Άρθρο 18: Κήρυξη αλλοδαπού τίτλου εκτελεστού στην Ελλάδα

Το άρθρο 905 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Με την επιφύλαξη αυτών που ορίζουν διεθνείς συμβάσεις μπορεί να γίνει στην Ελλάδα αναγκαστική εκτέλεση βασισμένη σε αλλοδαπό τίτλο από τότε που θα τον κηρύξει εκτελεστό με διαταγή του δικαστή του μονομελούς πρωτοδικείου της περιφέρειας όπου βρίσκεται η κατοικία και, αν δεν έχει κατοικία, η διαμονή του οφειλέτη και, αν δεν έχει ούτε διαμονή, του δικαστή του μονομελούς πρωτοδικείου της πρωτεύουσας του κράτους.
2. Ο δικαστής του μονομελούς πρωτοδικείου, κηρύσσει εκτελεστό τον αλλοδαπό τίτλο, εφόσον είναι εκτελεστός κατά το δίκαιο του τόπου όπου εκδόθηκε και δεν είναι αντίθετος προς τα χρηστά ήθη ή προς τη δημόσια τάξη.
3. Αν ο αλλοδαπός τίτλος είναι δικαστική απόφαση, για να κηρυχθεί εκτελεστός πρέπει να συντρέχουν και οι όροι του άρθρου 323 αριθ.2 έως 5.
4. Οι διατάξεις των παρ. 1 έως 3 εφαρμόζονται και για την αναγνώριση δεδικασμένου από απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου που αφορά την προσωπική κατάσταση.
5. Τη διαταγή των παραγράφων 1 έως 3 ανακόπτει ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου αυτός που έχει έννομο συμφέρον».

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 22:43 | Ελένη Σ.

    Η ρύθμιση είναι εξαιρετικά πρόχειρη και ελλιπής και φυσικά δεν προάγει αποτελεσματικά την κυκλοφορία του αλλοδαπού τίτλου. Πρέπει να τεθεί προθεσμία για την άσκησή της ανακοπής, να ορισθεί το κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο καθώς και η διαδικασία εκδίκασης. Περαιτέρω πρέπει να οριοθετηθεί αυστηρά το αντικείμενο της δίκης της ανακοπής.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 22:21 | Νίκος Ζ.

    Πολύ εύστοχη ρύθμιση. Αντίστοιχες διαδικασίες εφαρμόζονται στα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ και καλύπτεται πλέον το χρονικό έλλειμα για την κήρυξη εκτελεστών στην Ελλάδα αποφάσεων κατά τους κανονισμούς Βρυξέλλες Ι και ΙΙ.
    Για την πληρότητα της ρύθμισης θα έπρεπε να διευκρινιστεί ότι το Μονομελές Εφετείο κρίνει απλώς τη συνδρομή ή μη των όρων των παρ. 2 και 3.