Αρχική Περιβαλλοντική διαχείριση των περιοχών με οικιστικές πυκνώσεις, ιώδους περιγράμματοςΆρθρο 04 – Απαγόρευση υπαγωγής

Άρθρο 04 – Απαγόρευση υπαγωγής

1. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου δεν υπάγονταιοι οικιστικές πυκνώσεις, που δεν πληρούν τα κριτήρια της παρ. 4 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, μετά τον έλεγχο που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 2.
2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου: α) οι οικιστικές πυκνώσεις που βρίσκονται σε Εθνικούς Δρυμούς, Υγροτόπους με «εθνική σημασία»της ΣύμβασηςΡαμσάρ και σε περιοχές του δικτύου Νatura 2000. Κατ` εξαίρεση, εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος νόμου οικιστικές πυκνώσεις κείμενες εντός εκτάσεων στις οποίες, είτε έχει εξειδικευθεί το ειδικό καθεστώς προστασίας της περιοχής με την έκδοση κανονιστικών πράξεων και επιτρέπεται η δόμηση, είτε δεν έχει εξειδικευθεί το ειδικό καθεστώς προστασίας με την έκδοση κανονιστικών πράξεων και η δόμηση προϋπήρχε της υπαγωγής της περιοχής στο ειδικό καθεστώς προστασίας, β) οι οικιστικές πυκνώσεις κείμενες εντός εκτάσεων που έχουν υπαχθεί στο προστατευτικό καθεστώς της παραγράφου 1 περ β και γ του άρθρου 4 του ν. 998/79 (Α΄ 289).
Σε περίπτωση που μία οικιστική πύκνωση εμπίπτει, κατά ένα τμήμα της μόνο, σε μία εκ των ανωτέρω α) και β) περιπτώσεων, τότε εξαιρείται της υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νόμου, μόνο το τμήμα αυτό, ενώ η μείωση του αριθμού των κτιρίων και του εμβαδού, που αυτά καταλαμβάνουν, δεν αναιρούν την υπαγωγή του υπόλοιπου τμήματος της οικιστικής πύκνωσης στις διατάξεις του παρόντος.
3. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου τα κτίρια και οι συνοδεύουσες αυτά κατασκευές εντός των οικιστικών πυκνώσεων, που εμπίπτουν στις περιπτώσεις δ’,ε, ζ, η, θ, ι, ια, ιγ, ιε, ιστ, ιζ και ιη της παρ. 1 του άρθρου 89 του ν. 4495/2017(Α΄167).Η μείωση του αριθμού των κτιρίων και των συνοδευουσών αυτά κατασκευών, που θα προκύψει μετά τον επιμέρους έλεγχό τους, δεν αναιρεί την υπαγωγή των υπολοίπων κτιρίων και συνοδευουσών κατασκευών στις διατάξεις του παρόντος νόμου.
4. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου τα κτίρια και οι συνοδεύουσες αυτά κατασκευές εντός των οικιστικών πυκνώσεων που βρίσκονται σε δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν συνεπεία πυρκαγιάς και έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες για το λόγο αυτό, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 38 του ν. 998/1979 και σε περιοχές που περιλαμβάνονται σε ρέματα που έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και βρίσκονται εντός Ζώνης Δυνητικού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΚΠ), σύμφωνα με τα εγκεκριμένα από την Εθνική Επιτροπή Υδάτων Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας. Η μείωση του αριθμού των κτιρίων και των συνοδευουσών αυτά κατασκευών, που θα προκύψει μετά τον επιμέρους έλεγχό τους, δεν αναιρεί την υπαγωγή των υπολοίπων κτιρίων και συνοδευουσών κατασκευών στις διατάξεις του παρόντος νόμου.

