Εγκρίνουμε:
1. Τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, και τους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις που προβλέπονται σ’ αυτή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχόμενα θα προκύψουν από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου.
2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, το κείμενο του οποίου ακολουθεί:
Αθήνα 26 . 5 . 2011
Αρ. Πρωτ: 98
ΠΡΟΣ: Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και
Κλιματικής Αλλαγής
Κοιν.: 1. Υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων
και Αλιείας
2. ΓΕΩΤΕΕ
3. ΠΟΓΕΔΥ
4. Μέλη μας
ΘΕΜΑ: «Σχέδιο ΚΥΑ και έγκριση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών».
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιχθυολόγων Δημοσίου με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση που είναι σε εξέλιξη, για το Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) και την έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών, με αίσθημα ευθύνης προς τα μέλη του, θα ήθελε να επισημάνει τα ακόλουθα:
Η αλματώδης ανάπτυξη των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια δεν υποστηρίχθηκε από τη θέσπιση ενός πλαισίου που να ρυθμίζει χωροταξικά την οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου στον ελληνικό χώρο καθώς και τις αναγκαίες υποδομές. Το παραπάνω πλαίσιο θα έπρεπε να λάβει υπόψη του τις περιβαλλοντικές συνθήκες, το σύνολο των ασκούμενων σε κάθε περιοχή δραστηριοτήτων και τις προτεραιότητες που θα πρέπει να δοθούν ώστε η δημιουργία ενός εύρωστου και βιώσιμου κλάδου της οικονομίας να διασφαλίσει τόσο την προστασία του περιβάλλοντος όσο και την κοινωνική συνοχή.
Αντίθετα όμως, η άναρχη χωρίς επιστημονικά δεδομένα σημειακή χωροθέτηση των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, η απουσία δεδομένων περιβαλλοντικής παρακολούθησης σε συνδυασμό με την υπέρβαση της εγκεκριμένης δυναμικότητας είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και να συσσωρευτούν πολλά προβλήματα.
Κρίνεται λοιπόν επιτακτική η ανάγκη για τη θεσμοθέτηση ενός πλαισίου χωροθέτησης των μονάδων υδατοκαλλιέργειας στη σωστή βάση τώρα!!!. Η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός τέτοιου πλαισίου καταρχήν αναγνωρίζεται ως θετική. Προσκρούει όμως σε μείζονα ζητήματα που άπτονται των κατευθύνσεων που παρέχονται.
Από την ανάγνωση τόσο της ΣΜΠΕ όσο και του σχεδίου της ΚΥΑ διαπιστώνεται ότι, αποκλειστικό και μόνο στόχο των μελετητών αποτελεί η «επίλυση» των, έως σήμερα, υπαρχόντων προβλημάτων χωροθέτησης με τη «νομιμοποίηση» των μονάδων και όχι η λήψη των απαραίτητων μέτρων για την ορθή χωροθέτησή τους.
Με μια απλή σύγκριση του χάρτη με τις υπάρχουσες σήμερα μονάδες με τον χάρτη των προτεινόμενων Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει την σχεδόν πλήρη ταύτιση τους, γεγονός που αποδεικνύει ξεκάθαρα τον καταγγελλόμενο από μας στόχο.
Επιπρόσθετα, τόσο στη ΣΜΠΕ όσο στην ΚΥΑ υπάρχουν καταρχήν «τρωτά» σημεία που προκαλούν εντύπωση και ενισχύουν την πεποίθησή μας για τον επιδιωκόμενο στόχο.
1.Προϋπόθεση για την εκπόνηση της ΣΜΠΕ αποτελεί η ύπαρξη Μελέτης Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, την οποία αξιολογεί η ΣΜΠΕ.
Αυτό που εγείρει από μόνο του σοβαρές ενστάσεις είναι η εμπλοκή του Συλλόγου Ελλήνων Θαλασσοκαλλιεργητών (ΣΕΘ), δηλαδή των ίδιων των επιχειρηματιών του κλάδου, στην εκπόνηση αυτής της μελέτης.
2.Είναι γεγονός ότι και ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών συμβάλλει στην τόνωση της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης, στη συγκράτηση πληθυσμού ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές κ.α. Όμως και από τα δύο κείμενα προκύπτει σαφώς ότι οι μελετητές επικεντρώνονται στον αναπτυξιακό ρόλο του κλάδου, παραβλέποντας την αναπτυξιακή διάσταση άλλων δραστηριοτήτων και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί όπως ο ανταγωνισμός για τις χρήσεις στην παράκτια ζώνη, ρύπανση κλπ.
3.Η υδατοκαλλιέργεια, στην πλειονότητά της, χωροθετείται στην παράκτια ζώνη. Σε αυτές τις ζώνες και ειδικά στη χώρα μας όπου, αφενός η αλιεία και αφετέρου ο τουρισμός, αποτελούν σημαντικούς τομείς ο ανταγωνισμός για τις χρήσεις είναι εξαιρετικά μεγάλος. Όμως δυστυχώς, ούτε ο ανταγωνισμός με περιοχές-χώρους δραστηριοποίησης της παράκτιας αλιείας που σε ορισμένες περιπτώσεις υφίσταται έντονα, ούτε οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών από τη χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας δε φαίνεται να λαμβάνονται υπόψη. Επιπλέον, ο χαρακτηρισμός από τους μελετητές των αντιθέσεων με τις άλλες χρήσεις ως «αμφιλεγόμενες και ελεγχόμενων κινήτρων» είναι τουλάχιστον ατυχής.
4.Προκύπτει σαφώς ότι δίνεται προτεραιότητα στον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών έναντι της αλιείας. Η αιτιολόγηση της προτεραιότητας αυτής στερείται τεκμηρίωσης και βέβαια αγνοείται επιμελώς ο ανταγωνισμός που υφίσταται έντονα με χώρους άσκησης της παράκτιας αλιείας. Μάλιστα δίνεται το δικαίωμα στον φορέα διαχείρισης να προτείνει τους όρους άσκησης της αλιείας περιμετρικά τόσο των μονάδων όσο και των ΠΟΑΥ !!!!!
5.Η αναφορά των επιπτώσεων από τη λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας στη ΣΜΠΕ περιορίζεται σε εξαιρετικά σύντομες αναφορές στη βιβλιογραφία, ενώ στην ΚΥΑ αναφέρεται ότι οι επιπτώσεις είναι «ελεγχόμενες»!!! Δημιουργεί δε ερωτήματα το γεγονός ότι στη μελέτη γίνεται απλή αναφορά και δεν αξιολογούνται οι επιπτώσεις αλλά και σημαντικοί κίνδυνοι όπως είναι η γενετική ρύπανση και οι επιπτώσεις της στους φυσικούς πληθυσμούς, ζητήματα αισθητικής ρύπανσης κλπ.
6.Αν και σχετικές μελέτες έχουν δείξει επιπτώσεις κυρίως στο ίζημα και στη βενθική πανίδα με δυνατότητα ανάκαμψης, η παντελής έλλειψη στοιχείων από το πεδίο στο πλαίσιο προγραμμάτων παρακολούθησης των επιπτώσεων των μονάδων δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ή όχι τη βιβλιογραφία. Πρέπει να σημειωθεί ότι η παρακολούθηση των επιπτώσεων είναι επιτακτικά απαραίτητη για όλες τις μονάδες, πόσο μάλλον σε περιοχές όπου επικρατούν ειδικές συνθήκες όπως για παράδειγμα μεγάλη συγκέντρωση μονάδων, μικροί ρυθμοί ανανέωσης νερού, κλειστοί κόλποι κλπ, καθότι δεν είναι δυνατό να εκτιμηθεί πως θα «σωρεύονται» αθροιστικά οι επιπτώσεις, τόσο στην ποιότητα του περιβάλλοντος μέσου όσο και στην υγεία και ευζωία του ζωικού κεφαλαίου.
Δυστυχώς η τάση «συγκέντρωσης-συγκεντροποίησης» που απορρέει από τις κατευθύνσεις του προτεινόμενου σχεδιασμού έρχεται να επιτείνει τα παραπάνω προβλήματα.
7.Αντίστοιχης σπουδαιότητας παράλειψη είναι το γεγονός ότι η εκπόνηση των μελετών για τη χωροθέτηση των προτεινομένων ΠΟΑΥ (η οποία κατά παράδοξο τρόπο είχε ήδη προηγηθεί!!!) έγινε τελείως αποσπασματικά, χωρίς στοιχεία από το πεδίο (π.χ. αναγκαίες επιστημονικές μετρήσεις), καταγραφή των προβλημάτων (αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών, ενάλιες αρχαιότητες, ανοξικές συνθήκες στον Αμβρακικό κλπ) κλπ.
8.Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα που προκύπτει είναι η εκτίμηση της δυναμικότητας των μονάδων σύμφωνα με τη φέρουσα ικανότητα της έκτασης εγκατάστασής τους. Από την ΚΥΑ η εκτίμηση της δυναμικότητας των μονάδων παραπέμπεται να ρυθμιστεί με άλλες ΚΥΑ (άρθρο 7). Επισημαίνεται όμως ότι ισχύει ήδη ο υπολογισμός της δυναμικότητας με βάση τη φέρουσα ικανότητα της έκτασης εγκατάστασης της μονάδας σύμφωνα με την αριθμ. 121570/1866/12-6-2009 Κοινή Εγκύκλιο ΥΠΑΑΤ-ΥΠΕΧΩΔΕ. Η τελευταία δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την εκτίμηση της μορφολογίας της περιοχής (ανοιχτός ή κλειστός κόλπος κλπ) – τρόπο υπολογισμού της ταχύτητας των ρευμάτων.
9.Η υποβάθμιση της περιβαλλοντικής διάστασης γίνεται ιδιαίτερα εμφανής στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι περιοχές με λιβάδια Posidonia oceanica. Η όποια ευαισθησία περιορίζεται μόνο στο 10-15 % των περιοχών (όσες είναι στο δίκτυο NATURA) χωρίς βέβαια να υπάρχει αναφορά για το πόσες και ποιες μονάδες είναι εγκατεστημένες πάνω από ευαίσθητα ενδιαιτήματα και κυρίως χωρίς να είναι χαρτογραφημένα αυτά τα ενδιαιτήματα.
10.Δεν αιτιολογείται πως προέκυψε η θέσπιση των κριτηρίων του άρθρου 7 της ΚΥΑ. Για παράδειγμα με βάση ποια στοιχεία προέκυψαν οι αποστάσεις μεταξύ των μονάδων, η απόσταση από άλλες δραστηριότητες, οι δυναμικότητες των ΠΟΑΥ κλπ.
11.Επισημαίνουμε ακόμη ότι τα ζητήματα χωροθέτησης των μονάδων υδατοκαλλιέργειας στα εσωτερικά νερά, τις λιμνοθάλασσες κλπ αντιμετωπίζονται επιφανειακά, χωρίς προσπάθεια προσέγγισης σε βάθος.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η ΣΜΠΕ αποτελεί εργασία γραφείου και όχι μελέτη πεδίου με τα ανάλογα αποτελέσματα και συμπεράσματα και για το λόγο αυτό σε πολλά σημεία είναι γενικόλογη, ασαφής, χωρίς αιτιολόγηση και τεκμηρίωση των προτεινόμενων λύσεων.
Συνοψίζοντας, μετά τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως δεν θα πρέπει να εγκριθεί η προτεινόμενη ΣΜΠΕ ούτε το σχέδιο της ΚΥΑ για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών.
Αντί αυτού θα πρέπει να γίνει συζήτηση από μηδενική βάση προκειμένου να σχεδιαστεί και να υποβληθεί συγκεκριμένη πρόταση για τη χωροθέτηση των μονάδων υδατοκαλλιέργειας στη χώρα θέτοντας εξαρχής ως στρατηγικό στόχο:
την κατ’ ουσία ρύθμιση της χωρικής διάρθρωσης, της οργάνωσης και της ανάπτυξης του κλάδου στον ελληνικό χώρο, με γνώμονα τόσο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος όσο και τη δημιουργία ενός εύρωστου και βιώσιμου κλάδου της οικονομίας ενταγμένου αρμονικά στο πλέγμα των δραστηριοτήτων που παραδοσιακά ασκούνται στην παράκτια ζώνη.
Στο πλαίσιο αυτό ο σχεδιασμός θα πρέπει να συμπεριλάβει οπωσδήποτε τα ακόλουθα:
1.Αναλυτική αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης (είδος, αριθμός μονάδων, παραγωγές, απασχολούμενοι στον τομέα, κοινωνικο-οικονομικά στοιχεία, προβλήματα σε τοπικό επίπεδο, καταγραφή παραμέτρων παρακολούθησης ποιότητας του περιβάλλοντος κλπ).
2.Εκτίμηση και αξιολόγηση των δυνατοτήτων, προβλημάτων, περιορισμών κάθε περιοχής και διατύπωση προτάσεων με την προετοιμασία βασικών εργαλείων (χάρτες, σχέδια, στοιχεία) για την τεκμηρίωση των αποφάσεων.
3.Διαβούλευση σε τοπικό επίπεδο για τις προτεινόμενες αναπτυξιακές δραστηριότητες. Στις περισσότερες περιοχές το δίλλημα δε θα έπρεπε να περιορίζεται σε «τουρισμός ή υδατοκαλλιέργειες», αλλά στη δυνατότητα εξεύρεσης της βέλτιστης λύσης με τη συναίνεση και των κατοίκων, αφού ληφθούν υπόψη διαφορετικές απόψεις μέσω της διεπιστημονικής συζήτησης. Σύνθεση ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σεναρίου προσαρμοσμένου στην πραγματικότητα κάθε περιοχής και αξιολόγηση των θετικών και των αρνητικών επιπτώσεών του.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση.
Για το ΔΣ
Ελπίδα Μπεκιάρη, Πρόεδρος
Αντιγόνη Χατζηαθανασίου, Αντιπρόεδρος
Κυρία Υπουργέ,
Το απλούστατο ερώτημα που έχω θέσει εφτά φορές έως σήμερα ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ. Το επαναλαμβάνω: Πόση είναι, σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων, με βάση τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών τους;
Τα στοιχεία αυτά αποτελούν το μοναδικό ασφαλές επιστημονικό κριτήριο για το αν στις θέσεις στις οποίες λειτουργούν επί χρόνια μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, έχει συντελεστεί ή όχι υπέρβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων. Παρότι είναι εύκολο –και ανέξοδο- να διασταυρωθούν, η υπό διαβούλευση ΚΥΑ και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών της τα αποκρύπτουν. Το ίδιο και όλοι οι συμμετέχοντες στη διαβούλευση καθηγητές, επιστήμονες και λοιποί παράγοντες του κλάδου.
Ο λόγος είναι απλός: η «αποκάλυψή» τους θα αποδείκνυε την υπέρμετρη και πολυετή υπέρβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων, και άρα την ακαταλληλότητα, ΟΛΩΝ των θέσεων στις οποίες λειτουργούν επί χρόνια μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας (συν ορισμένα ποινικά αδικήματα). Δηλαδή θα αποδείκνυε την απόλυτη αστοχία του Χωροταξικού Πλαισίου, και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών του, τα οποία κρίνουν ως κατάλληλες για τη μελλοντική ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών τις ίδιες ακριβώς θέσεις (αν έχω αδικήσει τόσο πολύ έναν νομοταγή και περιβαλλοντικά υπεύθυνο κλάδο, προκαλώ και πάλι να απαντηθεί το ερώτημά μου, ώστε να αποδειχθεί πόσο άδικο έχουμε όλοι εμείς που διαμαρτυρόμαστε).
Κυρία Υπουργέ,
Παρακαλούμε, αναζητήστε από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας την απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα και πράξτε τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογή που η επιστήμη και η νομιμότητα επιβάλουν: Αποσύρετε εξ ολοκλήρου την υπό διαβούλευση ΚΥΑ!
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Dr. ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
πρ. Πρόεδρος Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
Γενικό σχόλιο: Στον Πίνακα 2 με τις προτεινόμενες ΠΟΑΥ, η τελευταία στήλη που αναφέρεται στις αντίστοιχες δυναμικότητες των Ζωνών ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ, διότι υπάρχει πιθανότητα στο μέλλον να δημιουργήσει προβλήματα!
Οι δυναμικότητες που αναφέρονται αντιστοιχούσαν στα τότε δεδομένα (πριν από μιά δεκαετία) που είχαν γίνει οι σχετικές μελέτες. Σήμερα έχουν γίνει μελέτες για τη φέρουσα ικανότητα τις οποίες έχουν αποδεχτεί τα αρμόδια Υπουργεία (ΥΠΕΚΑ, ΥΘΥΝΑΛ).
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ηγεσία του YΠΕΚΑ που μας παρείχε τη δυνατότητα αυτής της δημοκρατικής διαβούλευσης, καθώς και του Υπαλλήλους του ΥΠΕΚΑ που ασχολήθηκαν στον τομέα των αναρτήσεων και θα ασχοληθούν περεταίρω με την επεξεργασία των σχολίων!
Dr Παλαοκώστας Αθανάσιος
Ως Ομάδα Εργασίας, έχουμε επιλέξει να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση και για οποιονδήποτε λόγο, πέραν αυτών που αφορούν στο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., πολύ περισσότερο αυτές που δεν εμπεριέχουν ειλικρινείς προθέσεις και πολιτισμό.
Η επικοινωνία μας –μέσω της διαβούλευσης- με τον κ. Β. Δημητρίου, επιβεβαίωσε αμφίδρομα την ορθότητα αυτής της επιλογής μας.
Το πρόσφατο σχόλιο του κ. Κ. Παπαδόπουλου, ιχθυολόγος (25-05-2011), προφανώς και δεν θα μας εκτρέψει από τις επιλογές μας. Βεβαίως, τα σχόλια και ερωτήματά του θα μπορούσε να τα θέσει πολύ νωρίτερα και όχι παραμονή της λήξης της διαβούλευσης.
Με βάση τα παραπάνω επισημαίνουμε κάποιες παρατηρήσεις, διευκολύνοντας όσους παρακολουθούν τη διαβούλευση:
1. Δεδομένου ότι στα προς αξιολόγηση κείμενα που τέθηκαν υπόψη μας, κυριαρχούσε αποκλειστικά η θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια και τα υπόλοιπα ύδατα προσεγγίζονταν επιφανειακά, επιλέξαμε την προσέγγιση θαλάσσιο (για την κυριαρχούσα υδατοκαλλιέργεια) και υδάτινο (επιστημονικά αναγνωρισμένος όρος) για τα υπόλοιπα ύδατα (λιμνοθάλασσες, αύλακες, ποτάμια, λίμνες, πηγές, κ.α.).
Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ευρύτερες αναπτυξιακές παρεμβάσεις και ρυθμίσεις –όπως είναι ένα ειδικό χωροταξικό σχέδιο- απαιτούν χρήση διεπιστημονικής γνώσης και εργαλείων. Αν παραμέναμε μόνο στο «θαλάσσιο περιβάλλον», εξαφανίζαμε τελείως τα εσωτερικά επιφανειακά ύδατα. Αν υιοθετούσαμε μόνο το υδάτινο περιβάλλον, θα αδικούσαμε επί της ουσίας τον κύριο κορμό της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας, που αναπτύσσεται στη θάλασσα.
2. Για κάθε νοήμονα και μη ειδικό, είναι προφανές ότι η αναφορά μας στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού στη Σ.Μ.Π.Ε., δεν αφορά στη ΓΕΥΣΗ του θαλασσινού νερού. Πιθανόν ο κ. Παπαδόπουλος εξετάζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του θαλασσινού νερού, όπως οι γιατροί τα ούρα των ασθενών τους, στις αρχές του αιώνα.
3. Η οστρακοκαλλιέργεια αναπτύσσεται –με τις έως σήμερα εφαρμογές της- στην παράκτια ηπειρωτική ζώνη και μόνο μία μονάδα εντοπίζεται στην περιοχή Πολυχνίτου Λέσβου (με αδειοδότηση για εκτροφή του είδους Ostrea edulis και πρόσφατα με αίτημα αλλαγής παραγωγικού αντικειμένου στο είδος Modiolus barbatus). Ορθός λοιπόν η Σ.Μ.Π.Ε., αναλύει και αξιολογεί την οστρακοκαλλιέργεια με τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της και με μία προσεκτικότερη ματιά θα διακρίνει ο αναγνώστης ότι δεν την αποκλείει από το νησιώτικο χώρο, σε ότι αφορά στο χωροταξικό σχεδιασμό.
4. Η Σ.Μ.Π.Ε. αναφέρεται στην παράταση ενός χρόνου που δόθηκε, στα πλαίσια του Ν. 3851/2010, για την ίδρυση νέων μονάδων, μεταγκατάσταση ή τροποποίηση υφιστάμενων, ενόψει του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.. Αν δεν κάνουμε λάθος, αυτές οι αδειοδοτήσεις εξυπηρετούν και υποστηρίζουν τη μίσθωση ή την ανανέωση μίσθωσης μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Για το σχόλιο που γίνεται σχετικά με την εν λόγω διατύπωση, δεν χρειάζεται ούτε καν προσεκτικότερη ματιά! Καλή πρόθεση χρειάζεται.
5. Η Σ.Μ.Π.Ε. κάνει ξεκάθαρη αναφορά στις υδατοκαλλιέργειες κλειστών κυκλωμάτων νερού, όπου εντάσσονται και οι χελοκαλλιέργειες.
6. Πρέπει να επαναλάβουμε, ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση και σαφή εργαλεία χρήσης. Υπό αυτόν τον όρο, τίθεται το ζήτημα των ορισμών και μόνο. Επιπλέον, ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι ένα εργαλείο εφαρμογής για την οργάνωση του οικονομικού χώρου και την αναπτυξιακή διαδικασία. Σε αυτή τη βάση πρέπει να τεθεί το ερώτημα. Άλλου τύπου και περιεχομένου ερωτήματα είτε υποκρύπτουν προθέσεις είτε αφορούν μη ειδικούς. Για παράδειγμα, η τσιπούρα είναι θαλάσσιο είδος ή είδος των γλυκών νερών; Τα υφάλμυρα οικοσυστήματα (όπου ανήκουν και οι λιμνοθάλασσες) είναι ενιαία τμήματα της παράκτιας ζώνης ή όχι; Η τσιπούρα που εκτρέφεται στην λιμνοθάλασσα με την τσιπούρα που εκτρέφεται στην εντατική ιχθυοκαλλιέργεια είναι άλλο είδος, έχει άλλο γενότυπο;
7. Τόσο στο σχέδιο ΚΥΑ όσο και στη Σ.Μ.Π.Ε. είναι σαφής η πρόθεση του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. να διαμορφώσει ένα ασφαλέστερο περιβάλλον για την επιχειρηματική δραστηριότητα και να επιδιώξει τη συμβατότητα χρήσεων στο θαλάσσιο χώρο. Στην κατεύθυνση αυτή, η επιχειρούμενη χωροταξική οργάνωση της υδατοκαλλιέργειας, πρέπει να αποτρέψει το ενδεχόμενο νέων αδιεξόδων. Δηλαδή, εκτός από την περιβαλλοντική διάσταση, υφίσταται και η τάξη του χώρου (χωροταξία!). Αν το σχόλιο, υπονοεί ότι η απόσταση θα πρέπει να υπολογίζεται σε μήκος θαλασσίου τόξου, το αποτέλεσμα θα είναι με βάση τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά του ελληνικού χώρου –πολύ υψηλή συγκέντρωση μονάδων ΠΑΣΜ ή ΠΟΑΥ, σε αλληλουχίες όρμων και νήσων-, αποκλείοντας άλλες χρήσεις. Δεν είναι σκόπιμο ούτε αναγκαίο, την ώρα που η υδατοκαλλιέργεια επιχειρεί να βελτιώσει τη χωροταξική της οργάνωση και να συμβάλλει πρώτη στην προοπτική ενός θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, να προκαλεί νέες συγκρούσεις, να διατηρεί ή να ενισχύει υφιστάμενες και να διευρύνει αντί να μειώνει τους «αντιπάλους» και τις αντιπαραθέσεις.
Σε ότι μας αφορά, δεν θα κλείσουμε με κλισέ διατυπώσεις του τύπου:
– «είναι φανερή η προσπάθεια από ορισμένους να αλλοιώσουν την ουσία των κειμένων της Σ.Μ.Π.Ε., με αποσπασματικούς σχολιασμούς φράσεων ή λέξεων», ή
– «ποια κίνητρα υποκρύπτονται στην παρερμηνεία Υπ. Αποφάσεων, Νόμων, ορισμών και στη σπίλωση ανθρώπων και συναδέλφων» ή κ’ άλλες παρόμοιες διατυπώσεις.
Εμείς επιλέγουμε:
– Στη συμβολή (στο μέτρο που μας αναλογεί) για το καλύτερο δυνατό χωροταξικό σχεδιασμό της υδατοκαλλιέργειας, ώστε να αποτραπεί η όποια διάθεση «τρίτων» να σκυλέψουν μεθαύριο το κουφάρι του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.
– Την άποψη ότι η ευθύνη του καθενός μας ως πολίτες αυτής της χώρας δεν αίρεται από το αν είναι κάποιος ειδικός ή μη.
Πιστεύουμε ότι όταν είσαι ειδικός, αξιολογείσαι καθημερινά από την αγορά και αποκτάς αξία χρήσης εκ του αποτελέσματος είτε συμμετέχεις σε διαγωνισμούς είτε σε απευθείας αναθέσεις.
Κων/νος Κουκάρας
Βιολόγος
ΝΕΑΡΧΟΣ Ο.Ε.
Θα ήθελα να συγχαρώ το Υ.Π.Ε.Κ.Α. για την κατάθεση “επιτέλους” της Κ.Υ.Α. σχετικά με το «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών». Οι σχετικοί με τον κλάδο, επενδυτές και ερευνητές, γνωρίζουν πόσο σημαντική είναι αυτή η Κ.Υ.Α. για την περεταίρω ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών και η κατάθεση της αναμενόταν για πολύ καιρό. Το κείμενο της Κ.Υ.Α. λαμβάνει αρχικά υπόψη τις διατάξεις διάφορων Υπουργικών Αποφάσεων και Εγκυκλίων, αλλά και τις Οδηγίες και τους Κανονισμούς της Ε.Ε., σχετικά με τον κλάδο των Υδατοκαλλιεργειών με ένα τρόπο ολοκληρωμένο και δομημένο, καλύπτοντας ένα μεγάλο κενό στην Ελληνική Νομοθεσία, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει αναληφθεί η πολιτική πρωτοβουλία κατάθεσης ενός Νομοσχεδίου για τις Υδατοκαλλιέργειες παρά τις προσπάθειες των υπηρεσιακών παραγόντων.
