Άρθρο 11 – Ενημέρωση της κοινωνίας
- Η ανάπτυξη περιβαλλοντικής παιδείας και ενημέρωσης είναι υποχρέωση του κράτους.
- Η επιστημονικά τεκμηριωμένη περιβαλλοντική ενημέρωση της κοινωνίας αποτελεί ουσιώδες συστατικό της δημοκρατίας και συμβάλλει στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση.
- Η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού σε κάθε διαθέσιμη πληροφορία για το περιβάλλον αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης, όπως απορρέει από τη Διεθνή Σύμβαση Άαρχους και τη νομοθεσία της ΕΕ. Αντίστοιχη υποχρέωση διευκόλυνσης της πρόσβασης των πολιτών σε σχετικές με την ποιότητα του περιβάλλοντος δημοσιευμένες πληροφορίες επιβάλλεται για κάθε φορέα συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων για την κατάσταση του περιβάλλοντος, όπως είναι τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και οι περιβαλλοντικές μη-κυβερνητικές οργανώσεις.
- Το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), λειτουργώντας ως κρατικός φορέας συγκέντρωσης και διαχείρισης της παραγόμενης γνώσης σχετικά με τη βιοποικιλότητα, δημιουργεί ειδική διαδικτυακή πύλη για τη βιοποικιλότητα, στην οποία αναρτά κάθε διαθέσιμη πληροφορία για την κατάσταση διατήρησης και το καθεστώς προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας, υπό τη μορφή συγκεντρωτικών εκθέσεων, την τακτικά επικαιροποιούμενη βάση δεδομένων για την ελληνική βιοποικιλότητα καθώς και άλλες σχετικές βάσεις όπως, ενδεικτικά, βάση σχετικής βιβλιογραφίας, παρουσιάσεων σε συνέδρια και συναφών εγκυκλίων και άλλων αποφάσεων. Ευθύνη του ΕΚΠΑΑ είναι η διασύνδεση των εθνικών βάσεων με παγκόσμιες βάσεις δεδομένων.
- Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, τα ερευνητικά ιδρύματα, οι επιστημονικές εταιρείες, οι περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και γενικότερα όλοι οι φορείς που διεξάγουν προγράμματα έρευνας και διαχείρισης της βιοποικιλότητας διαθέτουν προς το κοινό όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα που προκύπτουν από το έργο τους. Ως πλέον πρόσφορο μέσο για τη διάθεση της επιστημονικής πληροφορίας προκρίνεται το διαδίκτυο. Από την υποχρέωση δημοσιοποίησης της επιστημονικής πληροφορίας που προκύπτει από τα προγράμματα έρευνας και διαχείρισης εξαιρούνται ως «ευαίσθητα δεδομένα» οι συντεταγμένες κρίσιμων σημείων των ενδιαιτημάτων των απειλούμενων ειδών (φωλιές, τόποι διατροφής, τόποι αναπαραγωγής κ.λπ.).
- Σε περιοχές όπου υπάρχουν κέντρα ενημέρωσης ή πληροφόρησης για προστατευόμενες περιοχές και τα οποία κρίνονται λειτουργικά, προβλέπεται η συντήρησή τους και η επικαιροποίηση των διαθέσιμων από αυτά πληροφοριών.
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
- Άρθρο 11 – Ενημέρωση της κοινωνίας
Παρ. 2) Γενικά στον νόμο δεν γίνεται καμία αναφορά στην ατομική ευθύνη και συνεισφορά στην προστασία της βιοποικιλότητας. Αυτή είναι απαραίτητη για πετύχουν οι δύσκολοι στόχοι που έχουν τεθεί. Ενδεχομένως σχετική αναφορά μπορεί να γίνει και σε άλλα άρθρα, αλλά και στο τέλος της συγκεκριμένης παραγράφου να συμπληρωθεί το εξής: ‘με σκοπό, μεταξύ των άλλων, την ανάπτυξη ατομικής ευθύνης και του πνεύματος εθελοντισμού’
Παρ. 5) Θα πρέπει μεταξύ των φορέων και υπηρεσιών που διεξάγουν προγράμματα έρευνας και διαχείρισης της βιοποικιλότητας, να μνημονεύονται και οι Φορείς Διαχείρισης.
