Άρθρο 44: Πληρεξουσιότητα

Στο άρθρο 27 του π.δ. 18/1989 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«Γενικό πληρεξούσιο η ισχύς του οποίου έχει παύσει κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 97 παρ. 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δεν λαμβάνεται υπόψη για τη νομιμοποίηση του διαδίκου, έστω και αν ίσχυε κατά το χρόνο ασκήσεως του ενδίκου μέσου

  • Γιατί τίθενται τέτοιες περιττές και όλως γραφειοκρατικές διατάξεις σε σχέση με την πληρεξουσιότητα, που δίνουν την εντύπωση ότι ο μόνος σκοπός τους είναι να εκμεταλλευθούν την πιθανή κόπωση του διαδίκου;

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 06:09 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ

    Το θέμα της Πληρεξουσιότητας,ειδικά στον ΑΠ είναι σοβαρότατο γιατι η έλλειψη πληρεξουσιότητας οδηγεί στο να εκδίδονται αποφάσεις που ,λόγω της έλλειψης αυτής δεν απορρίπτουν την αναίρεση αλλά θεωρούν τη συζήτηση απαράδεκτη….έτσι ώστε ο αμοιρος αντίδικος να αναγκάζεται με επανηλειμένες δίκες να προσπαθεί να τελειώσει μιά υπόθεση που δεν τελειώνει….ποτέ,καταβάλλοντας κάθε φορά το υψιλό κόστος παράστασης δικηγόρου που φθάνει να καλύπτει ακόμα και την απάίτηση.
    Πρέπει λοιπόν κατά τη γνώμη μου .αλλά και κατά την γνώμη και άλλων εμείρων συναδέλφων μου αλλά και Αρειοπαγιτών τουλάχιτον στη διαδικασία της αναιρέσεως να μήν γίνεται δεκτή η κατάθεσή της αν δεν συνοδεύεται με συμβολαιογραφικό Πληρεξούσιο που να καλύπτει την κατάθεση αλλά και την συζήτηση της υπόθεσης .Με άδεια μόνο του Δικαστηρίου η κατάθεση του Πληρεξουσίου θα μπορεί να γίνει μέσα σε κάποια μικρή προθεσμία.Στους Πληρεξουσίους Δικηγόρους θα πρέπει στη συνέχεια να γίνωνται ,υποχρεωτικά όλες οι περαιτέρω κοινοποιήσεις που αφορούν την υπόθεση(προσδιορισμός αναίρεσης από αναιρεσίβλητο-κλήσεις από ματαίωση -αναβολές -απεργίες κλπ).Η πληρεξουσιότητα μπορεί να αλλάξει μόνο και εφ όσον ο αναιρεσίων επιδόσει με εξώδικη δήλωση το νέο συμβολαιογραφικό Πληρεξούσιο με το οποίο αφ ενός θα καταργεί τους προηγούμενους δικηγόρους του και θα ορίζει νέους ,ώστε ο αντίδικός του να μπορεί σε αυτούς να κάνει τις νέες τυχόν επιδόσεις