Άρθρο 03 – Ανάρτηση οικιστικών πυκνώσεων

1. Σε τρεις μήνες από την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης της παρ. 4 του άρθρου 2, οι δασικοί χάρτες των οικιστικών πυκνώσεων που εξαιρέθηκαν από την ανάρτηση, δυνάμει της παρ. 5 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, αναρτώνται από τις οικείες Διευθύνσεις Δασών της χώρας κατά τη διαδικασία των άρθρων 13 έως 17 του ν. 3889/2010.
2.Κατά την ανάρτηση, οι οικιστικές πυκνώσεις της παρ. 4 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου απεικονίζονται με ιώδες περίγραμμα. Με κυανό περίγραμμα αναρτώνται οι εκτάσεις που υποδείχθηκαν ως οικιστικές πυκνώσεις από τους οικείους Ο.Τ.Α., αλλά απορρίφθηκαν είτε κατά τη διαδικασία της έκδοσης της διαπιστωτικής πράξης της παρ. 2 του άρθρου 2, είτε κατά τη διαδικασία της έκδοσης της διαπιστωτικής πράξης της παρ. 4 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου.
3. Κατά την ανάρτηση ακολουθείται η διαδικασία που ορίζεται στα άρθρα 15 επ. του ν. 3889/2010. Παράλληλα με την ανωτέρω διαδικασία, οι ενδιαφερόμενοι δύνανται να ζητήσουν την υπαγωγή τους στις διατάξεις του άρθρου 5 του παρόντος. Σε αυτή την περίπτωση, εάν η αίτηση αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη γίνει δεκτή, τα ποσά που έχουν καταβληθεί ως δόσεις για την εξόφληση του ενιαίου δασικού προστίμου του άρθρου 8 επιστρέφονται. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος της με αριθμό 153394/919/12.04.2017 (Β΄1366) υπουργικής απόφασης, που έχει υποβληθεί για την ίδια έκταση.
4. Μετά την εκπνοή της προθεσμίας της παρ.1, καταργείται η εξαίρεση από την ανάρτηση, που προβλέπεται στην παρ. 5 του άρθρου 23 του ν.3889/2010 και οι οικιστικές πυκνώσεις αναρτώνται, μαζί με την ευρύτερη περιοχή του δασικού χάρτη και στη συνέχειαακολουθείται η διαδικασία των άρθρων 13 έως 17 του ν. 3889/2010.

