Άρθρο 06 – Χωροθέτηση, τροποποίηση και αποχαρακτηρισμός λατομικών περιοχών

1. Οι λατομικές περιοχές χωροθετούνται, σε απόσταση τουλάχιστον χιλίων (1000) μέτρων από εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923, τα όρια των οποίων έχουν εγκριθεί με πράξεις της διοίκησης, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις των π.δ. της 21.11-1.12.1979 (ΦΕΚ 693 Δ’), της 2.3-13.3.1981 (ΦΕΚ 138 Δ’) ή της 24.4-3.5.1985 (ΦΕΚ 181 Δ’).
Μέσα στις λατομικές περιοχές, καθώς και σε απόσταση τουλάχιστον χιλίων μέτρων έξω από την οριογραμμή τους, απαγορεύεται η επέκταση του σχεδίου πόλεως ή η δημιουργία ανεξάρτητου ρυμοτομικού σχεδίου ή η ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος, με εξαίρεση εκείνα που έχουν άμεση σχέση με τη λατομική δραστηριότητα και ειδικότερα εγκαταστάσεις επεξεργασίας των προϊόντων εξόρυξης και λοιπών κατεργασιών καθετοποίησης της εξορυκτικής δραστηριότητας .
2. Το όριο των χιλίων μέτρων του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει για την ανέγερση κτιρίων και μηχανολογικών εγκαταστάσεων για την άσκηση δραστηριοτήτων, όπως αυτές ορίζονται στις παραγράφους 1 έως 5 του άρθρου 17 του ν.3982/2011 (Α’143), για τις μονάδες των περιπτώσεων (γ) και (ζ) της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ιδίου νόμου, και για τις εγκαταστάσεις έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.). Στις περιπτώσεις αυτές η χωροθέτηση πραγματοποιείται σε αποστάσεις μεγαλύτερες των πεντακοσίων μέτρων από τα όρια των λατομικών περιοχών. Επίσης, κατά τη χωροθέτηση πλησίον λατομικών περιοχών Επιχειρηματικών Πάρκων όπως αυτά περιγράφονται στο τρίτο μέρος του ν.3982/2011, κάτω από το όριο των χιλίων και σε απόσταση όχι μικρότερη των πεντακοσίων μέτρων επιτρέπεται μόνο η ανέγερση κτιρίων και μηχανολογικών εγκαταστάσεων για την άσκηση δραστηριοτήτων των ανωτέρω περιπτώσεων του ιδίου νόμου.
Η ελάχιστη απόσταση χωροθέτησης από τα όρια της λατομικής περιοχής, όταν πρόκειται για πυλώνες ανεμογεννητριών, ορίζεται στα εκατόν πενήντα (150) μέτρα.
Ομοίως, το όριο των χιλίων μέτρων δεν ισχύει για την ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για γεωργοκτηνοτροφικές και υδατοκαλλιεργητικές εγκαταστάσεις, στέγαστρα σφαγής, γεωργικές αποθήκες, δεξαμενές και θερμοκήπια, όπως αυτά περιγράφονται στο άρθρο 163 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΦΕΚ 580/Δ/99), τα οποία χωροθετούνται σε αποστάσεις μεγαλύτερες των πεντακοσίων μέτρων από τα όρια της λατομικής περιοχής, εξαιρουμένων των πτηνοτροφικών και κτηνοτροφικών μονάδων για τις οποίες απαιτείται και προηγούμενη θετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού του άρθρου 4 του ν.4056/2012 (Α’52).
Οι ανωτέρω αποστάσεις μπορεί να περιορίζονται, κατά περίπτωση, με αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από εισήγηση της κατά τόπο αρμόδιας Επιθεώρησης του Σώματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων (ΣΕΠΔΕΜ), εφόσον το ανάγλυφο της περιοχής και οι συγκεκριμένες συνθήκες το επιτρέπουν.
Η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου καθώς και της παρ. 1 ανατίθεται στα οικεία πολεοδομικά όργανα του ν. 4067/2012 (Α’79).
Τα δασοτεχνικά έργα των άρθρων 15 και 16 του ν. 998/79 εκτελούνται ανεξαρτήτως της απόστασης τους από το όριο της λατομικής περιοχής.
3. Σε νησιωτικές περιοχές, στις οποίες η στενότητα των χώρων δεν παρέχει τη δυνατότητα τήρησης της απόστασης των χιλίων μέτρων της παραγράφου 1 ή σε παραμεθόριες περιοχές, στις οποίες υφίσταται επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης αδρανών υλικών για την ομαλή λειτουργία της αγοράς και την εκτέλεση δημοσίων έργων, είναι δυνατός ο περιορισμός της απόστασης αυτής, από μέρος ή το σύνολο των ορίων της λατομικής περιοχής, με τη σχετική απόφαση καθορισμού της.
Για τον περιορισμό της ανωτέρω απόστασης, η επιτροπή της παραγράφου 1 του άρθρου 5 συνεκτιμά την έκταση της λατομικής περιοχής, τη μορφολογία και το ανάγλυφο του εδάφους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πετρώματος που πρόκειται να εξορυχθεί και τον τρόπο εξόρυξής του, καθώς και το μέγεθος και το είδος του γειτνιάζοντος ρυμοτομικού σχεδίου και των κτισμάτων, με σκοπό την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, των περιοίκων και των διερχόμενων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση, ο περιορισμός της ανωτέρω απόστασης, καθώς και οι αποστάσεις που προβλέπονται στις διατάξεις των παραγράφων 2, 3, 4 του άρθρου 85 του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΥΑ Δ7/Α/οικ. 12050/2223/23.5.2011, ΦΕΚ 1227 Β’), από τα όρια της λατομικής περιοχής, δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερες από τις ελάχιστες προβλεπόμενες από το συγκεκριμένο κανονισμό για τη χωροθέτηση των εξορυκτικών εργασιών στην περίπτωση που γίνεται χρήση εκρηκτικών υλών.
4. Με ανάλογα κριτήρια της παραγράφου 3 είναι δυνατός ο περιορισμός του εύρους της ζώνης προστασίας λατομικής περιοχής, με την σχετική απόφαση καθορισμού της, κάτω των χιλίων (1000) μέτρων από τμήμα των ορίων της στις περιπτώσεις εγκαταλελειµµένων, μικρών και φθινόντων οικισμών. Ο ανωτέρω περιορισμός εφαρμόζεται εφόσον η λατομική περιοχή περικλείει κατάλληλα πετρώματα για την παραγωγή καλής ποιότητας υλικών και συμβάλλει στην πλέον ορθολογική χωροταξική κατανομή των λατομείων, στη στήριξη της τοπικής οικονομίας και στην παραμονή συγκράτηση του πληθυσμού στους οικισμούς αυτούς.
