Άρθρο 1 Ορισμοί

Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου, ισχύουν οι κάτωθι ορισμοί:
1.       «Νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα»: η επαγγελματική δραστηριότητα ή το σύνολο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων, των οποίων η ανάληψη, η άσκηση ή ένας τουλάχιστον από τους όρους άσκησης απαιτεί την κατοχή καθορισμένων επαγγελματικών προσόντων και τη λήψη σχετικής αδείας.
2.       «Επαγγελματικό προσόν»: το σύνολο των γενικών και ειδικών γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων που απαιτούνται για την άσκηση ενός επαγγέλματος ή μιας ειδικότητας ή μιας εξειδίκευσης.
3.       «Επαγγελματικές Δραστηριότητες»: είναι οι εργασίες για την υλοποίηση της μελέτης μηχανολογικής ή ηλεκτρικής εγκατάστασης, τη συντήρηση αυτής, την επιτήρηση της λειτουργίας της, το χειρισμό του εξοπλισμού της, καθώς και οι συναφείς προς αυτές εργασίες.
4.       «Αδειοδότηση»: η επίσημη πράξη της αρμόδιας αρχής, με την οποία παρέχεται το δικαίωμα σε φυσικό ή σε νομικό πρόσωπο να ασκεί συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα ή σύνολο επαγγελματικών δραστηριοτήτων.

  • 24 Δεκεμβρίου 2010, 00:36 | HellasCert

    Έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι η απλούστευση και ο εκσυγχρονισμός της αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων, μεταποιητικών δραστηριοτήτων και επιχειρηματικών πάρκων, σε συνδυασμό με την ήδη νομοθετημένη ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Διά Βίου Μάθησης, αποτελεί ένα εθνικής σημασίας έργο που θα βοηθήσει στη κάλυψη του χάσματος ανταγωνιστικότητας που χωρίζει τη χώρα μας από τους προηγμένους εταίρους μας στην ΕΕ. Χάσμα ανταγωνιστικότητας που δεν περιορίζεται μόνο στο επίπεδο της εθνικής οικονομίας αλλά επεκτείνεται και στο επίπεδο των πολιτών, εάν αξιολογήσουμε τις δυνατότητες ανάπτυξης συγχρόνων ατομικών δεξιοτήτων που προσφέρει η χώρα μας σε σχέση με τους εταίρους μας στην ΕΕ.
    Παρά το γεγονός ότι η μέχρι σήμερα αδράνεια που επέδειξε η Ελληνική πολιτείας στον τομέα του εκσυγχρονισμού του υφιστάμενου δαιδαλώδους κανονιστικού πλαισίου, έχει αποτελέσει έναν από τους συντελεστές που συνέβαλλαν στην υποβάθμιση της ανταγωνιστικότητας της χώρας μας, εμπεριέχει ένα στοιχείο ευκαιρίας που σχετίζεται με το πλεονέκτημα «των τελευταίων», που είναι η δυνατότητα υιοθέτησης των βέλτιστων πρακτικών που έχουν αναπτυχθεί από τους «πρωτοπόρους», οι οποίοι και κατέβαλλαν το τίμημα των πιθανών λαθών τους.
    Με ιδιαίτερη ικανοποίηση διαπιστώνουμε ότι το σχέδιο νόμου κινείται στην κατεύθυνση της υιοθέτησης Διεθνών και Ευρωπαϊκών Προτύπων όπως επίσης και εφαρμογής των Κανονισμών και Οδηγιών της ΕΕ.
    Κρίνουμε απαραίτητο να επισημάνουμε ότι, ιδιαίτερα στον τομέα της αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία του στόχου της απλούστευσης και του εκσυγχρονισμού αποτελεί ο συντονισμός μεταξύ του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας και Παιδείας και του Υπουργείου Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων. Από το βαθμό συντονισμού των δύο Υπουργείων στην κατεύθυνση της αρμονικής αξιοποίησης του Εθνικού Συστήματος Διαπίστευσης και του νεοσύστατου Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων θα εξαρτηθεί η αποτελεσματικότητα του θεσμικού πλαισίου που θα διέπει τη πιστοποίηση επαγγελματικών προσόντων και τη ρύθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτά. Επιθυμία όλων μας είναι να δημιουργηθεί ένα ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο με σαφής κανόνες που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αξιοπιστία.

    Έχοντας ως γνώμονα τις παραπάνω επισημάνσεις, οι θέσεις της Ένωσης μας για τα επιμέρους άρθρα του σχεδίου νόμου είναι οι κάτωθι:
    Άρθρο 5 Σύστημα αδειοδότησης
    Σύμφωνα με το ν.3879/2010 για την Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης, «ο Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων έχει την ευθύνη της εισήγησης του κανονιστικού πλαισίου για τις προϋποθέσεις, τους όρους και τη διαδικασία πιστοποίησης των προσόντων, περιλαμβανομένου του συστήματος εξέτασης, αξιολόγησης και επικύρωσης των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.»
    Για τη διασφάλιση της ομοιομορφίας των διαδικασιών πιστοποίησης προσόντων που θεσμοθετούνται από το Ελληνικό κράτος , προτείνεται η τροποποίηση της Παραγράφου 3 του άρθρου ως εξής:
    3. «Με Κοινή Απόφαση, των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται κατόπιν εισήγησης του Ενικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων, καθορίζονται, η εξεταστέα ύλη, ο τρόπος και οι αναγκαίες υποδομές για τη διενέργεια των εξετάσεων, η διάρκεια, ο τρόπος και το περιεχόμενο της επιμόρφωσης των μελών των εξεταστικών επιτροπών, ο τύπος και το περιεχόμενο των εκδιδόμενων σύμφωνα με την ανωτέρω παρ. 1 αδειών, ο τρόπος άσκησης της εποπτείας των εξεταστικών επιτροπών από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.»

    Άρθρο 7 Εξετάσεις από Αδειοδοτημένους Φορείς
    Για τη διασφάλιση της συμβατότητας του σχεδίου νόμου με τους κανονισμού της ΕΕ αλλά και με τα ισχύοντα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα προτείνεται η τροποποίηση των παραγράφων 1, 3 και 4 του άρθρου ως εξής:
    4. «Οι προβλεπόμενες για τη χορήγηση της άδειας εξετάσεις μπορεί να διενεργούνται κατ’ επιλογή του ενδιαφερομένου και από διαπιστευμένους, σύμφωνα με το Πρότυπο ISO/IEC 17024, φορείς πιστοποίησης, του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, ύστερα από αδειοδότηση αυτών από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων, η οποία χορηγείται μετά από αξιολόγηση της συνδρομής των απαιτήσεων του προαναφερομένου Προτύπου από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης ή φορέα Διαπίστευσης άλλου Κράτους Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

    Επίσης για τους ίδιους λόγους προτείνεται η αντικατάσταση των όρων «βεβαίωση εξέτασης» και «βεβαίωση επιτυχούς εξέτασης» με τον όρο «πιστοποιητικό»

    Άρθρο 8 Έλεγχος των αδειοδοτημένων φορέων
    Για τη διασφάλιση της συμβατότητας του σχεδίου νόμου με τους κανονισμού της ΕΕ αλλά και με τα ισχύοντα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα προτείνεται η αντικατάσταση των όρων «βεβαίωση εξέτασης» και «βεβαίωση επιτυχούς εξέτασης» με τον όρο «πιστοποιητικό».

    Άρθρο 30 Διενέργεια Ελέγχων και Μητρώο Διαπιστευμένων Επιθεωρητών
    Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο 3066/2002 το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης έχει ως αποστολή τη διαπίστευση Φορέων Πιστοποίησης και όχι φυσικών προσώπων. Συνεπώς εκτιμούμε ότι απαιτείται ριζική επαναδιατύπωση του άρθρου ούτως ώστε να είναι συμβατό τόσο με το ν.3066/2002 όσο κα με τη μέχρι σήμερα πρακτική που εφαρμόζει το ΕΣΥΔ για τους Περιβαλλοντικούς Επαληθευτές. Οι Επαληθευτές πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτουν τα αντίστοιχα εθνικά και διεθνή πρότυπα και ανήκουν στο δυναμικό φορέων πιστοποίησης που έχει διαπιστεύσει ο ΕΣΥΔ.
    Στο πλαίσιο των παραπάνω προτείνεται:
    • με βάση τα συγκεκριμένα κριτήρια που θα καθοριστούν , το ΕΣΥΔ να προχωρήσει κάτω από ελεγχόμενες διαδικασίες (διαπίστευση) στην διαπίστευση Φορέων Πιστοποίησης. Σκοπός της διαπίστευσης θα είναι η διαπίστωση της Τεχνικής Επάρκειας του Φορέα Πιστοποίησης και ως εκ τούτου η τεχνική ικανότητα συγκεκριμένων προσώπων (Επαληθευτών) για τη διενέργεια των εν λόγω επιθεωρήσεων.
    • η αρμοδιότητα της συγκρότησης και τήρησης του Μητρώου Επαληθευτών να ανατεθεί στο ΕΣΥΔ
    • η διενέργεια περιοδικών επιθεωρήσεων των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων και η σύνταξη των αντίστοιχων εκθέσεων προς την Αδειοδοτούσα Αρχή, να πραγματοποιείται από τους Επαληθευτές
    • ειδικότητα δε για τη διενέργεια των περιοδικών επιθεωρήσεων μεγάλων εγκαταστάσεων αυτές να διενεργούνται υποχρεωτικά από τους διαπιστευμένους Φορείς Πιστοποίησης.

    Άρθρο 35 Επιτροπή εξέτασης ενδικοφανών προσφυγών
    Δεδομένης της αυξημένης βαρύτητας που προσδίδεται από το σχέδιο νόμου σε θέματα ποιότητας και των αρμοδιοτήτων που εκχωρούνται σε διαπιστευμένους επιθεωρητές και φορείς πιστοποίησης, στη σύνθεση της Επιτροπής εξέτασης ενδικοφανών προσφυγών να προστεθούν εκπρόσωποι:
    • της «Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης ΑΕ»
    • της «Ελληνικής Ένωσης Διαπιστευμένων Φορέων Πιστοποίησης και Ελέγχου»

    Άρθρο 39 Διαδικασία Αξιολόγησης και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων
    Θεωρούμε πολύ θετική την, προβλεπόμενη στην παράγραφο 4, σύνδεση της διάρκειας ισχύος της Απόφασης ‘Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.) με την ύπαρξη Πιστοποιημένου Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης.
    Για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση προτείνεται ο περιορισμός της διάρκειας ισχύος της Α.Ε.Π.Ο. για μονάδες που δε διαθέτουν πιστοποιημένο σύστημα από οκτώ (8) στα έξη (6) έτη.

    Άρθρο 40 Διαχείριση Αποβλήτων
    Θεωρούμε πολύ θετική την, προβλεπόμενη στην παράγραφο 1γ, σύνδεση του ύψους της ασφαλιστικής κάλυψης και του παραβόλου του άρθρου 7, παρ. 2.3, της Κ.Υ.Α. Η.Π. 13588/725/ 2006 (ΦΕΚ 383 Β) με την ύπαρξη Πιστοποιημένου Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης. EMAS.
    Για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση προτείνεται η μείωση να ανέλθει στο 60% και παράλληλα να προβλεφθεί μείωση 30% για μονάδες που διαθέτουν Πιστοποιημένο Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης κατά ISO14001 ή άλλο αντίστοιχο.
    Αθήνα, 23 Δεκεμβρίου 2010,
    Το Διοικητικό Συμβούλιο της HellasCert

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 23:50 | Σταυρος Γ. Νυχάς, Αναστάσιος Ι. Καράμπελας

    Το Σ/Ν «Αδειοδότηση Τεχνικών Επαγγελμάτων και Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων» δεν βασίζεται σε ευρωπαικά και διεθνή πρότυπα, κανονισμούς και επιστημονική δεοντολογία. Περιορίζει αυθαίρετα και μη σύννομα τα είδη των εγκαταστάσεων σε μηχανολογικές ή ηλεκτρικές και ηλεκτρομηχανολογικές. Δεν αναφέρεται στις Χημικές Εγκαταστάσεις και στις Βιομηχανίες Διεργασιών (Process Industries), οι οποίες είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη, την παραγωγική δομή και το δυναμικό καινοτομίας στη χώρα μας. Οι διατυπώσεις του Σ/Ν δημιουργούν εν δυνάμει αποκλεισμούς και δεν συμβάλλουν στην παραγωγική ενεργοποίηση του συνόλου του τεχνικού δυναμικού της χώρας μας.
    Πιστεύουμε ότι ο κ. Υπουργός θα πρέπει να επέμβει ώστε το Σ/Ν να λάβει τη μορφή ενός σύγχρονου νόμου.
    Σταύρος Γ. Νυχάς, Αναστάσιος Ι. Καράμπελας
    Διατελέσαντες Καθηγητές Τμήματος Χημικών Μηχανικών Α. Π. Θ.

  • κ. Υπουργέ
    Σχετικά με το σχέδιο νόμου που άφορα την «Απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων, μεταποιητικών δραστηριοτήτων, επιχειρηματικών πάρκων και λοιπές διατάξεις», το όποιο περιέχει ρυθμίσεις που άπτονται της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και στο πλαίσιο των Αρμοδιοτήτων μας, είναι αναγκαίο να σας γνωστοποιήσουμε τις θέσεις μας και ασφαλώς τις συγκεκριμένες προτάσεις μας.
    Η αναγκαία αυτή νομοθετική ρύθμιση, βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση και όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις των τεχνικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων αλλά και αναφορικά με τον εκσυγχρονισμό των προδιαγραφών και διαδικασιών ίδρυσης των νέων επιχειρηματικών πάρκων και του καθεστώτος χρηματοδότησής τους.
    Διαπιστώνεται ωστόσο ότι συστηματικά παραβλέπονται οι γενικές κατευθύνσεις του νομοθετήματος «Καλλικράτη» σχετικά με την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αλλά κυρίως αγνοούνται οι στόχοι της διοικητικής μεταρρύθμισης. Θεωρώ βέβαιο ότι μετά την παρούσα παρέμβαση θα επανεξεταστούν οι σχετικές ρυθμίσεις, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του νεοπαγούς θεσμού, με απώτερο στόχο φυσικά την ενίσχυση της τοπικής μας οικονομίας και την βελτιστοποίηση των δομών διοίκησης.
    Συγκεκριμένα:

    1. Στην παρ. 7 του άρθρου 5 ορίζεται ότι «το ύψος των παραβόλων και ο τρόπος υπολογισμού της αποζημίωσης των μελών των εξεταστικών επίτροπων καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Παιδείας δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων.
    Με την συγκεκριμένη ρύθμιση απαιτείται ΚΥΑ τριών Υπουργών για να προσδιοριστεί το ύψος του παραβόλου που θα κατατίθεται στον ειδικό λογαριασμό της Περιφέρειας για την συμμετοχή του ενδιαφερόμενου στις εξετάσεις για την απόκτηση άδειας ασκήσεως Επαγγελματικής Δραστηριότητας καθώς και η αποζημίωση που θα λαμβάνουν τα μέλη των επίτροπων η οποία βαρύνει τον ως άνω λογαριασμό της Περιφέρειας. Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι υπερβολική (τρεις Υπουργοί) και κυρίως δεν συνάδει με την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων που επιβάλλει ο «Καλλικράτης».
    Προτείνουμε η παρ. 7 του άρθρου 5 να τροποποιηθεί ως εξής:«το ύψος των παραβόλων και ο τρόπος υπολογισμού της αποζημίωσης των μελών των εξεταστικών επίτροπων καθορίζονται με απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη»

    2. Στην παρ. 2 του άρθρου 8 προβλέπεται η διενέργεια ελέγχων από εκπροσώπους είτε του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων είτε της οικείας Περιφέρειας. Στην αμέσως επομένη παράγραφο, που προβλέπεται η επιβολή προστίμων από τον διενεργών τον έλεγχο, δεν διευκρινίζεται ο δικαιούχος του προστίμου.
    Προτείνουμε η παρ. 3 του άρθρου 8 να τροποποιηθεί ως εξής:
    «…Η επιβολή προστίμου το ύψος του οποίου κυμαίνεται από 5.000 ευρώ έως 50.000ευρω το οποίο θα κατατίθεται στον ειδικό λογαριασμό του φορέα που διενέργησε τον έλεγχο.»
    Αντίστοιχη προσοχή πρέπει να δοθεί στις διατυπώσεις της παραγράφου 6.β η οποία είναι ασύμβατη με τις παρ. 2,3 και 5.

    3. Με τις παρ. 1και 2 του άρθρου 11 θεσπίζονται πρόστιμα για τους ασκούντες επαγγελματική δραστηριότητα χωρίς την απαιτούμενη άδεια καθώς και στις επιχειρήσεις που απασχολούν τέτοια άτομα. Στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου προβλέπεται η έκδοση Υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό των οργάνων που θα διενεργούν τους σχετικούς έλεγχους και την διαδικασία επιβολής των κυρώσεων.

    Προτείνουμε την αναδιατύπωση της παρ. 3 ως εξής:
    «Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται τα κριτήρια για την κλιμάκωση των προβλεπόμενων στην προηγούμενη παράγραφο κυρώσεων. Τα όργανα και η διαδικασία επιβολής των προστίμων θα καθορίζονται με απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη.

    4. Με το άρθρο 32 καθορίζονται παράβολα τα οποία αν και αφορούν ελέγχους που θα διενεργηθούν από υπηρεσίες της Περιφέρειας δεν διευκρινίζεται ποιος είναι ο δικαιούχος του ποσού που θα απομείνει μετά την καταβολή του κινήτρου επίτευξης των στόχων και την αποζημίωση των υπαλλήλων που διενεργούν τους ελέγχους.
    Προτείνουμε να υπάρξει ρητή πρόβλεψη στην οποία να προσδιορίζεται ότι τα παράβολα θα κατατίθενται στον ειδικό λογαριασμό της οικείας Περιφέρειας.

    5. Με την παρ. 8 του άρθρου 33 προσδιορίζονται ότι τα πρόστιμα του άρθρου 33 θα αποτελούν πόρο της οικείας Περιφέρειας ή του Υπουργείου οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κατά περίπτωση, την ίδια στιγμή που όλες οι διοικητικές ενέργειες που περιγράφονται στο άρθρο 33 πραγματοποιούνται από υπηρεσίες της περιφέρειας.
    Προτείνεται με ρητή πρόβλεψη τα πρόστιμα του άρθρου 33 να αποτελούν πόρο της οικείας Περιφέρειας.

    6. Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 52 η αρμοδιότητα για την έγκριση της Πολεοδομικής Μελέτης καθώς και της πράξεως εφαρμογής των Επιχειρηματικών Πάρκων ανήκει στον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατά παράβαση των προβλέψεων του Νόμου «Καλλικράτη».
    Επίσης με την παρ. 9 του ίδιου άρθρου στην περίπτωση που ολόκληρη η έκταση του πάρκου ανήκει στην ιδιοκτησία της ΕΑΝΕΠ η Πολεοδομική Μελέτη εγκρίνεται με ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και ΠΕΚΑ.

    Οι αρμοδιότητες αυτές δεν μπορεί πάρα να αφορούν τον αιρετό Περιφερειάρχη και η σχετική διάταξη επιβάλλεται να διορθωθεί. Επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τον Ν.2545/97 που ίσχυε ως τώρα τις αρμοδιότητες αυτές τις είχε ο Περιφερειάρχης.

    Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
    ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 19:17 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

    ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΕΕ-ΧΜ του ΤΕΕ) ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ με τίτλο «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις»

    Αθήνα 22/12/2010
    ΠΡΟΣ:
    κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
    κ. Χρήστο Σπίρτζη, Πρόεδρο του ΤΕΕ

    ΚΟΙΝ:
    κ.. Αννα Διαμαντοπούλου, Υπουργό Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης
    κ.. Κωνσταντίνα Μπιρμπίλη, Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
    κ. Δημήτριο Ρέππα, Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
    κ.. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, Υπουργό Οικονομικών
    κ.. Σωκράτη Ξυνίδη, Αναπληρωτή Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
    κ. Αλέξανδρο Φούρλα, Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας

    Η ΕΕΕ-ΧΜ του ΤΕΕ θεωρεί απαράδεκτη την ορολογία που χρησιμοποιείται για τον ορισμό εγκαταστάσεων στο υπό διαβούλευση Σ/Ν περί τεχνικών επαγγελμάτων και αδειοδότησης μεταποιητικών δραστηριοτήτων και πιστεύει ότι εξυπηρετεί αποκλειστικά συντεχνιακές σκοπιμότητες. Και τούτο διότι οι συντάκτες του Σ/Ν επιχειρούν δια νόμου να επαναπροσδιορίσουν εν έτει 2010 όλες τις τεχνικές και παραγωγικές εγκαταστάσεις ως μηχανολογικές ή ηλεκτρικές και σε ορισμένα σημεία ακόμη και ως ηλεκτρομηχανολογικές, όταν ιδιαίτερα ο τελευταίος προσδιορισμός καταργήθηκε με ΝΔ το 1949.

    Ο ορισμός τεχνικών και παραγωγικών εγκαταστάσεων πάσης φύσης εν έτει 2010 ως μηχανολογικών, ηλεκτρικών και ηλεκτρομηχανολογικών, καθώς και των αντίστοιχων μελετών, χωρίς κανένα έρεισμα στις διεθνείς τυποποιήσεις και περιγραφές, στις ευρωπαϊκές οδηγίες, και στην τεχνολογική εξέλιξη, συνιστά ευθεία προσβολή προς όλα τα τεχνικά επαγγέλματα όλων των βαθμίδων που αφορούν στο σχεδιασμό-μελέτη, στην ανέργερση-τοποθέτηση-εγκατάσταση, στην ευθύνη λειτουργίας και συντήρησης εγκαταστάσεων και εξοπλισμού, καθώς εκδηλώνεται ως ευθεία πρόθεση καταπάτησης συνταγματικών δικαιωμάτων σε όσους δεν φέρουν στον τίτλο τους τον προσδιορισμό «μηχανολόγος» ή «ηλεκτρολόγος».