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 14:33 | Ηλίας Μπούσης

    1. Επειδή η περιοχή της οικιστικής πύκνωσης ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ της ανάρτησης του δασικού χάρτη, συνεπώς χωρίς να έχει κριθεί οριστικά ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης που περιλαμβάνει την οικιστική πύκνωση μέσω των διαδικασιών της ανάρτησης – αντίρρησης – εξέτασής της αντίρρησης από την αρμόδια ΕΠ. Ε.Α. – έκδοσης και ανάρτηση της απόφασης της ΕΠ. Ε. Α. – κύρωση του δασικού χάρτη, αυθαίρετα θεωρείται ως δεδομένο ότι ΑΝΕΤΡΑΠΗ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ.
    2. Επειδή δεν αποδεικνύεται τεκμηριωμένα και ορθώς ελεγμένα η πρότερη δασική μορφή της έκτασης , δεν αποδεικνύεται ότι υπήρχε δασικό ισοζύγιο προ της επεμβάσεως και το οποίο ανετράπη και χρήζει ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ.
    3. Επειδή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου εσφαλμένως θεωρείται ως δεδομένη η πρότερη δασική μορφή των εκτάσεων με τα ιώδη περιγράμματα και αυτομάτως δημιουργούνται τρεις μεγάλες κατηγορίες εκτάσεων του δασικού χάρτη, 1. αυτές με τα θεσμοθετημένα και υπό θεσμοθέτηση όρια (πορτοκαλί και κίτρινα όρια), 2. οι προσωρινά δασικές και μη δασικές για τις οποίες μπορούν να υποβληθούν αντιρρήσεις και 3. οι κατά το παρόν νομοσχέδιο ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΔΑΣΙΚΕΣ των ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ, στις οποίες χρήζει αποκατάστασης το δασικό ισοζύγιο.
    4. Επειδή οι ανωτέρω κατά το παρόν νομοσχέδιο ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΔΑΣΙΚΕΣ των ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ εκτάσεις, θεωρούνται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ΔΗΜΟΣΙΕΣ ( Άρθρο 2 παράγραφος 3 του ν.998/79, και Άρθρο 10 του ν.3208/2003).
    5. Επειδή οι αναρτημένες οικιστικές πυκνώσεις είναι πασιφανές ότι πάσχουν σε σχέση με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010 και η πρόβλεψη που υπάρχει για τις εκτάσεις που δεν θα υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου ως οριστικές είναι κατεδάφιση, η οποία θα αφορά σε εκτάσεις στις οποίες δεν θα έχει κριθεί οριστικά και νόμιμα ο πρότερος δασικός χαρακτήρας.
    6. Επειδή ορίζεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 4 του παρόντος νομοσχεδίου ότι «δεν μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου οι κηρυγμένες λόγω πυρκαγιάς αναδασωτέες εκτάσεις» ενώ δεν γίνεται ρητή αναφορά για την δυνατότητα υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου των αναδασωτέων εκτάσεων λόγω εκχέρσωσης δεδομένου ότι το άρθρο 117 του Συντάγματος δεν κάνει διάκριση μεταξύ των εκχερσωμένων και καμένων δασικών εκτάσεων.
    7. Επειδή η τεσσαρακονταετή και εικοσιπενταετή εξαίρεση από την κατεδάφιση, δεδομένου της καταβολής του ενιαίου δασικού προστίμου + των ποσών που αφορούν σε διοικητικές κυρώσεις της δασικής νομοθεσίας + των ποσών για τακτοποίηση στους νόμους περί αυθαιρέτων, δεν δημιουργεί καμιά ασφάλεια δικαίου στον πολίτη παρά φαντάζει μόνο, ως ένα ακόμη εισπρακτικό μέτρο με αβέβαιη εξέλιξη διοικητική και ιδιοκτησιακή.
    8. Επειδή ο διαχωρισμός των πολιτών σε παραβάτες προ του 1975 που εξαιρούνται της κατεδάφισης για 40 χρόνια και μετά του 1975 για 25 χρόνια, ενώ είναι πολλές φορές αδύνατο να αποδειχθεί ο χρόνος με αεροφωτογραφίες ή άλλα στοιχεία, ενισχύει ακόμη περισσότερο την ανασφάλεια του πολίτη και την διαφαινόμενη με τις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις ανεπάρκεια της πολιτείας δεδομένου ότι ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να γίνει από την διοίκηση κι όχι να προσκομίζετε ως στοιχείο από τον διοικούμενο.
    9. Επειδή η τεχνική έκθεση του άρθρου 7 παράγραφος 1ε) που θα τεκμηριώνει/ τα στοιχεία της εκχέρσωσης και την χρονολογία εκχέρσωσης της έκτασης είναι αντικείμενο και του ιδιώτη δασοπόνου.
    10. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: η απόσυρση του παρόντος νομοσχεδίου και η κατάθεση νέου, με την προϋπόθεση ότι θα κριθεί οριστικά ο δασικός ή μη χαρακτήρας των οικιστικών πυκνώσεων και δεν θα θεωρείται δεδομένος όπως θεωρείται με το παρόν και θα λύνεται το ιδιοκτησιακό ζήτημα των εκτάσεων αυτών.

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 14:13 | Επιτροπή Πληγέντων Περιοχής Κόκκινο Λιμανάκι του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου

    Ο οικισμός Κόκκινο Λιμανάκι του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου έχει χαρακτηριστεί με απόφαση της τότε Κοινότητος Ραφήνας (ΦΕΚ 456/Δ/1985), ως περιοχή Β΄ κατοικίας. Ζητούμε την εφαρμογή της απόφασης αυτής τόσο στον Αναρτημένο δασικό χάρτη (αρ. οικ. 4402/16/10/2018) όσο και στη Πράξη Αναδάσωσης της περιοχής (ΦΕΚ 415 Απόφαση 4249/2018).
    Πρόταση:Στις περιπτώσεις που υπάρχουν αντίστοιχες αποφάσεις Δήμων ή Κοινοτήτων πρέπει να εφαρμοστούν τα όρια των Ζ.Ο.Ε. όπως έχουν προβλεφθεί, σε αυτή την περίπτωση δύναται να απαλειφθούν οι οικιστικές πυκνώσεις.