Η Κ.Υ.Α. θέτει στρατηγικούς στόχους για την αειφόρο ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η ισότητα, η κοινωνική συνοχή και η οικονομική ανάπτυξη. Οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι συμβαδίζουν με αυτούς του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας 2007-2013. Όπως κάθε δραστηριότητα έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον και ένας από τους σημαντικούς στόχους φαίνεται να είναι η προώθηση των υδατοκαλλιεργειών με θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (π.χ. καλλιέργεια Φυκών ή εκτροφή Δίθυρων Μαλακίων), καθώς και αυτών που ελαχιστοποιούν τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (π.χ. κλειστά κυκλώματα).
Η αειφόρος ανάπτυξη προϋποθέτει εκτός από την προστασία του περιβάλλοντος και την οικονομική ανάπτυξη. Ο τομέας των Υδατοκαλλιεργειών πρέπει να ενισχυθεί, καθώς έχει έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Η Ελλάδα είναι LEADER στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο σχετικά με την παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού και πρέπει να παραμείνει, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας ιδιαίτερα έναντι της Τουρκίας. Με την εν λόγω Κ.Υ.Α. δίνεται η δυνατότητα επέκτασης των υφιστάμενων μονάδων και ίδρυσης νέων σε συγκεκριμένες ζώνες και με ορισμένες προϋποθέσεις. Με τον τρόπο αυτό αναμένεται η ελεγχόμενη αύξηση της παραγωγής των υδατοκαλλιεργειών και ξεπερνιούνται αγκυλώσεις του παρελθόντος. Ακόμα θα έλεγα ότι θα βοηθήσει στην καταγραφή της πραγματικής παραγωγής, αφού οι παραγωγοί μη έχοντας νομικά τη δυνατότητα επέκτασης, αναγκαζόντουσαν να προβούν σε ενέργειες (π.χ. αύξηση της ιχθυοπυκνότητας) μη προβλεπόμενες από τις σχετικές άδειες τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δηλώσουν επίσημα την επιπλέον παραγωγή τους ή ακόμα και αν το έκαναν να μην μπορούν να επιδοτηθούν. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η φυγή των μεγάλων εταιρειών για επενδύσεις στο εξωτερικό και κυρίως στην Τουρκία, η οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει συνεχή αύξηση της παραγωγής τσιπούρας και λαβρακιού και καθίσταται ανταγωνιστική.
Η δημιουργία των Π.Ο.Α.Υ.ή Π.Α.Σ.Μ. αποτελεί μία δέσμευση της χώρας απέναντι στην Ε.Ε., καθώς προβλέπεται από το Ε.Π. Αλιείας, προκειμένου να ενισχυθούν μέτρα σχετικά με την αύξηση της παραγωγής που αποτελεί και ένα από τους βασικούς στόχους του προγράμματος. Το πιο σημαντικό όμως κατά τη γνώμη μου είναι ότι θα επιλυθούν διαδικαστικά προβλήματα σχετικά με τη μετεγκατάσταση των μονάδων, η οποία θα μπορεί και να επιδοτηθεί από το Ε.Π.Αιείας. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να διορθωθούν λάθη του παρελθόντος και συγχρόνως να απορροφηθούν κονδύλια από την Ε.Ε. Η νοοτροπία των υδατοκαλλιεργητών έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, καθώς από την εμπειρία τους πλέον έχουν διαπιστώσει ότι οι προβληματισμοί των ειδικών επιστημόνων έχουν δικαιωθεί. Θέλουν οι ίδιοι να προστατέψουν το υδάτινο περιβάλλον προς όφελος της παραγωγής τους. Στα πλαίσια άλλωστε της συνεργασίας που επιδιώκουν οι υδατοκαλλιεργητές με τους ερευνητές ιδρύθηκε πρόσφατα και η Πλατφόρμα Τεχνολογίας και Καινοτομίας για την Ελληνική Υδατοκαλλιέργεια.
Πολύ θετική βρίσκω την πρόβλεψη στην Κ.Υ.Α. της υδρανάπευσης, ως διαδικασίας για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, αφού μάλιστα θα συνδυάζεται με απλούστευση διαδικασιών στα πλαίσια μίας οργανωμένης χωροθέτησης των μονάδων. Επίσης, πολύ θετική είναι η μνεία για τις πειραματικές μονάδες για είδη με ειδικές απαιτήσεις, για την πολυκαλλιέργεια, για την αξιοποίηση των λιμνοθαλασσών με μορφές υδατοκαλλιέργειας φιλικές προς το περιβάλλον, καθώς και για τη βιολογική υδατοκαλλιέργεια. Συγχρόνως αναδεικνύεται και ο ρόλος των υδατοκαλλιεργειών στη κοινωνική συνοχή της χώρας με την αξιοποίηση των νησιωτικών και απομακρυσμένων περιοχών και τη συγκράτηση του πληθυσμού. Ο συνδυασμός της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με παράλληλη ανάπτυξη του αλιευτικού τουρισμού αναμένεται να συμβάλλει θετικά στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ιδιαίτερα στην πολυαπασχόληση των κατοίκων παράκτιων περιοχών.
Στο κείμενο της Κ.Υ.Α. δίνονται ορισμοί που συμβάλλουν στην αποσαφήνιση εννοιών, συστημάτων, ενεργειών, κλπ. Όμως, νομίζω ότι θα ήταν σκόπιμο η επιμέλεια της ορολογίας του κειμένου να γίνει από εξειδικευμένους επιστήμονες. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ως υδατοκαλλιέργεια ορίζεται η καλλιέργεια ή εκτροφή των υδρόβιων οργανισμών (που νοείται ότι αναφέρεται αντίστοιχα σε φυτικούς ή ζωικούς οργανισμούς), ενώ στο κείμενο πολλάκις αναφέρεται ο όρος «καλλιέργεια» αντί για «εκτροφή» για τους ζωικούς οργανισμούς. Επίσης, τα Δίθυρα Μαλάκια αναφέρονται ως όστρακα.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι για την επίτευξη των στόχων που τίθενται, καλό θα ήταν να προβλεφθούν και μηχανισμοί ελέγχου των προβλεπόμενων δραστηριοτήτων στις χωροθετημένες περιοχές ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών. Με την έννοια του ελέγχου εννοώ την ύπαρξη μηχανισμών υποβοηθητικών προς τους παραγωγούς, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν σε τακτά χρονικά διαστήματα πληθώρα παραμέτρων, βιοτικών και αβιοτικών. Οι αναλύσεις της ποιότητας του νερού, η μελέτη των κινήσεων του νερού, καθώς και η παρακολούθηση της δομής των πλαγκτονικών και βενθικών βιοκοινωνιών απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και ιδιαίτερες εργαστηριακές υποδομές. Θα πρέπει το κράτος να είναι αρωγός σε μία τέτοια προσπάθεια με τη θέσπιση μηχανισμών και την αξιοποίηση των κατάλληλων ερευνητικών υποδομών της χώρας μας και των εξειδικευμένων επιστημόνων.
Με τιμή
Μήλιου Ελένη
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Εργαστήριο Εφηρμοσμένης Υδροβιολογίας
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ (Α.Κ.Ο.Α)
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ»
Το Αναπτυξιακό Κέντρο Οινουσσών Αιγαίου (ΑΚΟΑ) είναι ένας μη κερδοσκοπικός φορέας που δραστηριοποιείται στις Οινούσσες Χίου. Ιδρύθηκε το 1998 και στόχος του είναι να προωθήσει την αειφόρο ανάπτυξη στις Οινούσσες. Δημιουργήθηκε αρχικά ως ο αναπτυξιακός βραχίονας του Ιδρύματος Λέοντος και Ασπασίας Λεμού (LALCF) το οποίο ιδρύθηκε το 1990 με στόχο να συνεισφέρει στην ανακούφιση της φτώχιας στις Οινούσσες και να προωθήσει έργα για την αποφυγή της μείωσης του πληθυσμού του νησιού, την ενίσχυση και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων αλλά και την διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομίας για τις μελλοντικές γενιές.
Οι σκοποί του LALCF εκτείνονται και πέρα από τις Οινούσσες, ωστόσο προτεραιότητα δόθηκε σε όλο και περισσότερα έργα που αφορούσαν στην αειφόρο ανάπτυξη των Οινουσσών και με πολύ καλά αποτελέσματα. Στο πλαίσιο αυτό λήφθηκε και η απόφαση δημιουργίας του ΑΚΟΑ.
Στόχος του ΑΚΟΑ είναι όχι απλά η δυνατότητα αυτοχρηματοδότησής του (που βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο) αλλά και σε συνεργασία με το Δήμο Οινουσσών, η υποστήριξη μια βιώσιμης ανάπτυξης των Οινουσσών. Στοχεύοντας να αναβαθμίσει τη ζωή των κατοίκων του νησιού τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον, στηρίζει τη δημιουργία υποδομών και των συνθηκών εκείνων που θα φέρουν ευμάρεια στην τοπική κοινωνία.
Τα έργα που έχουν ολοκληρώσει το Α.Κ.Ο.Α και το LALCF έχουν συνεισφέρει σημαντικά στη δημιουργία γνώσης και εμπειρίας στον τομέα της αειφόρου ανάπτυξης. Στηριζόμενο και στην εμπειρία του LALCF, το ΑΚΟΑ είναι σε θέση να γνωρίζει τι λειτουργεί και τι είναι αναγκαίο τις Οινούσσες.
Το ΑΚΟΑ στηρίζει την αειφόρο ανάπτυξη. Με άλλα λόγια στηρίζει ένα αναπτυξιακό μοντέλο το οποίο:
1.ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παρόντος χωρίς να υπονομεύει την ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιούν τις δικές τους ανάγκες, και
2.αποσκοπεί στο να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των ατόμων διαφυλάσσοντας παράλληλα το περιβάλλον τους σε βραχυπρόθεσμη, σε μεσοπρόθεσμη και, κυρίως, σε μακροπρόθεσμη βάση.
Με λίγα λόγια, οι στόχοι του ΑΚΟΑ μέσα από την αειφόρο ανάπτυξη είναι τρεις: μια οικονομική ανάπτυξη που είναι 1. αποτελεσματική, 2. κοινωνικά δίκαιη και 3. περιβαλλοντικά βιώσιμη.
Ωστόσο, το υπό διαβούλευση Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει υπόψη την αειφόρο ανάπτυξη για τις Οινούσσες.
Η προβλεπόμενη από το σχέδιο δημιουργία δύο ζωνών ΠΟΑΥ με συνολική δυναμικότητα 3.870 τόνων ετησίως είναι βέβαιο ότι ΔΕΝ θα συνεισφέρει σε ένα περιβαλλοντικά βιώσιμο μέλλον για τις Οινούσσες. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας δυναμικότητας 150 τόνων/χρόνο η ημερήσια ποσότητα περιττωμάτων ανέρχεται σε 1.129 κιλά την ημέρα. Με τη δημιουργία της προτεινόμενης ΠΟΑΥ στις Οινούσσες, ο ημερήσιος όγκος περιττωμάτων θα ανέρχεται σε 45.8 τόνους οδηγώντας τελικά και πολύ σύντομα τη θάλασσα της περιοχής στο θάνατο.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια τουλάχιστον μελέτη για κάθε 1000 Kg ψαριών εκτροφής μέχρι βάρους 400 γρ στις καλύτερες δυνατές πειραματικές συνθήκες χρειάζονται να δοθούν 1.790 Kg τροφής που περιέχουν 132 κιλά Ν (άζωτο) και 25 κιλά Ρ (φώσφορο) ουσίες ιδιαίτερα δραστικές για την ισορροπία του οικοσυστήματος. Από μελέτες προκύπτει ότι στη σάρκα των ψαριών στην καλύτερη περίπτωση αποθηκεύονται μόνον 28,5 Kg Ν (22%) και 7,2 Kg Ρ (29%) η υπόλοιπη ποσότητα είτε απεκκρίνεται στο νερό είτε περιέχεται στα κόπρανα που κι αυτά καταλήγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον προκαλώντας διαταραχή. Για κάθε τόνο παραγωγής με αυτές τις συνθήκες προστίθεται στο οικοσύστημα ενός κόλπου 447,5 Kg ολικά στερεά, εκ των οποίων 322,2 Kg οργανική ύλη, 13,2 Kg Ν και 11 Kg Ρ που καθιζάνουν στο ίζημα ενώ σε διαλυτή μορφή προστίθενται 88,7 Kg Ν και 6,8 Kg Ρ. Σε μονάδες που χρησιμοποιούν ανειδίκευτους εργάτες για την διατροφή των ψαριών σε κλωβούς, την απολύμανση τους κλπ οι τιμές αυτές μπορεί να αυξηθούν σημαντικά. Η προσθήκη ποσοτήτων οργανικής ύλης και στοιχείων στο περιβάλλον έχει αρνητικές επιπτώσεις που επηρεάζονται από την σύσταση του βυθού. Όσο πιο χονδρόκοκκο το ίζημα (χαλίκι), και το βάθος της περιοχής τόσο μετριάζεται η επίδραση. (I. Lupatsh & G. Kissil in Aquat. Living Resour. 11(4)1998, Elsievier ).
Σε άλλη μελέτη αναφέρεται ότι η αύξηση της οργανικής ύλης στο ίζημα επεκτείνεται σε απόσταση περίπου 1000 μ από τα κλουβιά. Η επίπτωση της λειτουργίας των μονάδων συνίσταται κυρίως στα αιωρούμενα που προέρχεται από τη τροφή που δεν καταναλώνουν τα ψάρια και διασπείρεται στη θάλασσα και τα απεκκρίμματα (Holmer, 1991; Iwama, 1991), και τα οποία θεωρούνται ότι έχουν υψηλή επίπτωση και καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον ( Wu , 1995, Troell and Norberg, 1998; Naylor et al., 2000).
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τις σχετικές μελέτες (κάποιες από τις οποίες αναφέρονται παραπάνω) είναι προφανές ότι η επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών σύμφωνα με το προτεινόμενο χωροταξικό θα επηρεάσει όλες τις γύρω περιοχές. Εάν η καθαρότητα του νερού επηρεαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό θα θέσει σε κίνδυνο τη βιώσιμη δημογραφική ανάπτυξη του νησιού η οποία βασισμένη πάντα σε ένα αειφορικό μοντέλο αφορά και στην προσέλκυση τουρισμού στο νησί.
Στην ομιλία του Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Γιώργου Παπανδρέου στο Μεγανήσι στο πλαίσιο του 4ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Μικρών Νησιών που πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαΐου 2011, ο Πρωθυπουργός είπε «…Σε αυτή την κρίση που περνάμε όλοι μαζί είναι ευκαιρία να δούμε σε βάθος τα προβλήματά μας και επιτέλους να τα λύσουμε…. Ευκαιρία και για τα μικρά νησιά. Είναι ευκαιρία, τα μικρά νησιά να γίνουν πρότυπα. Και ακριβώς επειδή είναι μικρά νησιά, έχουν μεγαλύτερη ευελιξία και μεγαλύτερη δυνατότητα να γίνουν πιλότοι, να γίνουν πρότυπα μιας διαφορετικής Ελλάδας, μιας Ελλάδας που όλοι μας θέλουμε, μιας Ελλάδας ποιοτικής στον κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό τομέα».
Συμφωνούμε απόλυτα. Το Αναπτυξιακό Κέντρο Οινουσσών Αιγαίου έχει μέχρι σήμερα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση με πληθώρα σημαντικών έργων και δράσεων που στηρίζουν τους στόχους που τόσο σωστά εξέφρασε ο Πρωθυπουργός:
• Χρηματοδότησε τη μελέτη η οποία, σε συνεργασία με το Λιμενικό Ταμείο Χίου, οδήγησε στην αναδόμηση του λιμένα των Οινουσσών, κάνοντας το νησί απαραίτητη πλέον στάση για όλα τα ταχύπλοα και ιστιοπλοϊκά προσφέροντας υψηλού επιπέδου παροχές ισάξιες οργανωμένων αντίστοιχων λιμένων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ως αποτέλεσμα, για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2011 είναι προγραμματισμένη σειρά εκδηλώσεων στο πλαίσιο του Διεθνούς Ράλλυ Αιγαίου 2011 που αναμένεται να δημιουργήσει αυξημένη τουριστική κίνηση. Αντίστοιχες εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
• Εστιάζοντας στον τομέα των υποδομών για το νησί, το ΑΚΟΑ χρηματοδότησε μελέτη βιολογικού καθαρισμού ύδρευσης και αποχέτευσης, έργο το οποίο βρίσκεται στο στάδιο ολοκλήρωσης από το Δήμο Οινουσσών στη διάθεση του οποίου τέθηκε η μελέτη.
• Στηρίζοντας την επιχειρηματική δραστηριότητα των κατοίκων, το ΑΚΟΑ συνεισέφερε στη δημιουργία
α) σταθμού υγρών καυσίμων,
β) μίνι μάρκετ,
γ) βιβλιοπωλείου και
δ) παραδοσιακού καφενείου – εστιατορίου.
Κάθε ένα από αυτά τα έργα είχαν σαν αποτέλεσμα τη βελτίωση της ζωής στο νησί γενικότερα και ειδικότερα στη δημιουργία θέσεων εργασίας για του ντόπιους. Συνολικά, τα έργα του ΑΚΟΑ έχουν μέχρι σήμερα δημιουργήσει 10 μόνιμες και 3 εποχιακές θέσεις εργασίας. Κάθε φορά που ένα νέο έργο στηρίζεται και ξεκινά, δημιουργούνται όλο και περισσότερες ευκαιρίες στο νησί. Για παράδειγμα, οι προμήθειες του εστιατορίου από τους τοπικούς προμηθευτές τους στηρίζει οικονομικά, η ύπαρξη σταθμού υγρών καυσίμων φέρνει χρήματα που θα δαπανηθούν στο νησί, κλπ. Υπενθυμίζεται δε πως για κάθε θέση εργασίας που δημιουργείται, μια ολόκληρη οικογένεια υποστηρίζεται. Σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις εργασίας που πιθανόν να δημιουργηθούν μέσω των ιχθυοκαλλιεργειών (όχι απαραίτητα ντόπιων κατοίκων), οι θέσεις εργασίας που εμείς ενισχύουμε έχουν διάρκεια και δημιουργούν ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας, φέρνουν ζωή στο νησί, ελπίδα για αύξηση του τουρισμού, κλπ. Θυμίζουμε επίσης ότι αν δεν υπάρχει καθαρή θάλασσα γύρω από τις Οινούσσες, δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη του τουρισμού (αειφορικά ή μη). Φύση και θάλασσα είναι τα όπλα που έχουν οι Οινούσσες για να προσελκύσουν τουρισμό (δείτε παρακάτω). Βάσει αυτών γίνεται ο προγραμματισμός περισσότερων έργων, περισσότερων θέσεων εργασίας.
• Με στόχο την προβολή της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού αλλά και όλων των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που είναι σε εξέλιξη δημιουργήθηκε η ιστοσελίδα http://www.oinousseschios.gr για την προβολή των δραστηριοτήτων τους.
• Με σεβασμό στη ναυτική ιστορία του νησιού και με στόχο τη συνέχισή της, ενώ ταυτόχρονα ενισχύοντας την εκπαίδευση και την ποιότητα ζωής στο νησί, το ΑΚΟΑ έχει στηρίξει τη λειτουργία της Ναυτικής Ακαδημίας ΑΕΝ Οινουσσών. Παράλληλα, έχει εδραιώσει (σε συνεργασία με το Δήμο Οινουσσών) το Ναυτιλιακό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΝΑ.Κ.Τ). Το ΝΑΚΤ αποτελεί ένα χώρο μελέτης και ενημέρωσης όπου οι κάτοικοι έχουν δωρεάν πρόσβαση στο internet, μπορούν να εκπαιδευθούν σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, αγγλικών, αλλά και να μελετήσουν στο χώρο της ναυτικής βιβλιοθήκης.
• Αναγνωρίζοντας τη σημασία της εκπαίδευσης στη δημιουργία φιλοσοφίας αειφόρου ανάπτυξης των κατοίκων, το ΑΚΟΑ έχει πραγματοποιήσει σειρά επιμορφωτικών σεμιναρίων με θέμα το περιβάλλον, τον τουρισμό, την αειφόρο ανάπτυξη.
• Στοχεύοντας στη στήριξη της παιδείας, το LALCF έχει προσφέρει από το 1991, 87 υποτροφίες σε αποφοίτους λυκείου και της Ακαδημίας Ναυτικού. Ακόμη περισσότερο όμως, με την θέσπιση του θεσμού των υποτροφιών το LALCF δεν βοήθησε μόνο τους προερχόμενους από το νησί αλλά έδωσε και κίνητρα για την προσέλκυση μαθητών και των οικογενειών τους από όλη την Ελλάδα ώστε να αναπτύξουν δεσμούς με το νησί και να συνεχίσουν να ζουν και να προσφέρουν στην τοπική οικονομία και το μέλλον των Οινουσσών.
• Με το ίδιο σκεπτικό, χρηματοδοτήθηκε μελέτη για την αναμόρφωση του Οικοτροφείου Οινουσσών για μαθητές που έρχονται στις Οινούσσες για σπουδές και με στόχο να λάβουν μια από τις υποτροφίες.
Μέχρι σήμερα, αυτά τα έργα έχουν αποδώσει και έχουν θέσει τις βάσεις για μια γεωμετρικής προόδου ανάπτυξη. Το ΑΚΟΑ στηρίζει τους στόχους του Πρωθυπουργού όπως περιγράφηκαν παραπάνω. ΜΗΝ ΒΑΛΕΤΕ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.
«…Αυτό που έχει όμως πλέον ακόμα μεγαλύτερη σημασία είναι να κάνουμε αυτές τις αλλαγές πράξη, δουλεύοντας όλοι μαζί. Είναι καθοριστική πια η σημασία της συμμετοχής των πολιτών, των τοπικών κοινωνιών, των συλλογικών φορέων, της ιδιωτικής οικονομίας και πρωτοβουλίας, στην αλλαγή της πατρίδας μας και στη δημιουργία μιας καλύτερης Ελλάδας για όλους.» Γιώργος Α. Παπανδρέου, Μεγανήσι, 7 Μαΐου 2011.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο παράδειγμα από τις Οινούσσες. Οι πολίτες, σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή, φορέων όπως το Α.Κ.Ο.Α αλλά και πολύ σημαντικής στήριξης ιδιωτών έχει καταφέρει μέχρι σήμερα μια ήπιας μορφής ανάπτυξη. Στο πλαίσιο περαιτέρω ανάπτυξης το ΑΚΟΑ προγραμματίζει σειρά δραστηριοτήτων εστιάζοντας στην προστασία του περιβάλλοντος και τα οφέλη που θα έχει το νησί από αυτό, στην ανάπτυξη αλλά και τη στήριξη της τοπικής κοινότητας με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον τομέα του τουρισμού. Βοηθήστε μας να δημιουργήσουμε στις Οινούσσες ένα νησί – πρότυπο για την αειφόρο ανάπτυξη.
Η διαμόρφωση του συνόλου του θαλάσσιου χώρου γύρω από τις Οινούσσες σε ΠΟΑΥ θέτει σε κίνδυνο της φύση και την βιοποικιλότητα της περιοχής ΔΕ ΣΥΝΑΔΕΙ σε καμία περίπτωση με την αειφόρο ανάπτυξη. Πιο συγκεκριμένα, η οριοθέτηση ζωνών ιχθυοκαλλιέργειας γύρω αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Οινουσσών:
1. Δε συνάδει με τη διαφύλαξη του οικισμού NATURA 2000.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα εργασίας του ΕΛΚΕΘΑ – ΥΠΕΚΑ στις 13 Δεκεμβρίου 2010, η Βόρεια Χίος και οι Οινούσσες ειδικότερα (περιοχές που έχουν οριοθετηθεί ως οικισμό NATURA 2000) είναι περιοχές στις οποίες έχουν διαπιστωθεί εμφανίσεις της μεσογειακής φώκιας (monachus monachus). Σύμφωνα με στοιχεία της MOm (Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας) έχουν διαπιστωθεί έως και 10 εμφανίσεις της μεσογειακής φώκιας στη βόρεια Χίο. (http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=4JpeGa7rdg0%3d&tabid=710&language=el-GR) Η μεσογειακή φώκια σύμφωνα με τις μελέτες της MOm χρησιμοποιεί κυρίως το θαλάσσιο χώρο από τα ισοβαθή των 200 μέτρων έως και ρηχότερα μέχρι την ακτή.
2. Δε συνάδει με τη διάσωση των εκτάσεων θαλάσσιας βλάστησης με Ποσειδωνία στο βόρειο τμήμα των Οινουσσών, που αποτελούν οικότοπο προτεραιότητας του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.
Στην ίδια ημερίδα εργασίας του ΥΠΕΚΑ το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας, Αρχιπέλαγος, οριοθετεί τη βόρεια Χίο και τις Οινούσσες, και πιο συγκεκριμένα τις περιοχές που στο χάρτη για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών ορίζονται ως ΠΟΑΥ, ως περιοχή για ένταξη στο θαλάσσιο δίκτυο NATURA 2000. Δηλαδή προτείνεται επέκταση της ήδη ενταγμένης περιοχής κάτι που σαν ΑΚΟΑ στηρίζουμε αφού μπορούμε να δούμε τα οφέλη που θα προκύψουν για την οικονομία των Οινουσσών. (http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=VfBodzNPYAU%3d&tabid=710&language=el-GR)
3. Δε συνάδει με τη γενικότερη διατήρηση της βιοποικιλότητας της περιοχής που σχετίζεται και με τη διάσωση θαλασσοπουλιών. Σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία στο βόρειο τμήμα της Χίου υπάρχουν σημαντικές εμφανίσεις του είδους «Αρτέμης» και «Μύχος» (http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=RJSC3CZdLUg%3d&tabid=710&language=el-GR). Τα είδη αυτά είναι αποκλειστικά θαλασσόβια και συσχετίζονται τόσο με το παράκτιο όσο και με το πελαγικό θαλάσσιο περιβάλλον αλλά τοπικά και με ανθρώπινες δραστηριότητες. Η αλόγιστη αλιεία καθώς και οι εκτεταμένες ιχθυοκαλλιέργειες που δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη ελεύθερου θαλάσσιου πληθυσμού αποτελούν ανασχετικό παράγοντα για τη διάσωση των θαλασσοπουλιών. Το ΑΚΟΑ αναγνωρίζοντας τη σημασία του περάσματος για τα πτηνά που αποτελούν οι Οινούσσες και η βόρεια Χίος, δημιούργησε το 2008 Παρατηρητήρια Πουλιών σε δύο ενδεδειγμένα σημεία του νησιού.
