ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΑ Άρθρο 9 (Άρθρο 9 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) Πράξεις δίωξης

1. Μία πράξη για να θεωρηθεί ως πράξη δίωξης κατά την έννοια του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης πρέπει:
α) να είναι αρκούντως σοβαρή λόγω της φύσης ή της επανάληψης της, ώστε να συνιστά σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά των δικαιωμάτων από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών (ν.δ. 53/1974, Α 256), ή
β) να αποτελεί σώρευση διαφόρων μέτρων, συμπεριλαμβανομένων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία να είναι αρκούντως σοβαρή, ούτως ώστε να θίγεται το άτομο κατά τρόπο αντίστοιχο με τον αναφερόμενο στο στοιχείο α.
2. Οι πράξεις που μπορούν να χαρακτηρισθούν ως πράξεις δίωξης σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο μπορούν μεταξύ άλλων να έχουν τη μορφή:
α) πράξεων σωματικής ή ψυχολογικής βίας, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας,
β) νομοθετικών, διοικητικών, αστυνομικών ή/και δικαστικών μέτρων, τα οποία ενέχουν διακρίσεις αφεαυτά ή εφαρμόζονται κατά τρόπο που ενέχει διακρίσεις,
γ) ποινικής δίωξης ή επιβολής ποινής η οποία είναι δυσανάλογη ή ενέχει διακρίσεις,
δ) άρνησης ενδίκων μέσων με αποτέλεσμα την επιβολή δυσανάλογης ή ποινής που ενέχει διάκριση,
ε) ποινικής δίωξης ή επιβολής ποινής για την άρνηση εκπλήρωσης στρατιωτικής θητείας σε σύρραξη, αν η εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας θα συμπεριλάμβανε εγκλήματα ή πράξεις που εμπίπτουν της ρήτρες αποκλεισμού της προβλέπονται στο άρθρο 12 παράγραφο 2,
στ) πράξεων που στρέφονται κατά προσώπου λόγω φύλου ή παιδικής ηλικίας.
3. Σύμφωνα με το άρθρο 2 (ε) πρέπει να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των λόγων που αναφέρονται στο άρθρο 10 και των ως άνω πράξεων δίωξης ή της έλλειψης προστασίας κατά των πράξεων αυτών.

  • Να γίνει προσθήκη στην §2 όπου ορίζονται οι “πράξεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως πράξεις δίωξης” της υπο-παραγράφου ζ): “ο εξαναγκασμός απάρνησης ή απόκρυψης του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου που προκαλεί ή δεν καταπολεμά το κράτος προέλευσης” όπως περιγράφεται στις οδηγίες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, “GUIDELINES ON INTERNATIONAL PROTECTION NO. 9: Claims to Refugee Status based on Sexual Orientation and/or Gender Identity within the context of Article 1A(2) of the 1951 Convention and/or its 1967 Protocol relating to the Status of Refugees” στο κεφάλαιο IV.B., “Well-founded fear of being persecuted”.

  • 17 Οκτωβρίου 2019, 12:38 | ΧΑΡΙΛΑΟΣ Π.

    Τι σημαίνει «ποινική δίωξη ή επιβολή ποινής η οποία είναι δυσανάλογη» ?
    Αν σε μία χώρα ισχύουν νόμοι που προβλέπουν ποινές πιο αυστηρές από αυτές που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες, θα δικαιολογείται να λάβει ο παραβατικός αλλοδαπός την ιδιότητα του πρόσφυγα; Και βάσει ποιών ευρωπαϊκών ή ελληνικών ποινών θα θεωρηθεί ότι είναι δυσανάλογη η ποινή που θα επικαλείται ο αιτών άσυλο ότι φοβάται μην του επιβληθεί στη χώρα καταγωγής του; Μήπως έτσι ανοίγουμε τις πόρτες σε όλους τους παραβατικούς αλλοδαπούς να έρθουν στην Ελλάδα ζητώντας άσυλο, για να αποφύγουν την ποινή που προβλέπουν οι νόμοι της χώρας καταγωγής του;