Άρθρο 147 – Λόγοι απόρριψης προσφορών

1. Η αναθέτουσα αρχή / αναθέτων φορέας, με βάση τα αποτελέσματα του ελέγχου και αξιολόγησης των προσφορών, απορρίπτει κάθε προσφορά:
α) η οποία είναι ελλιπής κατά τα προηγούμενα άρθρα ή υποβλήθηκε κατά παράβαση των απαράβατων όρων των εγγράφων της σύμβασης περί σύνταξης και υποβολής της προσφοράς
β) στην οποία η τιμή δεν είναι απόλυτα προσδιορισμένη,
γ) η οποία περιέχει ατέλειες , ελλείψεις, ασάφειες ή σφάλματα, εφόσον αυτά δεν επιδέχονται συμπλήρωσης ή διόρθωσης ή, εφόσον επιδέχονται συμπλήρωσης ή διόρθωσης, δεν έχουν αποκατασταθεί από την αποσαφήνιση και τη συμπλήρωσή της σύμφωνα με το άρθρο145,
δ) για την οποία ο προσφέρων δεν παρείχε τις απαιτούμενες εξηγήσεις, εντός της προκαθορισμένης προθεσμίας, ή η εξήγηση του οποίου δεν είναι αποδεκτή από την αναθέτουσα αρχή, σύμφωνα με το άρθρο145,
ε) η οποία δεν πληροί τις προϋποθέσεις που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά του αντικειμένου της σύμβασης,
στ) η οποία είναι εναλλακτική προσφορά, αν τέτοια δεν επιτρέπεται ή, εάν επιτρέπεται, δεν πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις των εγγράφων της σύμβασης,
ζ) η οποία υποβάλλεται από έναν προσφέροντα που έχει υποβάλει δύο ή περισσότερες προσφορές, εκτός από την περίπτωση υποβολής εναλλακτικής προσφοράς, εφόσον αυτή επιτρέπεται.
2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται αναλόγως στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης των αιτήσεων συμμετοχής στην κλειστή διαδικασία, τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου ή της διαδικασία διαπραγμάτευσης.

  • 30 Ιανουαρίου 2014, 14:57 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ – ΣΑΤΕ

    Το να καθορίζονται γενικά λόγοι αποκλεισμού των προσφορών στον νόμο είναι δίκοπο μαχαίρι, διότι μία αναθέτουσα αρχή μπορεί να τους ερμηνεύσει και εφαρμόσει κατά το δοκούν. Π.χ. τι σημαίνει «η τιμή δεν είναι απόλυτα προσδιορισμένη»; Ορθότερο θα ήταν να τεθεί ένας γενικός κανόνας αποκλεισμού των προσφορών μόνο για ουσιώδεις ελλείψεις ή παράβαση απαράβατων όρων της διακήρυξης και ακολούθως να υπάρχει μια πιο αναλυτική αναφορά στους λόγους για τους οποίους δεν είναι επιτρεπτός ο αποκλεισμός μιας προσφοράς. Περαιτέρω, η νομολογία έχει εξειδικεύσει σε σημαντικό βαθμό τους λόγους αποκλεισμούς μιας προσφοράς κατά το στάδιο των δικαιολογητικών ή του ελέγχου των οικονομικών προσφορών, με εμφανή την τάση να περιορισθεί ο αποκλεισμός σε ουσιώδεις και εκ φύσεως μη θεραπεύσιμες ελλείψεις. Αν έλθει τώρα ο νόμος και προβεί σε μία σχετικώς εκτενή αναφορά σε λόγους αποκλεισμού, είναι ενδεχόμενο να αρχίσει ένας νέος γύρος διοικητικών και δικαστικών διαφορών για την εξειδίκευση και συγκεκριμενοποίηση των λόγων αποκλεισμού, πράγμα που συντελέσει στην πρόκληση ανασφάλειας δικαίου.