Άρθρο 06 – Περιφερειακή Χωροταξική Στρατηγική (ΠΕΧΩΣ)

1. α. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές αποτελούν στρατηγικό επίπεδο σχεδιασμού, περιλαμβάνουν τους βασικούς άξονες και τους μεσοπρόθεσμους στόχους χωρικής ανάπτυξης και διάρθρωσης στο επίπεδο κάθε Περιφέρειας καθώς και τα προτεινόμενα μέτρα και δράσεις για την υλοποίηση της βιώσιμης ανάπτυξης του περιφερειακού χώρου.
β. Εκπονούνται για όλες τις Περιφέρειες της χώρας, εκτός από την Περιφέρεια Αττικής, για την οποία εκπονείται το Μητροπολιτικό Σχέδιο Αττικής, σύμφωνα με το άρθρο7του παρόντος.
γ. Αποτελούν σύνολα κειμένων και διαγραμμάτων με τα οποία:
i. καταγράφονται και αξιολογούνται οι παράγοντες εκείνοι που επηρεάζουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και διάρθρωση του χώρου στο επίπεδο της περιφέρειας, και
ii. προσδιορίζονται στόχοι και δίνονται κατευθύνσεις για την ολοκληρωμένη χωρική οργάνωση και ανάπτυξη της περιφέρειας.
2. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές υποδεικνύουν κατευθύνσεις για:
i. την οργάνωση του περιφερειακού οικιστικού δικτύου,
ii. τη χωρική οργάνωση των παραγωγικών τομέων ή κλάδων
iii. την προστασία της φύσης, του τοπίου και των χωρικών στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς,
iv. την προστασία του αστικού περιβάλλοντος καθώς και την οικιστική ανάπτυξη και την εσωτερική οργάνωση και ανασυγκρότηση του αστικού χώρου,
v. τη χωρική διάρθρωση των περιφερειακών δικτύων μεταφορών και λοιπής τεχνικής υποδομής περιφερειακού ενδιαφέροντος,
vi. την αξιοποίηση των αναπτυξιακών χαρακτηριστικών της κάθε περιοχής, όπως είναι ο πρωτογενής τομέας, ο τουρισμός, ο ορυκτός πλούτος, κλπ.
vii. τον προσδιορισμό ενεργών παρεμβάσεων και προγραμμάτων χωροταξικού και αστικού χαρακτήρα, όπως ΠΕΧΠ, ΣΟΑΠ κλπ.
3. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές περιλαμβάνουν σε ειδικό παράρτημα που συνοδεύεται από κείμενα και διαγράμματα ανάλογης κλίμακας κατευθύνσεις ανά Δήμο. Οι κατευθύνσεις περιλαμβάνουν ιδίως:
i. τη χωροταξική και αναπτυξιακή τους φυσιογνωμία,
ii. τη διάρθρωση του οικιστικού δικτύου,
iii. την προστασία και ανάδειξη του φυσικού, πολιτιστικού και αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος,
iv. τα βασικά δίκτυα υποδομής,
v. την οικιστική ανάπτυξη,
vi. τη χωρική οργάνωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων ή άλλων χρήσεων κυρίως στον εξωαστικό χώρο.
4. Κατά την εκπόνηση των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών ενσωματώνονται ισχύουσες κατευθύνσεις και μέτρα τυχόν εγκεκριμένων Ρυθμιστικών Σχεδίων των οικείων αστικών συγκροτημάτων.
5. Στις Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές περιλαμβάνονται οι εγκεκριμένοι οργανωμένοι υποδοχείς παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων καθώς και τα εγκεκριμένα σχέδια δημόσιων ή ιδιωτικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας κατά τις κείμενες διατάξεις.
6. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές ακολουθούν τις κατευθύνσεις της Εθνικής Χωροταξικής Πολιτικής και εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Στρατηγικών Χωροταξικών Πλαισίων, τις οποίες μπορεί να εξειδικεύουν σύμφωνα με τις εκάστοτε παρεχόμενες οδηγίες των Στρατηγικών Χωροταξικών Πλαισίων. Για την κατάρτισή τους λαμβάνονται, επίσης, υπόψη το περιφερειακό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, τα προγράμματα περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και άλλα γενικά ή ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα και πολιτικές ή στρατηγικές που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη διάρθρωση και ανάπτυξη του χώρου της περιφέρειας.
7. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές συνοδεύονται από Πρόγραμμα Ενεργειών και Προτεραιοτήτων, στο οποίο εξειδικεύονται οι απαιτούμενες για την εφαρμογή τους ενέργειες, ρυθμίσεις, μέτρα και προγράμματα καθώς και οι φορείς και το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους. Στο Πρόγραμμα Ενεργειών μπορούν να προτείνονται κατευθύνσεις, επισημάνσεις ή αναδράσεις προς τον υπερκείμενο χωροταξικό σχεδιασμό.
8. Στο αναπτυξιακό πρόγραμμα κάθε περιφέρειας περιλαμβάνονται κατά προτεραιότητα τα έργα και οι δράσεις που προωθούν την εφαρμογή της Περιφερειακής Χωροταξικής Στρατηγικής σύμφωνα και με το πρόγραμμα ενεργειών και προτεραιοτήτων της τελευταίας.
9. α. Η διαδικασία εκπόνησης των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών και της αντίστοιχης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικής Επιπτώσεων κινείται παράλληλα από το ΥΠΕΚΑ μετά από σχετική ενημέρωση της οικείας Περιφέρειας.