Σχόλια
  • 8 Ιανουαρίου 2019, 14:52 | Ηλίας Μπούσης

    1. Επειδή η περιοχή της οικιστικής πύκνωσης ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ της ανάρτησης του δασικού χάρτη, συνεπώς χωρίς να έχει κριθεί οριστικά ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης που περιλαμβάνει την οικιστική πύκνωση μέσω των διαδικασιών της ανάρτησης – αντίρρησης – εξέτασής της αντίρρησης από την αρμόδια ΕΠ. Ε.Α. – έκδοσης και ανάρτηση της απόφασης της ΕΠ. Ε. Α. – κύρωση του δασικού χάρτη, αυθαίρετα θεωρείται ως δεδομένο ότι ΑΝΕΤΡΑΠΗ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ.
    2. Επειδή δεν αποδεικνύεται τεκμηριωμένα και ορθώς ελεγμένα η πρότερη δασική μορφή της έκτασης , δεν αποδεικνύεται ότι υπήρχε δασικό ισοζύγιο προ της επεμβάσεως και το οποίο ανετράπη και χρήζει ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ.
    3. Επειδή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου εσφαλμένως θεωρείται ως δεδομένη η πρότερη δασική μορφή των εκτάσεων με τα ιώδη περιγράμματα και αυτομάτως δημιουργούνται τρεις μεγάλες κατηγορίες εκτάσεων του δασικού χάρτη, 1. αυτές με τα θεσμοθετημένα και υπό θεσμοθέτηση όρια (πορτοκαλί και κίτρινα όρια), 2. οι προσωρινά δασικές και μη δασικές για τις οποίες μπορούν να υποβληθούν αντιρρήσεις και 3. οι κατά το παρόν νομοσχέδιο ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΔΑΣΙΚΕΣ των ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ, στις οποίες χρήζει αποκατάστασης το δασικό ισοζύγιο.
    4. Επειδή οι ανωτέρω κατά το παρόν νομοσχέδιο ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΔΑΣΙΚΕΣ των ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ εκτάσεις, θεωρούνται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ΔΗΜΟΣΙΕΣ ( Άρθρο 2 παράγραφος 3 του ν.998/79, και Άρθρο 10 του ν.3208/2003).
    5. Επειδή οι αναρτημένες οικιστικές πυκνώσεις είναι πασιφανές ότι πάσχουν σε σχέση με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010 και η πρόβλεψη που υπάρχει για τις εκτάσεις που δεν θα υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου ως οριστικές είναι κατεδάφιση, η οποία θα αφορά σε εκτάσεις στις οποίες δεν θα έχει κριθεί οριστικά και νόμιμα ο πρότερος δασικός χαρακτήρας.
    6. Επειδή ορίζεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 4 του παρόντος νομοσχεδίου ότι «δεν μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου οι κηρυγμένες λόγω πυρκαγιάς αναδασωτέες εκτάσεις» ενώ δεν γίνεται ρητή αναφορά για την δυνατότητα υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου των αναδασωτέων εκτάσεων λόγω εκχέρσωσης δεδομένου ότι το άρθρο 117 του Συντάγματος δεν κάνει διάκριση μεταξύ των εκχερσωμένων και καμένων δασικών εκτάσεων.
    7. Επειδή η τεσσαρακονταετή και εικοσιπενταετή εξαίρεση από την κατεδάφιση, δεδομένου της καταβολής του ενιαίου δασικού προστίμου + των ποσών που αφορούν σε διοικητικές κυρώσεις της δασικής νομοθεσίας + των ποσών για τακτοποίηση στους νόμους περί αυθαιρέτων, δεν δημιουργεί καμιά ασφάλεια δικαίου στον πολίτη παρά φαντάζει μόνο, ως ένα ακόμη εισπρακτικό μέτρο με αβέβαιη εξέλιξη διοικητική και ιδιοκτησιακή.
    8. Επειδή ο διαχωρισμός των πολιτών σε παραβάτες προ του 1975 που εξαιρούνται της κατεδάφισης για 40 χρόνια και μετά του 1975 για 25 χρόνια, ενώ είναι πολλές φορές αδύνατο να αποδειχθεί ο χρόνος με αεροφωτογραφίες ή άλλα στοιχεία, ενισχύει ακόμη περισσότερο την ανασφάλεια του πολίτη και την διαφαινόμενη με τις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις ανεπάρκεια της πολιτείας δεδομένου ότι ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να γίνει από την διοίκηση κι όχι να προσκομίζετε ως στοιχείο από τον διοικούμενο.
    9. Επειδή η τεχνική έκθεση του άρθρου 7 παράγραφος 1ε) που θα τεκμηριώνει/ τα στοιχεία της εκχέρσωσης και την χρονολογία εκχέρσωσης της έκτασης είναι αντικείμενο και του ιδιώτη δασοπόνου.
    10. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: η απόσυρση του παρόντος νομοσχεδίου και η κατάθεση νέου, με την προϋπόθεση ότι θα κριθεί οριστικά ο δασικός ή μη χαρακτήρας των οικιστικών πυκνώσεων και δεν θα θεωρείται δεδομένος όπως θεωρείται με το παρόν και θα λύνεται το ιδιοκτησιακό ζήτημα των εκτάσεων αυτών.

