Αρχική Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις τουΆρθρο 11 Γενικοί κανόνες τιμολόγησης υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων

Άρθρο 11 Γενικοί κανόνες τιμολόγησης υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων

1. Τα τιμολόγια των υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών αυτών και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπον ώστε τα συνολικά έσοδα των παρόχων να συμβάλουν στη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους, χωρίς να ανατρέπονται οι συνθήκες βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων, με εξαίρεση έτη στα οποία προηγήθηκαν περίοδοι καταστάσεων έκτακτων αναγκών ή ανωτέρας βίας, σύμφωνα με το άρθρο 9 της ΚΥΑ 14689/2014 (Β’ 2878).
2. Ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένα σταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού).
2.1. Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.
2.2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος για άρδευση , ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο, τότε ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που καταναλώθηκε, είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, είτε κατά χρόνο χρήσης του αρδευτικού νερού, ανάλογα με τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα.
3. Σε περίπτωση υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση, με τις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του εδαφίου (ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 3199/2003 που προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο (παρ.1β) του Ν. 4117/2013, είναι δυνατό να καθορίζεται για τη χρήση αυτή, χαμηλότερη ανάκτηση κόστους υπηρεσιών ύδατος στην οικεία περιοχή α) για ευπαθείς (ευάλωτες ή ειδικές) ομάδες αγροτών και β) λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών.

Σχόλια
  • 11 Σεπτεμβρίου 2016, 19:20 | Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

    Παρ. 2.2
    Η τιμολόγηση του αρδευτικού νερού θα γίνεται από μεικτό σύστημα χρέωσης με σταθερό τέλος ανά στρέμμα καλλιέργειας και ένα μεταβλητό ανά κυβικό μέτρο νερού στις περιπτώσεις όπου είναι μετρήσιμη η κατανάλωση νερού. Στην ουσία για την πλειοψηφία των χρηστών αρδευτικού νερού παραμένει η στρεμματική χρέωση, γεγονός που δεν ευνοεί την ορθολογική χρήση νερού.

    Στην παράγραφο αυτή, θα πρέπει να προστεθεί μία χρονική περίοδος, μέσα στην οποία να εγκατασταθούν μετρητές ώστε να μην υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ των χρηστών και να πάψει η υφιστάμενη κατάσταση. Η χρέωση πρέπει να γίνεται βάσει των πραγματικών ποσοτήτων που καταναλώθηκαν σε κάθε περίπτωση.

  • 11 Σεπτεμβρίου 2016, 18:28 | ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

    Στις παρ.3, 4 του άρθρου 10 και 1 ,3 του άρθρου 11 αναφέρονται ασαφείς χρονικές προθεσμίες για την πλήρη επιβολή των περιβαλλοντικών τελών (μέχρι την Δεύτερη Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης) και όχι επαρκώς προσδιορισμένες κατηγορίες χρηστών εξαιρουμένων από την επιβολή περιβαλλοντικών τελών (ευάλωτες ή ειδικές ομάδες αγροτών, λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών) δίδοντας δυνατότητα σε διασαφήνιση των ανωτέρω ασαφειών με κριτήρια σκοπιμοτήτων κατά την επιθυμία της Προϊσταμένης Αρχής , ιδιαίτερα όταν ο ρυθμιστικός φορέας είναι διοικητική υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης.
    Είναι σκοπιμότερο να γίνει αποδεκτό ,ότι για ορισμένο χρονικό διάστημα , μέχρι να σχεδιασθούν περιφερειακές πολιτικές διαχείρισης υδάτων σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα , η ανάκτηση των περιβαλλοντικών τελών σε κάποια υδατικά διαμερίσματα θα είναι τμηματική.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2016, 12:07 | Χρύσανθος Κωστάκος

    Οι ανάγκες σε νερό των καλλιεργειών μεταβάλλονται από έτος σε έτος εξαρτώμενες από τις κλιματικές συνθήκες την ποιότητα του νερού κλπ.