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 11:36 | ΠΕΤΡΟΣ ΣΑΝΤ

    Στην αντίρρηση κατά των περιεχομένων του Δασικού Χάρτη θα πρέπει οι αρμόδιοι ΟΤΑ να υποβάλλουν συνολικά ΑΤΕΛΩΣ αντίρρηση για λογαριασμό όλων των πολιτών. Αυτός ο κατακερματισμός της κοινωνίας και η εξατομίκευση απέναντι σε ένα συνολικό και συλλογικό πρόβλημα πρέπει επί τέλους να σταματήσει. Ο Δήμος είναι υπεύθυνος για την οριοθέτηση των οικιστικών πυκνώσεων και υπεύθυνος για Πράξης της Διοίκησης που οδήγησαν στην δημιουργία της Ο.Π. Άρα ο Δήμος θα πρέπει να ηγηθεί της αντίρρησης κατά του περιεχομένου του Δασικού Χάρτη ως συνυπεύθυνος και ως Δημόσια Αρχή. Με τον τρόπο αυτό καταργείται και η εμφάνιση διαφόρων καιροσκόπων που εις βάρος των πολιτών σε περιπτώσεις κρίσεων πλουτίζουν αδικαιολόγητα. Επί τέλους η πολιτεία θα πρέπει να έχει ώς πρωταρχικό της μέλημα την προστασία του πολίτη. Ενός πολίτη που εσκεμμένα αφήνει δεκαετίες χωρίς παιδεία και πληροφόρηση.

  • 7 Ιανουαρίου 2019, 20:33 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ 7/1/2019

    Προς:

    Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Φάμελο

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

    • Δεν νοείται να έχει ο πολίτης μία περιουσία, να έχει συμβόλαια, να έχει υπαχθεί στην ρύθμιση όπου θα πληρώνει για σχεδόν 10 χρόνια και να μην μπορεί να μεταβιβάσει την περιουσία του η οποία δεν αμφισβητείται
    • Πολλά από τα σπίτια εντάχθηκαν σε νόμους Ν. 4014/11, 4178/13, 4495/17 και 1337/83 (νόμος Τρίτση) πληρώνοντας αντίστοιχα πρόστιμα τακτοποίησης για 40 έτη.
    Συναφώς με τα παραπάνω και από τα όσα προκύπτουν από το νέο νόμο καλεί τους ιδιοκτήτες αυτών των σπιτιών να πληρώσουν εκ νέου υπέρογκα ποσά και όχι για τακτοποίηση αλλά για αναστολή κατεδάφισης. Άρα ποιος ο λόγος να ενταχθεί κάποιος σε αυτό το νόμο;
    • Τα πρόστιμα που αναγράφονται είναι υπερβολικά ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ αν έχουν πληρωθεί και πρόστιμα με 4178/13 . Να προβλεφθεί κάποιος συμψηφισμός.

