Άρθρο 22: Θαλάσσια μεταφορά αποβλήτων

1. Επιτρέπεται η φόρτωση, εκφόρτωση και η θαλάσσια μεταφορά αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των ρευμάτων αποβλήτων που εμπίπτουν στην εναλλακτική διαχείριση του ν. 2939/2001, με επιβατηγά-οχηματαγωγά (Ε/Γ-Ο/Γ), φορτηγά (Φ/Γ) και φορτηγά-οχηματαγωγά (Φ/Γ-Ο/Γ) πλοία σε τακτικά δρομολόγια, σε δρομολόγια ειδικής ή ολικής ναύλωσης και σε ειδικά δρομολόγια άνευ επιβατών που συνδέουν τις εξυπηρετούμενες περιοχές αποστολής και παραλαβής των αποβλήτων, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν φορτία αποβλήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Εθνικού (ΠΔ 405/1996, ΦΕΚ Α’272) και του Διεθνούς και Ναυτιλιακού Κώδικα Επικινδύνων Ειδών Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMDG-IMO CODE), όπως εκάστοτε ισχύει.
2. Για τη συσκευασία και σήμανση προς συλλογή, προσωρινή αποθήκευση και μεταφορά των επικινδύνων αποβλήτων του Ευρωπαϊκού Καταλόγου Αποβλήτων (ΕΚΑ) ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 17 του ν. 4042/2012, όπως εκάστοτε ισχύουν.
3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του Διεθνούς και Ναυτιλιακού Κώδικα Επικινδύνων Ειδών Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMDG-IMO CODE), όπως εκάστοτε ισχύει, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, επιτρέπεται να μεταφέρονται με Ε/Γ ή Ε/Γ-Ο/Γ πλοία των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ), τόσο σύμμεικτων όσο και χωριστά συλλεγέντων ρευμάτων αυτών, σε ανοιχτό και κλειστό χώρο οχημάτων με την προϋπόθεση ότι το φορτίο είναι σε δέματα και καλυμμένο καλά με κατάλληλο αδιάβροχο κάλυμμα τουλάχιστον ανθεκτικό στη φωτιά, ή σε άλλη κατάλληλη συσκευασία. Η πόρτα της καρότσας θα είναι ασφαλώς κλειστή και απαγορεύεται η φόρτωση φορτίων επ’ αυτής. Ειδικά για τη μεταφορά σύμμεικτων ΑΣΑ απαιτείται μονάδα κλειστού τύπου σύμφωνα με την παράγραφο 13 του άρθρου 1 του ΠΔ 405/1996. Ως μονάδα κλειστού τύπου νοείται και το απορριμματοφόρο κλειστού τύπου.
4. Η δαπάνη της θαλάσσιας μεταφοράς αποβλήτων βαρύνει τους αντίστοιχους φορείς αποστολής των αποβλήτων. Αποκλίσεις σχετικές με την επιχορήγηση θαλάσσιων γραμμών μεταφοράς αποβλήτων είναι επιτρεπτές σύμφωνα με το ειδικό καθεστώς που απολαμβάνουν οι λιγότερο ευνοημένες νησιωτικές περιοχές κατά το άρθρο 107 παράγραφοι 3 α΄ και γ΄ της Συνθήκης ΕΕ.
5. Η οργάνωση της θαλάσσιας μεταφοράς αποβλήτων από το φορέα αποστολής των αποβλήτων λαμβάνει υπόψη τις υφιστάμενες υποδομές των λιμένων φόρτωσης και εκφόρτωσης, τις δυνατότητες των πλοίων που καταπλέουν στους λιμένες φόρτωσης και εκφόρτωσης.
6. Η θαλάσσια μεταφορά αποβλήτων υπόκειται σε περιοδικές επιθεωρήσεις από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α΄ 91) και το ν. 4014/2011 (Α΄ 209). Στα πλοία μεταφοράς των αποβλήτων εφαρμόζονται απαιτούμενες επιθεωρήσεις και έλεγχοι της κείμενης νομοθεσίας.
7. Σε περίπτωση πρόκλησης ρύπανσης της θάλασσας με απόβλητα ή πιθανού κινδύνου πρόκλησης αυτής, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 743/77 (Α’ 319), όπως κωδικοποιήθηκε με το Π.Δ. 55/98 (Α’ 58) και ισχύει κάθε φορά. Στους υπεύθυνους πρόκλησης ρύπανσης επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται από τα άρθρα 13 και 14 του εν λόγω νόμου. Οι ως άνω κυρώσεις επιβάλλονται ανεξάρτητα από την επιβολή άλλων κυρώσεων που προβλέπονται σε άλλες ειδικότερες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας.

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 11:09 | Αλέξης Καλμπούρος

    Εφόσον από το ίδιο το άρθρο προβλέπεται η χωριστή διαλογή 4 ρευμάτων συν 5ο ρεύμα τα βιοαπόβλητα, η μεταφορά δια θαλάσσης σύμμεικτων απορριμμάτων δεν έχει νόημα, εκτός ελαχίστων και συγκεκριμένων περιπτώσεων η οποίες πρέπει να αναφέρονται ρητά.

    Το κόστος μεταφοράς είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε σχέση με την επιτόπου επεξεργασία, αφού το κόστος μεταφοράς για ένα έτος καλύπτει τις περισσότερες φορές το κόστος εγκατάστασης μονάδας επεξεργασίας βιοαποβλήτων, ενώ η μεταφορά των ανακυκλώσιμων είναι σημαντική οικονομικότερη αφού εκτρέπεται μεγάλο μέρος των οργανικών που είναι το βαρύτερο και ποσοτικά μεγαλύτερο κλάσμα των ΑΣΑ

  • Για τα σημαντικά προβλήματα:
    Να επιτρέπεται η θαλάσσια μεταφορά και με βάση αιτιολογημένη έκθεση του υπόχρεου ότι έχει λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποτροπή της εγκατάστασης προγράμματος διαλογής στη πηγή των βιοαποβλήτων (μονάδα κομποστοποίησης, μηχανικοί κομποστοποιητές, οικιακή κομποστοποίησης, κλπ).

    Για τα προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα και «πράσινα» απόβλητα να αποτρέπεται η μεταφορά δια θαλάσσης, αφού το κόστος τοπικής επεξεργασίας είναι σημαντικά μικρότερο σε σχέση το κόστος μεταφοράς μερικών μόλις μηνών.

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 11:04 | Αλέξης Καλμπούρος

    Εφόσον από το ίδιο το άρθρο προβλέπεται η χωριστή διαλογή 4 ρευμάτων συν 5ο ρεύμα τα βιοαπόβλητα, η μεταφορά δια θαλάσσης σύμμεικτων απορριμμάτων δεν έχει νόημα, εκτός ελαχίστων και συγκεκριμένων περιπτώσεων η οποίες πρέπει να αναφέρονται ρητά.
    Το κόστος μεταφοράς είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε σχέση με την επιτόπου επεξεργασία, αφού το κόστος μεταφοράς για ένα έτος καλύπτει τις περισσότερες φορές το κόστος εγκατάστασης μονάδας επεξεργασίας βιοαποβλήτων, ενώ η μεταφορά των ανακυκλώσιμων είναι σημαντική οικονομικότερη αφού εκτρέπεται μεγάλο μέρος των οργανικών που είναι το βαρύτερο και ποσοτικά μεγαλύτερο κλάσμα των ΑΣΑ.

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 11:47 | ANTIPOLLUTION ANE

    Κατανοούμε όλοι την ανάγκη που κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας θα πρέπει να εξυπηρετηθεί και να μεταφερθούν σε άλλες περιφέρειες δια θαλάσσης τα αστικά απορρίμματα νησιών που δεν διαθέτουν ΧΥΤΑ ή άλλες υποδομές για την διαχείρισης τους και την αποφυγή προστίμων που επιβάλλονται στη χώρα μας για την ανεξέλεγκτη διάθεση των αποβλήτων σε αυτές τις περιοχές.

    Παρόλα αυτά η μεταφορά αποβλήτων με επιβατηγά-οχηματαγωγά (Ε/Γ-Ο/Γ), φορτηγά (Φ/Γ) και φορτηγά-οχηματαγωγά (Φ/Γ-Ο/Γ) πλοία σε τακτικά δρομολόγια, φαίνεται να αγνοεί καταρχήν τις υγειονομικές διατάξεις που απαγορεύουν την εν λόγω λειτουργία πλοίων παρά μόνο όσων είναι σχετικά αδειοδοτημένα και διαθέτουν τις κατάλληλες πιστοποιήσεις π.χ. πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης και έγγραφο εθνικότητας στο οποίο να αναφέρεται ότι δύναται να μεταφέρουν απόβλητα αντίστοιχης κλάσης σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ΠΔ 405/1996, ΦΕΚ Α’272 και το Διεθνή και Ναυτιλιακό Κώδικα Επικινδύνων Ειδών Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMDG-IMO CODE) καθώς και να είναι πιστοποιημένα από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές για την εργασία αυτή.

    Σύμφωνα με τις παραπάνω προϋποθέσεις αν και εφόσον ληφθούν υπόψη, κανένα επιβατηγό-οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) και φορτηγό-οχηματαγωγό (Φ/Γ-Ο/Γ) πλοίο δεν πρέπει να μεταφέρει απόβλητα, και πολύ περισσότερο σύμμεικτα αστικά καλυμμένα «καλά με αδιάβροχο κάλυμμα» και ταυτόχρονα να μεταφέρει και επιβάτες που πραγματοποιούν το ταξίδι τους ή άλλα φορτία ευπαθή σε υγειονομικούς παράγοντες π.χ. τρόφιμα.

    Επίσης οι λιμένες μέσω των οποίων θα γίνεται η μεταφορά των αποβλήτων θα πρέπει κατ’ ελάχιστο να διαθέτουν τις επιβαλλόμενες από την ισχύουσα νομοθεσία υποδομές και άδειες όπως π.χ. Α.Ε.Π.Ο., σχέδιο εκτάκτου ανάγκης σε περίπτωση θαλάσσιας ρύπανσης και τον απαραίτητο εξοπλισμό καθώς και σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων που προέρχονται από τα πλοία που προσεγγίζουν το λιμένα φόρτωσης και εκφόρτωσης.

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 10:08 | Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας

    Να αλλάξει η παράγραφος 3 ως εξής:

    3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του Διεθνούς και Ναυτιλιακού Κώδικα Επικινδύνων Ειδών Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMDG-IMO CODE), όπως εκάστοτε ισχύει, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, επιτρέπεται να μεταφέρονται με Ε/Γ ή Ε/Γ-Ο/Γ πλοία των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ), τόσο σύμμεικτων όσο και χωριστά συλλεγέντων ρευμάτων αυτών, σε ανοιχτό και κλειστό χώρο οχημάτων με την προϋπόθεση ότι το φορτίο μεταφέρεται σε ειδικά διαμορφωμένα φορτηγά αυτοκίνητα κλειστού τύπου η containers που διασφαλίζουν πλήρη στεγανότητα και σφράγιση ούτως ώστε να αποκλείεται έστω και η παραμικρή ενόχληση των επιβατών από οποιαδήποτε αιτία συμπεριλαμβανομένης και της δυσοσμίας, επίσης το φορτίο πρέπει να είναι σε δέματα και καλυμμένο καλά με κατάλληλο αδιάβροχο κάλυμμα τουλάχιστον ανθεκτικό στη φωτιά, ή σε άλλη κατάλληλη συσκευασία. Η πόρτα της καρότσας θα είναι ασφαλώς κλειστή και απαγορεύεται η φόρτωση φορτίων επ’ αυτής. Ειδικά για τη μεταφορά σύμμεικτων ΑΣΑ απαιτείται ειδικά διαμορφωμένη μονάδα κλειστού τύπου σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και σύμφωνα με την παράγραφο 13 του άρθρου 1 του ΠΔ 405/1996.
    Να διαγραφεί η πρόταση: «Ως μονάδα κλειστού τύπου νοείται και το απορριμματοφόρο κλειστού τύπου».

  • Άρθρο 22
    •Επικροτούμε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση και επιπροσθέτως την συσχέτιση που θεσμοθετείται με το άρθρο 107 παρ. 3 α και γ της Συνθήκης Ε.Ε.
    •Υπενθυμίζουμε ότι η πρόταση αυτή έχει υποβληθεί επισήμως και τυπικά στον ΕΟΑΝ για πρώτη φορά με την υπ’ αριθμ. 1041/14.06.2013 επιστολή μας.

  • Θα θέλαμε να διευκρινιστεί εάν σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα εξακολουθήσει να ισχύει η δυνατότητα χύδην μεταφοράς αποβλήτων και εάν ναι, ποιες κατηγορίες αποβλήτων θα αφορά.

  • 24 Νοεμβρίου 2014, 11:36 | Βούρος Παναγιώτης, Αν Προϊστάμενος Τμ Περιβάλλοντος Κυκλάδων

    Όπως γνωρίζετε η χώρα μας βρίσκεται έστω και με μεγάλη καθυστέρηση στο στάδιο της συμμόρφωσης σχετικά με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που διέπει τα θέματα ασφαλούς διαχείρισης των στερεών απορριμμάτων και υγρών αποβλήτων. Σημαντικός αριθμός αντίστοιχων υποδομών έχει ήδη κατασκευαστεί και λειτουργεί με Εθνικούς και Ευρωπαϊκούς πόρους, παλαιοί χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων έχουν κλείσει και έχουν ήδη αποκατασταθεί ή βρίσκονται στο στάδιο αποκατάστασης, προγράμματα ανακύκλωσης έχουν παράλληλα οργανωθεί, ενώ ακόμα και εναλλακτικές μέθοδοι διαχείρισης υγρών αποβλήτων με έμφαση τη καινοτομία επιλέχθηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και της εξοικονόμησης πρωτογενών πόρων και οικονομίας κλίμακας. Κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός της ύπαρξης και λειτουργίας ακόμα και σήμερα ΧΑΔΑ και κατά συνέπεια της απουσίας έστω των βασικών υποδομών ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.

    Ιδιαίτερα για τις νησιωτικές περιοχές το πρόβλημα είναι οξύ λόγω του ότι τα νησιά ως κλειστά οικοσυστήματα και γενικά χωρικά συστήματα έχουν μία συγκεκριμένη φέρουσα ικανότητα αναπτυξιακών δυνατοτήτων σε συνάρτηση με τον σχεδιασμό και την εγκατάσταση και των απαραίτητων υποδομών. Κάθε αποτυχία σχεδιασμού, υλοποίησης και λειτουργίας ιδιαίτερα στα νησιά ενέχει το κίνδυνο της μη αντιστρεψιμότητας με δεδομένο το περιορισμένο χώρο αυτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των κινδύνων που υφίστανται στα νησιά αποτελεί η δυσκολία λειτουργίας των υποδομών διαχείρισης των απορριμμάτων και υγρών αποβλήτων με δηλωμένη την αδυναμία λειτουργίας από τη τοπική αυτοδιοίκηση κυρίως λόγω έλλειψης του κατάλληλου προσωπικού.

    Ακόμα όμως και στην περίπτωση της σωστής λειτουργίας των υποδομών αυτών δεν παύει να υφίσταται το χρονικό περιορισμένο της λειτουργίας τους, που θα απαιτήσει νέες υποδομές, συνεπώς νέους χώρους, ανταγωνιστικούς με τις υφιστάμενες δραστηριότητες και οικονομικούς πόρους, ανά νησί χωρίς όμως να διασφαλίζεται και στο μέλλον η δυνατότητα συγχρηματοδότησης.

    Με βάση τα ανωτέρω και συνδυαστικά με τους άξονες προτεραιότητας της γαλάζιας ανάπτυξης και τις δυνατότητες χρηματοδότησης που αυτή παρέχει, ίσως θα ήταν σκόπιμο να εξετασθεί η ιδέα για την μελέτη της δυνατότητας σχεδιασμού και εφαρμογής της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων εν πλω, μέσω ενός ή παραπάνω πλωτών μονάδων που θα διαχειρίζονται το σύνολο των απορριμμάτων, κινούμενα διαρκώς μεταξύ των νησιών και επιστρέφοντας παράλληλα τα παραγόμενα προϊόντα από τη διαχείριση (π.χ. κομπόστ), πίσω στα νησιά, ακόμα και αν απαιτειθούν συμπληρωματικές υποδομές στα νησιά που θα είναι σίγουρα ελαφρότερες (π.χ.σταθμοί φόρτωσης). Η κίνηση δε του πλωτού αυτού εργοστασίου θα βασίζεται στη χρήση του παραγόμενου βιοαερίου, στη λογική της πράσινης ναυτιλίας, θα μπορούσε να κτιστεί σε ελληνικό ναυπηγείο χωρίς πρόβλημα σε ότι αφορά την επιδότηση κτίσης του και θα μπορούσε να δημιουργήσει και επιπλέον θέσεις απασχόλησης και να παράγει συγκεκριμένη τεχνογνωσία, λύνοντας ταυτόχρονα όλα τα ανωτέρω προβλήματα διαχείρισης των απορριμμάτων στο νησιωτικό χώρο (περιορισμένους χώρους, ανταγωνιστικές χρήσεις, αυξημένο κόστος με μη εξασφαλισμένη χρηματοδότηση στο μέλλον, πλημμελή λειτουργία των υφιστάμενων υποδομών, περιβαλλοντική προστασία, γραφειοκρατικές διαδικασίες που επιμηκύνουν το χρόνο αδειοδότησης κ.α. Τέλος ακόμα και η συνεχή αυστηροποίηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά και συνεχής ανάγκη για εξοικονόμηση και παραγωγική διαχείριση των πόρων θεωρούμε ότι αποτελεί ακόμα ένα σημαντικό επιχείρημα για σοβαρή εξέταση αυτής της πρότασης.

    Η πρόταση αυτή έχει ήδη υποβληθεί επίσημα από τη Περιφέρεια Ν. Αιγαίου προς τις αρμόδιες αρχές (ΥΠΕΚΑ, Διαχειριστή Αρχή ΥΠΕΚΑ, Δήμοι Κυκλάδων, ΦΟΣΔΑ Ν. Αιγαίου, ΓΓ κ. Καλογερόπουλο κ.α.)και υπάρχει ήδη μία τεχνοοικονομική αξιολόγηση της!

    Σε συνέχεια λοιπόν των ανωτέρω, θεωρώ, ότι θα πρέπει στο συγκεκριμένο άρθρο να υπάρξει πρόβλεψη και για εν πλω διαχείριση στερεών αποβλήτων σε ρεύματα (πλωτό ΚΔΑΥ), ανεξαρτήτως του επενδυτικού σχήματος και προκειμένου να υπάρξει και δυνατότητα χρηματοδότησης αυτού από την Ευρωπαϊκή Ένωση.