Άρθρο 3 – Ορισμοί

Για τους σκοπούς του νόμου αυτού και των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ΄ εξουσιοδότησή του, νοούνται ως:

1. «Εθνική Υποδομή Γεωχωρικών Πληροφοριών (ΕΥΓΕΠ)»: μεταδεδομένα, σύνολα γεωχωρικών δεδομένων και υπηρεσίες γεωχωρικών δεδομένων, δικτυακές υπηρεσίες και τεχνολογίες, συμφωνίες κοινοχρησίας, πρόσβασης και χρήσης και μηχανισμοί, μέθοδοι και διαδικασίες συντονισμού και παρακολούθησης που θεσπίζονται, λειτουργούν ή διατίθενται σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, για την οποία είναι αρμόδιος ο ΟΚΧΕ, σύμφωνα με το Άρθρο 7

2. «γεωχωρικά δεδομένα»: οποιαδήποτε δεδομένα αφορούν άμεσα ή έμμεσα σε συγκεκριμένη τοποθεσία ή γεωγραφική περιοχή

3. «σύνολο γεωχωρικών δεδομένων»: αναγνωρίσιμη συλλογή γεωχωρικών δεδομένων

4. «υπηρεσίες γεωχωρικών δεδομένων»: πράξεις οι οποίες είναι δυνατό να εκτελούνται, με την επίκληση εφαρμογής πληροφορικής, στα γεωχωρικά δεδομένα που περιέχονται στα σύνολα γεωχωρικών δεδομένων ή στα σχετικά μεταδεδομένα τους

5. «χωρικό αντικείμενο»: αφηρημένη παρουσίαση πραγματικού φαινομένου ή αντικειμένου που σχετίζεται με συγκεκριμένη τοποθεσία ή γεωγραφική περιοχή

6. «μεταδεδομένα»: πληροφορίες οι οποίες περιγράφουν σύνολα γεωχωρικών δεδομένων και υπηρεσίες γεωχωρικών δεδομένων και καθιστούν δυνατή την εξεύρεση, την καταγραφή και τη χρήση τους

7. «διαλειτουργικότητα»: η δυνατότητα συνδυασμού συνόλων γεωχωρικών δεδομένων και η δυνατότητα διάδρασης υπηρεσιών, χωρίς επαναληπτική χειροκίνητη παρέμβαση, ώστε να επιτυγχάνεται συνεκτικό αποτέλεσμα και να επαυξάνεται η προστιθέμενη αξία των συνόλων δεδομένων και των υπηρεσιών

8. «γεωπύλη INSPIRE»: διαδικτυακός τόπος, ή ισοδύναμο μέσο, που θα διατεθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα παρέχει πρόσβαση στις υπηρεσίες που αναφέρονται στο Άρθρο 14, παρ. 1 των κρατών μελών της ΕΕ

9. «δημόσια αρχή»:

  • α) η Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα, οι δημόσιες υπηρεσίες, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων συμβουλευτικών φορέων, σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο
  • β) οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εκτελεί δημόσια διοικητικά καθήκοντα δυνάμει του εθνικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων ειδικών αρμοδιοτήτων, δραστηριοτήτων ή υπηρεσιών και
  • γ) οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ασκεί καθήκοντα ή αρμοδιότητες δημόσιας αρχής, ή παρέχει δημόσιες υπηρεσίες, σχετικά με το περιβάλλον, υπό τον έλεγχο φορέα ή προσώπου που εμπίπτει στα εδάφια α ή β,
  • Εξαιρούνται από την έννοια της δημόσιας αρχής τα όργανα που ασκούν δικαστική ή νομοθετική εξουσία.

10. «τρίτος»: οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι δημόσια αρχή.

  • Tο «γεωχωρικά» πρέπει να αντικατασταθεί με το «χωρικά» γιατί είναι απλούστερο και ταυτόσημο.