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 12:17 | ΠΕΤΡΟΣ ΣΑΝΤ

    «Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου τα κτίρια και οι συνοδεύουσες αυτά κατασκευές εντός των οικιστικών πυκνώσεων που βρίσκονται σε δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν συνεπεία πυρκαγιάς και έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες για το λόγο αυτό»

    Η παράγραφος αυτή θα πρέπει να εξαφανιστεί. Η κήρυξη αναδασωτέας μίας περιοχής με οικιστικό χαρακτήρα αποτελεί εκ προοιμίου παράδοξο. Οι δρόμοι και τα κτίρια ΔΕΝ αποτελούν δάσος για να κηρυχθούν αναδασωτέα. Απαιτείται Ρεαλισμός….

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 11:02 | Φ.Βρεττού

    Άρθρο 4 παρ. 2α: Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 πρέπει να επικαιροποιηθεί ακολουθώντας την ισχύουσα διατύπωση του ν. 3937/2011 για τις προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα. Ενδεικτικά προβλήματα: ο όρος «εθνικός δρυμός» έχει καταργηθεί και αντικατασταθεί με τον όρο «εθνικό πάρκο», δεν γίνεται αναφορά στις «περιοχές προστασίας της φύσης», όπως η περίπτωση της Περιοχή Προστασίας της Φύσης Λίμνης Καστοριάς που έχει συσταθεί με π.δ. βάσει των ίδιων διατάξεων του ν. 3937/11. Ακόμη, το άρθρο θα πρέπει να συμπεριλάβει τους οικοτόπους προτεραιότητας εκτός περιοχών Natura που προστατεύονται από την ίδια Οδηγία, την 92/43/ΕΟΚ. Προτεινόμενη διατύπωση: «Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου α) οι οικιστικές πυκνώσεις που βρίσκονται εντός ορίων προστατευόμενων περιοχών του άρθρου 3 του ν.3937/2011, σε υγροτόπους διεθνούς σημασίας (υγρότοποι Natura)και σε οικοτόπους προτεραιότητας του δικτύου Natura2000.»
    Άρθρο 4 παρ. 2α: Θα πρέπει να γίνει αναφορά στη οριζόντια ρύθμιση δόμηση αρτιότητας εκτός σχεδίου μέσα σε περιοχές του δικτύου Natura2000 της παρ.2α του άρθρου 9 του 3937/2011 Προτείνεται η συμπλήρωση: «Κατ` εξαίρεση, εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος νόμου οικιστικές πυκνώσεις κείμενες εντός εκτάσεων στις οποίες, είτε έχει εξειδικευθεί το ειδικό καθεστώς προστασίας της περιοχής με την έκδοση κανονιστικών πράξεων και επιτρέπεται η δόμηση, είτε δεν έχει εξειδικευθεί το ειδικό καθεστώς προστασίας με την έκδοση κανονιστικών πράξεων και η δόμηση προϋπήρχε της υπαγωγής της περιοχής στο ειδικό καθεστώς προστασίας. Ειδικά για τις περιπτώσεις οικιστικών πυκνώσεων σε περιοχές του δικτύου Natura2000, αυτές θα πρέπει να τηρούν τα όρια αρτιότητας που προβλέπει το άρθρο 9 του ν.3937/2011 (ΦΕΚ Α’ 60/31.3.2011) για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας»
    Άρθρο 4 παρ. 2β: Προτείνεται να συμπεριληφθεί και η περίπτωση γ’ του άρθρου 4 του ν.998/79 για τα εκμεταλλεύσιμα ή παραγωγικά δάση και δασικές εκτάσεις.
