Για τις ανάγκες του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, ο εθνικός χώρος προσεγγίζεται βάσει κριτηρίων:
– έντασης και είδους της τουριστικής ανάπτυξης,
– γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, και
– ευαισθησίας των πόρων (περιβαλλοντικών και πολιτιστικών).
Με την εφαρμογή των παραπάνω κριτηρίων ο εθνικός χώρος κατατάσσεται σε 10 κατηγορίες περιοχών.
4.1 Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο της έντασης και του είδους της τουριστικής ανάπτυξης
(Α) Ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές
Γενικά χαρακτηριστικά:
– Αναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα.
– Υψηλή συγκέντρωση μαζικού τουρισμού.
– Υψηλό βαθμό εξάρτησης της τοπικής οικονομίας από την τουριστική δραστηριότητα.
– Ενδεχόμενες πιέσεις στους φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους.
Στις περιοχές υπό στοιχείο Α διακρίνονται δύο υπο-κατηγορίες:
Α.1: Δυναμικές ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές
Στη κατηγορία αυτή υπάγονται περιοχές του εθνικού χώρου ανεπτυγμένες τουριστικά, με ενδεχόμενες πιέσεις σε φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους, προορίζονται δε για αναβάθμιση, εξυγίανση και βελτίωση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος.
Α.2: Φθίνουσες ανεπτυγμένες περιοχές
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται περιοχές του εθνικού χώρου, που παρουσιάζουν εξάντληση φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και φθίνουσα οικονομική απόδοση του τουριστικού πόρου, και προορίζονται για αναβάθμιση και διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος.
Οι περιοχές υπό στοιχείο Α2 ορίζονται μέσω κοινής δράσης των Υπουργείων ΠΕΚΑ – ΠΟΤ.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
Γενικά χαρακτηριστικά:
– Συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
– Αξιόλογη κατά περίπτωση ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων.
– Περιορισμένη αξιοποίηση πόρων που ενδιαφέρουν τον τουρισμό.
– Δυνατότητα μεγαλύτερης διαφοροποίησης και εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος σε σύγκριση με τις ήδη αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές.
– Ύπαρξη ή προγραμματιζόμενη ανάπτυξη αποδεκτού επιπέδου υποδομών και εγκαταστάσεων.
Περαιτέρω, σε αυτήν την κατηγορία περιοχών διαμορφώνονται τρεις υποκατηγορίες:
(Β.1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ποιοτικού μαζικού τουρισμού
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται περιοχές του νησιωτικού και παράκτιου χώρου, οι οποίες έχουν αποκτήσει ή εμφανίζουν σταδιακά σημαντική δυναμική τουριστική ανάπτυξης, δεν διαθέτουν την ισχυρή τουριστική ταυτότητα των περιοχών Α και χαρακτηρίζονται από χαμηλότερη ένταση τουριστικής ανάπτυξης σε σχέση με τις περιοχές Α.
(Β.2) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ήπιων μορφών ειδικού – εναλλακτικού τουρισμού
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι υπό τα στοιχεία Β.2.1 – Β.2.15 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.
Β2.1: Ανατολική και Δυτική Ροδόπη – Όρη Λεκάνης – Παγγαίο – Σύμβολο – Φαλακρό – Παρανέστια περιοχή – Δέλτα Έβρου – Δαδιά – Παράρδιες περιοχές.
Β2.2: Λίμνη Κερκίνης – Μαυροβούνι – Κερκίνη – Άγγιστρο – Όρβηλος – Βρόντου – Μενοίκιο
Β2.3: Πιέρια – Βέρμιο – Κάιμακτσαλάν – Πάικο -Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα
Β2.4: Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες
Β2.5: Περιοχή Β. Πίνδου – Ζαγορίου – Τζουμέρκων – Ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας.
Β2.6: Όλυμπος – Κίσσαβος – Μαυροβούνι
Β2.7: Ορεινοί όγκοι Όθρυος – Τυμφρηστού – Καλιακούδας – Χελιδώνας – Παναιτωλικού – Ναυπακτίας – Βαρδουσίων – Γκιώνας – Παρνασσού – Καλλίδρομου – Οίτης
Β2.8: Δίρφυς
Β2.9: Ορεινός όγκος Καρυστίας
Β2.10: Ξηρόμερο
Β2.11: Όρη Βάλτου
Β2.12: Αράκυνθος
Β2.13: Ορεινός χώρος Πελοποννήσου (Παναχαϊκό, Χελμός, Ζήρεια, Ερύμανθος, Μαίναλο, Πάρνωνας και Ταΰγετος, ορεινή κεντρική Μεσσηνία και Νέδα)
Β2.14: Ορεινός χώρος κεντροδυτικής Κρήτης (Λευκά Όρη – Ίδη)
Β2.15: Ορεινός χώρος Κεντρικής Κρήτης (Δίκτη)
(Β.3) Ανεπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού
Σε αυτή την κατηγορία περιοχών διακρίνονται δύο υποκατηγορίες:
(Β.3.1) Περιοχές εγκαταστάσεων υφιστάμενων χιονοδρομικών κέντρων καθώς και των οικισμών που τα περιβάλλουν
(Β.3.2) Λουτροπόλεις: Είναι τόποι που διαθέτουν τα εξής ειδικότερα χαρακτηριστικά:
– Έναν ή περισσότερους αναγνωρισμένους ιαματικούς φυσικούς πόρους, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
– Βιοκλίμα με ποιότητα αέρα που πληροί υψηλές απαιτήσεις.
– Κατάλληλες εγκαταστάσεις για την εφαρμογή του ιαματικού μέσου ή μέσων.
– Επάρκεια πόσιμου νερού.
– Επαρκείς συγκοινωνιακές συνδέσεις.
Οι Λουτροπόλεις μπορούν να ορίζονται με ανάλογη θεσμική πρόβλεψη, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο Άρθρο 10 του παρόντος.
