Αρχική Ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειώνΆρθρο 01 – Σκοπός

Άρθρο 01 – Σκοπός

Σκοπός του παρόντος Κεφαλαίου είναι ο καθορισμός:
α) των όρων και της διαδικασίας εξέτασης και χορήγησης, ανανέωσης, αναστολής και ανάκλησης της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών, από το Δημόσιο, από οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης Α΄ ή Β΄ βαθμού και από νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.
β) των υποχρεώσεων και των προσόντων των ανωτέρω φορέων και προσώπων, στους οποίους χορηγείται άδεια λειτουργίας αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών,
γ) των απαγορεύσεων, των περιορισμών δραστηριοτήτων, των υποχρεώσεων και προϋποθέσεων για την ίδρυση και λειτουργία αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών, και
δ) των διαδικασιών ελέγχου και επιθεώρησης των αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών και των σχετικών κυρώσεων.
ε) των προϋποθέσεων προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης αεροσκαφών επί υδάτινων πεδίων.

Σχόλια
  • 9 Σεπτεμβρίου 2016, 12:47 | Γεώργιος Στεφανίδης

    Εκτός από επιβάτες, προτείνεται η πρόβλεψη για τη μεταφορά μικρών δεμάτων με υδροπλάνα (π.χ. προϊόντων ευαίσθητων, προϊόντων αξίας, τουριστικών προϊόντων) με τη χρήση εσωτερικών ή/και εξωτερικών πτήσεων.

  • 9 Σεπτεμβρίου 2016, 12:31 | Σύλλογος Ναυτικών Πρακτόρων Λιμένος Πατρών

    Ως Σύλλογος Ναυτικών Πρακτόρων του Λιμένος Πατρών, με αίσθημα ευθύνης έναντι του επαγγέλματος μας και του υψηλού, θεσμικού, κοινωνικού μας ρόλου, καταθέτουμε προς την υπηρεσία σας τις προτάσεις μας για το σχέδιο νόμου σχετικά με την «Ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών».
    Υπό το πρίσμα αυτό, σας προτείνουμε τα ακόλουθα:
    • Δεν πρέπει να υπάρχει ταύτιση των ακτοπλοϊκών γραμμών και των υδατοδιαδρόμων.
    • Για τις αφίξεις-αναχωρήσεις των υδροπλάνων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ή έστω να κατασκευαστούν, θέσεις οι οποίες δεν θα επηρεάζουν ή δεν θα ταυτίζονται με τις ήδη υπάρχουσες για τα πλοία. Έτσι δεν θα μειώνονται οι δυνατότητες προσεγγίσεων των πλοίων στα λιμάνια λόγω των υδροπλάνων.
    Η ίδρυση των υδατοδρομίων στα νησιά θα λειτουργήσει ευεργετικά σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές προδιαγραφές των εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση των επιβατων. Παράλληλα, δημιουργεί μια σημαντική αναπτυξιακή προοπτική, αφού ενισχύεται ο τομέας του τουρισμού που αποτελεί βασικό πυλώνα για τα νησιά, ενώ δημιουργείται ένα πεδίο επένδυσης.
    Πραγματικά είναι ένα ολοκληρωμένο το νομοσχέδιο αφού καλύπτει ακόμα και τον απαιτούμενο χώρο ανά επιβάτη την ώρα της αναμονής, παρόλα αυτά δεν θα πρέπει να λειτουργήσει εις βάρος των επιβατών που επιλέγουν την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία ως μέσω μεταφοράς.

    Ιδιαίτερα για την Πάτρα:

    • Στο παρελθόν έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο πολλών ανεπιτυχών προσπαθειών προσθαλάσσωσης υδροπλάνων, με αποτέλεσμα την σημαντική καθυστέρηση πρόσδεσης πλοίων λόγω της κοινής χρήσης των θέσεων.
    • Υπάρχει πρόβλεψη για την κατασκευή προβλήτας για τα υδροπλάνα στην θέση Νο 11, γεγονός που μας βρίσκει αντίθετους καθώς η συγκεκριμένη θέση λόγω μήκους και βυθίσματος εξυπηρετεί φορτηγά πλοία μεγάλου μεγέθους, επιβατηγά πλοία όταν διανυκτερεύουν ή όταν δεν υπάρχει θέση στο νότιο λιμάνι ή στις περιπτώσεις απεργιών, πολεμικά πλοία και άλλες έκτακτες ανάγκες.
    • Ήδη στο νότιο λιμάνι της Πάτρας υπάρχουν εξαιρετικές, σύγχρονες και πολλές κτιριακές εγκαταστάσεις που λειτουργούν ήδη για τα πλοία του εξωτερικού και επομένως οι νέες εγκαταστάσεις για τα υδατοδρόμια στο βόρειο λιμάνι θα είναι ένα πρόκριμα για την δημιουργία ανάλογων χώρων και για την ακτοπλοΐα της γραμμής που λειτουργεί για τα νησιά του Ιονίου.