    Άρθρο 4 παρ. 3: πρόκειται για τις περιπτώσεις της παραγράφου 2 όχι της 1, του άρθρου 89 του ν.4495/2017.
    Άρθρο 4 παρ. 4: Η εξαίρεση των αναδασωτέων λόγω πυρκαγιάς εκτάσεων σε αντιδιαστολή με τις αναδασωτέες από εκχερσώσεις είναι άστοχη, καθώς δεν τεκμηριώνεται από τη διατύπωση του άρθρου, την αιτιολογική έκθεση του σ.ν., ή τις αρχές της δασικής επιστήμης. Τίθεται θέμα ισονομίας μεταξύ των αυθαιρετούχων σε αναδασωτεές από πυρκαγιά και των αυθαιρετούχων σε αναδασωτέες από εκχέρσωση. Σε περίπτωση που δεν τηρηθούν οι προθεσμίες για τις Α/Φ που λαμβάνονται υπόψη, που έχει συμβεί στην περίπτωση των πολεοδομικών αυθαιρέτων, η εξαίρεση εισάγει τον κίνδυνο ενθάρρυνσης εμπρησμών προκειμένου να ενταχθούν νέα δασικά αυθαίρετα στις ευνοϊκές διατάξεις του σ.ν.. Προτείνεται η διαγραφή της σχετικής αναφοράς από το σχέδιο νόμου.

  • 8 Ιανουαρίου 2019, 10:39 | WWF Ελλάς

    Οι διατάξεις του άρθρου 4 για την απαγόρευση υπαγωγής αυθαιρέτων εντός προστατευόμενων περιοχών μόνο ως περιβαλλοντική ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί: τα μέτρα προστασίας περιοχών, όπως αυτά διατυπώνονται στα αντίστοιχα διατάγματα, βασίζονται σε μελέτες για τις οικολογικές αντοχές των σημαντικών αυτών τόπων φυσικής κληρονομίας της χώρας. Η απουσία οποιασδήποτε εκτίμησης για την περιβαλλοντική επίπτωση της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων και της αστικοποίησης των περιοχών αυτών αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη οπισθοδρόμηση για το εθνικό περιβαλλοντικό κεκτημένο.
    Τα κριτήρια καθορισμού της οικιστικής πύκνωσης παραμένουν όπως θεσπίσθηκαν εξ αρχής. Επομένως, κάθε άτυπη συγκέντρωση 50 τουλάχιστον κτιρίων, οιουδήποτε μεγέθους, μορφής ή χρήσης (π.χ. κατοικία, αποθήκη, σταύλος κ.λπ.) μέσα σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση μπορεί να αποτελέσει «οικιστική πύκνωση».
    • 4 παρ. 2: Η συγκεκριμένη διατύπωση είναι αόριστη, στο μέτρο που δεν εξειδικεύει την έννοια της δόμησης, η οποία μπορεί να αναφέρεται στη διάσπαρτη εκτός σχεδίου δόμηση που χαρακτηρίζει το σύνολο της ελληνικής υπαίθρου. Παρέχει δε δυνατότητα κατ’ εξαίρεση δημιουργίας οικιστικών πυκνώσεων και με λιγότερα από 50 κτίσματα. Το ίδιο ισχύει και με τις ρυθμίσεις των επόμενων παραγράφων 3 και 4, όπου ο αποκλεισμός των κτιρίων ορισμένων ειδικών κατηγοριών δεν εμποδίζει την προσμέτρησή τους (ίσως και με την αναλογούσα σε αυτά επιφάνεια) για τη συμπλήρωση του κατώτατου αριθμού κτισμάτων που απαιτείται για τη δημιουργία μιας οικιστικής πύκνωσης.
    • 4 παρ. 3: Δια της εις άτοπον απαγωγής προκύπτει ότι στις διατάξεις του νομοσχεδίου υπάγονται όχι μόνο οι αυθαίρετες κατασκευές που βρίσκονται σε δάση και δασικές εκτάσεις αλλά και εκείνες που βρίσκονται εντός αναδασωτέων περιοχών (εκτός αν η καταστροφή τους προκλήθηκε από πυρκαγιά).

