Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή Δασοπονία

Άρθρο 03 – Μεσογειακή Δασοπονία

1. Υιοθετείται το πρότυπο της Μεσογειακής Δασοπονίας στη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, προσαρμοσμένο στις βιοτικές και αβιοτικές συνθήκες της Ελλάδας, με εφαρμογή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, με σαφή τεχνικό και οικονομικό σχεδιασμό, που θα διασφαλίζει αυξημένη ευελιξία και θα ενδυναμώνει τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων.
2. Τα βασικά χαρακτηριστικά του προτύπου Μεσογειακής Δασοπονίας είναι:
Η διαφοροποίησή του ως προς τα εργαλεία σχεδιασμού και τα μέσα μεταξύ των ποικίλων δασικών οικοσυστημάτων, ανάλογα με τις βιοκλιματικές ζώνες που αυτά απαντώνται
Η προσαρμογή του στις ιδιαιτερότητες των Ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων και στην κλίμακα του μεσογειακού τοπίου, αναγνωρίζοντας την ιστορικότητά του και σεβόμενο την τοπική γνώση στη διαχείρισή του, διατηρώντας έτσι το μωσαϊκό και την ποικιλία των χρήσεων γης
Ότι είναι ανοιχτό στη συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, επιδεκτικό στην υιοθέτηση παραδοσιακών και καινοτόμων καλών πρακτικών που βασίζονται στη διεπιστημονικότητα και που διευκολύνει την επιστημονική συνεργασία και έρευνα
Η συμβολή του στην τοπική ανάπτυξη και απασχόληση συνεισφέροντας σημαντικά στο ΑΕΠ
Η αναγνώριση του ρόλου των μη δημόσιων δασικών οικοσυστημάτων στην επίτευξη των σκοπών της Στρατηγικής
Η αναγνώριση του ρόλου της βόσκησης αγροτικών και άγριων ζώων ως μέσο διαχείρισης των κατάλληλων προς τούτο δασικών οικοσυστημάτων
Ο στόχος της διατήρησης της μοναδικής παγκοσμίως βιοποικιλότητάς τους σε επίπεδο γενετικών πόρων, ειδών, οικοσυστημάτων και τοπίων, ως κιβωτούς της βιοποικιλότητας της ΕΕ και της δημιουργίας νέων προοπτικών αξιοποίησής τους σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες,
Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης
Η προστασία των υγροτοπικών λειτουργιών σε πάσης φύσεως υγροτόπους και εντός αλλά και στην περιφερειακή ζώνη δασικών οικοσυστημάτων και αξιοποίηση των δασολιβαδικών συστημάτων
Η ικανότητά του να προστατεύει τα δασικά οικοσυστήματα από παράνομες ενέργειες καθώς και από βιοτικούς (ασθένειες, έντομα κ.α.) και αβιοτικούς παράγοντες (πυρκαγιές, κλιματική αλλαγή κ.α.) κυρίως μέσω της προληπτικής διαχείρισης και δευτερευόντως της καταστολής και αποκατάστασης
Ότι διαθέτει μεθόδους, εργαλεία και δεδομένα αποτίμησης της αξίας των δασικών οικοσυστημάτων και της συμβολής αυτών στο ΑΕΠ της χώρας και την ποιότητα ζωής των πολιτών, ώστε να αξιολογούνται τα αποτελέσματα της «μεσογειακής δασοπονίας» και να αναδεικνύεται η σημασία αυτών των οικοσυστημάτων, καθώς και το έργο των φορέων που τα διαχειρίζονται.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6
  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 21:04 | Φροσω Βάζουρα

    Η θήρα αποτελεί μια ανθρώπινη δραστηριότητα εντεταγμένη σε ένα ευρύτερο δυναμικό, και συγκεκριμένο για την Ελλάδα, κανονιστικό – ρυθμιστικό νομικό πλαίσιο, το οποίο αποτελεί απόρροια των σύγχρονων επιστημονικών επιτευγμάτων.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 18:08 | Θεοδόσης Κωτόπουλος

    Και μόνο το γεγονός ότι σε περιοχές απαγόρευσης του κυνηγιού οι υπεύθυνες Υπηρεσίες αναγκάζονται να προχωρήσουν σε «αφαίρεση» αριθμού ζώων που ο υπερπληθυσμός τους απειλεί το περιβάλλον, δείχνει ότι «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»! Ενδεικτικά αναφέρω την εξόντωση ελαφιών σε ελβετικά καντόνια όπου έχει απαγορευτεί το κυνήγι, την θανάτωση με αέρια αγριόχηνων στη Δανία και την από ελικόπτερα «εκτέλεση» ελεφάντων στην Αφρικανική Ήπειρο. Δεν παραθέτω πηγές μια και υπάρχουν στο διαδίκτυο.
    Ειδικότερα για την Ελλάδα:
    Το πόσο που καταβάλλουν οι Έλληνες κυνηγοί για την απόκτηση της άδειας κυνηγίου ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό διατίθεται κυρίως από κρατικούς φορείς αλλά και από επίσημα αναγνωρισμένους απο το κράτος φορείς ή συλλόγους, σε δράσεις περιβαλλοντικής διαχείρισης (Πράσινο Ταμείο). Από αυτά τα χρήματα συντηρείται και υποστηρίζεται με υποδομές, μέσα και ανθρώπινο δυναμικό το έργο της Θηροφυλακής, που συντελεί τα μέγιστα για την αποτροπή λαθροθηρευτικών εγκλημάτων, συμβάλλοντας έτσι στην περιβαλλοντική διαχείριση.

    Όποιος νομίζει την θήρα στις αναπτυγμένες κοινωνίες ως αθλητική δραστηρίοτητα ή μέσον εξασφάλισης κρέατος μάλλον έχει ξεχαστεί σε άλλον αιώνα! Υποβιβάζει τον Έλληνα κυνηγό και τους συλλόγους του από το ρόλο του συνδιαχειριστή του περιβάλλοντος, στο ρόλο του απλού ακτιβιστή, αθλητή.Ο κυνηγός μαζί με τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, τον μελισσοκόμο, τον ξυλοκόπο, αλλά και τους επιστήμονες δασολόγους συνυφαίνουν τον κοινωνικό ιστό των ενεργών πολιτών που νοιάζονται και μάχονται για την άσκηση της ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης και αειφορίας. Σ’αυτούς οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τους αληθινούς φυσιολάτρες και όχι τους ακραία φανατισμένους. Για τους οποίους ο αείμνηστος καθηγητής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και διευθυντής του ΄΄National Geographic’’ κ. Νίκος Μάργαρης έγραψε πριν μερικά χρόνια, σχολιάζοντας τους δήθεν οικολόγους:
    «Ντοπάρουν και τα παιδιά με την περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία, η οποία πρέπει να σταματήσει…Ποιος την κάνει αυτήν την περιβαλλοντική εκπαίδευση;
    Για να κάνει κανείς μάθημα στο νηπιαγωγείο πρέπει να είναι νηπιαγωγός, για να κάνει μαθηματικά πρέπει να είναι μαθηματικός, για να κάνει μάθημα για το περιβάλλον γιατί πρέπει να είναι…ο κάθε χαβαλές;
    Κάνουν το παιδί που ζει στη Θεσσαλία να βλέπει τον πατέρα του μ’ ένα τσουβάλι λίπασμα στην πλάτη και να θεωρεί ότι είναι εγκληματίας!
    …Στο Πήλιο υπήρχε μια ομάδα ακτιβιστών του Βόλου που είχαν κάνει μια περιβαλλοντική μελέτη με τους μαθητές των σχολείων, που έγραφε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η πανίδα του Πηλίου έχει εξαφανιστεί λόγω του κυνηγιού και των φυτοφαρμάκων.
    Τη μέρα εκείνη που τη διάβασα μου την έδωσε γιατί στο Πήλιο ξέρω ότι έχουν αυξηθεί οι σκίουροι, τα αγριογούρουνα σε βαθμό που δημιουργούν πρόβλημα, οι αετοί, οι αλεπούδες, τα γεράκια… Ήταν μια μελέτη εκτός τόπου και χρόνου… »
    Και που να ζούσε σήμερα ο Nίκος Μάργαρης να έβλεπε τις ορδές των αγριόχοιρων που αποτελούν πανευρωπαϊκό πρόβλημα.

