Άρθρο 13 Ορισμοί

Για το σκοπό της αδειοδότησης των μεταποιητικών και των συναφών προς αυτές δραστηριοτήτων, εφαρμόζονται οι παρακάτω ορισμοί:
1. Βιομηχανία – Βιοτεχνία είναι η τεχνοοικονομική μονάδα που με μηχανικά, χημικά ή άλλα μέσα διαφοροποιεί τη μορφή ή την ιδιότητα πρώτων υλών ή προϊόντων, προκειμένου αυτά να καταστούν κατάλληλα για τη χρήση για την οποία προορίζονται.
2. Επαγγελματικό εργαστήριο είναι η τεχνοοικονομική μονάδα του προηγούμενου εδαφίου, η οποία πληροί όλες τις παρακάτω προϋποθέσεις:
I. Διαθέτει μηχανολογικές εγκαταστάσεις, των οποίων η εγκατεστημένη κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα είκοσι δύο (22) KW ή η θερμική τα πενήντα (50) KW. Στα όρια αυτά δεν περιλαμβάνεται η ισχύς η οποία δεν σχετίζεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία, καθώς και η ισχύς μηχανολογικής εγκατάστασης προορισμένης αποκλειστικά να προστατεύει το περιβάλλον από την ασκούμενη δραστηριότητα.
II. Ανήκει στη χαμηλή όχληση σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση για την αντιστοίχηση των κατηγοριών των βιομηχανικών και βιοτεχνικών δραστηριοτήτων με τους βαθμούς όχλησης που αναφέρονται στα πολεοδομικά διατάγματα ως αυτή ισχύει κάθε φορά.
III. Δεν αφορά επεξεργασία εύφλεκτων, εκρηκτικών, διαβρωτικών, οξειδωτικών, τοξικών ή άλλων επικίνδυνων ουσιών, σύμφωνα με την Οδηγία 67/548/ΕΟΚ, όπως ισχύει ή αερίων υπό πίεση, ανεξαρτήτως της επεξεργαζόμενης ποσότητας.
3. Μηχανολογικές εγκαταστάσεις είναι οι μηχανές και οι εξοπλισμοί υπό πίεση, όπως αυτά ορίζονται στο ΠΔ 57/2010 (ΦΕΚ 97 Α΄) και στην ΚΥΑ 16289/330/19.5.1999 (ΦΕΚ 987 Β΄) αντίστοιχα, που συνδέονται με τη λειτουργία των μεταποιητικών δραστηριοτήτων, καθώς και πάσης φύσεως ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών, όπως αυτές εξειδικεύονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Κριτήρια για την ένταξη ή μη μιας μηχανολογικής εγκατάστασης παροχής υπηρεσιών στις διατάξεις του παρόντος είναι ο βαθμός επικινδυνότητας της εγκατάστασης για τους εργαζόμενους και τους περιοίκους, καθώς και η βαρύτητα των επιπτώσεων από τη λειτουργία της εγκατάστασης στο περιβάλλον.
4. Αποθήκες είναι αποθηκευτικοί χώροι, στεγασμένοι ή μη, που βρίσκονται εκτός εργοστασιακών χώρων και διαθέτουν μόνιμα εγκατεστημένο μηχανολογικό εξοπλισμό για τη λειτουργία τους, καθώς και οι εγκαταστάσεις που αφορούν μια από τις πιο κάτω χρήσεις :
αα) Αποθήκευση και συσκευασία ή ανασυσκευασία υλικών με χρήση κατάλληλου μηχανολογικού εξοπλισμού, χωρίς παραγωγή νέου προϊόντος
ββ) Αποθήκευση εύφλεκτων, διαβρωτικών, οξειδωτικών ή τοξικών ουσιών.
γγ) Κατάψυξη ή συντήρηση ευπαθών προϊόντων.
δδ) Αποθήκευση υγρών ή αερίων καυσίμων και βιομηχανικών ή ιατρικών αερίων.
εε) Αποθήκευση, διαλογή και μηχανική επεξεργασία για ανακύκλωση άχρηστων υλικών σε υπαίθριους ή στεγασμένους χώρους.
5. Κτιριακές Εγκαταστάσεις:
αα) Κάθε δομική κατασκευή που προορίζεται για την εξυπηρέτηση των πάσης φύσεως αναγκών των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων υπό στοιχεία 1, 2, 3 και 4.
ββ) Βιομηχανικό – Βιοτεχνικό Κτίριο: Κάθε κτίριο για το οποίο έχει εκδοθεί άδεια οικοδομής για βιομηχανική βιοτεχνική χρήση.
γγ) Ανεξάρτητο κτίριο: Το περιμετρικά ελεύθερο κτίσμα που χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο ως επαγγελματικός χώρος.
6. Φορέας: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου έχουν εκδοθεί οι άδειες, ή υποβάλλονται οι Υπεύθυνες Δηλώσεις σύμφωνα με τον παρόντα νόμο και το οποίο είναι υπόχρεο και υπεύθυνο για την τήρηση των διατάξεων του παρόντος.
7. Εγκατάσταση (Ίδρυση) είναι η τοποθέτηση για πρώτη φορά του μηχανολογικού εξοπλισμού σε συγκεκριμένη θέση για άσκηση συγκεκριμένης δραστηριότητας.
8. Λειτουργία είναι η ενεργοποίηση του εγκατασταθέντος μηχανολογικού εξοπλισμού.
9. Άδεια εγκατάστασης – Άδεια λειτουργίας είναι η έγκριση της Αδειοδοτούσας Αρχής, με την οποία επιτρέπεται αντίστοιχα αφενός η εγκατάσταση, ο περαιτέρω εκσυγχρονισμός ή επέκταση και αφετέρου η λειτουργία μιας δραστηριότητας, που εμπίπτει στις διατάξεις του παρόντος νόμου. Σκοπός της άδειας εγκατάστασης και της άδειας λειτουργίας είναι η λεπτομερής εξέταση των συνθηκών εγκατάστασης και λειτουργίας της δραστηριότητας και η κατάρτιση αντίστοιχων τεχνικών όρων, οι οποίοι πρέπει να τηρούνται, για την προστασία των εργαζομένων, των περιοίκων, του κοινού και του περιβάλλοντος, από κάθε κίνδυνο βλάβης της υγείας ή ενόχλησης ή ρύπανσης, που μπορεί να προκληθεί από τη λειτουργία της εν λόγω εγκατάστασης ή από τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων που ενδεχομένως παράγονται σε αυτήν.
10. Επέκταση δραστηριότητας που εμπίπτει στις διατάξεις του παρόντος νόμου νοείται κάθε επαύξηση, μετά την αρχική εγκατάσταση και λειτουργία της δραστηριότητας, της εγκατεστημένης ισχύος του μηχανολογικού εξοπλισμού ή προσθήκη κτιριακών εγκαταστάσεων ή αλλαγή ή συμπλήρωση της δραστηριότητας, που πραγματοποιείται μέσα στο γήπεδο όπου λειτουργεί η εγκατάσταση ή σε όμορό του. Όταν πρόκειται για αποθήκες του άρθρου 13 περ. 4, επέκταση θεωρείται η αύξηση της αποθηκευτικής τους ικανότητας με οποιονδήποτε τρόπο.
11. Εκσυγχρονισμός δραστηριότητας του παρόντος νόμου νοείται η αντικατάσταση ή συμπλήρωση του μηχανολογικού εξοπλισμού, των κτιριακών εγκαταστάσεων και η αλλαγή ή συμπλήρωση της δραστηριότητας.
12. Δραστηριότητες υψηλής, μέσης ή χαμηλής όχλησης: Οι δραστηριότητες που αναφέρονται στα άρθρα 3 και 4 του Ν.1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α’), όπως ισχύει και στις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση αυτού.
13. Υψηλό μηχάνημα: Το μηχάνημα, το οποίο, λόγω του εκ κατασκευής ύψους του, απαιτεί ύψος κτιριακών εγκαταστάσεων ανώτερο από αυτό που επιτρέπεται από τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις.
14. Υψηλή εγκατάσταση: Το σύνολο των μηχανημάτων, συσκευών, οργάνων ή και των λοιπών μηχανολογικών στοιχείων που μπορούν, από τεχνολογική άποψη, να εγκατασταθούν και να λειτουργήσουν μόνο κατακορύφως, με αποτέλεσμα το συνολικό ύψος να υπερβαίνει το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος των κτιριακών εγκαταστάσεων, όπως αυτό προβλέπεται από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις.
15. Αδειοδοτούσα Αρχή: Η αρμόδια υπηρεσία του Υποτομέα Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας της Περιφέρειας, η Διεύθυνση Ανάπτυξης και Συντονισμού του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, τα κατά τόπον αρμόδια για τις δραστηριότητες του δεύτερου μέρους του παρόντος νόμου Επιμελητήρια και οι ενώσεις τους, καθώς και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 15:19 | ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ/ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Δ/ΝΣΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ (Σ/Ν)
    «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις »
    ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

