Άρθρο 07 – Απαιτήσεις σχετικά με την σήμανση (άρθρο 7 της Οδηγίας 2019/904/ΕΕ)

1. Από τις 3 Ιουλίου 2021 όλα τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαριθμούνται στο μέρος Δ’ του παραρτήματος I, τα οποία διατίθενται στην αγορά, φέρουν υποχρεωτικά εμφανή, ευανάγνωστη και ανεξίτηλη σήμανση επί της συσκευασίας τους ή επί του ίδιου του προϊόντος, που ενημερώνει τους καταναλωτές για τα ακόλουθα:
α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεραρχία των αποβλήτων, και
β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες της απόρριψής τους στο περιβάλλον ή άλλου ακατάλληλου τρόπου απόρριψης των προϊόντων στο περιβάλλον ως αποβλήτων.
2. Για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παρ. 1 οι παραγωγοί των προϊόντων του μέρους Δ’ του παραρτήματος I υποχρεούνται να ακολουθούν τις εναρμονισμένες προδιαγραφές για τη σήμανση που θεσπίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου:
α) προβλέπεται ότι η σήμανση των πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης που απαριθμούνται στις περ. 1, 2 και 3 του μέρους Δ’ του παραρτήματος I τοποθετείται στις συσκευασίες προς πώληση και στις ομαδοποιημένες συσκευασίες των εν λόγω προϊόντων. Στις περιπτώσεις στις οποίες περισσότερες της μίας μονάδας προς πώληση ομαδοποιούνται στο σημείο αγοράς, κάθε μονάδα προς πώληση φέρει σήμανση επί της συσκευασίας της. Η σήμανση δεν είναι υποχρεωτική για συσκευασίες με επιφάνεια μικρότερη των 10 cm2,
β) προβλέπεται ότι η σήμανση των πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης που απαριθμούνται στο σημείο 4 του μέρους Δ’ του παραρτήματος I τοποθετείται πάνω στο ίδιο το προϊόν, και
γ) λαμβάνονται υπόψη οι υφιστάμενες τομεακές προαιρετικές προσεγγίσεις σήμανσης και αποδίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγκη να αποφεύγονται πληροφορίες που παραπλανούν τους καταναλωτές.
3. Από τις 3 Ιανουαρίου 2022 τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης και τα εναλλακτικά αυτών που απαριθμούνται στο μέρος Α’ του παραρτήματος ΙΙ, καθώς και τα εναλλακτικά προϊόντα μίας χρήσης που απαριθμούνται στο μέρος Β’ του παραρτήματος ΙΙ, τα οποία διατίθενται στην αγορά φέρουν υποχρεωτικά εμφανή, ευανάγνωστη και ανεξίτηλη σήμανση επί της συσκευασίας τους ή επί του ίδιου του προϊόντος, που ενημερώνει τους καταναλωτές σχετικά με τη δυνατότητα κατ’ ελάχιστον επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης ή λιπασματοποίησης (κομποστοποίησης) σύμφωνα με κανόνες που ορίζονται στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14021 ή με ισοδύναμους κανόνες. Οι προδιαγραφές της σήμανσης της παρούσας καθορίζονται με την απόφαση της παρ. 5 του άρθρου 19.

  • 18 Σεπτεμβρίου 2020, 16:11 | Κιμων Μασλής

    Ποιος από τους καταναλωτές θα καταλάβει ή θα δώσει σημασία στη σήμανση εάν δεν εκπαιδευτεί..ή ήδη γνωρίζει.

    Εαν γνωρίζαμε θα ανακυκλώναμε – ήδη- πολύ μεγάλο ποσοστό όλων αιτών που ονομάζουμε ΠΜΧ τα οποία στο σύνολο τους παράγονται από πρωτογενή και εν δυνάμει ανακλυκλώσιμα υλικά.

    Αν γνωρίζαμε δεν θα δεχόμασταν να μοιρασθούν στα σχολεία των παιδιών μας, ανοξείδωτα παγούρια με sponsorship – χωρίς καμία ένδειξη καταλληλότητας για την χρήση τους σε επαφή με τρόφιμα..

    Ο καταναλωτής αποδέχεται κάτι απλά επειδή το θεωρεί δεδομένο.. Κανείς δεν αναρωτήθηκε πόσα από αυτά που θα αντικαταστήσουν αυτά που «κυνηγάμε» θα είναι κατάλληλα ή θα φέρουν τη κατάλληλη σήμανση.. Ποιος θα είναι ο ελεγκτικός μηχανισμός που θα εξασφαλίσει ότι το Κινέζικό ξύλινο πηρουνάκι είναι κατάλληλο για επαφή με τρόφιμο..?
    Τα περισσότερα από τα εξ ανατολής εισαγόμενα προϊόντα δεν φέρουν σωστή σήμανση και κανείς δεν το γνωρίζει ..δυστυχώς..

  • 16 Σεπτεμβρίου 2020, 11:56 | Δ. Μαντής

    Εκ της επιτροπής για την βιώσιμη ανάπτυξη του ΣΥΒΙΠΥΣ (Συνδέσμου Βιομηχανιών Παραγωγής Υλικών και Συσκευασίας) καταθέτουμε τα ακόλουθα σχόλια για το άρθρο 7

    – Πρέπει να καθοριστούν οι κατάλληλες επιλογές διαχείρισης της κάθε συσκευασίας ως απόβλητο, με βάση την πραγματικότητα της ελληνικής βιομηχανίας ανακύκλωσης και των δυνατοτήτων των συστημάτων συλλογής και διαλογής.

    – Πρέπει να οριστεί ποιοι τρόποι απόρριψης πρέπει να αποφεύγονται για κάθε συσκευασία.

    – Πρέπει να οριστούν, για κάθε συσκευασία ή ομάδα συσκευασιών, ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες της απόρριψης στο περιβάλλον.

    – Στις ομαδοποιημένες συσκευασίες, η σήμανση τοποθετείται και όταν το υλικό ομαδοποίησης είναι ανακυκλώσιμο (πχ χαρτόνι) ή όχι?

    – Η εξαίρεση σήμανσης για συσκευασίες επιφάνειας 10cm2, αφορά το σύνολο της επιφάνειας της κάθε συσκευασίας ή την επιφάνεια της κάθε πλευράς της συσκευασίας ?

    Το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14021 προτείνει την αξιολόγηση μιας σειράς στοιχείων που σχετίζονται (α) με την αξιολόγηση ανακύκλωσης της συσκευασίας στην Ελλάδα, από ειδικούς στην συσκευασία και την ανακύκλωση (β) αξιολόγηση της εθνικής κάλυψης από τις υποδομές συλλογής και ανακύκλωσης για την συγκεκριμένη συσκευασία (γ) αξιολόγηση της δυνατότητας ανακύκλωσης από την τοπική βιομηχανία ανά είδος συσκευασίας και για τις ποσότητες που υπάρχουν στην αγορά. Ποιος θα προμηθεύει αυτά τα στοιχεία (ΕΟΑΝ, HERRCO) ?

  • 14 Σεπτεμβρίου 2020, 16:35 | Άννα Λεκατσά

    Εκ της ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΒΕΕ
    Το παράρτημα ΙΙ δεν περιλαμβάνεται στην Κοινοτική Οδηγία, είναι νέα προσθήκη. Το μέρος Β περιγράφει εναλλακτικά προϊόντα μίας χρήσης, να διευκρινιστεί ότι εννοείται κάθε άλλο υλικό (πχ χαρτί, bagasse κλπ)
    Στο νέο νομοσχέδιο, στο παράρτημα ΙΙ, υπάρχουν 2 μέρη προϊόντων μίας χρήσης, ενώ γίνεται αναφορά για τυχόν επαναχρησιμοποίηση. Επιπλέον, το παράρτημα παραπέμπει σε παράγραφο 4 του άρθρου, η οποία δεν υφίσταται.