  • 6 Ιανουαρίου 2019, 16:37 | τσουκαλα ευη

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ
    1) Πρέπει ο κάθε πολίτης ταυτόχρονα με το αίτημα υπαγωγής στις ρυθμίσεις του νόμου να έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει επί της ουσίας τον χαρακτηρισμό της ιδιοκτησίας του, αν αυτός προκύπτει από ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη. Είναι πλέον γνωστό ότι οι πολίτες των οποίων οι ιδιοκτησίες είχαν χαρακτηριστεί δασικές, με βάση ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥΣ δασικούς χάρτες ενώ έφεραν τίτλους ιδιοκτησίας και προσέφυγαν στις επιτροπές του άρθρου 14, αποχαρακτηρίστηκαν άμεσα, διαπιστώνοντας την προχειρότητα και την σωρεία λαθών επί των ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ δασικών χαρτών. Στο νομοσχέδιο χαρακτηρίζονται συλλήβδην όλοι οι ευρισκόμενοι εντός οικιστικών πυκνώσεων καταπατητές, χωρίς διάκριση ανάμεσα σε όσους καταπάτησαν δημόσια γη ή αγόρασαν νόμιμα.
    2) Οι οικιστικές πυκνώσεις δημιουργήθηκαν με συνυπεύθυνη την πολιτεία εδώ και 60 χρόνια (διάνοιξη δρόμων, παροχές ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, οικοδομικές άδειες, νομιμοποιήσεις των ετών ’77, ’83, ’11, ’13, ’17) αν αυτοί οι οικισμοί δεν ρυθμιστούν πολεοδομικά και τώρα πότε θα ρυθμιστούν; Η ομηρία των πολιτών πότε θα λήξει; Αφού ο σκοπός του νομοθέτη είναι η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος θα έπρεπε για να υπαχθεί το ακίνητο στις ρυθμίσεις να υπάρχει ως απαράβατος όρος η ύπαρξη ιδιοκτησίας με νόμιμες διαδοχικές συμβολαιογραφικές πράξεις σε βάθος τουλάχιστον 100 χρόνων.
    3) Οι ιδιοκτησίες εντός των οικιστικών πυκνώσεων για τις οποίες μετά ενδελεχή έλεγχο, αποδειχθεί ότι χαρακτηρίσθηκαν ως δασικές από λάθος που οφείλετω σε ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη, θα πρέπει τα πρόστιμα και τα ποσά νομιμοποιήσεων που έχουν καταβληθεί να συμψηφιστούν με το ενιαίο δασικό πρόστιμο, ως πράξη συγνώμης από την Πολιτεία για την πολύχρονη ταλαιπωρία του πολίτη.
    4) Οι άδειες λυομένων προ του 1975 για να εκδοθούν, απαραίτητο στοιχείο που ζητούσαν οι πολεοδομίες ήταν να υπάρχει βεβαίωση από το δασαρχείο, ότι η περιοχή δεν υπόκειται στη δασική νομοθεσία, σήμερα τα δασαρχεία δεν αναγνωρίζουν αυτά τα πιστοποιητικά λέγοντας ότι είναι βεβαιώσεις πληροφοριακού περιεχομένου!! ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ; Οι δασικές υπηρεσίες για την ίδια ιδιοκτησία για το 1970 δίνουν βεβαίωση ότι δεν είναι δάσος, για το 1982 ότι είναι δάσος, για το 2007 ότι δεν είναι δάσος (γεγονός υπαρκτό) και μετά φταίει ο πολίτης που οικοδόμησε. Σήμερα τιμωρούμεθα για αδίκημα που υποτίθεται ότι διαπράχθηκε πριν την ύπαρξη της σχετικής απαγορευτικής νομοθεσίας. Αφού το ’65 η περιοχή ήταν οικιστική η διοίκηση έδινε άδειες λυομένων και το ’82 η περιοχή χαρακτηρίσθηκε δασική. Το παράδειγμα είναι πραγματικό – περιοχή Πόρτο Ράφτη Αττικής.
    5) Για τις ιδιοκτησίες οι οποίες κηρύχθηκαν αναδασωτέες όχι μετά από απόφαση των επιτροπών του άρθρου 14 αλλά κατευθείαν από τον δασάρχη πρέπει α) να γίνεται επανέλεγχος λόγω συχνών εκβιασμών και β) επειδή ο πολίτης τότε, ποτέ δεν μπορούσε επί της ουσίας να αμφισβητήσει τον αναδασωτέο χαρακτήρα της έκτασής του ακόμα και αν είχε απόλυτο δίκιο, αφού στερείτο του δικαιώματος να προσφύγει στις επιτροπές ΕΔΑ! Θα είναι δίκαιο αυτός που θα μπεί στη ρύθμιση του νόμου, με τον ίδιο τρόπο που ανακαλούνται οι υπόλοιπες διοικητικές πράξεις και αποφάσεις να ανακαλείται και η απόφαση αναδάσωσης για τις ανωτέρω περιπτώσεις.
    6) Θα είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται η μεταβίβαση της ιδιοκτησίας στους πολίτες οι οποίοι διαθέτουν τίτλους και έχουν εξοφλήσει το ενιαίο δασικό πρόστιμο.
    7) Τα 1000 ευρώ βάσει του άρθρου 1 §3 δεν έχουν λόγο είσπραξης αφού δεν θα υπάρχει πολεοδομική συγκρότηση της περιοχής.
    8) Πότε τελικά θα υπάρξει μία τελεσίδικη λύση του προβλήματος των οικιστών επί των ανωτέρω πυκνώσεων; Πόσες φορές ακόμα θα πρέπει να πληρώσουν στο κράτος το ακίνητό τους οι πολίτες; Θα γίνει κάποτε κάτι ώστε ο πολίτης να αποκτήσει εμπιστοσύνη προς το κράτος του;; . Οι οικιστικές πυκνώσεις έχουν απολέσει το δασικό χαρακτήρα τους πριν χρόνια και είναι αδύνατον πλέον να λειτουργήσουν ως δασικά οικοσυστήματα.
    9) Οι ιδιοκτήτες οι οποίοι μετά τον έλεγχο δεν συμπεριληφθούν στις οικιστικές πυκνώσεις θα έχουν το δικαίωμα αντιρρήσεων επί του δασικού χάρτη πριν τη κύρωσή του;
    10) Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλεφθεί χρόνος ώστε να μπορούν να γίνουν διορθώσεις επί των σχεδίων των οικιστικών πυκνώσεων από την Κτηματολόγιο πριν την διόρθωση των δασικών χαρτών.

