Άρθρο 30 – Απλούστευση ρυθμίσεων για τη χρήση μουσικής και χρήσης μουσικών οργάνων

1.Η χορήγηση άδειας μουσικής ή χρήσης μουσικών οργάνων από τον κατά τόπο αρμόδιο Δήμο καταργείται.
2.O ενδιαφερόμενος για χρήση μουσικής ή χρήση μουσικών οργάνων υποχρεούται σε κάθε περίπτωση, εφόσον προτίθεται να προβεί στη χρήση αυτή, να συμπεριλάβει στη γνωστοποίηση του άρθρου 29, τη δήλωση χρήσης.
3.Η άδεια της παραγράφου 3 του άρθρου 3 της Αστυνομικής Διάταξης 3/1996 (Β`15) περί παράτασης ωραρίου διατηρείται.
4.Τυχόν υποχρεώσεις ή άδειες σχετιζόμενες με τη νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας δεν θίγονται. Οι υποχρεώσεις ή άδειες του προηγούμενου εδαφίου δεν αποτελούν απαιτούμενο δικαιολογητικό ή περιεχόμενο της γνωστοποίησης ούτε της άδειας της προηγούμενης παραγράφου.

  • 29 Αυγούστου 2016, 12:58 | ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

    Δεν γίνεται καμία πρόβλεψη για την προστασία της κατοικίας και την όχληση των κατοίκων από την λειτουργία χρήσης μουσικής και μουσικών οργάνων.

  • 29 Αυγούστου 2016, 10:29 | Δίκτυο Οργανώσεων και Πολιτών για ένα Βιώσιμο Ιστορικό Κέντρο

    Αρ 30 άδεια μουσικής
    απόσυρση του αρ 30 και αντικατάσταση του με διάταξη που θα διευκρινίζει:
    ότι η άδεια μουσικής δεν είναι συνοδεύει υποχρεωτικά την έγκριση λειτουργίας αλλά υπόκειται σε προϋπόθεσης και περιορισμούς που καθορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως εξής:
    • Απαίτηση τεχνικής μελέτης ηχοπροστασίας του καταστήματος βάσει των προβλέψεων του οικοδομικού και κτιριοδομικού κανονισμού (ΓΟΚ/ΚΚ). Πρόβλεψη έκδοσης Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων (που θα περιλαμβάνουν τις τεχνικές δεσμεύσεις του ΓΟΚ/ΚΚ αλλά και δεσμεύσεις για την λειτουργία) για ΌΛΑ τα ΚΥΕ που θα έχουν έγκριση μουσικής με ηχεία.
    • Απαγόρευση εξωτερικών ηχείων αν δεν εξασφαλίζεται απόσταση 150 μέτρων από νομίμως υφιστάμενη κατοικία.
    • Η παράβαση των κανονισμών ηχορύπανσης συνιστά περιβαλλοντικό έγκλημα και υπόκειται στις ανάλογες διατάξεις
    • Να προβλεφθεί ότι γίνεται ανάκληση της άδειας μουσικής με την ίδια διαδικασία έκδοσής της και μετά από καταγγελίες και βεβαίωση παράβασης και όχι μετά από τελεσίδικη καταδίκη
    • Ότι η ΔΚ αρνείται την έγκριση παράτασης ωραρίου όταν υπάρχουν καταγγελίες περιοίκων για ηχορύπανση.

  • ΥΠΟΜΝΗΜΑ
    του «ΣΥΛΛΟΓΟΥ των ΑΘΗΝΑΙΩΝ»

    Επί του Σχεδίου Νόμου

    «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση
    οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις»

    1. Εισαγωγή

    Στις 9 Αυγούστου 2016 αναρτήθηκε στον διαδικτυακό τόπο διαβουλεύσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας “www.opengov.gr” ένα σχέδιο νόμου με τίτλο “Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση της οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις”. Το νομοσχέδιο αναρτήθηκε από τον Υπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού κ. Σταθάκη και την Υφυπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, αρμόδια για θέματα Βιομηχανίας κ. Τζάκρη. Η δημόσια διαβούλευση θα διαρκέσει έως την 29η Αυγούστου 2016.
    Σύμφωνα με τον πρόλογο των δύο πολιτικών, ο νόμος αυτός “θα αποτελέσει τον οδηγό αδειοδότησης όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων, ενώ στο πεδίο εφαρμογής αυτού καταρχήν υπάγονται οι μεταποιητικές και συναφείς δραστηριότητες τροφίμων και ποτών, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και οι δραστηριότητες που αφορούν στη λειτουργία των τουριστικών καταλυμάτων.”
    Οι οικονομικές δραστηριότητες στις οποίες το νομοσχέδιο εστιάζει και τις οποίες ρυθμίζει είναι αυτές που συνδέονται με την εστίαση και την διασκέδαση, χωρίς να ρυθμίζει ζητήματα σχετικά λ.χ. με την βιομηχανία, τα οποία παραμένουν εκτός του πεδίου εφαρμογής των διατάξεων.

    2. Το πνεύμα του νομοσχεδίου

    Ο σκοπός του νόμου είναι να καταργηθούν οι διαδικασίες αδειοδότησης και να αντικατασταθούν από την “γνωστοποίηση” των επιχειρηματιών στις Αρχές. Αντί δηλαδή να απαιτείται μια άδεια (ατομική διοικητική πράξη) για την έναρξη των επιχειρήσεων, ύστερα από προηγούμενο έλεγχο των προϋποθέσεων, ο νόμος απελευθερώνει την οικονομική δραστηριότητα από την διοικητική αδειοδότηση και μεταθέτει τον τυχόν έλεγχο σε μεταγενέστερο στάδιο, κατόπιν της έναρξης της.
    Με ρητή διάταξη, προβλέπεται ότι δεν καταργούνται οι διατάξεις της περιβαλλοντικής αδειοδότησης (ιδίως του Ν.4014/2011) και οι διατάξεις περί χορήγησης οικοδομικών αδειών (Ν.4030/2011 κ.ο.κ.). Εξαίρεση από την κατάργηση της αδειοδότησης εισάγει το άρθρο 5 του νομοσχεδίου (“Έγκριση”), προβλέποντας ότι για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος μπορεί μια οικονομική δραστηριότητα να υπάγεται σε καθεστώς έγκρισης. Η έγκριση, νομικά, σημαίνει την εκ των υστέρων παροχή συγκατάθεση περί της νομιμότητας, η οποία ανατρέχει όμως στον χρόνο της πράξης (πρβλ. το άρθρο 238 του Αστικού Κώδικα).
    Το άρθρο 5 θέτει τρεις σωρευτικές προϋποθέσεις για την υπαγωγή μιας δραστηριότητας σε καθεστώς έγκρισης, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας: i. αυξημένος κίνδυνος για το δημόσιο συμφέρον, ii. απολύτως αναγκαίο το μέτρο της έγκρισης για την αποτροπή του κινδύνου και iii. μη αποτροπή κινδύνου με την υπαγωγή σε καθεστώς γνωστοποίησης. Η υπαγωγή στο καθεστώς της έγκρισης πραγματοποιείται με Προεδρικό Διάταγμα. Επομένως, η “έγκριση” είναι μια εξαίρεση από την “γνωστοποίηση”, η οποία θα ρυθμιστεί κανονιστικά μετά την θέσπιση του σχολιαζόμενου νομοσχεδίου.