    Άρθρο 13
    Στις 20-12-2010 οι νυν Διευθύνσεις Ανάπτυξης όλων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων (Ν.Α.) της Χώρας [από 1-1-2011 ανήκουν στις οικείες αιρετές Περιφέρειες Τομέας Γ. Φυσικών Πόρων-Ενέργειας-Βιομηχανίας δ.Υποτομέας Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας βάσει του άρθρου 186 «Αρμοδιότητες Περιφερειών» του Ν. 3852/2010(ΦΕΚ87Α) «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και θα λειτουργούν υποχρεωτικά ως Υπηρεσίες μιας στάσης κατά τις ίδιες διατάξεις] έλαβαν γνώση μέσω e-mail από το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
    (α) Προσχέδιο Νόμου απλούστευσης αδειοδότησης τεχνικών επαγγελμάτων και
    (β) Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου για αδειοδότηση επιχειρήσεων, επιχειρηματικά πάρκα κ.α. με την επισήμανση ότι η διαβούλευση για σχόλια είναι μέχρι 23-12-2010  για σύνολο 72 άρθρων  διαφορετικών αντικειμένων.
    Επειδή είναι ανθρωπίνως αδύνατον εντός 2½ ημερών να σχολιάσουμε κατά άρθρο το Σχέδιο Νόμου παραθέτουμε γενικά μερικές απόψεις και προτάσεις μας οι οποίες απορρέουν από την πολυετή εμπειρία εφαρμογής όλων των υπό τροποποίηση – Νόμων ως η καθ’ ύλη μόνη Αδειοδοτούσα Αρχή εφαρμογής των ήτοι :
    A. Αναφορικά με την «απλοποίηση αδειοδότησης» του Ν.3325/05 (ΦΕΚ 68Α)
     Ποιά απλοποίηση ; Αυτή που επαγγέλεται το Σ/Ν που για την εφαρμογή του απαιτούνται πλέον των 63  Π.Δ/των, Κ.Υ.Α. και Υ.Α., το οποίο παραπέμπει σε δεκάδες διατάξεις συναρμοδίων και μη Υπουργείων, σε Οδηγίες και Κανονισμούς της Ε.Ε. που εκ του περισσού αναφέρονται παραπλανητικά, αφού είναι υποχρεωτική η εφαρμογή των από όλους καθόσον έχουν ενσωματωθεί στο Εθνικό Δίκαιο.
     Ποιά απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης όταν υπάρχουν πολλές αδειοδοτούσες αρχές με τις ίδιες αρμοδιότητες των Περιφερειακών Υπηρεσιών με διαφορετικούς κανόνες αντιμετώπισής τους στο χρόνο ικανοποίησης των αιτημάτων, στις κυρώσεις κλπ.
     Απλοποίηση και καινοτομία στο Σ/Ν δεν μπορεί να θεωρείται η επαναφορά των διατάξεων του ΑΝ207/67 και αυτών που καταργήθηκαν με το άρθρο 19 του Ν. 2516/97 για την αδειοδότηση με Υ.Δ/σεις ή την υποβολή Υ.Δ/σεων του επενδυτή για να εγκαταστήσει ή λειτουργήσει τις εγκαταστάσεις του για την παραγωγή προϊόντων χωρίς έλεγχο Δηλ. επαναφέρονται διαδικασίες και πρακτικές που είχαν ως αποτέλεσμα την άναρχη ανάπτυξη των μεταποιητικών επιχειρήσεων, το 70÷75% εξ αυτών να λειτουργούν χωρίς άδεια και κανόνες με τελικό αποδέκτη την επιβάρυνση του περιβάλλοντος από κάθε είδους απόβλητα (υγρά-στερεά-αέρια).Ποιός φταίει για όλα αυτά  Οι εκάστοτε νομοθετούντες ΟΧΙ οι υπάλληλοι που εφαρμόζουν την Νομοθεσία είτε είναι σωστή είτε είναι λάθος, η πολυνομοθεσία, η πολυαδειοδότηση, η επικάλυψη αρμοδιοτήτων συναρμοδίων Υπηρεσιών και Υπουργείων, η μη μηχανογράφηση των Δημοσίων Αρχών και των επιχειρήσεων – επενδυτών και γενικά το μη σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον αδειοδότησης αφού κάθε φορά που αλλάζει Κυβέρνηση, Υπουργός, Γ.Γ. κλπ. καταργούνται όλα μηδενίζονται και ξεκινάμε από το μηδέν.
    Δεν υπάρχει συνέχεια ούτε σταθερότητα. Λειτουργούμε με την ρήση «ότι δηλώσεις είσαι».
    Η απλοποίηση δεν επέρχεται με Υ. Δ/σεις ή με τις διατάξεις του Σ/Ν οι οποίες σαφώς φωτογραφίζουν συγκεκριμένα συμφέροντα συγκεκριμένων φορέων, σωματείων και ιδιωτών. Εκτός των άλλων το Σ/Ν είναι ένα μίγμα καταργημένων διατάξεων, παρερμηνευμένων ορισμών και διαδικασιών Οδηγιών και Νόμων του Κράτους. Διατηρεί ορθώς τις ειδικές διατάξεις του Ν. 3325/05(ΦΕΚ 68Α) για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη Αττικής χωρίς να ορίζει και να διορθώνει τις παραπομπές των άρθρων στις γενικές και ειδικές Διατάξεις του Σ/Ν και τον τρόπο εφαρμογής τους στην Περιφέρεια Αττικής όπου δραστηριοποιείται το 60÷70 των επιχειρήσεων του Κράτους εκ των οποίων οι περισσότερες είναι Μ.Μ.Ε.
