Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 06: Καθ’ ύλη αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων

Άρθρο 06: Καθ’ ύλη αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων

1. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 9 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Δεν συνυπολογίζονται οι παρεπόμενες αιτήσεις για καρπούς, τόκους και έξοδα , καθώς και η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη όταν σωρεύονται με άλλες αξιώσεις».
2. Στο άρθρο 17 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται περίπτωση 1 ως εξής και οι περιπτώσεις 1, 2 και 3 αναριθμούνται σε 2, 3 και 4 αντίστοιχα:
«1) το διαζύγιο, η ακύρωση του γάμου, η αναγνώριση της ύπαρξης ή της ανυπαρξίας του γάμου, οι σχέσεις των συζύγων κατά τη διάρκεια του γάμου, οι οποίες πηγάζουν απ’ αυτόν, καθώς και εκείνες της παραγράφου 1 του άρθρου 614».
3. Η παράγραφος 1 του άρθρου 94 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Στα πολιτικά δικαστήρια και για την κατάρτιση της έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο».

Σχόλια
  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 12:31 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Η πρόταση για μη συνυπολογισμό στο αντικείμενο της διαφοράς της χρηματικής ικανοποίησης και της ψυχικής οδύνης μπορεί να οδηγήσει σε άτοπα όταν π.χ σε ένα θανατηφόρο τροχαίο ζητείται μόνο αποζημίωση για το καταστραφέν όχημα και ψυχική οδύνη.Νομίζω ότι ήδη αντιμετωπίζεται επαρκώς το πρόβλημα με την υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:51 | Πασχάλης

    Ως προς το άρθρο 6 παρ. 3 του σχεδίου νόμου:
    Γενικά το άρθρο 94 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας πρέπει ν’ αντικατασταθεί ως εξής:
    ΑΡΘΡΟ 94
    1. Στα πολιτικά δικαστήρια,ενώπιον των δικαστών των πολιτικών δικαστηρίων και στην διαδικασία κατάρτισης έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου, οι διάδικοι έχουν την υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο.
    2. Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου μόνο στις εξής περιπτώσεις: α) στις διαφορές ενώπιον του Ειρηνοδικείου, των οποίων το αντικείμενο, κατά το άρθρο 466 ΚΠολΔ, θεωρείται μικροδιαφορά, καθώς και στα ασφαλιστικά μέτρα αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου και β) για ν’ αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος.
    3. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 ο δικαστής έχει το δικαίωμα, εκτιμώντας τις ιδιαίτερες περιπτώσεις, να υποχρεώσει τον διάδικο να προσλάβει δικηγόρο.

    ΑΙΤΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ:
    Με τη συνεχή αύξηση της υλικής αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων που ανέρχεται ήδη στο ποσό των 20.000 Ευρώ, καθώς και με την υπαγωγή στο Δικαστήριο αυτό της εκδίκασης και σωρείας άλλων διαφορών, καθίσταται προφανές ότι συντριπτικά μεγάλο ποσοστό του όγκου των υποθέσεων των πολιτικών δικαστηρίων, ιδιαίτερα στα επαρχιακά Πρωτοδικεία, θα εκδικάζεται πλέον, σε πρώτο βαθμό, από τα Ειρηνοδικεία. Μετά μάλιστα τη μεταβολή που επήλθε με το άρθρο 3 παρ. 2 ν. 3472/2006 (ΦΕΚ Α΄135/4.7.2006) παρέχεται η δυνατότητα για ορθολογικότερη αξιοποίηση των Ειρηνοδικείων, καθώς και των υποθέσεων που εκδικάζονται από τα Ειρηνοδικεία, αφού το φαινόμενο της εκδίκασης ελάχιστου αριθμού υποθέσεων από ένα Ειρηνοδικείο και μεγάλου αριθμού υποθέσεων από ένα άλλο Ειρηνοδικείο στον ίδιο Νομό ή στο ίδιο Πρωτοδικείο, μπορεί να εκλείψει με μια ορθολογική κατανομή και εκδίκαση των υποθέσεων σ’ αυτά.
    Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ, στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι υποχρεούνται να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο, ενώ επιτρέπεται η παράστασή τους χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο στα Ειρηνοδικεία, στα ασφαλιστικά μέτρα και σε περιπτώσεις αποτροπής επικείμενου κινδύνου.
    Δυστυχώς, αρκετοί δικηγόροι, ενώ συντάσσουν αυτοί τα δικόγραφα που απευθύνονται στα Ειρηνοδικεία , υπό την επίφαση της νομιμότητας που τους παρέχει η παραπάνω διάταξη του άρθρου 94 παρ. 2α ΚΠολΔ, δεν τα υπογράφουν οι ίδιοι, αλλά είτε θέτουν την υπογραφή του εντολέα τους, είτε του υποδεικνύουν να τα υπογράψει αυτός, αποφεύγοντας έτσι την καταβολή, μέσω των προκαταβαλλομένων εξόδων δίκης από τους Δικηγορικούς Συλλόγους, με την έκδοση των γραμματίων είσπραξης αυτών, κατά την κατάθεση των αντίστοιχων δικογράφων, του παρακρατουμένου και αποδιδομένου στο Δημόσιο από τους Δικηγορικούς Συλλόγους φόρου (ίσου με ποσοστό 15% επί της αναγραφομένης δικηγορικής αμοιβής), ΦΠΑ 23% (αφού δίδεται η δυνατότητα μη έκδοσης ΑΠΥ για υποθέσεις που οι δικηγόροι δεν φαίνονται παριστάμενοι σε δικαστήρια) των δικαιωμάτων υπέρ του ΕΤΑΑ (Ταμείο Νομικών – ΚΕΑΔ – ΤΥΔΕ), των Δικηγορικών Συλλόγων, των Ταμείων Προνοίας ή των Λογαριασμών Ενίσχυσης και Αλληλοβοηθείας των Δικηγόρων (Λ.Ε.Α.Δ.), αλλά και των διανεμητικών λογαριασμών των Δικηγορικών Συλλόγων, καταβολές που γίνονται με την επικόλληση των αντιστοίχων ενσήμων ή με παρακράτηση των ποσών μέσω των γραμματίων προκαταβολής δικαστικών εξόδων. Είναι βέβαιο ότι το φαινόμενο αυτό θα εξακολουθήσει να συμβαίνει. Με τον τρόπο αυτό, αφενός δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, λόγω της μη πληρωμής των παραπάνω δαπανών και της αποκόμισης μεγαλύτερου οικονομικού οφέλους, αφετέρου στερούν το Δημόσιο, τους Δικηγορικούς Συλλόγους, τα ταμεία αλληλοβοήθειας (ΛΕΑΔ, διανεμητικοί λογαριασμοί) και τα ασφαλιστικά Ταμεία, από αναγκαία για την εκτέλεση των σκοπών τους έσοδα, ενώ συμβάλλουν στη δημιουργία μιας εικόνας απαξιωτικής, τόσο για τους δικηγόρους στο σύνολό τους, όσο και για την αξία και σημασία του δικηγορικού λειτουργήματος. Με την τελευταία αύξηση της υλικής αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων και την συνακόλουθη αύξηση του αριθμού των κατατιθέμενων εισαγωγικών δικογράφων (αγωγών, κλήσεων) η κατάσταση προσέλαβε ανησυχητικές διαστάσεις, οι οποίες θα ενταθούν ακόμη περισσότερο με την υπό ψήφιση υπαγωγή σωρείας υποθέσεων στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων.
    Επίσης, το ίδιο συμβαίνει και σε πάρα πολλές περιπτώσεις συζήτησης αιτήσεων και αγωγών στα Δικαστήρια, όταν δεν απαιτείται διαδικασία εξέτασης μαρτύρων (όπου φυσικά είναι απαραίτητη «από τα πράγματα» η παράσταση Δικηγόρου). Ενώ οι δικηγόροι βρίσκονται μαζί με τους διαδίκους στο ακροατήριο, δηλώνουν (χωρίς να παρίστανται) ότι «οι διάδικοι παρίστανται αυτοπρόσωπα» και παραδίδουν οι ίδιοι (οι Δικηγόροι) τα απαιτούμενα σχετικά επί της έδρας, με αποτέλεσμα να επέρχονται όσα προαναφέρονται και για τις καταθέσεις των δικογράφων.Δεν είναι δυνατό να θεωρεί κανείς στην σημερινή εποχή, ότι είναι δυνατό να συντάσσει μόνος του ο,μη έχων νομικές γνώσεις, διάδικος δικόγραφα και εν γένει νομικά κείμενα και πολύ περισσότερο να ανταπεξέρχεται μόνος του στην διαδικασία διεξαγωγής δίκης
    Με την προτεινόμενη τροποποίηση το φαινόμενο αυτό θα εκλείψει σε απολύτως ικανοποιητικό βαθμό, προς όφελος του Κράτους, των ασφαλιστικών Ταμείων, των Δικηγορικών Συλλόγων, των Ταμείων Προνοίας Δικηγόρων και των Ταμείων Αλληλοβοηθείας των Δικηγορικών Συλλόγων, αλλά και των ιδίων των δικηγόρων στο σύνολό τους, ενώ στις υποθέσεις με μικρό αντικείμενο (μικροδιαφορές), που η πρόσληψη δικηγόρου θα είναι ασύμφορη από οικονομική άποψη, θα παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους – ενάγοντες να υπογράφουν οι ίδιοι τα εισαγωγικά δικόγραφα, είτε και να παρίστανται αυτοπρόσωπα στις σχετικές δίκες, όπως και στις περιπτώσεις ασφαλιστικών μέτρων αρμοδιότητας ειρηνοδικείου, όπου οι περισσότερες εξ αυτών αφορούν περιπτώσεις προσβολής ή διατάραξης νομής και παραγράφονται εντός έτους από την τέλεσή τους, κατά κανόνα δε η οικονομική αξία του αντικειμένου τους είναι χαμηλή.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 04:11 | Φαίδων