Μετά από αίτημα δήμου και αιτιολογημένη γνώμη του οικείου Περιφερειακού συμβουλίου για τη συνδρομή των προϋποθέσεων του προηγουμένου εδαφίου, είναι δυνατός ο περιορισμός, κάτω των χιλίων (1000) μέτρων, του εύρους της ζώνης προστασίας λατομικής περιοχής, που έχει ήδη καθοριστεί. Ο περιορισμός του εύρους αυτού γίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από εισήγηση της επιτροπής της παραγράφου 1 του άρθρου 5, η οποία καθορίζει την επιτρεπτή απόσταση με βάση τα κριτήρια του προηγούμενου εδαφίου, το σχετικό αίτημα του δήμου και τη γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου, που διαβιβάζεται σ’ αυτήν από την αρμόδια υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας.
Ομοίως, η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου ανατίθεται στα οικεία πολεοδομικά όργανα του ν. 4067/2012 (Α’79).
5. Η εκμετάλλευση των λατομείων αδρανών υλικών εντός των λατομικών περιοχών χαρακτηρίζεται ως δημοσίας ωφελείας. Στις περιοχές αυτές το δικαίωμα εκμετάλλευσης των αδρανών υλικών υπερισχύει κατ’ αρχάς του δικαιώματος εκμετάλλευσης οποιασδήποτε κατηγορίας ορυκτών. Κατ’ εξαίρεση, αν υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων, βιομηχανικών ορυκτών ή μαρμάρων σε σημαντικές ποσότητες και έχουν ουσιώδη σημασία για την εθνική οικονομία, το δικαίωμα εκμετάλλευσης των ορυκτών αυτών υπερισχύει. Στην περίπτωση αυτή, μετά από γνωμοδότηση του ΙΓΜΕ, εκδίδεται απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και εν συνεχεία προκειμένου περί λατομικών ορυκτών, ακολουθείται η διαδικασία τροποποίησης της άδειας εκμεταλλεύσεως, υπέρ του νέου Ορυκτού και κατ΄αναλογία με την παρ11 του άρθρου 11.
Οι λατομικές περιοχές, μετά τον καθορισμό τους, καθώς και οι ήδη καθορισθείσες στο σύνολο ή σε μέρος αυτών, δεν μεταβάλλουν χαρακτήρα με μεταγενέστερες του καθορισμού πολεοδομικές, χωροταξικές, δασικές ή άλλες διατάξεις, μέχρι τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των αποθεμάτων των κοιτασμάτων τους.
6. Μη ενεργοποιημένες λατομικές περιοχές μπορούν να αποχαρακτηρίζονται, ολικά ή μερικά με απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη, μετά από εισηγητική έκθεση της επιτροπής της παρ.1 του άρθρου 5, για λόγους που τυχόν δεν ελήφθησαν υπόψη κατά τον καθορισμό τους ή για λόγους που προέκυψαν μετά τον καθορισμό τους και επιβάλλουν τον αποχαρακτηρισμό τους. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον για τις περιοχές αυτές, εντός πενταετίας από το χαρακτηρισμό τους, δεν έχει ξεκινήσει η διαδικασία ενεργοποίησής τους αυτές αποχαρακτηρίζονται με απόφαση του οικείου περιφερειάρχη που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης . Το χρονικό διάστημα της πενταετίας δύναται να παραταθεί για μία ακόμα διετία με απόφαση του συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατόπιν αιτιολογημένης πρότασης του Οικείου Περιφερειάρχη. Έναρξη της διαδικασίας ενεργοποίησης μίας λατομικής περιοχής αποτελεί η διενέργεια τουλάχιστον ενός επιτυχούς διαγωνισμού εκμίσθωσης, έστω και ενός λατομικού χώρου εντός αυτής.
7. Λατομικές περιοχές που ενεργοποιήθηκαν στο παρελθόν και έχουν περιέλθει σε αδράνεια πλέον της δεκαετίας αποχαρακτηρίζονται, ολικά ή μερικά με απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη εφόσον κριθεί ότι δεν συντρέχει πλέον λόγος διατήρησης τους. Η απόφαση αυτή του Περιφερειάρχη, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκδίδεται μετά από πρόταση της αρμόδιας Υπηρεσίας της οικείας Περιφέρειας και αιτιολογημένη γνώμη του περιφερειακού συμβουλίου.
8. Καθορισθείσες λατομικές περιοχές εντός δασών ή δασικών εκτάσεων δεν κηρύσσονται αναδασωτέες, μερικώς ή στο σύνολό τους, σε περίπτωση απώλειας της δασικής τους βλάστησης λόγω πυρκαγιάς, παράνομης υλοτομίας ή άλλη αιτίας, που επισυνέβη μετά την έκδοση της απόφασης καθορισμού τους αλλά πριν από την έναρξη ή κατά τη διενέργεια των εξορυκτικών εργασιών.
Αποφάσεις κήρυξης αναδάσωσης εκτάσεων του προηγουμένου εδαφίου, ανακαλούνται υποχρεωτικά με πράξη του αρμοδίου οργάνου.
9. Με διαδικασία ανάλογη εκείνης του καθορισμού της είναι δυνατή η τροποποίηση, επέκταση ή περιορισμός, των ορίων ενεργοποιημένης λατομικής περιοχής ή της χωροταξικής κατανομής εντός αυτής.
10. Τα έργα υποδομής που απαιτούνται για τα λατομεία που χωροθετούνται εντός λατομικών περιοχών, όπως η κατασκευή πρόσθετου οδικού δικτύου εξωτερικής προσπέλασης μέχρι των ορίων των λατομικών χώρων και οι επεκτάσεις κεντρικών δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος, υδροδότησης και επικοινωνιών, εκτελούνται από τους εκμεταλλευτές και αποδίδονται σε κοινή χρήση. Η εντός της λατομικής περιοχής οδοποιία που εξυπηρετεί την επικοινωνία των λατομικών χώρων, χρησιμοποιείται ακωλύτως από τη δασική και την πυροσβεστική υπηρεσία κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Η δαπάνη των έργων υποδομής που τυχόν εξυπηρετούν περισσότερους από έναν λατομικούς χώρους της προηγούμενης παραγράφου αναλαμβάνεται από τους αντίστοιχους μισθωτές των λατομικών χώρων κατ’ αναλογία, που καθορίζεται με απόφαση του αρμόδιου Περιφερειάρχη μετά από εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας της περιφέρειας.
Προκειμένου περί δημοσίων ή δημοτικών λατομείων εντός λατομικών περιοχών, η πραγματική δαπάνη των έργων υποδομής συμψηφίζεται μετά την έναρξη παραγωγικής λειτουργίας του λατομείου με το αναλογικό μίσθωμα του άρθρου 3 παρ. 4. Για την έναρξη της διαδικασίας συμψηφισμού απαιτείται αίτηση του μισθωτή, η οποία υποβάλλεται στην αρμόδια υπηρεσία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης όταν ολοκληρωθεί συνολικά η εκτέλεσή των έργων υποδομής ή εκτελεστεί ολοκληρωμένο τμήμα αυτών. Η διενέργεια και το ύψος των δαπανών των έργων υποδομής εκτιμάται από τριμελή επιτροπή τεχνικών υπαλλήλων που συγκροτείται με απόφαση του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η διαδικασία του συμψηφισμού ολοκληρώνεται εντός έξι μηνών από την υποβολή της αίτησης του μισθωτή, με την έκδοση απόφασης του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης περί καθορισμού των προς συμψηφισμό δαπανών ή περί απόρριψης της αίτησης συμψηφισμού.