    Επί πλέον κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε το αυτονόητο ότι ελεγκτές, ελεγχόμενοι, δεν μπορούν να ταυτίζονται.
    Το άρθρο 28 του Σ/Ν στο σύνολό του είναι ευθέως αντίθετο με τα άρθρα 241, 159 και 160§2 και §3γ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».
    Οι διατάξεις του άρθρου αυτού αφαιρούν τα δικαιώματα των αιρετών Περιφερειαρχών για παραχώρηση αρμοδιοτήτων στους Αντιπεριφερειάρχες κατά την κρίση τους, να ορίζουν τα μικτά κλιμάκια ελέγχων επιχειρήσεων κλπ. Αφαιρεί πόρους από τις αιρετές Περιφέρειες υπό μορφή παραβόλων ως αυτοτελείς πόρους και παραχωρεί σε ιδιώτες επί πληρωμή τους ελέγχους χωρίς να καθορίζει την ακριβή αμοιβή των.
    Το Σ/Ν διαστρεβλώνει όσα ορίζει ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» τόσο στις αρμοδιότητες και τη λειτουργία των Περιφερειακών Υπηρεσιών (Αδειοδοτούσες Αρχές) όσο και αυτών των εκλεγμένων.
    Επίσης οι ορισμοί του άρθρου 1, του άρθρου 13 και ιδιαίτερα αυτός της §3 αυτού και η κατηγοριοποίηση των δραστηριοτήτων του άρθρου 15 του Σ/Ν είναι επιεικώς αδόκιμοι τεχνικά.
    Επισημαίνεται ότι μεταξύ των αστοχιών του άρθρου 19 του Σ/Ν υπάρχει η διάταξη της §5βα η οποία κρίθηκε αντισυνταγματική από το ΣτΕ το 2010.
    Δεν λύνει υπαρκτά προβλήματα αδειοδότησης. Αντίθετα τα αυξάνει και δημιουργεί προβλήματα στην πιθανή εφαρμογή του λόγω ασάφειας και γενικοτήτων.
    Δεν καταργεί ρητά στις καταργούμενες διατάξεις όλα τα διατάγματα ΚΥΑ, ΥΑ άλλων Υπηρεσιών ώστε να καταστεί σαφές ότι κάθε επιχείρηση για να λειτουργήσει απαιτείται μια και μόνη άδεια από την αδειοδοτούσα Αρχή η οποία πρέπει να είναι μία και μόνη αυτή της αιρετής Περιφέρειας κατά «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».
    Δεν αναφέρει ούτε λύνει υπαρκτά προβλήματα όχι αδειοδότησης αλλά διακοπής λειτουργίας εκατοντάδων επιχειρήσεων στις παρακάτω Περιοχές αρμοδιότητας της Δ/νσης Ανάπτυξης Κεντρικού Τομέα της Νομαρχίας Αθηνών γιατί βάσει των ειδικών Διαταγμάτων που τις διέπουν πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα ή να διακοπεί η λειτουργία τους διά της σφράγισης του μηχανολογικού τους εξοπλισμού, καθόσον έχουν λήξει όλες οι παρατάσεις που έχουν δοθεί στις 31-12-2009 και δεν είναι συμβατή η λειτουργία τους με τις χρήσεις γης της περιοχής.
    Τα Πολεοδομικά Δ/τα
     Ελαιώνα
     Α’ και Β΄ Ζώνη Κηφισού (Κόκκινος Μύλος Ν. Φιλαδέλφεια)
     Περιοχή Μεταξουργείου
     Περιοχή Ψυρρή – Κέντρου Ομονοίας
     Περιοχή Αρχαιολογικού Άλσους Ακ. Πλάτωνος
     Περιοχή Εμπορικού Τριγώνου Αθηνών
     Περιοχή Μετς
     Παραδοσιακός Προσφυγικός Οικισμός Ν. Φιλαδέλφειας
     Καθορισμός ζωνών ρυθμίσεως και προστασίας της περιοχής όρους Υμηττού
     Περιοχή Ακροπόλεως κ.α.
    Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν και στην υπόλοιπη Περιφέρεια Αττικής αλλά και σε όλη τη Χώρα.
    Δεν αναφέρει ούτε λύνει τα προβλήματα των επιχειρήσεων που ήδη λειτουργούν σε χώρους μη κύριας χρήσης ή/και που δεν διαθέτουν την απαιτούμενη επιφάνεια χώρων (m²) κυρίως για μονάδες υγειονομικού ενδιαφέροντος.
    Δεν αναφέρει, ούτε λύνει τα θέματα αδειοδότησης ή μετεγκατάστασης για βυρσοδεψεία-χυτήρια- επιμεταλλωτήρια -ασφαλτικά προϊόντα τα οποία στο σύνολό τους (πλην μεμονωμένων περιπτώσεων) λειτουργούν χωρίς άδεια και προδιαγραφές βάσει μιας εγκυκλίου του 1979 του ΥΒΕΤ και ενός εγγράφου του 1984 του ΥΠ.ΕΘΝ.ΟΙΚ. εν όψει μετεγκατάστασής τους από το 1979 σε οργανωμένες Β.Ε.Π.Ε.

