων ήπιας ανάπτυξης του ορεινού όγκου όπως και των παραδοσιακών επαγγελμάτων του πρωτογενούς τομέα, που συμβάλλουν καθοριστικά όχι μόνο στην τοπική αλλά στην εθνική οικονομία, κινδυνεύει να γίνει αιτία περαιτέρω ερήμωσης της περιοχής, με κίνδυνο για το ίδιο το προστατευταίο αντικείμενο δηλαδή για το περιβάλλον. Η άσκηση κτηνοτροφίας στις προτεινόμενες νέες ζώνες Β1-Β18, από καμία μελέτη δεν προκύπτει ότι έχει βλάψει το περιβάλλον ενώ αντίθετα η μη βόσκηση είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει την εξαφάνιση των λιβαδιών με δυσμενείς συνέπειες και για τους τυρφώνες.
Η διαχείριση των βοσκοτόπων είναι πλέον αρμοδιότητα των Περιφερειών και η σύνταξη του Διαχειριστικού Σχεδίου Βοσκοτόπων έχει προθεσμία έως το 2021. Είναι λοιπόν προφανές ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ένα μεταβατικό στάδιο όσον αφορά την άσκηση της βόσκησης μέχρι την εκπόνηση των εγκεκριμένων μελετών βοσκοϊκανότητας και διαχείρισης βοσκοτόπων και τη σύνταξη του Διαχειριστικού Σχεδίου του ΦΔΟΡ. Ομοίως, ισχύει και για την υλοτομία.
΄Αρθρο 1 παρ. 2 στοιχ. β΄ ii μετά τις λέξεις «των τοπικών εθίμων» να προστεθούν οι λέξεις «και του πολιτισμού» διότι άλλως αποκλείονται δράσεις για την αναβίωση ενδεικτικά παραδοσιακών επαγγελμάτων.
Σχόλιο για το ΠΡΟΟΙΜΙΟ (Εισαγωγή του Π.Δ. – σημείο 22)
Όπως είναι γνωστό, ως εθνικά πάρκα χαρακτηρίζονται «περιοχές μεγάλης έκτασης που είτε λόγω της θέσης τους, όπως διασυνοριακές, είτε λόγω της εξέχουσας οικολογικής ή άλλης φυσικής σπουδαιότητάς τους θεωρούνται ως σημαντικές σε εθνικό επίπεδο». Συνεπώς, η εκάστοτε εθνική κυβέρνηση οφείλει να μεριμνά για τη διατήρηση της οικολογική ισορροπίας και τη διαφύλαξη των φυσικών πόρων, εξασφαλίζοντας μεταξύ άλλων τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σε αντίθετη περίπτωση, η έννοια του «εθνικού πάρκου» χάνει τη σημασία του και δεν διαφέρει από άλλες περιοχές της επικράτειας που δεν χαρακτηρίζονται ως περιοχές «εθνικής σημασίας».
Η χρηματοδότηση της διαχείρισης των φυσικών πάρκων τα τελευταία χρόνια γινόταν κυρίως μέσω ευρωπαϊκών πόρων και συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, περιλαμβανόμενων των βασικών δαπανών Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διαμηνύσει πως δεν σκοπεύει να συνεχίσει να καλύπτει τις βασικές δαπάνες των Φορέων διαχείρισης (τακτικό προσωπικό, λειτουργικές δαπάνες κ.λπ.). Η χώρα οφείλει να καλύψει τις ανελαστικές δαπάνες αυτές (και, πρωτίστως, των Εθνικών Πάρκων) μέσω τα τακτικού κρατικού προϋπολογισμού.
Συνεπώς, είναι τουλάχιστον άστοχη η αναφορά του διατάγματος στο σημείο 22 του Προοιμίου, σύμφωνα με το οποίο εκτιμάται ότι «…από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού»! Προτείνεται η αντικατάσταση του με την διατύπωση: «… από τις διατάξεις του παρόντος προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό, το ύψος της οποίας θα καθορίζεται ετησίως από το Γενικό Διαχειριστικό Σχέδιο του ΕΠΟΡ, σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος ΠΔ».