(Γ) Περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος με μειονεκτικά χαρακτηριστικά και κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό
Γενικά χαρακτηριστικά:
– Κυρίαρχη άλλη χρήση πλην τουρισμού.
– Διαθέτουν ορισμένα χαρακτηριστικά τουριστικής έλξης (φυσικά και ανθρωπογενή στοιχεία ιδιαίτερης αξίας, κ.α.), αλλά για ποικίλους λόγους η μέχρι σήμερα ανάπτυξη τους υποστηρίχθηκε από άλλους τομείς, ιδίως τον πρωτογενή, και δεν αξιοποίησε αυτά τα χαρακτηριστικά.
– Δυνατότητα συμπληρωματικής λειτουργίας της τουριστικής δραστηριότητας για την ενίσχυση άλλων -κυρίαρχων- χρήσεων και δραστηριοτήτων.
– Χαμηλό επίπεδο ή έλλειψη τουριστικών υποδομών.
– Χαμηλός βαθμός προσβασιμότητας.
Οι περιοχές υπό στοιχείο Γ μπορούν να ορίζονται μέσω κοινής δράσης των Υπουργείων ΠΕΚΑ – ΠΟΤ.
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές
Ταυτίζονται με τα όρια εφαρμογής των Ρυθμιστικών Σχεδίων Αθήνας (πλην της Χωρικής Ενότητας Νησιωτικής Αττικής) και Θεσσαλονίκης.
4.2 Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο των γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών
(Ε) Παράκτιες περιοχές και Νησιά
Πρόκειται για τις περιοχές του ηπειρωτικού χώρου συμπεριλαμβανομένης της νήσου Εύβοιας που αντιστοιχούν σε χερσαία ζώνη πλάτους 350 μέτρων από τη γραμμή αιγιαλού και για το σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νήσων.
Σε αυτή την κατηγορία περιοχών διακρίνονται τρεις Ομάδες νησιών:
Ομάδα Ι: Σχετικά μικρά νησιά με προβλήματα ανάπτυξης
Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται νησιά με:
– Σχετικά μικρή γεωγραφική έκταση,
– Κατά κανόνα σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης,
– Κατά κανόνα συνεχή μείωση πληθυσμού,
– Σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές,
– Ελάχιστο βαθμό αξιοποίησης των πόρων τους ή περιορισμένους (ποσοτικά και ποιοτικά) πόρους και
– Αισθητή γεωγραφική απομόνωση.
Ομάδα ΙΙ: Ανεπτυγμένα και αναπτυσσόμενα τουριστικά νησιά
Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται νησιά:
– Με σημαντική τουριστική δραστηριότητα ή αναπτυσσόμενα τουριστικά,
– Με σημαντική εξάρτηση από τον τουρισμό (χωρίς άλλη ιδιαίτερα δυναμική παραγωγική δραστηριότητα και εκμεταλλεύσιμους πόρους),
– Που εμφανίζουν κατά περίπτωση έντονες συγκρούσεις χρήσεων γης,
– Με ενδεχόμενες πιέσεις σε φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους
Τα νησιά των Ομάδων Ι και ΙΙ, για τα τμήματά τους που δεν εμπίπτουν στις Κατηγορίες Α1 και Β1, προσδιορίζονται από τα Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, με βάση τα ανωτέρω κριτήρια.
Ομάδα ΙΙΙ: Βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά
Η Ομάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο υπο-ομάδες, με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητα τους με κατοικημένες περιοχές.
Στην πρώτη υπο-ομάδα περιλαμβάνονται:
– Οι βραχονησίδες,
– Τα νησιά τα οποία εμπίπτουν στο Δίκτυο NATURA 2000 ή είναι σημαντικά για προστατευόμενα είδη ορνιθοπανίδας ή άλλης απειλούμενης και σπάνιας πανίδας και χλωρίδας, ανεξαρτήτως της έκτασής τους,
– Τα νησιά που καλύπτονται από ειδικά καθεστώτα προστασίας που απαγορεύουν τη δόμηση,
– Τα απομονωμένα, από άποψη θέσης, νησιά (απόσταση από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά με πληθυσμό μεγαλύτερο των 2.000 κατοίκων μεγαλύτερη των 4 ναυτικών μιλίων).
Η δεύτερη υπο-ομάδα περιλαμβάνει όλα τα ακατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή) που δεν ανήκουν στην πρώτη υπο-ομάδα.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές
Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, συμπεριλαμβανομένων της Κρήτης και της Εύβοιας που εκτείνονται σε υψόμετρο άνω των 600 μ.
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές
Πρόκειται για τις περιοχές, που δεν κατατάσσονται στον παράκτιο ή ορεινό χώρο. Συμπεριλαμβάνουν και τον πεδινό ή ημιορεινό χώρο της Εύβοιας και της Κρήτης.
4.3 Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο της ευαισθησίας των περιβαλλοντικών και πολιτιστικών πόρων
Για τις παρακάτω περιγραφόμενες περιοχές επισημαίνεται ότι προς την κατεύθυνση της ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης προωθείται η συνεργασία μεταξύ περιοχών με κοινά ή συμπληρωματικά χαρακτηριστικά (ενδεικτικώς φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, δραστηριοτήτων, χρήσεων γης, κ.ά.), η οποία πραγματοποιείται υπό τη μορφή οργάνωσης ενιαίου δικτύου, με στόχο την από κοινού και με κοινές προδιαγραφές ανάπτυξη υποδομών, προστασία του τοπίου, ανάδειξη προστατευομένων οικισμών ή αρχαιολογικών χώρων και μνημείων (ενοποιήσεις, κλπ.), καθώς και την προώθηση κοινών ποιοτικών τοπικών προϊόντων και τοπικών ηθών και εθίμων, που συνολικά συντείνουν στην ανάδειξη της συνοχής του χώρου των μελών του δικτύου.