  • 19 Ιουλίου 2017, 17:42 | ΑΦΟΙ ΠΑΝ. ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΑΕ

    θεωρούμε λοιπόν στο άρθρο 6 πρέπει να διευκρινιστεί και να προστεθεί ο περιορισμός και αυτής ακόμη της απόστασης των 500 μέτρων από εγκαταλελειμμένα γενικά πρόχειρες κατασκευές από Λατομική περιοχή ακόμη και εάν γίνεται χρήση εκρηκτικών υλών.
    Αφοί Παν. Βαγγελάτου Α.Ε.
    Τηλέφωνο επικοινωνίας : 6944961367

  • 19 Ιουλίου 2017, 17:12 | ΑΦΟΙ ΠΑΝ. ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΑΕ

    Είναι γνωστόν ότι στα νησιά κυρίως τα οποία δεν έχουν μεγάλη έκταση και υπάρχει στενότητα χώρου και έχουν διάσπαρτους πολλούς οικισμούς δημιουργημένους προ του 1923 δεν υπάρχει δυνατότητα τήρησης της απόστασης των χιλίων μέτρων γι ΄αυτό και σωστά καθορίζεται ο περιορισμός της απόστασης των 1000 μέτρων στα 500 μέτρα.
    Σαφές παράδειγμα η Κεφαλλονιά η οποία έχει νόμιμα οριοθετημένους 360 οικισμούς προ του 1923.