Στο σχέδιο ΠΔ η Αλιεία είναι παντελώς απούσα και αναφέρεται μόνο ότι επιτρέπεται στη ζώνη Γ4:
“2.4 Ζώνη Γ4: Περιοχή Ειδικής Διαχείρισης Νέστου
….
2.4.9 Η αλιεία. Οι ειδικότεροι όροι για την δραστηριότητα αυτή ρυθμίζονται από το Σχέδιο Διαχείρισης τού Εθνικού Πάρκου.”
Το Σχέδιο Διαχείρισης τού Εθνικού Πάρκου πότε θα βγει; Τα προηγούμενα 6 χρόνια δεν βγήκε, ίσως στα επόμενα 10-15 χρόνια;
Πιθανόν μέχρι τότε να μην υπάρχουν και ψάρια για να προστατεύσουμε-διαχειριστούμε…
Συζητάμε για αλλαγές στην ΚΥΑ σε σχέση με την Αλιεία στο ΕΠΟΡ από το 2009.
Και λοιπόν, περάσανε 6-7 χρόνια και ακόμα ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε ένα λέξη…
Έχουν κατατεθεί προφορικώς αλλά και εγγράφως προτάσεις για την διαχείριση αυτού του βιολογικού θησαυρού στον ΦΔΟΡ αλλά μάλλον “δεν προωθήθηκαν αρμοδίως”….
Εντελώς ανεπαρκές για την αλιεία που υφίστανται στην περιοχή, καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η αλιεία και ιδιαίτερα η ερασιτεχνική αλιεία είναι μια σημαντική δραστηριότητα που αφορά εκατοντάδες ανθρώπους σε όλη την έκταση του ΕΠΟΡ.
Λιγοστοί είναι οι ψαράδες που αλιεύουν μόνο στον ποταμό Νέστο, ενώ είναι εκατοντάδες οι πολίτες (Έλληνες αλλά και Βούλγαροι υπήκοοι) που ψαρεύουν στα ρέματα που εκβάλλουν στο ποταμό Νέστο (Αρκουδόρεμα, Διαβολόρεμα, Δεσπάτης, Βαθύρρεμα κ.α.) σχεδόν χωρίς κανένα έλεγχο.
Δεν μας ενδιαφέρει η προστασία και η διαχείριση της ιχθυοπανίδας του συστήματος Νέστου ;
Εμάς που ζούμε στην περιοχή, μας ενδιαφέρει αλλά φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρει τους συντάκτες αυτού του ΠΔ…
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
Μπορούμε να διαχειριστούμε τον αλιευτικό πλούτο του Νέστου ; Βεβαίως και μπορούμε.
Μπορούμε να κάνουμε το ΕΠΟΡ ένα πρότυπο για την Ελλάδα εθνικό πάρκο διαχείρισης και παρακολούθησης της ιχθυοπανίδας; Ναι, μπορούμε.
Αυτά μάλλον δεν τα θέλουνε κάποιοι και προτιμούν να υπάρχει ασυδοσία, παρανομία και λαθραία και άναρχη αλιεία.
Θα πρέπει να υπάρχει ένα Σχέδιο Αλιευτικής Διαχείρισης για την αειφορική ανάπτυξη της αλιείας μειώνοντας τον κίνδυνο εξαφάνισης αυτόχθονων και σπάνιων ειδών ιχθυοπανίδας.
Τέλος μερικές παρατηρήσεις δίδονται ανά άρθρο 2, 3, 7
Σχόλιο για το προοίμιο.
Στο σημείο 22 αναφέρεται «Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού». Δεδομένου ότι ενωσιακά κονδύλια δεν μπορούν να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα του Φορέα Διαχείρισης προκύπτει το ερώτημα για το πώς θα λειτουργεί αυτός ο Φορέας και πως θα επιτυγχάνεται ο σκοπός του Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) «… προστασία, βελτίωση, διατήρηση, διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος της Οροσειράς Ροδόπης, καθώς επίσης και των αρχαιολογικών, ιστορικών, πολιτιστικών και αισθητικών στοιχείων της περιοχής, µε την παράλληλη προώθηση και ανάπτυξη των πρόσφορων δραστηριοτήτων που εναρμονίζονται µε την προστασία της φύσης και του τοπίου και τη συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης και εξέλιξής του …». Θα πρέπει απαραίτητα να υπάρξει πρόβλεψη, ώστε για τις κανονιστικές διατάξεις του ΠΔ να προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό.
