Άρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσεις

Το έκτο Κεφάλαιο (άρθρα 45 – 62) του ν. 998/1979 αντικαθίσταται ως εξής:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος.

Άρθρο 45
Γενικές διατάξεις

1. Δεν επιτρέπεται, εν όλω ή εν μέρει, οιαδήποτε επέμβαση που συνεπάγεται μεταβολή του προορισμού των εκτάσεων που προστατεύονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, πλην όσων ορίζονται ως επιτρεπτές στο παρόν Κεφάλαιο.
2. Κάθε επιτρεπτή, κατά τις διατάξεις του παρόντος, επέμβαση αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και η έγκριση αυτής, άνευ της οποίας ο ενεργών την επέμβαση τιμωρείται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 71 του παρόντος νόμου, χορηγείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας δασικής αρχής, εκτός αν ορίζεται άλλως στις κατ΄ ιδίαν διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου. Σε περίπτωση επέμβασης από τρίτους στις ιδιωτικού χαρακτήρα εκτάσεις που προστατεύονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, απαιτείται και η έγγραφη συναίνεση του ιδιοκτήτη.
3. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται υπό την προϋπόθεση ότι για τη συγκεκριμένη χρήση δεν είναι δυνατή η διάθεση δημοσίων εκτάσεων μη υπαγομένων στις προστατευτικές διατάξεις του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση που βεβαιώνεται από την αρμόδια αρχή ότι δεν είναι δυνατή η διάθεση των παραπάνω εκτάσεων, τότε εξετάζεται από την αρμόδια δασική υπηρεσία εάν μπορούν να διατεθούν δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, άλλως, διατίθενται δασικές εκτάσεις ή δάση.
Η παραπάνω γενική απαγόρευση δεν ισχύει εφόσον πρόκειται για εκτέλεση στρατιωτικών έργων που αφορούν άμεσα την εθνική άμυνα της χώρας, για διανοίξεις δημόσιων οδών, για την κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, για την κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Α.Π.Ε.), καθώς και δικτύων σύνδεσής τους με το Σύστημα ή το Δίκτυο του άρθρου 2του Ν. 2773/1999 (ΦΕΚ 286 Α’), η χάραξη των οποίων προβλέπει διέλευσή τους από δάσος ή δασική έκταση.
4. Εκτός αν άλλως ορίζεται στις κατ’ ιδίαν διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, η έγκριση προηγείται των τυχόν άλλων, προβλεπομένων από άλλες διατάξεις, αδειοδοτήσεων για συγκεκριμένη δραστηριότητα ή έργο. Σε περίπτωση που για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα ή έργο απαιτείται ΑΕΠΟ, τότε η έγκριση επέμβασης ενσωματώνεται σε αυτήν.
5. Για έργα Εθνικής και Περιφερειακής οδοποιίας καθώς και των δικτύων μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εφόσον δεν έχουν καταρτισθεί οριστικές τεχνικές μελέτες, η αρμόδια δασική αρχή γνωμοδοτεί, προκειμένης της έκδοσης ΑΕΠΟ, επί του φακέλου της ΜΠΕ λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει η δασική νομοθεσία, για τη εκτέλεση των ως άνω έργων επί των εκτάσεων αυτών. Με την ολοκλήρωση των οριστικών μελετών των έργων ο φορέας του έργου υποχρεούται να υποβάλλει στην αρμόδια δασική αρχή το σχετικό φάκελο για την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού του άρθρου 14 του παρόντος νόμου, η οποία μετά τη δημοσιοποίηση της έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και δεσμεύει τις υπηρεσίες της διοίκησης.
6. α. Με την έγκριση εξειδικεύονται οι όροι και οι προϋποθέσεις κάθε επέμβασης, αναφέρονται δε σε αυτήν, ιδίως, τα στοιχεία του δικαιούχου, τα όρια, η θέση και το εμβαδόν της έκτασης, ο σκοπός της επέμβασης, ο χρόνος διάρκειας με δυνατότητα ανανέωσής της, όπου δε απαιτούνται περιβαλλοντικοί όροι, ο χρόνος ισχύος της έγκρισης επέμβασης συναρτάται με τη διάρκεια ισχύος των τελευταίων. Αναφέρονται, επίσης, η διαδικασία έκπτωσης του δικαιούχου σε περίπτωση μη τήρησης των όρων της έγκρισης επέμβασης, το ύψος της αποζημίωσης χρήσης, τα όρια, η θέση και το εμβαδόν της προς αναδάσωση έκτασης καθώς επίσης και οι όροι αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος μετά τη λήξη του χρόνου διάρκειας της επεμβάσεως.
β. Η έγκριση εκδίδεται αποκλειστικά στο όνομα του προσώπου ή του φορέα που θα κάνει την επέμβαση και αφορά αποκλειστικά στη χρήση ή δραστηριότητα για την οποία ζητείται, μη δυνάμενη να επεκταθεί σε άλλες χρήσεις ή δραστηριότητες ή σε άλλα πρόσωπα ή φορείς. Η έγκριση αυτή αφορά στην απολύτως αναγκαία για την υλοποίησή της έκταση, όπου δε απαιτείται άδεια δόμησης, η έγκριση συνοδεύεται από τοπογραφικό σχέδιο και διάγραμμα κάλυψης που υποβάλλει ο αιτών. Σε αυτή την περίπτωση, η άδεια δόμησης εκδίδεται αποκλειστικά και μόνο για την έκταση που αποτυπώνεται στο διάγραμμα κάλυψης.
7. Ο δικαιούχος της έγκρισης επέμβασης εγκαθίσταται στην έκταση από την υπογραφή του πρωτοκόλλου εγκατάστασης μεταξύ αυτού και της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας. Τo ως άνω πρωτόκολλο εκδίδεται μετά την έκδοση των απαιτούμενων αδειών για την εκμετάλλευση/λειτουργία της εγκατάστασης.
8. Κάθε επιτρεπτή επέμβαση που προβλέπεται κατά τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, ενεργείται κατόπιν καταβολής ανταλλάγματος χρήσης, το οποίο υπολογίζεται με βάση την αξία της έκτασης για την οποία εγκρίθηκε η επέμβαση και αναδάσωσης, προκειμένου περί επέμβασης σε δάσος ή δασική έκταση, ίσης με την ανωτέρω έκτασης από τον δικαιούχο της επέμβασης, με δαπάνες του και επί τη βάσει σχετικής μελέτης, καταρτιζομένης με επιμέλεια αυτού και εγκρινομένης από τη δασική υπηρεσία, κειμένης στην ίδια περιοχή ή σε όμορη αυτής, ελλείψει δε αυτής εντός της ιδίας διοικητικής ενότητας, που θα του υποδειχθεί από τη δασική υπηρεσία.
Οι εργασίες της αναδάσωσης άρχονται με την έναρξη των εργασιών του έργου, η δε συντέλεση αυτών, η οποία επέρχεται με την εγκατάσταση της δασικής βλάστησης, στην προβλεπομένη από τη μελέτη πυκνότητα και την ικανότητα αυτής για φυσική εξέλιξη και ανάπτυξη, πιστοποιείται από την από τη δασική υπηρεσία με σχετική διαπιστωτική της πράξη.
Σε περίπτωση μη πραγματοποίησης ή μη προσήκουσας πραγματοποίησης της αναδάσωσης από τον υπόχρεο, καταβάλλεται από αυτόν ποσό τριπλάσιο από τη δαπάνη της αναδάσωσης, το οποίο κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων, απαγορευομένης απολύτως της διάθεσης του για άλλο σκοπό.
Ειδικά για τις επεμβάσεις στις δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, το αντάλλαγμα χρήσης υπολογίζεται στο 40% της αξίας της δημόσιας γαίας. Το αντάλλαγμα χρήσης κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων, απαγορευομένης απολύτως της διάθεσης του για άλλο σκοπό.
9. Από την καταβολή του ανταλλάγματος χρήσης απαλλάσσεται το Δημόσιο, οι ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, καθώς και κάθε Φορέας που εκτελεί έργο με προφανή κοινή ωφέλεια για το οποίο υποχρεούται βάσει ειδικών διατάξεων. Στην περίπτωση αυτή στην μελέτη του έργου προβλέπεται ειδική δαπάνη για την αναδάσωση ίσης έκτασης, η οποία πραγματοποιείται από το δικαιούχο της επέμβασης, στην περιοχή όπου εκτελείται το έργο ή η δραστηριότητα ή σε όμορη περιοχή, που θα του υποδειχθεί από τη δασική υπηρεσία.
10. Από την υποχρέωση αναδάσωσης και καταβολής ανταλλάγματος χρήσης εξαιρούνται οι επεμβάσεις των άρθρων 52 παρ.1, 53 παρ. 4α, 54 παρ. 1, 55 παρ. 1, 56 παρ. 2, 57 παρ. 2 και 3, 58 και 59 παρ. 1 και 2 του παρόντος.
11. Από την υποχρέωση αναδάσωσης εξαιρούνται οι επεμβάσεις για γεωργική εκμετάλλευση των παρ. 1 και 5 του άρθρου 47, τα εκτροφεία θηραμάτων και οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του άρθρου 47α , που υπάγονται στη Β κατηγορία του Παρ/τος VII της Υ.Α. 1958/2012 (ΦΕΚ 21 Β/2012), όπως ισχύει, οι προσωρινού χαρακτήρα εγκαταστάσεις του συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων του άρθρου 52 παρ. 4, οι βοτανικοί κήποι, τα υδροτριβεία παραδοσιακού τύπου της παρ.1, οι προσωρινές εγκαταστάσεις για τη διαμονή σε αυτές πληγέντων από φυσικές καταστροφές της παρ. 4 και οι επεμβάσεις της παρ. 5 του άρθρου 57 του παρόντος.
12. Σε περίπτωση εγκατάλειψης του σκοπού της επέμβασης ή ολοκλήρωσής του, σύμφωνα με την απόφαση έγκρισης, η έκταση επανέρχεται στο καθεστώς που ίσχυε πριν από την αλλαγή χρήσης της και αποκαθίσταται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στους περιβαλλοντικούς όρους, σε περίπτωση δε μη ύπαρξης αυτών, σύμφωνα με εγκεκριμένη από τη δασική υπηρεσία μελέτη αποκατάστασης. Η μη συμμόρφωση με τα ανωτέρω διαπιστώνεται με σχετική πράξη του αρμόδιου οργάνου και συνεπάγεται την υποχρεωτική κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας, την επιβολή από την αρμόδια δασική αρχή σε βάρος του δικαιούχου των ποινών της παραγράφου 1 του άρθρου 71 του παρόντος νόμου, καθώς και την επιβολή διοικητικού προστίμου ποσού από 3.000 € μέχρι 10.000 € ανά στρέμμα, αναλόγως της έκτασης της προκληθείσης βλάβης στο δασικό περιβάλλον, με δυνατότητα αναπροσαρμογής του κατόπιν κοινής απόφασης των υπουργών ΠΕΚΑ και Οικονομικών.
13. Η αναγκαστική απαλλοτρίωση των ιδιωτικών εκτάσεων που προστατεύονται από το άρθρο 3 του παρόντος νόμου υπέρ του Δημοσίου για σκοπό δημόσιας ωφέλειας, ενεργείται εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 47 επ. του παρόντος Κεφαλαίου.
14. Απαγορεύεται η κατά κυριότητα παραχώρηση δασών, δασικών εκτάσεων ή δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος νόμου για την εξυπηρέτηση των σκοπών του παρόντος κεφαλαίου. Όπου στην κείμενη νομοθεσία απαιτείται τίτλος κυριότητας για την πραγματοποίηση της επέμβασης, αρκεί η άδεια έγκριση επέμβασης της §2 του παρόντος.

Άρθρο 46
Εξαιρετικός χαρακτήρας επιτρεπτών επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις

1. Στα δάση και στις δασικές εκτάσεις περί των οποίων το άρθρο 117 § 3 του Συντάγματος, ουδεμία επιτρέπεται επέμβαση προβλεπόμενη από τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου ή από άλλη διάταξη, με εξαίρεση τα αναφερόμενα στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 48, των παραγράφων 1, 3, 4 και 5 του άρθρου 53, της παραγράφου 1 του άρθρου 54, της παραγράφου 1 του άρθρου 55 και της παραγράφου 5 του άρθρου 57 του παρόντος κεφαλαίου καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 16 του παρόντος νόμου.
2. Για την πραγματοποίηση των προβλεπομένων από τις ανωτέρω διατάξεις επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις δεν απαιτείται άρση της αναδάσωσης.
3. Ενόψει του εξαιρετικού χαρακτήρα των ανωτέρω επεμβάσεων η σχετική εγκριτική απόφαση πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς, με κριτήρια αναφερόμενα τόσο στην ιδιαίτερη σημασία του έργου, ασυνδέτως προς την επιδίωξη αποδοτικότερης για το φορέα του έργου οικονομικής εκμετάλλευσης, όσο και στην απόλυτη αναγκαιότητα εκτέλεσής του στην αναδασωτέα έκταση πριν από την πραγματοποίηση της αναδάσωσης, με γνώμονα αφενός την ανάγκη προστασίας του δασικού οικοσυστήματος και αφετέρου την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού στον οποίο αποβλέπει το έργο.

