Αρχική Έρευνα και εκμετάλλευση λατομικών ορυκτών και άλλες διατάξειςΆρθρο 01 – Πεδίο Εφαρμογής- Ορισμοί

Άρθρο 01 – Πεδίο Εφαρμογής- Ορισμοί

1.Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται κατά την έρευνα και εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών.
2.Λατομικά ορυκτά ονομάζονται τα ορυκτά, τα οποία δεν ανήκουν στην κατηγορία των μεταλλευμάτων ή μεταλλευτικών ορυκτών, κατά τις διατάξεις του Μεταλλευτικού Κώδικα (ν.δ. 210/1973, ΦΕΚ 277 Α’).
3. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου, τα λατομικά ορυκτά διακρίνονται στις κατωτέρω κατηγορίες:
α. Μάρμαρα και φυσικοί λίθοι
Στην κατηγορία των μαρμάρων ανήκουν διάφορα πετρώματα, ποικίλων χρωμάτων, εξορυσσόμενα σε όγκους, επιδεκτικά κοπής σε πλάκες, λείανσης και στίλβωσης, καθώς και ο πωρόλιθος, το αλάβαστρο και ο όνυχας.
Στην κατηγορία των φυσικών λίθων ανήκουν οι λαξευτοί δομικοί λίθοι, οι σχιστολιθικές και ασβεστολιθικές πλάκες και τα διακοσμητικά πετρώματα.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επίσης συλλεκτικά ορυκτά όπως χαλαζίας, αχάτης, αμέθυστος, χαλκηδόνιος, οπάλιος, ξυλοπάλιος ασβεστίτης, γκαιτίτης, μαλαχίτης, αζουρίτης, τμήματα απολιθωματοφόρων οριζόντων ή/και απολιθώματα, υλικά οργανικής προελεύσεως, λίθοι χρωματιστοί ή/και χρησιμοποιούμενοι στην λιθογραφία, οι οποίοι εξορύσσονται χειρωνακτικά σε μικρές ποσότητες και μέγεθος και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για ερευνητικούς, επιδεικτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς.
β. Αδρανή υλικά
Στην κατηγορία των αδρανών υλικών ανήκουν τα υλικά διαφόρων διαστάσεων, που προέρχονται από την εξόρυξη και θραύση πετρωμάτων ή την απόληψη φυσικών αποθέσεων θραυσμάτων τους και είναι κατάλληλα να χρησιμοποιηθούν όπως έχουν ή μετά από θραύση ή λειοτρίβηση ή ταξινόμηση για την παρασκευή σκυροδεμάτων ή κονιαμάτων ή με μορφή σκύρων ή μεγαλύτερων τεμαχίων στην οδοποιία ή λοιπά τεχνικά έργα ή οικοδομές, καθώς και τα υλικά που προέρχονται από την εξόρυξη ασβεστολιθικών πετρωμάτων και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ασβέστου ή υδραυλικών κονιών ή συλλιπασμάτων μεταλλουργίας.
Στην κατηγορία των αδρανών υλικών περιλαμβάνονται επίσης η μαρμαρόσκονη και η μαρμαροψηφίδα όταν εξορύσσονται από λατομικούς χώρους, στους οποίους, παρά το γεγονός ότι το περικλειόμενο πέτρωμα είναι επιδεκτικό κοπής σε πλάκες, λείανσης και στίλβωσης, εντούτοις δεν μπορούν να εξορυχθούν μάρμαρα σε όγκους λόγω τεκτονισμού του πετρώματος.
Δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος αδρανή υλικά τα οποία προέρχονται από την επεξεργασία και ανακύκλωση αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ) ή «τεχνητά» αδρανή, τα οποία παράγονται από βιομηχανική επεξεργασία αποβλήτων, παραπροϊόντων και υπολειμμάτων.
γ. Βιομηχανικά ορυκτά
Στην κατηγορία των βιομηχανικών ορυκτών ανήκουν όσα λατομικά ορυκτά δεν υπάγονται στις κατηγορίες α και β της παρούσας παραγράφου και ιδίως ο καολίνης, ο μπεντονίτης, η κιμωλία, ο γύψος, ο περλίτης, η κίσσηρις, η θηραϊκή γη, ο χαλαζίας, η χαλαζιακή άμμος, οι ποζολάνες, οι ζεόλιθοι, καθώς και οι άργιλοι και μάργες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία.
4. Για κάθε αμφιβολία ή αμφισβήτηση σε ό,τι αφορά την υπαγωγή ορυκτού ή πετρώματος σε κατηγορία, κατά το στάδιο έγκρισης της τεχνικής μελέτης αποφαίνεται ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετά από γνωμοδότηση της Κεντρικής Υπηρεσίας του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε.), το οποίο συνεκτιμά και τη χρήση, για την οποία το ορυκτό μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής επί της αξίας των πωλουμένων προϊόντων του λατομείου.
5. Λατομικοί χώροι ή λατομεία είναι οι ενιαίοι χώροι για τους οποίους έχουν χορηγηθεί ή/και βρίσκονται σε ισχύ οι προβλεπόμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις – γνωστοποιήσεις: α) διενέργειας ερευνητικών εργασιών ή β) εκμετάλλευσης, λατομικών ορυκτών.
Ως δημόσια λατομεία νοούνται οι λατομικοί χώροι επί δημοσίων εκτάσεων ενώ ιδιωτικά ή δημοτικά λατομεία νοούνται οι λατομικοί χώροι επί ιδιωτικών ή δημοτικών εκτάσεων αντίστοιχα.
6. Λατομικές περιοχές είναι οι εκτάσεις εντός των οποίων χωροθετούνται ένας ή περισσότεροι λατομικοί χώροι εκμετάλλευσης αδρανών υλικών και οι οποίες καθορίζονται με τη διαδικασία και τα κριτήρια των άρθρων 4, 5 και 6. Στην έννοια των λατομικών περιοχών περιλαμβάνονται και οι θέσεις συγκέντρωσης λατομικών επιχειρήσεων αδρανών υλικών του ν.1515/1985 (Α’18) για την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας.
7. Πάγια μισθώματα νοούνται εκείνα που καταβάλλονται από την έναρξη ισχύος της σύμβασης μίσθωσης και το ύψος τους είναι ανεξάρτητο από τις ποσότητες των παραγόμενων προϊόντων ή παραπροϊόντων του λατομείου. Αναλογικά μισθώματα νοούνται εκείνα που καταβάλλονται μετά την έναρξη της παραγωγικής διαδικασίας του λατομείου και συναρτώνται με το μέγεθος παραγωγής αυτού.
8. Δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος νόμου οι αμμοληψίες φυσικών αποθέσεων θραυσμάτων, από τις κοίτες και εκβολές ποταμών, χειμάρρων και από τις θαλάσσιες και λιμναίες ακτές, αλλά τα συναφή με αυτές θέματα ρυθμίζονται από τον ειδικό προς τούτο Α.Ν. 1219/38 (ΦΕΚ 191 τ. Α’).