(Η) Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών
Περιλαμβάνονται όλες οι περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών του Ν. 3937/2011, όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Θ) Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοί
Περιλαμβάνονται οι χαρακτηρισμένοι παραδοσιακοί οικισμοί, άλλοι οικισμοί που προστατεύονται από το ΥΠΠΟΤ ή το ΥΠΕΚΑ με ειδικά καθεστώτα, καθώς και οι οικισμοί με μηδενικό πληθυσμό σύμφωνα με την εκάστοτε τελευταία απογραφή πληθυσμού.
(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και ιστορικοί τόποι
Περιλαμβάνονται οι χαρακτηρισμένοι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία του Καταλόγου Παγκόσμιας Κληρονομιάς, καθώς και οι ιστορικοί τόποι που είναι εγγεγραμμένοι στον Κατάλογο Μνημείων Μείζονος Σημασίας του ΥΠΠΟΤ.
Οι περιοχές υπό στοιχεία Α και Β απεικονίζονται διαγραμματικά με ενδεικτικό τρόπο στο συνημμένο χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού». Η ακριβής οριοθέτησή τους θα γίνει στο πλαίσιο του υποκείμενου σχεδιασμού με εξειδίκευση των κατευθύνσεων του παρόντος Ειδικού Πλαισίου. Μέχρι την ολοκλήρωση του καθορισμού των περιοχών αυτών, η αδειοδότηση τουριστικών δραστηριοτήτων σε περιοχές στις οποίες δεν προκύπτει με σαφήνεια η κατηγορία του εθνικού χώρου στην οποία εντάσσονται, θα γίνεται με συνεκτίμηση των χωροταξικών κατευθύνσεων και περιβαλλοντικών περιορισμών από τις αρμόδιες αρχές.
Πόρος 20 Μαρτίου 2012
Απόψεις του Δήμου Πόρου
επί του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό
Προς: Yπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ:
1. Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού υπόψη υπουργού κ. Γερουλάνου
2. Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού & Aειφόρας Ανάπτυξης
3. Επιτροπή Αειφόρου Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος & Xωροταξίας ΚΕΔΕ
4. Επιτροπή Αναπτυξιακών Προγραμμάτων & Τουρισμού ΚΕΔΕ
5. Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας
6. Περιφέρεια Αττικής- Περιφερειάρχη κ. Σγουρό
Περιφερειακή Ενότητα Νήσων – Αντιπεριφερειάρχη κ. Κατσικάρη
7. Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Λιακόπουλο
8. Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Γραφείο Χωρικού Σχεδιασμού & Τοπικής Αυτοδιοίκησης)
Με αφορμή την δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για την αξιολόγηση και τροποποίηση του ισχύοντος Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδίου και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (ΦΕΚ 1138/τ.Β/11.6. 2009), επισημαίνουμε τα εξής:
Με τη νέα κατηγοριοποίηση του Εθνικού Χώρου (άρθρο 4), ο Πόρος υπάγεται στην Κατηγορία Ε Παράκτιες περιοχές και Νησιά και συγκαταλέγεται στην Ομάδα ΙΙ, στα ανεπτυγμένα και αναπτυσσόμενα τουριστικά νησιά που παρουσιάζουν σημαντική τουριστική δραστηριότητα και εξάρτηση από τον τουρισμό, με δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης και έντονες συγκρούσεις χρήσεων γης. Με βάση τα παραπάνω επιχειρείται η αντιμετώπιση των συγκρούσεων μεταξύ δραστηριοτήτων στα πλαίσια της μέριμνας για την αποτροπή της μονόπλευρης εξάρτησής μας από τον τουρισμό, ενώ στη συνέχεια καθίσταται σαφές ότι σε μικρά νησιά κάτω των 90 τ.χλμ (άρθρο 5), όπως ο Πόρος, δεν είναι δυνατή η χωροθέτηση Οργανωμένων Υποδοχέων (εννοείται τουριστικών δραστηριοτήτων), αποκλείοντας δηλαδή οριστικά τη δυνατότητα ανάπτυξης νέων τουριστικών καταλυμάτων, ειδικών τουριστικών εγκαταστάσεων και πάσης φύσεως τουριστικών επιχειρήσεων.
Παρότι δηλαδή σε ένα μικρό νησί – κατεξοχήν τουριστικό- δεν επαρκεί ο χώρος για χωροθέτηση Οργανωμένων Υποδοχέων που αφορούν τον Τουρισμό, το παράδοξο είναι ότι στο ίδιο άρθρο επισημαίνεται πως ΄΄κατ΄εξαίρεση είναι δυνατή η χωροθέτηση βιομηχανικών δραστηριοτήτων που έχουν ανάγκη θαλάσσιου μετώπου και εξυπηρετούν άμεσες τοπικές ανάγκες ή είναι σημαντικές για την εθνική οικονομία….και στα τμήματα των περιοχών αυτών που παρουσιάζουν μειωμένο τουριστικό ενδιαφέρον΄΄.
Με δεδομένο ότι άμεση τοπική ανάγκη και πάγιο αίτημά μας είναι η τουριστική ανάπτυξη του τόπου μας, καθώς από τον τουρισμό ζει άμεσα ή έμμεσα το 90% των πολιτών μας, επιθυμούμε να μας γνωρίσετε γιατί στα πλαίσια της αξιολόγησης ουσιαστικά αλλάξαμε κατηγορία και από την κατηγορία Β2 του ισχύοντος Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό στην οποία είχαμε ενταχθεί και η οποία προέβλεπε ήπιες μορφές τουριστικής ανάπτυξης και ενίσχυση των ειδικών μορφών τουρισμών, υπαγόμαστε σε μια νέα κατηγορία που προσπαθεί ουσιαστικά να εναρμονίσει το συγκεκριμένο Χωροταξικό για τον Τουρισμό με τα υπόλοιπα Χωροταξικά Σχέδια και εν μέρει με τις προτάσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής και τα Γ.Π.Σ.
