1. Το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, το οποίο ιδρύθηκε με το Π.Δ. 85/2012 (ΦΕΚ 141 Α’), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, έχει τις γενικές αρμοδιότητες και τη διάρθρωση των παρ.2 και 3 του παρόντος.
2. Αρμοδιότητες:
(α) Η χάραξη της ναυτιλιακής πολιτικής με σκοπό την προαγωγή και την προάσπιση όλων των κλάδων της εμπορικής ναυτιλίας και τη σύνδεσή της με την εθνική οικονομία, την ανάπτυξη της ναυτικής εκπαίδευσης και τη ναυτική εργασία, καθώς και η προστασία του φυσικού και θαλασσίου περιβάλλοντος, η σχεδίαση και εφαρμογή της ολοκληρωμένης νησιωτικής πολιτικής και η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας στη θάλασσα.
(β) Η χάραξη της λιμενικής πολιτικής, η εποπτεία των λιμενικών υποδομών κάθε λειτουργικής μορφής και η προαγωγή του εθνικού λιμενικού συστήματος ως παράγοντα ανάπτυξης της οικονομίας, των νησιών και της ναυτιλίας της χώρας.
(γ) Η εποπτεία της οργάνωσης, διοίκησης και λειτουργίας του Λιμενικού Σώματος.
3. Διάρθρωση:
(α) Στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, ανήκουν οι κεντρικές και περιφερειακές Υπηρεσίες του Υπουργείου, η Γενική Γραμματεία Ναυτιλιακών Επενδύσεων και Υποδομών, η οποία ιδρύεται δια του παρόντος και προέρχεται από την τροποποίηση και μετονομασία της Γενικής Γραμματείας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής, η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και το Λιμενικό Σώμα.
(β) Οι επιμέρους αρμοδιότητες και οργάνωση των ανωτέρω τμημάτων και μονάδων του Υπουργείου, θα καθορισθούν με προεδρικό διάταγμα, το οποίο εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ναυτιλίας και Αιγαίου. Στο άνω Π.Δ θα περιλαμβάνονται αναλυτικά οι ασκούμενες αρμοδιότητες των Υπηρεσιών του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, της Γενικής Γραμματείας Ναυτιλιακών Επενδύσεων και Υποδομών, της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και του Λιμενικού Σώματος. Με το ίδιο Π.Δ. δύνανται να ιδρύονται νέες διοικητικές μονάδες, να καταργούνται, να συγχωνεύονται και να μετονομάζονται οι ήδη υπάρχουσες και να ανακατανέμονται ή να μεταβάλλονται οι αρμοδιότητές τους, πλην των θεμάτων εσωτερικής οργάνωσης και λειτουργίας εκείνων που ρυθμίζονται διαφορετικά με το παρόν.
Με τον ίδιο Οργανισμό δύναται να προβλεφθεί η σύσταση Υπηρεσίας Ναυτικής Εκπαίδευσης, καθώς επίσης και Διεύθυνσης Tεχνικών Υπηρεσιών, με αρμοδιότητα της τελευταίας την εκπόνηση ή ανάθεση εκπόνησης μελετών και την κατασκευή των κτιριακών έργων που αφορούν στην ανέγερση, επέκταση, συντήρηση και βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων που ανήκουν στο Δημόσιο και στεγάζουν υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των Δημοσίων Σχολών Εμπορικού Ναυτικού σε όλη την Επικράτεια, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων. Στις σχετικές διατάξεις πρέπει οπωσδήποτε να ρυθμίζονται τα ειδικότερα ζητήματα που αφορούν στην οργανωτική διάρθρωση και τις αρμοδιότητες της Διεύθυνσης αυτής, τα αρμόδια όργανα για τη λήψη αποφάσεων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη λειτουργία αυτής.
(γ) Μόνιμοι Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος και πολιτικοί υπάλληλοι δύνανται να καλύπτουν οργανικές θέσεις του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, καθώς και των Γενικών Γραμματειών που ανήκουν σ’ αυτό, με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου κατόπιν εισήγησης του προϊσταμένου της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου.
Π Ο Υ Ε Ν
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΥΕΝ
Ανάμεσα στη γενικότερη «αναδιάταξη» του Δημόσιου Τομέα με τα μεσοπρόθεσμα, τις εφεδρείες, τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τις διαθεσιμότητες – απολύσεις, γίνεται και η διαβούλευση για την ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.
Η ομοσπονδία μας θεωρεί ότι οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται για τη Ναυτιλία είναι χρήσιμη αρκεί να υπάρχουν απαντήσεις σε κάποια κρίσιμα ερωτήματα βάσει των οποίων θα σηματοδοτηθούν και οι εξελίξεις γύρω από το νέο οργανόγραμμα των Υπηρεσιών του Υπουργείου
Άσκηση αρμοδιοτήτων :
Θα συνεχίσει το ΛΣ να ασκεί τις αρμοδιότητες του Κλάδου Ναυτιλιακής Πολιτικής ;
Σε ποια χώρα της Ευρώπης ένστολο προσωπικό συντονίζει την ανάπτυξη της ναυτιλίας και τη σύνδεση με την Εθνική Οικονομία, την παρακολούθηση θεμάτων μητρώων ναυτικών, ναυτικής εκπαίδευσης, ναυτικής εργασίας, επιθεώρησης πλοίων, θαλασσίων συγκοινωνιών;
Προσλήψεις – Στελέχωση :
Πως θα στελεχωθεί το ΥΝΑ ;
Γιατί αυτή η στασιμότητα στις προσλήψεις πολιτικού προσωπικού; Γιατί ενώ την τελευταία πενταετία έχουν συνταξιοδοτηθεί περισσότεροι από 100 Πολιτικοί Υπάλληλοι δεν προχωρούν οι εγκεκριμένες προσλήψεις από το ΑΣΕΠ;
¬Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων :
Τι είδους ρυθμιστική αρχή είναι όταν μεταφέρονται αρμοδιότητες από τη ΓΓΛΛΠ (Δημόσιο) «σε αυτοτελή Δημόσια Υπηρεσία με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, υπαγόμενη απευθείας στον Υπουργό Ναυτιλίας» διοικούμενη από συμβούλιο (δηλ. ΔΕΚΟ); Οι ρυθμιστικές αρχές που λειτουργούν δεν υπάγονται σε Υπουργό γι’ αυτό και είναι ανεξάρτητες.
Πλοηγική Υπηρεσία :
Τι θα κερδίσει το Ελληνικό Δημόσιο από την κατάργηση της πλοηγικής υπηρεσίας και τη μετατροπή της σε ΑΕ ;
Έχει ληφθεί μέριμνα για τους συνταξιούχους υπαλλήλους της πλοηγικής υπηρεσίας ;
Το Δ. Σ.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ τ. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ (ΠΣΥΥΕΝ)
ΣΧΟΛΙΑ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ & ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Αιφνιδιαστικά και μέσα στις μέρες των εορτών ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου έθεσε σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου για την ανασυγκρότηση του ΥΝΑ.
Όπως είναι γνωστό στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης έχουν συγκροτηθεί Ομάδες Αξιολόγησης για την ανασυγκρότηση όλων των Υπουργείων, των οποίων το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί τις τελευταίες μέρες του έτους. Κατά συνέπεια είναι απορίας άξια η σχετική βιασύνη του Υπουργού να προκαταβάλει με σχέδιο νόμου την έκθεση της αντίστοιχης Ομάδας Αξιολόγησης για το ΥΝΑ, και δημιουργεί εύλογους προβληματισμούς τόσο για το γενικότερο κυβερνητικό συντονισμό, όσο και για τη στόχευση των επιμέρους υπουργικών πρωτοβουλιών.
Πέραν του στοιχείου του αιφνιδιασμού, το εν λόγω σχέδιο νόμου πάσχει από ιδιαίτερη προχειρότητα, η οποία επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι αποσύρθηκε και επανακατατέθηκε τροποποιημένο σε πολλά άρθρα, χωρίς μάλιστα να παραταθεί αντίστοιχα ο χρόνος συμμετοχής στη διαδικασία της διαβούλευσης, όπως υπαγορεύουν οι αρχές της χρηστής διοίκησης.
Βεβαίως και στη δεύτερη έκδοσή του σχεδίου νόμου δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας, η οποία εξαντλείται στη στρατιωτικοποίηση της ναυτιλίας, ενάντια στην οποία έχει τοποθετηθεί το ΔΣ του ΠΣΥΥΕΝ με σχετική ανακοίνωσή του.
Υπηρεσίες όπως η ναυτική εκπαίδευση, η ναυτική εργασία, οι θαλάσσιες συγκοινωνίες, σύμφωνα με το άρθρο 6 υπάγονται σε στρατιωτική ιεραρχία, γεγονός μοναδικό σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, με ταυτόχρονη εμπλοκή μεγάλου αριθμού ένστολου προσωπικού σε θέματα διοικητικά, τα οποία θα έπρεπε να επιτελούν αποκλειστικά πολιτικοί υπάλληλοι, προκειμένου το ένστολο προσωπικό να ασχολείται με το κυρίως έργο του.
Η βιασύνη του Υπουργού είναι πρόδηλη και στην περίπτωση των ρυθμίσεων που αφορούν στην Πλοηγική Υπηρεσία, όπου προχωράει σε ένα αρχικό στάδιο ιδιωτικοποίησης της χωρίς προηγουμένως να έχει υπολογισθεί το τυχόν δημόσιο συμφέρον, χωρίς να έχει γίνει καμία μελέτη κόστους-οφέλους. Η άποψη μας είναι ότι ο Υπουργός σε πρώτη φάση κρατά σε δημόσιο έλεγχο το 51% για να πουληθεί αμέσως μετά, όπως έγινε με άλλους φορείς (ΔΕΗ,ΟΤΕ, ΟΣΕ), έχοντας ταυτόχρονα στερήσει από τους εργαζόμενους εργασιακά δικαιώματα. Το ΔΣ του ΠΣΥΥΕΝ έχει παραδώσει στο Γενικό Γραμματέα Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής τις θέσεις του για μια εκσυγχρονισμένη Δημόσια Πλοηγική Υπηρεσία μέσω της αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Σε ότι αφορά στο θέμα της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων, το νέο θεσμικό μόρφωμα που επιχειρείται δεν έχει σαφή και κατανοητά πλαίσια λειτουργίας, συγκεκριμένα δεν είναι σαφές αν θα αποτελεί Ανεξάρτητη Αρχή ή κάποιου άλλου είδους Δημόσια Υπηρεσία με ιδιαίτερο καθεστώς διοίκησης. Το μόνο που είναι σαφές είναι ότι προκειμένου να διαλυθεί η ΓΓΛΛΠ, εκχωρούνται οι αντίστοιχες αρμοδιότητες της χωρίς καμία αναφορά στον τρόπο συγκρότησής, λειτουργίας και στελέχωσης της νέας ρυθμιστικής αρχής. Ταυτόχρονα το Ελληνικό Δημόσιο επιβαρύνεται, κατά περίπτωση με τη χρηματοδότηση της ΡΑΛ, με ποσοστό μέχρι και 15% επί του Τακτικού Προϋπολογισμού του Υπουργείου, πόσο πολύ μεγαλύτερο από αυτό που απαιτείται για την παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών από τις αντίστοιχες υπηρεσίες της ΓΓΛΛΠ. Συνεπώς αυτό το οποίο προωθείται με το σχέδιο νόμου είναι δημιουργία μιας ακόμη Ανεξάρτητης Αρχής στη χώρα, χωρίς σαφές πλαίσιο λειτουργίας και μεγάλο κόστος λειτουργίας σε εποχή οικονομικής κρίσης, περικοπών και απολύσεων.
Με το άρθρο 48 «Ρυθμίσεις για τη Ν.Ζ.Π.» αντί για τη συγκρότηση μιας Δημόσιας Υπηρεσίας με αρμοδιότητα τη ναυπηγοεπισκευαστική δραστηριότητα γίνονται αναφορές σε συμβουλευτική επιτροπή αρμοδίων που θα κάνουν προτάσεις κ.τ.λ., ενώ ταυτόχρονα προβλέπεται Κανονισμός Λειτουργίας της ΝΖΠ ύστερα από πρόταση του αρμόδιου φορέα διαχείρισης, χωρίς να προσδιορίζεται ποιος είναι αυτός ο φορέας, ο οποίος κατά την άποψη μας πρέπει να είναι μια Διεύθυνση του ΥΝΑ.
Το σχέδιο νόμου του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου δόθηκε σε διαβούλευση με προχειρότητα και βιασύνη και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί σχέδιο νόμου ανασυγκρότησης του ΥΝΑ, αλλά στην πραγματικότητα φέρνει στην επιφάνεια μοντέλα που αφορούν το διοικητικό φορέα της ναυτιλίας της δεκαετίας του ΄60, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και καινοτόμες προτάσεις (π.χ. υπηρεσίες frond desk), χωρίς καμία προοπτική για μια σύγχρονη δημόσια διοίκηση.
Ζητούμε από τον Υπουργό την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και την εκ νέου κατάρτισή του με βάση τις μέχρι σήμερα προτάσεις και τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων.
Για το ΔΣ ΠΣΥΥΕΝ
Ο Πρόεδρος Σπύρος Στρομπούλας, Η Γενική Γραμματέας Ζωή Πεντότη
Υ.Γ. Το άρθρο 4 που αφορά σε Χορηγίες ιδιωτών προς το Υπουργείο, δεν σχολιάζεται για λόγους σοβαρότητας.
Το θέμα εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης της ελληνικής δημόσιας ναυτιλιακής διοίκησης μέσω της αναδιάρθρωσης των Υπηρεσιών του ΥΝΑ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σε καμία περίπτωση συντεχνιακά.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε να αρνηθεί ότι τουλάχιστον μέχρι σήμερα η πλειοψηφία των αρμοδιοτήτων της ναυτιλιακής διοίκησης στην Ελλάδα βρίσκονταν υπό καθεστώς στρατιωτικής κηδεμονίας και διαχείρισης από το Λιμενικό Σώμα. Είναι γεγονός ότι σε ένα τέτοιο στρατιωτικά ιεραρχημένο μοντέλο διοίκησης, όπως συμβαίνει σε όλα τα αντίστοιχα, οι αποφάσεις παίρνονται με κάθετο τρόπο, ξεκινώντας από την ηγεσία (εκάστοτε αρχηγός του λιμενικού) και καταλήγοντας σε αυτή. Και φυσικά, ενώ το μοντέλο αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο για στρατιωτικές, αστυνομικές ή εν γένει επιχειρησιακές δραστηριότητες, όπου απαιτείται απόλυτη πειθαρχία και συγκεντρωτισμός των αποφάσεων, στην περίπτωση που αυτό εφαρμόζεται σε πολιτικές, οικονομικές, αναπτυξιακές δραστηριότητες της ναυτιλίας, αποδεικνύεται μάλλον αναποτελεσματικό αλλά και παθογόνο. Νομοτελειακά λοιπόν αναπτύχθηκαν ισχυρά δεσμά διαπλοκής μεταξύ υψηλόβαθμων στελεχών του λιμενικού σώματος και των εφοπλιστικών συμφερόντων της χώρας. Μάλιστα ακόμη και σήμερα σε εποχή κρίσης κάποιοι στην ηγεσία του Λ.Σ. συνεχίζουν να ενισχύουν με μη ανταποδοτικές εισφορές και τέλη σε εισιτήρια, πιστοποιητικά, ακόμη και στην θεώρηση γνωσίων αντιγράφων, που πληρώνουν οι φορολογούμενοι (π.χ. υπέρ ΕΚΟΕΜΝ, ΕΛΟΑΝ, ΜΤΝ κλπ.), προκειμένου τα υψηλόβαθμα κυρίως στελέχη του Λιμενικού Σώματος να εξακολουθούν να παίρνουν ιδιαίτερα υψηλά εφάπαξ (της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) και παχυλές συντάξεις.