Σχόλια
  • 19 Ιουλίου 2017, 12:07 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

    Άρθρο 1 παραγρ. 8

    Οι αμμοληψίες σήμερα γίνονται κατά τρόπο περιβαλλοντικά μη αποδεκτό, με παραγωγή αδρανών 3Α, κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων περί εκμετάλλευσης αδρανών.
    Οι απαρχαιωμένες διατάξεις που τις διέπουν πρέπει να καταργηθούν και να ενταχθούν στις διατάξεις του παρόντος.

  • 18 Ιουλίου 2017, 19:42 | Hellenic Quarring Watch

    AMMΟΛΗΨΙΕΣ. Η απόληψη φυσικών αποθέσεων άμμων και χαλίκων, καθώς και ποταμίσιων, λιμναίων ή άλλων αλλουβιακών αποθέσεων, επιτρέπεται μόνον στις εξής περιπτώσεις:
    α) όταν δεν έχει οριστεί λατομικός χώρος σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων
    β) σε έργα υποδομής εθνικής σημασίας, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μόνον για τις ανάγκες του έργου, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες μελέτες

    Σε κάθε περίπτωση πριν την έναρξη τέτοιων εκμεταλλεύσεων θα προηγείται η οριοθέτηση των όχθων του ποταμού, της λίμνης ή άλλης απόθεσης, ώστε να προστατεύεται το φυσικό τοπίο και οι υδάτινοι πόροι, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

    Υπενθυμίζεται η ήδη υπάρχουσα απόφαση Αριθµ. ΕΠΠ/ΓΕΝ/οικ. 12285

  • 16 Ιουλίου 2017, 19:09 | Hellenic Quarring Watch

    Παρατηρήσεις:

    1.Οι αμμοληψίες αποτελούν ζήτημα περιβαλλοντικό αλλά και ζήτημα όπου δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού αλλά και διαφυγής συμφερόντων του δημοσίου. Υπενθυμίζεται ότι διέπεται από τις διατάξεις του ΑΝ 1219 του 1938. Είναι στόχος του νομοσχεδίου να επιλύσει το ζήτημα των αμμοληψιών ή όχι? Αν ναι, υπάρχουν προτάσεις. Από μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο, Για παράδειγμα εδώ: http://www.capital.gr/me-apopsi/3149330/to-thesmiko-plaisio-ton-ammolipsion

    2. Το ζήτημα των δανειοθαλάμων και γενικότερα των λατομειων για έργα. Σε όλο το σχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά, την ίδια στιγμή που ο Ν.2967/2001 εχει δημιουργήσει πολλές παρενέργειες και θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί. Επίσης για το ζήτημα υπάρχει αναφορά στο άρθρο 5 του υφιστάμενου Ν.2115 που καταργείται από το παρόν σχέδιο, χωρίς όμως να υπάρχει πρόβλεψη για ανάλογη αναφορά προς επίρρωση στο παρόν σχέδιο.

    3. Το ζήτημα των ανενεργών λατομείων αποτελεί στόχο του συγκεκριμένου σχεδίου? Διότι παρότι δεν γίνεται καμία αναφορά εντός αυτού, στο άρθρο 27 γίνεται μια ανεπιτυχής προσπάθεια εμπλοκής με το ζήτημα.

    4. Το ζήτημα της αποκατάστασης περιβάλλοντος λατομείων αποτελεί σημαντική, πλην όμως ελλειπή προσθήκη στο άρθρο 13. Εντουτοις, η κατάργηση του Ν. 2837, άρθρο 7, αποτελεί πολύ σημαντική παρέμβαση που θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, πριν καταστρατηγηθεί κάθε έννοια δικαίου στον τομέα αποκατάστασης του περιβάλλοντος στα λατομεία αδρανών.

    5. Για τα μεταλλεία υπάρχει ένα υποτυπώδες άρθρο, το 22, που προφανως δεν επαρκεί για την επίλυση όλων των ζητημάτων που απαιτούν ρύθμιση, από το 1976 και μετά που ψηφίστηκε ο μεταλλευτικός κώδικας. Για παράδειγμα, πως θα αδειοδοτούνται τα μεταλλεία, για τα οποία δεν υφίσταται ουδεμία άδεια, πέραν της εγκρίσεως των μελετών?