Δεδομένου ότι υπαγόμαστε στην ίδια κατηγορία νησιών όπως τα γειτονικά μας νησιά, Ύδρα – Σπέτσες, αιτούμεθα να ληφθεί ο Πόρος υπόψη ως ένα αμιγώς τουριστικό νησί, ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (απόφαση ΥΠΠΟ 6-6-1980, αρ. ΑΙ/ΦΟ2/20372/867/ΦΕΚ Β΄/23-6-80), ο οικισμός του οποίου έχει χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακός οικισμός (Π.Δ. 3-9-1993/ΦΕΚΔ΄1200/28-9-1993), με μακραίωνη ιστορία και πολιτισμό που έχει ως ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα το μοναδικής ομορφιάς δασικό και θαλάσσιο περιβάλλον του.
Επιπλέον, αξίωσή μας είναι να υπαχθεί ο Πόρος στις περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού όπως:
Ο θαλάσσιος τουρισμός (Τουρισμός Γιώτινγκ, Τουρισμός Κρουαζιέρας, Αλιευτικός Τουρισμός και Καταδυτικός Τουρισμός), Πολιτισμικός Τουρισμός με ενίσχυση, προβολή και καθιέρωση Φεστιβάλ, αναβάθμιση και ψηφιοποίηση του συνολικού πολιτισμικού προϊόντος του τόπου μας -μνημειακού, μουσειακού, αρχαιολογικού και διασύνδεσή του με τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας, Θρησκευτικός Τουρισμός με ένταξη του σταυροπηγιακού Μοναστηρίου της Ζωοδόχου Πηγής σε δίκτυα και υπαγωγή σε προγράμματα για την αναβάθμιση –ανάδειξη και διαφύλαξη της αρχιτεκτονικής του φυσιογνωμίας, Αθλητικός Τουρισμός με έμφαση στον ναυταθλητισμό και στο τρίαθλο (ορεινή ποδηλασία, κολύμβηση, αγώνα δρόμου), Τουρισμός Υπαίθρου: ο Πόρος αποτελεί τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και προσφέρεται για να προβληθεί ως ιδανικός τόπος για τουρισμό φύσης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, Αγροτουρισμός: μπορεί να αναπτυχθεί στο ηπειρωτικό τμήμα του Δήμου μας μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων που ενισχύουν την παραγωγή- τυποποίηση ντόπιων γεωργικών προϊόντων και οδηγούν σε οικονομική ανάκαμψη.
Αν θεωρήσουμε λοιπόν πως πρώτιστος στόχος των τροποποιήσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδίου και Αειφόρας Ανάπτυξης για τον Τουρισμό είναι η τουριστική ανάπτυξη, θα πρέπει στο άρθρο 7 – Ειδικές και Τεχνικές Υποδομές να δώσετε προτεραιότητα στο ζήτημα των αερομεταφορών και να αξιοποιήσετε άμεσα όλα τα υπάρχοντα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας για την επαναπροσέλκυση των εταιρειών χαμηλού κόστους στην περιοχή της Αττικής και του Αργοσαρωνικού, ούτως ώστε να δοθούν τα κίνητρα στους επισκέπτες μας από το εξωτερικό και να ανακάμψει η αγορά από την ύφεση στην οποία έχει περιέλθει. Σε δεύτερη φάση μπορεί να ακολουθήσει η ανάπτυξη νέων περιφερειακών αεροδρομίων.
Δεδομένου ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας, χρόνο με το χρόνο μας αγγίζει ακόμα περισσότερο θα πρέπει να επισημάνουμε με τη σειρά μας την ανάγκη για προγραμματισμό δημιουργίας ταμιευτήρων νερού και μονάδας αφαλάτωσης και στην περιοχή του Πόρου, ώστε οι υδάτινοι πόροι μας να επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων και των επισκεπτών μας και στο άμεσο μέλλον.
Επίσης χρειάζεται συντονισμένη εποπτεία από την πολιτεία όχι μόνο για την δημιουργία βιολογικού καθαρισμού σε όλες τις τουριστικές περιοχές, αλλά και μέριμνα για την λειτουργία όλων των υπαρχουσών μονάδων ΒΙΟΚΑ όπως και του Πόρου, επενδύοντας στον εκσυγχρονισμό και την ασφαλή λειτουργία τους.
Μέριμνα θα πρέπει να υπάρξει και για τον νευραλγικό τομέα της υγείας, καθώς οφείλουμε να προσφέρουμε τουλάχιστον πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στους κατοίκους και τους επισκέπτες μας 24 ώρες το 24ωρο, με γιατρούς βασικών ειδικοτήτων και με τη συνδρομή και της σύγχρονης τεχνολογίας – τηλεϊατρικής.
Ο Πόρος αποτελείται από δύο νησιά: την Σφαιρία με τον παραδοσιακό της οικισμό και την Καλαυρεία, το πευκόφυτο νησί στο οποίο υπάρχει η πλειονότητα των τουριστικών καταλυμάτων και επιχειρήσεων, καθώς και από το ηπειρωτικό τμήμα του στην έναντι πελοποννησιακή ακτή (Λεμονοδάσος – Κυανή Ακτή).
Ο Δήμος μας, σε συνεργασία με αρχιτεκτονικά γραφεία έχει εκπονήσει μελέτη αποκατάστασης του μετώπου του παραδοσιακού οικισμού του Πόρου, η οποία αποκαθιστά με λεπτομέρεια αισθητικές αλλοιώσεις που δεν συνάδουν με την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του νησιού. Στα πλαίσια αυτά, η πρότασή σας για παροχή κινήτρων στους ιδιοκτήτες για αισθητική αποκατάσταση κτιρίων ή και απόσυρσή τους, μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, αρκεί να μην περιοριστεί σε ορεινούς μόνο οικισμούς, αλλά να βρει εφαρμογή και σε άλλους παραδοσιακούς οικισμούς.
