Άρθρο 03 – Ορισμοί (Άρθρο 2 παρ. 1 και άρθρο 12 παρ. 1 και 2 Οδηγίας)

Για τους σκοπούς του παρόντος, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1. «Διανομή ασφαλιστικών προϊόντων»: οι δραστηριότητες παροχής συμβουλής, πρότασης ή διενέργειας άλλων προπαρασκευαστικών εργασιών για τη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων, οι δραστηριότητες σύναψης αυτών, ή οι δραστηριότητες παροχής βοήθειας κατά τη διαχείριση και την εκτέλεση των εν λόγω συμβάσεων, ιδίως σε περίπτωση επέλευσης του ασφαλιζομένου κινδύνου. Στην έννοια της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων περιλαμβάνεται η παροχή και μέσω ιστότοπου ή κάποιου άλλου μέσου, πληροφοριών σχετικά με μία ή περισσότερες ασφαλιστικές συμβάσεις βάσει κριτηρίων που επιλέγονται από τον πελάτη καθώς και η παροχή καταλόγου κατάταξης ασφαλιστικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της σύγκρισης των τιμών και των προϊόντων ή και των προσφερομένων εκπτώσεων από την ασφαλιστική επιχείρηση επί του ασφαλίστρου, εφόσον μέσω του ιστότοπου ο πελάτης είναι σε θέση να συνάψει άμεσα ή έμμεσα μια ασφαλιστική σύμβαση.

2. «Διανομή αντασφαλιστικών προϊόντων»: οι δραστηριότητες παροχής συμβουλής, πρότασης ή διενέργειας άλλων προπαρασκευαστικών εργασιών για τη σύναψη συμβάσεων αντασφάλισης, οι δραστηριότητες σύναψής τους, ή οι δραστηριότητες παροχής βοήθειας κατά τη διαχείριση και την εκτέλεση των εν λόγω συμβάσεων, ιδίως σε περίπτωση επέλευσης του αντασφαλιζομένου κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που αναλαμβάνονται από (αντ)ασφαλιστική επιχείρηση χωρίς την παρέμβαση αντασφαλιστικού διαμεσολαβητή

3. «Ασφαλιστικός διαμεσολαβητής»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εκτός από την (αντ)ασφαλιστική επιχείρηση ή τους υπαλλήλους της και εκτός από τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή δευτερεύουσας δραστηριότητας, το οποίο αναλαμβάνει ή ασκεί επ’ αμοιβή δραστηριότητες διανομής ασφαλιστικών προϊόντων. Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές που έχουν έδρα στην Ελλάδα και υπόκεινται στις διατάξεις του Κεφαλαίου Δ’ του παρόντος, διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
α) Ασφαλιστικοί Πράκτορες,
β) Συντονιστές ασφαλιστικών πρακτόρων και
γ) Μεσίτες Ασφαλίσεων.

4. «Ασφαλιστικός Πράκτορας»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ασκεί τη δραστηριότητα της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων στο όνομα και για λογαριασμό μίας ή περισσότερων ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Στους ασφαλιστικούς πράκτορες εντάσσονται τα πιστωτικά ιδρύματα, οι επιχειρήσεις επενδύσεων και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, όταν ασκούν τη δραστηριότητα διανομής ασφαλιστικών προϊόντων.

5. Συντονιστής ασφαλιστικών πρακτόρων» είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ασκεί τη δραστηριότητα της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων μέσω ομάδας ασφαλιστικών πρακτόρων, τους οποίους επιλέγει και προτείνει στην ή στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις για συνεργασία, και στη συνέχεια εκπαιδεύει και επιβλέπει το έργο τους με σκοπό να διασφαλίσει την εκ μέρους τους εφαρμογή των σχετικών με τη διανομή πολιτικών και διαδικασιών τής ή τών ασφαλιστικών επιχειρήσεων με τις οποίες συνεργάζεται, χωρίς να συμβάλλεται ο ίδιος με αυτούς.

6. «Μεσίτης ασφαλίσεων»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που, κατ’ εντολή του πελάτη, ασκεί τη δραστηριότητα της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων με βάση την ανάλυση επαρκούς αριθμού ασφαλιστικών συμβάσεων που διατίθενται στην αγορά, χωρίς να δεσμεύεται ως προς την επιλογή της ασφαλιστικής επιχείρησης.