  • 16 Ιουλίου 2017, 17:57 | Νικόλαος Σκαρπέλης

    Επειδή τα ορυκτά αυτά αποτελούν εμπορικό στόχο ιδίως μεταξύ συλλεκτών, ενώ εμφανίζουν ερευνητικό ενδιαφέρον ακαδημαϊκού χαρακτήρα κυρίως για γεωλόγους, πρέπει να υπάρξει πρόνοια ώστε οι τελευταίοι να μην εμπλέκονται σε διαδικασίες έγκρισης όταν χρειάζονται δείγματα αποκλειστικά στο πλαίσιο ερευνητικών προγραμμάτων. Παράλληλα να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης της Υπουργικής Απόφασης για την έγκριση συλλογής και διακίνησης δειγμάτων, ώστε να προστατευθούν οι θέσεις εμφάνισής τους από την ληστρική εκμετάλλευση για εμπορικούς σκοπούς και να διατηρηθούν οι επιστημονικά κρίσιμες θέσεις. Προτείνεται η αναμόρφωση του εδαφίου ως κατωτέρω, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν στο εδάφιο τα εκατοντάδες συλλεκτικά ορυκτά, απολιθώματα κλπ.
    «Αρθρο 1, παρ. 3α. Στην κατηγορία των φυσικών λίθων ανήκουν επίσης συλλεκτικά ορυκτά και πετρώματα, απολιθώματα και τμήματα απολιθωματοφόρων οριζόντων, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για εμπορική αξιοποίηση μεταξύ συλλεκτών. Αυτοί οι φυσικοί λίθοι εξαιρούνται του ελέγχου διαχείρισης όταν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς ή για μουσειακές εκθέσεις».
    «Αρθρο 9, 5. Η συλλογή* και η διακίνηση δειγμάτων του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3α του άρθρου 1 επιτρέπεται υπό όρους και μόνον κατόπιν έγκρισης. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής…»
    *Σημείωση: Η χρήση της λέξης ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ είναι λανθασμένη.

  • 13 Ιουλίου 2017, 09:27 | ΠΙΑΤΙΔΗΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ

    αρθρο 4 παρ 2….Για το υπολογισμο των αποληψιμων αποθεματων θα πρεπει να λαμβανονται υπ’οψιν και τα αδρανη προερχομενα απο τις αμμοληψιες….

  • 12 Ιουλίου 2017, 20:33 | Πεταμιδης Χαραλαμπος αντιδημαρχος ΤΥ δημου Θασου

    Πουθενά στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν αναφέρεται η διαδικασία και οι προυποθέσεις εφαρμογής της υπόγειας εξόρυξης. Στον δήμο Θάσου σε συνεργασία με τον σύνδεσμο των εξορυκτικών επιχειρήσεων της περιοχής, έχει αναγνωρισθεί και συμφωνηθεί η αναγκαιότητα εφαρμογής αυτής της διαδικασίας εξόρυξης, η οποία αφενός είναι οικονομικά αποδοτικότερη και για τις επιχειρήσεις, αφετέρου συμβάλει σημαντικά στην προστασία του περιβάλλοντος. Η μη πρόβλεψη της στο εν λόγω νομοσχέδιο, θα αποστερήσει τη δυνατότητα νέων αδειών σε λατομεία που έχουν εξαντλήσει το χρόνο ζωής τους και κατ’ επέκταση και την ελληνική και τοπική οικονομία απο σημαντικούς πόρους.

  • 12 Ιουλίου 2017, 15:22 | Γ. Χασιώτης (WWF Ελλάς)

    Ένα γενικό σχόλιο: το παρόν νομοσχέδιο διαιωνίζει ένα απηρχαιωμένο καθεστώς, για έναν τομέα οικονομικών δραστηριοτήτων που ευθύνεται για μεγάλες, και σε μεγάλο βαθμό ανεπανόρθωτες, ζημιές στο περιβάλλον. Το καθεστώς αυτό παραπέμπει σε αναπτυξιακά πρότυπα παρωχημένων δεκαετιών. Βασικά, και επαναλαμβανόμενα προβλήματά του, είναι:

    (α) Η συνεχής υποβάθμιση του επίπεδου περιβαλλοντικής προστασίας των περιοχών που επηρεάζονται από τις λατομικές δραστηριότητες. Ειδικότερα, η δασική νομοθεσία δέχεται νέα πλήγματα.

    (β) Η διατήρηση ρυθμίσεων που χαρακτηρίζονται «μεταβατικές», αλλά είναι μόνιμες, και με τις οποίες επιτρέπεται κατ΄εξαίρεση η συνέχιση εξορυκτικών δραστηριοτήτων χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ρυθμίσεις αυτές δεν είναι συμβατές με το Σύνταγμα και την ενωσιακή νομοθεσία, ενώ υπάρχει και σχετική νομολογία, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη.

    (γ) Η έλλειψη επαρκών προβλέψεων για την διαφάνεια των λατομικών δραστηριοτήτων, ειδικά ως προς τις επιπτώσεις τους στην δημόσια υγεία, το περιβάλλον, και την ασφάλεια.

    (δ) Η έλλειψη επαρκών προβλέψεων για την ενημέρωση και την συμμετοχή του κοινού.

    (ε) Κακή διατύπωση, πολυπλοκότητα, και σοβαρές νομοτεχνικές αδυναμίες.

    Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα θα σχολιαστούν στην συνέχεια.

  • 12 Ιουλίου 2017, 13:15 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ «ΣΥ.ΛΑΤ.Ε.»

    Αδρανή από ποτάμια – ρέματα – χωράφια – εφαρμογή Α.Ν. 1219/38

    Βάση της με αριθμό 3849/2006 απόφασης του ΣτΕ «στα υδατορέματα επιτρέπεται η εκτέλεση ΜΟΝΟΝ των ΑΠΟΛΥΤΩΣ αναγκαίων τεχνικών έργων διευθέτησης της κοίτης και των πρανών τους» , πολλώ δε μάλλον η αμμοληψία. Στην επικράτεια σήμερα, δεν έχουμε απλές αμμοληψίες της τάξεως των 3.000 ή 5.000 μ3 αλλά τερατουργήματα των 500.000 μ3, οι οποίες λόγω της κρατικής ανοχής και ανυπαρξίας θα αγγίξουν κάποια εκατομμύρια κυβικά.

    Επίσης είναι υποχρέωση του κράτους να διατηρεί τα πάσης φύσης υδατορέματα στην ΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ προς διασφάλιση της λειτουργίας τους ως οικοσυστημάτων (ΣΤΕ 2215/2002, 2656/1999 ,4577/1998 ,1801/1995).

    Το Ελληνικό Κράτος, με το Π.Δ. 51/2007 υιοθέτησε την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα, με την οποία προστατεύονται, μεταξύ άλλων, οι ποταμοί. Στην οδηγία αυτή ορίζεται ότι μέχρι τις 23.12.2015 θα πρέπει όλα τα ποτάμια της χώρας να είναι σε καλή κατάσταση. Σαφέστατα δεν αποτελούν καλή κατάσταση τα ποτάμια στα οποία διενεργούνται αμμοληψίες. Σίγουρα οι αμμοληψίες θα είναι τροχοπέδη στην προσπάθεια αυτή διότι, ακόμα και σήμερα αν παύσουν, η επελθούσα βλάβη θα επανορθωθεί μετά από 5 έως 10 χρόνια τουλάχιστον .

    Η αμμοληψία είναι ένας όρος και μια διαδικασία που πρακτικά ανήκει στον παρελθόν και αποτελεί πηγή διαφθοράς και δοσοληψίας. Βασίζεται σε έναν νόμο του 1938 (Ν 1219/1938) ο οποίος είναι ασαφής και παρωχημένος. Η αμμοληψία αφορά την εξόρυξη άμμου δηλαδή κοκκώδους υλικού διαστάσεως 0-5mm και όχι πάσης φύσεως αδρανή με παράφραση του όρου ως αμμοχαλικοληψία.