  • 9 Σεπτεμβρίου 2016, 12:42 | Εταιρία Προστασίας Πρεσπών

    Άρθρο 01 – Σκοπός

    Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί, στο παρόν νομοσχέδιο, στην ίδρυση και λειτουργία υδατοδρομίων σε λίμνες καθώς σε αυτές συναντώνται μεγάλοι αριθμοί πουλιών και για το λόγο αυτό εντάσσονται σε σχετικά καθεστώτα προστασίας. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να υπάρξουν ειδικότερες προβλέψεις ως προς τις προϋποθέσεις, τις προδιαγραφές, τις διαδικασίες και τους φορείς που εμπλέκονται στην αδειοδότηση και την επιθεώρηση λειτουργίας υδατοδρομίων, ώστε να διασφαλίζονται τόσο ζητήματα ασφάλειας των πτήσεων όσο και προστασίας των οικολογικά σημαντικών υγροτοπικών συστημάτων και της ορνιθοπανίδας τους.

    Προκειμένου για υδατοδρόμια σε λίμνες που εντάσσονται στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Φύση 2000, στα στάδια αδειοδότησης και ελέγχου θα πρέπει να εμπλέκονται αρμόδια υπουργεία και φορείς (Υπουργείο Περιβαλλοντος, Δ/νσεις Υδάτων Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Φορείς Διαχείρισης – βλ. ειδικότερα σχόλια στα άρθρα 6, 10, 12 & 14). Επιπλέον θα πρέπει να διασφαλίζεται ρητά η τήρηση της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας (βλ. ειδικότερα σχόλια στα άρθρα 8, 12 & 26). Τέλος, θα πρέπει να υπάρχουν ειδικές προβλέψεις για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την αποτελεσματική αντιμετώπιση τυχόν περιβαλλοντικών ατυχημάτων (βλ. ειδικότερα σχόλια στο άρθρο 8 και το Παράρτημα Ι).

  • 9 Σεπτεμβρίου 2016, 11:23 | Μιχάλης Ασσαριώτης

    Πολύ σωστά ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, έθεσε το εν λόγω σχέδιο νόμου σε δημόσια διαβούλευση προκειμένου να βελτιωθούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου. Ως ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει και αφιερώσει στο συγκεκριμένο αντικείμενο σχεδόν 12 χρόνια, θέλω να επισημάνω τα εξής:

    Τα υδροπλάνα σίγουρα μπορούν να προσφέρουν πολλά στην επιβατική και τουριστική κίνηση εξυπηρετώντας ταυτόχρονα και άλλες ανάγκες. κοινωνικής σπουδαιότητας όπως είναι οι επείγουσες και έκτακτες μετακινήσεις: αεροδιακομιδής ασθενών, έρευνας & διάσωσης, μεταφοράς φορτίου κτλ. Όμως για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να είναι βιώσιμο και το υδροπλάνο ως μέσο μεταφοράς. Όπως όσοι γνωρίζουν, το υδροπλάνο είναι ένα μέσο βεβαρημένο λόγω του ότι αναπόφευκτα αυτό που του δίνει την δυνατότητα προσγείωσης στο νερό είναι και η αχίλλειος του φτέρνα; Οι Πλωτήρες του υδροπλάνου αφαιρούν σχεδόν το 1/3 του ωφέλιμου φορτίου κάνοντας το κόστος ανά επιβάτη ή ανά χιλιόμετρο (CASM όπως συνηθίζουμε να το υπολογίζουμε στον αεροπορικό χώρο) εξαιρετικά υψηλό. Εάν κάποιος προσθέσει σε αυτό και τις δυσκολίες ανεφοδιασμού (εάν υπάρχει γιατί αλλιώς θα πρέπει να μεταφέρει και το καύσιμο της επιστροφής) το κόστος ανεβαίνει ακόμα περισσότερο. Αν σε αυτό προστεθεί και η χρέωση των υδατοδρομίων τα οποία λόγω του μικρού αριθμού υδροπλάνων που θα υπάρχουν αρχικά θα αναγκάζονται να χρεώνουν ψηλότερα τέλη, τότε το εγχείρημα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο και αμφίβολο επιβίωσης.

