Άρθρο 22 – Ρύθμιση μεταλλευτικών και άλλων θεμάτων.

1. Οι διατάξεις των παραγράφων 3, 6 και 7 του άρθρου 16 του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή και για τους εκμεταλλευτές μεταλλευτικών ορυκτών. Ομοίως, ισχύ έχουν και οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 118 του Ν.Δ. 210/73 (ΦΕΚ 277/Α).
Ειδικά για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3, τα τοπογραφικά σχεδιαγράμματα υποβάλλονται στην αρμόδια Επιθεώρηση του ΣΕΠΔΕΜ μέχρι την 30η Ιουνίου του επομένου έτους, ενώ η υποχρέωση υποβολής δεν ισχύει στην περίπτωση υποβολής των δηλώσεων απραξίας της παραγράφου 4 του άρθρου 118 του Ν.Δ. 210/73 (ΦΕΚ 277/Α).
2. Οι εκμεταλλευτές μεταλλείων οφείλουν να αποκαταστήσουν τους μεταλλευτικούς χώρους στους οποίους δραστηριοποιούνται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη σχετική απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Πριν από την έγκριση της τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης απαιτείται η κατάθεση από τον εκμεταλλευτή εγγυητικής επιστολής, αορίστου χρονικής ισχύος, για την εκπλήρωση των όρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, στην αρμόδια υπηρεσία έγκρισης της τεχνικής μελέτης. Το ύψος του ποσού της εγγυητικής επιστολής καθορίζεται με βάση το ποσό που αναφέρεται ως δαπάνη αποκατάστασης περιβάλλοντος στις ανωτέρω εγκεκριμένες ή θεωρημένες μελέτες και αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα ισχύος της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του εκμεταλλευτή προς τις ως άνω υποχρεώσεις, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, η εγγυητική επιστολή καταπίπτει αναλόγως, μερικώς ή ολικώς υπέρ του Πράσινου Ταμείου, είτε ύστερα από έλεγχο της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας για εκτάσεις που βάσει του ν.998/1979 διαχειρίζονται οι δασικές υπηρεσίες, είτε ύστερα από έλεγχο των κατά τόπους αρμόδιων διευθύνσεων περιβάλλοντος για τις λοιπές εκτάσεις.
Οι εκμεταλλευτές μεταλλείων που ήδη λειτουργούν καλούνται να καταθέσουν στην αρμόδια υπηρεσία έγκρισης της τεχνικής μελέτης εγγυητική επιστολή, σύμφωνα με τα ανωτέρω, εντός ενός (1) έτους από τη δημοσίευση του παρόντος. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης επιβάλλεται προσωρινή διακοπή εργασιών με απόφαση της αρμόδιας Επιθεώρησης του ΣΕΠΔΕΜ.
3. α) Μεταλλειοκτήτες οι οποίοι δεν έχουν υποβάλει τα δελτία ή τις δηλώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 118 του ν.δ. 210/1973 (Α’ 277), όπως ισχύει, εντός της τελευταίας δεκαετίας από την ισχύ του παρόντος, εκπίπτουν του δικαιώματος μεταλλειοκτησίας, εφόσον εντός έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος δεν τα υποβάλουν στην αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Στην περίπτωση που υποβληθούν εντός της ως άνω προθεσμίας, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 119 και των παραγράφων 1, 2 και 4 του άρθρου 121 του ν.δ. 210/1973 (Α’ 277), όπως ισχύουν.
β) Η έκπτωση διαπιστώνεται με πράξη του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία εκδίδεται μετά την άπρακτη πάροδο της ως άνω εξάμηνης προθεσμίας, ως ημερομηνία δε έκπτωσης θεωρείται η 1-1-2007.
γ) Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι περί έκπτωσης διατάξεις του έκτου κεφαλαίου του ν.δ. 210/1973 (Α’ 277), όπως ισχύουν, πλην των άρθρων 122 και 123 αυτού.
4. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 76 του ν.δ. 210/1973 (Α’ 277), όπως ισχύει, προστίθεται φράση «…., ανατρέχει δε στον χρόνο έναρξης της ισχύος των συμβάσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 74, όπως ορίστηκε σε αυτές από τα συμβαλλόμενα μέρη».
5. Το άρθρο 166 του Ν.Δ. 210/73 (ΦΕΚ 277/Α), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος πραγματοποιεί έρευνα ή εκμετάλλευση μεταλλευτικών ορυκτών σε χώρους για τους οποίους δεν διαθέτει σχετική άδεια ερευνών σε ισχύ ή εγκεκριμένη τεχνική μελέτη εκμετάλλευσης, αντίστοιχα, πέραν των τυχόν αστικών συνεπειών τιμωρείται ποινικώς με φυλάκιση από δύο (2) έως δώδεκα (12) μήνες και διοικητικώς σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων 1 έως και 3 της παραγράφου 5 του άρθρου 17 του νόμου περί λατομείων».
Τα παρανόμως εξορυχθέντα μεταλλευτικά ορυκτά περιέχονται αυτοδίκαια στην κυριότητα του Δημοσίου. Η κτηματική υπηρεσία του δημόσιου είναι αρμόδια για τη διαχείριση των προϊόντων αυτών.»
6. Η παράγραφος 1 του άρθρου 167 του Ν.Δ. 210/73 (ΦΕΚ 277/Α), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Κάθε παράβαση από τον εκμεταλλευτή των διατάξεων τον Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών, των εντολών του Επιθεωρητή Μεταλλείων, των όρων των άρθρων 31, 32 και 61, καθώς και των διατάξεων των άρθρων 158, 159, 160 και 163,ανεξάρτητα από άλλες αστικές, διοικητικές ή ποινικές συνέπειες, τιμωρείται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 17 του νόμου περί λατομείων».
7. Το άρθρο 169 του Ν.Δ. 210/73 (ΦΕΚ 277/Α), όπως ισχύει, καταργείται.
8. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 176 του ν.δ. 210/73 (Α’ 277), όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με την παράγραφο 3 του άρθρου 12 του ν. 4203/13 (Α’ 235), προστίθεται τελευταίο εδάφιο, ως εξής:
«Με την ίδια απόφαση καθορίζονται και οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση μη καταβολής του τέλους ή μη συμμόρφωσης με τις λοιπές υποχρεώσεις που τίθενται. Οι κυρώσεις συνίστανται σε χρηματικό πρόστιμο, καθ’ υποτροπή δε και σε έκπτωση του μεταλλειοκτήτη, σύμφωνα με τις περί έκπτωσης διατάξεις του παρόντος».