Παρά το γεγονός ότι η έκταση του Δήμου μας είναι μικρή (49 τ.χλμ. συνολικά), στην Καλαυρεία και στο ηπειρωτικό τμήμα της Κυανής Ακτής θα μπορούσαν να χωροθετηθούν νέα τουριστικά καταλύματα μέχρι 80 – 100 κλίνες, βιοκλιματικού σχεδιασμού και αξιοποίησης Α.Π.Ε. ή τουριστικές υποδομές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως πόλος έλξης μεγαλύτερου αριθμού επισκεπτών ή επέκτασης της τουριστικής περιόδου. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ακριβώς λόγω της μικρής του έκτασης το νησί μας παρουσιάζει τουριστικό ενδιαφέρον ολόκληρο, και όχι μόνο ένα μέρος του.
Καθήκον δικό μας είναι να διαφυλάξουμε το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του και να προασπίσουμε τα συμφέροντα των επαγγελματιών του τουρισμού και του συνόλου των κατοίκων μας που στην συντριπτική πλειοψηφία του ζει από τον τουρισμό και βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να διολισθαίνει μέρα με τη μέρα.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι απουσιάζουν μια σειρά από στοιχεία αναγκαία για να μπορέσουμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα όσον αφορά τον Δήμο Πόρου, ζητούμε την συμπλήρωση των στοιχείων που αφορούν τις κατηγοριοποιήσεις του Εθνικού χώρου (κυρίως τα μικρά νησιά) και τους χάρτες, καθώς και την παράταση του χρόνου της διαβούλευσης, τουλάχιστον κατά ένα μήνα, ώστε να δοθεί η ευκαιρία για αποσαφήνιση αρκετών σημείων από την Έκθεση ΚΥΑ, την Έκθεση Αξιολόγησης και το Συνοδευτικό Κείμενο προκειμένου και εμείς ο Δήμος να επανέλθουμε και να κατατεθούν οι απόψεις και των τοπικών φορέων.
Ο Δήμαρχος Πόρου
Δημήτριος – Ανδρέας Στρατηγός
Κατά την κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου στο άρθρο 4, δεν γίνεται σαφές το που ανήκουν οι παράκτιες περιοχές. (μόνο στον τίτλο γίνεται αναφορά για αυτές). Οι υποκατηγοριες δεν αναφερουν τις παρακτιες.
Άρθρο 4
Η κατηγοριοποίηση που ακολουθεί το Σχέδιο της ΚΥΑ είναι ικανοποιητική, αφού κατηγοριοποιεί την ελληνική επικράτεια. Συγκεκριμένα, σε σχέση με την ισχύουσα ΚΥΑ, εξορθολογίστηκαν ορισμένα προβλήματα κατηγοριοποίησης περιοχών, όπως η αναγνώριση του νησιωτικού χώρου, ως περιοχής αυτοτελούς χαρακτήρα και ενδιαφέροντος. Ωστόσο πρέπει να επισημανθεί πως η κατηγορία «μικρά νησιά» παραμένει ασαφής. Χρειάζεται να προσδιοριστούν αναλυτικά τα κριτήρια, με βάση τα οποία συμπεριλαμβάνονται στην Ομάδα ΙΙΙ οι συγκεκριμένες γεωγραφικές ενότητες, ενώ έμφαση πρέπει να δοθεί στο γεγονός πως η έκταση και η απόσταση τους από την ηπειρωτική Ελλάδα και από άλλα μεγαλύτερα νησιά, δεν πρέπει να αποτελέσουν τα μοναδικά κριτήρια.
Ακόμα, ο ορισμός για τις ορεινές περιοχές είναι αυθαίρετος, καθώς το κριτήριο του υψομέτρου που χρησιμοποιείται δεν συμβαδίζει με τους ορισμούς της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Επιπρόσθετα, δεν έχει δημοσιευθεί και άρα δοθεί προς διαβούλευση ο χάρτης στον οποίο γίνεται αναφορά, ενώ δεν αναφέρεται βάσει ποιου σχεδιασμού συντάχθηκε ο συγκεκριμένος χάρτης.
Επιπλέον, στο Σχέδιο της ΚΥΑ δεν αναφέρεται ούτε ποια θα είναι τα κριτήρια με τα οποία θα γίνεται η αδειοδότηση τουριστικών δραστηριοτήτων, ούτε ποιες από τις αρμόδιες αρχές θα είναι υπεύθυνες για την συνεκτίμηση των χωροταξικών και περιβαλλοντικών περιορισμών στις οποίες γίνεται αναφορά.
Γυμνισμός και τουριστική ανταγωνιστικότητα!
θα προτιμούσα η κατατεθείσα πρότασή μου για ένα δίκτυο παραλιών για γυμνιστές να συνοδεύεται από πίνακα τέτοιων παραλιών ανα τουριστική περιοχή της χώρας ώστε να είναι πρακτικά πλήρης. Προσπάθειές μου να βρω βοήθεια μέχρι τώρα από άλλα πρόσωπα προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να είναι δική μου εργασία, δεν απέδωσαν. Η κυβέρνηση όμως έχει τά μέσα να συντάξει τέτοιο πίνακα πολύ εύκολα.
Ελπίζω ότι οι υπουργοί πριν κλείσουν το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό και βάλουν τις υπογραφές τους θα έχουν λάβει υπόψη
τι λένε οι έρευνες για τις προτιμήσεις των γερμανών τουριστών εφέτος και θα κάνουν την πρώτη νύξη για την γυμνισμό αφού υπάρχει ήδη στη νομοθεσία και δεν μπορεί ούτε και πρέπει να αγνοηθεί από το στρατηγικό και προγραμματικό κείμενο. βλ. για παράδειγμα μόνο σήμερα: [ http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231187029 ]
Οι γερμανοί τουρίστες είναι μεταξύ εκείνων με τα υψηλότερα ποσοστά
προτίμησης του γυμνισμού. Εάν σκεφτούμε και τους άγγλους ή άλλους τότε ομιλούμε για τελείως διαφορετικές διαστάσεις. Είμαι σίγουρος ότι η ιδέα μου έχει δυναμικό αναστροφής των άσχημων τάσεων για εφέτος έτσι που έχουν έρθει τα πράγματα αφού προσθέτει αισθητή ανταγωνιστικότητα στον τουρισμό της Ελλάδας έναντι άλλων χωρών.