    Η ΕΕΕ-ΧΜ του ΤΕΕ προτείνει το σχέδιο νόμου να απαλλαγεί πλήρως από συντεχνιακούς προσανατολισμούς και να αναδιατυπωθεί με ευθείες αναφορές σε ευρωπα:ϊκά και διεθνή πρότυπα, ταξινομήσεις, καθώς και ευρωπαϊκές οδηγίες και κανονισμούς για το χαρακτηρισμό τεχνικών και παραγωγικών εγκαταστάσεων και τεχνικών επαγγελμάτων.

    Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που επιδιώκεται απελευθέρωση υπηρεσιών, να επιχειρείται δια μελλοντικών Π.Δ. και Υ.Α. στεγανοποίηση αρμοδιοτήτων και καθηκόντων με βάση ονοματοδοσίες, χωρίς καμία αναφορά σε τεχνική ιεραρχία, σε διάκριση των βαθμίδων τεχνικών επαγγελμάτων, σε επαγγελματικά περιγράμματα και τελικά σε πλήρη αντίθεση με την επιστημονική δεοντολογία, τον ορθολογισμό, τις διεθνείς πρακτικές και τις υποχρεώσεις της χώρας.

    Η ΕΕΕ-ΧΜ του ΤΕΕ εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια και τη θλίψη της για το πνεύμα και το γράμμα του Σ/Ν που επιχειρεί να συνεχίσει πρακτικές, καταδικασμένες επανειλημμένα ακόμη και από το Συμβούλιο της Επικρατείας, που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες για ταχεία έξοδο από την κρίση που μαστίζει τη χώρα και την επαναφορά της στην πορεία προς την ανάπτυξη.

  • ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ

    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
    ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

    Σήμερα, τα επαγγελματικά δικαιώματα του Διπλωματούχου Μηχανολόγου Μηχανικού κατοχυρώνονται από το Ν.6422/34 και τα συνακόλουθα Προεδρικά Διατάγματα, είναι δε πλήρως εναρμονισμένα με τα Προγράμματα Σπουδών των αντίστοιχων Ελληνικών Πολυτεχνικών Σχολών. Η εναρμόνιση αυτή αποδεικνύεται από τα εξής:

    •Το ΣΑΠΕ δέχεται ότι ισοτιμία Σχολών και Τμημάτων Μηχανολόγων Μηχανικών για να γίνει πρέπει να εξεταστούν τα προγράμματα σπουδών και να συμβαδίζουν. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αναμόρφωση και η εναρμόνιση του Προγράμματος Σπουδών που έκανε το αντίστοιχο Τμήμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ώστε να εξεταστεί από το ΣΑΠΕ και να γίνει δεκτή η αίτηση ισοτιμίας του Τμήματος με τα αναγνωρισμένα Ελληνικά Τμήματα Μηχανολόγων Μηχανικών. Η αίτηση έγινε δεκτή και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αφενός μεν οι σπουδαστές του Τμήματος αυτού να μπορούν να μετεγγράφονται στα υπόλοιπα Ελληνικά Τμήματα Μηχανολόγων Μηχανικών, αφετέρου δε να γίνονται δεκτοί στο ΤΕΕ στις εξετάσεις για άδεια άσκησης επαγγέλματος Μηχανολόγου Μηχανικού.

    •Το ΑΣΕΠ όταν εξετάζει υποψηφιότητες για θέσεις Μηχανολόγου Μηχανικού και συναντά προβλήματα αντιστοίχισης σε γνωστικό αντικείμενο που εμπίπτει στα επιμέρους γνωστικά πεδία του Μηχανολόγου Μηχανικού, απευθύνει σχετικά ερωτήματα στα αντίστοιχα Τμήματα Μηχανολόγων Μηχανικών.

    Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε να ληφθούν υπόψη και τα εξής :

    •Να συσταθεί ο φορέας ενιαίας εξέτασης όλων των επαγγελματικών δικαιωμάτων και να μεταφερθούν αρχικώς αυτούσια τα υπάρχοντα προεδρικά διατάγματα στο φορέα.

    •Στη συνέχεια κατόπιν συζήτησης με τους λοιπούς εμπλεκόμενους κλάδους μηχανικών και με βάση τα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών να επανεξετασθούν και να εκσυγχρονισθούν συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
    Ο Νομοθέτης μέχρι σήμερα έκρινε ότι οι Ηλεκτρολογικές και οι Μηχανολογικές Εγκαταστάσεις απαιτούν για την κατασκευή τους ειδικούς Κανονισμούς, καθώς και κατάλληλα ειδικά προσόντα για αυτούς που θα ασκούσαν τις σχετικές κατασκευαστικές δραστηριότητες. Τα κριτήρια αυτά τα συνάντησε μόνο σε μερικές ειδικότητες. Παρ’ όλα αυτά έκρινε σκόπιμο να επιτρέψει την άσκηση του επαγγέλματος σε όλες τις ειδικότητες μηχανικών για τις λεγόμενες απλές Ηλεκτρολογικές και Μηχανολογικές Εγκαταστάσεις.
    Σήμερα που επιζητείται ο εκσυγχρονισμός του συστήματος απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων, θα μπορούσε να εξεταστεί απονομή μόνο εφόσον από το πρόγραμμα σπουδών της οικείας σχολής προκύπτει ότι περιλαμβάνεται με πλήρη επάρκεια το γνωστικό αντικείμενο στο οποίο θα τους αναγνωριστεί το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος.

    Αυτό που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να γίνει είναι η διαγραφή των υπαρχόντων επαγγελματικών δικαιωμάτων και συζήτηση από μηδενική βάση. Η προτεινόμενη διαδικασία από την Σχολή μας αποτελεί τον πιο πρακτικό και σύντομο δρόμο εκσυγχρονισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχ/γων χωρίς να οδηγεί σε διαμάχες με τους άλλους κλάδους μηχανικών αλλά και με τα ΤΕΙ.

    ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ,

    ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ :

    ΠPOEΔPOΣ Δ. Παπαντώνης

    ANAΠΛHPΩTHΣ ΠPOEΔPOΣ Ν. Μαρμαράς

    ΔIEYΘYNTEΣ TOMEΩN:

    Pευστών Δ. Μαθιουλάκης

    Θερμότητας Ε. Ρογδάκης

    Πυρηνικής Tεχνολογίας Σ. Σιμόπουλος

    Mηχανολογικών Kατασκευών & Aυτομάτου Eλέγχου Κ. Κυριακόπουλος

    Tεχνολογίας των Kατεργασιών Γ.-Χ. Βοσνιάκος

    Bιομηχανικής Διοίκησης και Eπιχ. Έρευνας Β.-Ι. Λεώπουλος

  • Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

    Με αφορμή το Σ/Ν «Αδειδότηση Τεχνικών Επαγγελμάτων και Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων», αποστέλλουμε επιστολή μας που είχε απευθυνθεί στον Υπουργό κ. Καλαφάτη, μετά το έγγραφο του 17159/16-7-08 με το οποίο απάντησε σε ερωτήσεις βουλευτών επί προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι διπλ. ΧΜ στην άσκηση του επαγγέλματος τους. Θεωρούμε ότι η επιστολή αυτή είναι επίκαιρη μετά τις συντεχνιακές ορολογίες, που επιχειρείται να θεσπιστούν με το ως άνω Σ/Ν. Τα συνημμένα που αναφέρονται στην επιστολή είναι στη διάθεση σας.

    Με εκτίμηση
    Ν. Μαρκάτος
    π. Πρύτανης ΕΜΠ

    «Θέμα:Γνωστικό αντικείμενο και προορισμός των Διπλωματούχων Χημικών Μηχανικών.

    Σχετικά και Συνημμένα:
    1. Το με αριθ. πρωτ. 17159/16-7-08 έγγραφο του Τμήματος Νομοθετικού Συντονισμού και Κωδικοποίησης / Δ/νση Οργάνωσης / Γενική Δ/νση Στήριξης Βιομηχανίας / Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας / Υπουργείο Ανάπτυξης.

    2. Οδηγός Σπουδών (ΕΠΕΑΕΚ).

    3. Η από 22-2-1966 γνωμοδότηση της Συγκλήτου ΕΜΠ.

    Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

    Η Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) που λειτουργεί από το 1917, έλαβε γνώση του ως άνω σχετικού εγγράφου του Υπουργείου σας που υπογράφεται από τον Υφυπουργό κ. Στ. Καλαφάτη και με λύπη διαπιστώνει ότι ειδικά στην παράγραφο 4 του εγγράφου παρατίθεται ακαδημαϊκή κρίση του γνωστικού αντικειμένου των σπουδών και του προορισμού του Χημικού Μηχανικού. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η εν λόγω αβάσιμη κρίση έγινε αναρμοδίως από υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας.

    Προς αποκατάσταση των πραγμάτων σας αποστέλλουμε συνημμένα τον Οδηγό Σπουδών του Χημικού Μηχανικού όπως εκδόθηκε στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ) του Υπουργείου Παιδείας και εφαρμόζεται από τις τρείς Ανώτατες Σχολές Χημικών Μηχανικών της χώρας. Eπισυνάπτουμε επίσης τη γνωμάτευση της Συγκλήτου του ΕΜΠ με ΑΠ 37281/22.02.1966 για τα εφόδια και τις δυνατότητες πρόσβασης των αποφοίτων Χημικών Μηχανικών σε διάφορες επαγγελματικές δραστηριότητες. Προκύπτει συνοπτικά ότι βασικός προορισμός των διπλ. Χημικών Μηχανικών ως Μηχανικών είναι η ανάληψη της κύριας τεχνικής ευθύνης για το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία εγκαταστάσεων διεργασιών με τον κατάλληλο εξοπλισμό για τον μετασχηματισμό της ύλης, με όρους απόδοσης, ασφάλειας και προστασίας των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Ο ίδιος προορισμός ισχύει για όλους τους Χημικούς Μηχανικούς του κόσμου από το 1888, όταν για πρώτη φορά αποφασίσθηκε στο ΜΙΤ η εκπαίδευση αυτής της ειδικότητας με αρχικά βασικά μαθήματα μηχανολογίας και βιομηχανικής χημείας. Η Χημική Μηχανική στη συνέχεια εξελίχθηκε σε αυτόνομη και αυτοδύναμη επιστήμη της μηχανικής που προσέφερε σημαντικά στην τεχνολογική ανάπτυξη του κόσμου και της χώρας μας.

    Θεωρούμε αυταπόδεικτο ότι η Κυβέρνηση και η Δημόσια Διοίκηση της χώρας, πρέπει να αντιλαμβάνονται και να σέβονται τα εφόδια και τους προορισμούς των αποφοίτων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μας.

    Λυπούμεθα ιδιαίτερα για το απροσδόκητο και εξαιρετικά σοβαρό ατόπημα του κ. Υφυπουργού κ. Στ. Καλαφάτη και αναμένουμε τις δικές σας διορθωτικές ενέργειες.

    Με εκτίμηση »

    Με εκτίμηση
    Ν. Μαρκάτος
    π. Πρύτανης ΕΜΠ

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 17:09 | Χουρεμίδης Κώστας

    Σωστή και απαραίτητη η προσπάθεια εκσυγχρονισμού του πλαισίου λειτουργίας των τεχνικών επαγγελμάτων και δραστηριοτήτων.

    Ωστόσο και με αυτό το σχέδιο νόμου δεν ξεπερνιέται ο «σφιχτός εναγκαλισμός» αν όχι ο στραγγαλισμός των επιχειρήσεων και επαγγελματιών από το κράτος.

    Και καλά ένας ηλεκτρολόγος, ένας υδραυλικός, ένας ψυκτικός κλπ. να πάει πραγματικά σε ένα ΙΕΚ και να πάρει ένα πιστοποιητικό δεξιοτήτων.

    Από ποιον θα αδειοδοτηθούν όμως επαγγέλματα που απαιτούν πολύ πιο εξειδικευμένες γνώσεις και οι οποίες άπτονται άμεσα της τεχνογνωσίας που λαμβάνει κανείς ΜΟΝΟ από τα εργοστάσια με τα οποία συνεργάζεται.

    Π.χ. αναφέρω έναν τεχνικό εγκατάστασης και συντήρησης ιατρικού εξοπλισμού ή έναν τεχνικό εξειδικευμένου τεχνικού εξοπλισμού κτιρίων όπως είναι εξοπλισμός πυρασφάλειας ή αυτοματισμών κτιρίων.

    Δεν μπορεί να υπάρξει τεχνική επιτροπή που να μπορεί να αξιολογήσει τον υπάλληλό μου που κάνει αυτή τη δουλειά 5 και 10 χρόνια με απόλυτη τεχνογνωσία από το εργοστάσιο που παράγει τον εξοπλισμό.

    Τις περισσότερες φορές μάλιστα η ποιότητα της τεχνικής υπηρεσίας που θα παράσχει ο παραπάνω τεχνικός π.χ. στα παραπάνω επαγγέλματα είναι πολύ πιο κρίσιμη για την ασφάλεια των χρηστών και επισκεπτών ενός κτιρίου από ότι η δουλειά ενός ψυκτικού (χωρίς παρεξήγηση).

    Εδώ, μόνη λύση είναι η νομοθετική απαίτηση προς τον επαγγελματία ή την επιχείρηση να συνάψει σύμβαση ελέγχου και πιστοποίησης με ιδιωτικούς φορείς, οι οποίοι θα τον/την ελέγχουν χωρίς προειδοποίηση ως προς το αποτέλεσμα της δουλειάς του.

    Έτσι διασφαλίζεται με τον καλύτερο τρόπο και ο επαγγελματίας / η επιχείρηση αλλά και, και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό, ο λήπτης των υπηρεσιών του / της.

    Κων/νος Χουρεμίδης
    Διπλ. Ηλ/γος Μηχ/κός ΑΠΘ
    Viatec Hellas Ε.Π.Ε.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 16:10 | Μανώλης Μπαλτάς

    Επιστημονικός Συνεργάτης της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, Πολιτικός Μηχανικός

    ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
    Αναφερόμενοι στο σχέδιο νόμου για την «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις» επισημαίνουμε τα παρακάτω:
    1)Το εύρος των θεμάτων που θίγει αφορούν σημαντικά θέματα που ανάγονται σε όλους σχεδόν τους τομείς της επιχειρηματικότητας και είναι αδύνατον να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση και κατάθεση προτάσεων στο σύνολο του νομοσχεδίου εντός έξι ημερών που ετέθησαν ως προθεσμία εν μέσω εορτών και προϋπολογισμού.
    2)Είναι κρίμα και αδικείται η προσπάθεια μία συζήτηση που διεξάγεται, εδώ και ενάμιση χρόνο, με τους φορείς για βασικά θέματα οικονομικής ανάπτυξης να συμπιέζεται στον παραπάνω αμείλικτο χρονικό προγραμματισμό.
    3)Είναι «δημοκρατική» αστοχία να υποκαθίσταται ο θεσμικός και οργανωμένος διάλογος με τους φορείς με τον χρήσιμο κατά τα άλλα, αλλά άνευρο τρόπο ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Σημειώνεται ως σημαντική παρέκκλιση ότι για το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου ουδεμία θεσμική επιτροπή διαλόγου συγκροτήθηκε, εκ των όσων γνωρίζουμε.
    4)Με την ευκαιρία τονίζουμε ότι θα ήταν χρήσιμο για κάποιους πολίτες ή φορείς με πραγματικό ενδιαφέρον που έχουν διάθεση να συμβάλουν αποτελεσματικά στην κατάρτιση νομοθεσιών, τα κείμενα της διαβούλευσης να παρέχονται και σε επεξεργάσιμη μορφή. Μια τέτοια δυνατότητα, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μας είχε απαλλάξει από σημαντικό διαχειριστικό κόπο.
    5)Δοθέντων των ανωτέρω και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαμε να φανούμε χρήσιμοι για πολλές διατάξεις του νομοσχεδίου, περιοριζόμαστε στην υποβολή σχολίων και προτάσεων μόνο για τα άρθρα που αφορούν στην ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων, δηλαδή μόνο για τα άρθρα 41 έως 62 καθώς και για τα άρθρα 70, 71.
    6)Οι απόψεις μας όπως γενικά και αναλυτικά, κατά άρθρο, εκτίθενται δεν είναι καινούριες. Έχουν γίνει γνωστές στους αρμόδιους μέσω πολλών εγγράφων, δημοσιευμάτων και αποστολέων.
    7)Οι απόψεις μας εδράζονται:
    • Στην μεγάλη εμπειρία που διαθέτουμε «στη ζωή και στην πράξη» από τη διαχείριση ικανού αριθμού Επιχειρηματικών Σχεδίων ανάπτυξης ΒΕΠΕ λόγω της έντονης επαγγελματικής μας απασχόλησης με αυτά τα αντικείμενα.
    • Στη μεγάλη εμπειρία που αποκτήσαμε με την ιδιότητα του Επιστημονικού Συνεργάτη της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, στο πλαίσιο ανοικτού δημόσιου διαλόγου που αναπτύχθηκε για το θέμα με όλα τα Επιμελητήρια της χώρας, το αποτέλεσμα του οποίου κατατέθηκε από την ΚΕΕΕ στην Κυβέρνηση σε τρεις τουλάχιστον Υπουργούς Ανάπτυξης
    • Στην εμπειρία που διαθέτουμε στην κατάρτιση και διατύπωση θεσμικών πλαισίων, στη διαχείριση δημοσίων υποθέσεων, στη γνώση της διοικητικής διαδικασίας και των υπηρεσιακών λειτουργιών και βεβαίως στη διαχείριση και ανάπτυξη Επιχειρηματικών Σχεδίων σε διαθεματικά επιχειρηματικά και επενδυτικά πεδία.
    8)Οι απόψεις μας έχουν καταγραφεί σε δημόσιες πηγές και έγγραφα όπως ενδεικτικά
    • ημερήσιο τύπο π.χ. εφημερίδα «EXPRESS» 05/04/2009, 22/10/2010,
    • επιστημονικά περιοδικά π.χ. “ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ MARKETING” (Νοεμβ. 2009, Μάιος 2010, Νοεμβ. 2010 ),
    • κλαδικά περιοδικά π.χ. περιοδικό «ΕΠΙΧΕΙΡΩ»/ ΚΕΕΕ,
    • επίσημα έγγραφα που κατετέθησαν στα αρμόδια υπουργία ,
    • εισηγήσεις και πορίσματα ημερίδων, εκδηλώσεων κ.λπ. ε αντικείμενο τα Επιχειρηματικά Πάρκα,
    • έγγραφα της ΚΕΕΕ που έχουν υποβληθεί επισήμως και έχουν τύχει της δικής μας επεξεργασίας.
    9) Αναλυτικά οι γενικές μας απόψεις για τα άρθρα του νομοσχεδίου για τα ΕΠ έχουν ως ακολούθως:
    • Θεωρούμε ότι έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο νόμου (νόμος Χατζηδάκη). Π.χ. η αποδοχή της πρότασης που παλαιότερα είχαμε υποβάλει για την κατάργηση δύο σταδίων ελέγχου (Αρχική και Τελική Έγκριση ΕΠ) συνιστά μια σημαντική πρόοδο αντιγραφειοκρατικής υφής.
    • Παραμένουν όμως σημαντικά θέματα γραφειοκρατικής υφής π.χ. η ίδρυση και λειτουργία της ΕΑΝΕΠ προϋποθέτει την έκδοση 9 – 10 υπουργικών αποφάσεων, ενώ πολλές εξ αυτών θα μπορούσαν να εκδίδονται με αποφάσεις Περιφερειαρχών ή της ΓΓΒ ή ακόμη και μέσω απλών υπηρεσιακών εγγράφων της Γενικής Δ/νσης Βιομηχανίας.
    • Επίσης παραμένουν σημαντικά θέματα που διογκώνουν υπερβολικά το κόστος προετοιμασίας των φορέων για την υποβολή φακέλου καθώς το πλήθος και το επίπεδο επεξεργασίας των τεχνικών μελετών που ζητούνται είναι πολύ υψηλά και προϋποθέτουν υψηλές αμοιβές και δαπάνες που μάλιστα δεν είναι επιλέξιμες.
    • Θεωρούμε απαράδεκτο και το έχουμε τονίσει πολλές φορές, με δημόσιες παρεμβάσεις μας, το γεγονός ότι διατηρείται και μάλιστα αναβαθμίζεται η εκτός σχεδίου δόμηση μέσα από τη θεσμοθέτηση των ΕΠΕΒΟ. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη αποτελεί προσβολή στη σύγχρονη περιβαλλοντική πολιτική, αντίκειται στην επιστημονική σκέψη για τη χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση των Επιχειρηματικών Περιοχών και ουσιαστικά συνιστά κίνητρο για τη συνέχιση της ημιαυθαίρετης δόμησης και τη μη ανάπτυξη και πολεοδόμηση Οργανωμένων Υποδοχέων. Επιπλέον αυτών αναπαράγει την πελατειακή διαχείριση σε σημαντικούς τομείς της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος.
    • Ιδίως θέλουμε να τονίσουμε ότι το νομοσχέδιο είναι ΑΤΟΛΜΟ. Δεν τολμά δηλαδή να ξεφύγει από τα στερεότυπα παραδοσιακά πρότυπα επαγγελματικής οργάνωσης τα οποία δεν συμβαδίζουν με τη σύγχρονη επιχειρηματικότητα και τις ανάγκες της. Έτσι παρά το γεγονός ότι διευρύνεται η έννοια του Επιχειρηματικού Πάρκου και το φάσμα των επιτρεπομένων χρήσεων, μια σειρά από επαγγελματικές εγκαταστάσεις και θεσμοθετημένες χρήσεις π.χ. χονδρεμπόριο, εμπορευματικοί σταθμοί, εμπορικά κέντρα, ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, διάφορες πολυποίκιλες σύγχρονες επαγγελματικές θεματικές υποδομές κ.λπ. παραμένουν αρρύθμιστες, μη πολεοδομούμενες και εκτός σχεδίου. Δυστυχώς οι χρήσεις αυτές συνεχίζουν να βρίσκονται στην ευθύνη του κράτους και των ΟΤΑ ως προς την πολεοδόμηση τους. Είναι όμως βέβαιο ότι η πολεοδόμηση αυτών των περιοχών δεν θα γίνει ποτέ, όπως δεν έγινε και μέχρι σήμερα, ιδιαίτερα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Η συγκεκριμένη ατολμία δημιουργεί ταυτοχρόνως δυσεπίλυτο νομικό κενό καθώς στα Περιφερειακά Ρυθμιστικά Πλαίσια θεσπίζονται ΖΩΝΕΣ ΜΙΚΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ π.χ. ΡΣΑ ενώ δεν υπάρχει το νομικό εργαλείο για την πολεοδόμηση τους. Η γνώμη μας όπως αναλυτικά θα διαφανεί είναι τα Επιχειρηματικά Πάρκα να αποκτήσουν, μέσω της θεσμοθέτησης του ορισμού τους, χαρακτηριστικό οργανωμένων υποδοχέων μικτών χρήσεων, σε διακριτές πολεοδομικές ζώνες. Η δε πολεοδόμηση τους να γίνεται μέσω φορέων ΕΑΝΕΠ. Αν αυτό γίνει αποδεκτό η εκτίμηση μας είναι ότι θα υπάρξει σημαντική ώθηση στην οικονομία με ιδιωτικές επενδύσεις για την ανάπτυξη περιουσιών και Επιχειρηματικών Πάρκων Μικτής Χρήσης, πολλά από τα οποία δεν θα συγχρηματοδοτούνται, τουλάχιστον στο σύνολο τους, από δημόσιους πόρους λόγω τους είδους των χρήσεων που θα προβλεφθούν. Και αυτό είναι μέγα ζητούμενο στην εποχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας.
    • Θεωρούμε επίσης απαράδεκτο το γεγονός ότι διατηρείται η πολυνομία και οι πολλαπλοί φορείς και διαδικασίες για την έγκριση και πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών. Αυτό συμβαίνει καθώς ουδεμία διάθεση φαίνεται να υπάρχει για την κατάργηση του ν.3333/05 ή και του ν.2300/95, οποίος έχει κριθεί στη ζωή ατελέσφορος. Επιπλέον δε αυτού είναι και αντισυνταγματικός, παρότι δεν έχει κριθεί, καθώς επιβάλει εισφορές σε γη και χρήμα πολύ μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες στον ν.2545/97 ή στον υπό ψήφιση νόμο, ενώ ο αντικειμενικός στόχος αυτών των νόμων είναι ταυτόσημος, δηλαδή η πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών. Έτσι οι ιδιοκτήτες γης υπόκεινται σε διαφορετικά βάρη (εισφορές σε γη και σε χρήμα) για τον ίδιο σκοπό και αυτό προκύπτει εξαιτίας του τρόπου – νόμου που το κράτος αποφασίζει να πολεοδομήσει τις ιδιοκτησίες τους. Η γνώμη μας είναι ότι το νομοσχέδιο για τα επιχειρηματικά πάρκα, όταν ψηφιστεί, να αποτελέσει το μοναδικό ΕΝΑ και ενιαίο πλαίσιο οργάνων και διαδικασιών για την πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών και το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας να είναι η ΜΙΑ ενιαία δεσπόζουσα αρχή ελέγχου και αποφάσεων. Όλοι οι άλλοι συναφείς νόμοι να καταργηθούν ταυτόχρονα.
    • Επισημαίνουμε τον κίνδυνο της μη υπαγωγής των επιχειρηματικών πάρκων σε καθεστώς δημόσιας επιχορήγησης. Νομίζουμε ότι αν δεν υπάρξει ειδική διάταξη στον υπό διαβούλευση Αναπτυξιακό νόμο και συγκεκριμένα στο άρθρο 13, δηλαδή αν δεν προβλεφθεί η υπαγωγή των Επιχειρηματικών Πάρκων στα «Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια», τότε οι διατάξεις του άρθρου 51 που ρυθμίζουν τη διαδικασία χρηματοδότησης θα καταστούν ανενεργές. Η πρόταση μας για την υπαγωγή των ΕΠ στο καθεστώς «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» βασίζεται στην άποψη ότι πρέπει τα αντίστοιχα επενδυτικά σχέδια να επιχορηγούνται με μεγαλύτερο ποσοστό ενισχύσεων από τα προβλεπόμενα του άρθρο 5 του Ν/Σ του Αναπτυξιακού Νόμου. Αν τα ποσοστά ενισχύσεων παραμείνουν όπως αυτά που προβλέπονται στο άρθρο 5 τότε κανένα πάρκο δεν θα κατασκευαστεί, ειδικά στην Αττική. Τα ποσοστά του ύψους 15% έως 25%, ανάλογα με τη φύση – μέγεθος των επιχειρήσεων που θα μετέχουν στους φορείς ΕΑΝΕΠ είναι αποτρεπτικά. Η υπαγωγή στο καθεστώς των «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» θα επιτρέψει να συντελεστεί η αναγκαία διαπραγμάτευση προκειμένου τα παραπάνω ποσοστά να ενισχυθούν και στην Αττική να ισχύσει γενικός δείκτης τουλάχιστον 35%, ανεξαρτήτως της φύσης, της σύνθεσης και του μεγέθους της ΕΑΝΕΠ.
    • Τέλος, θεωρούμε ότι η μεταβατική διάταξη που υπάρχει στην παρ. 15 του άρθ. 70 είναι χωρίς προηγούμενο και πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από άλλη. Αν η συγκεκριμένη διάταξη παραμείνει τότε επιχειρηματικά σχέδια ΒΕΠΕ, ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που έχουν εκπονηθεί και είναι υπό έγκριση στο Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας θα εγκαταλειφθούν οριστικά. Στην καλύτερη περίπτωση θα αναβληθεί η εκροή των αντιστοίχων επενδυτικών κεφαλαίων τουλάχιστον για ένα χρόνο. Αυτή η εξέλιξη είναι η πλέον ανεπιθύμητη εξέλιξη στην εποχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που η χώρα διψάει για επενδύσεις ιδιωτικών πόρων. Η αναλυτική μας πρόταση καταγράφεται στο άρθ. 70.

  • ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Σ/Ν «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις»

    Προς τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη

    Κύριε Υπουργέ

    Σχετικά με το θέμα του χαρακτηρισμού και διαχωρισμού όλων των εγκαταστάσεων με τους όρους »μηχανολογικές» και »ηλεκτρολογικές», στα άρθρα 1 (παρ.3), 3 (παρ.1α ), 4 (παρ.1 κ’ 4), 12 (παρ.1), 13 (παρ.3 κ’ 8), θεωρούμε ότι υπάρχει προσπάθεια απαξίωσης του ρόλου του Χημικού Μηχανικού και των άλλων τεχνικών ειδικοτήτων, προς όφελος συγκεκριμένων ειδικοτήτων που φέρουν στο διακριτικό τους τίτλο τους παραπάνω όρους.
    Δεν υπάρχει πουθενά, εν έτη 2010, η αναφορά σε »χημικές εγκαταστάσεις», ενώ είχε προβλεφθεί από το νομοθέτη το 1934 (Άρθρο 4 του Ν. 6422/34) και χαρακτηριστεί το 1997 (Π.Δ. 274/97).
    Είναι κατάφορη η αδικία που υπάρχει σε αυτό το Σ/Ν σε βάρος των Χημικών Μηχανικών και καλούμε τον κ. Υπουργό και τους συνεργάτες του να τροποποιήσουν τα παραπάνω άρθρα, ως προς τους προαναφερόμενους όρους, προς αποκατάσταση της αξίας και του επιστημονικού ρόλου του Χημικού Μηχανικού σε μία παραγωγική – υποστηρικτική – μεταποιητική διαδικασία/εγκατάσταση.

    Με εκτίμηση

    Το Δ.Σ του Συλλόγου Χημικών Μηχανικών /ΠΤ Κεντρ. & Δυτικής Θεσσαλίας

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 15:04 | ΣΟΦΙΑ ΧΟΥΜΑ

    Κοινοπραξία Διαχείρισης
    Σύστασης Β.Ε.ΠΕ. ‘Βαμβακιά’ Ελευσίνας

    Προς: 1) Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης
    & Ανταγωνιστικότητας
    κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
    2) Αναπληρωτή Υπουργό Περιφερειακής
    Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας
    κ. Σωκράτη Ξυνίδη
    3) Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας
    κ. Αλέξανδρο Φούρλα
    4) Γενικό Γραμματέα Περιβάλλοντος Ενέργειας
    & Κλιματικής Αλλαγής
    κ. Ανδρέα Ανδρεόπουλο
    Ημερομηνία : 22/12/2010

    Θέμα: «Νόμος για τα Επιχειρηματικά Πάρκα»

    Αξιότιμοι κ.κ. Υπουργοί & κ.κ. Γενικοί Γραμματείς,

    Με έκπληξη μας διαπιστώσαμε ότι δεν υιοθετήσατε την παλαιότερη μεταβατική διάταξη που υπήρχε σε όλα τα Ν/Σ για τα Επιχειρηματικά Πάρκα μέχρι σήμερα και αφορούσε σε αιτήσεις Φορέων ΒΕΠΕ που έχουν υποβληθεί βάσει του Ν. 2545/97
    Όπως γνωρίζετε η «Κοινοπραξία Διαχείρισης Διαδικασιών Σύστασης ΒΕΠΕ Βαμβακιάς» έχει υποβάλει Φάκελο Έκδοσης ΚΥΑ, ο οποίος εξετάστηκε εξονυχιστικά και ήδη βρίσκεται στην τελική φάση έκδοσης της ΚΥΑ.
    Ήδη (σας γνωρίζουμε) έχει εκδοθεί θετική γνωμοδότηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δυτικής Αττικής και αναμένεται εντός των ημερών η γνωμοδότηση του ΟΡΣΑ.
    Με βάση τα παραπάνω, αν επιμείνετε να διατηρηθεί η διάταξη του Άρθ. 70 παρ. 15, κόποι μηνών και πολλά χρήματα που έχουν ήδη επενδυθεί από τις επιχειρήσεις της ΒΑΜΒΑΚΙΑΣ πάνε χαμένοι και η έναρξη υλοποίησης του Επιχειρηματικού Σχεδίου πηγαίνει ένα χρόνο πίσω, αν δεν αναβληθεί επ’ αόριστον, λόγω και των οικονομικών δυσκολιών της εποχής.
    Για το λόγο αυτό, ζητείται να προβλεφθεί η δυνατότητα ολοκλήρωσης της διαδικασίας και έκδοσης της ΚΥΑ με το Ν. 2545/97 και μετά την ισχύ του νέου νόμου, η δε χρηματοδότηση των έργων υποδομής να γίνει με τις διαδικασίες του νέου νόμου (Άρθ. 51).
    Για την παράθεση των αναγκαίων επιχειρημάτων στήριξης της πρότασης μας παρακαλούμε να μας ορίσετε μία συνάντηση στο χρόνο που μπορείτε να διαθέσετε. Στη συνάντηση προτιθέμεθα να σας αναλύσουμε τις απόψεις μας οι οποίες συντείνουν στο να μην πάει χαμένη άλλη μία επένδυση που με τόσο κόπο και χρήματα κτίσαμε, πολλοί άνθρωποι που προσπαθούμε εδώ και τρία χρόνια να πολεοδομήσουμε τη Βαμβακιά και να αναπτύξουμε τις επιχειρήσεις μας στο νέο, σύγχρονο, ανταγωνιστικό και δυσοίωνο οικονομικό περιβάλλον.

    Με εκτίμηση,
    Για την
    Κοινοπραξία Διαχείρισης Σύστασης Β.Ε.ΠΕ. ‘Βαμβακιά’ Ελευσίνας

    Θεόδωρος Καραντινός

    Σοφία Χούμα

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 14:24 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

    Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών και το Περιφερειακό Τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, εκπροσωπούν ένα σημαντικό αριθμό συναδέλφων Χημικών Μηχανικών που εργάζονται στην βιομηχανία, σε επιχειρήσεις και στο δημόσιο τομέα, Σημαντικός αριθμός των συναδέλφων εμπλέκονται στην αδειοδότηση των επιχειρήσεων, είτε από την πλευρά του δημοσίου (αδειοδοτούσα αρχή), είτε από τη πλευρά των μελετητών, είτε από τη πλευρά των επιχειρήσεων ως υπευθύνων για τα θέματα αδειοδότησης.
    Στη θετική κατεύθυνση είναι η δημόσια διαβούλευση, όπου κατατίθενται οι απόψεις των πολιτών και ελπίζω και των ενδιαφερόμενων φορέων (ΤΕΕ, ΣΕΒ, κλπ). Δυστυχώς όμως δίνεται εξαιρετικά μικρός χρόνος για διαβούλευση σε ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο. Η οποιαδήποτε πίεση από εξωτερικούς παράγοντες, δεν πρέπει να επιτρέψει μια ακόμα αποτυχία σε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα. Ο ΠΣΧΜ ΤΚΔΜ επεξεργάζεται ήδη μια σειρά προτάσεων για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης των επιχειρήσεων. Παρά το εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα για διαβούλευση όμως, υποβάλουμε τις προτάσεις μας συνοπτικά, με την επιφύλαξη να υποβάλουμε σε εύλογο χρονικό διάστημα και την πλήρη πρότασή μας.
    Χωρίς αμφιβολία, η απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Στη χώρα μας οι επενδύσεις μπορεί να καθυστερούν για χρόνια, ο επενδυτής να αισθάνεται αβέβαιος για το επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας και εν τέλει να εγκαταλείπει την προσπάθεια, λόγω των γραφειοκρατικών εμποδίων και της κακής ενημέρωσης των ενδιαφερομένων μερών. Η εικόνα αυτή είναι γνωστή και στους ξένους επενδυτές, που σε συνδυασμό με το ασαφές και μεταβλητό φορολογικό πλαίσιο και τη διαφθορά, καθιστούν την χώρα μας μη ελκυστικό πόλο για επενδύσεις.
    Από πλευράς μας θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το θέμα των αδειοδοτήσεων, απαιτεί μια ριζοσπαστική ανατροπή, που θα χτυπήσει τη καθυστέρηση στη ρίζα της.
    Παλαιότερες προσπάθειες απλούστευσης των διαδικασιών αδειοδότησης απέτυχαν, για τον απλό λόγο, ότι το κάθε υπουργείο δρούσε ξεχωριστά εξαγγέλλοντας ρυθμίσεις, χωρίς να υπάρχει συνεργασία με συναρμόδια υπουργεία. Και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη και οι απόψεις των ενδιαφερομένων μερών (δες προηγούμενη απόπειρα του πρώην ΥΠΑΝ για one stop shop γραφείο αδειοδότησης, χωρίς τη συμμετοχή του ΥΠΕΧΩΔΕ). Δυστυχώς η εσπευσμένη υποβολή του νομοσχεδίου, φοβούμαστε ότι δεν θα ξεφύγει και αυτή, από την δυσκολία στην εφαρμογή του και στην ουσία αυτοκατάργηση, καθόσον το μέγεθος των θεμάτων που καλύπτει το νομοσχέδιο είναι πλατύ και ανομοιογενές, όπως και αποσπασματικό.
    Δεν είναι κατανοητό, γιατί θα πρέπει σε ένα νομοσχέδιο να περιληφθούν τόσο ανόμοια θέματα, όπως Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων (!), Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις (!). Επιπλέον αν και στο εισηγητικό δηλώνεται ότι στοχεύει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας, βάζει θέματα λειτουργίας ανταγωνισμού και της αρμόδιας επιτροπής και πολλά άλλα., δηλαδή διοικητικά και όχι ουσιαστικά. Προφανές είναι λοιπόν ότι σε ένα ν/σ με τόσο ευρύ θεματικό πεδίο, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά το πρόβλημα της αδειοδότησης. Επίσης υπάρχει απουσία (για άλλη μια φορά) της συνεργασίας με το ΥΠΕΚΑ που είναι αρμόδιο για μια σειρά περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, που έχουν μεγάλους χρόνος στην έκδοσή τους.
    Ενδεικτικό για το θέμα της αδειοδότησης σας αναφέρουμε τα άρθρα 28 και 29 του σχεδίου νόμου, που κινούνται στη παλαιά πεπατημένη των πολλαπλών αδειών και χρονοδιαγραμμάτων, που αναμενόμενο είναι να μην φέρουν καμία ουσιαστική αλλαγή στο αδειοδοτικό πλαίσιο. Και θα εξηγήσουμε τους λόγους παρακάτω.
    Μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που έχουμε για διαβούλευση, για ένα τόσο σημαντικό θέμα για την ανάπτυξη, σας παραθέσαμε ενδεικτικά τα κυριότερα σημεία, που καταδεικνύουν το πρόβλημα που υπάρχει στο υποβαλλόμενο σ/ν. Αναλύοντας το σ/ν σας παραθέτουμε τα σχόλιά μας, για τα πολλαπλά αντικείμενα που καλύπτει, σχολιάζοντας ανά άρθρο.

    Άρθρο 1.
    Γενικό σχόλιο
    Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό το Μέρος Ι του Σ/Ν και συμφωνούμε με τους σκοπούς του, αλλά και με πολλές διατάξεις του. Είναι όμως δυστυχώς πρόδηλος ο συντεχνιακός χαρακτήρας του, αφού διατηρεί αγκυλώσεις και στρεβλώσεις ενός θεσμικού πλαισίου, που δεν βασίζεται στην επιστημονική δεοντολογία, τον ορθολογισμό και την πρακτική, αφού ακυρώνει αν δεν προσβάλλει την έννοια και το επάγγελμα του «μηχανικού», που παρεμπόδισε την ενεργοποίηση του τεχνικού δυναμικού της χώρας προς τη δημιουργία και τελικά τροχοπέδησε την ανάπτυξη. Δεν είναι δηλαδή δυνατόν το σύνολο του Σ/Ν να κυριαρχείται στις σημερινές συνθήκες, από τον γενικό και αόριστο όρο «μηχανολογικές εγκαταστάσεις», με προφανή σκοπό όλες οι επαγγελματικές δραστηριότητες σε κάθε είδος εγκατάστασης, αν όχι να συνδέονται αποκλειστικά, τουλάχιστον να προσανατολίζονται ή να ελέγχονται από επαγγελματίες, που έχουν την ειδικότητα του «μηχανολόγου». Ειδικότητα, που στις σημερινές συνθήκες και σε παγκόσμιο επίπεδο συνδέεται κυρίως με την κατασκευαστική βιομηχανία και όχι με τη χημική βιομηχανία ή τη βιομηχανία των διεργασιών (PROCESS INDUSTRIES).
    Επί πλέον σημειώνουμε την αοριστία του Σ/Ν σε κρίσιμα σημεία που δημιουργεί ερωτήματα όπως :
    • Εντάσσονται πράγματι στο Σ/Ν όλες οι ειδικότητες και βαθμίδες των τεχνικών επαγγελμάτων π.χ. διπλωματούχοι μηχανικοί, τεχνολόγοι μηχανικοί, ή μόνον οι τεχνίτες και χειριστές ?
    • Μήπως με το Σ/Ν προοιωνίζεται η κατάργηση της έννοιας «χημική εγκατάσταση» του Άρθρου 4 του ν.6422/34 ?