    Αντίστοιχη δυσκολία υπάρχει και με τις αποστάσεις μιας Λατομικής περιοχής από διάσπαρτα εγκαταλελειμμένα συνήθως πρόχειρα μαντριά (50 λαμαρίνες πρόχειρα τοποθετημένες ) τα οποία έχουν δημιουργηθεί χωρίς πολεοδομική άδεια και υπάρχουν χωρίς άδεια Λειτουργίας και τα οποία είναι συνήθως διάσπαρτα εγκαταλελειμμένα κυρίως σε περιοχές ορεινές κατάλληλες για Λατομικές .
    Σ ΄αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει περιορισμός και αυτής ακόμα της απόστασης των 500 μέτρων από αυτές τις πρόχειρες άναρχες χωρίς καμία άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας οι οποίες μπορεί να μην χρησιμοποιούνται ή να χρησιμοποιούνται ελάχιστα ( μια ή δυο φορές το χρόνο).
    Άλλωστε η τεχνογνωσία σήμερα της χρήσης εκρηκτικών είναι πολύ μεγάλη αλλά και η ποιότητα των εκρηκτικών ( καψούλια χρόνου -nonel κ.λ.π.) προσφέρουν πολύ μεγάλη ασφάλεια για ανατινάξεις ακόμη και κοντά σε οποιαδήποτε κατασκευή.

    Θεωρούμε λοιπόν ότι παρότι η παράγραφο 2 του άρθρου 85 του Κ.Μ.Π.Ε. μιλάει σαφώς για αποστάσεις Βιομηχανικών κτισμάτων , εγκαταστάσεων , οικίες , έργα κοινής ωφέλειας , πλατείες , γυμναστήρια , νεκροταφεία και λοιπούς κοινόχρηστους χώρους δηλαδή για εγκαταστάσεις στις οποίες υπάρχει και δραστηριοποιείται συνέχεια κόσμος.

    Αφοί Παν. Βαγγελάτου Α.Ε.
    Τηλέφωνο επικοινωνίας : 6944961367

  • Άρθρο 6 § 2

    Πρέπει να τεθούν οι ίδιοι περιορισμοί απόστασης από λατομικές περιοχές και για τις κτηνο-πτηνοτροφικές μονάδες. Είναι μόνιμο σχεδόν φαινόμενο κάθε «μαντρί» να αποτελεί εν δυνάμει παράγοντα εκβιασμού της λατομικής δραστηριότητας και μόνιμο πρόβλημα ασφάλειας.

    Άρθρο 6 § 6

    Επειδή συνήθως εκκρεμούν για πολλά χρόνια οι αποφάσεις αποχαρακτηρισμού λατομικών περιοχών, προτείνουμε μετά τη λήξη της πενταετίας, χωρίς ενεργοποίηση μιας λατομικής περιοχής,να προσδιορίζεται συγκεκριμένο εύλογο χρονικό διάστημα (2 χρόνια), στο οποίο αυτή να αποχαρακτηρίζεται, άλλως να καταργείται αυτοδίκαια μετά την παρέλευση του εύλογου χρονικού διαστήματος.

    Άρθρο 6 § 9

    Πρέπει να προστεθεί ότι στις περιπτώσεις επέκτασης μιας λατομικής περιοχής, πρέπει να δίνεται, κατά κύριο λόγο, δυνατότητα επέκτασης, σε αυτούς που ήδη λειτουργούν εντός λατομικής περιοχής και σε ποσοστό μέχρι 30% επί της έκτασης που ήδη έχουν καταλάβει.

  • 19 Ιουλίου 2017, 12:26 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΡΑΤΣΟΥ

    Στην παρ.9 του άρθρου 6 να προστεθεί το εξής:
    Σε περίπτωση επέκτασης των ορίων υπάρχουσας λατομικής περιοχής στη δημοπρασία να συμμετέχουν κατ’ αποκλειστικότητα εκμεταλλευτές των γειτονικών λατομικών περιοχών.
    Σε περίπτωση μη υπάρχοντος ενδιαφέροντος , ή εάν η δημοπρασία είναι άγονος τότε αυτή θα επαναλαμβάνεται με ελεύθερη συμμετοχή.

  • 19 Ιουλίου 2017, 12:47 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

    Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της παρ. 7 του άρθρου 6 να προστεθεί το εξής:
    Όσα λατομεία έχει λήξει η εκμετάλλευσή τους πριν από τη δημοσίευση του παρόντος και δεν έχουν αποκομίσει οι εκμεταλλευτές τους τα νόμιμα εξορυχθέντα υλικά έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την έγκριση από την αρμόδια Επιθεώρηση ΣΕΠΔΕΜ και εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου για την αποκομιδή τους, όπως παραπάνω.

  • (α) Η διάταξη του τελευταίου εδαφίου της 5ης παραγράφου δεν αρμόζει σε μία δυτική χώρα, και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το Σύνταγμα, και πλήθος άλλων διατάξεων του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Με την διάταξη αυτή, στην ουσία, καταργείται εντός των λατομικών περιοχών όλη η περιβαλλοντική, η δασική, η χωροταξική και η πολεοδομική νομοθεσία («μέχρι της εξάντλησης των αποθεμάτων»), καθώς και κάθε «άλλη» [π.χ., εργασιακή ή υγειονομική (;)] διάταξη μπορεί να «μεταβάλλει» τον «χαρακτήρα» της λατομικής περιοχής. Οι λατομικές περιοχές δεν αποτελούν «μαύρες τρύπες», μέσα στις οποίες παύει να υπάρχει χωροταξία ή περιβάλλον. Δεν είναι υπεράνω του Συντάγματος, και του διεθνούς και ενωσιακού δικαίου: το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 24 δεν εξαιρεί τις λατομικές περιοχές. Ο καθορισμός μίας λατομικής περιοχής δεν αποστερεί την διοίκηση από το δικαίωμα και την υποχρέωση να εφαρμόζει την περιβαλλοντική και την χωροταξική νομοθεσία στο σύνολό τους, η οποία, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να την υποχρεώσει ακόμα και να καταργεί λατομικές περιοχές.

