Άρθρο 02 – Μέλη Ενεργειακής Κοινότητας

1.Μέλη μιας Ε.Κοιν. μπορεί να είναι:
α. φυσικά πρόσωπα με πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα,
β. νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εκτός των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α) α’ και β’ βαθμού ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου,
γ. Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού της ίδιας περιφερειακής ενότητας εντός της οποίας βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν. ή επιχειρήσεις αυτών, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 107 του ν. 3852/2010,
δ. Ο.Τ.Α. β΄ βαθμού εντός των διοικητικών ορίων των οποίων βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., κατ’ εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 107 του ν. 3852/2010,
2.Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Ε.Κοιν. είναι
α. πέντε (5), στην περίπτωση που τα μέλη είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εκτός των Ο.Τ.Α ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου ή φυσικά πρόσωπα
β. τρία (3), στην περίπτωση που τα μέλη είναι μόνο Ο.Τ.Α.
γ. τρία (3), στην περίπτωση που τα μέλη είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή φυσικά πρόσωπα, εκ των οποίων τα δύο (2) τουλάχιστον να είναι Ο.Τ.Α.
3. Τουλάχιστον το 75% των μελών πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., και συγκεκριμένα τα φυσικά πρόσωπα – μέλη να έχουν πλήρη ή ψιλή κυριότητα ή επικαρπία σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν. ή να είναι δημότες δήμου της περιφερειακής ενότητας αυτής και τα νομικά πρόσωπα μέλη να έχουν την έδρα τους εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν.
4. Στην περίπτωση που τα μέλη της Ε.Κοιν. είναι τουλάχιστον 15 και το 50% συν ένα εξ΄αυτών είναι φυσικά πρόσωπα, δύναται στο καταστατικό να ορίζεται ότι η Ε.Κοιν. είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ότι επιτρέπεται η διανομή κερδών.

  • Στο υπό διαβούλευση προσχέδιο νόμου «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις» θέτουμε υπόψη σας τα κάτωθι σχόλια / προτάσεις:

    I. Αναφορικά με την παρ. 3 του άρθρου 2:
    1. Να μειωθεί το ποσοστό των μελών, που πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο της έδρας της Ε.Κοιν, από 75% σε 50% του συνολικού αριθμού των μελών.
    2. Να προβλεφθεί η δυνατότητα συμμετοχής σε Ε.Κοιν και νομικών προσώπων που διαθέτουν υποκατάστημα εντός της περιφερειακής κοινότητας όπου εδρεύει η Ε.Κοιν.

    II. Αναφορικά με την παρ. 4 του άρθρου 2:
    Για τη σύσταση Ε.Κοιν κερδοσκοπικού χαρακτήρα να απαιτούνται 10 τουλάχιστον μέλη (αντί των 15 μελών που προβλέπει το σχέδιο νόμου), εκ των οποίων 5 να είναι φυσικά πρόσωπα (αντί του 50% συν ένα εκ του συνόλου των μελών, όπως προβλέπεται στο σχέδιο νόμου).

  • Με δεδομένες τις δυσχέρειες που προκύπτουν κατά την υλοποίηση πολυμελών συνεταιριστικών σχημάτων στη χώρα μας , ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει προγενέστερη εμπειρία από τη λειτουργία τους, προτείνεται να αρκεί ο αριθμός των 10 μελών για τη σύσταση κερδοσκοπικού χαρακτήρα Εν. Κοινότητας, εκ των οποίων τουλάχιστον 5 να είναι φυσικά πρόσωπα.
    Επίσης προτείνεται το ποσοστό του 75% της παρ.3 να μειωθεί στο 50%.

