Άρθρο 141: Πειθαρχικά παραπτώματα.

1. Το πειθαρχικό παράπτωμα συντελείται με υπαίτια και καταλογιστή ενέργεια ή παράλειψη του δικηγόρου, στο πλαίσιο του λειτουργήματός του ή και έξω από αυτό, εφόσον αυτή:
(α) αντίκειται προς τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από το Σύνταγμα και τους νόμους που συνδέονται άρρηκτα με την άσκηση του λειτουργήματός του και την απονομή της Δικαιοσύνης.
(β) αντίκειται προς τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τις διατάξεις εσωτερικού και διεθνούς δικαίου που αφορούν την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
(γ) αντίκειται προς τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τις διατάξεις κωδίκων δεοντολογίας, εσωτερικών κανονισμών του οικείου δικηγορικού συλλόγου, αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και των Γενικών Συνελεύσεων του Συλλόγου .
(δ) είναι ασυμβίβαστη προς την ιδιότητά του ως υπερασπιστή και εκπροσώπου των ηθικών και υλικών συμφερόντων του εντολέα του,
(ε) θίγει το κύρος του ή το κύρος του δικηγορικού λειτουργήματος.
2. Πειθαρχικά παραπτώματα του δικηγόρου αποτελούν:
(α) πράξεις που μαρτυρούν έλλειψη αφοσίωσης προς την Πατρίδα και το Δημοκρατικό πολίτευμα της Χώρας.
(β) η χρησιμοποίηση της ιδιότητας του δικηγόρου για την επιδίωξη παράνομων ιδιοτελών σκοπών. Η απαίτηση για τη λήψη νόμιμης αμοιβής δεν συνιστά τέτοιο σκοπό.
(γ) η αναξιοπρεπής ή απρεπής συμπεριφορά τόσο κατά την άσκηση των καθηκόντων του, όσο και πέραν αυτών.
(δ) η παραβίαση του δικηγορικού απορρήτου.
3. Κάθε κακούργημα που τελείται από δικηγόρο είναι και αυτοτελές πειθαρχικό παράπτωμα. Επίσης, κάθε πλημμέλημα που η διάπραξή του και η σχετική καταδίκη είναι ασυμβίβαστες με το δικηγορικό λειτούργημα είναι και αυτοτελές πειθαρχικό παράπτωμα.
4. Δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα για το δικηγόρο η άρνησή του να εφαρμόσει διατάξεις που τίθενται κατά κατάλυση του Συντάγματος ή είναι αντίθετες σε αυτό.

  • 14 Φεβρουαρίου 2013, 17:19 | ΔΤ

    Προς Θεού, πρέπει να θεσμοποιηθεί και η αποχή στο 141γ; Πειθαρχικό παράπτωμα η ανυπακοή στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων; Πόσος καιρός πρέπει να περάσει για να αντιληφθείτε ότι το αστειάκι με τις αποχές πρέπει να σταματήσει;
    Ή ο Σύλλογος είναι συνδικαλιστικό όργανο, άρα η συμμετοχή σε αυτόν ΔΕΝ θα είναι υποχρεωτική, ή είναι νπδδ, οπότε δεν μπορεί να κηρύσσει αποχές!

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 13:06 | Αναστασία Γιογλή

    Τα πειθαρχικά παραπτώματα προσδιορίζονται με ασαφή τρόπο

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 17:52 | Σοφοκλής

    Δεν υπάρχει άρθρο που αναφέρεται η ποινική ευθύνη του δικηγόρου. Πως θα αντιμετωπίζονται οι δικηγόροι που τελούν σε ποινικά αδικήματα? Παρακαλώ ενημερώστε με.

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 14:45 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Ποια είναι η σχέση μεταξύ της παρ.1 και της παρ.2; Αποτελεί η παρ 2 εξειδίκευση της 1 ή είναι παράλληλες; Η παρ 3 είναι περιττή γιατί η καταδίκη για κακούργημα αποτελεί λόγο αυτοδίκαιης απώλειας της ιδιότητας του δικηγόρου κατά το άρθρο 7 παρ.1.α του νομοσχεδίου. Σε κάθε περίπτωση είναι αντίθετη στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ: αν της κατηγορίας ακολουθήσει αθώωση δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη οινή ενώ σε περίπτωση καταδίκης δεν επιτρέπεται η επιβολή δεύτερης ποινής έστω και αν ονομάζεται πειθαρχική ποινή. Η αυτοδίκαιη απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας είναι συμβατή με την ΕΣΔΑ ως συνέπεια της ποινής αλλά όχι ως αυτοτελής ποινή μετά από την τήρηση δικαστικής-πειθαρχικής διαδικασίας.
    Όσον αφορά το ζήτημα της μη συμμετοχής σε αποχή, έχει ήδη κριθεί, αν και παρμπιπτόντως και με μειοψηφία,με την Ολ.ΣτΕ 2512/1997 ότι δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα.

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 20:58 | ilias

    ΠΡΟΣΟΧΗ πρέπει να τεθεί ότι οι αποφάσεις όλων των οργάνων περί διενεργείας ΑΠΟΧΗΣ εάν παραβιασθούν ΔΕΝ αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα. Δεν μπορεί το Δικηγορικό Σώμα να σύρετε σε αποχές άσκοπες πολλές φορές και να εξαναγκάζεται η συμμετοχή όλων με την απειλή του πειθαρχικού παραπτώματος.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 15:58 | Δημητριος Κυριακαράκος

    Στο ‘υπαίτια’ και μάλιστα να προαποδεικνύεται πρέπει να δοθεί ιδιαιτέρα έμφαση. Αμέλεια του Δικηγόρου στο πλαίσιο φόρτου εργασίας ή εσφαλμένης επιστημονικής κρίσης δεν πρέπει να συνιστά επ’ ουδενί πειθαρχικό παράπτωμα. Ο Έλληνας Δικηγόρος λειτουργεί στο πλαίσιο αδόμητης Αγοράς και δυσθεώρητης αβεβαιότητος λόγω πολυνομίας. Μόνο ατιμωτικά παραπτώματα πρέπει να συστήνουν πειθαρχικά.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 13:29 | Κουγιουμτζοπούλου Ζωή

    Το δικαίωμα στην εργασία, που προστατεύεται από το Σύνταγμα, είναι ανώτερο ή κατώτερο της υποχρέωσης σε αποχή, όταν τέτοια απόφαση λαμβάνεται είτε από Δ.Σ. είτε από Γ.Σ. μελών δικηγορικού συλλόγου, είτε από την Ολομέλεια των Δικ. Συλλόγων; Και δεν πρέπει να προστατεύεται και από τον νόμο αυτό, έτσι ώστε να μην αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα η παράσταση δικηγόρου σε δικαστήριο κατά την διάρκεια αποχής, ήτοι το δικαίωμα στην εργασία, αλλά και η υποχρέωση προάσπισης των συμφερόντων του εντολέα, έστω και αντίθετα σε απόφαση περί αποχής; Ιδιαίτερα μάλιστα όταν μία υπόθεση φέρεται προς συζήτηση 2, 3 ή και περισσότερα χρόνια μετά την κατάθεση του δικογράφου, γιατί ο παρών νόμος να μην προστατεύει τον δικηγόρο και τον εντολέα του σε περίπτωση που θέλει να παρασταθεί, και γιατί να μην είναι δικαίωμα του δικηγόρου να απέχει; Και γιατί να απαιτείται ειδική άδεια από τον οικείο δικηγορικό σύλλογο, που πιθανόν να μην την χορηγήσει;