    Είναι προφανές ότι η χρήση από κάποιο γεωργό της απόλυτα απαραίτητης ποσότητας για την κάλυψη των αναγκών της καλλιέργειας πρέπει να έχει άλλη τιμολόγηση (χαμηλότερη ανά κ.μ. νερού) από την χρήση (από κάποιον γεωργό) μεγαλύτερης ποσότητας από την αναγκαία για την κάλυψη των αναγκών σε νερό (σπατάλη νερού).

    Ο υπολογισμός των αναγκών των καλλιεργειών σε νερό γίνεται σύμφωνα με την νομοθεσία αλλά και τους κανόνες τις επιστήμης και τεχνικής των αρδεύσεων με ειδικές μελέτες (γεωργοτεχνικές) ή έρευνες.

    Για όλα τα οργανωμένα συλλογικά αρδευτικά δίκτυα έχει (ή πρέπει να έχει) εκπονηθεί και εγκριθεί κατά την φάση της μελέτης του έργου ειδική γεωργοτεχνική μελέτη (όπου με βάση αυτή σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το έργο).

    Με ευθύνη των παρόχων υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση πρέπει επικαιροποιηθούν οι γεωργοτεχνικές μελέτες (όπου υπάρχουν) και να εκπονηθούν νέες όπου δεν υπάρχουν λαμβάνοντας υπόψη την επιστήμη και την τεχνική των αρδεύσεων. Από τις μελέτες αυτές και μόνο μπορούν να υπολογιστούν οι ποσότητες ύδατος.

    Χρύσανθος Κωστάκος
    Γεωπόνος
    Σκάλα Λακωνίας

  • 5 Σεπτεμβρίου 2016, 19:37 | Κώστας Τσιρογιάννης

    Στο ίδιο άρθρο και στην τρίτη παράγραφο, ευπαθείς είναι και οι ομάδες που λόγω παλαιότητας των αρδευτικών τους συστημάτων, ποτίζουν με άντληση με πετρελαιοκίνητα αντλητικά συγκροτήματα, γεγονός που καθιστά την άρδευση αντικειμενικά ακριβή έως 50€/στρέμμα πλέον των τελών άρδευσης που επιβάλλονται από τον οικείο ΟΕΒ από 4-30 €/στρ, σε αντίθεση με ευνοημένες περιοχές που λειτουργούν μοντέρνα συστήματα άρδευσης με κλειστούς αγωγούς υπό πίεση,όπου ο παραγωγός ξεκούραστα και οικονομικά, κουμπώνει στην «βάνα» τον «πύραυλο», το «καρούλι» ή τις «σταγόνες» και πληρώνει 15-18 € μόνον. Με αυτές τις τιμές και εξακολουθούν, οι ίδιοι οι παραγωγοί να θεωρούν την άρδευση ακριβή και ότι οι ΟΕΒ δεν κάνουν αρκετά ώστε να τους «ελαφρύνουμε ‘ από τα έξοδα. Θα είναι αυτές οι περιοχές Ευπαθείς ?

  • 5 Σεπτεμβρίου 2016, 19:18 | Κώστας Τσιρογιάννης

    Στο 11ο άρθρο άρθρο αναφέρετε ότι «Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπον ώστε τα συνολικά έσοδα των παρόχων να συμβάλουν στη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους, χωρίς να ανατρέπονται οι συνθήκες βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων» . Μα ήδη έχουν ανατραπεί με την αύξηση τη τιμής του αγροτικού πετρελαίου (και για τη λειτουργία αντλητικών ιδιωτικών συγκροτημάτων), και της μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας για τη λειτουργία των αντλιοστασίων, κατά 3 φορές από την προηγούμενη επταετία. Ενδεικτικά έχουμε κόστος ρεύματος σε αγροτικό τιμολόγιο Μ.Τ. που κυμαίνονταν στα 0.048 €/Kwh που έφτασε φέτος στα 0.098 Μ.Τ. ή και στα 0.112 για την Χ.Τ. Και φυσικά πληρώνουμε μέσω του ρεύματος και το κέρδος της επιδότησης των παραγωγών ρεύματος από ήπιες μορφές ενέργειας, για τις οποίες όμως ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ από το περιβαλλοντικό τέλος. Μήπως να τα αναθεωρήσετε κάπως ?

Σχόλια