    Καταρχάς, η διάταξη, όπως είναι διατυπωμένη, εμποδίζει την διοίκηση να ολοκληρώσει το καθεστώς προστασίας προστατευόμενων περιοχών και την χωροταξική οργάνωση της χώρας, εφόσον θίγονται λατομεία (τα οποία, σε μερικές περιπτώσεις, είναι ανενεργά ή λειτουργούν με παράνομες νομοθετικές παρατάσεις). Μεταξύ άλλων, οι ρυθμίσεις αυτές είναι αντίθετες στις ευρωπαϊκές οδηγίες 2006/21 και 2004/35, οι οποίες επιτάσσουν την αποκατάσταση και την προστασία, και όχι τον αποχαρακτηρισμό, του φυσικού περιβάλλοντος. Ακόμα και ο ιδιωτικός τομέας, με οικειοθελείς πρωτοβουλίες όπως ο «Ελληνικός Κώδικας Βιωσιμότητας» ή οι αρχές του International Council on Mining and Metals (ICMM) έχει αφήσει οριστικά πίσω του παρόμοιες λύσεις, που προσιδιάζουν σε αναπτυξιακά μοντέλα άλλων δεκαετιών.

    (β) H 8η παράγραφος επίσης εγείρει θέματα συνταγματικότητας. Από καμία διάταξη του Συντάγματος δεν χορηγείται το δικαίωμα στις λατομικές αρχές να εξαιρούν τις λατομικές περιοχές στο σύνολό τους από την δασική νομοθεσία, και ειδικότερα το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος. Εκ παραδρομής ή ηθελημένα, η διάταξη συγχέει το λατομικό «έργο» (ή «λατομείο») με την «λατομική περιοχή» (πρβλ. τους ορισμούς που το ίδιο το νομοσχέδιο παραθέτει στις παραγράφους 5 και 6 του 1ου άρθρου, από τους οποίους προκύπτει σαφώς ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα). Πράγματι, η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει ότι η έκταση για την οποία έχει χορηγηθεί έγκριση επέμβασης, δηλαδή η έκταση του «λατομικού έργου» (και όχι της «λατομικής περιοχής») δεν κηρύσσεται αναδασωτέα, αν η απώλεια της δασικής βλάστησης επισυνέβη μετά την έγκριση του έργου (πρβλ., όπως ισχύει, 38 παρ. 1 ν. 998/1979). Η ρύθμιση αυτή, όμως, δεν αφορά την λατομική περιοχή, αλλά την περιοχή επέμβασης και μόνο. Με την προτεινόμενη ρύθμιση, δημιουργείται ένα στρεβλό κίνητρο για να καθορίζονται διευρυμένες λατομικές περιοχές, μέσα στις οποίες δεν θα ισχύει η δασική νομοθεσία, και θα μπορούν να αλλάζουν μορφή μετά από εκχέρσωση η αποψίλωση για οποιοδήποτε λόγο. Επίσης, το παράδοξο είναι το άρθρο 13 του νομοσχεδίου (5η παράγραφος) ρυθμίζει τελείως διαφορετικά τα πράγματα, και επιβάλλει την κήρυξη της μη αποκατεστημένης έκτασης λατομείου ως αναδασωτέας: αναρωτιέται κανείς πώς θα κηρυχθεί αναδασωτέα μία περιοχή η οποία έχει προηγουμένως «εξαιρεθεί» από την δασική νομοθεσία. Η διάταξη αντιφάσκει και με άλλες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου – π.χ., το άρθρο 16 παρ. 5, που επιβάλλει την υποχρέωση αποψίλωσης των εγκαταστάσεων «σύμφωνα με τις οδηγίες της δασικής αρχής», η οποία δεν είναι αρμόδια για εκτάσεις που δεν υπάγονται πλέον στην δασική νομοθεσία.

  • 12 Ιουλίου 2017, 14:49 | Αθηνά Μπορομπόκα

    Θα έπρεπε ενδεχομένως να προβλεφθεί δυνατότητα αποχαρακτηρισμού λατομικής περιοχής και σε περίπτωση που ανακύψει ζήτημα ακαταλληλότητας του πετρώματος ή βιωσιμότητας λατομικής περιοχής, λόγω ανεπαρκών αποθεμάτων. Επίσης θα πρέπει να καταστεί ξεκάθαρος ο ρόλος της επιτροπής καθορισμού λατομικών περιοχών στην διερεύνηση της καταλληλότητας του πετρώματος και της βιωσιμότητας μιας λατομικής περιοχής, καθ΄ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της λατομικής περιοχής.
    Επίσης θα πρέπει να προσδιοριστεί στο εδάφιο 9 για ποιους λόγους είναι επιτρεπτή η τροποποίηση των ορίων λατομικής περιοχής και ποια είναι η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας η οποία σύμφωνα με την παρ. 10 θα εισηγηθεί τον καθορισμό της δαπάνης των έργων υποδομής εντός λατομικής περιοχής.

  • 12 Ιουλίου 2017, 13:27 | IONIAN MINERALS

    Για τον ίδιο λόγο, στην §8 του ίδιου άρθρου 6 του Σχεδίου Νόμου, μετά τις λέξεις «καθορισθείσες Λατομικές Περιοχές», προτείνεται, να παρεμβληθεί η φράση: «καθώς και λατομεία εκτός αυτών, που λειτουργούσαν ή λειτουργούν, σύμφωνα με το άρθρο 8, §2, του Ν. 1428/84 και το άρθρο 10, §2 του παρόντος, εντός δασών … ».

  • 12 Ιουλίου 2017, 12:43 | IONIAN MINERALS

    ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

    Είναι γνωστό το πρόβλημα εφοδιασμού των νησιών με αδρανή υλικά και των υψηλών τιμών κόστους που έχουν αυτά, λόγω της ανάγκης εισαγωγής τους από άλλες περιοχές, όπως επίσης γνωστό είναι και το πρόβλημα του περιβαλλοντικού κόστους, λόγω της τουριστικής ανάπτυξης σ’ αυτά.
    Προτείνονται οι παρακάτω τροποποιήσεις για την βελτίωση της κατάστασης:

    Ρυθμίσεις άρθρου 6, §5 και §8
    Αιτιολόγηση:
    Οι ρυθμίσεις του άρθρου 6, §5 και §8, του Σχεδίου Νόμου, που αφορούν Λατομικές Περιοχές, πρέπει να ισχύουν και στις περιπτώσεις νομίμου λειτουργίας λατομείων εκτός Λατομικών Περιοχών, σύμφωνα με το άρθρο 10, 2 του Σχεδίου Νόμου.
    Προτείνεται:
    Στο άρθρο 6, §5, εδάφιο 2, και μετά τις λέξεις «Οι Λατομικές Περιοχές» να παρεμβληθεί, η φράση: «… καθώς και λατομεία εκτός αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 8, §2, του Ν. 1428/84 και το άρθρο 10, §2 του παρόντος, μετά τον καθορισμό τους…».

  • 12 Ιουλίου 2017, 11:54 | Κώστας Αγγελόπουλος

    Παρ. 9. Δεδομένου ότι η τροποποίηση, επέκταση ή περιορισμός, των ορίων ενεργοποιημένης λατομικής περιοχής ή της χωροταξικής κατανομής εντός αυτής θα πραγματοποιείται με διαδικασία ανάλογη εκείνης του καθορισμού της, αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να εφαρμόζεται και παρ. 8 του άρθρου 5 μόνο εφόσον ο αιτών έχει το δικαίωμα εκμετάλλευσης αδρανών υλικών στην περιοχή. Σε αυτήν την περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι ο αιτών είναι και αυτός που θα εκμεταλλευτεί το τμήμα ενδεχόμενης επέκτασης. Θα πρέπει ωστόσο να παρέχεται το δικαίωμα υποβολής σχετικού αιτήματος και σε υφιστάμενους μισθωτές μιας λατομικής περιοχής οι οποίοι μέσα από τη δραστηριότητά τους μπορούν να γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις ιδιαιτερότητες ενός κοιτάσματος και να έχουν διαγνώσει την ανάγκη τροποποίησης ή επέκτασης της λατομικής περιοχής και σε εκτάσεις του δημοσίου.

  • 12 Ιουλίου 2017, 08:25 | ΤΣΑΚΟΥΜΑΓΚΟΣ ΝΙΚΟΣ

    Οι ρυθμίσεις του άρθρου 6, §5 και §8, του Σχεδίου Νόμου, που αφορούν Λατομικές Περιοχές, πρέπει να ισχύουν και στις περιπτώσεις νομίμου λειτουργίας λατομείων εκτός Λατομικών Περιοχών, σύμφωνα με το άρθρο 10, 2 του Σχεδίου Νόμου.
    Προτείνεται:
    Στο άρθρο 6, §5, εδάφιο 2, και μετά τις λέξεις «Οι Λατομικές Περιοχές» να παρεμβληθεί, η φράση: «… καθώς και λατομεία εκτός αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 8, §2, του Ν. 1428/84 και το άρθρο 10, §2 του παρόντος, μετά τον καθορισμό τους…».
    Για τον ίδιο λόγο, στην §8 του ίδιου άρθρου 6 του Σχεδίου Νόμου, μετά τις λέξεις «καθορισθείσες Λατομικές Περιοχές», προτείνεται, να παρεμβληθεί η φράση: «καθώς και λατομεία εκτός αυτών, που λειτουργούσαν ή λειτουργούν, σύμφωνα με το άρθρο 8, §2, του Ν. 1428/84 και το άρθρο 10, §2 του παρόντος, εντός δασών … ».

  • H ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΤΡΑΣ υποστηρίζει και θεωρεί απολύτως αναγκαία την έγκριση της πρότασης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για μείωση των αποστάσεων από οικισμούς των ορίων λατομικών περιοχών, πλην των νησιωτικών και σε περιφερειακές ενότητες στις οποίες τεκμηριωμένη έρευνα και έκθεση καταλήξει στην μη ανεύρεση περιοχών που να ικανοποιούν την απόσταση των 1000 μέτρων, που ισχύει.
    Μια τέτοια ρύθμιση θα βοηθήσει στην επίλυση ενός σοβαρού προβλήματος του Εθνικού πάρκου Στροφιλιάς Κοτυχίου, της συνεχιζόμενης λειτουργίας λατομικής περιοχής, περιβαλλόμενης από περιοχές προστασίας της φύσης (Α΄ζώνη).
    Ένθερμα υποστηρίζουμε την πρόταση και ζητούμε να μη χαθεί η ευκαιρία που μας παρέχει η συνολική αναθεώρηση της λατομικής νομοθεσίας.

  • 11 Ιουλίου 2017, 14:36 | π. Βαγιώτας

    Στο τέλος της παραγράφου 10. να προστεθεί: » ο συμψηφισμός της δαπάνης αυτής ξεκινάει με τα αναλογικά μισθώματα του προηγουμένου έτους εάν αυτά δεν έχουν ήδη καταλογισθεί «

  • 11 Ιουλίου 2017, 13:10 | ΠΙΑΤΙΔΗΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ

    Είναι σωστό σαν σκέψη να επεκτείνεται μια Λατομική περιοχή
    Όμως στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου δεν αποσαφηνίζεται ποιος έχει το δικαίωμα να μισθώσει τον επιπλέον χώρο μιας επεκτεινόμενης περιοχής. Δηλαδή μπορεί κάποιος υφιστάμενος εκμεταλλευτής να τρέξει μια διαδικασία επέκτασης ΛΠ και να μισθωθεί από ένα τριτο η επεκτεινόμενη περιοχή που θα του φέρει μόνο προβλήματα
    Εάν υπάρχουν αντιρρήσεις για εμένα απάντηση θα ήταν το εξής : Αν κρίνει η επιτροπή ότι πρεπει να κάνει ΝΕΑ λατομική περιοχή ας την κανει , στην παράγραφο αυτή όμως εξετάζουμε την περίπτωση της τροποποίησης μιας υφιστάμενης Λατομικής Περιοχής και προφανώς αφορά τους υφιστάμενους μισθωτές και μόνο
    Συνεπώς προτείνεται να μπει μια διάταξη στο τελος της παραγράφου
    Στην περίπτωση αυτή δικαίωμα συμμέτοχης στην πλειοδοτική διαδικασία έχουν μόνο τα λατομεία που ήδη έχουν μισθώσει Λατομικούς χώρους στην ενεργοποιημένη λατομική περιοχή.

  • 11 Ιουλίου 2017, 10:21 | ΚΟΛΛΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ Δ/ΝΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

    Προτείνεται η τροποποίηση της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του προς διαβούλευση Σχεδίου Νόμου «Περί Λατομείων, ως εξής:

    «3. Σε νησιωτικές περιοχές, στις οποίες η στενότητα των χώρων δεν παρέχει τη δυνατότητα τήρησης της απόστασης των χιλίων μέτρων της παραγράφου 1, ή σε παραμεθόριες περιοχές, στις οποίες υφίσταται επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης αδρανών υλικών για την ομαλή λειτουργία της αγο¬ράς και την εκτέλεση δημοσίων έργων,(αρχή πρότασης τροποποίησης) ή σε Περιφερειακές Ενότητες όπου η Επιτροπή της παραγράφου 1 του άρθρου 5, μετά το πέρας της σχετικής προβλεπόμενης έρευνας αποφανθεί με τεκμηριωμένη έκθεσή της ότι δεν εντοπίσθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα καμία περιοχή που να πληροί τις προυποθέσεις που ορίζει η λατομική νομοθεσία για να καθορισθεί ως λατομική περιοχή, (τέλος πρότασης τροποποίησης) είναι δυνατός ο περιορισμός της απόστασης αυτής, από μέρος ή από το σύνολο των ορίων της λατομικής περιοχής, με τη σχε¬τική απόφαση καθορισμού της.»

    Αιτιολογική Εκθεση

    Εχει παρατηρηθεί ότι σε ορισμένες Περιφερειακές Ενότητες η αντίστοιχη Επιτροπή καθορισμού λατομικών περιοχών, μετά το πέρας της σχετικής έρευνας και την σύνταξη της αντίστοιχης Εκθεσης, έχει αποφανθεί ότι δεν εντοπίσθηκε καμία περιοχή που να πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζει η λατομική νομοθεσία για τον χαρακτηρισμό της ως λατομική περιοχή και στις περισσότερες των περιπτώσεων λόγω μη επαρκούς απόστασης (μικρότερης των 1000 μέτρων) από τα όρια οικισμών ή από μεμονωμένες οικίες, με συνέπεια να υπάρχει αδυναμία καθορισμού λατομικών περιοχών σε αυτές. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα στην τροφοδοσία της αγοράς με αδρανή υλικά με άμεσες και σοβαρότατες επιπτώσεις στην κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών έργων και γενικά στην ανάπτυξή της περιοχής, τα οποία μάλιστα αναμένεται να ενταθούν στο μέλλον, εφόσον εν τω μεταξύ δεν καθορισθούν νέες λατομικές περιοχές.
    Προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα σοβαρότατα προβλήματα που δημιουργούνται σε αυτές λόγω αδυναμίας καθορισμού λατομικών περιοχών, προτείνεται η παραπάνω τροποποίηση της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του παρόντος σχεδίου νόμου.
    (Σχετικό είναι και το αριθμ. 134642/247/18-5-2017 έγγραφο – πρόταση του Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αχαίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, προς την αρμόδια Δ/νση του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας)

  • 7 Ιουλίου 2017, 17:57 | ΛΙΑΣΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Να εξετασθεί η αφαίρεση του «αλλά πριν από την έναρξη ή κατά τη διενέργεια των εξορυκτικών εργασιών» καθότι μπορεί οποιοσδήποτε μετά τον καθορισμό μιας λατομικής περιοχής να πάρει μια μπουλντόζα και να κάνει την περιοχή μπακλαβά με οριζόντιες και κάθετες διελεύσεις και οι δασικές υπηρεσίες να θεωρήσουν αυτούς τους διαδρόμους εξορυκτικές εργασίες και να κηρύξουν αναδασωτέους τους διαδρόμους, αχρηστεύοντας στην ουσία τη λατομική περιοχή λόγω μη ενιαίας έκτασης πλέον ικανής για ίδρυση λατομείου.

  • 30 Ιουνίου 2017, 10:42 | Γεώργιος Κανέλλης

    Ως προς το εδάφιο 1 του άρθρου 6:

    Η διαβούλευση αυτή μας παρέχει μια αξιοσημείωτη ευκαιρία για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της παρουσίας λατομικής περιοχής μέσα στην Α’ ζώνη του εθνικού πάρκου Στροφιλιάς Κοτυχίου.
    Η λειττουργία των Λατομείων Αράξου στα Μαύρα Βουνά, ένα χαμηλό ασβεστολιθικό σχηματισμό στα βόρεια της έκτασης του Εθνικού Πάρκου αποτελεί μια ανοιχτή πληγή γιατί η περιοχή είναι ενδιαίτημα σπάνιων ενδημικών φυτών αλλλά και αρπακτικών πτηνών.
    Τα Λατομεία Αράξου, στο πλαίσιο της ειδικής νομοθεσίας με την οποία ιδρύθηκε το Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς, ήτοι της ΚΥΑ 12365 ΦΕΚ 15 της 29-4-2009,  έχουν χαρακτηρισθεί ως «ζώνη ΒΑ», στην οποία προσδιδόταν προσωρινός χαρακτήρας μέχρι την 1-1-2011, οπότε και όφειλε να ενταχθεί στην Α΄ Ζώνη (Ζώνη Προστασίας της Φύσης), λόγων των προστατευτέων πτηνών και φυτών τους. Όμως η λειτουργία των λατομείων συνεχίστηκε, προφανώς σε βάρος των σκοπών προστασίας της φύσης της εν λόγω ΚΥΑ, με διαδοχικές αποφάσεις παράτασης, και με αιτιολογικό την «περιβαλλοντική αποκατάσταση» του υπό λατομική εκμετάλλευση χώρου, με την τελευταία από αυτές να λήγει στο τέλος του νέου ΕΣΠΑ ήτοι το 2020. Μια ρύθμιση που έγινε την ταραγμένη προεκλογική περίοδο του 2014.
    Οι έρευνες της Περιφέρειας (και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης προηγουμένως) για ανεύρεση νέας κατάλληλης λατομικής περιοχής στην Αχαϊα δεν απέδωσαν αποτέλεσμα, διότι, όπως έχει ανακοινωθεί, υπάρχουν μεν κατάλληλοι ασβεστολιθικοί όγκοι, δεν πληρούνται όμως οι προβλεπόμενες αποστάσεις από οικισμούς και άλλα σημεία ενδιαφέροντος.
    Οι παρατάσεις λειτουργίας των Λατομείων Αράξου είναι μια πονεμένη ιστορία που κάποιες φορές συνοδεύτηκε και από σκηνές απείρου κάλλους, ου μην αλλά και ωμού εκβιασμού με βαριά μηχανήματα εργολάβων να κλείνουν τους δρόμους της Πάτρας.
    Πρόσφατα, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, πρότεινε στην κυβέρνηση με το 134642/247 της 18-5-2017 έγγραφό της, που υπογράφεται από τον Αντιπεριφερειάρχη Αχαϊας Γρ. Αλεξόπουλο, μια ρεαλιστική λύση του προβλήματος, λύση που η Οικολογική Δυτική Ελλάδα χρόνια τώρα υποστηρίζει.
    Συγκεκριμένα προτείνεται να τροποποιηθεί η παράγραφος 4α του άρθρου 3 του Ν. 1428/1984 όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 11 του Ν. 4203/2013 και να διαμόρφωθεί ως εξής:

    «4α. Σε νησιωτικές περιοχές, στις οποίες η στενότητα των χώρων δεν παρέχει τη δυνατότητα τήρησης της απόστασης των χιλίων (1.000) μέτρων της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 2115/1993, ή σε παραμεθόριες περιοχές, στις οποίες υφίσταται επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης αδρανών υλικών για την ομαλή λειτουργία της αγο­ράς και την εκτέλεση δημοσίων έργων,(αρχή πρότασης τροποποίησης) ή σε Περιφερειακές Ενότητες όπου η Επιτροπή της παραγράφου 3 του άρθρου3 του ν.1428/84 μετά το πέρας της σχετικής προβλεπόμενης έρευνας αποφανθεί με τεκμηριωμένη έκθεσή της ότι δεν εντοπίσθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα καμία περιοχή που να πληροί τις προυποθέσεις που ορίζει η λατομική νομοθεσία για να καθορισθεί ως λατομική περιοχή, (τέλος πρότασης τροποποίησης) είναι δυνατός ο περιορισμός της απόστασης αυτής, από μέρος ή από το σύνολο των ορίων της λατομικής περιοχής, με τη σχε­τική απόφαση καθορισμού της.»

    Καλούμε την Περιφέρεια να επιμείνει και να υποστηρίξει άμεσα και σθεναρά την πρότασή της αλλά και το Υπουργείο Περιβάλλοντος να την συμπεριλάβει στο νέο νομοσχέδιο.
    Η συνέχιση της λειτουργίας των Λατομείων Αράξου και μετά το 2020 θα οδηγήσει στην πλήρη κατεδάφιση των Μαύρων Βουνών μια ντροπιαστική κατάσταση, απολύτως ασύμβατη με την Α΄ ζώνη ενός εθνικού πάρκου.
    Η ώρα της λύσης του προβλήματος, που μάλιστα μπορεί να έλθει και πριν το 2020, είναι τώρα.