Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή Δασοπονία

Άρθρο 03 – Μεσογειακή Δασοπονία

1. Υιοθετείται το πρότυπο της Μεσογειακής Δασοπονίας στη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, προσαρμοσμένο στις βιοτικές και αβιοτικές συνθήκες της Ελλάδας, με εφαρμογή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, με σαφή τεχνικό και οικονομικό σχεδιασμό, που θα διασφαλίζει αυξημένη ευελιξία και θα ενδυναμώνει τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων.
2. Τα βασικά χαρακτηριστικά του προτύπου Μεσογειακής Δασοπονίας είναι:
Η διαφοροποίησή του ως προς τα εργαλεία σχεδιασμού και τα μέσα μεταξύ των ποικίλων δασικών οικοσυστημάτων, ανάλογα με τις βιοκλιματικές ζώνες που αυτά απαντώνται
Η προσαρμογή του στις ιδιαιτερότητες των Ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων και στην κλίμακα του μεσογειακού τοπίου, αναγνωρίζοντας την ιστορικότητά του και σεβόμενο την τοπική γνώση στη διαχείρισή του, διατηρώντας έτσι το μωσαϊκό και την ποικιλία των χρήσεων γης
Ότι είναι ανοιχτό στη συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, επιδεκτικό στην υιοθέτηση παραδοσιακών και καινοτόμων καλών πρακτικών που βασίζονται στη διεπιστημονικότητα και που διευκολύνει την επιστημονική συνεργασία και έρευνα
Η συμβολή του στην τοπική ανάπτυξη και απασχόληση συνεισφέροντας σημαντικά στο ΑΕΠ
Η αναγνώριση του ρόλου των μη δημόσιων δασικών οικοσυστημάτων στην επίτευξη των σκοπών της Στρατηγικής
Η αναγνώριση του ρόλου της βόσκησης αγροτικών και άγριων ζώων ως μέσο διαχείρισης των κατάλληλων προς τούτο δασικών οικοσυστημάτων
Ο στόχος της διατήρησης της μοναδικής παγκοσμίως βιοποικιλότητάς τους σε επίπεδο γενετικών πόρων, ειδών, οικοσυστημάτων και τοπίων, ως κιβωτούς της βιοποικιλότητας της ΕΕ και της δημιουργίας νέων προοπτικών αξιοποίησής τους σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες,
Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης
Η προστασία των υγροτοπικών λειτουργιών σε πάσης φύσεως υγροτόπους και εντός αλλά και στην περιφερειακή ζώνη δασικών οικοσυστημάτων και αξιοποίηση των δασολιβαδικών συστημάτων
Η ικανότητά του να προστατεύει τα δασικά οικοσυστήματα από παράνομες ενέργειες καθώς και από βιοτικούς (ασθένειες, έντομα κ.α.) και αβιοτικούς παράγοντες (πυρκαγιές, κλιματική αλλαγή κ.α.) κυρίως μέσω της προληπτικής διαχείρισης και δευτερευόντως της καταστολής και αποκατάστασης
Ότι διαθέτει μεθόδους, εργαλεία και δεδομένα αποτίμησης της αξίας των δασικών οικοσυστημάτων και της συμβολής αυτών στο ΑΕΠ της χώρας και την ποιότητα ζωής των πολιτών, ώστε να αξιολογούνται τα αποτελέσματα της «μεσογειακής δασοπονίας» και να αναδεικνύεται η σημασία αυτών των οικοσυστημάτων, καθώς και το έργο των φορέων που τα διαχειρίζονται.

Σχόλια 1 2 3 4 … 6
  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 11:51 | Αλέξανδρος Παλαιολόγος

    Το κυνήγι σήμερα δεν είναι μόνο ένα αταβιστικό κατάλοιπο στον άνθρωπο.
    Δεν είναι μόνο μια άριστη πηγή καθαρής τροφής.
    Δεν είναι μόνο η συνέχιση μιας παραδοσιακής δραστηριότητας.
    Δεν είναι μόνο η συντήρηση μιας φυσικής ευρωστίας του νού και του σώματος.
    Είναι και μια «πνευματική έξοδος» του ανθρώπου της πόλης και του χωριού. Είναι η μαγεία μιας ελπιδοφόρας ανατολής και τα μελαγχολικά χρώματα σ’ένα ηλιοβασίλεμα.
    Είναι η μυρωδιά της φύσης που σε τυλίγει από παντού και σε κάνει να αισθάνεσαι ένα μαζί της και ΟΧΙ εχθρός της.
    Είναι η εκκωφαντική ησυχία του δάσους και του βουνού με μόνη «παραφωνία» το λαχάνιασμα το δικό σου και του πιστού σου φίλου, του σκύλου σου. Είναι η ηδονή της υπερπροσπάθειας που καταβάλεις , σε δύσκολες καιρικές και εδαφικές συνθήκες , με μόνη επιβράβευση ίσως, την ανάληψη ενός μικρού «τόκου» από το θηραματικό κεφάλαιο.
    Είναι τέλος μια απαραίτητη δραστηριότητα για την ίδια την σωτηρία της φύσης. Σαφώς και πρέπει να παραμείνει η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.»

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 11:23 | Φώτης Αργυρίου

    Η υποστελεχωμένη δασική υπηρεσία αδυνατεί να προσφέρει έργο στον τομέα της Θήρας εδώ και δεκαετίες.
    Ίσως να είμαστε το μόνο ευρωπαϊκό κράτος που δε διαθέτει τις κατάλληλες δομές για τη διαχείριση της άγριας πανίδας.
    Η σύσταση Ενιαίου Οργανισμού Θήρας-Αλιείας γλυκού νερού & Διαχείρισης-Διατήρησης Αγριας Πανίδας, αποτελεί αδήριτη ανάγκη.
    Ο Οργανισμός αυτός θα πρέπει να στελεχωθεί με θηραμοτολόγους, περιβαλλοντολόγους, βιολόγους, δασολόγους και τεχνικό προσωπικό, με αντικείμενο αφενός τη διαχείριση (management) αλλά κυρίως τη διατήρηση (conservation)της άγριας πανίδας κατά τα πρότυπα που ισχύουν σήμερα διεθνώς.
    Θεμελιώδης αρχή της λειτουργίας του Οργανισμού πρέπει να είναι η διαφύλαξη της παραδοσιακής μορφής του Ελεύθερου κυνηγιού στη χώρα.
    Στις αρμοδιότητες του θα είναι και η διατήρηση των υδάτινων οικοσυστημάτων για την ανάπτυξη των ενδιαιτημάτων των υδρόβιων ειδών πανίδας.
    Η Δασική Υπηρεσία χρειάζεται αναβάθμιση, για να ασχοληθεί με το πολυσχιδές αντικείμενο της διατήρησης των δασικών οικοσυστημάτων, της λιβαδοπονίας που σήμερα δεν υφίσταται αλλά και της προστασίας ποταμών και ορεινών ρεμάτων σε συνεργασία με τον Οργανισμό.
    Οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση με την στελέχωση επιστημονικής υπηρεσίας και ομοσπονδιακής θηροφυλακής, που μπορούν να αποτελέσουν και την βάση της σύστασης του Οργανισμού.
    Σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση του έργου των Κυνηγετικών Οργανώσεων, που δυστυχώς σήμερα αντιμετωπίζονται έως και εχθρικά από τη δασική υπηρεσία, πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα στον τομέα της θηραματικής διαχείρισης.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 10:11 | Γιώργος

    Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόση φαντασία, πόση ανοησία, πόσο ψέμα και πόση εμπάθεια χαρακτηρίζει τα σχόλια που εναντιώνονται στη φράση που θέτει το κυνήγι ως εργαλείο διαχείρισης.

    Είναι επίσης εντυπωσιακό, το γεγονός πως όοοοολοι αυτοί οι δήθεν ευαίσθητοι για τα περιβαλλοντικά πολίτες δεν βρήκαν το χρόνο να σχολιάσουν οτιδήποτε άλλο σε αυτήν την ενδεχομένως ιδιαίτερα σημαντική διαβούλευση για το μέλλον των δασών μας και του φυσικού περιβάλλοντος ευρύτερα.

    Με ικανοποιεί ιδιαίτερα το γεγονός πως η φιλοπεριβαλλοντική ρητορική ειδικών και μη, ξεκινά και τελειώνει στην αντικυνηγετική προπαγάνδα.

    Επιβεβαιώνεται τα μέγιστα ,με αυτά που διαβάζουμε εδώ, το οτι τόσο οι ειδικοί όσο και οι ανειδίκευτοι «προστάτες» του φυσικού περιβάλλοντος, είναι άσχετοι και κυρίως επικίνδυνοι για το περιβάλλον και δεν έχουν να αρθρώσουν κουβέντα για τις πραγματικές απειλές για τη φύση, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες και ιεραρχημένες τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο.

    Οι κυνηγοί γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις πραγματικές επιδιώξεις, τους στόχους, τα κίνητρα και το επιστημονικό και ηθικό υπόβαθρο όλων αυτών που χωρίς καμία τεκμηρίωση, με υβριστικά, ψευδή ή προσβλητικά σχόλια επιχειρούν να αλλάξουν μία πραγματικότητα που απλά εφαρμόζεται διεθνώς.

    Είναι ευχάριστο να βλέπουμε να εκτίθεται εδώ η άγνοια, η εμπάθεια, η ασχετοσύνη και τελικά η ηλιθιότητα όλου αυτού του συρφετού που καπηλεύεται εδώ και χρόνια τη φύση, εκμεταλλευόμενος τη θεσμική ανεπάρκεια και την κοινωνική αδιαφορία γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

    Εύχομαι να συνεχίσουν να γράφονται σχόλια ενάντια στο κυνήγι και αποκλειστικά και μόνο επί αυτού του θέματος και να μείνουν τα σχόλια αυτά στο διηνεκές εδώ, να δείχνουμε στα παιδιά μας να μαθαίνουν τι εστί «οικολογία»…