  • 30 Ιουνίου 2010, 15:22 | Κωνσταντίνος Χαμηλοθώρης

    Στο άρθρο 3 για λόγους συνέπειας στη χρήση των ορισμών κρίνεται σκόπιμη η αλλαγή σειράς των ορισμών. Προτείνεται επίσης όπου χρησιμοποιείται ο όρος «Γεωχωρικός» και τα παραγωγά του να αντικατασταθεί με τον ευρύτερο όρο «Χωρικός» και τα παράγωγα του.

    Για τη σειρά προτείνεται:
    Παρ. 1) Ορισμός «Χωρικών Πληροφοριών ή Δεδομένων»
    Παρ. 2) Ορισμός «Χωρικών αντικειμένων»
    Παρ. 3) Ορισμός «Συλλογής Χωρικών Πληροφοριών ή Χωροαντικειμένων»
    Παρ. 4) Ορισμός «Υπηρεσιών διαχείρισης χωρικών δεδομένων»
    Παρ. 5) Ορισμός «Μεταδεδομένων»
    Παρ. 6) Ορισμός «Εθνικής Υποδομής Χωρικών Πληροφοριών (ΕΥΧΩΠ)»
    Παρ. 7) Ορισμός «πύλης INSPIRE»
    Παρ. 8) Ορισμός «δημόσιας αρχής»
    Παρ. 9) Ορισμός «τρίτου»

    Προτείνω να απαλειφθεί από τους ορισμούς η «διαλειτουργικότητα» και να προτιμηθεί όπως εύστοχα επισημάνθηκε η υιοθέτηση των ορισμών διαλειτουργικότητας του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού Πλαισίου Διαλειτουργικότητας (EIF και GIF) με εξειδίκευση στις χωρικές και χρονο-χωρικές πληροφορίες. Αυτή η υποχρέωση μπορεί να τεθεί ως προσθήκη χωριστής παραγράφου είτε στο άρθρο 2 είτε στο άρθρο 4 του παρόντος νόμου.

    Προτείνω την αναδιατύπωση του ορισμού για τα γεωχωρικά δεδομένα και τη συλλογή γεωχωρικών δεδομένων ως εξής:
    «Χωρικά δεδομένα ή πληροφορίες» κάθε είδους δεδομένα τα οποία συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα και μονοσήμαντα με μια διακριτή θέση (location) ή διακριτή διαδρομή (path) ή διακριτή περιοχή (region)
    «Συλλογή Χωρικών Πληροφοριών» κάθε είδους συνδυασμός χωρικών πληροφοριών ή δεδομένων με σαφή και αναγνωρίσιμη δομή και συνεκτικό περιεχόμενο.

  • 30 Ιουνίου 2010, 11:49 | Μιχάλης Βαΐτης

    Η παράγραφος 1 του άρθρου 3 θα έπρεπε να ορίζει την έννοια «Υποδομή Γεωχωρικών Πληροφοριών» και όχι την ΕΥΓΕΠ που αποτελεί περίπτωση υποδομής.

    Στην παράγραφο 5 του άρθρου 3 η λέξη «παρουσίαση» να αντικατασταθεί από την «αναπαράσταση» (μετάφραση του representation)

    Στην παράγραφο 7 του άρθρου 3 η λέξη «επαναληπτική» να αντικατασταθεί από την «επανειλημμένη».

  • 30 Ιουνίου 2010, 02:25 | Νίκος Αλεξανδρής

    Χωρίς επιστημονικά τεκμηριωμένη ποσοτική/ποιοτική αξιολόγηση των γεω-δεδομένων σε ό,τι αφορά στην ακρίβεια τους, τα γεω-δεδομένα όχι απλά _δεν_ είναι χρήσιμα αλλά μπορεί να κάνουν ζημιά με ποικίλες αρνητικές συνέπειες (βλέπε για παράδειγμα ομιλία του Paul Rumsey (OpenGeo), «Why Your Data Sucks»[2]).