«…Βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού, δεν σημαίνει απλά κάποια ωραία αξιοθέατα για τον τουρίστα. Σημαίνει ποιότητα ζωής και ομορφιά, πρώτα απ’ όλα για τον ίδιο τον κάτοικο, τον ίδιο τον πολίτη του κάθε νησιού, ακόμα και του μικρού νησιού, διότι η ποιότητα, η αισθητική και η ομορφιά, όταν υπάρχουν για τον ίδιο τον πολίτη, θα υπάρχουν και για τον επισκέπτη…
…Να καλλιεργήσουμε ποιοτικά βιολογικά προϊόντα, να επενδύσουμε σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά, να εκμεταλλευτούμε την εξαιρετική τοπική κουζίνα, που όλοι σας έχετε και μας κάνουν ονομαστούς διεθνώς, να προσελκύσουμε τουρίστες όλο το χρόνο, μέσω προγραμμάτων περιπατητικού, αθλητικού, αναρριχητικού, αγροτικού, εκπαιδευτικού και συνεδριακού τουρισμού….
….Ο ρόλος των νησιών και ιδιαίτερα των μικρών νησιών είναι καθοριστικός στην προσπάθειά μας για ένα νέο βιώσιμο μοντέλο πράσινης ανάπτυξης. Πολλοί θεωρούν ότι η νησιωτικότητα είναι μειονέκτημα, εμείς όμως πρέπει να το κάνουμε πλεονέκτημα. Και είναι πλεονέκτημα, εάν το αξιοποιήσουμε σωστά, για ένα διαφορετικό πρότυπο ανάπτυξης.» Γιώργος Α. Παπανδρέου, Μεγανήσι, 7 Μαΐου 2011.
Οι στόχοι του ΑΚΟΑ, σε αντίθεση με το σχέδιο για τη δημιουργία ΠΟΑΥ στις Οινούσσες, συνάδουν με τους παραπάνω στόχους και όραμα όπως περιγράφηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό για τα μικρά νησιά της Ελλάδας.
Είναι γεγονός ότι οι Οινούσσες δεν έχουν μέχρι σήμερα παρουσιάσει ταχεία ανάπτυξη. Με συνολική έκταση 17,5χλμ και 600 μόνιμους κατοίκους έχουμε κινηθεί θετικά προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος μας. Κινούμαστε μεθοδικά με σταθερά βήματα προς την ανάπτυξη που θα δημιουργήσει συνέχεια για τις επόμενες γενιές. Αυτή είναι η αειφόρος ανάπτυξη που επιθυμούμε για το νησί μας.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα τα θαλάσσια οικοσυστήματα διαταράσσονται από τα υπολείμματα τροφών και τα απόβλητα που προκύπτουν από τη λειτουργία υδατοκαλλιεργειών ακόμα και όταν τα ίδια τα στοιχεία μόλυνσης δεν είναι πλέον ανιχνεύσιμα. Τα οργανικά απόβλητα των υδατοκαλλιεργειών διασπείρονται σε έκταση αρκετών εκατοντάδων μέτρων γύρω από την περιοχή της υδατοκαλλιέργειας και συγκεντρώνεται στο υποθαλάσσιο έδαφος μεταβάλλοντας τη γεωχημεία και τη βιολογία του. (Sanz-Lázaro, C., Belando, M.D., Marín-Guirao, L., Navarette-Mier, F. & Marín, A. (2011) Relationship between sedimentation rates and benthic impact on Maërl beds derived from fish farming in the Mediterranean. Marine Environmental Research. 71: 22-30.)
Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Αμερική από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Stanford για το Lenfest Ocean Program, οι υδατοκαλλιέργειες είναι υπεύθυνες για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η ποιότητα του νερού επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό καθώς τα ψάρια στις ιχθυοκαλλιέργειες αποβάλλουν πολλά από τα συστατικά που εμπεριέχονται στις τροφές τους, συμπεριλαμβανόμενων αζώτου και φώσφορου. Σε μεγάλες ποσότητες, αυτά τα συστατικά μπορούν να οδηγήσουν στην αύξηση του φυτοπλαγκτόν και στη δραματική μείωση των επιπέδων οξυγόνου στο νερό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν μπορούμε απλά να υποθέσουμε ότι τα απόβλητα των ψαριών θα διαλυθούν καθώς αυτά «ταξιδεύουν» σε σημαντική απόσταση μακριά από την πηγή μόλυνσης επηρεάζοντας τις ακτές. (Venayagamoorthy, S.K., H.Ku, O.B.Fringer, A.Chiu, R.L. Naylor and J.R. Koseff. 2011. Numerical Modeling of aquaculture dissolved waste transport in a coastal embayment. Environmental Fluid Mechanics – http://news.stanford.edu/news/2011/april/aquaculture-fish-waste-040711.html).
Είναι προφανές ότι το χωροταξικό σχέδιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες στις Οινούσσες ως έχει σήμερα, παρότι μεσοπρόθεσμα είναι πιθανόν να φέρει θέσεις εργασίας για το νησί μας, μακροπρόθεσμα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στη βιομηχανοποίησή του και στην καταστροφή του φυσικού του περιβάλλοντος.
Θα καταστρέψει το θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής που σύμφωνα με τους περιβαλλοντολόγους αξίζει ιδιαίτερης μεταχείρισης. Κάτι που με τη σειρά του θα περιορίσει τα έργα για την αειφόρο ανάπτυξη που το ΑΚΟΑ προγραμματίζει.
Με την καταστροφή του περιβάλλοντος, δεν θα υπάρχει πλέον ενδιαφέρον για κάποιον να έρθει στις Οινούσσες είτε για σπουδές είτε για οτιδήποτε άλλο. Η Ναυτική Ακαδημία θα έχει σημαντικά προβλήματα και θα ακολουθήσει ο κίνδυνος να σβήσει κάθε ίχνος ναυτικής ιστορίας και παράδοσης του νησιού. Ας μην ξεχνάμε ότι πλοιοκτήτες από αυτό το μικρό νησί κρατούνε ακόμα με περηφάνια ψηλά τη σημαία της Ελλάδας στην διεθνή ναυτιλία.
Εξαλείφοντας της βάσεις για αειφόρο ανάπτυξη θα σβήσει η ζωή από το νησί. Θα οδηγήσει στη μείωση των θέσεων εργασίας ενώ και οι υπάρχοντες ψαράδες θα σταματήσουν να υπάρχουν .
Θα σβήσει το όνειρο των Αιγνουσσιωτών να μπορέσουν επιτέλους να δώσουν απλά εργαλεία ανάπτυξης στη σημερινή γενιά ώστε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ευμάρεια και την ανάπτυξη του νησιού. Οι Οινούσσες έχουν την ευκαιρία να αποτελέσουν ένα νησί πρότυπο για την Ελλάδα. ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
Η ανάκληση του σχεδίου και ο επαναπροσδιορισμός του είναι επιτακτική ανάγκη για τις Οινούσσες και κατ’ επέκταση για το Βόρειο Αιγαίο γενικότερα αφού η δημιουργία ζωνών ιχθυοκαλλιέργειας και γύρω από τη Χίο επηρεάζει σημαντικά και τις Οινούσσες.
Για το Αναπτυξιακό Κέντρο Οινουσσών Αιγαίου
Ιωάννα Π. Λεμού – Πρόεδρος ΔΣ
Σωτήρης Δούδαλης – Αντιπρόεδρος ΔΣ
Γιώργος Λαιμός – Μέλος ΔΣ
Μαρίκα Χρ. Λεμού – Μέλος ΔΣ
Ασπασία Γ. Λαιμού – Μέλος ΔΣ
Νίκος Παπαγιαννόπουλος – Μέλος ΔΣ
____________________________________________________
Υπεύθυνη Επικοινωνίας
Έλλη Δούκα
edouka@oinousses.org.gr
Η οικονομική ανάπτυξης μιας χώρας πετυχαίνει όταν ανακαλύπτει και στηρίζεται στα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χώρα από τη φύση της.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αμέτρητες περιοχές, κόλποι υπήνεμοι και προστατευμένοι με καθαρά νερά και ήπιες θερμοκρασίες, κατάλληλες για εκτροφή ψαριών.
Οι Έλληνες ιχθυοτρόφοι το εκμεταλλεύτηκαν και πρωτοπορούν στο τομέα αυτό, παράγοντας και γεμίζοντας τις αγορές τις Ευρώπης με φθηνό και ποιοτικό ψάρι.
Αντίθετα σε χώρες όπως Ιταλία, Ισπανία κτλ οι περιοχές αυτές σπανίζουν ή δεν υπάρχουν καθόλου. Έτσι η ανάπτυξη του κλάδου εκεί είναι προβληματική και με υψηλό κόστος παραγωγής.
Ερωτώ αν με το κατάλληλο monitoring και έλεγχο στις περιοχές που βρίσκονται τα Ιχθυοτροφεία μας, το περιβάλλον δεν υποβαθμίζεται, γιατί θα πρέπει να χαθεί το πλεονέκτημα μας αναζητώντας τις ανοικτές θάλασσες.
Με ήλιο, θάλασσα, λίγο αλλά εύφορο χώμα και ήπιο κλίμα μας προίκισε ο μεγαλοδύναμος.
Τουρισμός, ιχθυοκαλλιέργεια και γεωργία αντιστοιχούν στα δώρα Του, αν προσθέσουμε τη ναυτοσύνη και το εμπορικό δαιμόνιο που μας κληροδότησαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, έχουμε την πετυχημένη συνταγή για την οικονομική ανάπτυξη.
Αν εμείς το θελήσουμε, όλες αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να συνυπάρξουν.
Αξιότιμε κύριε προθυπουργέ
Με αφορμή τη διαβούλευση για το ειδικό χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών νομίζω οτι θα ήταν δόκιμο να επανεξεταστεί το θέμα της επιχορήγησης των Δήμων ανάλογα με τις παραγωγικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη περιοχή τους και όχι με το πόσες αυθαίρετες οικιστικές κατασκευές- δραστηριότητες και καταπατήσεις αιγιαλών και παραλιών γίνονται στη περιοχή τους.
Πολύ φοβάμαι οτι με αυτή τη κρατηκοδίαιτη συμπεριφορά και αρνητική στάση διαφόρων περίεργων που ταυτίζουν την λέξη περιβάλλον με τη βίλα που έφτιαξαν με τη συνδρομή του δημοσιου ταμείου απ όπου σηνήθως πληρώνονται και μάλιστα αδρά (βλέπε μισθούς ορισμένων στην ΕΡΤ για παράδειγμα ) , δεν υπάρχει διστυχώς ελπίδα. Φανταστέίτε πχ ,οι Γερμανοί να αγωνίζονται λυσαλέα να κλέισει η Μερσεντες και οι Φιλανδοί η Νόκια Αυτό που κάνουμε εμείς εδώ με τις υδατοκαλλιέργειες που αποτελούν εθνική υπόθεση πλέον για τη χώρα μαςείναι παγκόσμια πρωτοτυπία.
Με τη παρούσα κρίση που συνεχώς βαθαίνει, η ανεργία ανεβαίνει δραματικά, οι νέοι ,τα παιδιά μου δεν θα βρίσκουν διστυχώς δουλειά πουθενα και τότε ουέ και αλίμονο σε αυτούς που συνέδραμαν και συνδράμουν σαυτή τη κατασταση της χρεοκοπίας
Η χωροθέτηση υδατοκαλλιεργειών στον Πόρο είναι λανθασμένη και επιζήμια για τους ακόλουθους λόγους πέραν των όσων έχουν ήδη αναφερθεί:
Ο Πόρος έχει όλα τα χαρακτηριστικά που συνηγορούν στο να χαρακτηρισθεί
ΠΡΑΣΙΝΟ ΝΗΣΙ δεδομένου ότι είναι το μόνο νησί αυτού του μεγέθους κοντά στο λεκανοπέδιο,
που διατηρεί στο μεγαλύτερο μέρος τις επιφάνειάς του αναλλοίωτο το φυσικό τοπίο, βιότοπους κ.λ.π. Η θαλάσσια ζώνη που εφάπτεται με αυτό το χαρακτηρισμένο ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ τοπίο είναι αυτή που προορίζεται για τις υδατοκαλλιέργειες που με τα προβλεπόμενα καταλαμβάνουν τα δύο τρίτα της ακτογραμμής του νησιού .Η ακτογραμμή αυτή είναι διάσπαρτη με γραφικά λιμανάκια που περιβάλλονται στις περισσότερες περιπτώσεις με μοναδική βλάστηση που πλησιάζει την θάλασσα. Είναι αυτά τα λιμανάκια που προσεγγίζουν τα χιλιάδες σκάφη αναψυχής που στη διαδρομή τους από και προς τις μαρίνες της Αττικής επισκέπτονται τον Πόρο μεταξύ άλλων και επειδή έχει το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της περιοχής, με την αντίστοιχα μεγάλη ναυτική ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. (Ναύσταθμος του Ελληνικού στόλου ,του Ρωσικού στόλου αλλά και του Αθηναϊκού στόλου κατά την αρχαιότητα.)
Αυτό το φυσικό λιμάνι συνέβαλλε στην μεγάλη σημερινή ανάπτυξη στον Πόρο του ναυταθλητισμού (κωπηλασία , θαλάσσιο σκί , ιστιοπλοϊα, κ.λ.π.)
Το λιμάνι αυτό που είναι ένας μεγάλος κλειστός κόλπος μεταξύ των ακτών του νησιού και της Πελοποννήσου, λόγω της μορφολογίας της ακτογραμμής του Πόρου , κοντά στον οικισμό διαθέτει πολύ λιγότερες παραλίες και επιφάνειες από όσες χρειάζονται σύμφωνα με τα εύλογα πολεοδομικά πρότυπα για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων και του πολύ μεγάλου αριθμού επισκεπτών κατά την θερινή περίοδο .Η έλλειψη αυτή που διαχρονικά αυξάνει, όσο αυξάνει και ο αριθμός των επισκεπτών, αναπληρώνεται από τα πιο απομακρυσμένα γραφικά λιμανάκια και κυρίως αυτά που περιέγραψα και που βρίσκονται στις ακτές έξω από τον κόλπο. Αυτά δηλαδή που με την παρούσα εντάσσονται στην εκτεταμένη ζώνη του «βιομηχανικού πάρκου» των υδατοκαλλιεργειών του οποίου οι αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην θάλασσα και στις ακτές είναι αποδεδειγμένες και σε κάθε περίπτωση ασύμβατες με τον θαλάσσιο τουρισμό.
Η άστοχη αυτή χωροθέτηση( αν στη καλλίτερη περίπτωση έχει γίνει χωρίς υστεροβουλία και σκοπιμότητα ,ίσως από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν στοιχειωδώς τον τόπο )συνιστά εγκληματικό λάθος που μεταξύ πολλών άλλων θα στερήσει από το νησί την δυνατότητα να αξιοποιήσει προς όφελος των κατοίκων του τους φυσικούς του πόρους. Θα στερήσει την δυνατότητα της αειφώρου ανάπτυξης με πράσινο τουρισμό . Θα είναι αποτρεπτικό για την προσέλευση των σκαφών αναψυχής και τον ναυταθλητισμό.
Είναι επίσης μέγα λάθος και ύβρις διότι θα στερήσει από τους Αθηναίους αυτό που υπήρξε για αυτούς ο Πόρος από την αρχαιότητα» ,το καταφύγιό τους «Θα τους στερήσει δηλαδή στην ραγδαία υποβαθμιζόμενη πρωτεύουσα τον πιο πολύτιμο πνεύμονα εκτόνωσης στον Σαρωνικό.
Πρέπει συνεπώς να γίνει κατανοητό ότι το θέμα αυτό δεν θα ζημιώσει μόνο τον Πόρο ,θα ζημιώσει και όλη την Αθήνα . Είναι θέμα χωροταξικό με ευρύτατες υπερτοπικές αρνητικές επιπτώσεις, και μόνο ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί από σοβαρούς όμως μελετητές.
Βρε δε λέτε που υπάρχουν και τα ιχθυοτροφεία και τρώμε
κανένα ψαράκι?
Κ. ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΣ
(ερασιτέχνης ψαράς)
Ε οχι και ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ οι άνθρωποι της παραγωγής.
ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ γιατί εργάζονται????
ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ γιατί παράγουν??????
ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ γιατί υπερασπίζονται το δικαίωμα της εργασίας ?????
ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ γιατί φορολογούνται στην Ελλάδα ???
Είναι τυχαίο που αυτοί που ηγούνται συλλόγων είναι ουσιαστικά
Α Ν Ε Π Α Γ Γ Ε Λ Τ Ο Ι ??????
Η λέξεις ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ-ΠΑΡΑΓΩ σας λέει κάτι ????
Εσείς που λέτε τα πολλά και είστε ειδικοί σε όλα ΑΚΟΥΜΕ προτάσεις
η ΕΛΛΑΔΑ τι θέλετε να παράγει που να μην χαλάει τη βολή σας ??????
ΕΧΕΤΕ ΕΡΓΑΣΘΕΙ ΠΟΤΕ???
ΕΧΕΤΕ ΝΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ?????
Μάχεστε για το που θα απλώσετε την πετσέτα σας το καλοκαίρι. Χωρίς να έχετε αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει.Τον αγώνα επιβίωσης που κάνουν επιχειρήσεις του κλάδου και οι εργαζόμενοι τους.Σε μια εποχή που όλα καταρέουν.
Ολα αυτά κύριοι και κυρίες συμβαίνουν μόνο στην ΕΛΛΑΔΑ.
Σήμερα που τμήματα Πανεπιστημίων κλείνουν, που σχολεία συρικνώνονται λόγω κόστους.
Οι (ΚΑΘΙΣΤΟΙ) πολεμούν έναν κλάδο που παράγει και μπορεί να μας ξελασπώσει…
Στην ΕΛΛΑΔΑ πρέπει να απολογούνται οι παραγωγικοί στους (ΚΑΘΙΣΤΟΥΣ).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ
Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α
Από το αριθμ. 11-16/4/2011 πρακτικό συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Λοκρών, που περιλαμβάνει την αριθμ. 11/139/2011 απόφασή του.
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΛΟΚΡΩΝ
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Ν.Λιόλιος
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Α.Ζαΐμης
ΤΑ ΜΕΛΗ
Παρόντα
Κ.Τσέρτος
Ι.Μπονόβας
Α.Παπακωνσταντίνου
Β.Καρατράντος
Σ.Γκριτζάπης
Η.Κολομτσάς
Γ.Βλαχάβας
Δ.Τσοχαντάρης
Γ.Δουμπιώτης
Χ.Μπώκος
Αλ.Β.Κούρος
Μ.Περλεπές
Ι.Θεοδοσίου
Αρ.Κ.Κούρoς
Ε.Αγγελούσης
Κ.Πάσσας
Κ.Σούλιας
Κ.Αγγελούσης
Ι.Παπαγεωργίου
Μ.Γεωργοπούλου
Δ.Σουλτανόπουλος
Π.Μιχαλοπούλου-Σουλτανοπούλου
Γ.Ρούσσης
Γ.Νυδριώτης
Απόντα
Γ.Γουρνάς,
Γ.Παπαμάρκου
Ο Δήμαρχος Λοκρών κ. Ν. Λιόλιος προσκλήθηκε και παρίσταται στη συνεδρίαση.
Παρόντες Πρόεδροι Δημοτικών Κοινοτήτων
1. Α. Κατσούλης ,2. Κ. Τσαρούχας, 3. Γ. Σταθουλόπουλος, 4. Σπ. Γιάγκου
Παρόντες Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων
1.Γ. Ρουμπής, 2. Μ. Χρυσοβέργης, 3. Ι. Σκορδάς, 4. Α. Ευθυμίου, 5. Δ. Γλουστιάνος, 6. Δ.Κυριαζής, 7. Σ. Κορόμηλος
Παρόντες Εκπρόσωποι Τοπικών Κοινότητων
1. Ι. Λιάρτης,
Απόντες Εκπρόσωποι Τοπικών Κοινοτήτων
1. Α. Λάμπρου, 2. Σπ. Κολιοφούτης
Στην Αταλάντη και στο Δημοτικό Κατάστημα, σήμερα, 16 Απριλίου 2011 ημέρα Σάββατο και ώρα 11:30 συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Λοκρών, ύστερα από την αριθμ. 5715 – 11/04/2011 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου αυτού, η οποία επιδόθηκε σε κάθε Σύμβουλο σύμφωνα με το άρθρο 67 του N 3852/2010 και αφού βρέθηκε απαρτία των παρόντων μελών ( 25 ) σε σύνολο ( 27 ) κηρύχθηκε από τον κ. Πρόεδρο η έναρξη της συνεδρίασης, στην οποία παρόν ήταν και ο υπάλληλος του Δήμου, Γεώργιος Ευαγγελίου για την τήρηση των πρακτικών της συνεδρίασης, των προς συζήτηση κατά σειρά παρακάτω θεμάτων:
Θέμα 6ο: Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες
Το Δ.Σ. αφού έλαβε υπόψη του
§ την εισήγηση του Δημάρχου,
§ την παρ.7 του άρθρου 67 του Ν. 3852/10
§ το περιεχόμενο των θεμάτων, τα οποία αν και δεν περιλαμβάνονται στην ημερήσια διάταξη πρέπει να συζητηθούν κατά προτεραιότητα, λόγω της κατεπείγουσας φύσης τους
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Την συζήτηση των παραπάνω θεμάτων πριν την έναρξη της συζήτησης των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, λόγω της κατεπείγουσας ανάγκης που υπάρχει για την επίλυσή τους.
Το Δ.Σ. αφού έλαβε υπόψη τα ανωτέρω και μετά από διαλογική συζήτηση
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Εγκρίνει την κατάθεση ψηφίσματος διαφωνίας για το σχέδιο της Κ.Υ.Α. που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011, ως κατωτέρω:
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Σήμερα την 16 Απριλίου 2011 το Δ.Σ. του Δήμου Λοκρών ομόφωνα αποφάσισε κι ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στον κόλπο της Αταλάντης που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000».
Από τις αρχές το 1990 εγκαταστάθηκαν κάποιες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας και όταν οι περισσότερες από αυτές εγκαταλειφθήκαν άφησαν πίσω τους κληρονομιά οικολογικά προβλήματα.
Ως Δήμος είμαστε ενάντια στην πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής προϊόντων και θα είμαστε αμείλικτα σκληροί. Γι αυτό καταγγέλλουμε την πρόταση αυτή καθώς και τους μελετητές αφού τα προηγούμενα χρόνια είχαν επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή και άρα γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Δεν θα γίνουμε συμμέτοχοι σε κανένα επιχειρηματικό deal που θα έχει ως αποτέλεσμα να κερδίσουν οι λίγοι και οι πολίτες και ο τόπος να είναι οι μεγάλοι χαμένοι..
Ως διοικούντες αυτού του τόπου δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής και θα αντικρούσουμε όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον και αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού και θα είναι ενάντια στην οποιαδήποτε τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και των κατοίκων της.
Και οι τέσσερις πρώην Δήμοι που απαρτίζουν τον σημερινό Δήμο Λοκρών είχαν πάρει ομόφωνες αποφάσεις ενάντια στην εγκατάσταση υδατοκαλλιεργειών , όλοι οι κοινωνικοί κι εργατικοί φορείς αλλά και οι πολίτες συναινούσαν και μ΄ αυτές τις αποφάσεις κι εμείς συντασσόμαστε ως νέο Δημοτικό Συμβούλιο και τις υποστηρίζουμε αυστηρά χωρίς εκπτώσεις σε καμία κατεύθυνση.
Ως Δ.Σ. του Δήμου Λοκρών διαφωνούμε με την τακτική που ακολουθεί το υπουργείο και ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα αυτή η πρόταση από την διαδικασία διαβούλευσης γιατί δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μέλλον του τόπου.
Η απόφαση αυτή έλαβε αυξ. αριθμό 11/139/2011
Αφού τελείωσαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης λύεται η συνεδρίαση
Για τούτο συντάχθηκε το παρόν πρακτικό και υπογράφεται όπως ακολουθεί
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Ν.Λιόλιος
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Α.Ζαΐμης
ΤΑ ΜΕΛΗ
Κ.Τσέρτος,
Ι.Μπονόβας,
Α.Παπακωνσταντίνου,
Β.Καρατράντος,
Σ.Γκριτζάπης,
Η.Κολομτσάς,
Γ.Βλαχάβας,
Δ.Τσοχαντάρης,
Γ.Δουμπιώτης,
Χ.Μπώκος,
Αλ.Β.Κούρος,
Μ.Περλεπές,
Ι.Θεοδοσίου,
Αρ.Κ.Κούρoς,
Ε.Αγγελούσης,
Κ.Πάσσας,
Κ.Σούλιας,
Κ.Αγγελούσης,
Ι.Παπαγεωργίου,
Μ.Γεωργοπούλου,
Δ.Σουλτανόπουλος,
Π.Μιχαλοπούλου-Σουλτανοπούλου,
Γ Ρούσσης,
Γ.Νυδριώτης
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
Ο
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΟΚΡΩΝ
Ν.ΛΙΟΛΙΟΣ
εδω και τεσσερα χρονια ειμαι κατοικος στα φαρσα. περα απο την πρωσοπικη σχεσει που εχω με τα ιχθιοτροφια κεφαλλονιας θα μιλησω αντικειμενικα. θα παρακαμψω τα ολα οσα ακουγονται κατα καιρους απο διαφορους (κυριως ασχετους).και θα αναρωτηθω πως ειναι δυνατον ενας τοσο ευαισθητος οργανισμος οπως ειναι το ψαρι να ζει, να αναπτυσσεται, να πωλειται σε διαφορες χωρες και να ειναι το πρωτο σε προτιμηση στις ψαραγορες αυτον!!!!!πως ειναι δυνατον σε μολυσμενα νερα να ζουν και να ψαρευονται καθημερινα απο καικια διαφορα ψαρια, γαριδες, κ.α.λ.και ας μην παμε μακρια και να σταθουμε στον αχινο ο πλεον ευαισθητος οργανισμος που στα νερα του κολπου ειναι αφθονος και απο τους ποιο νοστημους αχινους.. οι κατοικοι στα φαρσα και οχι μονο!!! το ξερουν πολυ καλα.αυτα τα λιγα ειχα να πω και δεν θα επεκταθω σε παραπερα λογια που εχουν να κανουν με κουτσομπολια και συμφεροντα διαφορων.
Εργάζομαι σχετικά λίγο καιρό στον κλάδο των Ιχθυοκαλλιεργειών και συγκεκριμένα στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς.
Ό,τι επιστημονικό ή εμπειρικό πειστήριο ή σχόλιο ήταν να κατατεθεί σε σχέση με το προτεινόμενο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού των ιχθυοκαλλιεργειών στην Ελλάδα, έχει διατυπωθεί πάνω κάτω, και από λαμπρά ονόματα.
Αυτό που έχω να καταθέσω, είναι απλά αυτό που με λυπεί και μου λείπει στην Ελλάδα από την άλλη μισή μου καταγωγή, την Ιαπωνική: οι Έλληνες δεν έχουμε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Δεν εμπιστευόμαστε ούτε την σκιά μας.
Κατά συνέπεια δεν εμπιστευόμαστε ούτε τους συνανθρώπους μας, ούτε τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας, ούτε τις δομές, ούτε την ουσία των κανονισμών, ούτε την λειτουργία τους. Δεν εμπιστευόμαστε ότι κάτι μπορεί να γίνεται για το γενικότερο καλό, γιατί απλά είμαστε προκατειλημμένοι ότι όλα γίνονται εις βάρος μας, για την εκμετάλλευσή μας και το κέρδος των λίγων, στους οποίους δεν ανήκουμε. Και για αυτό δεν συμμετέχουμε σε εποικοδομητικές συζητήσεις, συνεργασίες, οράματα, προσπάθειες, έργα.
Προτιμάμε-γιατί είναι πιο εύκολο και σύμφωνο με τον «φόβο» μας- να καθόμαστε ΑΠΕΝΑΝΤΙ, ΕΝΑΝΤΙΟΙ, σε κάθε τι δεν το ορίζουμε και δεν το γνωρίζουμε, παρά να πάμε ΚΟΝΤΑ, να το μάθουμε και να το κατανοήσουμε, και να βάλουμε κι ένα χεράκι προς την σωστή κατεύθυνση.
Πηγαίνουμε στον γιατρό, συμβουλευόμαστε τον δικηγόρο, αγοράζουμε από τον προμηθευτή, ψηφίζουμε τον πολιτικό, αλλά δεν εμπιστευόμαστε κανέναν από αυτούς και επιμένουμε να ζούμε σε μια κατάσταση διαρκούς αντίδρασης, χωρίς όμως να έχουμε να αντιπροτείνουμε κάτι.
Αν-αν λέω- υπήρχε λίγη ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στο αίμα των Ελλήνων, τότε ίσως και οι αρμόδιοι-από τον κηπουρό που είναι υπεύθυνος για την κατάσταση του κήπου μας μέχρι τον πρωθυπουργό της χώρας-να ένιωθαν τη σιγουριά και το χρέος να προσπαθήσουν όσο περισσότερο μπορούν να επιβεβαιώσουν και να ανταμείψουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, και όχι να τελούν υπό τον διαρκή φόβο της απόρριψης, της απόλυσης, της εκτός ορίων αντίδρασης και του τελικού μηδενισμού κάθε εποικοδομητικής προσπάθειας.
Οι συμπατριώτες μου από την Ιαπωνική μου πλευρά, δείχνουν εμπιστοσύνη στις δομές, στις κυβερνήσεις, στους συνανθρώπους τους, εμπιστοσύνη του μεγέθους «ξέρω ότι ό,τι κάνετε είναι για το καλό το δικό μου και της χώρας μας», και δουλεύουν και λειτουργούν προς αυτή την κοινή κατεύθυνση, καταφέροντας να διατηρούν και τις παραδόσεις, την φύση, την κληρονομιά τους. Η απεργία τους συνίσταται στο να εργαστούν κανονικά φορώντας ένα περιβραχιόνιο που υποδηλώνει την αντίθεσή τους , όχι στο να παγώσουν τα πάντα στην πόλη τους και στη χώρα. Ξέρουν ότι κοινός σκοπός όλων των κατοίκων είναι η πρόοδος της χώρας, ξέρουν ότι οι καλύτερες πιθανότητες να έχουν ποιοτική ζωή και αυτοί και τα παιδιά τους και οι επόμενες γενιές είναι μέσα σε μια χώρα που λειτουργεί καλά και προοδεύει, και με αυτή την εμπιστοσύνη πορεύονται. Γνωρίζουν ποια είναι τα οφέλη και ποια τα ρίσκα σε κάθε τι, δέχονται ότι στις εποχές που ζούμε και με τις απαιτήσεις που έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι, τα πάντα είναι θέμα ισορροπίας, και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορεί ο καθένας, αναλαμβάνοντας την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΗ, πιστεύοντας ότι αυτό θα κάνουν και όλοι οι άλλοι ώστε να πάνε όλα κατ’ ευχήν. Ένας τραυματίας Ιάπωνας στις καταστροφές της Φουκουσίμα, ζητάει συγνώμη από τους τραυματιοφορείς που έχουν έρθει να τον περιμαζέψουν, συγνώμη γιατί τους δημιουργεί αναστάτωση, γιατί τους βάζει σε κόπο, και ίσως να τους απασχολεί ενώ θα έπρεπε να πάνε να σώσουν κάποιον άλλο πρώτα. Στην Ελλάδα ένας οποιοσδήποτε τραυματίας στρέφεται στην κάμερα και καταλογίζει ευθύνες στην πολιτεία και τους συνανθρώπους του που δεν έφτασαν εγκαίρως να τον βγάλουν από την λάσπη, κι ας είναι ευθύνη του που έχτισε το σπίτι του μέσα στο δάσος που πρώτα έκαψε για να το κάνει οικοδομήσιμο, και δεν υπολόγισε ότι εξίσου εύκολα πιάνει φωτιά και το υπόλοιπο δάσος.
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Θα έκανε τόσο μεγάλη διαφορά… Και στους μεν-σε αυτούς που θέλουν να πράξουν- και στους δε-αυτούς που θέλουν να αντιδράσουν. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, δεν βλάπτει να αναζητούμε πραγματικά στοιχεία σχετικά με αυτά που αμφισβητούμε.
Τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς ακολουθούν μια τακτική διαφάνειας και διαθέτουν όσα στοιχεία θέλει να μελετήσει καθένας, πριν αρχίσει να αντιδρά. Σκοπός τους είναι το καλό όλων-της επιχείρησης, των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, της κοινωνίας, της οικονομίας της χώρας, του ανθρώπου και του συνανθρώπου, των επόμενων γενιών- και καλεί όσους θέλουν να έρθουν κοντά να μάθουν, να ενημερωθούν, μήπως και μπορέσουν επιτέλους να ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΝ και να υπάρξει επιτέλους πρόοδος, πρόοδος για όλους.
Γιούκικο Κροντηρά, Βιολόγος/Ωκεανογράφος
ΓΙΑΤΙ όλοι οι σύλλογοι στην Λοκρίδα συμμετέχουν με το ίδιο κείμενο????
Τ Υ Χ Α Ι Ο ????? ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ…
Βρε τι ΚΑΛΑ σας δουλεύει ο σύλλογος ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.
ΚΟΥΤΟΙ ΕΙΣΤΕ????
Και σας είχα για ποιο έξυπνους……..
Το φάγατε καλά το παραμύθι της.
Εχετε παράπονο έσεις από τα ιχθυοτροφεία που βρίσκονται στην περιοχή ?????
Γιατί εγώ άλλα ξέρω.
Αυτοί σας στηρίζουν και εσείς τι κάνετε??????
π.χ 1) χορηγείες σε διάφορες εκδηλώσεις
2)χρησιμοποιώντας τα σκάφη τους όταν τα έχετε ανάγκη.
3)χρησιμοποιώντας το προσωπικό τους για να καθαρίσουν τη ΣΚΑΛΑ.
Οταν τους χρειάζεστε οι συγκεκριμένοι είναι εκεί.Χωρίς να είναι υποχρεωμένοι.ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. 160ευρω το στρέμμα ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΤΕΛΗ
ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ.
Σε έναν δήμο καταχρεωμένο.
Εσείς τώρα τι άκριβως κάνετε έχετε καταλάβει???????
Μια χαρά σας χρησιμοποιεί Η ΓΡΑΜΑΤΕΑΣ εξυπηρετείτε τις δικές της
ΕΜΜΟΝΕΣ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ….
Υ.Γ
Ειναι ΤΙΜΗ μου και ΚΑΜΑΡΙ μου που εργάζομαι σ΄αυτόν τον χώρο.
Χαιρετίζω την παρέμβαση του κυρίου Γιάννη Καρακάση.
Νομίζω ότι αν αυτή και πολλές άλλες παρεμβάσεις που έγιναν (και πάρα πολλές που δυστυχώς περιμέναμε αλλά δεν έγιναν ακόμη) και περιέχουν επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις και αποτελέσματα είχαν γίνει από την αρχή της διαβούλευσης και κυρίως αν είχαν κοινοποιηθεί στον τοπικό πληθυσμό κάθε περιοχής που ανησυχεί για την ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας δίπλα του δεν θα είχαμε αναλώσει τόσο χρόνο να πείσουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Ελπίζω αυτό να μας προβληματίσει όλους και να σταματήσουμε τα ίδια λάθη κύριοι. Δεν αντιδικούμε με κανέναν αλλά έχουμε υποχρέωση να ενημερώνουμε και να λαμβάνουμε υπ’ όψιν (και να διερευνούμε) και κάθε καλόπιστη ανησυχία.
Επιτέλους ας σταματήσουμε να απαξιώνουμε την πατρίδα μας, τον κλάδο μας, το προϊόν μας αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς μας στο τέλος και να ψάχνουμε τους υπαίτιους άλλου.
Καθώς εξελίσσεται η διαδικασία της διαβούλευσης, πληθαίνουν οι συμμετοχές με ουσιαστικό λόγο, παρατηρήσεις και προτάσεις, επικεντρωμένες στην υδατοκαλλιέργεια και το Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.
Παράλληλα –και σε αυτές τις συμμετοχές- διατυπώνοντας άμεσες και έμμεσες κρίσεις και σχόλια, που εκδηλώνουν είτε ανησυχίες και εκτιμήσεις για την αποτελεσματικότητα του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., είτε ερωτηματικά και καταγγελτικές παρατηρήσεις για το τι κρύβεται «από πίσω», «τι πάει να αποκαταστήσει», κ.λ.π.
Αναλόγως των επιχειρημάτων και της εμπειρίας που έχει ο καθένας, της αντίληψης για βασικές έννοιες, -«δημοκρατία», «περιβάλλον», «χωροταξικός σχεδιασμός», «ανάπτυξη»- και των προσδοκιών που έχει σε σχέση με το στενό του περιβάλλον, τοποθετείται. Σ’ αυτό το πλαίσιο όλες οι τοποθετήσεις είναι ειλικρινείς.
Από τη συζήτηση έχουν αναδειχθεί ορισμένα βασικά ζητήματα, των οποίων η προσέγγιση και η εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. –από το προσωπικό των υπηρεσιών που θα εμπλακούν στις αδειοδοτήσεις των μονάδων και των φορέων που θα γνωμοδοτήσουν- θα κρίνει και σε σημαντικό βαθμό, την αποτελεσματικότητα του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.
1.«Τουρισμός ή υδατοκαλλιέργεια;» μια αντιπαράθεση, η οποία δεν ευνοεί και δεν αποδέχεται ούτε την αντίληψη του χωροταξικού σχεδιασμού, ούτε του σχεδιασμού για την οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο παραπάνω ερώτημα, απαντώ προφανώς και τουρισμός και υδατοκαλλιέργεια και αλιεία και άλλες χρήσεις. Και προτεραιότητα σε ποια χρήση;
Το κλειδί στα ερωτήματα αυτά, έχει να κάνει με τις αξίες χρήσης σε κάθε περίπτωση και στην προστιθέμενη αξία που δημιουργούν αυτές οι χρήσεις.
Προφανώς στις θέσεις όπου κυριαρχεί η υψηλή –σε υποδομή, αριθμό και αξία- τουριστική δραστηριότητα, αυτή θα υπερτερεί. Ομοίως σε περιοχές χαμηλής ζήτησης –υποβαθμισμένη υποδομή, τουρισμός ημέρας (διημέρευση, διάσχιση περιοχής) περιορισμένη παραγόμενη αξία- προτεραιότητα θα έχουν άλλες χρήσεις.
Οι προτάσεις του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. προτείνουν και κατηγοριοποιούν τις «Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών» και στη διατύπωση αντίστοιχων προτάσεων έχει ανάγκη η διαβούλευση και όχι αντιπαραθέσεων του τύπου «έξω οι ιχθυοκαλλιέργειες από …….», ή «η περιοχή μας είναι τουριστική και δεν συμβιβάζεται με την ιχθυοκαλλιέργεια».
Σε κάθε περίπτωση, οι κατευθύνσεις του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. πρέπει να είναι καθαρές, χωρίς περιθώρια παρερμηνειών, ώστε την επόμενη ημέρα εφαρμογής του να προκύπτει ένα ασφαλέστερο θεσμικά περιβάλλον, για τη χωροταξική οργάνωση των υδατοκαλλιεργειών στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Αυτό που επιτρέπει ο καθένας στον εαυτό του, να διαχειριστεί τα περιουσιακά του στοιχεία με τον καλύτερο τρόπο, πρέπει να το απαιτήσει από την Πολιτεία, δηλαδή τη βέλτιστη αξιοποίηση του εθνικού πλούτου και των ανταγωνιστικών της πλεονεκτημάτων.
2.«Υποστήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου για μια ακόμη φορά;..» χρησιμοποιείτε τον χωροταξικό σχεδιασμό για να καλυφθεί η μέχρι σήμερα «παράνομη», «ασύδοτη» συμπεριφορά τους;….. «γι’ αυτό εξαφανίσατε τις μικρές μονάδες;», κ.α. συναφή σχόλια που έχουν εμφανισθεί στη διαβούλευση και συναντώ στην καθημερινότητά μου.
Αυτή η κριτική έχει αντικειμενικό υπόβαθρο, είτε γιατί πράγματι ο συντριπτικά μεγάλος αριθμός των μονάδων έχει περάσει σε 5-6 ομίλους και ο πολίτης έχει ταυτίσει την ιχθυοκαλλιέργεια με αυτές τις επιχειρήσεις που συναντά στην περιοχή του, είτε γιατί στην αγορά κυριαρχούν προϊόντα αυτών των επιχειρήσεων.
Παράλληλα, ελλείψεις ή αστοχίες στα κείμενα της διαβούλευσης –και εννοώ τα παραρτήματα με πίνακες και χάρτη- όπου απουσιάζουν ως Π.Α.Υ. θέσεις που ήδη δραστηριοποιούνται μικρές επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας, ενισχύει αυτές τις «υπόνοιες» και τα ερωτήματα.
Αυτό που ωστόσο έχει κύρια αξία, είναι ότι αυτή η ιχθυοκαλλιέργεια –με τα όποια αρνητικά και προβλήματα – συνέβαλλε καθοριστικά στην ανταγωνιστική θέση της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας. Η διατήρηση και ενίσχυση αυτής της θέσης –με ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά- πρέπει να αποτελεί βασικό και μόνιμο αναπτυξιακό στόχο της Πολιτείας.
2.α. Οι εμπειρίες, τα συμπεράσματα και η αξιολόγηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, προφανώς και έχουν αναφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, αφού αυτές κυριαρχούν.
Οι αναφορές σε δικαστικές αποφάσεις, διαμάχες και προβλήματα νομιμότητας –από τη σχετικά καλή εικόνα που έχω- κυρίως οφείλονται σε έλλειψη θεσμικού πλαισίου και σε δεύτερο και μικρότερο επίπεδο σε παραβίαση των όρων αδειοδότησης και λειτουργίας.
Η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που δεν επιτρέπει τις σημειακές χωροθετήσεις, αναφέρεται στην ανάγκη καθορισμού ζωνών για την εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Σε αυτή την απόφαση, στηρίχθηκαν και άλλες δικαστικές αποφάσεις ακύρωσης χωροθέτησης μονάδων ή άρνησης υπηρεσιών να χωροθετήσουν νέες μονάδες.
Η επιβολή διοικητικών πράξεων για τις χερσαίες εγκαταστάσεις των μονάδων υδατοκαλλιέργειας, κυρίως οφείλονται στην απουσία θεσμικού πλαισίου και απουσίας καθορισμού χρήσεων και όχι παραβίασης όρων λειτουργίας.
Η σκοπιμότητα και η ανάγκη Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. είναι προφανής και η συμμετοχή στη διαβούλευση πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση των αδυναμιών και των ελλείψεων του.
Την απουσία έως σήμερα ενιαίου θεσμικού πλαισίου για την υδατοκαλλιέργεια και την απουσία χωροταξικού σχεδιασμού, με βεβαιότητα πλήρωσαν περισσότερο οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις του κλάδου.
Θεωρώ αναγκαίο και για την ουσία (δηλ. της συνέχισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας) και για τον αποκαθορισμό προθέσεων και άρση οποιονδήποτε υπονοιών (δηλ. της «επιλογής εξαφάνισης των μικρών μονάδων») και στα πλαίσια αξιόπιστης εφαρμογής του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. (αξιολόγηση και επαναξιολόγηση σε βάθος χρόνου των Π.Α.Υ.), να συμπεριληφθούν ως Π.Α.Υ. και οι περιοχές που δραστηριοποιούνται ήδη ή έχει χωροθετηθεί λειτουργία μικρών μονάδων.
2.β. Με δεδομένη –έως σήμερα- την απουσία αναπτυξιακής πολιτικής για την Ελληνική Υδατοκαλλιέργεια, παραμένει το ερώτημα, αν το Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση. Αν οι κατευθύνσεις του χωροθετικού προτύπου, θα διαφοροποιήσουν το παραγωγικό αντικείμενο με νέα ποιοτικά προϊόντα με υψηλή εμπορική αξία, αν θα αυξηθεί το παραγόμενο προϊόν και ποιοι θα είναι οι φορείς ανάπτυξης αυτής της επιχειρηματικότητας.
Η ιχθυοκαλλιέργεια με τη μεγάλη οικονομική και παραγωγική βάση, συνεχώς βελτιώνει την παραγωγική διαδικασία και παρακολουθεί τις τεχνολογικές εξελίξεις, βελτιώνοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος και εισάγοντας επιλεκτικά μεθόδους και μέσα (βιολογική ιχθυοκαλλιέργεια, βιοδιασπόμενες τροφές, κ.α.), ωστόσο η μεγάλη δομή σε έκταση και δυναμικότητα (των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου) περιορίζει την ευελιξία τους και η συμπίεση του κόστους παραγωγής περιορίζει τις δυνατότητες να επιχειρούν στην ανάπτυξη νέων προϊόντων και νέων κοστοβόρων μεθόδων.
Αυτή η δυνατότητα, δηλαδή της ευελιξίας στον πειραματισμό και την αναπροσαρμογή στην παραγωγική διαδικασία (αντικείμενο, μέθοδος) είναι πλέον πρόσφορη για τις μικρές επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες μπορούν να επιχειρούν σε νέα είδη και μεθόδους με χαμηλότερο ρίσκο. Αναλογικά παραδείγματα από άλλους κλάδους (γαλακτοκομικά, οινοποιεία, οπωροκηπευτικά, κ.λ.π) αναδεικνύουν τη δυνατότητα παραγωγής νέων ποιοτικών προϊόντων από μικρές επιχειρήσεις συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ανταγωνιστικότητα των κλάδων τους.
Η διατύπωση ότι οι βυθιζόμενοι ιχθυοκλωβοί, δοκιμάστηκαν για τα δικά μας είδη ιχθύων (τσιπούρα, λαβράκι) και δεν είχαν ικανοποιητικά αποτελέσματα, είναι μάλλον άστοχη και δημιουργεί κλίμα απόρριψης τους.
Οι εγκαταστάσεις ανοιχτής θάλασσας θα παρείχαν νέες δυνατότητες χωροθέτησης μονάδων –σε προσήνεμες θαλάσσιες περιοχές, τόσο στην παράκτια ηπειρωτική ζώνη, όσο και στην ανοιχτή θάλασσα- και ενδεχομένως καλύτερα αποτελέσματα για βαθυπελαγικά (φαγκρί, λιθρίνι), πελαγικά (μαγιάτικο) και επιβενθικά (επινέφελοι) είδη, τα οποία έχουν περιληφθεί στα Μεσογειακά επιτρεπόμενα είδη σε κατά καιρούς εγκυκλίους και η δυνατότητα αυτή παραμένει αναξιοποίητη. Και βεβαίως, θα διευκόλυναν τη συμβατότητα χρήσεων σε περιοχές με έντονες συγκρούσεις.
Το Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. πρέπει να καθορίσει κίνητρα για την ανάπτυξη αντίστοιχων εγκαταστάσεων, ώστε να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις –και οι μικρές- να αναπτύξουν αντίστοιχες εγκαταστάσεις.
2.γ. Η Ελληνική Υδατοκαλλιέργεια έχει ανάγκη από τη διεκδίκηση νέων αγορών (νέα προϊόντα, νέα μερίδια) και το Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., μπορεί να συμβάλλει με τον καθορισμό κινήτρων. Ήδη έχουν δρομολογηθεί δύο μεγάλα επενδυτικά σχέδια εκτροφής γαρίδας (το ένα έχει υπαχθεί στον Αναπτυξιακό Νόμο, το άλλο βρίσκεται στη διαδικασία των αδειοδοτήσεων) και υπάρχει ενδιαφέρον και αναζήτηση και για άλλα είδη.
Tα κίνητρα –πέρα των οικονομικών κινήτρων, που δεν είναι υπόθεση του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.- θα μπορούσαν να είναι ο βαθμός προτεραιότητας και της πρώτης επιλογής για χωροθέτηση:
α. μονάδων εντατικής εκτροφής νέων ειδών ιχθύων (τα οποία δεν έχουν εισαχθεί στην παραγωγική διαδικασία έως σήμερα) με εγκαταστάσεις ανοιχτής θάλασσας (βυθιζόμενοι ιχθυοκλωβοί).
β. Mονάδων εκτροφής μαλακίων νέων ειδών, εντατικής μορφής. Η υδατοκαλλιέργεια μαλακίων δεν απαιτεί τη χορήγηση τροφής και έχει πολύ περιορισμένη ποσότητα απεκκρίσεων. Ο διηθηματικός τρόπος πρόσκτησης τροφής, τα καθιστά φυσικά φίλτρα, ενισχύοντας τις διεργασίες που συντελούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον.
γ. Mονάδων εκτατικής ή ημιεντατικής μορφής (δηλ. με περιορισμένη και υπό προϋποθέσεις χορήγηση τροφής) ειδών ιχθύων και άλλων θαλασσίων υδρόβιων οργανισμών. Υπάρχουν φυσικά διαμορφωμένες παράκτιες περιοχές, με ιδιαιτέρως πλούσια ενδιαιτήματα (και λόγω των χαρακτηριστικών τους, πράσινη απόχρωση νερού, θολερότητα, πολύ μαλακό υπόστρωμα, που αποτρέπουν και δεν ενθαρρύνουν την κολύμβηση), στην ηπειρωτική ζώνη και σε νησιά.
δ. Mονάδων εκτροφής σε εσωτερικά υφάλμυρα οικοσυστήματα (λιμνοθάλασσες, αύλακες, κανάλια με κατάλληλη διευθέτηση) ημιεντατικής μορφής. Η κατάλληλη διαχείριση αυτών των φυσικών παραγωγικών συστημάτων, παρέχει εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα. Είναι ενδεικτική η περίπτωση ημιεντατικής μορφής μονάδας -σε διευθετημένες χωμάτινες δεξαμενές- να διαθέτει τσιπούρα και λαβράκι σε τιμές 8,00€ και 9,00€, όταν η αντίστοιχη της εντατικής υδατοκαλλιέργειας είναι 4,00-4,50€ και 4,50-5,00€.
Δεδομένου των περιοχών εγκατάστασης αντίστοιχων μονάδων, είναι σκόπιμη η διατύπωση συμβατότητας με γη υψηλής παραγωγικότητας (και όχι απαγόρευσης), εφόσον δεν αλλάζει η χρήση –πρωτογενής τομέας- και η παραγόμενη αξία είναι υψηλότερη.
Αυτού του τύπου οι μονάδες έχουν χαμηλότερου κόστους επένδυση, προϊόντα με υψηλή ζήτηση και βεβαίως χαμηλότερες αποδόσεις, και δεν προσελκύουν –τουλάχιστον αυτή την περίοδο- τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου.
2.δ. Αναπτύσσεται ένας προβληματισμός και συζήτηση, τόσο για τη χωροθέτηση μονάδων εντός Π.Ο.Α.Υ. …. «θα τρέξουν και θα δεσμεύσουν τις χωροθετήσεις Π.Ο.Α.Υ. οι μεγάλες επιχειρήσεις» …… «ποια Π.Ο.Α.Υ. συμφερόντων μεγάλων επιχειρήσεων, θα επιτρέψει την εγκατάσταση μικρής μονάδας» …… «ποιος μικρός παραγωγός θα πάει να επενδύσει σε τέτοιες περιοχές; Ποιος θα τον αφήσει;» Ερωτήματα που άλλοι θα χαρακτήριζαν υπερβολικά και χωρίς αντικείμενο, άλλοι εύλογα και υπαρκτά.
Το ζητούμενο από το Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. είναι να καθορίσει κατευθύνσεις και να παρέχει δυνατότητες μιας πολυεπίπεδης ανάπτυξης της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας, χωρίς αποκλεισμούς.
