Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Άρθρο 21: Καταργούμενες διατάξεις

1. Η παρ. 7 του άρθρου 5 του Ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄) και η παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 3242/2004 (ΦΕΚ 102 Α΄), που αντικατέστησε την πρώτη, καταργούνται.
2. Η παρ. 8 του άρθρου 5 του Ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄), και οι παρ. 2α του άρθρου δεύτερου του Ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α΄), παρ. 2 του άρθρου 7 του Ν. 3242/2004 (ΦΕΚ 102 Α΄) και παρ. 5 του άρθρου 11 του Ν. 3230/2004 (ΦΕΚ 44 Α΄) που αντικατέστησαν ή συμπλήρωσαν την πρώτη, καταργούνται.
3. Οι παράγραφοι 9 και 10 του άρθρου 5 του Ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄), καταργούνται.
4. Η παρ. 12 του άρθρου 5 του Ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄) και η παρ. 3 του άρθρου 7 του Ν. 3242/2004 (ΦΕΚ 102 Α΄) που αντικατέστησε την πρώτη, καταργούνται.
5. Η παρ. 13 του άρθρου 5 του Ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄) και οι παρ. 2β του άρθρου δεύτερου του Ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α΄) και παρ. 6 του άρθρου 11 του Ν. 3230/2004 (ΦΕΚ 44 Α΄) που αντικατέστησαν την πρώτη, καταργούνται.
6. Η παρ. 4 του άρθρου 7 του Ν. 3242/2004 (ΦΕΚ 102 Α΄) καταργείται.
Από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αρχίζει η ισχύς του παρόντος άρθρου και παύουν να ισχύουν όλες οι διοικητικές πράξεις που αφορούν στη σύσταση, οργάνωση και λειτουργία των οκτώ (8) Ειδικών Επιτροπών Ελέγχου Εφαρμογής Νομοθεσίας καθώς και εκείνες που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότηση των παραπάνω διατάξεων.
Αιτήσεις για την καταβολή πλήρους αποζημίωσης, οι οποίες έχουν υποβληθεί και εκκρεμούν για εξέταση στις Ειδικές Επιτροπές Ελέγχου Εφαρμογής Νομοθεσίας, καθώς και οι σχετικές αιτήσεις που υποβάλλονται από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και εφεξής, τίθενται στο αρχείο.

  • 9 Οκτωβρίου 2013, 09:16 | Ιορδάνης

    Να παρέχεται η δυνατότητα παραίτησης από το δημόσιο στους υπαλλήλους για τους οποίους εκκρεμούν ποινικές και πειθαρχικές διαδικασίες.

    Να υπάρξει προτεινόμενη ρύθμιση που να προβλέπει την κατάργηση της παρ.2 του άρθρου 148 του N. 3584/07 καθώς και της παρ.2 του άρθρου 148 του Ν.3528/2007.

    Ενώ ζητούνται χιλιάδες απολύσεις από το δημόσιο, παράλληλα εγκλωβίζονται υπάλληλοι από άδικες παραπομπές σε εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις πλημμεληματικού χαρακτήρα και από καθυστερήσεις απονομής της δικαιοσύνης για άγνωστο χρονικό διάστημα.
    Οι υπάλληλοι αυτοί παραμένουν στην υπηρεσία παρά τη θέληση τους,χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να παραιτηθούν από το δημόσιο λόγο συνταξιοδότησης ενώ μπορούν να τεθούν σε διαθεσιμότητα με την κατάργηση της υπηρεσίας όπως έγινε στην δική μου περίπτωση.

    Κύριε υπουργέ διορθώστε αυτή την αδικία.

  • 9 Οκτωβρίου 2013, 00:03 | ΦΑΝΗΣ

    Ένα μεγάλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε ξαφνικά πριν από μερικά χρόνια χωρίς τελικά ουσιαστικό λόγο, αλλά εξακολουθεί να ισχύει και έχει χωρίσει τους υπαλλήλους ακόμη και αυτούς με τα ίδια προσόντα, σε «κορόιδα» και «μάγκες», είναι αυτό της ημερήσιας αποζημίωσης για εκτός έδρας μετακινήσεις (ν. 2685/99), που καταβάλλεται για κάλυψη έκτακτων εξόδων, τα οποία προκαλούνται λόγω της μετακίνησης και παραμονής του υπαλλήλου, εκτός έδρας, για εκτέλεση υπηρεσίας.
    Έτσι λοιπόν τα έξοδα ενός υπαλλήλου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γενικά (εκτός μηχανικών) όταν μετακινείται εκτός έδρας, δεν μπορούν να είναι περισσότερα των 29,35 € που μειώνονται στα 9,78 € για αυθημερόν επιστροφές. Για την ίδια μετακίνηση ένας μηχανικός ΑΕΙ θα λάβει ημερήσια αποζημίωση 56,00 € και ένας τεχνολόγος μηχανικός ΤΕΙ θα λάβει 45,00 €, αποζημιώσεις που δεν μειώνονται σε περιπτώσεις αυθημερόν επιστροφών.
    Παρατηρείται λοιπόν το άδικο, παράλογο και παράδοξο φαινόμενο να μετακινούνται δύο ή και περισσότεροι υπάλληλοι, πολλές φορές μαζί για τον ίδιο λόγο, ένας διοικητικός ή οικονομικός ή γεωτεχνικός και ένας μηχανικός και να λαμβάνουν ως ημερήσια αποζημίωση ο μεν μηχανικός 56,00 €, δε λοιποί 9,78 €.
    Δηλαδή με λίγα λόγια το Υπουργείο έκρινε ότι ο μηχανικός δικαιούται και καφέ να πιει και να φάει αξιοπρεπώς χωρίς να επιβαρύνει τη τσέπη του και όλοι οι άλλοι υπάλληλοι να έχουν μόνο κάποιο καφέ άντε και κανένα νεράκι να μην πεθάνουν από τη δίψα οι άνθρωποι.
    Δυστυχώς η παντοκρατορία κάποιων κλάδων και των υποστηρικτών τους αλλά και η αδυναμία Υπουργείων να τους αντισταθούν οδήγησε με πραξικοπηματικό τρόπο σε ανατροπή των διατάξεων του 2635/99 και τη δημιουργία αυτής της τεράστιας αδικίας, ειδικά επαναλαμβάνω για υπαλλήλους που κινούνται για τον ίδιο λόγο.
    Ειδικά στην επαρχία για υπαλλήλους Περιφερειών, Δήμων, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και άλλων φορέων του Δημοσίου, οι μετακινήσεις των οποίων είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και τις περισσότερες φορές με δικά τους οχήματα, να βλέπουν αυτή την άνιση μεταχείριση, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα έξοδα του αυτοκινήτου τους (τα 0,15 € ανά χιλιόμετρο είναι αστείο ποσό)και παράλληλα συνάδελφοι τους μηχανικοί να έχουν ένα σταθερό «επίδομα» από τις μετακινήσεις αυτές, που σημειώνουμε ότι όλες είναι με αυθημερόν επιστροφή και συνήθως γίνονται και εντός ωραρίου.
    Σαν Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης σκεφτείτε μια φορά ορθολογικά, δίκαια και διορθώστε αδικίες για να δείξετε ότι δεν είναι σκοπός σας μόνο οι διαθεσιμότητες και οι περικοπές, αλλά και η δικαιοσύνη και η ισονομία προς τους υπαλλήλους, όλους αυτούς που αγωνίζονται σε κάθε άκρη της χώρας για να κρατήσουν όρθιο αυτό το κράτος και να αποδείξετε ότι δεν υπάρχει «κράτος εν κράτει» ούτε ομάδες προνομιούχων, όπως είχαν κρίνει προκάτοχοί σας, έστω και με αυτό το νομοσχέδιο.

  • 8 Οκτωβρίου 2013, 13:39 | Χαράλαμπος Γκίκας

    Επίσης δεν υπάρχει καμία συνταγματηκότητα στην κατάργηση των Ειδικών Επιτροπών που επιδικάζουν στους πολίτες αποζημιώσεις όταν οι δημόσιες υπηρεσίες παραβιάζουν τις προθεσμίες που ο νόμος ορίζει για διεκπεραίωση υποθέσεων (άρθρο 21). Κι αυτό πρέπει να αποσυρθεί ή έστω να αντικατασταθεί με μηχανισμό ο οποίος θα εξασφαλίζει σε κάθε πολίτη την ενάσκηση των δικαιωμάτων αυτών που προβλέπονται από το άρθρο 10 παρ. 3 του Συντάγματος.

  • 5 Οκτωβρίου 2013, 22:37 | Γιώργος Κατίκης

    Μεγάλη αλήθεια ότι το Υπουργείο Παιδείας αυθαιρετεί συστηματικά και δεν τηρεί τους νόμους του κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαφορετική κατηγοριοποίηση των υπαλλήλων του. Στην κατηγορία ΠΕ εντάσσονται όσοι έχουν πτυχίο ΑΕΙ (Πανεπιστήμιο, Πολυτεχνείο), ΤΕΙ, ΑΣΠΑΙΤΕ, ΚΑΤΕΕ και διετούς φοίτησης σε διδασκαλική ακαδημία. Στην κατηγορία ΤΕ όλοι οι υπόλοιποι. Παραβιάζουν ακόμα και την απόφαση 54/2013 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, καθώς αυτοί έχουν το δικό τους κράτος.

    Εφόσον αποδεδειγμένα αυτοί δεν είναι πιο έξυπνοι, γιατί δεν μας κάνετε επιτέλους όλους ΠΕ;

  • 5 Οκτωβρίου 2013, 20:34 | ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

    Μια χρόνια παθογένεια της Δ.Δ. ειναι η παρεμπόδιση της κινητικότητας στην περίπτωση ζευγαριών δημοσίων υπαλλήλων που, ο ενας υπηρετεί εδω και ο άλλος εκεί. Παρακολουθώ πολλές περιπτώσεις κωλυσιεργίας όλου του συστήματος να εγκρίνει απλή απόσπαση υπαλλήλου, προκειμένου να συνυπηρετήσει με τον/την σύζυγό του. Ενα απλούστατο διοικητικό θεμα που, η γραφειοκρατία και ο κομματισμός, εχουν αναγάγει σε ανατολικό ζήτημα. Γιατί πρέπει οι παραπάνω οικογενειάρχες υπάλληλοι να ταλαιπωρούνται έτσι και να μην κάνουν την αίτηση μετακίνησης, να εγκριθεί εντος 30 ημερών και να ησυχάσουν;

  • 5 Οκτωβρίου 2013, 13:42 | ΜΣ

    Προτείνω η συγκεκριμένη διάταξη να αποσυρθεί ή να αντικατασταθεί με μηχανισμό ο οποίος θα εξασφαλίζει σε κάθε πολίτη την ενάσκηση των δικαιωμάτων αυτών που προβλέπονται από το άρθρο 10 παρ. 3 του Συντάγματος.

  • 3 Οκτωβρίου 2013, 22:15 | Μαρία Αδάμη

    Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ορθώς επιμένει στον εξορθολογισμό του δημοσίου και τα τελευταία χρόνια νομοθετεί με γνώμονα τη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία. Το πρόβλημα είναι ότι οι νόμοι του δεν εφαρμόζονται από όλα τα υπουργεία και ειδικά από το Υπουργείο Παιδείας όπου επικρατεί χάος και αυθαιρεσία.

  • Η πρόβλεψη για την επιδίκαση ειδικής χρηματικής ικανοποίησης προβλέπεται στο ίδιο το Σύνταγμα (άρθρο 10 παρ. 3) και συνεπώς, οποιαδήποτε μείωση του επιπέδου εξασφάλισης του δικαιώματος αυτό από την κοινή νομοθεσία, τραυματίζει το συνταγματικό κεκτημένο των πολιτών για ειδική αποζημίωση.

    Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του νομοσχεδίο (βλ. εδώ), ήδη δημιουργήθηκαν και άλλες ανεξάρτητες αρχές και ελεγκτικά σώματα που επιλαμβάνονται καταγγελιών πολιτών και εξάλλου η μη τήρηση προθεσμιών είναι, λέει, πειθαρχικό παράπτωμα. Καμία ανεξάρτητη αρχή και κανένα ελεγκτικό σώμα επιδικάζει ειδική χρηματική ικανοποίηση. Επίσης, η Αιτιολογική Έκθεση αναφέρει ότι «τα δικαιώματα των πολιτών είναι κατοχυρωμένα και δεν υφίσταται λόγος ύπαρξης αλληλοεπικαλυπτόμενων δράσεων.» Η Αιτιολογική Έκθεση όμως δεν δικαιολογεί την κατάργηση του δικαιώματος επιδίκασης «ειδικής χρηματικής ικανοποίησης», όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Η κατάργηση των Ειδικών Επιτροπών σημαίνει, στην ουσία, κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος. Άρα η προτεινόμενη διάταξη είναι αντίθετη στο άρθρο 10 παρ. 3 του Συντάγματος και πρέπει να αποσυρθεί.