    Δυστυχώς, από τους ορισμούς και σε όλα τα άρθρα, πλην του Άρθρου 29 [1], λείπει η αναφορά _ακριβώς_ στην _ακρίβεια_ των δεδομένων. Η οποία ακρίβεια μπορεί να είναι πολλών μορφών (γεωγραφική, θεματική, κ.λπ.). Η (γενική και αόριστη) αναφορά στο άρθρο 29 ότι ο ΟΚΧΕ θα καθορίσει τις απαιτήσεις αυτές δεν είναι ικανοποιητική/αρκετή.

    Όπως είναι αυτονόητο για κάθε (επιστημονική και μη) εργασία που σέβεται τον εαυτό της να εξετάζει την ακρίβεια (=αξιοπιστία) των ευρημάτων/έργων της, έτσι και το νομοσχέδιο, που ασχολείται με το (πανάρχαιο) ερώτημα «που είμαι;», θα όφειλε να κάνει τουλάχιστον σαφή αναφορά στον ορισμό της ακρίβειας (της απάντησης «εδώ είμαι»).


    [1] Το άρθρο 29 κάνει λόγο για «το σύστημα αναφοράς καθώς και οι απαιτήσεις ακρίβειας της γεωπληροφορίας, καθορίζονται από τον ΟΚΧΕ.»

    [2] http://www.youtube.com/watch?v=IX8iQN04tOo&feature=player_embedded

  • 30 Ιουνίου 2010, 00:58 | Δημήτρης Τρικαλινός

    Ο ορισμός της διαλειτουργικότητας θα πρέπει να αντανακλά τις σύγχρονες εξελίξεις στο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό χώρο και να μην περιορίζεται σε απλή αντιγραφή του ορισμού από την ΟΔΗΓΙΑ 2007/2/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ (INSPIRE).
    Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας (EIF – European Interoperability Framework), όπως και με το αντίστοιχο Ελληνικό Πλαισίου Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που το εξειδικεύει για την Ελλάδα, ως διαλειτουργικότητα ορίζεται η ικανότητα των συστημάτων πληροφορικής και επικοινωνιών και των επιχειρησιακών διαδικασιών που υποστηρίζονται από αυτά να ανταλλάσσουν δεδομένα και να μοιράζονται πληροφορία και γνώση («Interoperability means the ability of information and communication technology (ICT) systems and of the business processes they support to exchange data and to enable the sharing of information and knowledge»).
    Στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στην εξέλιξη η αναθεώρηση του Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας (EIF v2.0) και έχει ολοκληρωθεί το στάδιο διαβούλευσης. Αναφορικά με τον ορισμό της διαλειτουργικότητας έχει επικρατήσει η γενικότερη θεώρηση της διαλειτουργικότητας ως ικανότητα των φορέων και υπηρεσιών να συνεργάζονται μεταξύ τους και να μην περιορίζεται στην ικανότητα των συστημάτων ICT να ανταλλάσουν πληροφορίες. Συγκεκριμένα, η διαλειτουργικότητα ορίζεται ως ικανότητα ανόμοιων και διαφορετικών οργανισμών και υπηρεσιών να αλληλεπιδρούν προς την κατεύθυνση της επίτευξης αμοιβαίως ωφέλιμων και συμφωνημένων κοινών στόχων, οι οποίοι αφορούν την ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσεων μεταξύ των εν λόγω οργανισμών και των επιχειρησιακών διαδικασιών που υποστηρίζονται από αυτά, μέσω της ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των αντίστοιχων συστημάτων τεχνολογίας πληροφορίας και επικοινωνιών (ΤΠΕ) (Interoperability is the ability of disparate and diverse organisations to interact towards mutually beneficial and agreed common goals, involving the sharing of information and knowledge between the organizations via the business processes they support, by means of the exchange of data between their respective information and communication technology (ICT) systems).
    Εκτιμώ ως σκόπιμο να ληφθεί υπόψη ο ορισμός της διαλειτουργικότητας που αναφέρεται στο αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας που βρίσκεται σε εξέλιξη όπως να ληφθούν υπόψη και άλλα σημεία που περιλαμβάνει και ενδέχεται να επηρεάσουν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου (βλ. παρατήρηση Κεφ.Β, Αρθ. 5, Παρ. 2)