  • 7 Ιανουαρίου 2019, 09:01 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΛΛΙΝΟΣ

    Στα πλαίσια του παρόντος νόμου θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη όχι μόνο για τα κτίσματα τα οποία είναι εντός δασικών εκτάσεων χωρίς οικοδομικές άδειες και αποτελούν οικιστικές πυκνώσεις αλλά και για τα κτίσματα τα οποία έχουν κατασκευασθεί με νόμιμες οικοδομικές άδειες από τα αρμόδια Πολεοδομικά γραφεία, και σύμφωνα με το άρθρο 154 του Ν.4389/2016 «Εκτάσεις που έχουν απωλέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11.6.1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 του ν. 998/1979 και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες.
    Επίσης δεν γίνεται να ομαδοποιούνται μαζί σε ένα νομοσχέδιο οι καταπατητές δημόσιας έκτασης και οι έχοντες αποδείξει ότι το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου επί των χαρακτηρισμένων δασικών εκτάσεων δεν υφίσταστε και έχουν επίλυση το ιδιοκτησιακό καθεστώς επι των ακινητων τους δια μέσου την διαδικασίας του κτηματολογίου. Σε αυτή την περίπτωση ο πολίτης δεν θα μπορεί να μεταβίβασή το ακίνητο του?
    Τα 1000 ευρώ βάσει του άρθρου 1 §3 δεν έχουν λόγο είσπραξης αφού δεν θα υπάρχει πολεοδομική συγκρότηση της περιοχής.
    Οι ιδιοκτήτες οι οποίοι μετά τον έλεγχο δεν συμπεριληφθούν στις οικιστικές πυκνώσεις θα έχουν το δικαίωμα αντιρρήσεων επί του δασικού χάρτη πριν τη κύρωσή του;
    Οι διορθώσεις επί των σχεδίων των οικιστικών πυκνώσεων από την Κτηματολόγιο πρέπει χρονικά να γίνουν ταυτόχρονα με την διόρθωση των δασικών χαρτών.