    Ενδεικτικά προτείνουμε τα παρακάτω:

     Να προσαρμοστεί στις διοικητικές διαδικασίες και τις αρμοδιότητες με όσα ορίζει ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» για τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Αδειοδότησης (ως Υπηρεσίες μίας στάσης).
     Να καταργηθούν όλα τα έντυπα και οι Υ.Δ. που προβλέπονται με το Ν.3325/05 (ΦΕΚ 68 Α) και να αντικατασταθούν με μία και μόνη τυποποιημένη αίτηση πολλαπλών επιλογών σε αντικατάσταση του συνόλου 7 των απαιτούμενων σήμερα.
     Να καταργηθούν όλες οι εγκύκλιου και έγγραφα γιατί τροποποιούν το Ν.3325/05.
     Να καταργηθεί η πολλαπλή αδειοδότηση των επιχειρήσεων του Ν.3325/05 από συναρμόδιες Υπηρεσίες (π.χ. Δ/νσεις Αγροτικής Ανάπτυξης, Κτηνιατρικής, Τελωνεία, ΕΟΦ, ΕΦΕΤ, Γ.Χ.Κ.,Υγείας κλπ) και να αναφερθεί ρητά ότι απαιτείται μία και μόνη άδεια από την μόνη αδειοδοτούσα Αρχή του δ.Υποτομέα Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας της οικείας αιρετής Περιφέρειας κατά τις διατάξεις του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» ως και όλα τα δικαιολογητικά που απαιτούνται από διατάξεις, έγγραφα και εγκυκλίους των συναρμοδίων Υπηρεσιών και να αντικατασταθούν με σύμφωνη γνώμη, ως εσωτερική διαδικασία της προαναφερομένης Αδειοδοτούσας Αρχής μ’ αυτές.
     Η εν λόγω αδειοδοτούσα Αρχή ως Υπηρεσία μιας στάσης εγκρίνει σύμφωνα με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» Περιβαλλοντικούς όρους για μονάδες χαμηλής όχλησης Β4 Κατηγορίας να επεκταθεί και για τη μέση όχληση. Για δε τις μονάδες μέχρι 22KW κινητήρια ισχύ ή/και 50KW θερμική στις περιπτώσεις μη αναγκαιότητάς τους σε σχέση με την παραγωγική διαδικασία να αναγράφονται κατά περίπτωση όροι στο στέλεχος της άδειας.
    • Να καταργηθούν όλα τα δικαιολογητικά κατά την έκδοση ανανέωσης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων σε υφιστάμενα κτήρια ως και οι διαβιβάσεις τους σε συμβούλια, επιτροπές και Υπηρεσίες (π.χ. Αρχαιολογία, Περιφερειακά Συμβούλια κ.λ.π.) πλήν των περιπτώσεων που χρήζουν επανεξέταση εξ’ αρχής (π.χ. κατεδάφιση, σε νέα υπό ανέγερση κτήρια κ.λ.π.) για τις οποίες να απαιτούνται τα άκρως απαραίτητα τα οποία να οριστούν ρητά.
    • Να καταργηθεί η «ενιαία άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας» για ήδη λειτουργούσες μονάδες γιατί εφόσον διαπιστώνεται πλήρης παραγωγική διαδικασία (παραγωγή προϊόντων) δεν έχει νόημα η άδεια εγκατάστασης.
    • Να καταργηθεί να περιλαμβάνονται τα πλυντήρια – σιδερωτήρια – ταπητοκαθαριστήρια κ.λ.π. ως μονάδες υγειονομικού ενδιαφέροντος και να καταργηθούν ταυτόχρονα όλες οι διατάξεις, εγκύκλιοι και έγγραφα που το προβλέπουν. Κατά τον τρόπο αυτό καταργούνται πλήθος χρονοβόρων διαδικασιών, δικαιολογητικά που στην πραγματικότητα δεν απαιτούνται κ.λ.π.
    • Να καταργηθεί το «απαλλακτικό» ως έννοια και ως πράξη. Είναι αδιανόητο να ζητείται «απαλλακτικό» με δικαιολογητικά!!! Ή χορηγείται άδεια ή δεν χορηγείται. Αν δεν χορηγείται δεν απαιτούνται δικαιολογητικά.
    • Να ρυθμιστούν τα θέματα των μονάδων που είναι σε Περιοχές που διέπονται από ειδικά Πολεοδομικά Διατάγματα ως και αυτές που αντιμετωπίζουν προβλήματα χώρου (κύρια ή μη χρήση και τα m2 αυτών), τα βυρσοδεψία, χυτήρια, επιμεταλλωτήρια, ασφαλτικά προϊόντα.
    • Να κατονομαστούν ρητά οι δραστηριότητες βάσει κριτηρίων (π.χ. πρώτες ύλες, παραγωγική διαδικασία κ.λ.π.) για τις οποίες απαιτείται άδεια βιομηχανικών αποβλήτων και ποια Αρχή τη χορηγεί.
    • Να καταργηθούν το σύνολο των δημοσιεύσεων στον έντυπο τύπο των αποφάσεων (μείωση δαπανών Υπηρεσιών και πολιτών και γραφειοκρατίας) με την υποχρεωτική ανάρτησή τους στο διαδίκτυο.
    Δηλ. Ενεργοποίηση ενιαίας διαδυκτιακής πύλης για τις μόνες Υπηρεσίες Αδειοδότησης των αιρετών Περιφερειών του δ. Υποτομέα Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας σύμφωνα με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».

    Οι προτάσεις μας είναι απλές, υλοποιήσιμες και το κυριότερο απλοποιούν πραγματικά διαδικασίες, δικαιολογητικά μειώνουν την γραφειοκρατία, τις εργατοώρες και σχεδόν κατά 2/3 το χρόνο έκδοσης της όποιας άδειας.
    Σημειώνεται ότι όταν μία επιχείρηση με μία Υπεύθυνη Δήλωση εγκατασταθεί και λειτουργήσει χωρίς έλεγχο πριν την εγκατάστασή της σε συγκεκριμένο χώρο και περιοχή αποκτά δικαιώματα γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο αδειοδότησης κάνει έναρξη στη Δ.Ο.Υ., συνάπτει δάνεια κ.α.. Όταν μετά γίνει έλεγχος για την χορήγηση άδειας λειτουργίας διαπιστωθεί ότι ούτε ο χώρος, ούτε η περιοχή επιτρέπουν την λειτουργία της οι λύσεις που υπάρχουν είναι δυνητικές: ή προθεσμία προς μεταφορά, ή τεχνική ανασυγκρότηση εάν είναι δυνατή ή διακοπή λειτουργίας. Τα έξοδα που έχει κάνει ο επενδυτής πώς αναπληρώνονται και από ποιούς; Ποιός θα ευθύνεται ο υπάλληλος ή ο Νομοθέτης;