Στην κατεύθυνση αυτή, θα μπορούσαν να εξειδικευθούν οι κατευθύνσεις προτεραιότητας και πρώτης χωροθέτησης μονάδων:
– εντατικές και ημιεντατικές καλλιέργειες νέων ειδών ιχθύων και μαλακίων, σε περιοχές κατηγορίας Β και Γ,
– ημιεντατικές και εκτατικές καλλιέργειες όλων των ειδών υδρόβιων οργανισμών, σε περιοχές κατηγορίας Γ,
– εντατικές καλλιέργειες ιχθυοκαλλιεργειών, με εγκαταστάσεις ανοιχτής θάλασσας, σε περιοχές Γ και Ε,
– ημιεντατικών καλλιεργειών, νέων ειδών ιχθύων και μαλακίων σε περιοχές κατηγορίας Δ,
– νέα είδη ιχθύων, μαλακίων, άλλων υδρόβιων οργανισμών με συμβατικές μεθόδους ή με εφαρμογή εγκαταστάσεων ανοιχτής θάλασσας, σε περιοχές κατηγορίας Ε,
– εντατικών, ημιεντατικών και εκτατικών μορφών καλλιέργειας, σε περιοχές κατηγορίας Δ και Ε, υπό τις προϋποθέσεις:
o παράλληλης παραγωγικής δραστηριότητας με δράσεις αλιευτικού τουρισμού για Δ,
o παράλληλης παραγωγικής δραστηριότητας με δράσεις αλιευτικού τουρισμού και άλλες πρόσθετες προϋποθέσεις (μόνιμοι κάτοικοι, ηλικία έως 40 ετών, κ.α.), για Ε.
προς απάντηση κας. Ελίνας,
Δε βλέπω να έχεις τεκμηριωμένες θέσεις σε αυτά που λες ή να τα πολύ πιστεύεις εσύ η ίδια, αφού γράφεις ανώνυμα. Φέρε μου χαρτιά και αναλύσεις και θα σας πω μπράβο. Μηδέν όμως. Τώρα ως προς τα αντιβιοτικά: στα παιδιά σου δε δίνεις όταν αρρωσταίνουν? Τα αρνάκια το Πάσχα και τις χοιρινές ή μοσχαρίσιες μπριζόλες της χρονιάς τραβάς στα δάση και τα βουνά για κυνήγι αγρίου θηράματος?? Οι συγκρίσεις με Φουκοσίμα είναι δείγμα απελπισίας. Τέλος τα μιλημένα μάλλον έρχονται από την πλευρά σας, διότι όλοι το ίδιο έχουν να πουν, ενώ από πλευράς υποστήριξης τοποθετούνται άτομα με διαφορετικές απόψεις, με ενδιαφέρων για τον συνάνθρωπό του και κυρίως επιστήμονες (γνώστες του αντικειμένου) που επικροτούν το έργο των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς και επιτέλους την απόφαση του χωροταξικού σχεδιασμού ζωνών Υδατοκαλλιέργειας στην Ελλάδα. Γίνετε κάτι σωστό στη χώρα μας από πλευράς σχεδιασμού και μελλοντικής ανάπτυξης, αλλά τρέχουν μερικοί να γκρινιάξουν. Επιτέλους ξυπνήστε δεν φταίνε τα Ιχθυοτροφεία αλλά εμείς οι ίδιοι!!!!
Ένα θεμελιακό αίτημα του κλάδου των Υδατοκαλλιεργειών αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού. Ενός κλάδου του πρωτογενή τομέα που γνωρίζει παγκόσμια πρωτοφανή ανάπτυξη, τόσο γιατί συμβάλει αποφασιστικά στην κάλυψη διατροφικών αναγκών με υψηλής θρεπτικής αξίας προϊόντα και στην αποτροπή της εξάντλησης των ιχθυοαποθεμάτων, όσο και γιατί αποτελεί μια από τις πλέον συμβατές με την αειφόρο διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος παραγωγική δραστηριότητα.
Με το υπό διαβούλευση ΕΠΧΣΑΑ για τις Υδατοκαλλιέργειες επιχειρείται, η οργανωμένη ανάπτυξη αυτού του δυναμικού κλάδου της Ελληνικής οικονομίας, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά και την αειφόρο διαχείριση των φυσικών πόρων καθώς και η θέσπιση συγκεκριμένων κανόνων συνύπαρξης με άλλους τομείς και δραστηριότητες.
Με τον προσδιορισμό των Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ) που αποτελούν ευρείες περιοχές όπου δυνητικά σε ορισμένα υποσύνολα αυτών μπορούν να χωροθετούνται μονάδες, είτε αποτελώντας συγκέντρωση (ΠΑΣΜ) που θα μετεξελιχθούν σε Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) είτε μεμονωμένα, δίνοντας κατευθύνσεις για τους όρους χωροθέτησης των υποδοχέων αυτών.
Είναι σαφές ότι εντός των ΠΑΥ συνυπάρχουν και άλλες δραστηριότητες.
Παράλληλα θα θεσπιστούν κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Εξειδικεύονται οι όροι για την ανάπτυξη του κλάδου σε σχέση με τον τουρισμό, την οικιστική ανάπτυξη, τη βιομηχανία κ.α.
Ήταν και είναι ένα αίτημα του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών, ώστε να υπάρξει ένα σταθερό και σαφές επιχειρηματικό περιβάλλον που θα αμβλύνει ή και εξαλείψει ανούσιες αντιπαραθέσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται σε ορισμένες περιοχές.
Είναι σαφές ότι το θέμα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος που τίθεται πολλές φορές από ορισμένους ως επιχείρημα για τη μη ανάπτυξη μονάδων ιχθυοκαλλιεργειας, ιδίως στο θαλάσσιο χώρο, αποτελεί κύριο μέλημα και για τις εταιρείες του κλάδου. Όταν είναι πασιφανές ότι η οποιαδήποτε υποβάθμιση της ποιότητας του περιβάλλοντος έχει πρώτο αποδέκτη την ίδια τη μονάδα υδατοκαλλιεργειας, φαντάζει δύσκολο να επιδιώκει κάποιος την αυτοκαταστροφή του σε οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο.
Ιδιαίτερα να αναφέρουμε ότι πρέπει να εφαρμόζεται – όπως και σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα – ένα μόνιμο σύστημα παρακολούθησης του περιβάλλοντος, τόσο σε επίπεδο επιχειρήσεων, όσο και Φορέων Διαχείρισης ΠΟΑΥ που θα διασφαλίζει κάθε χρήστη. Τόσο από τα σχέδια της ΚΥΑ, όσο και από τη ΣΜΠΕ τίθενται οι αρχές για ένα τέτοιο σύστημα, απαιτείται βέβαια να εξειδικευθεί και κοστολογηθεί ώστε να είναι ένα ρεαλιστικό εργαλείο για την Πολιτεία, τους κοινωνικούς φορείς αλλά και τις επιχειρήσεις.
Θεωρούμε ότι, επικλήσεις θεμάτων περιβάλλοντος, θα πρέπει να γίνονται δεκτές και να λειτουργούν ως κριτήρια για τη λήψη των αποφάσεων, εφόσον είναι βασισμένες σε μετρήσεις και επιστημονικά στοιχεία έρευνας επίσημων Φορέων.
Δίπλα στην πράσινη επανάσταση της γεωργίας με τη βιολογική και ολοκληρωμένη διαχείριση συντελείται με έντονους ρυθμούς και η «μπλε» επανάσταση ( όπως την χαρακτήρισε η έγκριτη εφημερίδα Economist), η υδατοκαλλιέργεια . Η χώρα μας παρουσιάζει μια δυναμική ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια, δημιουργήθηκε ένας κλάδος με εξωστρέφεια (75% των προϊόντων εξάγεται), ανταγωνιστικό ( ποτέ δεν χορηγήθηκαν επιδοτήσεις στα τελικά προϊόντα σε αντίθεση με πλήθος γεωργικών) με συνεχή δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε δωδεκάμηνη βάση, ιδιαίτερα σε μειονεκτικές περιοχές, με εγχώρια τεχνολογία και τεχνογνωσία.
Είμαστε στη διάθεσή σας για να συμβάλλουμε σε ένα γόνιμο διάλογο, πιστεύοντας ότι κοινός στόχος είναι η αειφόρος ανάπτυξη και η ενδυνάμωση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της Ελληνικής περιφέρειας.
Κωνσταντίνος Μπόκας
Α΄ Αντιπρόεδρος
Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας
Πλατφόρμα Τεχνολογίας και Καινοτομίας
για την Ελληνική Υδατοκαλλιέργεια
Θεματική Ενότητα – Αλληλεπιδράσεις με το Περιβάλλον
________________________________________
Mε αφορμή την ίδρυση της Πλατφόρμας Τεχνολογίας και Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Υδατοκαλλιέργειας (EATiP–www.eatip.eu) ο κλάδος της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας ανέπτυξε μια κλαδική προσπάθεια για την ίδρυση της Πλατφόρμας Τεχνολογίας και Καινοτομίας της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας (HATiP).
Μέλη της Ένωσης είναι μέχρι σήμερα:
α. Επαγγελματίες της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας και Πανεπιστημιακοί / Ερευνητές.
β. Επιχειρήσεις δημόσιες ή ιδιωτικές, οποιασδήποτε νομικής μορφής με δραστηριότητες στην αλυσίδα αξίας της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας όπως και χρηματοοικονομικά ιδρύματα που έχουν ενδιαφέρον στην Ελληνική υδατοκαλλιέργεια.
γ. Οργανισμοί (Ερευνητικά κέντρα Δημόσια ή ιδιωτικά/ Πανεπιστήμια / Ιδρύματα / Φορείς) που ασχολούνται ενεργά με την Ελληνική Υδατοκαλλιέργεια.
δ. Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, Επαγγελματικές Ενώσεις, Σύνδεσμοι και Δημόσιοι Υπηρεσίες και Οργανισμοί.
Η Ελληνική Πλατφόρμα Τεχνολογίας και Καινοτομίας για την Υδατοκαλλιέργεια έχει αναλάβει μια σειρά πρωτοβουλιών για:
• Να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ της βιομηχανίας και της ερευνητικής και ακαδημαϊκής κοινότητας
• Να αναπτύξει ένα ξεκάθαρο διάφανο όραμα για την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια
• Να καθορίσει ξεκάθαρους εθνικούς ερευνητικούς στόχους που θα υποστηρίξουν τη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου
• Να διαμορφώσει τη στρατηγική για την επίτευξη των στόχων και να μορφοποιήσει το πλάνο υλοποίησης.
• Να ενεργοποιήσει υφιστάμενους μηχανισμούς (ή/και να αναπτύξει νέους) για τη διάχυση της επιστημονικής γνώσης.
• Να διασφαλίσει την ενεργή συμμετοχή της βιομηχανίας, των ερευνητικών υποδομών και άλλων συναφών με τον κλάδο της υδατοκαλλιέργειας φορέων σε Ευρωπαϊκά, διαπεριφερειακά, εθνικά ή περιφερειακά προγράμματα.
Ο στόχος της HATiP είναι να αναπτύξει μέχρι τον Οκτώβρη του 2011 στα πλαίσια του Παγκόσμιου Συνεδρίου της EUROPEAN AQUACULTURE SOCIETY στη Ρόδο, τους βραχυπρόθεσμους (μέχρι το 2015), και να αναπτύξει τις αρχές για τους μεσοπρόθεσμους (μέχρι το 2020) και τους μακροπρόθεσμους (μέχρι το 2030) στόχους και προτεραιότητες για την Έρευνα στην Μεσογειακή θαλασσοκαλλιέργεια. Αυτό θα επιτευχθεί τόσο με την λειτουργία επιτροπών εργασίας ερευνητών και στελεχών υδατοκαλλιέργειας αλλά και με τον σχολιασμό ειδικών κειμένων που θα βγουν άμεσα σε διαβούλευση από την Ευρωπαϊκή πλατφόρμα.
Τα καινοτόμο στοιχείο είναι ότι για πρώτη φορά κινητοποιούνται μέσα σε αυτό το νέο πλαίσιο όλες οι δημιουργικές δυνάμεις που αποτελούν τη μηχανή ανάπτυξης του κλάδου. Χώρες σαν τη Νορβηγία έχουν απαντήσει σε αυτή την πρόκληση και έχουν καταφέρει να βάλουν το όραμα για το μέλλον του κλάδου σαν κύρια κρατική πολιτική για τη Νορβηγία. Η ερευνητική και ακαδημαϊκή κοινότητα είχε τα τελευταία χρόνια αποκοπεί από τη βιομηχανία αλλά τώρα δίνεται μια νέα ευκαιρία ανοιχτού διαλόγου. Η Ελλάδα ήταν μέχρι πρόσφατα στην πρωτοπορία στην έρευνα και τη γνώση για τις υδατοκαλλιέργειες αν λάβουμε υπόψη και τις λύσεις που δόθηκαν πρακτικά σε εταιρείες λύνοντας ουσιαστικά όλα τα θέματα παραγωγής. Αφήσαμε όμως μεγάλα κενά στην προώθηση και συσκευασία που τα πληρώσαμε με τις δυο τελευταίες κρίσεις στην αγορά. Σήμερα ο κλάδος έχει λύσει τα θέματα παραγωγής και συχνά με χαμηλότερο κόστος παραγωγής αλλά η ερευνητική πρωτοπορία έχει περάσει πλέον σε άλλες χώρες λόγω μεγαλύτερης χρηματοδότησης στην Έρευνα.
Το εγχείρημα αυτό είναι πολύ φιλόδοξο και στόχο έχει να βρεθούν ερείσματα στην κοινωνία και την πολιτεία γιατί περιλαμβάνει με διάφανο και δημοκρατικό τρόπο όλους όσους ενδιαφέρονται για το μέλλον της Ελληνικής και Μεσογειακής Υδατοκαλλιέργειας. Τα μέλη της HATiP συμμετέχουν σε εννέα θεματικές ενότητες με στόχο να αναπτύξουν το όραμα και την στρατηγική agenda για την έρευνα για την Ελληνική υδατοκαλλιέργεια.
• ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ-ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ-ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ&ΥΓΕΙΑ
• ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ και ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
• ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΖΩΗΣ
• ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΩΝ
• ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
• ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΓΝΩΣΗΣ
• ΙΧΘΥΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ και ΕΥΖΩΙΑ
• ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
• ΕΙΚΟΝΑ ΚΛΑΔΟΥ- MARKETING – ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ – ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ
ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ – ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΑΓΟΡΩΝ
Ο Κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας κατέχει ηγετική θέση στη Μεσόγειο στην παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού με χαρακτηριστικό του τον έντονο εξαγωγικό προσανατολισμό, με το 75% περίπου να προωθείται σε αγορές του εξωτερικού συμβάλλοντας σημαντικά στο ισοζύγιο ιχθυηρών και στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Οι Ελληνικές εξαγωγές επεκτείνονται διαρκώς και σε αγορές εκτός των κλασικών αγορών της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Τα Ελληνικά ψάρια με υψηλή διατροφική αξία, ποιότητα και υγιεινή έχουν κατακτήσει κυρίαρχη θέση στο πιάτο του Ευρωπαίου καταναλωτή παίζοντας σημαντικό ρόλο στην στροφή του προς τη ‘Μεσογειακή Διατροφή’.
ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Έρευνες τα τελευταία 40 χρόνια έχουν δείξει ότι η Μεσογειακή δίαιτα, και ειδικότερα η παραδοσιακή Κρητική δίαιτα, αποτελεί το πλέον υγιεινό τρόπο διατροφής παγκοσμίως. Βασικό συστατικό της δίαιτας αυτής είναι η συχνή κατανάλωση ψαριού, προσφέροντας στον οργανισμό τα ω-3 λιπαρά οξέα που είναι απαραίτητα για τη σωματική και ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών και για την πρόληψη των χρόνιων νοσημάτων. Υπό το πρίσμα αυτό, η τσιπούρα και το λαβράκι Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας αποτελούν ένα πραγματικά ξεχωριστό προϊόν μέσα στο ευρύ φάσμα των προσφερόμενων προϊόντων υγιεινής διατροφής. Τεράστια σημασία όμως έχουν τα συστατικά αυτά ( EPA & DHA ) στην ανάπτυξη και φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου αφού η συγκέντρωσή τους στον εγκέφαλο είναι σε ποσοστό άνω του 50% του συνόλου των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Συγκριτική ανάλυση της σύστασης των προϊόντων της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας καταδεικνύει την υψηλή διατροφική αξία αυτών, σε σχέση με άλλα προϊόντα ζωικής προέλευσης. Το ποσοστό πρωτεΐνης, ανά 100 gr προϊόντος, είναι εφάμιλλο των άλλων ζωικών προϊόντων, με λιγότερα όμως λιπαρά από τα περισσότερα από αυτά. Η ιδιαίτερη διατροφική αξία τους έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι επί του συνόλου των λιπαρών, το ¼ αποτελείται από τα σημαντικά, για την ανθρώπινη υγεία, πολυακόρεστα, ωμέγα-3, λιπαρά οξέα. Πρόσφατα αυτή η ποιότητα και η θετική επίδραση των πολυακόρεστων λιπαρών Ωμέγα 3 της τσιπούρας και του λαβρακιού ιχθυοκαλλιέργειας στην υγεία της καρδιάς μας αναγνωρίστηκε με θετική γνωμοδότηση από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των τροφίμων (EFSA Journal 2010;8(10):1796). Με τη θετική επιστημονική γνωμοδότηση της EFSA, στα πλαίσια του άρθρου 13 (1) του Κανονισμού ΕΕ 1924/2006, έγινε το πρώτο εξαιρετικά σημαντικό πρώτο βήμα στον προτεινόμενο ισχυρισμό υγείας (ID 1317) ο οποίος θα πρέπει να επικυρωθεί επίσημα από την Ε.Ε με την έκδοση συγκεκριμένου Κανονισμού (Ε.Κ) μέσα στο 2011.
Η EFSA (το αρμόδιο γνωμοδοτικό όργανο της Ε.Ε για την ασφάλεια τροφίμων) συστήνει*:
«Η Πρόσληψη 250mg EPA και DHA την ημέρα στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής συμβάλει στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας της καρδιάς , πρόσληψη 2g EPA και DHA την ημέρα συμβάλουν στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων τριγλυκεριδίων στο αίμα και 3g EPA και DHA την ημέρα συμβάλουν στη διατήρηση της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης» * EFSA Journal 2009; 7(9):1263 ; EFSA Journal 2010;8(10):1796
Στο πλαίσιο αυτό ο Κλάδος των θαλασσοκαλλιεργειών (ΣΕΘ και ΠΑΝΕΜΙ) συστήνουν:
«Η κατανάλωση τσιπούρας και λαβρακιού ιχθυοκαλλιέργειας δύο φορές τη βδομάδα στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής συμβάλει στην διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας της καρδιάς»
«Η Κατανάλωση 250γρ φιλέτου τσιπούρας και λαβρακιού ιχθυοκαλλιέργειας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες μας σε EPA-DHA και αποδεδειγμένα βοηθάει στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων τριγλυκεριδίων στο αίμα και στη διατήρηση της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης».
ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ – ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ
Η παραγωγική διαδικασία σε μια μονάδα θαλασσοκαλλιέργειας είναι δραστηριότητα ιδιαίτερα λεπτή που απαιτεί την συνεχή παρουσία εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Οι επιστήμονες που απασχολούνται σε αυτά είναι οι Ιχθυολόγοι, πτυχιούχοι των διαφόρων τμημάτων και των δύο κατευθύνσεων της Ανώτατης Εκπαίδευσης, Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής, πολλοί εκ των οποίων έχουν πέρα από τις βασικές τους σπουδές (κυρίως ιχθυολογίας, βιολογίας ή γεωπονίας) και μεταπτυχιακή εμπειρία σε ότι αφορά τα ψάρια, την διασφάλιση της ποιότητας του προϊόντος, την προστασία του περιβάλλοντος, κ.α. Η ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια και οι σχετικές δραστηριότητές της απασχολούν σήμερα περίπου 80.000 άτομα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η πλειοψηφία αυτών βρίσκεται στην Ισπανία, Ελλάδα, Γαλλία, Σκωτία και Ιρλανδία. Αυτό σημαίνει ότι περίπου η υδατοκαλλιέργεια απασχολεί το 20% του συνολικού ευρωπαϊκού τομέα της αλιείας (συμπεριλαμβανομένης της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της επεξεργασίας) και αντιστοιχεί στον αριθμό των 3,3 απασχολούμενων σε κάθε 10.000 άτομα ενεργού ευρωπαϊκού εργατικού δυναμικού. Βραχυπρόθεσμος στόχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν η προσθήκη ακόμη 10.000 ατόμων πλήρους απασχόλησης.
ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Η βιωσιμότητα της υδατοκαλλιέργειας εξαρτάται από την καλή διαχείριση, την αρμονία με τη φύση και τη στενή συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες που στα 20 τελευταία χρόνια έχουν δει ιδιαίτερα θετικές επιδράσεις στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Η γνώση των θαλασσίων περιβαλλοντικών απαιτήσεων για την εξασφάλιση βιώσιμου μέλλοντος είναι βασικό στοιχείο στην στρατηγική εκτροφής ψαριών που στοχεύει να απαντά σε όλες τις ανησυχίες του καταναλωτή και της κοινωνίας.
Τις τελευταίες εβδομάδες το πολύ-αναμενόμενο σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού για την υδατοκαλλιέργεια βρίσκεται σε διαβούλευση και έχει ξεκινήσει μια γόνιμη συζήτηση προκειμένου να προσδιοριστούν οι παράκτιες περιοχές που αφιερώνονται στην ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας σε σχέση με άλλες περιοχές που αφιερώνονται σε άλλους χρήστες παράκτιας ζώνης (αναψυχή, τουρισμός). Η Ελλάδα είναι ευλογημένη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με όλες τις χώρες της Μεσογείου. Η Ελλάδα έχει 5 φορές μικρότερη παραγωγή σε σχέση με την Αίγυπτο που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός υδατοκαλλιεργειών στην Μεσόγειο. Παρά την μικρή της έκταση (7,5 φορές μικρότερη) έχει 5,5 φορές μακρύτερη ακτογραμμή με 13.500 χιλιόμετρα και κατά συνέπεια σημαντικές δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης ιδιαίτερα της θαλασσοκαλλιέργειας εφόσον χωροθετηθούν κατάλληλα οι περιοχές για την ανάπτυξη υδατοκαλλιέργειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αδειοδοτημένες περιοχές για θαλασσοκαλλιέργεια έχουν σήμερα έκταση 7,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα που είναι 2,2 φορές μικρότερη από την έκταση που καταλαμβάνει ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών.
Το χωροταξικό σχέδιο των υδατοκαλλιεργειών έφερε στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της χρήσης της παράκτιας ζώνης με αντιπαραθέσεις από όσους επενδύουν στον τουρισμό και τοπικούς συλλόγους που συχνά προτιμούν την τσιμεντοποίηση και την περίφραξη της ακτής με τα all inclusive resorts σε σχέση με την ένταξη της ιχθυοκαλλιέργειας στο αναπτυξιακό μίγμα της περιοχής τους.
Η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και ταχεία μείωση της διαθεσιμότητας των υδατικών πόρων θα μας αναγκάσει να καταφύγουμε στην παραγωγή ζωικής πρωτεΐνης από την θάλασσα (Duarte et al. 2009). Η οικονομική κρίση που βιώνουμε έχει αποδείξει ότι η Ελλάδα έχει ξεχάσει να παράγει και απλά καταναλώνει βασισμένη ασυνήθιστα στη βιομηχανία του τουρισμού. Οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να πρέπει να επιλέξουν τη στρατηγική ανάπτυξης των περιοχών τους αφού γνωρίσουν τις δυνατότητες κάθε κλάδου αποφεύγοντας τις δαιμονοποιήσεις.
Σειρά Ευρωπαϊκών και Ελληνικών Ερευνητικών προγραμμάτων έχουν αποδείξει ότι πέρα από τις επιπτώσεις στο βένθος και στα λιβάδια της Posidonia oceanica στην τοποθεσία των μονάδων δεν έχουν βρεθεί επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού με την έννοια του ευτροφισμού. Άλλες ερευνητικές εργασίες έχουν σύνδεση την ύπαρξη ιχθυοκαλλιεργειών σε μια περιοχή με αύξηση της βιομάζας και συχνά της ποικιλότητας των αλιευμάτων των τοπικών παράκτιων αλιέων.
Η κατάλληλη χωροθέτηση των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας θα πρέπει να εξασφαλίζει την επαρκή ανανέωση του νερού, να αποφεύγει θέσεις κοντά σε λιβάδια Posidonia, να προβλέπει επαρκές βάθος και απόσταση από την ακτή και καθαρά νερά χωρίς πετρελαιοειδή και λύματα.
Χαιρετίζουμε το νέο χωροταξικό πλαίσιο για τις υδατοκαλλιέργειες γιατί καθορίζει το πλαίσιο ανάπτυξης της παράκτιας ζώνης, επιβάλει αυστηρή επιτήρηση της ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας, ορίζει προγράμματα παρακολούθησης, αποτελεί έδαφος για την ανάπτυξη περαιτέρω ερευνητικών προγραμμάτων για τις αλληλεπιδράσεις της ιχθυοκαλλιέργειας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος αλλά ταυτόχρονα προστατεύει τον κλάδο και τον ορίζει σαν ισάξιο χρήστη της παράκτιας ζώνης αυξάνοντας τη διαφάνεια και αποφεύγοντας τις συγκρούσεις στην παράκτια ζώνη. Ελπίζουμε το νέο σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού όταν επεξηγηθεί με λεπτομέρειες θα καθησυχάσει τις ανησυχίες των τοπικών κοινωνιών αφού στόχος του είναι η απόλυτα ελεγχόμενη παραγωγή, η οργάνωση και η διαφάνεια σε τοπικό επίπεδο και οι συνεχείς έλεγχοι των περιβαλλοντικών παραμέτρων σε επίπεδο μονάδων.
ΝΕΑ ΕΙΔΗ – ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΨΑΡΙΑ – ΝΕΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ / ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ – ΕΡΕΥΝΑ
Στις Ελληνικές θαλασσοκαλλιέργειες , η τσιπούρα και το λαβράκι αντιστοιχούν σε περισσότερο από το 95% της συνολικής παραγωγής . Τα υπόλοιπα είδη ψαριών παράγονται σε μικρές ποσότητες.
• Φαγκρί (pagrus pagrus)
• Μυτάκι (puntazzo puntazzo)
• Λυθρίνι (paguellus erythrinus)
• Σαργός (diplodus sargus)
• Κυανόπτερος τόνος Ατλαντικού (thynnus thynnus)
• Γλώσσα (solea solea, solea senegalensis)
• Κέφαλος (mugil cephalus)
• Συναγρίδα (dentex dentex)
• Συκιός (sciaena umbra)
• Κρανιός (Argyrosomous regius)
Νέα είδη, όπως το φαγκρί και η χιόνα, έχουν βγει στην παραγωγή. Έχουν μάλιστα πωληθεί συνολικά από όλες τις μονάδες περίπου 2000 τόνοι ενώ σημαντικά βήματα έχουν γίνει στην καλλιέργεια του κρανιού, της γλώσσας και του λυθρινιού.