Άρθρο 47
Γεωργική εκμετάλλευση

1. Εκχέρσωση δασών και δασικών εκτάσεων προς απόδοση σε αγροτική οιασδήποτε φύσης καλλιέργεια απαγορεύεται. Κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η χρήση από γεωργικούς συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα, ασκεπούς έκτασης ή διάκενου εντός δάσους ή δασικής έκτασης όχι μικρότερης των 5 στρεμμάτων και όχι μεγαλύτερης των 30 όταν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, για δενδροκομική καλλιέργεια ή για φύτευση σε ανάμειξη και οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων ή για φύτευση δασικών ειδών για την απόδοση προϊόντων, ιδίως, κάστανων, καρυδιών και τρούφας, ή για δημιουργία αμπελώνων ή φυτειών αρωματικών φυτών. Επιτρέπεται, επίσης, η δια εμβολιασμού εξημέρωση άγριων οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων.
2. Η έγκριση για τη γεωργική εκμετάλλευση χορηγείται εφόσον διαπιστωθεί κατόπιν σχετικής οικονομοτεχνικής μελέτης βιωσιμότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης ότι οι εδαφολογικές και οικολογικές συνθήκες συνηγορούν υπέρ αυτού του τρόπου εκμετάλλευσης χωρίς να παραβλάπτεται η λειτουργία του δασικού οικοσυστήματος από την απώλεια του φυσικού του στοιχείου και ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του παρόντος. Η μελέτη συντάσσεται από ιδιώτη γεωτεχνικό επιστήμονα, σε περίπτωση δε που αυτός δεν είναι δασολόγος, απαιτείται συνυπογραφή αυτής και από δασολόγο, υπάρχει δε σε αυτή ειδικό κεφάλαιο για την τυχόν οικολογική αναβάθμιση του φυσικού οικοσυστήματος λόγω της συγκεκριμένης εκμετάλλευσης.
3. Δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος μπορούν να διατεθούν στα πρόσωπα της §1 του παρόντος για γεωργική καλλιέργεια κατόπιν της σχετικής μελέτης της § 2.
4. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται εφόσον:
α) Οι εκτάσεις δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις β της §1 και α και ζ της § 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου.
β) Η κλίση του εδάφους να είναι μικρότερη του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) και το βάθος του εδάφους κατάλληλο για γεωργική καλλιέργεια.
γ) Δεν υφίσταται κίνδυνος διάβρωσης του εδάφους ή να είναι δυνατή η λήψη των απαραίτητων προστατευτικών μέτρων.
δ) Καταλείπεται ζώνη δασικής βλάστησης πλάτους τουλάχιστον διακοσίων μέτρων (200μ.) ως προστατευτική τυχόν παρακείμενου δάσους ή δασικής έκτασης.
5. Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δασικού χαρα¬κτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις δια-τάξεις της δασικής νομοθεσίας, απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης από τον κάτοχό τους.
6. Οι κάτοχοι των δημόσιων εκτάσεων της ανωτέρω παραγράφου υποβάλουν αίτημα εξαγοράς στο αρμόδιο Δασαρχείο ή στην αρμόδια Διεύθυνση Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο. Στην αίτηση περιγράφεται το κατεχόμενο ακίνητο κατά θέση, όρια και εμβαδόν, με συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα εξαρτημένο από το Εθνικό Τριγωνομετρικό Δίκτυο (κρατικό σύστημα συντε¬ταγμένων ΕΓΣΑ ’87). Ο Δασάρχης ή ο Διευθυντής Δασών, εφόσον δεν υφίσταται Δασάρχης, εισηγείται αρμοδίως και ο Διευθυντής της οικείας Διεύθυνσης Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει την απόφαση εξαγοράς της έκτασης. Οι αιτήσεις εξαγοράς υποβάλλονται εντός προθεσμίας τριών ετών, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί για ένα ακόμα έτος με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
7. Για την κατοχή του ακινήτου λαμβάνονται υπόψη ιδίως πράξεις αποδοχής κληρονομιάς, ιδιωτικά συμφωνητικά με βέβαιη χρονολογία, καθώς και παραχωρητήρια των δασικών υπηρεσιών για χρήσεις που προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία. Οι ένορκες βεβαιώσεις δεν λαμβάνονται υπόψη ως αποδεικτικό στοιχείο για την απόδειξη κατοχής του ακινήτου.
8. Το τίμημα εξαγοράς ορίζεται στο 1/3 της αντικειμενικής αξίας ή άλλως της αγοραίας αξίας και καταβάλλεται σε τέσσερις (4) εξαμηνιαίες άτοκες δόσεις. Το τίμημα κατατίθεται υπέρ του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την ανάπτυξη και προστασία των δασών.
9. Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί των εκτάσεων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 10 του ν. 3208/2003.
10. Οι κάτοχοι δημόσιων και μη εκτάσεων της παραγράφου 5 καταβάλουν χρηματικό αντάλλαγμα για την απώλεια του φυσικού αγαθού από την αλλαγή χρήσης της έκτασης, για να αναδασωθεί αντίστοιχη έκταση, κατά την έννοια του «θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου», κατ’ εφαρμογή του άρθρου 45 παρ. 8 του παρόντος νόμου. Η καταβολή του ανταλλάγματος αυτού αποτελεί προϋπόθεση για την εξαγορά της έκτασης από τον ενδιαφερόμενο σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 6, καθώς και για τη νομιμοποίηση της αλλαγής χρήσης από τον κάτοχο έκτασης δημόσιας ή μη.
11. Έως ότου εξοφληθεί το οφειλόμενο τίμημα και κα¬ταβληθεί το αντάλλαγμα χρήσης, ο κάτοχος δεν μπορεί να μεταβιβάσει την έκταση.
12. Μετά την εξόφληση του τιμήματος και του χρη¬ματικού ανταλλάγματος, οι διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες για την προστασία της έκτασης, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παύουν να ισχύουν. Ο Γενικός Γραμματέας της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει τίτλο κυριότητας υπέρ του κατόχου της έκτασης. Τυχόν αλλαγή της γεωργικής χρήσης, μετά τη χορήγηση του ανωτέρω τίτλου εκ μέρους του αρχικού ή του εκάστοτε κυρίου της έκτασης, συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ακυρότητα του σχετικού τίτλου κυριότητας, ως προς το τμήμα που άλλαξε χρήση και την υπαγωγή του τμήματος αυτού στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
13. Δεν υπάγονται στις διατάξεις των παραγράφων 5 έως 12 του άρθρου αυτού εκτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται σε κυρωμένους δασικούς χάρτες ως δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και οι εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικό καθεστώς προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 του ν. 3937/2011 (Α΄ 60). Τυχόν εκδοθέντες τίτλοι κυριότητας ανακαλούνται και το τίμημα επιστρέφεται.

Άρθρο 47α
Κτηνοτροφική εκμετάλλευση

1. Επιτρέπεται η εγκατάσταση σε δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και, στην περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων στην περιοχή ενδιαφέροντος, εντός δασών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4056/2012 (Α΄52), μελισσοκομείων, εκτροφείων θηραμάτων, εκτροφείων γουνοφόρων και επισκέψιμων κτηνοτροφικών μονάδων εκτροφής απειλουμένων με εξαφάνιση αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων, με σκοπό τη διάσωση, διάδοση, προβολή και παραδοσιακή διαχείριση του προαναφερθέντος ζωικού κεφαλαίου και των προϊόντων του.
2. Για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων των περιπτώσεων β και γ της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4056/2012 επιτρέπεται η κατασκευή των αναγκαίων συνοδευτικών τους έργων, όπως δίκτυο μεταφοράς ύδατος, διάνοιξη γεωτρήσεων επί τη βάσει των κειμένων περί διοικήσεως και διαχειρίσεως των υπογείων ή ρεόντων υδάτων διατάξεων, έργων οδοποιίας πρόσβασης και έργων σύνδεσης με τα κοινωφελή δίκτυα, κατ’ εφαρμογή της σχετικής περί αυτών νομοθεσίας.
3. Με εξαίρεση τα μελισσοκομεία, απαγορεύεται η εγκατάσταση των μονάδων της παραγράφου 1 σε εκτάσεις των περιπτώσεων β και δ της παρ. 1 και των περιπτώσεων α, δ και ε της παρ. 2 του άρθρου 4. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η εγκατάσταση των ως άνω μονάδων σε δίκτυα και περιοχές που προστατεύονται από τις διατάξεις του κοινοτικού δικτύου, εφόσον αυτή προβλέπεται από τα σχέδια διαχείρισής τους, άλλως, κατόπιν εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
4. Για τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, ο προϊστάμενος του αρμόδιου Δασαρχείου ή της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο σε επίπεδο νομού, χορηγεί άδεια εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής εγκατάστασης, μετά τη θετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Σταυλισμού και τη σύμφωνη επί αυτής γνώμη της Αρχής Αδειοδότησης του ν. 4056/2012 για την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 6 του ιδίου ως άνω νόμου, για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) ετών, που δύναται να παραταθεί μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και εφόσον εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις, όπως τέθηκαν με την αρχική αδειοδότηση.
5. Στην άδεια εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής εγκατάστασης της ανωτέρω παραγράφου, καθορίζεται το αντάλλαγμα χρήσης της παρ. 8 του άρθρου 45, η προς αναδάσωση έκταση, στις περιπτώσεις που υφίσταται τέτοια υποχρέωση, και ορίζονται υποχρεωτικά τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν, οι υποχρεώσεις του κατόχου της άδειας και οι συνέπειες μη τήρησης αυτών, που συνεπάγονται την ανάκληση της άδειας. Οι άδειες εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής μονάδας δεν θεμελιώνουν κανένα άλλο δικαίωμα επί των εκτάσεων που διατίθενται για το συγκεκριμένο σκοπό, πλην της αποκλειστικής χρήσης τους γι’ αυτόν.
6. Στην περίπτωση που γίνει ανάκληση της άδειας από την αρμόδια Αδειοδοτούσα Αρχή, οι εγκαταστάσεις περιέρχονται στο Δημόσιο, εφόσον η έκταση είναι δημόσια, άλλως στον ιδιοκτήτη της έκτασης .

Άρθρο 48
Διάνοιξη οδών
1. Η διάνοιξη εθνικών, επαρχιακών, δημοτικών οδών και σιδηροδρομικών γραμμών διά μέσου δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος είναι επιτρεπτή, σύμφωνα με τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου κι αφού ληφθεί πρόνοια για τη διαφύλαξη του τυχόν ιδιαίτερου προστατευτικού χαρακτήρα των εκτάσεων.
Κατά τη χάραξη και την κατασκευή των οδών και σιδηροδρομικών γραμμών λαμβάνονται μέτρα για τη μη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία και την αποκατάσταση της υφιστάμενης εκατέρωθεν δασικής βλάστησης, τη δημιουργία νέας για λόγους λειτουργικούς και αισθητικούς, τη μη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος και υποχρεούνται οι δικαιούχοι να δημιουργούν δενδροστοιχίες και γραμμικές φυτείες παραλλήλως των οδών και γραμμών σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας κατά το στάδιο της έκδοσης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.).
2. Τα απολύτως αναγκαία τεχνικά έργα ή άλλες απαραίτητες εγκαταστάσεις, που εξυπηρετούν και συναρτώνται με τη λειτουργία της οδού, επιτρέπονται μόνο εφ΄ όσον προβλέπονται στην τεχνική και περιβαλλοντική μελέτη του έργου.
3. Η διάνοιξη οδών για την εξυπηρέτηση εκμεταλλεύσεων, έργων και δραστηριοτήτων, οι οποίες δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 1 του παρόντος, επιτρέπεται διά μέσου δασών, δασικών εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της τεχνικής και περιβαλλοντικής μελέτης αυτών. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση είναι να μη θίγεται η οικολογική λειτουργία του φυσικού οικοσυστήματος από τη διάνοιξη και χρήση της οδού και να μην εξυπηρετείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο αιτών από άλλη οδό προσπέλασης. Οι δαπάνες κατασκευής, συντήρησης, καθώς και αποζημιώσεων τούτων, βαρύνουν τους δικαιούχους. Η οδός, μετά τη διάνοιξή της αποδίδεται σε δημόσια χρήση. Όταν εκλείψει ο λόγος της επέμβασης, η οδός διατηρείται εφόσον κριθεί από τη δασική υπηρεσία ότι ανταποκρίνεται στους όρους του άρθρου 15 του παρόντος νόμου, άλλως, η καταληφθείσα υπό της οδού έκταση αναδασώνεται, με τους όρους του άρθρου 45 παράγραφος 8 του παρόντος κεφαλαίου.
4. Τα προβλεπόμενα στις προηγούμενες παραγράφους δεν ισχύουν για τις εκτάσεις των κατηγοριών α΄και β΄ παράγραφος 1 άρθρου 4 του παρόντος νόμου, καθώς και της κατηγορίας α΄ παράγραφος 2 του ιδίου άρθρου.