    Άρθρα 1 και 2
    Β. Το Σ/Ν αδειών άσκησης επαγγέλματος στην πραγματικότητα σκοπό έχει την κατάργηση του Ν. 6422/34 (ΦΕΚ 412Α) «Περί ασκήσεως του επαγγέλματος του Μηχανολόγου – Ηλεκτρολόγου Μηχανικού ως και του Ναυπηγού».
    Ο εν λόγω Νόμος είναι παλαιός αλλά διαχρονικός με εξαίρεση ορισμένα στοιχεία. Είναι ο Νόμος και τα κατ’ εξουσιοδότηση αυτού Διατάγματα βάσει των οποίων από την έκδοσή τους μέχρι σήμερα έχουν κατοχυρωθεί εκατοντάδες επαγγελματικά δικαιώματα μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών ειδικοτήτων όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης(Δευτεροβάθμιας-μεταδευτεροβάθμια-τριτοβάθμια ΑΕΙ και ΤΕΙ ) αλλά και σε άλλους κλάδους επιστημόνων όπως Αρχιτέκτονες, Πολιτικούς Μηχανικούς, Τοπογράφους κλπ. χωρίς καμία ενέργεια αποδίδει αυτοδίκαια όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στις «απλές» μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις όπως αυτές ορίζονται στα κατ’ εξουσιοδότηση αυτού Διατάγματα.
    Με παρόμοια κριτήρια το Διάταγμα της 20/26-11-1925 «Περί ασκήσεως του επαγγέλματος του Χημικού» όρισε την υποχρεωτική πρόσληψη, Χημικών ή Χημικών Μηχανικών στις Χημικές Βιομηχανίες υποχρέωση που ισχύει μέχρι και σήμερα χωρίς να αμφισβητείται.
    Σκοπίμως δεν αναφέρεται στις «απλές» και «μη απλές» εγκαταστάσεις και είναι ευνόητο γιατί με δεκάδες ΥΑ έχουν διευρυνθεί τα όρια προς το μέγιστο που πλησιάζει αυτά των «μη απλών» με αποτέλεσμα όλοι οι υπαγόμενοι στο Νόμο 6422/34 να έχουν σχεδόν ίδια ή ταυτόσημα επαγγελματικά δικαιώματα ανεξάρτητα αν είναι πείρας, δευτεροβάθμιας, μεταδευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προχωρεί κατά αυτό τον τρόπο στην πλήρη ισοπέδωση και απαξίωση των Διπλωματούχων Μηχανικών Μ/Γ, Η/Γ, Ν/Μ.
    To Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων δεν έχει αρμοδιότητα για την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων του Ν. 6422/34. Έχει αρμοδιότητα στους Πτυχιούχους των Σχολών που υπάγονται στο Υπουργείο αυτό.
    Για τις επί μέρους τροποποιήσεις του Ν. 6422/34 συναρμόδια Υπουργεία και φορείς είναι : το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, το Υπουργείο Υποδομών ή και ΥΠΕΚΑ, το ΤΕΕ, οι Πολυτεχνικές Αρχές, οι Αρχές των ΤΕΙ, η ΕΕΤΕΜ, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων και εκπρόσωπος των κατά περίπτωση κλαδικών επαγγελματικών σωματείων και οι εκπρόσωποι των νυν Διευθύνσεων Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
    Το Σ/Ν δεν αναφέρει ότι οι υπαγόμενοι Διπλωματούχοι Μηχανικοί Μ/Γ, Μ/Γ- Η/Γ, Η/Γ, Ν/Μ στο Ν. 6422/34 ασκούν ελεύθερα τα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα που ορίζονται σ’ αυτόν.
    Επίσης διαχωρίζει τη μελέτη από την υλοποίηση της μελέτης, την κατασκευή, τη συντήρηση, το χειρισμό και την επίβλεψη  Δηλ. Άμεσα αφαιρεί τα κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των Διπλωματούχων ΜηχανΙκών ΑΕΙ και αυτά των ΤΕΙ του Ν.6422/34.
    Οι πτυχιούχοι Μ/Γ και Η/Γ ΤΕΙ του Ν. 6422/34 έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα βάσει των Διαταγμάτων 657/1970 (ΦΕΚ 227 Α΄) και 699/1971 (ΦΕΚ 233 Α΄) αντίστοιχα.
    Το παράλογο είναι ότι με Υ.Α. των εκάστοτε Κυβερνήσεων έχουν καταφέρει το παράλογο οι Πτυχιούχοι Μ/Γ και Η/Γ ΤΕΙ να έχουν λιγότερα επαγγελματικά δικαιώματα από αντίστοιχες ειδικότητες εγκαταστατών, συντηρητών, τεχνικών δευτεροβάθμιας, μεταδευτεροβάθμιας ή πείρας.
    Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει με τα κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, ότι όλοι μπορούν να τα αποκτούν όλα ανεξάρτητα από το επίπεδο Σποδών, τη γνώση κ.λ.π..
    Όχι δεν είναι όλοι ίσοι και αυτό τεκμηριώνεται από την Εθνική Νομοθεσία, Το Σύνταγμα του Κράτους και τις Οδηγίες της Ε.Ε. οι οποίες αναφέρουν ότι σπούδασες αυτό και μόνο θα κάνεις.
    Δεν νοείται Πιστοποίηση Προσώπου εάν πρώτα δεν έχεις αποκτήσει Δίπλωμα, Πτυχίο, άδεια με οποιοδήποτε τρόπο. Η Πιστοποίηση Προσώπου είναι ένα επιπλέον προσόν για να ασκήσει ο οποιοσδήποτε πιο σωστά τις εργασίες του αντικειμένου που δραστηριοποιείται.
    Στο άρθρο 5 το σύστημα αδειοδότησης και οι επιτροπές είναι παράλογες. Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι στις επιτροπές τι σχέση έχουν οι εκπρόσωποι του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων ή τυχόν εκπρόσωπος της ΓΣΕΒΕΕ;
    Γιατί ορίζονται ειδικά προσόντα στο μέλος της αρμόδιας Υπηρεσίας διενέργειας των εξετάσεων βάσει «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» δ. Υποτομέας Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας και δεν ορίζονται τα ίδια προσόντα και στα άλλα μέλη;
    Γιατί στην επιτροπή έχουν δικαίωμα ψήφου-βαθμολογίας οι κλαδικοί εκπρόσωποι; Είναι αδιανόητο γιατί στις εξετάσεις οι εκπρόσωποι (ελεγχόμενοι) δεν μπορεί να είναι ελεγκτές – βαθμολογητές.
    Η επιτροπή εξετάσεων πρέπει να αποτελείται μόνο από υπαλλήλους της Περιφερειακής Υπηρεσίας βάσει «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» αντίστοιχης ειδικότητας και εμπειρίας ΑΕΙ -ΤΕΙ με την παρουσία εκπροσώπων των κλαδικών φορέων χωρίς δικαίωμα ψήφου – βαθμολόγησης.
    Οι ορισμοί και ο σκοπός πολύ διαφέρουν από αυτό που πραγματικά πρέπει να διορθωθεί – συμπληρωθεί- επικαιροποιηθεί στο Ν.6422/34. Είναι αδόκιμοι τεχνικά και λάθος το περιεχόμενό τους.
    Στο άρθρο 6 αναφέρει ότι θα χορηγούνται και θα κατοχυρώνονται επαγγελματικά δικαιώματα σε Νομικά Πρόσωπα 
    Τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι προσωπικά και όχι συλλογικά. Ως εκ τούτου η όποια άδεια ή μητρώο (νέα γραφειοκρατία) δεν έχει νόημα γιατί όποια μέλη του Νομικού προσώπου έχουν επαγγελματική άδεια είναι ήδη κατοχυρωμένα στα μητρώα των νυν Δ/νσεων Ανάπτυξης των Νομαρχιών. Εάν υιοθετηθεί το άρθρο αυτό θα έχουμε διπλές ή και τριπλές εγγραφές του ίδιου προσώπου ως φυσικό πρόσωπο και ως μέλος νομικού προσώπου  Πως ελέγχεται αυτό και οικονομικά 
    Στα άρθρα 7 και 8 παρουσιάζεται στο μεγαλείο των μεταρρυθμίσεων, των πολλαπλών «Αρχών» αδειοδότησης (Περιφέρεια, Αναγνωρισμένοι φορείς, Επιμελητήρια, ΤΕΕ) και ιδιαίτερα των αναγνωρισμένων φορέων για τους οποίους υπάρχει αρνητική εμπειρία στην πράξη από το 1997 μέχρι σήμερα με τους ανελκυστήρες. Οι 10 ÷ 15 αναγνωρισμένοι φορείς ανελκυστήρων όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν πιστοποιήσει ούτε το 1/3 των εγκατεστημένων ανελκυστήρων στην Ελλάδα που είναι περίπου 450.000.
    Δηλ. 12.000.000 Έλληνες είναι όμηροι των φορέων .
    Στο άρθρο 10 στην Επιτροπή τεχνικών επαγγελμάτων της Γ.Γ. Βιομηχανίας του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας δεν προβλέπεται η συμμετοχή μέλους από την Υπηρεσία αδειοδότησης του δ. Υποτομέα Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας της Περιφέρειας βάση «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» – Γιατί ; … Ευνόητο!!!
    Στο άρθρο 11 οι κυρώσεις είναι γενικές και αόριστες. Ποιος τις επιβάλλει σε ποιόν, πως εισπράττονται και υπέρ ποιού; Μέχρι σήμερα οι πόροι αυτοί είναι αυτοτελείς πόροι υπέρ της νυν οικείας Νομαρχίας.
    Στο άρθρα 12, 13 και 14 ισχύουν οι ίδιες παρατηρήσεις και επισημάνσεις που έχουν αναφερθεί για ασάφεια, γενικότητες χωρίς ρητές αναφορές , τι καταργείται, ποιός που γιατί εξετάζει , αποκτά δικαιώματα κλπ.
    Τέλος προτείνεται η μη κατάργηση του Ν.3325/05 αλλά η διόρθωση – συμπλήρωσή του ως και η μη κατάργηση του Ν.6422/34 αλλά η συμπλήρωση – επικαιροποίησή του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι μπορούν να αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα όλων των ειδικοτήτων του Νόμου αυτού.
    ΜΕ Ε.Ν.Α.
    Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

    ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ
    Διπλ. Μ/Γ-Η/Γ Μηχανικός
    με βαθμό Α’
    Δ/ντρια Δνσης Ανάπτυξης

  • H διατύπωση:
    «III. Δεν αφορά επεξεργασία εύφλεκτων, εκρηκτικών, διαβρωτικών, οξειδωτικών, τοξικών ή άλλων επικίνδυνων ουσιών, σύμφωνα με την Οδηγία 67/548/ΕΟΚ, όπως ισχύει ή αερίων υπό πίεση, ανεξαρτήτως της επεξεργαζόμενης ποσότητας»
    Δεν είναι σωστή , η νομοθεσία για τις χημικές ουσίες και τα μείγματα καθορίζει την επικινδυνότητα με βάσει συγκεκριμένα κριτήρια. Πράγματι οι εύφλεκτες, εκρηκτικές, διαβρωτικές, οξειδωτικές και τοξικές είναι υψηλού ενδιαφέροντος. Η διατύπωση και άλλων επικίνδυνων περιλαμβάνει τις επικίνδυνες για το περιβάλλον αλλά και πάρα πολλές ερεθιστικές αυτές δηλαδή που μπορούν να προκαλέσουν απλό ερεθσιμό στο δέρμα όπως πχ κάποια οικιακά απορρυπαντικά.
    Προτείνω τη διατύπωση:
    ΙΙΙ. Δεν αφορά επεξεργασία ουσιών ή μειγμάτων εύφλεκτων, εκρηκτικών, διαβρωτικών, οξειδωτικών, τοξικών ή επικίνδυνων για το περιβάλλον σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμου 1272/2008/ΕC για τις ουσίες και της οδηγίας 1999/45/ΕΚ για τα μείγματα όπως ισχύουν καθώς και αερίων υπό πίεση ανεξαρτήτως ποσότητας.

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 10:20 | Στάθης Κουρνιώτης

    Στους ορισμούς πρέπει να δοθεί και ορισμός της δυναμικότητας (παραγωγής προϊόντων ή ανάλωσης πρώτης ύλης). Η δυναμικότητα χρησιμοποιείται για την κατάταξη πολλών βιομηχανιών σε κατηγορίες αδειοδότησης. Χρησιμοποιείται επίσης από πολλά άλλα κείμενα της νομοθεσίας, όπως η εμπορία ρύπων.
    Στον ορισμό της επέκτασης πρέπει να θεωρηθεί και η αύξηση της δυναμικότητας, η οποία είναι δυνατό να προκύψει χωρίς αύξηση της ισχύος του μηχανολογικού εξοπλισμού ή των κτιριακών εγκαταστάσεων (π.χ. αλλαγή πρώτων υλών ή του μίγματος των καυσίμων, αλλαγή του τρόπου χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας, κλπ). Επίσης, ανάλογα με τον ορισμό της δυναμικότητας, επέκταση της δυναμικότητας μπορεί να προκύψει και από αλλαγές στο χρόνο λειτουργίας (π.χ. για μεγάλες ηλεκτροβόρες εγκαταστάσεις όπου ο χρόνος λειτουργίας δεν προσδιορίζεται με βάση τον ημερολογιακό χρόνο αλλά με βάση τη σύμβαση με τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας

  • Κάθε πρωτοβουλία που στοχεύει στην αποτελεσματική αδειοδότηση των βιοτεχνικών και βιομηχανικών εγκαταστάσεων την αντιμετωπίζουμε θετικά. Η υφιστάμενη νομοθεσία και οι εξ αυτής διαδικασίες ούτε αποτελεσματική είναι στους στόχους της, ούτε συνέβαλε στην επιχειρηματικότητα και διαιώνισε ένα καθεστώς εξάρτησης των βιομηχανικών επιχειρήσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες και την τοπική αυτοδιοίκηση.
    Η προσέγγιση όμως δεν είναι ολοκληρωμένη , σαφώς υπάρχει διάθεση να αντιμετωπισθούν χρόνια προβλήματα , η λογική όμως όπως είναι εμφανής από το πεδίο των ορισμών είναι ξεπερασμένη. Επιχειρείται , καλώς κατά την άποψή μας, η συντόμευση των διαδικασιών και κάποιες ριζοσπαστικές τοποθετήσεις που όμως κινδυνεύουν να χαθούν στη συνέχεια αφού γίνεται πολύ συχνά παραπομπή σε Υπουργικές αποφάσεις του ίδιου ή άλλου Υπουργείου,σε αποφάσεις συναρμόδιων Υπουργείων, η απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης που αποτελεί τη βασική αδυναμία της ίδρυσης και επέκτασης των επιχειρήσεων παραμένει ασαφής . Για να ιδρυθούν παραγωγικές επιχειρήσεις ή να εκσυγχρονισθούν υφιστάμενες θα πρέπει οι κανόνες να είναι σαφείς όχι μόνο όσον αφορά το χρονικό μέρος της αδειοδότησης αλλά και τις απαιτήσεις που θα πρέπει να είναι εναρμονισμένες προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Να υπάρχει βούληση ότι η Ελλάδα χρειάζεται να έχει αξιόλογη παραγωγική βάση που θα λειτουργεί στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης.

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 20:53 | Ε.Κ.

    Αρθρο 13.Να ενσωματωθεί διάταξη με την οποία συστήνεται κοινή, για όλες τις Αδειοδοτούσες Αρχές, βάση δεδομένων, στο Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, η οποία θα περιλαμβάνει το σύνολο των αιτήσεων και των αδειοδοτήσεων.

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 20:28 | Ε.Κ.

    Άρθρο 13, παρ. 15: Θα πρέπει ο νόμος να προβλέπει ότι ο ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα να καταθέτει την αίτηση αδείας μόνο σε ένα φορέα.

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 12:11 | Κ. ΚΡΕΜΑΛΗΣ

    ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ –
    ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣIΩΝ
    Εκπρόσωπος Κ. Κρεμαλής