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 16:11 | Δημητρης Κωστής

    Στην οδηγία για τα Πτηνά αναγνωρίζεται πλήρως η νοµιµότητα της θήρας αγρίων πτηνών ως µορφή βιώσιµης χρήσης. Η θήρα αποτελεί δραστηριότητα που αποφέρει σηµαντικά κοινωνικά, µορφωτικά, οικονοµικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε διάφορες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αριθµός των ειδών, των οποίων επιτρέπεται η θήρα, είναι περιορισµένος και περιλαµβάνεται στην οδηγία(79/409), όπου καθορίζεται και µία σειρά οικολογικών αρχών και νοµικών υποχρεώσεων σχετικών µε την εν λόγω δραστηριότητα, τις οποίες τα κράτη µέλη οφείλουν να εφαρµόζουν µέσω της νοµοθεσίας τους. Τα προαναφερθέντα παρέχουν το πλαίσιο διαχείρισης της θήρας.
    Η θήρα, η οποία αποτελεί χρήσιµη κατανάλωση της άγριας ζωής, πρέπει να τοποθετηθεί στο ευρύτερο πλαίσιο της αειφόρου χρήσης των πόρων, ενώ η αειφόρος θήρα µπορεί να αποβεί επωφελής σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτηµάτων µέσα στις περιοχές και γύρω από αυτές. Η διαχείριση της ορθολογικής χρήσης πρέπει να διεξάγεται µε αειφόρο τρόπο και προς όφελος των τοπικών κοινοτήτων.
    Η θήρα προκαλεί, συνήθως, τη µείωση των πληθυσµών αναπαραγωγής των πτηνών εκείνων µε χαµηλό δείκτη φυσικής θνησιµότητας (Kstrategists, ήτοι χήνες), αλλά οι ρυθµοί αναπαραγωγής τους είναι υψηλότεροι σε σχέση µε αυτούς των µη θηρευόµενων πληθυσµών. Αυτό ονοµάζεται µέγιστη βιώσιµη απόδοση. Λόγω των ιδιοµορφιών των οικολογικών συστηµάτων, τα ποσοστά συγκοµιδής καθορίζονται συνήθως σε κάπως χαµηλότερα επίπεδα, τα οποία ορίζονται ως βέλτιστη αειφόρος απόδοση. Η ορθή διαχείριση των πληθυσµών µπορεί να αυξήσει αυτή την απόδοση.
    ∆εδοµένου ότι οι κυνηγοί είναι οι αποτελεσµατικότεροι φύλακες των περιοχών θήρας, είναι προς το δικό τους µακροπρόθεσµο συµφέρον να αντιτίθενται ολοένα και περισσότερο σε παράνομες δραστηριότητες και αυτό να φαίνεται. Το κίνητρο για να συμβεί αυτό είναι να υφίσταται …θήρα στην περιοχή.
    Αρκετές ήταν οι αντιπαραθέσεις και, τα τελευταία χρόνια, ακόμη και κάποιες διενέξεις ως προς τη συµβατότητα της θήρας µε ορισμένες απαιτήσεις της οδηγίας. Πηγή των διενέξεων είναι συχνά οι διιστάμενες ερμηνείες αυτών των απαιτήσεων. Για τον ανωτέρω λόγο υπάρχει μεγάλη ανάγκη να ενημερώνεται το ευρύτερο κοινό σχετικά µε την αρχή της διατήρησης µέσω της αειφόρου χρήσης.

    Νομίζω ότι δεν χρίζει αμφισβήτησης ότι η θήρα αποτελεί «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης». Η απόφαση του Υπουργού να συμπεριλάβει την εν λόγω φράση στο Σχέδιο της ΥΑ κινείται προς την σωστή κατεύθυνση και είναι καιρός να κάνουμε σαν χώρα βήματα προς τα …εμπρός. Αναμένουμε να το δούμε και στο ΦΕΚ.

    Βιβλιογραφία
    Ευρωπαϊκή Επιτροπή , 2008, “ Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συµβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών “ Οδηγία για τα Πτηνά”

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 16:00 | mayor

    Οι κυνηγοί είναι αποτελεσματικοί θεματοφύλακες του βιοτόπου της άγριας πανίδας (Jackson 1996), παρέχοντας υποστήριξη για την καταπολέμηση της λαθροθηρίας και συμβάλλουν στην πρόληψη της λαθροθηρίας σε μια περιοχή (Pasanisi 1996).

    Jackson, J.J. (1996) An International Perspective on Hunting. In Tourist Hunting in Tanzania (Eds N. Leader-Williams, J.A. Kayera & G.L. Overton), pp. 7-11. Occasional Publication 14, International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, Cambridge.

    Pasanisi, G. (1996) The outfitter’s perspective of tourist hunting in Tanzania. In Tourist Hunting in Tanzania (Eds N. Leader-Williams, J.A. Kayera & G.L. Overton), pp. 17-18. Occasional Publication 14, International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, Cambridge, 138 pp.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 16:19 | ran

    H θήρα αποτελεί διαχειριστικό μέσο εκμετάλλευσης ενός ανανεώσιμου φυσικού πόρου και ταυτόχρονα είναι ένα κίνητρο διαχείρισης και προστασίας των οικοτόπων των ειδών, θηρεύσιμων και μη ειδών.

    Βλάχος Χρ., κ.α., Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρευσίμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας. Αθήνα – Μάιος 2018.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 16:46 | Gas

    Η ρύθμιση της αφθονίας ενός πληθυσμού μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην απομάκρυνση ορισμένων ατόμων από τον πληθυσμό. Η κάρπωση αναφέρεται ως η ορθολογική εκμετάλλευση ενός πληθυσμού κατά την οποία απομακρύνονται εκείνα τα άτομα τα οποία εξυπηρετούν τις ανάγκες του ανθρώπου και δεν επηρεάζουν αρνητικά τον πληθυσμό. Το κυνήγι αντικαθιστά ένα ποσοστό της φυσικής θνησιμότητας που θα συνέβαινε λόγω άλλων φυσικών παραγόντων.

    Μπακαλούδης, Δ & Βλάχος, Χ. 2009. Διαχείριση Άγριας Πανίδας: Θεωρία και Εφαρμογές. Εκδόσεις Τζιόλα. Θεσσαλονίκη.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 14:57 | Brazi

    Το κυνήγι συνδέεται στενά με τη διαχείριση της άγριας πανίδας και χλωρίδας (Ednarsson, 2010) σε τέτοιο βαθμό που οι κυνηγοί χρησιμοποιούνται τόσο για την έρευνα όσο και για τη διαχείριση των πληθυσμών άγριας ζωής (Ericsson et al., 2008).
    Ericsson, G., Serup, B. & Heberlein, T. (2008). Jägarna behövs i viltförvaltningen. Miljö Trender: en tidning från SLU. p. 12, 13 & 14.

    Y.Γ. Καλό θα ήταν τα σχόλια να στηρίζονται σε επαρκή τεκμηρίωση και όχι στις προσωπικές ατεκμηρίωτες απόψεις του καθενός…………..

  • 4 Σεπτεμβρίου 2018, 13:55 | Χαρης Κουρουζιδης

    Να διαγράφει η φράση «η αναγνώριση του ρόλου της Θήρας ως εργαλείου περιβαλλοντικής διαχείρισης».
    Το οτι «δια- χειριζονται» οι κυνηγοι το περιβαλλον οπως μια χαρα το «δια-χειριζονται» και αλλες ανθρωπινες δραστηριοτητες δεν τις καθιστα εργαλειο. Αλλιως λεγεται αυτο.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 22:49 | Α.Α.

    Πώς ακριβώς αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης το κυνήγι; Η περιβαλλοντική διαχείριση είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε τυχαίος; Είναι ειδικοί επιστήμονες οι κυνηγοί; Κάνουν μελέτες πριν κυνηγήσουν; Γι’αυτό βρίσκονται τόσο συχνά χτυπημένα είδη υπό απειλή;

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 20:26 | Λευτέρης Σταύρακας

    Κανένα θήραμα δεν έχει ανάγκη «διαχείρισης» από τους κυνηγούς. Το μόνο είδος που θα πρέπει να παρθούν μέτρα διαχείρισης είναι ο Αγριόχοιρος, για τον οποίο η κυνηγετική κοινότητα έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης (π.χ. απελευθερώσεις χωρίς κανένα σχέδιο στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και άλλες περιοχές), το Αγριοκούνελο σε ορισμένα νησιά (βλ. Λήμνος) και ορισμένα Κορακοειδή (Κουρούνες, Καρακάξες) κατά τόπους, όπου για αυτά τα είδη, αν και δεν υπάρχει όριο κάρπωσης, οι κυνηγοί ασχολούνται μόνο όταν τους τάζουν δώρα οι σύλλογοί τους. Οι πέρδικες στις περιοχές φυσικής τους εξάπλωσης αντιμετωπίζουν έντονη κυνηγετική πίεση, το κυνήγι τους δεν αποτελεί «διαχείριση», οι άστοχες απελευθερώσεις, δε, του παρελθόντος έχουν δημιουργήσει σοβαρότατο πρόβλημα υβριδισμού των δύο ειδών γι’ αυτό και κατόπιν εορτής απαγορεύτηκε η απελευθέρωση Τσούκαρ στην ηπειρωτική Ελλάδα. Επίσης, θα ήθελα πραγματικά να μου εξηγήσει κάποιος επιστήμονας πώς ακριβώς γίνεται διαχείριση των πληθυσμών Ορτυκιού και Τρυγονιού με το κυνήγι, ειδών που υφίστανται πλέον πολύ μεγάλη πίεση πανευρωπαΐκά…Εκτός και αν ως διαχείριση εννοούμε το «ας τα σκοτώσουμε εμείς γιατί αλλιώς θα τα σκοτώσουν άλλοι»…Το αυτό και με τα χηνοπαπιά, τις μπεκάτσες, τις τσίχλες και τα λοιπά θηράματα. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι δεν προκαλείται μεγάλη μείωση των πληθυσμών τους από το κυνήγι, πώς ακριβώς εννοούμε τη διαχείριση; Αν, δηλαδή, απαγορευτεί το κυνήγι της Μπεκάτσας στην Ελλάδα, θα προκληθεί υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος;

    Το κυνήγι μπορεί να αποτελεί «παραδοσιακή» δραστηριότητα για μερίδα συμπολιτών μας ή μία μορφή «διασκέδασης», «αθλήματος» ή οτιδήποτε άλλο, ΔΕΝ αποτελεί με τίποτα διαχείριση. Το ότι κάποια είδη ανθίσταται της κυνηγετικής πίεσης δε σημαίνει ότι επωφελούνται από αυτήν, ούτε η πανίδα, χλωρίδα και το φυσικό περιβάλλον γενικότερα δεν επωφελείται από αυτή καθαυτή τη κυνηγετική δραστηριότητα. Οι τόνοι μολύβδου που εναποτίθενται ακόμα στο έδαφος και τον βυθό των υγροτόπων μας, ή τα εκατομμύρια φυσίγγια που είναι σπαρμένα σε όλη τη χώρα πώς ακριβώς βοηθούν στη διαχείριση;

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 18:40 | Ιωάννης Δαμιανίδης

    Ας δούμε τα πράγματα χωρίς ιδεοληψίες: Κάθε μορφή τροφοσυλλογής, σύμφωνη σε νόμους αλλά και ηθικές αξίες, όχι μόνον δεν αποτελεί κίνδυνο, αλλά συμβάλλει και στην ανάπτυξη των ειδών. Ειδικότερα, το κυνήγι στην Ελλάδα, διέπεται από τους πιο αυστηρούς νόμους στην Ευρώπη και η ενάσκησή του είναι απόλυτα συμβατή με την διατήρηση-ανάπτυξη των θηρεύσιμων ειδών, αλλά και την διαχείριση των επιβλαβών. Στις περιπτώσεις που, οι νόμιμοι κυνηγοί, απομακρύνθηκαν από διάφορες περιοχές, το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η εξάπλωση της λαθροθηρίας και η υποβάθμιση των περιοχών αυτών (παράνομες υλοτομήσεις, εκχερσώσεις, πυρκαϊές, κλπ). Οι κυνηγοί λοιπόν, πέραν του ότι δεν αποτελούν κίνδυνο, για τους πληθυσμούς των θηραμάτων, αποτελούν επίσης μία σημαντικότατη, επιτόπου, δύναμη παρατήρησης προς αποτροπή παράνομων δραστηριοτήτων. Και πριν κάποιος βιαστεί να πεί ότι: » αυτά θα ανατεθούν στη θηροφυλακή και τα δασαρχεία» να αναφέρω ότι, όπως η εμπειρία έδειξε, η σημαντικότερη δύναμη ελέγχου της υπαίθρου και των δασών, είναι η θηροφυλακή, που συστήθηκε και πληρώνεται από τις ίδιες τις Κυνηγετικές Οργανώσεις.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 13:56 | ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    Το κυνηγι σαφεστατα δεν αποτελει μεθοδο διαχειρησης της αγριας ζωης. Τρανταχτο παραδειγμα ειναι το προσφατο σχεδιο που επιτυχως εφαρμοστηκε σε μεγαλο παρκο τησ Αμερικης. Για τη διαχειρηση του πληθυσμου των ελαφιων ενας πληθυσμος λυκων ενταχθηκε στο παρκο. Το κυνηγι δεν ειναι σπορ/αθλημα. Εμπεριεχει το βασανισμο και τη θανατωση ενος εμψυχου οντως. Οι κυνηγοι δε σεωονται ουτε τα θηραματα τουσ βασανιζοντας τα πριν τα σκοτωσουν και διαπομπευοντας τα εξευτελιστικα μετα το 8ανατο τους μεσο βιντεο, φωτογραφιων κτλ. Ωασανιζουν επισης τα κηνυγοσυλα τους κρατωντας τα μονιμως δεμενα και νηστικα. Οταν δεν ειναι πλεον χρηστικα τα παρατουν σε χαραδρες ωστε να πεθανουν, Οι κυνηγοι απειλουν και ανθρωπους καθως δεν ειναι λιγοι οι εκδρομεις που εχουν εκδιωχθει απο περιοχες υπο την απειλη οπλου λογω κυνηγιου. Το κυνηγι πρεπει να καταργηθει καθως αποτελει βαρβαροτητα. Υποδηλωνει την υποαναπτικτη πολιτισμικη κατασταση της χωρας καθως και τη ψυχοπαθεια οσων ασχολουνται με αυτο. Ειστε καταπτυστοι εαν επιτρεψετε τη συνεχεια του.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 10:48 | Αννα Σταματιου