Άρθρο 49
Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα
1. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής των παραγράφων 1 Α και 3, αντιστοίχως, του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α΄- 118), όπως ισχύει, καθώς και εγκαταστάσεων αξιοποίησης ιαματικών πόρων.
2. Επίσης επιτρέπεται στις ανωτέρω εκτάσεις η εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων της περίπτωσης Γ β της παραγράφου 1 του ως άνω άρθρου 2 του ν. 2160/1993 ως και γηπέδων γκολφ, μονάδων ιαματικής θεραπείας και κέντρων ιαματικού τουρισμού – θερμαλισμού της ανωτέρω περίπτωσης Γ, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση της με το άρθρο 2 του ν. 4179/2013 (ΦΕΚ 175 Α).
3. Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων του άρθρου 1 του ν. 4179/2013 επιτρέπεται να περιλαμβάνονται δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, υπό τον όρο διατήρησης του χαρακτήρα τους με εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας.
Σε περίπτωση οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων που πολεοδομούνται, εάν στην περιοχή αυτών υπάρχουν εκτάσεις των ανωτέρω κατηγοριών, τότε παραμένουν εκτός σχεδίου και επ΄ αυτών εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία.
4. Η έγκριση επέμβασης για τις εγκαταστάσεις των προηγούμενων παραγράφων 1 και 2 του παρόντος χορηγείται από τον υπουργό ΠΕΚΑ, με εξαίρεση τις εγκαταστάσεις αξιοποίησης ιαματικών πόρων, όπου η ανωτέρω έγκριση χορηγείται στον ΕΟΤ με κοινή απόφαση των υπουργών ΠΕΚΑ και Τουρισμού και τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα της παραγράφου 1Α του άρθρου 1 του ν. 2160/1993, όπου η ανωτέρω έγκριση χορηγείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Έγκριση επέμβασης απαιτείται και για την εγκατάσταση μηχανισμών με συρματόσχοινα (σχοινοσιδηρόδρομοι, καλωδιοκίνητοι εναέριοι θάλαμοι και τηλεσκί) που έχουν σκοπό την εξυπηρέτηση των ως άνω εγκαταστάσεων,με την προϋπόθεση ότι α) δεν επέρχεται αισθητική αλλοίωση του τοπίου και β) δεν είναι εφικτή η εξυπηρέτησή τους από την υφιστάμενη οδοποιία.
5. Η εγκατάσταση των τουριστικών επιχειρήσεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος διενεργείται σύμφωνα με τα εγκεκριμένα χωροταξικά, πολεοδομικά, ρυθμιστικά ή άλλα σχέδια χρήσεων γης και εγκεκριμένες μελέτες της περιοχής καθώς και το Σχέδιο Τουριστικής Ανάπτυξης της επόμενης παραγράφου, που εναρμονίζονται προς το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, όπως ισχύει. Αν δεν υπάρχουν εγκεκριμένα χωροταξικά, πολεοδομικά, ρυθμιστικά ή άλλα σχέδια χρήσεων γης για την περιοχή του έργου, η έγκριση της εγκατάστασης των ανωτέρω επιχειρήσεων γίνεται με εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, όπως ισχύει και του Σχεδίου Τουριστικής Ανάπτυξης της επόμενης παραγράφου.
6. Για τον καθορισμό του χωρικού προορισμού των τουριστικών εγκαταστάσεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος καταρτίζονται Σχέδια Τουριστικής Ανάπτυξης, τα οποία εγκρίνονται με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Τουρισμού. Τα ανωτέρω σχέδια οριοθετούνται σε χάρτη κλίμακας 1:5.000 με συντεταγμένες κορυφών, βασιζόμενες στο Εθνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς ΕΓΣΑ ‘87, όπως αυτό ισχύει, οι προς αξιοποίηση εκτάσεις και καθορίζονται και εγκρίνονται:
α) Ο βασικός χωρικός προορισμός της εγκατάστασης, δηλαδή η υπαγωγή σε μία εκ των γενικών κατηγοριών τουριστικών εγκαταστάσεων.
β) Οι τυχόν πρόσθετοι περιορισμοί που αποσκοπούν στον έλεγχο της έντασης της τουριστικής εγκατάστασης.
γ) Οι ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης της εγκατάστασης.
δ) Ειδικές ζώνες προστασίας και ελέγχου στα οριοθετούμενα κατά τα ανωτέρω ακίνητα, εφόσον απαιτείται, στις οποίες μπορεί να επιβάλλονται ειδικοί όροι και περιορισμοί στις χρήσεις γης, στη δόμηση και στην εγκατάσταση και άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών.
ε) Οι περιβαλλοντικοί όροι του σχεδίου, σύμφωνα με την κατά νόμο προβλεπόμενη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία καταρτίζεται και δημοσιοποιείται κατά τα οριζόμενα στην επόμενη παράγραφο.
Για την έγκριση των σχεδίων της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλεται αίτηση στη Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, από τον κύριο του ακινήτου ή τον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα, η οποία συνοδεύεται από Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία συντάσσεται κατά το άρθρο 6 και δημοσιοποιείται κατά το άρθρο 7 της κοινής υπουργικής απόφασης (κ.υ.α.) 107017/2006 (Β΄ 1225). Σε περίπτωση τουριστικών εγκαταστάσεων που υπάγονται στην κατηγορία Β του Παραρτήματος VI της υπουργικής απόφασης 1958/2012 (Β’ 21) ακολουθείται η διαδικασία περιβαλλοντικού προελέγχου του άρθρου 5 της κοινής υπουργικής απόφασης (κ.υ.α.) 107017/2006 (Β΄ 1225).

7. Οι επεμβάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος δεν πραγματοποιούνται στις εκτάσεις των κατηγοριών α, β και γ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού ή των κατηγοριών α, στ και ζ της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου. Στα δίκτυα και τις προστατευόμενες από το Κοινοτικό Δίκαιο περιοχές επιτρέπεται η εγκατάσταση των ανωτέρω μονάδων μόνο όταν προβλέπεται τούτο από τα σχέδια διαχείρισής τους. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων σχεδίων απαιτείται ειδική προς τούτο περιβαλλοντική μελέτη.
8. Για τις εγκαταστάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος, το σύνολο των προς οικοδόμηση διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το δέκα τοις εκατό (10%) της έκτασης για την οποία εγκρίνεται η επέμβαση προς τουριστική αξιοποίηση, ο δε συντελεστής δόμησης υπολογιζόμενος επί των ως άνω διατιθέμενων οικοδομήσιμων χώρων, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση το 0,05.
Με την επιφύλαξη του προηγούμενου εδαφίου, εφόσον η έκταση εξυπηρετεί και αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, το συνολικώς επιτρεπόμενο ποσοστό των διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το είκοσι τοις εκατό (20%) αυτής, υπό τον όρο ότι η έκταση αυτή καλύπτεται από δασική βλάστηση σε ποσοστό μέχρι εξήντα (60%) και ότι είναι μεγαλύτερη των τριών χιλιάδων (3.000) στρεμμάτων.

Άρθρο 50
Κατασκηνώσεις
1 . Για την εγκατάσταση και λειτουργία κατασκηνώσεων επιτρέπεται, με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού ΠΕΚΑ, η επέμβαση σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εξαιρέσει των κατηγοριών α και β της παραγράφου 1 του άρθρου 4 και των κατηγοριών α και στ της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου του παρόντος νόμου, υπό τον όρο ότι θα παρέχεται από τον εκάστοτε δικαιούχο αδαπάνως φιλοξενία σε παιδιά άπορων ή πολύτεκνων οικογενειών που υποδεικνύονται και καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας και σε ποσοστό τουλάχιστον πέντε τοις εκατό (5%) της δυναμικότητάς των εγκαταστάσεων αυτών. Δικαιούχοι της επέμβασης μπορεί να είναι το Δημόσιο, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α` και β` βαθμού, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Κοινωφελή Ιδρύματα και Σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, καθώς και Φυσικά Πρόσωπα ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
2 . Στις κατασκηνώσεις της προηγούμενης παραγράφου, επιτρέπεται η εγκατάσταση κατασκευών που μπορούν, κατά την αιτιολογημένη κρίση των αρμόδιων τεχνικών υπηρεσιών, είτε να αποσυναρμολογηθούν, είτε να απομακρυνθούν ευχερώς καθώς και μονίμων για λόγους υγιεινής και ασφάλειας κατασκευών, (κοιτώνων, μαγειρείων, χώρων υγιεινής, πρόχειρων ιατρείων). Η έκταση που επιτρέπεται να καταλαμβάνουν συνολικά οι ανωτέρω κατασκευές δεν μπορεί να υπερβαίνει το δεκαπέντε τοις εκατό (15%) της συνολικής έκτασης, με δυνατότητα να ανέλθει στο 20% με την προσθήκη αθλητικών εγκαταστάσεων. Τα ενδεχομένως προβλεπόμενα κτίσματα, είναι ισόγειας κατασκευής, δεν υπερβαίνουν το ύψος των 4.00 μέτρων με δυνατότητα επιπλέον κατασκευής στέγης μεγίστου ύψους 2.00 μέτρων και κείνται σε απόσταση τουλάχιστον 5.00 μέτρων από την περίμετρο της διαθέσιμης έκτασης.

Άρθρο 51
Βιομηχανικές εγκαταστάσεις
1 . Σε δάση και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και β΄, γ, & στ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, επιτρέπεται η εγκατάσταση βιομηχανιών κοπής και επεξεργασίας ξύλου ή βιομηχανιών που έχουν ως πρώτη ύλη το ξύλο ή άλλα προϊόντα του δάσους ως και η κατασκευή εργοστασίων άντλησης και εμφιάλωσης νερού μετά των αναγκαίων αγωγών προσαγωγής τους. Στην τελευταία αυτή περίπτωση η έγκριση επέμβασης χορηγείται μετά την έκδοση όλων των απαιτούμενων από την σχετική περί των υδάτων νομοθεσία αδειών. Η διέλευση των ως άνω αγωγών είναι μόνο υπόγεια, ο δικαιούχος δε της επέμβασης υποχρεούται για την πλήρη αποκατάσταση της καταστραφείσης από την επέμβαση βλάστησης και τη λήψη κάθε υποδεικνυόμενου από τη δασική υπηρεσία μέτρου (π.χ. κρουνοί).
2 . Σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και, ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις των κατηγοριών της παραπάνω παραγράφου, επιτρέπεται η εγκατάσταση μονάδων μεταποίησης γεωργικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή, τυροκομικών μονάδων επεξεργασίας γάλακτος, ελαιοτριβείων, σφαγείων και χερσαίων εγκαταστάσεων μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Εξαιρετικώς η μετεγκατάσταση νομίμως λειτουργούντων ελαιοτριβείων, λόγω ένταξης των περιοχών λειτουργίας τους σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου επιτρέπεται και σε δάση των κατηγοριών της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου.
3. Η δημιουργία επιχειρηματικού πάρκου (Ε.Π.), κατά την έννοια του άρθρου 41 ν. 3982/2011 (Α΄- 143) είναι δυνατή στις εκτάσεις της παραγράφου 2 του παρόντος. Στην περίπτωση που λόγω του χωροταξικού σχεδιασμού του επιχειρηματικού πάρκου απαιτείται να συμπεριληφθεί τμήμα δάσους, τούτο δεν εκχερσώνεται αλλά παραμένει υποχρεωτικά ως χώρος πρασίνου.
4. Ναυπηγεία, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών μετά των αναγκαίων αγωγών προσαγωγής τους επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών β και ε της παραγράφου 1 του άρθρου 4, που δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες α, δ, ε και ζ της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου, εφόσον επιβάλλεται η εγκατάστασή τους στις εκτάσεις αυτές, λόγω της φύσης τους.

Άρθρο 52
Μεταλεία – Λατομεία
1. Εξαιρουμένων των εκτάσεων της περιπτώσεως α΄ της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, η διενέργεια ερευνών δια γεωτρήσεων και δι’ ανορύξεως φρεάτων ή στοών, επιτρέπεται μετά από έγκριση επέμβασης χορηγούμενη κατόπιν εισήγησης του αρμόδιου δασάρχη. Ειδικότερα η διενέργεια των παραπάνω ερευνών στις περιοχές της περιπτώσεως α΄ της παραγρ. 1 του ως άνω άρθρου 4 επιτρέπεται μόνο μετά την κατάρτιση των οικείων σχεδίων διαχείρισης και εφ΄όσον προβλέπεται από αυτά η τέτοιου είδους επέμβαση. Για τη διενέργεια των παραπάνω ερευνών στις περιοχές των κατηγοριών β’ της παραγρ. 1 και δ’, ε’ και ζ’ της παραγρ. 2 του ιδίου ως άνω άρθρου, μπορεί να τεθούν πρόσθετοι όροι και περιορισμοί με την έγκριση επέμβασης. Με την έγκριση καθορίζονται οι υποχρεώσεις του ερευνητή για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αποκατάσταση του τοπίου και της δασικής βλάστησης μετά το πέρας της έρευνας. Αντάλλαγμα χρήσης για την επέμβαση αυτή δεν καταβάλλεται. Η διενέργεια ερευνών δια γεωλογικών, κοιτασματολογικών, γεωφυσικών και γεωχημικών μεθόδων δεν απαιτεί έγκριση επέμβασης, παρά μόνο ενημέρωση της αρμόδιας Δασικής Αρχής.
2. Η εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων δια της εξορύξεως, διαλογής, επεξεργασίας (μηχανικής, εμπλουτισμού, παραγωγής κονιαμάτων, σκυροδεμάτων και ασφαλτομιγμάτων και αποκομιδής μεταλλευτικών ή λατομικών ορυκτών, η διάνοιξη οδών προσπέλασης, η ανέγερση εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εκμετάλλευσης αυτών και η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων ή των υπολοίπων της βιομηχανικής επεξεργασίας των μεταλλευμάτων σε ειδικούς προς τούτο χώρους, επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης επέμβασης εφόσον ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου. Για την επέμβαση αυτή καταβάλλεται αντάλλαγμα χρήσης που αφορά την επέμβαση στην επιφάνεια του εδάφους.
3. Σε περίπτωση που η Δασική Υπηρεσία κρίνει ότι η αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και της δασικής βλάστησης των εκτάσεων των παραπάνω παραγράφων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, επιβάλλει στον υπόχρεο προς αποκατάσταση να αναδασώσει μετά από υπόδειξή της, άλλες εκτάσεις μέχρι πενταπλάσιου εμβαδού και οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή αρμοδιότητάς της. Η μη συμμόρφωση του υπόχρεου προς τα ανωτέρω, συνεπάγεται την επιβολή σε αυτόν των σχετικών δαπανών για την αποκατάσταση. Σε περίπτωση που έχει κατατεθεί εγγυητική επιστολή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 3 άρθρου 8 του ν. 1428/1984, όπως ισχύει, ακολουθείται η διαδικασία κατάπτωσης της εγγυητικής επιστολής και απόδοσης του ποσού στη δασική υπηρεσία, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση. Ο υπόχρεος, αρνούμενος ή παραλείπων την εκπλήρωση των ανωτέρω, υπόκειται σε ποινική δίωξη κατά τα στο άρθρο 71 παρ. 9 του παρόντος νόμου οριζόμενα. Σε περίπτωση υποτροπής αίρεται υποχρεωτικά η κατά την παρ.1 ή 2 του παρόντος άρθρου έγκριση.
4 . Εγκεκριμένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων μπορούν να προβαίνουν σε εναπόθεση, επεξεργασία και αξιοποίηση αποβλήτων που προέρχονται από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ), επί τη βάσει εγκεκριμένης μελέτης και σύμφωνα με την οικεία απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων αποκατάστασης του τοπίου και της δασικής βλάστησης, σε μεταλλεία και λατομεία των οποίων έπαυσε η λειτουργία για οποιονδήποτε λόγο χωρίς αποκατάσταση. Οι εγκαταστάσεις του συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης δύνανται να είναι μόνιμες ή προσωρινές. Οι τελευταίες απομακρύνονται με την ολοκλήρωση του έργου της αποκατάστασης.