Στο ίδιο έργο θεατές: Όταν στα έχοντας υπόψη αναφέρεται το κλασικό πλέον «Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισµού», γίνεται αντιληπτό ότι δεν χωράει σοβαρή συζήτηση και κριτική επί του σχεδίου του ΠΔ.
Γίνεται αντιληπτό ότι οι συντάκτες του αναμένουν να υλοποιηθούν οι σκοποί κηρύξεως του Εθνικού Πάρκου χωρίς να δαπανηθεί ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Συνεχίζουμε ως κράτος να πρωτοτυπούμε παγκοσμίως. Βεβαίως ακριβώς η ίδια αναφορά υπάρχει και στο Σχέδιο ΠΔ των Λευκών Ορέων (Σαμαριά). Δυστυχώς δεν αλλάζει απολύτως τίποτα στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών της χώρας όλα αυτά τα χρόνια. Τέτοια ΠΔ που συντάσσονται στο πόδι με απλή μετατροπή των ΚΥΑ σε ΠΔ και υπό την πίεση της καταγγελίας της Ευρ. Επιτροπής για της Natura, έχουν σαν αποτέλεσμα να κατηγορούνται μετά οι Φορείς Διαχείρισης ότι δεν λειτουργούν σωστά.
Τέλος, προκαλεί απορία πως την παρούσα έκδοση των ΠΔ, ακολουθεί η έκδοση νέας προκήρυξης για σύνταξη νέων Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που θα οδηγήσουν σε νέα ΠΔ!!!!!!!
δ ii Την Πρακτική Άσκηση Φοιτητών Δασολογίας του Δημοκρίτου Πανεπιστημίου Θράκης με βάση το Δασικό χωριό Ελατιάς Δράμας
δiii Την Ίδρυση στο Δασικό χωριό Ελατιάς Δράμας από το Δ.Π.Θ., Διεθνούς Περιβαλλοντικού Κέντρου Εκπαίδευσης και Έρευνας για την αειφορική διαχείριση των δασών, για την προστασία της βιοποικιλότητα και του περιβάλλοντος
Η ΔΕΗ, εκμεταλλευόμενη τα υδρολογικά στοιχεία σε συνδυασμό με το έντονο φυσικό ανάγλυφο της περιοχής των Νομών Δράμας, Καβάλας και Ξάνθης, και έχοντας ως πρωτεύοντα στόχο την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών της χώρας μας, έχει κατασκευάσει στον ποταμό Νέστο τα Υδροηλεκτρικά Έργα (ΥΗΕ) του Θησαυρού και της Πλατανόβρυσης, τα οποία λειτουργούν από το 1998, ενώ προγραμματίζει και την κατασκευή του ΥΗΕ Τεμένους, ώστε να συμπληρωθεί με τον βέλτιστο οικολογικά τρόπο η διαχείριση των υδάτων της λεκάνης (πρβλ. ΟλΣτΕ 4498/1998 ΠερΔικ 1998, 379, με την οποία εκρίθη η νομιμότητα από άποψης περιβαλλοντικού δικαίου των σχετικών αδειοδοτήσεων).
Όπως είναι ευρέως γνωστό, τα ΥΗΕ εκτός από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αποτελούν και έργα πολλαπλής σκοπιμότητας, καλύπτοντας ζωτικές ανάγκες ευρύτερης εθνικής σημασίας, όπως ύδρευση, άρδευση, αντιπλημμυρική προστασία και διατήρηση οικοσυστημάτων, ενώ παράλληλα συμβάλλουν σημαντικά και στη διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας.