    Σιγουρα υπαρχουν υπευθυνοι κυνηγοι στην Ελλαδα, ομως να θεωρουνται ομαδικα φυλακες της Ελληνικης πανιδας ειναι τραγικα ειρωνικο δεδομενων των αναριθμητων αναφορων παρανομιας που υφιστανται. Να διαγραφει η προτεινομενη αναγνωριση τους. Αννα Σταματιου, Προεδρος, Chios Nature.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 10:10 | Δημήτρης Νταής

    Καλημέρα σας! Σαφέστατα η θήρα μπορεί να παίξει ρόλο στη διαχείριση της πανίδας και στη διαιώνιση των ειδών. Μπορεί διάφοροι να διαφωνούν και να λένε τα δικά τους λόγω παροξυσμού ή οικονομικών συμφερόντων που αφορούν τις οργανώσεις στις οποίες ανήκουν αλλά το θέμα είναι ποια είναι η πραγματικότητα! Η πραγματικότητα είναι ότι όντως η θήρα ανήκει στις μεθόδους που μπορούν να παίξουν θετικό ρόλο στη διαχείριση του θηραματικού κεφαλαίου. Βεβαίως μπορεί να παίξει και αρνητικό ρόλο. Εδώ πρέπει λοιπόν να δώσουμε βάση στην επιμόρφωση και τη παιδεία του Έλληνα κυνηγού. Ως Βιολόγος απόφοιτος του Πανεπιστημίου U.I.C.- UNIVERSITY OF ILLINOIS AT CHICAGO- U.S.A.με εξειδίκευση στην Οικολογία και Επανορθωτική Διαχειριστική Οικολογία, σας διαβεβαιώ ότι στις Η.Π.Α. και σε άλλες προηγμένες χώρες που πραγματικά έχουν κάνει Επιστήμη τη Διαχείριση Φυσικών Πόρων, όχι μόνο δεν καταδικάζεται η θήρα αλλά αντιθέτως θεωρείται και ΕΙΝΑΙ από τις σημαντικότατες δραστηριότητες συνυφασμένη θετικά με τη Διαχείριση και διαιώνιση του θηραματικού κεφαλαίου. Για εμένα το κλειδί είναι η παιδεία, η παγίδευση του Έλληνα κυνηγού. Βεβαίως και υπάρχουν άτομα στην κυνηγετική οικογένεια που φέρονται ως κάφροι και δεν σέβονται τίποτα! Αυτοί θα πρέπει να συνεχιστούν και αν όχι, τότε να εκδιωχθούν από την κυνηγετική οικογένεια! Το κυνήγι δεν είναι χόμπυ! Δεν είναι χόμπυ, μήτε διασκέδαση το να παίρνουμε τη ζωή ενός πλάσματος! Το κυνήγι είναι τρόπος ζωής, είναι τρόπος του να βιώνουμε τη φύση και όχι να την αποστειρώνουμε πως θέλουν μερικοί που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα έναντι αδρές αμοιβής βεβαίως!

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 10:49 | Spiros Apergis

    Πρωταρχικός στόχος είναι η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Τα συμφέροντα και οι μικροπολιτικές θα πρέπει να λείπουν από αυτή την συζήτηση διότι μιλάμε για ην ίδια την ζωή. Εφόσον ως τώρα οι κυνηγοί και οι κυνηγετικοί σύλλογοι δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν την παραμονή θύρα με αποτέλεσμα να έχουν εξαφανίσει σχεδόν τα θηράματα αλλά και έχουν γεμίσει τα δάση με άδεια φυσίγγια και καρκινογόνο μόλυβδο, πιστεύω ότι δεν έχουν δικαίωμα να μιλούν για διαχείριση. Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη και οι υπόλοιπες κουβέντες γίνονται για να εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα αυνοοντας την υγεία και το μέλλον των κατοίκων (ανθρώπων και ζώων αυτού του τόπου).

  • 3 Σεπτεμβρίου 2018, 01:29 | Δημήτρης Γιωτης

    Το κυνήγι θα μπορούσε κάτω απο αλλες συνθήκες οπως
    αφθονία ολων των θηρευματων,
    έλεγχος της ορθότητας του κυνηγιού απο τις αδυναμες στην εκτέλεση του έργου τους αρμόδιες αρχές,
    σωστη εκπαίδευση και παιδεια των κυνηγών στην αναγνώριση απειλούμενων ειδών αλλά και
    εκπαίδευση στο να μην συμβαίνουν τοσα ατυχήματα μεταξύ τους κάθε χρόνο τοσο στο κυνηγι οσο και στην εξωκυνηγετικη ζωη τους με τη χρηση των οπλων τους

    να είναι μια ενασχόληση που δικαιολογείται. Επειδή όμως δεν ισχυουν τα παραπανω και επειδή ζούμε σε μια εποχή που δεν ειναι σε θεση το κρατος να εφαρμόζει τους νόμους κ να προστατεύει τόσο τη φύση όσο και τους ανθρώπους του, ας σταματήσει αυτή η δραστηριότητα. Το οτι βγάζει λεφτά απο το κυνήγι είναι γεγονός. Είναι το μονο που το ενδιαφέρει άσχετα αν είναι ορθό ή όχι. Να μαζεύει χρήματα κ ας χάνονται άνθρωποι ας χάνονται οικότοποι κ οικοσυσυστηματα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να χειριστεί ακομη την χωροθέτηση των οικισμών της ποσο μάλλον την ελληνική χλωρίδα κ πανίδα της. Στο βωμό των εσόδων ας μην επιτρέπονται όλα..
    Να διαγράφει η φράση «η αναγνώριση του ρόλου της Θήρας ως εργαλείου περιβαλλοντικής διαχείρισης. κ

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 22:38 | Μάνος Βατζολας

    Η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.» πρέπει να διαγραφεί! Είναι απαράδεκτο οι κυνηγοί να διαχειριζονται το περιβάλλον? Βάζετε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα? Αίσχος!

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 22:35 | Effie

    Η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.» ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ!
    «Σκοτώνω και μολύνω τη φύση» είναι ακριβώς αντίθετο από το «φροντίζω τη φύση»

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 22:55 | Βούλα Μ

    H προταση Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΊΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ειναι απαράδεκτη. ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΛΥΚΟ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 21:18 | Ντέλης

    Το κυνήγι είναι παγκόσμια η πρώτη αιτία εξαφάνισης ειδών και μείωσης της βιοποικιλότητας. Στην Ελλάδα κυνήγι και λαθροθηρία είναι στενά και άρρηκτα συνδεδεμένα. Η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να αφαιρεθεί.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 21:03 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

    Έχοντας υπάρξει για λίγο κυνηγός και συναναστρεφόμενος αρκετά χρόνια με κυνηγούς αφού ζώ στην επαρχία, έχω να καταθέσω πως άν η Διαχείριση της πανίδας περάσει στα χέρια των κυνηγών και των συλλόγων τους, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα φτάσουν σε σημείο αφανισμού δεκάδες είδη θηλαστικών και πουλιών και η ιδιαίτερα εύθραυστη ισορροπία των πληθυσμών θα διαταραχθεί.
    Επίβλεψη και έλεγχος δεν υπάρχει, οι θηροφύλακες είναι και κυνηγοί και μάλιστα φίλοι και γνωστοί με τις ομάδες των κυνηγών που θα πρέπει να επιτηρούν.
    Το (απαγορευμένο) κυνήγι του ζαρκαδιού γίνεται χωρίς πρόβλημα σε εβδομαδιαία
    βάση στις περιοχές που υπάρχουν ζώα. Ο λύκος κυνηγιέται ανελέητα ώς ο μεγάλος εχθρός κοπαδιών και θηραμάτων. Φόλες μοιράζονται για την μείωση της αλεπούς, αποδεκατίζοντας δεκάδες άλλα είδη. Αριθμό θηραμάτων δεν ελέγχει κανείς. Ηλικία ή φύλλο δεν κοιτάζουν οι περισσότεροι. Στους υγρότοπους της χώρας το παράνομο κυνήγι μεταναστευτικών πουλιών είναι θεσμός. Ο έλεγχος της θηροφυλακής δεν είναι αρκετός.
    Αν δώσετε τώρα στους κυνηγούς τον ρόλο του «Διαχειριστή Περιβάλλοντος» να είστε σίγουροι ότι οι μελλοντικές γενιές θα βλέπουν πολλά είδη άγριας ζωής μόνο στα ντοκυμαντέρ και στα βιβλία.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 21:19 | Φίλιππος Κατσιγιαννης

    Διαχείριση σημαίνει να γνωρίζεις με κάθε λεπτομέρεια τις περίπλοκες σχέσεις που διέπουν την οικολογία όλων των οργανισμών αλλά και των άβιων παραγόντων ενός οικοσυστηματος, να διαπιστώσεις κάποια δυσλειτουργία και μετά να επέμβεις για να τη διορθώσεις. Ο άνθρωπος μόλις και μετά βίας κατανοεί τα πολύ βασικά. Το δε κυνήγι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα χόμπι που αφαιρεί από τη φύση ζώα χωρίς κανένα κριτήριο, πέρα από τη συνήθεια και την ιστορία που έχει σε κάθε τόπο. Στη σημερινή εποχή που όλα τα οικοσυστήματα καταρρέουν λόγω των ανθρώπινων πρακτικών, και οι αριθμοί σχεδόν όλων των ζώων βρίσκονται σε κάθετη πτώση, θα ήταν αδιανόητο να γίνει ηθικά και οικολογικά δεκτή αυτή η πρακτική. Για το λόγο αυτό, οι σύγχρονοι κυνηγοί καλύπτουν το χόμπι τους με ένα νέο μανδύα-δικαιολογία που το ονόμασαν «διαχείριση». Με ποιο κριτήριο αλήθεια δίνονται οι αριθμοί κάθε χρόνο για το πόσα πουλιά από κάθε είδος επιτρέπεται να σκοτωθούν; Υπό ποιες μελέτες;και ποια είναι η γνώση μας για τις απειράριθμες σχέσεις όλων των ειδών που θηρεύονται με όλα τα υπόλοιπα που δεν θηρεύονται; πρακτικά καμία. Απλά εδώ και δεκαετίες (χιλιετίες) κάνουμε αυτό που κάνουμε και η φύση προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα που της δημιουργούμε. Και κάθε φορά το σημείο ισορροπίας είναι και πιο φτωχό. Τώρα αυτό όλο που κάνουμε το ονομάζουμε ‘διαχείριση’ με μόνο σκοπό να το δικαιολογήσουμε. Αν οι άνθρωποι που ζούσαν το 1930 ήταν σήμερα εδώ, με πανικό θα επέβαλλαν άμεση απαγόρευση του κυνηγιού γιατί θα έβλεπαν μια φύση πάρα πολύ φτωχή σε σχέση με αυτό που ήξεραν.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 16:05 | ΚΑΤΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