    Σίγουρα χρειάζονται τα υδατοδρόμια για να υπάρχει έλεγχος ασφαλείας όταν πρόκειται για προγραμματισμένες πτήσεις και για να υποβοηθήσουν την λειτουργία των υδροπλάνων ως κομβικά σημεία προς τα υδάτινα πεδία. Όμως χωρίς να υπάρχει βιομηχανία (Industry) φορέων λειτουργίας υδροπλάνων (Operators) είναι πολύ δύσκολο να γίνει η εκκίνηση και να υπάρχει κερδοφορία.

    Επιπλέον τα νησιά ή γενικότερα παράκτιες πόλεις που διαθέτουν τα χρήματα (συνήθως τα πιο μεγάλα ή πιο πλούσια) θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν την δημιουργία υδατοδρομίων ενώ τα πιο μικρά που πραγματικά το χρειάζονται δεν θα μπορούν.
    Σημασία όμως έχει να εξυπηρετηθούν αυτά τα δυσπρόσιτα σημεία τα οποία στην τελική δίνουν και την υπεραξία στην χρήση του μέσου συντελώντας στην ευρύτερη προσβασιμότητα ως αποτέλεσμα ενός σχεδιασμού όπου το υδροπλάνο μπορεί να αποτελέσει το συμπληρωματικό αυτό μέσο (feeder airline) που θα τροφοδοτήσει και τα άλλα μέσα με επιβατική κίνηση που αλλιώς δεν θα υπήρχε. Τα υδροπλάνα εξ’ ορισμού και από τα παραδείγματα του εξωτερικού όπου έχουν αναπτυχθεί, ενδείκνυνται εκεί όπου υπάρχει δύσκολή προσβασιμότητα ή αυξημένη τουριστική ζήτηση.

    Όταν μετά από μερικά χρόνια θα μιλάμε για βιομηχανία υδροπλάνων στην Ελλάδα, τότε θα μπορούν να αδειοδοτηθούν και περισσότερα υδατοδρομία όπου χρειάζεται γιατί η βιομηχανία η ίδια ανέδειξε την ανάγκη και την βιωσιμότητα τους.

  • 21 Αυγούστου 2016, 14:11 | Παναγής Δελακάς

    Ο Υπουργός ΥΠΟΜΕΔΙ κ. Χρήστος Σπίρτζης στην ανακοίνωση του για τον παρόντα Νόμο. Πολύ σωστά υπογραμμίζει ακόμη, ότι «Τα υδροπλάνα, πέρα από την επιβατική και τουριστική κίνηση εξυπηρετούν και άλλες ανάγκες. Ανάγκες, μεγάλης κοινωνικής σπουδαιότητας. Όπως είναι οι επείγουσες και έκτακτες μετακινήσεις: αεροδιακομιδής ασθενών, έρευνας & διάσωσης, μεταφοράς φορτίου (φάρμακα, τρόφιμα, Τύπος, και άλλα είδη ανάγκης)»…..κλπ
    …………………………………………………………….
    Όντως η αεροδιακομιδή ασθενών με υδροπλάνα σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως στα νησιά που δεν διαθέτουν μονάδες εντατικής θεραπείας , μπορεί να αποβεί σωτήρια.
    Αυτό πρέπει να διασφαλιστεί με συγκεκριμένο άρθρο στον νέο νόμο και όχι με απλή αναφορά. Μάλιστα να είναι απαραίτητος όρος-στοιχείο κλπ στην αδειοδότηση και σε οποιαδήποτε Σύμβαση πρόκειται να υλοποιηθεί, για οποιοδήποτε στιγμή και ώρα προκύψει ανάγκη.
    (Το κόστος αυτό μπορεί να προβλεφθεί ως παρακράτηση στα εισιτήρια, ένα ελάχιστο ποσό ως ασφαλιστική κάλυψη)
    Μια κανονιστική εγκύκλιος μπορεί να θέσει πλήρως το νομικό πλαίσιο.

  • 11 Αυγούστου 2016, 17:56 | Νικόλαος

    Σε ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο νομίζω ότι το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το δημόσιο και μόνο αλλά με την ανάπτυξη της οικονομίας γενικότερα στο νησιωτικό σύμπλεγμα της χώρας και ιδιαίτερα σε εκείνα τα νησιά που δεν έχουν πρόσβαση σε ένα ελάχιστο πυλώνα ανάπτυξης, για να μπορέσουν στην συνέχεια να αναπτύξουν,τις τοπικές οικονομίες τους. Εδώ θα κριθεί το στοίχημα και για τις εταιρίες, αλλά και για εκείνα τα κοινοπρακτικά σχήματα που θα θελήσουν να δραστηριοποιηθούν στον χώρο των Υδατοδρομίων. Με αυτήν την έννοια πρώτος στόχος πρέπει να είναι το ριζικό χτύπημα της γραφειοκρατίας,σε σχέση με την ίδρυση και λειτουργία ενός υδατοδρομίου, η απλοποίηση όλων των διαδικασιών μέχρι την έναρξη λειτουργίας, αλλά και η δημιουργία κατάλληλων και ασφαλών κανόνων. Ιδιαίτερο βάρος θα πρέπει να πέσει ώστε το θεσμικό νομικό πλαίσιο λειτουργίας των υδατοδρομίων να μην αποτελέσει βορά εκκμετάλευσης για μια ακόμα φορά σε βάρος των νησιών και της αυτοδιοίκησης,παραδείγματα σε αυτή την χώρα που ζούμε έχουμε πολλά και όχι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά τρανό παράδειγμα αποτελούν τα Ι Κ Τ Ε Ο τα οποία αναπτύχθηκαν άναρχα και χωρίς κανένα σχεδιασμό.

  • 6 Αυγούστου 2016, 14:03 | Αλέξανδρος Αθανασόπουλος

    Μου φαίνεται πολλή γραφειοκρατία και πολλοί περιορισμοί για μια χώρα που έχει τόσο πολλή θάλασσα. Έπρεπε να έχουμε υδροπλάνα εδώ και καιρό, όπως έχουμε ταχύπλοα, φέρρυ μποτ, ιπτάμενα δελφίνια, και Jet Ski. Ποιά η διαφορά; Στη χώρα μας πετσοκόβονται άνθρωποι κάθε χρόνο από ταχύπλοα. Ποιός ελέγχει τη λειτουργία τους; Ποιός τους κόβει πρόστιμα όταν κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς δίπλα σε λουόμενους; Τα υδροπλάνα είναι μάλλον πιο ασφαλή, γιατί α) Έχουν πιλότο με άδεια και εκτεταμένη εκπαίδευση (αντίθετα με χειριστές Jet Ski που μπορεί να έχουν εκπαίδευση 5 λεπτών). β) Στην προσθαλάσσωση έχουν καλή ορατότητα από ψηλά και μπορούν να επιλέξουν που θα προσθαλασσωθούν για να αποφύγουν τυχόν εμπόδια. γ) κάνουν ελιγμούς στη θάλασσα μόνο για λίγα λεπτά σε κάθε πτήση (και μόνο δευτερόλεπτα με μεγάλη ταχύτητα).

  • 6 Αυγούστου 2016, 13:12 | ΒΡΟΧΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

    Το παρόν νομοσχέδιο ανομολόγητο σκοπό έχει να ακυρώσει τη δημιουργία δικτύου υδατοδρομίων στην Ελλάδα. Η προσπάθεια έχει ξεκινήσει εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Περισσότερες από μία εταιρείας προσπάθησαν, έχασαν χρήματα , χρόνο και υπομονή και εγκατέλειψαν την προσπάθεια Τώρα που ήρθε η ώρα της πραγμάτωσης, οποιαδήποτε ανατροπή θα είναι και η τελική. Το Δημόσιο δεν έχει τη δυνατότητα να «κάνει τη δουλειά» και απλώς η δουλειά δε θα γίνει.

Σχόλια