  • 6 Ιανουαρίου 2019, 16:04 | πετροπουλου μαριαννα

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ
    1) Πρέπει ο κάθε πολίτης ταυτόχρονα με το αίτημα υπαγωγής στις ρυθμίσεις του νόμου να έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει επί της ουσίας τον χαρακτηρισμό της ιδιοκτησίας του, αν αυτός προκύπτει από ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη. Είναι πλέον γνωστό ότι οι πολίτες των οποίων οι ιδιοκτησίες είχαν χαρακτηριστεί δασικές, με βάση ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥΣ δασικούς χάρτες ενώ έφεραν τίτλους ιδιοκτησίας και προσέφυγαν στις επιτροπές του άρθρου 14, αποχαρακτηρίστηκαν άμεσα, διαπιστώνοντας την προχειρότητα και την σωρεία λαθών επί των ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ δασικών χαρτών. Στο νομοσχέδιο χαρακτηρίζονται συλλήβδην όλοι οι ευρισκόμενοι εντός οικιστικών πυκνώσεων καταπατητές, χωρίς διάκριση ανάμεσα σε όσους καταπάτησαν δημόσια γη ή αγόρασαν νόμιμα.
    2) Οι οικιστικές πυκνώσεις δημιουργήθηκαν με συνυπεύθυνη την πολιτεία εδώ και 60 χρόνια (διάνοιξη δρόμων, παροχές ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, οικοδομικές άδειες, νομιμοποιήσεις των ετών ’77, ’83, ’11, ’13, ’17) αν αυτοί οι οικισμοί δεν ρυθμιστούν πολεοδομικά και τώρα πότε θα ρυθμιστούν; Η ομηρία των πολιτών πότε θα λήξει; Αφού ο σκοπός του νομοθέτη είναι η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος θα έπρεπε για να υπαχθεί το ακίνητο στις ρυθμίσεις να υπάρχει ως απαράβατος όρος η ύπαρξη ιδιοκτησίας με νόμιμες διαδοχικές συμβολαιογραφικές πράξεις σε βάθος τουλάχιστον 100 χρόνων.
    3) Οι ιδιοκτησίες εντός των οικιστικών πυκνώσεων για τις οποίες μετά ενδελεχή έλεγχο, αποδειχθεί ότι χαρακτηρίσθηκαν ως δασικές από λάθος που οφείλετω σε ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη, θα πρέπει τα πρόστιμα και τα ποσά νομιμοποιήσεων που έχουν καταβληθεί να συμψηφιστούν με το ενιαίο δασικό πρόστιμο, ως πράξη συγνώμης από την Πολιτεία για την πολύχρονη ταλαιπωρία του πολίτη.
    4) Οι άδειες λυομένων προ του 1975 για να εκδοθούν, απαραίτητο στοιχείο που ζητούσαν οι πολεοδομίες ήταν να υπάρχει βεβαίωση από το δασαρχείο, ότι η περιοχή δεν υπόκειται στη δασική νομοθεσία, σήμερα τα δασαρχεία δεν αναγνωρίζουν αυτά τα πιστοποιητικά λέγοντας ότι είναι βεβαιώσεις πληροφοριακού περιεχομένου!! ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ; Οι δασικές υπηρεσίες για την ίδια ιδιοκτησία για το 1970 δίνουν βεβαίωση ότι δεν είναι δάσος, για το 1982 ότι είναι δάσος, για το 2007 ότι δεν είναι δάσος (γεγονός υπαρκτό) και μετά φταίει ο πολίτης που οικοδόμησε. Σήμερα τιμωρούμεθα για αδίκημα που υποτίθεται ότι διαπράχθηκε πριν την ύπαρξη της σχετικής απαγορευτικής νομοθεσίας. Αφού το ’65 η περιοχή ήταν οικιστική η διοίκηση έδινε άδειες λυομένων και το ’82 η περιοχή χαρακτηρίσθηκε δασική. Το παράδειγμα είναι πραγματικό – περιοχή Πόρτο Ράφτη Αττικής.
    5) Για τις ιδιοκτησίες οι οποίες κηρύχθηκαν αναδασωτέες όχι μετά από απόφαση των επιτροπών του άρθρου 14 αλλά κατευθείαν από τον δασάρχη πρέπει α) να γίνεται επανέλεγχος λόγω συχνών εκβιασμών και β) επειδή ο πολίτης τότε, ποτέ δεν μπορούσε επί της ουσίας να αμφισβητήσει τον αναδασωτέο χαρακτήρα της έκτασής του ακόμα και αν είχε απόλυτο δίκιο, αφού στερείτο του δικαιώματος να προσφύγει στις επιτροπές ΕΔΑ! Θα είναι δίκαιο αυτός που θα μπεί στη ρύθμιση του νόμου, με τον ίδιο τρόπο που ανακαλούνται οι υπόλοιπες διοικητικές πράξεις και αποφάσεις να ανακαλείται και η απόφαση αναδάσωσης για τις ανωτέρω περιπτώσεις.
    6) Θα είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται η μεταβίβαση της ιδιοκτησίας στους πολίτες οι οποίοι διαθέτουν τίτλους και έχουν εξοφλήσει το ενιαίο δασικό πρόστιμο.
    7) Τα 1000 ευρώ βάσει του άρθρου 1 §3 δεν έχουν λόγο είσπραξης αφού δεν θα υπάρχει πολεοδομική συγκρότηση της περιοχής.
    8) Πότε τελικά θα υπάρξει μία τελεσίδικη λύση του προβλήματος των οικιστών επί των ανωτέρω πυκνώσεων; Πόσες φορές ακόμα θα πρέπει να πληρώσουν στο κράτος το ακίνητό τους οι πολίτες; Θα γίνει κάποτε κάτι ώστε ο πολίτης να αποκτήσει εμπιστοσύνη προς το κράτος του;; . Οι οικιστικές πυκνώσεις έχουν απολέσει το δασικό χαρακτήρα τους πριν χρόνια και είναι αδύνατον πλέον να λειτουργήσουν ως δασικά οικοσυστήματα.
    9) Οι ιδιοκτήτες οι οποίοι μετά τον έλεγχο δεν συμπεριληφθούν στις οικιστικές πυκνώσεις θα έχουν το δικαίωμα αντιρρήσεων επί του δασικού χάρτη πριν τη κύρωσή του;
    10) Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλεφθεί χρόνος ώστε να μπορούν να γίνουν διορθώσεις επί των σχεδίων των οικιστικών πυκνώσεων από την Κτηματολόγιο πριν την διόρθωση των δασικών χαρτών.