Σημαντική είναι η ανάπτυξη νέων μεθόδων εκτροφής με την πιστοποίηση παραγωγής βιολογικής τσιπούρας και λαβρακιού αλλά και η έρευνα για την παραγωγή νέων πρωτοποριακών προϊόντων (μικροφύκη) με βάση την ήδη υπάρχουσα τεχνολογία των θαλασσοκαλλιεργειών.
Η HATiP αποτελεί τον φορέα που συγκεντρώνει όλους όσους ενδιαφέρονται για το μέλλον της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας και που βρίσκεται στην διαδικασία να κρίνει αυστηρά τις κακές πρακτικές και νοοτροπίες αλλά και να αναδείξει τις δυνατότητες της χώρας, του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού της αλλά και των υπεύθυνων πρακτικών και κωδίκων πρακτικής που εξασφαλίζουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την κοινωνική αποδοχή και την οικονομική ευρωστία της Ελληνικής Υδατοκαλλιέργειας.
Στόχος της HATiP είναι να περιγράψει το όραμα της Ελληνικής υδατοκαλλιέργειας και τη στρατηγική για την έρευνα αλλά ο σκοπός της δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων που μπορούν να παρακολουθήσουν την πρόοδο των εργασιών της και να ενημερωθούν περισσότερο για τον κλάδο εξασφαλίζοντας την διαφάνεια που είναι αναγκαία για την εξασφάλιση της κοινωνικής συναίνεσης.
Δρ. Πάνος Χριστοφιλογιάννης – Συντονιστής HATiP
Εκ μέρους των μελών της ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
‘ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ’
«H θάλασσα είναι για μας τους Έλληνες κάτι πολύ οικείο και διόλου άγριο• μοιάζει με μια δεύτερη γη, που πρέπει να καλλιεργηθεί…»
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Συνέντευξη στον Ivar Ivask (1975), books abroad, σελ 192
Το χωροταξικό για την υδατοκαλλιέργεια πρέπει να προχωρήσει, γιατί:
• Η υδατοκαλλιέργεια πρέπει να μείνει και να αναπτυχθεί στην χώρα μας.
• η τάξη που θα επέλθει θα θεραπεύσει τις «παιδικές ασθένειες», σε έναν «έφηβο» κλάδο, θα οδηγήσει σε νέες επενδύσεις και σε νέες θέσεις εργασίας.
• Οι πραγματικοί επαγγελματίες του κλάδου ζητάνε να μπει τάξη εδώ και χρόνια, γιατί εκτός των άλλων θα μειώθει και ο αθέμιτος ανταγωνισμός
• σε αυτό τον κλάδο υπάρχουν μερικοί από τους τελευταίους Έλληνες που έχουν ακόμη κύρος στο εξωτερικό.
• η Τουρκία είναι δεύτερη σε παραγωγή χώρα της Μεσογείου, ασθμαίνοντας , θέλει να μας φθάσει και επιδοτεί κάθε κιλό και τεμάχιο γόνου, που παράγεται στην επικράτειά της.
• παγκοσμίως όλοι αναζητούν τρόπους να αναπτυχθούν σε αυτόν τον τομέα και εμείς είμαστε 20 χρόνια μπροστά
• η υδατοκαλλιέργεια είναι από τους ελάχιστους κλάδους στην Ελλάδα, που εξάγει τεχνογνωσία.
• είναι ένας κλάδος με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας του ανθρώπινου δυναμικού
• το Ελληνικό αυτό προϊόν έχει μπει στις αυστηρότερες αγορές του κόσμου, που οι απαιτήσεις τους σε μετρήσεις και διασφαλίσεις για την ποιότητα, φθάνουν σε πολύ υψηλά standards.
• όλο και περισσότερες σύγχρονες μελέτες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις φανερώνουν αναστρέψιμη επίδραση στο περιβάλλον, αλλά και προδιαγραφές που θα πρέπει να υιοθετηθούν.
• ο κλάδος μπορεί να συνυπάρξει με τις περισσότερες παράλληλες χρήσεις, http://www.marineharvestcanada.com/…/Marine_Harvest_Canada_Taking_ Leadership.pdf
αρκεί να υπάρχει διάθεση για διάλογο και σύνθεση και όχι για διάσπαση.
• τα παγκόσμια αποθέματα αλιευμάτων μειώνονται δραματικά.
• όσοι είναι ενάντια στην υδατοκαλλιέργεια με πρόφαση τον τουρισμό, αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο όταν πρόκειται να αναπτυχθεί μία τουριστική δράση π.χ. ξενοδοχειακή μονάδα.
• το χειρότερο χωροταξικό είναι καλύτερο από αυτό που δεν υπάρχει. Ας γίνει μία αρχή και στην συνέχεια να βελτιώνεται, ανάλογα με τις επιστημονικές εξελίξεις.
• Τέλος, γιατί έχω αυτή την στιγμή 80 αιτήσεις εργασίας, οι 70 από Έλληνες, που ψάχνουν μανιωδώς εργασία και κανένας από τους εκλεγμένους διαφωνούντες δεν αναφέρει τι ενέργειες θα κάνει για να μπορέσουν να δουν μέλλον αυτοί οι άνθρωποι.
Για το τι να μην κάνουμε έχουν όλοι άποψη, για το τι θα κάνουμε πολύ λίγοι.
Ευχαριστώ το ΥΠΕΚΑ για την φιλοξενία και συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία ελπίζοντας να προκύψει κάτι καλό.
ΠΡΟΣ: ΥΠΕΚΑ http://opengov.gr/minenv
24 Μαίου 2011
Θέμα: «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Το ΔΣ του Συλλόγου αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ
1)Ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας του Δήμου Λοκρών για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
2)Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί από το ΥΠΕΚΑ υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης .
Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στη Λιμνοθαλασσα της Αταλάντης(Ποτοκι και Βουρλιας) που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000» και προβλέπεται η τουριστική αξιοποίηση τους στον τομεα του Οικολογικού Περιβαλλοντικού Τουρισμού.
(Υπουργειο Τουριστικής Αναπτυξης-Μελέτη Τουριστικης Αναπτυξης Περιφερειας Στερεάς Ελλάδας 2002-2006 Β Φαση σελ.34 -43)
3)Ως Ομαδα Πολιτών δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής που προβλέπει η ΠΟΑΥ Αταλάντης-Μαλεσίνας-Λάρυμνας και θα αντικρούσουμε με καθε νομιμο μέσον όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον,καθώς αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού με αποτελεσμα η θαλάσσια περιοχή του Κολπου Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατων να καταστει απαγορευτική για τα θαλάσσια σπορ
Για τους λόγους αυτούς ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί αυτή η προταση απο τη διαδικασία διαβούλευσης γιατι δεν προκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μελλον του τοπου μας.
Ο Πρόεδρος Παν.Τραγογιαννης
Οι υδατοκαλλιέργειες είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος κλάδος τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα. Η μείωση ιχθυαποθεμάτων και η αύξηση αναγκών σε πρωτείνες και μάλιστα ιδιαίτερης διατροφικής αξίας όπως είναι τα αλιεύματα σε όλο τον κόσμο, αναδεικνύει τις Υδατοκαλλιέργειες σαν μια αξιόπιστη λύση . ΄Ηδη σήμερα το ένα στα δύο ψάρια που καταναλώνεται, προέρχεται από τις Υδατοκαλλιέργειες. Η υδατακαλλιέργεια και ιδιαίτερα η θαλασσοκαλλιέργεια είναι μια δραστηριότητα που ταιριάζει απόλυτα στη χώρα μας και μας δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων χωρών. Τέλος η μεγάλη ΕΞΩΣΤΡΕΦΙΑ που διακρίνει τον κλάδο ( εξαγωγές 75-80%) είναι ένα ισχυρό χαρτί στις δύσκολες οικονομικές στιγμές κρίσης που διέρχεται η χώρα μας.
Η στείρα αντιπαράθεση ορισμένων, που εκμεταλλέυονται συλλόγους με σφραγίδες φάντασμα, και επιδιώκουν την απομάκρυνση των μονάδων από κάθε κόλπο και κάθε περιοχή, χωρίς πειστικά επιχειρήματα , παρά μόνο τον ισχυρισμό τους ότι σε περιοχές με ιχθυοκαλλιέργειες κινδυνεύει ο τουρισμός και δεν μπορούν πλέον να κολυμπούν εκεί όπως στο παρελθόν κλπ. δεν πείθουν κανέναν!
Οι Ιχθυοκαλλιέργειες ο Τουρισμός και η Επαγγελματική Αλιεία μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν. Αρκεί να γίνει ένας ολοκληρωμένος χωροταξικός προγραμματισμός , όπως είναι και η παρούσα προσπάθεια του ΠΕΚΑ.
Πρέπει όλοι ιχθυοτρόφοι, τοπική κοινωνία και φορείς να συμβάλλουν θετικά και επικοδομητικά στην κατάρτιση ενός χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα μας !
Μιχάλης Σαββάκης
Εκδότης ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ
Ατιπρόεδρος της ΕΔΙΠΤ και μέλος της FIPP-FAEP
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
ΕΝΑΛΙΩΝ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ
ΕΡΕΥΝΩΝ
Έδρα: Σαριπόλου 9, 10682 Αθήνα – Τηλ./Fax:2108259668, e-mail:ienae@otenet.gr
Προς
Τον Δήμαρχο Πόρου
Κύριο Δημήτριο Στρατηγό
ΠΟΡΟΣ 180 20
Αθήνα 17 Μαΐου 2011
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,
Σχετικά με το ζήτημα της χωροθέτησης υδατοκαλλιεργειών στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του Πόρου (Π.Α.Υ. Α.7), για την οποία ζητήσατε την γνώμη μας, θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε τα ακόλουθα.
Το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.ΕΝ.Α.Ε.), με την υπερεικοσαετή ερευνητική δράση του στην περιοχή του Αργοσαρωνικού, έχει φέρει σε πέρας μέχρι σήμερα τρεις εξαιρετικά σημαντικές υποβρύχιες ανασκαφές αρχαίων ναυαγίων. Την ανασκαφή του αρχαιότερου γνωστού ναυαγίου στη νήσο Δοκό (2200 π.Χ.), του Κυπρο-μυκηναϊκού ναυαγίου στο Ακρωτήριο Ιρίων (1200 π.Χ.) και προσφάτως του ύστερου Μυκηναϊκού ναυαγίου στη νησίδα Μόδι, στα ανατολικά του Πόρου, η οποία άρχισε το έτος 2009 και βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εξ’ όσων γνωρίζουμε από τη μελέτη της ευρύτερης περιοχής, εκτός των ανωτέρω, πέριξ του Πόρου, ενάλιες αρχαιότητες (φορτία αρχαίων ναυαγίων) έχουν εντοπιστεί στη βραχονησίδα Πετροκάραβο, πλησίον του Ακρωτηρίου Ντάνα και στη βραχονησίδα Μπούρτζι. Επιπλέον, η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του στενού του Πόρου, συνδέεται με γεγονότα της νεότερης Ελληνικής ναυτικής ιστορίας (1831), όμως δεν έχει ερευνηθεί συστηματικά.
Εκτός των ναυαγίων είναι γνωστό ότι στον όρμο Βαγιωνιά, στη βόρεια πλευρά του Πόρου, βρισκόταν πιθανότατα το λιμάνι της αρχαίας Καλαυρείας, καθώς έχουν εντοπιστεί στο βυθό αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, ενώ στην θέση Κάβο Βασίλης, στη βόρεια ακτή του Πόρου, έχει αποκαλυφθεί σημαντικός οικισμός της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3ης χιλιετίας π.Χ.). Κτιριακά κατάλοιπα έχουν επίσης αναγνωρισθεί στην απέναντι του Πόρου ακτή του Γαλατά, στη θέση Αρτέμιδα.
Είμαστε βέβαιοι ότι η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ.Τ., η οποία είναι η καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία για την προστασία των εναλίων αρχαίων και επομένως για θέματα χωροθέτησης υδατοκαλλιεργειών και άλλων δραστηριοτήτων στη θάλασσα και στον αιγιαλό, διαθέτει επιπλέον στοιχεία για την περιοχή, τα οποία έχει αποκομίσει από το πολυετές εποπτικό έργο της. Οι αρχαιότητες αυτές είτε έχουν κηρυχθεί αρχαία μνημεία με σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις είτε βρίσκονται στο στάδιο της κήρυξης. Πέραν, όμως, των στενών ορίων που καθορίζουν έναν ενάλιο αρχαιολογικό χώρο και απαγορεύουν επεμβατικές δραστηριότητες εντός αυτού, απαιτείται ένας ευρύτερος υγιής θαλάσσιος χώρος προκειμένου οι αρχαιότητες να διασωθούν.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι, με τα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα, η θαλάσσια περιοχή του Πόρου συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον από πλευράς ναυτικής ιστορίας και αρχαιολογίας, εφόσον αποτελούσε σημαντικό σταυροδρόμι για το θαλάσσιο διαμετακομιστικό εμπόριο στη διάρκεια των αιώνων.
Ως εκ τούτου, κάθε δραστηριότητα πλησίον των εναλίων ή παράκτιων αρχαιοτήτων της περιοχής του Πόρου που προαναφέραμε, εντός αλλά και εκτός της Π.Α.Υ. Α.7, η οποία θα μπορούσε να τις βλάψει, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αποκλειστεί.
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε δράση προς όφελος της προστασίας, μελέτης και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής.
Με τιμή
Για το Δ.Σ. του Ι.ΕΝ.Α.Ε.
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Γιάννος Λώλος Χρήστος Αγουρίδης
Αν. Καθηγητής Αρχαιολόγος (Μ.Α.)
Προϊστορικής Αρχαιολογίας
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Επί της Αρχής του κειμένου της ΚΥΑ
Το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών (ΥΚ) έφερε στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της χρήσης της παράκτιας ζώνης και κυρίως το πρόβλημα της τουριστικής μονοκαλλιέργειας του μεγαλύτερου μέρους των ακτών της Ελλάδας. Μιας μορφής ανάπτυξης που δεν αντέχει τον ανταγωνισμό παρά μόνο με τον εαυτό της. Ένα μεγάλο λοιπόν μέρος των αντιδράσεων αφορά την εικαζόμενη απειλή της τουριστικής ανάπτυξης από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος που θα προκαλέσουν οι ΥΚ. Μια μικρότερης κλίμακας αντίδραση προκαλείται από τους αλιείς κυρίως της παράκτιας/ερασιτεχνικής αλιείας που βλέπουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε τόπους των οποίων είχαν παλαιότερα την προνομιακή/αποκλειστική εκμετάλλευση. Στην συζήτηση συμμετέχουν επίσης σύλλογοι που εκπροσωπούν μερίδες των προηγουμένων χρηστών της παράκτιας ζώνης καθώς και τους ιδιοκτήτες γης που επιδιώκουν την αύξηση της τιμής των ακινήτων τους λόγω τουριστικής εκμετάλλευσης, των ιδιοκτητών παραθεριστικών κατοικιών κλπ που επιδιώκουν μια συγκεκριμένη μορφή ανάπτυξης συμβατή με τα συμφέροντά τους. Σχεδόν ποτέ δεν συμμετέχουν άλλες κατηγορίες ενδιαφερομένων όπως πχ οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις των ΥΚ ή όσοι (συνδικαλιστές) εκπροσωπούν τα συμφέροντά τους, παρά το ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ΥΚ αποτελούν τον κύριο εργοδότη όπως πχ σε μερικές απομακρυσμένες περιοχές.
Θα επιχειρήσω να θέσω σε δύο ομάδες ερωτημάτων. Η πρώτη (α,β,γ,δ) αφορά ερωτήσεις για την σκοπιμότητα της ύπαρξης των ΥΚ και ερωτήσεις που οδηγούν σε ένα μεγάλο βαθμό σε απαντήσεις αξιολογικού χαρακτήρα. Η δεύτερη ομάδα (1-10) αφορά ερωτήματα για τα οποία υπάρχει τρόπος ελέγχου με την διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία ή με κλασσικές επιστημονικές προσεγγίσεις.
Οι δύο ομάδες είναι οι εξής:
Ομάδα πρώτη
α) Χρειάζονται οι ΥΚ ή είναι μια ληστρική εκμετάλλευση της φύσης από την πλευρά αδίστακτων κερδοσκόπων;
ΑΠ: Χρειάζονται. Η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και ταχεία μείωση της διαθεσιμότητας των υδατικών πόρων θα μας αναγκάσει να καταφύγουμε στην παραγωγή ζωικής πρωτεΐνης από την θάλασσα (Duarte et al. 2009) καθώς είναι το μόνο σύστημα παραγωγής που δεν εξαρτάται από παροχή γλυκού νερού. Ο FAO (Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας) και το GFCM (General Fisheries Council for the Mediterranean) έχουν αρχίσει μια σειρά από δράσεις για την προώθηση της ΥΚ στη Μεσόγειο με παράλληλη λήψη μέτρων ώστε η ανάπτυξη αυτή να είναι αειφόρος και συμβατή με το περιβάλλον.
β) Είναι καλό ή κακό να έχουμε πολλαπλές αναπτυξιακές επιλογές αντί για τουριστική μονοκαλλιέργεια;
ΑΠ: Δεν έχω επιστημονικά στοιχεία στην συγκεκριμένο ερώτημα αλλά η πρόσφατη εμπειρία μας με την κάμψη του τουρισμού μετά από την κρίση στην Δ. Ευρώπη θα έπρεπε να είναι ένα δίδαγμα για όλους μας.
γ) είναι «νόμιμο» σε μια περιοχή να θέλουμε μηδενική ανάπτυξη;
ΑΠ: Βεβαίως. Οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να επιλέξουν ότι δεν θέλουν ούτε τουρισμό ούτε βιομηχανία, ούτε ΥΚ. Αυτό φυσικά θα έχει συνέπειες στην απασχόληση αλλά φαντάζομαι είναι έτοιμες να το υποστούν. Αυτό που δεν μου φαίνεται σωστό είναι να βαφτίζεται μια δραστηριότητα ως περιβαλλοντικά καταστρεπτική (χωρίς να είναι) και από την άλλη πλευρά να θεωρείται «αθώα» και φιλική προς το περιβάλλον πχ η «τσιμεντοποίηση» της ακτής προς χάριν του τουρισμού ή της παραθεριστικής κατοικίας.
δ) Τα οφέλη της ανάπτυξης κατανέμονται πιο δίκαια (ισομερώς) στις τοπικές κοινωνίες στην περίπτωση του τουρισμού ή της ΥΚ;
ΑΠ: Πριν μερικά χρόνια θα έλεγα ότι ο τουρισμός έφερνε παράπλευρα κέρδη σε άλλες ομάδες (ταβέρνες, καταστήματα με σουβενίρ ή τρόφιμα ή ρούχα, καφετέριες, ταξί, κλπ). Τα τελευταία χρόνια με την μόδα των ξενοδοχείων all inclusive τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά. Ο τουρισμός πολλές φορές σημαίνει τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος (σε νερό, ηλεκτρικό κλπ) ενώ οι τοπικές κοινωνίες έχουν ελάχιστα οφέλη (εκτός από την εργασία).
Ομάδα δεύτερη:
1) υπάρχουν περιβαλλοντικά προβλήματα ως απόρροια της λειτουργίας των ΥΚ;
ΑΠ: Υπάρχουν. Επιπτώσεις στο βένθος και στα λιβάδια της Posidonia oceanica (Holmer et al. 2008). Δεν έχουν βρεθεί (και έχουν/έχουμε ψάξει πολύ) επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού με την έννοια του ευτροφισμού κλπ (Pitta et al 1999, 2005, 2006)
2) τι χωρικές κλίμακες εκφράζονται τα προβλήματα αυτά;
ΑΠ: Οι επιπτώσεις στο βένθος στην χειρότερη περίπτωση μέχρι 20 περίπου μέτρα από την άκρη των κλωβών καλλιέργειας (Karakassis et al 1998, 2000) ενώ στην περίπτωση της Posidonia μέχρι και 400 μέτρα απόσταση. Βλ (Holmer et al 2008)
3) είναι ίδιας έντασης και έκτασης ανεξάρτητα από τις ιδιότητες του περιβάλλοντος (αποδέκτη) εντός του οποίου ασκείται η ΥΚ;
ΑΠ: Όχι. Η καλή επιλογή θέσης εγκατάστασης (μεγάλο βάθος, απόσταση από ακτή, έκθεση σε ρεύματα κλπ) μπορεί να οδηγήσει σε μηδενικά αποτελέσματα στο βυθό (βλ Karakassis et al 2000, Lampadariou et al 2005). Επίσης οι θέσεις εγκατάστασης με την κείμενη νομοθεσία δεν πρέπει να γειτνιάζουν με λιβάδια Posidonia
4) έχουν επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία;
ΑΠ: Όχι. Δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στην διεθνή βιβλιογραφία
5) έχουν επιπτώσεις στον τουρισμό;
ΑΠ: Όχι. Ο Γ. Πενθερουδάκης (2004) μελέτησε την μεταπτυχιακή του εργασία στο Πολυτ. Κρήτης τις τάσεις ανάπτυξης του τουρισμού σε περιοχές με και χωρίς ΥΚ αναλύοντας χρονοσειρές από το 1982 έως το 2002. Τα αποτελέσματα είναι απολύτως σαφή και δεν συνηγορούν στην φοβία για ακύρωση της τουριστικής ανάπτυξης.
6) έχουν επιπτώσεις στην αλιεία;
ΑΠ: Έχουν. Αλλά οι επιπτώσεις είναι θετικές (αύξηση βιομάζας άγριων ψαριών) όπως έχει δείξει μια σειρά από εργασίες με συγκρίσεις πειραματικής αλιείας/δειγματοληψία πριν-μετά, κοντά-μακριά, αναλύσεις χρονοσειρών σε ιχθυόσκαλες και μελέτες με υδρακουστικά (βλ. Machias et al 2004, 2005, 2006 και Giannoulaki 2005)
7) τι πιστεύουν οι κάτοικοι των περιοχών όπου έχουν ήδη εγκατασταθεί ΥΚ;
ΑΠ: Μελέτες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (η ομάδα του καθηγητή Σ. Κατρανίδη) με (1500) ερωτηματολόγια για προσδιορισμό του περιβαλλοντικού κόστους με την μέθοδο WTP, έδειξε ότι σε περιοχές που έχει εγκατασταθεί η ΥΚ (πχ Κεφαλονιά) και έχει προσλάβει προσωπικό από την περιοχή, οι κάτοικοι και οι τουρίστες δεν θεωρούν ότι υπάρχει περιβαλλοντικό πρόβλημα, ενώ οι επισκέπτες από την Αθήνα προτιμούν να μην υπάρχει ΥΚ (ούτε και άλλη μορφή ανάπτυξης, κάτι σαν νοσταλγία της παλιάς καλής υποανάπτυκτης επαρχίας)
8) υπάρχουν τρόποι για να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις αυτές;
ΑΠ: Βεβαίως. Κατ’ αρχήν η επιλογή της θέσης εγκατάστασης θα πρέπει να εξασφαλίζει την επαρκή ανανέωση του νερού (πράγμα καλό και για το περιβάλλον και για την ΥΚ), να αποφεύγονται θέσεις κοντά σε λιβάδια Posidonia, να υπάρχει επαρκές βάθος και απόσταση από την ακτή. Και φυσικά σε καθαρά νερά χωρίς πετρελαιοειδή, λύματα κλπ Δεύτερον και επίσης πολύ σημαντικό με ένα αξιόπιστο σύστημα παρακολούθησης (monitoring)
9) υπάρχουν όρια που θα μπορούσαν να τεθούν ώστε να μη φτάσουμε σε κορεσμό ή σε μη αντιστρεπτές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον;
ΑΠ: Η πρόσφατη αλλαγή (2009) του κανονισμού για την δυναμικότητα των ιχθυοτροφείων προβλέπει μια σύνδεση της δυναμικότητας με την υιοθέτηση καλών πρακτικών στην επιλογή της θέσης εγκατάστασης. Ωστόσο δεν υπάρχουν όρια, δηλαδή προδιαγραφές ποιότητας περιβάλλοντος που θα επέβαλαν πχ την διακοπή λειτουργίας ή την μείωση της δυναμικότητας αν υπάρξουν υπερβάσεις των ορίων αυτών. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις Μεσογειακές χώρες και ένα πρόγραμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη (SHOCMED, στα πλαίσια του GFCM) αποσκοπεί ακριβώς στην εκπόνηση μια σειράς τέτοιων προδιαγραφών. Η μόνη χώρα που θέσπισε (σχετικά πρόσφατα) με νόμο τέτοια κριτήρια είναι η Ιαπωνία (βλ. Yokoyama 2003) ενώ σε άλλες χώρες (Νορβηγία, Σκοτία) υπάρχουν συμβουλευτικά όρια. Ίσως αξίζει να αναφερθεί ότι σε περίπου 15 ιχθυοτροφεία που έχουμε πραγματοποιήσει μελέτες (ως Πανεπ. Κρήτης και ΕΛΚΕΘΕ) οι τιμές κάτω από τους κλωβούς ούτε καν πλησιάζουν τα συμβουλευτικά αυτά όρια (δηλ. είναι σε καλύτερη κατάσταση)
10) μας βοηθάει ή όχι το προτεινόμενο σχέδιο της ΚΥΑ
ΑΠ: Ναι. Γενικά η θέσπιση ΠΟΑΥ είναι απολύτως θετική. Δίνει μια θέση στην ΥΚ στην παράκτια ζώνη και την προφυλάσσει από άλλες δραστηριότητες που μπορεί να την βλάψουν. Επίσης μειώνει τις συγκρούσεις και τις ενδεχόμενες αθέμιτες συναλλαγές με τη δημόσια διοίκηση κλπ. Όμως υπάρχουν αρκετά σημεία που αξίζει να τροποποιηθούν προκειμένου και η ΚΥΑ να είναι λειτουργική και το περιβάλλον να προστατευτεί και οι συγκρούσεις στην παράκτια ζώνη να ελαχιστοποιηθούν.