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ: «Η θήρα αποτελεί ΣΥΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 14:17 | Γιάννης Τσουγκράκης

    Στο άρθρο 3 επιχειρείται η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης σαν ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του προτύπου Μεσογειακής Δασοπονίας. Έψαξα την Αιτιολογική Έκθεση για να βρω κάποια σχετική τεκμηρίωση και δεν βρήκα απολύτως καμία παρά μόνο αναφορές στη θήρα ως δραστηριότητα αναψυχής. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μια «καινοτόμος» άποψη σαν αυτή θα έπρεπε να συνοδεύεται από επαρκή αιτιολόγηση και λόγω της απουσίας μιας τέτοιας αντιλαμβάνομαι εγώ με τη σειρά μου ότι πρόκειται για μια αυθαίρετη προσθήκη, πιθανότατα προϊόν πολιτικών πιέσεων. Παράλληλα εντυπωσιάζομαι από τη σπουδή με την οποία υποστηρικτές της σε αυτήν εδώ τη διαβούλευση παρουσιάζουν βιβλιογραφία από άλλες γωνιές του πλανήτη προφανώς χωρίς να έχουν καν μπει στον κόπο να τη διαβάσουν. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένα σημείο που να στηρίζει επιστημονικά την ενσωμάτωση αυτού του νέου ρόλου για τη θήρα στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα, η ενσωμάτωση αυτή αποτελεί σοβαρότατο ολίσθημα και οπισθοδρόμηση, με θλίβει και μόνο η απόπειρα να περάσει κάτι τέτοιο στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση και το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει να αφαιρεθεί η επίμαχη φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 14:52 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 14:40 | Aγγελική

    Το κυνήγι συνδέεται στενά με τη διαχείριση της άγριας πανίδας και χλωρίδας (Ednarsson, 2010) σε τέτοιο βαθμό που οι κυνηγοί χρησιμοποιούνται τόσο για την έρευνα όσο και για τη διαχείριση των πληθυσμών άγριας ζωής (Ericsson et al., 2008).

    Ericsson, G., Serup, B. & Heberlein, T. (2008). Jägarna behövs i viltförvaltningen. Miljö Trender: en tidning från SLU. p. 12, 13 & 14.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 14:36 | eleri

    Η θήρα σχετίζεται με τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων (Otero, 2000; Duckworth et al., 2003; 8 Robertson et al., 2001).
    Otero, C. 2000. Patrimonio natural y propiedad rural en España. Exlibris, Madrid, Spain

    Duckworth, J.C., Firbank, L.G., Stuart, R.C., Yamamoto, S. 2003. Changes in land cover and parcel size of British lowland woodlands over the last century in relation to game management. Landscape Research 28, 171-182.
    Robertson, P.A., Park, K.J., Barton, A.F. 2001. Loss of heather Calluna vulgaris moorland in the Scottish uplands: the role of red grouse Lagopus lagopus scoticus management. Wildlife Biology 7, 11-16.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 10:36 | Βασιλική Βλάμη

    Είναι ειρωνικό έως και πολύ προσβλητικό να θεωρηθεί το κυνήγι εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Το κυνήγι δεν είναι αθλητική δραστηριότητα ούτε εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Κάποτε ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης επιβίωσης. Τώρα είναι στοιχείο σαδιστικής αναψυχής και όχι πλέον παράδοσης-τελετουργίας. Όταν γνωρίζεις λίγα και στοιχειώδη για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, για την εξαφάνιση ειδών και το πως όλα αυτά οδηγούν στην κατάρρευση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής, είναι εγκληματικό να θεωρείται το κυνήγι εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Είναι από αυτά που σε κάνουν να βγαίνεις από τα ρούχα σου. Το ότι TO 2018 επιτρέπεται το κυνήγι στην Αττική και μάλιστα κατά την μεταναστευτική περίοδο είναι εξωφρενικό! Αλλά ποιος να σεβαστεί αυτό που δεν μπορεί να αγωνιστεί για την ελευθερία του? Συμπερασματικά, υπάρχει μια ισοπέδωση ηθική και πνευματική της Ελλάδας. Είναι καιρός να σταματήσει, τουλάχιστον στο επίπεδο της φύσης.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 10:01 | PAVLOS

    το αειφόρο κυνήγι είναι μια αποτελεσματική προσέγγιση στη διαχείριση των πληθυσμών άγριας ζωής, η οποία θα μπορούσε να είναι επωφελής για την ανάκαμψη και ενδεχομένως ακόμη και την ανάπτυξη των πληθυσμών άγριας πανίδας.
    Cao S, Zhou XH, Zhang W. [Role of modern hunting in wildlife management] Ying Yong Sheng Tai Xue Bao, 2014 Jan, 25 (1): 297-304.

    NA ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ

  • 10 Σεπτεμβρίου 2018, 10:05 | EYGENIA

    Το κυνήγι μπορεί να ωφελήσει τη διατήρηση του περιβάλλοντος με διάφορους τρόπους, με σημαντικότερους τη διατήρηση και προστασία του βιοτόπου.
    Loveridge, Andrew & C. Reynolds, Jonathan & Milner-Gulland, Eleanor. (2006). Does sport hunting benefit conservation? Key Topics in Conservation Biology.

    NA ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ

  • 9 Σεπτεμβρίου 2018, 18:56 | Γιώργος

    Παρόλο που δεν είμαι ειδικός επί του θέματος, θα αισθανόμουν πιο ασφαλής ως πολίτης και ως κάτοικος του πλανήτη αν η φράση που αναγνωρίζει την θήρα ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης αφαιρεθεί.
    Το κυνήγι είναι μια αρχαία δραστηριότητα, η οποία συνοδεύει την κοινωνική ζωή των ανθρώπων εδώ και χιλιετίες και συνδέεται στενά με αρχέτυπα, νόρμες, κοινωνικές ισορροπίες και πιθανώς και με κομμάτια του ανθρώπινου ψυχισμού, ιδίως των αντρών. Ταυτόχρονα, η πραγματικότητα του πλανήτη έχει αλλάξει. Η παρουσία των ανθρώπων έχει αποδειχθεί πολλαπλώς επιβαρυντική για την πανίδα και το σημερινό κριτήριο δεν μπορεί να είναι το ίδιο με 50 ή 100 εκατό χρόνια πριν.

    Έχοντας μεγαλώσει στην επαρχία και έχοντας προσωπικές επαφές με κυνηγούς, αμφιβάλλω για το αν:

    1. Οι κυνηγοί μπορούν να αυτοπεριοριστούν στη θανάτωση των θηραμάτων. Η τεχνολογία τους δίνει τρομερή υπεροπλία, το συναρπαστικό αίσθημα του κυνηγιού τους ωθείπρος την άκρατη θανάτωση, η τήρηση των νόμων και η επίβλεψη είναι χαλαρή. Για όλους αυτούς τους λόγους, αμφιβάλλω για το αν πραγματικά ένας κυνηγός που έχει περπατήσει το μισό βουνό, έχει ιδρώσει, έχει ξοδέψει αρκετά χρήματα σε εξοπλισμό κλπ θα περιορίσει τον εαυτό σε ό,τι αφορά των αριθμό και την ταυτότητα των θηραμάτων, την τήρηση των χρονικών περιορισμών και γενικότερα τις οικολογικές ισορροπίες.

    2. Δεν το ξέρω, αλλά μου φαίνεται δύσκολο οι κυνηγοί να έχουν την απαιτούμενη γνώση και συνείδηση ως προς τη γενικότερη εικόνα του οικολογικού ζητήματος. Σήμερα, μάλλον δεν έχει και πολύ νόημα να μιλάμε για τοπική διαχείριση, αλλά για γενικότερη πανελλαδική, πανευρωπαϊκή και παγκόσμια διαχείριση ζητημάτων πανίδας. Οι κυνηγοί έχουν αυτή την παγκόσμια ματιά ή εστιάζουν στον τόπο τους που τον ξέρουν καλά; Μάλλον το δεύτερο. Παράλληλα, έχουν πραγματικά τη γνώση να διακρίνουν ποια είναι τα προστατευόμενα είδη και ποια όχι; Ακόμη και αν καλύπτουν αυτές της προϋποθέσεις, μπορούν να έχουν συντονισμό και συνεννόηση σε πανελλαδικό ή διεθνές επίπεδο για τα περιβαλλοντικά θέματα; Έχουν τις υποδομές να το κάνουν; Φαντάζομαι πως όχι.

    3. Το κράτος δεν είναι σε θέση να επιβλέψει την κατάσταση της θήρας επαρκώς, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε δραστηριότητα. Είναι πολύ εύκολο να παρανομήσει κανείς και επίσης είναι πολύ εύκολο να προκύψει μια χαοτική κατάσταση ασυνεννοησίας και αναποτελεσματικότητας. Ο έλεγχος που ασκεί στη δραστηριότητα της θήρας είναι μικρός.

    Για όλους αυτούς τους λόγους, νομίζω ότι δεν είναι καλό να αναγνωριστεί η θήρα ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης, γιατί κοντολογίς το κράτος δεν την ελέγχει επαρκώς για να την χρησιμοποιήσει ως τέτοιο, και οι ίδιοι οι κυνηγοί δεν μπορούν να αναλάβουν ένα τέτοιο κρίσιμο και δύσκολο έργο.

    Να αφαιρεθεί η πρόταση.