7. «Πιστωτικό Ίδρυμα»: το πιστωτικό ίδρυμα κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 1 σημείο 1 του Κανονισμού ΕΕ αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

8. «Επιχείρηση επενδύσεων»: η επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 1 σημείο 2 του Κανονισμού 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

9. «Ασφαλιστικός διαμεσολαβητής που ασκεί ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την ασφαλιστική διαμεσολάβηση» (εφεξής: «ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δευτερεύουσας δραστηριότητας»): κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, πλην των πιστωτικών ιδρυμάτων, των επιχειρήσεων επενδύσεων και των αγροτικών συνεταιρισμών, που ασκεί με αμοιβή ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την ασφαλιστική διαμεσολάβηση, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) η κύρια επαγγελματική δραστηριότητα του εν λόγω φυσικού ή νομικού προσώπου δεν είναι η διανομή ασφαλιστικών προϊόντων,
β) το φυσικό ή νομικό πρόσωπο διανέμει μόνον ορισμένα ασφαλιστικά προϊόντα που συμπληρώνουν ένα αγαθό ή μια υπηρεσία, και
γ) τα σχετικά ασφαλιστικά προϊόντα δεν καλύπτουν ασφαλίσεις ζωής ή κινδύνους αστικής ευθύνης, εκτός αν η εν λόγω κάλυψη συμπληρώνει το αγαθό ή την υπηρεσία που παρέχει ο διαμεσολαβητής ως την κύρια επαγγελματική δραστηριότητά του.

Οι επιχειρήσεις ενοικιάσεως οχημάτων και τα ταξιδιωτικά γραφεία που δραστηριοποιούνται στη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων εγγράφονται στο Ειδικό Μητρώο του άρθρου 18 ως ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές δευτερεύουσας δραστηριότητας.

10. «Αντασφαλιστικός διαμεσολαβητής»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, άλλο από την (αντ)ασφαλιστική επιχείρηση ή τους υπαλλήλους του, το οποίο ασκεί με αμοιβή τη δραστηριότητα διανομής αντασφαλιστικών προϊόντων. Αντασφαλιστικοί διαμεσολαβητές με έδρα στην Ελλάδα, που υπόκεινται στις διατάξεις του Κεφαλαίου Γ’ του παρόντος, είναι μόνον οι μεσίτες αντασφαλίσεων, ήτοι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που, κατ’ εντολή του πελάτη, ασκούν τη δραστηριότητα της διανομής αντασφαλιστικών προϊόντων με βάση την ανάλυση επαρκούς αριθμού αντασφαλιστικών συμβάσεων που διατίθενται στην αγορά, χωρίς να δεσμεύονται ως προς την επιλογή της αντασφαλιστικής επιχείρησης.

11. «Ασφαλιστική επιχείρηση»: οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις του άρθρου 3 παρ. 1 και 3 του Ν. 4364/2016 (Α’ 13).

12. «Αντασφαλιστική επιχείρηση»: οι αντασφαλιστικές επιχειρήσεις του άρθρου 3 παρ. 4 και 6 του Ν. 4364/2016 (Α’ 13).

13. «Διανομέας ασφαλιστικών προϊόντων»: ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δευτερεύουσας δραστηριότητας ή η ασφαλιστική επιχείρηση.

14. «Αμοιβή»: η υπολογιζόμενη επί του ασφαλίστρου προμήθεια, και κάθε επιπρόσθετη χρέωση ή άλλη πληρωμή, συμπεριλαμβανομένου κάθε είδους οικονομικού οφέλους ή οιουδήποτε άλλου χρηματικού ή μη χρηματικού οφέλους ή κινήτρου, που προτείνεται ή παρέχεται από την ασφαλιστική επιχείρηση ή τον πελάτη σε σχέση με τις δραστηριότητες διανομής ασφαλιστικών προϊόντων.

15. «Κράτος μέλος καταγωγής» του (αντ)ασφαλιστικού διαμεσολαβητή:
α) στην περίπτωση φυσικού προσώπου, το κράτος μέλος στο οποίο διαμένει,
β) στην περίπτωση νομικού προσώπου, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η καταστατική του έδρα ή, αν δεν έχει καταστατική έδρα σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η κεντρική του διοίκηση.