β. Πριν την έγκριση των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών απαιτείται η προηγούμενη γνώμη του οικείου Περιφερειακού Συμβουλίου, η οποία παρέχεται μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός από τη λήψη της σχετικής μελέτης. Μετά την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς τη σχετική γνώμη. Ειδικά για τη χωρική διάρθρωση παραγωγικών τομέων ή κλάδων και τη χωρική διάρθρωση των περιφερειακών δικτύων μεταφορών και λοιπής τεχνικής υποδομής απαιτείται επιπλέον η γνώμη των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργείων, η οποία παρέχεται εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από τη λήψη της σχετικής μελέτης. Μετά την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς τη σχετική γνώμη.
10. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές και η αντίστοιχη ΣΜΠΕ εγκρίνονται με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ. Οι διαδικασίες διαβούλευσης των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών και της αντίστοιχης ΣΜΠΕ είναι κοινές.
11. Το ΥΠΕΚΑ παρακολουθεί και αξιολογεί την τήρηση των βασικών επιλογών, προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων των Περιφερειακών Στρατηγικών. Για το σκοπό αυτό, συντάσσει ανά πενταετία τουλάχιστον εκθέσεις παρακολούθησης, στις οποίες αναφέρονται ο τρόπος εφαρμογής, πιθανά προβλήματα που παρουσιάστηκαν καθώς και ο βαθμός ενσωμάτωσης των κατευθύνσεων τους στα υποκείμενα επίπεδα σχεδιασμού. Στις ίδιες εκθέσεις υποδεικνύονται ενέργειες και δράσεις που κατά περίπτωση απαιτούνται για την αποτελεσματική εφαρμογή των Περιφερειακών Στρατηγικών και επισημαίνονται ενέργειες και δράσεις που δεν εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις τους. Εκθέσεις αξιολόγησης δύναται να συντάσσουν και τα κατά περίπτωση αρμόδια Υπουργεία, τις οποίες κοινοποιούν στο ΥΠΕΚΑ προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση των εκθέσεων αξιολόγησης του.
12. Τα πορίσματα των εκθέσεων αυτών διαβιβάζονται από τον Υπουργό ΠΕΚΑ στα συναρμόδια Υπουργεία ή φορείς και υπηρεσίες, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη στις δράσεις και έργα που άπτονται των αρμοδιοτήτων τους..
13. Οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές αναθεωρούνται ανά πενταετία, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την έγκριση τους εφόσον προκύψει τεκμηριωμένη προς τούτο ανάγκη από τις εκθέσεις παρακολούθησης. Κατ’ εξαίρεση δύναται να τροποποιούνται νωρίτερα με στόχο τη βελτίωση και την επικαιροποίηση τους προκειμένου να:
i. να αντιμετωπισθούν ζητήματα που ανακύπτουν από την προώθηση ή εφαρμογή προγραμμάτων και δράσεων διεθνούς, ευρωπαϊκού, διασυνοριακού, διακρατικού ή διαπεριφερειακού χαρακτήρα,
ii. να καθορισθούν εθνικές κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση εξαιρετικών αναγκών από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους,
iii. να αντιμετωπισθούν εξαιρετικές και απρόβλεπτες ανάγκες και νέα δεδομένα, για έργα εθνικής σημασίας ή έργα και δράσεις εθνικών ή ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τα οποία δεν περιλαμβάνονταν στον αρχικό σχεδιασμό.
iv. να προσαρμοσθούν σε σχετικές παρατηρήσεις και υποδείξεις των εκθέσεων παρακολούθησης.
14. Με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ δύναται να επέρχονται εντοπισμένες και μη ουσιώδεις τροποποιήσεις στις εγκεκριμένες Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές. Οι πιο πάνω τροποποιήσεις υποβάλλονται σε διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, μόνον εφόσον αξιολογηθεί, κατά τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 107017/2006 (ΦΕΚ Β 1225) των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, όπως εκάστοτε ισχύει,ότι ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
15. Κατά την εκπόνηση των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου εξετάζονται ζητήματα αλληλεπίδρασης με την Περιφέρεια Αττικής και την τυχόν επικάλυψή τους με τμήματα της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής της Αττικής.
16. Με απόφαση Υπουργού ΠΕΚΑ που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθορίζονται προδιαγραφές για την εκπόνηση, αξιολόγηση και τροποποίηση των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
17. Η αναθεώρηση και τροποποίηση εγκεκριμένων κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης γίνεται κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
18. Όπου στις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας αναφέρεται το «Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης» νοείται εφεξής η Περιφερειακή Χωροταξική Στρατηγική του παρόντος άρθρου.

