Άρθρο 4 – Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών νόμος έχει εφαρμογή για σύνολα γεωχωρικών δεδομένων και τα μεταδεδομένα τους που πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

  • α) αφορούν σε γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας,
  • β) είναι/τηρούνται σε ηλεκτρονική μορφή,
  • γ) βρίσκονται στην κατοχή ενός εκ των κατωτέρω ή στην κατοχή τρίτου για λογαριασμό ενός εκ των κατωτέρω:
    • i) δημόσιας και έχουν παραχθεί ή παραληφθεί από δημόσια αρχή ή τα διαχειρίζεται ή τα ενημερώνει η εν λόγω αρχή και εμπίπτουν στο πεδίο των δημοσίων καθηκόντων της,
    • ii) τρίτου ο οποίος έχει ενταχθεί στην Εθνική Υποδομή Γεωχωρικών Πληροφοριών σύμφωνα με το Άρθρο 11

2. Ειδικά για σύνολα γεωχωρικών δεδομένων που αφορούν στο περιβάλλον, αυτά διακρίνονται στα θεματικά επίπεδα που αναλύονται στα Παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ του παρόντος νόμου.

3. Ο παρών νόμος καλύπτει τις υπηρεσίες γεωχωρικών δεδομένων που αφορούν στα μεταδεδομένα, στα δεδομένα και τα σύνολά τους τα οποία περιλαμβάνονται στην παράγραφο 1.

4. Ο παρών νόμος δεν απαιτεί συλλογή νέων γεωχωρικών δεδομένων..

5. Στην περίπτωση συνόλων γεωχωρικών δεδομένων που πληρούν την προϋπόθεση της παραγράφου 1 στοιχείο γ), αλλά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ανήκουν σε τρίτο, η δημόσια αρχή ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού μόνον εφόσον υπάρχει έγγραφη συναίνεση του εν λόγω τρίτου.

6. Η δημόσια αρχή υποχρεούται να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να αποκτά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στα γεωχωρικά δεδομένα που συλλέγονται από τρίτους για λογαριασμό της, ή έχουν δημιουργηθεί ή συλλεγεί από τρίτο αλλά βρίσκονται στην κατοχή της, ώστε να μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού.

7. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, ο παρών νόμος καλύπτει τα σύνολα γεωχωρικών δεδομένων τα οποία κατέχει δημόσια αρχή ή τρίτος για λογαριασμό δημόσιας αρχής που λειτουργεί στην κατώτατη βαθμίδα διακυβέρνησης, μόνο εάν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία απαιτείται η συλλογή ή διάθεσή τους.

8. Οι θεματικές ενότητες των Παραρτημάτων Ι, ΙΙ και ΙΙΙ του παρόντος νόμου είναι δυνατό να τροποποιούνται με αποφάσεις του Υπουργού ΠΕΚΑ ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εξελισσόμενες ανάγκες για γεωχωρικά δεδομένα με στόχο την υποστήριξη των εθνικών και κοινοτικών πολιτικών που αφορούν στο περιβάλλον.

  • 30 Ιουνίου 2010, 15:47 | Κωνσταντίνος Χαμηλοθώρης

    Είναι απαραίτητο για την ελληνική νομοθεσία να καθοριστεί επιτέλους ένα γενικό πλαίσιο αρχών για την αξιποίηση των χωρικών πληροφοριών. Ορθά επισημαίνεται ότι η οδηγία INSPIRE αφορά σε θέματα περιβάλλοντος γιατί αποτελεί προϊόν στοχευμένων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Το ευρύτερο πλαίσιο δεν θα βλάψει απεναντίας θα ενισχύσει και θα επεκτείνει τη φιλοσοφία της οδηγίας και σε άλλα πεδία, όπως έχω αναφέρει σε σχόλιο μου για άλλο άρθρο του Νόμου. Άλλωστε δεν αντίκειται στην ευρωπαΙκή νομοθεσία η διεύρυνση του πλαισίου αρχών της INSPIRE … απεναντίας θα έλεγα τέτοιες πρακτικές ενθαρρύνονται όπου υπάρχουν σημαντικά κενά στα κράτη μέλη.

  • 30 Ιουνίου 2010, 11:40 | Μιχάλης Βαΐτης

    Στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοχείο γ), περίπτωση i) πρέπει να διορθωθεί το «δημόσιας» με το «δημόσιας αρχής».

    Στο άρθρο 4, παράγραφος 3, να διορθωθεί το «καλύπτει τις υπηρεσίες» σε «καλύπτει επίσης τις υπηρεσίες».

  • 30 Ιουνίου 2010, 05:39 | Νίκος Αλεξανδρής

    Προφανώς το [1] παραπέμπει στην ίδια οδηγία την οποία αναφέρουν οι προηγούμενοι σχολιαστές.

    [1] http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:108:0001:0014:EL:PDF

  • 30 Ιουνίου 2010, 03:52 | Νίκος Αλεξανδρής

    Κατά τη γνώμη μου είτε το παρόν άρθρο ταυτιστεί με το άρθρο 4, παράγραφος 1 της ευρωπαϊκής οδηγίας [1], είτε μείνει ως έχει δεν αλλάζει η ουσία αφού και στις δυο περιπτώσεις το πεδίο εφαρμογής συγκεκριμενοποείται με σαφή αναφορά στα παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ (που προέρχονται από την εν λόγω οδηγία).

    Επιπλέον, τείνω να συμφωνώ, κατά κάποιον τρόπο, με τον κ. Ιωάννου, αν έχω καταλάβει σωστά τα σχόλιά του. Το «περιβάλλον» δεν (πρέπει να) ταυτίζεται με το «φυσικό περιβάλλον». Δυστυχώς ή ευτυχώς, και τα ανθρώπινα δημι-/ανοσιο- ουργήματα, το «ανθρωπογενές» περιβάλλον απέναντι στο φυσικό περιβάλλον ανήκουν στο ευρύτερο σύνολο «περιβάλλον».

    Καλώς θα πράξει το νομοσχέδιο αν συμπεριλάβει περισσότερα αντί για λιγότερα και προσπαθήσει να βάλει μια σειρά σε όμοια ως προς τη δομή τους δεδομένα.

  • 27 Ιουνίου 2010, 11:27 | Ευάγγελος Λιβιεράτος

    Εάν, για το θέμα αυτό, κάνει κάποιος τον κόπο να προσέξει επιμελώς τις διατυπώσεις στην οδηγία INSPIRE, σελ. L 108/5, της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (25/4/2007 ΕL) στο άρθρο 4, παραγρ. 1, με τα εδάφια α, β, γ και δ που περιέχει η παράγραφος αυτή, και σε συνδυασμό με την παραγρ. 7 του ίδιου άρθρου, θα γίνει κατανοητό, ελπίζω, τι εννοώ (http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:108:0001:0014:EL:PDF ).

    Η αφαίρεση από το παρόν νομοσχέδιο του εδαφίου (δ) της οδηγίας INSPIRE και αντί αυτής η προσθήκη άλλης ξεχωριστής παραγράφου, της 2, δεν αποτελεί κατά τη γνώμη μου, ούτε «μαθηματική» ούτε «ευφυή» παρέμβαση στη σαφέστατη οδηγία INSPIRE, αλλά αντίθετα μια κλασική προσθήκη από εκείνες, τις γνωστές, που αοριστοποιούν τις νομικές διατυπώσεις, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το παράθυρο στην ασάφεια και τελικά στην αυθαιρεσία της ερμηνείας.

    Πιστεύω ότι η αντίρρησή μου αυτή δεν αποτελεί «στενόθωρη προσήλωση στο να συμπεριληφθούν μόνο τα δεδομένα που ορίζει η INSPIRE», αλλά μια πρόταση διασφάλισης σαφούς ερμηνείας στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας.

  • 26 Ιουνίου 2010, 20:11 | Άρης Ιωάννου

    Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω.

    Πρώτα από όλα, η τωρινή διατύπωση δεν προκαλεί καμία αοριστία και καμία απολύτως ασάφεια. Αντιθέτως είναι λογικά και μαθηματικά ορθή. Δηλαδή: Οι τρεις περιορισμοί (Constraints) που ορίζουν το πεδίο εφαρμογής είναι οι α, β, γ. Η παράγραφος 2 ορίζει ένα υποσύνολο του συνόλου που ορίζεται στην παράγραφο 1 που είναι τα θεματικά επίπεδα της INSPIRE.

    Θεωρώ την εσκεμμένη όπως φαίνεται επέκταση του νομοθέτη μία ευφυή και ευέλικτη κίνηση που θα επιτρέψει τη δημιουργία μίας εύρυθμης λειτουργικήςκαι συνολικής Υποδομής Γεωχωρικών Πληροφοριών και θα αποτρέψει τα γνωστά πασαλείματα για μια ακόμα φορά. Ειδάλλως θα δίναμε λαβή για προστριβές και διαφωνίες σε όσους θέλουν να εξαιρεθούν για «ευνόητους» λόγους. Αντιθέτως με αυτή την κίνηση δημιουργείται μία ενιαία υποδομή για όλη την πληροφορία που αφορά στο γεωγραφικό χώρο επιτρέποντας έτσι να υπάρξουν και ενιαίες πρακτικές παραγωγής, διαχείρισης, και διάθεσης για όλα τα γεωχωρικά δεδομένα.
    Αξίζει να σημειωθεί παρόλα αυτά, ότι η INSPIRE περιλαμβάνει ούτως ή άλλως σχεδόν όλα τα γεωγραφικά δεδομένα. Μια ματιά στα παραρτήματα της οδηγίας στο Ευρωπαικό site αρκεί για να το καταλάβει κανείς αυτό. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν προς τη αυτή η στενόθωρη προσήλωση στο να συμπεριληφθούν μόνο τα δεδομένα που ορίζει η INSPIRE. Αφού ορίζονται τέτοια πρωτοποριακά πράγματα για το 90% της χωρικής πληροφορίας γιατί να αφήσουμε εκτός του νέου θεσμικού πλαισίου (που μεταξύ άλλων επιτρέπει και την ελεύθερη διάθεση προς τον πολίτη) το υπόλοιπο 10%? Εξυπηρετεί κάποιο σκοπό? Νομίζω κανέναν απολύτως.

    Κατ΄εμέ αυτό είναι από τα πιο έξυπνα σημεία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου διότι επιτρέπει τη συνολική και διαφανή αντιμετώπιση ενός από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Ελληνικού κράτους.

  • 25 Ιουνίου 2010, 08:50 | Ευάγγελος Λιβιεράτος

    Όπως σαφέστατα ορίζεται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με το INSPIRE, το πεδίο εφαρμογής του είναι το περιβάλλον.
    Στο παρόν άρθρο προστίθεται η παράγραφος 2, η οποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στην οδηγία INSPIRE, με την οποία διευρύνεται αορίστως και ασαφώς η θεματικότητα των γεωχωρικών δεδομένων και πέραν του περιβάλλοντος!
    Αντίθετα στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό νόμο, όπως δημοσιεύεται στό σχετικό φύλλο της εφημερίδας της ΕΕ (http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:108:0001:0014:EL:PDF) είναι σαφέστατο το πεδίο εφαρμογής με το δ) της παραγράφου 1.
    Επειδή η αοριστία και η ασάφεια προκαλούν μόνο προβλήματα, εμπλοκές και τελικά αυθαιρεσία, προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 2 στο άρθρο αυτό και η προσθήκη στην παράγραφο 1 της προϋπόθεσης δ) ως εξής:
    δ) αφορούν ένα ή περισσότερα από τα θέματα που απαριθμούνται στα Παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ του παρόντος νόμου.
    (έτσι άλλωστε υπάρχει στον ευρωπαϊκό νόμο)