1. Για την προμήθεια ομοειδών και επαναλαμβανόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, μία ή περισσότερες αναθέτουσες αρχές δύνανται να προκηρύσσουν διαγωνισμό με ανοιχτή διαδικασία και με δημοσίευση προκήρυξης στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ για την ανάδειξη ενός ή περισσότερων οικονομικών φορέων, με κριτήριο την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά ή τη χαμηλότερη τιμή, με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας- πλαίσιο.
2. Η διάρκεια της συμφωνίας- πλαίσιο προβλέπεται στην προκήρυξη και πάντως δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τέσσερα έτη.
3. Αντικείμενο της συμφωνίας- πλαίσιο είναι η προμήθεια συγκεκριμένου είδους προϊόντων και υπηρεσιών, ορισμένης ποσότητας και τιμής, για την οποία πρόκειται να συναφθούν επιμέρους συμβάσεις κατά τη διάρκεια της συμφωνημένης περιόδου.
4. Για τη σύναψη των επιμέρους συμβάσεων ισχύουν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 26 του ΠΔ 60/2007 (ΦΕΚ 64 Α).
Κύριε Yπουργέ,
αρχικά σας εύχομαι καλή επιτυχία στο δύσκολο εγχείρημά που καλείστε να φέρετε εις πέρας δηλ. την βελτίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με σκοπό την καλυτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Ο θεσμός της δημόσιας διαβούλευσης αποτελεί αναμφίβολα, ένα έξυπνο εργαλείο στα χέρια σας, διότι σας βοηθά να αξιολογήσετε την βαρύτητα των προβλημάτων που βιώνουν καθημερινά οι ιατροί.
Είμαι ειδικευμένος χειρουργός παίδων από το 2006 στην Β΄ Παιδοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία». Κατέχω την ειδικότητα από το 2002, είμαι γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Παίδων της και έχω εργαστεί και στον ιδιωτικό χώρο οπότε έχω πλήρη εικόνα των προβλημάτων που απασχολούν τον νέο ιατρό. Αναμφισβήτητα η επιβίωση του ΕΣΥ στηρίζεται στην στελέχωση του από νέους ιατρούς επιστημονικά καταρτισμένους που θα διακατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους αρρώστους και την πολιτεία. Αρετές που αποκτώνται από την νεαρή ηλικία και διαμορφώνονται μέσα σε ένα υγιή κοινωνικό κράτος.
Θα ήθελα να σταθώ στη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν ζητήματα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ειδικότερα της λειτουργίας του Ε.Σ.Υ. με σκοπό την άρση δυσλειτουργιών και ενδεχομένως αδικιών που έχουν διαπιστωθεί όπως διατυπώνεται στην ιστοσελίδα σας. Στον ιστότοπο αυτό της ανοιχτής διαβούλευσης έχουν κατατεθεί διάφορες προτάσεις από συναδέλφους της αυτής ειδικότητας που αφορούν το μέλλον της παιδοχειρουργικής ειδικότητας. Η Χειρουργική Παίδων δεν είναι η γενική χειρουργική της παιδικής ηλικίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κος Παπανδρέου στις 19/12/10 ή την γενική χειρουργική «σε μικρότερα μεγέθη» όπως αναφέρεται από την κα Οικονομοπούλου στις 23/12/10. Ο σκοπός της ειδικότητας αλλά και η εξέλιξη της ειδικότητας περιγράφεται από τον κο Παπανδρέου, Δ/ντη στην κλινική όπου είχα την τιμή να εκπαιδευτώ και δεν θα σας κουράσω με στοιχεία που έχουν ήδη προαναφερθεί και δεν χωρούν αμφισβήτηση.
Η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης απαιτεί ο νέος χειρουργός παίδων να εκπαιδεύεται σε κλινική με κατάλληλες υποδομές και επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό, αναλόγου ήθους, ικανό να του παρέχει ικανοποιητικού επιπέδου θεωρητική και πρακτική γνώση. Στις σελίδες της 25ης/12/10 ανοιχτής διαβούλευσης ο συνάδελφος Δόξης Αχιλλέως μεταφέρει τα λόγια του αειμνήστου Ν. Βογιατζή, ιδρυτή της Παιδοχειρουργικής στην χώρα μας, «είμαστε εδώ για να κάνουμε τα άρρωστα παιδιά του κόσμου καλά και να εκπαιδεύουμε τους νέους γιατρούς να γίνουν καλύτεροι από εμάς, γιατί οι επόμενες γενιές των Ελλήνων δικαιούνται να έχουν καλύτερους γιατρούς από εμάς», για τα οποία όπως αναφέρει γίνονται έντιμες προσπάθειες από μέρος ιατρών της κλινικής του. Τόσο εμείς οι νεώτεροι όσο και οι αρχαιότεροι μας θα πρέπει να ενθυμούμαστε τακτικά τα λόγια αυτά γιατί αποτελούν και τον σκοπό του ιατρού.