    δηλαδή σχεδόν όλα τα θανατηφορά τροχαία, υποθέσεις ιατρικών σφαλμάτων, προσβολών διά του τύπου, ναυάγια, κατασκευαστικά ελαττώματα,εργατικά, ολόκληρη η Εκουσία θα δικάζονται απο Ειρηνοδίκες δεν ξέρω τι θα δικάζει το Μονομελές Τακτική ή ειδική ή Εκουσία, ή και το Πολυμελές… είναι δυνατόν?/??????????????????????????????? και οι εφέσεις κατα αυτών των αποφάσεων απο Μονομελή Πρωτοδικεία που στελεχώνονται απο δικαστές που δεν έχουν ακόμη την εμπειρία και την εξιδείκευση… .. δεν ξέρω αν αυτό το νομοσχέδιο θα συνεχίσει να έχει αυτόν τον προσβλητικό για όλους μας τίτλο αλλά το επόμενο σίγουρα θα έχει ως τιτλο «για την καταπολέμηση των φαινομένων κακοδίκίας»

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 21:05 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Σωστή η διάταξη αλλά όπως και το όλο νομοσχέδιο δε θα λειτουργήσει χωρίς τη στελλεχωση ειρηνοδικείου. Γενικά ορθή η αποσυμφόρηση Πολυμελών (πολιτικών) δικαστηρίων

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 11:02 | Δρακούλης Δρακουλόγκωνας

    κ. Γεωργουλέα, συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρησή Σας και της έδωσα θετική ψήφο. Πλην όμως έχω να παρατηρήσω ότι η «τεχνητή» διόγκωση των κονδυλίων, δυστυχώς, δεν είναι τίποτε άλλο από «νόμιμη άμυνα» δηλαδή, προσπάθεια για ταχύτερη δικάσιμο, ορθότερη κρίση και έκδοση απόφασης εξοπλισμένης με το σύνολο των ενδίκων μέσων. Μην κατηγορείται τους Δικηγόρους όταν απλά προσπαθούν να προστατεύσουν τον φουκαρά πολίτη.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 10:47 | Κώστας

    Ενόψει της αύξησης της καθ’ ύλην αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων, ενόψει της συσσώρευσης πολλών χιλιάδων Αιτήσεων στα Ειρηνοδικεία για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ενόψει του μεγάλου αριθμού των κενών οργανικών θέσεων (τακτικών και έκτακτων) στα Ειρηνοδικεία, ενόψει των πολλών και εύλογων παραπόνων των πολιτών για την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης, ενόψει του ότι δεν ενδείκνυται για λόγους οικονομίας (δαπάνες διεξαγωγής διαγωνισμού) και για λόγους καθυστέρησης του διαγωνισμού (αποτελέσματα – δημοσιεύσεις – προθεσμίες – κοινοποιήσεις κ.λ.π.), η προκήρυξη και διεξαγωγή νέου διαγωνισμού Ειρηνοδικών, κ.λ.π.
    Για όλους τους λόγους αυτούς θα πρέπει να ορισθεί ως βάση εισαγωγής στον τελευταίο διαγωνισμό Ειρηνοδικών ο βαθμός έξι (6).

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 17:06 | Ζήσης Δουγαλής

    Είναι προφανές ότι με τον μη συνυπολογισμό του αιτήματος χρηματικής ικανοποίησης στην αξία του αντικειμένου της δίκης, επιχειρείται η δραστική αφαίρεση αυτοκινητιστικών υποθέσεων από τα Πρωτοδικεία και η υπαγωγή τους στα Ειρηνοδικεία.
    Ενδεχομένως να είναι σωστό, αφού τα Ειρηνοδικεία ήδη έχουν αποκτήσει εμπειρία και εξοικίωση, αφού δικάζουν τις περισσότερες αυτοκινητιστικές διαφορές, η φύση και δυσκολία των οποίων συνήθως δεν παραλλάζει πολύ από το γεγονός ότι υπήρξε σοβαρός τραυματισμός ή θάνατος, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης.
    Άν αυτός είναι όμως ο στόχος, έπρεπε απλώς να μεταφερθούν όλες οι αυτοκινητιστικές διαφορές στα ειρηνοδικεία ευθέως και όχι έμμεσα, μέσω του μη συνυπολογισμού του αιτήματος για χρηματική ικανοποίηση. Γιατί έτσι θα καταλήξουν στα ειρηνοδικεία και πολλές άλλες υποθέσεις, στις οποίες δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία. Σκεφτείτε δηλαδή υποθέσεις ιατρικών σφαλμάτων, προσβολών διά του τύπου, ναυάγια, κατασκευαστικά ελαττώματα (βλ. ricomex). Τέτοιες υποθέσεις θα δικάζονται σε πρώτο βαθμό από ειρηνοδίκες και σε δεύτερο από έναν πρωτοδίκη (αν δεν υπάρχουν υλικές ζημιές, που πολλές φορές δεν θα υπάρχουν πάνω από 20000 €)? Αγαπητοί Μανδαρίνοι, και πάλι είδατε το δέντρο και χάσατε το δάσος. Ξανασκεφτείτε το !

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 17:49 | Πέτρος Μαρκέτος

    Δύο παρατηρήσεις στην πρώτη παράγραφο:
    (α) Οταν η αγωγή αφορά ΜΟΝΟ χρηματική ικανοποίηση, πώς θα προσδιορίζεται το αντικείμενο της δίκης; Εχω την άποψη, ότι στην περίπτωση αυτή πρέπει να ισχύσει η γενική διάταξη (Ειρηνοδικείο έως τις 20.000 ευρώ κ.λ.π.). Διαφορετικά υπάρχει το ενδεχόμενο να ασκείται αρχικά η αγωγή χρηματικής ικανοποίησης στο Ειρηνοδικείο και μετά την δημιουργία του δεδικασμένου να ασκείται η αποζημιωτική αγωγή στο καθ’ ύλην αρμόδιο (πιθανόν ανώτερο) δικαστήριο, το οποίο, όμως, θα δεσμεύεται από το δεδικασμένο του (κατώτερου) δικαστηρίου
    (β) Ειδικά ως προς τις εργατικές διαφορές, για τις οποίες δεν οφείλεται δικαστικό ένσημο έως το ποσό της αρμοδιότητος Ειρηνοδικείου, θα λαμβάνεται υπόψη το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης; Π.χ. αν με την αγωγή ζητείται το ποσό των 20.000 ευρώ για μισθούς και το ποσό των 5.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση, ήτοι εν όλω 25.000 ευρώ, θα πρέπει να καταβληθεί δικαστικό ένσημο; Νομίζω ότι χρειάζεται διευκρίνιση.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 23:56 | Αγαμέμνων Τάτσης