    3. Ειδικότερα περί Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος

    3.1. Το ισχύον σήμερα καθεστώς

    Η σοβαρή επιβάρυνση που συνεπάγεται για κάθε περιοχή η λειτουργία Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, με επιπτώσεις στα δικαιώματα των κατοίκων, επέβαλε μια σύνθετη διαδικασία που εμπλέκει τους τοπικούς αιρετούς εκπροσώπους κάθε Δήμου. Σύμφωνα με το άρθρο 80 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, η ίδρυση και λειτουργία Κ.Υ.Ε. προϋποθέτει άδεια, η οποία χορηγείται από τον Δήμαρχο. Πριν από την χορήγηση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας Κ.Υ.Ε., χορηγείται “προέγκριση ίδρυσης”, η οποία εκδίδεται ύστερα από απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής ή του Συμβουλίου Δημοτικής Κοινότητας, μετά από προέλεγχο του σχετικού αιτήματος του ενδιαφερομένου. Για τον προέλεγχο, λαμβάνονται υπόψη ζητήματα που αφορούν τις χρήσεις γης, την προστασία του φυσικού, πολιτιστικού και αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος, την προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, των δασικών περιοχών, των αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων, καθώς και την αισθητική και φυσιογνωμία και τις εν γένει λειτουργίες της πόλης, όπως αυτά ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία και τους όρους που προβλέπονται από Κανονιστικές Πράξεις των οικείων δημοτικών αρχών. Η προέγκριση ίδρυσης συνίσταται στην δυνατότητα ίδρυσης από τον ενδιαφερόμενο συγκεκριμένου καταστήματος και χορηγείται σε δεκαπέντε ημέρες από την κατάθεση της αίτησης, μετά την παρέλευση της οποίας προθεσμίας “τεκμαίρεται” ότι το αίτημα έχει γίνει δεκτό και χορηγείται σχετική βεβαίωση από την Δημοτική Κοινότητα. Μετά, ο ενδιαφερόμενος προσκομίζει όλα τα υπόλοιπα δικαιολογητικά για την έκδοση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας. Εάν επιθυμεί και την χορήγηση άδειας μουσικής / χρήσης μουσικών οργάνων, υποβάλλει σχετικό αίτημα το οποίο εξετάζεται από το Συμβούλιο της κατά τόπον αρμόδια Δημοτικής Κοινότητας.

    Αξίζει να σημειωθεί ότι η αρμοδιότητα του ελέγχου και της προέγκρισης ΚΥΕ και η αρμοδιότητα της χορήγησης άδειας μουσικής / χρήσης μουσικών οργάνων και της παράτασης άδειας μουσικής είναι οι μόνες αποφασιστικές αρμοδιότητες των Συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων. Συγκεκριμένα, οι αποφασιστικές αρμοδιότητες των Συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 83 του Ν.3852/2010 (Πρόγραμμα “Καλλικράτης”) είναι: α) αποφασίζουν για την προέγκριση ίδρυσης ΚΥΕ, β) αποφασίζουν για την άδεια λειτουργίας μουσικής, γ) προτείνουν χώρους για λαϊκές αγορές, άσκηση στάσιμου εμπορίου, λειτουργία εμποροπανηγύρεων, χριστουγεννιάτικων αγορών και γενικά υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων.
    Οι υπόλοιπες αρμοδιότητες των Συμβουλίων Δημοτικών Κοινοτήτων είναι καθαρά γνωμοδοτικές (άρθρο 83 παρ. 2 Ν.3852/2010). Σημειωτέον επίσης ότι ακόμη κι αυτή η αρμοδιότητα της προέγκρισης έχει συρρικνωθεί σε μια διαδικασία διαπίστωσης της υποβολής των κατάλληλων πιστοποιητικών, σύμφωνα με την σχετική υπουργική απόφαση ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1./31600, “Απλούστευση διαδικασίας έκδοσης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας Καταστήματος Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, Θεάτρου και Κινηματογράφου” (Φ.Ε.Κ. Β’/3106/9.12.2013).

    Αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη η εξαιρετικά σύνθετη και γραφειοκρατικά επιβαρυμένη διαδικασία με την οποία επιβάλλονται οι κυρώσεις της ανάκλησης άδειας λειτουργίας Κ.Υ.Ε., σε περιπτώσεις που δεν τηρούνται όροι της κείμενης νομοθεσίας. Σύμφωνα με το π.δ. 180/1979 (ΦΕΚ Α’ 46, Περί των όρων λειτουργίας καταστημάτων πωλήσεως οινοπνευματοδών ποτών και κέντρων διασκεδάσεως, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), επιβάλλεται σφράγιση και αφαίρεση άδειας Κ.Υ.Ε. για χρονικό διάστημα από δέκα (10) μέχρι εξήντα (60) ημέρες εφόσον: (α) βεβαιωθούν από αρμόδια όργανα τρεις (3) συνολικά παραβάσεις εντός έτους, ή (β) εκδόθηκαν μετά από μηνύσεις ιδιωτών τρεις (3) καταδικαστικές αποφάσεις. Εάν μετά από τρεις (3) αποφάσεις προσωρινής αφαίρεσης της άδειας, στις οποίες συνυπολογίζονται και τυχόν αποφάσεις προσωρινής αφαίρεσης που εκδόθηκαν ή θα εκδοθούν, βεβαιωθεί εκ νέου παράβαση εντός έτους, η άδεια λειτουργίας του καταστήματος δύναται να αφαιρεθεί οριστικά. Ως εκ τούτου, η αφαίρεση της άδειας προϋποθέτει την βεβαίωση εννιά (9) διακριτών παραβάσεων εντός διαστήματος ενός (1) έτους ή την έκδοση εννιά (9) καταδικαστικών αποφάσεων μετά από μηνύσεις ιδιωτών. Είναι σαφές ότι ο εκ των υστέρων έλεγχος της τήρησης της νομιμότητας από τα Κ.Υ.Ε. προϋποθέτει την σύμπραξη πολλών δημοσίων οργάνων (αστυνομία, δήμος, Δικαιοσύνη), ενώ έχει παρατηρηθεί ότι το σύστημα αυτό είναι ανεπαρκές για την προστασία από οχληρά καταστήματα και γι’ αυτό αποτελεσματικότερη είναι η προστασία στο προληπτικό στάδιο της προέγκρισης.