Σε όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας, οι διευθυντές καθορίζουν τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των ασθενών και ηγούνται της επιστημονικής έρευνας και εκπαίδευσης, επηρεάζοντας κατά το δοκών θετικά και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αυτό αποτελεί και την αιτία που τα κριτήρια επιλογής τους είναι υψηλά. Στην Ελλάδα, όμως, η αναξιοκρατία και μετριοκρατία συνέχει το ιατρικό δυναμικό του ΕΣΥ σήμερα. Με την επιλογή των διευθυντών δια βοής σε γενικές συνελεύσεις (πολυδιευθυντικό σύστημα ελληνικής προελεύσεως και συνδικαλιστικής πατέντας), όπου κρίνοντες και κρινόμενοι ευλογούν εαυτούς και αλλήλους, με «δημοκρατικές» διαδικασίες δημιουργούνται εν τελει διευθυντές κατ’ αρχαιότητα. Άραγε υπήρξε, έστω και ένας από τους υποψήφιους του «πολυδιευθυντικού» συστήματος που απορρίφθηκε από τις συνελεύσεις; Ομοίως όλοι οι επιμελητές Β΄, ασχέτως προσόντων, προάγονται στο βαθμό του διευθυντή εντός 15 ετών δι’ ανατάσεως της χειρός και χωρίς σοβαρές κρίσεις. Σε υγιή συστήματα η εξέλιξη των διευθυντών καθορίζεται βάση αυστηρών κριτήριων όπως αξιόλογο κλινικό, συγγραφικό και ερευνητικό έργο.
Οι καιροί απαιτούν την καθιέρωση απαραίτητων προϋποθέσεων και κριτηρίων για την εξέλιξη των γιατρών στο βαθμό του Διευθυντή πέραν της προϋπηρεσίας καθώς και συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης των ειδικευομένων με αυστηρή τήρησή του από το ΚΕΣΥ. Έτσι και στην παιδοχειρουργική στις κρίσεις επιλογής ή εξέλιξης θα πρέπει να υπάρχουν αντικειμενικά προσόντα κλινικά, επιστημονικά και διοικητικά ανάλογα με το βαθμό και το μέγεθος του νοσοκομείου. Η παρουσία ενός συντονιστή διευθυντή με ιδιαίτερες διοικητικές ικανότητες, ο οποίος θα εκλέγεται για ορισμένο χρονικό διάστημα (ίσως διετία), με δυνατότητα επανεκλογής του για άλλη μία θητεία, διασφαλίζει την αρμονική λειτουργία της κλινικής και απομακρύνει την παλαιωμένη πια διοικούσα αρχή του «ενός και αναντικατάστατου».
Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση του νέου παιδοχειρουργού η οποία πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο την ανοιχτή χειρουργική αλλά απαραίτητα και την ενδοσκοπική χειρουργική οι ενδείξεις της οποίας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Η κλινική στην οποία εργάζομαι έχει την υποδομή και το προσωπικό για την πραγματοποίηση αυτών. Μάλιστα, σε εμάς, από το 2000 πραγματοποιούνται λαπαροσκοπικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων αρχικά από τον κ. Παπανδρέου, ως πρώτου υποστηρικτή της εφαρμογής της στην Ελλάδα και στη συνέχεια με μεγάλη επιτυχία από όλα τα μέλη της κλινικής. Άλλωστε, οι νέοι ειδικευόμενοι προερχόμενοι από την γενική χειρουργική έχουν ήδη βαπτιστεί στην λαπαροσκοπική και η συνέχιση της αποτελεί σημαντικό απόκτημα γνώσης. Έτσι, το προσωπικό της κλινικής (ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι) παρακολουθεί και εφαρμόζει χειρουργικές επεμβάσεις σύμφωνα με τους κανόνες της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής όπως αυτοί χαρακτηρίζονται διεθνώς, φυσικά αναλόγως της αποκτηθείσας εμπειρίας τους. Μόνος παράγοντας καθυστέρησης της εφαρμογής των επεμβάσεων αυτών αποτελεί η αργή διευθέτηση των παραγγελιών νεώτερων τεχνολογικά εργαλείων ή η αντικατάσταση-επισκευή των παλιών λόγω «γραφειοκρατίας» ή άλλων αστάθμητών (?) παραγόντων.
Σήμερα λοιπόν, τόσο στο ΕΣΥ όσο και ιδιωτικά υπάρχουν μεμονωμένα άτομα που ασχολούνται με την λαπαροσκοπική και άλλα που κάνουν φιλότιμες προσπάθειες για την ανάπτυξη της λαπαροσκοπικής στις κλινικές.