Είναι η ίδια η δομή του συστήματος που έχει ευνουχίσει κάθε προσπάθεια άρθρωσης διαφορετικών απόψεων ή αντιθέσεων των στελεχών του ή ανάληψης πρωτοβουλιών και ανάδειξης καινοτομιών στη ναυτιλιακή διοίκηση. Το σύστημα άλλωστε προαγωγής τους στις βαθμίδες διοίκησης, ακόμα και όταν λειτουργεί αξιοκρατικά, βασίζεται στην αναχρονιστική στείρα αξιολόγηση της αρχαιότητας (σύμφωνα με το βαθμό), ανεξάρτητα από τις πραγματικές ικανότητες, τυπικά προσόντα, γνώσεις και εξειδίκευση που απαιτούνται για τη θέση που καταλαμβάνεται.
Ας αναρωτηθεί κανείς ποια είναι μέχρι σήμερα τα επιτεύγματα, η ανάπτυξη και οι προοπτική τομέων όπως η ναυτιλιακή, λιμενική και οικονομική πολιτική, η ναυτική εκπαίδευση και εργασία, η διεθνής συμμετοχή σε οργανισμούς, η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και η προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, οι νέες τεχνολογίες κλπ. υπό τη διαχείριση και ευθύνη του λιμενικού σώματος για ολόκληρες δεκαετίες. Σε ποιους άλλους τομείς της ελληνικής δημόσιας διοίκησης υπάρχει στρατιωτική λειτουργική δομή σε παρόμοιους αναπτυξιακούς οικονομικούς τομείς όπως αυτός της ναυτιλίας; Μήπως υπάρχει η ανάγκη αναθεώρησης της δημόσιας διοίκησης ώστε να επανασυσταθεί η ΜΟΜΑ του ελληνικού στρατού για τα δημόσια έργα ή ακόμη και το τηλεοπτικό κανάλι της ΥΕΝΕΔ; Πόσα και ποια ευρωπαϊκά κράτη ασκούν ναυτιλιακή πολιτική και διοίκηση μέσω ένστολων σωμάτων;
Διευκρινίζεται, πως κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, ότι δεν υπάρχουν ικανά, έμπειρα και με υψηλή τεχνογνωσία στελέχη του λιμενικού σώματος με αξιόλογα τυπικά προσόντα, χωρίς βέβαια να έχει ιδιαίτερη σημασία ότι προσλήφθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ ή πανελληνίων εξετάσεων (σε αντίθεση με το υπόλοιπο δημόσιο και όλα βέβαια τα υπόλοιπα στρατιωτικά σώματα και σώματα ασφαλείας).
Άλλωστε στο σύνολο των περίπου 7500 στελεχών του λιμενικού δεν ξεπερνούν τους περίπου 450 οι αξιωματικοί υπαξιωματικοί και λιμενοφύλακες που υπηρετούν σε κεντρικές Υπηρεσίες σχετικές με τη ναυτιλία, δηλ. όχι πάνω από το 6 %!!! του δυναμικού του λιμενικού σώματος. Η τεχνογνωσία δε, που αποκτάται κατά την ολιγοετή κατά κανόνα υπηρεσία τους σε μία θέση ευθύνης, πολλές φορές κατασπαταλάται με τη μη ορθολογική και ρουσφετολογική διαχείρισή τους κατά τις μεταθέσεις τους ανά την Ελλάδα σε ετερόκλητες υπηρεσίες καθώς και κατά τη διεκπεραίωση δευτερευόντων καθηκόντων μέτρων τάξης και συμμετοχής σε παρελάσεις. Και ας μην λησμονούμε ότι τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος αμείβονται με ειδικά μισθολόγια και χαίρουν μειωμένης απαιτούμενης υπηρεσίας πριν συνταξιοδοτηθούν (τουλάχιστον 10 έτη λιγότερα από τους δημοσίους υπαλλήλους) επειδή είναι ένστολοι και θεωρούνται ότι απασχολούνται σε αντίστοιχα στρατιωτικά αστυνομικά καθήκοντα. Κοστίζουν λοιπόν στον ελληνικό λαό τουλάχιστον 10 χρόνια παραπάνω από τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους συνταξιοδοτικό κόστος και δικαίως εφόσον επιτελούν το δύσκολο και επικίνδυνο στρατιωτικό αστυνομικό τους καθήκον και μάλιστα σε μία εποχή όπου το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης διά θαλάσσης είναι ιδιαίτερα έντονο. Όταν όμως «αναλώνονται» σε καθήκοντα που κανονικά αφορούν σε πολιτικό προσωπικό τότε δεν μιλάμε για σπατάλη αλλά για σκανδαλώδη διαπλοκή και συναλλαγή.
Αποτελεί όμως και υποχρέωση απέναντι σε όλους αυτούς που τίμησαν και τιμούν τη στολή τους προσφέροντας καθημερινά στα πεδία επιχειρησιακής δράσης, να επισημανθεί ότι όταν η ίδια στολή χρησιμοποιείται για άσκηση έργου στο οποίο δεν προσδίδει κάποια πρόσθετη αξία όπως οι υπηρεσίες της ναυτιλιακής διοίκησης και πολιτικής ή ακόμη και όταν χρησιμοποιείται για δόλιους σκοπούς, τότε απαξιώνεται με τρόπο προσβλητικό για τους «πραγματικούς» αξιωματικούς και την ιστορία του λιμενικού σώματος.
Οι συνεχείς άλλωστε αναφορές από κάποιους στην αναγκαιότητα ιστορικής συνέχειας του «πολυσχιδούς» ρόλου του λιμενικού σώματος (επιτέλους άλλες οι ανάγκες του κράτους το 1919 και άλλες τον 21ο αιώνα) με το επιχείρημα περί εξαιρετικής συμβολής του λιμενικού σώματος στο ελληνικό ναυτιλιακό «θαύμα» ξεπερνά τα όρια του αστείου αποτελώντας μάλλον ύβρη έναντι του ελληνικού εφοπλιστικού δαιμονίου και ναυτιλιακής επιχειρηματικότητας που ουδέποτε άλλωστε στηρίχθηκαν στις πλάτες του ελληνικού κράτους, πόσο μάλλον της διοικητικής γραφειοκρατίας του.
Αναφορικά δε με την κριτική των λεγόμενων «πειραματισμών» των τελευταίων ετών η αλήθεια είναι ότι ουσιαστικά εξαντλήθηκαν σε απλές αλλαγές του ονόματος του Υπουργείου, ενώ δεν προωθήθηκε καμία απολύτως οργανωτική αλλαγή ή αλλαγή στη στελέχωσή του (το Υπουργείο εξακολούθησε όλο το προηγούμενο διάστημα και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να λειτουργεί με τον Οργανισμό του 1999) με εξαίρεση την ίδρυση του Αρχηγείου ΛΣ-ΕΛΑΚΤ που παρότι ήταν στη σωστή κατεύθυνση και αυτό μέσω του προτεινόμενου σχεδίου νόμου οδεύει προς διάλυση.
Το ζητούμενο σήμερα είναι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας ναυτιλιακής διοίκησης προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και ανάπτυξης, της κοινωνίας και της χώρας. Σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί μονόδρομο η υπαγωγή όλων των αρμοδιοτήτων της ναυτιλιακής διοίκησης και πολιτικής υπό ενιαίο φορέα, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, με προϋπόθεση τη σύγχρονη, μινιμαλιστική, ορθολογική και ευέλικτη οργάνωσή του με ταυτόχρονη μείωση των λειτουργικών και οργανωτικών δαπανών προηγούμενων αναχρονιστικών δομών και κυρίως με τη συμμετοχή όλων των στελεχών που μπορούν να προσφέρουν, με τρόπο διαφανή ισότιμο και αξιοκρατικό. Κάθε άλλη επιλογή προς διατήρηση αναχρονιστικών δομών ή ακόμη η περαιτέρω ολίσθησή τους, όπως λόγου χάριν η κυοφορούμενη υπαγωγή των σημαντικότερων αρμοδιοτήτων της ναυτιλίας σε στρατιωτική δομή, στο πλαίσιο υποταγής σε συντεταγμένα και κατεστημένα μεμονωμένα οικονομικά και συντεχνιακά συμφέροντα, υπονομεύει κάθε προοπτική ανάπτυξης της ελληνικής ναυτιλίας, με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία, την κοινωνία και τα εθνικά συμφέροντα.
Επί του Σχεδίου Νόμου: «Ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας & Αιγαίου και άλλες διατάξεις» έχουμε να παραθέσουμε τις παρακάτω προτάσεις, παρατηρήσεις και απόψεις:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ & ΑΙΓΑΙΟΥ.
άρθρο 1: από τις αρμοδιότητες του ΥΝΑ απουσιάζει παντελώς οποιαδήποτε αναφορά στις θαλάσσιες μεταφορές (!)
απουσιάζει επίσης η «Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική», στην οποία, πρόσφατα συμφώνησαν τα 27 Κράτη-Μέλη, με τη «Διακήρυξη της Λεμεσού» επί Κυπριακής Προεδρίας της Ε.Ε.
τα ένστολα στελέχη του Λ.Σ. θα καλύπτουν όλες τις οργανικές θέσεις του ΥΝΑ και των Γενικών Γραμματειών του? θα έχουν άποψη και θα λαμβάνουν αποφάσεις για οικονομικά – επιχειρηματικά θέματα ή θα περιορίζονται μόνο στα θέματα αστυνόμευσης, ασφάλειας ναυσιπλοΐας και ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων?
άρθρο 3: το να ζητάει, οι εποπτευόμενοι φορείς να υποβάλλουν στον Υπουργό, και όχι σε άλλη Υπηρεσία του ΥΝΑ, μέχρι τις 31/1, τον απολογισμό δράσης τους για το προηγούμενο έτος είναι ασφυκτικό και ανεδαφικό, αφού ούτε τις οικονομικές καταστάσεις δεν θα έχουν κλείσει μέχρι τότε (σε άλλες περιπτώσεις στο ίδιο Σχέδιο Νόμου δίδεται προθεσμία μέχρι 31/3)
άρθρο 4: Χορηγίες στο ΥΝΑ (!) πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι δεν θα «προβάλλεται» ή θα χρηματοδοτείται έμμεσα το έργο του εκάστοτε Υπουργού ή άλλων πολιτικών προσώπων? πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξουν άμεσες ή έμμεσες εξαρτήσεις? τί θα συμβεί αν κάποιος υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, αφού είναι εθελοντική η χορηγία? θα δημοσιεύεται η σύμβαση χορηγίας στο διαδίκτυο?
αντί να φορολογηθούν – έστω με μικρό ποσοστό – οι εφοπλιστές, πράγμα που γίνεται σε οποιαδήποτε οργανωμένη κοινωνία, τους δίνεται η δυνατότητα να «συνεισφέρουν» κατά το δοκούν …!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ
άρθρο 5: Το Λ.Σ. δεν πρέπει να εμπλέκεται σε όλες τις αρμοδιότητες του ΥΝΑ και αυτό πρέπει να κατοχυρωθεί θεσμικά.
τα στελέχη του Λ.Σ. πρέπει να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνον με τα θέματα για τα οποία εκπαιδεύτηκαν ως στρατιωτικό προσωπικό.
άρθρο 6: Γιατί αναλαμβάνει το Λ.Σ. τη γενική αστυνόμευση και όχι την ειδική? σε τι διαφέρουν αυτά?
όταν λέει ότι η αποστολή του Λ.Σ. είναι η έρευνα στη θάλασσα τί εννοεί?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΝΑΥΣΙΠΛΟΪΑΣ
άρθρο 11: τί χρειάζεται η Συντονιστική Αρχή Λιμένων? αν πρόκειται για Συντονιστική Αρχή Λιμενικών Εγκαταστάσεων εντός του ίδιου Λιμένα είναι σωστό, αλλά τότε ο φορέας αυτός καλύπτεται από την ύπαρξη της Αρχής Ασφάλειας Λιμένα.
σε τί θα συντονιστούν οι αρχές ασφαλείας γεωγραφικά απομακρυσμένων μεταξύ τους λιμανιών? (π.χ. των λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης)
σε τί θα επικουρεί η ΓΓΝΕΥ τους φορείς των λιμένων για θέματα ασφάλειας?
οι υπεύθυνοι ασφαλείας των λιμένων θα «… συμμετέχουν στις συνεδριάσεις της Αρχής μόνο για θέματα του συγκεκριμένου λιμένα …». αφού είναι Αρχή Ασφάλειας συγκεκριμένου Λιμένα γιατί κινδυνεύουν να απασχοληθούν με θέματα ασφάλειας άλλου λιμένα?
γιατί όσα ΣΑΛΕ δεν έχουν καταρτισθεί θα πραγματοποιούνται με ευθύνη της ΓΓΝΕΥ και όχι της ΔΕΔΑΠΛΕ? αφού μετά στη ΔΕΔΑΠΛΕ θα υποβληθεί για έγκριση.
είναι εφικτό εντός τριμήνου από την έγκρισή τους να υλοποιηθούν τα προβλεπόμενα στα ΣΑΛΕ? γιατί τίθενται νομοθετικά προθεσμίες που εκ των προτέρων όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να τηρηθούν, ή τίθενται υποχρεώσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν τα χρήματα για να υλοποιηθούν.
γιατί δεν αναφέρεται ρητά η λέξη «φύλαξη» στο έργο των ιδιωτικών εταιρειών παροχής υπηρεσιών ασφάλειας?
παρ. 7: τελικά ποιός εκπονεί μελέτες? η ΓΓΝΕΥ, η ΔΕΔΑΠΛΕ, η Αρχή Ασφάλειας Λιμένα? η Ενιαία Αρμόδια Αρχή εκπονεί και αυτή μελέτες ή και καταρτίζει ΣΑΛΕ?
υπήρχε περίπτωση το ΣΑΛΕ να έχει εγκριθεί από τη ΔΕΔΑΠΛΕ και να προσκρούει στον Κανονισμό? ποιον Κανονισμό εννοεί?
γιατί απαιτείται η γνώμη της ΓΓΝΕΥ για την έγκριση των ΣΑΛΕ?
παρ. 8: για κάθε επίπεδο ασφάλειας τα ΣΑΛΕ προσδιορίζουν: διαδικασίες, μέτρα και ενέργειες. γιατί δεν προσδιορίζουν και τα μέσα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν, ή τα είδη των μέσων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν? τί γίνεται αν αυτά δεν υπάρχουν? τί γίνεται αν δεν λειτουργούν? τί γίνεται αν έχουν αλλάξει γιατί π.χ. προόδευσε η τεχνολογία?