  • 22 Μαΐου 2014, 10:17 | Γιώργος Χασιώτης (WWF)

    Το άρθρο δεν επιλύει τα σημαντικά προβλήματα που έχουν προκύψει από τη σύγκρουση των υφιστάμενων Ειδικών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) ως προς τις χωρικές κατευθύνσεις που δίνουν τα Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ). Θα πρέπει να είναι σαφές ότι η ΠΧΣ θα μπορεί να εξειδικεύει, να περιορίζει και να προσαρμόζει ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιφέρειας τις κατευθύνσεις της εθνικής χωροταξικής πολιτικής και των στρατηγικών χωροταξικών πλαισίων, και όχι μόνο να εναρμονίζεται με αυτά.

    Το άρθρο διατηρεί την παρατηρούμενη διάσταση ανάμεσα στον χωρικό και τον οικονομικό ή/και αναπτυξιακό σχεδιασμό, όπως αναδεικνύεται από την έλλειψη οποιασδήποτε διασύνδεσης μεταξύ των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ), των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ) και των προτεραιοτήτων του Αναπτυξιακού Νόμου (ΑΝ). Η εφαρμογή των ΠΠΧΣΑΑ κατέστη μέχρι σήμερα δυσχερής λόγω της έλλειψης των αναγκαίων επενδύσεων σε υποδομές και αντίστροφα πολλές επενδύσεις που προβλέπονταν στα ΠΕΠ και τον ΑΝ έρχονταν σε σύγκρουση με τις πρόνοιες των ΠΠΧΣΑΑ και τελικά κατέστησαν ανέφικτες. Η παράγραφος 6 επικυρώνει τις επιλογές που προωθούνται σε μία περίοδο κρίσης, η με αφορμή τον σχεδιασμό μίας νέας προγραμματικής περιόδου θέτοντας τη χωροταξία σε δεύτερη μοίρα. Η διατήρηση της διάστασης ανάμεσα στον χωρικό και τον οικονομικό ή/και αναπτυξιακό σχεδιασμό, και ειδικά η προώθηση του οικονομικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού σε σχέση με τον χωρικό, θα διατηρήσει και πιθανά εντατικοποιήσει τις ραγδαίες αλλαγές στις καλύψεις και χρήσεις του χώρου.

  • Άρθρο 6: Περιφερειακή Χωροταξική Στρατηγική (ΠΕΧΩΣ)
    – Ως θετική εκτιμάται η πρόβλεψη ότι η Περιφερειακή Χωροταξική Στρατηγική περιλαμβάνει πλέον κατευθύνσεις ανά Δήμο και συνεπώς ότι αυτό το αντικείμενο (αναφέρεται αναλυτικά στην παράγραφο 3) μεταφέρεται από το ΓΠΣ στον περιφερειακό χωροταξικό σχεδιασμό.
    – Στην παρ. 7 αναφέρεται ότι «οι Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές συνοδεύονται από Πρόγραμμα Ενεργειών και Προτεραιοτήτων, στο οποίο εξειδικεύονται οι απαιτούμενες για την εφαρμογή τους ενέργειες, ρυθμίσεις, μέτρα και προγράμματα καθώς και οι φορείς και το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους». Όπως και στην περίπτωση του ΣΧΠ, είναι σκόπιμο να προστεθούν και οι πηγές χρηματοδότησής τους και η δυνατότητα οικονομικού προγραμματισμού και δέσμευσης πόρων.
    Επισημαίνεται επίσης ότι είναι σκόπιμη η σύνδεση του προγραμματισμού στην περιφερειακή χωροταξική στρατηγική με τον προγραμματισμό των ΠΕΠ, για τη μεγιστοποίηση της συνέργειας του χωρικού με τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και προγραμματισμό.
    – Με την παρ. 14 ορίζεται ότι «με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ δύναται να επέρχονται εντοπισμένες και μη ουσιώδεις τροποποιήσεις στις εγκεκριμένες Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές». Είναι αναγκαίο να οριστούν ποιες είναι οι «μη ουσιώδεις τροποποιήσεις» και με ποια κριτήρια ορίζονται (βλ. αντίστοιχη επισήμανση και στο επίπεδο του Στρατηγικού Χωροταξικού Πλαισίου).
    ______________________________
    Μπορείτε να δείτε το συνολικό κείμενο γνωμοδότησης αναρτημένο εδώ: http://www.chorotaxia.gr/ftp/2014/Gnomodotisi%20SEMPXPA%20v20140521_FINAL.pdf

  • 20 Μαΐου 2014, 09:54 | ΑΜΑΛΙΑ ΚΟΥΔΟΥΝΗ

    Θεωρώ πως είναι ορθότερο να παραμείνει ο τίτλος Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο και όχι Στρατηγική γιατί περί Πλαισίου πρόκειται. Κατά τη γνώμη μου ο όρος Στατηγικό/Στρατηγική αφορά στο χαρακτήρα δηλ. ότι πρόκειται για κατευθυντήρια πλαίσια-προγράμματα και αυτό μπορεί να προκύπτει από το περιεχόμενό του, ενώ η χρήση του όρου «στρατηγική» μπορεί να οδηγήσει στη σκέψη ότι η ΠΕΧΩΣ δεν αποτελεί πλαίσιο, κυρίως για το κατώτερο επίπεδο του τοπικού χωρικού σχεδίου, θέμα στο οποίο ήδη υπάρχουν αδυναμίες οι οποίες κατά την άποψή μου δεν είναι ορθό να επιταθούν. Αν η χρήση του όρου στρατηγική γίνεται για να σηματοδοτήσει, ότι το περιφερειακό μπορεί να εκπονείται απ΄ευθείας και χωρίς την ύπαρξη της ΕΧΠ ή των ΣΧΠ, θεωρώ ότι αυτό το θέμα μπορεί ευθέως να διατυπωθεί στο ν/σχ. Όμως θα παραμένουν ερωτηματικά και αμφισβητήσεις αν οι νέες ΠΕΧΩΣ που θα εγκριθούν θα πρέπει να εναρμονίζονται με τα ήδη εγκεκριμένα και ισχύοντα πλαίσια χωροταξικού σχεδιασμού και Α.Α. Μήπως πρέπει για τα θέματα αυτά να διατυπωθούν συγκεκριμένες διατάξεις στο ν/σχ?
    Για τους ίδιους λόγους, όπως στα ΣΧΠ, εκτιμώ ότι πρέπει η διάρκεια ισχύος τους να είναι μεγαλύτερη με δυνατότητα αναθεώρησης ανά 7ετία ή και νωρίτερα σε κατ΄εξαίρεση περιπτώσεις. Η παρακολούθηση της εφαρμογής τους είναι σκόπιμο να ανατεθεί στις Περιφερειακές υπηρεσίες για λόγους ουσιαστικής συμμετοχής τους στην εφαρμογή της χωροταξικής πολιτικής και το συσχετισμό με την εφαρμογή των χρηματοδοτικών Περιφερειακών Προγραμμάτων που ήδη ασκούν αλλά και για λόγους της τεκμαιρόμενης πρακτικής αδυναμίας ανάληψης του έργου της παρακολούθησης από την κεντρική υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ.Θα ήταν επίσης απαραίτητο να καθοριστούν στο ν/σχ συγκεκριμένες διατάξεις για το περιεχόμενο της παρακολούθησης και αξιολόγησης με μετρήσιμα στοιχεία και δείκτες.
    Γενικά οι νέες προτάσεις και ιδέες που εισάγει το ν/σχ που κινούνται σαφώς σε κατεύθυνση απλούστευσης και ευελιξίας του υφισταμένου νομοθετικού πλαισίου αλλά κατά τη γνώμη μου δεν θα μπορέσουν να εφαρμοστούν άμεσα και κυρίως χωρίς ερμηνευτικά προβλήματα. Κατά την άποψή μου θα έπρεπε το ν/σχ να έχει τη μορφή αναθεώρησης/αναμόρφωσης του Ν.2742/1999, με αντικατάσταση των αντίστοιχων άρθρων ώστε να αποφεύγονται ασάφειες που κατά την εκτίμησή μου θα προκύψουν στην εφαρμογή του. Η επεξεργασία κατά τον τρόπο αυτό θα επιτρέψει επίσης την αποσαφήνιση/διάκριση του περιεχομένου των πολιτικών/πλαισίων των άρθρων 4,5 και 6 ,την ιεραρχική ή μη σχέση τους και το χαρακτήρα τους (στρατηγικός – κατευθυντήριος)

  • Προτείνεται η παρακάτω αλλαγή του άρθρου:
    Πριν την έγκριση των Περιφερειακών Χωροταξικών Στρατηγικών απαιτείται η προηγούμενη γνωμοδότηση του ΕΣΧ καθώς και η γνώμη του οικείου Περιφερειακού Συμβουλίου, η οποίες παρέχονται μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός από τη λήψη της σχετικής μελέτης. Μετά την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς τη σχετική γνώμη. Ειδικά για τη χωρική διάρθρωση παραγωγικών τομέων ή κλάδων και τη χωρική διάρθρωση των περιφερειακών δικτύων μεταφορών και λοιπής τεχνικής υποδομής απαιτείται επιπλέον η γνώμη των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργείων, η οποία παρέχεται εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από τη λήψη της σχετικής μελέτης. Μετά την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς τη σχετική γνώμη.

  • 18 Μαΐου 2014, 18:51 | Μαρω Ευαγγελίδου

    ΚΟΙΝΟ ΣΧΟΛΙΟ για αρθρα 4,5 και6
    Το κενό του ότι δεν υπάρχουν εισαγωγικά ορισμοί για το ΣΝ, όπως επίσης ότι δεν υπάρχει (στην αιτιολογική έκθεση) τεκμηρίωση των λόγων αλλαγής του ΣΝ σε σχέση με τον Ν.2742/99, μας οδηγεί σε συμπεράσματα που μπορεί να είναι αυθαίρετα. Πάντως φαίνεται ότι: αδυνατίζει μεν το ΓΠΧΣ&ΑΑ, αλλά ισχυροποιούνται τα Ειδικά, ένα εργαλείο που κάλυψε μεν κάποια κενά σε μια ιστορική συγκυρία με επιπτώσεις όμως που δεν έχουν αποτιμηθεί πλήρως (όπως πχ ότι εμπεριέχοντας κανονιστικές διατάξεις προκάλεσε επικαλύψεις και υπερρύθμιση). Επίσης επεκτείνονται σε πεδία που δεν έχουν κανένα λόγο να ρυθμίζονται με Εδικά Χωρικά Πλαίσια Εθνικού επιπέδου, όπως «σχέδια προγράμματα ή έργα χωρικής ανάπτυξης μείζονος σημασίας», με πλήρη ασάφεια εξ άλλου του όρου μείζονος σημασίας.
    Αντίθετα φαίνεται ότι αδυνατίζει ο ρόλος και το περιεχόμενο του ΠΠΧΣ&ΑΑ που μετονομάζεται σε στρατηγική, ενώ αντίθετα θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι είναι προ των πυλών η θεσμοθέτηση αυτών, που θα μπορέσει ενδεχομένως να επηρεάσει θετικά και την διαμόρφωση των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων της επόμενης προγραμματικής περιόδου.
    ΠΡΟΤΕΙΝΩ:
    1ον ΝΑ ΠΑΡΑΤΑΘΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ και να γίνουν διαδικασίες ουσιαστικού επιστημονικού και πολιτικού διαλόγου, επί των νέων προτάσεων.
    2ον ΝΑ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΘΕΊ Ο ΡΟΛΟΣ και ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΠ (να παραμείνει ο όρος ΠΠ) και να συμπληρωθεί το περιεχόμενό του με θέματα που εχουν προκύψει από την μέχρι σήμερα εμπειρία (πχ το αντικείμενο της διατύπωσης κατευθύνσεων για την βέλτιστη αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους της δημοσιονομικής στρατηγικής βεβαίως, αλλά και την τοπική αναπτυξιακή δυναμική)
    3ον Να προβλεφθεί ρητά διαδικασία τροποποίησης των ΕΠΧΣΑΑ από τα Περιφεριακά, αντί για απλή ανάδραση, επισήμανση, μετά από αιτιολόγηση και ειδική διαδικασία ([ΠΧ γνωμη του Εθνικού Συμβουλίου ή ΚΥΑ)
    4ον Να προβλεφθεί διαδικασία θεματικής ή χωρικής εξειδίκευσης των ΠΠΧΣΑΑ κατά το πρότυπο του ΡΣΑ (γινόταν εξειδίκευση με ΠΔ, που μπορούσε να έχει κανονιστικό χαρακτήρα αλλά μπορεί να είναι και ΚΥΑ) ενιαίας ρύθμισης θεμάτων που χρήζουν περιφερειακής θεώρησης όπως πχ οι παραγωγικές ζώνες. ή η πολιτική προστασίας περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ για τις οποίες απαιτείται ενιαία διαχειριστική στρατηγική κλπ
    5ον Ο φορέας παρακολούθησης και εφαρμογής των ΠΠ πρέπει να είναι η Περιφέρεια (και όχι το ΥΠΕΚΑ που το εγκρίνει διότι ο συγκεντρωτισμός ποτέ δεν βοήθησε στην χειραφέτηση της Αυτοδιοίκησης) ώστε να επικεντρωθεί στην εφαρμογή τους, παράλληλα με την διαχείριση των εθνικών και κοινοτικών πόρων και να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ χωρικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού.

  • 14 Μαΐου 2014, 11:08 | Δ. Μυλωνάς

    Στην παρ. 14 αναφέρεται «Με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ δύναται να επέρχονται εντοπισμένες και μη ουσιώδεις τροποποιήσεις στις εγκεκριμένες Περιφερειακές Χωροταξικές Στρατηγικές». Υποθέτοντας ότι διαβάζεται «…δύναται να επέρχονται, εντοπισμένες και μη, ουσιώδεις τροποποιήσεις στις εγκεκριμένες…» (διορθώστε το, προκαλεί σύγχυση), αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν μια πολιτική που δημιουργείται σε συνεργασία και με διαδικασίες διαβούλευσης με την Περιφέρεια και άλλους φορείς/ευρύ κοινό, να μπορεί να τροποποιείται με Υ.Α. χωρίς να προβλέπονται αντίστοιχες διαδικασίες διαβούλευσης. Ναι στην ευελιξία και την ταχύτητα, αλλά με σχετικές δικλείδες κατά της αυθαιρεσίας.

  • 14 Μαΐου 2014, 07:42 | Σωτήρης Μηλιώνης

    Παρ. 7. Μετά το «εφαρμογής τους» προτείνεται να προστεθεί «Επίσης, πιθανοί φορείς χρηματοδότησης για την υλοποίηση των παραπάνω ενεργειών και προτεραιοτήτων και σχετικές νομοθετικές προτάσεις εφ’ όσον χρειάζονται».

    Παρ. 11. Να διευκρινιστεί ποια υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ συντάσσει τις εκθέσεις παρακολούθησης.

    Παρ. 14. Να διευκρινιστεί τι θεωρείται μη ουσιώδες, από ποιον και με ποια κριτήρια.

    Σωτήρης Μηλιώνης – Γ.Γ. Συνδέσμου Ελλήνων Περιφερειολόγων

  • 11 Μαΐου 2014, 20:34 | Πορτοκαλίδης Κων/νος

    Η έως σήμερα εμπειρία των περιφερειακών πλαισίων είναι απογοητευτική, ως προς την εφαρμογή καθώς και ως προς τη θεσμική τους κατοχύρωση.
    Θα πρέπει να τεθεί υπόψη το διοικητικό πλαίσιο της χώρας, όπου υπάρχουν τόσο αιρετές περιφέρειες όσο και αποκεντρωμένες διοικήσεις.
    Ο έλεγχος της υλοποίησης τους από το ΥΠΕΚΑ δεν συνάδει με την αρχή της επικουρικότητας, που θα πρέπει να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση. Μια ενδιάμεση λύση θα ήταν η αρμοδιότητα του ελέγχου και της έγκρισης τους να γίνεται από τον ΓΓ της Περιφερειακής διοίκησης (σε απόλυτη αρμονία και με την ερμηνεία του συντάγματος – κρατική αρμοδιότητα που μπορεί να αποκεντρωθεί).
    Η υλοποίηση του ΕΣΠΑ από τις αιρετές Περιφέρειες δημιουργεί ένα σοβαρό ζήτημα ορθολογικής χρήσης των ΠΕΧΩΣ σε σχέση πάντα με τη συμβατότητα τους με τα έργα και τις δράσεις που προγραμματίζονται.
    Το παράρτημα των χωρικών εξειδικεύσεων ανά Δήμο είναι εξ αρχής προβληματικό, μιας και πάλι παραβιάζεται η αρχή της επικουρικότητας για ζητήματα τοπικού χωρικού χαρακτήρα (αντικαθιστά ουσιαστικά το χωροταξικό πλαίσιο των ΓΠΣ και παραβλέπει το γεγονός ότι οι Δήμοι πρέπει να εκπονούν και να εφαρμόζουν τοπικές χωρικές πολιτικές, σχεδιασμό κλπ).
    Επίσης, η χωροθέτηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων σε αυτό το επίπεδο σχεδιασμού μπορεί να γίνει από τα ειδικά χωροταξικά πλαίσια, που ουσιαστικά κινούνται στο ίδιο χωρικό επίπεδο αναφοράς.
    Η σύνδεση των χωρικών σχεδίων με τη ΣΜΠΕ είναι εξ αρχής προβληματική. Γι αυτό θα πρέπει να επιλεγεί μια ενιαία συνολική διαδικασία και όχι μόνο στο επίπεδο της διαβούλευσης. Έτσι, η τεκμηρίωσης των χωρικών σχεδίων θα πρέπει να εντάσσει και να περιλαμβάνει όλες τις περιβαλλοντικές διατάξεις και όχι να εκπονείται ξεχωριστή μελέτη.
    Συνεπώς, η έγκριση των χωρικών σχεδίων θα πρέπει να γίνει με διαδικασίες planning permission, όπου να ικανοποιούνται οι αρχές των ΣΜΠΕ και χωρίς να απαιτούνται άλλες εγκρίσεις.

  • 11 Μαΐου 2014, 16:15 | Κ ΛΟΥΚΕΡΗΣ

    1. Ποιά η σκοπιμότητα οι περιφερειακές χωοταξικές στρατηγικές να «κινούνται» απο το ΥΠΕΚΑ και όχι απο αποκεντρωμενο και συνάμα υπεύθυνο όργανο λ.χ την Περιφέρεια; Αυτήν την αποκεντρωση σχεδιάζουμε; Η τελευταία μόνον να ενημερώνεται;;;;
    2. Κατά την εκπόνηση των περιφερειακών χωροταξικών στρατηγικών(παρ.15) να εξετάζονται -και αυτό να προβλέπεται απο το ΥΠΕΚΑ κάτι που δεν μνημονεύεται ποιος θα το κάνει στο σχέδιο νόμου- τυχόν επικαλύψεις των όμορων Περιφερειών και να μην περιορισθεί αυτή η διαδικασία μόνο στις Περιφέρειες Πελοποννήσου & Στερεάς Ελλάδος.

  • 9 Μαΐου 2014, 19:09 | Νίκη Κάζδαγλη

    Αν ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της Περιφερειακής Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι διαφορετικός από αυτόν της κεντρικής κυβέρνησης ποιός από τους δύο θα εφαρμοστεί;