Παρ. 6) «Σε περιοχές όπου υπάρχουν κέντρα ενημέρωσης ή πληροφόρησης για προστατευόμενες περιοχές και τα οποία κρίνονται λειτουργικά, προβλέπεται η συντήρησή τους και η επικαιροποίηση των διαθέσιμων από αυτά πληροφοριών».
Δεν αναφέρεται ποιος θα είναι υπεύθυνος γι’ αυτή τη συντήρηση και την επικαιροποίηση των πληροφοριών των κέντρων και μέσα από ποια χρηματοδότηση θα διενεργείται αυτή.
Άρθρο 11 – Ενημέρωση της κοινωνίας
1. Η ανάπτυξη περιβαλλοντικής παιδείας και ενημέρωσης είναι υποχρέωση του κράτους.
2. Η επιστημονικά τεκμηριωμένη περιβαλλοντική ενημέρωση της κοινωνίας αποτελεί ουσιώδες συστατικό της δημοκρατίας και συμβάλλει στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση.
3. Η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού σε κάθε διαθέσιμη πληροφορία για το περιβάλλον αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης, όπως απορρέει από τη Διεθνή Σύμβαση Άαρχους και τη νομοθεσία της ΕΕ. Αντίστοιχη υποχρέωση διευκόλυνσης της πρόσβασης των πολιτών σε σχετικές με την ποιότητα του περιβάλλοντος δημοσιευμένες πληροφορίες επιβάλλεται για κάθε φορέα, υπηρεσία ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει τέτοιου είδους πληροφορίες.
4. Το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), λειτουργώντας ως κρατικός φορέας συγκέντρωσης και διαχείρισης της παραγόμενης γνώσης σχετικά με τη βιοποικιλότητα, δημιουργεί ειδική διαδικτυακή πύλη για τη βιοποικιλότητα, στην οποία αναρτά κάθε διαθέσιμη πληροφορία για την κατάσταση διατήρησης και το καθεστώς προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας, υπό τη μορφή συγκεντρωτικών εκθέσεων, την τακτικά επικαιροποιούμενη βάση δεδομένων για την ελληνική βιοποικιλότητα καθώς και άλλες σχετικές βάσεις όπως, ενδεικτικά, βάση σχετικής βιβλιογραφίας, παρουσιάσεων σε συνέδρια και συναφών εγκυκλίων και άλλων αποφάσεων. Ευθύνη του ΕΚΠΑΑ είναι η διασύνδεση των εθνικών βάσεων με παγκόσμιες βάσεις δεδομένων.
(!!!SOS!!!!
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΕΥΝΩΝ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ (HELBIONET) έχει ΗΔΗ προχωρήσει στην ίδρυση της πύλης αυτής (www.helbionet.org) και προτίθεται να τη διανθίσει με πραγματικά δεδομένα εάν περάσει στην επόμενη φάση. Επομένως, θα ήταν πλεονασμός να υπάρχουν δύο φορείς που κάνουν την ίδια εργασία.)
5. Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, τα ερευνητικά ιδρύματα, οι επιστημονικές εταιρείες, οι περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και γενικότερα όλοι οι φορείς που διεξάγουν προγράμματα έρευνας και διαχείρισης της βιοποικιλότητας διαθέτουν προς το κοινό όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα που προκύπτουν από το έργο τους . (Eδώ χρειάζεται στρατηγική σε εθνικό επίπεδο που θα συμφωνηθεί από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς. Κάτι τέτοιο θα γίνει στα πλαίσια του HELBIONET.)
Ως πλέον πρόσφορο μέσο για τη διάθεση της επιστημονικής πληροφορίας προκρίνεται το διαδίκτυο. Από την υποχρέωση δημοσιοποίησης της επιστημονικής πληροφορίας που προκύπτει από τα προγράμματα έρευνας και διαχείρισης εξαιρούνται ως «ευαίσθητα δεδομένα» αρκετές κατηγορίες δεδομένων όπως για παράδειγμα οι χημικοί τύποι απομονωμένων αντικαρκινικών ουσιών που παράγονται από τα βιολογικά είδη, οι συντεταγμένες κρίσιμων σημείων των ενδιαιτημάτων των απειλούμενων ειδών (φωλιές, τόποι διατροφής, τόποι αναπαραγωγής κ.λπ.), κ.ά.