    Παρακαλώ να διαγραφεί το επαίσχυντο αυτό άθρο.Αρνούμαι να πιστέψω οτι δεν υπάρχει κάποιος ευφυής συνεργάτης σας που να δύναται να δώσει μια λύση συνύπαρξης με την άγρια πανίδα ,οπως έχει γίνει σε πολλά μέρη του εξελιγμένου κόσμου .Το να νομιμοποιείτε την βία και μάλιστα την στιγμή που ολος ο πλανήτης στρέφεται προς την κατάργηση του κυνηγιού ,σαφώς και είναι η εύκολη λύση αλλά απέχει πολύ από την αειφορική και σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος που ΕΜΕΙΣ έχουμε δημιουργήσει.Μην αγνοείτε το μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των πολιτών οι οποίοι θεωρούν ΥΒΡΙΝ τον χαρακτηρισμό του κυνηγιού ως «εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης» .Δεν θέλω να συμπεράνω οτι δεν γνωρίζετε οτι εκτός απο το οτι αυτά τα άτομα εμπλέκονται στον κύκλο της βίας και της προσβολής της ίδιας της ΖΩΗΣ ,μολύνουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον.Μια τέτοια εφαρμογή, θα βρεί απέναντί της εκατομμύρια Ελλήνες πολίτες, οι οποίοι οχι μόνον ανησυχούν για το περιβάλλον αλλά και για την αντιμετώπιση των ζώων, ακολουθώντας το παγκόσμιο ρεύμα που πλεον ΣΕΒΕΤΑΙ και ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 13:04 | ΑΝΝΑ ΣΠΑΗ

    ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.» Δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται ένας τέτοιος ρόλος στους «ανδρείους» κυνηγούς που σκοτώνουν άλλα πλάσματα για «αναψυχή». Είναι οι ίδιοι που έχουν εξαφανίσει ακόμη και τα προστατευόμενα είδη. Ήδη υπάρχει πρόβλημα με το ανεξέλεγκτο κυνήγι. Με τη διάταξη αυτή, είναι βέβαιο ότι οι άνθρωποι ελαστικής ηθικής θα αποθρασυνθούν τελείως. Το περιβάλλον καταστρέφεται από τον άνθρωπο και όχι από τα ζώα. Η περιβαλλοντική διαχείριση είναι έργο του Κράτους κι όχι των κυνηγών. Η θεσμοθέτηση τέτοιων διατάξεων δεν είναι δείγμα πολιτισμένου και υπεύθυνου Κράτους.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 11:51 | Αναστασία Χλωρού

    Δε πιστεύω ότι η θήρα είναι εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης ,αλλά εξυπηρέτηση συμφερόντων κάποιων ομάδων

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 10:36 | Δ.ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ

    Το κυνηγι ειναι μια απαρχαιωμενη και αρρωστημενη πια συνηθεια.Το μονο που προκαλει ειναι μολυνση του περιβαλλοντος(οπου υπαρχει κυνηγοτοπος,ειναι τιγκα στα φυσιγγια,σκουπιδαριο κλπ)και εξαφάνιση προστατευόμενων-και μη-ειδών,δεδομενου οτι η συντριπτικη πλειοψηφια των κυνηγων,δεν γνωριζουν καν τα ειδη που πυροβολουν και οι λιγοι που ξερουν ,μην εχοντας καμμια ηθικη,σκοτωνουν και ακρωτηριαζουν Γερακινες,Μπουφους,Ερωδιους κλπ. Επιπλεον ολοι εμεις που ειμαστε καθε μερα λογω δουλειας εξω στη φυση ξερουμε οτι το κυνηγι ειναι ο σημαντικοτερος λογος που δεν εχουμε Χειμερινο τουρισμο στα τοσο ωραια μερη που εχει η χωρα μας
    ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ‘αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης’
    Αλλωστε και ψηφοθηρικα να το δειτε ,σας συμφερει….ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ

  • 2 Σεπτεμβρίου 2018, 10:20 | ΣΙΔΕΡΗΣ ΕΜΜ.

    Πολύ δύσκολο να προσπαθείς να υποστηρίξεις και να διαβουλευτείς το αυτονόητο.
    Να πείσεις και να τεκμηριώσεις ότι η γη είναι στρογγυλή και γυρίζει γύρω από τον ήλιο.
    Σας έχουν γράψει τόσα πολλά οι παραπάνω επιχειρηματολογώντας που θα ήταν υπερβολή να αναπτύξω και εγώ το θέμα.
    Το μόνο που θα σας επισημάνω είναι ότι όσο η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο η θήρα θα είναι εργαλείο περιβαντολλογικής διαχείρισης είτε το περιλάβετε στο Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας είτε όχι.
    Κάποια πράγματα ση ζωή δεν αλλάζουν με ένα νόμο.
    Ευχαριστώ

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 21:31 | Γιώργος Σιδέρης

    Το κυνήγι στην παγκόσμια κλίμακα αποτελεί φυσικά μέσω διαχείρισης της Πανίδας, η οποία στην χώρα μας αρχίζει (βάσει παρατηρήσεων των κυνηγών) ν’ αλλάζει ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ υπερ των επιβλαβών.
    Μόνο σ’ αυτό το σημείο ν’ αναφέρω πως κάθε χρόνο, ενώ δεν θηρεύονται ούτε κυνηγιούνται οι πέρδικες (ορεινές και νησιωτικές) ακόμη και σε μέρη που δεν επιτρέπετε το κυνήγι, δεν αναπτύσσονται κοπάδια όπως παλαιότερα. Ο λόγος είναι τα επιβλαβή (καρακάξες, αγριόχοιροι, κουνάβια, αλεπούδες κ.α) που καταστρέφουν φωλιές για ένα είδος που ευδοκιμεί μόνον στους τόπους μας.
    Φυσικά σ’ αυτό το κομμάτι της πανίδας πρέπει να δραστηριοποιηθούν το ταχύτερο δυνατό τα Δασαρχεία και οι αρμόδιοι φορείς των συναρμόδιων υπουργείων.
    Επιπλέον η κυνηγετική δραστηριότητα εκτός της διαχείρισης αποτελεί έναν οικονομικό παράγοντα που αρχικά ξεκινά με το ίδιο το κράτος και τα ταμεία του, που βλέπουν εκατομμύρια να φτάνουν από τους κυνηγούς και εν συνεχεία ενδυναμώνει τις τοπικές κοινωνίες κυρίως του ορεινού όγκου της Ελληνικής επικράτειας οι οποίες διαχρονικά μαραζώνουν με ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων.
    Εκείνο που χρίζει οποσδήποτε μεγαλύτερης πίεσης, είναι οι συνεχείς- διαρκείς έλεγχοι από δασικούς υπαλλήλους κυρίως στο να καταπολεμηθεί η λαθροθηρία, που δεν είναι έργο κυνηγών αλλά παράνομων κυνηγών (κρεατοσυλλεκτών) . Πάνω σ’ αυτό φυσικά και οι νόμιμοι κυνηγοί θα βρίσκονται δίπλα στους κρατικούς υπαλλήλους ή στην θηροφυλακή για να περιοριστεί αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 16:10 | ΒΕΤΤΑΣ Αναστασιος

    Η Άσκηση Θήρας είναι Από Αρχαιοτάτων Χρόνων Νόμιμη Δραστηριότητα,
    Για την Επιβίωση και Όχι Μόνο με την Κατανάλωση των Θηραμάτων
    Συνεχίζεται δε έως Σήμερα, Με κατ’ έτος έκδοση της Ρυθμιστικής Από το Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και της ΚΣΕ.
    Ο Κυνηγο ς Σέβεται την Φύση την Βιώνει δεν την Αποστειρωμένο,
    ΘΗΡΕΥΕΙ (Δίνει την ευκαιρία επιβίωσης του Θηραματος).
    Δεν είναι αιμοσταγή ή Δολοφόνος Όπως τον Χαρακτηρίζουν Μερικοί
    Ακατανομαστοι….
    Θεωρώ ότι στην πλειοψηφία τους τα Θηράματα είναι πολυπληθείς
    Μελουνια μυριάδες θα έλεγα εγώ σαν ΝΑΥΤΙΚΌΣ.
    Και Δράττομαι να αναφέρω το Τρυγονι..που Τόσος Ντόρος
    Σκοπός έγινε με την Απαγόρευση του σε ορισμενα κράτη της Ευρωπαϊκή ΕνωσηΕνωσης..Οταν Περνούσα Λοιπόν Το Στενό του Γιβραλτάρ
    Για να μπω στην Μεσόγειο με το Πλοίο στο Οποίο Υπ
    ηρετουσα .Τα Τρυγόνια Κατά εκατοντάδες Καθοντουσα στα Αλμπουρα τις Μπιγες και τα Masthouse του πλοίου Από την Πρώτη έως την Πρύμνη
    Κουρασμένα απ το Ταξίδι Μετανάστευσης τους.
    Ας Ανοίξουν λοιπόν κάποιοι τα Αυτιά και τα Μάτια τους και να βγάζουν.
    Συμπεράσματα Με Βάση Και Λογική, και Όχι με Ιδεοληψίες
    Υγ.Πολυ ΦΟΒΆΜΑΙ ότι σε Λίγο θα Περιοριστεί και η Πολυπληθής
    ΤΣΊΧΛΑ.. .Αλλοίμονο.. .Έλεος.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 16:28 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μ.

