‘Αρθρο 37: Θεμελιώδεις υποχρεώσεις του δικηγόρου

1. Ο δικηγόρος απευθύνεται προς τα δικαστήρια, τους δικαστές και τους γραμματείς, καθώς και σε κάθε άλλη Αρχή, που ενεργεί στο πλαίσιο της Δημόσιας Διοίκησης, με υπευθυνότητα και σεβασμό, αναδεικνύοντας το ήθος του δικηγόρου τηρώντας τη δικονομική και διαδικαστική τάξη.
2. Ο δικηγόρος τηρεί τους κανόνες ευπρέπειας, αβρότητας και κοσμιότητας προς τους συναδέλφους του και δεν δικαιούται να διατυπώνει υβριστικές, προσβλητικές ή υπαινιχτικές εκφράσεις προσωπικά εναντίον των συναδέλφων του που υπερασπίζονται ή εκπροσωπούν αντιδίκους.
3. Ο δικηγόρος οφείλει να ενημερώνει τον εντολέα του για τις δυνατότητες εξωδικαστικής επίλυσης της υπόθεσης που του έχει ανατεθεί και γενικά να συμβάλει στη συμβιβαστική ολοκλήρωση της εντολής.

  • Να αυξηθεί το πεδίο υποχρεώσεων.

    3. Ο δικηγόρος οφείλει, παρά την αποδοχή του εντολέα του για συμβιβασμό δικαστικής επίλυσης της υπόθεσης που του έχει ανατεθεί, να αρνηθεί τη συνδρομή του όταν αυτή δημιουργεί προυπόθεση απότοκης απόφασης προς επικάλεση της στο μέλλον εις βάρος του ευρύτερου του συνόλου του ευνομουμενου των Ο.Τ.Α. και του Δημοσίου. (βλ. εισαγγελική εντολή κ. Σανιδά περί σκανδάλου Σκύρου)
    4. Ο δικηγόρος οφείλει να καταγγέλει στο δικηγορικό σύλογο του ΚΑΙ στο τμήμα ελεγκτών του δικηγορικού λειτουργήματος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, δικονομικά περιπεξίματα ευθύνη ΚΑΙ της έδρας, και να είναι σε εγρήγορση προς αποφυγή προιδεάζουσας απόφασης που έμεσα ή άμεσα δημιουργεί μελλοντικό προυγούμενο εις βάρος του ευνομούμενου του Ο.Τ.Α. και της πολιτείας. (βλ. μη έρευνα επί της εισαγγελικής εντολής του κ. Σανιδά περί σκανδάλου Σκύρου και απότοκων αποφάσεων στηριγμένων σε ψευδή στοιχεία και ψευδομαρτυρίες με αποτέλεσμα και την πολιτική απαξίωση και την έκπτωση των πολιτών στην απονομή του δίκαιου και την προστασία του ευνομούμενου του συνόλου προς όφελος των ολίγων και επιτήδιων)