1. Για την ενίσχυση του προσωπικού της ΕΥΕΠ, μέρος των θέσεων που προβλέπονται από το άρθρο 7, παράγραφος 1 του ΠΔ 165/2003 (ΦΕΚ 137 Α) δύνανται να καλύπτονται με αποσπάσεις προσωπικού, σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 10 του ν. 2947/2001.
2. Για τη διευκόλυνση του έργου των περιβαλλοντικών και ενεργειακών επιθεωρήσεων της ΕΥΕΠ και της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Ενέργειας (ΕΥΕΠΕΝ) που απαιτεί, λόγω της φύσης της εργασίας, συνεχείς μετακινήσεις σε περιοχές της χώρας, δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των επιτρεπόμενων εκτός έδρας ημερών ετησίως, καθώς και των αντίστοιχων προβλεπόμενων αποζημιώσεων, που κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 120 ημέρες/ετησίως.
3.Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 6 του ΠΔ 148/2009 (ΦΕΚ 190 Α΄) προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Η πλήρωση των θέσεων του προσωπικού του ΣΥΓΑΠΕΖ γίνεται ύστερα από δημόσια προκήρυξη, όπου προσδιορίζονται οι κατηγορίες των θέσεων και εξειδικεύονται τα κατά νόμο απαιτούμενα τυπικά προσόντα, καθώς και τυχόν πρόσθετα προσόντα, που πρέπει να συμπληρώνουν οι υποψήφιοι κάθε κατηγορίας για την κατάληψη της θέσεως. Για την κάλυψη των αναγκών του ΣΥΓΑΠΕΖ, μπορεί να αποσπάται προσωπικό που υπηρετεί με μόνιμη ή με ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σχέση με το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η απόσπαση γίνεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού, χωρίς τη γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου. Η διάρκεια της απόσπασης ορίζεται για τρία (3) έτη και μπορεί να παρατείνεται ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες με απόφαση του οικείου Υπουργού και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μετά από πρόταση του Ειδικού Γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, επιφυλασσομένων των διατάξεων του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, όσον αφορά το μόνιμο προσωπικό. Για τη νομική στήριξη του έργου του ΣΥΓΑΠΕΖ με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μπορεί να προσλαμβάνονται δικηγόροι, ανάλογων προσόντων και εμπειρίας προς το αντικείμενο του ΣΥΓΑΠΕΖ, με σχέση εμμίσθου εντολής».
4. Η περίπτωση δ) του άρθρο 11 του ν. 3661/2008 (ΦΕΚ 89 Α΄) διαγράφεται και η περίπτωση «ε)» αναριθμείται σε περίπτωση «δ)» .
5. Στο τέλος του άρθρου 6 του ν. 3818/2010 (ΦΕΚ Α΄ 17) προστίθενται νέες παράγραφοι ως εξής:
«6. Η απόσπαση προσωπικού, που υπηρετεί με μόνιμη ή με ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σχέση στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, για την κάλυψη των αναγκών της Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ. γίνεται, κατά παρέκκλιση των υφιστάμενων διατάξεων, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού, χωρίς γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου. Το προσωπικό που αποσπάται στην Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ., πέραν των αποδοχών που καθορίζονται από τις γενικότερες διατάξεις και εξειδικεύονται με το προεδρικό διάταγμα της προηγούμενης παραγράφου, λαμβάνει και τις οποιεσδήποτε ειδικότερα οριζόμενες για το φορέα από τον οποίο αποσπάται αποδοχές.
6. Το προσωπικό της Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ. μπορεί να λαμβάνει ειδική πρόσθετη αμοιβή, που καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, και εφόσον υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι για την κάλυψη της δαπάνης από τον τακτικό προϋπολογισμό. Στο προσωπικό της Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ. καταβάλλονται εκτός έδρας αποζημίωση και οδοιπορικά έξοδα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.»
Το διατακτικό της παραγράφου 5 του άρθρου 28 σχετικά με τις διαδικασίες απόσπασης προσωπικού στην Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ. θα πρέπει να καταστεί σαφέστερο ώστε να μην δημιουργηθούν ασάφειες κυρίως για τους προερχόμενους από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και να υπάρχει ισομέρεια διασφάλισής τους όπως και με τους προερχόμενους από τον δημόσιο τομέα. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, ότι εσωτερικοί κανονισμοί φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν έχουν την πληρότητα του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα με αποτέλεσμα αποσπασθέντες με παρόμοιες διατάξεις στο παρελθόν να έχουν μειωτικές συνέπειες κατά την επάνοδό τους στη θέση τους και προβλήματα στη μισθοδοσία τους. Αυτό που προτείνεται είναι στο τέλος του α΄ εδαφίου να προστεθεί το ίδιο διατακτικό για τον χρόνο απόσπασης και την δυνατότητα ανανέωσής του όπως αναφέρεται για τους αποσπασμένους στην ΣΥΓΑΠΕΖ (παρ. 3 του ίδιου άρθρου) καθώς και σχετικό διατακτικό για την απρόσκοπτη συνέχεια της εξέλιξής τους στην υπηρεσία τους (παγιωμένες διατάξεις που όμως δεν αναφέρονται). Συμπληρωματικά, η διατύπωση του β΄ εδαφίου για την συνέχεια των αποδοχών που είχαν στην υπηρεσία τους θα πρέπει να γίνει σαφέστερη. Σύμφωνα με τα παραπάνω προτείνεται η αναδιατύπωση της παρ. 5 ως ακολούθως:
5. Στο τέλος του άρθρου 6 του ν. 3818/2010(ΦΕΚ Α΄17) προστίθενται νέες παράγραφοι ως εξής:
« 6. Η απόσπαση προσωπικού, που υπηρετεί με μόνιμη ή με ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σχέση στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, για την κάλυψη των αναγκών της Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ. γίνεται, κατά παρέκκλιση των υφιστάμενων διατάξεων, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού, χωρίς γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου. Η διάρκεια της απόσπασης ορίζεται για τρία (3) έτη και μπορεί να παρατείνεται ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες με απόφαση του οικείου Υπουργού και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μετά από πρόταση του Ειδικού Γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, επιφυλασσομένων των διατάξεων του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, όσον αφορά το μόνιμο προσωπικό. Ο χρόνος υπηρεσίας που διανύεται στις ανωτέρω θέσεις λογίζεται για όλες τις συνέπειες ως πραγματική υπηρεσία στην οργανική τους θέση. Στο προσωπικό που αποσπάται στην Ε.Υ.ΕΠ.ΕΝ., πέραν των αποδοχών που καθορίζονται από τις γενικότερες διατάξεις και εξειδικεύονται με το προεδρικό διάταγμα της προηγούμενης παραγράφου, καταβάλλονται και οι αποδοχές και τα επιδόματα που ελάμβανε στον φορέα από τον οποίο αποσπάται.
Ακολουθεί η αναφερόμενη ως 6 παράγραφος η οποία πρέπει να αναριθμηθεί σε 7 (έβδομη). ….»
Νομίζω ότι οι διατάξεις περί καταβολής ειδικής πρόσθετης αμοιβής είναι μάλλον προκλητικές την συγκεκριμένη περίοδο, ενώ αντιβαίνουν τη λογική περί ενιαίου μισθολογίου (εκτός και εάν δεν αποτελεί πλέον στόχο της κυβέρνησης η εκλογίκευση των μισθολογικών ανισοτήτων, στη βάση του «έλα μωρέ λίγα άτομα θα είναι ο προϋπολογισμός δεν θα επιβαρυνθεί ιδιαίτερα…», όπως άλλωστε γίνεται για δεκαετίες με κάθε λογής επίδομα).
Νομίζω ότι οι διατάξεις περί καταβολής ειδικής πρόσθετης αμοιβής δεν είναι μάλλον προκλητικές την συγκεκριμένη περίοδο, ενώ αντιβαίνουν τη λογική περί ενιαίου μισθολογίου (εκτός και εάν δεν αποτελεί πλέον στόχο της κυβέρνησης η εκλογίκευση των μισθολογικών ανισοτήτων, στη βάση του «έλα μωρέ λίγα άτομα θα είναι ο προϋπολογισμός δεν θα επιβαρυνθεί ιδιαίτερα…», όπως άλλωστε γίνεται για δεκαετίες με κάθε λογής επίδομα).