  • 2 Ιανουαρίου 2019, 14:31 | ΙΩΑΝΝΗΣ

    Θα ήθελα να θέσω υπόψιν και το εξής ζήτημα: ως γνωστόν, μη υφισταμένων μέχρι σήμερα δασικών χαρτών, ο χαρακτηρισμός των σχετικών περιοχών κατά νόμον ανήκε στα κατά τόπους αρμόδια Δασαρχεία, τα οποία επιλαμβάνονταν είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήσεως ενδιαφερομένου. Αυτό είχε ως συνέπεια, δυστυχώς, το ότι αρκετοί απέκτησαν καλή τη πίστει ένα ακίνητο (πολλές φορές με κτίσμα εντός αυτού), σε περιοχή που, ενώ κατά τον χρόνο κτήσεως δεν ήταν χαρακτηρισμένη ως δάσος/δασική έκταση ή αναδασωτέα, μεταγενεστέρως απέκτησε τέτοιου είδους χαρακτηρισμό, με προφανέστατες βλαβερές συνέπειες για τους καλόπιστους αποκτήσαντες, οι οποίοι βρέθηκαν προ δυσάρεστης εκπλήξεως. Η τέτοιου είδους δυσάρεστη έκπληξη επιτείνεται από το ότι ανεγερθέντα κτίσματα σε τέτοιου είδους ακίνητα, υπαχθέντα (είτε από αυτούς που τα πώλησαν είτε από εκείνους που τα απέκτησαν) στις διατάξεις των Ν. 4014/2011 και Ν. 4178/2013, κινδυνεύουν από τον μεταγενέστερο χαρακτηρισμό των ακινήτων τους ως δασών/δασικών εκτάσεων ή αναδασωτέων με πλήρη αναίρεση της υπαγωγής τους στις διατάξεις των ανωτέρω νόμων και της κατ’ αυτόν τον τρόπο «τακτοποίησής» τους, ώστε πολλοί ιδιοκτήτες και μάλιστα καλόπιστοι θα βρεθούν «στον αέρα».
    Θα ήταν, επομένως, σκόπιμο, κατεξοχήν για λόγους επιείκειας προς τέτοιου είδους καλόπιστους αγοραστές, να προβλεφθεί ότι αγοραστές ακινήτων, με νόμιμο τίτλο, τα οποία κατά τον χρόνο αγοράς τους δεν είχαν χαρακτηριστεί ως δάση/δασικές εκτάσεις ή αναδασωτέα και υπήχθησαν (ως προς τα ανεγερθέντα σε αυτά κτίσματα) στις διατάξεις των Ν. 4014/2011 και Ν. 4178/2013, να μπορούν να υπαχθούν και αυτά στις διατάξεις του νομοσχεδίου και να εξαιρούνται της κατεδάφισης με τη δυνατότητα καταβολής σχετικού προστίμου/παραβόλου.

  • 27 Δεκεμβρίου 2018, 11:35 | Ιωαννης Φωτάκης

    ..να γιατί δεν υπογράφονται ΠΔ που η διαβούλευση τους έληξε τον Αύγουστο του 2016, για Εθνικά Πάρκα. Το CoE ας μην έχει άλλη άποψη…

  • 11 Δεκεμβρίου 2018, 15:05 | ΙΩΑΝΝΗΣ

    Μήπως η πρόβλεψη του νομοσχεδίου περί μη υπαγωγής στις διατάξεις του οικιστικών πυκνώσεων «… που δεν πληρούν τα κριτήρια της παρ. 4 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010…» αφήνει εκτός ρυθμίσεως ιδιαιτέρως μεγάλο αριθμό κατασκευών/κτιρίων και, ως εκ τούτου, σημαντικό αριθμό υφιστάμενων συνοικισμών/οικιστικών πυκνώσεων, ώστε -προκειμένου να ενταχθούν και αυτοί σε κάποιο καθεστώς νομιμότητας και συνεπώς ελέγχου- να πρέπει να υιοθετηθούν επιεικέστερα κριτήρια για την υπαγωγή και αυτών των περιπτώσεων στο νέο νομοθέτημα;

  • 11 Δεκεμβρίου 2018, 15:39 | ΙΩΑΝΝΗΣ

    Μήπως η πρόβλεψη της παραγράφου 1 περί μη υπαγωγής στις διατάξεις του νόμου οικιστικών πυκνώσεων «…που δεν πληρούν τα κριτήρια της παρ. 4 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010…», αφήνει εκτός μεγάλο αριθμό κατασκευών (και αντίστοιχο αριθμό μικρότερης εκτάσεως συνοικισμών/οικιστικών πυκνώσεων), ώστε να πρέπει να αμβλυνθούν τα σχετικά κριτήρια επί το επιεικέστερον;

Σχόλια