    Είναι τραγικη η ποηγούμενη τροποποίηση του ΚΠοΛΔ σύμφωνα με την οποία στις αναγνωριστικές αγωγές υφίσταται υποχρέωση καταβολή δικαστικού ενσήμου. Αυτό στερεί την δικαστική προστασία, σε πρόσωπα όπως ορφανά από τροχαίο, απλήρωτους εργαζόμενους με μπλοκ, θύματα βίας και άλλων αδικοπραξιών κλπ. Σημειώνεται οτι στις περιπτώσεις αυτές και ιδίως στο ζήτημα της ψυχικής οδύνης, όσο και με καλή πρόθεση να λειτουργήσει ο ενάγων, δεν είναι ευχερής ο εκ προιμίου εύλογος προσιορισμός του ύψους της αξίωσης.
    Άμεσα θα πρέπει (και μάλιστα στο άρθρο αυτό) θα πρέπει να υπάρξει σχετική ρύθμιση.
    Αγης Τάτσης

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 23:07 | ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΜΩΥΣΙΔΟΥ δικηγόρος ΜΔ

    οι ειρηνοδίκες δεν έχουν την κατάρτιση να κρίνουν τέτοιες διαφορές, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ. Δηλαδή σε ένα τροχαίο με θύμα πεζό και ελαχίστου ποσού αξιώσεις άλλης φύσεως πέραν της ψυχικής οδύνης (έξοδα κηδείας) θα κρίνει το Ειρηνοδικείο? Είναι πολύπλοκες υποθέσεις, όπου μπορεί να εμπλέκονται πολλοί διάδικοι με πρόσθετες παρεμβάσεις, προσεπίκλησες κλπ όταν πχ πεζός παρασύρεται από ΙΧ σε δρόμο όπου γίνονται έργα και εμπλέκονται ο δήμος, η εργολάβος εταιρία, ο υπεργολάβος, ο οδηγός και πολλοί άλλοι …. και θα κρίνει ο ειρηνοδίκης?

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 12:00 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    ΑΠ’ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ «ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ», ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΑΠ’ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔ. ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ, ΚΛΠ. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ;

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 11:50 | Elmina

    Αύξηση της αρμοδιότητας των ειρηνοδικείων, ναι, καθώς στοιχίζουν λιγότερο στο κράτος, αλλά τα κενά των θέσεών τους πότε θα καλυφθούν??
    Είναι δυνατό να ανταπεξέλθουν οι εναπομείναντες στις νέες, εκτεταμένες, αυτές αρμοδιότητες? Θα προκύψει στ’ αλήθεια αρνησιδικία, καθώς οι υπάρχοντες ειρηνοδίκες δε θα προλαβαίνουν να επεξεργάζονται τόσο μεγάλο όγκο υποθέσεων!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 21:40 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Με την προτεινομένη τροποποίηση του άρθρου 9 εδ. β΄ ΚΠολΔ επιχειρείται – ορθότατα – η καταστολή του απαραδέκτου φαινομένου της τεχνητής διογκώσεως του αντικειμένου της δίκης με την προσθήκη υπερβολικού κονδυλίου ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης, προκειμένου να αχθεί η υπόθεση προς κρίση σε ανώτερο Δικαστήριο. Ωστόσο, θα ήταν ορθότερο ( προς αποφυγήν υπερβολών ) να προβλεφθεί ότι η αξίωση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης δεν συνυπολογίζεται,μόνο όταν το ποσόν αυτής υπερβαίνει το σύνολο των πάσης φύσεως υλικών ζημιών του ενάγοντος. Αγωγή με μόνο αίτημα την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης να μην καταλαμβάνεται από τον περιορισμό αυτό, ενώ η αξίωση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ψυχικής οδύνης, συρρέουσα με λοιπές, συνήθως ελάσσονος ύψους, αξιώσεις ( εξόδων κηδείας, στερήσεως υπηρεσιών κλπ. ) ομοίως να εξαιρείται. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπισθούν, κατά τη γνώμη μου, άτοπα σε σχέση με την οριοθέτηση της καθ’ ύλην αρμοδιότητος του Μονομελούς Πρωτοδικείου και του Ειρηνοδικείου, ιδίως στις διαφορές του άρθρου 681Α ΚΠολΔ.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 06:38 | Φαίδων