16. «Κράτος μέλος υποδοχής»: το κράτος μέλος της Ε.Ε. στο οποίο ο (αντ)ασφαλιστικός διαμεσολαβητής έχει μόνιμη παρουσία ή εγκατάσταση ή παρέχει υπηρεσίες, και το οποίο δεν είναι το κράτος μέλος καταγωγής του.

17. «Υποκατάστημα»: το πρακτορείο ή το υποκατάστημα διαμεσολαβητή, το οποίο βρίσκεται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους εκτός του κράτους μέλους καταγωγής του.

18. «Στενοί δεσμοί»: οι στενοί δεσμοί που ορίζονται στο άρθρο 3 παρ. 17 του Ν. 4364/2016 (Α’ 13).

19. «Κύριος τόπος επιχειρηματικής δραστηριότητας»: ο τόπος από τον οποίο ασκείται η διοίκηση επί της κύριας επιχειρηματικής δραστηριότητας.

20. «Συμβουλή»: η προσωπική σύσταση στον πελάτη, που παρέχεται κατά τη διανομή του ασφαλιστικού προϊόντος, σε σχέση με μία ή περισσότερες συμβάσεις ασφάλισης.

21. «Μεγάλοι κίνδυνοι»: οι μεγάλοι κίνδυνοι που ορίζονται στο άρθρο 13 παρ. 27 του Ν. 4364/2016 (Α’ 13).

22. «Επενδυτικό προϊόν βασιζόμενο σε ασφάλιση»: ένα ασφαλιστικό προϊόν που προσφέρει αξία κατά τη λήξη του ή αξία εξαγοράς, οι οποίες είναι συνολικά ή μερικά εκτεθειμένες άμεσα ή έμμεσα σε διακυμάνσεις της αγοράς. Στην έννοια αυτή δεν περιλαμβάνονται:
α) οι ασφαλίσεις κατά ζημιών, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 του Ν. 4364/2016 (Α’ 13),
β) οι ασφαλίσεις ζωής, οι παροχές των οποίων καταβάλλονται μόνο σε περίπτωση θανάτου ή ανικανότητας λόγω σωματικής βλάβης, ασθένειας ή αναπηρίας,
γ) τα συνταξιοδοτικά προϊόντα για τα οποία, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, έχει αναγνωριστεί ότι έχουν ως πρωταρχικό σκοπό την παροχή εισοδήματος στον επενδυτή κατά τη συνταξιοδότησή του και δίνουν στον επενδυτή το δικαίωμα σε ορισμένες παροχές,
δ) τα επίσημα αναγνωρισμένα επαγγελματικά συνταξιοδοτικά ταμεία που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 3029/2002 (Α’ 160), του νόμου 4364/2016 (Α’ 13), της οδηγίας 2003/41/ΕΚ,της οδηγίας 2009/138/ΕΚ και της οδηγίας 2016/2341/ΕΕ
ε) τα ατομικά συνταξιοδοτικά προϊόντα για τα οποία απαιτείται από την ελληνική νομοθεσία εισφορά του εργοδότη, και στα οποία ο εργαζόμενος ή ο εργοδότης δεν έχει δυνατότητα επιλογής ως προς το συνταξιοδοτικό προϊόν ή τον πάροχο.

23. «Σταθερό μέσο»: κάθε μέσο το οποίο,
α) παρέχει στον πελάτη τη δυνατότητα να αποθηκεύει πληροφορίες που του απευθύνονται προσωπικά, κατά τρόπο ώστε να μπορεί να ανατρέχει σ’ αυτές μελλοντικά και για χρονικό διάστημα ικανό για τους σκοπούς των πληροφοριών, και
β) επιτρέπει την αμετάβλητη αναπαραγωγή των αποθηκευμένων πληροφοριών.