παρ. 11: «αα) …. οι προϋποθέσεις που δικαιολογούσαν την έκδοση της σχετικής απόφασης (αναστολής λειτουργίας) έχουν εκλείψει …» είναι λάθος Ελληνικά: τα προβλήματα ή τα εμπόδια ίσως είναι το σωστό.
παρ. 12: ποιό Ελληνικό λιμάνι έχει άδεια λειτουργίας, την οποία μπορεί να αναστείλει η αρμόδια Αρχή? γιατί ρυθμίζονται νομοθετικά πράγματα που δεν υφίστανται, ή είναι αδύνατο να εφαρμοσθούν? στην πράξη μπορεί να σταματήσει η αποεπιβίβαση επιβατών γιατί ανεστάλη η άδεια λειτουργίας του λιμένα?
άρθρο 13: πρέπει να προστεθεί για τους ιδιώτες και η επαγγελματική δραστηριότητα.
πρέπει επίσης να μην αφορά μόνο την κατηγορία του πλοίου, αλλά και την ιδιοκτησία ή τη διαχείριση του πλοίου (φυσικό ή νομικό πρόσωπο).
παρ. 5: γιατί δεν γίνεται κάτι ανάλογο και για ελεγκτές ασφάλειας λιμενικών εγκαταστάσεων? γιατί πρέπει να φοβόμαστε και να περιμένουμε ελέγχους μόνον από κλιμάκια της Ε.Ε.?
παρ. 6: οι επιθεωρητές μπορεί να είναι και ιδιώτες? ποιός δίδει πιστοποίηση γι’ αυτούς? το στέλεχος του Λ.Σ. θα πρέπει να είναι Επιθεωρητής – Ελεγκτής, ενώ ο ιδιώτης θα είναι Επιθεωρητής – Σύμβουλος – Εκτιμητής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’: ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
άρθρο 18: ποιός παρακολουθεί το Μητρώο Ενεργών Ναυτικών, με ποιες διασφαλίσεις, γιατί δεν διασυνδέεται με τον ΟΑΕΔ? θα συνδέεται με το Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας? θα συνδέεται και με το Γραφείο Σταδιοδρομίας για τους απόφοιτους των ΑΕΝ? Γιατί θα πρέπει να λειτουργούν αποσπασματικά όλα αυτά και δεν οργανώνονται – συντονίζονται καλύτερα?
άρθρο 24: η υποχρέωση για φύλακες αγορά πλοία που ευρίσκονται σε Ελληνικά ύδατα και λιμάνια, ή και εκτός Ελλάδος?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
άρθρο 27: μόνο με απόφαση του ΥΝΑ εγκρίνεται η εγκατάσταση αλλοδαπών επιχειρήσεων? το Υπουργείο Οικονομικών δεν πρέπει να έχει άποψη?
η ανανέωση της άδειας από ποιόν θα γίνεται?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
άρθρο 28: αν η Γενική Γραμματεία Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής έχει αρμοδιότητα στην ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανάπτυξη των νησιών, τότε σε τί διαφέρει (αυτός ο ρόλος) και τί χρειάζεται η Γενική Γραμματεία Ναυτιλιακών Επενδύσεων & Υποδομών?
άρθρο 29: Ο ΓΓΝΕΥ γιατί δεν μπορεί να συμμετέχει, έστω, στο Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής?
τα πρακτικά του ΣΥ.ΝΗ.ΠΟ. θα δημοσιοποιούνται?
αφού όλα τα μέλη του ΣΥ.ΝΗ.ΠΟ. είναι ΣΥ.ΝΗ.ΠΟ. ex officio για ποιά θητεία μιλάμε? θα προσέρχεται όποιος έχει ρητή εξουσιοδότηση εκπροσώπησης σε ισχύ από τον φορέα του. αλλιώς, με την κινητικότητα στελεχών που επικρατεί, θα πρέπει να επανεκδίδονται συχνά Υπουργικές αποφάσεις νέας συγκρότησης.
άρθρο 30: αφού χρειάζεται ως σύμβουλος το Ερευνητικό Ινστιτούτο Νησιωτικής Πολιτικής, τότε τα Επιμελητήρια τί ρόλο έχουν? μήπως πρέπει να ιδρυθεί Νησιωτικό Επιμελητήριο?
γιατί δεν ιδρύεται και Ινστιτούτο Λιμενικής Πολιτικής?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑΣ
άρθρο 31: παρ. 13: η υποχρέωση του μεταφορέα για ενημέρωση σε περιπτώσεις ματαίωσης – ακύρωσης, αλλαγής ή καθυστέρησης δρομολογίου να γνωστοποιείται και στο τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης επιβατών του Λιμένα (call center), εφόσον υπάρχει.
άρθρο 33: ποιός εγγυάται ότι η επίταξη πλοίων δεν θα χρησιμοποιηθεί για τη μετακύλιση των υποχρεώσεων των πτωχευμένων ή «έντεχνα» αδυνατούντων ναυτιλιακών εταιρειών στον κρατικό προϋπολογισμό?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
άρθρο 36: το όλο «κατασκεύασμα» πρέπει να είχε άλλη πιο συνεκτική μορφή και υπέστη άτσαλες και αυθαίρετες περικοπές, τροποποιήσεις, συρραφές κ.λ.π.
και για τους γνωρίζοντες φαίνεται ότι το έχουν κακοποιήσει, για μία φορά ακόμη, στελέχη του Λ.Σ., τα οποία φοβούνται μήπως απολέσουν την εξουσία τους μέσα στα λιμάνια.
εμφανίζεται να αγνοεί ρυθμίσεις της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιρειών, περί εταιρειών εισηγμένων σε χρηματιστηριακή αγορά και περί εταιρικής διακυβέρνησης.
Εφόσον γίνει δεκτή η Ευρωπαϊκή εμπειρία και η ορολογία που υπάρχει και στα λιμάνια της Ευρώπης (authority) τότε πρέπει να ονομάζεται π.χ. ΑΡΧΗ ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (αλλά αυτό είπαμε το φοβούνται και δεν το θέλουν οι Λιμενικοί).
Είναι σημαντικό να υφίσταται ένας φορέας διαχείρισης και εκμετάλλευσης σε κάθε λιμενικό συγκρότημα, διαφορετικά θα υπάρξει πολυδιάσπαση, αλληλοεπικάλυψη και σύγχυση αρμοδιοτήτων και ευθυνών με συνέπεια να μην υπάρχει ενιαίος προγραμματισμός και συντονισμός, καθώς και κοινή δράση και ωφέλεια.
το «Δίκτυο» είναι, αν μη τι άλλο, ατυχής φράση για ενοποίηση ή συγχώνευση ανώνυμων εταιρειών.
Εφόσον γίνεται λόγος για μητρική και θυγατρικές ίσως θα έπρεπε να ονομάζεται π.χ. ΟΜΙΛΟΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ.
εφόσον γίνεται λόγος για γεωγραφική συνένωση λιμανιών θα μπορούσε να ονομάζεται π.χ. ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ.
Θα είναι συνένωση σε μία νέα εταιρεία ή θα είναι συγχώνευση δι’ απορροφήσεως? θα γίνει με μετονομασία της απορροφησάσης και κλείσιμο των απορροφούμενων?
Γνώμη μου είναι ότι τα υπόλοιπα λιμάνια του κάθε λιμενικού συγκροτήματος δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν ως θυγατρικές, διότι έτσι δεν θα ωφεληθούν από τις συνέργειες που θα προκύψουν από τον «λιμενικό Καλλικράτη».
και οι συνέργειες είναι πάρα πολλές: επιχειρησιακές, λειτουργικές, οικονομικές, προμηθειών, έργων, σ.σ.ε. και προσλήψεων – μετακινήσεων προσωπικού κ.λ.π.
θα μπορούν κάλλιστα να λειτουργούν σαν ξεχωριστοί τομείς δράσης ή σαν ξεχωριστές Γενικές Διευθύνσεις υπό τη σκέπη της ίδιας όμως ενιαίας Εταιρείας – ομπρέλας.
από τη στιγμή που κάθε μετοχή των μικρών λιμένων αυξάνει το μ.κ. της μητρικής θα πρέπει να μην υφίστανται ως θυγατρικές, δηλαδή ως ξεχωριστές οικονομικές οντότητες.
Θεωρώ πάντως ότι τα πρακτικά θέματα μετατροπής των λιμενικών συγκροτημάτων σε Ομίλους – Ανώνυμες Εταιρείες πρέπει να επανεξεταστούν.
παρ. 7: το να υποχρεωθεί να δημιουργήσει κάθε λιμενικό συγκρότημα (και όχι πλέον Οργανισμός) Γενική Διεύθυνση Αξιοποίησης και Ανάπτυξης, η οποία θα παρέχει επιχειρησιακή και τεχνική υποστήριξη κατευθείαν στον Υπουργό Ναυτιλίας, μόνον η Ελληνική «ατσιδοσύνη» των στελεχών του Λ.Σ. θα μπορούσε να εφεύρει και να εκθέτει έτσι πρόσωπα και καταστάσεις που δεν «αντέχουν» οργανωμένες ανώνυμες εταιρίες, που έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, με στρατηγικά και επιχειρησιακά σχέδια.
Που είναι η ΓΓΝΕΥ και η ΡΑΛ σε όλα αυτά? παρακάμπτονται?
μήπως θέλει ο Υπουργός Ναυτιλίας να επιλέγει και τα πρόσωπα που θα στελεχώνουν τις Γενικές Διευθύνσεις Αξιοποίησης και Ανάπτυξης κάθε εταιρείας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο?
μήπως θέλει ο Υπουργός Ναυτιλίας να παραγγέλλει και τα πορίσματα των εκθέσεων και τα συμπεράσματα των μελετών που θα εκπονεί η Γενική Διεύθυνση Αξιοποίησης και Ανάπτυξης?
διότι τι είδους τεχνική επεξεργασία και «περαιτέρω εξειδίκευση της κυβερνητικής πολιτικής» θα κάνει η Γενική Διεύθυνση Αξιοποίησης και Ανάπτυξης κάθε εταιρείας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο και μάλιστα σε συνεργασία με τη Ρ.Α.Λ.? άραγε θα δίνει λόγο στη διοίκηση της εταιρείας της ή θα αυτονομηθεί πλήρως με τις «πλάτες» του Υπουργού Ναυτιλίας?
για ποιά εποπτεία του ΥΝΑ στους φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης των λιμένων μιλάμε?
και καλά τεχνική υποστήριξη, αλλά το «επιχειρησιακή» πως δικαιολογείται? μήπως εννοείται επιχειρηματική ή συμβουλευτική?
τα περί σύστασης και αρμοδιοτήτων της ΓΔΑΑ δείχνουν την προχειρότητα ή το συμβιβασμό παραγοντίστικων συμφερόντων σε όλο τους το μεγαλείο!
άρθρο 37: η ανάπτυξη του Περιφερειακού Λιμενικού Συστήματος παραπέμπεται στις καλένδες.
άρθρο 38: οι ρυθμιστικές αρχές είναι ανεξάρτητες αρχές και δεν υπάγονται σε Υπουργούς και Κυβερνήσεις. Διαφορετικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης, φερεγγυότητας και αξιοπιστίας. Τα μέλη της θα πρέπει να εγκρίνονται από τη Βουλή.
άρθρο 39: στην ΕΣΑΛ θα πρέπει να μετέχει και εκπρόσωπος της εκάστοτε Περιφέρειας ή/και του Δήμου, στην οποία υπάρχει η λιμενική περιοχή της οποίας εγκρίνονται έργα της.
δεν γίνεται να εγκρίνονται λιμενικά έργα κύρια ή βοηθητικά χωρίς τη σύμφωνη γνώμη ή τη συναίνεση ή, μην τι άλλο, χωρίς την έγκαιρη ενημέρωση και προετοιμασία της Αυτοδιοίκησης.
άρθρο 40: οι θυγατρικές των λιμενικών συγκροτημάτων θα έχουν δικό τους master plan που θα υποβάλλουν για έγκριση ή θα το εντάξουν στο αντίστοιχο της μητρικής? (άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να υφίστανται θυγατρικές)
είναι υποκριτικό και αντιφατικό να τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ένα έργο που καλείται να εγκρίνει η ΓΓΝΕΥ ή η ΕΣΑΛ και μάλιστα μόνον για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις από τη στιγμή που δεν ζητείται η υπεύθυνη γνώμη της Περιφέρειας ή του Δήμου όπου εντάσσεται το έργο, καθώς επίσης από τη στιγμή που θα έχουν εκπονηθεί η μελέτη ΠΠΕΑ και η μελέτη ΕΠΟ.
είναι επικίνδυνο και ύποπτο να δίδεται η δυνατότητα ο παραχωρησιούχος να υποβάλει αίτηση έκδοσης άδειας εκτέλεσης έργου κατευθείαν στην ΕΣΑΛ και όχι να ζητάει την έγκριση πρώτα, ή εν αγνοία, του φορέα διαχείρισης.
άρθρο 41: (υπάρχουν λάθη στην αρίθμηση των άρθρων που επικαλείται)
(υπάρχουν και φραστικές ελλείψεις: «… στις απαιτούμενες ενέργειες (?)…»)
Πρέπει να ξεκαθαριστεί και διευκρινιστεί επιτέλους ποιές είναι οι εμπορικές και οι μη εμπορικές δραστηριότητες ενός λιμένα.
Ως Αναθέτουσα Αρχή κάθε διαγωνισμού για επιλογή ιδιώτη επενδυτή πρέπει να είναι το Δ.Σ. του φορέα διαχείρισης και εκμετάλλευσης του λιμένα.
Ως Προϊσταμένη Αρχή κάθε τέτοιου διαγωνισμού πρέπει να ορίζεται η Γ.Σ. (ΤΑΙΠΕΔ & μέτοχοι) της ανώνυμης εταιρείας που υπάγεται η Αναθέτουσα Αρχή (Δ.Σ.) για τις εισηγμένες εταιρείες και το ΥΝΑ για τις δημόσιες ή αυτοδιοικητικές.
Επιτέλους η ηγεσία και τα στελέχη του ΥΝΑ πρέπει να καταλάβουν ότι δεν προΐστανται των φορέων διαχείρισης και εκμετάλλευσης των λιμένων, αλλά ασκούν μόνον εποπτεία σε ανώνυμες εταιρείες που απολαμβάνουν διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και δεν παρεμβαίνουν στο έργο τους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι’: ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΛΟΗΓΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
άρθρα 43, 44, 45 & 46: διαφωνούμε επί της αρχής και στο σύνολό του.
η παροχή πλοηγικών υπηρεσιών είναι λιμενική δραστηριότητα? Αν ναι πρέπει να υπαχθεί τάχιστα στους φορείς διαχείρισης και εκμετάλλευσης των λιμένων.
αν η παροχή πλοηγικών υπηρεσιών είναι εμπορική λιμενική δραστηριότητα, τότε πρέπει να απελευθερωθεί και να ασκείται από αδειοδοτημένους παρόχους από τους φορείς διαχείρισης και εκμετάλλευσης των λιμένων και του Λιμεναρχείου. (όπως π.χ. είναι η ρυμούλκηση)
όλα τα άλλα είναι από αφελή έως επικίνδυνα και ύποπτα.