Στην Τουρκία για παράδειγμα ή αλλού δεν μπορεί να εφαρμοστεί ενώ στην Ελλάδα είναι αποδεκτή πρακτική προ πολλού. Χρειάζεται και να γίνει αποδεκτή από την πολιτεία και να επισημοποιηθεί. Εκτιμώ ότι με κατάλληλη διαφήμιση και μάλιστα χαμηλής έντασης (internet) θα δημιουργήσει ενθουσιασμό στο εξωτερικό και θα αποδώσει γρήγορα. Σε αυτή την περίπτωση θα ζητήσω ποσοστά!
Θανάσης Πιτσιόρλας
Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη
Στην κατηγοριοποίηση του Εθνικού χώρου, θα πρέπει να προστεθεί διαχωριζόμενη σαφώς , η μεγάλη ενότητα των δασών δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων της χώρας και τούτο ανεξάρτητα απο το ζήτημα ιδιοκτησίας τους. Όπως είναι γνωστό τα δάση και οι δασικές εκτάσεις , δεν έχουν καθορισθεί οριστικά αφού δεν έχουν καταρτισθεί δασικοί χάρτες καιδασολόγιο,προστατεύονται δε συνταγματικά ως προς την μεταβολή του προορισμού τους,επιτρεπομένης κατ΄εξαίρεση όταν προέχει για την Εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλευση ή άλλη χρήση εκ Δημοσίου συμφέροντος επιβαλλομένη(σχ. άρθρο 24 Συντ/τος). Το δημόσιο πάλι συμφέρον , για να μην αυθαιρετούν οι πολίτες και η ίδια η πολιτεία , το εξιδικεύουν νόμοι(ειδικές διατάξεις).Αναμφίβολα, η ανάπτυξη του Τουρισμού, όταν αυτή γίνεται ορθολογικά , εντάσσεται στις δραστηριότητες και χρήσεις που τις επιβάλλει και το δημόσιο συμφέρον. Όταν όμως η τουριστική δραστηριότητα επιδιώκεται να γίνει σε δάσος και δασική έκταση, πρέπει να εκτιμάται προηγούμενα κατά τρόπον επιστημονικά αιτιολογημένο , ότι το δημόσιο συμφέρον διατήρησης και προστασίας του δάσους και της δασικής εκτάσεως , όπου επιδιώκεται η μεταβολή του προορισμού (από δασική σε τουριστική)υπολείπεται του δημοσίου συμφέροντος που θα προκύψει από την αλλαγή χρήσης.Αυτήν την αιτιολογημένη κρίση,μπορούν να την εκτιμήσουν μόνο οι συναρμόδιοι φορείς ύστερα απο συνεργασία, δηλαδή το ΥΠΕΚΑ και το Υπουργείο Τουρισμού. Η πρακτική που ακολουθείται χρόνια τώρα, να έχουν τα φυσικά πρόσωπα ή τα Ν.Π.Δ.Δ ή Ν.Π Ι.Δ την πρωτοβουλία επιλογής εκτάσεων για τουριστική αξιοποίηση και στον δασικό χώρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται( εικονικά συμβόλαια, ακυρότητες συμβολαίων κ.λ.π), και στην συνέχεια άσκηση πιέσεων στην διοίκηση να συγκατανεύσει για την επένδυση τουριστικής αξιοποίησης δασικών εκτάσεων, πρέπει να σταματήσει.Προς την κατεύθυνση αυτή προτείνεται στην κατηγορία αυτών των εκτάσεων (δασών δασικών και χορτολιβαδικών):1) Να αποκλείονται απο τουριστική αξιοποίηση τα δυνάμενα να εκμεταλλευτούν οικονομικά απο πλεράς δασοπονικής διαχείρισής τους δάση,οι προστατευόμενες φυσικές περιοχές, οι λεκάνες απορροής ομβρίων υδάτων κ.λ.π .2) Να συνδιάζεται η μεταβολή της δασικής εκμετάλλευσης σε τουριστική,με ισχυρή αναβάθμιση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη συνεχομένη περιοχή( Π.χ αλλαγή χρήσης 30 στρεμμάτων, να συνεπάγεται αναβάθμιση με αναδασώσεις συνεχομένων 300 στρεμμάτων).3)Οι Δημόσιες εκτάσεις να αναλαμβάνονται και να διατίθενται μόνο απο αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Τουρισμού, που θα έχει και την ευθύνη παρακολούθησης τήρησης των συμβατικών υποχρεώσεων των επενδυτών, μετά δε την παύση της δραστηριότητας και οποτεδήποτε, η έκταση θα επανέρχεται στην δασική εκμετάλλευση και χρήση.4)Στις ιδιωτικές εκτάσεις ,να μπορεί να συνδιάζεται και αγροτουριστική χρήση, με επιλογή περιορισμένων καλλιεργειών και εκμεταλλεύσεων (π.χ πρότυπη αμπελουργική εκμετάλλευση,μελισσοτροφική εκμετάλλευση κ.λ.π).5) Οι σχετικές μελέτες επιπτώσεων στο περιβάλλον και αντιμετώπισής τους ,να θεωρούνται πριν εγκριθούν απο τους οικείους Γενικούς Γραμματείς των περιφερειών , ύστερα απο εισήγηση των οικείων δασικών υπηρεσιών καιαφου λαμβάνονται υπόψη οι σχετικές προδιαγραφές που έχουν εκδοθεί στα πλαίσια του άρθρου 45 Ν.998/79. Άν δεν γίνει ο παραπάνω διαχωρισμός και δεν εναρμονισθούν οι σχετικές διατάξεις με την σχετική νομολογία και νομοθεσία, εκτιμώ ότι θα υπάρξουν ασυγχώρητες καθιστερήσεις , στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου.Άλλωστε δεν βλέπω γιατί γίνεται ειδική κατηγοριοποίηση στους αρχαιολογικούς χώρους και όχι και στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που προστατεύονται με ειδική συνταγματική διάταξη που έχει καθιερώσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις στην Πολιτεία.