24. «Αρμόδιες Αρχές»: με την επιφύλαξη των διατάξεων των Κεφαλαίων Γ’ και Δ’ και των εκεί προβλεπομένων αρμοδιοτήτων των Επιμελητηρίων και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (Κ.Ε.Ε.Ε), οι εθνικές αρχές οι οποίες, δυνάμει νομοθετικής ή κανονιστικής ρύθμισης, είναι αρμόδιες να εποπτεύουν τη δραστηριότητα διανομής (αντ)ασφαλιστικών προϊόντων. Για την εφαρμογή της σχετικής εθνικής και ευρωπαϊκής ασφαλιστικής νομοθεσίας αρμόδια ελληνική Εεποπτική αρχή είναι η Τράπεζα της Ελλάδος (εφεξής: η εποπτική αρχή), στην οποία ανατίθεται το έργο της εποπτείας των διανομέων (αντ)ασφαλιστικών προϊόντων, βάσει των διατάξεων του παρόντος και του Καταστατικού της.

25. «Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων» ή «ΕΑΑΕΣ»: η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων που έχει συσταθεί με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

26. «Όργανο διοίκησης» ασφαλιστικού διαμεσολαβητή ή ασφαλιστικού διαμεσολαβητή δευτερεύουσας δραστηριότητας: Το αποφασιστικό και εκτελεστικό, με εξουσία εκπροσώπησης, συλλογικό ή ατομικό όργανο, το επιφορτισμένο με την εν γένει διοίκηση του νομικού προσώπου, όπως προβλέπεται από την εκάστοτε νομοθεσία περί εμπορικών εταιρειών αναλόγως της νομικής μορφής του νομικού προσώπου. Στις ατομικές επιχειρήσεις, τον ρόλο του οργάνου διοίκησης έχει ο ίδιος ο διανομέας ή ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής ή ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δευτερεύουσας δραστηριότητας.

27. «Παραγωγή ασφαλιστικού πράκτορα ή συντονιστή» Το σύνολο των ασφαλιστικών συμβάσεων οι οποίες καταρτίστηκαν από την ασφαλιστική επιχείρηση με τη διαμεσολάβηση του ασφαλιστικού πράκτορα ή συντονιστή. Η ασφαλιστική επιχείρηση ενημερώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα, με αναλυτική κατάσταση, τον ασφαλιστικό πράκτορα ή συντονιστή για τη διατηρούμενη σε ισχύ παραγωγή και τις διατηρούμενες προμήθειες του.

  • Για όσους δεν κατανοούν την αναγκαιότητα του λειτουργήματος του Συντονιστή Ασφαλιστικών & Χρηματοοικονομικών Συμβούλων (πλέον Πρακτόρων) θέλω να αναρωτηθούν «που γεννήθηκαν» σχεδόν όλοι οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές οι οποίοι υπάρχουν σήμερα & όλοι αυτοί που πέρασαν και άφησαν ιστορία στον Κλάδο της Ιδιωτικής Ασφάλισης. Ήρθε πλέον η ώρα να κατανοήσουν όλοι, ότι Γονέας της πλειοψηφίας των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών (ΜΗΤΕΡΑ & ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΖΙ – διότι τους Γεννάει και όσο ζει τους Φροντίζει) είναι ΜΟΝΟ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ.

  • Η θεσμοθέτηση του ρόλου του συντονιστή και μάλιστα χωρίς την αποκλειστική συνεργασία με μία Εταιρεία βοηθάει στη συνένωση δυνάμεων της διαμεσολάβησης στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης δεξιοτήτων αλλά κυρίως στην είσοδο νέων στο επάγγελμα.

  • 29 Ιουνίου 2018, 13:24 | ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Ο ρόλος του συντονιστή είναι καταλυτικός στην ανάπτυξη της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και της ποιότητας των συμβούλων (πρακτόρων) στην αγορά. Όσοι θέλουμε την ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς και την ποιοτική αναβάθμιση της, αναγνωρίζουμε ότι αυτά εκπορεύονται από τις αξίες, πραγματικές και επαγγελματικές, του συντονιστή. Η επιλογή, η εκπαίδευση, η κατεύθυνση και η υποστήριξη του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή είναι καθοριστικής σημασίας για την αναβάθμιση του επαγγέλματος και η μήτρα αυτής της εξέλιξης είναι ο συντονιστής (μέντορας, coach).

  • 29 Ιουνίου 2018, 13:12 | ΡΟΥΣΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Αγαπητοί κύριοι ,

    θα ήθελα να σας καταθέσω την προσωπική μου άποψη περί της ιδιαιτερότητας του Συντονιστή. Ο ρόλος μας είναι ο πιο κρίσιμος στην Ελληνική Ιδιωτική Ασφάλιση .

