Οι Σχολές Διοίκησης και Επιτελών των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες οργανώθηκαν, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 3186/2003 (Α΄ 230), μετονομάζονται ως εξής:
α. Η Σχολή Διοίκησης και Επιτελών του Στρατού Ξηράς σε Σχολή Πολέμου Στρατού Ξηράς (ΣΠΣΞ).
β. Η Σχολή Διοίκησης και Επιτελών του Πολεμικού Ναυτικού σε Ναυτική Σχολή Πολέμου (ΝΣΠ).
γ. Η Σχολή Διοίκησης και Επιτελών της Πολεμικής Αεροπορίας σε Αεροπορική Σχολή Πολέμου (ΑΣΠ).
ΠΡΟΤΕΙΝΩ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΩΝ ΣΞ ΣΕ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΞ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΣΠΟ.
Η ΑΔΙΣΠΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΕΠΙΠΠΕΔΟΥ, ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ, ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΟΝ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΣΕ ΑΝΩΤΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΈΤΗΣΗ ΣΕ ΘΕΣΗ Ή ΕΚΠΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΌΥ.
Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩ ΤΟΥ 15, ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση:
«Με τις ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου, μετονομάζονται οι Σχολές Διοίκησης και Επιτελών των τριών Κλάδων των ΕΔ, με στόχο τη διατήρηση της ισοτιμίας και της διακριτής αποστολής των Σχολών μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα των ΕΔ και την παροχή ευρύτερης ευελιξίας στη διοργάνωση σχολείων επιμόρφωσης για το προσωπικό τους.»
Η αιτιολόγηση ότι η αλλαγή της ονομασίας των ΣΔΙΕΠ/ΣΞ, ΣΔΙΕΠ/ΠΝ και ΣΔΙΕΠ/ΠΑ, οι οποίες οργανώθηκαν με την παρ. 2 άρθρου 5 ν.3186/2003 (Α’230), αλλάζει και την αποστολή τους είναι καινοφανής και ουδόλως δύναται να τεθεί στην βάσανο του σχολιασμού.
Η προσπάθεια υποβιβασμού του κύρους και της σημασίας της ΑΔΙΣΠΟ, η οποία οργανώθηκε με τον ν.3186/2003, είναι προφανής, ενώ αντίκειται πλήρως στην αναγκαιότητα ίδρυσης διακλαδικής σχολής πολέμου, όπως αυτή εισήχθη και εγκρίθηκε κατά την ψήφιση του νόμου.
Ερωτάται ο νομοθέτης του ΥΠΕΘΑ:
Πόσες «σχολές πολέμου» είναι δυνατόν να έχει μία χώρα σαν την Ελλάδα;
Πόσες «σχολές πολέμου» έχει έκαστη ανεπτυγμένη χώρα του NATO, εξαιρουμένων των ΗΠΑ;
Γιατί έκαστη ΣΔΙΕΠ πρέπει να μετονομασθεί σε «σχολή πολέμου» για να ικανοποιήσει τις «εκπαιδευτικές ανάγκες των ΕΔ»;
Μήπως εμμέσως πλην σαφώς υποκρύπτεται η απόπειρα απαξίωσης της ΑΔΙΣΠΟ, ώστε να «χαλαρώσουν» και να ουσιαστικά να απαξιωθούν τα κριτήρια προαγωγής των Αξκών, όπως αυτά καθορίζονται στον ν.3883/2010, ώστε να «εξυπηρετηθούν» (κοιν. «βολευτούν») συγκεκριμένες ειδικότητες των Αξκών;
Πότε επιτέλους το ΥΠΕΘΑ, το ΓΕΕΘΑ και τα ΓΕ θα αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα την έννοια της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και της διά βίου μάθησης και κατάρτισης των στελεχών;
Πώς εξυπηρετείται ουσιωδώς ο σκοπός οι επίμαχες σχολές να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, με την εκ νέου αλλαγή του τίτλου σε «σχολές πολέμου»;
Γιατί απαιτείται αλλαγή του τίτλου σε «σχολές πολέμου» για ικανοποιηθεί η απαίτηση εκσυγχρονισμού του πλαισίου και του προγράμματος σπουδών τους;
Γιατί διαφοροποιείται η ονοματοδοσία της ΣΠΣΞ από τις «σχολές πολέμου» του ΠΝ και της ΠΑ (ΝΣΠ και ΑΣΠ αντίστοιχα);
Συμπερασματικά, συνάγεται ότι η εν λόγω τροποποίηση ουδέν προσφέρει πολλώ δε μάλλον εισάγει σοβαρές επιφυλάξεις ως προς τα πραγματικά αίτια και την σκοπιμότητα του νομοθέτη (διότι προφανώς αναγκαιότητα δεν υφίσταται!), ενώ τετριμμένο νοείται ότι η αντίστοιχη αιτιολόγηση είναι αδρομερής και αβάσιμη, και συνεπώς το άρθρο 24 πρέπει να εξαφανισθεί.
Αυτό σημαίνει ότι εξομοιώνονται με την παλαιά Σχολή Πολέμου του ΣΞ (και αντίστοιχα στους άλλους κλάδους) και κατ’επέκταση με την ΑΔΙΣΠΟ ; Και εάν ναι τι αλλαγές θα επιφέρει αυτό στα στελέχη; Δηλαδή θα δύναται να προαχθεί τελικά οποιοσδήποτε στον βαθμό του Ταξίαρχου, ανάλογα με την εκάστοτε βούληση του εκάστοτε ΑΣΣ; Τότε τι νόημα έχει Η ΑΔΙΣΠΟ και η ΣΕΘΑ; Επειδή αρκετοί ΔΕΝ διαθέτουν τα προσόντα της ΑΔΙΣΠΟ και της ΣΕΘΑ, με την αλλαγή αυτή «δικαιώνονται» τρόπον τινά;
Ορθότερο θα ήταν, και για λόγους ιστορικής παράδοσης, να διατηρηθεί η παλαιότερη ονομασία «Σχολή Πολέμου Αεροπορίας» (ΣΠΑ).
Αντίστοιχα και για το ΠΝ.