6. Σε περιοχές όπου υπάρχουν κέντρα ενημέρωσης ή πληροφόρησης για προστατευόμενες περιοχές και τα οποία κρίνονται λειτουργικά, προβλέπεται η συντήρησή τους και η επικαιροποίηση των διαθέσιμων από αυτά πληροφοριών.
«Σε περιοχές όπου υπάρχουν κέντρα ενημέρωσης ή πληροφόρησης για προστατευόμενες περιοχές και τα οποία κρίνονται λειτουργικά, προβλέπεται η συντήρησή τους και η επικαιροποίηση των διαθέσιμων από αυτά πληροφοριών».
Δεν αναφέρεται ποιος θα είναι υπεύθυνος γι’ αυτή τη συντήρηση και την επικαιροποίηση των πληροφοριών τους και μέσα από ποια χρηματοδότηση θα διενεργείται αυτή.
Είμαστε ενημερωμένοι ευχαριστούμε.
Δεν ενημερώνετε και τους ειδικούς στα Υπουργεία, τις Νομαρχίες, τους Δήμους και τις Πολεοδομίες καλύτερα;
Πολύ «ειδικοί» έχουνε πέσει βρε παιδιά…
Άρθρο 11
Παρ.2 Να επανεξεταστούν ορισμένα «περιβαλλοντικά συγγράμματα» γιατί έχει ήδη επισημανθεί ότι κάποια εξ αυτών διέπονται από στρεβλή θεώρηση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων που ασκούνται στη χώρα μας νόμιμα και επ’ ωφελεία των πολιτών και της εθνικής οικονομίας.
Παρ.3. Να είναι προσβάσιμες στο κοινό πληροφορίες όχι μόνο για την ποιότητα, αλλά και εκθέσεις και παρατηρήσεις για το περιβάλλον γενικότερα. Επειδή διανύουμε τη φάση όπου οι επιτροπές της Ευρώπης ξέρουν πλέον περισσότερα από ότι οι Έλληνες πολίτες το κράτος πρέπει να φροντίσει με τους κατάλληλους μηχανισμούς και διαδικασίες να διαχέει την πληροφόρηση και ενημέρωση έγκυρα, έγκαιρα και συστηματικά.
Στην παράγραφο 5, του άρθρου 11, αναφέρεται πως «…Από την υποχρέωση δημοσιοποίησης της επιστημονικής πληροφορίας που προκύπτει από τα προγράμματα έρευνας και διαχείρισης εξαιρούνται ως «ευαίσθητα δεδομένα» οι συντεταγμένες κρίσιμων σημείων των ενδιαιτημάτων των απειλούμενων ειδών (φωλιές, τόποι διατροφής, τόποι αναπαραγωγής κ.λπ.)…». Αυτό αποτελεί εμφανή προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων και περιοχών μελέτης.
Η υποχρέωση του κράτους σε θέματα παιδείας είναι γνωστή. Το θέμα είναι πως αυτό εφαρμόζεται στη βιοποικιλότητα.
Στις παραγράφους 4 και 5 γίνεται ένα διαχωρισμός αρμοδιοτήτων χωρίς να φαίνεται πως επιτυγχάνεται το επιθυμητό συνολικό αποτέλεσμα για τη κοινωνία. Η τεκμηρίωση και η μεθοδολογία σε ότι αφορά τη βιοποικιλότητα είναι κοινή για όλους και δεν αρκούν αποσπασματικές εργασίες που απλώς ανακοινώνονται στο κοινό. Η ενημέρωση της κοινωνίας γίνεται από εξειδικευμένο και τεκμηριωμένο portal που συνεχώς διαμορφώνεται με τα ευρήματα της οργανωμένης παρακολούθησης αλλά και της εξέλιξης της προστασίας.