    3.2. Οι προτεινόμενες με το νομοσχέδιο αλλαγές

    Το Κεφάλαιο Ζ του νομοσχεδίου έχει τίτλο “Απλούστευση αδειοδότησης καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, θεάτρων και κινηματογράφων”. Στο προτεινόμενο άρθρο 28 αναφέρεται ότι ο νόμος αυτός διέπει τα Κ.Υ.Ε. εκτός των κέντρων διασκέδασης και των ΚΥΕ εντός τουριστικών καταλυμάτων, καθώς και των θεάτρων και κινηματογράφων. Με το προτεινόμενο άρθρο 29 καταργείται η αρμοδιότητα της προέγκρισης ΚΥΕ από το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας, καθώς και της αδειοδότησης από τον Δήμαρχο. Μόνη διοικητική προϋπόθεση, εκτός από την γνωστοποίηση, είναι ότι η υπηρεσία δόμησης του Δήμου (δηλαδή η Πολεοδομία) χορηγεί βεβαίωση ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα μπορεί να ιδρυθεί στην συγκεκριμένη τοποθεσία, κατόπιν εξέτασης των υπαρχουσών χρήσεων γης και τυχόν περιορισμών που τίθενται από την κείμενη νομοθεσία και από κανονιστικές αποφάσεις του Δήμου. Η βεβαίωση πρέπει να χορηγείται εντός 10 ημερών από την αίτηση και έχει ισχύ για 5 μήνες μετά την έκδοσή της. Αν παρέλθουν άπρακτες 10 μέρες, κατά το νομοσχέδιο η βεβαίωση “θεωρείται ότι έχει χορηγηθεί”. Η απόρριψη του αιτήματος για χορήγηση βεβαίωσης αιτιολογείται ειδικώς.

    Παράλληλα, με το προτεινόμενο άρθρο 30 καταργείται και η δεύτερη αποφασιστική αρμοδιότητα των Συμβουλίων Δημοτικών Κοινοτήτων: “η χορήγηση άδειας μουσικής ή χρήσης μουσικών οργάνων από τον κατά τόπο αρμόδιο Δήμο”. Ο ενδιαφερόμενος οφείλει να περιλάβει στην γνωστοποίησή του δήλωση ότι θα χρησιμοποιεί μουσική.

    Η άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου, κατά το προτεινόμενο άρθρο 31 διατηρείται, χωρίς όμως να απαιτείται η προηγούμενη γνωμοδότηση της Υγειονομικής Υπηρεσίας της οικείας Περιφερειακής Ενότητας. Με το ίδιο άρθρο, η 15ήμερη προθεσμία της αστυνομικής αρχής να γνωματεύσει επί ερωτήματος του Δήμου εάν συντρέχουν λόγοι ασφάλειας για την μη παραχώρηση κοινόχρηστου χώρου, θα συντμηθεί χρονικά σε 5ήμερη προθεσμία. Παρερχομένης απράκτου αυτής της προθεσμίας, κατά την τροποποιούμενη παρ. 6 του άρθρου 13 του Β.Δ. 24-9/20-10/1958, “η άδεια χορηγείται άνευ γνωματεύσεως της αστυνομικής αρχής”.

    Κατά το προτεινόμενο άρθρο 32, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι υπάγονται εφεξής στο καθεστώς γνωστοποίησης του άρθρου 4, καταργούμενης κάθε άλλης διάταξης γενικής ή ειδικής που ρυθμίζει την έναρξη λειτουργίας με τρόπο διαφορετικό.

    Κατά το προτεινόμενο άρθρο 35, σε περίπτωση έλλειψης γνωστοποίησης, παράλειψη μεταβολής ή αναληθών στοιχείων εφαρμόζονται τα μέτρα και οι κυρώσεις του άρθρου 16. Αρμόδιο όργανο για την επιβολή αυτών ορίζεται ο οικείος Δήμος. Με ΚΥΑ καθορίζεται το ύψος του προστίμου, η διαδικασία επιβολής του και κάθε άλλο ζήτημα, ενώ οι επιχειρηματίες θα μπορούν να προσφεύγουν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση για την ακύρωση τυχόν παρανόμων κυρώσεων. Το άρθρο 16 προβλέπει επιβολή προστίμων από 100 έως 20.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένα κριτήρια. Παράλληλα το ίδιο άρθρο αναφέρει ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι κυρώσεις της υφιστάμενης νομοθεσίας, προφανώς εννοώντας την προσωρινή και οριστική αφαίρεση άδειας. Ωστόσο, επειδή το καθεστώς της άδειας καταργείται, κατά το προτεινόμενο άρθρο 38 παρ. 3, “όπου στην κείμενη νομοθεσία προβλέπεται η κύρωση της προσωρινής ή οριστικής αφαίρεσης άδειας λειτουργίας, νοείται εφεξής η προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας για τα καταστήματα που υπόκεινται σε γνωστοποίηση”. Επομένως, το προτεινόμενο νομοσχέδιο διατηρεί τις κυρώσεις του Π.Δ. 180/1979.

    3.3. Κριτικές παρατηρήσεις

    Πρώτον, η αφαίρεση αρμοδιοτήτων από Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων που ήδη έχουν εκλεγεί από τον Λαό στις δημοτικές εκλογές του 2014 σημαίνει παρέμβαση του νομοθέτη στην δημοκρατική εντολή που έδωσαν οι εκλογείς για ενάσκηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στους Συμβούλους των Δημοτικών Κοινοτήτων. Ως προς αυτό το θέμα, η παρέμβαση του νομοθέτη και η αποψίλωση των Συμβουλίων Δημοτικών Κοινοτήτων από τις δύο αποφασιστικές αρμοδιότητες που έχουν κατά τον Ν.3852/2010 εγείρει σοβαρό ζήτημα συνταγματικότητας, ενόψει του άρθρου 26 του Συντάγματος (διάκριση λειτουργιών), αλλά και ενόψει του άρθρου 102 του Συντάγματος (η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης). Μεσούσης της αυτοδιοικητικής περιόδου, η νομοθετική αποψίλωση αρμοδιοτήτων από αιρετά όργανα, παραβιάζει την δημοκρατική εντολή που τους δόθηκε με βάσει το σήμερα ισχύον πλαίσιο και τις σημερινές τους αρμοδιότητες από τους ψηφοφόρους. Επομένως, τέτοιου είδους αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τα Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων μπορεί να θεωρηθεί συμβατή με τα άρθρα 26 και 102 του Συντάγματος μόνο εφόσον με μεταβατική διάταξη προβλεφθεί ότι η αφαίρεση των αρμοδιοτήτων θα ισχύει από την νέα αυτοδιοικητική περίοδο, δηλαδή για τα Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων που θα αναδειχθούν μετά από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019. Διαφορετικά, η άμεση εφαρμογή μιας τέτοιας αφαίρεσης αρμοδιοτήτων συνιστά ανεπίτρεπτη παρέμβαση της νομοθετικής λειτουργίας στην εκτελεστική λειτουργία, κατά παράβαση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών.

    Έπειτα, συνιστά βέβαια επιλογή του νομοθέτη η κατάργηση του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας και η μεταφορά του ελέγχου σε κατασταλτικό στάδιο, μετά δηλαδή την έναρξη της οικονομικής δραστηριότητας. Αυτή η επιλογή όμως πρέπει να ασκείται κατά τρόπον ώστε να μην θίγονται τα ατομικά δικαιώματα τρίτων και συγκεκριμένα των κατοίκων των περιοχών στις οποίες θα επιτραπεί χωρίς προέλεγχο η λειτουργία των ΚΥΕ. Το νομοσχέδιο καταργεί τον προέλεγχο και την προληπτική διαδικασία διαπίστωσης συνδρομής των νομικών προϋποθέσεων, διατηρώντας όμως τον προβληματικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό του εκ των υστέρων κυρωτικού ελέγχου, ως έχει. Αφαιρεί λοιπόν την προστασία των δικαιωμάτων των κατοίκων από το προληπτικό στάδιο, χωρίς να ενισχύει τον μοναδικό έλεγχο που θα υπάρχει, στο κατασταλτικό στάδιο. Αυτο συνιστά παραβίαση των δικαιωμάτων των κατοίκων των περιοχών, αφού απομειώνεται η δυνατότητά τους για παρέμβαση στο προληπτικό στάδιο (με την υποβολή υπομνημάτων και ελέγχου όπως γίνεται τώρα στα Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων), χωρίς όμως παράλληλα να ενισχύεται ο κατασταλτικός έλεγχος. Επομένως, η σχεδιαζόμενη νομοθετική παρέμβαση απελευθερώνει μεν την οικονομική δραστηριότητα (καταργώντας μάλιστα και την διαδικασία έκδοσης άδειας μουσικής που αποτελεί μια μορφή διασφάλισης για την προστασία των κατοίκων από την ηχορρύπανση), δεν διασφαλίζει όμως ένα εξίσου ισχυρό πλέγμα προστασίας για τους κατοίκους των περιοχών αυτών, αλλά τους αφήνει με το ίδιο γραφειοκρατικό συστημα προστασίας που απαιτεί την διαπίστωση εννέα (9) παραβάσεων εντός ενός έτους για την “ οριστική διακοπή λειτουργίας” ενός ΚΥΕ ή διαζευκτικά την έκδοση έξι (6) καταδικαστικών δικαστικών αποφάσεων. Μια πιο ισορροπημένη και ρύθμιση θα επέβαλε, παράλληλα προς την κατάργηση της διαδικασίας αδειοδότησης, να αυστηροποιηθεί και το σύστημα των διοικητικών κυρώσεων, έτσι ώστε με μία (1) βεβαίωση παράβασης να επιβάλλεται η οριστική διακοπή λειτουργίας.

    Παράλληλα, η κατάργηση όλων των διατάξεων αδειοδότησης για θέατρα και κινηματογράφους και η υπαγωγή τους στο καθεστώς της απλής γνωστοποίησης, χωρίς καν την σχετική βεβαίωση της Υπηρεσίας Δόμησης, δημιουργεί μια σειρά σοβαρών νομικών προβλημάτων. Πρώτ’ απ’ όλα, η πρόσκρουση στο καθεστώς χρήσεων γης δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα συνταγματικότητας της διάταξης, ενόψει του άρθρου 24 του Συντάγματος σχετικά με την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Η θέσπιση μιας διάταξης κατά την οποία επιτρέπεται λειτουργία θεάτρου ή κινηματογράφου σε περιοχές που αυτό δεν προβλέπεται από τις χρήσεις γης είναι ευθέως αντίθετη στο συνταγματικό δικαίωμα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Έπειτα, η υπαγωγή των θεάτρων στο καθεστώς της γνωστοποίησης, με κατάργηση κάθε άλλης διάταξης, συμπαρασύρει σε κατάργηση και τις διατάξεις του Ν.4229/2014 (ΦΕΚ Α 8/10.1.2014 – Άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας χώρου παραστάσεων – Άδεια παράστασης και άλλες διατάξεις).

    Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε σχέση με τον κίνδυνο εντελώς ανεξέλεγκτης πλέον ηχορύπανσης, λόγω της κατάργησης της αρμοδιότητας άδειας μουσικής, αλλά και λόγω της γενικότερης απελευθέρωσης της διαδικασίας για την λειτουργία Κ.Υ.Ε. Όπως είναι γνωστό, μια βασική κατηγορία των Κ.Υ.Ε. σε κατοικημένες περιοχές είναι τα μπαρ. Η ηχορύπανση οφείλεται όχι μόνο στην μουσική, αλλά και στο ωράριο λειτουργίας, καθώς και στην προσέλευση μεγάλου αριθμού θαμώνων. Η ηχορύπανση είναι μορφή υποβάθμισης του περιβάλλοντος κατά την περιβαλλοντική νομοθεσία (Ν.1650/1986), ενώ η αδυναμία του κράτους να την ελέγξει και να την περιορίσει έχει κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ότι συνιστά μια μορφή παραβίασης του ανθρώπινου δικαιώματος για σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και της κατοικίας (άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).
    Στην υπόθεση Gomez κατά Ισπανίας (16.11.2004), κάτοικος της Βαλένθια στράφηκε εναντίον των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου για τις αδειοδοτήσεις μπαρ, καφέ και χώρων διασκέδασης, η λειτουργία των οποίων δεν της επέτρεπαν να κοιμηθεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είχε λάβει αποφάσεις για μη αδειοδότηση που δεν εφαρμόστηκαν, καταδίκασε ομόφωνα την Ισπανία για παραβίαση της ιδιωτικής ζωής της προσφεύγουσας, ως προς την πτυχή του δικαιώματός της στην κατοικία.
    Στην υπόθεση Mileva και άλλοι κατά Βουλγαρίας (25.11.2010), κάτοικοι στην Σόφια επικαλέστηκαν την όχληση που τους προκαλούσε επιχείρηση παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου που λειτουργούσε στην πολυκατοικία τους χωρίς άδεια. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Βουλγαρία για παραβίαση, μεταξύ άλλων, του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής των προσφευγόντων. Η εν λόγω νομολογία του ΕΔΔΑ επιβάλλει την λήψη κατάλληλων νομοθετικών μέτρων ώστε να μην ενισχύονται μορφές παραβίασης του δικαιώματος σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και της κατοικίας. Η κατάργηση δικλείδων εξασφάλισης αυτού του δικαιώματος, δηλαδή διατάξεις με τις οποίες καταργείται η αδειοδότηση χρήσης μουσικής και μουσικών οργάνων θα είναι ανεκτή ενόψει της νομολογίας αυτής μόνον εφόσον συνοδεύεται από άλλα, ισοδύναμα νομοθετικά μέτρα που θα επιτρέπουν την εξισορρόπηση των δικαιωμάτων. Δεν μπορεί να καταργείται η αδειοδότηση και, ταυτόχρονα, η διατάραξη κοινης ησυχίας να εξακολουθεί να παραμένει πταίσμα (άρθρο 417 Π.Κ.), ή να πρέπει να χρειάζονται εννέα (9) βεβαιώσεις παραβάσεων για να διακοπεί οριστικά η λειτουργία ενός καταστήματος.
    Η εξισορρόπηση των δικαιωμάτων λοιπόν επιβάλλει, προκειμένου η απελευθέρωση της οικονομικής δραστηριότητας να μην είναι εις βάρος άλλων ανθρώπινων δικαιωμάτων, να συνοδεύεται και με πρόσθετες εξασφαλίσεις, όπως για παράδειγμα η τροποποίηση της διατάραξης κοινής ησυχίας σε πλημμέλημα (ώστε να είναι εφικτές και οι συλλήψεις για την αυτόφωρη τέλεσή τους από την Αστυνομία, κάτι που τώρα δεν προβλέπεται) καθώς και η τροποποίηση του π.δ. 180/1979 ώστε και με μία παράβαση να είναι εφικτή η διακοπή της λειτουργίας του οχληρού Κ.Υ.Ε., προκειμένου να αυξηθεί η κοινωνική υπευθυνότητα των επιχειρηματιών απέναντι στους κατοίκους.

  • 27 Αυγούστου 2016, 21:30 | Αγανακτισμένος Πολίτης

    Σε συνέχεια του σχολίου του Συνδέσμου Επωνύμων Οργανωμένων Αλυσίδων Εστίασης (ΣΕΠΟΑ) σχετικά με την παράγραφο 3, θα ήθελα να αναφέρω τα εξής:

    Πράγματι, καλό θα ήταν να διευκρινιστεί ρητά ότι η χορήγηση της παράτασης ωραρίου παραμένει ως έχει, δηλαδή θα χορηγείται από τους Δήμους κατά την υφιστάμενη διαδικασία.

    Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει προεξοφλείται η χορήγηση παράτασης ωραρίου βάσει «δήλωσης επιθυμίας» ή με κανένα άλλο τρόπο.

    Η παράταση ωραρίου δεν είναι δικαίωμα, αλλά παροχή που χορηγείται υπό συγκεκριμένους όρους και κανόνες για τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής του κοινωνικού συνόλου εντός του οποίου υφίσταται η συγκεκριμένη δραστηριότητα.

  • 26 Αυγούστου 2016, 22:06 | ΚΑΛΛΙΟΠΗ

    Κατοικώ με την οικογένειά μου δίπλα σε ΚΥΕ. Το ΚΥΕ αυτό δεν διαθέτει άδεια μουσικών οργάνων, επειδή δεν πληρεί τις προϋποθέσεις του νόμου. Ωστόσο (και παρόλο που δεν διαθέτει τη σχετική άδεια), το ΚΥΕ αυτό παίζει μουσική καθημερινά, 365 μέρες το χρόνο, μέχρι και τις 3 με 4 το πρωί, με ροπή προς ηχορύπανση.

    Το γεγονός ότι το εν λόγω ΚΥΕ δεν διαθέτει άδεια μουσικών οργάνων, μας επιτρέπει να καλούμε την αστυνομία κάθε φορά που η κατάσταση γίνεται αφόρητη για εμάς. Και είναι ακριβώς ο φόβος του ελέγχου που συγκρατεί το ΚΥΕ, ώστε να παίζει μουσική σε ανεκτά επίπεδα.

    Τα ΚΥΕ που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να αποκτήσουν άδεια μουσικής είναι δεκάδες χιλιάδες, ξεκινώντας από μια καφετέρια και φτάνοντας μέχρι ένα κοινό καφενείο. Εαν καταργηθεί η άδεια μουσικής, η κάθε γειτονιά κινδυνεύει να γίνει κόλαση για δεκάδες οικογένειες. Αυτό που χρειάζεται είναι όχι να καταργηθεί αλλά να ενισχυθεί το υπάρχουν πλαίσιο,να κάνει από μόνη της ελέγχους η αστυνομία και να αυστηροποιηθούν οι ποινές. Το κράτος οφείλει να προστατεύσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών, όπως η υγεία και είναι γνωστά πλέον τα πολλά προβλήματα που συνδέονται με την έκθεση σε ηχορύπανση.

  • Παρ 3: Εφόσον καταργείται η απαίτηση για έκδοση άδειας εκτέλεσης μουσικών οργάνων, να διευκρινιστεί με ποιον τρόπο θα γίνεται και σε ποιο φορέα η διαδικασία άδειας για την παράταση ωραρίου – Προτιμότερο θα ήταν κατά τη δήλωση της επιθυμίας χρήσης μουσικής στο έντυπο της γνωστοποίησης να περιγράφεται και η επιθυμία ή μη της παράτασης ωραρίου αυτής.

  • Παρ 3: Εφόσον καταργείται η απαίτηση για έκδοση άδειας εκτέλεσης μουσικών οργάνων, να διευκρινιστεί με ποιον τρόπο θα γίνεται και σε ποιο φορέα η διαδικασία άδειας για την παράταση ωραρίου – Προτιμότερο θα ήταν κατά τη δήλωση της επιθυμίας χρήσης μουσικής στο έντυπο της γνωστοποίησης να περιγράφεται και η επιθυμία ή μη της παράτασης ωραρίου αυτής.

  • 23 Αυγούστου 2016, 19:09 | Ιωαννης Καναουτης

    Ειναι λανθασμενη η πληρης καταργηση της αδειας μουσικης. Ειναι γνωστο οτι στα πλαισια της απλοποιησης ηδη απο το 2012 εχει ψηφιστει διαταξη για αδεια χρησης σε υπαιθριους χωρους για τη δημιουργια ευχαριστης ατμοσφαιρας μονο με τεχνικη εκθεση μηχανικου, τοπογραφικα της θεσης των ηχειων και απλη αυτοψια, χωρις ηχομετρηση. Η πληρης καταργηση θα επιδεινωσει την υφισταμενη κατασταση και με προσχημα τη χαμηλη ενταση πολλοι θα ηχορυπαινουν

  • 23 Αυγούστου 2016, 18:07 | ΝΙΚΟΣ

    Οι διατάξεις λειτουργίας καταστήματος με χρήση μουσικής ή μουσικών οργάνων, θα πρέπει να προσεχθούν πάρα πολύ.
    Δεν διακρινόμαστε για την ευαισθησία μας, σχετικά με το τι ενοχλεί, τι είναι παράνομο και τι οχι. Ετσι θα πρέπει να υπάρχει διάταξη που να καθορίζει αυστηρά όρια ανόλογα με την περιοχή η τη θέση που βρίσκεται το κατάστημα. Στη συνέχεια με υποχρεωτικούς περιοδικούς ελέγχους (χωρις καταγγελία) ή και μετά από καταγγελία, με τη χρήση Ντεσιμπελόμετρου, θα ελέγχοντα αυτά τα όρια,
    Ετσι αν κάποιος θέλει άδεια λειτουργίας καταστήματος με χρήση μουσικής ή μουσικών οργάνων θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι θα πρέπει να εφαρμόσει με όποιο τρόπο κρίνει αυτός, τα επιτρεπτά όρια έντασης και παράλληλα μπορεί να λάβει και τα απαραίτητα ηχομονωτικά μέτρα ώστε να τα αυξήσει.
    Τα όρια αυτά δεν θα καθορίζονται μόνο για εντός του κατάστηματος αλλά και για το τι διαρρέει μέσω του σκελετού σε όμορα κτίρια ή κατοικίες!!!
    Βέβαια πολύ είναι ότι αυτά θα πρέπει να ισχύουν μόνο για κλειστούς χώρους (με κλειστά παράθυρα). Αν υπάρχει μουσική σε εξωτερικούς χώρους ή σε κατάστημα που έχει ανοιχτά παράθυρα (καλοκαίρι), προφανώς αλλάζουν τα δεδομένα και θα πρέπει να ισχύσουν άλλα όρια έντασης!!! ΠΡΟΣΟΧΗ Οταν σκεφτόμαστε τον άνθρωπο, δεν είναι μόνο ο επιχειρηματίας αλλά και ο απλός πολίτης. Πρέπει να μπορούμε όλοι να συμβιώνουμε ομαλά και οχι ο ένας εις βάρος του άλλου!

  • 22 Αυγούστου 2016, 14:04 | Κατερίνα Μιχελή

    -Αναφέρεται ότι ¨Η χορήγηση της άδειας μουσικής…καταργείται.¨
    Πως θα διασφαλίζεται η Δημόσια Υγεία από θορύβους μουσικής των Κέντρων Διασκέδασης και των ΕΥΕ; Τι θα συμβεί με την υπ’ αριθ. Α5/3010/1985 (Φ.Ε.Κ. 593/1985 τ. Β’) Υγειονομική Διάταξη;

  • 21 Αυγούστου 2016, 07:08 | Μαρία Ζαφειρίου

    Η άδεια λειτουργίας ΚΥΕ μέσα στον αστικό ιστό συνοδεύεται από υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου ότι δεν υπάρχει κατοικία, σχολείο κτλ στο ίδιο κτίριο ή σε κάποια απόσταση.
    Η πλειοψηφία αυτών των υπευθύνων δηλώσεων δεν ελέγχεται με αποτέλεσμα να δέχονται οι υπεύθυνοι περιπτώσεις όπου πχ κατάστημα 10 τμ θα λετουργεί ως bar με καθίσματα και ζωντανή μουσική (το πως είναι άξιο απορίας).
    Η υπάρχουσα νομοθεσία για την ηχορύπανση είναι ελλιπής για την προστασία των πολιτών από την ασυδοσία των επιχειρηματιών που επιβάλουν τη συνεχή και υψηλής έντασης μουσικής και βασίζονται στην παντελή έλλειψη ελέγχων και τον φόβο στην στοχοποίηση όσων διαμαρτύρονται.

    Το συγκεκριμένο άρθρο προτείνω να ξανα-εισαχθεί εφόσον ληφθούν υπόψη και τα παράπονα-καταγγελίες των κατοίκων των περιοχών με ΚΥΕ που έχουν καταγραφεί και αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια της Αστυνομίας.

  • 20 Αυγούστου 2016, 18:58 | Αγανακτισμένος Πολίτης

    Η μουσική είναι ένα ζωτικό στοιχείο της λειτουργίας των ΚΥΕ. Ωστόσο, η παραβατικότητα από πλευράς πολλών επιχειρηματιών του κλάδου που λειτουργώντας καθ’ υπέρβαση αφενός των όρων της άδειας χρήσης λειτουργίας (αλλαγή χρήσης) και αφετέρου των όρων της άδειας μουσικής (ισχυρότερο ηχοσύστημα, υπέρβαση ηχοστάθμης, παραβίαση ωραρίου) δεν αφήνει περιθώρια χαλαρότητας.

    Πως, λοιπόν, εξασφαλίζεται ότι οι λαμβάνοντες την άδεια μουσικής πληρούν τους σχετικούς υγειονομικούς όρους, συγκεκριμένα ως προς την ισχύ του ηχοσυστήματος και την παραγόμενη ηχοστάθμη, τον τρόπο και το σημείο εγκατάστασης των ηχείων, την ύπαρξη ηχομόνωσης κλπ., άπαξ και ο έλεγχος θα είναι… δειγματοληπτικός;

    Με αυτή τη διάταξη κάνετε πλάτη στους παραβατικούς επιχειρηματίες σε βάρος εκείνων που λειτουργούν νόμιμα και για αυτό είμαι σφόδρα εναντίον της κατάργησης της χορήγησης της άδειας μουσικής από τους Δήμους.

    Πέραν τούτου και με δεδομένη τη σκοπούμενη «απλοποίηση» των διαδικασιών, εφόσον ο νομοθέτης θέλει να απλοποιεί διαδικασίες προς όφελος των επιχειρηματιών, ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι αυστηρότερος με τους παραβάτες.

    Προτείνεται, λοιπόν, το εξής:

    Να μην επιτρέπεται η χρήση μουσικής από επιχείριση της οποίας η δυνατότητα χρήσης (άδεια) μουσικής ανακλήθηκε ή αφαιρέθηκε οριστικά, παρά μόνο σε περίπτωση που η άδεια λειτουργίας του καταστήματος αντικατασταθεί, λόγω μεταβίβασης, δηλαδή να αλλάξει χέρια η εταιρεία και όχι, απλώς, να αλλάξει ο υγειονομικά υπεύθυνος.

  • 20 Αυγούστου 2016, 14:47 | Η.Μ.

    «1. Η χορήγηση άδειας μουσικής ή χρήσης μουσικών οργάνων από τον κατά τόπο αρμόδιο Δήμο καταργείται»

    Είναι παντελώς λανθασμένη και αβίαστη η σκέψη του νομοθέτη, διότι όσοι βιώνουμε από την αιρετή μας θέση στους Δήμους τι σημαίνει χορήγηση αδείας μουσικής και μουσικών οργάνων σε ΚΥΕ στην χωρική περιφέρεια ενός Δήμου, καταλαβαίνουμε ότι δεν πρόκειται για και τόσο εύκολη και απλή πράξη για πολλούς και διαφόρους λόγους. Για να δουλέψουν τα ΚΥΕ και οι επαγγελματίες αλλά και για να κρατηθούν οι ισορροπίες σε μια τοπική κοινωνία χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο και πλάνο και οι καθ ύλην αρμόδιοι για να το φέρουν εις πέρας αυτό δεν είναι άλλοι από τους εκλεγμένους αιρετούς του λαού, οι οποίοι έχουν την υποχρέωση να βρουν την φόρμουλα αυτή. Σε πολλές συνεδριάσεις συμβουλίων έχουν δώσει το παρόν τόσο κάτοικοι όσο και καταστηματάρχες για θέματα αδειών μουσικής, παρατάσεων ωραρίων, κλπ. και πάντοτε με πνεύμα συνεργασίας και αλληλοκατανόησης φροντίζουμε ώστε να βρίσκεται η ορθή λύση. Αφαιρώντας το δικαίωμα στα Τοπικά Συμβούλια των Δήμων να χορηγούν τις άδειες μουσικής και να παίρνουν απόφαση μόνο για τις παρατάσεις ωραρίων είναι εμφανές κατανοητό ότι φέρνουν τους αιρετούς σε μια κατάσταση «προ τετελεσμένου» καθώς με αυτό τον τρόπο δεν διασφαλίζεται ούτε κάν στο ελάχιστο η έννοια της ισορροπίας στην συνύπαρξη μεταξύ των ΚΥΕ και των κατοίκων.

  • 19 Αυγούστου 2016, 14:29 | ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Η διευκόλυνση στην έναρξη και τη λειτουργία των επιχειρήσεων τί σχέση έχει με την άδεια μουσικής; Θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας;

    Η παραβατικότητα σε θέματα ηχορύπανσης έχει ξεφύγει και χωρίς τις διευκολύνσεις του προτεινόμενου νομοσχεδίου και ειδικά αυτού του άρθρου. Τελικά οι νόμοι γίνινται για να ενισχυθούν οι φοροδιαφεύγοντες «επιχειρηματίες» που χρησιμοποιούν τη μουσική σαν κράχτη στα άδεια καθίσματα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας.
    Ταυτόχρονα αλλοιώνονται οι χρήσεις συγκεκριμένων περιοχών καθώς πλέον δεν είναι κατοικήσιμες λόγω ηχορύπανσης.

  • 19 Αυγούστου 2016, 13:44 | Μάνος Καραβίτης

    Η άδεια μουσικής ή χρήσης μουσικών οργάνων ήταν έως τώρα η μοναδική δυνατότητα αντίδρασης των απλών πολιτών στην απαράδεκτη επιβάρυνση ηχορύπανσης από κάθε είδους μπαρ, καφενεία που μετατρέπονταν σε σκυλάδικα κλπ.
    Θα μπορεί λοιπόν ο κάθε είδους ασυνείδητος, χωρίς να εξασφαλίζονται στοιχειώδεις τεχνικές προϋποθέσεις ηχομόνωσης ή περιορισμού της ηχορύπανσης, να επιβαρύνει ανεμπόδιστα ακόμα περισσότερο την ήδη απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι απλοί πολίτες. Γιατί βέβαια οι «έχοντες και κατέχοντες» βολεύονται μια χαρά στις βίλες και τα ωραία τους προάστια. Και άσε τους ταλαίπωρους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.
    Το αντίθετο έπρεπε να γίνει, δηλαδή να θεσπιστούν σαφή κριτήρια και προϋποθέσεις για τη χορήγηση των αδειών αυτών.
    Έχοντας προσωπική οδυνηρή εμπειρία από τέτοιες καταστάσεις, νομίζω ότι η προτεινόμενη κατάργηση είναι απολύτως εξοργιστική, ειδικότερα όταν προέρχεται από μία κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι πορεύεται με γνώμονα τα συμφέροντα του πολίτη. Αίσχος!

  • 19 Αυγούστου 2016, 13:05 | Θάνος

    «Η χορήγηση άδειας μουσικής ή χρήσης μουσικών οργάνων από τον κατά τόπο αρμόδιο Δήμο καταργείται»
    Απαράδεκτη διάταξη. Η αδεια μουσικής είχε τουλάχιστον τυπικά κάποιες τεχνικές προυποθέσεις για να εκδοθεί κάτι που στοιχειωδώς προστάτευε τον πολίτη από την απόλυτη αυθαιρεσία των επιχειρηματιών του κλάδου.
    Με την κατάργηση της ο πολίτης μένει παντελώς απροστάτευτος απέναντι στην αυθαιρεσία.
    Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αυτσηροποιηθει το πλαίσιο για την προστασία του κόσμου και να εφαρμόζεται κατά γράμμα κι όχι να προάγεται η ασυδωσία.
    Αναρωτιέται κανείς ποιους εξυπηρετεί η διάταξη.

  • 16 Αυγούστου 2016, 09:55 | Γαλάνης Κώστας

    Άρθρο 30

    Παρ. 2
    Να συμπληρωθεί ότι στη δήλωση χρήσης αναγράφεται το χρονικό διάστημα ισχύος συνοδευόμενο με το αντίστοιχο παράβολο.

    Παρ. 3
    Ανακύπτει ζήτημα αναντιστοιχίας άμεσης ισχύος της γνωστοποίησης με τη διοικητική πράξη της παράτασης.

    Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης
    Δ/νση Οργάνωσης και Λειτουργίας Τ.Α.

  • 15 Αυγούστου 2016, 18:14 | Katerina Vellou

    Πόρισμα Συνηγόρου του Πολίτη για την ηχορύπανση από τα ΚΥΕ
    http://www.synigoros.gr/?i=quality-of-life.el.katastimata_prosforas_faghtou.150348

    Και εσεις καταργείτε την άδεια μουσικής για να «δουλέψουν’ πιο εύκολα τα «μαγαζιά»
    Όλα στο βωμό του εύκολου κέρδους.
    Κανένα ενδιαφέρον για τον απλό πολίτη που μένει δίπλα από ένα μπαρ που ηχορυπαίνει και δεν μπορεί να προστατευτεί από την ασυδοσία ορισμένων επιχειρηματιών

  • 13 Αυγούστου 2016, 00:44 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΙΛΕΑ

    Η «απλή γνωστοποίηση»για την χρήση μουσικής είναι «βούτυρο στο ψωμί»όλων των ιδιοκτητών μπαρ που τους στενοχωρούσε , έστω και λίγο, η ισχύουσα νομοθεσία, την στιγμή που κάπου πατούσε ο άμοιρος πολίτης για να διαμαρτυρηθεί, όταν είχε την ατυχία να γειτονεύει με τέτοιο αντικείμενο.
    Αντί να ληφθούν μέτρα για την πάταξη του φαινομένου της ηχορύπανσης από τέτοιες δραστηριότητες ανοίγει διάπλατα η πόρτα της ασυδοσίας.
    Τον κάθε πολίτη ,ειδικότερα τις ευπαθείς ομάδες πολιτών ,τους τουρίστες που δίνουν την ανάσα στον τόπο μας δεν τους σκέπτεται κανείς;
    Χρήση μουσικής χωρίς όρους ! Παγκόσμια πρωτιά!
    Σκεφθείτε,τους εργαζόμενους και τους μαθητές που πρέπει να κοιμηθούν για να πάνε στην δουλειά τους.Τους ασθενείς που πρέπει ν αναρρώσουν .Τους τουρίστες που χάνουν τις πολύτιμες διακοπές τους από την ηχορύπανση και φυσικά δεν ξαναπατάνε στην χώρα μπάχαλο.Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος ,να μην μείνει τίποτα όρθιο σε αυτή την χώρα .
    Σκεπτόμαστε πως θα διασκεδάσει άνετα μια μερίδα νυκτόβιων ,με ότι αυτό συνεπάγεται και δεν σκεπτόμαστε τον κόσμο με τα τόσα προβλήματα που πρέπει να κοιμηθεί για να πάει στην δουλειά του.
    Τα μέχρι τώρα στατιστικά στοιχεία από την Αστυνομία τα έλαβε κανείς υπ όψιν;
    Οτι θα υπάρξει σωρεία αντεγκλήσεων το σκέφτηκε κανείς;
    Οτι ένα ανοιχτό μπάρ ή καφετέρια με μουσική σε μια περιοχή διαλύει όλα τα τουριστικά καταλύματα το αντιλαμβάνεστε;
    Επιβάλετε να ληφθούν μέτρα για την δημόσια υγεία εφαρμόσιμα.

  • 12 Αυγούστου 2016, 08:39 | Αλεξία

    Σε τι παρεμποδίζει η έκδοση άδειας μουσικής την αδειοδότηση των ΚΥΕ? Η άδεια μουσικής δεν σχετίζεται με την άδεια λειτουργίας

    Η άδεια μουσικής αποτελεί ειδική τεχνική άδεια. Εκδίδεται εφόσον διαπιστωθεί ότι τηρούνται συγκεκριμένα τεχνικά πρότυπα και ότι έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας τόσο των επισκεπτών του καταστήματος όσο και των κατοίκων των γύρω περιοχών από την ηχορύπανση

    Υπενθυμίζεται ότι, όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η ηχορύπανση αποτελεί τη δεύτερη σοβαρότερη αιτία προβλημάτων υγείας που προκαλούνται από το περιβάλλον.Κάθε χρόνο οι Ευρωπαίοι χάνουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο έτη υγιούς ζωής λόγω της ηχορύπανσης.

    Και εμείς στην Ελλάδα, αντί να λάβουμε μέτρα για τον περιορισμό της ηχορύπανσης που δημιουργούν τα ΚΥΕ, διευκολύνουμε τους ιδιοκτήτες τους να λειτουργούν ασύδοτα.

    Η προστασία της υγείας αποτελεί πρώτιστο αγαθό και δεν γίνεται να περιορίζεται για λόγους οικονομικής ανάπτυξης

  • 11 Αυγούστου 2016, 13:27 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Τι σημαίνει απλή γνωστοποίηση; Ποιός θα προστατέψει τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις (αλλά και το πολύτιμο συνάλλαγμα που αυτές φέρνουν) από τα κάθε λογής beach bar κλπ καταστήματα ΥΕ που ηχορυπαίνουν ανεξέλεγκτα και το μοναδικό τους όπλο ήταν η έλλειψη αδειας χρήσης μουσικών οργάνων και που από πέρυσι άρχισε να μπαίνει κάποια τάξη με τη μεταβίβαση στην Αστυνομικές αρχές του δικαιώματος για προσωρινή σφράγιση των ανωτέρω καταστημάτων; Όλες οι άδειες που εδίδοντο ανεφέροντο σε σε καταστήματα με κλειστούς χώρους και με κλειστά κουφώματα. Τώρα τί γίνεται; Προφανώς θα γίνει διάκριση για τα υπαίθρια καταστήματα. Τι συμφέροντα έχουν παρεισφρήσει και θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια απέραντη μπαχαλοχώρα; Σκεφτείτε τις συνέπειες. Σε πολλές περιοχές η κατάσταση είναι οριακή και οι τουρίστες φεύγουν με τις χειρότερες των εντυπώσεων.

  • 10 Αυγούστου 2016, 17:46 | ΕΛΕΝΗ ΒΑΒΟΥΡΑΚΗ

    Τι σημαίνει «απλή γνωστοποίηση»; Η έκδοση αδείας είχε τη λογική ότι τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις (κλειστό κατάστημα, ηχομόνωση, συγκεκριμένες αποστάσεις από κατοικίες για τα υπαίθρια κλπ). Ποιός καταστηματάρχης δεν θα θέλει άδεια χρήσης μουσικών οργάνων; Πως προβλέπεται η διαφύλαξη του έννομου συμφέροντος των περιοίκων για προστασία από την ηχορύπανση;

    Έχουμε εξοχικό σε ένα κολπίσκο και επί 9 χρόνια ταλαιπωρούμαστε από την ηχορύπανση ΚΥΕ που λειτουργούν χωρίς άδεια χρήσης μουσικής, με αποτέλεσμα να καταφύγουμε στο ΣΕΕΔΔ, για να βγάλουμε άκρη. Το ότι μέχρι σήμερα χρειαζόταν άδεια για τη χρήση μουσικής, μας έχει δώσει τη δυνατότητα αυτής της προσφυγής και την ελπίδα να τελειώσει το μαρτύριό μας έστω και τώρα. Τώρα όμως μας λέτε ότι μια γνωστοποίηση φτάνει, χωρίς να προσδιορίζετε καν δικαιολογητικά (κλειστοί χώροι, ηχομόνωση, απόσταση από κατοικίες κλπ), και αφήνεται το θέμα σε μετέπειτα ελέγχους. Ποιός θα ελέγξει στην περιοχή μας; Το αστυνομικό τμήμα Βαγίων με 7 (επτά) συνολικά άτομα για την τήρηση της τάξης σε 15 χωριά; Με ένα μοναδικό όργανο μέτρησης έντασης ήχου στη Λειβαδιά; Με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων από τα καταστήματα; Με τις υπηρεσίες των Δήμων που σε όλη την επικράτεια δείχνουν μια – επιεικώς- «ανοχή» στα ΚΥΕ που ηχορυπαίνουν; Και ποια επιχειρηματικότητα προστατεύετε; Το ΚΥΕ που πουλά 2,5 ευρώ τον καφέ – χωρίς απόδειξη πάντα- και προσπαθεί, στο πιο «φτωχό» σενάριο να βγάλει σε 2 μήνες λειτουργίας αφορολόγητα όσα είναι το ετήσιο οικογενειακό, αγρίως φορολογούμενο, εισόδημα μιας οικογένειας που έχει ακόμα την τύχη να δουλεύουν όλα τα ενήλικα μέλη της; Ως πολίτης νοιώθω βαθειά θλίψη και απογοήτευση. Ελπίζω, έστω και την τελευταία στιγμή,να υπερισχύσει η προστασία του δημοσίου συμφέροντος γιατί η ηχορύπανση από τα ΚΥΕ είναι ένα μέγιστο πρόβλημα στην Ελλάδα και όποιος δεν το βλέπει ή δεν θέλει να το δει ή ζει σε άλλη χώρα.