Επιμέρους παρατηρήσεις:
α) η μεταφορά στην ανοιχτή θάλασσα μπορεί να αποτελέσει συμπληρωματική και όχι εναλλακτική λύση για μελλοντική εξέλιξη του κλάδου (σελ.10). Νομίζω ότι αυτό αποτελεί λάθος τοποθέτηση. Διάφορες Μεσογειακές χώρες έχουν υιοθετήσει δραστικά μέτρα χωροθέτησης από την αρχή σε θέσεις από 1-6 ναυτικά μίλια από την ακτή (Κύπρος, Ισπανία, Μάλτα) ή εσπευσμένης αναγκαστικής μετεγκατάστασης (Τουρκία) σε ανοικτά νερά. Φυσικά μια άμεση μετεγκατάσταση των υπαρχόντων ιχθυοτροφείων θα ήταν δαπανηρή και σε συνθήκες κρίσης ίσως καταστροφική για ορισμένες μικρές επιχειρήσεις. Όμως το να αποκλείεται ήδη από τις γενικές τοποθετήσεις η ανάγκη μετακίνησης ή ακόμη και η επιβολή εγκατάστασης των νέων ιχθυοτροφείων σε θέσεις μακριά από την παράκτια ζώνη δίνει λαβές για κριτική και φόβους ότι θα επικρατήσει και εδώ η άναρχη ανάπτυξη που έχουμε ζήσει σε άλλες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Το σχέδιο θα μπορούσε να δηλώνει ότι μετά από μια 5ετία ή 10ετία όλα τα υπάρχοντα ιχθυοτροφεία της παράκτιας ζώνης θα μεταφερθούν σε περιοχές ΠΟΑΥ σε απόσταση ενός τουλάχιστον μιλίου από την ακτή ενώ καμία νέα άδεια δεν θα δίδεται για παράκτιες μονάδες. Η πρόβλεψη στις μεταβατικές διατάξεις για αναγκαστική μετακίνηση στην 3ετία είναι ημιτελής γιατί αφορά σε ΠΑΥ δηλαδή ακόμη και σε ΠΑΣΜ που είναι μια λύση προσωρινή μεν χωρίς όμως σαφή χρονικό περιορισμό.
β) το θέμα της υδρανάπαυσης θεωρείται περιττό. Αν το ιχθυοτροφείο είναι κατάλληλα τοποθετημένο (σε επαρκές βάθος και σε περιοχή με ισχυρά ρεύματα) δεν υπάρχει ανάγκη υδρανάπαυσης γιατί οι συνθήκες ακόμη και κάτω από τους κλωβούς μπορεί να είναι απολύτως αποδεκτές (το εννοώ απολύτως). Αν πάλι το βάθος είναι μικρό, ο κόλπος κλειστός, το ίζημα του βυθού λασπώδες, η παραγωγή μεγάλη και η διαχείριση κακή ακόμη και αν αφήναμε την θέση κενή για δυο χρόνια και πάλι δεν θα είχαμε πλήρη ανάκαμψη του συστήματος. Φρονώ επομένως ότι κυρίως για την δεύτερη αυτή περίπτωση ο υδατοκαλλιεργητής πρέπει να έχει μια θέση στη διάθεσή του την οποία να διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα μπορεί και όχι να υποβαθμίζει και τα γειτονικά σημεία της μισθωμένης έστω έκτασης.
γ) οι παρατηρήσεις για την Posidonia στις μεταβατικές διατάξεις είναι σε θετική κατεύθυνση. Θα πρόσθετα να τηρηθούν αποστάσεις τουλάχιστον 400 μέτρων από προστατευόμενα λιβάδια Posidonia. (βλ Holmer 2008)
Τελειώνοντας νομίζω ότι θα πρέπει να συνεννοηθούμε όλοι. Ως χώρα χρειαζόμαστε την υδατοκαλλιέργεια και πρέπει να της παραχωρήσουμε χώρο στις θάλασσές μας. Ο χώρος αυτός ούτε απεριόριστος θα είναι ούτε η παραχώρηση θα γίνει άνευ όρων. Αλλά και οι επιχειρήσεις της ΥΚ πρέπει να αντιληφθούν ότι η ύπαρξη κανόνων και ο σεβασμός των κανόνων καλής περιβαλλοντικής πρακτικής είναι απαραίτητος όρος και για την κοινωνική αποδοχή της λειτουργίας τους και για την αποδοτική λειτουργία των μονάδων τους.
Με τιμή
Γιάννης Καρακάσης
Καθηγητής, Πανεπ. Κρήτης
Αναπλ. Πρόεδρος Τμ. Βιολογίας
Βιβλιογραφία
1. Duarte CM, Holmer M, Olsen Y, Soto D, Marbà N, Guiu J, Black K, Karakassis I (2009) Will the oceans help feed humanity? Bioscience 59:967-976
2. Giannoulaki M, Machias A, Somarakis S, Karakassis I (2005) Wild fish spatial structure in response to presence of fish farms. J. Mar. Biol Assoc UK 85: 1271-1277
3. Holmer M, Argyrou M, Dalsgaard T, Danovaro R, Diaz-Almela E, Duarte CM, Frederiksen M, Grau A, Karakassis I, Marbà N, Mirto S, Pérez M, Pusceddu A, Tsapakis M (2008) Effects of fish farm waste on Posidonia oceanica meadows: synthesis and provision of monitoring and management tools. Marine Pollution Bulletin 56:1618-1629
4. Karakassis I, Tsapakis M, Hatziyanni E (1998) Seasonal variability in sediment profiles beneath fish farm cages in the Mediterranean. Marine Ecology Progress Series, 162: 243-252
5. Karakassis I, Tsapakis M, Hatziyanni E, Papadopoulou K-N, Plaiti W (2000) Impact of cage farming of fish on the seabed in three Mediterranean coastal areas. ICES Journal of Marine Science, 57:1462-1471
6. Lampadariou N, Karakassis I, Teraschke S, Arlt G (2005) Benthic meiofaunal response to organic enrichment induced by fish farming in the Eastern Mediterranean. Vie et Milieu 55:61-69
7. Machias A, Giannoulaki M, Somarakis S, Maravelias CD, Neofitou C, Koutsoubas D, Papadopoulou K-N, Karakassis I (2006) Fish farming effects on local fisheries landings in oligotrophic seas. Aquaculture 261: 809-816
8. Machias A, Karakassis I, Labropoulou M, Somarakis S, Papadopoulou KN, Papaconstantinou C (2004) Changes in wild fish assemblages after the establishment of a fish farming zone in an oligotrophic marine environment. Estuarine coastal shelf Science 60: 771-779
9. Machias A, Karakassis I, Somarakis S, Giannoulaki M, Papadopoulou KN, Smith C (2005) The response of demersal fish communities to the presence of fish farms. Marine Ecology Progress Series, 288: 241-250
10. Pitta P, Apostolaki E, Tsagaraki T, Tsapakis M, Karakassis I (2006) Fish farming effects on chemical and microbial variables of the water column: A spatio-temporal study along the Mediterranean Sea. Hydrobiologia 563: 99-108
11. Pitta P, Karakassis I, Tsapakis M, Zivanovic S (1999) Natural vs. mariculture induced variability in nutrients and plankton in the Eastern Mediterranean. Hydrobiologia 391: 181-194
12. Yokoyama H (2003) Environmental quality criteria for fish farms in Japan. Aquaculture, 226: 45-56
13. Πενθερουδάκης Γ. (2004) Μελέτη της επίδρασης των υδατοκαλλιεργειών στην τουριστική κίνηση της Ελλάδας. Μεταπτυχιακή Διατριβή, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά
Εγώ αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι όλοι στις μέρες μιλάμε για να ανάπτυξη που θέλουμε, πρόοδο της οικονομίας, γιατί η Ελλάδα δε παράγει ΤΙΠΟΤΑ και ενώ έχουμε ένα προϊόν από είναι απο τα μοναδικά που εξάγουμε δε το θέλουμε! Και αν μην τι άλλο ψαράκια μεγαλώνουν όχι πυρηνικά.
Είναι πραγματικά λυπηρό που στην Ελλάδα διαρκώς αξιολογούνται κάποια πράγματα σύμφωνα με το προσωπικό συμφέρον και την αισθητική του καθενός, χωρίς να λαμβάνονται ποτέ υπόψη οι διάφορες προεκτάσεις που βρίσκονται πίσω από το κάθε θέμα.
Μιλούν κάποιοι για προστασία του περιβάλλοντος αλλά τις περισσότερες φορές αυτό αφορά μόνο ό,τι συμβαίνει μπροστά από την πόρτα τους και τίποτα παραπάνω…
Είναι εύκολο για πάραδειγμα να λες οτι δεν θέλεις την αιολική ή τη φωτοβολταική ενέργεια επειδή δεν σου αρέσει να βλέπεις τις ανεμογεννήτριες ή τα πάνελ από το σπίτι σου, δεν σε νοιάζει όμως το γεγονός οτι κάποιοι άλλοι άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από καρκίνο σε άλλες περιοχές με εργοστάσια παραγωγής ενέργειας.
Με την ίδια ευκολία λες απλά ένα οχι στη δημιουργία ΧΥΤΑ κοντά στην περιοχή σου, αλλά δεν σε νοιάζει αν υπάρχουν χιλιάδες άλλες ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες χωματερές σε όλη τη χώρα. Ούτε βέβαια ενδιαφέρεσαι για την υγεία των άλλων, αρκεί να μην επηρρεάζεται το σπίτι σου.
Κατά τον ίδιο τρόπο ζητάς απλά να φύγουν τα ιχθυοτροφεία χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία της προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά δεν αντιδράς με τον ίδιο τρόπο για τις διάφορες τουριστικές επιχειρήσεις, για παράδειγμα, που μπορεί να λειτουργούν σε παράκτιες περιοχές και να ρίχνουν τα απόβλητά τους στις θάλασσες ή να καταπατούν και να αλοιώνουν τις ακρογυαλιές, ίσως γιατί αυτές δεν είναι μπροστά από το σπίτι σου για να προσβάλλουν την αισθητική σου ή γιατί έμμεσα ή άμεσα μπορεί να επηρρεάζεται η οικονομική σου κατάσταση ή αυτή κάποιων μελών της οικογενείας σου από αυτές… Το αν βέβαια κλείσεις μια επιχείρηση και αφήσεις στο δρόμο 100 οικογένειες διόλου δεν σε ενδιαφέρει αρκεί να έχεις εσύ το εισόδημά σου.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι καραμέλα να την πιπιλίζουμε ανάλογα με τις ανάγκες μας και θέματα που αφορούν το περιβάλλον θα πρέπει σίγουρα να αντιμετωπίζονται με περισσότερη σοβαρότητα και, κυρίως, αφού έχει προηγηθεί εκτενής ενημέρωση από αυτούς που εξειδικεύονται στον κάθε τομέα…
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΑΤΩΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Κύριε Φρέντζο,
Αναλυτικά αναφέρετε για μελέτες και διαπιστώσεις σχετικά με τα Ιχθυοτροφεία στον Κόλπο του Αργοστολίου και καλείτε , – οψίμως- όσους αντιδρούν στην συνέχιση λειτουργίας των Ιχθυοτροφείων για συνεννόηση, μελέτη και από κοινού εύρεση λύσεων
Δημιουργεί όμως μεγάλη απορία το γεγονός ότι στα όσα αναφέρετε αναλυτικά, ΞΕΧΝΑΤΕ ότι υπήρξε απόφαση για διενέργεια μελέτης για την εγκατάσταση και λειτουργία των Ιχθυοτροφείων .Η διενέργεια μελέτης συμφωνήθηκε αρχικά σε συνάντηση με αντιπροσωπεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Κοντογουράτων , […] και κατόπιν ψηφίστηκε με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αργοστολίου. Εξάλλου είχε συμφωνηθεί μεταξύ όλων των φορέων ότι η μελέτη αυτή θα χρηματοδοτείτο από τον Δήμο Αργοστολίου και μόνον , ακριβώς για να είναι αντικειμενική και αδιάβλητη. Πλην όμως προ της υπογραφής της συμβάσεως με το Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Χημείας , εργαστήριο χημείας και Περιβάλλοντος), εσείς προβάλατε veto , στη διενέργεια της μελέτης και δεν επιτρέψατε την υπογραφή της σχετικής συμβάσεως .Γιατί δεν μας λέτε το λόγο που προβάλατε veto και δεν θελήσατε την διενέργεια της μελέτης ;;; Μήπως γιατί η μελέτη θα αποκάλυπτε ότι στον βυθό του Κόλπου Αργοστολίου , όπου λειτουργούν τα Ιχθυοτροφεία, υπάρχουν λιβάδια ποσειδωνίας και ζοστέρας που χρήζουν προστασίας, ενώ ο βυθός έχει υποστεί αλλοιώσεις από τους τόνους τροφής ,φαρμακων και περιττωμάτων των ψαριών κλπ. ;;
Γιατί λοιπόν κ. Φρέντζο αναφέρετε τη μισή αλήθεια ; Αν θέλετε λύση και συνεννόηση γιατί αρνηθήκατε να γίνει η μελέτη που είχε αποφασιστεί από κοινού ;;;;;
ΚΟΛΠΟΣ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ SOS
Κύριε Μανώλη Τσαπάκη,
Εγώ δεν λέω αόριστα η μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ είνα μελέτη Μαϊμού, αλλά παραθέτω πάρα πολλά τεκμηριωμένα στοιχεία όχι μόνον στην διαβούλευση αλλά και πολύ περισσότερα στις μελέτες μου που υποβλήθηκαν στον Πρωθυπουργό και στην κ. Μπιρμπίλη.
Η μελέτη, που κρίνω έχει στο εξώφυλλο την ταμπέλα του ΕΛΚΕΘΕ και έχει τα έξής λάθη (α) οι υπολογισμοί των συντακτών της (Αλ.Κονίδης et al), για το πόσο νερό μπαίνει στον κόλπο με την παλίρροια και για το πόσο νερό πέριέχεται στο Κόλπο Αργοστολίου έχουν λάθη, που δεν θα έκανε ούτε μαθητής Δημοτικού!! και (β) υπάρχει η εξωφρενικά κουτοπόνηρη φράση… Η ΠΗΓΗ ΦΩΣΦΟΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΡΟΦΗΣ…μιά φράση που παραπλανά τόν αναγνώστη της !!!
κ. Τσαπάκη, Δεν σας τιμά το γεγονός, ότι μου ζητάτε να αποσύρω το χαρακτηρισμό χωρίς ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ να μου πείτε ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΚΑΡΛΟΣ
Το ότι επιτρέπεται να λειτουργούν τα ιχθυοτροφεία στον κόλπο του Αργοστολίου τόσα χρόνια οφείλεται σε κενό στην υπάρχουσα νομοθεσία. Δηλαδή θα αφήνουμε να διαιωνίζεται μια λάθος κατάσταση απλά επειδή είναι δύσκολο και κοστοβόρο για την εταιρεία να μετακινήσει τους κλωβούς εκτός του κόλπου? Με την ίδια λογική οι Ιάπωνές να μην κάνουν καμία προσπάθεια καθαρισμού του εργοστασίου της Φουκουσίμα γιατί είναι πολύ ακριβό. Αυτό λέτε;
Για να μην θιχτεί οικονομικά μια ιδιωτική εταιρεία πρέπει εμείς οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς να υποστούμε τη ρύπανση που προκαλούν;
Η πρόβλεψη για ΠΟΑΥ στον Πόρο είναι απολύρως καταστροφική για το νησί μας και είμαι σφόδρα αντίθετος. Επιφυλάσσομαι να ασκήσω κάθε νόμιμο ένδικο μέσο κατά της αποφάσεως αυτής, εάν και όταν υιοθετηθεί.
Φαίδων Αρ. Δημόπουλος, D.E.S.S.
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Πόρος 20 Μαΐου 2011
Προς: Δήμο Πόρου
Υπουργό κ. Μπιρμπίλη, ΥΠΕΚΑ
Υπουργό κ. Γερουλάνο, ΥΠ.ΠΟ
Αναπληρωτή υπουργό κ. Σηφουνάκη, ΠΕΚΑ
ΘΕΜΑ: Συμβολή στην διαβούλευση γύρω από το σχέδιο νόμου «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες»
Η προτεινόμενη ένταξη του Πόρου σε ζώνη Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών έχει εγείρει έντονες ανησυχίες στην τοπική κοινωνία, κυρίως λόγω της διαπίστωσης ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο αγνοεί την παρούσα κατάσταση όσον αφορά την φυσιογνωμία και ανάπτυξη του τόπου. Οι αρχαιότητες του Πόρου και ειδικότερα αυτές που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας και στην παράκτια ζώνη, μέσα στην περιοχή στην οποία προτείνεται να αναπτυχθούν οι υδατοκαλλιέργειες, είναι μία απ’ αυτές τις πλευρές του Πόρου που το προτεινόμενο νομοσχέδιο αγνοεί. Οι αρχαιότητες αυτές ανασκάπτονται και ερευνούνται από διάφορους φορείς [Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών, Ινστιτούτο Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.ΕΝ.Α.Ε), ΚΣΤ Εφορεία Κλασσικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων(ΚΣΤ ΕΚΠΑ)] υπό την εποπτεία την τελευταίας.
Η παρούσα επιστολή έχει σκοπό να σας ενημερώσει για τις εργασίες του Σουηδικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου όσο αφορά τις εν λόγω αρχαιότητες και τη σημασία τους για τον Πόρο. Αναμφίβολα παρόμοιες επιστολές θα λάβετε και από τους υπόλοιπους φορείς που διενεργούν αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή.
Το ιερό του Ποσειδώνα ανασκάφθηκε για πρώτη φορά από Σουηδούς αρχαιολόγους στα τέλη του 19ου αι. Οι νεώτερες ανασκαφές ξεκίνησαν το 1997 από το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών (πληροφορίες για τις έρευνες στο Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαυρεία στο http://www.kalaureia.gr). Η αρχαιολογική έρευνα μαρτυρά ότι ο χώρος κατοικούνταν ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, ενώ ένα σπουδαίο ιερό πανελλαδικής εμβέλειας λειτουργούσε εδώ ήδη από τον 7ο αι. π.Χ. Το ιερό αποτέλεσε χώρο ασύλου στον οποίο κατέφυγε και ο ρήτορας Δημοσθένης και έδρα αμφικτυονίας εφτά πόλεων, οι περισσότερες εκ των οποίων παράκτιες.
Η έρευνά μας αποδεικνύει ότι από τα προϊστορικά χρόνια ήδη, αλλά ιδιαίτερα κατά την περίοδο άνθησης του, το Ιερό, το οποίο ήταν εξάλλου αφιερωμένο στον Ποσειδώνα, είχε έντονα θαλασσινό χαρακτήρα. Παράκτιοι ψαράδες, ψαράδες των τόνων καθώς και παραγωγοί πορφύρας και αλατιού διακρίνονται στο ιερό μέσω των προϊόντων τους αλλά και των εργαλείων τους που ανέθεταν εκεί. Η θάλασσα υπήρξε κεντρικής σημασίας για το Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαυρεία, ως το στοιχείο που έφερνε σ το νησί προσκυνητές από διάφορες περιοχές της Ελλάδος .
Σημείο προσέγγισης των επισκεπτών αυτών ήταν το λιμάνι στον κόλπο της Βαγιονιάς, στη βόρεια ακτή του νησιού. Εγκαταστάσεις του λιμανιού είναι σήμερα ορατές στα ρηχά νερά του κόλπου, ενώ μια επιγραφή που βρέθηκε κοντά στην ακτή μαρτυρά την ύπαρξη ενός ναού της Αφροδίτης πολύ κοντά στο αρχαίο λιμάνι.
Οι παράκτιες και υποθαλάσσιες αρχαιότητες του Πόρου ωστόσο δεν περιορίζονται σ’ αυτές που ερευνά το Σουηδικό Ινστιτούτο. Ο προϊστορικός οικισμός στον Κάβο Βασίλη (ανασκαφή της ΚΣΤ ΕΚΠΑ υπό την διεύθυνση της κ. Ε. Κονσολάκη) και στο Μόδι (ανασκαφή τ ης ΚΣΤ ΕΚΠΑ υπό την διεύθυνση της κ. Ε. Κονσολάκη και του Ινστιτούτου Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών), καθώς και ένας αριθμός αρχαίων ναυαγίων διάσπαρτων στις ακτές του Πόρου, συμπληρώνουν μία εικόνα ενός πλούσιου αρχαιολογικά τόπου, του οποίου ο θαλασσινός προσανατολισμός αποτελεί διαχρονικό χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας του.
Το αρχαιολογικό έργο στον Πόρο έχει ήδη οδηγήσει σε αξιόλογο αριθμό ακαδημαϊκών αλλά και εκλαϊκευτικών δημοσιεύσεων. Στα χρόνια που ενεργοποιούμαστε στο νησί, έχουμε γίνει μάρτυρες ενός συνεχώς αυξανόμενου ενδιαφέροντος εκ μέρους τον επισκεπτών, Ελλήνων και ξένων. Φοβούμαστε ότι η αλλαγή της φυσιογνωμίας του νησιού και η πιθανή αλλοίωση του φυσικού και ιστορικού του περιβάλλοντος μέσα από την εντατική ανάπτυξη υδατοκαλλιεργητικών δομών, θα λειτουργήσει ανασταλτικά στην περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη του νησιού.
Με εκτίμηση και εκ μέρους των μελών της ομάδας του Προγράμματος Καλαυρείας,
Arto Penttinen. Διευθυντής Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών και Ερευνητικού
Προγράμματος Καλαυρείας
Δήμητρα Μυλωνά. Υπεύθυνη περιβαλλοντικού τομές του Ερευνητικού
Προγράμματος Καλαυρείας.
Γιώργος Σταματέλος. Αρχιτεχνίτης.
Ελπίζουμε οτι θα γίνει νόμος το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Με αυτό θα μπεί τάξη, στο που μπορεί ο καθένας να κάνει τη δουλειά του ελεύθερα.
Ο σύλλογος μας, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε προβλήματα με τα Ιχθυοτροφεία που λειτουργούν στο κόλπο της Κεφαλονιάς και συνεργάζεται πολύ καλά μαζί τους.
Αλιευτικός Σύλλογος Ληξουρίου
Τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς ιδρύθηκαν το 1981.
Θυμόσαστε το Ληξούρι το χειμώνα του 1981; 2-3 εστιατόρια, ένα ζαχαροπλαστείο, κάνα-δυο μπαράκια, με ελάχιστους πελάτες, τους ίδιους και τους ίδιους, τον αρχηγό της χωροφυλακής, τον ειρηνοδίκη και κάνα-δυο ακόμα. Πως είναι το Ληξούρι σήμερα! Βέβαια βοήθησε ο τουρισμός που κι αυτός τότε ξεκίναγε.
Ομως πρώτα ήταν τα Ιχθυοτροφεία. Κι από την πρώτη μέρα των κατασκευών άρχισε να φαίνεται η διαφορά. Αυξήθηκε ο τζίρος όλων των μαγαζιών, του φούρναρη, του μπακάλη, του βενζινά, της καγκελαρίας. Αυξήθηκε η κίνηση των τραπεζών (και του Αργοστολιού), οι εισπράξεις του ΙΚΑ.
Και κάθε μήνα νέοι άνθρωποι έβρισκαν δουλειά. Σήμερα … οικογένειες ζουν από τα Ιχθυοτροφεία. Μπορεί και τα Ιχθυοτροφεία να πέρασαν κάποτε δύσκολες μέρες. Αλλά ούτε έναν μήνα οι άνθρωποι αυτοί δεν έμειναν απλήρωτοι. Κι όλα τα χρήματα έμεναν στο Ληξούρι.
Μερικοί λένε ότι υπάρχει ρύπανση του κόλπου. Ομως έγιναν και γίνονται τακτικές μετρήσεις από Πανεπιστήμια, από την ΕΟΚ, από ανεξάρτητους φορείς, και ρύπανση δεν διαπιστώθηκε ποτέ. Η ρύπανση άλλωστε πρώτα θα έβλαφτε τα ίδια τα Ιχθυοτροφεία.
Υ. Γ. Αυτά τα Ιχθυοτροφεία θέλουν μερικοί να κλείσουν σήμερα; Ολοι οι αυτοί οι άνθρωποι να μείνουν στο δρόμο; Την ώρα που όλη η Ελλάδα ψάχνει για θέσεις εργασίας; Να χάσει το Ληξούρι ένα εξασφαλισμένο εισόδημα; Τρελαθήκαμε σαν κοινωνία εντελώς; Πάντα λέμε πως στην Κεφαλονιά υπάρχουν και μερικοί τρελοί. Αλλά όχι δα και σ’ αυτό το σημείο …
Νοιώθω την ανάγκη να ξαναγράψω για να εκφράσω την αγανακτησή μου για την αήθη, άδικη και παντελώς αστήρικτη επίθεση που δέχονται τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς. Ειμαι από τους τυχερούς που στο ξεκίνημα της καριέρας μου – μακρίά πίσω στο 1987 – είχα την τύχη να δουλέψω για 3 χρόνια στα ιχθυοτροφία Κεφαλλονιάς και είμαι τυχερός ανάμεσα στα άλλα γιατί:
1. Για τις γνώσεις που απλόχερα μου προσφέρθηκαν
2. Για το εργασιακό περιβάλλον με σεβασμό στον εργαζόμενο που υπήρχε και ακόμη υπάρχει στην συγκεκριμένη εταιρία.
3. Για την εταιρική κοινωνική ευθύνη που η εταιρία εφάρμοσε – εφεύρε?- παγκοσμίως πρώτη. Για όσους δεν ξέρουν:
Ο όρος ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ αναφέρεται στις ενέργειες των επιχειρήσεων που αποσκοπούν στην συμβολή αντιμετώπισης περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων
Μάλιστα κύριοι από το 1987 ΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΙΑ ΚΕΦ. εφάρμοζαν στην πράξη την ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ. Θυμάμαι βέβαια ότι και το 1987 αυτοί που φωνασκούν και σήμερα φωνασκούσαν και τότε και το επιχείρημα ήταν – τι σύμτωση- το ίδιο ότι: 20 χρόνια πριν ο κόλπος του Αργοστολίου ήταν πεντακάθαρος (δηλ το 1967) και το 1987 ήταν βρώμικος και ας είχαν τα ιχθυοτροφεία ζωή μολις 2 χρόνια πρίν.