  • 9 Σεπτεμβρίου 2018, 18:40 | ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

    Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της έχουν βαλθεί να μας αποδείξουν, και τα καταφέρνουν με μεγάλη επιτυχία, ότι είναι η προσωποποίηση του μεσαίωνα.
    Εν έτη 2018 γίνεται προσπάθεια να επιβληθούν ως δήθεν φυσικός ρυθμιστής οι δολοφονίες αθώων πλασμάτων για διασκέδαση! Αν αυτό δεν είναι άρρωστο και υπόγεια υποκινούμενο, τί θα μπορούσε να είναι;
    Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η κυβέρνηση και τα υπουργεία της λειτουργούν όχι με γνώμονα το κοινό καλό, των πολιτών και του περιβάλλοντος αυτής της χώρας, αλλά με γνώμονα τα συμφέροντα.
    Είναι γνωστό σε όλους ότι πίσω από την επιχείρηση κυνήγι διακινούνται πολλά χρήματα, μέσω των αδειών, του κυνηγετικού εξοπλισμού κλπ.
    Καταλαβαίνουμε λοιπόν όλοι γιατί το λόμπι των κυνηγών έχει τόση δύναμη που ακόμη και τα υπουργεία υποκύπτουν στις απαιτήσεις τους, αγνοούν νόμους και κανονισμούς και θέτουν σε κίνδυνο προστατευόμενες περιοχές και είδη ζώων.

    Αναγνωρίζεται επίσης ως μέσο διαχείρισης δασικών οικοσυστημάτων η βοσκή αγροτικών ζώων σε αυτές και γίνεται αποδοχή, εν έτη 2018, ότι η κτηνοτροφία συμβάλει στη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Ως ακόμη μία ανθρώπινη δραστηριότητα, μάλλον καταστροφή επιφέρει και βλάβες στην ισορροπία του δασικού οικοσυστήματος. Σύμφωνα μάλιστα με τον διευθυντή του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» Θοδωρή Τσιμπίδη, «Στερεύει» το γόνιμο χώμα σε πολλά νησιά του Αιγαίου, με έναν από τους τρεις κύριους λόγους να είναι η κτηνοτροφία, με μεγάλο πλήγμα στα χερσαία και δασικά οικοσυστήματα και με μη αναστρέψιμη καταστροφή». (1)
    Μπορεί μεν η αναφορά να γίνεται για τα νησιά του Αιγαίου, όμως πλέον η καταστροφή από την ανθρώπινη δραστηριότητα επιφυλάσσει ζοφερό μέλλον σε όλη τη χώρα. Το δυστύχημα είναι ότι ενώ οι επιστήμονες κρούουν το κώδωνα του κινδύνου, η κυβέρνηση και τα υπουργεία της και σε αυτή την περίπτωση προσπαθούν να αποδείξουν ότι δρουν εξυπηρετώντας άλλα συμφέροντα.

    Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία εκφράζει την καθολική αντίθεσή της απέναντι σε αυτού του είδους τις αποφάσεις της Κυβέρνησης και των Υπουργών της, οι οποίοι μας αποδεικνύουν πλέον ότι συνειδητά αρνούνται να προστατεύσουν το περιβάλλον και τα ελληνικά δασικά οικοσυστήματα, και απαιτεί την άμεση απόσυρση της πρότασης «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» και της φράσης «βόσκησης αγροτικών» από την πρόταση «Η αναγνώριση του ρόλου της βόσκησης αγροτικών και άγριων ζώων ως μέσο διαχείρισης των κατάλληλων προς τούτο δασικών οικοσυστημάτων».

    (1)Πηγή: http://www.tanea.gr/2017/08/25/greece/eidos-pros-eksafanisi-to-xwma-sta-nisia/#1

  • 9 Σεπτεμβρίου 2018, 12:25 | Μπούσμπουρας Γ. Δημήτρης

    Το κυνήγι είναι ένας τρόπος αναψυχής και έτσι αναγνωρίζεται μέχρι σήμερα από την νομοθεσία. Η φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» είναι υποβολιμαία από κύκλους κυνηγών και λόμπι εμπόρων όπλων.
    Η διαχείριση των πληθυσμών μερικών ειδών που μπορεί να είναι αναγκαία ορισμένες φορές. Δεν μπορεί όμως να γίνεται με Θήρα εν γένει. Θα πρέπει να υπάρχουν πληθυσμιακές εκτιμήσεις και να ασκείται έλεγχος πληθυσμών με μεθοδικό τρόπο. Αυτό μπορεί να γίνεται από υπηρεσίες ή και με την συμμετοχή των κυνηγών, αλλά οπωσδήποτε με εποπτεία της αποτελεσματικότητας της παρέμβασης. Η απλή άσκηση της θήρας είναι κάτι διαφορετικό.
    Μερικά παραδείγματα του τρόπου που αντιλαμβάνονται οι κυνηγοί το θέμα έχουμε σε περίπτωση αύξησης αγριογούρουνων. Πχ σε προστατευόμενο υγρότοπο και με την διεθνή συνθήκη Ραμσάρ ο πληθυσμός του αγριογούρουνου είχε αυξηθεί και έπρεπε να ελεγθεί με θήρευση. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με ασφάλεια για την βιοποικιλότητα μόνο σε περίοδο που δεν θα δημιουργούσε όχληση σε σπάνια είδη πουλιών, κατά την διαχείμαση ή την αναπαραγωγική περίοδο. Οι σύλλογοι των κυνηγών όμως επεδίωκαν μαξιμαλιστικά άρση των ρυθμίσεων θήρας στην ζώνη αυτή. Θα έλεγαν μετά ότι κάνουν διαχείριση του πληθυσμού του αγριογούρουνου αλλά θα εξαφάνιζαν πολλά σπάνια είδη. Έτσι δεν έγινε τίποτα. Βρισκόμαστε δηλαδή πάλι μπροστά σε μια νομικίστικη φορμαλιστική αντίδραση που οδηγεί σε μία λογική όλα ή τίποτα.
    Προτείνω να αφαιρεθεί η φράση. Η ανάγκη ρύθμισης πληθυσμών μπορεί να περιλαμβάνει κυνήγι ως μέσο με αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο ως προς τον αριθμό και τον χρόνο, αλλά όχι Θήρα εν γένει.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 18:27 | Έρση Νονη

    Το κυνήγι είναι ένα χόμπυ που αφαιρεί την ζωή κάποιων ζώων χωρίς κανένα κριτήριο πέρα από τη συνήθεια και την ιστορία που έχει σε κάθε τόπο.
    Προτείνω να διαγραφειη πρόταση :Η αναγνωριση του ρόλου της θηρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 17:13 | Ηλίας Στραχίνης

    Προτείνω να διαγραφεί η πρόταση: Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.
    Η διαχείριση απαιτεί ειδικές γνώσεις (που αποκτούνται με αντίστοιχες σπουδές) και μελέτες που εκπονούνται από τους ειδικούς επιστήμονες περιβάλλοντος. Είναι αδιανόητο να αποφασίζουν οι κυνηγοί για το ποια ζώα πρέπει να μειωθούν ή να αυξηθούν. Αρκετή ζημιά έχει γίνει ήδη.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 16:27 | Αλέξανδρος Βιαγκίνης

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Το πόσο που καταβάλλουν οι Έλληνες κυνηγοί για την απόκτηση της άδειας κυνηγίου ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό διατίθεται μέσω κρατικών κυρίως φορέων αλλά και επίσημων / αναγνωρισμένων απο το κρατος φορέων / συλλόγων, σε δράσεις περιβαντολογικής διαχείρισης (Πράσινο Ταμείο). Από αυτά τα χρήματα εκπονούνται μελέτες και δράσεις θηραματικής αειφορίας, όπως υποστήριξης / ενδυνάμωσης υπαρχόντων πληθυσμών θηραμάτων και λειτουργία εκτροφείων θηραμάτων για εμπλουτισμό και ανάπτυξη πυρηνων τοπικών πληθυσμών. Από αυτά τα χρήματα συντηρήται και υποστηρίζεται με υποδομές, μέσα και ανθρώπινο δυναμικό το έργο της θηρόφυλαξης. Η αποτελεσματική θηροφύλαξη αποτελεί από μόνη της την κορωνίδα των δράσεων και των εργαλείων για τη περιβαντολογική διαχείριση.

    Ο οποίος χαρακρηρίζει την θήρα ως αθλητική δραστηρίοτητα είναι ισοδύναμο με το να χαρακτηρίζει την ομιλούμενη γλώσσα ενός λαού ως μια γλώσσα προγραμματισμού κομπούτερ. Υποβιβάζει τον Έλληνα κυνηγό και τους συλλόγους του από το ρόλο του συνεπικαρπωτή του περιβάλλοντος, στο ρόλο του απλού ακτιβιστή, αθλητή.Ο κυνηγός μαζί με τον αγρότη, μαζί με τον κτηνοτρόφο, μαζί με τον μελισσοκόμο, μαζι με τον ξυλοκόπο, μαζί με τον ξενοδόχο συνυφαίνουν τον κοινωνικό ιστό των ενεργών πολιτών που νοιάζονται και μάχονται για την άσκηση της ορθής περιβαντολογικής διαχείρισης και αειφορίας.