Η ΔΕΗ, έχοντας έντονη την περιβαλλοντική της ευαισθησία, εκπονεί, σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς, μελέτες για την ισορροπία των οικοσυστημάτων στις περιοχές δραστηριότητάς της, με στόχο την ανάπτυξη συγκεκριμένων στρατηγικών, δράσεων ή σχεδίων αποκατάστασης/ανάπλασης/διαχείρισης βιοποικιλότητας, σε συμφωνία με όσα προβλέπονται στην εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Συγκεκριμένα στην περιοχή των ΥΗΕ Θησαυρού και Πλατανόβρυσης, η ΔΕΗ, στο πλαίσιο σχετικών έργων, έχει πραγματοποιήσει και συνεχίζει να πραγματοποιεί δράσεις που αφορούν:
1. τόσο στη σύλληψη και μεταφορά ενδημικών ειδών ιχθυοπανίδας για την αντιμετώπιση της διακοπής της ελευθεροεπικοινωνίας στους πληθυσμούς τους που έχει προκύψει κατά την κατασκευή των φραγμάτων,
2. όσο και στη μέτρηση ποιοτικών και βιολογικών παραμέτρων των νερών του ποτάμιου και λιμναίου συστήματος.
Επίσης,
3. πραγματοποιεί τακτικούς καθαρισμούς των φραγμάτων από ξύλα και απορρίμματα,
4. συλλέγει μετεωρολογικά δεδομένα από δύο μετεωρολογικούς σταθμούς που έχει εγκαταστήσει σε θέσεις που έχουν προσδιοριστεί έπειτα από σχετική μελέτη και
5. προγραμματίζει τη λειτουργία των μονάδων των Σταθμών Παραγωγής με σκοπό τη διασφάλιση της παροχέτευσης ελάχιστης οικολογικής παροχής στην κοίτη του ποταμού κατάντη των έργων της.
Τέλος,
6. κατασκεύασε λεκάνη εγκλιματισμού ιχθυοπανίδας κατάντη του ΥΗΣ Πλατανόβρυσης πριν τις εκβολές του υδατορέματος με την ονομασία «Αρκουδόρεμα» και τοποθέτησε αισθητήριο μέτρησης στάθμης υδάτων του ποταμού στο σημείο αυτό, ενώ
7. εκπόνησε συνολική μελέτη προσδιορισμού των ορίων κατάκλισης (οριοθέτησης) της κοίτης του ποταμού Νέστου, κατάντη του φράγματος Πλατανόβρυσης και μέχρι τις εκβολές (δέλτα ποταμού), για διάφορες τιμές πλημμυρικών παροχών, και των επιπτώσεων διόδου πλημμυρικού κύματος από αστοχία των φραγμάτων του ποταμού Νέστου, στα διοικητικά όρια των Νομών Δράμας, Καβάλας και Ξάνθης.
Συνεπώς, η κατασκευή των ΥΗΕ Θησαυρού και Πλατανόβρυσης, όχι μόνο συντελεί στην ενεργειακή αυτονομία της χώρας, αλλά συνεισφέρει θετικά στο περιβάλλον δημιουργώντας νέους οικοτόπους, που με τις λιμναίες πλέον οικολογικές τους συνθήκες, ευνοούν την ανάπτυξη αρκετών υδρόβιων οργανισμών (ψαριών και αμφίβιων), οι οποίες προσφέρουν τροφή και καταφύγιο σε μεγάλο αριθμό αποδημητικών ή μη πουλιών, με τα πρώτα να χρησιμοποιούν τους ταμιευτήρες ως ενδιάμεσους σταθμούς στο μακρύ τους ταξίδι (πρβλ. Δ.Λ. Λέρης, Η Εκμετάλλευση των Υδροηλεκτρικών Σταθµών της ∆ΕΗ ως Έργα Πολλαπλού Σκοπού, portal ΤΕΕ
http://portal.tee.gr/portal/page/portal/teelar/EKDILWSEIS/damConference/eisigiseis/4.1.pdf, Μ. Θεοδωράκης, Ν. Σ. Μάργαρης και Η. Καϊνάδας, Υγροβιότοποι της ∆ΕΗ, Τµήµα Περιβάλλοντος Πανεπιστηµίου Αιγαίου, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, http://www.tanea.gr/news/greece/article/4159534/?iid=2).
Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη τα ως άνω αναφερόμενα, και προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία (συμπεριλαμβανομένης και της απαιτούμενης συντήρησης αυτών) των υφιστάμενων ΥΗΕ Θησαυρού και Πλατανόβρυσης, καθώς και των υποδομών τους, όπως επίσης και του μελλοντικού ΥΗΕ Τεμένους, χωρίς κανένα επιπλέον διαχειριστικό κόστος (επιπλέον ανθρωποώρες, κόστος, κ.λπ.), κρίνονται αναγκαίες οι διορθώσεις/προσθήκες στα άρθρα 3 και 4 του Σχεδίου του Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός χερσαίων και υδάτινων περιοχών της Οροσειράς Ροδόπης ως Εθνικό Πάρκο», όπως θα αναρτηθούν στα αντίστοιχα άρθρα. Περαιτέρω διευκρινίζεται ότι η λειτουργία ήδη κατασκευασθέντων παραπάνω ΥΗΕ δεν δύναται για λόγους ασφαλείας δικαίου να ανατραπεί με τις θεσπιζόμενες διατάξεις (πρβλ. ΟλΣτΕ 4498/1998 ό.π.).
Σχόλιο της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ στο Προεδρικό Διάταγμα για το ΕΠΟΡ
Σχόλιο για το ΠΡΟΟΙΜΙΟ (Εισαγωγή του Π.Δ. – παραδοχή 22)
Αξιοσημείωτη είναι η εκ προοιμίου τοποθέτηση του διατάγματος σε όσα λαμβάνονται υπόψη, ότι (22) «Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισµού».
Σύμφωνα με το άρθρο 1, σκοπός του Προεδρικού ∆ιατάγµατος είναι η «… προστασία, βελτίωση, διατήρηση, διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος της Οροσειράς Ροδόπης, καθώς επίσης και των αρχαιολογικών, ιστορικών, πολιτιστικών και αισθητικών στοιχείων της περιοχής, µε την παράλληλη προώθηση και ανάπτυξη των πρόσφορων δραστηριοτήτων που εναρµονίζονται µε την προστασία της φύσης και του τοπίου και τη συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης και εξέλιξής του …» και ό,τι αναλυτικά προσδιορίζεται στη συνέχεια του άρθρου.
Οι κανονιστικές διατάξεις λοιπόν οι οποίες θα δημιουργηθούν για να υπηρετήσουν αυτούς τους στόχους θα πρέπει να βασίζονται εσαεί σε οικονομική υποστήριξή τους από Τομεακά ή Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα χρηματοδοτούμενα ή συγχρηματoδoτoύμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Με αυτή την προϋπόθεση, ο στόχος της προστασίας, βελτίωσης, διατήρησης διαχείρισης και ανάδειξης είναι, εκ προοιμίου, κενός ουσιαστικού περιεχομένου, αφού δεν εξασφαλίζονται ούτε ελάχιστες πιστώσεις για την υποστήριξη των αναγκών.
Με την πίστη ότι διέφυγε το συγκεκριμένο σημείο θα προτείναμε τη αντικατάσταση του, ώστε οι κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής να προκαλέσουν δαπάνη σε βάρος του κρατικού προυπολογισμού, καθώς πιστεύουμε ότι τα Εθνικά Πάρκα δεν είναι μέρος κάποιου προγράμματος συγχρηματοδοτούμενου από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά μέρος της φυσικής κληρονομιάς της χώρας, την οποία οφείλουμε εμείς να προστατέψουμε αποτελεσματικά.
Η διατύπωση θα μπορούσε πιθανά να είναι ως εξής: «Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό, το ύψος της οποίας θα καθορίζεται ετησίως από το Γενικό Διαχειριστικό Σχέδιο του ΕΠΟΡ, σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος ΠΔ». Στο άρθρο 7 αναφέρονται ρητα (αν και αδρά) οι κατευθύνσεις «για την επίτευξη της προστασίας του ΕΠ» και μάλιστα ως αντικείμενα αρμοδιότητας του ΦΔ.