    Προτείνω να διαγραφεί η πρόταση: Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.
    Η θήρα , με τον τρόπο που γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, δεν αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης γιατί:
    Α. Η οπλοφορία και η χρήση όπλων σε δημόσιους χώρους και εκτάσεις είναι άκρως επικίνδυνη για τον άνθρωπο και επιβάλλεται να απαγορευτεί! Είναι πολλές οι περιπτώσεις κυνηγών που σκοτώθηκαν μεταξύ τους! Επίσης στις δημόσιες εκτάσεις που επιτρέπεται το κυνήγι κυκλοφορούν και άλλοι άνθρωποι (περιπατητές, ορειβάτες, ποδηλάτες, δρομείς, φυσιολάτρες, γεωργοί, κτηνοτρόφοι, υλοτόμοι κ.α. ), οι οποίοι κινδυνεύουν από τις σφαίρες των κυνηγών. Επιπλέον πολλά εγκλήματα έχουν γίνει με χρήση κυνηγετικών όπλων. Το κυνήγι πρέπει να επιτρέπεται μόνο σε Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές , οι οποίες θα είναι περιφραγμένες και φυλασσόμενες και θα εμπλουτίζονται με εκτρεφόμενα θηράματα. Εκεί θα μπορούν οι κυνηγοί να ενοικιάζουν όπλα και να τα χρησιμοποιήσουν μόνο στην ελεγχόμενη περιοχή! Να απαγορευτεί το κυνήγι σε δημόσιες εκτασεις! Να απαγορευτεί η οπλοκατοχή και η αποθήκευση όπλων σε οικίες! Δεν βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση! Ειναι αδιανόητο και άκρως επικίνδυνο να υπάρχουν 300.000 (τουλάχιστον) οπλοφόροι στην Ελλάδα! Το κυνήγι στη σημερινή εποχή είναι ένα χόμπυ, δεν έχει καμία σχέση με την εργασία και την επιβίωση του ανθρώπου! Δεν είναι αναγκαία η ελεύθερη κατοχή και χρήση όπλων! Αντιθέτως εγκυμονεί κινδύνους για όλους, κυνηγούς και άλλους!
    Β. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των άγριων ζώων. Επομένως πως είναι δυνατόν να γίνει περιβαλλοντική διαχείριση σκοτώνοντας τα άγρια ζώα; Επιπλέον τα ζώα έχουν και αυτά το δικαίωμα να ζήσουν και αυτό θα έπρεπε να το σέβεται ο άνθρωπος, διότι αποτελεί ένα έιδος με ανεπτυγμένη νοημοσύνη.
    Γ. Τα άγρια ζώα δεν ανήκουν στους κυνηγούς! Όσο αυτοί θέλουν να τα σκοτώνουν, άλλο τόσο θέλουν κάποιοι άλλοι (οι οποίοι είναι και περισσότεροι και φορολογούνται επίσης) να τα βλέπουν ζωντανά και να τα θαυμάζουν! Ποιος και γιατί τους δίνει το δικαίωμα να τα σκοτώνουν;
    Δ. Αν κάποια στιγμή , μετά από σοβαρές επιστημονικές μελέτες, κριθεί αναγκαία η διαχείριση των πληθυσμών άγριων ζώων, τότε να βρέθει από τις αρμόδιες Υπηρεσίες ένας ασφαλής για τον άνθρωπο τρόπος να γίνει αυτό. Φυσικά όχι με χρήση όπλων σε δημόσιες εκτάσεις!

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 11:47 | ΝΟΥΤΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    ΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ ΩΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ !!!

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 10:28 | Ιωάννης Δαμιανίδης

    Ας δούμε τα πράγματα χωρίς ιδεοληψίες: Κάθε μορφή τροφοσυλλογής, σύμφωνη σε νόμους αλλά και ηθικές αξίες, όχι μόνον δεν αποτελεί κίνδυνο, αλλά συμβάλλει και στην ανάπτυξη των ειδών. Ειδικότερα, το κυνήγι στην Ελλάδα, διέπεται από τους πιο αυστηρούς νόμους στην Ευρώπη και η ενάσκησή του είναι απόλυτα συμβατή με την διατήρηση-ανάπτυξη των θηρεύσιμων ειδών, αλλά και την διαχείριση των επιβλαβών. Στις περιπτώσεις που, οι νόμιμοι κυνηγοί, απομακρύνθηκαν από διάφορες περιοχές, το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η εξάπλωση της λαθροθηρίας και η υποβάθμιση των περιοχών αυτών (παράνομες υλοτομήσεις, εκχερσώσεις, πυρκαϊές, κλπ). Οι κυνηγοί λοιπόν, πέραν του ότι δεν αποτελούν κίνδυνο, για τους πληθυσμούς των θηραμάτων, αποτελούν επίσης μία σημαντικότατη, επιτόπου, δύναμη παρατήρησης προς αποτροπή παράνομων δραστηριοτήτων. Και πριν κάποιος βιαστεί να πεί ότι: » αυτά θα ανατεθούν στη θηροφυλακή και τα δασαρχεία» να αναφέρω ότι, όπως η εμπειρία έδειξε, η σημαντικότερη δύναμη ελέγχου της υπαίθρου και των δασών, είναι η θηροφυλακή, που συστήθηκε και πληρώνεται από τις ίδιες τις Κυνηγετικές Οργανώσεις.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 10:11 | Βάιος Δημου

    τα πράγματα είναι πολύ απλά…Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολύ.. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε για καινοτόμες ιδέες ..Ούτε εφευρέσεις θέλουμε Ούτε να ανακαλύψουμε την Αμερική… απλά πρέπει να δούμε πώς αξιοποιούν το κυνήγι Προς όφελος όλων σε άλλες χώρες κ απλά να αντιγράψουμε.. Αφού μας αρέσουν τα ξένα πρότυπα ας υιοθετήσουμε και κάτι τέτοιο… αυτοί είδαν αποτέλεσμα… εμεις;;

  • 1 Σεπτεμβρίου 2018, 10:04 | Tasos milonas

    Το κυνήγι κατά τη δασική επιστήμη αλλά και με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι παράγοντας διαχείρισης της πανίδας. Δεν επιτρέπεται να κυνηγηθούν όλα τα είδη αλλά 35 περίπου από το σύνολο της πανίδας.Οι κυνηγοί παίρνουν μόνο τους τόκους των επιτρεπόμενων πτηνών και ζώων και δεν πειράζουν το θηραματικό κεφάλαιο.Το κυνήγι δεν ευθύνεται για την μείωση της πανίδας στην Ελλάδα.Στη φύση ισχύει η αρχή της αειφορίας που το κυνήγι υπηρετεί με επίγνωση .

  • 31 Αυγούστου 2018, 19:45 | Παύλου Γιώργος

    Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει, ενισχύει και προωθεί το ρόλο
    των κυνηγών στη διαχείριση του Περιβάλλοντος
    Το κυνήγι, σύµφωνα µε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, την Ευρωπαϊκή
    Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποτελεί µια συµβατή
    προς το περιβάλλον ανθρώπινη δραστηριότητα. Η Ε.Ε. όχι µόνο
    θεωρεί το κυνήγι συµβατή δραστηριότητα, αλλά µε πολλές
    πρωτοβουλίες σε συνεργασία µε τις Κυνηγετικές Οργανώσεις της
    Ευρώπης, έχει αναλάβει την προώθηση του αειφόρου κυνηγίου
    ως µέσο για την προστασία της βιοποικιλότητας και την
    διατήρηση της φύσης. Η Ε.Ε. έχοντας αναγνωρίσει το σηµαντικό
    έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων συνεργάζεται μαζί τους για
    την εξασφάλιση των τόσο σηµαντικών για τη διαχείριση του
    περιβάλλοντος στοιχείων.
    Ο ρόλος και το έργο όλων των βαθµίδων των Κυνηγετικών
    Οργανώσεων στοχεύουν στην υλοποίηση των κοινών µε την
    Ευρωπαϊκή Ένωση στόχων τους:
     Προστασία και Ανάπτυξη του Θηραµατικού πλούτου της
    χώρας
     Προώθηση Αειφόρου κυνηγιού στην Ελλάδα και στην
    Ευρώπη σύµφωνα µε τις επιταγές της Ευρωπαϊκής
    Ένωσης
    Για την εξασφάλιση της επίτευξης του κοινού µας σκοπού, της
    Αειφορίας του Θηραµατικού πόρου, έχουµε διαμορφώσει µια
    φιλοπεριβαλλοντική πολιτική µε μακροπρόθεσμο σχεδιασµό η
    οποία περιλαμβάνει την υλοποίηση πολύ σηµαντικών και
    δαπανηρών προγραμμάτων, μελετών και δράσεων, µε σκοπό την
    απόκτηση αξιόπιστων στοιχείων και πληροφοριών που θα
    επιτρέψουν στη θηραµατική δραστηριότητα να ασκείται µε
    παρακολούθηση, προγραμματισμό και σχεδιασµό, ο οποίος δίνει
    τη βεβαιότητα πως οι θηραµατικοί πληθυσμοί θα είναι υγιείς
    και ικανοποιητικοί για τα επόμενα χρόνια.

  • 31 Αυγούστου 2018, 18:40 | Φωτιάδης Χρηστος

    Το φαινόμενο του κυνηγιού είναι αναχρονιστικό, ξεπερασμενο, δεν αποτελεί μέσω διαβίωσης, δεν μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικα, στοιχίζει ζωές (και ανθρώπινες) και πρεπει να εκλείψει.

  • 31 Αυγούστου 2018, 18:42 | Μπακλατζη Αλεξια

    Το φαινόμενο του κυνηγιού είναι αναχρονιστικό, ξεπερασμενο, δεν αποτελεί μέσω διαβίωσης, δεν μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικα, στοιχίζει ζωές (και ανθρώπινες) και πρεπει να εκλείψει.

  • 31 Αυγούστου 2018, 18:45 | Παύλου Γιώργος

    Θα συμφωνήσω απόλυτα με το εμπεριστατωμένο κείμενο της Δ’ΚΟΣΕ,καθώς το διάβασα με μεγάλη προσοχή και όχι τόσο όσο γιατί είμαι κυνηγός,αλλά γιατί όλα όσα αναφέρει βασίζονται πάνω σε σοβαρές μελέτες ανθρώπων που η ίδια η κοινωνία μας τους μόρφωσε και διότι η Συνομοσπονδία οι Ομοσπονδίες και οι Σύλλογοι εργάζονται με ζήλο και με μόχθο πάνω σ’αυτό.Δεν θα χρονοτριβήσω για να αναπαράγω τα όσα αναφέρει η Δ’ΚΟΣΕ αλλά θα δώσω και ένα άλλο στίγμα σ αυτήν την ανθρώπινη πανάρχαια δραστηριότητα που ο άνθρωπος εξελίσσει με ήθος και σεβασμό απέναντι στη φύση,που τόσο έχει ταλαιπωρηθεί από τον ίδιο.Το γεγονός ότι το κυνήγι προσφέρει υγεία ευεξία τόνωση και εκτόνωση από την καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου,δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους και θα πρέπει να εξεταστεί και αυτή η πλευρά.Η επαφή με τη φύση,με το σκύλο,οι εικόνες,οι μυρωδιές,η προσοχή που δίνει ο κυνηγός να παρατηρεί τις κινήσεις του θηράματος,την αλλαγή του καιρού,τις αλλαγές τις κάθε εποχής,του αυξάνει την οξυδέρκεια και αρχίζει να χτίζει μία σχέση αμοιβαία προς αυτήν.
    Ελπίζω,επειδή διάβασα και κάποια σχόλια παραπάνω,αυτήν τη φορά να είναι πραγματική η διαβούλευση κύριοι και όχι να μας πετάτε εις τον κάλαθο των αχρήστων όπως έχει γίνει παλιότερα με άλλες «διαβουλεύσεις».

  • 31 Αυγούστου 2018, 17:29 | Βίκυ Μ.

    ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΗΣ «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.»
    ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ:

    υπουργική απόφαση παρωδία για τη θήρα

    Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία εκφράζει για ακόμη μία φορά την έντονη αποδοκιμασία της προς την απόφαση του Αν. Υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου, με την οποία ρυθμίζεται η άσκηση της θήρας στην Ελληνική Επικράτεια για την κυνηγετική περίοδο 2018-2019 που ξεκινάει σήμερα. Επιπλέον, εκφράζει την αγανάκτησή της για την ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία δρομολογεί την αναγνώριση της θήρας ως «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση που τέθηκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση.
    Η ρυθμιστική απόφαση, υπαγορευμένη –και αυτή τη χρονιά– από το κυνηγετικό λόμπι, χαρακτηρίζεται φέτος από την αδιαφορία του ΥΠΕΝ για την προστασία του Τρυγονιού. Με βάση το Διεθνές Σχέδιο Δράσης [1] για το είδος στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες μέλη της ευρωπαϊκής επιστημονικής κοινότητας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτάθηκε η προσωρινή απαγόρευση της θήρας του πανευρωπαϊκά, έως ότου αναπτυχθεί και τεθεί σε λειτουργία το μοντέλο για την προσαρμοστική διαχείριση της κάρπωσης (adaptive harvest management). Το ΥΠΕΝ, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του, αποφάσισε να πρωτοτυπήσει με το «πυροτέχνημα» της μείωσης της κάρπωσης του Τρυγονιού από 12 άτομα ανά εξόρμηση σε 10. Αποτελεί απορίας άξιο βάσει ποιων δεδομένων και υπολογισμών κατέληξε στην εν λόγω απόφαση.
    Η προσωρινή απαγόρευση της θήρας του Τρυγονιού προτάθηκε επειδή οι πληθυσμοί του μειώνονται στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών όπου αναπαράγεται. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN), το Τρυγόνι τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ευρώπη, χαρακτηρίζεται πλέον ως απειλούμενο (Τρωτό) και στην ΕΕ των 28 κατατάσσεται ως «Σχεδόν Απειλούμενο». Παρόλα αυτά, το ΥΠΕΝ θεωρεί πως η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με τη διατήρηση του είδους εντός συνόρων, καθώς και πως η θήρευση των Τρυγονιών τα οποία διέρχονται από τη χώρα μας κάθε φθινόπωρο, δεν είναι αρκετή για να επηρεάσει τους πληθυσμούς τους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται.
    Πέρα από το Τρυγόνι, συνεχίζεται η θήρα ειδών όπως η Ψαλίδα, παρόλο που τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία [2], τεκμηριώνουν την έντονη πληθυσμιακή κάμψη του είδους στην Ελλάδα. Σημειώνεται επιπλέον ότι όχι μόνο η Ψαλίδα αλλά και άλλα είδη για τα οποία το ΥΠΕΝ επιτρέπει τη θήρευση, όπως η Σαρσέλα, το Γκισάρι, το Σφυριχτάρι, η Καλημάνα και η Κοκκινότσιχλα έχουν ενταχθεί στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της ΕΕ με την ένδειξη «Τρωτό».
    Καμία έκπληξη και ως προς τη διατήρηση του συστήματος των κλιμακωτών ημερομηνιών. Κατά παράβαση της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, το κυνήγι των πουλιών συνεχίζει να μην έχει ενιαία λήξη, ενώ εξακολουθεί να ασκείται πέραν της 31ης Ιανουαρίου κατά την περίοδο που ορισμένα είδη έχουν ήδη ξεκινήσει το μεταναστευτικό τους ταξίδι προς τους τόπους αναπαραγωγής τους. Ορισμένα είδη δε, όπως ο Κότσυφας, έχουν ήδη εισέλθει στην αναπαραγωγική περίοδο. Παράλληλα, η άσκηση του κυνηγιού τον Φεβρουάριο προκαλεί σημαντική όχληση και σε πλήθος άλλων, μη θηρεύσιμων ειδών, που συνυπάρχουν στον ίδιο βιότοπο. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η θήρα για είδη με παρεμφερή εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. Τσίχλες, πάπιες) ενέχει σημαντικό κίνδυνο σύγχυσης κατά την αναγνώριση και ως εκ τούτου πρέπει να λήγει ενιαία προς αποφυγή θανατώσεων μη θηρεύσιμων ειδών.
    Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ επέλεξε και φέτος, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, να κωφεύσει στις τεκμηριωμένες προτάσεις της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ, με τη μόνη διαφορά ότι έτι περαιτέρω επέλεξε να αγνοήσει και την ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα που παρέθεσε τα δεδομένα τα οποία επιτάσσουν την προσωρινή απαγόρευση της θήρας του Τρυγονιού, ώστε να μην οδηγηθεί το είδος σε πληθυσμιακή κατάρρευση. Άραγε οι κυνηγοί δεν είναι οι ίδιοι μάρτυρες της σημαντικής μείωσης του είδους χρόνο με τον χρόνο;
    Σημειώσεις:
    1. Στο Διεθνές Σχέδιο Δράσης για το Τρυγόνι προτείνεται η ανάπτυξη ενός μοντέλου για την προσαρμοστική διαχείριση της κάρπωσης για τη θήρα του είδους σε κάθε μεταναστευτική του οδό, με βάση πληθυσμιακά δεδομένα και δεδομένα θήρας. Το μοντέλο αυτό θα προτείνει εθνικές και τοπικές καρπώσεις και περιόδους άσκησης θήρας.
    Το Διεθνές Σχέδιο Δράσης είναι διαθέσιμο στο: http://www.trackingactionplans.org/SAPTT/downloadDocuments/openDocument?idDocument=49
    2. Τα δεδομένα για την Ψαλίδα έχουν συγκεντρωθεί στο πλαίσιο των Μεσοχειμωνιάτικων Καταμετρήσεων Υδρόβιων Πουλιών (ΜΕΚΥΠ), οι οποίες αποτελούν μέρος ενός παγκόσμιου προγράμματος (International Waterbird Census) της Διεθνούς Οργάνωσης Υγροτόπων (Wetlands International) και σε εθνικό επίπεδο συντονίζει στην Ελλάδα η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Πρόκειται για το μακροβιότερο και παγκοσμίου εμβέλειας πρόγραμμα παρακολούθησης της βιοποικιλότητας στον κόσμο. Καταγράφονται κυρίως υδρόβια και παρυδάτια είδη πουλιών που διαχειμάζουν στους υγροτόπους, αλλά και άλλα είδη που έχουν σχέση με αυτούς αν και ανήκουν σε τελείως διαφορετικές οικογένειες όπως αρπακτικά και θαλασσοπούλια. Τα δεδομένα που συλλέγονται επιτρέπουν την εκτίμηση των τάσεων των πληθυσμών και των μεταβολών που παρουσιάζουν οι υγρότοποι.
    3. Βάσει νεότερων δεδομένων από το Πρόγραμμα Παρακολούθησης των Κοινών Ειδών, τα οποία συμπεριλήφθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στην Εθνική Αναφορά του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης με τίτλο «Ελλάδα – Η κατάσταση του περιβάλλοντος 2015 – 2016: Φύση και Βιοποικιλότητα», προκύπτει ότι για την περίοδο 2007-2016, το Τρυγόνι εμφανίζει στην Ελλάδα μείωση του πληθυσμού του (σελ. 3-27, Πίνακας Α3). Κατή Β. (Εκδ.) (2017). «Ελλάδα – Η κατάσταση του περιβάλλοντος 2015 – 2016: Φύση και Βιοποικιλότητα. Εθνική αναφορά». Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, Αθήνα, 180 σελ. Προσβάσιμο από: http://ekpaa.ypeka.gr/

  • 31 Αυγούστου 2018, 16:51 | Vicky B.

    Η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.» ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!
    Το να χρίζετε τους χομπίστες του θανάτου, από εχθρούς των θηραμάτων σε θεματοφύλακες της φύσης, είναι τραγική ειρωνεία!

  • 31 Αυγούστου 2018, 13:14 | Βασιλική Στρ.

    Ο κυνηγετικός κόσμος αποτέλεσε την κοινωνική ομάδα , που πρώτη πίεσε και πέτυχε να θεσπιστούν οι πρώτες προστατευτικές διατάξεις της νεότερης Ελλάδας για την άγρια πανίδα.
    Αυτό ισχύει από την δεκαετία του 1920 , με επιχειρήματα για την προστασία της άγριας ζωής, που θα τα ζήλευαν οι σημερινοί ασχολούμενοι με την ¨οικολογία»!
    Είναι επαίσχυντο, προκλητικό και στα όρια της στέρησης των προσωπικών επιλογών και ελευθεριών να απαιτεί κάποιος χωρίς στοιχεία και χωρίς μελέτες , να αμφισβητηθεί απλά επειδή διαφωνεί, μια παγκοσμίως νόμιμη δραστηριότητα , που διέπεται από νόμους και κανόνες και συμβάλει ακόμη περισσότερο στην προστασία του Περιβάλλοντος και της άγριας πανίδας με τα έσοδα που επιφέρει στο Κράτος.
    Να παραμείνει στο σχέδιο της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 31 Αυγούστου 2018, 11:11 | Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος

    Δ΄ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ———————————–
    ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
    ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
    ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
    ————————————
    ΜΕΛΟΣ
    ΤΗΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΟΔΟΣ: ΕΡΜΟΥ & ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 ΑΘΗΝΑ- Τ.Κ. 10563
    ΤΗΛ: 2103231212 – 2103232616 FAX: 2103257593
    e-mail: dkose@otenet.gr