    Αρθρο 13

    Γενικά σχόλια

    1.0.Πιστεύουμε ότι βασικός σκοπός της αδειοδότησης μιάς τεχνικής δραστηριότητας είναι η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών και η προστασία του περιβάλλοντος. Οι ορισμοί του Αρθρου 13 δεν είναι συμβατοί ως οφείλουν με ορισμούς Ευρωπαϊκών Οδηγιών που έχουν εισαχθεί στο δίκαιο μας. Αναφερόμαστε ειδικότερα στη ΚΥΑ 5697/590 (Υ.Α. 12044/613 ΦΕΚ Β 376/2007), όπου ορίζονται ορθολογικά οι «εγκαταστάσεις» και οι «μονάδες» και επιβάλλεται η σύνθεση, επικαιροποίηση και ουσιαστικοποίηση όλων των υφιστάμενων εγχώριων διατάξεων με βάση τις οποίες πραγματοποιείται ο απαιτούμενος έλεγχος των βιομηχανικών δραστηριοτήτων για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας των εργαζομένων και των περιοίκων καθώς και του περιβάλλοντος. Το πνεύμα και το γράμμα αυτής της ΚΥΑ, όπως και άλλων σχετικών ευρωπαϊκών οδηγιών δεν έχει δυστυχώς μεταφερθεί στις υπηρεσίες του Υπ. Ανάπτυξης, που εξακολουθούν για συντεχνιακούς λόγους και παρά τις κατά καιρούς καταγγελίες μας, (Βλ. ΑΠ Υπ. Ανάπτυξης 9680/21.07.2008) να εισηγούνται ορισμούς και ορολογίες αντίθετες με την επιστημονική και τεχνική δεοντολογία, τον ορθολογισμό, την πρακτική, αλλά και τις υποχρεώσεις της χώρας στις Ευρωπαϊκές συνθήκες. Πιστεύουμε ειδικότερα ότι οι ορισμοί για τις «μηχανολογικές εγκαταστάσεις» και τις «ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις υπηρεσιών», σε συνδυασμό και με τη διατήρηση του καθεστώτος μελετών του 1922, σκοπεύουν και μόνον σε παραχώρηση με Π.Δ. ή Υ.Α. αποκλειστικών επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ορισμένες ειδικότητες μηχανικών, με κίνδυνο να μεταφερθούμε από την εποχή των κλειστών επαγγελμάτων στην εποχή των αρπακτικών επαγγελμάτων.
    2.0.Αναφερόμενοι στις διατάξεις του Σ/Ν που σκοπεύουν στη μείωση της γραφειοκρατίας και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, φοβούμεθα το αντίθετο αποτέλεσμα ιδιαίτερα σε μεγάλες επενδύσεις, ενώ συγχρόνως παρατηρούμε ότι το Σ/Ν δεν δημιουργεί προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν την υγεία και ασφάλεια των πολιτών καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος. Συμπερασματικά το Σ/Ν κινείται στο πνεύμα και στο γράμμα των νόμων που αντικαθιστά, με ορισμένες μόνον θετικές παρεμβάσεις, που όμως δεν μεταβάλλουν ένα υφιστάμενο καθεστώς υπεύθυνο για τη σημερινή βιομηχανική εικόνα της χώρας. Για την αιτιολόγηση των θέσεων μας αναφέρουμε το ακόλουθο χαρακτηριστικό παράδειγμα :
    Σύμφωνα με το Αρθρο 40 «Διαχείριση Αποβλήτων» του Σ/Ν οι μελέτες επεξεργασίας αποβλήτων ενσωματώνονται όπου απαιτούνται (!) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με βάση τις οποίες εγκρίνονται Περιβαλλοντικοί Οροι, που αποτελούν προϋπόθεση για την «Αδεια Εγκατάστασης». Είναι όμως αδύνατο ένας επενδυτής να υποβάλλει σοβαρή μελέτη επεξεργασίας αποβλήτων, ή άλλες αντίστοιχες μελέτες όταν π.χ. για χωροταξικούς λόγους δεν είναι δυνατόν να σιγουρευτεί για την επένδυση του. Αλλωστε οι ΜΠΕ δεν αποτελούν μελέτες οριστικού σχεδιασμού εγκαταστάσεων. Επειδή η σύγχυση μεταξύ «Αδειας Ιδρυσης» και «Αδειας Εγκατάστασης» έχει ταλαιπωρήσει τον τόπο, τους επενδυτές και τους μηχανικούς, λαμβάνουμε την ευκαιρία να σημειώσουμε τα ακόλουθα :
    α. Η αδειοδότηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων πρέπει να αντιστοιχεί στα διακριτά στάδια από τα οποία διέρχεται στην πράξη μία επένδυση από τη σύλληψη, την υλοποίηση και τη θέση σε λειτουργία των εγκαταστάσεων. O έλεγχος που πρέπει να είναι ουσιαστικός σε κάθε στάδιο, διευκολύνεται με τη διάκριση αυτή ώστε να περιορισθεί η γραφειοκρατία και δεν αντικαθίσταται από Υπεύθυνες Δηλώσεις (!) όπως προβλέπεται στο Σ/Ν.
    Διακρίνουμε :
    • Στάδιο Βασικού Σχεδιασμού – Αδεια Ιδρυσης.
    • Στάδιο Εφαρμογής – Αδεια Κατασκευής ή Εγκατάστασης.
    • Στάδιο Εναρξης Λειτουργίας – Αδεια λειτουργίας με προϋπόθεση μελλοντικούς ελέγχους.
    Το περιεχόμενο των μελετών στο στάδιο βασικού σχεδιασμού είναι περιεχόμενο μελετών σκοπιμότητας με δεδομένους χωροταξικούς, και πολεοδομικούς περιορισμούς, όπως προσδιορίζονται από το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο και περιβαλλοντικούς, εργασιακούς ή άλλους όρους που προσδιορίζονται μεν αλλά δεν μπορούν να ελεγχθούν στο στάδιο ίδρυσης.
    Ο αιτών άδεια ίδρυσης ελέγχεται για τη συμβατότητα της επένδυσης με τους συγκεκριμένους περιορισμούς του πλαισίου αυτού και δεσμεύεται για την εφαρμογή κανονισμών, προδιαγραφών και κατάλληλων τεχνικών λύσεων κατασκευής και λειτουργίας στα επόμενα στάδια της αδειοδότησης, προκειμένου η δραστηριότητα να είναι ασφαλής για τους εργαζόμενους, τους περιοίκους και το περιβάλλον.
    Η ενοποίηση των δύο πρώτων ως άνω σταδίων δεν πρέπει βέβαια να αποκλείεται και τούτο εξαρτάται κυρίως από το είδος, το μέγεθος και το βαθμό όχλησης των δραστηριοτήτων. Στην περίπτωση αυτή και με επιλογή των επενδυτών μπορεί να χορηγείται ενιαία «Αδεια ίδρυσης – εγκατάστασης». Επισημαίνουμε την ανάγκη ενιαίου φακέλλου για τη χορήγης «άδειας ίδρυσης» ενδεχόμενα με τα κατάλληλα ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ. Θεωρούμε προφανές ότι όσοι μηχανικοί εμπλέκονται στη φάση της αδειοδότησης για την χορήγηση «Αδειας Ιδρυσης» ευθύνονται μόνον για όσα στοιχεία φέρουν την υπογραφή τους στο στάδιο αυτό της αδειοδότησης.
    β. Η «Αδεια Κατασκευής» ή «Αδεια Εγκατάστασης» πρέπει να χορηγείται ενιαία με την «Αδεια Οικοδομής» με βάση ενιαία μελέτη που ενδεχόμενα μπορεί να συμπληρώνεται τμηματικά. Σ’ αυτό το στάδιο αδειοδότησης δεν ελέγχονται προθέσεις ή δεσμεύσεις επενδυτών, αλλά η καταλληλότητα συγκεκριμένων τεχνικών λύσεων με βάση κανονισμούς και προδιαγραφές, που απαιτούνται συνολικά για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο προληπτικός αυτός έλεγχος κατασκευών και εγκαταστάσεων από Σώμα Ορκωτών Μηχανικών δεν επιφέρει καθυστερήσεις, αφού συνδέεται με το στάδιο υλοποίησης της επένδυσης και μπορεί να προγραμματισθεί τμηματικά από κάθε ενδιαφερόμενο ο οποίος έχει επιλέξει μελετητές, προμηθευτές και κατασκευαστές. Παρόλα αυτά αναγνωρίζουμε προβλήματα στη διαδικασία που κυρίως συνδέονται με κοινοποίηση «απόρρητων στοιχείων» πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα ζητήματα όμως αυτά έχουν λυθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και καλούμεθα να εφαρμόσουμε τις λύσεις. Θεωρούμε ότι η απουσία αυτού του σταδίου από την «Αδειοδότηση» στη λογική μετέπειτα ελέγχων και μάλιστα χωρίς κατάλληλους μηχανισμούς κατά τη λειτουργία των εγκαταστάσεων, ευνοεί τη δημιουργία καθεστώτος παραβατικότητας και δεν εξυπηρετεί την απασχόληση μηχανικών, το Δημόσιο συμφέρον και την ορθολογική ανάπτυξη της χώρας.
    γ. Αδεια λειτουργίας.
    Σε πρώτη φάση μετά το πέρας ανέγερσης πρέπει να επιτρέπεται η έναρξη λειτουργίας προκειμένου η εγκατάσταση να προσαρμοσθεί στις συνθήκες σχεδιασμού. Είναι το στάδιο που ονομάζουμε “COMMISSIONING” και πρέπει να προσδιορίζεται στην άδεια εγκατάστασης.
    Σε δεύτερη φάση πραγματοποιούνται απαιτούμενες μετρήσεις για τη διαπίστωση τήρησης των όρων και δεσμεύσεων των αδειών ίδρυσης και κατασκευής και χορηγείται άδεια λειτουργίας αορίστου χρόνου ή ορισμένης διάρκειας με τη δέσμευση του ενδιαφερόμενου ότι θα τηρεί τους όρους της.
    Η διαφοροποίηση της άδειας λειτουργίας σε «αορίστου χρόνου» ή «ορισμένης διάρκειας» εξαρτάται κυρίως από το είδος, το μέγεθος της μονάδας, το τόπο εγκατάστασης ή τυχόν άλλες προϋποθέσεις, που είναι σκόπιμο να είναι γνωστές στους επενδυτές με την άδεια ίδρυσης.