    Επίσης οι αμμοληψίες είναι παράνομες διότι :

    α. Με τον νόμο Ν 1428/84 αρ. 1 αδρανή υλικά είναι όλες οι φυσικές αποθέσεις δηλαδή σαφώς και τα υλικά που περιέχονται ως αποθέσεις στους χείμαρρους και στους ποταμούς.

    β. Η εκμετάλλευση αδρανών υλικών επιτρέπεται ΜΟΝΟ εντός λατομικών περιοχών (ΣΤΕ 1682/2000) και είναι σαφές ότι ποτάμια, χείμαρροι και χερσολίβαδα δεν είναι λατομικές περιοχές αλλά η φτηνότερη και ευκολότερη λύση , η οποία είναι πάντα υπέρ των εργολάβων και ποτέ υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.

    γ. Από το 1984 έπρεπε να είχαμε εντός πέντε ετών λατομικές περιοχές όπου θα συγκεντρώνονταν όλες οι επιχειρήσεις παράγωγης αδρανών υλικών, με σκοπό την μικρότερη δυνατή βλάβη για το περιβάλλον. Οι Λατομικές ζώνες θα έπρεπε να είναι τα μόνα σημεία εκμετάλλευσης αδρανών υλικών.

    Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά, λατομικές περιοχές έχουν καθοριστεί στο 50% της επικράτειας της χώρας με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος των υλικών να προέρχεται από μη κατάλληλους ή παράνομους χώρους λαθροεξόρυξης ή λαθροαπόληψης (αμμοληψίες από ποτάμια κ.α.) με ανεξέλεγκτες επιδράσεις στο περιβάλλον αλλά και την οικονομία της χώρας. Μάλιστα τα αδρανή που εξορύσσονται από τα ποτάμια εν συγκρίσει με αυτά που παράγονται από τα λατομεία είναι σαφώς κατώτερα ποιοτικά διότι είναι πολύμικτα με μεταβαλλόμενη πετρογραφική και χημική σύσταση, δεν αποτελούν σταθερή πηγή πρώτων υλών και δεν δίνεται η δυνατότητα του ποιοτικού διαχωρισμού τους.

    δ. Οι αμμοληψίες σε περιοχές εκτός κοίτης δηλ. σε χωράφια η χερσολίβαδα, εμπίπτουν στην λατομική νομοθεσία και συγκεκριμένα στον Ν 1428/1984(ΥΠ.ΟΙΚ. 1005148/7936/β0010). Δηλαδή δίπλα στην κοίτη είναι αδρανή ενώ μέσα σε αυτήν δεν είναι;

    Οι αμμοληψίες από περιβαλλοντικής πλευράς προκαλούν :

     Την αποσταθεροποίηση της ποτάμιας ζώνης.
     Την περιβαλλοντική υποβάθμιση των παρόχθιων περιοχών , η οποία ενδέχεται να επιφέρει σοβαρή υποβάθμιση του όλου οικοσυστήματος.
     Την εξαφάνιση του παρόχθιου δάσους.
     Την εξαφάνιση του αναπαραγωγικού πεδίου για τα ψάρια.
     Την μόλυνση των νερών διότι τα αιρούμενα σωματίδια που μεταφέρονται με το νερό τελικά το μολύνουν ενώ η κάθιση αυτών των σωματιδίων στα βράχια των ψαριών επιφέρει το θάνατο τους από ασφυξία.
     Την ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.
     Την μετατροπή ενός οικοσυστήματος σε χώρο ανεξέλεγκτης εναπόθεσης μπαζών, βοθρολυμάτων, ορυκτελαίων κλπ με αποτέλεσμα την πλήρη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

    Επειδή λοιπόν σε μια χώρα με τεράστιο δημοσιοοικονομικό πρόβλημα, θα πρέπει κάποτε να θεσμοθετηθούν κανόνες που θα είναι σε όλους εκ των προτέρων γνωστοί και θα τηρούνται από όλους και επειδή οι αμμοληψίες αποτελούν αλόγιστες και χωρίς έλεγχο εξορύξεις αδρανών υλικών οι οποίες δεν καταγράφονται με αποτέλεσμα την απώλεια τεράστιων εσόδων από το κράτος θα πρέπει να σταματήσουν.

    Πρόταση

    Να οριστεί ότι απαγορεύεται ρητά η διενέργεια οποιασδήποτε αμμοληψίας και η εκμετάλλευση αμμοληψιών και αμμοχαλικοληψιών να εμπίπτουν στις διατάξεις του νέου νόμου περί αδρανών υλικών.

  • 12 Ιουλίου 2017, 11:46 | Κωνσταντίνος Βυθούλκας

    Στην παράγραφο 5 του άρθρου 1 δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια αν ένας εξωτερικός χώρος απόθεσης στείρων (εκτός των ορίων ενός ενεργούντος λατομείου) θεωρείται ως λατομικός χώρος. Θεωρώ ότι πρέπει να προσδιορίζεται αν ένας τέτοιος χώρος είναι ή όχι λατομικός χώρος καθώς αυτός θα έχει ή όχι τους περιορισμούς του άρθρου 85 του ΚΜΛΕ.

  • 12 Ιουλίου 2017, 11:56 | Κώστας Αγγελόπουλος

    Καταρχάς θέλω να συγχαρώ όσους ασχολήθηκαν με την σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου και να ευχηθώ να μην παραμείνει ως ένα ακόμα σχέδιο, αλλά να αποτελέσει σύντομα νόμο του κράτους με τις όποιες διορθώσεις, βελτιώσεις και συμπληρώσεις υιοθετηθούν.

    Αναφορικά με το 1ο άρθρο του νομοσχεδίου θέλω να παρατηρήσω ότι θεωρώ αδιανόητο τα θέματα που αφορούν αμμοληψίες φυσικών αποθέσεων θραυσμάτων, από τις κοίτες και εκβολές ποταμών, χειμάρρων κλπ, να ρυθμίζονται ακόμα από Α.Ν. του 1938! ο οποίος είναι δυσνόητος και αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και λανθασμένων εφαρμογών, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Τέτοιες δραστηριότητες θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να πραγματοποιούνται μόνο εφόσον ύστερα από συστηματικές και ολοκληρωμένες διαδικασίες οριοθέτησης ρεμάτων, ποταμών κλπ προέκυπτε η ανάγκη καθαρισμού συγκεκριμένων τμημάτων της κοίτης αυτών από φερτά υλικά, προς αποτροπή πλημμυρικών φαινομένων και πάντα μέσα από διαγωνιστική διαδικασία ανάλογη με αυτή που προτείνεται για τα δημόσια λατομεία εντός λατομικών περιοχών.

  • 11 Ιουλίου 2017, 22:19 | Καλαποδάκης Γιάννης

    Οι αμμοληψίες φυσικών αποθέσεων, κατά κανόνα συνοδεύονται από εγκαταστάσεις κατεργασίας τους προς παραγωγή αδρανών. Πρακτικά επομένως πρόκειται για δημόσια λατομεία αδρανών υλικών.
    Όπως προκύπτει από το παρόν σχέδιο τα δημόσια λατομεία αδρανών καταβάλλουν ειδικότερες εισφορές και τέλη τουλάχιστον 12 % επί της αξίας των πωλούμενων προϊόντων (αναλογικό μίσθωμα 6% και άνω, ειδικό τέλος υπέρ ΟΤΑ 5%, τέλος 1% υπέρ πράσινου ταμείου) ενώ οι διενεργούντες αμμοληψίες κανένα τέλος και καμία εισφορά.(όπως προκύπτεια από Το θεσμικό πλαίσιο που τις διέπει Α.Ν. 1219/38 (ΦΕΚ 191 τ. Α’).
    Οι επιπλέον εισφορές και τέλη σε συνδυασμό με το μεγαλύτερο κόστος εξόρυξης στα λατομεία, δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος των δημόσιων λατομείων και απώλεια σημαντικών δημόσιων εσόδων.
    Από τα ανωτέρω, θεωρώ ότι τεκμηριώνεται η ένταξη των αμμοληψιών στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, προκειμένου να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, από την επιβολή αναλογικού μισθώματος και να ελέγχονται ως προς την λειτουργία τους από την αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΜΛΕ για να βελτιωθεί η ασφάλεια των εργαζομένων και η ποιότητα των παραγόμενων αδρανών

  • 11 Ιουλίου 2017, 10:37 | Alexandros Papakostas

    Πριν ξεκινήσω με τις παρατηρήσεις – προσθήκες, να τονίσω ότι οι αλλαγές στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο της λειτουργίας των λατομείων έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια, προκειμένου να υπάρξει μία επικαιροποίηση των ρυθμίσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εποχής μας.
    Κρίνοντας γενικά το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, θεωρώ ότι πρόκειται για μία σοβαρή προσπάθεια που έχει λάβει υπόψη της, τις νέες ανάγκες που έχουν προκύψει όλα αυτά τα χρόνια και προσπαθεί να δώσει άμεσα λύσεις σε πολλά υφιστάμενα προβλήματα. Προς επίρρωση αυτού, το νομοσχέδιο δεν έχει ουσιαστικές μεταβατικές διατάξεις διότι μεγάλο μέρος των ρυθμίσεων του άρθρου 25 έχει άμεση εφαρμογή με την ψήφιση του.
    Εισάγει πολλές νέες ρυθμίσεις που κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση όπως : α) η υποχρέωση για ουσιαστική έρευνα πριν την εκμετάλλευση των λατομείων μαρμάρων και βιομηχανικών ορυκτών, β) η χαλάρωση των απαγορεύσεων για τον καθορισμό λατομικών περιοχών και ο ως εκ τούτου περιορισμός της μελλοντικής δυνατότητας ίδρυσης και λειτουργίας λατομείων εκτός λατομικών περιοχών, γ) η υποχρέωση να επικαιροποιούνται κατά τακτά χρονικά διαστήματα οι ανάγκες για τον καθορισμό ή ενεργοποίηση λατομικών περιοχών, δ) η πρόβλεψη μεταβίβασης του μισθωτικού δικαιώματος σε αντικατάσταση της πρότερης ανεπίκαιρης υποχρέωσης εισφοράς του, ε) η έννοια της γνωστοποίησης για την έρευνα των μαρμάρων – βιομηχανικών ορυκτών.
    Σαν γενική προσθήκη, θα προτιμούσα να υπάρχουν διατάξεις και ρυθμίσεις η ισχύς των οποίων θα μείωνε ουσιαστικά το χρόνο ενεργοποίησης ενός λατομείου. Έμφαση θα έπρεπε να δωθεί στις καθυστερήσεις που οφείλονται στη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
    Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη της επιτροπής για την προσπάθεια τους σχετικά με τη δημιουργία του νέου λατομικού νομοσχεδίου.

  • 5 Ιουλίου 2017, 23:32 | Π.Κατσαριδης

    Δοκιμαστική λειτουργια σχολίου

  • 4 Ιουλίου 2017, 14:05 | ANK

    Επειδή υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ λατομείων αδρανών υλικών και μονάδων που κάνουν απολήψεις και επεξεργασία από κοίτες ποταμών προτεινουμε την παρακάτω προσθήκη:

    9. Επιχειρήσεις που ο Ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός τους περιλαμβάνει φορητή ή μόνιμη εγκατάσταση σπαστηροτριβείου τα παραγόμενα προϊόντα αυτών εντάσσονται στο Ειδικό τέλος υπέρ πρωτοβαθμίων ΟΤΑ της παρ. 2 του άρθρου 20, Τα προϊόντα που προέρχονται από ανακύκλωση λατομικών υλικών δεν εμπίπτουν στην περίπτωση καταβολής του Ειδικού τέλους.

Σχόλια