    Η διαχείριση της άγριας πανίδας ξεκινά με τους πρώτους νόμους για το κυνήγι, που ρυθμίζουν το δικαίωμα να θηρεύονται ορισμένα είδη ζώων(1). Μέχρι το 1960 η έμφαση της διαχείρισης της άγριας πανίδας δινόταν κυρίως στα είδη που αποτελούσαν αντικείμενο θήρας για τον άνθρωπο(1). Σήμερα όμως στη διαχείριση της άγριας πανίδας περιλαμβάνονται εκτός των θηραματικών ειδών όλα γενικά τα ζωικά είδη(1). Η κάρπωση ενός φυσικού πληθυσμού αποτελεί μια ευρύτερη έννοια στην διαχείριση της άγριας πανίδας και μπορεί να αναφέρεται σε εκείνο το ποσοστό του πληθυσμού που απομακρύνεται από το κυνήγι(2).
    Η διαχείριση της Άγριας Πανίδας είναι επιστήμη, με αντικείμενο τον έλεγχο του αριθμού, της χωροκατανομής και της ποιότητας των άγριων ζώων, σε αρμονία πάντοτε και με τις άλλες χρήσεις γης και τις ανάγκες του ανθρώπου(1). Στόχοι που επιτυγχάνονται με διαχειριστικούς χειρισμούς είτε στους ίδιους τους ζωικούς πληθυσμούς (έλεγχος κάρπωσης κ.α.) είτε έμμεσα σε αυτούς με την αλλαγή των συνθηκών των βιοτόπων τους(1).
    Η ρύθμιση της αφθονίας ενός πληθυσμού μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην απομάκρυνση ορισμένων ατόμων από τον πληθυσμό(2). Η κάρπωση (harvest) αναφέρεται ως η ορθολογική εκμετάλλευση ενός πληθυσμού κατά την οποία απομακρύνονται εκείνα τα άτομα τα οποία εξυπηρετούν τις ανάγκες του ανθρώπου και δεν επηρεάζουν αρνητικά τον πληθυσμό(2). Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η επιβίωση και η αναπαραγωγή στα εναπομείναντα άτομα, ενώ το κυνήγι αντικαθιστά ένα ποσοστό της φυσικής θνησιμότητας που θα συνέβαινε λόγω άλλων φυσικών παραγόντων(2).
    Η θήρα αποτελεί μια ανθρώπινη δραστηριότητα εντεταγμένη σε ένα ευρύτερο δυναμικό, και συγκεκριμένο για την Ελλάδα, κανονιστικό – ρυθμιστικό νομικό πλαίσιο, το οποίο αποτελεί απόρροια των σύγχρονων επιστημονικών επιτευγμάτων(3).
    Οι διαχειριστές άγριας ζωής παρακολουθούν σε ετήσια βάση τις τάσεις του πληθυσμού των ειδών και την κατάσταση του οικοτόπου τους. Αυτό παρέχει τα δεδομένα που είναι απαραίτητα για τον καθορισμό των κανόνων θήρας και καθορίζει εάν απαιτούνται άλλες πρακτικές διαχείρισης για τη διατήρηση ειδών άγριας πανίδας.
    Η ΕΕ αναφέρει ότι το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα που προσφέρει σημαντικά κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε διάφορες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης(4). Οι οδηγίες 92/43 και 2009/147 της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνωρίζουν τη νομιμότητα της χρήσης της άγριας ζωής, όπως το κυνήγι, αλλά θέτουν ένα πλαίσιο για τη ρύθμισή του και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας και της συμβατότητάς του με τους στόχους διατήρησης των περιοχών του Δικτύου Natura 2000(5).
    Επίσης το κυνήγι μπορεί να θεωρηθεί ως μορφή βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία αποτελεί πρωταρχικό στόχο της ΕΕ(6). Για τον λόγο αυτό η ΕΕ έχει εκδώσει ένα πλήθος εγγράφων που χαράσσουν την πολιτική διαχείρισης των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους συμπεριλαμβάνοντας και το κυνήγι ως ένα μέσω διαχείρισης του Περιβάλλοντος. Μεταξύ αυτών «Το έγγραφο βασικών εννοιών για την περίοδο αναπαραγωγής και την προγαμιαία μετανάστευση των ειδών που αποτελούν αντικείμενο θήρας στην ΕΕ»(7) καθώς και «Το Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών “ Οδηγία για τα Πτηνά”»(8).
    Η ψυχαγωγική προσφορά της ίδιας της διαδικασίας της θήρας και οι ανάγκες που αυτή δημιουργεί αποτελούν ένα οικονομικό και κοινωνικό κίνητρο για την κατάλληλη διαχείριση του βιοτόπου και αυτή ακριβώς είναι και μια θεμελιώδης αρχή της διαχείριση μέσω της συνετής χρήσης (Conservation through Wise Use)(9).
    Ο αριθμός των ειδών, των οποίων επιτρέπεται η θήρα, είναι περιορισμένος και περιλαμβάνεται στην οδηγία, όπου καθορίζεται και µία σειρά οικολογικών αρχών και νομικών υποχρεώσεων σχετικών µε την εν λόγω δραστηριότητα, τις οποίες τα κράτη µέλη οφείλουν να εφαρμόζουν µέσω της νομοθεσίας τους(8). Η αειφόρος θήρα μπορεί να αποβεί επωφελής σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων(8), ενώ αναπόσπαστο μέρος και βασικό ρόλο μέσα στο οικοσύστημα κατέχει ο άνθρωπος και οι διαφορετικοί πολιτισμοί του(6).
    Σε αυτό το πλαίσιο στις 12 Οκτωβρίου του 2004 επήλθε συμφωνία μεταξύ της BirdLife International και της FACE σχετικά με την οδηγία 79/409/ΕΟΚ στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται πως και οι δύο οργανώσεις αναγνωρίζουν ότι η σωστή διαχείριση του κυνηγιού εντός των περιοχών NATURA 2000 μπορεί να συνεχιστεί ή να πραγματοποιηθεί εφόσον είναι συμβατή με τους στόχους διατήρησης του τόπου(10). Επίσης και οι δύο οργανώσεις συμφωνήσαν ότι είναι επιθυμητό να επιτευχθούν τοπικές, περιφερειακές ή εθνικές συμφωνίες για πρακτικές της θήρας των πτηνών, να καθιερωθεί εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των τοπικών φορέων και να επιτευχθεί μια ορθολογική αξιολόγηση των επιπτώσεων και των μέτρων που πρέπει να ληφθούν(10).
    Η Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης υπογράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1979 και τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνιο του 1982(11). Στην Ελλάδα ενσωματώθηκε και υιοθετήθηκε στο Εθνικό Δίκαιο με το Νόμο 1335/83(12).Ο κύριος στόχος της Σύμβασης της Βέρνης είναι η διατήρηση της άγριας πανίδας και των φυσικών οικοτόπων της(6). Οι κυνηγοί μπορούν να συμβάλουν στην εκπλήρωση αυτού του στόχου μέσω της ρύθμισης των πληθυσμών των θηραμάτων βελτιώνοντας τα ενδιαιτήματά τους, βοηθώντας στην παρακολούθηση και την έρευνα και αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα διατήρησης(6). Έτσι, οι κυνηγοί και το κυνήγι παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της βιοποικιλότητας(6).
    Το IUCN (Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης) μια από τις πλέον καταξιωμένες διεθνείς οργανώσεις που ιδρύθηκε το 1948 και δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο, με αντικείμενο την προστασία των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους, το οποίο εκδίδει τον Κόκκινο Κατάλογο των απειλούμενων ειδών του κόσμου, έχει κατ’ επανάληψη σημειώσει την σημασία του ρόλου του κυνηγιού στην διαχείριση των οικοσυστημάτων. Σύμφωνα με το IUCN το κυνήγι είναι μία μορφή χρήσης της άγριας ζωής που, όταν διαχειρίζεται σωστά, μπορεί να βοηθήσει στους διαχειριστικούς στόχους, δημιουργώντας έσοδα και οικονομικά κίνητρα για τη διαχείριση και διατήρηση των ειδών και των οικοτόπων τους, καθώς και την υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων(13).
    Ο γενικός στόχος της στρατηγικής της ΕΕ για την αειφόρο ανάπτυξη, όπως ανανεώθηκε το 2000, είναι «να προσδιοριστούν και να αναπτυχθούν δράσεις που θα επιτρέψουν στην ΕΕ να επιτύχει συνεχή βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο για τις τρέχουσες όσο και για τις μελλοντικές γενιές, μέσω της δημιουργίας βιώσιμων κοινοτήτων που είναι σε θέση να διαχειρίζονται και να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τους φυσικούς πόρους, διασφαλίζοντας την ευημερία, την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική συνοχή» μεταξύ αυτών των δραστηριοτήτων περιλαμβάνεται και το κυνήγι(6).
    Το κυνήγι είναι μια από τις παλαιότερες μορφές εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων φυσικών πόρων και ήταν πάντα αναπόσπαστο μέρος των πολιτισμών και των παραδόσεων της ευρωπαϊκής αγροτικής κοινωνίας(6). Σήμερα, με τη θήρα ασχολούνται πάνω από 7 εκατομμύρια κυνηγοί στην Ευρώπη(6).
    Οι ερευνητές που ασχολούνται με την διαχείριση της άγριας πανίδας έχουν καταλήξει ότι η κατάλληλη διαχείριση του βιοτόπου από τους κυνηγούς μπορεί να παράγει θηρεύσιμους πληθυσμούς, στους οποίους το αειφόρο μέγεθος, ανεξάρτητα της θήρας, να είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι σε μία μη διαχειριζόμενη και μη θηρεύσιμη κατάσταση(14).
    Μια από τις σημαντικότερες ενέργειες που σε ετήσια βάση συμπεριλαμβάνουν οι κυνηγετικές οργανώσεις στο προγράμματά τους είναι η Βελτίωση Βιοτόπων(15). Από την βελτίωση του πληθυσμού των θηραματικών ειδών είτε μέσω της βελτίωσης των ενδιαιτημάτων τους είτε άμεσα με τις απελευθερώσεις και τους εμπλουτισμούς, ωφελούνται έμμεσα και οι φυσικοί τους εχθροί, οι οποίοι στηρίζονται διατροφικά σε αυτά τα είδη(2).
    Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος μέσω των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών και των Κυνηγετικών Συλλόγων, υλοποιεί σε ετήσια βάση το πρόγραμμα της Βελτίωσης Βιοτόπων, χρηματοδοτώντας έργα και δράσεις που υλοποιούν οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες σε όλη την επικράτεια(15). Σκοπός των έργων και των παρεμβάσεων στους βιότοπους είναι α) ο εντοπισμός και περιορισμός παραγόντων (π.χ. περιορισμένα διαθέσιμα τροφής, ελάχιστα αποθέματα νερού κ.α.) που δυσχεραίνουν τη διαβίωση και ανάπτυξη ενός θηραματικού πληθυσμού σ’ έναν βιότοπο, και β) η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών, σ’ έναν βιότοπο, έτσι ώστε να μπορέσει να δεχτεί και να συντηρήσει έναν αριθμό απελευθερωμένων θηραμάτων(15). Οι πιο σημαντικές επεμβάσεις που υλοποιούνται είναι οι σπορές, η εγκατάσταση φυσικών φρακτών, η φύτευση καρποφόρων δέντρων, οι αναδασώσεις, η εγκατάσταση ποτίστρων, η καλλιέργεια πηγών και η εκτροφή και απελευθέρωση θηραμάτων(15). Από τα ανωτέρω γίνεται κατανοητό πως η θήρα όχι μόνο άμεσα, αλλά και έμμεσα δίνει κίνητρο στους χρήστες να προβαίνουν σε διαχειριστικά μέτρα τόνωσης των ενδιαιτημάτων των ειδών, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Σε αυτό το γεγονός συνηγορεί και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία όπου διατυπώνει την άποψη ότι θετικές επιπτώσεις από το κυνήγι μπορεί να προκύψουν έμμεσα από ενέργειες των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών για την προστασία και φύλαξη των βιότοπων των πουλιών(16).
    Η θήρα έχει κατ’ επανάληψη και εμπράκτως χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο Περιβάλλοντος ως διαχειριστικό εργαλείο. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως τα τελευταία χρόνια επαναλαμβανόμενα, εκδίδονται αποφάσεις όπου επιτρέπεται η δίωξη του αγριοκούνελου λόγω υπερπληθυσμού σε περιοχές της νήσου Λήµνου και της νήσου Θηρασίας(17), ενώ για πρώτη φορά φέτος υπογράφτηκε απόφαση για τη δίωξη ημίαιμων μη δεσποζόμενων χοίρων και αγριόχοιρων(18).
    Συμπερασματικά, η θήρα αποτελεί διαχειριστικό μέσο εκμετάλλευσης ενός ανανεώσιμου φυσικού πόρου και ταυτόχρονα είναι ένα κίνητρο διαχείρισης και προστασίας των οικοτόπων των ειδών, θηρεύσιμων και μη ειδών(14).
    Η αειφόρος κάρπωση είναι εκείνη η οποία διατηρεί μακροπρόθεσμα το θηραματικό κεφάλαιο (και την κάρπωση) σταθερό και δεδομένων των υπαρχόντων επιστημονικών στοιχείων, μπορεί και ελέγχεται σε σχέση με το πληθυσμιακό επίπεδο που μακροπρόθεσμα διατηρούν κάποια είδη, τα οποία αποτελούν αντικείμενο θήρας σε ολόκληρη τη Δυτική Παλαιαρκτική(14). Οι Βλάχος κ.α. (2018) αναφέρουν ότι με ασφάλεια μπορεί να ειπωθεί ότι το κυνήγι στην Ελλάδα, με τις υπάρχουσες ρυθμίσεις, ασκείται στο πλαίσιο των επιδιώξεων της διοίκησης, στο πλαίσιο δηλαδή της αειφόρου κάρπωσης(14).
    Από τα ανωτέρω γίνεται κατανοητό πως το κυνήγι δεν αποτελεί μόνο ένα εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης, αλλά θεωρείται από όλους τους φορείς και οργανισμούς που ασχολούνται με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος ως ένα «απαραίτητο» διαχειριστικό εργαλείο.
    Σήμερα οι φορείς που ασχολούνται με τη διαχείριση της άγριας πανίδας αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερο αντιφατικές θέσεις και στάσεις, τις οποίες εκφράζουν διαφορετικές ομάδες, σε σχέση με τις ενέργειες που έχουν αναληφθεί. Περιστασιακά η κοινή γνώμη μπορεί να βασίζεται σε λανθασμένες πληροφορίες και, ως εκ τούτου, οι φορείς που ασχολούνται με την διαχείριση άγριων ζώων θα πρέπει να επικοινωνούν αποτελεσματικά με το κοινό.
    Με την ανωτέρω στήριξη η Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος θεωρεί ότι η θήρα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα “εργαλεία περιβαλλοντικής διαχείρισης”.