    Θεωρούμε ότι με τα σχόλια μας στα επί μέρους άρθρα του Σ/Ν, αιτιολογούμε τις αιτιάσεις μας και τις απορίες μας και πιστεύουμε ότι ο κ. Υπουργός θα λάβει τα κατάλληλα μέτρα για απαιτούμενες αλλαγές, βελτιώσεις και διασαφηνίσεις.
    Παρ. 3.0 «Επαγγελματικές δραστηριότητες»
    • Ο ορισμός δεν απαντάται στη διεθνή βιβλιογραφία. Απαιτείται ορισμός και διάκριση των «τεχνικών επαγγελμάτων» σε βαθμίδες.
    • Οι διάφορες τεχνικές εγκαταστάσεις (όπως αναφέρονται σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες) αλλά και τα τεχνικά έργα διακρίνονται και ορίζονται με βάση το λειτουργικό σκοπό τους και όχι από τον μηχανολογικό, ηλεκτρολογικό ή ηλεκτρονικό εξοπλισμό ή γενικότερα από τα μέσα, που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του σκοπού. Εγκαταστάσεις με διαφορετικούς λειτουργικούς σκοπούς, έχουν οδηγήσει στην ανάγκη ύπαρξης διαφόρων ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων επαγγελματιών με κατάλληλα επαγγελματικά προσόντα. Ειδικότερα οι μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων, μελετούν διάφορες εγκαταστάσεις και η υλοποίηση των μελετών αυτών από τα επαγγέλματα τεχνιτών που προσδιορίζονται στο Σ/Ν, δεν μπορεί να ορίζεται ως υλοποίηση μελετών μηχανολογικών ή ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Εξ άλλου όσοι εγκαθιστούν μηχανολογικό εξοπλισμό δεν είναι απαραίτητα και κατάλληλοι χειριστές για τη λειτουργία του. Σε διαφορετική περίπτωση, τεχνίτης εγκατάστασης εξοπλισμού οδοντιατρείου θα μπορούσε να είναι και οδοντίατρος. Τέλος οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις δεν αυτονομούνται, διότι είναι εξυπηρετικές εγκαταστάσεις κάθε είδους εγκατάστασης ακόμη και αν ορίζεται (!) ως μηχανολογική ή κάθε τεχνικού έργου. Ο τεχνίτης ηλεκτρικών εγκαταστάσεων εξυπηρετεί λειτουργικό σκοπό και εφόσον τον αγνοεί, ελέγχεται για το αποτέλεσμα της εργασίας του από τον μηχανικό του λειτουργικού σχεδιασμού της εγκατάστασης.
    • Το 1934 οι αρμόδιοι είχαν αντιληφθεί την ύπαρξη «χημικών εγκαταστάσεων» (Αρθρο 4 του ν.6422/34), που δυστυχώς χαρακτηρίσθηκαν το 1997 (!) (Π.Δ. 274/97). Η «ολιγωρία», που οφείλεται σε συντεχνιακές παρεμβάσεις με ερείσματα στη Δημόσια Διοίκηση και στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του ΤΕΕ, είχε τραγικές επιπτώσεις στον εγχώριο σχεδιασμό, κατασκευή αλλά και στην αποδοτική και ασφαλή λειτουργία εξοπλισμού και εγκαταστάσεων της χημικής βιομηχανίας ή της βιομηχανίας διεργασιών (PROCESS INDUSTRIES). Πώς άραγε είναι δυνατόν το 2010 να «αγνοείται» στο Σ/Ν ο ρόλος των χημικών μηχανικών και των λοιπών τεχνικών διαφόρων εξειδικεύσεων και βαθμίδων για την ασφαλή λειτουργία και διαχείριση των χημικών εγκαταστάσεων, που διέπεται από πλήθος Ευρωπαϊκών Οδηγιών, που έχουν ενταχθεί και στο Ελληνικό δίκαιο?
    • Σύμφωνα με τον Κώδικα Επαγγελμάτων του ΟΗΕ, της Ε.Ε. αλλά και της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι τεχνίτες εγκαταστάσεων διαφοροποιούνται από τους χειριστές. Δεν είναι επομένως δυνατόν να ταυτίζονται σε ορισμό, διαφορετικές επαγγελματικές δραστηριότητες, χωρίς βέβαια τούτο να σημαίνει ότι πρέπει να αποκλείεται στην πράξη ο χειρισμός κάθε είδους εγκατάστασης από τεχνίτη, ή τούμπαλιν. Επί πλέον δεν είναι κατανοητή η διάκριση στον ορισμό, του χειρισμού του εξοπλισμού μιας εγκατάστασης από την επιτήρηση της λειτουργίας της. Πρέπει να είναι γνωστό στους αρμόδιους, ότι η υπεύθυνη επίβλεψη η «επιτήρηση» της λειτουργίας μίας τεχνικής εγκατάστασης, εμπεριέχει τη γνώση σε βάθος του λειτουργικού σκοπού της και εκτείνεται στην ορθή συνολική εποπτεία αλλά και διαχείριση και χειρισμό διεργασιών και διαδικασιών, που πραγματοποιούνται με υλικά, συνταγές, εξοπλισμό, όργανα και εξυπηρετικές τεχνικές εγκαταστάσεις.
    • Τα ανωτέρω θα μπορούσαν οι αρμόδιοι του Υπ. Ανάπτυξης να πληροφορηθούν και από το ΕΚΕΠΙΣ, όπου έχουν δημιουργηθεί «επαγγελματικά περιγράμματα» για διάφορες ειδικότητες και βαθμίδες τεχνικών επαγγελμάτων, πλην διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών. Γενικότερα διαφαίνεται η παντελής απουσία συνεργασίας, μεταξύ συναρμόδιων Υπουργείων και Υπηρεσιών σε θέματα που είναι εξόχως σημαντικά για το ξεπέρασμα της κρίσης που μαστίζει τη χώρα και την πορεία προς την ανάπτυξη.
    • Πιστεύουμε ότι ο κ. Υπουργός επιθυμεί να διαμορφώσει ένα σύγχρονο και αντισυντεχνιακό θεσμικό πλαίσιο για κάθε τεχνικό επάγγελμα. Στον συγκεκριμένο ορισμό μπορεί να εξειδικεύσει και όχι να ορίσει επαγγελματικές δραστηριότητες που αναφέρονται σε «υλοποίηση μελετών τεχνικών εγκαταστάσεων, στην υπεύθυνη επίβλεψη της λειτουργίας τους και στη συντήρηση τους». Θα ήταν επίσης σκόπιμο να ορίσει στο νόμο την τεχνική ιεραρχία, όπως διεθνώς ισχύει με τη διάκριση διπλ. μηχανικών, τεχνολόγων μηχανικών, τεχνιτών και χειριστών. Σχετικά δημοσιεύματα του ΟΟΣΑ “The field of Engineering and Engineering Education” θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το έργο του. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά τον ορισμό για το Engineering :
    Εngineering has classically be defined as the profession that deals with the application of technical, scientific and mathematical knowledge in order to utilize natural laws and physical resources to help design and implement materials, sctructures, machines, devices, systems and processes that safely realize a desired objective. As such, engineering is at the interface between scientific and mathematical knowledge and human society. The primary activity of engineers is to conceive, design, implement, and operate innovative solutions – apparatus, process, and sustems – to improve the quality of life, address social needs or problems, and improve the competitiveness and commercial success of society.
    Άρθρο 3, Παρ. 1.0
    Ισχύουν τα σχόλια της παρ. 1α.
    Μολονότι οι κατηγορίες της παρ. 1(β) φαίνεται να αφορούν συγκεκριμένους τεχνίτες και οι κατηγορίες της παρ. 1(α) υψηλότερες βαθμίδες τεχνικών επαγγελμάτων απαιτείται αποσαφήνιση αν η διάταξη (1α) αφορά διπλ. και τεχνολόγους μηχανικούς. Επιμένουμε επίσης στη σαφή γενική διάκριση τεχνιτών και χειριστών.
    Παρ. 2.0
    Το «όπου αυτό απαιτείται» μπορεί όπως αποδεικνύεται από το παρελθόν, να δημιουργήσει στρεβλώσεις, διακρίσεις και άνιση μεταχείριση. Θεωρούμε ότι στο νόμο πρέπει να υπάρχουν κριτήρια για τη διάκριση ειδικοτήτων και βαθμίδων. Προτείνουμε την αναφορά τουλάχιστον σε «επαγγελματικά περιγράμματα».
    Άρθρο 4, Παρ. 1.0
    Με βάση τα σχόλια μας στα άρθρα 1.0 και 3.0 θεωρούμε ότι η παρ. 1.0 του άρθρου σε συνδυασμό με τις παρ. 1.0 και 3.0 του Άρθρου 71 για τις καταργούμενες διατάξεις, παρέχει τη δυνατότητα στους εκάστοτε Υπουργούς να αποφασίζουν κατά το δοκούν, για τη δυνατότητα πρόσβασης και άσκησης επαγγελματικών δραστηριοτήτων τεχνικών διαφόρων ειδικοτήτων και βαθμίδων, στην υλοποίηση μελετών διαφόρων τεχνικών εγκαταστάσεων, στην επίβλεψη της λειτουργίας τους και στη συντήρηση τους. Δηλαδή παρέχει τη δυνατότητα να διατηρηθεί ένα καθεστώς αοριστιών και αγκυλώσεων, που επέτρεψε με Π.Δ. και ΥΑ αυθαίρετα «βαπτίσματα» των εγκαταστάσεων ως Η/Μ, προσανατόλισε την κοινωνία στην ανάθεση εργασιών προς ορισμένες ειδικότητες άσχετες πολλές φορές με το αντικείμενο και αφαίρεσε από πλήθος ειδικοτήτων διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών τη δυνατότητα να ασκήσουν το επάγγελμα τους, να προσφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας, να καινοτομήσουν και να δημιουργήσουν.
    Είναι επομένως η ώρα ο κ. Υπουργός να απαντήσει στα ερωτήματα :
    • Ποιες επαγγελματικές δραστηριότητες θα ασκεί πλήθος ειδικοτήτων διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών, τεχνιτών και χειριστών, που δεν περιλαμβάνουν στον τίτλο τους τον όρο «μηχανολόγος» ή «ηλεκτρολόγος» ?
    • Τι υπονοείται με τη διατύπωση «με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν.6422/34»? Θα εξακολουθεί να ισχύει το καθεστώς απονομής ίδιων «επαγγελματικών δικαιωμάτων» σε τελείως διαφορετικές ειδικότητες όπως αυτές του ΜΜ, ΗΜ και ΝΜ ?
    • Ποια είναι η ισχύς του Αρθρου 4 του ν.6422/34 μετά τη ψήφιση του παρόντος Σ/Ν ?

    Παρ. 4.0
    Στην παρ. αυτή αναδεικνύεται περίτρανα το συντεχνιακό σύνδρομο των συντακτών του Σ/Ν, που συνδέουν επαγγελματικές δραστηριότητες π.χ. σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις, με την τεχνολογική εξέλιξη σε μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις(!). Δεν αντιλαμβάνονται οι κύριοι ότι εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον κ. Υπουργό και την Κυβέρνηση? Και τούτο διότι φαίνεται να αγνοούν την επιστήμη και το επάγγελμα του Χημικού Μηχανικού που δημιουργήθηκε το 1897 στο ΜΙΤ με υποδομή τη μηχανολογία και τη βιομηχανική χημεία πριν αποκτήσει την αυτονομία του, που συνετέλεσε και συντελεί καθοριστικά στην παγκόσμια βιομηχανική ανάπτυξη και στην προστασία του περιβάλλοντος.
    Αρθρο 12
    Η εκπαίδευση χειριστών σε διάφορες παραγωγικές εγκαταστάσεις δεν είναι δυνατόν να εντοπίζεται μόνον στις απαιτήσεις (?) του μηχανολογικού ή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού. Εκτός από προηγούμενη αναφορά μας στο θέμα, καλούμε τους συντάκτες του Σ/Ν να αναγνώσουν «επαγγελματικά περιγράμματα» του ΕΚΕΠΙΣ για χειριστές ειδικά στις χημικές βιομηχανίες.
    Αρθρο 13
    Γενικά σχόλια
    1.0.Πιστεύουμε ότι βασικός σκοπός της αδειοδότησης μίας τεχνικής δραστηριότητας είναι η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών και η προστασία του περιβάλλοντος. Οι ορισμοί του Άρθρου 13 δεν είναι συμβατοί ως οφείλουν με ορισμούς Ευρωπαϊκών Οδηγιών που έχουν εισαχθεί στο δίκαιο μας. Αναφερόμαστε ειδικότερα στη ΚΥΑ 5697/590 (Υ.Α. 12044/613 φεκ β 376/2007), όπου ορίζονται ορθολογικά οι «εγκαταστάσεις» και οι «μονάδες» και επιβάλλεται η σύνθεση, επικαιροποίηση και ουσιαστικοποίηση όλων των υφιστάμενων εγχώριων διατάξεων με βάση τις οποίες πραγματοποιείται ο απαιτούμενος έλεγχος των βιομηχανικών δραστηριοτήτων για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας των εργαζομένων και των περιοίκων καθώς και του περιβάλλοντος. Το πνεύμα και το γράμμα αυτής της ΚΥΑ, όπως και άλλων σχετικών ευρωπαϊκών οδηγιών δεν έχει δυστυχώς μεταφερθεί στις υπηρεσίες του Υπ. Ανάπτυξης, που εξακολουθούν για συντεχνιακούς λόγους και παρά τις κατά καιρούς καταγγελίες μας, (Βλ. ΑΠ Υπ. Ανάπτυξης 9680/21.07.2008) να εισηγούνται ορισμούς και ορολογίες αντίθετες με την επιστημονική και τεχνική δεοντολογία, τον ορθολογισμό, την πρακτική, αλλά και τις υποχρεώσεις της χώρας στις Ευρωπαϊκές συνθήκες. Πιστεύουμε ειδικότερα ότι οι ορισμοί για τις «μηχανολογικές εγκαταστάσεις» και τις «ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις υπηρεσιών», σε συνδυασμό και με τη διατήρηση του καθεστώτος μελετών του 1922, σκοπεύουν και μόνον σε παραχώρηση με Π.Δ. ή Υ.Α. αποκλειστικών επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ορισμένες ειδικότητες μηχανικών, με κίνδυνο να μεταφερθούμε από την εποχή των κλειστών επαγγελμάτων στην εποχή των αρπακτικών επαγγελμάτων.
    2.0.Αναφερόμενοι στις διατάξεις του Σ/Ν που σκοπεύουν στη μείωση της γραφειοκρατίας και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, φοβούμεθα το αντίθετο αποτέλεσμα ιδιαίτερα σε μεγάλες επενδύσεις, ενώ συγχρόνως παρατηρούμε ότι το Σ/Ν δεν δημιουργεί προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν την υγεία και ασφάλεια των πολιτών καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος. Συμπερασματικά το Σ/Ν κινείται στο πνεύμα και στο γράμμα των νόμων που αντικαθιστά, με ορισμένες μόνον θετικές παρεμβάσεις, που όμως δεν μεταβάλλουν ένα υφιστάμενο καθεστώς υπεύθυνο για τη σημερινή βιομηχανική εικόνα της χώρας. Για την αιτιολόγηση των θέσεων μας αναφέρουμε το ακόλουθο χαρακτηριστικό παράδειγμα :
    Σύμφωνα με το Άρθρο 40 «Διαχείριση Αποβλήτων» του Σ/Ν οι μελέτες επεξεργασίας αποβλήτων ενσωματώνονται όπου απαιτούνται (!) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με βάση τις οποίες εγκρίνονται Περιβαλλοντικοί Όροι, που αποτελούν προϋπόθεση για την «Άδεια Εγκατάστασης». Είναι όμως αδύνατο ένας επενδυτής να υποβάλλει σοβαρή μελέτη επεξεργασίας αποβλήτων, ή άλλες αντίστοιχες μελέτες όταν π.χ. για χωροταξικούς λόγους δεν είναι δυνατόν να σιγουρευτεί για την επένδυση του. Άλλωστε οι ΜΠΕ δεν αποτελούν μελέτες οριστικού σχεδιασμού εγκαταστάσεων. Επειδή η σύγχυση μεταξύ «Άδειας Ίδρυσης» και «Άδειας Εγκατάστασης» έχει ταλαιπωρήσει τον τόπο, τους επενδυτές και τους μηχανικούς, λαμβάνουμε την ευκαιρία να σημειώσουμε τα ακόλουθα :
    α. Η αδειοδότηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων πρέπει να αντιστοιχεί στα διακριτά στάδια από τα οποία διέρχεται στην πράξη μία επένδυση από τη σύλληψη, την υλοποίηση και τη θέση σε λειτουργία των εγκαταστάσεων. O έλεγχος που πρέπει να είναι ουσιαστικός σε κάθε στάδιο, διευκολύνεται με τη διάκριση αυτή ώστε να περιορισθεί η γραφειοκρατία και δεν αντικαθίσταται από Υπεύθυνες Δηλώσεις (!) όπως προβλέπεται στο Σ/Ν.
    Διακρίνουμε :
    • Στάδιο Βασικού Σχεδιασμού – Άδεια Ίδρυσης.
    • Στάδιο Εφαρμογής – Άδεια Κατασκευής ή Εγκατάστασης.
    • Στάδιο Έναρξης Λειτουργίας – Άδεια λειτουργίας με προϋπόθεση μελλοντικούς ελέγχους.
    Το περιεχόμενο των μελετών στο στάδιο βασικού σχεδιασμού είναι περιεχόμενο μελετών σκοπιμότητας με δεδομένους χωροταξικούς, και πολεοδομικούς περιορισμούς, όπως προσδιορίζονται από το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο και περιβαλλοντικούς, εργασιακούς ή άλλους όρους που προσδιορίζονται μεν αλλά δεν μπορούν να ελεγχθούν στο στάδιο ίδρυσης.
    Ο αιτών άδεια ίδρυσης ελέγχεται για τη συμβατότητα της επένδυσης με τους συγκεκριμένους περιορισμούς του πλαισίου αυτού και δεσμεύεται για την εφαρμογή κανονισμών, προδιαγραφών και κατάλληλων τεχνικών λύσεων κατασκευής και λειτουργίας στα επόμενα στάδια της αδειοδότησης, προκειμένου η δραστηριότητα να είναι ασφαλής για τους εργαζόμενους, τους περιοίκους και το περιβάλλον.
    Η ενοποίηση των δύο πρώτων ως άνω σταδίων δεν πρέπει βέβαια να αποκλείεται και τούτο εξαρτάται κυρίως από το είδος, το μέγεθος και το βαθμό όχλησης των δραστηριοτήτων. Στην περίπτωση αυτή και με επιλογή των επενδυτών μπορεί να χορηγείται ενιαία «Άδεια ίδρυσης – εγκατάστασης». Επισημαίνουμε την ανάγκη ενιαίου φακέλου για τη χορήγηση «άδειας ίδρυσης» ενδεχόμενα με τα κατάλληλα ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ. Θεωρούμε προφανές ότι όσοι μηχανικοί εμπλέκονται στη φάση της αδειοδότησης για την χορήγηση «Άδειας Ίδρυσης» ευθύνονται μόνον για όσα στοιχεία φέρουν την υπογραφή τους στο στάδιο αυτό της αδειοδότησης.
    β. Η «Άδεια Κατασκευής» ή «Άδεια Εγκατάστασης» πρέπει να χορηγείται ενιαία με την «Άδεια Οικοδομής» με βάση ενιαία μελέτη που ενδεχόμενα μπορεί να συμπληρώνεται τμηματικά. Σ’ αυτό το στάδιο αδειοδότησης δεν ελέγχονται προθέσεις ή δεσμεύσεις επενδυτών, αλλά η καταλληλότητα συγκεκριμένων τεχνικών λύσεων με βάση κανονισμούς και προδιαγραφές, που απαιτούνται συνολικά για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο προληπτικός αυτός έλεγχος κατασκευών και εγκαταστάσεων από Σώμα Ορκωτών Μηχανικών δεν επιφέρει καθυστερήσεις, αφού συνδέεται με το στάδιο υλοποίησης της επένδυσης και μπορεί να προγραμματισθεί τμηματικά από κάθε ενδιαφερόμενο ο οποίος έχει επιλέξει μελετητές, προμηθευτές και κατασκευαστές. Παρόλα αυτά αναγνωρίζουμε προβλήματα στη διαδικασία που κυρίως συνδέονται με κοινοποίηση «απόρρητων στοιχείων» πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα ζητήματα όμως αυτά έχουν λυθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και καλούμεθα να εφαρμόσουμε τις λύσεις. Θεωρούμε ότι η απουσία αυτού του σταδίου από την «Αδειοδότηση» στη λογική μετέπειτα ελέγχων και μάλιστα χωρίς κατάλληλους μηχανισμούς κατά τη λειτουργία των εγκαταστάσεων, ευνοεί τη δημιουργία καθεστώτος παραβατικότητας και δεν εξυπηρετεί την απασχόληση μηχανικών, το Δημόσιο συμφέρον και την ορθολογική ανάπτυξη της χώρας.
    γ. Άδεια λειτουργίας.
    Σε πρώτη φάση μετά το πέρας ανέγερσης πρέπει να επιτρέπεται η έναρξη λειτουργίας προκειμένου η εγκατάσταση να προσαρμοσθεί στις συνθήκες σχεδιασμού. Είναι το στάδιο που ονομάζουμε “COMMISSIONING” και πρέπει να προσδιορίζεται στην άδεια εγκατάστασης.
    Σε δεύτερη φάση πραγματοποιούνται απαιτούμενες μετρήσεις για τη διαπίστωση τήρησης των όρων και δεσμεύσεων των αδειών ίδρυσης και κατασκευής και χορηγείται άδεια λειτουργίας αορίστου χρόνου ή ορισμένης διάρκειας με τη δέσμευση του ενδιαφερόμενου ότι θα τηρεί τους όρους της.
    Η διαφοροποίηση της άδειας λειτουργίας σε «αορίστου χρόνου» ή «ορισμένης διάρκειας» εξαρτάται κυρίως από το είδος, το μέγεθος της μονάδας, το τόπο εγκατάστασης ή τυχόν άλλες προϋποθέσεις, που είναι σκόπιμο να είναι γνωστές στους επενδυτές με την άδεια ίδρυσης.
    Συμπεραίνουμε από τα προηγούμενα ότι οι διατάξεις του Σ/Ν για την αδειοδότηση των μεταποιητικών δραστηριοτήτων δεν αποσαφηνίζουν τα στάδια αδειοδότησης και παραλείπουν απαιτούμενους ελέγχους στο στάδιο υλοποίησης κατασκευών και εγκαταστάσεων. Εφόσον δεν βελτιωθούν οι διατάξεις αυτές θεωρούμε ότι δεν εξυπηρετούνται οι σκοποί του Σ/Ν.
    Άρθρο 13,Παρ. 3.0
    Η ταύτιση εγκατάστασης έστω και «μηχανολογικής», με ορισμένα μόνο μηχανήματα και δοχεία τα οποία αναφέρονται σε διατάξεις που εκδόθηκαν για λόγους πιστοποίησης και κυκλοφορίας μεμονωμένου εξοπλισμού, αποτελεί ακατανόητο εφεύρημα για το οποίο πρέπει να αναζητηθεί βραβείο GINES.
    Παρακαλώ απαντήσατε :
    • Η μεταποιητική δραστηριότητα δεν περιλαμβάνει, αλλά συνδέεται με μηχανήματα ή δοχεία υπό πίεση? Δεν συνδέεται με δοχεία σε ατμοσφαιρική πίεση? Δεν συνδέεται με δοχεία υπό κενό ?
    • Τα όργανα ελέγχου ή αισθητήρια συνθηκών ανήκουν ή όχι στην εγκατάσταση ?
    • Οι ηλεκτρικοί πίνακες λειτουργούν ανεξάρτητα από την εγκατάσταση ?