  • Διόρθωση: η λέξη «συντεταγμένες» αναφέρεται μόνον μία φορά στο «Άρθρο 13 – Δεδομένα»

  • Οι ορισμοί «γεωχωρικά δεδομένα» και «μεταδεδομένα» του άρθρου 3 είναι επιστημονικά ασαφείς και αφήνουν περιθώρια παρερμηνιών και κακής μελλοντικής εφαρμογής του νόμου:

    – Ο ορισμός του όρου «γεωχωρικά δεδομένα» θα πρέπει να περιλαμβάνει τη φράση «γεωγραφικές συντεταγμένες», η οποία είναι η ειδοποιός διαφορά των γεωχωρικών δεδομένων από τα μεταδεδομένα. Σημειώνεται ότι η λέξη «συντεταγμένες» αναφέρεται μόνον μία φορά στο άρθρο 14, και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου από σημαντικούς χάρτες του ελληνικού κράτους, όπως λ.χ. τους χάρτες των δήμων του «Καποδίστρια» που παρουσιάζονταν στην ιστοσελίδα του ΥΠ.ΕΣ. ή τους ορθοφωτοχάρτες της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. που παρουσιάστηκαν πρόσφατα, απουσιάζουν παντελώς χωρικές εξαρτήσεις και συντεταγμένες.

    Προτείνεται επομένως αλλαγή των ορισμών, π.χ. ως εξής:

    «2. γεωχωρικά δεδομένα: δεδομένα γεωγραφικών συντεταγμένων που περιγράφουν συγκεκριμένη τοποθεσία ή γεωγραφική περιοχή»

    «6. μεταδεδομένα: πληροφορίες οι οποίες περιγράφουν και συμπληρώνουν γεωχωρικά δεδομένα ή σύνολα γεωχωρικών δεδομένων και καθιστούν δυνατή την εξεύρεση, την καταγραφή και τη χρήση τους με κριτήρια άλλα από τις γεωγραφικές τους συντεταγμένες».

    Δεν είναι επίσης κατανοητό γιατί ο όρος «μεταδεδομένα» περιγράφει και «υπηρεσίες γεωχωρικών μεταδεδομένων». Οι υπηρεσίες αυτές δεν είναι μεταδεδομένα οι ίδιες αλλά μπορεί να παράγουν μεταδεδομένα.

  • 29 Ιουνίου 2010, 08:28 | Νίκος Αλεξανδρής

    Σχόλια σχετικά με τον ορισμό


    7. «διαλειτουργικότητα»: η δυνατότητα συνδυασμού συνόλων γεωχωρικών δεδομένων και η δυνατότητα διάδρασης υπηρεσιών, χωρίς επαναληπτική χειροκίνητη παρέμβαση, ώστε να επιτυγχάνεται συνεκτικό αποτέλεσμα και να επαυξάνεται η προστιθέμενη αξία των συνόλων δεδομένων και των υπηρεσιών

    (1) Ο συνδυασμός μεταξύ «δεδομένων»(=πληροφοριών) ή «συνόλων δεδομένων» ούτε λίγο ούτε πολύ αποτελεί την (αυτονόητη) (πεμπτ)ουσία ενός οποιουδήποτε συστήματος πληροφοριών. Επιπλέον, η διάδραση (στην οποία ως ισοδύναμα λήμματα ταιριάζουν περισσότερο η συνεργασία, η επικοινωνία και όχι ο συνδυασμός) έχει νόημα όταν αναφέρεται σε data models ή semantics και όχι στον συνδυασμό μεταξύ των αυτών δεδομένων. Ως εκ τούτου είναι μάλλον περιττή και άστοχη (αν όχι λάθος) η αναφορά σε «συνδυασμό δεδομένων».