    Ο Συντονιστής είναι αρμόδιος να επιλέγει τα κατάλληλα άτομα, να τα εκπαιδεύει αλλά και να τα εποπτεύει σε όλη την διάρκεια των καθηκόντων του. Αυτή είναι η μέγιστη δικλίδα προστασίας του καταναλωτή.

    Επίσης ο συντονιστής είναι ιδιαίτερα κρίσιμη θέση και για τις Εταιρείες μιας και μπορούν να μεταφέρουν τον παλμό της κοινωνίας στους αρμόδιους έτσι ώστε να υπάρχει η ανάλογη προσαρμογή.

    Αν επιθυμούμε μια Ιδιωτική Ασφάλιση, με σωστή εποπτεία και ορθό τρόπο λειτουργίας η πιο υγιής λύση είναι η σωστή χρήση του «συντονιστή»

    ΟΛΗ Η ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ !

  • 29 Ιουνίου 2018, 10:28 | Π.Ο.Α.Δ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ

    ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΠΑΡ.1 ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 26 ΠΑΡ.4 ΕΔ. δ

    <>

    <>

    Οι διατάξεις αυτές έχουμε την άποψη ότι έρχονται σε αντίφαση και θα πρέπει να επανεξετασθούν και να οριοθετηθούν.

  • 29 Ιουνίου 2018, 03:41 | Μαρία Δημητριαδη

    Εκφράζεται η άποψη οτι δημιουργία μιας ενδιάμεσης κατηγορίας Ασφαλιστικου Διαμελοβητη ο οποίος όπως προκύπτει απο την Οδηγια δεν ασκεί Διανομή Ασφαλιστικων Πριοντων ειναι άτυχης και αποτελεί διακριτική μεταχείριση κατα των άλλων βαθμίδων Ο Συντονιστης Ασφαλιστικων Πρακτορων με βάσει τον ορισμό του στο Σχεδιο λειτουργεί μέσω Ομαδασ Ασφαλιστικων Πρακτορων τους οποίους επιλέγει και εκπαιδεύει δεν συμβάλλεται με αυτούς αλλα απευθείας με τις Ασφαλιστικες Εταιριες βεβαίως και ο ρόλος του ειναι ειδικοσ και προσφέρει αλλα εφόσον συμβάλλεται με τις Ασφαλιστικες Εταιριες και στα καθήκοντα του ειναι η εκπαίδευση και η τήρηση της Εμπορικής Πολιτικής των Εταιριων μπορει κάλλιστα ν αμοίβεται απο αυτές εμείς οι ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ Πράκτορες ουδέποτε είχαμε Ομαδάρχη που εισέπραττε ποσοστό επι της προμήθειας μας

    Η άποψη αυτη ενισχύεται απο το γεγονός οτι ενώ Ασφαλιστικός Πρακτορας και ο Μεσίτης εχουν ασυμβίβαστο με τον Ασφαλιστικό Υπάλληλο ο Συντονιστης Ασφαλιστικων Πρακτορων εξαιρείται
    Πρόταση καταρχήν να υπάρξει Ασυμβίβαστο μεταξύ των κατηγοριών Ασφαλιστικου Πρακτορα και Συντονιστή Ασφαλιστικων Πρακτορων και εφόσον υπάρχει η ανάγκη να παραμείνει η βαθμίδα, να εχει εξαρτημένη σχεση με την Ασφαλιστική Εταιρια .

  • 28 Ιουνίου 2018, 12:25 | ΤΟΖΑΚΙΔΗΣ

    Προφανώς το σχόλιο για τη μη αναγκαιότητα των ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ προέρχεται απο πρόσωπο που δεν εχει σχέση με τους διαμεσολαβητές.ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ δεκαετίες τώρα επιλέγει ποιος ειναι κατάλληλος να γινει ασφαλιστικός συμβουλος και σε όλη την καριέρα του ειναι δίπλα του δίνοντας του οδηγίες και επιβλέποντας τον για το καλο του ώστε να ειναι παραγωγικός και να αποφύγει σφάλματα αλλά και για το καλο του καταναλωτή

  • 28 Ιουνίου 2018, 11:39 | ΑΓΓΕΛΟΣ

    ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΠΟΚΤΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΑΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ.

  • 27 Ιουνίου 2018, 20:48 | Takis Kakouris

    Δεν είναι ξεκάθαρο από το σχέδιο νόμου για το κατά πόσο οι διανομείς ασφαλιστικών προϊόντων ασκούν αποκλειστικό ή όχι έργο. Θα ήταν χρήσιμη η σχετική ρητή αναφορά.

    Σε σχέση με την παράγραφο 3 και 5 η συμπερίληψη του Συντονιστή Ασφαλιστικών Πρακτόρων ως ασφαλιστικού διαμεσολαβητή δεν ανταποκρίνεται στην stricto sensu ασφαλιστική διαμεσολάβηση ούτε ως προς την επαφή του με τον λήπτη ασφάλισης /καταναλωτή, που δέον να είναι και ο πλέον προστατευόμενος από τις ρυθμίσεις. Ο θεσμός του συντονιστή αποτελεί μάλλον ελληνική πρωτοτυπία χωρίς ιδιαίτερη πρακτική σημασία.

    Στην παράγραφο 10 στην πρώτη πρόταση πρέπει να αντικατασταθεί η λέξη «του» από «της»

    Στην παράγραφο 20και σε σχέση με τον παροχής της συμβουλής θεωρούμε απόλυτα ορθή την υποχρεωτικότητά της σε όλα τα προϊόντα, κλάδους και τύπους ασφάλισης και από όλους του διανομείς εν Ελλάδι.

    Στην παράγραφο 21 η σωστή αναφορά είναι στο άρθρο 3 παρ. 27 του ν. 4364/2016 και όχι άρθρο 13 παρ 27 του ίδιου νόμου.

    Στην παράγραφο 27 και για την πλέον αποτελεσματική προστασία του δικαιώματος του διανομέα σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ.3 και λόγους ασφάλειας δικαίου στην αγορά, δέον να επεκταθεί ρητά η υποχρέωση ενημέρωσης της ασφαλιστικής περί της παραγωγής και στο χρόνο μετά τη λήξη, λύση, μόνιμη ολική ανικανότητα και συνταξιοδότησης του διανομέα.

  • 27 Ιουνίου 2018, 11:23 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

    Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι σαφέστατη . δυο κατηγορίες ασφαλιστικών διαμεσολαβητων υπάρχουν
    α. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ
    β. ΜΕΣΙΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ

    Η κατηγορία ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ που προσθέτουν είναι παράνομη και καταχρηστική και καταστρατηγείται η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
    η προσφυγή στην ΕΙΟΡΑ από τα σωματεία μας, αυτόματα θα καταργηθεί

  • 25 Ιουνίου 2018, 20:38 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

    Ο Συντονιστής ασφαλιστικών πρακτόρων δεν υπήρχε στην οδηγία που ήρθε απο την EIOPA και δεν θα έπρεπε να προστεθεί.

  • 24 Ιουνίου 2018, 17:52 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

    Να προσθέσετε στην παράγραφο 13 και τον Ασφαλιστικό διαμεσολαβητή που ασκεί ως δευτερεύουσα δραστηριότητα

  • Παράγραφος 3

    Εκφράζεται η άποψη πως είναι μάλλον ατυχής η θεσμοθέτηση του Συντονιστή Ασφαλιστικών Πρακτόρων ως φορέα ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Εκτός του ότι δεν υφίσταται παρόμοιος φορέας ασφαλιστικής διαμεσολάβησης στις χώρες της ΕΕ, όπως και ο τίτλος – ορισμός του υποδηλώνει (έμπειρος επαγγελματίας με ειδικά προσόντα που παρέχει υπηρεσίες επιλογής, παρακολούθησης Ασφαλιστικών Πρακτόρων για λογαριασμό Ασφαλιστικής Εταιρείας), δεν μπορεί να θεωρηθεί Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής. Κατά συνέπεια, δεν έχει κάποια αντικειμενική ευθύνη έναντι Ασφαλισμένου Καταναλωτή, και η απαίτηση να διατηρεί Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης, όπως ο Πράκτορας ή ο Μεσίτης Ασφαλίσεων, δεν έχει το ίδιο νόημα σε ότι αφορά την προστασία του Καταναλωτή που είναι και ο απώτερος σκοπός της Οδηγίας
    Αντί αυτού, προτείνεται η διατήρηση του Ασφαλιστικού Συμβούλου, ο οποίος να ελέγχεται και να λειτουργεί για κάποιο Πράκτορα ή Μεσίτη Ασφαλίσεων. Στη βάση αυτή, θα πρέπει να διατηρεί αποκλειστική σύμβαση συνεργασίας με Πράκτορα ή Μεσίτη Ασφαλίσεων, ο οποίος θα τον καλύπτει και για την επαγγελματική του ευθύνη έναντι του Ασφαλισμένου Καταναλωτή. Δηλαδή, δεν θα χρειάζεται να διαθέτει ο ίδιος ανεξάρτητο Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Ευθύνης.

    Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται να υπάρχουν οι δύο κατηγορίες ασφαλιστικής διαμεσολάβησης στη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων (Πράκτορας Ασφαλίσεων και Μεσίτης Ασφαλίσεων), όπως ισχύει στις χώρες της ΕΕ και παράλληλα, να είναι θεσμοθετημένος ο ρόλος του Ασφαλιστικού Συμβούλου, ως το “Φυσικό ή Νομικό Πρόσωπο, που ασκεί δραστηριότητα διανομής ασφαλιστικών προϊόντων για λογαριασμό Πράκτορα Ασφαλίσεων ή Μεσίτη Ασφαλίσεων με βάση σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας”.

  • Εκφράζεται η άποψη πως είναι μάλλον ατυχής η θεσμοθέτηση του Συντονιστή Ασφαλιστικών Πρακτόρων ως φορέα ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Εκτός του ότι δεν υφίσταται παρόμοιος φορέας ασφαλιστικής διαμεσολάβησης στις χώρες της ΕΕ, όπως και ο τίτλος – ορισμός του υποδηλώνει (έμπειρος επαγγελματίας με ειδικά προσόντα που παρέχει υπηρεσίες επιλογής, παρακολούθησης Ασφαλιστικών Πρακτόρων για λογαριασμό Ασφαλιστικής Εταιρείας), δεν μπορεί να θεωρηθεί Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής. Κατά συνέπεια, δεν έχει κάποια αντικειμενική ευθύνη έναντι Ασφαλισμένου Καταναλωτή, και η απαίτηση να διατηρεί Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης, όπως ο Πράκτορας ή ο Μεσίτης Ασφαλίσεων, δεν έχει το ίδιο νόημα σε ότι αφορά την προστασία του Καταναλωτή που είναι και ο απώτερος σκοπός της Οδηγίας
    Αντί αυτού, προτείνεται η διατήρηση του Ασφαλιστικού Συμβούλου, ο οποίος να ελέγχεται και να λειτουργεί για κάποιο Πράκτορα ή Μεσίτη Ασφαλίσεων. Στη βάση αυτή, θα πρέπει να διατηρεί αποκλειστική σύμβαση συνεργασίας με Πράκτορα ή Μεσίτη Ασφαλίσεων, ο οποίος θα τον καλύπτει και για την επαγγελματική του ευθύνη έναντι του Ασφαλισμένου Καταναλωτή. Δηλαδή, δεν θα χρειάζεται να διαθέτει ο ίδιος ανεξάρτητο Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Ευθύνης.

    Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται να υπάρχουν οι δύο κατηγορίες ασφαλιστικής διαμεσολάβησης στη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων (Πράκτορας Ασφαλίσεων και Μεσίτης Ασφαλίσεων), όπως ισχύει στις χώρες της ΕΕ και παράλληλα, να είναι θεσμοθετημένος ο ρόλος του Ασφαλιστικού Συμβούλου, ως το “Φυσικό ή Νομικό Πρόσωπο, που ασκεί δραστηριότητα διανομής ασφαλιστικών προϊόντων για λογαριασμό Πράκτορα Ασφαλίσεων ή Μεσίτη Ασφαλίσεων με βάση σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας”.

  • 22 Ιουνίου 2018, 20:37 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

    Η παράγραφο 13. «Διανομέας ασφαλιστικών προϊόντων»: ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δευτερεύουσας δραστηριότητας ή η ασφαλιστική επιχείρηση.