από πού πηγάζει το αποκλειστικό δικαίωμα παροχής πλοηγικών υπηρεσιών σε όλους τους λιμένες της χώρας, το οποίο θα ασκεί μόνον η Πλοηγική Α.Ε.
Είναι συμβατό αυτό με το δίκαιο Ανταγωνισμού?
τί είναι αυτά τα περί μεταβίβασης μετοχών στο προσωπικό ως αντάλλαγμα για την παρεχόμενη υπηρεσία?
γιατί τα τιμολόγια των πλοηγικών υπηρεσιών δεν θα ελέγχονται και εγκρίνονται από τη Ρ.Α.Λ., αλλά από τον ΓΓΝΕΥ?
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ’: ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
άρθρο 48: για άλλη μία φορά συστήνονται επιτροπές για την επίλυση των προβλημάτων της ΝΕΖΠ. Οι δραστικές λύσεις έχουν πολιτικό κόστος.
γιατί περιορίζεται μόνο στη ΝΕΖ Περάματος και δεν προβλέπει και τη ΝΕΖ Αμπελακίων – Κυνόσουρας Σαλαμίνας?
η χωροθέτηση, η περιβαλλοντική αδειοδότηση και ο Κανονισμός Λειτουργίας είναι τα μόνα προβλήματα της ΝΕΖΠ?
Γενικά είναι ένα Σχέδιο Νόμου που προτείνεται για την τακτοποίηση θεμάτων του Λιμενικού Σώματος και τίποτε άλλο, καθώς τα υπόλοιπα θέματα αντιμετωπίζονται πρόχειρα και αποσπασματικά.
Στα θετικά του είναι οι διατάξεις για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών ακτοπλοΐας (γιατί όχι κρουαζιέρας), καθώς και της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων αν όμως λειτουργήσει σαν Ανεξάρτητη Αρχή.
Ως προς την ανάπτυξη του Λιμενικού Συστήματος δεν αντιμετωπίζει τα θέματα της χαμηλής αποδοτικότητας των φορέων διαχείρισης (δεν παρέχει ευελιξία, δεν μειώνει το διοικητικό -διαχειριστικό κόστος λειτουργίας τους), τις πολλές εμπλεκόμενες Υπηρεσίες (πολλαπλασιάζει τον παρεμβατισμό του Λ.Σ. και του ΥΝΑ), την πολυπλοκότητα των διαδικασιών (δεν αφαιρεί αλλά προσθέτει διαδικασίες) και την έλλειψη σύγχρονου, απλού, σαφούς και κωδικοποιημένου κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου.
συμφωνώ με τον χρήστη «παναγιώτης»
Όλοι όσοι από εμάς αφιέρωσαν τον παραγωγικό χρόνο του βίου τους στα θέματα της διοίκησης της μεγάλης ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, ανέμεναν και έχουν ιδιαίτερο λόγο να συμμετέχουν στην πρόσκληση για δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου για την «ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».
Και ακόμα πιο ιδιαίτερο λόγο έχουν να συμμετέχουν στη διαβούλευση αυτή όσοι έζησαν και «μάτωσαν» με το, κατά κοινή παραδοχή, ατυχέστατο αν όχι και επικίνδυνο πείραμα της διάλυσης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τον Οκτώβριο 2009. Και επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι, τα σχόλια ειδικά αυτών των ανθρώπων έχουν και τη μεγαλύτερη σημασία.
Θα μπορούσα και ειλικρινά συγκρατούμαι να μην σχολιάσω το σύνολο σχεδόν των προτεινόμενων με το σχέδιο αυτό διατάξεων όμως, θεωρώ απολύτως αναγκαίο στη φάση αυτή να επικεντρωθώ στα σημεία που θίγουν θεσμούς. Τους θεσμούς που η ίδια η Πολιτεία αναγνώρισε ότι στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο και σύμφωνα με τις παραδόσεις και τους σκοπούς για τους οποίους συστάθηκαν, τη λειτουργία της διοικητικής υποστήριξης της μεγάλης ελληνικής ναυτιλίας, σε καιρούς που κλυδωνιζόταν από τους πειραματισμούς.
Αναφέρομαι στο Λιμενικό Σώμα και στο προσωπικό του που, με κόπους, με την εμπειρία του, με τη στρατιωτική οργάνωσή του, αλλά και «ματώνοντας» συνέχισε να ανταποκρίνεται με επιτυχία σε όλο το εύρος της αποστολής για την οποία συστάθηκε από το έτος 1919 να επιτελεί και να ανταποκρίνεται.
Το πείραμα του έτους 2009 για τη διάλυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας αναπτύχθηκε σε πολλές φάσεις με περισσότερα από τα βήματα που γίνανε να είναι προς το χειρότερο, παρά προς το καλύτερο.
Στα βήματα αυτά, καθοριστικό ήταν ο νόμος 3922/2011 για τη Σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος − Ελληνικής Ακτοφυλακής.
Με το νόμο αυτό το Λιμενικό Σώμα περιορίστηκε σε έναν μόνο, σημαντικότατο μεν, αλλά έναν από τους ρόλους, που ο εμπνευστής και ιδρυτής αυτού εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος του ανέθεσε. Στο ρόλο της Ακτοφυλακής, παραβλέποντας την ανάγκη συνεκτικής και εξειδικευμένης διοίκησης της εμπορικής ναυτιλίας που η λειτουργία της εξομοιώνεται με αυτή της λειτουργίας μιας στρατιωτικά οργανωμένης μονάδας. Ο νόμος 3922/2011 λανθασμένα προσέδωσε στο Λιμενικό Σώμα και τον όρο Ελληνική Ακτοφυλακή, αφού ο όρος Λιμενικό Σώμα εμπεριέχει και την έννοια της Ακτοφυλακής αλλά, όχι μόνο αυτήν. Το λάθος αυτό διορθώνει το σχέδιο νόμου που τίθεται προς δημόσια διαβούλευση και αυτό το χαιρετίζω.
Όμως ο νόμος 3922/2011, με το άρθρο 6 αυτού συνέστησε το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος ανταποκρινόμενος, σε λάθος εποχή και με λάθος βέβαια συνολική προσέγγιση του θέματος, σε μια σύγχρονη ανάγκη αλλά και επιθυμία του προσωπικού του.
Και, ατυχώς θέλω να πιστεύω, το σχέδιο νόμου, με την παράγραφο 3 του άρθρου 49 αυτού διατηρεί σε ισχύ το άρθρο αυτό, όπως και μια σειρά άλλων σημαντικών διατάξεων του νόμου 3922/2011 όπως το άρθρο 8 για το Συμβούλιο Επιτελικού Σχεδιασμού και Διαχείρισης Κρίσεων, μόνο μέχρι την έκδοση του Οργανισμού του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.
Προσωπικά θεωρώ ότι με την διάταξη αυτή του σχεδίου νόμου εκφράζεται βούληση για κατάργηση του θεσμού του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος, πράγμα που θεωρώ λάθος και δεν μπορώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητά του.
Αλλά αν η πρόθεση είναι να διατηρηθεί ο θεσμός του Αρχηγείου μέσω του Οργανισμού, τότε πρόκειται περί εξίσου ακατανόητης υποβάθμισής του ενώ ακόμα τίθεται υπό εξέταση και αμφιβολία αν μέσω του Οργανισμού του Υπουργείου, ουσιαστικά ένα Προεδρικό Διάταγμα, μπορεί να συσταθεί ένας θεσμός όπως το Αρχηγείο ή στον Οργανισμό πρέπει και μπορεί να εξειδικευτεί ο τρόπος άσκησης της αποστολής του θεσμού του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος που και αυτή θα πρέπει να αναβαθμισθεί με κατάλληλη τροποποίηση του άρθρου 2 του νόμου 3922/2011 και να προστεθούν σε αυτή τα θέματα της ναυτιλιακής πολιτικής, της επιθεώρησης πλοίων, της ναυτικής εργασίας και εκπαίδευσης.
Θεωρώ ότι τα παραπάνω σχόλια αντανακλούν τις πρωτότυπες και επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις και τοποθετήσεις του πρωθυπουργού της Χώρας κυρίου Αντώνη Σαμαρά, για επανίδρυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με το Λιμενικό Σώμα, ως πολιτειακό θεσμό, ενταγμένο σε αυτό με σαφή, προσδιορισμένη και αδιαμφισβήτητη οργάνωση και δομή και κυρίως αποστολή ανάλογη των σκοπών που επιδίωκε με την ίδρυσή του ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος.
Θέλω να πιστεύω ότι η επανεξέταση του θέματος από τον Υπουργό Ναυτιλίας όχι μόνο δεν θα απογοητεύσει αλλά θα ικανοποιήσει τα σε αποστρατεία στελέχη του Λιμενικού Σώματος, θα εμπνεύσει το σε ενέργεια προσωπικό και περισσότερο από όλα, θα δικαιώσει θυσίες, κόπους, προσμονή και υπομονή.
Ρεντζεπέρης Θεόδωρος
Ναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.)
διοίκησης της μεγάλης ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, ανέμεναν και έχουν ιδιαίτερο λόγο να συμμετέχουν στην πρόσκληση για δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου για την «ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».
Και ακόμα πιο ιδιαίτερο λόγο έχουν να συμμετέχουν στη διαβούλευση αυτή όσοι έζησαν και «μάτωσαν» με το, κατά κοινή παραδοχή, ατυχέστατο αν όχι και επικίνδυνο πείραμα της διάλυσης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τον Οκτώβριο 2009. Και επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι, τα σχόλια ειδικά αυτών των ανθρώπων έχουν και τη μεγαλύτερη σημασία.
Θα μπορούσα και ειλικρινά συγκρατούμαι να μην σχολιάσω το σύνολο σχεδόν των προτεινόμενων με το σχέδιο αυτό διατάξεων όμως, θεωρώ απολύτως αναγκαίο στη φάση αυτή να επικεντρωθώ στα σημεία που θίγουν θεσμούς. Τους θεσμούς που η ίδια η Πολιτεία αναγνώρισε ότι στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο και σύμφωνα με τις παραδόσεις και τους σκοπούς για τους οποίους συστάθηκαν, τη λειτουργία της διοικητικής υποστήριξης της μεγάλης ελληνικής ναυτιλίας, σε καιρούς που κλυδωνιζόταν από τους πειραματισμούς.
Αναφέρομαι στο Λιμενικό Σώμα και στο προσωπικό του που, με κόπους, με την εμπειρία του, με τη στρατιωτική οργάνωσή του, αλλά και «ματώνοντας» συνέχισε να ανταποκρίνεται με επιτυχία σε όλο το εύρος της αποστολής για την οποία συστάθηκε από το έτος 1919 να επιτελεί και να ανταποκρίνεται.
Το πείραμα του έτους 2009 για τη διάλυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας αναπτύχθηκε σε πολλές φάσεις με περισσότερα από τα βήματα που γίνανε να είναι προς το χειρότερο, παρά προς το καλύτερο.
Στα βήματα αυτά, καθοριστικό ήταν ο νόμος 3922/2011 για τη Σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος − Ελληνικής Ακτοφυλακής.
Με το νόμο αυτό το Λιμενικό Σώμα περιορίστηκε σε έναν μόνο, σημαντικότατο μεν, αλλά έναν από τους ρόλους, που ο εμπνευστής και ιδρυτής αυτού εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος του ανέθεσε. Στο ρόλο της Ακτοφυλακής, παραβλέποντας την ανάγκη συνεκτικής και εξειδικευμένης διοίκησης της εμπορικής ναυτιλίας που η λειτουργία της εξομοιώνεται με αυτή της λειτουργίας μιας στρατιωτικά οργανωμένης μονάδας. Ο νόμος 3922/2011 λανθασμένα προσέδωσε στο Λιμενικό Σώμα και τον όρο Ελληνική Ακτοφυλακή, αφού ο όρος Λιμενικό Σώμα εμπεριέχει και την έννοια της Ακτοφυλακής αλλά, όχι μόνο αυτήν. Το λάθος αυτό διορθώνει το σχέδιο νόμου που τίθεται προς δημόσια διαβούλευση και αυτό το χαιρετίζω.
Όμως ο νόμος 3922/2011, με το άρθρο 6 αυτού συνέστησε το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος ανταποκρινόμενος, σε λάθος εποχή και με λάθος βέβαια συνολική προσέγγιση του θέματος, σε μια σύγχρονη ανάγκη αλλά και επιθυμία του προσωπικού του.
Και, ατυχώς θέλω να πιστεύω, το σχέδιο νόμου, με την παράγραφο 3 του άρθρου 49 αυτού διατηρεί σε ισχύ το άρθρο αυτό, όπως και μια σειρά άλλων σημαντικών διατάξεων του νόμου 3922/2011 όπως το άρθρο 8 για το Συμβούλιο Επιτελικού Σχεδιασμού και Διαχείρισης Κρίσεων, μόνο μέχρι την έκδοση του Οργανισμού του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.
Προσωπικά θεωρώ ότι με την διάταξη αυτή του σχεδίου νόμου εκφράζεται βούληση για κατάργηση του θεσμού του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος, πράγμα που θεωρώ λάθος και δεν μπορώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητά του.
Αλλά αν η πρόθεση είναι να διατηρηθεί ο θεσμός του Αρχηγείου μέσω του Οργανισμού, τότε πρόκειται περί εξίσου ακατανόητης υποβάθμισής του ενώ ακόμα τίθεται υπό εξέταση και αμφιβολία αν μέσω του Οργανισμού του Υπουργείου, ουσιαστικά ένα Προεδρικό Διάταγμα, μπορεί να συσταθεί ένας θεσμός όπως το Αρχηγείο ή στον Οργανισμό πρέπει και μπορεί να εξειδικευτεί ο τρόπος άσκησης της αποστολής του θεσμού του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος που και αυτή θα πρέπει να αναβαθμισθεί με κατάλληλη τροποποίηση του άρθρου 2 του νόμου 3922/2011 και να προστεθούν σε αυτή τα θέματα της ναυτιλιακής πολιτικής, της επιθεώρησης πλοίων, της ναυτικής εργασίας και εκπαίδευσης.
Θεωρώ ότι τα παραπάνω σχόλια αντανακλούν τις πρωτότυπες και επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις και τοποθετήσεις του πρωθυπουργού της Χώρας κυρίου Αντώνη Σαμαρά, για επανίδρυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με το Λιμενικό Σώμα, ως πολιτειακό θεσμό, ενταγμένο σε αυτό με σαφή, προσδιορισμένη και αδιαμφισβήτητη οργάνωση και δομή και κυρίως αποστολή ανάλογη των σκοπών που επιδίωκε με την ίδρυσή του ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος.
Θέλω να πιστεύω ότι η επανεξέταση του θέματος από τον Υπουργό Ναυτιλίας όχι μόνο δεν θα απογοητεύσει αλλά θα ικανοποιήσει τα σε αποστρατεία στελέχη του Λιμενικού Σώματος, θα εμπνεύσει το σε ενέργεια προσωπικό και περισσότερο από όλα, θα δικαιώσει θυσίες, κόπους, προσμονή και υπομονή.