    Κατάργηση θέσεων πρωτοδικών με παράλληλη αύξηση θέσεων ειρηνοδικών ή καθιέρωση του ειρηνοδίκη ως εισαγωγικού βαθμού στην ιεραρχία της δικαιοσύνης, οι συνέπειες του νομοθετήματος δεν εχουν υπολογισθεί σε πραγματικές τιμές και σε ανθρωποώρες εργασίας, δεν είναι δυνατόν να ανταπεξέλθουν τα ειρηνοδικεία λόγω ιδιαιτεροτητων σε αυτό το τσουναμι που έρχεται

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:42 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΛΗΣ

    Φοβούμαι ότι υπάρχει εσφαλμένη φιλοσοφία και μεθοδολογία για την επίτευξη της επιτάχυνσης. Μεταφέροντας την ύλη στα είτε επιβαρυμένα είτε ανοργάνωτα ειρηνοδικεία δεν κερδίζουμε χρόνο. Θα χάσουμε πολύ περισσότερο. Απλοποιήστε την ουσιαστική νομοθεσία (η απελευθέρωση των μισθώσεων υπήρξε χαρακτηριστικό παράδειγμα). «Σπάστε» τις ρήτρες αποκλειστικής αρμοδιότητας δικαστηρίων Αθηνών (π.χ. δίνοντας τη δυνατότητα να δικάζονται υποθέσεις όπου υπάρχουν υποκαταστήματα ή νομικές υπηρεσίες). Θα αποσυμφορήσετε τα κεντρικά δικαστήρια, θα μοιραστεί όγκος σε όλη την Ελλάδα (και, για όσους το θεωρούν μείζον) θα μοιραστεί και δικηγορική ύλη στην επικράτεια). Δόστε εκ παραλλήλου,τουλάχιστον, δυνατότητα συμβατικής σύστασης προσημειώσεως (χωρίς να τη φορτώσετε με άπειρα τέλη).

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 12:34 | Νίκος Ζ.

    Προχειρότητα διατυπώσεων: Για ποιο λόγο στο νέο άρθρ. 17 παρ. 1 ΚΠολΔ θα απαριθμούνται αναλυτικά οι διαφορές του άρθρ. 592 παρ. 1 , ενώ εκείνες του άρθρ. 614 παρ. 1 θα αναφέρονται δια παραπομπής;
    Επίσης στην αρμοδιότητα ενός δικαστηρίου δεν υπάγονται «το διαζύγιο» ή «οι σχέσεις των συζύγων», αλλά οι διαφορές που αφορούν τα ανωτέρω (βλ. άρθρ. 592 παρ. 1).
    Το ότι δεν δίδεται σημασία σε τέτοια «τυπικά» ζητήματα συχνά σημαίνει ότι δεν δίδεται σημασία ούτε σε άλλα, πολύ σπουδαιότερα.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:00 | Μινα Μαυρέλη