    (2) Το ότι ο ορισμός ξεκινά με «τη δυνατότητα συνδυασμού συνόλων γεωχωρικών δεδομένων» φαίνεται να δίνει λιγότερο έμφαση στη διάδραση μεταξύ των σχετικών εφαρμογών και υπηρεσιών και περισσότερη έμφαση στο συνδυασμό των δεδομένων. Ακριβώς αυτό είναι που (στην πράξη) ενδιαφέρει τους προγραμματιστές και τους τελικούς χρήστες/αναλυτές (γεω-)χωρικών δεδομένων: η χωρίς προβλήματα «συνεργασία» μεταξύ εφαρμογών και υπηρεσιών.

    (3) Από τα προηγούμενα σχόλια είναι κατανοητό ότι λείπει η άμεση αναφορά σε κάτι (πολύ) σημαντικό: στη διάδραση μεταξύ _εφαρμογών_ διαχείρισης/ανάλυσης (γεω-)χωρικών δεδομένων. Το λήμμα «υπηρεσίες» παραπέμπει συνήθως (μόνο) σε διαδικτυακές εφαρμογές.

    Ίσως είναι πιο σωστό να υιοθετηθεί η «χρήση» του όρου όπως και στην Αγγλική, δηλαδή η «επικοινωνία» μεταξύ εφαρμογών (communication between applications), και μεταξύ των «μοντέλων δεδομένων» (από τον αγγλικό όρο data models) που αναφέρονται στην δομή των δεδομένων.

  • 29 Ιουνίου 2010, 07:41 | Νίκος Αλεξανδρής

    Σχόλια σχετικά με τον ορισμό

    –%%–

    (1) Ο συνδυασμός μεταξύ «δεδομένων»(=πληροφοριών) ή «συνόλων δεδομένων» ούτε λίγο ούτε πολύ αποτελεί την (αυτονόητη) (πεμπτ)ουσία ενός οποιουδήποτε συστήματος πληροφοριών. Επιπλέον, η διάδραση (στην οποία ως ισοδύναμα λήμματα ταιριάζουν περισσότερο η συνεργασία, η επικοινωνία και όχι ο συνδυασμός) έχει νόημα όταν αναφέρεται σε data models ή semantics και όχι στον συνδυασμό μεταξύ των αυτών δεδομένων. Ως εκ τούτου είναι μάλλον περιττή και άστοχη (αν όχι λάθος) η αναφορά σε «συνδυασμό δεδομένων».

    (2) Το ότι ο ορισμός ξεκινά με «τη δυνατότητα συνδυασμού συνόλων γεωχωρικών δεδομένων» φαίνεται να δίνει λιγότερο έμφαση στη διάδραση μεταξύ των σχετικών εφαρμογών και υπηρεσίων και περισσότερη έμφαση στο συνδυασμό των δεδομένων. Ακριβώς αυτό είναι που (στην πράξη) ενδιαφέρει τους προγραμματιστές και τους τελικούς χρήστες/αναλυτές (γεω-)χωρικών δεδομένων: η χωρίς προβλήματα «συνεργασία» μεταξύ εφαρμογών και υπηρεσίων.

    (3) Από τα προηγούμενα σχόλια είναι κατανοητό ότι λείπει η άμεση αναφορά σε κάτι (πολύ) σημαντικό: στη διάδραση μεταξύ _εφαρμογών_ διαχείρισης/ανάλυσης (γεω-)χωρικών δεδομένων. Το λήμμα «υπηρεσίες» παραπέμπει συνήθως (μόνο) σε διαδικτυακές εφαρμογές.