Ρεντζεπέρης Θεόδωρος
Ναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.)
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΤΟ 35 ΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΑΞΚΩΝ , ΥΠΞΚΩΝ ΚΑΙ Λ-Φ ΤΟΥ Λ.Σ ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗς ΑΝΕΡΓΙΑΣ . ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΠΕΑΛΣ: Απόψεις επι σ/ν ΥΝΑ – Ζητούμε την απόσυρση….Ζητούμε διάλογο
Αριθμ. Πρωτ.: 78/2012
Έχουν περάσει πάνω από εννέα δεκαετίες από την ιδρυτική πράξη του Λιμενικού Σώματος, το 1919. Η πολυδιάστατη δραστηριότητα του Σώματος, η συμβολή της ναυτιλίας στην οικονομία, τα νέα δεδομένα σε επίπεδο ΕΕ αλλά και η συνθετότητα και πολυπλοκότητα των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης έχουν τοποθετήσει το Λιμενικό Σώμα στην αιχμή του δόρατος του κρατικού μηχανισμού σε καθημερινή βάση. Στα πλέον 90 αυτά χρόνια το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος εργάστηκε με μεθοδικότητα για να συνδράμει τις προσπάθειες των ανθρώπων της θάλασσας στο χτίσιμο αυτού του θαυμαστού οικοδομήματος της ελληνικής ναυτιλίας.
Η απόλυτη παρακμή, από τους ανύπαρκτους πόρους για μέσα, εξοπλισμό, υλικοτεχνική υποδομή, στελέχη καθώς και η έλλειψη κονδυλίων για καύσιμα, αναλώσιμα υλικά, ανταλλακτικά, οδοιπορικές δαπάνες για μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις, μέχρι και για την υγειονομική περίθαλψη του προσωπικού, έχουν οδηγήσει το Σώμα σε αμφισβήτηση της υπόστασής του, της παραγωγικότητάς του, της αποτελεσματικότητάς του.
Παρ’ όλα αυτά το Λ.Σ. άντεξε μέχρι σήμερα, χάρη στην ανιδιοτέλεια των στελεχών του, που συνέχισαν να προσφέρουν όλα αυτά τα χρόνια στον Έλληνα πολίτη και τη χώρα, παραμερίζοντας προσωπικά και οικογενειακά τους προβλήματα.
Μετά από όλη αυτή την δραματική περίοδο που περνούμε, περιμέναμε ότι θα αναλαμβανόταν η κατάλληλη Νομοθετική Πρωτοβουλία, η οποία θα ήταν σε θέση να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αναγέννηση ενός ασθενούς οργανισμού, όπως ήταν και είναι το Λ.Σ. και παράλληλα μέσω αυτών να υπάρξουν και οι κατάλληλες συνθήκες για βελτίωση των εργασιακών και οικονομικών συνθηκών του προσωπικού, τουλάχιστον στα θέματα της υγειονομικής περίθαλψης και της κάλυψης των οδοιπορικών εξόδων και δαπανών, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους του κράτους.
Η δεδομένη πλέον μεταφορά του Αρχηγείου Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. στον νεοσύστατο φορέα του Υπουργείου Ναυτιλίας προκάλεσε εύλογες απορίες και προβληματισμούς σε ότι αφορά την κατεύθυνση που θα έχουν οι διορθωτικές παρεμβάσεις και τροποποιήσεις που επίκεινται αλλά και ποιοι θα είναι οι συντάκτες αυτών και από τι είδους λογικές και στρατηγικές θα εμφορούνται.
Οι σοβαρές θεσμικές μεταβολές που προέκυψαν έπρεπε να έχουν ως γνώμονα αφενός την ενσωμάτωση των λοιπών Υπηρεσιών στο Αρχηγείο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και αφετέρου να μην υπάρξει αλλοίωση του χαρακτήρα του Σώματος, όπως αυτός ορίζεται και έχει διατυπωθεί με το άρθρο 4 του συστατικού νόμου.
Όμως οι Κασσάνδρες για άλλη μία φορά επαληθεύτηκαν, το σχέδιο νόμου που οδεύει στην Βουλή καταργεί ουσιαστικά το Αρχηγείο και βάζει οριστική ταφόπλακα θέτοντας το ως μία απλή Υπηρεσία στην δομή ενός Υπουργείου.
Ουδεμία διάψευση η εγγύηση μπορεί πλέον να δοθεί από την Ηγεσία αφού κάποιος ο οποίος γνωρίζει απλά να διαβάζει ένα Σχέδιο Νόμου όχι μόνο διαπιστώνει την παντελή απουσία της ΕΝΝΟΙΑΣ Αρχηγείο αλλά και την πλήρη ενοποίηση και ουσιαστικά μεταφορά των οργανικών θέσεων του ΛΣ στην ολότητα ενός Υπουργείου και πιο συγκεκριμένα:
1. Στην παρ. 3 α του άρθρου 1 αναγράφεται «και το Λιμενικό Σώμα» και όχι «το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος- Ελληνικής Ακτοφυλακής» το οποίο είχε ιδρυθεί και λειτουργεί σήμερα σύμφωνα με το Ν.3922/2011. Αυτό σημαίνει ότι το Αρχηγείο στην ουσία καταργείται με ό, τι αυτό συνεπάγεται στο επίπεδο της αυτονομίας των λειτουργιών του, αρμοδιοτήτων του και εξουσιών του και αναφέρεται σαν μία τυπική Υπηρεσία στην οριζόντια διάρθρωση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, ήτοι επαναφερόμαστε στο καθεστώς του 1999. Το εάν αναφερθεί το Αρχηγείο Λ.Σ.-ΕΛΑ.ΚΤ στο οργανόγραμμα του νέου Υπουργείου θα είναι μια αναφορά τυπική αφού με την παρούσα διάταξη αντιμετωπίζεται μόνον ως οργανικές θέσεις.
2. Η παρ. 3 β του άρθρου 1 ουσιαστικά αναφέρεται στην οριζόντια διάταξη του ΠΔ 62/2005 άρθρο 49 και ουσιαστικά καταργεί όλες τις ειδικές εξουσιοδοτήσεις οι οποίες υπήρχαν και οι οποίες ήσαν απαραίτητες για τη λειτουργία του Αρχηγείου Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος ενδεικτικός του ότι πλέον το Αρχηγείο Λ.Σ.-ΕΛΑ.ΚΤ ουσιαστικά παύει να υπάρχει αφού οι ειδικές αυτές εξουσιοδοτικές διατάξεις ήσαν βασικές και αναγκαίες για τη λειτουργία ενός αυτόνομου φορέα όπως είναι το Αρχηγείο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Η οριζόντια και εξουσιοδοτική διάταξη η οποία αναφέρεται στην απρ. 3 β αφορά τυπικές υπηρεσίες και γενικές αρμοδιότητες μίας υπηρεσίας ενός συνόλου υπηρεσιών σε ένα υπουργείο.
3. Στις τελικές διατάξεις του σχεδίου προβλέπεται η κατάργηση του άρθρου 141 παρ. στ του ΝΔ 187/1973 «Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου»: «στ. ασκούν πάσαν άλλην αρμοδιότητα ανατιθέμενην δι’ ειδικών νόμων εις Αστυνομικάς Αρχάς, διά τας εν τη περιοχή δικαιοδοσίας αυτών λαμβανούσας χώραν πράξεις».
Με βάση επομένως αυτή τη διάταξη επέρχεται μείωση των αστυνομικών αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Σώματος στο επίπεδο όλων εκείνων που προβλέπονται από ειδικούς νόμους και διατάξεις τις οποίες εφαρμόζουν οι Αστυνομικές Αρχές της Ελληνικής Αστυνομίας.
4. Στο άρθρο 23 του Ν 3922/2011, η κατάργηση της παρ. 2 είναι άλλη μία απόδειξη της ουσιαστικής καταργήσεως του Αρχηγείου Λ.Σ.-ΕΛΑ.ΚΤ διότι με τη διάταξη αυτή όλα τα ακίνητα, πλωτά, χερσαία μέσα και εν γένει εξοπλισμός περιερχόταν στην κυριότητα του Αρχηγείου Λ.Σ.-ΕΛΑ.ΚΤ ως αυτόνομου φορέα ενώ με την κατάργησή της ουσιαστικά πλέον ανήκουν στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου. Επίσης η κατάργηση της παρ. 6 του ιδίου άρθρου σχετικά με τη δυνατότητα μεταβιβάσεως αρμοδιοτήτων των κλιμακίων από τον Αρχηγό σε υφιστάμενα κλιμάκια, αφαιρεί την εξουσία αυτή από τα ανώτατα όργανα με αποτέλεσμα ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενος να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο μεταβιβάσεως αρμοδιοτήτων, πράγμα το οποίο δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα δυσλειτουργίας των Υπηρεσιών.
Παραμονή σε ισχύ της παραγράφου 3 του άρθρου εξουσιοδοτικές διατάξεις, οι οποίες έχουν καταργηθεί με τις αντίστοιχες νεότερες του άρθρου 14 του νόμου 3922/2011, όπως τα προεδρικά διατάγματα περί αδειών, περί συγκρότησης, σύνθεσης και λειτουργίας των πειθαρχικών συμβουλίων.
Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου το τεκμήριο της νομιμότητας δεν έχει πλήρη εφαρμογή στις κανονιστικές διοικητικές πράξεις, για τις οποίες σε όλη τη διάρκεια της ισχύος τους, επιτρέπεται η παρεμπίπτουσα έρευνα της νομιμότητας και του κύρους τους από οποιοδήποτε δικαστήριο. 23 του νόμου 3922/2011, διότι μέχρι και σήμερα δεν έχουν εκδοθεί όλα τα προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 14 του ιδίου νόμου, ενώ εξακολουθούν να ισχύουν προεδρικά διατάγματα που έχουν εκδοθεί με βάση παλαιότερες.
5. Η παρ. 3γ του άρθρου 1 είναι απαράδεκτη δεδομένου ότι πλέον οι οργανικές θέσεις του Λιμενικού Σώματος ρυθμίζονται ως οργανικές θέσεις του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και των Γενικών Γραμματειών και μπορούν πολιτικοί υπάλληλοι να καλύψουν θέσεις Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του Λιμενικού Σώματος. και το αντίθετο.
6. Στο άρθρο 5 το ΛΙΜΕΝΙΚΟ Σώμα πλέον δεν αντιμετωπίζεται ως αυτόνομος φορέας αλλά ως μία Υπο-υπηρεσία της οργανωτικής δομής του Υπουργείου Ναυτιλίας.
7. Καταργείται το άρθρο 10 του Ν 3922/2011 που αφορά τους βαθμούς των Διοικούντων .
Παραμονή σε ισχύ του άρθρου 10 του νόμου 3922/2011, διότι στο εν λόγω άρθρο αναφέρονται οι βαθμοί των διοικούντων μέχρι και το επίπεδο του Διευθυντή Διευθύνσεων του Αρχηγείου Λ.Σ. και γίνεται σχετική παραπομπή στο τελευταίο σχέδιο προεδρικού διατάγματος περί οργάνωσης των υπηρεσιών Λ.Σ.. Επιπλέον στο ίδιο άρθρο παρέχεται σε όργανα της στρατιωτικής ιεραρχίας Λ.Σ. η δυνατότητα μεταβίβασης αρμοδιοτήτων ή του δικαιώματος υπογραφής σε ιεραρχικά υφιστάμενα όργανα. Τυχόν κατάργηση του άρθρου 10 θα επέφερε και κατάργηση της δυνατότητας αυτής, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 9 του νόμου 2690/1999 (Α΄45), η δυνατότητα μεταβίβασης αρμοδιοτήτων ή του δικαιώματος υπογραφής πρέπει να προβλέπεται από σχετικές ειδικές διατάξεις. Εξάλλου η πρόβλεψη της δυνατότητας αυτής σε κανονιστική πράξη όπως στο προεδρικό διάταγμα της οργάνωσης των υπηρεσιών του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου δεν θα ήταν δυνατή διότι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων καθώς και του δικαιώματος υπογραφής γίνονται με κανονιστική πράξη και θα αποτελούσε μη επιτρεπτή υπεξουσιοδότηση.
8. Καταργείται το άρθρο 24 παρ. 1β ήτοι η εξουσία που έχει το Αρχηγείο για την έκδοση κανονιστικών πράξεων για την ρύθμιση θεσμικών θεμάτων που αφορούν προσωπικό αρμοδιότητες και υπηρεσίες .
Παραμονή σε ισχύ της παραγράφου 1β του άρθρου 24 του νόμου 3922/2011, προκειμένου να παραμείνουν σε ισχύ προγενέστερες εξουσιοδοτικές διατάξεις για την έκδοση κανονιστικών πράξεων περί θεμάτων προσωπικού, υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων Λ.Σ. που δεν ρυθμίζονται από το νόμο 3922/2011, βάσει των οποίων έχουν εκδοθεί και σχετικές κανονιστικές πράξεις. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του νόμου 3079/2002, όπως η παράγραφος 1α του άρθρου 106 περί μεταβίβασης αρμοδιότητας πειθαρχικής δίωξης από τον οικείο Υπουργό σε υφιστάμενα όργανα της στρατιωτικής ιεραρχίας, η παράγραφος 3 του άρθρου 115 περί σύνθεσης, συγκρότησης και λειτουργίας του Συμβουλίου Κρίσεως Πτητικής Καταλληλότητας, η παράγραφος 2 του άρθρου 120 περί καθορισμού αρμοδιοτήτων ναυτιλιακών ακολούθων.
9. Καταργείται το άρθρο 24 παρ 2 του ν3922/2011 που αφορά την διατήρηση σε ισχύ όλων εκείνων των διατάξεων που δεν αντίκειται στις διατάξεις του Νόμου.
Παραμονή σε ισχύ της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του νόμου 3922/2011, προκειμένου να παραμείνουν σε ισχύ προγενέστερες διατάξεις οι οποίες ρυθμίζουν θέματα όπως υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων και δεν αντίκεινται στον ανωτέρω νόμο. Ενδεικτικά αναφέρεται η παράγραφος 2 του άρθρου 127 του νόμου 3079/2002, όπου ρυθμίζονται θέματα λειτουργίας και αρμοδιοτήτων Λιμενικών Τμημάτων.
10. Η κατάργηση του Ανωτάτου θεσμικού οργάνου του ΛΣ του Συμβουλίου Επιτελικού Σχεδιασμού (άρθρο 8 του Ν3922/2011) μέσω της προσωρινότητας της ισχύος της διάταξης μέχρι τον νέο Οργανισμό μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει.
11. Ουσιαστικά η κατάργηση του Αρχηγείου σημαίνει κατάργηση του Προϋπολογισμού του, παγίας προκαταβολής δυνατότητας διενέργειας προμηθειών κλπ καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο την αυτονομία του φορέα που λέγεται Αρχηγείο καθιστώντας το υποχείριο κάθε πολιτικού.
Πρέπει να γίνει απολύτως σεβαστός και απόλυτα διακριτός, ο ρόλος του Αρχηγείου Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. στη νέα δομή του Υπουργείου Ναυτιλίας.
Καμία πρόταση δεν θα πρέπει να γίνει δεκτή η οποία θα εμπεριέχει το στοιχείο της συρρίκνωσης του επιχειρησιακού τομέα του Σώματος, παραχαράσσοντας την φυσιογνωμία και το πλαίσιο που καθορίζει ο σχετικός νόμος.
Δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς το γεγονός, ότι η σχέση μας με την κοινωνία καθορίζεται σε απόλυτο βαθμό από την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών μας, που έχουν άμεση συνάρτηση με την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των πολιτών στο πεδίο των αρμοδιοτήτων μας.
Οι δομικές αλλαγές που επιβάλλει η επαναφορά του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. στο Υπουργείο Ναυτιλίας ως αυτόνομο φορέα, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από το αντίστροφο εγχείρημα του πρόσφατου παρελθόντος, η ταλαιπωρία, η δυσκαμψία και οι δυσλειτουργίες που έχουν επιφέρει στο Σώμα όλες αυτές οι αλλαγές, η αδυναμία του κράτους να έχει συνέχεια και συνέπεια στην λειτουργία του , φαίνεται δεν είναι αρκετά, ούτε κρίνονται σοβαρά και αναγκαία για να υπάρξει άμεσα ο μεταξύ μας διάλογος, αλλά και η άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
Εμείς θα παλέψουμε να επικρατήσει η κοινή λογική και να τροποποιηθούν οι σχετικές διατάξεις που αναφερόμαστε προς το βέλτιον. Σε κάθε περίπτωση το Αρχηγείο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. αποτελούσε τη μοναδική ίσως θετική ενέργεια, της προηγούμενης κατάστασης (ΥΠτΠ) και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να διαφυλαχθεί. Σε αυτή μας την προσπάθεια καλούμε τον κ. Πρωθυπουργό αλλά και τους Βουλευτές των κομμάτων να συνδράμουν.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Δημήτριος ΣΑΪΤΑΚΗΣ Σπυρίδων ΠΑΣΣΑΚΟΣ
ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΙΙας Μερρχίας 11 Πειραιάς
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ Σ.Ν. «ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΝΑ ΚΑΙ
ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
1. Το Σ.Ν. περί «Ανασυγκρότησης του ΥΝΑ και άλλες διατάξεις» που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο για διαβούλευση την 13-12-2012 αποτελεί ένα κείμενο πρόχειρα γραμμένο που δημιουργεί στο Διοικητικό Φορέα της ναυτιλίας μας και στο Λιμενικό Σώμα ιδιαίτερα, περισσότερα προβλήματα από εκείνα που φιλοδοξεί να λύσει.
2. Μετά από έξι μηνών κυοφορία, στην κοινωνία, των δεκάδων αστέγων, των διακοσίων χιλιάδων μερίδων τροφής ημερησίως που χορηγούν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις της Εκκλησίας και του ενός εκατομμυρίου επτακοσίων χιλιάδων ανέργων, το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου παρουσιάζει έναν πολυδάπανο Οργανισμό, ο οποίος προβλέπει, νεοφανείς Γεν. Γραμματείες, νέα Νομικά Πρόσωπα, Υπηρεσίες, ανεξάρτητες Αρχές και συλλογικά όργανα, τα οποία εκτός εκείνων που προβλέπονται από διεθνείς Συμβάσεις και ανειλημμένες διεθνείς υποχρεώσεις επιτείνουν τη γραφειοκρατία η οποία ταλανίζει τον πολίτη καθιστά δύσπιστο και διστακτικό τον υποψήφιο επενδυτή και απομυζά πρόσθετους πόρους από τον δεινώς χειμαζόμενο δημόσιο προϋπολογισμό.
3. Είναι αδιανόητο εν μέσω οικονομικής κρίσης της εντάσεως και εκτάσεως σαν αυτή που διέρχεται η χώρα μας και ο λαός της, καθώς και της καθολικής απαίτησης περιστολής δημοσίων δαπανών να επιχειρείται δια της νομοθετικής οδού η ίδρυση διοικητικών μηχανισμών προοριζομένων να διαχειριστούν θέματα, επιτυχώς διαχειριζόμενα από ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς.
4. Σε πλείστες όσες διατάξεις όχι μόνο αγνοούνται θεμελιώδεις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του Αρχηγείου του Λ.Σ. αλλά θίγεται, αμφισβητείται και ενδεχομένως αλλοιώνεται αυτή η ίδια η φύση του Σώματος το οποίο αιωρείται μεταξύ ιδίων διατάξεων, αλλά και άλλων, μη σαφώς προσδιοριζόμενων που αφορούν άλλα, χωρίς αυτά να προσδιορίζονται, ένοπλα σώματα. Το Λιμενικό Σώμα σχέσιν έχει από της ιδρύσεώς του μόνο με το Π. Ναυτικό. Πρέπει αυτό να ξεκαθαριστεί.
5. Στο άρθρο 1 η περιγραφή των αρμοδιοτήτων του ΥΝΑ πρέπει να αντιστοιχηθεί με τις διατάξεις περί αρμοδιοτήτων του Λ.Σ. Η παρ. 2 (γ) του ιδίου άρθρου να αναδιατυπωθεί ως προς το ποιος (ΑΛΣ ή Υπουργός) έχει την αρμοδιότητα Οργάνωσης, Διοίκησης και Λειτουργίας του Λ.Σ.
6. Στην παρ. 3 του ιδίου άρθρου δίδεται δυνατότητα σύσταση Υπηρεσίας Ν. Εκπαιδεύσεως – προφανώς με κατάργηση της Δ.ΕΚ.Ναυτικών – προκειμένου να αποκτήσει αυξημένη αυτονομία από το Αρχηγείο Λ.Σ. με απώτερο σκοπό την ενδεχόμενη απομάκρυνση των στελεχών του Λ.Σ.
7. Στο άρθρο 2 να προστεθεί στους εποπτευόμενους φορείς το ΤΑΛΣ και το ΝΑΤ.
8. Στο άρθρο 3 ο προγραμματισμός και ο απολογισμός καταρτίζεται από τον ΓΓΑΝΠ προφανώς αναρμοδίως.
9. Το άρθρο 5 λανθασμένα – ή μήπως όχι – περιλαμβάνει το Λιμενικό Σώμα χύδην στην οργάνωση του Υπουργείου και όχι το Λ.Σ. δια του Αρχηγείου του.
Η ασάφεια αυτή θα διατηρεί την καχυποψία, τον διαγκονισμό και τις τριβές μεταξύ του στρατιωτικού και του πολιτικού προσωπικού.
10. Στο άρθρο 6 στις αρμοδιότητες του Λ.Σ. δεν αναφέρεται ευθέως, ως κυρίως έργο του η διοίκηση της Εμπορικής Ναυτιλίας, αλλά ως πάρεργο «παρέχοντας υποστήριξη». Ο αυτός υποστηρικτικός ρόλος επιφυλάσσεται για το Λ.Σ. και στον Τομέα Ναυτικής Εργασίας και Ναυτικής Εκπαίδευσης. Μέγα παραστράτημα.
11. Θα πρέπει να σημειώσουμε κάποια αοριστία στη φύση και τις αρμοδιότητες της Συντονιστικής Αρχής Λιμένος στο άρθρο 11 παρ. 3.
12. Σε πλήθος περιπτώσεων απαντάται η ευχή «θα» ή «πρέπει να …» σύνταξη η οποία προσιδιάζει σε κείμενα προγραμματικά όχι όμως και κανονιστικά τα οποία συντάσσονται σε έγκληση οριστική ή προστακτική.
13. Τέλος η ίδρυση της Γ.Γ. Επενδύσεων και Υποδομών αποτελεί ανεπίτρεπτη πολυτέλεια και παρεμβολή με απόσπαση αρμοδιοτήτων της παλαιάς Δ/νσης Οργάνωσης Λιμένων και Λιμενικών Έργων και της Δ/νσης Ναυτιλιακής Ανάπτυξης αφ’ ενός και αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Ανάπτυξης κλπ. αφετέρου. Και όλα αυτά χωρίς αναμενόμενα συγκεκριμένα οφέλη για την Εθνική Οικονομία.
14. Κάνουμε έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου: Να αποσυρθεί το κείμενο αυτό και να επανεξετασθεί εξ αρχής, στη βάση της θωράκισης του Διοικητικού Μηχανισμού του, με το Λιμενικό Σώμα.
Ευκαιριακή και συντεχνιακή διαχείριση της κατάστασης σήμερα, αποτελεί κάτι περισσότερο από έγκλημα.
Αποτελεί απώλεια της τελευταίας, πριν την κατάρρευση, ευκαιρίας.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΑΑΛΣ
Μαλέρμπας Μιχαήλ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
Θέμα: Δημόσια διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και άλλες διατάξεις»
Προς τον κ. Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου
Κύριο Κωνσταντίνο Μουσουρούλη
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Πρωτίστως σας εύχομαι υγείαν και δύναμιν ώστε να επιτύχετε σε απόλυτο βαθμό στο δύσκολο έργο σας και να έχετε σύντομα ανά χείρας τον εν θέματι νόμο σε ΦΕΚ καθώς και τις Κανονιστικές Πράξεις (Π.Δ. – Υ.Α) που απορρέουν εξ’ αυτού.
Σας ευχαριστούμε θερμώς και σας συγχαίρουμε για την κατάρτιση του εν λόγω σχεδίου νόμου και ιδίως για την επανένταξη του Λ.Σ. στον φυσικό του χώρο και με την σωστή και ορθή από ενενήντα ετών ονομασία του.
Υπό την ιδιότητα μου ως Υποναυάρχου Λ.Σ. (ε.α.) και με τεράστιο επιτελικό συγγραφικό έργο σε υπηρεσιακό επίπεδο, ιδίως στην σύνταξη τόμου (600 σελ.) με την θεματολογική κωδικοποίηση του Λ.Σ. από τα 1919 έως το 1994, την μετά την αποστρατεία μου συγγραφή και έκδοση δέκα επιστημονικών συγγραμμάτων (500 σελ. έκαστο) με γνωστικό αντικείμενο όλα τα θέματα του Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου και του Δικαίου Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος, καθώς και την διδασκαλία αυτών στις Σχολές Λ.Σ. και επιπροσθέτως την συμμετοχή μου σε συνέδρια Ναυτικού Δικαίου ως μέλος της Ελληνικής Ενώσεως Ναυτικού Δικαίου, κρίνω κατ’ αντικειμενική κρίση ότι το εν λόγω σχέδιο νόμου πλησιάζει τα όρια της πληρότητος, διότι περιλαμβάνει πολλά εκκρεμεί θέματα, καθώς και τελειότητος διότι αναμορφώνει και εκσυγχρονίζει αυτά.
Ανεξάρτητα αυτού παρακαλώ να εξετάσετε ορισμένες, ουσιαστικά και μη, νομοτεχνικές βελτιώσεις καθώς και προτάσεις – διευκρινήσεις, ως κατωτέρω ειδικά επισημαίνω. Ειδικότερα:
1) Η πργ. 3 του άρθρου 50 “Μεταβατικές διατάξεις” όπου είναι κρυμμένη και χωμένη η ορθή και σωστή ονομασία του φορέως Λ.Σ. δέον ενταχθεί ως πργ.4 στο άρθρο 5 “Νομικός χαρακτήρας Λ.Σ.” γιατί εκεί ταιριάζει και για να φαίνεται ευκρινώς η επιτυχία σας
2) Στο άρθρο 1 “Σκοπός – Αρμοδιότητες” πργ. 3 εδάφιο (β), η λέξη “Τμημάτων” δέον διαγραφεί διότι στο εδ. (α) δεν μνημονεύονται “Τμήματα”
3) Ομοίως στο άρθρο 1 πργ.3 εδ.(β). Διαφαίνεται ότι οι αρμοδιότητες των Υπηρεσιών του Υπουργείου διαχωρίζονται από τις δυο Γενικές Γραμματείες και το Λ.Σ. Ερωτάται ποιες είναι (εκτός και εάν καταγραφούν στο υπό έκδοση Π.Δ. του Οργανισμού) και εάν θα υπάγονται σε κάποια Γενική Γραμματεία ή θα είναι αυτόνομες Υπηρεσίες. Εκτιμάται ότι όλες οι Κεντρικές Υπηρεσίες του Υπουργείου πρέπει να υπάγονται στην Γ.Γ.Ν.Ε και Υποδομών.
4) Γιατί η Ναυτική Εκπαίδευση πρέπει να ορισθεί ως “Υπηρεσία” ενώ είναι Διεύθυνση και που θα υπάγεται; Δυνητικός βέβαια ο χαρακτήρας της διατάξεως (άρθρο 1 πργ.3 (β))
5) Στο άρθρο 2 έμεινε απ’ έξω το ΝΑΤ. Δέον επανενταχθεί η διοικητική εποπτεία του στο Υπουργείο Ναυτιλίας για το “ενιαίο” λόγω της διαχειρήσεως των ναυτολογίων από τις Λιμενικές Αρχές, ήτοι, έκδοση – κλείσιμο, απαγόρευση απόπλου λόγω ληξιπροθέσμων ναυτολογίων καθώς και διαχείριση λοιπών διατετιμημένων εντύπων του ΝΑΤ και των διοικητικών και οικονομικών σχέσεων αυτού με λοιπές υπηρεσίες του Υπουργείου όπως Κ.Ν.Ε., θαλάσσιες Υπηρεσίες κλπ. (Βλέπε και σχετικό άρθρο μου Πλοιαρχική Ηχώ τεύχος 421/2012)
6) Ομοίως στο άρθρο 2 πργ. (ε). Το Γ.Ε.Ν.Ε. δέον καταργηθεί ως εποπτευόμενη Υπηρεσία του υπουργείου και οι αρμοδιότητες του να ενταχθούν, αναβαθμισμένες, εκσυγχρονισμένες και πλέον αυστηρές στην Διεύθυνση Ναυτικής Εργασίας του Υπουργείου.
7) Άρθρο 3. Ερωτάται ποιος είναι ο “αρμόδιος” Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου που θα καταρτίζει τον προγραμματισμό και τον απολογισμό δράσης του Λ.Σ.; Δεν ορίζεται επακριβώς. Ανεξάρτητα αυτού για να μην μείνει το άρθρο 3 “Απολογισμός – Προγραμματισμός” γράμμα κενό δέον στο γραφείο του Υπουργού να τοποθετηθεί, δεόντως πλαισιωμένος, ειδικός επιτελής αναλόγων προσόντων για να υλοποιεί το έργο αυτό.
8) Άρθρο 5 πργ. 2 να συμπληρωθεί “Στρατιοτικώς συντεταγμένο και οργανωμένο” και παρακάτω να συμπληρωθεί “ εφαρμόζονται όλες οι διοικητικές και οικονομικές διατάξεις που αφορούν….” . Τούτο επισημαίνω διότι το στεγαστικό επίδομα εχορηγήθηκε το 1981 μόνο στο Σ.Ξ., Π.Ν., Ε.Α. και στο Λ.Σ., Ε.Α. και Π.Σ. μετά δώδεκα χρόνια με προσωπικές παρεμβάσεις και ενέργειες του τότε Υπουργού Οικονομικών Αντωνίου Σαμαρά. Κάτι παρόμοιο έγινε και με τους συνταξιούχους του Λ.Σ., Ε.Α., Π.Σ. καθό μέρος αφορούσε τις συντάξεις επόμενων και μεθεπόμενων βαθμών καθυστέρηση πέντε έτη. Επιπροσθέτως η πργ. 3 δέον διαγραφεί μετά την αποβολή της ένδειξης “Ελληνική Ακτοφυλακή” από όλες τις διατάξεις του Λ.Σ. Ο χαρακτηρισμός ταιριάζει μόνο για τα πλωτά και εναέρια μέσα.
9) Άρθρο 6 πργ.2 (δ), (ε), (στ) και (ζ) να συμπληρωθούν “ως ορίζουν οι σχετικές Διατάξεις και Κανονισμοί”
10) Άρθρο 10. Ανεξάρτητα του γεγονότος ότι πρόκειται για συμπληρωματικά “μερεμέτια” στο Κ.Δ.Ν.Δ., αναγκαστικά και επειγόντως επιβαλλόμενα εκ των συνθηκών και περιπτώσεων που προέκυψαν επανέρχομαι για πολλοστί φορά στο θέμα της ολικής αναμόρφωσης και ανασύνταξης του Κ.Δ.Ν.Δ. προσηρμοσμένου στις νέες ισχύουσες Διεθνείς Ναυτιλιακές καταστάσεις καθώς και τις διαμορφούμενες Εθνικές απαιτήσεις. Όθεν το άρθρο δέκα δέον συμπληρωθεί με την πρόβλεψη σύστασης ειδικής επιτροπής για το έργο αυτό (βλέπε σχετικό, εμπεριστατωμένο και αναλυτικό άρθρο μου στα “Ναυτικά Χρονικά” τεύχη 77 και 84/2005 και συναφείς, επί του προκειμένου, αναφορές – επισημάνσεις μου ομοίως στα “Ναυτικά Χρονικά” τεύχη 134/2010, 142/2011 και 152/2012 καθώς και άρθρο μου στην Πλοιαρχική Ηχώ 422/2012.
11) Άρθρο 20. Δέον ενταχθεί πργ.3 καταργούσα την διάταξη του άρθρου 225 του νόμου 4072/2012 (Α΄86), καθόσον δεν επιτρέπεται να μπαρκάρουν δόκιμοι για εκπαίδευση σε πλοίο με ξένη σημαία, μη συμβεβλημένο με το ΝΑΤ και όλο το πλήρωμα αλλοδαποί.
12) Άρθρο 37. Όπως είναι συντεταγμένο κατά πνεύμα και κατά γράμμα κινδυνεύει να παραμείνει γράμμα κενό ή να βραδύνει να υλοποιηθεί τα μέγιστα. Υπάρχουν τοπικά συμφέροντα. Όθεν δέον να αναδιατυπωθεί με εκτελεστικό χαρακτήρα, ήτοι το “Υπουργείο μετά αιτιολογημένης πρότασης της Ρ.Α.Λ. συγχωνεύει μεταξύ τους Λιμενικά Ταμεία ή τα εντάσσει σε ένα από τα Λιμενικά Δίκτυα” κλπ.
13) Άρθρο 50. Η πργ. 1 και 2 να ενταχθούν ως άρθρο μετά το 37 άρθρο ή και στο 37 στο Κεφάλαιο Θ διότι εκεί ταιριάζουν καθ’ ύλην και κατά τόπον οι διατάξεις αυτές, καταργουμένου ούτω του άρθρου 50 δεδομένου ότι και η πργ. 3 αυτού δέον μετακινηθεί ως πργ. 4 στο άρθρο 5, ως ανωτέρω πργ.1) αναφέρουμε.
Ειδικές επισημάνσεις
α) Στο προβλεπόμενο Π.Δ. στο άρθρο 1 πργ.3 (β) που μνημονεύεται και στο άρθρο 7 πργ. 1, δέον επιπροσθέτως ενταχθεί η ένδειξη “εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριών μηνών” για να αποθαρρυνθούν ενοχλητικοί και ανασταλτικοί παράγοντες μέσα και έξω από το Υπουργείο που θα θελήσουν να προβάλουν άστοχα προσκόμματα.
β) Ο δυνητικός χαρακτήρας υλοποίησης που διέπει ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου κατά πνεύμα και κατά γράμμα, δέον απαλειφθεί κατά το δυνατόν, διότι έχει ανασταλτικό πνεύμα στην υλοποίηση των διατάξεων.
γ) Επειδή σίγουρα αναμένεται εντός “επίθεση” κατά του Νομοσχέδιου τριτοκοσμικών και αιθεροβάμονων παραγόντων και φορέων εντός και εκτός Υπουργείου που διέπονται από μη ναυτιλιακό αναπτυξιακό πνεύμα αλλά από άλλα συμφέροντα, μετά την 28/12/2012 εσείς κύριε Υπουργέ και οι επιτελείς – σύμβουλοι που χειρίζονται το Νομοσχέδιο δέον με επιτελικές συντονισμένες συγχρονισμένες και νομοτεχνικές παρεμβάσεις και ενέργειες, αλλά και ιδιαίτερη προσοχή προς αποφυγή λαθών, να προωθήσετε το νομοσχέδιο προς άμεση ψήφιση και παράλληλα να συντάξετε εγκαίρως τις προβλεπόμενες Κανονιστικές Πράξεις (Π.Δ. – Υ.Α).
Ευχόμενος καλή επιτυχία
Διατελώ με τα τιμής.
Μαλέρμπας Μιχαήλ
Συμφωνώ με τον dhmos κ με τον MIXALHS.
Όσον αφορά τις ΑΕΝ δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το λιμενικό σώμα ούτε στην διοίκηση αλλά ούτε κ στην διδακτέα ύλη.
Επιτέλους πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο Έλληνας ναυτικός είναι πολίτης κ όχι φαντάρος!! Εργάζεται σε ιδιωτικές εταιρείες κ κρίνεται από αυτές, για την αναρρίχηση του σε υψηλότερες θέσεις. Φτάνει πια ο άσχετος παρεμβατισμός!
Υποδείξετε μου μια πολιτική υπηρεσία εκτός της δικαστικής (όπου είναι για ευνόητους λόγους), όπου έξω από την πόρτα βρίσκεται φρουρός αστυνομικός. Γιατί λοιπόν αυτός ο εναγκαλισμός πολιτικών-ιδιωτικών υποθέσεων με το ημιστρατιωτικό καθεστώς του ΛΣ. Ο Έλληνας ναυτικός είναι ισότιμος πολίτης των υπολοίπων Ελλήνων κ όχι υπόδικος με ειλημμένη απόφαση ότι είναι κ ένοχος..
Συμφωνώ επίσης και με τον χρήστη dhmos
Συμφωνώ απόλυτα με «MIXALHS»,»dhmos» και «dhmos».Επιτέλους μια φορά ακούστε την φωνή της λογικής
Συμφωνώ με τον χρήστη MIXALHS και προσθέτω την επιστροφή της Ελληνικής Ακτοφυλακής στο Υπ. Δημ. Τάξεως όπου και ανήκει. Είναι αδιανόητο ένστολα και ένοπλα στελέχη να ασχολούντε με αντικείμενα Δήμων, Α.Ε. (Οργ. Λιμένων), Τουριστικών πρακτόρων, Ασφαλιστηκών φορέων, Αλιείας
(έκδοση αδειών) κ.λ.π.. Είναι απαξιωτικό και ίσως υποκεινούμενο να επιθυμούν στελέχη υποτεταγμένα στο Σ.Π.Κ. να εκτελούν άλλες εργασίες επι 24ώρου αποκλείοντάς τα ταυόχρονα από κάθε δυνατότητα αντίδρασης όπως οι πολιτικοί υπάλληλοι.
Αγαπητοί Κύριοι,
Ειναι καλοδεχούμενη κάθε προσπάθεια να τεθουν κανονες σε μια αγορά η οποία αδυνατεί να αυτορυθμιστεί .
Αν και δεν βλέπω καποια σχετική παράγραφο στο νομοσχέδιο θα επιθυμούσα να συμπεριληφθούν τα ακόλουθα,που απο την εμπειρία μου θα βοηθήσουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες για το συμφέρον της ανάπτυξης στα νησια.
ι) Σε γραμμές που υπάρχει συμβαση αναθεσης δημόσιας υπηρεσίας ,με επιδότηση για όλη την δωδεκάμηνη δρομολογιακή περιοδο ,δυνατότητα παράλληλης δρομολόγησης για διάστημα εξαμήνου(καλοκαιρινή περίδος), συμβατικών ακτοπλοϊκών πλοίων,σε οποια εταιρια το επιθυμεί.
Ο δε ναυλος να καθορίζεται ελευθερα χωρις περιορισμούς μιας και η κίνηση αυτη σκοπό θα έχει να επιφέρει προστιθέμενη αξια στα νησια της αγονης γραμμης.
Οι μόνιμοι κατοικοι και τα εμπορευματα θα μεταφέρονται συμφώνως του κρατικού ναυλολογίου από τον μειοδότη στον οποίο εχει ανατεθεί η δημόσια υπηρεσία ενω ταυτόχρονα οι επιβάτες που σκοπό θα έχουν το τουρισμό ,να μπορουν να επιλέξουν το μεταφορέα τους με κριτηρια την ποιότητα,συνέπεια δρομολογιών κλπ.
ιι)Υποχρεώση Ηλεκτρονικου Συστήματος Κρατήσεων Θέσεων επιβατών και οχημάτων σε όλες τις ακτοπλοϊκές γραμμές αλλα και στους περιηγητικούς πλόες ημερόπλοιων ανεξάρτητα αποστάσεως και τακτικός έλεγχος οτι ο αριθμός επιβατών δεν ξεπρνάει τον επιτρεπομενο σύμφωνα με το πρωτόκολο του κάθε πλοίου από ειδική υπηρεσία που θα συσταθεί.
ΙΙΙ)Ελεγχος τήρησης του κρατικού ναυλολογίου απο τις εταιρίες που υποχρεώνονται να το ακολουθουν,λόγω νομοθεσίας.
IV)Κωδικοποίηση ΟΛΩΝ των προστιμων, ωστε να εξαλειφθουν φαινόμενα διαφθοράς από εκατέρωθεν ενδιαφερόμενους.
V)Δυνατότητα ανοιγματος ναυτολογίου κατα τους χειμερινους μηνες και πληρωμή εισφορών ανα ημέρα για να δοθεί η δυνατότητα σε μια περιοδο χαμηλής κίνησης ,η χρήση ημερόπλοιων για τουριστικους σκοπούς,εφόσον το πρωτοκολο γενικής επιθεωρησης είναι σε ισχύ.
VI)Οι έλεγχοι απο την επιθεωρηση εμπορικών πλοίων στα υπο την εποπτείας της πλοία να γίνεται σε τακτική βάση και όχι μονο δειγματοληπτικά ή μετά απο υποδειξεις ,περαν των τακτικών ετήσιων ή αλλων ελεγχων με συγκεκριμένες επιπτώσεις αν οι πλοιοκτήτες δε συμορφώνονται σε ευλογο διαστημα με αντίστοιχες παρατηρήσεις.
VII)Ιδρυση λιμεναρχείων και πλήρη στελέχωση αυτών σε όλα τα λιμάνια που εξυπηρετούνται με ακτοπλοϊκα δρομολόγια αλλα και σε αυτα που εξυπηρετουν ικανό αριθμο περιηγητικών πλοων.
Με Φιλικούς Χαιρετισμούς
Ηρακλής Εμμ.Φραγκάκης
Με το νόμο 1753 του 1919 επί κυβέρνησης Βενιζέλου πήρε για πρώτη φορά επίσημη μορφή το Λιμενικό Σώμα, στο οποίο ανατέθηκε ο έλεγχος και η εποπτεία της εμπορικής ναυτιλίας. Η αυτοτέλεια του Σώματος επιτεύχθηκε επί Μεταξά με τον νόμο 345 του 1936, με τον οποίο ιδρύθηκε Υφυπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
Από τότε η διαπλοκή Λιμενικού Σώματος και υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) είναι όλο και μεγαλύτερη, γεγονός που δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του δυτικού κόσμου.
Από το 1945 που μεταφέρθηκε στον Πειραιά το Υπουργείο, ο αριθμός των λιμενικών συνεχώς αυξάνει, με αποτέλεσμα να αποτελεί σήμερα τον σκελετό του.
Όλες οι απόπειρες διαχωρισμού των δύο εμφανώς αντικρουόμενων λειτουργιών, δηλαδή από τη μια ενός αστυνομικού σώματος (του Λιμενικού) και ενός οικονομικού υπουργείου (του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας) προσέκρουαν πάντοτε στην αντίδραση του ίδιου του Σώματος που είχε ήδη γιγαντωθεί, αλλά κυρίως στη θέληση των εφοπλιστών, οι οποίοι έχουν συνδέσει την ικανοποίηση των συμφερόντων τους με την υπάρχουσα κατάσταση και φαίνεται ότι θεωρούν το Λιμενικό Σώμα ως κατάλληλο για τη χάραξη και την εφαρμογή της ναυτιλιακής πολιτικής, όπως την καταλαβαίνουν αυτοί.
Υποτίθεται ότι το Λιμενικό Σώμα συγκροτήθηκε στα πρότυπα της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ και της Γαλλίας, όμως η ιστορική εξέλιξη του σώματος αυτού στην Ελλάδα πολύ γρήγορα πήρε διαφορετικό δρόμο και η σημερινή του κατάληξη είναι να μονοπωλεί σημαντικούς τομείς της οικονομικής, αναπτυξιακής και κοινωνικής ζωής της χώρας.
Μια ματιά στο οργανόγραμμα του ΥΕΝ είναι αποκαλυπτική. Μέσω του αρχηγού και του υπαρχηγού του Λιμενικού Σώματος ελέγχονται όλες οι κρίσιμες διευθύνσεις του υπουργείου, που καμιά σχέση δεν έχουν με δραστηριότητα ακτοφυλακής (αστυνόμευση ακτών, θαλασσών και λιμένων).
Το Λιμενικό Σώμα προσέφερε για πολλά χρόνια υπηρεσίες, στελεχώνοντας το ΥΕΝ μαζί με πολιτικούς υπαλλήλους. Όμως ο καιρός πέρασε, οι ανάγκες αστυνόμευσης στη θάλασσα μεγάλωσαν, ήλθαν τα ναρκωτικά, η αρχαιοκαπηλία, η παράνομη μετανάστευση, η λαθρεμπορία πετρελαίου. Μεγάλωσε παράλληλα και το Λιμενικό. Προσελήφθη πολύς κόσμος (υπερβαίνουν τις 7.500 σήμερα οι οργανικές θέσεις και στο μέλλον προβλέπεται να ξεπεράσουν τις 10.000), εξοπλίστηκε, προμηθεύτηκε πολλά πλωτά, χερσαία και εναέρια μέσα.
Τι παρατηρούμε, όμως; Αντί όλο αυτό το δυναμικό μαζί με τον άρτιο και πανάκριβο εξοπλισμό του να το διαθέτουν για το σκοπό που το διαθέτουν όλα τα Λιμενικά Σώματα του πλανήτη, αυτοί θεώρησαν φρόνιμο να γαντζωθούν στο Υπουργείο Ναυτιλίας, στελεχώνοντάς το όλο και περισσότερο με λιμενικούς και να προσπαθούν να το στρατιωτικοποιήσουν πλήρως, ικανοποιώντας έτσι πλέον προσωπικές ανάγκες και φιλοδοξίες και σκοπιμότητες.
Στο ΥΕΝ την πολιτική με τη σημερινή δομή και στελέχωση του υπουργείου την παράγει ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος σε συνεργασία με τους Λιμενικούς Αξιωματικούς που προΐστανται στο 90% των διευθύνσεων του υπουργείου.
Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στον ισχύοντα Οργανισμό του ΥΕΝ: Εκεί θα δείτε τι κατάφεραν οι λιμενικοί μέχρι σήμερα, χρησιμοποιώντας τους εκάστοτε υπουργούς και νομοθετώντας με τη μέθοδο του σαλαμιού κάθε τόσο νέους οργανισμούς και νόμους και πώς εξελίχτηκε το Σώμα σε κατεστημένο.
Ο Οργανισμός του ΥΕΝ (π.δ. 242/99) προβλέπει μεταξύ άλλων για τις αρμοδιότητες του Λιμενικού Σώματος:
– Κλάδο Ναυτιλιακής Πολιτικής, που συντονίζει τις ενέργειες για την οργάνωση, βελτίωση, προστασία και ανάπτυξη της ναυτιλίας, τη σύνδεσή της με την εθνική οικονομία, τη στήριξη του θαλάσσιου τουρισμού, την παρακολούθηση θεμάτων ναυτικής εργασίας, μητρώων ναυτικών και ναυτικής εκπαίδευσης. Καλά, μπορούν αξιωματικοί να χαράζουν ναυτιλιακή πολιτική και να βρίσκουν τρόπους να τη συνδέουν με την οικονομία; Ο κλαδάρχης (υπερυπουργός ή καίσαρας) αντικατέστησε τους Υπουργούς Εξωτερικών, Οικονομικών, Εργασίας, Τουρισμού, Παιδείας)!!!!
– Υπηρεσία Μητρώου ναυτικών εταιρειών. Καλά, οι επιχειρήσεις στη στεριά σε τι διαφέρουν από αυτές στη θάλασσα; Πάει κι ο υπουργός Βιομηχανίας!!!
– Διεύθυνση θαλασσίων συγκοινωνιών. Πάει κι ο υπουργός Μεταφορών!!!
– Διεύθυνση ναυτικής εργασίας. Πάει κι ο υπουργός Εργασίας. Όλα τα επαγγέλματα τα καταφέρνει, αλλά τους ναυτικούς δεν μπορεί, και τους άφησε στους ειδικούς!!!
– Διεύθυνση εκπαίδευσης ναυτικών. Ένας διευθυντής λιμενικός τα καταφέρνει όσο όλο το υπουργείο Παιδείας!!!
– Διεύθυνση επιθεώρησης πλοίων. Όλα τα κράτη συνεργάζονται με νηογνώμονες. Εμείς έχουμε τους ειδικούς επί των πλοίων. Άραγε πόσοι από τους υπηρετούντες λιμενικούς γνωρίζουν το αντικείμενο που λέγεται πλοίο; Πότε πρόλαβαν να ταξιδέψουν για να λάβουν την απαραίτητη τεχνογνωσία;
– Λιμενικές αρχές εσωτερικού και εξωτερικού. Του εσωτερικού τις καταλαβαίνουμε. Του εξωτερικού; Πρόκειται για τα περιβόητα Προξενικά Λιμεναρχεία που κατάφεραν να ιδρύσουν σε όλες τις χώρες και στέλνουν εκεί ανώτερους λιμενικούς αξιωματικούς. Ο επίσημος σκοπός τους είναι να υπηρετούν τους έλληνες ναυτικούς, στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών, γιατί έτσι οδηγούν -μ’ αυτή την εφεύρεση- τους έλληνες ναυτικούς που έχουν παράπονα από τα πλοία στα Προξενικά Λιμεναρχεία μόνο (θεσμοθετημένη αρχή βλέπετε) και όχι στα ελληνικά προξενεία ή τις αρχές της ξένης χώρας που ενδεχομένως θα έδενε το καράβι μετά από τέτοιες καταγγελίες. Ρωτήστε όποιον ναυτικό θέλετε. Εκείνος θα σας τα πει καλύτερα».
Επίσης ο θεσμός αυτός χρησιμοποιείται για την προώθηση των συντεχνιακών συμφερόντων του Σώματος και εκτός συνόρων.
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα της συγκέντρωσης όλων αυτών των αρμοδιοτήτων; Η δημιουργία μιας μιλιταριστικής πυραμίδας σε πολιτικό υπουργείο, όπου όλα καταλήγουν στον Αρχηγό του Λιμενικού Σώματος. Τις αρμοδιότητες του Αρχηγού καταγράφει το άρθρο 5 παρ. 3 του Οργανισμού:
Ο Αρχηγός προσυπογράφει όλα τα έγγραφα των υπηρεσιακών μονάδων που προωθούνται για τελική υπογραφή στον Υπουργό ή Γενικό Γραμματέα καθώς και τα προωθούμενα σχέδια νόμων, προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων.
Μ’ άλλα λόγια, η πολιτική ηγεσία υπογράφει ό,τι θέλει ο Αρχηγός, νομοθετεί ό,τι θέλει ο Αρχηγός, ακούει ό,τι θέλει ο Αρχηγός. Ο Αρχηγός χαράζει τη ναυτιλιακή πολιτική, κάνει ναυτική εκπαίδευση, λύνει εργασιακά θέματα, ελέγχει ναυτιλιακές εταιρείες, εγκρίνει κατασκευές πλοίων, κ.ο.κ. Κατά τα άλλα, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του ΥΕΝ εφαρμόζει την πολιτική και το πρόγραμμα της κυβέρνησης.
Το κακό είναι ότι μέσα σ’ αυτό το κλειστό συντεχνιακό σύστημα υπονομεύονται ακόμα και οι αρμοδιότητες που δικαιωματικά ανήκουν στο Λιμενικό. Μια από τις σπουδαιότερες είναι βέβαια η επιχείρηση διάσωσης στη θάλασσα. Ο θάλαμος επιχειρήσεων του ΥΕΝ, μας εξηγεί το έμπειρο στέλεχος του υπουργείου, είναι εξολοκλήρου στελεχωμένος από λιμενικούς αξιωματικούς. Από αυτούς ίσως κάποιοι να έχουν τελειώσει τη σχολή εμποροπλοιάρχων, αλλά μετά προσλήφτηκαν στο Σώμα και τους βαφτίσανε καπεταναίους χωρίς να έχουν καπετανεύσει ούτε μία ώρα σε μεγάλο καράβι. Θα ‘πρεπε να υπάρχουν εκεί δοκιμασμένοι καπεταναίοι του εμπορικού ναυτικού που έχουν αντιμετωπίσει φουρτούνες και δύσκολες καταστάσεις στη διάρκεια της καριέρας τους και έχουν εμπειρία από χειρισμούς και συμπεριφορές μεγάλων πλοίων με κόσμο. Αλλά δεν αφήνουν κανένα να μπει στις τάξεις τους. Το τίμημα είναι δυστυχώς βαρύ και γνωστό.
Όσο για τους συνδικαλιστές του Λιμενικού Σώματος, αυτοί προβληματίζονται για την άρση του στρατιωτικού χαρακτήρα της υπηρεσίας τους, όμως φοβούνται ότι, αν εξομοιωθούν με τα άλλα σώματα ασφαλείας (αστυνομία, πυροσβεστική), θα στερηθούν τα ωφελήματα που τους εξασφαλίζει η σημερινή κατάσταση. Στη Σουηδία, στην πρώτη χώρα της Ευρώπης, το Λιμενικό Σώμα είναι ένα κομμάτι της Αστυνομίας, το maritime police. Στην Ισπανία το ίδιο. Στην Ιταλία το ίδιο. Όλα αυτά είναι αστυνομικά σώματα ενός υπουργείου. Μήπως λοιπόν πρέπει να συζητήσουμε αν θέλουμε ένα Λιμενικό Σώμα στα πρότυπα του United States Coast Guard μια και οι ταυτότητές μας όπως θα δείτε πίσω γράφουν Hellenic Coast Guard;
Συνεπώς θα πρέπει:
1. Άμεση απαλλαγή των Λιμενικών από τα καθήκοντα πέρα της αστυνόμευσης και υπαγωγή τους στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
2. Στελέχωση του ΥΕΝ από πολιτικό εξειδικευμένο προσωπικό ή συγχώνευσή του με το υπουργείο Μεταφορών.
3. Μοίρασμα των αρμοδιοτήτων του υπουργείου στα καθ’ ύλη αρμόδια: Παιδείας, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Εργασίας, Οικονομικών, κλπ.
4. Άμεση πρόσληψη εν ενεργεία καπεταναίων με πραγματική εμπειρία σε καράβια για τον θάλαμο επιχειρήσεων διάσωσης.
Το Σ/Ν δεν δίνει καμία λύση για πολλές ανάγκες του Λιμενικού Σώματος, όπως:
• Τις ανεξόφλητες δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης
• Τις ανεξόφλητες οδοιπορικές δαπάνες μετακινήσεων – αποσπάσεων – μεταθέσεων
• Τις απλήρωτες δαπάνες μεταθέσεων με το εκβιαστικό δίλλημα της μη χορήγησης Φ.Π.
• Τα απλήρωτα πλεύσιμα των υπηρετούντων στα πλωτά Λ.Σ.
• Τα ζητήματα μισθολογίου, συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού των στελεχών Λ.Σ.
• Τις επισκευές – συντηρήσεις – ανανέωση του στόλου, των χερσαίων – πλωτών και εναερίων μέσων.
• Την κάλυψη των κενών της οργανικής δύναμης των υπηρεσιών και κυρίως των τεράστιων κενών ειδικοτήτων στα πλωτά Λ.Σ.
• Τον εφοδιασμό των υπηρεσιών με υλικά και μέσα για την σωστή και αποτελεσματική τους λειτουργία.
• Τον ατομικό εξοπλισμό των στελεχών Λ.Σ για την προστασία, την ασφάλεια και την υγιεινή τους.
• Την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση του προσωπικού.
• Τις προσλήψεις
• Την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης
Επίσης και παρά τις διαβεβαιώσεις δεν υπάρχει σχετική ρύθμιση, τουλάχιστον στον κορμό του Σ/Ν, για:
• Την αποκατάσταση μισθολογικών προαγωγών των αποφοίτων ΑΕΝ.
• Την αποκατάσταση της ασφάλισης των προερχόμενων από τα ασφαλιστικά ταμεία ΤΣΜΕΔΕ και ΤΣΑΥ
ΠΟΕΠΛΣ
Στο συγκεκριμένο Σ/Ν:
– Αγνοείται επιδεικτικά το Αρχηγείο, αναφέροντας μόνο το Λιμενικό Σώμα, παρότι αυτό συνεχίζει να υφίσταται.
– Επισημοποιούνται τα πάρεργα π.χ Οίκος Ναύτη, λόγω της ρύθμισης για κάλυψη όλων ανεξαιρέτως των οργανικών θέσεων του Υ.Ν.Α από προσωπικό Λ.Σ., δημιουργώντας θέμα με τους πόρους που πρέπει να αποδίδονται στα ταμεία μας για τον σκοπό αυτό.
– Αφαιρείται από τον χαρακτήρα του Λιμενικού Σώματος ο προσδιορισμός του ως Σώμα ασφαλείας χωρίς καμία αιτιολογία.
– Δεν δίνεται ταυτόχρονα στην δημοσιότητα το σχέδιο Π.Δ. για την οργάνωση των υπηρεσιών Λ.Σ.
Ποιοι λόγοι οδήγησαν στην εκ νέου αλλαγή του ονόματος κρατώντας για τις διεθνείς σχέσεις τον αγγλικό όρο της Ελληνικής Ακτοφυλακής Hellenic Coast Guard πράγμα που μέχρι σήμερα το έχουμε δει μόνο σε αποφάσεις του Ο.Η.Ε.;
Δυστυχώς όλα αυτά μας κάνουν εξαιρετικά ανήσυχους και επιφυλακτικούς, γιατί διαπιστώνουμε ότι για μία ακόμη φορά για χάρη των ονομάτων και της μαρκίζας, αγνοείται η ουσία, που δεν είναι άλλη, από την ανάγκη ποιοτικών και αποτελεσματικών παροχών ασφάλειας στην ελληνική κοινωνία με ταυτόχρονη ανάπτυξη της Ελληνικής Ναυτιλίας, προς όφελος των πολιτών και της χώρας.
Αυτά βεβαίως δεν εξυπηρετούνται από ένα αποδυναμωμένο Λιμενικό Σώμα, όπως αυτό εμφανίζεται μέσα από το συγκεκριμένο Σ/Ν.
ΠΟΕΠΛΣ
Με το σχέδιο νόμου επιδιώκεται η πλήρης επανένταξη του Λιμενικού Σώματος στις δομές του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, με στόχο την αποτελεσματική άσκηση των αρμοδιοτήτων του.
Δημιουργεί λοιπόν ερωτηματικά Η ΕΠΙΜΟΝΉ ένταξης στις αρμοδιότητες του ΛΣ, θεμάτων ναυτιλιακής πολιτικής τα οποία παγκοσμίως ΔΕΝ σχετίζονται με στρατιωτικές δομές και ένστολο προσωπικό. Το θέμα αυτό εξαντλήθηκε προ καιρού με την κατάθεση απόψεων των απόλυτα ενδιαφερομένων μερών, δηλ.του προσωπικού του ΛΣ,το οποίο ήταν ξεκάθαρα ενάντιο στις αρμοδιότητες αυτές, τις οποίες, η μεγάλη πλοιοψηφία του, χαρακτηρίσε ως «πάρεργο».Τελικά φαίνεται ότι η ισχύς της ΕΕΕ καλύπτει τα διεθνώς κρατούντα αλλά ακόμα και την άποψη αυτών που καλούνται να εφαρμόσουν τα «πάρεργα».
Στην σημερινη πραγματικότητα, με τις χιλιάδες άνεργων επιστημόνων στο περιθώριο, ή με το βλέμμα τους προς τα σύνορα για το εξωτερικό,αλλά και με άλλους τόσους τεχνικούς επιστήμονες που ως υπάλληλοι καταργούμενων υπηρεσιών βρίσκονται προ της διαθεσιμότητας, θα πρέπει το κράτος επιτέλους να ανασυνταχθεί και να μελετήσει την αξιοποίηση τους σε τέτοια καθήκοντα όπως τα προαναφερόμενα, το δε προσωπικό ΛΣ να το στελεχώσει, επανδρώσει και εξοπλίσει, επικεντρώνοντας το σε τόσους πολλούς επιχειρησιακούς τομείς που υπολειτουργούν(ασφάλεια πλοίων,συνόρων,ζωών,λιμένων, θαλασσών κλπ).
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΜΜΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟ.