Άρθρο 17 – Τροποποίηση διατάξεων του νόμου 4061/2012 (ΦΕΚ 66 Α)

1. Μετά την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του ν. 4061/2012 προστίθεται νέα παράγραφος 4, ως εξής:
«Επίσης οι διατάξεις του ν. 4061/2012 δεν εφαρμόζονται για ακίνητα που διαχειρίζονται και χρησιμοποιούν οι Δασικές Υπηρεσίες».
2. Μετά την παράγραφο 13 του άρθρου 36 του ν. 4061/2012, όπως αυτή προστέθηκε με την περίπτωση β της παρ. 2 του άρθρου 168 του ν. 4099/2012 (Α’ 250) προστίθενται νέες παράγραφοι 14 και 15 ως εξής:
«14. Διαθέσιμα ή κοινόχρηστα ακίνητα δασικού χαρακτήρα που διατέθηκαν ως κληροτεμάχια μετά την 11η Ιουνίου 1975 και εκχερσώθηκαν εκ του λόγου αυτού πριν την ισχύ του παρόντος νόμου, καθώς και εκτάσεις δασικού ως και χορτολιβαδικού χαρακτήρα της παραγράφου 5α (πρώην 6β) του άρθρου 3 του ν. 998/1979, όπως ισχύει, που περιελήφθησαν στον κτηματολογικό πίνακα κυρωμένου αναδασμού και έχουν αποδοθεί σε δικαιούχους, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, εφόσον κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού δεν καλύπτονται από δασική βλάστηση. Διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας για την προστασία τους ανακαλούνται».
«15. Στις εποικιστικές δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, που διατέθηκαν για την αποκατάσταση κτηνοτρόφων με τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας πριν την ισχύ του παρόντος νόμου, εξακολουθούν να υφίστανται τα δικαιώματα χρήσης βόσκησης των αποκατασταθέντων κτηνοτρόφων ή των νομίμων κληρονόμων τους, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας ως προς την προστασία και διαχείριση των ανωτέρω εκτάσεων. Για τη συνδρομή των προϋποθέσεων άσκησης των δικαιωμάτων αυτών ισχύουν τα οριζόμενα στα τρία πρώτα εδάφια της παρ. 2 του άρθρου 24. Η Επιτροπή θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών ενημερώνει το αρμόδιο Δασαρχείο ή την αρμόδια Διεύθυνση Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο σε επίπεδο νομού, για την συνδρομή ή μη των προϋποθέσεων σχετικά με την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων».

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 10:00 | Αθανάσιος Γαλλής

    Διόρθωση ορθογραφικών λαθών
    Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει στην ομαλή και ορθή διευθέτηση πολλών περιπτώσεων και φυσικά αποκαθιστά την δικαιοσύνη για τους νόμιμα αποκατεστημένους οι οποίοι παρόλο που εξόφλησαν έγκαιρα τον κλήρο δεν μπορούν ουσιαστικά να αναγνωριστούν κύριοι των εκτάσεων, χάνοντας τα χρήματα τους .

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 10:59 | Αθανάσιος Γαλλής

    Συμφωνώ με το παραπάνω σχόλιο μόνο που θα πρέπει να προβλεφθεή η δυνατότητα και σε εκείνους που κατέβαλλαν την προσδιορισθείσα αξία του κλήρου τους αλλά εκείνη την εποχή δεν συνέχισαν την διαδικασία να μεταγράψουν νόμιμα στο Υποθηκοφυλάκειο την βεβαίωση εξόφλησης. Θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να μεταγραφεί τώρα. Κάτι τέτειο θα βοηθήσει στην ομαλή και ορθή διευθέτηση πολλών περιπτώσεων και φυσικά αποκαθιστά την δικαιοσύνη για τους νόμιμα αποκατεστημένους οι οποίοι παρόλο που εφόφλησαν έγκαιρα τον κλήρο δεν μπορούν ουσιαστικά να αναγνωριστούν κύριοι των εκτάσεων, χάνοντας τα χρήματα τους .

  • 24 Σεπτεμβρίου 2013, 08:16 | ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

    θα πρέπει να προβλεφθεί διάταξη στο άρθρο 24 του ν. 4061/22-3-2012 για «διαχείριση και προστασία ακινήτων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων-Ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων και λοιπές διατάξεις», σύμφωνα με την οποία θα γίνεται ειδική πρόβλεψη, για την τελείως διαφορετική περίπτωση εκείνων από τους κτηνοτρόφους που αποκαταστάθηκαν, οι οποίοι όμως κλήθηκαν και κατέβαλαν την προσδιορισθείσα αξία του κλήρου τους και μετέγραψαν νόμιμα στο Υποθηκοφυλακείο την βεβαίωση εξόφλησης.
    Η προτεινόμενη τροπολογία μπορεί να τεθεί ως παράγραφος 5. του παραπάνω άρθρου και να προβλέπει:
    «Για κτηνοτρόφους που αποκαταστάθηκαν κατά τα ανωτέρω, κλήθηκαν και κατέβαλαν την προσδιορισθείσα αξία του κλήρου τους και τους χο-ρηγήθηκε σχετική βεβαίωση εξόφλησης, την οποία μετέγραψαν νόμιμα στα κατά τόπους Υποθηκοφυλακεία, δεν ισχύει η πρόβλεψη της παρ.1. και αναγνωρίζονται κύριοι των εκτάσεων αυτών».
    Το αίτημα αφορά ορισμένες πανελλαδικά περιπτώσεις που αποτιμήθηκε ο κλήρος και εξοφλήθηκε έκτοτε το τίμημα και είναι ευθυγραμμισμένο με το όλο πνεύμα του ανωτέρω πρόσφατου νόμου, με τον οποίο αναγνωρίζεται κυριότητα και δικαίωμα εξαγοράς σε μακροχρόνιους καταπατητές εκτάσεων, ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη για τους νόμιμα αποκαταστημένους, που, πρόσθετα, έχουν έκτοτε, πληρώσει την αξία του κλήρου τους.