  • 6 Ιανουαρίου 2019, 16:25 | πετρολουλου μαριαννα

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ
    1) Πρέπει ο κάθε πολίτης ταυτόχρονα με το αίτημα υπαγωγής στις ρυθμίσεις του νόμου να έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει επί της ουσίας τον χαρακτηρισμό της ιδιοκτησίας του, αν αυτός προκύπτει από ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη. Είναι πλέον γνωστό ότι οι πολίτες των οποίων οι ιδιοκτησίες είχαν χαρακτηριστεί δασικές, με βάση ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥΣ δασικούς χάρτες ενώ έφεραν τίτλους ιδιοκτησίας και προσέφυγαν στις επιτροπές του άρθρου 14, αποχαρακτηρίστηκαν άμεσα, διαπιστώνοντας την προχειρότητα και την σωρεία λαθών επί των ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ δασικών χαρτών. Στο νομοσχέδιο χαρακτηρίζονται συλλήβδην όλοι οι ευρισκόμενοι εντός οικιστικών πυκνώσεων καταπατητές, χωρίς διάκριση ανάμεσα σε όσους καταπάτησαν δημόσια γη ή αγόρασαν νόμιμα.
    2) Οι οικιστικές πυκνώσεις δημιουργήθηκαν με συνυπεύθυνη την πολιτεία εδώ και 60 χρόνια (διάνοιξη δρόμων, παροχές ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, οικοδομικές άδειες, νομιμοποιήσεις των ετών ’77, ’83, ’11, ’13, ’17) αν αυτοί οι οικισμοί δεν ρυθμιστούν πολεοδομικά και τώρα πότε θα ρυθμιστούν; Η ομηρία των πολιτών πότε θα λήξει; Αφού ο σκοπός του νομοθέτη είναι η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος θα έπρεπε για να υπαχθεί το ακίνητο στις ρυθμίσεις να υπάρχει ως απαράβατος όρος η ύπαρξη ιδιοκτησίας με νόμιμες διαδοχικές συμβολαιογραφικές πράξεις σε βάθος τουλάχιστον 100 χρόνων.
    3) Οι ιδιοκτησίες εντός των οικιστικών πυκνώσεων για τις οποίες μετά ενδελεχή έλεγχο, αποδειχθεί ότι χαρακτηρίσθηκαν ως δασικές από λάθος που οφείλετω σε ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δασικό χάρτη, θα πρέπει τα πρόστιμα και τα ποσά νομιμοποιήσεων που έχουν καταβληθεί να συμψηφιστούν με το ενιαίο δασικό πρόστιμο, ως πράξη συγνώμης από την Πολιτεία για την πολύχρονη ταλαιπωρία του πολίτη.