    Βιβλιογραφία

    1. Παπαγεωργίου, Ν. 1995. Οικολογία και Διαχείριση Άγριας Πανίδας. University Studio Press. Θεσσαλονίκη
    2. Μπακαλούδης, Δ & Βλάχος, Χ. 2009. Διαχείριση Άγριας Πανίδας: Θεωρία και Εφαρμογές. Εκδόσεις Τζιόλα. Θεσσαλονίκη.
    3. Βλάχος Χρ., κ.α., Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρευσίμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας. Αθήνα – Μάιος 2018.
    4. http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/index_en.htm
    5. http://ec.europa.eu/environment/nature/info/pubs/docs/factsheets/hunting.pdf
    6. Brainerd, Scott M. European charter on hunting and biodiversity. Council of Europe Publishing, 2008.
    7. European Commission (2008). – Key Concepts of Article 7(4) of Directive 79/409/EEC. Period of reproduction and prenuptial migration of Annex II Bird Species in the 27 EU Member States.
    8. European Commission – 2008 – Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds” “The Birds Directive”.
    9. Potts G. R. 1992 – The environmental and ecological importance of cereal fields, the Ecology of Temperate Cereal Fields, 3-21. Blackwell, Oxford
    10. AGREEMENT between BirdLife International and FACE on Directive 79/409/EEC
    11. Council of Europe, 1979. Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Heritage. Bern, Switzerland
    12. Σύμβαση της Βέρνης Ν.1335 (ΦΕΚ 32/Α/83)
    13. IUCN, SSC. «IUCN SSC Guiding principles on trophy hunting as a tool for creating conservation incentives.» Ver 1 (2012): 1-11.
    14. Βλάχος Χρ., κ.α., Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρευσίμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας. Αθήνα – Μάιος 2018.
    15.http://www.ksellas.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=169&Itemid=215&lang=el
    16. Ε.Ο.Ε., Μάιος 2010, Θέσεις της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας για το κυνήγι
    17. ΑΔΑ: 6ΤΘΡ4653Π8-ΘΚΩ, 45ΟΟ0-Η3Β
    18. Υ.Α. 168588/1391/8-8-2018 (ΦΕΚ 3418/Β/2018)

  • 31 Αυγούστου 2018, 11:20 | ΜΑΥΡΩΝΑΣ Κ

    χρειαζεται σωστη διαχειριση για να μπορουμε να ασκουμε τη θηρα, πραγμα που γινεται απο αρχαιοτατων χρονων.εμεις μπορουμε να συνεισφερουμε με ΗΘΟΣ.

  • 30 Αυγούστου 2018, 20:47 | Χαραλαμπος Μπρεχας

    Το κυνήγι είναι το δικαίωμα του ανθρωπου να παίρνει τα αγαθά της φύσεις με τροπο τέτοιο ώστε να παραμένει το κεφάλαιο ανέγγιχτο προκειμένου και οι επόμενες γενιές να μπορούν να χαρούν τις ομορφιές του.Αυτο επιτυγχανεται με τους νόμους που η πολιτεία θεσπίζει και αυτοί είναι απόλυτα επαρκείς αφου προέρχονται από παρατηρήσεις επιστημών και την συμμετοχή πανεπιστημίων όπως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Μια ακόμη προϋπόθεση είναι η φύλαξη της φύσεις και του περιβάλλοντος πράγματα που επιτυγχανεται με την θηροφυλακη που πληρώνεται αποκλειστικά από την τσέπη των κυνηγών κυνηγών.Ετσι το κυνήγι αποτελεί μια δραστηριότητα απόλυτα συμβατή με την φύση και το περιβάλλον δημιουργώντας μάλιστα πάνω από 1 δισεκατομμύρια τζίρο που συμβάλει τόσο στην εθνική οικονομία όσο και στους κατοίκους ιδικά των απομακρυσμένων περιοχών που δραστηριοποιούνται οι κυνηγοί.

  • 30 Αυγούστου 2018, 14:18 | Μάκης Στράτος

    To κυνήγι είναι το σημαντικότερο εργαλείο για τη διαχείριση της άγριας πανίδας και έτσι αντιμετωπίζεται στις περισσότερες χώρες που σέβονται το περιβάλλον. Ο φανατισμός και η ιδεοληψία των «οικολογούντων» δυστυχώς δε τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα. Το κυνήγι είναι ΕΠΙΣΤΗΜΗ και σαν επιστήμη πρέπει να αντιμετωπίζεται. Να παραμείνει λοιπόν η πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»

  • 29 Αυγούστου 2018, 17:56 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

    Το κυνηγι ειναι ενα μεσο διαχειρισης του περιβαλλοντος.Ειναι μεσο καταγραφης της χωλριδας και πανιδας, προληψης και και φυλαξης ων φυσικων πορων προλαμβανοντας ετσι την καταστροφη αυτων.Οι περισσοτερη απο εμας μεγαλωσαμε και μεγαλωνουμε τα παιδια μας μεσα στο δασος και δινοντας στος να καταλαβουν οτι τηρωντας τους γραπτους και αγραφους νομους του κυνηγιου και της φυσης θα συνεχιζουμε να απολεμβανουμε το δασος και την ζωη που προσφερει αυτο σε εμας.
    Αν ολοι μαζι λοιπον κατσουμε και συζητησουμε τα προβληματα και τα κακος κειμενα που υπαρχουν σε αθτο που λεγετε διαχειρηση του περιβαλλοντος θα δειτε
    οτι το κυνηγι ειναι ενα μεσο το οποιο γνωριζει καλα τις παθογεννειες και αυτο που λεγετε διαχειρισει του Περιβαλλοντος και βεβαια ολα αττα καταγεγραμενα και πληρως επιστημονικα κατερτισμενα στιχεία … με τα τιμης ενας φυσιολατρης κυνηγος…

  • 29 Αυγούστου 2018, 15:04 | Χρήστος Λατάνης

    Το κυνήγι είναι φυσικό ένστικτο του κάθε ανθρώπου… Με το πέρασμα των χρόνων και με τον άνθρωπο να κλείνετε στα αστικά κέντρα, κάπου το έχει ξεχάσει ένα κομμάτι του πληθυσμού. Αλλά σαν ένστικτο δεν χάνεται… Υπάρχει σε καθένα από εμάς. Αν αφήσεις ένα παιδάκι τριών τεσσάρων χρόνων στο Σύνταγμα θα πάει να πιάσει τα περιστέρια, δεν είναι τυχαίο … Το κυνήγι είναι αυτό που φέρνει ισορροπία στην φύση… Και φυσικά δεν μιλάμε για την λαθροθηρία αυτή είναι η μάστιγα που μαυρίζει την εικόνα των νόμιμων κυνηγών… Ζήτω το ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι…

  • 29 Αυγούστου 2018, 13:29 | ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Κατά την ταπεινή άποψή μου ο ρόλος τής θήρας στην χώρα μας αποτελεί ένα πραγματικό διαχειριστικο μέτρο, στο οποίο ως διαχειριστής ο Ελληνας κυνηγός εφαρμόζοντας ορθά την θηρευτική νομοθεσία που σημειωτέον είναι από τις αυστηρότερες στην Ευρώπη συντελεί με την παρουσία του στην εν γένει περιβαντολογικη διαχείριση.
    Ένα τρανό παράδειγμα του ρόλου του ως διαχειριστής με την άσκηση θήρας την σημερινή εποχή με τον υπερπληθυσμό των επιβλαβών( αλεπού,κουνάβι κ.λ.π) τα οποία δημιουργούν ανυπολογιστες ζημιές στους μικρούς – μεγάλους λαγούς ,στα αυγά τής πέρδικας και στους νεοσσούς αυτής ,στον υπερπληθυσμό του αγριόχοιρου που έχει δημιουργήσει τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες καλαμποκιού-σιταριού-ρεβιθιών με αισθητή μείωση του εισοδήματος των αγροτών.
    Επιπρόσθετα ο υπερπλυθυσμος των αγριόχοιρου έχει δημιουργήσει κυρίως στις επαρχιακές οδοί συγκρούσεις με διερχόμενα οχήματα με υλικές ζημιές αλλά και θανατηφόρα ( εθνική οδός κοντά στην Αρκιτσα κ.λ.π)
    Άρα με την μη ύπαρξη τής θήρας όλα τα παραπάνω θα αποβούν μοιραία για την ορθή διαχείριση του περιβαλλοντος.

  • 28 Αυγούστου 2018, 23:05 | Αλέξανδρος Παλαιολόγος

    Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει, ενισχύει και προωθεί το ρόλο
    των κυνηγών στη διαχείριση του Περιβάλλοντος
    Το κυνήγι, σύµφωνα µε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, την Ευρωπαϊκή
    Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποτελεί µια συµβατή
    προς το περιβάλλον ανθρώπινη δραστηριότητα. Η Ε.Ε. όχι µόνο
    θεωρεί το κυνήγι συµβατή δραστηριότητα, αλλά µε πολλές
    πρωτοβουλίες σε συνεργασία µε τις Κυνηγετικές Οργανώσεις της
    Ευρώπης, έχει αναλάβει την προώθηση του αειφόρου κυνηγίου
    ως µέσο για την προστασία της βιοποικιλότητας και την
    διατήρηση της φύσης. Η Ε.Ε. έχοντας αναγνωρίσει το σηµαντικό
    έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων συνεργάζεται μαζί τους για
    την εξασφάλιση των τόσο σηµαντικών για τη διαχείριση του
    περιβάλλοντος στοιχείων.
    Ο ρόλος και το έργο όλων των βαθµίδων των Κυνηγετικών
    Οργανώσεων στοχεύουν στην υλοποίηση των κοινών µε την
    Ευρωπαϊκή Ένωση στόχων τους:
     Προστασία και Ανάπτυξη του Θηραµατικού πλούτου της
    χώρας
     Προώθηση Αειφόρου κυνηγιού στην Ελλάδα και στην
    Ευρώπη σύµφωνα µε τις επιταγές της Ευρωπαϊκής
    Ένωσης
    Για την εξασφάλιση της επίτευξης του κοινού µας σκοπού, της
    Αειφορίας του Θηραµατικού πόρου, έχουµε διαμορφώσει µια
    φιλοπεριβαλλοντική πολιτική µε μακροπρόθεσμο σχεδιασµό η
    οποία περιλαμβάνει την υλοποίηση πολύ σηµαντικών και
    δαπανηρών προγραμμάτων, μελετών και δράσεων, µε σκοπό την
    απόκτηση αξιόπιστων στοιχείων και πληροφοριών που θα
    επιτρέψουν στη θηραµατική δραστηριότητα να ασκείται µε
    παρακολούθηση, προγραμματισμό και σχεδιασµό, ο οποίος δίνει
    τη βεβαιότητα πως οι θηραµατικοί πληθυσμοί θα είναι υγιείς
    και ικανοποιητικοί για τα επόμενα χρόνια.

Σχόλια 1 2 3 4 … 6