‘Αρθρο 39: Αποδοχή εντολής. Τήρηση επιμέλειας και ευπρέπειας.

1. Ο δικηγόρος έχει υποχρέωση να αναλαμβάνει κάθε υπόθεση που του ζητείται, εκτός αν αυτή είναι προδήλως αβάσιμη, δεν είναι δεκτική υπεράσπισης και χειρισμού, έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων εντολέων του ή θίγει τα αποδεκτά από τον ίδιο ιδεώδη και ιδανικά του.
2. Ο δικηγόρος οφείλει να αναλαμβάνει την υπεράσπιση οποιουδήποτε κατηγορούμενου, εφόσον αυτό του ζητηθεί από τις δικαστικές αρχές, με την επιφύλαξη της παραγράφου 1.
3. Ο δικηγόρος οφείλει να:
(α) εκτελεί τα καθήκοντά του με ευσυνειδησία και επιμέλεια.
(β) επιχειρεί τον συμβιβασμό υποθέσεων που είναι δεκτικές συμβιβασμού.
(γ) μην παρελκύει τις δίκες.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 22:01 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Η παρ 3.β αποτελεί επανάληψη της παρ.3 του άρθρου 37. Στην παρ. 1 είναι σκόπιμο να προστεθεί και η περίπτωση έλλειψης χρόνου ή έλλειψης εξειδικεύσεως στο αντικείμενο της υπόθεσης. Δεν είναι δυνατό να υποχρεωθεί ο δικηγόρος να αναλάβει υπόθεση εφόσον δεν έχει χρόνο ή υπόθεσης για την οποία δεν έχει αναγκαία εξειδίκευση. Πιθανόν υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες να φαίνεται περίεργο ο δικηγόρος να αρνείται υπόθεση, αλλά είναι προτιμότερο να έχει δυνατότητα άρνησης παρά να υποστεί τις συνέπειες της τυχόν απειρίας ή έλλειψης χρόνου ο διάδικος.