  • Δίκτυο Αειφόρων Νήσων ΔΑΦΝΗ

    Άρθρο 2

    Παρ 2.
    Για την περίπτωση β στην περίπτωση που τα μέλη είναι μόνο Ο.Τ.Α. προτείνεται ο ελάχιστος αριθμός μελών της Ε.Κοιν. να είναι δύο (2) είτε οριζόντια για όλη τη χώρα είτε κατ’εξαίρεση για τα νησιά Δήμους. Είναι προφανές ότι η γεωγραφική εγγύτητα και οι συνέργειες που επιτυγχάνονται μεταξύ ηπειρωτικών Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού είναι συχνά πολύ δύσκολο να λάβουν χώρο στο νησιωτικό χώρο.
    Παρομοίως για την περίπτωση γ προτείνεται να απαιτείται είτε οριζόντια για τη χώρα είτε κατ’εξαίρεση για νησιά Δήμους η συμμετοχή κατ’ελάχιστον ενός (1) και όχι δύο (2) Ο.Τ.Α., ενώ τα συνολικά μέλη να μειωθούν στα δύο (2) αντί για τρία δεδομένου ότι σε απομονωμένες νησιωτικές περιοχές δεν είναι προφανής η ύπαρξη τρίτου τοπικού φορέα.

    Παρ 3.
    Προτείνεται η αλλαγή του 75% σε «50% συν ένα» το οποίο είναι κρίσιμο για αραιοκατοικημένες / απομονωμένες περιοχές όπου συχνά υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα αλλά επίσης περιορισμένος πληθυσμός ανά τ.χμ. Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη ανθρωπογεωγραφία κάθε περιοχής οι Ε.Κοιν. δύναται να ορίζουν αυτοβούλως ψηλότερα ποσοστά τοπικότητας στο καταστατικό τους.
    Επίσης προτείνεται να επιτρέπεται η συμμετοχή στης Ε.Κοιν. φυσικά πρόσωπα τα οποία έχουν στην κατοχή τους ιδιωτικά συμφωνητικά μίσθωσης ακινήτων διάρκειας τουλάχιστον 20 ετών.
    Προτείνεται για τα νομικά πρόσωπα η σχετική διατύπωση να γίνει «… τα νομικά πρόσωπα μέλη να έχουν την έδρα ή παράρτημα τους …». Επίσης, προτείνεται να επιτραπεί συμμετοχή ΝΠΙΔ σε Ε.Κοιν. τα οποία αποδεικνύουν ότι η πλειοψηφία, με γνώμονα τα έσοδα του προηγούμενου οικονομικού έτους, των δραστηριοτήτων τους σχετίζονται με την περιοχή της εκάστοτε περιφερειακής ενότητας στην οποία συστήνεται η Ε.Κοιν.

  • 5. Στην παρ. 4 του άρθρου 2 περί ιδιωτών σε Εν. Κοιν. κερδοσκοπικού χαρακτήρα, δεν αντιλαμβανόμαστε τι εξυπηρετεί ο περιορισμός το 50% συν ένα εκ των μελών αυτών να είναι αποκλειστικά φυσικά πρόσωπα και όχι λ.χ. νομικά τους πρόσωπα. Προτείνουμε λοιπόν το 50% συν ένα εκ των μελών των κερδοσκοπικού χαρακτήρα Εν. Κοιν. να δύνανται να είναι είτε φυσικά πρόσωπα είτε ΝΠΙΔ που δεν είναι μέτοχος το Δημόσιο.

  • 3. Αναφορικά με το άρθρο 2, παρ. 2 για την επιπλέον πριμοδότηση φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα ως προς τις προϋποθέσεις για τον σχηματισμό Εν. Κοιν., μας δημιουργείται η αρνητική εντύπωση πως τοιουτοτρόπως «φωτογραφίζεται» ένας ασύμμετρος προσανατολισμός «κρατικής» περαιτέρω ανάπτυξης των ΑΠΕ κυρίως μέσω των ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού ή των ΝΠΔΔ. Μας είναι δύσκολο να φανταστούμε κάτι άλλο ειδικά με την τόση εξειδίκευση του προσχεδίου περί της ανάπτυξης Ενεργειακών Κοινοτήτων (Ε. Κοιν.) μεταξύ μόλις τριών προσώπων, αρκεί τα δύο να είναι ΟΤΑ ή τριών μόλις ΟΤΑ.

