1. Στην παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), προστίθεται περ. στ΄ ως εξής:
«στ) το προσωπικό, που απασχολείται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε έργα ή προγράμματα, των ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων που εποπτεύονται από το κράτος και είναι μη χρηματοδοτούμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό ή το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αλλά χρηματοδοτούμενα αποκλειστικά από διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 28».
2. Στο τέλος του άρθρου 93 του ν. 4310/2014 (Α΄ 258), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Το προσωπικό της παραγράφου αυτής, που απασχολείται σε έργα ή προγράμματα μη χρηματοδοτούμενα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αλλά χρηματοδοτούμενα αποκλειστικά από διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους δεν υπάγεται μισθολογικά στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, που αφορούν στο προσωπικό του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με την επιφύλαξη του ανώτατου ορίου αποδοχών όπως καθορίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176).».
Σχόλιο ΠΟΣΣΕΕΙΙΔ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ) :
Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, δίνει τη δυνατότητα για περαιτέρω αυξήσεις στις μηνιαίες αποδοχές των ΙΔΟΧ με την εξαίρεσή τους από τα ενιαίο μισθολόγιο.
Επίσης προτείνουμε την εξαίρεση των πρόσθετων αμοιβών και των ΙΔΑΧ που απασχολούνται σε αντίστοιχα έργα καθώς θα δημιουργηθούν τεργαζόμενοι δύο ταχυτήτων με τους ΙΔΟΧ σε κάποιες περιπτώσεις να ξεπερνούν σε συνολικές αμοιβές τους ΙΔΑΧ.Με το προτεινόμενο άρθρο ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος να υπάρξουν νέοι ΙΔΟΧ με αμοιβές χαμηλότερες από τις σημερινές συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ενώ γίνεται μνεία για τη διασφάλιση του ανώτερου ορίου των αποδοχών, δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για το κατώτατο. Με δεδομένο ότι θα επικρατήσουν οι νόμοι/κανόνες της ελεύθερης αγοράς με απευθείας συναλλαγές των εργαζομένων με τους επιστημονικούς υπεύθυνους και επικεφαλείς Τμημάτων, ή μέσω των συλλόγων διεκδικώντας την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πρέπει να υπάρξει πρόνοια και να διασφαλιστούν τα κατώτερα όρια αποδοχών που ισχύουν σήμερα, οι μισθοί των ΙΔΟΧ να συνδεθούν με το μισθό του Ερευνητή Γ’ (σαν ποσοστό αυτού αναλόγως και των προσόντων του συμβασιούχου).
Θεωρούμε ότι η εξαίρεση των ΙΔΟΧ από το ενιαίο μισθολόγιο κινείται προς την θετική κατεύθυνση βελτίωσης των μισθολογικών απολαβών που προέρχονται από ερευνητικά έργα/προγράμματα χρηματοδοτούμενα από μη κρατικό προϋπολογισμό, καθώς επιτρέπει την υπέρβαση των ορίων που θέτει το ενιαίο μισθολόγιο και ευνοεί την μετατροπή συμβάσεων έργου σε συμβάσεις ΙΔΟΧ χωρίς τους μισθολογικούς περιορισμούς που ισχύουν έως σήμερα, και κατ’ επέκταση δύναται να βελτιώσει τις πολύπαθες και κακώς εγκαταστημένες εργασιακές σχέσεις που απαντώνται κατά πλειοψηφία στα Ερευνητικά Κέντρα ΝΠΙΔ, εξαιτίας των συμβάσεων έργου. Ωστόσο, δημιουργείται ταυτόχρονα ο κίνδυνος, νέοι ερευνητές με συμβάσεις ΙΔΟΧ να αμείβονται χωρίς το «προστατευτικό δίχτυ» του ενιαίου μισθολογίου με πολύ χαμηλότερες από αυτό απολαβές. Για τον λόγο αυτό, κρίνουμε απαραίτητη την προσθήκη ελάχιστων ορίων στις αμοιβές του εν λόγω προσωπικού, π.χ. κατ’ αναλογία με τις αμοιβές μεταδιδακτορικών συνεργατών όπου το κατώτατο όριο προκύπτει ως ποσοστό των αποδοχών του Ερευνητή Γ’. Συνάμα, θεωρούμε ότι η εξαίρεση από το ενιαίο μισθολόγιο θα πρέπει να επεκταθεί και στο προσωπικό που απασχολείται με συμβάσεις αορίστου χρόνου σε τέτοια έργα, προς αποφυγήν της δημιουργίας εργαζομένων δύο ταχυτήτων με ίδια αντικείμενα.