1. Η εποπτική αρχή, ως αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής, μπορεί να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα του άρθρου 42 του παρόντος σε βάρος του (αντ)ασφαλιστικού διαμεσολαβητή ή ασφαλιστικού διαμεσολαβητή δευτερεύουσας δραστηριότητας, όταν διαπιστώσει παράβαση των διατάξεων που αναφέρονται στο άρθρο 17 του παρόντος ή/και στις κατ’ εξουσιοδότησή του πράξεις, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης άσκησης νέας δραστηριότητας στην Ελλάδα, εφόσον η λήψη των μέτρων αυτών είναι απολύτως αναγκαία. Τα ως άνω μέτρα σε καμία περίπτωση δεν εισάγουν διακρίσεις μεταξύ των διαμεσολαβητών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
2. Πέρα από τις αρμοδιότητες της προηγούμενης παραγράφου, η εποπτική αρχή όταν δρα ως αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής, δύναται να λάβει οποιοδήποτε από τα μέτρα του άρθρου 42 του παρόντος ή/και να απαγορεύσει σε διανομέα ασφαλιστικών προϊόντων με άλλο κράτος μέλος καταγωγής από την Ελλάδα, να ασκήσει δραστηριότητα στην Ελλάδα με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών ή με εγκατάσταση, αφού ενημερώσει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής του και εφόσον συντρέχουν σωρευτικά τα εξής:
α) η σχετική δραστηριότητα κατευθύνεται εξ ολοκλήρου ή κυρίως στην Ελλάδα ως κράτος μέλος υποδοχής με μοναδικό σκοπό την αποφυγή των νομοθετικών διατάξεων που θα ίσχυαν, εάν η Ελλάδα ήταν το κράτος μέλος καταγωγής του εν λόγω διανομέα, και
β) η δραστηριότητα του διανομέα θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη λειτουργία της ελληνικής (αντ)ασφαλιστικής αγοράς ή/και την προστασία των καταναλωτών στην Ελλάδα.
3. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό, η εποπτική αρχή, είτε δρα ως αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής, είτε δρα ως αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής, δύναται να παραπέμψει το ζήτημα στην ΕΑΑΕΣ και να ζητήσει τη βοήθειά της σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1094/2010.