    4) Οι άδειες λυομένων προ του 1975 για να εκδοθούν, απαραίτητο στοιχείο που ζητούσαν οι πολεοδομίες ήταν να υπάρχει βεβαίωση από το δασαρχείο, ότι η περιοχή δεν υπόκειται στη δασική νομοθεσία, σήμερα τα δασαρχεία δεν αναγνωρίζουν αυτά τα πιστοποιητικά λέγοντας ότι είναι βεβαιώσεις πληροφοριακού περιεχομένου!! ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ; Οι δασικές υπηρεσίες για την ίδια ιδιοκτησία για το 1970 δίνουν βεβαίωση ότι δεν είναι δάσος, για το 1982 ότι είναι δάσος, για το 2007 ότι δεν είναι δάσος (γεγονός υπαρκτό) και μετά φταίει ο πολίτης που οικοδόμησε. Σήμερα τιμωρούμεθα για αδίκημα που υποτίθεται ότι διαπράχθηκε πριν την ύπαρξη της σχετικής απαγορευτικής νομοθεσίας. Αφού το ’65 η περιοχή ήταν οικιστική η διοίκηση έδινε άδειες λυομένων και το ’82 η περιοχή χαρακτηρίσθηκε δασική. Το παράδειγμα είναι πραγματικό – περιοχή Πόρτο Ράφτη Αττικής.
    5) Για τις ιδιοκτησίες οι οποίες κηρύχθηκαν αναδασωτέες όχι μετά από απόφαση των επιτροπών του άρθρου 14 αλλά κατευθείαν από τον δασάρχη πρέπει α) να γίνεται επανέλεγχος λόγω συχνών εκβιασμών και β) επειδή ο πολίτης τότε, ποτέ δεν μπορούσε επί της ουσίας να αμφισβητήσει τον αναδασωτέο χαρακτήρα της έκτασής του ακόμα και αν είχε απόλυτο δίκιο, αφού στερείτο του δικαιώματος να προσφύγει στις επιτροπές ΕΔΑ! Θα είναι δίκαιο αυτός που θα μπεί στη ρύθμιση του νόμου, με τον ίδιο τρόπο που ανακαλούνται οι υπόλοιπες διοικητικές πράξεις και αποφάσεις να ανακαλείται και η απόφαση αναδάσωσης για τις ανωτέρω περιπτώσεις.
    6) Θα είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται η μεταβίβαση της ιδιοκτησίας στους πολίτες οι οποίοι διαθέτουν τίτλους και έχουν εξοφλήσει το ενιαίο δασικό πρόστιμο.
    7) Τα 1000 ευρώ βάσει του άρθρου 1 §3 δεν έχουν λόγο είσπραξης αφού δεν θα υπάρχει πολεοδομική συγκρότηση της περιοχής.
    8) Πότε τελικά θα υπάρξει μία τελεσίδικη λύση του προβλήματος των οικιστών επί των ανωτέρω πυκνώσεων; Πόσες φορές ακόμα θα πρέπει να πληρώσουν στο κράτος το ακίνητό τους οι πολίτες; Θα γίνει κάποτε κάτι ώστε ο πολίτης να αποκτήσει εμπιστοσύνη προς το κράτος του;; . Οι οικιστικές πυκνώσεις έχουν απολέσει το δασικό χαρακτήρα τους πριν χρόνια και είναι αδύνατον πλέον να λειτουργήσουν ως δασικά οικοσυστήματα.
    9) Οι ιδιοκτήτες οι οποίοι μετά τον έλεγχο δεν συμπεριληφθούν στις οικιστικές πυκνώσεις θα έχουν το δικαίωμα αντιρρήσεων επί του δασικού χάρτη πριν τη κύρωσή του;
    10) Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλεφθεί χρόνος ώστε να μπορούν να γίνουν διορθώσεις επί των σχεδίων των οικιστικών πυκνώσεων από την Κτηματολόγιο πριν την διόρθωση των δασικών χαρτών.