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ από την «Η θήρα αποτελεί ΒΑΣΙΚΟ εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 15:04 | Στέλιος

    H φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να αφαιρεθεί

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 14:08 | Ανναμαρια Σινιγαλια

    Τι αλλη ηλιθιοτητα θα φαντασιωθειτε ? Ελεος πια..δεν ψηφιζουν μονο οι κυνηγοι κ οι χασαπηδες σ αυτον τον ερμο τοπο .. αλλιως μας τα λεγατε προεκλογικα.. κ να το χαλαλ κ να επικυρηγμενη η αλεπου κ να και οι αγριοχοιροι ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΔΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΟΦΗ ΦΥΣΗ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ κ μην ψαχνετε δικαιολογιες να βολεψετε τα δολοφονικα ενστικτα του λομπυ των κυνηγων, πιστεψτε με δεν σας συμφερει υπαρχουμε κ μεις εδω, ειμαστε παντου κ ειμαστε πολλοι κ ψηφιζουμε μην το ξεχνατε..

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 12:04 | Πανουργιάς Ιωάννης

    Καλημέρα σε όλους.
    Περπατώντας και ζώντας μέσα στα ορεινά οικοσυστήματα της χώρας μας για πάνω από 40 χρόνια, αλλά και σαν πολίτης αυτής της χώρας που έχω βιώσει τον τρόπο που (δεν)εφαρμόζονται οι νόμοι, προσωπικά έχω καταλήξει πως ότι και να γραφτεί σε ένα νομοσχέδιο, η εφαρμογή του επαφίεται στον πατριωτισμό του καθενός.

    Αν θες να κυνηγήσεις απαγορευνένο είδος μπορείς να το κάνεις με ή χωρίς συγκάληψη. Πρόσφατα μου προτάθηκε αν ήθελα να δοκιμάσω μπιφτέκι αρκούδας!!!

    Προσωπικά δεν κυνηγώ, αλλά έχω πολλούς φίλους κυνηγούς και οι περισσότεροι είναι σωστοί.

    Έχω όμως συναντήσει άπειρες περιπτώσεις παράνοιας, υπερβολής, απειλών με την καραμπίνα να με στοχεύει, λόφους φυσιγγιών (βλέπε δρόμος στο καταφύγιο της Γραμμένης Οξυάς) και επειδή ήδη γίνονται ανεξέλεγκτες παραβάσεις, αν δοθεί και άλλος ρόλος στους κυνηγούς θα πάμε σε αρνητικές καταστάσεις για την πανίδα μας.

    Για όλα τα παραπάνω ζητώ να μην αναγνωριστεί η θήρα ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 11:33 | Κώστας Βαϊανος

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ.

    Είναι παράλογο και επικίνδυνο για το περιβάλλον, το επίσημα αναγνωρισμένο «σπορ» της θήρας, να νομοθετηθεί ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.

    Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι θα διαχειριστούν το περιβάλλον αυτοί που διασκεδάζουν αφανίζοντας συστηματικά κάτι που σε τελική ανάλυση αποτελεί κληρονομιά και παρακαταθήκη ζωής για όλους.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2018, 10:21 | Βασιλική Μαργαριτοπούλου

    Σε μια χώρα με τόσα κινδυνεόντα είδη και είδη που δεν γνωρίζουμε την κατάσταση διατήρησής τους, με ημιτελείς μηχανισμούς διαχείρισης και προστασίας, με μηδενική οργάνωση και συνεργασία μεταξύ των υπεύθυνων υπηρεσιών και της κυνηγετικής ομοσπονδίας, είναι δυνατόν οριζεται ως θήρα «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»;;;
    Πώς θα δούμε πρόοδο σαν κράτος έτσι;;; Καταστρέφοντας ό,τι έχουμε;;; Δε μπορεί να συμβαίνουν αυτά σε μια εποχή με τέτοια τεχνολογία και πρόσβαση στην επιστημονική γνώση.

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 22:38 | Βασίλης Χατζηρβασάνης

    Η θήρα ΔΕΝ είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης, για δύο βασικούς λόγους:

    1) δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια το θηραματικό κεφάλαιο (δεν γίνονται ακριβείς και επανειλημμένες καταγραφές των θηραμάτων, δεν ερευνάται ο ρόλος τους στα φυσικά οικοσυστήματα).

    2) δεν ελέγχεται με ακρίβεια η ετήσια απόληψη θηραμάτων (δεν καταγράφονται όλα τα θηράματα που παίρνουν οι κυνηγοί, δεν ελέγχεται ικανοποιητικά η λαθροθηρία, δεν είναι δυνατό στις παρούσες συνθήκες να επιβληθούν (εφόσον κριθούν αναγκαίοι) έστω και προσωρινοί περιορισμοί στη θήρα ορισμένων ειδών ή ηλικιακών κλάσεων.

    Ας αναφέρουμε ως παράδειγμα το αγριόγιδο. Στις Άλπεις έχει πληθυσμούς εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων και είναι επίσημο θήραμα. Στην Ελλάδα έχει πληθυσμό λίγων εκατοντάδων ατόμων και δεν επιτρέπεται το κυνήγι του αλλά συνεχώς δημοσιεύονται περιστατικά λαθροθηρίας του.

    Αποκαλώντας τη θήρα «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης», θα βελτιωθούν οι συνθήκες διατήρησης του αγριόγιδου;

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 20:01 | Γιώργος Χανδρινός

    Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείου περιβαλλοντικής διαχείρισης:

    Έχοντας υπηρετήσει περισσότερα απο 30 χρόνια στη Δνση Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας (όπως λεγόταν τότε) και γνωρίζοντας πρόσωπα, πράγματα και…διαπλεκόμενους, μπορώ να διαβεβαιώσω κατηγορηματικά οτι –δυστυχώς- το κυνήγι έτσι όπως ακόμη ασκείται στη Χώρα μας οχι μόνο ΔΕΝ ειναι «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης», αλλά αντίθετα είναι αιτία σοβαρής επιβάρυνσης της άγριας πανίδας και των βιοτόπων της. Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός κυνηγών στη χώρα μας, η ασχετοσύνη των περισσότερων από αυτούς ως προς την αναγνώριση των ειδών πριν τραβήξουν τη σκανδάλη, το χουντικό νομοθετικό πλαίσιο της λειτουργίας των Κυνηγετικών Οργανώσεων που κανείς Υπουργός δεν έχει ακόμη τολμήσει να καταργήσει κλπ,κλπ κάνουν το κυνήγι από μια νόμιμη, ψυχαγωγική αλλά καλα ελεγχόμενη δραστηριότητα –όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες –σε μια ψηφοθηρική, μικροκομματική και εκβιαστική διαδικασία που δεν τιμα καθόλου την Δημοκρατία μας. «Εσείς μας κάνετε τα χατήρια κι εμείς σας ψηφίζουμε…»

    Λυπάμαι πολύ που ο νυν Υπουργός Περιβάλλοντος με τις πρωτοβουλίες και τη σπουδή του να βαφτίσει τους κυνηγούς «διαχειριστές» των δασικών οικοσυστημάτων εκθέτει , κατά την άποψη μου, σοβαρά την Κυβέρνηση που εκπροσωπεί, μια Κυβέρνηση που σε αυτά τα 3 χρόνια έχει δώσει σαφή δείγματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας.

    Οι κυνηγοί είναι μια ομάδα ανθρώπων που απλώς εξασκούν το χόμπι τους και , ως τέτοιοι , δεν είναι δυνατόν να αναλάβουν ρόλο «διαχειριστών» του φυσικου περιβάλλοντος. Κατόπιν αυτού, να διαγραφεί παντελώς η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 19:16 | Χαρ.Ξερικος

    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

    Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει η διεπιστημονικότητα , η επιστημονική συνεργασία και έρευνα όπως λέτε και στο κείμενο της διαβούλευσης , θα μπορούσατε να ξεκινήσετε από την σύνταξη αυτού του κειμένου διαβούλευσης ζητώντας τη συμβολή των επιστημόνων που έχουν δείξει μια σοβαρότητα με το αντικείμενο έρευνας και έχουν καταφέρει να ευαισθητοποιήσουν μέσα από αυτό .

    http://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?aID=1934

    υ.γ στο άρθρο 4 , στον ορισμό Νο 11 + 12 η αρίθμηση θέλει διόρθωση

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 16:54 | Ευγενία Πανώριου

    Η αναφορά στον ρόλο της θήρας στην περιβαλλοντική διαχείριση παραμένει ατεκμηρίωτη αλλά και απέχει από την ελληνική πραγματικότητα όπου η όχληση στα δάση αλλά και η επιβάρυνση με μολυβδο είναι ο κανόνας.
    Θα πρέπει να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» καθώς δεν προκύπτει από… πουθενά.