    Το μόνο που θα καταφέρει η τροποποίηση του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 9 (όπως και πολλές άλλες του παρόντος ΝΣΧ είναι να μεταφέρει μεγάλο μέρος της δικαστηριακής ύλης από το Πρωτοδικείο στα Ειρηνοδικείο. Τι θα πει «ορθός προσδιορισμός» και όχι παρελκυστικός; Αντίθετα, παρελκυστική είναι η διάταξη, που εισάγει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Εάν αγωγή έχει αίτημα μόνο για ψυχική οδύνη της οικογένειας ή μόνο για ηθική βλάβη του ανάπηρου, αιτήματα που συνήθως υπερβαίνουν τα 20.000 € τότε αυτές οι αγωγές θα είναι αρμοδιότητας Μονομελούς Πρωτοδικείου. Εάν συμπεριληφθούν στην ίδια αγωγή και τα έξοδα κηδείας π.χ. ύψους 3.000 €, τότε αυτή θα κρίνεται στο Ειρηνοδικείο….. Το να γεμίσει ύλη το Ειρηνοδικείο θα επιφέρει ταχύτητα και βελτίωση στην απονομή της δικαιοσύνης; Μάλλον δικαστές και υπαλλήλους πρέπει να διορίσετε για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 08:07 | Κατερίνα

    Δηλαδή, η ηθική βλάβη (όπως μέχρι σήμερα οι τόκοι) δεν θα λαμβάνεται υπ΄όψη για τον υπολογισμό του δικαστικού ενσήμου,που ευνοεί φυσικά τους ενάγοντες.Βέβαια έτσι θα αυξηθεί στις περιπτώσεις που υπάρχει απαίτηση και για ηθική βλάβη η μέχρι τώρα (ήδη επιβαρυμένη) υλική αρμοδιότητα του ειρηνοδικείου.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 21:37 | ΕΒΕΛΙΝ

    Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 9 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής….

    Επιτέλους ορθός προσδιορισμός και όχι παρελκυστικός

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 17:20 | Astor

    1. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 9 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
    «Δεν συνυπολογίζονται οι παρεπόμενες αιτήσεις για καρπούς, τόκους και έξοδα , καθώς και η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη όταν σωρεύονται με άλλες αξιώσεις».

    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!! Αυτή η διάταξη είναι όλα τα λεφτά…
    Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι δικηγόροι »φούσκωναν την ηθική βλάβη για να επαχθή η υπόθεση στο Πρωτοδικείο αντί του Ειρηνοδικείου…

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:17 | Γιώργος

    Πόσες φορές θα αλλάξετε τους Κώδικες; Πότε θα καταλάβετε ότι η πολυνομία δεν θα οδηγήσει ποτέ σε ταχύτερους ρυθμούς απόδοσης δικαιοσύνης; Πότε θα παραδεχθείτε ότι αν δεν στελεχωθούν επαρκώς οι υπηρεσίες, η κατάσταση θα χειροτερεύει διαρκώς;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 06:45 | Δημήτριος Μωρίδης

    Κατ’ αρχήν οι συνεχείς τροποποιήσεις των βασικών Κωδίκων, όπως ο ΚΠολΔ, προκαλούν ανασφάλεια δικαίου στους πολίτες καθώς σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζουν δίκαιη και σύντομη δίκη.H υπαγωγή και του διαζυγίου με αντιδικία στο Μονομελές εξυπακούεται από τις πρόσφατες τροποποιήσεις του ΚΠολΔ και σίγουρα η δικάσιμος θα είναι σύντομη καθώς το Μονομελές απογυμνώνεται από αρμοδιότητες, μεταφέροντας το πρόβλημα αποκλειστικά στα Ειρηνοδικεία, οι δικαστές των οποίων επαναλαμβάνω και εδώ ότι αδυνατούν λόγω ανεπαρκούς κατάρτισης να ανταπεξέλθουν.Η υποχρεωτική παράσταση με δικηγόρο στην κατάρτιση της συμφωνίας συναινετικού, προφανώς γίνεται ενώπιον δικαστηρίου κι όχι ενώπιον συμβολαιογράφου.Για το λόγο όμως ότι πολλές αρμοδιότητες μεταφέρονται στο Ειρηνοδικείο προτείνω να αλλάξει και η δεύτερη παράγραφος του 94 και να καθιερώσει την υποχρεωτική παράσταση με δικηγόρο και στο Ειρηνοδικείο για υποθέσεις έως 12.000 ευρώ.

Σχόλια