Άρθρο 53
Έργα υποδομής
1. Η εκτέλεση μεγάλων έργων υποδομής, όπως αεροδρομίων, τεχνητών λιμνών, φραγμάτων, χερσαίων εγκαταστάσεων λιμένων και εγκαταστάσεων άντλησης υδρογονανθράκων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, είναι επιτρεπτή εφ΄ όσον περί της εκτέλεσης τούτων στη συγκεκριμένη περιοχή υφίσταται ειδικός νόμος και κατά τους όρους τούτου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η επέμβαση ενεργείται με έγκριση παρεχόμενη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, σύμφωνα με τους όρους της εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης, διά της οποίας δικαιολογείται η ανάγκη εκτέλεσης του έργου και η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης.
2. Για την εκτέλεση μικρών έργων υποδομής, ήτοι μετεωρολογικών σταθμών, τηλεπικοινωνιακών δικτύων ή εγκαταστάσεων έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, έργων συλλογής, αποθήκευσης και μεταφοράς υδάτων (εξωποτάμιες και εσωποτάμιες λιμνοδεξαμενές με τη βοήθεια μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων αυτών) για αρδευτικούς ή υδρευτικούς σκοπούς και αντλιοστασίων, απαιτείται έγκριση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η επέμβαση επιτρέπεται στα δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εξαιρουμένων των κατηγοριών α και β παραγράφου 1 άρθρου 4 του παρόντος νόμου, καθώς και της κατηγορίας α παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται, μετά την έκδοση όλων των απαιτούμενων από την σχετική περί υδάτων νομοθεσία διατάξεων, εφ΄όσον από την φύση των έργων επιβάλλεται η εφαρμογή της παραπάνω νομοθεσίας.
3. α. Για την εγκατάσταση δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, την κατασκευή υποσταθμών και κάθε, εν γένει, τεχνικού έργου που αφορά στην υποδομή και εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) ή μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α.) με χρήση Α.Π.Ε., περιλαμβανομένων των έργων σύνδεσης με το σύστημα ή το δίκτυο και των συνοδών έργων, καθώς και των αγωγών προσαγωγής νερού των εργοστασίων εμφιάλωσης νερού, των δικτύων μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, όπως και των δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, μέσα σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, αναδασωτέες, και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, απαιτείται έγκριση που χορηγείται κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, η οποία συνοδεύεται από διάγραμμα και τεχνική περιγραφή της θέσης του έργου και των κύριων χαρακτηριστικών του. Τα ανωτέρω δίκτυα, πρέπει κατά το δυνατόν να συνδυάζονται με το υφιστάμενο ή υπό εκτέλεση δίκτυο δασικών οδών ή με άλλα τεχνικά έργα.
β. Η εκτέλεση των ανωτέρω έργων απαγορεύεται εντός των πυρήνων των εθνικών δρυμών, των αισθητικών δασών και των κηρυγμένων μνημείων της φύσης.
γ. Ειδικότερα, εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ηλιακής ενέργειας σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις απαγορεύονται.
4 . α. Με την επιφύλαξη των κείμενων διατάξεων περί ασφάλειας των αεροπορικών πτήσεων, επιτρέπεται εντός δασικού χαρακτήρα εκτάσεων και αναδασωτέων, καθώς και εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, η εγκατάσταση και λειτουργία εξοπλισμών για τη μέτρηση της ταχύτητας και των άλλων χαρακτηριστικών του ανέμου, όπως ιστών και παρεμφερών εγκαταστάσεων, καθώς και η εκτέλεση των τυχόν αναγκαίων έργων οδοποιίας πρόσβασης, ύστερα από έγκριση του οικείου Δασάρχη ή του Διευθυντή Δασών, όπου δεν λειτουργεί Δασαρχείο. Η έγκριση αυτή χορηγείται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος. Για τις προαναφερόμενες επεμβάσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα τυχόν αναγκαία έργα οδοποιίας πρόσβασης, δεν απαιτείται το αντάλλαγμα χρήσης.
β. Για την εγκατάσταση του μετρητικού εξοπλισμού κατά την προηγούμενη παράγραφο, δεν απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης κατά τις διατάξεις του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α’), όπως ισχύει. Η διαδικασία αυτή απαιτείται για τα τυχόν αναγκαία έργα οδοποιίας πρόσβασης.
5 . Επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και των συνοδών έργων αυτών μόνο σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις ή δάση.

Άρθρο 54
Έργα πολιτιστικού χαρακτήρα
1. Για αρχαιολογικές έρευνες και ανασκαφές εντός δασών, δασικών εκτάσεων, αναδασωτέων εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, απαιτείται έγκριση επέμβασης. Η ανωτέρω έγκριση δεν απαιτείται για τη διενέργεια ερευνών στις ανωτέρω εκτάσεις, που βρίσκονται εντός κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, θεσμοθετημένων ζωνών προστασίας αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ως και για τη λήψη μέτρων προστασίας, συντήρησης, έρευνας και ανάδειξης των εν λόγω αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά στις ανωτέρω εκτάσεις των διατάξεων της αρχαιολογικής και της δασικής νομοθεσίας.
2. Εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα επιτρέπεται να κατασκευασθούν εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και δασικών εκτάσεων, μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού. Η επέμβαση αυτή δεν είναι δυνατή σε εκτάσεις της κατηγορίας β της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου.
3. Κατά την προβλεπομένη στην παρ. 3 του άρθρου 52 του παρόντος αποκατάσταση φυσικού τοπίου και δασικής βλάστησης περιαστικού πρασίνου, κατά την έννοια του εδ. δ της παρ. 4 του άρθρου 3 του παρόντος, δύναται να προβλεφθεί στη σχετική μελέτη η διάθεση μέρους του προς αποκατάσταση χώρου για τη λειτουργία χώρου πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων. Σε αντιστάθμισμα της διατεθείσας κατά τα ανωτέρω έκτασης η Δασική Υπηρεσία επιβάλλει στον υπόχρεο να αναδασώσει μετά από υπόδειξή της, άλλη έκταση ίσου εμβαδού η οποία βρίσκεται στην περιοχή αρμοδιότητάς της .

Άρθρο 55
Στρατιωτικά έργα
1. Επιτρέπεται ελευθέρως σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, η κατασκευή οχυρωματικών έργων από το Υπουργείο Άμυνας, μετά από προηγούμενη ενημέρωση της οικείας δασικής Αρχής.
2. Επιτρέπεται σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, και σε εξαιρετικές μόνον περιπτώσεις μετά από αιτιολογημένη έκθεση της αρμόδιας στρατιωτικής Αρχής σε δάση, η κατασκευή στρατιωτικών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν την άμυνα της χώρας.
3. Η εγκατάσταση στρατώνων, στρατοπέδων, σχολών και κέντρων εκπαίδευσης σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης επέμβασης.

Άρθρο 56
Ορειβατικά καταφύγια
1 . Ορειβατικό καταφύγιο είναι κτηριακή εγκατάσταση δυναμικότητας μέχρι τριάντα κλίνες, σε υψόμετρο πάνω από εννιακόσια (900) μέτρα, που εξυπηρετεί την πεζοπορία, την ορειβασία και την αναρρίχηση.
2 . Ορειβατικά μονοπάτια είναι τα μονοπάτια που χαράσσονται και χρησιμοποιούνται για πεζοπορία είτε στην ελληνική επικράτεια (εθνικά μονοπάτια), είτε αποτελούν τμήματα διεθνών μονοπατιών που διέρχονται από διάφορες χώρες (ευρωπαϊκά μονοπάτια). Για την χάραξη ή τη διάνοιξη ορειβατικών μονοπατιών απαιτείται έγκριση επέμβασης. Αντάλλαγμα χρήσης δεν απαιτείται.
3. Η πρόσβαση προς τα ορειβατικά καταφύγια ενεργείται από δημόσια ή δασική οδό, όπου υπάρχει, άλλως από ορειβατικά μονοπάτια. Την ευθύνη οροσήμανσης και συντήρησης των μονοπατιών έχουν οι κατά την επόμενη παράγραφο δικαιούχοι, σε συνεργασία με τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α.).
4. Επιτρέπεται σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, και ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις ή σε δάση, η εγκατάσταση ορειβατικού καταφυγίου από σωματεία ορειβατών, πεζοπόρων, αναρριχητών, τον οικείο Ο.Τ.Α. και τον Ε.Ο.Τ. Εξαιρούνται από την εγκατάσταση ορειβατικών καταφυγίων οι εκτάσεις των κατηγοριών γ΄, δ΄ και ε της παρ. 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, εκτός εάν στα σχέδια διαχείρισης αυτών των περιοχών υπάρχει πρόβλεψη για εγκατάσταση και λειτουργία ορειβατικού καταφυγίου ή δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασής τους κατόπιν εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
5. Επιτρέπεται η εκμίσθωση του ορειβατικού καταφυγίου με την υποχρέωση τήρησης των όρων και προϋποθέσεων που περιλαμβάνονται στην απόφαση έγκρισης επέμβασης, που χορηγείται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή χορηγήθηκε κατ’ εφαρμογή των προισχυουσών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.

Άρθρο 57
Λοιπές επεμβάσεις

1 . Στις δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών στις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και των κατηγοριών β΄, γ΄, στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, επιτρέπεται η επέμβαση για την κατασκευή: α) αθλητικών εγκαταστάσεων, β) εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, γ) νοσοκομείων, θεραπευτηρίων και εγκαταστάσεων των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), δ) ιερών ναών και παντός είδους μονών, μετοχίων αυτών ή ησυχαστηρίων, ε) σωφρονοστικών καταστημάτων, στ) εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, ζ) χώρου αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, η) υδροτριβείων παραδοσιακού τύπου, θ) βοτανικών κήπων. Δικαιούχος των ανωτέρω επεμβάσεων είναι κατά περίπτωση ο εκάστοτε αρμόδιος φορέας ή το εκάστοτε αρμόδιο όργανο της κεντρικής ή αποκεντρωμένης διοίκησης ή ο οικείος ΟΤΑ ή ΦΟΣΔΑ. Κατ΄ εξαίρεση, στα υδροτριβεία παραδοσιακού τύπου, δικαιούχος μπορεί να είναι και φυσικό πρόσωπο. Εφόσον πρόκειται για ιδιωτικές δασικές εκτάσεις δικαιούχοι είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
2 . Επιτρέπεται η χάραξη διαδρομών σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, στα δάση και τις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄, δ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και β΄, γ, στ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου για την διεξαγωγή αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού (τύπου motocross) και ποδηλάτου (mountain bike) μετά την έγκριση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τεχνικής έκθεσης σχετικά με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, το χρονοδιάγραμμα άσκησής της και διάγραμμα των τεχνικών στοιχείων των διαδρομών. Δικαιούχος της επέμβασης είναι σύλλογος ή φορέας που βάσει του καταστατικού του έχει το δικαίωμα να διοργανώνει τους αγώνες του πρώτου εδαφίου του παρόντος. Ο δικαιούχος χρησιμοποιεί την έκταση μόνο για τη διεξαγωγή του αγώνα, το δε υπόλοιπο χρονικό διάστημα την διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία ως μέρος του οικείου δασικού οικοσυστήματος. Η χάραξη της διαδρομής πραγματοποιείται χωρίς να καταστραφεί δασική βλάστηση, στην περίπτωση δε που αυτό κριθεί αναγκαίο, εφαρμόζεται η διάταξη της παραγράφου 6 β του άρθρου 45 του παρόντος Κεφαλαίου. Αντάλλαγμα χρήσης δεν καταβάλλεται.
3 . Επιτρέπεται η έρευνα και οι σκαπτικές εργασίες για ανεύρεση θησαυρού εντός δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων ως και εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος. Η έγκριση χορηγείται μετά την έκδοση της απαιτούμενης άδειας της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 6133/1934 (Α΄- 172).
4 . Επιτρέπεται η εγκατάσταση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών στις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και των κατηγοριών β΄, γ΄, στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου ‘‘κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών’’ καθώς επίσης και οι λόγω έκτακτων αναγκών προσωρινή εγκατάσταση και διαμονή σε αυτές πληγέντων από φυσικές καταστροφές.
5. Επιτρέπεται η εγκατάσταση δομικών ή μηχανικών κατασκευών, πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, αναμεταδότες και άλλες συναφείς εγκαταστά¬σεις, καθώς και η κατασκευή των απαραίτητων συνο¬δών έργων αυτών (όπως οδοποιίας, οικίσκων) σε δάση, δασικές εκτάσεις, δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και αναδασωτέες εκτάσεις ή σε πυρήνες εθνικών δρυμών, ύστερα από έκδοση Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), στην οποία ενσωματώνεται η έγκριση επέμβασης, ή υπαγωγή σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) και έκδοση έγκρισης επέμβασης.
6. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, για την εγκατάσταση πάρκων κεραιών, επί τη βάσει της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας περί τηλεπικοινωνιών και της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
7. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος ως και σε δάση και δασικές εκτάσεις, με εξαίρεση τις εκτάσεις των κατηγοριών α και β της παρ. 1 και α και 3 της παρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος, για την κατασκευή χερσαίων εγκαταστάσεων υδατοδρομείων.

Άρθρο 58
Πάρκα και άλση

1. Υπό την επιφύλαξη των, στα άρθρα 48 παρ. 1 και 59 του παρόντος προβλεπομένων, δεν επιτρέπεται η μεταβολή του κύριου προορισμού και η αναίρεση της λειτουργίας των εκτάσεων των περ. i, ii, iii του εδαφίου β ως και του εδαφίου γ της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του παρόντος (πάρκα και άλση).
2. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εγκρίνονται οι μελέτες διαχείρισης των πάρκων και αλσών. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστα¬σίας των αρχαιοτήτων ή κηρυγμένων μνημείων δυνάμει των διατάξεων του ν. 3028/ 2002.
3. Η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969), η οποία προστέθηκε στο άρθρο αυτό με την παρ. 8 του άρθρου 4 του ν. 3208/2003, ισχύει αναλόγως και για τα πάρκα και άλση, νοουμένου, αντί του αναφερομένου στην ως άνω διάταξη Υπουργού Γεωργίας, του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
4. Υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών χωρίς έγκριση εξαιρούνται της κατεδάφισης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της ως άνω διάταξης της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα και της προβλεπομένης στη διάταξη αυτή υπουργικής απόφα¬σης και εφόσον οι οικείοι Ο.Τ.Α. εξασφαλίσουν εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος τις απαιτούμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις.
5. Κτίρια, εγκαταστάσεις και υποδομές που πραγ¬ματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε εκτάσεις των περ. i, και ii της παραγράφου 4β του άρθρου 3 του παρόντος κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας εξαιρούνται της κατεδάφισης.
6. Τυχόν πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν για την προστασία των εκτάσεων των παραγράφων 4 και 5 του παρόντος άρθρου ανακαλούνται.
7. Αποφάσεις κήρυξης εκτάσεων ως δασωτέων ή αναδασωτέων που αφορούν πάρκα και άλση αίρονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατόπιν σχετικής εισήγησης της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας μετά τη δημιουργία ή αναδημιουργία της δασικής βλάστησης.
8. Έργα απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανά-ταση του ανθρώπου δεν συνιστούν μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των εν λόγω περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών. Ο τυχόν αναδασωτέος χαρακτήρας τους δεν εμποδίζει την ανάπτυξη των έργων αυτών.

Άρθρο 59
Επιτρεπτές επεμβάσεις στα πάρκα και άλση

1. Σε πάρκα ή άλση και γενικότερα σε κοινόχρηστους χώρους πρασίνου δύναται με έγκριση της δασικής αρχής και κατόπιν εγκεκριμένων μελετών να κατασκευάζονται έργα του Μετρό ή του Τραμ και τα συνοδά έργα αυτών (π.χ. γραφεία) με την προϋπόθεση ότι θα αποκατασταθεί πλήρως από τον υπεύθυνο του έργου ή την αναθέτουσα αρχή, μετά το πέρας των εργασιών κατασκευής και στο σύνολο της έκτασης επέμβασης η λειτουργία του πάρκου, του άλσους ή του χώρου πρασίνου ως φυσικού συστήματος εντός του αστικού ιστού.
2. ι. Η παραχώρηση της χρήσεως πάρκου ή άλσους επιτρέπεται μόνο σε ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Aποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της αρμόδιας περιφερειακής δασικής υπηρεσίας, υπό τον όρο της μη μεταβολής του προορισμού ή της χρήσης της παραχωρούμενης έκτασης.
Επιτρέπονται έργα ή δραστηριότητες που είναι απολύτως αναγκαία για την λειτουργία του πάρκου ή άλσους.
ιι. Οι παραχωρησιούχοι υποχρεούνται με ευθύνη και δαπάνες τους να συντηρούν και να βελτιώνουν τη βλάστηση, να διαχειρίζονται και να φυλάσσουν τις εκτάσεις που τους εκχωρούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Οι εκτάσεις αυτές διατηρούν στο ακέραιο πάντοτε το δασικό τους χαρακτήρα.
ιιι. Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων της παραχώρησης, η τελευταία ανακαλείται.
3. Επιτρεπόμενες χρήσεις στις εκτάσεις του περιαστικού πρασίνου είναι αυτές της ήπιας αναψυχής και των κοινωφελών λειτουργιών. Οι τελευταίες εγκρίνονται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου.

Άρθρο 60
Σχέδια πόλεως

1. Επέκταση εγκεκριμένου σχέδιου πόλεως ή επέκταση οικισμού υφισταμένου προ του 1923 ή δημιουργία οικιστικής περιοχής εντός δάσους ή δασικής έκτασης δεν επιτρέπεται ούτε είναι δυνατή η καθ’ οιονδήποτε τρόπον παραχώρηση ή εκχώρηση δημοσίου ή ιδιωτικού δάσους ή δασικής έκτασης, αντιστοίχως, προς δημιουργία ή επέκταση πόλεων, οικισμών ή οικιστικών περιοχών.
2. Επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, σε οικιστική περιοχή, εφ’ όσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό.

Άρθρο 61
Άδεια κτήσης γης από οικοδομικό συνεταιρισμό

1. Κάθε κτήση γης από οικοδομικό συνεταιρισμό για οικοδόμηση εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης ή οικιστικής περιοχής, υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος της Ειδικής Γραμματείας Δασών, εφ’ όσον πρόκειται για έκταση που δεν προστατεύεται ως έκταση δασικού χαρακτήρα, γεγονός που διαπιστώνεται από το δασικό χάρτη και αν δεν υπάρχει, με πράξη χαρακτηρισμού του αρμοδίου Δασάρχη. Η ως άνω έγκριση δεν εκδίδεται οσάκις κρίνεται αναγκαία η αναδάσωση κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ.2 του παρόντος νόμου.
2. Στην περίπτωση που η οικιστική αποκατάσταση των μελών οικοδομικού συνεταιρισμού δεν είναι δυνατή λόγω της δασικής μορφής των εκτάσεων που απέκτησε αυτός πριν την 11/6/1975, τότε ο αρμόδιος φορέας μέσω της «Τράπεζας Γης» και κατόπιν ειδικής εξουσιοδότησης από τον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και από τους συναρμόδιους Υπουργούς, όπου απαιτείται, δύναται να προβαίνει σε αγορά ακινήτων ή τμημάτων αυτών ιδιοκτησίας Οικοδομικών Συνεταιρισμών ή Ενώσεων Οικοδομικών Συνεταιρισμών, τα οποία βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει εντός ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, με σκοπό τη δημιουργία τίτλων δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης, τους οποίους εν συνεχεία θα παραχωρεί έναντι ανταλλάγματος στο Συνεταιρισμό ή την Ένωση εντός ακινήτων που χαρακτηρίζονται ως ακίνητα υποδοχής συντελεστή δόμησης Οικοδομικών Συνεταιρισμών.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 12:14 | Σύλλογοι – Σωματεία συνιδιοκτητών εκτάσεων δασικού χαρακτήρα που αποκτήθηκαν μετά το 1975

    Ίδιο πρόβλημα με αυτό των οικοδομικών συνεταιρισμών έχουν και όλοι οι Σύλλογοι, Σωματεία κ.λ.π., με μέλη συνιδιοκτήτες εκτάσεων Δασικού χαρακτήρα, οι οποίες αποκτήθηκαν μετά το 1975. Οι εν λόγω Σύλλογοι, Σωματεία κ.λ.π. δεν έχουν εκ του Νόμου τη νομική μορφή του Οικοδομικού Συνεταιρισμού, πλην όμως δίκαιο και επιβεβλημένο είναι να υπαχθούν και αυτοί στις διατάξεις του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου (αναφορικά με το άρθρο 61 του ν. 998/1979) και να έχουν ανάλογη αντιμετώπιση με τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, ώστε να επιλυθεί το χρόνιο πρόβλημα της μη δυνατότητας αξιοποίησης των εν λόγω εκτάσεων, από χιλιάδες μέλη τους.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 12:25 | Ιωάννης Καραβελάκης

    Στο άρθρο 45
    Παράγραφος 3 εδάφιο 2
    Επειδή τα κοιτάσματα Ορυκτών Πρώτων Υλών είναι χωροθετημένα από την φύση τα όποια έργα εκμετάλλευσης τους χωροθετούνται αναγκαστικά από τη θέση των κοιτασμάτων (εντός δάσους, δασικών εκτάσεων κλπ). Να προστεθεί στο δεύτερο εδάφιο ότι η γενική απαγόρευση δεν ισχύει και για τα έργα εκμετάλλευσης Ορυκτών Πρώτων Υλών.
    Παράγραφος 8
    Προβλέπεται εκτός της καταβολής ανταλλάγματος χρήσης και αναδάσωση επιφάνειας ίσης έκτασης με την επέμβαση. Στην περίπτωση εκμετάλλευσης Ορυκτών Πρώτων Υλών οι ΑΕΠΟ που εκδίδονται επί των κατατιθεμένων ΜΠΕ ενέχουν θέση έγκριση επέμβασης και προβλέπεται αποκατάσταση της θιγόμενης περιοχής με αναδασώσεις εντόπιων ειδών. Επομένως ειδικά οι εκμεταλλεύσεις Ορυκτών Πρώτων Υλών έχουν να αναδασώσουν την διπλάσια επιφάνεια.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 10:58 | Μανώλης Μπαλτάς, ReDePlan AE Consultants

    Άρθρο 59 – Επιτρεπτές επεμβάσεις στα πάρκα και άλση
    – Στα σχόλια της παρ. 4 του Άρθ. 3, διατυπώθηκε η σαφής διαφωνία μας για την υπαγωγή των Κ/Χ χώρων στις αρμοδιότητες που απορρέουν από τη Δασική Νομοθεσία
    – Σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ γίνεται κατανοητός και αποδεκτός ο λόγος για τον οποίο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ εφ’ εξής η διαχείριση των Κ/Χ χώρων, κάτω από την επιφάνειά τους, από τους ΟΤΑ-ιδιοκτήτες για την κατασκευή υπόγειων Σταθμών Αυτοκινήτων (Ν.2052/1992) ή άλλων κοινωφελών υποδομών, πάντοτε υπό τον έλεγχο και την εφαρμογή της Πολεοδομικής Νομοθεσίας καθώς και της νομοθεσίας για την έγκριση ΑΕΠΟ/ΜΠΕ, κ.τ.λ.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 10:22 | Μανώλης Μπαλτάς, ReDePlan AE Consultants

    Άρθρο 49 – Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα
    Σχόλιο: Η μη δόκιμη και μη «επιτυχής» χρήση τεχνικών και νομικών όρων, αρμοδιότητα που εκφεύγει της δασικής νομοθεσίας, καθιστούν δυσκόλως διαχειρίσιμη ή ανεφάρμοστη τη διάταξη.
    Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για εκτενέστερη ανάλυση του παρόντος.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 10:30 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ

    ΚΑΒΑΛΑ 3/10/2013
    ΑΡ.ΠΡΩΤ: 399

    Προς
    κ. Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

    Υπόμνημα
    Του σωματείου με την επωνυμία «Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας Θράκης», που εδρεύει στην Καβάλα, οδός Ύδρας 10 και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Πρόεδρο του κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο.

    Θέμα
    Δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου «Δασικά οικοσυστήματα : Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης».
    Πρόταση για το άρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσεις. Δυνατότητα χορήγησης έγκρισης επέμβασης για απόθεση στείρων υλικών της λατομικής εκμετάλλευσης εκτός των ορίων της άδειας εκμετάλλευσης.

    Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

    Η σύγχρονη και βιομηχανοποιημένη δραστηριότητα της εξόρυξης και επεξεργασίας του μαρμάρου στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του 1950 και όπως γνωρίζετε, έχει συμβάλει ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας και ειδικότερα στην αύξηση των εξαγωγών.
    Στον κλάδο του μαρμάρου σήμερα, δραστηριοποιούνται 150 περίπου επιχειρήσεις που απασχολούν άμεσα 4.000 εργαζόμενους περίπου. Στον δείκτη αυτό, πρέπει να προστεθεί και η έμμεση απασχόληση 2.000 ανθρώπων (μεταφορείς, συντηρητές εξοπλισμού κλπ). Το 80% της σημερινής συνολικής Ελληνικής Πρωτογενούς Παραγωγής του μαρμάρου, εντοπίζεται στις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης, όπου δραστηριοποιούνται και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου μας.
    Κατά το έτος 2012, οι επιχειρήσεις μόνο, που ανήκουν στον Σύνδεσμο μας, δαπάνησαν 28.300.000 ευρώ για δαπάνες μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών, 33.400.000 ευρώ για διάφορες επενδύσεις σε λατομεία και εργοστάσια, παρήγαγαν 123.000 κυβικά μέτρα μαρμάρου, ενώ το αποτέλεσμα των εξαγωγών μαρμάρου για το ίδιο έτος ανήλθε στο ποσό των 141.000.000 ευρώ.
    Στα πλαίσια της διαδικασίας δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου νόμου «Δασικά οικοσυστήματα : Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», με το παρόν, σας εκθέτουμε τις απόψεις μας, για ένα πολύ σοβαρό θέμα που απασχολεί τον κλάδο μας.
    Ειδικότερα :
    Κατά τις εξορυκτικές εργασίες και γενικότερα την λειτουργία ενός λατομείου μαρμάρου, μεγάλο τμήμα του μαρμαροφόρου κοιτάσματος κατατάσσεται στα στείρα υλικά της εκμετάλλευσης. Οι κύριοι λόγοι για αυτή την φυσική απώλεια του κοιτάσματος είναι : α) ο υψηλός τεκτονισμός του κοιτάσματος, γεγονός που αποκλείει την δυνατότητα εξόρυξης του σε όγκους μαρμάρου και β) η συχνή εμφάνιση μη εμπορεύσιμων χρωματισμών εντός τους κοιτάσματος.
    Τα στείρα υλικά της εκμετάλλευσης, ανήκουν στην κατηγορία των εξορυκτικών αποβλήτων και συγκεκριμένα στα «αδρανή απόβλητα», καθότι δεν υφίστανται καμία σημαντική φυσική, χημική ή βιολογική μετατροπή. Δεν διαλύονται, δεν καίγονται ούτε συμμετέχουν σε άλλες φυσικές ή χημικές αντιδράσεις, δεν βιοδιασπώνται ούτε επιδρούν δυσμενώς σε άλλες ύλες με τις οποίες έρχονται σε επαφή κατά τρόπο ικανό να προκαλέσουν ρύπανση του περιβάλλοντος ή να βλάψουν την ανθρώπινη υγεία.
    Τα στείρα υλικά εξορύσσονται παράλληλα και αδιαλείπτως με τις εργασίες εξόρυξης του μαρμαροφόρου κοιτάσματος. Αποτίθενται δε σε συγκεκριμένους χώρους εντός του λατομικού χώρου, όπου και αποκαθίστανται σταδιακά με την απόθεση εδαφικού υλικού και την φύτευση δασικών ειδών.
    Με γνώμονα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης επιβάλλεται η ορθολογικότερη και πλήρη αξιοποίηση των φυσικών πόρων παράλληλα με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος. Η αξιοποίηση δε όλων των πηγών του εθνικού πλούτου για την εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση της πολιτείας και συνταγματική επιταγή, αλλά και σημαντική παράμετρο που ενσωματώνεται διεθνώς στις αναπτυξιακές πολιτικές και ιδίως της Ε.Ε., όπως στην πρόσφατη πρωτοβουλία του Επιτρόπου Verheugen «Πρωτοβουλία για τις πρώτες ύλες – Κάλυψη των ουσιωδών αναγκών μας για την ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη (COM (2008)699)».
    Η λατομική εκμετάλλευση θα πρέπει να γίνεται με σκοπό την ισόρροπη ανάπτυξη και την απρόσκοπτη αξιοποίηση του κοιτάσματος, μέχρις εξαντλήσεως του, με ορθολογικό τρόπο που θα λαμβάνει όμως παράλληλα μέριμνα, για την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
    Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η απόθεση των στείρων υλικών της εκμετάλλευσης, πρέπει κατ’ αρχήν να γίνεται σε μέρη που δεν εμφανίζεται εμπορεύσιμο μαρμαροφόρο κοίτασμα, εφόσον φυσικά τηρούνται οι περιορισμοί που πηγάζουν από την προστασία του περιβάλλοντος.
    Οι χώροι απόθεσης των εξορυκτικών αποβλήτων εγκρίνονται με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 57 του Ν 998/1979 (όπως ισχύει σήμερα), οι οποίοι δύνανται να χωροθετούνται και εντός δασών και δασικών εκτάσεων (βλ. πρόσφατη απόφαση ΣτΕ υπ’ αριθμ. 1492/2013), υπό τους ειδικότερους όρους που τίθενται από τις οικείες εγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων και εφ’ όσον πληρούν τις απαιτήσεις και προδιαγραφές της υπ’ αριθμ. 39624/2209/Ε103//2009 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ Β 2076/2009), «Περί διαχείρισης των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας».
    Οι ισχύουσες όμως διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 57 του Ν 998/1979, δεν ορίζουν σαφώς την δυνατότητα παραχώρησης χρήσης δασικών εκτάσεων για την απόθεση εξορυκτικών αποβλήτων, ενώ αντίθετα δίνουν αυτή τη δυνατότητα για ένα σωρό άλλες εργασίες εξορυκτικής δραστηριότητας (διενέργεια ερευνητικών εργασιών και γεωτρήσεων, διάνοιξη οδών προσπέλασης και δημιουργία προχείρων εγκαταστάσεων), με αποτέλεσμα τα οικεία Δασαρχεία να γνωμοδοτούν αρνητικά στα αντίστοιχα αιτήματα μας.
    Συνέπεια αυτού, ως μόνη λύση για την διαχείριση των στείρων υλικών της εκμετάλλευσης, επιλέγεται αποκλειστικά η απόθεση τους εντός των ορίων της άδειας εκμετάλλευσης του λατομείου, που σε πλείστες περιπτώσεις εμφανίζεται εμπορεύσιμο μαρμαροφόρο κοίτασμα και περιορίζει την εκμεταλλεύσιμη έκταση που βρίσκεται εντός των ορίων της άδειας εκμετάλλευσης, η οποία ήδη από το νόμο περιορίζεται σε ανώτατο όριο στα 100 στρέμματα (αρθρ. 4 παρ.3 Ν 669/1977).
    Προκειμένου να δοθεί βιώσιμη λύση σε αυτό το πρόβλημα που σας θέτουμε, πιστεύουμε ότι θα πρέπει στις νέες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας να προβλεφθεί η δυνατότητα της κατά χρήση παραχώρησης δασικών εκτάσεων για την απόθεση στείρων υλικών της εκμετάλλευσης, οι οποίες θα αποκαθίστανται σταδιακά, εφόσον εντός των ορίων της άδειας εκμετάλλευσης δεν υφίστανται μη μαρμαροφόρες εκτάσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Με τον τρόπο αυτό εμφανίζεται πιο αποτελεσματική η προστασία του περιβάλλοντος, δεδομένου ότι θα είναι πραγματικά εφικτή η αποκατάσταση των στείρων που έχουν αποτεθεί σε έκταση που έχει παραχωρηθεί κατά χρήση και για την αποκατάσταση της οποίας θα έχει ήδη καταβληθεί το αντίστοιχο αντάλλαγμα χρήσης, μιας και θα αποτελεί νόμιμη υποχρέωση του εκμεταλλευτή, παρά το σημερινό φαινόμενο των περιπτώσεων απόθεσης ή και μετακύλισης στείρων (λόγω π.χ. κλίσης εδάφους) εκτός της άδειας εκμετάλλευσης. Το σύνηθες αυτών των περιπτώσεων είναι ότι ύστερα από την έκδοση των σχετικών πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής τα στείρα αφήνονται στην τύχη τους και η έκταση αναδασώνεται με φυσικό τρόπο μετά από την πάροδο τουλάχιστον 10 και πλέον ετών, ανάλογα με την περίπτωση.
    Η προτεινόμενη από εμάς ρύθμιση αφορά ρύθμιση του άρθρου 5 (επιτρεπτές επεμβάσεις) του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, το οποίο αντικαθιστά τα άρθρα 45 – 62 του Ν 998/1979.
    Συγκεκριμένα προτείνουμε το άρθρο 52 παρ. 2 των νέων διατάξεων του Ν 998/1979, να προβλέψει τη δυνατότητα χορήγησης έγκρισης επέμβασης για εναπόθεση στείρων υλικών της λατομικής εκμετάλλευσης, και το κείμενο του υπό διαβούλευση σχετικού άρθρου, να διαμορφωθεί ως εξής:
    «Η εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων διά της εξορύξεως, διαλογής, επεξεργασίας (μηχανικής, εμπλουτισμού, παραγωγής κονιαμάτων, σκυροδεμάτων και ασφαλτομιγμάτων και αποκομιδής μεταλλευτικών ή λατομικών ορυκτών, η διάνοιξη οδών προσπέλασης, η ανέγερση εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εκμετάλλευσης αυτών, η εναπόθεση στείρων της λατομικής εκμετάλλευσης και η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων ή των υπολοίπων της βιομηχανικής επεξεργασίας των μεταλλευμάτων σε ειδικούς προς τούτο χώρους, επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης επέμβασης εφόσον ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου. Για την επέμβαση αυτή καταβάλλεται αντάλλαγμα χρήσης που αφορά την επέμβαση στην επιφάνεια του εδάφους.
    Θεωρούμε ότι το αίτημα μας, είναι δίκαιο και εύλογο και δεν έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις περί προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και ούτε με το άρθρο 24 του Συντάγματος.
    Επιπλέον, όταν ήδη στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου, προβλέπεται η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων της μεταλλουργικής επεξεργασίας σε δασικές εκτάσεις, ήτοι υλικά που είναι μη αδρανή και συνεπώς πολλές φορές βλαβερά για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, ενισχύεται η αναγκαιότητα και χρησιμότητα να υπάρξει ίδια πρόβλεψη για τα αδρανή και μη τοξικά στείρα υλικά της εκμετάλλευσης των λατομείων μαρμάρου.

    Με εκτίμηση
    Για τον Σ.Ε.Μ.Μ.Θ
    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ

    ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 09:59 | Ελενη Λεχυ

    Βαση του αρθρου 9 του νομου 4039/12 ειναι βασικο να επιτραπει χωρος για την δημιουργια κεντρων περιθαλψης σε δασικες εκτασεις καθοσον οι δημοι δεν διαθετουν εκτασεις για τον σκοπο αυτο.
    Η δημιουργία κέντρων περίθαλψης ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ, κλινικών για στειρώσεις και παρακολούθησης της υγείας των ζώων σε δασικές εκτάσεις θα είναι ιδανική.
    Τους χώρους αυτούς επίσης θα έχουν την δυνατότητα να επισκέπτονται σχολεία και άλλοι εκπαιδευτικοί σύλλογοι σαν εκδρομή, ωστε να μαθαίνουν για την σωστή συμπεριφορά και φροντίδα των ζώων.
    Ιδανικός συνδυασμός ΠΑΡΚΑ ΖΩΩΝ με ΚΕΝΤΡΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ.

  • 2 Οκτωβρίου 2013, 09:01 | Αικατερίνη Μπαλατσούκα

    Στο άρθρο 49 παρ. 8 προβλέπεται:
    ΄΄8. Για τις εγκαταστάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος, το σύνολο των προς οικοδόμηση διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το δέκα τοις εκατό (10%) της έκτασης για την οποία εγκρίνεται η επέμβαση προς τουριστική αξιοποίηση, ο δε συντελεστής δόμησης υπολογιζόμενος επί των ως άνω διατιθέμενων οικοδομήσιμων χώρων, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση το 0,05.
    Με την επιφύλαξη του προηγούμενου εδαφίου, εφόσον η έκταση εξυπηρετεί και αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, το συνολικώς επιτρεπόμενο ποσοστό των διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το είκοσι τοις εκατό (20%) αυτής, υπό τον όρο ότι η έκταση αυτή καλύπτεται από δασική βλάστηση σε ποσοστό μέχρι εξήντα (60%) και ότι είναι μεγαλύτερη των τριών χιλιάδων (3.000) στρεμμάτων.΄΄
    Αυτή η διατύπωση πρέπει να απλειφθεί και να προβλεφθεί το αντίστοιχο ποσοστό 10% του δημοσίου ή ιδιωτικού δάσους και δασικής έκτασης να δίδεται ως συντελεστής δόμησης επί του μη δασικού τμήματος της έκτασης για να αποφευχθούν οι μεγάλης κλίμακας εκχερσώσεις που θα προκύψουν. Στα νησιά της Δωδ/σου, όπου ισχυει το ιταλικό Κτηματολόγιο, οι δημόσιες κτηματολογικές μερίδες καταλαμβάνουν εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων π.χ. ΚΜ 2000Α γαιών Σαλάκου, έκτασης 812.658 στρεμμάτων, αποτελεί τμήμα του κεντρικού δασικού όγκου της Ρόδου, με ανεπτυγμένα δάση τραχείας και κυπαρίσσου, έχει περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ και επιχειρείται η τουριστική του αξιοποίηση. Αρκεί να κάνει κανείς τους πολλαπλασιασμούς για να διαπιστώσει το μέγεθος της περιβαλλοντικής καταστροφής που μπορεί να προκύψει. Επίσης καλο θα ήταν να προβλεφθεί μέγιστο εμβαδόν εκχέρσωσης για τις αθλητικές εγκαταστάσεις των τουριστικών εγκαταστάσεων, αν και συγκεκριμένες προβλέψεις κατά την άποψή μου είναι ευθέως αντισυνταγματικές.

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 17:08 | Γ. Κ. Γ.

    Άρθρο 47α
    Επίσης θα πρέπει να δοθεί λύση με την νομιμοποίηση – τακτοποίηση για κατασκευές που επιτρέπονται – προβλέπονται σαν χρήσης στο παρόν Σ.Ν. όπως και στο 52 Α 2011, και βεβαίως με τις απαραίτητες ενέργειες

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 14:09 | Γ. Κ. Γ.

    Άρθρο 47α
    Με δεδομένο ότι το 80% των ποιμνιοστασίων είναι χωρίς άδεια και μεγάλο ποσοστό αυτών είναι εγκατεστημένα και σε δασικές περιοχές θα πρέπει να δοθεί μια λύση και σε αυτό το χρονίζον πρόβλημα του πρωτογενούς τομέα, σύμφωνα πάντα με τη κείμενη νομοθεσία(4056/12), ιδιαίτερα αναλογιστούμε ότι ο πρωτογενής τομέας απέφερε και συνεχίζει να αποφέρει σημαντικά έσοδα στη χώρα. Συγκεκριμένα, παρά το γεγονός ότι η παραγωγή γάλακτος από αιγοπρόβατα από τις 704.000,00 τόνους το 2011 μειώθηκε στους 600.000,00 2012 τόνους ,το κατεξοχήν προϊόν που παρασκευάζεται από αυτό το γάλα η φέτα, προϊόν εξαγώγιμο με συνεχή ανοίγματα σε νέες αγορές αυξήθηκε από 35.000,00 τόνους το 2011 σε 37.000,00 τόνους το 2012 έχοντας αποφέρει περί τα 200.000.000,00€

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 13:24 | Δημήτριος Ατρέας

    Το Άρθρο 47 παρ. 5 να αναδιατυπωθεί ως εξής:

    Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δασικού χαρακτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, ακόμα και εάν σε τμήμα της έκτασης που εκχερσώθηκε αναγέρθηκε βοηθητικό κτίσμα (αποθήκη) πρίν από την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975, απαγορευομένης κάθε άλλης χρήσης από τον κάτοχό της.

  • 1 Οκτωβρίου 2013, 12:17 | Ελενη Λεχυ

    Η δημιουργία κέντρων περίθαλψης ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ, κλινικών για στειρώσεις και παρακολούθησης της υγείας των ζώων σε δασικές εκτάσεις θα είναι ιδανική.
    Τους χώρους αυτούς επίσης θα έχουν την δυνατότητα να επισκέπτονται σχολεία και άλλοι εκπαιδευτικοί σύλλογοι σαν εκδρομή, ωστε να μαθαίνουν για την σωστή συμπεριφορά και φροντίδα των ζώων.
    Ιδανικός συνδυασμός ΠΑΡΚΑ ΖΩΩΝ με ΚΕΝΤΡΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ.

  • 30 Σεπτεμβρίου 2013, 20:30 | ΠΙΤΣΙΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΑΥΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

    Στο Αρθρο 47 Παραγρ.5 προτεινω μετα απο την φραση διατηρουν τη χρηση αυτη μεχρι σημερα να πρστεθει «η ειναι οικιστικη περιοχη.

  • 30 Σεπτεμβρίου 2013, 17:00 | Δημήτρης Π.

    Πρόταση προσθήκης στο Άρθρο 48 παρ. 1,2
    Τα συνοδά τεχνικά έργα της διάνοιξης των υφιστάμενων/μελλοντικών οδών, όπως τα τεχνητά πρανή επιχωμάτων/ορυγμάτων που φυτεύονται και συμμετέχουν στο πλάτος κατάληψης της οδού δεν θεωρούνται δασικές εκτάσεις (πχ προκειμένου για την εφαρμογή της υποπαραγράφου στ) της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/84 (ΦΕΚ Α΄218))

    Αιτιολογική Έκθεση :
    Όταν συντάχθηκε το Π.Δ. 595/1984 τα πρατήρια υγραερίου χωροθετούνταν σε περιοχές εκτός σχεδίου ή και σε βιομηχανικές περιοχές που τότε ήσαν αποκλειστικά εκτός σχεδίου (δεν υπήρχαν πολεοδομημένα ΒΙΠΑ και ΒΙΟΠΑ) και μπορούσαν να γειτνιάζουν με δάση ή να εμπεριέχουν και δασικές εκτάσεις, γι αυτό και κατά την έκδοση της οικοδ. άδειας ήταν απαραίτητη η βεβαίωση Δασαρχείου. Ο νομοθέτης είναι προφανές ότι θέτοντας τον περιορισμό της απόστασης από δάσος ή δασική έκταση προνοούσε για την αποτροπή του κινδύνου από μια πυρκαγιά σε δάσος, σε μικρή απόσταση από πρατήριο υγραερίου, που θα μπορούσε να προκαλέσει, λόγω του μεγάλου εκλυόμενου θερμικού φορτίου, αλυσιδωτές αντιδράσεις (έκρηξη στη δεξαμενή κ.ά.). Πολλές φορές για την εφαρμογή των αποστάσεων της υποπαραγράφου στ) της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/84 δημιουργήθηκε πρόβλημα από τα τεχνητά πρανή που δημιουργήθηκαν από τη διάνοιξη διάφορων οδών και ακολούθως δεντροφυτεύτηκαν (ενδεικτικά η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ και οι διάφοροι κλάδοι της κ.ά.). Τα πρανή αυτά εξ’ ορισμού ανήκουν στο πλάτος καταλήψεως της οδού που ορίζεται ως η οριζόντια απόσταση την οποία ορίζουν οι τομές των πρανών με το φυσικό έδαφος. Οι εκτάσεις αυτών των τεχνητών πρανών χαρακτηρίζονται «δασικές εκτάσεις», κατά την ευρεία έννοια της δασικής νομοθεσίας, ενώ είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς ή αν συμβεί κάτι τέτοιο θα εντοπιστεί αμέσως και θα κατασβηστεί ταχύτατα με τη συνδρομή των περιοίκων, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας κ.ά. και ούτε ασφαλώς ήταν στις σκέψεις του αρχικού νομοθέτη η προστασία των πρατηρίων από αυτές τις κατ΄ επίφαση δασικές εκτάσεις, που αποτελούν ουσιαστικά τεχνικό έργο. Το άτοπο αυτής της διάταξης έρχεται να διορθώσει η παρούσα ρύθμιση.

  • 30 Σεπτεμβρίου 2013, 17:43 | Δ. Σωτηροπουλος

    Τι γινεται μετις εκτασεις που περιλαμβανονταν σε ορια οικισμων που εχουν αναγνωριστει με αποφαση του Νομαρχη και οχι με καποιο απο τα Π.Δ. και σημερα ειναι χτισμενες με αδεια της πολαιοδομιας και στις Α/Φ του 1945 η 1960 ειναι δασικες; Θα τιςκηρυξει ο Δασαρχης ανσδασωτεες οταν του ζητηθει πραξη χαρακτηριμου; Εχουν αλλαξει μορφη με πραξη της διοικησης; (η δασικη υπηρεσια δεν επιλαμβανοταν τοτε των εκτασεων αυτων ωςευρισκομενες εντος οικισμου)

  • 30 Σεπτεμβρίου 2013, 00:48 | κουτσούμπας ιωάννης

    Μία μεγάλη μερίδα πολιτών που πίστεψαν στο Κράτος την δεκαετία του 1955 – 1965 γράφτηκαν μέλη στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς. Την εποχή εκείνη κατέβαλαν από το υστέρημά τους αρκετά λεφτά και αγόρασαν εκτάσεις ιδιωτικές δασικές για την οικιστική αποκατάστασή τους που σύμφωνα με το νομικό καθεστώς της εποχής επιτρεπόταν.
    Οι πολίτες αυτοί εξακολουθούν μετά από 50 χρόνια να είναι εγκλωβισμένοι και δεν έχουν καμία ιδιοκτησία παρά τις υποσχέσεις όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων για την επίλυση του κοινωνικού αυτού προβλήματος.
    Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της τράπεζας γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η τράπεζα γης.
    Στις εξαγγελίες σας κύριε Υπουργέ είχατε αναφέρει ότι θα προβείτε σε ριζοσπαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις της λειτουργίας του Κράτους για ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό με σκοπό την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας που θα συνδυάζει τις αναπτυξιακές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες με την προστασία του περιβάλλοντος – θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο κ.λπ..
    Ατυχώς το παρόν σχέδιο νόμου για μία ακόμα φορά εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών.
    Χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μην περιμένετε καμία ανάπτυξη.

  • 29 Σεπτεμβρίου 2013, 21:11 | ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

    Θα πρέπει να επιτραπεί και η δημιουργία ενδιαιτημάτων αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε δασικές εκτάσεις.
    Οι δήμοι ενώ έχουν την υποχρέωση να δημιουργήσουν κέντρα περίθαλψης αδέσποτων βάσει του νόμου 4039/2012 δυσκολεύονται διότι δεν διαθέτουν τους κατάλληλους χώρους.
    Μια μικρή δασική έκταση θα ήταν αρκετή και ιδανική διότι δεν θα υπάρχουν κοντά κατοικίες για να ενοχληθούν οι κάτοικοι.

  • 29 Σεπτεμβρίου 2013, 20:41 | ΖΩΦΟΡΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

    Πρεπει να αναφερθει η δημιουργια ΚΛΙΝΙΚΩΝ-ΜΙΚΡΩΝ ΕΝΔΙΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ,προκειμενου να διευκολυνθουν οι Δημοι -βασει του αρθρου 9 του νομου 4039/12-.
    ΚΛΙΝΙΚΕΣ περιθαλψης ,στειρωσης κλπ ζωων αδεσποτων για την διαχειριση τους απο τους Δημους.

  • 29 Σεπτεμβρίου 2013, 05:10 | Μελετιάδου Ευθαλία

    Ήμουν μικρό παιδάκι όταν ο πατέρας μου μας πήγαινε στην περιοχή που ο συνεταιρισμός μας είχε αγοράσει ένα κομμάτι γής για να μπορέσει ο κάθε οικογενειάρχης να φτιάξει ένα κεραμίδι να βάλει μέσα τα παιδιά του.Δείχνοντας τη γη στα τέσσερα παιδιά του έλεγε <>. Τώρα πια εκείνος έχει πεθάνει ( έφυγε με τον καημό ) και εγώ σε 3 μήνες θα γίνω γιαγιά και ακόμη τίποτα, μόνο χρήματα δίνουμε μέχρι σήμερα ,γιατί το καλό μας το κράτος κάθε τόσο κάτι θυμάται όταν θέλει να μαζέψει χρήματα. Εκείνο που δεν ξέρω όμως είναι γιατί αυτό το κράτος δεν θυμήθηκε όταν άλλαζε τον σχετικό νόμο με την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975 ότι είχε ήδη εγκρίνει το καταστατικό του συνεταιρισμού μας (και πολλών άλλων ακόμη )βάσει του οποίου λειτουργούμε για περισσότερο από 50 χρόνια, και στο οποίο δηλώναμε επισήμως ότι ήμασταν οικοδομικός συνεταιρισμός και ότι ο σκοπός μας ήταν η αγορά γης στην οποία θα χτίζαμε; Γιατί δεν θυμήθηκε ότι το 1965 όταν αγοράσαμε την γή δεν το κάναμε κρυφά ,αλλά με νόμιμα συμβόλαια τα οποία δηλώθηκαν στο επίσημο κράτος (εφορία ,υποθηκοφυλακείο κ.λ.π. ) πληρώνοντας τούς αναλογούντες φόρους τους οποίους φυσικά εισέπραξε χωρίς κανέναν ενδοιασμό; Γιατί δεν θυμήθηκε μετά το 1975 όταν ζητούσε φόρο ακίνητης περιουσίας,ότι μας έχει στερήσει τα ιδιοκτησιακά μας δικαιώματα,και ενώ έχει υποχρέωση να καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες των πολιτών του εκείνο απλά εισέπραξε τον φόρο.
    Φυσικά τα τελευταία 30 χρόνια που ακολούθησαν έχουμε χορτάσει υποσχέσεις. Ακόμη και σήμερα παρ’ όλες τις εξαγγελίες του Κου υπουργού ότι θα προβεί σε ριζοσπαστικές αλλαγές και μεταρυθμίσεις της λειτουργίας του κράτους για ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό με σκοπό την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας κ.λ.π. προσπαθούν να μας πείσουν ότι με την εφαρμογή του άρθρου 61 του νέου νομοσχεδίου το οποίο αναφέρεται στην δημιουργία τράπεζας γης και ανταλλαγών,όπως και στους νόμους 998/79 και 3208/2003 με τους οποίους δεν έγινε τίποτα 30 χρόνια τώρα θα λυθούν τα προβλήματα.
    Αν δεν υπάρξουν πραγματικές αλλαγές κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί.
    Αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας.
    Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθηθούν οι μικροί και οι αδύνατοι και όχι μόνον οι έχοντες και κατέχοντες.
    Αν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε ένα κράτος δικαίου.
    Θα πρέπει τουλάχιστον να επιτραπεί η αξιοποίηση των εκτάσεων των Ο.Σ. οι οποίοι είχαν δημιουργηθεί πριν την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975, τα μέλη των οποίων με κόπους και στερήσεις τις περισσότερες φορές μπόρεσαν να έχουν κάποιο κληροτεμάχειο και 50 χρόνια τώρα δεν μπορούν να το χρησημοποιήσουν γιά τις οικιστικές ανάγκες τους.

  • 27 Σεπτεμβρίου 2013, 15:05 | Αλέξανδρος

    Προσθήκη στο άρθρο 49, ως παράγραφος 9, ως εξής:

    » 9. Επιτρέπεται να χορηγείται συμπληρωματικά, του συντελεστή δόμησης που έχει δοθεί με βάση εμβαδό της έκτασης, συντελεστής δόμησης και για τις δασικές, τις αναδασωτέες εκτάσεις αλλά και τα ιδιωτικά δάση που περιλαμβάνονται στην έκταση του τουριστικού συγκροτήματος, ώστε να καθίσταται βιώσιμη η τουριστική μονάδα ως εκμετάλλευση επένδυσης. «

  • 27 Σεπτεμβρίου 2013, 13:32 | Τ. Ζήγος

    Επιτρεπτές Επεμβάσεις
    Άρ. 49 του νομοσχεδίου: Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα
    Με την παράγραφο 1 επιτρέπεται αδιακρίτως η «επέμβαση σε Δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β …… τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής των παραγράφων 1Α και 3, αντιστοίχως του άρθρου 2 του ν.2160/1993 όπως ισχύει ….. »

    ΕΡΩΤΗΜΑ: Αλήθεια το Κράτος προορίζεται για επιχειρηματίας Τουριστικών Επιχειρήσεων; Αυτό μπορεί να το κάνει ΜΟΝΟ ο ιδιώτης (δεν χρειάζεται επεξήγηση). Γιατί λοιπόν πρέπει να γίνεται επέμβαση στα Δημόσια Δάση κλπ ;

    Με την παράγραφο 8 του ιδίου άρ. 49 του νομοσχεδίου
    «8. Για τις εγκαταστάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος, το σύνολο των προς οικοδόμηση διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το δέκα τοις εκατό (10%) της έκτασης για την οποία εγκρίνεται η επέμβαση προς τουριστική αξιοποίηση, ο δε συντελεστής δόμησης υπολογιζόμενος επί των ως άνω διατιθέμενων οικοδομήσιμων χώρων, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση το 0,05.
    Με την επιφύλαξη του προηγούμενου εδαφίου, εφόσον η έκταση εξυπηρετεί και αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, το συνολικώς επιτρεπόμενο ποσοστό των διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το είκοσι τοις εκατό (20%) αυτής, υπό τον όρο ότι η έκταση αυτή καλύπτεται από δασική βλάστηση σε ποσοστό μέχρι εξήντα (60%) και ότι είναι μεγαλύτερη των τριών χιλιάδων (3.000) στρεμμάτων.

    ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ότι:
    1) Περίπτωση που η επέμβαση γίνεται σε ιδιωτικό δάσος, δασική έκταση ή ιδιωτική χορτολιβαδική έκταση (αποφεύγω τον όρο ιδιωτική δημόσια γαία πως αλλιώς να την πεις), για παράδειγμα σε μια έκταση 15 στερεμάτων (ελάχιστο όριο αρτιότητας σύμφωνα με το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό), ο μέγιστος διατιθέμενος προς οικοδόμηση χώρος είναι: Ε=15.000,00χ0,10=1.500,00 τ.μ. Με το μέγιστο συν. Δόμησης (0,05) η δομήσιμη επιφάνεια του Ξενοδοχείου μπορεί να φτάσει ΜΕΧΡΙ : 1.500,00χ0,05= 75,00 τ.μ. Είναι εύκολα κατανοητό ότι τα 75 τ.μ. δεν αρκούν ούτε για την RECEPTION του Ξενοδοχείου !!!! ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ξενοδοχείο σε ιδιωτικό δάσος, δασική έκταση κλπ δεν πρόκειται να ανεγερθεί δεδομένου ότι και οι ιδιοκτησίες μεγαλύτερες των 15 στρεμμάτων είναι μετρημένες στην Ελλ. Επικράτεια. Ποιος όμως μπορεί να επωφεληθεί από αυτή τη διάταξη; Μόνο το μεγάλο νΝτόπιο και Ξένο ΚΕΦΑΛΑΙΟ και όχι οι μικροϊδιοκτήτες που είναι πολλοί και να συμβάλουν στην ανάπτυξη.

    2) Περίπτωση που η επέμβαση γίνεται σε Δημόσιο δάσος, δασική έκταση ή χορτολιβαδική έκταση για να δημιουργηθεί μια βιώσιμη ξενοδοχειακή επιχείρηση απαιτούναι τουλάχιστον 1000 στρέμματα. Με αυτό τον τρόπο θα ξεπωληθούν τα εθνικά δάση στους Καταριανούς, Γερμανούς και άλλους.

    Τι πρέπει να γίνει:
    • Απαγόρευση επέμβασης στα δημόσια δάση και δημόσιες δασικές εκτάσεις
    • Επέμβαση μόνο σε ιδιωτικά δάση, δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις σε έκταση τέτοια που να είναι δυνατή η δημιουργία μιας μικρής και βιώσιμης ενοδοχειακής επιχείρησης 1.500,00 τ.μ. και αυτό ερμηνεύεται σε διατιθέμενη οικοδόμιση επιφάνεια στο 10% (όπως στο νομοσχέδιο) και ένα συντελεστή δόμησης από 0,8 έως 1. Αυτή η διατύπωση συνάδει και με την παρ. 13 του άρ.55 του Ν. 4030/25-11- 2011 που ορίζει ότι «3. …. Σε καμιά περίπτωση τοο σύνολο προς οικοδόμηση διατιθεμένων χώρων δεν μπορεί να υπερβείτο δέκα τοι εκατό(10%) του δάσους ή της δασικής εκτάσεως, η οποί παραχωρείται κατά τα ανωτέρω προς τουριστική αξιοπόίηση ούτε ο συντελεστης δομήσεως υπολογιζόμενος επι του οικοδομησίμου χώρου , να υπερβεί τη μονάδα. Εάν το δάσος ………. 4. Η χρησιμοποίηση ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων για τους σκοπούς της παραγράφου 1 επιτρέπεται επί τη βάσει της εκάστοτε ισχύουσας οικιστικής και τουριστικής νομοθεσίας……..»

  • 27 Σεπτεμβρίου 2013, 13:15 | ΠΟΡΑΒΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, Πρόεδρος Π.Ο.Σ.Δ.Υ.

    Η ανταλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 5 για τις εκτάσεις των Οικοδομικών Συνεταιρισμών δεν θα επιλύσει τα προβλήματα (ούτε στο παρελθόν λειτούργησε).
    Εφόσον επιτρέπεται η επέμβαση σε δάση και δασικές εκτάσεις για δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων, θα μπορούσε κάλλιστα να επιτραπεί και η αξιοποίηση των εκτάσεων των Οικοδομικών Συνεταιρισμών με συγκεκριμένους περιορισμούς στη δόμηση και κάλυψη και με συγκεκριμένα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος (πχ βιολογικός καθαρισμός λυμάτων κλπ).
    Η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από απλές κατοικίες των μελών ενός Συνεταιρισμού σίγουρα θα είναι μικρότερη από την επιβάρυνση που προκαλούν οι τουριστικές εγκαταστάσεις.

  • Η κυβέρνηση δείχνει να αντιλαμβάνεται τα δάση και τις δασικές εκτάσεις ως “ελεύθερους χώρους” για την υλοποίηση επενδύσεων. Με το πρόσχημα του δημοσίου συμφέροντος θα επιτρέπονται πλέον σε δάση και δασικές εκτάσεις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, μεταλλεία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, διάνοιξη οδών, γήπεδα γκολφ, τουριστικά χωριά –ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές, μεγάλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια κ.α. Οι επεμβάσεις αυτές κατακερματίζουν τα δάση, αυξάνουν κατακόρυφα τον κίνδυνο πυρκαγιάς, ενθαρρύνουν τους εμπρησμούς και παράλληλα μειώνουν την πολιτιστική και αισθητική αξία των δασικών οικοσυστημάτων.
    Με βάση τις ανωτέρω παρατηρήσεις και την έως τώρα εμπειρία είναι εξασφαλισμένη η αναποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος νομοθετήματος, το οποίο και πάλι θα απαιτήσει πλήθος ερμηνευτικών εγκυκλίων. Χαρακτηριστικό πρόβλημα θα αποτελέσει η οδοποιία με βάση το υπάρχον νομικό πλαίσιο για τις κατηγορίες των δημοσίων οδών και την αρμοδιότητα ως προς τις διανοίξεις.
    Δυστυχώς για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση υιοθετεί στρεβλές αντιλήψεις περί ανάπτυξης (χωροταξία και δασικές υπηρεσίες αντιμετωπίζονται ως εμπόδιο) οι οποίες αποτελούν μέρος της λογικής και πρακτικής που μας έφερε ως εδώ.

  • 27 Σεπτεμβρίου 2013, 13:17 | ΕΛΛΗΝΙΚH ΕΤΑIΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

    Άρθρο 45-Παράγραφος 3, Παράγραφος 5
    Θεωρούμε ασύμβατες και επικίνδυνες τις χρήσεις που προωθούνται στις εν λόγω περιοχές.

    Άρθρο 45-Παράγραφος 8
    Στην πράξη έχει φανεί πως οι πόροι του Πράσινου Ταμείου έχουν κατευθυνθεί για δράσεις διαφορετικού χαρακτήρα σε σχέση με τους στόχους του και συνεπώς προκύπτουν αμφιβολίες για τις προθέσεις του νομοθέτη.

    Άρθρο 47-Παράγραφος 1
    Απαιτείται επιστημονική τεκμηρίωση των προτεινόμενων διατάξεων, καθώς η προσέγγιση που προωθείται είναι απλοϊκή. Ως βασικό προαπαιτούμενο των προωθούμενων δραστηριοτήτων θα πρέπει να ζητείται θετική αδειοδότηση του αρμόδιου Δασαρχείου.

    Άρθρο 47-Παράγραφος 6
    Η διάταξη που προβλέπει παράταση της προθεσμίας με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ είναι αμφιβόλου σκοπιμότητας και στόχευσης.
    Το τίμημα χρήσης δεν νοείται να είναι χαμηλότερο από το 100% της αντικειμενικής του αξίας.

    Άρθρο 47-Παράγραφος 10
    Δεν προσδιορίζεται το ποσό του χρηματικού ανταλλάγματος που οφείλουν να αποδίδουν οι κάτοχοι, δημόσιων και μη, εκτάσεων για την αλλαγή της χρήσης τους.

    Άρθρο 47α-Παράγραφος 2
    Προωθούνται δραστηριότητες απολύτως ασύμβατες με τα δάση, τις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν καταστροφικές συνέπειες για τόσο ευαίσθητα και σύνθετα οικοσυστήματα, όπως τα δάση, οι δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.

    Άρθρο 48-Παράγραφος 1, Παράγραφος 2, Παράγραφος 3,
    Επιεικώς απαράδεκτη διάταξη. Οι προτεινόμενες δραστηριοτήτων είναι αποδεκτό να πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε δημόσιες γαίες και μόνο έπειτα από σχετικές μελέτες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνεται το περιθώριο αδειοδότησης των προτεινόμενων δραστηριοτήτων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.

    Άρθρο 49
    Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο προωθούν μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, οι οποίες είναι ασύμβατες με το τοπίο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη δημιουργία σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις (!!). Οι προτεινόμενες διατάξεις θα επιφέρουν την πλήρη οικοπεδοποίηση και άρα θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για τις ως άνω περιοχές. Επιπλέον, δε νοείται κατά κανένα λόγο η εκχώρηση της διαχείρισης των εν λόγω περιοχών στην ελεύθερη ερμηνεία περί προστασίας κάθε ιδιώτη επενδυτή, διότι ακυρώνεται η συνταγματικά επιβεβλημένη ευθύνη του κράτους να προστατεύει αξίες που είναι σημαντικότερες της «αξιοποίησης», όμως που συμβαίνει να είναι θεμελιακές και για την οικονομική ανόρθωση της χώρας. Το άρθρο πρέπει να αφαιρεθεί από το σχέδιο νόμου καθώς προκύπτουν ζητήματα συνταγματικότητας.

    Άρθρο 50-Παράγραφος 2
    Οι προτεινόμενοι συντελεστές αποτελούν αντικείμενο σχεδιασμού κατωτέρου σχεδιαστικού επιπέδου και πρέπει να εκτιμώνται κατά περίπτωση και σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής.

    Άρθρο 51-Παράγραφος 1
    Οι προτεινόμενες δραστηριότητες είναι αποδεκτό να πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε δημόσιες γαίες και μόνο έπειτα από σχετικές μελέτες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνεται το περιθώριο αδειοδοτησης τους σε δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις.

    Άρθρο 52-Παράγραφος 1
    Η πραγματοποίηση οποιασδήποτε έρευνας με γεωλογικές, κοιτασματολογικές, γεωφυσικές και γεωχημικές μεθόδους οφείλει να προϋποθέτει την έγγραφη έγκριση της αρμόδιας Δασικής Αρχής. Ο νομοθέτης πρέπει να απαγορεύει τις εν λόγω δραστηριότητες σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, συμβάλλοντας με την προσέγγιση αυτή στην προστασία τους από μεταλλευτικές και εξορυκτικές δραστηριότητες.

    Άρθρο 53-Παράγραφος 1
    Ο νομοθέτης οφείλει να απαγορεύσει ρητά την εκτέλεση μεγάλων έργων υποδομής σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις. Άλλωστε η αποσπασματική άσκηση πολιτικής με την κατά περίπτωση έκδοση ΚΥΑ, αποτελεί λανθασμένη πρακτική και αποτελεί πρωταρχικό αίτιο για την σημερινή χαοτική κατάσταση του χωροταξικού γίγνεσθαι.

    Άρθρο 54-Παράγραφος 3
    Κατά την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου δεν νοείται να προωθείται αλλαγή των χρήσεων γης.

    Άρθρο 57
    Οι προτεινόμενες επεμβάσεις θα πρέπει να αποκλείονται σε δασικές εκτάσεις και να επιτρέπονται μόνο σε δημόσιες γαίες.

    Άρθρο 58
    Να μην εξαιρούνται διατάξεων κατεδάφισης σε υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών.

    Άρθρο 59
    Οι προτεινόμενες διατάξεις που προβλέπουν την κατασκευή έργων Μετρό, Τραμ και συνοδών έργων σε πάρκα και άλση είναι απαράδεκτες και πρέπει να αφαιρεθούν.