    Ευχαριστώ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 14:12 | Δημητρης

    Μονο με το κυνηγι μπορουν να ελεγθουν τα επιβλαβη που τα τελευταια χρονια εχει αλλαξη υπερ τους η πλαστιγα και πλεον μιλαμε για υπερθυπλησμο και με ανεξελεγκτα Αποτελέσματα για τα αλλα ειδη που πλεον εχουν προβλημα.Ας παρουμε για παράδειγμα των αγριοχοιρο που κυνηγιεται στη πλειοψηφια των κυνηγων, αυτος αυξανεται συνεχεια και για πιο λογο γινεται αυτο για τον απλο λογο οτι εξω στη φυση δε πιεζεται καθολου απο τα επιβλαβη λογου τις ιδιαιτεροτητας της Κατασκευης του και της συνηθειας του να ζει με τχην ομαδα του ετσι καταφερνει να μη μπορει να τον βλαψει τιποτα απο απαργες εξω στη φυση …τελειωνοντας μονο οι πραγματικοι κυνηγοι μπορουν να εχουν πληρεις εικονα με τι γινεται εξω στη φυση……ευχαριστώ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 12:25 | ourania

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 12:43 | kostas

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 12:23 | sotiris

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 12:36 | STEF

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».
    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 12:21 | Δρ. Ελένη Παπαδάτου

    Η θήρα επιχειρείται να αναγνωρισθεί στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και ενώ η δασική νομοθεσία αναγνωρίζει αποκλειστικά την άσκηση της θήρας ως αθλητική δραστηριότητα (άρθρο 251. Παρ.1 – Δασικός Κώδικας). Η θήρα είναι μία μονάχα από τις αναρίθμητες ανθρώπινες δραστηριότητες στα δάση, η οποία μάλιστα προκαλεί σημαντική όχληση στα είδη αλλά και στους λοιπούς χρήστες των δασών, ενώ συχνά ρυπαίνει σημαντικά το φυσικό περιβάλλον με σκάγια (τα οποία περιλαμβάνουν τοξικές ουσίες όπως ο μόλυβδος) αλλά και πολυάριθμα πλαστικά φυσίγγια.

    Δεν προκύπτει από πουθενά ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη βάσει εμπεριστατωμένων μελετών και έγκυρων δεδομένων για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, η οποία απαιτεί την απομάκρυνση του συνόλου ή μέρους του πληθυσμού ή κάποιων συγκεκριμένων ατόμων από τη φύση (π.χ. χωροκατακτητικά ξενικά είδη ζώων ή/και φυτών) αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας και υλοποιείται με αυστηρή μεθοδολογία και συστηματικότητα (π.χ. σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε συγκεκριμένες περιόδους, με ειδικές μεθόδους). Πουθενά δεν αφήνεται κάτι τέτοιο στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα. Η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη διαχείριση της Ελληνικής φύσης και να μην εναποθέτει μέρος αυτής στα χέρια ομάδας ανθρώπων που ουσιαστικά εξασκούν ένα χόμπι.

    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 7 Σεπτεμβρίου 2018, 11:30 | Τόνια Καστριώτη

    Δεν προκύπτει από πουθενά ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη βάσει εμπεριστατωμένων μελετών και έγκυρων δεδομένων για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, η οποία απαιτεί την απομάκρυνση του συνόλου ή μέρους του πληθυσμού ή κάποιων συγκεκριμένων ατόμων από τη φύση (π.χ. χωροκατακτητικά ξενικά είδη ζώων ή/και φυτών) αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας και υλοποιείται με αυστηρή μεθοδολογία και συστηματικότητα (π.χ. σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε συγκεκριμένες περιόδους, με ειδικές μεθόδους). Πουθενά δεν αφήνεται κάτι τέτοιο στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα. Η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη διαχείριση της Ελληνικής φύσης και να μην εναποθέτει μέρος αυτής στα χέρια ομάδας ανθρώπων που ουσιαστικά εξασκούν ένα χόμπι.

    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 22:33 | Παναγιώτης Γ.

    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» έως ότου περιγραφεί θεσμικά πλήρως και αναλυτικά το περιεχόμενο και οι προεκτάσεις αυτής, όπως και οι μηχανισμοί υλοποίησης και ελέγχου της διαχείρισης αυτού του τύπου. Από τη μία η κάθε περσόνα κυνηγάει παράνομα και το διαφημίζει για μαγκιά και από την άλλη μιλάμε για «διαχείριση»…

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 21:05 | Boρδοναρακης Εμμανουηλ

    Δεν προκύπτει από πουθενά ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη βάσει εμπεριστατωμένων μελετών και έγκυρων δεδομένων για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, η οποία απαιτεί την απομάκρυνση του συνόλου ή μέρους του πληθυσμού ή κάποιων συγκεκριμένων ατόμων από τη φύση (π.χ. χωροκατακτητικά ξενικά είδη ζώων ή/και φυτών) αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας και υλοποιείται με αυστηρή μεθοδολογία και συστηματικότητα (π.χ. σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε συγκεκριμένες περιόδους, με ειδικές μεθόδους). Πουθενά δεν αφήνεται κάτι τέτοιο στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα. Η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη διαχείριση της Ελληνικής φύσης και να μην εναποθέτει μέρος αυτής στα χέρια ομάδας ανθρώπων που ουσιαστικά εξασκούν ένα χόμπι.

    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 20:55 | Ιωακείμ Βασιλειαδης

    Η θήρα για να θεωρείται εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης θα πρέπει να υπόκειται σε πολύ περισσότερους περιορισμούς και ελέγχους από ότι συμβαίνει στη χώρα μας. Ασφαλώς και οι περιορισμοί στους οποίους αναφέρομαι θα πρέπει να βασίζονται σε πρόσφατη επιστημονική έρευνα, διαφορετικά η θήρα ασκείται στα κουτουρου.
    Ως εκ τούτου πιστεύω πως η θήρα δεν αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και για αυτό θα πρέπει η συγκεκριμένη πρόταση να αφαιρεθεί.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 18:27 | Κωνσταντίνα Ντεμίρη

    Η θήρα επιχειρείται να αναγνωρισθεί στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και ενώ η δασική νομοθεσία αναγνωρίζει αποκλειστικά την άσκηση της θήρας ως αθλητική δραστηριότητα (άρθρο 251. Παρ.1 – Δασικός Κώδικας). Η θήρα είναι μία μονάχα από τις αναρίθμητες ανθρώπινες δραστηριότητες στα δάση, η οποία μάλιστα προκαλεί σημαντική όχληση στα είδη αλλά και στους λοιπούς χρήστες των δασών, ενώ συχνά ρυπαίνει σημαντικά το φυσικό περιβάλλον με σκάγια (τα οποία περιλαμβάνουν τοξικές ουσίες όπως ο μόλυβδος) αλλά και πολυάριθμα πλαστικά φυσίγγια.
    Δεν προκύπτει από πουθενά ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη βάσει εμπεριστατωμένων μελετών και έγκυρων δεδομένων για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, η οποία απαιτεί την απομάκρυνση του συνόλου ή μέρους του πληθυσμού ή κάποιων συγκεκριμένων ατόμων από τη φύση (π.χ. χωροκατακτητικά ξενικά είδη ζώων ή/και φυτών) αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας και υλοποιείται με αυστηρή μεθοδολογία και συστηματικότητα (π.χ. σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, σε συγκεκριμένες περιόδους, με ειδικές μεθόδους). Πουθενά δεν αφήνεται κάτι τέτοιο στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα. Η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη διαχείριση της Ελληνικής φύσης και να μην εναποθέτει μέρος αυτής στα χέρια ομάδας ανθρώπων που ουσιαστικά εξασκούν ένα χόμπι.
    Να αφαιρεθεί η φράση: «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 16:49 | Ξενοφώντας

    Είναι ένα πράγμα η αναγνώριση της θήρας ως συμβατής δραστηριότητας στα δάση, που είναι ορθό και τεκμηριωμένο και άλλο η αναγνώρισή της ως «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» που είναι εντελώς ατεκμηρίωτο και λάθος. Οι κυνηγοί είναι χρήστες των δασών και καλά κάνουν, δεν είναι ούτε μπορούν να γίνουν όμως σε καμία περίπτωση διαχειριστές. Πρέπει να αφαιρέσετε τη σχετική αναγνώριση της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης ως ατεκμηρίωτη και τεχνικά αβάσιμη. Αν πρέπει να γίνει αναφορά για πολιτικούς λόγους, ας γίνει ως συμβατή δραστηριότητα που είναι τεκμηριωμένο και σωστό.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 16:36 | Λευτέρης Σταύρακας

    Είναι αστείο το πώς έχει πέσει «σύρμα» μεταξύ των κυνηγετικών κύκλων και γράφει ο κάθε πικραμένος για το κυνήγι που είναι παράδοση, αναψυχή, ασχολία κλπ κλπ αλλά το θέμα μας δεν είναι αν θα απαγορευτεί το κυνήγι, δεν τίθεται κανένα τέτοιο ζήτημα (τουλάχιστον όχι σε αυτό το σχέδιο). Αυτό που συζητούμε εδώ είναι αν το κυνήγι αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και η απάντηση είναι πολύ απλή: ΟΧΙ στην Ελλάδα, ΟΧΙ με τον τρόπο που ασκείται το κυνήγι εδώ.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 15:37 | ilias

    Το «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», (επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) αναφέρει «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών».

    Οι περισσότεροι ερευνητές δεν αξιολογούν ως σημαντικό ζήτημα την όχληση λόγω του κυνηγίου, αλλά την ανάπτυξη από τη χώρα ενός επαρκούς και χωροκατανεμημένου δικτύου ζωνών ανάπαυσης (Fox & Madsen 1997, Rogers & Smith 1997, Madsen 1998b) γεγονός που στην Ελλάδα έχει εφαρμοστεί με το τεράστιο δίκτυο απαγορευμένων στο κυνήγι περιοχών, ενώ επισημαίνουν ότι οι σημαντικότερες οχλήσεις για τα πτηνά είναι αυτές που προκαλούνται από τους φυσικούς άρπαγές τους (Tamisier 1976, Ward et al 1994, Quinn 1997, Triplet et al 1999).

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 14:09 | Δέσποινα Σπανούδη

    Να διαγραφεί η φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης». Ο έλεγχος ή ο εμπλουτισμός ειδών εαν απαιτηθεί σε ειδικές περιπτώσεις πρέπει να είναι αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και σχεδιασμένης παρέμβασης και να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή στο βαθμό που τα δασικά οικοσυστήματα δέχονται πάμπολλες ανθρωπογενείς πιέσεις (κλιματική, αλλαγή, διάνοιξη δρόμων, συσσώρευση αποβλήτων, μεταλλεία, αιολικές διατάξεις, μικρά υδροηλεκτρικά, οικιστικές πιέσεις, πυρκαγιές κλπ). Το κυνήγι μπορεί να είναι μια νόμιμη δραστηριότητα αναψυχής και άθλησης σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί μέσο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Αντίθετα πρόκειται για μια επιβαρυντική δραστηριότητα συνολικά για το οικοσύστημα (ηχορύπανση, ρύπανση με πλαστικά απόβλητα και φυσίγγια κλπ) που εγκυμονεί κινδύνους δυστυχημάτων και συχνά ασκείται είτε παράνομα είτε και καταστρεπτικά, όπως στην περίπτωση του «εμπλουτισμού» με αγριογούρουνα.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 14:33 | Κατερινόπουλος Λάμπρος

    Η φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» είναι απαράδεκτη, αντιεπιστημονική και επικίνδυνη. Τα περισσότερα θηρεύσιμα είδη δέχονται μεγάλη κυνηγετική πίεση και οι πληθυσμοί τους μειώνονται συνεχώς. Το κυνήγι προκαλεί όχληση όχι μόνο στα θηρεύσιμα αλλά και στα υπόλοιπα είδη και μολύνει τη φύση με μόλυβδο και πλαστικό. Να θεωρείται «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να το πάρει κανείς.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2018, 13:28 | ΛΙΑΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

    Διαφωνώ με την αναγνώριση της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές για να ελέγξουν κάτι τέτοιο, ούτε η σχετική διαπαιδαγώγηση των θηρευτών. Το κυνήγι ήταν και είναι «σπορ» γίνεται για διασκέδαση των συμμετεχόντων. Περιβαλλοντική διαχείριση πχ του πληθυσμού των αγριογούρουνων για να γίνει θα πρέπει αρχικά να υπάρχουν 1. υπεύθυνα στοιχεία καταγραφής του πληθυσμού, 2. συγκεκριμένη μελέτη «βιοχωρητικότητας» μιας περιοχής δηλαδή απλά πόσα γουρούνια επιτρέπεται-χωράει ένα συγκεκριμένο οικοσύστημα και πως καθορίζεται αυτό. 3. Αν τελικά αποφασισθεί έλεγχος του πληθυσμού με αύξηση της θήρας πως θα προσμετράται ο πραγματικός αριθμός των γουρουνιών που σκοτώθηκαν διότι για κάθε δηλωμένο υπάρχουν άλλα 10 αδήλωτα. Η Ελλάδα δεν έχει καμία πραγματικά οργανωμένη στρατηγική και κανένα ουσιαστικό μέσο ελέγχου της θήρας. Όλα βασίζονται στην καλή θέληση των κηνυγών. Αυτοί ενημερώνουν για τους πληθυσμούς των θηραμάτων αυτοί αποφασίζουν αν είναι πολλά ή λίγα (συνήθως τα βρίσκουν πάρα πολλά) και αυτοί μετά δείνουν τα στοιχεία του πόσα σκότωσαν. Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει δηλαδή… Όχι στις παρούσες συνθήκες η συγκεκριμένη πρόταση δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 23:26 | Σάββας Καζαντζίδης

    Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης:

    Η αναφορά της παραπάνω πρότασης εκτιμώ ότι οφείλεται σε μια μεγάλη παρεξήγηση:

    Θα μπορούσε, πράγματι, η θήρα να αποτελέσει εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης, όμως υπό ορισμένες συνθήκες. Η θήρα να είναι ελεγχόμενη, να ασκείται σε συγκεκριμένες – οριοθετημένες περιοχές, να δίνεται αναφορά ως προς το τι θηρεύτηκε και πόσα, να τηρούνται οι νόμοι οι σχετικοί με το επιτρέπεται και το τι δεν επιτρέπεται να θηρεύεται κ.λπ. Σε χώρες όπου η θήρα πραγματοποιείται στα παραπάνω πλαίσια η θήρα πράγματι αποτελεί εργαλείο διαχείρισης.

    Στη χώρα μας, δυστυχώς, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Το κυνήγι ασκείται παντού (εκτός ορισμένων περιοχών), χωρίς ουσιαστικό έλεγχο μιας και οι δυνατότητες ελέγχου από τις δασικές υπηρεσίες είναι περιορισμένες, χωρίς να τηρούνται οι σχετικοί νόμοι (βλ. πληθώρα παραβιάσεων). Επιπλέον, αποτελεί μια πολύ επιβαρυντική για το φυσικό περιβάλλον δραστηριότητα μιας και για την άσκηση του χρησιμοποιούνται μολύβδινα σκάγια (εκτός από τους υγροτόπους) που είναι επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών κάθε χρόνο το Δέλτα του Έβρου (όπου απαγορεύεται η χρήση μολύβδινων σκαγιών στην άσκηση της θήρας) επιβαρρύνεται με περίπου δύο τόννους μολύβδου. Αυτό αποτελεί περιβαλλοντικό έγκλημα που οφείλει η πολιτεία να το αντιμετωπίσει. Στα δασικά οικοσυστήματα τα οποία δέχονται μεγαλύτερο αριθμό κυνηγών, προφανώς, η επιβάρυνση είναι ακόμη πιο σοβαρή. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνα του ιδίου ινστιτούτου ένα μεγάλο ποσοστό των κυνηγών (22%) αδυνατούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια ένα είδος πουλιού πριν το πυροβολήσουν. Αποτέλεσμα αυτής της ανεπάρκειας είναι να θηρεύονται, κατά λάθος, σπάνια ή προστατευόμενα είδη ζώων, όπως άλλωστε φαίνεται και από τα στοιχεία των κέντρων περίθαλψης άγριων ζώων.

    Προτείνω, λοιπόν, να ρυθμιστούν μια σειρά πολύ σοβαρών θεμάτων σχετικά με τη θήρα στην Ελλάδα πριν περιληφθεί η παραπάνω πρόταση στο Σχέδια Στρατηγικής ανάπτυξης για τα δάση.

    Ευχαριστώ

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 23:14 | Γιώργος Κατσιώτης

    Προτείνω να διαγραφεί η πρόταση: Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.

    Διαχείριση σημαίνει να γνωρίζεις με κάθε λεπτομέρεια τις περίπλοκες σχέσεις που διέπουν την οικολογία όλων των οργανισμών αλλά και των άβιων παραγόντων ενός οικοσυστηματος, να διαπιστώσεις κάποια δυσλειτουργία και μετά να επέμβεις για να τη διορθώσεις. Ο άνθρωπος μόλις και μετά βίας κατανοεί τα πολύ βασικά. Το δε κυνήγι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα χόμπι που αφαιρεί από τη φύση ζώα χωρίς κανένα κριτήριο, πέρα από τη συνήθεια και την ιστορία που έχει σε κάθε τόπο. Στη σημερινή εποχή που όλα τα οικοσυστήματα καταρρέουν λόγω των ανθρώπινων πρακτικών, και οι αριθμοί σχεδόν όλων των ζώων βρίσκονται σε κάθετη πτώση, θα ήταν αδιανόητο να γίνει ηθικά και οικολογικά δεκτή αυτή η πρακτική. Για το λόγο αυτό, οι σύγχρονοι κυνηγοί καλύπτουν το χόμπι τους με ένα νέο μανδύα-δικαιολογία που το ονόμασαν «διαχείριση». Με ποιο κριτήριο αλήθεια δίνονται οι αριθμοί κάθε χρόνο για το πόσα πουλιά από κάθε είδος επιτρέπεται να σκοτωθούν; Υπό ποιες μελέτες;και ποια είναι η γνώση μας για τις απειράριθμες σχέσεις όλων των ειδών που θηρεύονται με όλα τα υπόλοιπα που δεν θηρεύονται; πρακτικά καμία. Απλά εδώ και δεκαετίες (χιλιετίες) κάνουμε αυτό που κάνουμε και η φύση προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα που της δημιουργούμε. Και κάθε φορά το σημείο ισορροπίας είναι και πιο φτωχό. Τώρα αυτό όλο που κάνουμε το ονομάζουμε ‘διαχείριση’ με μόνο σκοπό να το δικαιολογήσουμε. Αν οι άνθρωποι που ζούσαν το 1930 ήταν σήμερα εδώ, με πανικό θα επέβαλλαν άμεση απαγόρευση του κυνηγιού γιατί θα έβλεπαν μια φύση πάρα πολύ φτωχή σε σχέση με αυτό που ήξεραν.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 17:43 | Matina

    Ο τρόπος λειτουργίας του δημόσιου ελεγκτικού και κατασταλτικού μηχανισμού σήμερα δεν διασφαλίζει ότι η θήρα μπορεί να συμβάλει στην αειφορική διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Ούτε ότι οι πρακτικές θήρευσης στη χώρα μας μπορούν να ακολουθήσουν πρότυπα ή καλές πρακτικές άλλων μεσογειακών χωρών. Ως εκ τούτου η παράγραφος 2 του άρθρου 3 έρχεται σε πλήρη αντίφαση και αντιβαίνει στην παράγραφο 5 του άρθρου 4 περί αρχής της προφύλαξης, καθώς η μη ικανότητα διασφάλισης σωστών όρων άσκησης θήρευσης δεν επιτρέπει την συμπερίληψη της θήρας στα εργαλεία ορθής πρακτικής και ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης. Ως εκ τούτου ο νομοθέτης οφείλει διαφυλάττοντας το δημόσιο συμφέρον να προφυλάξει τα δασικά οικοσυστήματα από κάθε είδους πίεση που μπορεί να ασκηθεί σε αυτά από τη χρησιμοποίηση κακών και αναποτελεσματικών εργαλείων (η διεθνής βιβλιογραφία βρίθει επιστημονικά τεκμηριωμένων στοιχείων και παραδειγμάτων) που θα υπονομεύουν ευθέως την αειφορική ανάπτυξη των οικοσυστημάτων αυτών.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 15:05 | Μανόλια Βουγιούκαλου

    Η θήρα επιχειρείται να αναγνωρισθεί στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και ενώ η δασική νομοθεσία αναγνωρίζει αποκλειστικά την άσκηση της θήρας ως αθλητική δραστηριότητα (άρθρο 251. Παρ.1 Δασικός Κώδικας). Η θήρα είναι μία μονάχα από τις αναρίθμητες ανθρώπινες δραστηριότητες στα δάση, η οποία μάλιστα προκαλεί σημαντική όχληση στα είδη αλλά και στους λοιπούς χρήστες των δασών, ενώ ρυπαίνει σημαντικά το φυσικό περιβάλλον με σκάγια (τα οποία περιλαμβάνουν τοξικές ουσίες όπως ο μόλυβδος) αλλά και πολυάριθμα πλαστικά φυσίγγια, πλαστικά ποτήρια φραπέ, αποτσίγαρα κλπ.

    Δεν προκύπτει από πουθενά ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, η οποία απαιτεί την απομάκρυνση αυτού από τη φύση (π.χ. χωροκατακτητικά ξενικά είδη ζώων ή/και φυτών) αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας. Τέτοιου είδους διαχείριση για να είναι επιτυχημένη απαιτεί αυστηρή μεθοδολογία και συστηματικότητα στην υλοποίησή της, κάτι το οποίο δεν είναι δυνατό αν αυτή αφεθεί στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα. Η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη διαχείριση της Ελληνικής φύσης και να μην εναποθέτει μέρος αυτής στα χέρια ομάδας ανθρώπων που ουσιαστικά εξασκούν ένα χόμπι.

    Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να αφαιρεθεί.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 15:51 | Θανάσης

    Να προστεθεί μια παράγραφος ότι στη χώρα μας, παρά τη δραματική μείωση του συνολικού αριθμού των κυνηγών και κυρίως των κυνηγετικών εξορμήσεων τη τελευταία δεκαετία, σε αντίθεση με την αύξηση του αριθμού των οικολογικών οργανώσεων σε μορφή ΜΚΟ, κατορθώσαμε να περιορίσουμε το ζωϊκο βασίλειο της φύσης, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ Η ΘΗΡΑ και δρουν αποκλειστικά οι ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ.

    ΑΝΤΙΘΕΤΑ, οι περιορισμοί της θήρας ΣΕ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ για ΘΗΡΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ, έφεραν την αύξηση των θηραμάτων. Οι λύκοι ως ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΕΙΔΟΣ, αφού έφαγαν τα πρόβατα, ξεκίνησαν να επιτίθενται σε οικόσιτα ζώα στα χωριά, έφτασαν στο ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ ΑΤΤΙΚΗΣ και τεμάχισαν μια Αγγλίδα τουρίστρια στη περιοχή της ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ. Τα αγριογούρουνα τριγυρνούν στα προάστεια των ΑΘΗΝΩΝ και της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

    Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ πλημμύρισε στα αγριογούρουνα και το τσακάλι της περιοχής εξαφανίσθηκε, παρά τη πολυετή ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ. Αντίθετα εμφανίσθηκαν τσακάλια στο ΣΧΙΣΤΟ και έφαγαν τις πέρδικες του καταφυγίου στο ΑΙΓΑΛΕΩ που πλέον δεν κελαηδούν όπως παλιά. Οι πεδινές πέρδικες ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, εξαφανίσθηκαν και αυτές.

    Εκεί που έλειψε και περιορίσθηκε το κυνήγι, φύτρωσε η απληστία του σύγχρονου αντικυνηγού που επιθυμεί όλα να αφεθούν στη τύχη τους, ως νοοτροπία αδιαφορίας και όχι υπευθυνότητας. Οι μοναδικές δράσεις των δήθεν νεο-οικολόγων – αντικυνηγών, έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των κονδυλίων της ΕΕ και ότι αυτό συνεπάγεται… Αντίθετα οι κυνηγοί χρηματοδοτούν τη θηροφυλακή, συλλαμβάνουν και αποστέλλουν σε δικαστήρια σε ετήσια βάση μεγάλο αριθμό οπλοφόρων/παρανόμων, ταίζουν τα θηράματα στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, εμπλουτίζουν τη πανίδα με νέα θηράματα και περιορίζουν στο ελάχιστο τις «τυχαίες» δασικές πυρκαγιές που προκαλούνται από τους αδαείς που ανακαλύπτουν το δάσος ΜΟΝΟ στους καλοκαιρινούς μήνες.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 14:38 | Γιώργος Σγούρος

    Η θήρα επιχειρείται να αναγνωρισθεί στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και ενώ η δασική νομοθεσία αναγνωρίζει αποκλειστικά την άσκηση της θήρας ως αθλητική δραστηριότητα (άρθρο 251. Παρ.1 Δασικός Κώδικας). Η θήρα είναι μία μονάχα από τις πολυάριθμες ανθρώπινες δραστηριότητες στα δάση, η οποία μάλιστα προκαλεί σημαντική όχληση στα είδη αλλά και στους λοιπούς χρήστες των δασών, ενώ συχνά ρυπαίνει σημαντικά το φυσικό περιβάλλον με σκάγια (τα οποία περιλαμβάνουν τοξικές ουσίες όπως ο μόλυβδος) αλλά και πολυάριθμα πλαστικά φυσίγγια.

    Σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει ο ρόλος της θήρας και του κυνηγού ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαχειριστή αντίστοιχα. Σε περίπτωση που υπάρξει τεκμηριωμένη ανάγκη βάσει εμπεριστατωμένων μελετών και έγκυρων δεδομένων για την πληθυσμιακή διαχείριση ενός είδους, αυτό αποτελεί μέριμνα της Πολιτείας και δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια των κυνηγών, οι οποίοι εξασκώντας ένα χόμπι κατά βούληση, εκμεταλλεύονται για αναψυχή και μόνον τα δασικά (και άλλα) οικοσυστήματα.

    Η περιβαλλοντική διαχείριση είναι ευθύνη και έργο της Πολιτείας και κανείς ιδιωτικός φορέας δεν μπορεί να υποκαταστήσει το ρόλο της, όσο καλά… εξοπλισμένος κι αν είναι. Είναι σφάλμα λογικής και ηθικά επιλήψιμο το πληρωμένο προνόμιο της άσκησης θήρας να βαφτίζεται σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, μια επιβαρυντική δραστηριότητα με φανατικούς υποστηρικτές αλλά και ακόμα περισσότερους πολέμιους.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 13:07 | Αναστάσιος Ξ

    Ρε παιδιά τα πράγματα είναι απλά. Η Θήρα είναι εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και όποιος δε το βλέπει απλά δεν ξέρει τι του γίνεται. 30 καταξιωμένοι επιστήμονες το υπογράφουν και αυτό είναι αρκετό. ΑΛΛΑ ακόμα και η Ελληνική Ορθολογική Εταιρία το δέχεται γράφοντας στις απόψεις της για το κύνήγι ότι:
    σελ 6 »Το κυνήγι είναι µία δραστηριότητα αναψυχής, καθώς έχει πάψει να αποτελεί πια τρόπο εξεύρεσης τροφής. Αυτό έχει σοβαρές πολιτικές και οικονοµικές προεκτάσεις: το κυνήγι αποτελεί σήµερα επιλογή διασκέδασης στην ύπαιθρο. Για το λόγο αυτό οι κυνηγοί µπορούν να παίξουν έναν σηµαντικό ρόλο για τη διασφάλιση της βιωσιµότητας της δραστηριότητάς τους.»
    σελ 7 »Θετικές επιπτώσεις από το κυνήγι µπορεί να προκύψουν έµµεσα από ενέργειες των Κυνηγετικών Οµοσπονδιών για την προστασία και φύλαξη των βιότοπων των πουλιών.»
    επίσης στη σελ 8 αναφέρει οτι:
    »Η Ορνιθολογική αναγνωρίζει ότι το κυνήγι είναι µία συµβατή δραστηριότητα εντός του δικτύου Natura 2000 και συγκεκριµένα εντός των Ζωνών Ειδικής Προστασίας,…. κτλ κτλ»
    Πηγή:http://files.ornithologiki.gr/docs/politiki/kinigi/Theseis%20gia%20to%20kinigi.pdf

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 13:48 | Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης Δωδεκανήσου

    Θεωρούμε ότι σε ένα Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας δεν επιτρέπεται να υπάρχουν αποκλεισμοί χρήσεων και χρηστών των δασών και των δασικών εκτάσεων. Αυτό αποτελεί απαράβατη προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας μακρόπνοης πολιτικής που αφορά σε έναν τόσο σημαντικό φυσικό πόρο.
    Συνεπώς η προσπάθεια, που γίνεται από ορισμένους, να αφαιρεθεί η πρόταση από το άρθρο 3 «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης», υπονομεύει την προσπάθεια δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης. Πόσο μάλλον όταν αυτή γίνεται χωρίς επιστημονικά επιχειρήματα και βασισμένη κυρίως σε συναισθηματισμούς.
    Η θήρα είναι μια καθ’ όλα νόμιμη και μάλιστα πολύ αυστηρά ρυθμισμένη, δραστηριότητα. Ρύθμιση η οποία βασίζεται στο ευρωπαϊκό δίκαιο, το οποίο εφαρμόζεται τόσο καλά στην περίπτωση της χώρας μας, που είναι από τις λίγες χώρες για την οποία δεν έχει υπάρξει καμία καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για θέματα περί θήρας.
    Πέραν αυτού όμως, η αναφορά στο νόμιμο κυνήγι ως μια λαίλαπα για τη βιοποικιλότητα είναι εκτός πραγματικότητας. Η θήρα στην Ελλάδα αφορά σε 6 είδη θηλαστικών (τα οποία δεν παρουσιάζουν όλα θηραματικό ενδιαφέρον) και σε ποσοστό μικρότερο του 7% των ειδών των πτηνών που έχουν καταγραφεί στη χώρα. Όλοι αυτοί οι θηραματικοί πληθυσμοί δεν κινδυνεύουν, όπως αποδεικνύεται κάθε έτος με ειδικές μελέτες που κατατίθενται στην Πολιτεία και στους αρμόδιους φορείς. Όσον αφορά στα υπόλοιπα, μη θηρευτικού ενδιαφέροντος, είδη, συχνά αναφέρεται γενικά ως εν δυνάμει απειλή για την επιβίωσή τους το κυνήγι, χωρίς όμως ποτέ να τεκμηριώνεται αυτό.
    Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί τη θήρα, ακριβώς αυτό που αναφέρει η παραπάνω επίμαχη φράση, ότι δηλαδή η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Αυτό μάλιστα δεν προέκυψε τυχαία, αλλά για να φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα εγκαινίασε το 2001 την Πρωτοβουλία για την Αειφόρο Θήρα, στην οποία συμμετείχαν, πέραν των κυνηγών, διεθνείς οικολογικές οργανώσεις και επιστημονικοί φορείς.
    Σημαντικό αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας ήταν το Έγγραφο Κατευθύνσεων για τη Θήρα βάσει της Οδηγίας για τα Πτηνά (2004). Το έγγραφο αυτό παρέχει σαφείς και πλήρεις κατευθύνσεις για το πώς τα κράτη μέλη πρέπει να εκφράζουν τις βασικές αρχές που θεσπίζει η Οδηγία για τα Πτηνά στα εθνικά τους μέτρα ρύθμισης της θήρας και μπορείτε να το βρείτε εδώ http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/hunting_guide_el.pdf
    Επίσης, η πρωτοβουλία έθεσε τα θεμέλια για διάλογο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συλλόγων για Κυνήγι και Διατήρηση (FACE) και της BirdLife International. Αυτό οδήγησε σε κοινή συμφωνία, το 2004, για την αναγνώριση της αξίας της Οδηγίας για τη διατήρηση των άγριων πτηνών (συμπεριλαμβανομένων των θηρεύσιμων ειδών) και των ενδιαιτημάτων τους σε ευνοϊκή κατάσταση διατήρησης, σε επίπεδο ΕΕ με την εφαρμογή της Οδηγίας να βασίζεται στις Ερμηνευτικές Κατευθύνσεις της Επιτροπής. Η Συμφωνία εδώ http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/agreement_translation_el.pdf
    Εν κατακλείδι, η θήρα αποτελεί και θα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και στην Ελλάδα οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν επίγνωση αυτής της διάστασης και το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους:
    • Είναι στελεχωμένες με άρτια εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό και παραγάγουν, σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς και πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα, σημαντικό επιστημονικό και διαχειριστικό έργο.
    • Έχουν ιδρύσει το σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής με καταγεγραμμένο σημαντικό έργο στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της άγριας ζωής.
    • Σε συνεργασία με τη Δασική Υπηρεσία προβαίνουν σε σημαντικά έργα βελτίωσης των βιοτόπων, από τα οποία δεν ευνοούνται μόνο τα θηραματικά είδη, αλλά το σύνολο της άγριας ζωής.
    Για την επιτυχία του Σχεδίου Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας, θεωρούμε αδιανόητο να αφαιρεθεί η συγκεκριμένη φράση, η οποία μάλιστα αναφέρει το αυτονόητο. Ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη είναι η συνεργασία και φυσικά η ρύθμιση όλων των χρήσεων στα δάση μας, κάτι που για τη θήρα ισχύει ήδη. Τα δάση δυστυχώς κινδυνεύουν από άλλες χρήσεις που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα, με στρεβλώσεις και ελπίζουμε μέσα από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία αυτές να διορθωθούν.

  • 5 Σεπτεμβρίου 2018, 12:43 | Παύλου Γιώργος

    Η δασοπονία κατά κανόνα αποτελεί έναν βασικό τομέα που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στο Α.Ε.Π. της χώρας πόσο μάλλον σήμερα που ο πληθυσμός της χώρας έχει υποστεί αλλαγές στο εισόδημά του από την οικονομική κρίση και επιστρέφει στην επαρχία για να απασχοληθεί στην ύπαιθρο.Η υλοτομία,η μελισσοκομία,η εκτροφή και βόσκηση των αιγοπροβάτων,οι ορεινές καλλιέργειες που δίνουν άριστα ποιοτικώς προ’ι’όντα,τα δασοτεχνικά έργα,το ΚΥΝΗΓΙ και πολλές ακόμα υπαίθριες δραστηριότητες είναι σαφώς υπόθεση μιας νέας «Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση» .Το ίδιο το κυνήγι,ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι των πολιτισμών και των παραδόσεων της Ευρωπα’ι’κής αγροτικής κοινωνίας.
    Η άποψή μου και η θέση μου είναι πως το ΚΥΝΗΓΙ ως δραστηριότητα,μπορεί να συμβάλει ενεργά προς την κατεύθυνση αυτή.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6