Κλείνοντας, εύχομαι τα πάθη και οι αντιθέσεις μεταξύ των ιατρών, συχνές σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και ανταγωνιστικό χώρο, να εκλείψουν και η σύνεση να επικρατήσει για το καλό του μικρού ασθενή και των στεφανιαίων αγγείων μας…………..
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,
Νικόλαος Μπαλτογιάννης
Επιμ. Β΄ Χειρουργός Παίδων
Με τη συμφωνία-πλαίσιο ουσιαστικά περιορίζεται ο ανταγωνισμός, αφού θα «κλειδώνει» η αγορά με συγκεκριμένους προμηθευτές για μακρά χρονικά διαστήματα.
Τι γίνεται στην περίπτωση που ένα νοσοκομείο μπορεί να προμηθευθεί στο 2ο χρόνο της συμφωνίας-πλαίσιο το ίδιο προϊόν σε πολύ χαμηλότερη τιμή;
Η λύση των μακροχρόνιων συμβάσεων μπορεί να πετύχει τη μέγιστη δυνατή τιμή προμήθειας, και αδυνατεί να εκμεταλλευθεί μειώσεις τιμών. Ως παράδειγμα μπορεί κάποιος να σκεφθεί την περίπτωση των επιτοκίων στις τράπεζες: όσο πιο μεγάλης διάρκειας είναι ένα δάνειο τόσο μεγαλύτερο επιτόκιο έχει, ώστε να είναι καλυμμένη η τράπεζα για το ενδεχόμενο (ρίσκο) να αυξηθεί το κόστος της.
Όπως προαναφέραμε στο άρθρο 2, μπορούμε να νικήσουμε τη γραφειοκρατία κάνοντας χρήση των ηλεκτρονικών διαγωνισμών και προσκλήσεων των προμηθευτών από κεντρική Αρχή Προμηθειών.
Με Εκτίμηση
Ντάβος Παναγιώτης
Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής
Πολύ σωστό το σχόλιο του ΣπανΑρ. Χρόνος 4 ετών περιέχει τεράστιες αβεβαιότητες, τόσο για τον προμηθευτή, όσο και για τον φορέα. ‘Ολες αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα την υπερβολική αύξηση των προσφερομένων τιμών για να εξασφαλιστεί ο προμηθευτής. Επί πλέον, εμποδίζει την διασπορά των συμβάσεων σε πολλούς προμηθευτές, με αποτέλεσμα κάποιοι προμηθευτές να οδηγούνται σε χρεωκοπία και απόλυση εργαζομένων, εφ’ όσον τους στερείται η δυνατότητα να αναλάβουν προλλμήθειες για 4 χρόνια.
θέμα ποιοτικής μείωσης, δεν πιστέυω οτι θα προκύψει, καθώς όλες οι εταιρίες στα δικαιολογητικά τους είναι υποχρεωτικό να καταθέτουν και πιστοποιητικά CE και ISO, που σημαίνει οτι τα προϊόντα είναι εγκεκριμένα για την ποιότητα απο την Ε.Ε. Εφόσον ενα προϊόν έχει αυτά τα πιστοποιητικά, είναι ποιοτικο.
Θεωρώ ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να κάνει εστίαση στην έρευνα στη Ελλάδα και ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ… ασπιρίνες για παράδειγμα που έχουν γίνει δυσεύρετες.
Οι πολίτες εθίζονται στην προμήθεια όταν το θέμα είναι η προμήθεια.
Στη αρχή αυτής της χιλιετίας είναι αναγκαίο να στραφούν στην έρευνα οι Έλληνες … Το δικαιούται ο εγκέφαλός τους.
‘Ολες οι άλλεσ ενέργειες θα μοιάζουν ρουτίνα αφού με την κάρτα του πολίτη ΟΛΟΙ πολίτες γιατροί ερευνητικό προσωπικό θα χρεώνονται ποσοτικά σε μηνιαία βάση τις ποσότητες που διακινούν σαν εμποράκοι… Η ίδια τακτική θα ισχύει και για τους μεγαλο προμηθευτές και επιτήδιους για πωλήσεις ριψοκίνδυνες για την δημόσια υγεία.
Άρα λοπον θεωρώ άτοπο το λογοπαίγνιο – παζάρι με τους προμηθευτές. Αυτοί δεν θα πρέπει να είναι στη μέση….Γιατί είναι ζημία για την κοινωνία…
Υπάρχει προσωπικό κρατικό με ποινικές κυρώσεις που κάλλιστα μπορεί να εφοδιάζει τα νοσοκομεία και όλα τα κέντρα υγείας χωρις να γίνεται έμπορος – μεσίτης…
Επαναλαμβάνω
Στροφή στην έρευνα με κάλεσμα των πιο πετυχημένων επιστημόνων μαζί με τους συνεγάτες τους….
Αν δεν γίνεται σημαίνει ότι δεν θέλετε να γίνει/…..
άρα πάμε για παράταση της αναβάθμισης του συστήματος
4 χρόνια συμφωνίες πλαίσιο
Πλεονεκτήματα: Θα λυθούν κάποιες περιπτώσεις εξωσυμβατικών προμηθειών, θα είναι ωφέλιμο σε πολλά είδη προϊόντων, όπως αναλώσιμα γραφείου, υπηρεσίες καθαρισμού, εστίασης,και σε ορισμένα είδη νοσοκομειακών αναλωσίμων. Πρέπει να διευκρινιστεί σε ποιά είδη θα ισχύει, ώστε να γνωρίζουν για την σύνταξη της διακήρυξης.
Μειονεκτήματα: 1) θα ανέβει το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ γιατί οι εταιρίες θα
συνυπολογίζουν την αύξηση των εργοστασιακών τιμών για 4 χρόνια (οι εταιρίες έχουν στα χέρια τους ΜΟΝΟ ετήσιους τιμοκαταλόγους).
Να σημειώσω το εξής: οι οίκοι του εξωτερικού (οι κατασκευαστές των ειδών) τα τελευταία χρόνια, και κάθε χρόνο, αυξάνουν τις τιμές περίπου 70% γιατί θεωρούν την αγορά της Ελλάδας επισφαλή! Δεδομένου λοιπόν του στοιχείου αυτού, είναι βέβαιο ότι οι προμηθευτές θα αναγκαστούν να λάβουν υπόψη την αύξηση αυτή, και να δώσουν μια τιμή που να την συνυπολογίζει, ώστε να προστατευθούν από ζημιά. Είναι λοιπόν λάθος να γίνουν συμφωνίες 4ετείς, γιατί δεν προβλέπεται η αύξηση του επιπέδου των τιμών, και τελικά αντί να μειωθούν οι δαπάνες σε βάθος τετραετίας, με βεβαιότητα θα αυξηθούν.
ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ μια σύμβαση 2ΕΤΗΣ, για την οποία μπορεί να κάνει στόκ ο προμηθευτής και να εξασφαλίσει ιδια τιμή για όλα τα έτη της σύμβασης. Απο μια τέτοια σύμβαση μπορούν να αναμένουν μειωμένες δαπάνες τα νοσοκομεία.
2) Αυτή η 4ετής συμφωνία πλαίσιο, δεν μπορεί να ισχύσει σε ειδικά νοσοκομειακά αναλώσιμα που έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως αντιμικροβιακά φίλτρα αναπνευστήρων, αισθητήρες οξυγόνου, και άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται καθημερινά στα χειρουργεία. Αυτό γιατί οι εταιρίες δεν μπορούν να κάνουν μεγάλα στοκ γιατι αυτά θα λήγουν στις αποθήκες. Και πάλι είναι προτιμητέο το όριο 2ετών συμβάσεων.
Οι 4ετείς συμφωνίες πλαίσιο, είναι μια εξαιρετική λύση, για ορισμένα είδη. Όμως για τα υλικά υλικά με σύντομη ημερομηνία λήξεως, και εκείνα που προμηθεύεται από αντιπροσώπους και εισαγωγείς, θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε αύξηση του κόστους, καθώς δεν μπορούν να προβλέψουν με κανένα τρόπο την ακριβή μεταβολή του εργοστασιακού τιμοκαταλόγου.
—> Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθεί μονοπώλιο, και πελατειακό καθεστώς εξαιτίας του πολυετούς της σύμβασης, που θα είναι επιζήμιο για το δημόσιο. Οι συμβάσεις με διετή διάρκεια,
είναι ικανές να διασφαλίσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μην ξεχνάμε οτι δεν είναι καθόλου σίγουρο οτι θα ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι εταιρίες σε 4 χρόνια. Με ποιό τρόπο θα προμηθευτεί το νοσοκομείο τα είδη αν κλείσει η εταιρία? Με εξωσυμβατικές προμήθειες, αλλά το ζητούμενο της συμφωνίας-πλαισιο, είναι να αποφευχθεί αυτό ακριβώς!
Γι’αυτό, το όριο της σύμβασης πρέπει να φτάνει ως τα 2 χρόνια, στα οποία χρόνια είναι περισσότερο σίγουρο οτι και θα υπάρχει η εταιρία, και θα μπορεί να εξασφαλίσει καλή τιμή και να προμηθεύει φτηνά.
Η προμήθεια συγκεκριμένου είδους σε ποσότητα και τιμή θα πρέπει απαραίτητα να συνοδεύεται και με την ίδια ποιότητα με διασφαλισμένο τρόπο, ιδίως αν έχεις μια σύμβαση τέτοιας διάρκειας και δημιουργηθούν προβλήματα ποιοτικήςμείωσης