  • 10 Δεκεμβρίου 2018, 19:54 | Κωτσάκης Θεόδωρος

    Πρέπει να υπάρξει ρητή νομοθετική πρόβλεψη στον παρόντα νόμο οι προσωρινά εξαιρεθείσες από την ανάρτηση περιοχές κίτρινου περιγράμματος να μπορούν να υπαχθούν στην παρούσα ρύθμιση περί οικιστικών πυκνώσεων, εφόσον απορριφθούν ως περιοχές υπό ένταξη από την πενταμελή Επιτροπή του 24 Ν. 3889/10, ως έχει τροποποιηθεί από τα 153-155 Ν. 4389/16.
    Πρέπει να διασφαλισθούν τα δικαιώματα των κατοίκων μέσω της δυνατότητας υπαγωγής των εκτάσεών τους στον νόμο περί οικιστικών πυκνώσεων και στην απεικόνισή τους με ιώδες περίγραμμα, εφόσον δεν γίνουν δεκτές με κίτρινο περίγραμμα και εφόσον, βεβαίως, πληρούνται και οι προϋποθέσεις του νόμου περί οικστικών πυκνώσεων.
    Σημειωτέον, ότι ο τρόπος δήλωσης των εποικισμένων εκτάσεων δεν εναπόκειτο στους εκάστοτε κατοίκους αλλά στους οικείους Ο.Τ.Α., συνεπώς είναι επιβεβλημένη η προτεινόμενη ρύθμιση χάριν της ίσης αντιμετώπισης των πολιτών και της αποτελεσματικής προστασίας των δικαιωμάτων τους.
    Η μη δυνατότητα υπαγωγής στον νόμο περί οικστικών πυκνώσεων των τυχόν απορριφθέντων περιοχών κίτρινου περιγράμματος από την πενταμελή Επιτροπή (όποτε και αν αυτή συσταθεί) και η μη απεικόνισή τους με ιώδες περίγραμμα, εφόσον αποβαίνει επιτυχής ο περιγραφόμενος στο παρόν σχέδιο νόμου έλεγχος της πλήρωση των νομίμων προϋποθέσεων, θα συνιστούσε παραβίαση της Αρχής της Ισότητας.

    Ευχαριστώ πολύ.