    Άρθρο 13 Παρ. 8.0
    Ως λειτουργία νοείται «η ενεργοποίηση μηχανολογικού εξοπλισμού». Παρακαλώ αποσαφηνίσατε. Εν κενώ ή υπό φορτίο ? Αυτός και μόνον ο ορισμός της λειτουργίας μίας βιομηχανικής εγκατάστασης και όχι μόνον επιβάλλει τη λήψη μέτρων από τον κ. Υπουργό για τους συνεργάτες του ή τους εισηγητές του Σ/Ν.
    Άρθρο 13 Παρ. 15
    Το γεγονός ότι σύμφωνα με το άρθρο 13, §15 η αδειοδοτούσα αρχή δεν θα είναι πλέον μία αλλά περισσότερες θεωρούμε ότι το πλέον απαράδεκτο και λανθασμένο διότι αυτό θα σημαίνει ουσιαστική διάλυση και απαξίωση της δημόσιας διοίκησης. Αντί ο Νόμος να είναι προς την κατεύθυνση ανασυγκρότησης αποτελεσματικών και αξιόπιστων υπηρεσιών, όπου με την απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης θα μπορούν να εκδίδονται σε σύντομο χρονικό διάστημα οι διοικητικές πράξεις και θα κατασταλεί σε σημαντικό βαθμό το πρόβλημα της διαφθοράς, ο Νόμος κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δημιουργεί πολλές αδειοδοτούσες αρχές με αποτέλεσμα καταρχήν να απαξιώνεται η δημόσια διοίκηση, να χάνεται η συνοχή και η ομοιογένεια της διαδικασίας αδειοδότησης, να δημιουργείται σύγχυση στους πολίτες για το που πρέπει να απευθύνονται και το χειρότερο να χάνεται η έννοια του Κράτους . Εκτός αυτού θα ευνοείται ακόμα περισσότερο από όσο υπάρχει σήμερα η ανάπτυξη «πελατειακών σχέσεων» η διαφθορά .Επιπλέον θα παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση ως προς τον χειρισμό υποθέσεων καταγγελιών αφού μία καταγγελία π.χ. μπορεί να υποβληθεί σε μια αδειοδοτούσα αρχή που δεν έχει εκδώσει την σχετική άδεια ή να παρατηρείται το τραγικό για την ίδια καταγγελία να γίνονται ταυτόχρονα έλεγχοι από δύο και περισσότερες αρχές. Εν κατακλείδι η αδειοδοτούσα αρχή πρέπει να είναι μία και μοναδική. Άρτια οργανωμένη και στελεχωμένη όπου θα τηρούνται τυποποιημένες διαδικασίες (γιατί όχι και διαπιστευμένες) ώστε να είναι αποτελεσματική, αξιόπιστη και με κύρος απέναντι στον πολίτη. Σε κανένα κράτος δεν νομίζουμε να λειτουργεί αντίστοιχο σχήμα πολλαπλών αρχών αδειοδότησης
    Άρθρο 16
    Βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει αυτό το σχήμα είναι να υπάρχει θεσμοθετημένο χωροταξικό σχέδιο, ώστε να γνωρίζουν όλοι εκ των προτέρων που επιτρέπεται και τι. Ειδικότερα, για τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης τα «απαραίτητα δικαιολογητικά και εγκρίσεις » που θα συνοδεύουν την Υπεύθυνη δήλωση θα πρέπει να είναι το δυνατόν ολιγάριθμα και όχι χρονοβόρα η έκδοσή τους, ώστε να υπάρχει πραγματική απλοποίηση των διαδικασιών.
    Άρθρο 25
    Θεωρούμε τα επιμελητήρια είναι ελεγχόμενοι φορείς και επομένως δεν μπορούν να είναι ελέγχοντες. Η υπάρχουσα ανάγκη πρόσθετων ελεγκτικών μηχανισμών για την εφαρμογή του νόμου μπορεί να αντιμετωπισθεί με την ίδρυση και οργάνωση «Σώματος Ορκωτών Μηχανικών». Σε κάθε περίπτωση η αδειοδότηση είναι ευθύνη του Κράτους.
    Άρθρο 27 παρ. 2
    Παρατηρούμε ότι πέραν της «άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας των δραστηριοτήτων…» υπεισέρχεται και η «μηχανολογική άδεια εγκατάστασης, επέκτασης και εκσυγχρονισμού σε βιομηχανικές, βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, επαγγελματικά εργαστήρια και αποθήκες».
    Επισημαίνουμε :
    • Η «μηχανολογική άδεια» δεν ορίζεται στο νόμο και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί ως έχει με βάση κανονιστικές διατάξεις, να συνδέεται με την άδεια εγκατάστασης (ίδρυσης). Δηλαδή και έως σήμερα το περιεχόμενο της μελέτης μηχανολογικής ή χημικής εγκατάστασης δεν ανταποκρίνεται σε περιεχόμενο οριστικής μελέτης αλλά αποτελεί μία περιγραφική μελέτη, που περιλαμβάνει προθέσεις ή δεσμεύσεις του επενδυτή.
    • Εισάγονται οι όροι βιομηχανική, βιοτεχνική εγκατάσταση, που είναι μεν ορθοί αλλά έχουν καταργηθεί στους ορισμούς του Σ/Ν.

    Άρθρο 28
    Η σύσταση του Αυτοτελούς τμήματος στην Δ/νση Ανάπτυξης της Περιφέρειας (άρθρο 28) δεν έχει νόημα αφού βάσει νόμου οι αρμοδιότητες της Δ/νσης Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων ταυτίζονται με αυτές του αυτοτελούς τμήματος. Άρα τι νόημα θα έχει η ύπαρξη δύο ίδιων Υπηρεσιών. Θεωρούμε ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με την σύσταση νέων υπηρεσιών ή μετονομασία των κάποιων άλλων. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η εξυγίανση των υπαρχουσών υπηρεσιών, η αξιοποίηση του προσωπικού και η πραγματική απλούστευση των διαδικασιών.

    Άρθρο 32 παρ. 4α
    Εμφανίζεται ο ορθός όρος «παραγωγικός εξοπλισμός» σε σύγκρουση όμως με τον ορισμό «μηχανολογικές εγκαταστάσεις, που συνδέονται με τη μεταποιητική δραστηριότητα» του Άρθρου 1 του Σ/Ν.
    Είναι προφανής η σύγχυση όρων από τους εισηγητές του Σ/Ν, που φαίνεται δεν έχουν γνώση της πραγματικότητας στις εγκαταστάσεις και στη μεταποίηση.
    Κύριοι,
    Προϋπόθεση για την επιτυχία της απλούστευσης των διαδικασιών είναι τα παρακάτω:
    1. Η ύπαρξη χωροταξικού σχεδίου και η κωδικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, αποτελούν προϋπόθεση για την επιτυχία οποιασδήποτε πρότασης για αναδιαμόρφωσε του αδειοδοτικού πλαισίου
    2. Μια περιβαλλοντική άδεια θα καλύπτει όλες τις διαστάσεις του θέματος (στερεά, υγρά, αέρια, χρήση νερού, κλπ)
    3. Τυποποίηση των περιβαλλοντικών αδειών για κατηγορίες δραστηριοτήτων σύμφωνα με την ΚΥΑ για το βαθμό όχλησης. Η τυποποίηση θα είναι κυρίως για της χαμηλής και μέσης όχλησης εγκαταστάσεις.
    4. Ανάρτηση στο διαδίκτυο των τυποποιημένων περιβαλλοντικών όρων
    5. Ηλεκτρονική υποβολή των αιτήσεων (συμπλήρωση στοιχείων) για τις κατηγορίες χαμηλής και μέσης όχλησης
    Επιπλέον των παραπάνω προϋποθέσεων θα πρέπει να γίνουν και τα ακόλουθα:
    Πρώτο σημείο είναι η δημιουργία του φορέα μίας στάσης (όπως προβλέπεται και σε αυτό το νομοσχέδιο), ο οποίος όμως θα πρέπει να είναι διυπουργικός. Δηλαδή συμμετοχή και των συναρμόδιων υπουργείων. Ο επενδυτής θα πρέπει να καταθέτει το φάκελο στο συγκεκριμένο γραφείο, το οποίο με βάση μια λίστα ελέγχου, θα πρέπει να κάνει τον έλεγχο των δικαιολογητικών. Η λίστα αυτή θα πρέπει να είναι ανηρτημένη στο διαδίκτυο. Οι υπηρεσίες θα πρέπει να απαντούν και να γνωμοδοτούν στο γραφείο μιας στάσης, το οποίο στη συνέχεια θα προωθεί τα τελικά έγγραφα για έλεγχο και υπογραφή.
    Το δεύτερο σημείο, αφορά το στάδιο ελέγχου, που αναφέρθηκε προηγούμενα. Η καινοτομία είναι σε αυτό το σημείο. Αφορά τη δημιουργία ενός διοικητικού δικαστικού τμήματος (Περιβαλλοντικό δικαστήριο), στο οποίο θα γίνεται ο τελικός έλεγχος των αποφάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν ενστάσεις που έχουν κατατεθεί κατά τη φάση των προηγούμενων σταδίων της αδειοδότησης, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για τη συμμετοχή και ενημέρωση του κοινού, με βάση τη συμφωνία του Aarhous. Η εφαρμογή του παραπάνω τμήματος θα είναι για τις δραστηριότητες υψηλής όχλησης και κατηγορίας Α (μεγάλα έργα).
    Η αντιμετώπιση του προβλήματος των αδειοδοτήσεων μπορεί να λυθεί μόνο αν αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα είναι νομικό και η αδειοδότηση θα πρέπει να γίνεται μέσω δικαστικής διαδικασίας, που θα ξεκινά αυτόματα με την αίτηση, θα ελέγχει τη νομιμότητα της πράξης και των αποφάσεων της διοίκησης, θα γνωμοδοτεί και θα λαμβάνει υπόψη τελεσιδίκως τυχόν ενστάσεις, επί της πράξεως (στο προβλεπόμενο από το νομικό πλαίσιο χρόνο), που θα διατυπωθούν εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και μέσα στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών συνθηκών.
    Στη φάση της προκαταρκτικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, η οποία δεν θα πρέπει να καταργηθεί, θα πρέπει να λήγει οριστικά το θέμα της χωροθέτησης. Μετά από το στάδιο αυτό θα πρέπει να απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε προσφυγή για το θέμα αυτό. Το Περιβ. Δικαστήριο θα γνωμοδοτεί επί του θέματος αυτού τελεσίδικα και με βάση τους χωροταξικούς χάρτες, την αποτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης (επέκταση, νέα δραστηριότητα, κλπ). Οι πολίτες θα υποβάλλουν τυχόν ενστάσεις στο στάδιο αυτό, χωρίς δικαίωμα να επανέλθουν αργότερα. Το στάδιο της ΠΠΕ είναι πολύ πρώιμο για την επένδυση και χαμηλού κόστους, χωρίς να εκτίθεται ο επενδυτής σε μεγάλα έξοδα, στη περίπτωση απόρριψης της αίτησής του. Η ΜΠΕ και τα επόμενα αδειοδοτικά στάδια, σημαίνουν ουσιαστικότερες μελέτες και ξεκίνημα της επένδυσης. Όλα τα παραπάνω μπορεί να λήξουν μέσα σε 60-90 ημέρες.
    Μετά την έκδοση της άδειας θα θεωρείται ότι έχει εκδοθεί και τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Πέραν αυτού του σημείου ο επενδυτής θα μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα, χωρίς περαιτέρω παρεμβάσεις στην επένδυσή του και χωρίς τον κίνδυνο νέων ενστάσεων.
    Η λύση αυτή φαίνεται να προκαλεί καθυστερήσεις λόγω της εμπλοκής της δικαστικής εξουσίας. Στην πραγματικότητα όμως, ο πραγματικός χρόνος έγκρισης της άδειας μειώνεται, γιατί οι εμπλεκόμενοι φορείς, που σήμερα καθυστερούν μέχρι να βεβαιωθούν ότι είναι σύννομοι και καταστρατηγούν τις προθεσμίες που θέτει ο νόμος, θα προχωρούν ταχύτερα έχοντας την κάλυψη της δικαστικής εξουσίας. Ο δε επενδυτής γνωρίζει ότι θα έχει στα χέρια του άδειες οι οποίες δεν πρόκειται να προσβληθούν.
    Προϋπόθεση της επιτυχίας της εν λόγω διαδικασίας, αποτελεί α) η κωδικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (σήμερα λόγω των πολλών αποφάσεων υπάρχουν αναιρέσεις άρθρων νόμων, που δυσχεραίνουν την αδειοδότηση) και β) η θεματική τυποποίηση των περιβαλλοντικών όρων, που θα ολοκληρωθεί προβλεπτικά για ομάδες επιχειρήσεων. Θα πρέπει να ακολουθήσουμε παραδείγματα άλλων χωρών, όπου υπάρχουν στο διαδίκτυο ανηρτημένα μεθοδολογίες και οδηγοί σύνταξης ΜΠΕ ανά θεματική ενότητα, πρότυπα κείμενα περιβαλλοντικών όρων και λίστες περιβαλλοντικών ελέγχων. Επί πλέον η ανάρτηση στο διαδίκτυο των Π.Ο. θα δίνει τη δυνατότητα σε επενδυτές να γνωρίζουν τις απαιτήσεις των όρων παρόμοιων δραστηριοτήτων. Φυσικά όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν τη δημιουργία βάσης δεδομένων στο ΥΠΕΚΑ, κάτι που το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ είχε ξεκινήσει, με δαπάνη σημαντικών ποσών, χωρίς ποτέ να λειτουργήσει.
    Η λειτουργία ενός περιβαλλοντικού διοικητικού δικαστηρίου (με ακροαματική διαδικασία), σε συνεργασία με τον περιβαλλοντικό εισαγγελέα, που θα λειτουργεί παράλληλα ή αμέσως μετά την έκδοση της διοικητικής πράξης, θα μπορούσε συμπληρωματικά με τα παραπάνω, να εξαντλήσει κάθε έννομο δικαίωμα του πολίτη, στα πλαίσια της συνθήκης του Aarhus.
    Η πηγή του προβλήματος στη διαδικασία αδειοδότησης επιχειρήσεων είναι, ότι ο κάθε πολίτης μετά το στάδιο έκδοσης των αδειών (περιβαλλοντικοί όροι, άδεια εγκατάστασης) μπορεί να προσφύγει κατά αυτών στο δικαστήριο, στα πλαίσια κάποιων προσωπικών του ή άλλων στρατηγικών. Παρά την εφαρμογή της συμφωνίας του Aarhus για την ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία της αδειοδότησης, γίνεται ουσιαστικά καταστρατήγηση/κατάχρηση αυτής της διαδικασίας, με τις προσφυγές επί των αποφάσεων με προβολή επιχειρημάτων που είτε δεν κατατέθηκαν στην πορεία της διαδικασίας, είτε εσκεμμένα δεν παρουσιάστηκαν στη φάση της προβλεπόμενης διαδικασίας αδειοδότησης. Η πλειοψηφία των επιχειρημάτων αυτών απορρίπτεται ως αβάσιμα ή νομικά αστήρικτα, αλλά στη πράξη έχουν πετύχει το σκοπό τους που είναι, στη καλύτερη των περιπτώσεων, η καθυστέρηση της επένδυσης.
    Η ηλεκτρονική υποβολή των δικαιολογητικών για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων μέσης και χαμηλής όχλησης, σε συνδυασμό με την τυποποίηση της ενιαίας άδειας που θα δίνεται στην επιχείρηση, θα συμβάλει σημαντικά στην ελαχιστοποίηση της καθυστέρησης για την έκδοσή της. Η υπογραφή της αίτησης άδειας από τον ιδιοκτήτη και τον υπεύθυνο μηχανικό, θα ενέχει θέση υπεύθυνης κατά το νόμο δήλωσης περί της ορθότητας και ακρίβειας των δηλούμενων στοιχείων. Και αυτό σε συνδυασμό με την εγγυητική επιστολή που θα κατατίθεται. Ο σκοπός της απλούστευσης είναι να μην απασχολείται το προσωπικό των υπηρεσιών για τον έλεγχο των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών, αλλά στον έλεγχο της λειτουργίας της εγκατάστασης, με βάση τα στοιχεία που υποβλήθηκαν.
    Το προτεινόμενο νομοσχέδιο, δεν λύνει τα προβλήματα της αδειοδότησης και δεν εξασφαλίζει τον επενδυτή από την περίπτωση προσβολής της διοικητικής πράξης των Π.Ο. ή άλλων αδειών. Επιπλέον η πολυνομία, οι συναρμοδιότητες (αρχαιολογία, δασικές υπηρεσίες, κλπ) και η χρονοτριβή στις γνωμοδοτήσεις, σε συνδυασμό με το ασαφές χωροταξικό πλαίσιο (δεν υπάρχουν λεπτομερή χωροταξικά πλαίσια και σαφής χρήσης γης) καθιστούν βέβαιο, ότι δεν θα επιτευχθούν οι στόχοι του νομοσχεδίου. Είναι καλύτερα να αργήσετε λίγο να εκδώσετε το νομοσχέδιο, αναδιαμορφώνοντας ριζικά το πλαίσιο όλων των αδειοδοτήσεων, παρά να έχουμε μία ακόμα ΚΥΑ, στο δαιδαλώδες υφιστάμενο νομικό πλαίσιο.
    Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών και το Περιφερειακό τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας παραμένει στη διάθεση σας, για να συμβάλει στην αποτελεσματική εφαρμογή ενός νόμου, που θα αντιμετωπίζει συνολικά το θέμα της αδειοδότσης των επιχειρήσεων, καλύπτοντάς όλες τις διαστάσεις, άδεια ίδρυσης, άδεια, εγκατάστασης και άδεια λειτουργίας και περιλαμβάνοντας όλες τις πτυχές του θέματος, ηλεκτρολογικομηχανικές, διεργασίας, περιβαλλοντικές.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 13:14 | ΒΙΠΑΝΟΤ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ ΑΕ

    ΦΟΡΕΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ (ΒΙΠΑ) ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ ΝΟΤΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
    ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
    (ΒΙΠΑΝΟΤ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ Α.Ε.)

    Προς:
    1) Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας
    κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
    2) Αναπληρωτή Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας
    κ. Σωκράτη Ξυνίδη
    3) Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργεια & Κλιματικής Αλλαγής
    κ. Νίκο Σηφουνάκη
    4) Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας
    κ. Αλέξανδρο Φούρλα
    5) Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
    κ. Ανδρέα Ανδρεόπουλο
    Ασπρόπυργος, 22/12/2010

    Θέμα: «Σχέδιο νόμου για τα Επιχειρηματικά Πάρκα – Αναπτυξιακός Νόμος – ΒΙΠΑ Ασπροπύργου / Νότιος Τομέας»
    Αξιότιμοι κοι Υπουργοί,
    Αναφερόμενοι στο Ν/Σ για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ΜΟΝΟ για έξι (6) ημέρες εκφράζουμε τη δυσάρεστη έκπληξη μας και ταυτόχρονα την ΕΝΤΟΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ και αντίθεση μας στη διάταξη του Άρθρου 70, παρ. 15 το περιεχόμενο της οποίας συνιστά πρωτοφανή νομική και αναπτυξιακή «καινοτομία».
    Η «μεταβατική» αυτή διάταξη παραπέμπει στο αόριστο μέλλον την έγκριση του ΒΙΠΑ Ασπροπύργου/ Νότιος Τομέας. Το συγκεκριμένο Επιχειρησιακό Σχέδιο είναι ΠΛΗΡΩΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ εδώ και 18 μήνες, όπου κανείς δεν ασχολείται για να το εξετάσει και εγκρίνει με το Ν. 2545/1997.
    Έχει προϋπολογιστεί με δαπάνη 25 εκ. €, η προετοιμασία του έχει κοστίσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ο Φορέας ΒΕΠΕ έχει συσταθεί από μηνών με πρόβλεψη δημιουργίας μετοχικού κεφαλαίου 2,5 εκ. € (10%) και όλες αυτές οι προσπάθειες δεκάδων επιχειρήσεων «ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ» όπως λέει το νομοσχέδιο.
    Ζητάμε ΕΠΙΜΟΝΩΣ
    1) Την κατάργηση της παρ. 15 του Άρθ. 70 του Ν/Σ
    2) Την αντικατάσταση της με τη μεταβατική διάταξη που υπήρχε σε όλα τα Ν/Σ για το ίδιο θέμα μέχρι σήμερα (Ν/Σ Σιούφας, Φώλιας, Χατζηδάκης, Κατσέλη) σύμφωνα με την οποία «Αιτήσεις για καθορισμό ΒΕΠΕ που υποβλήθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και για τις οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες καθορισμού, διέπονται από τις διατάξεις του ν. 2545/97 … παρέχεται η δυνατότητα υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νόμου, εφόσον υποβληθεί σχετική αίτηση.»
    3) Την προσθήκη παραγράφου στο ίδιο ως άνω άρθρο μεταβατικής διάταξης, βάσει της οποίας να διασφαλίζεται η συγχρηματοδότηση του έργου από δημόσιους πόρους.
    Συγκεκριμένα προτείνεται η παρακάτω προσθήκη:
    «Τα Επιχειρηματικά Σχέδια που εγκρίνονται με τις διατάξεις του Ν. 2545/97 μετά την ισχύ του παρόντος νόμου, επιχορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 51».
    Επιπλέον αυτών ζητείται ΕΠΙΜΟΝΩΣ
    1) Η διατύπωση ρητής διάταξης Νόμου στον Αναπτυξιακό Νόμο (που είναι επίσης υπό διαβούλευση) βάσει της οποίας να προβλέπεται ότι τα Επιχειρηματικά Σχέδια Επιχειρηματικών Πάκων υπάγονται στο Άρθ. 13 (Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια) και με ποσοστά ενισχύσεων εμφανώς μεγαλύτερα (μετά από διαπραγμάτευση με την Ε.Ε.) από αυτά του Άρθ. 5, ιδίως για την Αττική όπου το ποσοστό επιχορήγησης θα πρέπει να κινηθεί στο ύψος του 35% τουλάχιστον.

  • Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,

    Δυστυχώς, παρά τη θέλησή μας, είμαστε υποχρεωμένοι να εκφράσουμε την ΕΝΤΟΝΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ και ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ μας, καθώς δύο (2) χρόνια προσπαθειών μας (δικών μας και όλων των Επιμελητηρίων) πέφτουν στο κενό σε μια εικονική δικτυακή διαβούλευση, εντός των εορτών, με αντικείμενο το σύνολο της Νομοθεσίας που αφορά στην Ελληνική (και όχι μόνο) επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.

    Και τούτο διότι δεκάδες υπομνήματά μας, αναλύσεις άρθρο προς άρθρο, πορίσματα συνομιλιών και συναντήσεων, προτάσεις Εθνικού Σχεδίου Δράσης που υποβλήθηκαν μέχρι σήμερα σε πέντε (5) Υπουργούς Ανάπτυξης, ουδέποτε έλαβαν ΜΙΑ συγκεκριμένη γραπτή απάντηση – δέσμευση.

    Πέρα από προφορικές συμφωνίες, χωρίς κανένα αντίκρισμα, οι απόψεις μας «τσουβαλιάστηκαν» σε ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ πολυνομοσχέδια με αβλεψίες, λάθη, ατολμία, υποβάθμιση των αποτελεσμάτων και της διαδικασίας του πραγματικού διαλόγου, με τους κοινωνικούς εταίρους.

    Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,

    Στις επίμονες εκκλήσεις μας για τη δημιουργία δομών – επιτροπών θεσμικού διαλόγου μας απαντάτε τώρα, (διά του «info.gov») και μας καλείτε να υποβάλλουμε «προτάσεις» στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο που έχετε ορίσει.