    Και βέβαια κανείς δεν θα ήταν προκατειλημμένος με την δραστηριοποίηση των ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ στις ΑΠΕ, αν δεν υπήρχαν τα χιλιάδες οικονομικά προβλήματα που άφησε η αναποτελεσματική δραστηριοποίηση τους σε πλήθος άλλων δραστηριοτήτων του οικονομικού γίγνεσθαι της χώρας μας. Ο καταρχήν μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των Ε. Κοιν. όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 για τις περιπτώσεις αυτές, δεν αμβλύνει τις ανησυχίες μας, αφού το πρόβλημα των ΟΤΑ και των δημοτικών τους επιχειρήσεων ή των ΝΠΔΔ δυστυχώς ποτέ δεν ήταν τα κέρδη (που θα μπορούσαν επωφελώς να χρηματοδοτούν τον Κρατικό προϋπολογισμό) αλλά μονίμως οι ζημίες από κακοδιοίκηση, σπατάλες, αργομισθίες, υπεράριθμο προσωπικό, ανορθολογικές αμοιβές και σκανδαλώδεις συμβάσεις προμηθειών που διαχρονικά επιβαρύνουν τους φορολογούμενους. Για να το πούμε πιο απλά, η «συνταγή» του να φορτώνεται με υπέρογκα λειτουργικά-μισθολογικά κόστη μια Ε. Κοιν. αποτελούμενη από ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ ώστε να μην βγάζει κέρδη, αφού υπάρχει ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας που την αποτρέπει από το να τα επιδιώκει, επουδενί δεν διασφαλίζει ούτε και ωφελεί το κοινωνικό σύνολο. Αντίθετα καταστρέφεται μια αγορά όπου Ε. Κοιν. από ιδιώτες θα μπορούσαν να επιτελέσουν τον ίδιο σκοπό, με πολύ λιγότερα κόστη και να αποδίδουν μέσω της κερδοφορίας τους και φόρους στο Κράτος.

    Βεβαίως στην παρ. 4 του άρθρου 2 το προσχέδιο νόμου, ευτυχώς, δεν αποκλείει Ε. Κοιν. κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αρκεί αυτές να αποτελούνται από τουλάχιστον 15 μέλη και το 50% συν ένα εξ’ αυτών να είναι φυσικά πρόσωπα. Ωστόσο όπως όλοι γνωρίζουμε, το να «ανθίσει» ο ιδιωτικός τομέας μέσω Ε. Κοιν. όταν θα έχει να αντιμετωπίσει δεσπόζουσες Ε. Κοιν. αποτελούμενες προνομιακά κυρίως ή μόνο από 3 ως 5 ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ, είναι μάλλον αδύνατο.

    Οπότε προτείνουμε την ολική απαλοιφή της παρ. 2 του άρθρου 2 περί ειδικών ευνοϊκών προβλέψεων σύστασης Εν. Κοιν. για ΟΤΑ/ΝΠΔΔ. Η παρ. 4 ως έχει, καλύπτει επαρκώς το θέμα και της συμμετοχής δημοσίων φορέων σε Εν. Κοιν. μαζί με ιδιώτες και νομίζουμε πως δεν υφίσταται κανένας παραπάνω λόγος για περαιτέρω πριμοδότηση της ίδρυσης τους σε βάρος των Εν. Κοιν. ιδιωτών. Δομή Εν. Κοιν. από ΟΤΑ/ΝΠΔΔ σε συμφωνία με τις προδιαγραφές της παρ. 4 του άρθρου 2 αλλά και του άρθρου 3 όπου «Κάθε μέλος μπορεί να κατέχει πέραν της υποχρεωτικής συνεταιριστικής μερίδας και μία ή περισσότερες προαιρετικές συνεταιριστικές μερίδες, με ανώτατο όριο συμμετοχής του στο συνεταιριστικό κεφάλαιο το 20%, με εξαίρεση τους ΟΤΑ που μπορούν να συμμετέχουν στο συνεταιριστικό κεφάλαιο με ανώτατο όριο το 40%», θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη και πραγματικά ενεργή εμπλοκή πολιτών σε αυτές και έτσι θα αυξηθεί ο ενεργός έλεγχος τους από την βάση. Επίσης με τον τρόπο αυτό θα πρέπει τα όποια projects εγείρουν για Εν. Κοιν. οι ΟΤΑ/ΝΠΔΔ, να εξασφαλίζουν ικανή συμμετοχή και ιδιωτών κατά 50% συν ένα. Προς τον σκοπό αυτό οι ΟΤΑ/ΝΠΔΔ θα αναγκαστούν να λειτουργήσουν με κριτήρια ιδιωτικής οικονομίας ώστε να προσελκύσουν τους ιδιώτες. Άλλωστε εκτιμούμε πως γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό στο άρθρο 4 παρ. 2 του προσχεδίου προβλέπεται οι Εν. Κοιν. να διενεργούν προσέλκυση κεφαλαίων.

    Επειδή μπορεί να υπάρξει αντίλογος εδώ, πως δήθεν με τον τρόπο αυτό αποκλείονται οι ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ από τις ΑΠΕ, ουδόλως ισχύει κάτι τέτοιο. Μόλις ένας, δύο ή οσοιδήποτε τέλος πάντων δημόσιοι φορείς μπορούν και σήμερα, όπως μπορούσαν και στο παρελθόν, να συστήσουν εταιρεία και να διεκδικήσουν μερίδιο στις ΑΠΕ. Δεν αντιλαμβανόμαστε όμως ποιος είναι ο λόγος τώρα που μάλλον επίπλαστα με το κάλυμμα της Εν. Κοιν. με μέλη τρεις μόλις ΟΤΑ, θα μπορούν να αποκτήσουν προνομιακούς όρους στην αδειοδότηση έργων ΑΠΕ έναντι των ιδιωτών που πρέπει να είναι δεκαπέντε.

  • 20 Ιουνίου 2017, 14:55 | Άγγελος Κασίμης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

    Να μην απαιτούνται άνω των 15 μελών για κερδοσκοπικό χαρακτήρα αλλά άνω των 10 μελών εκ των οποίων τουλάχιστον 5 να είναι φυσικά πρόσωπα και όχι όπως αναφέρεται άνω 50% εκ του συνόλου των μελών, καθώς επίσης στην παρ. 3 του άρθρου 2 το 75% να γίνει 50%.

  • 20 Ιουνίου 2017, 14:03 | Άγγελος Κασίμης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

    Ο συσχετισμός της ‘εντοπιότητας» των μελών να μπορεί να αποδεικνύεται και με συμβολαιογραφικά μισθωτήρια άνω των 20 ετών και όχι μόνο με τίτλους ιδιοκτησίας, καθώς επίσης τα νομικά πρόσωπα να έχουν την δυνατότηtα αντί της κύριας έδρας να επαρκεί η έδρα υποκαταστήματος στην ΠΕ.

  • 20 Ιουνίου 2017, 13:29 | Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ)

    Άρθρο 2: Αλλαγή
    Να δοθεί έμφαση στην συμμετοχή φυσικών προσώπων στις Ε.Κοιν. που εκπροσωπούν τις τοπικές κοινωνίες χωρίς περιορισμούς, όπου βεβαίως μπορούν να συμμετέχουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες, και ΟΤΑ, χωρίς ποσοστώσεις.

  • 20 Ιουνίου 2017, 12:48 | ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΣΚΟΥ

    Στο άρθρο 2, παρ. 3, η εντοπιότητα να αποδεικνύεται όχι μόνο με τίτλους ιδιοκτησίας αλλά και από μισθωτήρια τουλάχιστον για τα τελευταία 10 έτη.

    Στο άρθρο 2, παρ. 4, σχετικά με τη σύνθεση των μελών στην περίπτωση Ε.Κ. με κερδοσκοπικό χαρακτήρα, τα μέλη να είναι τουλάχιστον 10 αντί για 15.

    Στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 να προβλέπεται ποσοστό 50% αντί 75%.

  • Οι συνεταιρισμοί, σύμφωνα με τη “Σύσταση 193 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) για την προώθηση των συνεταιρισμών” (http://www.ilo.org/images/empent/static/coop/pdf/greek.pdf)διέπονται από 7 συνεταιριστικές αρχές, οι οποίες υιοθετήθηκαν από την Γενική Συνέλευση της ∆ιεθνούς Ένωσης Συνεταιρισμών (http://ica.coop) το 1995 καθώς και από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνεταιρισμών και Συνεργατικών σχημάτων πολιτών για παραγωγή ενέργειας μέσω ΑΠΕ (http://www.rescoop.eu)
    Η παράγραφος 3 του άρθρου 02, εισάγοντας τοπικές και περιουσιακές διακρίσεις, αντιτίθεται στην πρώτη βασική αρχή των Συνεταιρισμών που είναι η Εθελοντική και Ελεύθερη συμμετοχή για όλους.
    Όλοι όσοι πιστεύουν στο σκοπό μίας Ε.Κοιν., όπως αυτός περιγράφεται στο άρθρο 1, πρέπει να έχουν το δικαίωμα και τη δυνατότητα να γίνουν μέλη αυτής και για το λόγο αυτό προτείνουμε την διαγραφή της παρ. 3 του άρθρου 2.

  • Άρθρο 2, Μέλη Ενεργειακής Κοινότητας

    παραγρ. 3. : «Τουλάχιστον το 75% των μελών πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.»

    Πρόταση 2η : Ο γεωγραφικός περιορισμός συγκεκριμένα στους συνεταιρισμούς αποτελεί ιδιαίτερη μεταχείριση σε βάρος τους σε σχέση με τις ιδιωτικές εταιρείες που δεν έχουν τέτοιο περιορισμό. Πρέπει να αφαιρεθεί, αλλιώς είναι ρύθμιση που εξασφαλίζει την υπεροχή της ιδιωτικής κερδοσκοπικής πρωτοβουλίας στον τομέα της ενέργειας, αποκλείοντας τις ενεργ. κοινότητες από έργα μεσαίας και μεγάλης κλίμακας.

    παραγρ. 4. : η 1η επισήμανση λύνει το πρόβλημα της πρόσθετης σύγχισης που προκαλεί αυτή η παράγραφος. Οι ενεργειακές κοινότητες δεν πρέπει να λειτουργούν σε βάρος των πολιτών τους μοιράζοντας κέρδη που αποκόμισαν από αυτούς.

    Πρόταση 3η : Περιορισμένη διανομή πλεονασμάτων μπορεί να επιτρέπεται, όπως επίσης και περιορισμένη επιστροφή κερδών στη τοπική κοινότητα που τα παρήγαγε. Όχι κέρδη των μελών του συνεταιρισμού που δεν παρήγαγαν τα ίδια.

  • Η δυνατότητα συμμετοχής Ανώνυμων Εταιρειών σε Ε.Κοιν δυναμιτίζει αυτή καθ΄αυτή την έννοια της Ε.Κοιν και πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς από το Νόμο, δηλαδή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου να αποκλεισθούν από τη δυνατότητα συμμετοχής σε Ε.Κοιν.
    Τεκμηρίωση :
    Στην παραγρ. 1.β, προβλέπεται ότι μέλη μιας Ε. Κοιν. μπορούν να είναι και «νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου»
    στην παραγρ. 2.α και γ, προβλέπεται στον ελάχιστο αριθμό μελών να είναι και «νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου»
    και στην παραγρ. 4. προβλέπεται ότι : «Στην περίπτωση που τα μέλη της Ε.Κοιν. είναι τουλάχιστον 15 και το 50% συν ένα εξ΄αυτών είναι φυσικά πρόσωπα, δύναται στο καταστατικό να ορίζεται ότι η Ε.Κοιν. είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ότι επιτρέπεται η διανομή κερδών»,
    και επομένως προκύπτει ότι οι ανώνυμες εταιρείες (και ιδιαίτερα οι μεγάλες) που έχουν ήδη άδεια λειτουργίας στο σύνολο της επικράτειας, μπορούν να στήσουν «Ενεργειακές Κοινότητες» παντού, να αξιοποιήσουν το νόμο αυτό σε συνδυασμό με το Ν.1667/86, χωρίς να αλλάξουν τίποτε από τον κερδοσκοπικό χαρακτήρα τους.
    Σε συνδυασμό με το άρθρο 10 που προβλέπει οικονομικά κίνητρα, όπως «ειδικές προϋποθέσεις και όρους προνομιακής συμμετοχής ή εξαίρεσης από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών»… απαλλαγές «από την καταβολή του μέρους του ειδικού τέλους»…» από την υποχρέωση καταβολής του Ετήσιου τέλους διατήρησης δικαιώματος κατοχής άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας»…»μείωση του απαιτούμενου ύψους της εγγυητικής επιστολής …κατά 50%»…»μείωση του απaιτούμενου εταιρικού κεφαλαίου από 600.000 σε 60.000 ευρώ»…»μειωμένα ποσά εγγυήσεων για την εγγραφή στα μητρώα συμμετεχόντων στο πλαίσιο των σχετικών Συμβάσεων Συναλλαγών Ημερήσιου Ενεργειακού Προγραμματισμού (ΗΕΠ) και Διαχείρισης των ηλεκτρικών δικτύων αντίστοιχα»… κλπ
    παρέχεται συντριπτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις μεγάλες ανώνυμες εταιρείες που έχουν άδεια λειτουργίας στο σύνολο της επικράτειας, έναντι των Ε. Κοιν. ]

    Για την παράγραφο 4.
    Είναι λάθος να επιτρέπεται η διανομή κερδών στις Ε.Κοιν., όπως ορίζεται στην παράγραφο 4 του παρόντος. Προτείνεται η διατύπωση «Επιτρέπεται η περιορισμένη διανομή πλεονασμάτων, όπως επίσης και περιορισμένη επιστροφή κερδών στη τοπική κοινότητα που τα παρήγαγε.»
    Τεκμηρίωση :
    Δεν είναι δυνατόν να μετατρέπονται οι Ε.Κοιν σε κερδοσκοπικές εταιρείες και μέλη που δεν συμμετείχαν στην παραγωγή ενέργειας -παρά μόνο μέσω της συνεταιριστικής τους μερίδας- να απολαμβάνουν κέρδη που κατά βάση προέρχονται από τους φυσικούς πόρους της τοπικής κοινωνίας.

  • Προτείνεται η εξής διατύπωση της παραγράφου3 :
    «Μέλη της Ε.Κοιν μπορούν να είναι φυσικά πρόσωπα που είναι δημότες σε οποιοδήποτε δήμο της Ελληνικής Επικράτειας, όμως τουλάχιστον το 25% των μελών πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., και συγκεκριμένα τα φυσικά πρόσωπα – μέλη να έχουν πλήρη ή ψιλή κυριότητα ή επικαρπία σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται εντός της Περιφέρειας όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν. ή να είναι δημότες δήμου της Περιφέρειας αυτής και τα νομικά πρόσωπα μέλη να έχουν την έδρα τους εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν. Το ίδιο φυσικό πρόσωπο δικαιούται να είναι μέλος σε περισσότερες από μία Ε.Κοιν»
    Τεκμηρίωση :
    Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο της άτυπης μετοίκησης ανθρώπων από την επαρχία σε αστικό κέντρο χωρίς την πραγματοποίηση της διαδικασίας «μεταδημότευσης». Τα άτομα αυτά μπορεί να ενοικιάζουν κατοικία ή να κατοικούν σε ακίνητο συγγενή Α΄ Βαθμού, αλλά να διαθέτουν ακίνητο (κτίσμα ή αγροτεμάχιο ή οικόπεδο) στο δήμο προέλευσης, όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί κάποια εγκατάσταση συστήματος ΑΠΕ, ενώ συνήθως σε αστικά κέντρα η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει λόγω στενότητας χώρου του ακινήτου ή σε πολυκατοικίες λόγω της ανέφικτης προϋπόθεσης να συναινέσουν όλοι οι ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας. Ο γεωγραφικός περιορισμός στα όρια της περιφερειακής ενότητας εισάγει στην πράξη ανυπέρβλητες δυσκολίες ανεύρεσης λειτουργικών μελών στις Ε.Κοιν. Επιπλέον, η δυνατότητα συμμετοχής του ίδιου φυσικού προσώπου σε περισσότερες Ε.Κοιν μπορεί τουλάχιστον στην αρχική φάση ισχύος του νόμου να αυξήσει το πλήθος των Ε.Κοιν, αφού είναι γνωστή η επιφυλακτικότητα των πολιτών που δεν εμπλέκονται άμεσα σε πρωτοπόρα παραγωγικά σχήματα.
    Ο γεωγραφικός περιορισμός στις Ε.Κοιν αποτελεί ιδιαίτερη μεταχείριση σε βάρος τους σε σχέση με τις ιδιωτικές εταιρείες που δεν έχουν τέτοιο περιορισμό. Πρέπει να αφαιρεθεί, αλλιώς είναι ρύθμιση που εξασφαλίζει την υπεροχή της ιδιωτικής κερδοσκοπικής πρωτοβουλίας στον τομέα της ενέργειας, αποκλείοντας τις Ενεργειακές Κοινότητες από έργα μεσαίας και μεγάλης κλίμακας.

    Για την παράγραφο 4 προτείνεται :
    «Σε περίπτωση Ε.Κοιν κερδοσκοπικού χαρακτήρα, να ορίζεται ότι τουλάχιστον 5% των κερδών θα κατευθύνεται προς τον Δήμο όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν ή προς Κοινωφελείς Σκοπούς της Τοπικής Κοινωνίας όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν. και ότι σε περίπτωση Ε.Κοιν με παραγωγικές εγκαταστάσεις, η αδειοδότηση αυτών θα διάκειται σε διαβούλευση με τον Τοπική Κοινωνία»
    Τεκμηρίωση :
    Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, τοπικές κοινωνίες να αντιτίθενται σε «εναλλακτικές» εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας (βλ αιολικά, βιοαέριο, υδροηλεκτρικά), πολλές φορές εξαιτίας ελλιπούς ή εντελώς λανθασμένης τεκμηρίωσης. Η συμμετοχή της Τοπικής Κοινωνίας στην αδειοδότηση του έργου αποκαθιστά κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ της Ε.Κοιν και του ευρύτερου πλήθους ανθρώπων της περιοχής, οδηγεί στην «αποενοχοποίηση» των ΑΠΕ και τη διάδοση αυτών καθώς και του συνεταιριστικού μοντέλου οργάνωσης των επιχειρήσεων.

  • 16 Ιουνίου 2017, 11:10 | Θεόφιλος Ζωίδης

    Σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφο 2, περίπτωση α), γίνεται η ενεργειακή κοινότητα να απαρτίζεται αποκλειστικά από φυσικά πρόσωπα; Και αν γίνεται, ο ελάχιστος αριθμός αυτών είναι πέντε (5);

  • 16 Ιουνίου 2017, 08:52 | Βασίλης Ιακωβιδης

    Νομικό πρόσωπο μορφής Ανώνυμης Εταιρείας με άδεια λειτουργίας, εγκατεστημένο σε ενοικιασμένο ή παραχωρημένο οικόπεδο με εδρα εντος της περιφερειακης ενότητας της Ε.κοιν. με πληρη δραστηριότητα σε παραγωγή ηλεκτρικης ενεργειας απο ΑΠΕ να μπορεί να συμετέχει σε Ε.Κοιν.της περιφερειακης ενότητας.
    Οι μέτοχοι φυσικά πρόσωπα ή νομικα πρόσωπα καθώς και τα μέλη του Δ.Σ. ανεξάρτητα του τόπου κατοικίας τους, να μπορουν να είναι μέλη της ιδιας Ε.κοιν. και να λογίζονται ως σχετιχόμενα με τον τόπο .
    (εντος του 75%).

  • 14 Ιουνίου 2017, 11:13 | Βασίλης Ιακωβίδης

    Νομικό πρόσωπο μορφής Ανώνυμης Εταιρείας που δραστηριοποιείται εντός της περιφερειακής ενότητας έχοντας μισθώσει ακίνητο για επενδιση σε ΑΠΕ και έχοντας και άδεια παραγωγής αλλα έδρα εκτός περιφερειακής ενότητας να μπορεί να συμμετέχει σε Ε.κοιν.

  • 12 Ιουνίου 2017, 11:37 | ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Πιστεύω ότι στο 75% των μελών που σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., θα μπορούσαν να ενταχθούν και τα φυσικά πρόσωπα που ενοικιάζουν ακίνητο το οποίο βρίσκεται εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν., είτε για άσκηση δραστηριότητας, είτε για κατοίκηση. Και στις δύο περιπτώσεις, επιβαρύνονται με δημοτικούς φόρους και δημοτικά τέλη.

  • 11 Ιουνίου 2017, 21:31 | ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Έστω ένα νομικό πρόσωπο που είναι μέλος μιας Ε.Κοιν., με έδρα εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν και με πλήρη κυριότητα σε ακίνητο της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν.
    Τα φυσικά πρόσωπα που είναι μέλη/μέτοχοι του νομικού προσώπου, 1) μπορούν να είναι μέλη της ιδίας Ε.Κοιν. ; 2) Αν ΝΑΙ, τότε λογίζονται ως σχετιζόμενα με τον τόπο (εντός του 75%) ;

  • 9 Ιουνίου 2017, 10:50 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

    ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ?