1. Οι αρχές που είναι αρμόδιες σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, για τον χωροταξικό, περιβαλλοντικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, μεριμνούν ώστε οι στόχοι της πρόληψης μεγάλων ατυχημάτων και του περιορισμού των συνεπειών τους να λαμβάνονται υπόψη στις πολιτικές χρήσης γης ή σε άλλες σχετικές πολιτικές.
Για την υλοποίηση των ανωτέρω στόχων ελέγχεται:
α) η ίδρυση νέων εγκαταστάσεων
β) οι μετατροπές στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 10
γ) οι χωροθετήσεις νέων έργων κοντά σε εγκαταστάσεις, όπως δίκτυα μεταφορών, χώροι δημόσιας χρήσης και οικιστικές ζώνες, όταν η χωροθέτηση ή τα σχετικά έργα ενδέχεται να προκαλέσουν ή να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός μεγάλου ατυχήματος είτε να επιδεινώσουν τις επιπτώσεις του
2. Οι ως άνω αρμόδιες αρχές κατά τη διαμόρφωση των πολιτικών χρήσης γης ή και των άλλων σχετικών πολιτικών καθώς και κατά τις διαδικασίες εφαρμογής των πολιτικών αυτών, πρέπει να συνεκτιμούν μακροπρόθεσμα την ανάγκη:
α) να τηρούνται κατάλληλες αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ των εγκαταστάσεων που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση και των οικιστικών ζωνών, των κτιρίων και των χώρων δημόσιας χρήσης, των χώρων αναψυχής και, στο μέτρο του δυνατού, του κύριου δικτύου μεταφορών·
β) να προστατεύονται οι περιοχές που παρουσιάζουν ιδιαίτερο φυσικό ενδιαφέρον ή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και βρίσκονται κοντά σε εγκαταστάσεις που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση, όπου είναι σκόπιμο, με κατάλληλες αποστάσεις ασφαλείας ή με άλλα σχετικά μέτρα·
γ) σε περίπτωση υφιστάμενων εγκαταστάσεων, να λαμβάνονται πρόσθετα τεχνικά μέτρα, σύμφωνα με το άρθρο 5 , ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.
3. Κατά το σχεδιασμό και την εφαρμογή των πολιτικών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι φορείς εκμετάλλευσης κατά τη διαδικασία των προβλεπόμενων από την κείμενη νομοθεσία σχετικών διαδικασιών διαβούλευσης με το κοινό, υποχρεούνται να παρέχουν στις κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές επαρκείς πληροφορίες για την επικινδυνότητα της εγκατάστασης και τεχνικές συμβουλές σχετικά με την εν λόγω επικινδυνότητα, που βασίζονται σε συγκεκριμένη για την κάθε περίπτωση μελέτη ή γενικά κριτήρια. Κάθε φορέας εκμετάλλευσης εγκατάστασης κατώτερης βαθμίδας υποχρεούται για τον σχεδιασμό πολιτικών χρήσεων γης να παρέχει, κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας αρχής, επαρκείς πληροφορίες σχετικά με την επικινδυνότητα της εγκατάστασης.
4. Οι απαιτήσεις των παραγράφων 1, 2 και 3 εφαρμόζονται στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4014/2011 (Α΄209) και των κανονιστικών πράξεων που έχουν εκδοθεί κατ΄ εξουσιοδότησή του, της υπ. αριθ. 107017/2006 Κοινής Υπουργικής Απόφασης (Β΄ 1225) καθώς και άλλης σχετικής εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας.
Στο 1.2 α)να προστεθεί στο τέλος «ώστε η προκύπτουσα επικινδυνότητα να είναι αποδεκτή».
Στο 1.2 β)να προστεθεί στο τέλος «ώστε η προκύπτουσα επικινδυνότητα να είναι αποδεκτή».
Στο 1.2 γ)να προστεθεί στο τέλος «ώστε η προκύπτουσα επικινδυνότητα να είναι αποδεκτή».
Προτείνεται να λαμβάνεται υπόψη η συχνότητα των επιπτώσεων των σεναρίων ατυχημάτων (ποσοτικοποιημένη ανάλυση επικινδυνότητας, μελέτη QRA: Quantitative Risk Analysis )
Παράγραφος 1
Πως αντιμετωπίζονται οι υφιστάμενες ΒΙΠΕ?
Με βάση την απόφαση 45363 ΦΕΚ304/ 7-11-2011 (Έγκριση − Τροποποίηση Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Δημοτικής Ενότητας Εχεδώρου του Δήμου Δέλτα Ν. Θεσσαλονίκης) Εδάφιο Θ, παράγραφος ι, απαγορεύεται στη ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης, η εγκατάσταση νέων μονάδων που εμπίπτουν στην οδηγία και επιτρέπεται μόνο ο εκσυγχρονισμός υπό τον όρο βελτίωσης των παραμέτρων επικινδυνότητας
Θα πρέπει να καθοριστούν κανόνες αξιολόγησης της βελτίωσης, ώστε να μην υπάρχει χρονοτριβή κατά τη διαδικασία έκδοσης ή ανανέωσης υφιστάμενων αδειών
ΑΡΘΡΑ 12, 13 και 14 της απόφασης
Η νέα Κοινοτική Οδηγία 2012/18/EE (SEVESO III) δίνει έμφαση στη δημόσια διαβούλευση και συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων, σε περίπτωση νέων μονάδων και σημαντικών μετατροπών, καθώς και στη λήψη της γνώμης του σε θέματα σχεδιασμού έκτακτης ανάγκης (άρθρο 15 της νέας Οδηγίας ή άρθρο 14 της νέας ΚΥΑ).
Η δημόσια διαβούλευση στη νέα Οδηγία (SEVESO III) συνδέεται με την εφαρμογή του σχεδιασμού χρήσεων γης (άρθρο 12 της ΚΥΑ), την ενημέρωση του κοινού (άρθρο 13 της ΚΥΑ) και τις εθνικές ή διασυνοριακές περιβαλλοντικές επιπτώσεις για τα νέα έργα και την αύξηση του κινδύνου σε υφιστάμενες μονάδες.
Στην Ελλάδα η προτεινόμενη ΚΥΑ συνδέει τη δημόσια διαβούλευση (άρθρο 14 της ΚΥΑ) με την διαδικασία αδειοδοτήσεων. Π
Προτείνεται η εφαρμογή του άρθρου 13 (ενημέρωση του κοινού) και 14 (δημόσια διαβούλευση) να διεκπεραιώνεται με βάση μια κοινά συμφωνημένη φόρμα παρουσίασης των απαιτούμενων πληροφοριών και τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων και του διαδικτύου.
(Αρθρα 12 :Σχεδιασμός χρήσεων γης και 9: Μελέτες ασφάλειας) Προτείνεται να λαμβάνεται υπόψη η συχνότητα των επιπτώσεων των σεναρίων ατυχημάτων (ποσοτικοποιημένη ανάλυση επικινδυνότητας, μελέτη QRA: Quantitative Risk Analysis ) στο σχεδιασμό χρήσεων γης και στις μελέτες ασφάλειας για τις εγκαταστάσεις SEVESO και τις οδεύσεις/δίκτυα μεταφοράς επικινδύνων. Οι ζώνες επιπτώσεων με τα σημερινά κριτήρια μπορεί να οδηγούν σε υπερεκτιμήσεις. Στα θέματα σχετικά με τον σχεδιασμό χρήσεων γης η συνεργασία με εκπαιδευτικά και επιστημονικά ιδρύματα της χώρας προσδίδει προστιθέμενη αξία.