    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ για την υποβολή αναλυτικών προτάσεων σε όλα αυτά τα σημαντικά πολυνομοσχέδια γιατί δεν υπάρχει ούτε καν ο χρόνος για τη μελέτη τους, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος, δοθείσης και της περιόδου, να οργανώσουμε τον απαιτούμενο διάλογο για όλα αυτά τα θέματα με όλα τα ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ, όπως θα έπρεπε.

    Περιοριζόμαστε λοιπόν στο παρόν υπόμνημα σε γενικές παρατηρήσεις, ειδικώς στα κεφάλαια που αφορούν στα Επιχειρηματικά Πάρκα και επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε αν μας δοθεί ο στοιχειωδώς αναγκαίος χρόνος.

    Συγκεκριμένα:
    Το περιεχόμενο του Νομοσχεδίου που αφορά στα Επιχειρηματικά Πάρκα (Άρθρα 43-62 και μέρος των Άρθρων 70 και 71) μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για άλλη μια άτολμη, ανεπίκαιρη και γραφειοκρατική θεσμική τομή καθώς:
    – Παραμένουν, δυστυχώς, σε ισχύ τα θεσμικά πλαίσια που ρυθμίζουν άλλες εκδοχές ανάπτυξης Επιχειρηματικών Υποδοχέων, επιτείνεται η σύγχυση, η γραφειοκρατία και η πολυνομία. Δεν έγιναν δεκτές οι απόψεις μας για ΈΝΑ ΝΟΜΟ – ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ – ΜΙΑ ΑΡΧΗ καθώς:
    – Διατηρούνται σε ισχύ οι νόμοι 2300/1995, 3333/2005, κλπ.
    – Δεν προβλέπονται ανάλογες διαδικασίες για την ανάπτυξη Πάρκων Χονδρεμπορίου.
    – Θεσμοθετούνται «ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ» ποσοστών χρήσεων π.χ. παρ. 2 του Άρθ. 43 που απέχουν από τις συνθήκες ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας.
    Ειδικότερα, καθώς διατηρείται σε ισχύ ο Ν. 2300/1995, διατυπώνουμε την ιδιαίτερη ανησυχία μας για τον τρόπο που οι ΟΤΑ θα διαχειριστούν την αρμοδιότητα που προβλέπεται στο Άρθ. 47 παρ. 2.
    – Αναπαράγεται και δοξάζεται η ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ με τη θεσμοθέτηση των ΕΠΕΒΟ (Άρθ. 57), ενώ υιοθετούνται μηχανισμοί υποκειμενικής αξιολόγησης και ανοίγουν διαδικασίες ελαστικοποίησης για τον προσδιορισμό των ορίων του Άρθ. 56.
    – Φορτώνονται δυσβάσταχτα οι υποψήφιοι φορείς με δαπάνες προετοιμασίας για την τήρηση των προϋποθέσεων του Άρθ. 46 οι οποίες μάλιστα ΔΕΝ είναι επιλέξιμες (Άρθ. 51 παρ. 6). Ταυτόχρονα δημιουργούνται νέοι μηχανισμοί αποκλεισμού και δημιουργίας δυσχερειών στους «συλλογικούς επενδυτές», μέσα από τη θέσπιση ποσοστών 55% (Άρθ. 46 παρ. 1) ή 80% (Άρθ. 46 παρ. 2) που εντείνουν φαινόμενα εκβιασμού και αισχροκέρδειας.
    – Δεν ενισχύονται με την αναγκαία δυναμική και αυτοτέλεια (ιδίως οικονομική) οι Φορείς Διαχείρισης προκειμένου να επιτελέσουν το έργο τους ανεμπόδιστα.
    – Δεν διαφαίνεται πουθενά η πρόθεση του Νομοσχεδίου για τη θεσμοθέτηση ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ανάπτυξης ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ στα Επιχειρηματικά Πάρκα.
    – Ο «μηχανισμός» επιλέξιμων δαπανών για συγχρηματοδότηση, εξαιρεί τεχνηέντως μεγάλο μέρος πραγματικών δαπανών που καταβάλλονται από τους Φορείς.
    – Ουδεμία πρόνοια φαίνεται να έχει ληφθεί στις προτεινόμενες διατάξεις του ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΝΟΜΟΥ για την επιχορήγηση των έργων των Επιχειρηματικών Πάρκων.

    Αν έτσι παραμείνει, μέχρι τέλους το θέμα, οι διατάξεις του Άρθ. 51 ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΑ.

    Προτείνεται η επιχορήγηση των Επιχειρηματικών Πάρκων να προβλεφθεί με ρητή διάταξη του Αναπτυξιακού Νόμου στο πλαίσιο του Άρθ. 13 (Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια) και με ποσοστό επιχορήγησης τουλάχιστον 35% το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μετά από διαπραγμάτευση, σχετική με τις προβλέψεις του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων. Αν αυτό δεν συμβεί, ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΡΚΟ δεν θα γίνει, ειδικά στην ΑΤΤΙΚΗ. Ειδικά δε στις περιπτώσεις των Άτυπων Βιομηχανικών Συγκεντρώσεων (ΑΒΣ) όπου οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις έχουν ήδη καταβάλλει σημαντικά ποσά για τα υπάρχοντα, υποτυπώδη έστω, έργα υποδομής, προτείνεται το ποσοστό επιχορήγησης να φτάσει στο 50%.
    – Επισημαίνεται ότι τα ΚΙΝΗΤΡΑ που προτείνονται στο Άρθ. 62 είναι φτωχά, εκτός οικονομικού κλίματος και δεν συμβάλλουν καταλυτικά και πραγματικά στην ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων.
    – Δεν είναι ορατό από καμία διάταξη του Νομοσχεδίου ότι δημιουργείται το κατάλληλο αναπτυξιακό περιβάλλον, δηλαδή προκύπτουν ΚΙΝΗΤΡΑ που να επιτρέπουν – προτρέπουν τις επιχειρήσεις, τους ιδιοκτήτες γης ή γενικότερα τους επενδυτές να συμμετάσχουν και να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά σχέδια ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων.
    – Τέλος, είναι αδιανόητη η πρόβλεψη της παρ. 15 του Άρθ. 70 δια της οποίας ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ όλες οι προσπάθειες Φορέων που έχουν κτιστεί με δαπάνες δεκάδων χιλιάδων Ευρώ από επιχειρήσεις και βρίσκονται υπό εξέταση ή/και έγκριση με το Ν. 2545/1997.

    Αυτή η διάταξη πρέπει να καταργηθεί. Τα Επιχειρηματικά Σχέδια που εξετάζονται να εκδοθούν – εγκριθούν με το Ν. 2545/1997, εκτός αν οι Φορείς θελήσουν να τα αποσύρουν για να πάνε με το νέο Νόμο.

    Αντιστοίχως πρέπει να προβλεφθεί διάταξη νόμου που να επιτρέπει την υπαγωγή τους στη διάταξη του Άρθ. 51 για την επιχορήγηση των δαπανών τους.

    Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,

    Όλα τα παραπάνω ΔΕΝ είναι καινούργιες απόψεις της ΚΕΕΕ. Σας έχουν δοθεί με αλλεπάλληλα υπομνήματα μας αναλυτικά.

    Επιπροσθέτως, σας έχει δοθεί αναλυτική μελέτη για το ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων επί του οποίου ΟΥΔΕΜΙΑ ουσιαστική ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΛΑΒΑΜΕ. Και αυτή η πρόταση μας, η οποία ήταν θεσμοθετημένη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του Κράτους και χρειάστηκαν οκτώ (8) μήνες επώδυνης εργασίας για να εκπονηθεί από την ΚΕΕΕ, φαίνεται να αγνοήθηκε, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις διατάξεις του Άρθ. 51 παρ. 1 και ιδίως από τις διατάξεις της παρ. 3 του Άρθ. 42.

    Με την επιφύλαξη να σας διατυπώσουμε πιο αναλυτικά τις απόψεις μας αν μας καλέσετε. Με την επιφύλαξη να σας διατυπώσουμε επίσης τις απόψεις μας και στις άλλες σημαντικές διατάξεις του Νομοσχεδίου «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις» αλλά και του Αναπτυξιακού Νόμου.
    ΖΗΤΑΜΕ
    1. Να γίνουν δεκτές οι παραπάνω προτάσεις μας.
    2. Να μας δοθεί ο αναγκαίος χρόνος για μελέτη και διαβούλευση λαμβάνοντας υπόψη το ειδικό βάρος αυτών των νομοθετημάτων που ρυθμίζουν σημαντικές πτυχές της επιχειρηματικότητας.

    Με τιμή,

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
    Γεώργιος Κασιμάτης

  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
    (ΠΑΣΕΠΠΕ)
    GREEK ASSOCIATION OF ENVIRONMENTAL PROTECTION COMPANIES

    ΜΑΡΝΗ 4 104 33 ΑΘΗΝΑ THΛ.: 2130383814 Fax: (210) 82.32.045
    4, MARNI STR. 104 33,ATHENS TEL.: 2130383814 Fax: (210) 82.32.045
    e-mail : info@paseppe.grhttp://www.paseppe.gr

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

    Θέμα : Σ/Ν για την Αδειοδότηση Τεχνικών Επαγγελμάτων και Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων

    Ο ΠΑΣΕΠΠΕ διαπιστώνει ότι το Σ/Ν «Αδειοδότηση των Τεχνικών Επαγγελμάτων και των Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων» θεσπίζει ορολογίες που εκφράζουν προδήλως συντεχνιακά συμφέροντα και επομένως διατηρεί τις στρεβλώσεις και αγκυλώσεις ενός πλαισίου που δημιουργήθηκε με Κανονιστικές πράξεις και χαρακτηρίζεται από διακρίσεις, άνιση μεταχείριση και αποκλεισμούς. Ενός πλαισίου που παρεμπόδισε τη δραστηριοποίηση του τεχνικού δυναμικού της χώρας και τροχοπέδησε την πορεία της προς την ανάπτυξη.

    Ειδικότερα η χρήση των όρων μηχανολογικές ή ηλεκτρικές ή ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις προκειμένου να συνδεθούν και να κατοχυρωθούν με Π.Δ. ή Υ.Α. επαγγελματικές δραστηριότητες όπως η μελέτη, η ευθύνη κατασκευής και η ευθύνη λειτουργίας και συντήρησης κάθε είδους εγκατάστασης ανεξάρτητα από το λειτουργικό της σκοπό, με ορισμένες μόνον ειδικότητες μηχανικών ή τεχνικών, δεν αποτελεί μόνον προδήλως αντισυνταγματική ενέργεια, αλλά προσβάλλει την επιστήμη και το επάγγελμα του μηχανικού και είναι αντίθετη με την επιστημονική δεοντολογία, την τεχνολογική εξέλιξη, την διεθνή πρακτική και τις υποχρεώσεις της χώρας και μάλιστα εν όψη της ανάγκης άμεσης απελευθέρωσης των υπηρεσιών. Οι επιχειρήσεις μέλη του ΠΑΣΕΠΠΕ γνωρίζουν ότι οι εγκαταστάσεις που σχεδιάζουν, κατασκευάζουν και λειτουργούν τιτλοφορούνται σύμφωνα με το σκοπό που επιδιώκεται (εγκαταστάσεις επεξεργασίας υγρών αποβλήτων, εγκαταστάσεις καύσης, εγκαταστάσεις καθαρισμού αερίων κ.λ.π.) και όχι με γενικούς και αόριστους όρους όπως «μηχανολογικές εγκαταστάσεις». Σε κάθε δε περίπτωση την κύρια ευθύνη για την επίτευξη του σκοπού τους αναλαμβάνουν μηχανικοί, που έχουν τα κατάλληλα επαγγελματικά προσόντα που δεν ανήκουν αποκλειστικά σ’ ορισμένες ειδικότητες τεχνικών.

    Ένας σύγχρονος νόμος για τα τεχνικά επαγγέλματα και τις μεταποιητικές δραστηριότητες πρέπει να βασίζεται σε ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα, ταξινομήσεις, οδηγίες και κανονισμούς για τον χαρακτηρισμό και τη διάκριση τεχνικών επαγγελμάτων, και τεχνικών και παραγωγικών εγκαταστάσεων.
    Τούτο θα διευκόλυνε και τον περιορισμό της γραφειοκρατίας κατά την αδειοδότηση των επιχειρήσεων.

    Ο ΠΑΣΕΠΠΕ εκφράζει την έκπληξη και τη θλίψη του για τις ονοματοδοσίες του Σ/Ν και ευελπιστεί στην καθοριστική επέμβαση του κ. Υπουργού για την κατάργηση συντεχνιακών συνδρόμων και την διατύπωση ενός Σ/Ν που ανταποκρίνεται στην ανάγκη εξορθολογισμού και εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων σχετικών διατάξεων.

    O Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

    Χρήστος Δρακόπουλος Κωνσταντίνος Κρεμαλής

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 18:03 | Γιάννης

    Κύριε Υπουργέ,
    Ο κλάδος των χημικών μηχανικών ελπίζει ότι βάσει του πετυχημένου έργου που επιτελέσαται σε άλλα υπουργεία θα σταματήσουν οι κατάφωρες αδικίες εναντίον του, από υπαλλήλους του Υπουργείου Ανάπτυξης οι οποίοι ενεργούν εδώ και χρόνια συντεχνιακά σαν να είναι το Υπουργείο «μαγαζάκι» τους.
    Θα ήθελα να μου απαντήσει κάποιος σε ποια χώρα παγκοσμίως οι Μηχανολόγοι Μηχανικοί είναι συγχρόνως και Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Ναυπηγοί Μηχανικοί και Ηλεκτρονικοί Μηχανικοί και Μηχανικοί Παραγωγής και Διοίκησης και Μηχανικοί Οικονομίας.Επίσης με ποιο δικαίωμα υπάλληλοι που πληρώνονται από τον ελληνικό λαό απαξιώνουν κλάδους όπως οι Χημικοί Μηχανικοί , οι Μεταλλειολόγοι Μηχανικοί και οι Μηχανικοί Περιβάλλοντος.Είναι ευκαιρία κύριε Υπουργέ να αλλάξει το απαρχαιωμένο καθεστώς απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων.

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 17:40 | Γιώργος Τσαγκάνης

    Χημικές Εγκαταστάσεις

    Το 1934 εμφανίστηκαν σε νομο, το 1997 χαρακτηρίστηκαν και το 2010 αποχαρακτηρίστηκαν…
    Μπράβο στους νομοθέτες που αντιλαμβάνονται την τεχνολογική εξέλιξη και μεριμνούν για την προόδο του τόπου!

    Γιώργος Τσαγκάνης
    Χημικός Μηχανικός

  • Ο.Β.Υ.Ε.
    ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
    ΣΑΜΟΥ 7Α 104 38 ΑΘΗΝΑ
    Τ. 210 3416 064, FAX. 210 34 20 257
    E- MAIL: http://www.obye.gr , e- mail : info@obye.gr

    Α.Π. 282
    ΑΘΗΝΑ 22-12-2010

    Προς
    Αξιότιμο κ. Πρωθυπουργό Γεώργιο Α. Παπανδρέου.

     Τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης κ. Μιχ. Χρυσοχοϊδη
     Την Υπουργό Παιδείας δία βίου μάθησης & θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου
     Τον Γ. Γραμματέα Βιομηχανίας κ. Αλ. Φούρλα

    Κοιν/ση : ΓΣΕΒΕΕ, Β.Ε.Α, Μέσα μαζικής ενημέρωσης.

    Θέμα: Η Θέση της ΟΒΥΕ σχετικά με το σχέδιο νόμου με τίτλο « απλούστευση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελμάτων» που προωθεί το Υπουργείο περ. Ανάπτυξης σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας & θρησκευμάτων.

    Μελετώντας εν τάχει (λόγω της περιορισμένης προθεσμίας που δίδετε), μέσα από το διαδίκτυο,(www.opengov.gr- ανοιχτή διακυβέρνηση), το ενημερωτικό σημείωμα & το σχέδιο νόμου για τα τεχνικά επαγγέλματα που αναρτήσατε προς διαβούλευση, σε πρώτη φάση καταθέτουμε τις γενικότερες παρατηρήσεις μας.

    1. Οι άδειες των υδραυλικών είναι 4 και όχι 16 (Βοηθός, Τεχνίτης Α΄, Τεχνίτης Β΄, Εγκαταστάτης). Ο κάθε αδειούχος αναλόγως το είδος της άδειας του ασκεί και τις εργασίες που αναλογούν με βάση όσα ορίζει η νομοθεσία.(Π.Δ. 38/91, 48/95 και 55/2000).
    2. Τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και τα σεμινάρια δεν μπορούν να υποκαθιστούν την προϋπηρεσία που αποκτιέται πάνω στη δουλειά. Οι πραγματικές συνθήκες εργασίας του επαγγέλματος δε βασίζονται στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Και για να σας το κάνουμε πιο σαφές ερωτούμε:
    Σε ποιο σεμινάριο, δείχνουν πως χρησιμοποιείται η τσιμπίδα; Φανταστείτε για άλλες πιο σύνθετες εργασίες, όπως εγκαταστάσεις θέρμανσης, ύδρευσης και εσωτερικές εγκαταστάσεις καυσίμων αερίων.
    3. Όσον αφορά τους εξειδικευμένους φορείς επαγγελματικής κατάρτισης που αναφέρεται εκφράζουμε τους προβληματισμούς μας, διότι θεωρούμε ότι κανένας φορέας δεν είναι κατάλληλα επανδρωμένος (εργαστήρια) για να εκπαιδεύσει υδραυλικούς. Ακόμη και ο ΟΑΕΔ που διαθέτει εργαστήρια, βασίζει τη διδακτέα ύλη του περισσότερο στη θεωρία.

    Εμείς μέχρι σήμερα, με σειρά επιστολών μας, αλλά και κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων των επιτροπών της ΓΓΒ(Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας), αναπτύξαμε τις θέσεις μας με κάθε λεπτομέρεια. Επισημάναμε τις ¨κόκκινες γραμμές¨ που θέτουμε τις οποίες και δεν διαπραγματευόμαστε.
    Και αυτό, όχι γιατί δεν είμαστε υπέρ του διαλόγου, αλλά γιατί οι υποψήφιοι υδραυλικοί πρέπει να’ ναι επαρκώς εκπαιδευμένοι, όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας. Κυρίως γιατί η Δημόσια Ασφάλεια προέχει για εμάς !

    Ως εκ τούτων, σας ζητάμε να μελετήσετε εκ νέου τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας.

    Σας υπενθυμίζουμε δε, ότι το Δ.Σ. της ΟΒΥΕ υπερασπίζεται τα συμφέροντα 15.000 υδραυλικών από κάθε γωνιά της Ελλάδας οι οποίοι εκπροσωπούνται από τα κατά τόπους πρωτοβάθμια σωματεία υδραυλικών. Ενδεχόμενες αδικίες, που ούτως ή αλλιώς προκύπτουν από το επικείμενο νομοσχέδιο, σας επισημαίνουμε ότι θα προκαλέσουν την αντίδραση όλου του κλάδου. Δεν απειλούμε, ούτε κινδυνολογούμε. Είναι όμως, αναφαίρετο δικαίωμα μας όταν θίγονται τα συμφέροντα μας και υποθηκεύεται το μέλλον των παιδιών μας σε ιδιωτικά συμφέροντα(ιδιωτικοί φορείς συνεχιζόμενης επαγγ. κατάρτισης & ιδιωτικοί εξεταστικοί φορείς), να διαμαρτυρηθούμε με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό μέσο.

    Μη διαπραγματεύσιμες θέσεις της ΟΒΥΕ:
    1. Να διατηρηθεί η Υπεύθυνη Δήλωση που κατατίθεται στα σωματεία πρωτίστως για λόγους Δημόσιας Ασφάλειας.
    2. Να μη μειωθούν οι προϋπηρεσίες δραματικά θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια ασφάλεια λόγω κακών εγκαταστάσεων.
    3. Να μην υποκαθιστούν τα κάθε είδους σεμινάρια την προϋπηρεσία που πρέπει να αποκτιέται στην πράξη.
    4. Να συμμετέχουν και οι αδειούχοι υδραυλικοί στις εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε).
    5. Να συνεχιστεί να υφίσταται η εξεταστέα ύλη που διαβάζουν οι συνάδελφοι μας και έχει επικυρωθεί εδώ και χρόνια με την υπουργική απόφαση 25129/Φ.6.10/1410 ΦΕΚ Β 1332/2000.
    6. Να συμμετέχουν στις εξεταστικές επιτροπές που θα συσταθούν και εκπρόσωποι των σωματείων.
    7. Να δημιουργηθούν φορείς εξετάσεων πιστοποιημένοι, με επανδρωμένα εργαστήρια. Χωρίς όμως να έχουν την δυνατότητα με μια απλή βεβαίωση 3μηνης παρακολούθησης, να αντικαθιστούν την εμπειρία που άλλοι την απόκτησαν με χρόνια δουλειάς σε πραγματικές συνθήκες.
    8. Να συμμετέχουν εκπρόσωποι της ΟΒΥΕ σε ενδεχόμενες επιτροπές για τα τεχνικά επαγγέλματα. Διότι κανείς άλλος, εκτός από εμάς τους υδραυλικούς, δεν γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος.
    9. Το νέο Π.Δ. για το επάγγελμα μας να βασιστεί και στο παλαιότερο Π.Δ. 38/91.
    10. Να υπάρξουν πιο έντονες κυρώσεις για όσους ασκούν τεχνικό επάγγελμα χωρίς την απαιτούμενη άδεια.
    Με εκτίμηση
    Για το Δ.Σ.
    της ΟΒΥΕ
    Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
    Γεώργιος Κωνσταντέλλος Ηλίας Χούντας

    Ο.Β.Υ.Ε.
    ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
    ΣΑΜΟΥ 7Α 104 38 ΑΘΗΝΑ
    Τ. 210 3416 064, FAX. 210 34 20 257
    E- MAIL: http://www.obye.gr , e- mail : info@obye.gr

    Α.Π.283
    ΑΘΗΝΑ 22-12-2010
    Προς
     Τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης κ. Μιχ. Χρυσοχοϊδη
     Τον Γ. Γραμματέα Βιομηχανίας κ. Αλ. Φούρλα

    Κοιν/ση : ΓΣΕΒΕΕ, Β.Ε.Α.

    Θέμα: Παρατηρήσεις της ΟΒΥΕ επί συγκεκριμένων άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείο Περ. Ανάπτυξης με τίτλο «Απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελμάτων & δραστηριοτήτων».

    Άρθρο 3
    Πεδίο εφαρμογής

    Α) Κατηγορίες που αφορούν την υλοποίηση της μελέτης μηχανολογικής ή ηλεκτρικής εγκατάστασης, τη συντήρηση αυτής, την επίβλεψη της λειτουργίας της, καθώς και τον χειρισμό του εξοπλισμού της.

    Άρθρο 4
    Προϋποθέσεις χορήγησης άδειας επαγγελματικής δραστηριότητας.

    2. δ) Θεωρούμε ότι η επαγγελματική εμπειρία δεν μπορεί να υποκαθίσταται από παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Και αυτό διότι οι υδραυλικές εγκαταστάσεις δεν μαθαίνονται στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Κανένα εργαστήριο δε μπορεί να υποκαταστήσει επαρκώς τις εργασίες που γίνονται στις πραγματικές συνθήκες δουλειάς.
    Η οικοδομή δεν μαθαίνεται στα θρανία.

    Άρθρο 5
    Σύστημα αδειοδότησης

    2. Στις εξεταστικές επιτροπές πρέπει να συμμετέχουν, έστω και ως παρατηρητές, και εκπρόσωποι των σωματείων που καλύπτουν το κλάδο. Ο αγώνας μας για ποιοτικές εγκαταστάσεις είναι πολυετής. Τα σωματεία υδραυλικών επιτελούν σοβαρότατο έργο, το οποίο δεν μπορεί να υποσκελιστεί έτσι απλά. Ακόμη, ο εκπρόσωπος που αναφέρετε ότι θα προτείνεται από τη ΓΣΕΒΕΕ πρέπει να’ ναι από τον εκάστοτε κλάδο – ομοσπονδία – σωματείο.

    3. Εδώ και πολλά χρόνια, οι υποψήφιοι υδραυλικοί για να δώσουν εξετάσεις, διαβάζουν την ¨νέα εξεταστέα ύλη¨, η οποία έχει εκδοθεί με την Υπουργική απόφαση: Αρ. 25129/Φ.6.10/1410 ΦΕΚΒ 1332/2000.

    5. Για το παράβολο που θα καταβάλλει ο εξεταζόμενος, παρακαλούμε να διευκρινίσετε το αντίτιμο του.

    Άρθρο 8
    Έλεγχος αδειοδοτημένων φορέων

    1.
    α) Το προσωπικό που θα διαθέτει ο φορέας διενέργειας των εξετάσεων, πώς θ’ αποδεικνύετε ότι θα έχει εμπειρία στην επαγγελματική δραστηριότητα; Θεωρούμε ότι πρέπει να συμμετέχουν εκπρόσωποι των κλάδων ως παρατηρητές στους φορείς, διότι, σε κάθε περίπτωση, θα επικρατήσει χάος και δεν είμαστε ούτε κατά τ’ ελάχιστο καθησυχασμένοι ότι, όσοι επιλεχθούν, θα έχουν την απαιτούμενη επαγγελματική εμπειρία.

    Άρθρο 10
    Επιτροπή τεχνικών επαγγελμάτων

    1.Θεωρούμε ότι στην επιτροπή που θα συσταθεί για την επίλυση θεμάτων που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του νόμου, θα πρέπει να συμμετέχουν εκπρόσωποι των κλαδικών ομοσπονδιών. Δηλαδή εκπρόσωποι γι’ αυτούς που φτιάχνεται ο νόμος και θα μπορούν να έχουν συγκεκριμένη άποψη και θέση για τυχόν προβλήματα που θα ανακύψουν.

    Άρθρο 11
    Κυρώσεις

    1. Όσοι ασκούν τεχνικά επαγγέλματα χωρίς να κατέχουν την απαραίτητη άδεια τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται να’ ναι μεγαλύτερα και άμεσα εφαρμόσιμα..

    Με εκτίμηση
    Για το Δ.Σ.
    της ΟΒΥΕ
    Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
    Γεώργιος Κωνσταντέλλος Ηλίας Χούντας

  • 22 Δεκεμβρίου 2010, 11:40 | Γαϊτάνης Χρήστος

    Εφιστάται η προσοχή στην παρ. 3 περί «Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων»: είναι οι εργασίες για την υλοποίηση της μελέτης μηχανολογικής ή ηλεκτρικής εγκατάστασης …

    Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται πρόδηλα περί ελλιπούς ορισμού.

    O ορισμός των επαγγελματικών δραστηριοτήτων σε ένα τόσο περιορισμένο πεδίο, δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για να οριστεί και πάλι ένα πεδίο δικαιωμάτων που θα αφορά μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές ειδικότητες, ακόμη και σε αντικείμενα που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων τους.

    Δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοια διατάγματα αποτελούν υπόβαθρο για να οριστούν κατόπιν δικαιώματα με τρόπο που ναα αποκλείονται ειδικότητες όπως των χημικών μηχανικών από δραστηριότητες που αποτελούν τη βασική ταυτότητά τους, πέρα από κάθε λογική και διεθνή πρακτική.

    Με εκτίμηση,

    Γαϊτάνης Χρήστος
    Χημικός Μηχανικός , MSc

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 22:37 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

    Για τους νέους στην ιστορία της επαγγελματικής νομοθεσίας της χώρας, ακολουθεί ένα αφιέρωμα στον νομοθέτη του Ν. 6422/34 που ακόμα και σήμερα όλοι τολμούν να «κουνηθούν για να» καταργήσουν διατάξεις του (σε σχέδια διαβούλευσης βέβαια, όχι στα τελικά σχέδια που θα κατατεθούν στη Βουλή) αλλά όχι το νομοθέτημα.

    Δεν απορείτε γιατί η σπαρτιατική υπόσχεση των νέων «άμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες» δεν βρήκε κανένα νομοθέτη επί 76 χρόνια να τη δώσει και την υλοποιήσει. Ας προβληματιστούν λοιπόν οι ομιλούντες περί απαρχαιωμένης νομοθεσίας, για όσους αρσέκονται σε αξιολόγηση νομοθετημάτων βάσει της ηλικίας και όχι της νομοθετικής σύλληψης, γιατί μέχρι και σήμερα δεν έχουν ta guts να καταργήσουν ευθέως το Νόμο, αλλά μόνο ως μοιραίοι και άβουλοι αντάμα να επιχειρούν να τον ξεδοντιάσουν στη λογική του «θνήσκειν δια του ακρωτηριασμού ή της σήψεως»

    Γιατί δεν τολμούν? Γιατί θέλουν να διατηρήσουν τις μόνες λέξεις του νομοθέτη που τους βολεύουν για να συντηρήσουν και επαυξήσουν ένα καθεστώς αποκλεισμών που επί 74 έτη μετέρχονται παρά τη βούληση του νομοθέτη.

    Το μόνο που άλλαξε στο νόμο 6422/34 επί 74 έτη σε σχέση με την αρχική του διατύπωση ήταν η κατάργηση του όρου «ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις» το έτος 1949, σε αναγνώριση ότι δημιουργούσε σύγχυση στην επαγγελματική νομοθεσία και δυνατότητα αντιποίησης επαγγέλματος μεταξύ των διαφορετικών επαγγελμάτων μηχανολόγου και ηλεκτρολόγου μηχανικού.

    Εσείς τώρα τολμάτε να επιχειρείτε να καταργήσετε τη σύλληψη του νομοθέτη του 1934 για ελεύθερη άσκηση επαγγελμάτων μηχανικών και τεχνικών όλων των ειδικοτήτων με περιορισμούς, που τότε σχηματοποιήθηκαν ως απλές και μη απλές και χαρακτηρισμό εγκαταστάσεων, ουσιαστικά θεσπίζοντας δια νόμου εν έτει 2010 την ορολογία της εποχής για το χαρακτηρισμό εγκαταστάσεων και μάλιστα με την εξαίρεση των χημικών εγκαταστάσεων(γι’ αυτό και δεν έχετε τα Guts να καταργήσετε το Νόμο ρητώς), όταν σήμερα η ορολογία που χρησιμοποιούσε ο σοφός νομοθέτης του 1934 για το χαρακτηρισμό εγκαταστάσεων έχει εξελιχθεί στις διεθνείς περιγραφές τεχνικών επαγγελμάτων προκειμένου να ανταποκρίνονται στην τεχνολογική εξέλιξη και στα εποαγγέλματα που έχουν δημιουργηθεί.

    Επιχειρείτε δηλαδή να κλείσετε αποκλειστική επαγγελματική ύλη σε ακόμη λιγότερα επαγγέλματα και ειδικότητες, από αυτά που ο νομοθέτης του 34 είχε την πρόνοια να εξουσιοδοτήσει, ακριβώς για να νομιμοποιήσετε την κατάχρηση και τις αυθαιρεσίες που όλα τα χρόνια εισηγείστε, καταχρώμενοι μέχρι και σήμερα την ευελιξία που σας έδωσε ο σοφός νομοθέτης του 34 για να κάνετε καλή χρήση.

    Εσείς αποδειχτήκατε ανάξιοι και λίγοι για την εμπιστοσύνη που σας έδειξε ο νομοθέτης του 1934 και δυστυχώς αυτή την αναξιότητά σας θέλετε να την θεσμοθετήσετε με νόμο.

    Ο νοών νοείτω και τολμήστε να μην αναρτήσετε το σχόλιο.

    Μέχρις εδώ!!!

    Θεόδωρος Κρητικός

    Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Ph.D MIT
    Αρ. Μητρώου ΤΕΕ 35749
    Μέλος της ΕΕΕ Χημικών Μηχανικών της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.

  • Α. Προτάσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης:
    Τα εμπόδια τα οποία αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στη χώρα μας και τα οποία κρατούν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας αισθητά χαμηλότερα από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης έχουν τη βάση τους στην καχυποψία που διέπει τη σχέση κράτους-επιχείρησης από την οποία πρέπει να απαλλαχθούμε. Εκεί στηρίζεται και η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας και των διατάξεων που ορίζουν τις διαδικασίες αλλά και η διαιωνιζόμενη νοοτροπία της αντιπαλότητας κράτους- πολίτη και κράτους-επιχείρησης. Αυτή η κατάσταση αναμφίβολα διευκολύνει τη δημιουργία «σχέσης συναλλαγής», αν δεν οδηγεί σίγουρα σ’αυτήν. Το πρόβλημα έχει δύο σκέλη, τη σχετική νομοθετική ρύθμιση και την εφαρμογή των διατάξεων. Πρέπει λοιπόν να εκσυγχρονιστούν οι διατάξεις και η εφαρμογή τους πάνω σε ένα νέο πνεύμα, όπου το κράτος εμπιστεύεται την επιχείρηση. Παράλληλα, οι υπάλληλοι των κρατικών υπηρεσιών πρέπει να εκπαιδευτούν προκειμένου να αντιμετωπίζουν το συναλλασσόμενο ως συνεργάτη και σύμμαχο και να τον εξυπηρετούν, αντί να τον ταλαιπωρούν. Αυτή είναι η προϋπόθεση για την επιτυχία κάθε εγχειρήματος που έχει σχέση με τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
    1. Πάταξη της απίστευτης για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα γραφειοκρατίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Χρειάζεται απλοποίηση διαδικασιών που σχετίζονται με το επιχειρείν. Σε πολλές περιπτώσεις ενώ υπάρχει η τεχνολογική υποδομή δεν αξιοποιείται (π.χ. η έκδοση ασφαλιστικής ενημερότητας από το ΙΚΑ, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που κάποιο φυσικό πρόσωπο μετέχει σε περισσότερες της μιας επιχειρήσεις και δη σε διαφορετικές πόλεις).

    2. Θεωρούμε ότι σε κάθε περίπτωση η επιχείρηση πρέπει να εξυπηρετείται τάχιστα με τη χρήση νέων τεχνολογιών (π.χ. με κάρτες που θα φέρουν οι ίδιοι οι φορολογούμενοι ή θα τηρούνται σε βάσεις δεδομένων από τις δημόσιες υπηρεσίες και θα έχουν μερική πρόσβαση όλες οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες). Έτσι θα μπορεί εύκολα να γνωρίζει η Δ.Ο.Υ. εάν ο φορολογούμενος οφείλει στο ΙΚΑ ή στο ΟΑΕΕ ή στο Επιμελητήριο. Εφόσον δε κάτι τέτοιο δεν είναι ευχερές (π.χ. λόγω βλάβης συστημάτων ή άλλου κωλύματος ή αδυναμίας της δημόσιας υπηρεσίας) να είναι δυνατή η υποβολή υπεύθυνων δηλώσεων θεωρώντας ότι ο συναλλασσόμενος δηλώνει την αλήθεια. Σε περίπτωση όμως που αποδειχθεί ότι η δήλωση είναι ψευδής τότε η ποινή πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηρή και να έχει επιπτώσεις σε όλο το δημόσιο τομέα (προτείνεται δηλαδή ένα είδος point system που θα ανταμοίβει τον έντιμο και ειλικρινή και θα απορρίπτει ή θα δυσχεραίνει τον αποδεδειγμένα ανειλικρινή) .

    3. Να έχει γενική εφαρμογή η διάταξη του νόμου fast track όπου η μη απάντηση σε αίτηση ενδιαφερόμενης επιχείρησης, μετά παρέλευση συγκεκριμένου εύλογου χρονικού διαστήματος, να θεωρείται αυτόματα θετική.

    4. Σε περίπτωση όπου διαπιστώνεται συναλλαγή επιχείρησης με δημόσιο λειτουργό (που προφανώς βλάπτει τα συμφέροντα του Δημοσίου) να επιφέρει όχι μόνο διοικητικές, αλλά και σκληρές οικονομικές κυρώσεις και για τις δύο πλευρές.

    5. Για να δημιουργηθεί ανάπτυξη χρειάζονται παρεμβάσεις που θα δημιουργήσουν το κατάλληλο περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων και συγκεκριμένα:

    6. Μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις (η υπερ-φορολόγηση σε περίοδο ύφεσης φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα δηλαδή κλείσιμο επιχειρήσεων και μετανάστευσή τους σε χώρες με ευνοϊκότερη φορολόγηση).

    7. Επιπλέον χρειάζεται μια σταθερότητα στο φορολογικό περιβάλλον, κάτι που συνάδει και με τις πρόσφατες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού κατά τα εγκαίνια της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο 2010.

    8. Σταδιακή μείωση των εμμέσων φόρων που πλήττουν την ιδιωτική κατανάλωση, τη βασικότερη πηγή εισοδήματος μαζί με τις κατασκευές στη σύγχρονη ελληνική οικονομία.

    9. Γενικότερα όμως προτείνεται η καθιέρωση ενός συστήματος bonus/malus που θα επιβραβεύει με κάποιον τρόπο όλους τους φορολογικά συνεπείς.

    10. Απελευθέρωση των αγορών που λειτουργούν στρεβλά. Οι ολιγοπωλιακές καταστάσεις κρατούν υψηλές τις τιμές σε μια σειρά από βασικά προϊόντα και υπηρεσίες και επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις μειώνοντας την ανταγωνιστικότητά τους.

    11. Κατάργηση του αγγελιοσήμου στις δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ

    12. Αντικατάσταση της υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών των ΑΕ στον τύπο με ανάρτησή τους στις ιστοσελίδες των οικείων επιμελητηρίων.

    13. Ενίσχυση της ασφάλισης εμπορικών πιστώσεων, στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που θα διευκολύνει σημαντικά τις συναλλαγές μειώνοντας τις επισφάλειες (επισυνάπτουμε αντίγραφο πρόσφατης σχετικής πρότασής μας προς το Υπουργείο σας).

    14.Κλείνοντας, τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι η αποτελεσματικότητα των όποιων πρωτοβουλιών είναι άμεσα συνδεδεμένη με το χρόνο υλοποίησης. Καθημερινά πολλές επιχειρήσεις αναγκάζονται να παύσουν την λειτουργία τους. Κάθε επιχείρηση που κλείνει δημιουργεί απώλεια θέσεων εργασίας και αρνητικά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στο ΑΕΠ.

    Β.Προτάσεις μελών του ΕΒΕΘ για την απλοποίηση διαδικασιών που σχετίζονται με την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας,όπως προέκυψαν από σχετική έρευνα που διεξήγαγε το Επιμελητήριο μεταξύ των μελών του:

    Συναλλαγές με το δημόσιο τομέα:
    • Θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής κατάθεσης εγγράφων, τόσο από τους ίδιους τους συναλλασσόμενους, όσο και από άλλες υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα (π.χ. από Ο.Α.Ε.Ε. σε Δ.Ο.Υ.).

    Έναρξη επαγγελματικής δραστηριότητας:
    • Θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα για έναρξη της επαγγελματικής δραστηριότητας, μέσω του διαδικτύου, όπως σε άλλες χώρες.
    • Από τους περισσότερους επιχειρηματίες προτείνεται η λειτουργία των Επιμελητηρίων, ως υπηρεσιών μιας στάσης (με χρήση νέων τεχνολογιών), για την έναρξη επαγγελματικής δραστηριότητας, χωρίς να απαιτείται η έκδοση πιστοποιητικών και η μετάβαση του συναλλασσόμενου από υπηρεσία σε υπηρεσία.
    • Ζητείται επίσης να καταργηθεί το κόστος κατά τη διαδικασία έναρξης (παράβολα, φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου κλπ. δηλαδή πριν ακόμη ξεκινήσει η εισροή εσόδων στην επιχείρηση).

    Φορολογία επιχείρησης – σχέσεις με Δ.Ο.Υ.:
    • Ζητείται κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Κ.Β.Σ).
    • Ζητείται να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές (να εξομοιωθούν με αυτούς των γειτονικών χωρών),
    • καθώς και ο συμψηφισμός οφειλών με επιστροφές φόρων.

    Οικοδομικές άδειες – αγορές – μεταβιβάσεις επαγγελματικών χώρων:
    • Οι δαπάνες σε αμοιβές συμβολαιογράφων και μηχανικών κρίνονται υπερβολικές. Ζητείται να καταργηθούν οι ελάχιστες αμοιβές των μηχανικών. Επίσης το κόστος έκδοσης οικοδομικής άδειας είναι πολύ υψηλό. Η καθυστέρηση στις πολεοδομίες θεωρείται αδικαιολόγητα μεγάλη και προτείνεται η μείωσή της σε 1 μήνα το αργότερο, από την ημερομηνία κατάθεσης.
    • Ζητείται να υπάρχει σύνδεση του κτηματολογίου με τις Δ.Ο.Υ.

    Εργασιακές σχέσεις:
    • Οι διαδικασίες πρόσληψης και απόλυσης να μπορούν να γίνονται ηλεκτρονικά.
    • Ο εργαζόμενος να μπορεί να επιλέξει έναν ιδιωτικό φορέα ασφάλισης και – σε αυτή την περίπτωση – ο εργοδότης θα πρέπει να καταβάλει τις μικτές αποδοχές στον εργαζόμενο, αλλά συγχρόνως θα απαλλαγεί από την τρομακτική γραφειοκρατία που σχετίζεται με το ΙΚΑ και τα επικουρικά ταμεία.

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 11:25 | Κ. ΚΡΕΜΑΛΗΣ

    ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ –
    ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣIΩΝ
    Εκπρόσωπος Κ. Κρεμαλής

    Αρθρο 1

    Γενικό σχόλιο

    Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό το Μέρος Ι του Σ/Ν και συμφωνούμε με τους σκοπούς του, αλλά και με πολλές διατάξεις του. Είναι όμως δυστυχώς πρόδηλος ο συντεχνιακός χαρακτήρας του, αφού διατηρεί αγκυλώσεις και στρεβλώσεις ενός θεσμικού πλαισίου, που δεν βασίζεται στην επιστημονική δεοντολογία, τον ορθολογισμό και την πρακτική, αφού ακυρώνει αν δεν προσβάλλει την έννοια και το επάγγελμα του «μηχανικού», που παρεμπόδισε την ενεργοποίηση του τεχνικού δυναμικού της χώρας προς τη δημιουργία και τελικά τροχοπέδησε την ανάπτυξη. Δεν είναι δηλαδή δυνατόν το σύνολο του Σ/Ν να κυριαρχείται στις σημερινές συνθήκες, από τον γενικό και αόριστο όρο «μηχανολογικές εγκαταστάσεις», με προφανή σκοπό όλες οι επαγγελματικές δραστηριότητες σε κάθε είδος εγκατάστασης, αν όχι να συνδέονται αποκλειστικά, τουλάχιστον να προσανατολίζονται ή να ελέγχονται από επαγγελματίες, που έχουν την ειδικότητα του «μηχανολόγου». Ειδικότητα, που στις σημερινές συνθήκες και σε παγκόσμιο επίπεδο συνδέεται κυρίως με την κατασκευαστική βιομηχανία και όχι με τη χημική βιομηχανία ή τη βιομηχανία των διεργασιών (PROCESS INDUSTRIES).
    Επί πλέον σημειώνουμε την αοριστία του Σ/Ν σε κρίσιμα σημεία που δημιουργεί ερωτήματα όπως :
    • Εντάσσονται πράγματι στο Σ/Ν όλες οι ειδικότητες και βαθμίδες των τεχνικών επαγγελμάτων π.χ. διπλ. μηχανικοί, τεχνολόγοι μηχανικοί, ή μόνον οι τεχνίτες και χειριστές ?
    • Μήπως με το Σ/Ν προοιωνίζεται η κατάργηση της έννοιας «χημική εγκατάσταση» του Αρθρου 4 του ν.6422/34 ?
    Θεωρούμε ότι με τα σχόλια μας στα επί μέρους άρθρα του Σ/Ν, αιτιολογούμε τις αιτιάσεις μας και τις απορίες μας και πιστεύουμε ότι ο κ. Υπουργός θα λάβει τα κατάλληλα μέτρα για απαιτούμενες αλλαγές, βελτιώσεις και διασαφηνίσεις.

    Παρ. 3.0 «Επαγγελματικές δραστηριότητες»

    • Ο ορισμός δεν απαντάται στη διεθνή βιβλιογραφία. Απαιτείται ορισμός και διάκριση των «τεχνικών επαγγελμάτων» σε βαθμίδες.
    • Οι διάφορες τεχνικές εγκαταστάσεις (όπως αναφέρονται σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες) αλλά και τα τεχνικά έργα διακρίνονται και ορίζονται με βάση το λειτουργικό σκοπό τους και όχι από τον μηχανολογικό, ηλεκτρολογικό ή ηλεκτρονικό εξοπλισμό ή γενικότερα από τα μέσα, που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του σκοπού. Εγκαταστάσεις με διαφορετικούς λειτουργικούς σκοπούς, έχουν οδηγήσει στην ανάγκη ύπαρξης διαφόρων ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων επαγγελματιών με κατάλληλα επαγγελματικά προσόντα. Ειδικότερα οι μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων, μελετούν διάφορες εγκαταστάσεις και η υλοποίηση των μελετών αυτών από τα επαγγέλματα τεχνιτών που προσδιορίζονται στο Σ/Ν, δεν μπορεί να ορίζεται ως υλοποίηση μελετών μηχανολογικών ή ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Εξ άλλου όσοι εγκαθιστούν μηχανολογικό εξοπλισμό δεν είναι απαραίτητα και κατάλληλοι χειριστές για τη λειτουργία του. Σε διαφορετική περίπτωση, τεχνίτης εγκατάστασης εξοπλισμού οδοντιατρείου θα μπορούσε να είναι και οδοντίατρος. Τέλος οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις δεν αυτονομούνται, διότι είναι εξυπηρετικές εγκαταστάσεις κάθε είδους εγκατάστασης ακόμη και αν ορίζεται (!) ως μηχανολογική ή κάθε τεχνικού έργου. Ο τεχνίτης ηλεκτρικών εγκαταστάσεων εξυπηρετεί λειτουργικό σκοπό και εφόσον τον αγνοεί, ελέγχεται για το αποτέλεσμα της εργασίας του από τον μηχανικό του λειτουργικού σχεδιασμού της εγκατάστασης.
    • Το 1934 οι αρμόδιοι είχαν αντιληφθεί την ύπαρξη «χημικών εγκαταστάσεων» (Αρθρο 4 του ν.6422/34), που δυστυχώς χαρακτηρίσθηκαν το 1997 (!) (Π.Δ. 274/97). Η «ολιγωρία», που οφείλεται σε συντεχνιακές παρεμβάσεις με ερείσματα στη Δημόσια Διοίκηση και στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του ΤΕΕ, είχε τραγικές επιπτώσεις στον εγχώριο σχεδιασμό, κατασκευή αλλά και στην αποδοτική και ασφαλή λειτουργία εξοπλισμού και εγκαταστάσεων της χημικής βιομηχανίας ή της βιομηχανίας διεργασιών (PROCESS INDUSTRIES). Πώς άραγε είναι δυνατόν το 2010 να «αγνοείται» στο Σ/Ν ο ρόλος των χημικών μηχανικών και των λοιπών τεχνικών διαφόρων εξειδικεύσεων και βαθμίδων για την ασφαλή λειτουργία και διαχείριση των χημικών εγκαταστάσεων, που διέπεται από πλήθος Ευρωπαϊκών Οδηγιών, που έχουν ενταχθεί και στο Ελληνικό δίκαιο?
    • Σύμφωνα με τον Κώδικα Επαγγελμάτων του ΟΗΕ, της Ε.Ε. αλλά και της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι τεχνίτες εγκαταστάσεων διαφοροποιούνται από τους χειριστές. Δεν είναι επομένως δυνατόν να ταυτίζονται σε ορισμό, διαφορετικές επαγγελματικές δραστηριότητες, χωρίς βέβαια τούτο να σημαίνει ότι πρέπει να αποκλείεται στην πράξη ο χειρισμός κάθε είδους εγκατάστασης από τεχνίτη, ή τούμπαλιν. Επί πλέον δεν είναι κατανοητή η διάκριση στον ορισμό, του χειρισμού του εξοπλισμού μιάς εγκατάστασης από την επιτήρηση της λειτουργίας της. Πρέπει να είναι γνωστό στους αρμόδιους, ότι η υπεύθυνη επίβλεψη η «επιτήρηση» της λειτουργίας μίας τεχνικής εγκατάστασης, εμπεριέχει τη γνώση σε βάθος του λειτουργικού σκοπού της και εκτείνεται στην ορθή συνολική εποπτεία αλλά και διαχείριση και χειρισμό διεργασιών και διαδικασιών, που πραγματοποιούνται με υλικά, συνταγές, εξοπλισμό, όργανα και εξυπηρετικές τεχνικές εγκαταστάσεις.
    • Τα ανωτέρω θα μπορούσαν οι αρμόδιοι του Υπ. Ανάπτυξης να πληροφορηθούν και από το ΕΚΕΠΙΣ, όπου έχουν δημιουργηθεί «επαγγελματικά περιγράμματα» για διάφορες ειδικότητες και βαθμίδες τεχνικών επαγγελμάτων, πλήν διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών. Γενικότερα διαφαίνεται η παντελής απουσία συνεργασίας, μεταξύ συναρμοδίων Υπουργείων και Υπηρεσιών σε θέματα που είναι εξόχως σημαντικά για το ξεπέρασμα της κρίσης που μαστίζει τη χώρα και την πορεία προς την ανάπτυξη.
    • Πιστεύουμε ότι ο κ. Υπουργός επιθυμεί να διαμορφώσει ένα σύγχρονο και αντισυντεχνιακό θεσμικό πλαίσιο για κάθε τεχνικό επάγγελμα. Στον συγκεκριμένο ορισμό μπορεί να εξειδικεύσει και όχι να ορίσει επαγγελματικές δραστηριότητες που αναφέρονται σε «υλοποίηση μελετών τεχνικών εγκαταστάσεων, στην υπεύθυνη επίβλεψη της λειτουργίας τους και στη συντήρηση τους». Θα ήταν επίσης σκόπιμο να ορίσει στο νόμο την τεχνική ιεραρχία, όπως διεθνώς ισχύει με τη διάκριση διπλ. μηχανικών, τεχνολόγων μηχανικών, τεχνιτών και χειριστών. Σχετικά δημοσιεύματα του ΟΟΣΑ “The field of Engineering and Engineering Education” θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το έργο του. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά τον ορισμό για το Engineering :
    Εngineering has classically be defined as the profession that deals with the application of technical, scientific and mathematical knowledge in order to utilize natural laws and physical resources to help design and implement materials, sctructures, machines, devices, systems and processes that safely realize a desired objective. As such, engineering is at the interface between scientific and mathematical knowledge and human society. The primary activity of engineers is to conceive, design, implement, and operate innovative solutions – apparatus, process, and sustems – to improve the quality of life, address social needs or problems, and improve the competitiveness and commercial success of society.

    Κ. Κρεμαλής
    Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
    Εκπρόσωπος ΤΕΕ και ΠΣΧΜ στο Δ.Σ.
    Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Χημικών Μηχανικών

  • 20 Δεκεμβρίου 2010, 19:10 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

    H λέξη «δραστηριότητα» στη διεθνή ορολογία για τα αντικείμενα που πραγματεύται το παρόν Σ/Ν, αλλά και στις αντίστοιχες σχετικές διεθενείς ταξινομήσεις αναφέρεται σε οικονομική δραστηριότητα (economic activity- βλ. NACE, CPA, ακόμη και CPV).

    Ιδιαίτερα σε ότι αφορά φυσικά πρόσωπα ο όρος «επαγγελματική δραστηριότητα» (professional activity) αναφέρεται στο επαγγελματικό ¨βιογραφικό» του φυσικού προσώπου, την επαγγγελαμτική του σταδιοδρομία δηλαδή!!!

    Προφανώς δεν έχετε καμμία πρόθεση να αδειοδοτήσετε επαγγελματικές «σταδιοδρομίες», πώς άλλωστε θα μπορούσατε να το κάνετε, με ποιά προσόντα και με ποιό συνταγματικό έρεισμα.

    Μϊα στοιχειώδης συνέπεια προς τους δικούς σας ορισμούς θα επέβαλε την άμεση απόσυρση από τη διαβούλευση του Σ/Ν και την αλλαγή τίτλου και ορισμών, π.χ. σε «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Εργασιών κλπ» (από τα προηγούμενα αντιλαμβάνεστε ότι ο όρος «δραστηριότητα» δεν δημιουργεί σύγχυση στις μεταποιητικές δραστηριότητες), εφόσον δε αναφέρεστε σε επαγγελματικές εργασίες καλό θα ήταν έτσι να τις ορίζετε, για να μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοείτε (δηλαδή στους ορισμούς να πείτε ευθέως «επαγγελματικές εργασίες» είναι οι εργασίες κλπ, για να είναι απολύτως σαφές το πεδίο εφαρμογής του νόμου!!!!).

    Διαφορετικά να μιλήσετε για επαγγέλματα (στα οποία επίσης υπάρχουν διεθνείς ταξινομήσεις και περιγραφές) και ειδική αδειοδότηση στα πλαίσια συγκεκριμένων οικονομικών δραστηριοτήτων, γιατί προφανώς αυτό θεωρεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σας ότι κάνετε, όπως τεκμαίρεται από την συνοδευτική επιστολή του κ. Υπουργού.

    ¨Οταν μάλιστα φιλοδοξείτε να εκσυγχρονίσετε το Νόμο 6422/34 και μπράβο σας, δεν θα πρέπει να υποτιμάτε το μέγεθος της προσπάθειας που έχετε αναλάβει, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη σύλληψη και τη διατύπωση του νομοθέτη εκείνης της εποχής που ακόμη και σήμερα βρίσκει δικαίωση στο ΣτΕ όταν προσβάλλονται ή υποστηρίζονται οι αυθαιρεσίες ή μη αντίστοιχα, ΒΔ, ΠΔ και Υπουργικών Αποφάσεων που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του.

    Εξ’΄άλλου δεν καταργείς νόμο που αναφέρεται στην άσκηση τεχνικού επαγγέλματος φυσικών προσώπων με νόμο που δεν αναφέρεται ρητά στα τεχνικά επαγγέλματα!!!

    Με εκτίμηση,

    Θεόδωρος Κρητικός
    Διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Ph.D MIT
    AM ΤΕΕ 35749
    Μέλος της ΕΕΕ Χημικών Μηχανικών της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ

  • 20 Δεκεμβρίου 2010, 11:14 | Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης

    Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να λειτουργεί ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός έκδοσης τέτοιων αδειών αντί της απαίτησης πιστοποίησης των εταιρειών παροχής αυτών των υπηρεσιών ή των φυσικών προσώπων που επιθυμούν να παράσχουν τις υπηρεσίες αυτές επί τη βάσει των αντίστοιχων τεχνικών προτύπων και λοιπών προτύπων ποιότητος ΕΛΟΤ/ISO.

    Με τα πρότυπα αυτά (ΕΛΟΤ/ISO), οι ενδιαφερόμενοι θα είναι υποχρεωμένοι να δέχονται επιθεώρηση 3ου μέρους ως προς την τήρηση των απαιτήσεων και να ανανεώνουν την πιστοποίηση αυτή κατά τα οριζόμενα σε αυτά.

    Το θέμα της αρχικής αδειοδότησης για τα φυσικά πρόσωπα μπορεί να λυθεί με την προσκόμιση σχετικού τεχνικού πτυχίου επιπέδου ΟΕΕΚ ή ΤΕΙ ή ΑΕΙ και την εγγραφή τους σε μητρώο με την υποχρέωση να προσκομίσουν τις πιστοποιήσεις εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος (μέγιστο 12μηνο. Ούτε επιτροπές, ούτε εξετάσεις που στοιχίζουν και φορτώνουν γραφειοκρατικά την Δημόσια Διοίκηση χωρίς ουσία!

    Οσον αφορά τις εταιρείες, θα πρέπει να απασχολούν προσωπικό που να πιστοποιεί αυτές τις δεξιότητες με κάποιο αναγνωρισμένο πτυχίο ΟΕΕΚ κατ’ελάχιστον και να φροντίσουν οι ίδιες εντός ενός έτους από την έναρξη λειτουργίας τους για την λήψη των απαραίτητων πιστοποιήσεων.

    Η αφαίρεση ενός Πιστοποιητικού EΛΟΤ/ISO θα πρέπει να συνεπάγεται αυτομάτως, την αφαίρεση από την εταιρεία/φυσικό πρόσωπο, της άδειας παροχής των υπηρεσιών που αυτό καλύπτει

    Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης
    Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
    Επιθεωρητής Συστημάτων Διοίκησης Ποιότητος

  • Προσοχή: τά νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα νά μή περιλαμβάνουν τά κλειστά γιά τά οποια υπάρχει σχεδιασμός ανοίγματος

  • 18 Δεκεμβρίου 2010, 06:20 | Γεώργιος Νικόπουλος

    Δεν αρκεί μια εβδομάδα διαβούλευση για τη μείωση της γραφειοκρατίας για την έναρξη των έναρξη επιχειρήσεων. Χρειάζεται διαρκώς ανοιχτή γραμμή για τις απίθανα παράλογες γραφειοκρατικές διατάξεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις κατά την λειτουργία τους. Για παράδειγμα αν κάποιος είναι μισθωτός στην Αθήνα και έχει δυο ενοικιαζόμενα δωμάτια στην πατρίδα του την Λέσβο υπάγεται φορολογικά για όλα του τα εισοδήματα σε ΔΟΥ της Λέσβου…. Και όχι μόνο αυτό αλλά και η σχετική αλληλογραφία του ΥΠΟΙΚ στέλνεται αποκλειστικά και μόνο στην έδρα της επιχείρησης…

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 14:50 | Π.Δ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ

    παρτε ενα προτυπο μιας η πολλων αναπτυγμενων χωρων [γερμανια – ΗΠΑ –
    ολλανδια – κλπ. κ προχωριστε χωρις να χανουμε χρονο.
    παντε να καμετε μια εναρξη [ερευνα]μιας εταιρειας ΑΕ Η ΕΠΕ χωρις ομως να δειξετε ποιοι ειστε κ ελατε να τα πουμε ξανα.
    κ να σχολιασουμε την ερευνα σας.
    συν ολων των αλλων παρακαλω να επιμεινεται να υπαρχει υποχρεωτικη online συνδεση καθε επιχειρησης με την εναρξη της με το αντιστοιχο ερευνητικο-μελετητικο τμημα ΑΕΙ η ΤΕΙ πανελλαδικα για να ενημερωνεται αμεσα για καθε δραστηριοτητα στον χωρο της αλλα με αμφηπλευρη επικοινωνια να μπορει να εκφραζει ο καθεις αποψεις, ιδεες,αντιρησεις,διορθωσεις,βελτιωσεις κλπ.για ευνοητους λογους.
    ετσι θα επελθει η αμεση συνδεση της θεωριας κ οχι μονον με την παραγωγικη διαδικασια κ την πραξη αμεσα.
    ευχαριστω.

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 14:42 | Π.Δ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ

    παρτε ενα προτυπο μιας η πολλων αναπτυγμενων χωρων [γερμανια – ΗΠΑ –
    ολλανδια – κλπ. κ προχωριστε χωρις να χανουμε χρονο.
    παντε να καμετε μια εναρξη [ερευνα]μιας εταιρειας ΑΕ Η ΕΠΕ χωρις ομως να δειξετε ποιοι ειστε κ ελατε να τα πουμε ξανα.
    κ να σχολιασουμε την ερευνα σας.
    ευχαριστω.

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 14:29 | Παπαδόπουλος Ιωάννης

    Ο νόμος είναι γενικά πάρα πολύ καλός μόνο δύο σημεία θέλω να επισημάνω την σημασία τους.
    α) Το μητρώο των διαπιστευμένων επιθεωρητών να δίνει πιστοποιητικό ελέγχου στην περιβαλλόντική άδεια και να αποκτά η εταιρεία προσωρινή άδεια λειτουργίας για επιτάχυνση των διαδικασιών και δευτερο πιστοποιητικό στην άδεια ίδρυσης & λειτουργίας όπως με τον ενεργειακό επιθεωρητή που πάει στην αρχη της μελέτης του έργου και στο τέλος. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να διαχωριστουν οι επιθεωρητές ανάλογα με την φύση της βιοτεχνίας για παράδειγμα μηχανολόγοι για τις βιοτεχνίες που δεν παράγουν χημικά προιόντα και χημικοί μηχανικοί για τις χημικές βιομηχανίες. Επίσης άλλος επιθεωρητής να είναι στην αρχή και άλλος στο τέλος για να μην λαδώνονται. Πρέπει το κράτος επίσης πρώτα να αδειοδοτεί και μετά να ελέγχει.Νοικιάζει ο επιχειρηματιάς και περιμένει την άδεια για να μπει να δουλέψει και τρέχουν τα ενοίκια μέχρι που κλείνει! Επιτέλους να δίνεται προσωρινή άδεια και να τον αφήνεται να δουλεύει ώσπου τον ελέγξεται. Αν δεν διορθώνεται κάτι δίωξτε τον μετά με πρόστιμο. Με την χρήση γης φαίνεται που επιτρέπεται και που όχι.
    Προσοχή οι υπάλληλοι που ελεγχουν τους φακέλους δεν έχουν χρόνο να ελέγχουν και τις εγκαταστάσεις αυτό είναι δουλειά των επιθεωρητών Ο υπάλληλος του δημοσίου μόνο δειγματολογικούς ελεγχους μπορεί να κάνει να ελέγχει τους επιθεωρητές.
    β)Το ηλεκτρονικό μητρώο των επιχειρήσεων να μην διαθέτει μόνο τον φάκελο περιβαλλοντικής άδειας και τον φάκελο άδειας ίδρυσης και λειτουργίας, άλλα φάκελο για το πιστοποιητικό πυρασφάλειας με την μελέτη, φάκελο τεχνικού ασφαλείας,φάκελο γιατρού ασφαλείας όπου χρειάζεται, φάκελους σήμανσης CE,ISO,HAASP, πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης κτιρίου με την αλλαγή χρήσης,υγειονομικού ελέγχου πιστοποιητικό,διάθεσης αποβλήτων . Να φτιαχτεί δηλαδή ένα ηλεκτρονικό χαρτοφυλάκιο μέ όλα τα χαρτιά που χρειάζονται για την ποιοτητα, ασφάλεια εργαζομένων και εγκαταστάσεων, περιβαλλοντικη ευθύνη, ενεργειακής ταυτότητας κτιρίου.Με την άδεια λειτουργίας δεν θα πρέπει να παύει η εποπτεία του κράτους. Όλοι αυτοί οι έλεγχοι να γίνονται από τους επιθεωρητές του μητρώου ανάλογων προσόντων με το κάθε αντικείμενο. Το χρονοδιάγραμμα για την αποκτηση όλων αυτών από την επιχείρηση να περιλαμβάνει 4 χρόνια από την άδεια λειτουργίας.Πχ τον πρώτο χρόνο να φέρει το πιστοποιητικό πυρασφάλειας,το δεύτερο χρόνο τεχνικό ασφαλείας και αποβλήτων, τον τρίτο τα ISO,HAASP κτλ.Η προτεραιότητα να καθορίζεται από την επικινδυνότητα κατα την λειτουργία της επιχείρησης.Όποιες εταιρείες συμπληρώνουν όλα αυτά να πέρνουν βραβείο επιχειρηματικής αριστείας και να μπαίνουν σε χαρτοφυλάκιο του κλάδου για εξαγωγές με τις μέγιστες επιδοτήσεις. Έτσι θα έχουν κίνητρα όλες οι εταιρείες μας να τα κάνουν και να γίνουν ποιοτικές. Ακόμα και ένας απλός φούρνος αν θα τα αποκτήσει θα μπορεί να βοηθιέται με επιδοτήσεις από το κράτος να γίνει franchise.
    γ)Επίσης να καταγράφεται η γραμμη παραγωγής κάθε εταιρείας και να διατίθεται σε ένα ηλεκτρονικό χαρτοφυλάκιο ανα δραστηριότητα όπου δημόσια σε όλους τους ερευνητές ,επιστήμονες, επαγγελματίες, νέους επιχειρηματίες, πανεπιστήμια που θέλουν να ασχοληθούν με την βελτίωση παραγωγής στην χώρα μας και την καινοτομία.Θα πρέπει η τεχνογνωσία να δίνεται προς βελτίωση της χώρας.Προσοχή όχι η μέθοδος παραγωγής γιατί είναι πνευματική ιδιοκτησία της κάθε εταιρείας μόνο η γραμμη παραγωγής και η γραμμή διάθεσης αποβλήτων με απλή περιγραφή.Έτσι θα βοηθηθεί η τεχνομεσιτία στην ελλάδα, την επιχειρηματικότητα των νέων αφού θα γνωρίζουν πως παράγεται κάτι, τι εξοπλισμό περιλαμβάνει, κοστολόγηση, αλλά και την βελτίωση του (ανασχεδιασμό των επιχειρηματικών διαδικασιών).
    Σας ευχαριστώ πολυ.
    Παπαδόπουλος Ιωάννης
    Μηχανολόγος Μηχανικός
    Msc Τέχνοοικονομικά συστήματα ΕΜΠ.

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 13:42 | Στέφανος

    1. Γιατί βάζετε σε ένα σχέδιο νόμου 3-4 διαφορετικές διατάξεις; Δηλαδή, γιατί να είναι μαζί; Οι νόμοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι. Όταν κολάς πράγματα άσχετα μεταξύ τους, αυτό μπορεί και να εκληφθεί ως κίνηση ΣΥΓΚΑΛΗΨΗΣ, για να χαθούν στο πλήθος.

    2. Βγάζετε μέσα στα Χριστούγεννα ένα σχέδιο νόμου με εβδομήντα δύο (72) άρθρα για διαβούλευση, που πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε μία εβδομάδα; Όταν ένας διαγωνισμός δημοσίου είναι «δοσμένος» από πριν, τότε το περιθώριο που δίνουν είναι δεκαπέντε ημέρες, για να μην προλάβει κάποιος άσχετος να καταθέσει κι αυτός. Η εβδομάδα εδώ είναι νέο ρεκόρ.