1. Θα πρέπει να υπάρχει ρητή αναφορά στον νόμο (και όχι σε υπουργικές αποφάσεις) στην ελεύθερη διάθεση περιβαλλοντικών πληροφοριών στο κοινό χωρίς περιορισμούς χρήσης, ιδίως για τις λεπτομερείς γεωγραφικές συντεταγμένες του περιγράμματος των προστατευόμενων περιοχών, τις περιοχές ευθύνης των διαφόρων φορέων και τις συντεταγμένες των τόπων όπου γίνονται μετρήσεις ποιότητας περιβαλλοντικών δεικτών, έτσι ώστε να βοηθείται το έργο των ενδιαφερομένων πολιτών ή των οργανώσεών τους με συγκεκριμένα στοιχεία.
Η αναφορά των συγκεντρωτικών εκθέσεων χωρίς ρητή αναφορά στην ίδια παράγραφο στη διάθεση λεπτομερών γεωχωρικών δεδομένων και μεταδεδομένων από επιτόπιες μετρήσεις περιβαλλοντικών δεικτών οδηγεί σε ασαφείς δημοσιεύσεις για σαφώς εντοπισμένα περιβαλλοντικά προβλήματα. Η ρητή αναφορά σε γεωχωρικά δεδομένα επιβάλλεται από την εδώ και χρόνια συστηματική αποφυγή δημοσίευσης γεωαναφερμένων δεδομένων για περιβαλλοντικά προβλήματα από την ελληνική πολιτεία και ιδίως από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Δεν εννοείται φυσικά εδώ η μη δημοσίευση συντεταγμένων για λόγους προστασίας σπανίων ειδών, αλλά η μή δημοσίευση γεωχωρικών δεδομένων για προβλήματα που αφορούν άμεσα εκτός από την υγεία των άλλων ζωϊκών και φυτικών ειδών και την υγεία των πολιτών όπως μετρήσεις τοξικών ουσιών, καταγραφές καμένων εκτάσεων, μετρήσεις ποιότητας υπογείων και επιφανειακών υδάτων κλπ. Ενδεικτικό της ποιότητας των δημοσιεύσεων όσον αφορά τα γεωχωρικά δεδομένα είναι π.χ. η αναφορά (στις σελίδες του προγράμματος «ΦΥΣΗ 2000») σε περιοχές προστασίας πολλών χιλιάδων στρεμμάτων με συντεταγμένες … σημείου
http://natura.minenv.gr/natura/server/user/biotopos_info.asp?siteCode=GR2420001
ή η βάση δεδομένων CORINE 2007 για την ελληνική επικράτεια που υπεβλήθη στην ΕΕ από το ΥΠΕΧΩΔΕ, που περιέχει όλες κι όλες 49 καμένες περιοχές για τα χρόνια πριν το 2007, ενώ στο ΦΕΚ τεύχος Δ, δημοσιεύονται για την ίδια περίοδο χιλιάδες.
2. Να γίνεται ρητή αναφορά ότι η γλώσσα των δημοσιεύσεων θα είναι η ελληνική. Αν αυτό φαίνεται αυτονόητο, ρίξτε μια ματιά στις περιγραφές των περιοχών του προγράμματος «ΦΥΣΗ 2000 – NATURA 2000» από το υπουργείο σας που εδώ και χρόνια υπάρχουν μόνον στα αγγλικά, και κάνετε τον κόπο να απολογηθείτε γι αυτό δημόσια.
http://natura.minenv.gr/natura/server/user/biotopos_info.asp?siteCode=GR2440002
Η παραγραφοποίηση του κειμένου είναι λανθασμένη (επαναλαμβάνεται συνεχώς η παράγραφος 1) γεγονός που κάνει δύσκολο το σχολιασμό.
Στο κείμενο του νομοσχεδίου σε μορφή pdf, υπάρχουν επίσης προβλήματα (π.χ. η τρίτη παράγραφος του Άρθρου 11, «επιβάλλεται για κάθε φορέα συλλογής…» κόβεται απότομα στή λέξη «κάθε» και δεν συνεχίζει).