Θέμα: Επαλαμβανόμενες ιδέες: Προς δημιουργία δικτύου παραλιών για γυμνιστές!
Έκανα την παρακάτω πρόταση το 2007 και αγνοήθηκε. Την επανέλαβα το Ιούλιο του 2010. Φάνηκε πάλι να αγνοήθηκε. Τώρα που αναθεωρείται το ειδικό χωροταξικό για την τουρισμό, την επαναλαμβάνω αυτούσια. Ας αγνηθεί ξανά.
Επιπλέον τώρα και θεωρητική τεκμηρίωση. Στα συμπεράσματα μίας οικονομικής διδακτορικής διατριβής τη μελέτη της οποία τελείωσα πριν μερικές μέρες (Κακατσίδης Γεώργιος: Προυποθέσεις και δυνατότητες μειώσεως του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών της ελληνικής οικονομίας, Θεσσαλονίκη (1973)) σημειώνονται τα εξής (σελ. 119):
«Εις δε το απώτερον μέλλον ο τομεύς του τουρισμού πρέπει να φέρει το κύριον βάρος του εμπορευματικού ελλείμματος, αφού το μεν μεταναστευτικά εμβάσματα και κατά την πλέον αισιόδοξον ακόμη εκτίμησιν, αναμένεται ότι θα περιορισθούν, το δε συνάλλαγμα εκ μεταφορών μάλλον θα παραμείνη απλώς στην ικανοποιητικήν θέσιν την οποία ευρίσκεται σήμερον, δεδομένων των δυσκολιών, αι οποίαι αντιμετωπίζονται εις τον τομέα του συναγωνισμού κατά τας θαλασσίας μεταφοράς.»
H πρόταση:
[…]
Θέμα: Επαλαμβανόμενες ιδέες: Προς δημιουργία δικτύου παραλιών για γυμνιστές!
Αξιότιμοι υπουργοί,
Για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2007, ενόψει τότε της διαμόρφωσης του Ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τον Τουρισμό, είχα προτείνει στο ΥΠΕΧΩΔΕ την δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου παραλιών για γυμνιστές, μία τουλάχιστον σε κάθε τουριστική περιοχή της χώρας. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Ελπίζω σήμερα οι συνθήκες να είναι πιο κατάλληλες ώστε, με τη βοήθεια των πιο κάτω σκέψεων, η ιδέα να βρει αποδοχή και εφαρμογή. Ταυτόχρονα, λυπάμαι εάν μου ξεφεύγει κάτι σε σχέση με τις αρμοδιότητές σας.
Η απόφαση για το Ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για το Τουρισμό του 2009 (24208 ΦΕΚ Β 1138/11.06.2009) κάνει λόγο για την «υιοθέτηση ενός επιστημονικά ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού», για «νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά», για την «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τουριστικού προιόντος», ως δε σκοπό της ορίζει τη «διατύπωση ενός ρεαλιστικού προγράμματος δράσης για την επόμενη δεκαπενταετία (2009-2024)».
Παρά τον στρατηγικό χαρακτήρα αυτής της απόφασης, ο γυμνισμός ο οποίος αφορά το μαζικότερο είδους τουρισμού αγνοείται απόλυτα. Αυτό, τόσο από άποψη οικονομική όσο και από άποψη ανθρώπινων δικαιωμάτων, δεν μου φαίνεται ούτε έξυπνο, ούτε ασήμαντο. Εφόσον ο τουρισμός είναι κεντρική οικονομική δραστηριότητα της χώρας υποκείμενη στο σκληρό διεθνή ανταγωνισμό δεν μπορούμε να αγνοήσουμε καμία παράμετρό του.
Με πιο επιστημονικούς όρους το πρόβλημα, ειδωμένο από τουριστική-οικονομική σκοπιά, ονομάζεται ‘διαφοροποίηση’. Η ενσωμάτωση στοιχείων για τον γυμνισμό και τους γυμνιστές θα συνέβαλε αισθητά στη διαφοροποίηση του τουριστικού προιόντος.
Παρακολουθώντας το Internet από το 2007 διαπιστώνω ότι το ενδιαφέρον για εύρεση παραλιών από γυμνιστές έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Οι παραλίες αυτές έχουν μειωθεί δραματικά η μία μετά την άλλη για διάφορους λόγους. Οι παραλίες που χρησιμοποιούσαν οι γυμνιστές τα τελευταία χρόνια έχουν παραδοθεί σε πρόσωπα που έχουν αυτοκίνητα με κίνηση στους τέσσερις τροχούς είτε και στα ίδια αυτά αυτοκίνητα και στα αμαξίδια ΜTB, τις γνωστές «γουρούνες». Άλλη αιτία είναι οι αυθαίρετες εγκαταστάσεις με την παράνομη «συναίνεση», ρητή ή σιωπηρή, των τοπικών φορέων.
Εκπρόσωπος των γυμνιστών το 2007 είχε δηλώσει στο ράδιο RS Show στη Θεσσαλονίκη ότι οι έλληνες γυμνιστές είναι 600.000 και μαζί με τους αλλοδαπούς τουρίστες φτάνουν τα δύο εκατομμύρια. Μπορούν να αγνοούνται αυτά τα νούμερα από ένα στρατηγικό, προγραμματικό, και κατευθυντήριο κείμενο; Οι γυμνιστές είναι φιλήσυχα άτομα και ταυτόχρονα οι απόλυτοι φυσιολάτρες. Η τωρινή κατάσταση δεν κάνει καλό στον τουρισμό αφού τόσοι τουρίστες δεν μπορούν να βρουν την ησυχία που αναμένουν σε μία χώρα που τη θεωρούν ήσυχη, φιλόξενη και ανεκτική. Δεν του εξασφαλίζουμε τις βασικές ανθρώπινες συνθήκες που αναζητούν. Ταυτόχρονα, αγνοούνται και τα δικαιώματα όλων αυτών των ανθρώπων σε ένα συγκεκριμένο τρόπο διακοπών και ζωής.
O Νόμος 1399/1983 «Ίδρυση και λειτουργία κέντρων παραθερισμού γυμνιστών» (Α’ 145) είναι ανεπαρκής, προκλητικά επιλεκτικός και ανάξιος λόγου αφού απέχει πολύ από τις σύγχρονες ανάγκες. Επιπλέον, είναι αστείο να υπάρχει ακόμη σήμερα ειδικό ποινικό αδίκημα περί γυμνισμού εάν κάποιος κάνει γυμνός μπάνιο σε μία ήσυχη παραλία. Δηλαδή εάν 150 άτομα σε μία παραλία της Σκιάθου απολαμβάνουν γυμνοί τον ήλιο διαπράττουν αδίκημα; Τι θα έκανε η Αστυνομία εάν δεχόταν καταγγελία το καταμεσήμερο; Το πλέον πιθανό είναι ότι θα έβαζε την ουρά στα σκέλια! Εάν αντιδρούσε θα είχαμε μία πολύ κακή είδηση για τον ελληνικό τουρισμό. Με άλλα λόγια χρειαζόμαστε φανερά προσαρμογή, ρεαλισμό και ασφάλεια δικαίου. Το άρθρο 353 του Ποινικού Κώδικα –«πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις» – είναι αρκετό για να καλύψει το σκοπό του.
Σε υπόθεση γυμνισμού, κατόπιν αίτησης κατοίκων της περιοχής, η απόφαση 340/1980 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου έκρινε ότι «η ηθική αντίληψη του μέσου ανθρώπου δεν ταυτίζει τον γυμνισμό με την ανηθικότητα» και απέρριψε την αίτησή τους.
Η ιδέα, αλλά και αίτημά μου, είναι ο γυμνισμός και η φυσιολατρία (μαζί) να αναγνωριστούν και να αποκτήσουν τη θέση τους πρώτα στο υφιστάμενο χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό στην Ελλάδα. Συνεπώς, είναι απαραίτητη και η τροποποίηση του χωροταξικού σχεδίου για τον τουρισμό. Κατόπιν, χρειάζεται υπουργική απόφαση η οποία θα προβλέπει τον πίνακα με τις παραλίες του είδους πανελλαδικά.
Σε πρακτικό επίπεδο, χρειάζεται ένα σύστημα χοντρικά αντίστοιχο με τις γαλάζιες σημαίες. Κάθε τουριστική περιοχή της χώρας θα πρέπει να αποκτήσει μία τουλάχιστον παραλία χαρακτηρισμένη νομικά, ίσως τοπογραφικά προσδιορισμένη, και επισημασμένη με πινακίδες ως «Παραλία γυμνιστών». Αυτό το δίκτυο θα πάρει τη μορφή ενός ειδικού χάρτη στο Internet αλλά και σε τουριστικά-διαφημιστικά έντυπα. Στην πράξη, η ιδέα είναι πολύ απλή και δεν χρειάζεται τόσο σκέψη όσο απόφαση και ελάχιστη ενέργεια: οι σημερινές παραλίες που συχνάζουν γυμνιστές — και σε κύριες τουριστικές περιοχές που δεν υπάρχουν πλέον τέτοιες θα επιλεγεί μία τουλάχιστον — θα χαρακτηριστούν νομικά και θα επισημανθούν με πινακίδες ως «Παραλία γυμνιστών». Η αναγνώριση των δικαιωμάτων τους θα εξασφαλίσει τους γυμνιστές ενώ θα προσφέρει ασφάλεια δικαίου.
Οι τυχόν σεμνότυφοι ή σοβαροφανείς ας θυμηθούν ότι η Ολλανδία κάνει τουρισμό με τα ναρκωτικά και τις πόρνες. Η χώρα αυτή έκρινε ότι αφού δεν μπορεί να αποφύγει αυτά τα προβλήματα, ήταν καλύτερα να τα αναγνωρίσει και να τα θέσει υπό έλεγχο φέρνοντάς τα στα μέτρα της. Η Ελλάδα σε σχέση με τον γυμνισμό καλείται να επιδείξει στοιχειώδη προσοχή στο αυτονόητο τόσο για τα συμφέροντά της στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό όσο και για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Με εκτίμηση
Τα κριτήρια κατηγοριοποίησης του εθνικού χώρου θα έπρεπε να περιλαμβάνουν και κριτήρια που επιτρέπουν την καλύτερη ολοκλήρωση του χωρικού σχεδιασμού. Συγκεκριμένα, θα έπρεπε να περιληφθούν κριτήρια που αφορούν σε χαρακτηριστικά του χώρου σχετικών με χρήσεις του χώρου που ρυθμίζονται από τα Ειδικά Χωροταξικά ΑΠΕ και βιομηχανίας (π.χ. ύπαρξη ορυκτών πόρων, αιολικό δυναμικό, κλπ.). Έτσι θα προέκυπταν περιοχές όπου η αναμενόμενη σύγκρουση της τουριστικής δραστηριότητας με τη χωροθέτηση ΑΠΕ, βιομηχανικών μονάδων και εξορυκτικών δραστηριοτήτων θα ήταν σοβαρή και θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού …
4.4 Περιοχές επιχειρηματικού τουρισμού τύπου μοτέλ.
Περιοχές πέριξ οδικών αξόνων σέ απόσταση μέχρι 10 χιλιόμετρα από βιομηχανίκες περιοχές. Περιοχές πέριξ οδικών αξόνων σέ απόσταση σε ζώνες 20-40 χιλιόμετρα πέριξ μεγάλων αστικών κέντρων άνω των 200.000 κατοίκων. Περιοχές πέριξ λιμένων και αερολιμένων, μεγάλων βιομηχανικών,ενεργειακών, καί αγροκτηνοτροφικών μονάδων σέ απόσταση μέχρι 10 χιλιόμετρα.