    Να μείνει όπως είναι γιατί διανομή κάνει και η ασφαλιστική επιχείρηση.
    Έτσι θα πρέπει να προστατευεται ο καταναλωτής ως προς τον τρόπο διανομής του προϊόντος χωρίς να υπάρχουν εκπτώσεις ή ειδικά ευεργετήματα με στόχο τη σύναψη ασφαλιστηρίου συμβολαίου απο κανέναν.
    Ο ανταγωνισμός να είναι ίσος προς όλους.

  • 22 Ιουνίου 2018, 08:17 | ΔΑΡΑΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Σχετικά με την παράγραφο 9 του άρθρου 3:

    Ατομική επιχείρηση με κύρια δραστηριότητα τις λογιστικές υπηρεσίες και δευτερεύουσα υπηρεσίες ασφαλιστικού συμβούλου θα πρέπει σύμφωνα με την διάταξη να διακόψει μία από τις 2 δραστηριότητες.
    Στην ΔΟΥ δεν υπάρχει δυνατότητα κάποιος να έχει 2 κύριες δραστηριότητες…

  • 22 Ιουνίου 2018, 08:32 | ΔΑΡΑΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Σχετικά με το άρθρο 3, παράγραφος 9:

    Η προαναφερόμενη διάταξη θα δημιουργήσει παρερμηνείες σχετικά με το εξής:

    Αν κάποιος έχει ως κύρια δραστηριότητα κάποια παροχή υπηρεσίας (πχ λογιστής-φοροτεχνικός) και ως δευτερεύουσα δραστηριότητα υπηρεσίες ασφαλιστικού συμβούλου χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 9 (δηλ διαθέτει όλα τα ασφαλιστικά προϊόντα) θα πρέπει να διακόψει την δραστηριότητα του ασφαλιστικού συμβούλου?

    Στο Μητρώο της ΔΟΥ δεν υπάρχει δυνατότητα κάποιος να έχει 2 κύριες δραστηριότητες.

  • 21 Ιουνίου 2018, 23:45 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

    Ως προς τους Ασφαλιστικους διαμεσολαβητες που θα ασκεί ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την ασφαλιστική διαμεσολάβηση θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη πιστοποίησης και αποκλειστικά συνεργασία απευθείας μόνο με μια εταιρεία. Να μην λειτουργεί σαν πράκτορας με πολλές εταιρείες και να συνεργάζεται με μεσίτες ή άλλους ασφαλιστικούς διανομείς. Εάν μπορεί και συνεργάζεται τότε δημιουργεί αθεμιτο ανταγωνισμό έναντι όλων αυτών που ασκούν τόσα χρόνια διαμεσολάβηση και παράλληλα ενδεχομένως να εμφανίζονται συντεχνιες με πράκτορες και μεσιτες οι οποίες δεν θα προστατεύουν τον καταναλωτή για την επιλογή της ασφάλειας. Μπορεί να υπάρχει εξειδίκευση ως προς την κύρια δραστηριότητα αλλά το κομμάτι ασφάλεια είναι δευτερεύον για αυτούς που θα επιλέξουν να ασχοληθούν.
    Ακόμη οι υπάρχον μεγάλο μεσιτες-πρακτορες δεν θα λειτουργούν με βάση την ισότητα στην αγορά για τους υπόλοιπους μικρότερους πράκτορες-μεσιτες.
    Γενικότερα αλλά και ειδικότερα θα πρέπει να υπάρχει αρμόδια αρχή ελέγχου για την διανομή που θα κάνει κάποιος σαν δευτερεύον δραστηριότητα με προδιαγραφές ως προς τον κλάδο.

  • 21 Ιουνίου 2018, 17:29 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

    Ως προς τον ορισμό 9. «Ασφαλιστικός διαμεσολαβητής που ασκεί ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την ασφαλιστική διαμεσολάβηση» καλό είναι να προβλεφθούν οι κατάλληλες απαιτήσεις και η επικαιροποίηση γνώσεων του αντικειμένου της ασφάλισης.
    Να ασκεί σαν δευτερεύουσα δραστηριότητα αλλα να απαιτείτε η πιστοποίηση απο αρμόδιο φορέα και η επικαιροποίηση γνώσεων τους ως προς τον κλάδο.