    Ίσως είναι πιο σωστό να υιοθετηθεί η «χρήση» του όρου όπως και στην Αγγλική, δηλαδή η «επικοινωνία» μεταξύ εφαρμογών (communication between applications), και μεταξύ των «μοντέλων δεδομένων» (από τον αγγλικό όρο data models) που αναφέρονται στην δομή των δεδομένων.

  • 28 Ιουνίου 2010, 15:57 | Γιώργος. Καλαντζόπουλος

    Η έννοια του χρόνου είναι καθοριστικό στοιχείο για μια σειρά χωρικών δεδομένων όπως για παράδειμα των δεδομένων που αφορούν την διοικητική διαίρεση της χώρας. Η διαχείρηση ενός μεγάλου συνόλου περιγραφικής πληροφορίας δύναται να διαχειριστεί από Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφορίων μέσω της απόδοσης χωρικής ταυτότητας που αντιστοιχεί σε μια διοικητική περιοχή. Επομένωνς έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε τα όρια αυτής της περιοχής την συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην οποία αναφερόμαστε.

  • 28 Ιουνίου 2010, 14:09 | Γιώργος. Καλαντζόπουλος

    1. Για τα «χωρικά αντικείμενα» και την «χωρική ταυτότητα»

    Ο ορισμός της έννοιας «χωρικό αντικείμενο» στο ως «αφηρημένη παρουσίαση πραγματικού φαινομένου ή αντικειμένου που σχετίζεται με συγκεκριμένη τοποθεσία ή γεωγραφική τοποθεσία» είναι ελλιπής και δημιουργεί συγχύσεις διότι αγνοεί μια κατηγορία χωρικών αντικειμένων που έχουν θεσμική υπόσταση. Αυτά τα χωροαντικείμενα δεν είναι «πραγματικά» αντικείμενα αφού δεν έχουν υλική υπόσταση, ούτε βεβαίως μπορούν να «αναγνωριστούν» ή να «καταγραφούν» από έρευνα στο φυσικό περιβάλλον. Μια «οικοδομική γραμμή», μια «ζώνη προστασίας» ή μια «ζώνη ειδικών χρήσεων» είναι αντικείμενα ιδεατά τα οποία οριοθετούν θεσμικές ρυθμίσεις στον πραγματικό χώρο.

    Η έννοια των «χωρικών αντικειμένων» ίσως είναι καλύτερα να προσδιοριστεί μέσω της έννοιας της «χωρικής ταυτότητας». Και να θεωρούνται ως «χωρικά αντικείμενα» τα θεσμικά ή φυσικά αντικείμενα στα οποία μπορεί να τους αποδοθεί «χωρική ταυτότητα».

    Η χωρική ταυτότητα επίσης θα πρέπει να ορισθεί με πιο ακριβή τρόπο απ’ όπως ορίζεται άρθρο «με συγκεκριμένη τοποθεσία ή γεωγραφική τοποθεσία». Μπορεί να γίνει χρήση των γεωμετρικών αντικειμένων στα οποία προσδιορίζουν την έννοια της «τοποθεσίας», δηλαδή του σημείου, της γραμμής και της κλειστής επιφάνειας. Η «χωρική ταυτότητα» είναι ο προσδιορισμός στον φυσικό χώρο της θέσης του μέσω παρομοίων γεωμετρικών αντικειμένων.

    2.Για την διάκριση μεταξύ «θεσμικών» και «φυσικών»
    χωροαντικειμένων.

    Η διάκριση αυτή είναι βασική διότι αφορά:
    – α). Σε διακριτές διαδικασίες παραγωγής: Τα θεσμικά χωρο-αντικείμενα είναι προϊόντα σχεδιασμού και παράγονται μέσω διαδικασιών που προβλέπονται από συγκεκριμένες διατάξεις του νόμου. Η παραγωγή αυτών των αντικειμένων απεικονίζεται συνήθως σε θεματικούς χάρτες με τα αντίστοιχα υπομνήματα, οι οποίοι συνοδεύουν το Π.Δ. την υπουργική απόφαση, ή την ανάλογη διοικητική πράξη που προσδιορίζει το περιεχόμενο της θεσμικής ρύθμισης. Η διαδικασία μεταφοράς από το χαρτί στο έδαφος ονομάζεται συνήθως «εφαρμογή σχεδίου» και είναι απαραίτητη για την χρήση αυτών των αντικειμένων. Η χρήση ψηφιακών υποβάθρων (vector) και νέων τεχνολογιών ( GPS, κλπ) τροποποίησε σε μεγάλο βαθμό και την διαδικασία προσδιορισμού αυτών των θεσμικών αντικειμένων επί του εδάφους.

    Σήμερα οι υπηρεσίες που παράγουν θεσμικά χωροαντικείμενα θα πρέπει να είναι υποχρεωμένες να έχουν αποδώσει την ακριβή χωρική τους ταυτότητα κατά την θέσμισή τους και να μην αφίεται αυτό να γίνει σε επόμενο στάδιο από υπηρεσίες που έχουν αρμοδιότητα για την εφαρμογή του νόμου. Αυτό το ζήτημα είναι κρίσιμο για την διαφάνεια και την χρηστή διοίκηση. Δυστυχώς ακόμα σε πολλές περιπτώσεις δημοσιεύεται ένα προεδρικό διάταγμα που εντάσσει μια περιοχή στο σχέδιο ή ορίζει μια ζώνη προστασίας και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες μετά την δημοσίευση δεν γνωρίζουν αν μπορούν αν μπορούν να οικοδομήσουν ή αν περιλαμβάνονται εντός ή εκτός της ζώνης.

    Ήδη προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και μερικά χρόνια έχουν αρχίσει να γίνονται μερικά βήματα. Σε αρκετές περιπτώσεις μαζί με την δημοσίευση των χαρτών δημοσιεύονται και πίνακες με συντεταγμένες των κορυφών των ζωνών ή των Οικοδομικών τετραγώνων που εντάσσονται σε περιοχές εντός σχεδίου πόλης με Π.Δ.

    Η παραγωγή χωροαντικειμένων που αφορούν σε φυσικά αντικείμενα ή φαινόμενα στηρίζεται συνήθως σε χωρικές μετρήσεις και αποδόσεις πληροφορίας που έχει συγκεντρωθεί από τον φυσικό χώρο.

    – β). Στη διάθεση της «θεσμικής πληροφορίας», η οποία είναι υποχρεωτική προς τους πολίτες. Ως γνωστόν σήμερα ο νόμος προβλέπει τους τρόπους και τους μηχανισμούς για την διάθεσή της, όπως επίσης και για την πιστοποίηση της εγκυρότητά της μέσω της διαδικασίας χορήγησης «ακριβούς αντίγραφου» από εξουσιοδοτημένες για αυτό το λόγο δημόσιες υπηρεσίες. Επομένως το βασικό ζήτημα είναι πως αυτές οι διαδικασίες θα ενσωματωθούν στην «ηλεκτρονική διακυβέρνηση». Γι αυτό το λόγο το «κεφάλαιο Ε» του σχεδίου νόμου που αφορά την διάθεση γεωχωρικής πληροφορίας και υπηρεσιών θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί με βάση αυτή την διάκριση.

  • 26 Ιουνίου 2010, 10:27 | Σαλαχώρης Μιχάλης

    Στον ορισμό του «γεωχωρικού δεδομένου», παρ. 2, δεν έχει υπεισέλθει καθόλου η έννοια του χρόνου. Είναι σημαντικό να ενσωματωθεί η έννοια του χρόνου στον ορισμό του γεωχωρικού δεδομένου προκειμένου να είναι πλήρως κατανοητό πότε ο χρόνος καθορίζει ιδιότητα γεωχωρικού δεδομένου και πότε νέο γεωχωρικό δεδομένο