  • Άρθρο 22 § 2

    Με το άρθρο αυτό θεσπίζεται κατάθεση εγγυητικής επιστολής για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της ΑΕΠΟ και ιδιαίτερα για την αποκατάσταση του χώρου από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες, χωρίς, όμως, να αίρεται η υποχρέωση διπλής αποκατάστασης, όπως έγινε στα λατομεία με το Ν. 4409/2016.

    Τα μεταλλευτικά έργα είναι έργα που απαιτούν μεγάλες επενδύσεις, σε μεγάλο βάθος χρόνου, με βαρύτατες υποχρεώσεις προστασίας και αποκατάστασης περιβάλλοντος. Έχουν επιδείξει τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο αυστηρή τήρηση των υποχρεώσεών τους έναντι του περιβάλλοντος αλλά εφαρμόζουν επιπρόσθετα καλές πρακτικές ιδιαίτερα στην αποκατάσταση του τοπίου με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Για τους λόγους αυτούς, προτείνουμε τα μεταλλεία να μην υποχρεωθούν σε επιπρόσθετα μέτρα όπως η κατάθεση εγγυητικής, πολλώ δε μάλλον η υποχρέωση διπλής αποκατάστασης.

  • 13 Ιουλίου 2017, 23:58 | Ιωάννης Καραβελάκης

    Αρθρο 22 παραγραφος 2
    Η επιβολή της κατάθεσης εγγυητικής επιστολής για την αποκατάσταση περιβάλλοντος στις μεταλλευτικές επιχειρήσεις πρέπει να προβλέπει ταυτόχρονα την απαλλαγή τους από την υποχρέωση της αποκατάστασης διπλάσιας έκτασης από την έκταση στην οποία επεμβαίνουν . Τέλος η υποχρέωση κατάθεσης των εγγυητικών εντός ενός έτους από τη δημοσίευση του νόμου θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα μικρό χρονικό διάστημα και θα πρέπει τουλάχιστον να διπλασιαστεί.

  • 12 Ιουλίου 2017, 16:20 | Χρήστος Ρούμπος

    Η κλίμακα του ζητούμενου τοπογραφικού διαγράμματος 1:1.000 ή 1:2.000, είναι μεγάλη για επιφανειακές λιγνιτικές εκμεταλλεύσεις μεγάλης οριζόντιας εξάπλωσης. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να είναι αποδεκτή κλίμακα 1:5.000 ή 1:10.000.