    Συμπεραίνουμε από τα προηγούμενα ότι οι διατάξεις του Σ/Ν για την αδειοδότηση των μεταποιητικών δραστηριοτήτων δεν αποσαφηνίζουν τα στάδια αδειοδότησης και παραλείπουν απαιτούμενους ελέγχους στο στάδιο υλοποίησης κατασκευών και εγκαταστάσεων. Εφόσον δεν βελτιωθούν οι διατάξεις αυτές θεωρούμε ότι δεν εξυπηρετούνται οι σκοποί του Σ/Ν.

    Παρ. 3.0 Αρθρου 13

    Η ταύτιση εγκατάστασης έστω και «μηχανολογικής», με ορισμένα μόνο μηχανήματα και δοχεία τα οποία αναφέρονται σε διατάξεις που εκδόθηκαν για λόγους πιστοποίησης και κυκλοφορίας μεμονωμένου εξοπλισμού, αποτελεί ακατανόητο εφεύρημα για το οποίο πρέπει να αναζητηθεί βραβείο GINES.
    Παρακαλώ απαντήσατε :
    • Η μεταποιητική δραστηριότητα δεν περιλαμβάνει, αλλά συνδέεται με μηχανήματα ή δοχεία υπό πίεση? Δεν συνδέεται με δοχεία σε ατμοσφαιρική πίεση? Δεν συνδέεται με δοχεία υπό κενό ?
    • Τα όργανα ελέγχου ή αισθητήρια συνθηκών ανήκουν ή όχι στην εγκατάσταση ?
    • Οι ηλεκτρικοί πίνακες λειτουργούν ανεξάρτητα από την εγκατάσταση ?

    Παρ. 8.0 Αρθρου 13

    Ως λειτουργία νοείται «η ενεργοποίηση μηχανολογικού εξοπλισμού».
    Παρακαλώ αποσαφηνίσατε. Εν κενώ ή υπό φορτίο ? Ελεος (!!).
    Αυτός και μόνον ο ορισμός της λειτουργίας μιάς βιομηχανικής εγκατάστασης και όχι μόνον επιβάλλει τη λήψη μέτρων από τον κ. Υπουργό για τους συνεργάτες του ή τους εισηγητές του Σ/Ν.

    Κ. Κρεμαλής
    Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
    Εκπρόσωπος ΤΕΕ και ΠΣΧΜ στο Δ.Σ.
    Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Χημικών Μηχανικών

  • 20 Δεκεμβρίου 2010, 20:01 | Δημήτρης Ανδρεάδης

    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΕΙΟΔΟΤΟΥΣΑ ΑΡΧΗ. ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΤΟΜΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ Ή ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΝΟΤΗΤΩΝ.

  • 20 Δεκεμβρίου 2010, 18:37 | ΦΡΕΓΓΙΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

    αρθρο 13.8
    προτείνω
    …λειτουργία είναι η ενεργοποίηση του εγκατασταθέντος εξοπλισμού αλλά και η εκπλήρωση του λειτουργικού του στόχου.
    Δεν αρκεί σε ένα βαφείο ή ένα βιολογικό καθαρισμό ή ένα δυϊλιστήριο ή μία απλή εγκατάσταση θέρμανσης να δουλεύον σωστά οι επιμέρους εγκαταστάσεις αλλά και στο σύνολό τους να παράγουν το σωστό τελικό προϊόν, να εκπληρώνουν τον λειτουργικό σχεδιασμό και στόχο τους (τεχνική διεργασιών Verfahrenstechnik).

  • 20 Δεκεμβρίου 2010, 12:05 | ΦΡΕΓΓΙΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

    αρθρο 13.3
    «εξοπλισμοί υπο πίεση που συνδέονται με τη λειτουργία των μεταποιητηκών δραστηριοτήτων
    » με σκοπό την αλλαγή της σύτασης ή του περιχομένου της ενέργειας» ΠΔ 274/1997 και (ΚΥΑ 16289/330/19.5.1999 ΦΕΚ987Β)είναι ο ορισμός της τεχνικής χημικών διεργασιών «Verfahrenstechnik». Πρέπει οπωσδήποτε να συμπλωθεί στον όρο μηχανολογικές και ο όρος χημικές εγκαταστάσεις παράλληλα, ωστε να αλλάξει επιτέλους ο συντεχνειακός τρόπος απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων που εξαφάνισε όλες τις άλλες ειδηκότητες των μηχανικών από το δικαίωμα προσβασης στην εργασία.
    Δεν μπορεί ο ίδιως μηχανικός να έχει άλλο επαγγελματικό προσανατολισμό στην υπόλοιπη Ευρώπη και άλλο στην Ελλάδα μόνο με την αλλαγή της επαγγελματικής του διεύθυνσης.»

  • 18 Δεκεμβρίου 2010, 23:17 | Γιουβανούλης Νικος – ΜΜ

    Στην Παράγραφο 2.1 όπου γίνεται αναφορά στην μέγιστη θερμική ισχύ (50kW) θα πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον 100 kW ή τουλάχθιστον να γίνει πρόβλεψη για την λειτουργία μικρών ατμολεβήτων – ατμογεννητριών που θα εμπίπτουν στην Κατηγορία ΙΙΙ του Παραρτήματος Α της ΚΥΑ16289/330/19.5.1999 (ΦΕΚ 987 Β΄). Στα περισσότερα εργαστήρια σήμερα λειτουργούν μικροί ατμολέβητες θερμικής ισχύος περίπου 100-150 kW. Σε διαφορετική περίπτωση να γίνει σαφής αναφορά οτι οι ατμολέβητες είναι βοηθητικός εξοπλισμός.

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 15:18 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ

    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ – ΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ Ή ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ Ο ΟΡΟΣ ΚΑΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΝΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ.