Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 6: Προϋποθέσεις δικηγορικής ιδιότητας – Κωλύματα.

‘Αρθρο 6: Προϋποθέσεις δικηγορικής ιδιότητας – Κωλύματα.

Ο δικηγόρος πρέπει:
1. Να είναι Έλληνας πολίτης ή πολίτης κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έλληνας το γένος μπορεί να διορισθεί δικηγόρος μετά από άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης, που εκδίδεται μετά τη διατύπωση γνώμης του οικείου δικηγορικού συλλόγου.
2. Να είναι κάτοχος πτυχίου Τμήματος Νομικής σχολής Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος στην Ελλάδα ή ισότιμου και αντίστοιχου πτυχίου άλλης χώρας, εφόσον αυτό έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες.
3. Να μην έχει καταδικαστεί αμετάκλητα:
(α) σε κάθειρξη για οποιοδήποτε έγκλημα,
(β) σε ποινή φυλάκισης άνω των 12 μηνών για τα εγκλήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης, εκβίασης, πλαστογραφίας, νόθευσης, δωροδοκίας, τοκογλυφίας και ψευδορκίας,
4. Σε κάθε περίπτωση να μην έχει στερηθεί αμετάκλητα των πολιτικών δικαιωμάτων του, αποκλειομένου του διορισμού του για όσο χρόνο διαρκεί η στέρηση αυτή.
5. Να μην έχει τεθεί σε δικαστική πλήρη ή μερική συμπαράσταση κατά τo άρθρο 1676 του Αστικού Κώδικα αποκλειομένου του διορισμού του για όσο χρόνο διαρκεί η κατάσταση αυτή.
6. Να μη φέρει την ιδιότητα του κληρικού ή μοναχού. Γενόμενος δε κληρικός ή μοναχός αποβάλλει αυτοδικαίως τη δικηγορική ιδιότητα.

Σχόλια
  • 15 Φεβρουαρίου 2013, 14:16 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ

    Ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Δεχόμαστε να είναι Δικηγόρος στην Ελλάδα ως «κοινοτικός » ο οποιοσδήποτε Γερμανός,Σουηδός Γάλλος ,Σλοβένος, και άλλοι, που δεν έχουν καμμία άλλη σχέση με την χώρα μας. Καλά τους δεχόμαστε . Κακώς όμως αρνούμαστε το δικαίωμα αυτό στα παιδιά μεταναστών που μεγάλωσαν στην Ελλάδα, τελείωσαν Ελληνικά σχολεία και κοσμούν με τις επιδόσεις τους τον τόπο μας, ζούν εδώ και θέλουν να συνεχίσουν να ζούν και να δραστηριοποιούνται στον τόπο μας, γιατί δεν έχουν δικαίωμα να είναι άμισθοι δημόσιοι λειτουργοί δηλ. Δικηγόροι. Το βρίσκω παράλογο και πιστεύω οτι πρέπει να επιδιώκουμε το αντίθετο .

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 19:02 | ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ

    Συμφωνώ με τη μη απαλοιφή των περί ιθαγένειας.
    Σε άλλες χώρες, ευρωπαϊκές και μη, το να αποκτήσει κάποιος αλλοδαπός άδεια άσκησης δικηγορικού επαγγέλματος είναι, εάν όχι ανέφικτο, τουλάχιστον ιδιαιτέρως δύσκολο.
    Οι δήθεν αναχρονιστικές αντιλήψεις και η τεράστια ανοχή στα πάντα μας φάγανε σε αυτή τη χώρα.
    Μη μπερδεύουμε τον αδιαμφισβήτητο σεβασμό χωρίς καμία απολύτως διάκριση σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς, με την άσκηση δημοσίου λειτουργήματος μόνο από έλληνες πολίτες.
    Επίσης, να απαλειφθεί το περί ψευδορκίας, διότι θα είναι πράγματι χαοτικό και άνευ ελέγχου όπλο στα χέρια «πονηρών».

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 17:52 | Κώστας Δημητρίου

    Παρατηρήσεις-προτάσεις :

    ‘Αρθρο 6: Προϋποθέσεις δικηγορικής ιδιότητας – Κωλύματα.

    Ο δικηγόρος πρέπει:
    1. Να είναι Έλληνας πολίτης ή πολίτης κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έλληνας το γένος μπορεί να διορισθεί δικηγόρος μετά από άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης, που εκδίδεται μετά τη διατύπωση γνώμης του οικείου δικηγορικού συλλόγου.

    -> Απαραίτητη προυπόθεση αυτά που ορίζει το άρθρο, γιατί ο δικηγόρος καλείται να συμμετέχει και σε θεσμοθετημένα όργανα της ελληνικής πολιτείας κλ.
    Φυσικά θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για τους ομογενείς. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται γνώμη δικηγορικού συλλόγου, γιατί το θέμα είναι πραγματικό και μόνο της Ελληνικής πολιτείας.

    2. Να είναι κάτοχος πτυχίου Τμήματος Νομικής σχολής Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος στην Ελλάδα ή ισότιμου και αντίστοιχου πτυχίου άλλης χώρας, εφόσον αυτό έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες.

    3. Να μην έχει καταδικαστεί αμετάκλητα:
    (α) σε κάθειρξη για οποιοδήποτε έγκλημα,
    (β) σε ποινή φυλάκισης άνω των 12 μηνών για τα εγκλήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης, εκβίασης, πλαστογραφίας, νόθευσης, δωροδοκίας, τοκογλυφίας και ψευδορκίας,

    4. Σε κάθε περίπτωση να μην έχει στερηθεί αμετάκλητα των πολιτικών δικαιωμάτων του, αποκλειομένου του διορισμού του για όσο χρόνο διαρκεί η στέρηση αυτή.

    5. Να μην έχει τεθεί σε δικαστική πλήρη ή μερική συμπαράσταση κατά τo άρθρο 1676 του Αστικού Κώδικα αποκλειομένου του διορισμού του για όσο χρόνο διαρκεί η κατάσταση αυτή.

    6. Να μη φέρει την ιδιότητα του κληρικού ή μοναχού. Γενόμενος δε κληρικός ή μοναχός αποβάλλει αυτοδικαίως τη δικηγορική ιδιότητα.

    -> Χρειάζεται και πάλι προσοχή όσον αφορά την αναφορά περί κληρικού ή μοναχού. Υπάρχει και μια μονομέρεια, αφού αποκλείει μόνο κληρικούς ή μοναχούς, άρα μόνο Χριστιανούς και κατά βάση ορθόδοξους. Είναι σίγουρο ότι με την πρώτη προσφυγή στο ΕΣΔΑ ή στην Ε.Ε. θα καταπέσει η διάταξη.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 15:10 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ

    Στις προυποθέσεις απόκτησης της Δικηγορικής ιδιότητας πρέπει να προστεθεί για τους νέους επιστήμονες που αφού φοίτησαν στα Ελληνικά Σχολεία και τελείωσαν Ελληνικό Πανεπιστήμιο συμμετέχοντας στις Πανελλαδικές εξετάσεις ισότημα με τα άλλα Ελληνόπουλα η δυνατότηα να γίνονται δικηγόροι όπως όλα τα άλλα παιδιά που ζούν και εργάζονται στην πατρίδα μας.
    Για το λόγο αυτό προτείνω να προστεθεί παράγραφος που να λέει:

    Δικηγόροι διορίζονται και τα τέκνα αλλοδαπών που παρακολούθησαν την υποχρεωτική εκπαίδευση σε Ελληνικό Σχολείο και αποφοίτησαν απο αυτό,κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα συμμετείχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις ισότιμα με τους ‘Ελληνες πολίτες και αποφοίτησαν απο Νομική Σχολή Ελληνικού Πανεπιστημίου.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 12:15 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    Λυπάμαι που συμμετείχα και αφιερωσα χρονο σε αυτήν την λογοκρινόμενη αντιδημοκρατική και ιδεοληπτική διαδικασία που καταχρηστικα ονομάζεται δημόσια διαβούλευση. Φαίνεται καποιες απόψεις σχετικά με την ιθαγένεια σας πονάνε και τις κόβετε και κάποιες άλλες ιδεοληπτικά τις προβάλλετε. Ντροπή. Ως Ελληνας αισθάνομαι βαθύτατα προσβεβλημένος. Δεν πρόκειται να συμμετάσχω ποτέ ξανά και θα ενημερώσω τους συναδέλφους μου.

    το σχολιο που σας έστειλα ήταν:Διαφωνώ απολύτως με την απαλοιφή της προϋπόθεσης της ιθαγένειας. Επειδή κάποιος τελείωσε στην Ελλάδα μία ανώτατη σχολή δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ασκεί καθήκοντα αμίσθου δημοσίου λειτουργού στην χώρα μας. Δεν θα τα ισοπεδώσουμε όλα. Το σύνταγμα μας αναφέρεται στην ισότητα μεταξύ των ελλήνων πολιτών, οι οποίοι μάλιστα οφείλουν, να έχουν εκπληρώσει και τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν κάποιοι, να έχουν όλα τα σχετικά δικαιώματα χωρίς, να έχουν εκτελέσει τις ίδιες υποχρεώσεις. Αυτό είναι καταφανώς άδικο και βάσει του συντάγματος μας και αντισυνταγματικό. Τα περί ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία δεν εξυπηρετούνται με πονηρές υπερβάσεις και ισοπεδώσεις. Μπορείς κάλλιστα, να ενσωματώσεις τους νόμιμους μετανάστες χωρίς, να μετατραπείς σε μία πολυπολιτισμική σούπα, διαλύοντας την πραγματική εθνική ταυτότητα και συνοχή καθώς και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν απο αυτή την ιδιότητα. Για κάποια πράγματα δεν αρκεί απλώς η γνώση της ελληνικής γλώσσας μόνο. Αν τόσο πολύ το θέλουν, να πάρουν την ιθαγένεια πρώτα και μετά να εκπληρώσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, αφού λένε ότι αγαπούν τόσο πολύ την Ελλάδα και μετά να ζητούν τα ίδια καθήκοντα. Όχι και το σκύλο χορτάτο και την πίττα αφάγωτη. Δηλαδή οι Έλληνες ι που θα πρέπει να υπηρετούν πρώτα την θητεία τους και να χάνουν 1 χρόνο από την ζωή τους είναι δίκαιο να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση; Επίσης, να απαλειφθεί η διάταξη περι ψευδορκίας, η οποία θα γίνει όπλο στα χέρια κακόπιστων και θα δημιουργήσει χαοτικές καταστάσεις.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 12:12 | Αναστασία Γιογλή

    Προβλέπεται η «ακαδημαϊκή αναγνώριση» (αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας) για την απόκτηση της δικηγορικής ιδιότητας. Η προϋπόθεση όμως αυτή έχει κριθεί ότι αντίκειται στο Ενωσιακό Δίκαιο (ΟλΣτΕ 2770, 2771/2011, ΣτΕ 3900/2012 7μ).

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 11:16 | Θάλεια Νίσκου

    Η προϋπόθεση της ιθαγένειας της παραγράφου 1 είναι απολύτως αναχρονιστική και πρέπει να απαλειφθεί. Πέραν του πραγματικού γεγονότος της ύπαρξης μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς που έχουν τελειώσει νομικές σχολές της ημεδαπής και αδυνατούν να διοριστούν ως δικηγόροι, θεωρώ ότι δεν υπάρχει δικαιολογητικός λόγος για τον αποκλεισμό όσων δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια (ή δεν είναι πολίτες κρατών-μελών της ΕΕ) από την άσκηση του λειτουργήματος του δικηγόρου.

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 19:56 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    Διαφωνώ απολύτως με την απαλοιφή της προϋπόθεσης της ιθαγένειας. Επειδή κάποιος τελείωσε στην Ελλάδα μία ανώτατη σχολή δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ασκεί καθήκοντα αμίσθου δημοσίου λειτουργού στην χώρα μας. Δεν θα τα ισοπεδώσουμε όλα. Το σύνταγμα μας αναφέρεται στην ισότητα μεταξύ των ελλήνων πολιτών, οι οποίοι μάλιστα οφείλουν, να έχουν εκπληρώσει και τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν κάποιοι, να έχουν όλα τα σχετικά δικαιώματα χωρίς, να έχουν εκτελέσει τις ίδιες υποχρεώσεις. Αυτό είναι καταφανώς άδικο και βάσει του συντάγματος μας και αντισυνταγματικό. Τα περί ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία δεν εξυπηρετούνται με πονηρές υπερβάσεις και ισοπεδώσεις. Μπορείς κάλλιστα, να ενσωματώσεις τους νόμιμους μετανάστες χωρίς, να μετατραπείς σε μία πολυπολιτισμική σούπα, διαλύοντας την πραγματική εθνική ταυτότητα και συνοχή καθώς και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν απο αυτή την ιδιότητα. Για κάποια πράγματα δεν αρκεί απλώς η γνώση της ελληνικής γλώσσας μόνο. Αν τόσο πολύ το θέλουν, να πάρουν την ιθαγένεια πρώτα και μετά να εκπληρώσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, αφού λένε ότι αγαπούν τόσο πολύ την Ελλάδα και μετά να ζητούν τα ίδια καθήκοντα. Όχι και το σκύλο χορτάτο και την πίττα αφάγωτη. Δηλαδή οι Έλληνες ι που θα πρέπει να υπηρετούν πρώτα την θητεία τους και να χάνουν 1 χρόνο από την ζωή τους είναι δίκαιο να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση; Επίσης, να απαλειφθεί η διάταξη περι ψευδορκίας, η οποία θα γίνει όπλο στα χέρια κακόπιστων και θα δημιουργήσει χαοτικές καταστάσεις.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 17:19 | Εντίτα Μαριαλένα Ράτσα

    Έχω ενστάσεις και για τις προϋποθέσεις απόκτησης της ιδιότητας του ασκούμενου δικηγόρου και για τις αντίστοιχες προϋποθέσεις του δικηγόρου.Χρόνια τώρα ψάχνω να βρω ένα παραθυράκι και πάλι με το νέο νόμο σφραγίζουν τα πάντα δεδομένου ότι ο οικείος δικηγορικός σύλλογος υποχρεούται στην εφαρμογή του παρόντος από την δημοσίευσή του Κώδικα. Ερωτώ λοιπόν γιατί κάποιος που σπούδασε όλα τα χρόνια στην Ελλάδα και τελείωσε εδώ τη Νομική κωλύεται λόγω ιθαγένειας να κάνει άσκηση και περαιτέρω να διορισθεί δικηγόρος; Παραβλέπει η διάταξη ότι πολλά παιδιά μεγαλώνουν με την ελληνική νοοτροπία, μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα, δίνουν πανελλήνιες και εισάγονται με τα μόρια τους σε μια Νομική Σχολή… και μια μέρα βλέπουν ότι με το πτυχίο τους δεν έχουν καν ελπίδα έστω να προσπαθήσουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.Γιατί μας κλείνετε τις πόρτες; Ρωτήσατε ποια είναι τα όνειρά μας, αν θέλουμε να μείνουμε σε αυτή τη χώρα ως παραγωγικά μέλη-πολίτες, αν αγαπάμε αυτή τη χώρα, αν ξέρουμε τη μητρική μας σαν την ελληνική, αν διψάμε για μαχόμενη δικηγορία, τι είχαμε στο νου μας όταν δίναμε πανελλήνιες και αγγίζαμε τα 18.500 μόρια, όταν γράφαμε στα αρχαία 100;;;
    Λοιπόν για όλους αυτούς τους λόγους θεωρώ την εν λόγω διάταξη μονόθφαλμη, αναχρονιστική και ρατσιστική. Δεν είναι δυνατόν να παραβλέπονται ουσιώδη κριτήρια-δυνατότητες και να προσκολλάται ο νόμος σε κριτήρια που ίσχυσαν σε κάποια Ελλάδα κάποτε.Άλλαξαν οι καιροί και οι νόμοι πρέπει να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας, αλλιώς θα υπάρχει διαρκώς το πρόβλημα η κοινωνία να μην μπορεί να εξελιχθεί εξαιτίας των παγωμένων νόμων. Dura lex sed lex όμως ας μην κλείνουμε το ένα μάτι. Εάν αυτή η διάταξη ψηφιστεί τότε για ένα να είστε βέβαιοι ότι πολλοί από μας που ανήκουμε σε όσα περιγράφω, εν στενή ή εν ευρεία έννοια, θα έχουμε πετάξει 23 χρόνια στα σκουπίδια για το Ελληνικό όνειρο, για μια νεφέλη.Ας ανοίξουμε τα μάτια να υποδεχθούμε τις νέες γενιές με ανοιχτή αγκαλιά και όχι με γυρισμένη πλάτη γιατί η πρόληψη είναι αντιμετώπιση. Το θεωρώ αδιανόητο να εξαιρείται κάποιος από την δικηγορία που συγκεντρώνει τις ίδιες προϋποθέσεις με τα »τυπικώς» Ελληνόπουλα επειδή δεν είναι τυπικά Ελληνόπουλο. Κατά το σοφό ρητό, μάνα είναι αυτή που σε μεγαλώνει και αφού σε μεγαλώσει δεν πρέπει να σε πετάξει από την αγκαλιά της, αλλά να σου δίνει φτερά να πετάξεις. Ακούς Ελλάδα;

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 09:14 | Κώστας Δημητρίου

    1) το κώλυμα για κληρικό ή μοναχό είναι ανόητο ! και με μια προσφυγή στο ΕΣΔΑ θα πάει …περίπατο !
    2) δεν χρειάζονται πολλές προυποθέσεις – αρκούν αυτές που αναφέρονται και καλό είναι να δει κανείς με προσοχή ότι αναφέρει η Ε.Ε. Μπούτσικα
    3)φυσικά όχι κώλυμα για καταδίκη σε πλημμέλημα !

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 09:53 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΡΙΒΑΣ

    Σχετικά με τα κωλύματα επισημαίνω τα εξής:αναφορικά με το αδίκημα της ψευδορκίας ο κάθε δικηγόρος μπορεί ανά πάσα στιγμή να είναι «όμηρος» του κάθε κακόβουλου αντιδίκου ο οποίος από εκδικητικούς και μόνο λόγους μπορεί να στραφεί εναντίον συναδέλφου για δήθεν διάπραξη του παραπάνω αδικήματος. Ειδικά δε για την ψευδορκία έχει σκεφθεί κανένας από εσάς πόσο εύκολο είναι να μας ασκούν μηνύσεις διότι δήθεν οδηγήσαμε τους μάρτυρες στην κατάθεση δήθεν ψευδών γεγονότων? Στα ακροατήρια πολλές φορές δεν έχετε ακουσει τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου να ρωτάει «πώς τα γνωρίζετε αυτά που καταθέτετε?» και ο μάρτυρας να απαντά «ο δικηγόρος μου είπε τα τα πω». Άντε να αποδείξεις το αντίθετο.
    Πρότασή μου λοιπόν: η απαλείφεται τελείως το αδίκημα της ψευδορκίας ή το όριο να μην τεθεί άνω των 12 μηνών αλλά άνω των 24 μηνών. Ευχαριστώ.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 21:02 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΣΟΥΠΟΣ

    Νομίζω ότι πρέπει να προστεθούν κι άλλα αδικήματα (πλημμελήματα) στην παράγραφο 3. Η απαρίθμηση τους είναι περιοριστική και ελλιπής. Για παράδειγμα όποιος έχει τελέσει απάτη ή υφαίρεση ή φθορά ξένης ιδιοκτησίας και καταδικασθεί σε ποινή κάτω του έτους θα μπορεί να διορίζεται δικηγόρος? όπως επισης και κάποιος που έχει τελέσει κάποιο ή κάποια από τα αδικήματα που αναφέρονται ρητά και έχει καταδικασθεί με ποινή κάτω του έτους? Νομιμοποιούνται δηλαδή οι λοιποί?

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 17:53 | Χαρλαύτης Ευθ. Χρίστος

    Έχει ήδη κριθεί με αποφάσεις του Σ.τ.Ε. ότι τα πτυχία, τα οποία έχουν χορηγηθεί από Νομικές Σχολές Κρατών μελών της Ευρωπαϊκής ένωσης, δεν είναι απαραίτητο να έχουν αναγνωριστεί από το πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ ή το ήδη ΔΟΑΤΑΠ για την εγγραφή του πτυχιούχου ως ασκούμενου δικηγόρου. Πρέπει επομένως να γίνει διάκριση, όσον αφορά τη χώρα, Νομική Σχολή της οποίας χορήγησε το σχετικό πτυχίο.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 12:18 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Η παράγραφος 2 φαίνεται να αγνοεί τις διατάξεις του Π.Δ.122/2010 ,ΦΕΚ Α’ 200 και του Π.Δ. 152/2000,ΦΕΚ Α’ 130 και σε συνδυασμό με το άρθρο 167 μπορεί να οδηγήσει στην εντύπωση ότι τα εν λόγω δύο ΠΔ καταργούνται. Επισημαίνεται ότι κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του Π.Δ. 152/2000 αρκεί απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του δικηγορικού συλλόγου ενώ κατά το άρθρο 4 περ (β) του Κώδικα απαιτείται απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης (βλ. και σχετικό σχόλιο στο άρθρο 4). Σκόπιμο είναι να προστεθεί εδάφιο στην παράγραφο 2 ή νέα παράγραφος μετά την παράγραφο 2 που να προβλέπει ότι οι διατάξεις του Π.Δ.122/2010 , ΦΕΚ Α’ 200 και του Π.Δ. 152/2000,ΦΕΚ Α’ 130 εξακολουθούν να ισχύουν για τις εκεί ρυθμιζόμενες περιπτώσεις.
    Η καταδίκη για το αδίκημα της νόθευσης που αποτελεί κώλυμα κατά την περίπτωση (β) της παραγράφου 3 δεν είναι σαφές αν αναφέρεται σε ένα από τα αδικήματα των ΠΚ 150, 158, 164, 187 παρ.1, 207, 216-218, 242, 354 ή κάποια από αυτά ή όλα. Αντίστοιχη ασάφεια υπάρχει και στην γενική αναφορά στο αδίκημα της δωροδοκίας. Είναι περίεργο γιατί δεν περιλαμβάνονται ως κώλυμα διορισμού τα βασικά αδικήματα που απαριθμούνται στις περιπτώσεις α’- ιζ’ του άρθρου 3 και των παρ. 2-4 του άρθρου 2 και του άρθρου 45 του Ν. 3691/2008. Μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτά καλύπτονται από την περίπτωση (α) με δεδομένο ότι τα περισσότερα από αυτά είναι κακουργήματα, αλλά μεταξύ αυτών υπάρχουν και πλημμελήματα που δεν περιλαμβάνονται στην περ. (β). Επίσης είναι περίεργο ότι κώλυμα αποτελεί μόνον η καταδίκη σε ποινή φυλάκισης άνω των 12 ετών, ενώ μπορεί να υποστηριχθεί ότι λόγω του είδους των αδικημάτων αρκεί η επιβολή ποινής οποιουδήποτε ύψους. Το ίδιο ισχύει και για άλλα αδικήματα του ΠΚ όπως μορφές αδικήματα απιστίας , απάτης κλπ κατά το μέρος που είναι πλημμελήματα. Γιατί δεν αποτελεί κώλυμα η καταδίκη για τα πλημμελήματα των ΠΚ 324 παρ.1, 330,332, 333 κλπ; Η αυτοδίκαιη απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας σε περίπτωση κληρικών και μοναχών κατά την παρ. 6 , ανήκει νομοτεχνικά στο άρθρο 7.

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 18:57 | ilias

    Η δυνατότητα της ασκήσεως συγχρόνως του επαγγέλματος του Συμβολαιογράφου γιατί δεν εξετάζεται;

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 18:25 | ilias

    Δηλαδή μπορεί ο μικροαπατεωνάκος, ο μικροκλέφτης κλπ. δεν έχει κώλυμα.

    Σχετικά με τους χιλιάδες πτυχιούχους της Νομικής χωρών μελών της ΕΕ απαιτείται αναγνώριση; Τώρα όλοι αυτοί εγγράφονται γιατί να μην ξεκαθαριστεί αυτό από τούδε;

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 19:53 | Παναγιώτης Φωκάς – Παγουλάτος / Δικηγόρος Αθηνών

    Θεωρώ ότι είναι απολύτως αναγκαίο να απαλειφθεί η περίπτωση 1, δηλαδή η προϋπόθεση της ιθαγένειας (ελληνικής ή κράτους της Ε.Ε.). Η προϋπόθεση αυτή είναι αναχρονιστική και ενισχύει τον κοινωνικό αποκλεισμό των μεταναστών από τρίτες χώρες. Αρκετοί μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς από τέτοιες χώρες έχουν αποφοιτήσει από ελληνικές νομικές σχολές και αδυνατούν να γίνουν δικηγόροι στην Ελλάδα, μολονότι έχουν διδαχθεί το ελληνικό δίκαιο. Ενδεικτικά παραπέμπω σε δύο δημοσιεύματα (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=114879 και http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=121927) που αναφέρονται στις περιπτώσεις τέτοιων συναδέλφων, ένας εκ των οποίων μάλιστα έγινε και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων. Είναι άδικο για τους ίδιους, είναι επιβλαβές και για την ελληνική κοινωνία να μην μπορούν να προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι ανάλογα με τις γνώσεις και την εκπαίδευσή τους. Η προϋπόθεση της ιθαγένειας συν τοις άλλοις αποτρέπει και άλλους ικανούς μαθητές της ελληνικής μέσης εκπαίδευσης καταγόμενους από τρίτες χώρες να προσπαθήσουν για την εισαγωγή τους στις ελληνικές νομικές σχολές. Είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής να έχουν την ευκαιρία οι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς, ανάλογα με τις δυνατότητες και την αξία τους, να ανέλθουν κοινωνικά, ασκώντας και ελευθέρια επαγγέλματα, όπως του δικηγόρου.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 03:02 | panos

    ΘΕΩΡΩ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΗ ΤΗΝ ΑΠΑΛΟΙΦΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ!
    ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΣΧΕΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 19:19 | Νικος Τροχανάς

    Συμφωνω απολυτα με την προλαλησασα.Ειδικα στην εποχή που ζουμε και που πολυ συντομα θα οδηγηθουμε σε αθροες παραιτησεις νεων κυριως συναδελφων ,ειναι τουλαχιστον υποκριτικο να μιλούμε για επαγγελματικά αυμβιβαστα-κωλυματα. Την εποχή που οι δικηγόροι χάνουν συνεχώς ύλη-χωρίς ο ΔΣΑ υπαίτια ή εστω αναίτια, σε καθε περίπτωση πάντως με καθυστερηση δεκαετίας αντεδρασε εκ των υστερων στις επιθεσεις κατα των δικηγόρων- χανουν υλη απο τους λογιστές (βλ. π.χ. μη υποχρεωτικη παρασταση σε ιδρυση εταιριών ούτε καν επι συγχωνευσεων εταιριών!- πρωτοφανες στα ευρωπαίκα νομικα χρονικά), πετιούνται εξω από τα συμβόλαια ακινήτων, χαρακτηρίζονται επιτηδευματίες και δη φοροφυγαδες επιτηδευματίες, εμείς διατηρουμε ως κόρην οφθαλμού την τυπολατρία εν έτει 2013..

    Ναι , σαφως να μην γινει ξεφραγο αμπέλι αλλά γιατι να μην μπορεί καποιος δικηγόρος υπο προϋποθεσεις να ασκησει καποιο άλλο επάγγελμα (π.χ. οικονομικός διευθυντής) αρκει να μην υπάρχει ad hoc συγκρουση συμφερόντων….Τόσες γνωσεις που εγκλωβιζονται σε παρωχημένες αγκυλώσεις που αναπαραγονται συνεχώς και ανατρέχουν στο 1954….Απώλεια δικηγορικης ιδιοτητας δικαιολογείται μόνο για πραγματικα και ουσιαστικα βαρύτατα πειθαρχικά παραπτώματα και όχι για a la carte κλισε του 1954(με το σκεπτικο αυτό θα έπρεπε να είχαν διαγραφεί οι μισοι δικηγόροι γιατι υποβάλλουν τηνετησια δηλωση τον Ιούνιο αντι για τον Φλεβαρη όπως ρητα προέβλεπε το παλιο αρθρο 28 και εν πολλοίς προβλέπει ακόμα και τωρα). Ας δουμε την ουσία έστω και τωρα που ειναι ηδη πολύ αργα…

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 18:48 | ANASTASIOS FRAGKOS

    «σε ποινή φυλάκισης άνω των 12 μηνών για τα εγκλήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης, εκβίασης, πλαστογραφίας, νόθευσης, δωροδοκίας, τοκογλυφίας και ψευδορκίας» θα προσέθετα «καθώς και σε ποινή στερητική της ελευθερίας άνω των 36 μηνών για οποιοδήποτε πλημμέλημα»

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 16:16 | Ειρήνη Ελλη Μπούτσικα

    Νομίζω χρήσιμη θα ήταν μια αναθεώρηση των κωλυμάτων που οδηγούν σε απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας, που ορίζονται στα άρθρα 6 και 7 του παρόντος. Δεδομένων των αντίξοων οικονομικών συνθηκών της χώρας, το να αναγκάζονται ασκούμενοι και νέοι δικηγόροι να επιβιώνουν με αμοιβές που πολλές φορές δεν ξεπερνούν τα 300 ευρώ χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν ένα δεύτερο επάγγελμα είναι άδικο και υποκριτικό. Δεν υποβιβάζεται το δικηγορικό επάγγελμα με τέτοιες πρακτικές. Ίσα ίσα διαφυλάσσεται και η αξιοπρέπεια των νέων συναδέλφων. Άλλωστε στην πράξη είναι κοινό μυστικό πως οι περισσότεροι καταφεύγουν στη μαύρη εργασία που δεν είναι φυσικά λύση.

    Μπορούν δε να θεσπιστούν ειδικές προϋποθέσεις για άρση των κωλυμάτων (για ασκούμενους και νέους δικηγόρους, ανάλογα με το ετήσιο εισόδημα κτλ) προκειμένου να μην υπάρξει εκμετάλλευση από άλλους συναδέλφους, μεγαλύτερης εργασιακής ηλικίας με σκοπό την κερδοσκοπία κτλ.

Σχόλια