Άρθρο 3 (άρθρο 2 Οδηγίας 2008/56/ΕΚ) Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1, και λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες στην ποιότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος που προέρχονται από τρίτες χώρες στην ίδια θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή.

2. Ο παρών νόμος δεν εφαρμόζεται σε δραστηριότητες με αποκλειστικό σκοπό την άμυνα ή την εθνική ασφάλεια. Ωστόσο, καταβάλλονται προσπάθειες ώστε, στο μέτρο που είναι λογικό και εφικτό, να εξασφαλίζεται ότι οι εν λόγω δραστηριότητες ασκούνται κατά τρόπο συμβατό με τους στόχους του παρόντος νόμου.

  • 27 Δεκεμβρίου 2010, 22:33 | Χρίστος Λιόλιος

    Οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στο άρθρο αυτό πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία με εκείνους της Διευθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Πιστεύω ότι το αυτονόητο αυτό έχει εμπεριστατωμένα ελεγχθεί από του συντάκτες του σχεδίου. Αυτό δυστυχώς δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω από τον τόπο που βρίσκομαι

  • 25 Δεκεμβρίου 2010, 10:50 | WWF

    Η παράγραφος 1 “Ο παρών νόμος εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1… “
    θα πρέπει να παραπέμπει στο άρθρο 4

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 19:41 | Α.Γ. ΤΣΩΝΗΣ

    1. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1, να γίνει:
    1. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παράγραφος 1,

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 12:22 | Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης

    Δεν γίνεται αναφορά στις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Δικαιοδοσίας των κρατών-μελών της ΕΕ. Γιατί;

  • Είναι άσκοπο να θεσπίζουμε νόμους που ισχύουν μόνο για τα χωρικά ύδατα, τη στιγμή που η Ελλάδα δεν είναι κλειστό σύστημα,όπως και καμία χώρα, και επομένως επηρεάζεται άμεσα από την δραστηριότητα των γειτονικών χωρών και έμμεσα από τη δραστηριότητα όλων των υπόλοιπων κρατών. Ένας λόγος παραπάνω που κάτι τέτοιο είναι ανούσιο στην Ελλάδα, είναι το γεγονός ότι «χωρικά ύδατα» θεωρείται μόνο ο θαλασσιος χώρος που εκτείνεται 3 μίλια από ελληνική στεριά και τίποτα δεν εμποδίζει την οποιαδήποτε επιχείρηση να αποβάλλει τους ρύπους της, ή γείτονες χώρες να δραστηριοποιηθούν προκαλώντας βλάβες στο οικοσύστημα, πέρα από αυτά τα 3 μίλια που είναι διεθνή ύδατα. Θα έπρεπε το πνεύμα του νόμου να είναι τέτοιο ώστε να μας υποχρεώνει να ασκήσουμε κριτική και πιέσεις σε όσους επηρεάζουν το οικοσύστημα μας είτε το κάνουν μέσα από αυτό είτε το κάνουν δίπλα από αυτό. Και στις δύο περιπτώσεις είναι άμεση η απειλή.