Τα ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΙΧΘΥΟΚΆΛΛΙΕΡΓΕΙΑ και είναι γνωστά παγκοσμίως και διαφημίζουν με το άριστο προιόν που παράγουν την Κεφαλλονιά στα πέρατα της οικουμένης. Θέλω προσωπικά να ευχαριστίσω (κατάθεση ψυχής) την οικογένεια Γερουλάνου και τον Θανάση Φρέντζο για το ότι μου έδωσαν την ευκαιρία να ξεκινήσω την καριέρα μου στην εταιρία τους
Αν πραγματικά ο κόλπος του Αργοστολίου έχει υποβαθμιστεί σε ποιότητα τα τελευταία χρόνια, οι ενδιαφερόμενοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, θα πρέπει να ξεκινήσουν εξωνυχιστικό έλεγχο για το τι φταίει.
Μάλλον θα έπρεπε να το έχουν κάνει εδώ και χρόνια, αλλά ο Έλληνας είναι κυρίως καλός στο να λέει «έλα να δεις τι έκανες», παρά στο να πει «έλα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε πριν προκύψει πρόβλημα».
Έστω κ έτσι, θα πρέπει να διεξαχθούν έλεγχοι σε κάθε τι που μπορεί να επηρεάζει ένα υδάτινο περιβάλλον, μιας και τα ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς δεν είναι ο μόνος ζωντανός οργανισμός στην περιοχή (και τουλάχιστον αυτά κάνουν τους ελέγχους τους συχνά και βγαίνουν καθαρά), και να είναι έτοιμοι να ετοιμάσουν «βαλίτσες» για αλλού όταν βγουν τα αποτελέσματα, και το δάχτυλο δείξει τον καθένα από αυτούς, με αιτιολογία είτε τις οικιακές τους δραστηριότητες, είτε τις συνήθειές τους ως λουώμενοι στις παραλίες, είτε οτιδήποτε μπορεί να κάνει «εν αγνοία» του ο σύγχρονος άνθρωπος, το οποίο μέσα από πολλαπλούς κύκλους θα καταλήξει στον πάτο της θάλασσας… Γιατί η ύπαρξη και μόνο του ανθρώπου, αφήνει ένα αποτύπωμα, μια «αλλοίωση» στον χώρο, γεγονός που δεν μπορεί να το αντικρούσει κανείς.
Ετοιμάσατε λοιπόν «βαλίτσες» να φύγουμε όλοι μαζί να αφήσουμε την Κεφαλονιά στην ησυχία της ή σκέφτεστε επιτέλους ότι πρέπει οι άνθρωποι να μιλάμε μεταξύ μας, με διάθεση κατανόησης και συνεργασίας για το κοινό καλό;
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Η προς διαβούλευση ΚΥΑ έχει προφανώς αναστατώσει σημαντικό μέρος του πληθυσμού της χώρας, το οποίο εν μέσω βαρύτατης οικονομικής κρίσης καλείται να επιλέξει μεταξύ ενός απόλυτου ΝΑΙ – ΟΧΙ στις Υδατοκαλλιέργειες. Στα πλαίσια αυτά κινείται η πλειοψηφία των σχολίων στο διαδίκτυο, όπου πολίτες, φορείς και Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης συγκρούονται σε σχεδόν προσωπικό επίπεδο.
Από τη μία, οι υπέρμαχοι των Υδατοκαλλιεργειών οι οποίοι είναι προφανώς άμεσα εμπλεκόμενοι με τη συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα (κάτι το οποίο όμως είναι απόλυτα φυσικό γιατί προσπαθούν ενδεχομένως να διασφαλίσουν τις εργασίες τους). Τα επιχειρήματα τους είναι από απλοϊκά («θα χάσω τη δουλειά μου») έως άκρως επιστημονικά και τεκμηριωμένα (όπως του καθηγητή κ. Ν.Μάργαρη).
Από την άλλη, η μεγάλη πλειοψηφία του απλού κόσμου αλλά και φορέων (Δήμοι, Σύλλογοι Προστασίας Περιβάλλοντος) , οι οποίοι εκδηλώνουν με απόλυτα ειλικρινή τρόπο το φόβο της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ίδιας τους της ζωής. Ζούμε σε μια Κοινωνία, στην οποία κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν. Οι Πολίτες τους Πολιτικούς, οι επιχειρηματίες τους άλλους επιχειρηματίες , ο γείτονας το γείτονα. Σε αυτά τα πλαίσια είναι απόλυτα φυσικό να μην υπάρχει εμπιστοσύνη προς την Πολιτεία και τα εντεταλμένα όργανα της.
Οι συντάκτες της ΚΥΑ έκαναν το μεγάλο λάθος να μην ακούσουν τις Τοπικές Κοινωνίες, δεν αφουγκράστηκαν τους προβληματισμούς του απλού πολίτη, δεν συζήτησαν την αναγκαιότητα της Νομοθετικής διευθέτησης της υπάρχουσας χαοτικής κατάστασης στη χωροθέτηση και έλεγχο των Μονάδων Υδατοκαλλιεργειών. Αυτό ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα είχε μια αρνητική κατάληξη: τον ξεσηκωμό των Πολιτών. Όταν κανένας δεν ακούει τον Πολίτη, αλλά αντίθετα κάποιοι «ανώνυμοι (;) εμπειρογνώμονες» αποφασίζουν για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του, κάτι δε λειτουργεί καλά στην Δημοκρατία μας.
Αυτό ακριβώς έγινε και με το δικό μας νησί, τον Πόρο. Πιθανόν ν’ ακούστηκαν υπερβολές και ανακρίβειες, ενδεχομένως μάλιστα πίσω από τις δύο πλευρές (υπέρ και κατά των Ιχθυοκαλλιεργειών) να υπάρχουν και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Όμως κανένας «Ειδικός» δεν ήρθε στον Πόρο, κανένας «Εμπειρογνώμονας» δεν ζήτησε την άποψη των Πολιτών και των εκλεγμένων Αντιπροσώπων του. Κανένας από τους συντάκτες της ΚΥΑ δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποια είναι η άποψη αυτών που ζουν χειμώνα – καλοκαίρι σε αυτό τον υπέροχο τόπο. Το μόνο που άκουσαν ήταν η φωνή των αριθμών: τόσα στρέμματα στη θάλασσα, τόσοι τόνοι ψάρια, τόσες εξαγωγές.
Τους μισθούς τους όμως τους πληρώνουν οι άνθρωποι του Πόρου και όλων των περιοχών της Ελλάδας που αυτοί (;) επέλεξαν να γεμίσουν με Ιχθυοτροφεία. Σίγουρα η χώρα χρειάζεται εξαγωγές, όμως – και πολύ περισσότερο – χρειάζεται τον Τουρισμό και την Προστασία του Περιβάλλοντος. Πάνω από όλα χρειάζεται τη Δημοκρατία. Αν δεν ακούσετε και αυτή τη φορά τους Πολίτες, ίσως η επόμενη σύγκρουση να μη γίνει πολιτισμένα στην Ηλεκτρονική Διαβούλευση opengov αλλά στις προβλήτες, τα σοκάκια, και τις παραλίες του Πόρου και του κάθε Πόρου της Ελλάδας.
Κύριοι Υπουργοί, συμμεριστείτε τις Ιστορικές σας ευθύνες απέναντι στους πολίτες, και ακούστε τις Τοπικές Κοινωνίες. Κάθε περιοχή είναι ξεχωριστή και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ο Πόρος δεν είναι κατάλληλος για συγκέντρωση Ιχθυοκαλλιεργειών, κάποιες άλλες περιοχές της χώρας σίγουρα είναι. Ανοίξτε τη συζήτηση στον κόσμο και κάνετε τις απαραίτητες διορθώσεις πριν να είναι πολύ αργά.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Δημήτρης Συξέρης
Δημοτικός Σύμβουλος Πόρου
Πρόεδρος Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης Δήμου Πόρου.
Εντάξει κύριοι , ειδικοί και μη. Τα είπατε και όσοι είστε εναντίον και όσοι είστε υπέρ. Κάποιοι πρέπει να πάρουν αποφάσεις και είναι η ώρα να σταθμίσετε εσείς που – ελπίζω – διαβάζετε αυτά που σχολιάζαμε τόσες ημέρες τι είναι καλό για τον τόπο. Εκφράστηκαν και σοβαροί άνθρωποι και «πλακατζήδες» και «βαλτοί» από τη μία και την άλλη πλευρά. Θα ήθελα να διαβάσετε με προσοχή αυτά που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα ιχθυοτροφεία έγραψαν. Αν και η αγωνία για τη δουλειά τους όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι μεγάλη, εκφράστηκαν ψύχραιμα, χωρίς να βρίζουν ή να απειλούν κανένα. Αυτό γίνεται γιατί οι ίδιοι που ζουν εδώ, ξέρουν πέρα και πάνω από τις γνώμες των ειδικών, ότι η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι ελάχιστη συγκρινόμενη με τα οφέλη που η επιχείρηση προσπορίζει στον τόπο. Οι απόδημοι και οι τουρίστες έχουν κάθε λόγο να θέλουν να μείνει το μέρος αναλλοίωτο, όπως και εγώ θα ήθελα αν πάω στην Αμερική να βρω ινδιάνους να ζουν ειρηνικά στις σκηνές τους. Όμως ένας τόπος για να αναπτυχθεί χρειάζεται και επιχειρήσεις με τα όποια «προβλήματα» – σε λογικά πλαίσια- προκαλούν. Εύχομαι να πρυτανεύσει η κοινή λογική στις αποφάσεις των ιθυνόντων, γιατί μια ρύθμιση που θα διώχνει την επιχείρηση από την Παλική, θα προκαλέσει τεράστια κοινωνική αναταραχή με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους όσους ζούμε εδώ.
Ο Κόλπος του Αργοστολίου ανήκει σε όλους τους Κεφαλλονίτες και θα πρέπει να τον σεβόμαστε όλοι.
Κανείς δε θέλει να χαθούν θέσεις εργασίας.
Θέλουμε όμως τη θάλασσα στον Κόλπο του Αργοστολίου καθαρή.
Τα χαρακτηριστικά του Κόλπου είναι ότι είναι αβαθής και κλειστός. Τα ιχθυοτροφεία δεν είναι η μοναδική πηγή ρύπανσής (βλέπε βοθρολύματα, απορροή από λιπάσματα, λύματα από κρουαζιερόπλοια κλπ).
Εντούτοις αν απομακρυνθούν οι κλωβοί και μεταφερθούν στην ανοιχτή θάλασσα όπου τα νερά ανανεώνονται, θα έχει γίνει ένα σημαντικό πρώτο βήμα για να διατηρηθούν τα νερά του Κόλπου ζωντανά για τις επόμενες γενιές.
Επειδη το εργο το εχουμε ζησει στον κολπο μας, λεμε
ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΒΟΙΟΤΙΚΑ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΡΥΠΑΝΣΗ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ ΦΥΣΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
(αφορα,Ψαρια-κατοικους)
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ!
Η μελέτη του διεθνους κύρους ΠΑΚΟΕ… το διαβάσαμε και αυτό! Τρέμε ΝΑΣΑ.
25.5.2011
Προς
Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας
και Κλιματικής Αλλαγής (Δημόσια Διαβούλευση)
Κοιν.: 1. κ. Ιωάννη Τσαβαρή,
Δήμαρχο Σαλαμίνος
2. ΚΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων
Με την παρούσα, εκπροσωπώντας τα μέλη του Ομίλου Ανάδειξης Μνημείων Σαλαμίνος “Ακάμας”, θέλουμε να εκφράσουμε την έντονη αντίθεσή μας με την προτεινόμενη από το Υ.Π.Ε.Κ.Α. χωροθέτηση Περιοχής Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) στις νότιες ακτές της Σαλαμίνος (Α.8 στον σχετικό χάρτη), από τον Κόλπο του Πέρανι μέχρι τα Κανάκια-Πυργιακόνι, και μάλιστα Κατηγορίας Α, που προβλέπεται να περιλαμβάνει ιχθυοκαλλιέργειες και οστρακοκαλλιέργειες, επειδή η εξέλιξη αυτή:
α. θα επιβαρύνει δραματικά το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον του νοτίου τμήματος της νήσου,
β. θα υποβαθμίσει την ζωή των χιλιάδων μόνιμων κατοίκων και παραθεριστών και
γ. θα είναι βλαπτική, αμέσως ή εμμέσως, για τις σημαντικότατες αρχαιότητες και τα άλλα μνημεία της περιοχής.
Σημειώνουμε, ακόμη, με έμφαση, το γεγονός ότι το περιβάλλον του νοτιοδυτικού τμήματος της ιστορικής νήσου υφίσταται, εδώ και αρκετά χρόνια, τις βαριές συνέπειες από την οχλούσα λειτουργία τεσσάρων (4) μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών, στο Περανήσι (έχει δοθεί άδεια για μετεγκατάστασή της στη θέση Φώκα βορείως των Κανακίων, βλ. σχετικώς περιοδικό Ακάμας, αρ. 3, Μάρτιος 2009, σ. 32-33), στο Μικρό Λαμπρανό, στο Πυργιακόνι και στο Θυνιό.
Σε σχέση με τον μνημειακό πλούτο της νότιας Σαλαμίνος θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
1. Στη νότια-νοτιοδυτική πλευρά της Σαλαμίνος υπάρχουν τέσσερις (4) μεγάλοι παράκτιοι αρχαιολογικοί χώροι, κηρυγμένοι και προστατευόμενοι από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (βλ. Φ.Ε.Κ. 1065/Β/14.7.2004): Στα Κανάκια-Πυργιακόνι, με την Μυκηναϊκή ανακτορική ακρόπολη (Αίαντος), στις Κολώνες, στα Περιστέρια, με το Σπήλαιο του Ευριπίδη και το σχετιζόμενο Ιερό του Διονύσου, και στο Μαρούδι-Σκλάβο. Ενώ ένας ακόμη (η βραχονησίδα Περανήσι στον Κόλπο του Πέρανι) είναι υπό κήρυξη, από την 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
2. Σε δύο (2) από τους προαναφερθέντες αρχαιολογικούς χώρους εκτελούνται συστηματικά, κατά τα τελευταία έτη, έργα συντήρησης και ανάδειξης των ανασκαπτόμενων μνημείων και συναφείς εργασίες διαμόρφωσης των χώρων, ώστε να καθίστανται πλέον επισκέψιμοι.
3. Από το 2004, στις νότιες-νοτιοδυτικές ακτές της Σαλαμίνος, εξελίσσεται υποβρύχια αναγνωριστική έρευνα, από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.ΕΝ.Α.Ε.) σε συνεργασία με την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (Ε.Ε.Α.) του ΥΠ.ΠΟ.Τ., με σημαντικά ήδη αποτελέσματα (βλ. σχετικώς, άρθρα στο περιοδικό Ενάλια, Τόμ. ΙΧ-Χ και Τομ. ΧΙ, υπό εκτύπωση).
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8 στη νότια πλευρά της Σαλαμίνος:
α. θα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα το φυσικό τοπίο (αλώβητο, ευτυχώς, ακόμη σε πολύ μεγάλη έκταση της περιοχής),
β. θα έχει, οπωσδήποτε, βλαπτικές συνέπειες στο ευρύτερο περιβάλλον των αρχαιοτήτων, οι οποίες συνιστούν μείζον μνημειακό σύνολο, και
γ. θα έχει δυσμενή επίδραση στην προοπτική ανάδειξης των αποκαλυπτόμενων μνημείων, προσέλκυσης Ελλήνων και ξένων επισκεπτών και ανάπτυξης της περιοχής. Είναι βέβαιον ότι εάν υλοποιηθεί η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8, η δυνατότητα για την Σαλαμίνα, σύζευξης Πολιτισμού και Τουρισμού, που προωθεί δυναμικά ο νέος Καλλικράτειος Δήμος Σαλαμίνος και αποτελεί πολιτική του ΥΠ.ΠΟ.Τ., σε συνδυασμό μάλιστα με την λειτουργία του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου (από το 2010), θα εξαλειφθεί.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8 στη νότια Σαλαμίνα θα πρέπει να αποκλεισθεί.
Για το Δ.Σ. του Ομίλου “Ακάμας”
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Γιάννος Γ. Λώλος Νίκος Γαβριήλ
Αν. Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας B.A. (Cornell University)
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
Διευθυντής Πανεπιστημιακής
Ανασκαφής Σαλαμίνος
Αγαπητέ κ. Τσαπάκη,
Το ΕΛΚΕΘΕ θα πρέπει να μηνύσει όσους αμφισβητούν επιστημονικές έρευνες ατεκμηρίωτα.
Ράλλη Βασιλική
Είμαι μυδοπαραγωγός στην περιοχή Σαγιάδας Θεσπρωτίας από το 2005 με τοποθεσία της μονάδας μου στο πάρκο για μυδοκαλλιέργειες «ΚΑΛΑΜΑΣ 1» στις εκβολές του ποταμού Καλαμά. Όπως θα γνωρίζετε οι συνθήκες στο εν λόγω πάρκο είναι απαγορευτικές για την ανάπτυξη του μυδιού (αλατότητα 39,5 τοις χιλίοις, ισχυρά ρεύματα κτλ). Συνέπεια αυτών είναι η σχεδόν μηδενική παραγωγή (5 έως 15 τόνους ετησίως).που μεταφράζεται σε οικονομική καταστροφή αν υπολογίσει κάνεις τα ετήσια έξοδα που ανέρχονται σε τουλάχιστον 25.000 ευρώ (15,000 περίπου τοκοχρεολύσια και περίπου 1000 το κόστος λειτουργίας της μονάδας).
Το 2007 υπέβαλλα μελέτη μεταφοράς της μονάδας μου στον όρμο Βάλτου (Βατάτσα) όπου οι συνθήκες είναι σαφώς καλύτερες (αλατότητα 28 τοις χιλίοις, και ασθενή ρεύματα). Στον όρμο του Βάλτου οι συνθήκες είναι ιδανικές διότι σε αυτόν εκβάλουν τα νερά της «Ανάκολης» που είναι πηγή σε απόσταση 4 χιλιομέτρων και με παροχή γύρω στα 60.000 κυβικά μέτρα ημερησίως. Δεν υπήρξε θετική γνωμοδότηση στο αίτημά μου με το αιτιολογικό του επικείμενου τότε χωροταξικού σχεδιασμού (δηλ. του παρόντος)
Στην περιοχή αυτή διαδοχικά έχω τοποθετήσει αρμαθούς με μύδια και σε όλες τις περιπτώσεις η ανάπτυξή των ήταν άριστη.
.
Ο εν λόγω όρμος θα πρέπει να χαρακτηρισθεί και σαν χώρος οστρακοκαλλιέργειας (στο προτεινόμενο σχέδιο χαρακτηρίζεται μόνο σαν χώρος ιχθυοκαλλιέργειας).
Ο ισχυρισμός ότι ο όρμος αποτελεί καταφύγιο σκαφών (ΥΕΝ) δεν ευσταθεί αφού ελάχιστα σκάφη καταπλέουν σ αυτόν και μάλιστα αφορούν τον λεγόμενο φτηνό τουρισμό ο δε χώρος που μπορεί να καταλάβουν δύο μυδοκαλλιέργειες (49 στρέμματα) δεν αποτελεί ούτε το 1/5 της συνολικής έκτασης
Επίσης ο ισχυρισμός ότι ο ίδιος χώρος αποτελεί καταφύγιο απόκρυψης υποβρυχίων (ΓΕΝ) αναιρείται αφ ενός μεν από τις ήδη λειτουργούσες ιχθυοκαλλιέργειες στην είσοδο του όρμου και αφ εταίρου από την ίδια την εξέλιξη της τεχνολογίας για τα υποβρύχια ( Ο νόμος για τα καταφύγια είναι παλαιός ίσως και Μεταξικός).
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας
Ράλλη Βασιλική
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΘΑΝΑΣΗ ΦΡΕΝΤΖΟ
ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΣΟΥ.
ΟΤΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΕΙ 1.000.000 ΑΥΓΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΜΠΑΡΙ.
ΣΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ-ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΕ ΘΑΝΑΣΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΤΑΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΕΙ ΕΝΑ ΑΥΓΟ ΚΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ Κ Α Κ Α Ρ Ι Ζ Ε Ι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΛΟΓΟΙ
ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Ζέρβας Χρήστος
Οικονομολόγος-Ιχθυοτρόφος
Αν αυτοί που μιλάνε και κατακρίνουν τα ιχθυοτροφεία κεφαλονίας εργάζονταν εκεί θα ήθελαν να κλείσουν????? Δεν νομίζω….
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ
ΑΥΤΟΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ 400 ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ 150 ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ 50 ΜΕ ΙΔΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΣΤΕΛΝΟΥΝ
ΑΛΛΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ .
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΕΝΤΕΤΑ.
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΜΙΣΟΣ.
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ
ΜΗΠΩΣ ΥΠΟΚΙΝΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΗ ΠΑΣΟΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ
ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
ΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΜΠΕΤΑΤΖΗΣ
ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΩΡΑΙΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΤΕ ΤΗΝ
Το Δ.Σ του σωματείου των εργαζομένων της εταιρείας Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς παρακολουθεί με ενδιαφέρον την Δημόσια Διαβούλευση για το νομοσχέδιο “Eγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού” .
Πιστεύουμε ότι με την ψήφιση του θα εξασφαλιστεί εκτός των άλλων και η εργασιακή ηρεμία η οποία τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται από ένα καθεστώς αμφισβήτησης που έχουν δημιουργήσει συντοπίτες μας με τις προσφυγές τους στο ΣΤΕ .
Με την ευκαιρία της διαβούλευσης θέλουμε να σταθούμε σε μερικά σημεία
Τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη της Ιχθυοκαλλιέργειας έχει απασχολήσει πολύ για τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον . Για το λόγο αυτό εμείς συμμετέχουμε ενεργά στις συνεχείς προσπάθειες της εταιρείας για την καλύτερη προσαρμογή της στο κόλπο Αργοστολιού . Παρακολουθούμε στον βαθμό που μας αφορά τις μελέτες και οι επιστήμονες έχουν τοποθετηθεί . Εργαζόμαστε μέσα στον κόλπο κάθε μέρα , όλο το χρόνο και βλέπουμε ότι και οι άλλες δραστηριότητες επιβαρύνουν τον κόλπο του Αργοστολίου (τουρισμός , βιολογικοί καθαρισμοί , γεωργία , κτηνοτροφία , αλιεία , μαρίνες κλπ) , χωρίς να ξέρουμε σε ποιο βαθμό και κανένας δε μιλάει γι’αυτό . Εμείς πιστεύουμε ότι η Ιχθυοκαλλιέργεια είναι ο εύκολος στόχος.
Τέλος αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πολύ σοβαρά είναι ότι μια μετακίνηση της μονάδας στην ανοικτή θάλασσα , σε μια άλλη περιοχή , θα δημιουργήσει καταρχήν πρακτικά προβλήματα και κάποιοι εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους αλλά και κινδύνους για την ασφάλεια των εργαζομένων . Η τεχνογνωσία που υπάρχει στην Ελλάδα αφορά την ανάπτυξη της Ιχθυοκαλλιέργειας με βάση την ιδιομορφία των Ελληνικών ακτογραμμών , και όχι των ακτογραμμών της Νορβηγίας .
Καταλαβαίνουμε ως ένα βαθμό τις ανησυχίες αυτών που αντιδρούν γιατί ως ένα βαθμό είναι και δικές μας ανησυχίες και το έχουμε αποδείξει , αλλά πρέπει και αυτοί να καταλάβουν ότι είμαστε εργαζόμενοι και θα κάνουμε ότι είναι δυνατό για να διασφαλίσουμε το δικαίωμα μας στην εργασία .
Ο πρόεδρος του σωματείου
Γεράσιμος Δεστούνης
ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ
Α) Η πρώτη είναι πολιτισμική (Θεοδωράκης-Κακογιάννης)
ανέπτυξε τον Τουρισμό(όλη η Ευρώπη χόρευε Συρτάκι)
Β) Η δεύτερη ήταν Αθλητική Μπάσκετ (Γκάλης)
Γ) Η τρίτη είναι παραγωγική (ψάρια Ιχθυοτροφείου)
όλη η Ευρώπη τρώει λαβράκι Ελληνικό
που άν το συνδιάσουμε με τον Τουρισμό
κατά το Φιλανδικό Σλόγκαν ΠΕΣΤΡΟΦΑ-ΣΟΛΟΜΟΣ-ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
θα δανείζουμε και τη Γερμανία.
Είναι αδιανόητο στις μέρες μας που η χώρα αντιμετωπίζει τη πιο δύσκολη οικονομική κρίση μια τέτοια οργανωμένη προσπάθεια απο την πολιτεία για τον χωροταξικό σχεδιασμό ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών,που αποτελούν βασικό στήριγμα της οικονομίας μας,οχι μόνο να μην υποστηρίζεται αλλά και να πλαισιώνεται απο συκοφαντίες, ανακρίβειες και στοιχεία που δεν αποδεικνύονται.
Αντιθέτως καθημερινα η ανάπτυξη του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών αποδεικνύει τη ποιότητα του προιόντος το οποίο έναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει.
Είναι λοιπόν καιρός να ασχοληθούμε με σοβαρα ζητήματα ανάπτυξης της χώρας και ειδικότερα της περιφέρειας στην οποία δραστηριοποιούνται οι ιχθυοκαλλιέργειες.
Τα ιχθυοτροφεία κεφαλονιας είναι ένας απο τους οργανισμούς που τηρεί άριστα όλους τους κανόνες υγειας είναι πιστοποιημένο κατα HACCP και ISO και παρέχει εργασία σε 100 οικογένειες στηρίζοντας τη τοπική οικονομία.
Είναι πραγματικά κρίμα που κάποια άτομα χωρίς αποδείξεις συκοφαντούν τη συγκεκριμένη εταιρία η οποία παρέχει όλα τα στοιχεια και τις μελέτες που έχουν γίνει στον κόλπο για την ανάπτυξη της μονάδας και είναι διαθέσιμες σε οποιονδήποτε τις ζητήσει.
Είναι επίσης κρίμα που οι ευκαιρίες για αναπτυξη ,ευημερία και εργασία είναι πλέον τόσο λίγες και εμείς τις εκμηδενίζουμε με το τρόπο μας.Αν υπήρχαν κι΄αλλες εταιριες σαν τα ιχθυοτροφεια κεφαλονιας σίγουρα πολλά νέα παιδιά θα είχαν την ευκαιρία να εργαστουν στο τόπο τους και γενικά στη περιφέρεια,αλλά κάποιοι είναι προφανώς αντίθετοι και σ’αυτό