Άρθρο 17 (άρθρο 17 της Οδηγίας) Έλεγχος επικίνδυνων αποβλήτων

Με τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις και με το ΕΣΔΑ λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η παραγωγή και η διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων (η συλλογή, η μεταφορά, η αποθήκευση η επεξεργασία τους και η ασφαλής τελική διάθεση τους), διεξάγονται σε συνθήκες που παρέχουν προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13. Επίσης λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα που διασφαλίζουν την ιχνηλασιμότητα, από την παραγωγή έως τον τελικό προορισμό, και τον έλεγχο των επικίνδυνων αποβλήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 35 και 36.

  • 13 Απριλίου 2011, 18:42 | ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑ

    Η διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων (συλλογή, μεταφορά, αποθήκευση, επεξεργασία και ασφαλής τελική τους διάθεση) είναι μια πολύ σοβαρή διαδικασία και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί με αυστηρούς κανόνες εκ των προτέρων, ώστε οι διαχειριστές του συστήματος να γνωρίζουν όλες τις διαδικασίες και παραμέτρους ευθύνης τους καθώς και τους τακτικούς περιοδικούς ελέγχους. Αυτά όλα πρέπει να καθορισθούν με Νόμο πλαίσιο στο ΕΣΔΑ και όχι με διάφορες ΚΥΑ.

    – Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ασσήρου “Φίλοι της Γης”
    τηλ. : 23940 61715 e-mail : peribsylassirou@yahoo.gr
    – Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά
    τηλ. : 6932 249 441
    – Ενωση Γιαουρτοπαραγωγών Δορκάδος
    τηλ. : 6944 777 516
    – Σύλλογος Μελισσοκόμων Επαρχίας Λαγκαδά
    τηλ. : 23940 92017
    – Γεωργικός Συνεταιρισμός Ασσήρου
    τηλ. : 23940 61216
    – Κυνηγετικός Σύλλογος Λαγκαδά “Αρτεμις”
    τηλ. : 23940 23063
    – Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δ. Σ. Ασσήρου
    τηλ. : 23940 61266

  • 13 Απριλίου 2011, 14:06 | Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ / Υποτομεάρχης Περιβάλλοντος Δικτύου Διανομής /ΔΕΗ Α.Ε.

    Άρθρο 17
    Θα ακολουθήσει ΚΥΑ που θα καθορίζει πως θα γίνεται ο έλεγχος;

  • 12 Απριλίου 2011, 11:36 | ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΣ

    ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
    ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ
    ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΠΛΑΣΜΑ
    Οι μονάδες Διαχείρισης Αποβλήτων – Απορριμμάτων, που χρησιμοποιούν στα συστήματά τους την νέα τεχνολογία του Πλάσματος Ηλεκτρικού Τόξου Συνεχούς Ρεύματος, άρχισαν να έχουν παγκοσμίως ηγετική θέση, με πληθώρα εγκατεστημένων μονάδων σε όλο τον κόσμο και είναι στην Ευρώπη.
    Η τεχνολογία αυτή, έχει ευρύτατο φάσμα εφαρμογών που περιλαμβάνει:
    • Διαχείριση και αδρανοποίηση Επικίνδυνων και Τοξικών Αποβλήτων
    • Διαχείριση και αδρανοποίηση Ραδιενεργών Αποβλήτων
    • Καθαρισμό και Αποστείρωση μολυσμένων εδαφών
    • Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από απόβλητα
    • Διαχείριση λυματολάσπης με αδρανοποίηση και ανάκτηση των Επικίνδυνων και Τοξικών καθώς και των Βαρέων Μετάλλων
    • Διαχείριση Στερεών Αστικών Αποβλήτων με παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και αδρανούς τελικού Υαλοποιημένου Προϊόντος με Εμπορική αξία και με πολύ μειωμένο κόστος κατασκευής και λειτουργίας.
    Τι είναι το Πλάσμα
    Το πλάσμα είναι ιονισμένο αέριο υψηλής ενέργειας και έντονης φωτεινής ακτινοβολίας. Θεωρείται ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης μετά τα στερεά, τα υγρά και τα αέρια. Σε κατάσταση πλάσματος βρίσκεται ο αέρας στον κεραυνό και τους ηλεκτρικούς σπινθήρες, στο ηλεκτρικό τόξο της οξυγονοκόλλησης στη φωτόσφαιρα του ήλιου κλπ.
    Η δημιουργία του ηλεκτρικού τόξου δεν απαιτεί την ανάφλεξη συμβατικών καυσίμων αλλά μόνο ηλεκτρική ενέργεια. Για το λόγο αυτό το πλάσμα αποτελεί την πλέον καθαρή πηγή έντονης θερμότητας (30000C) και φωτός.
    Ο συνδυασμός της υψηλής θερμοκρασίας με την έντονη φωτεινή ακτινοβολία έχουν τη δυνατότητα να διασπούν και να καταστρέφουν άμεσα, όλες τις επικίνδυνες και τοξικές χημικές ενώσεις. Η τεχνογνωσία που έχει αναπτυχτεί, δημιουργεί και διατηρεί το πλάσμα σε απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο και έχει τη δυνατότητα να καθορίζει τα παραγόμενα προϊόντα και τις αναλογίες τους.
    Ο τρόπος διαχείρισης και επεξεργασίας που χρησιμοποιείται είναι ολοκληρωτικός και παράγει προϊόντα απολύτως αδρανή και αβλαβή ανάλογα με την κάθε επεξεργασία και το εναπομένον τελικό υλικό από την επεξεργασία είναι ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές, που δεν είναι κατάλοιπο αλλά προϊόν καταχωρημένο στον επίσημο κατάλογο των εμπορεύσιμων προϊόντων της E.U. διαθέτοντας κωδικοποίηση εμπορεύσιμου προϊόντος (commodity code) και μπορεί να εμπορευθεί για κατασκευαστικές, οικοδομικές και διακοσμητικές ακόμη χρήσεις.
    Η διαχείριση και επεξεργασία των στερεών αστικών αποβλήτων είναι ολοκληρωτική (όπως αναλύεται κατωτέρω) και παράγει ηλεκτρική ενέργεια και ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές.
    Η διαδικασία επεξεργασίας των Στερεών Αποβλήτων
    Τα στερεά αστικά απόβλητα μετά το διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων πολτοποιούνται και εισάγονται σε θάλαμο αεριοποίησης. Εκεί και με ενέργεια που προέρχεται από την ίδια τη θερμογόνο τους δύναμη υπερθερμαίνονται και το μεγαλύτερο μέρος τους αεριοποιείται.
    Η διαδικασία δεν είναι καύση και δεν υπάρχει ανάφλεξη.
    Κατόπιν, το αέριο και τα στερεά εισάγονται στο δεύτερο θάλαμο όπου εκτίθενται στην υπερθέρμανση και τη φωτεινή ακτινοβολία του πλάσματος ηλεκτρικού τόξου. Όλες οι χημικές ενώσεις διασπώνται και με τον κατάλληλο χειρισμό, ανασυντίθενται, τα μεν αέρια σε ένα αέριο μίγμα πλούσιο σε υδρογόνο και απολύτως απαλλαγμένο από κάθε τοξικότητα, τα δε στερεά τήκονται και σχηματίζουν το υαλώδες προϊόν.
    Στην επόμενη και τελευταία φάση το αέριο μίγμα οδεύει με απόλυτα καθαρό τρόπο σε ηλεκτρογεννήτρια παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια.
    Σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, τηρούνται οι αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί όροι και standards της EU. Ενδεικτικά, ακολουθεί πίνακας αέριων εκπομπών.

    ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝ
    ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
    ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

    Η ανωτέρω μέθοδος έχει πληθώρα εφαρμογών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα όπου έχουμε απόβλητα όπως :

     Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων της Βιομηχανικής Ζώνης Οινοφύτων – Βοιωτίας (Μόλυνση Ασωπού).

     Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων Διυλιστηρίων και Πετροχημικών.

     Διαχείριση Λυματολάσπης των Βιολογικών Καθαρισμών των πόλεων και των Βιομηχανικών Μονάδων (Υγρής ή Αποξηραμένης) π.χ. Ψυτάλλειας.

     Διαχείριση Ηλεκτρονικών και Ηλεκτρικών συσκευών, με ανάκτηση όλων των πολυτίμων μετάλλων.

     Διαχείριση και ενεργειακή αξιοποίηση Στερεών Αστικών Αποβλήτων.

     Καθαρισμός και αδρανοποίηση παλαιών Χωματερών.

     Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από Βιομηχανικά απόβλητα (Καταλύτες, Υπολείμματα σκουριών κλπ).

     Ανάκτηση μετάλλων όπως αλουμινίου, σιδήρου, νικελίου, χρωμίου κλπ.

  • Είναι προφανές, ότι πηγαίνει για Διεθνοποίηση το θέμα.
    Λυπάμαι. Είναι αδύνατον να υπάρχει έστω ένας στο όποιο επιτελείο σας που να ενδιαφέρεται να βάλει σε μια τάξη αυτό το θέμα στην πραγματικότητα. Και να έχει καλές προθέσεις, είναι κατώτερος των περιστάσεων κατά τάξεις μεγέθους. Μια από τα ίδια με πριν, με τη σφραγίδα ΕΕ σε μετάφραση μου φαίνεται.

    Συγκεκριμένα.

    1. Δε λέτε πώς γίνεται ο έλεγχος των αποβλήτων. Ενώ αναφέρετε με τη σειρά τις διεργασίες, δε λέτε το πιο προφανές; ΠΩΣ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ; Βγάλτε το τουλάχιστον από τον τίτλο, γιατί θα έρθει κανένα σπουδαγμένο στο εξωτερικό καλόπαιδο (με θητεία σε ΜΚΟ κλπ.) και θα μας το παίζει «εξέχων» επιστήμονας στη Περιβαλλοντική Νομοθεσία και στον έλεγχο. Με λίγο τηλεόραση και Lifestyle, όλα γίνονται σήμερα. Και φυσικά, του δίνετε τα όπλα και την ασάφεια για να κερδίσει. Η αλήθεια βέβαια δεν παύει να είναι ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΙΣ – ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ.
    2. Αν δεν κάνω λάθος, τα βασικότερα κριτήρια που υπάρχουν στον πολιτισμένο (κατά τα άλλα) κόσμο περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
    – Χημικές αναλύσεις (πώς θα ξέρουμε αλλιώς με τι έχουμε να κάνουμε;) και επιπλέον, κατά την άποψή μου, χαρακτηρισμός πλήρης του εκάστοτε αποβλήτου. Με τις υπάρχουσες τεχνικές μεθόδους από χημικής, φυσικής και βιολογικής απόψεως μπορούμε να έχουμε μια εξαιρετικά σαφή εικόνα. Συν τα οφέλη για τους καλύτερους τρόπους ορθολογικής διαχείρισης.
    – Πειράματα έκπλυσης. Γίνεται να χαρακτηρίσουμε κάποιο απόβλητο ως επικίνδυνο χωρίς να γνωρίζουμε τι και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύεται εκλεκτικά; Τόσα εργαλεία έχουν γίνει για το θέμα, με χρηματοδότη την ΕΕ κυρίως. Το ίδιο και σε άλλες χώρες. Δεν ακούει η ΕΕ και δεν βλέπει τι έγινε με αυτά που πλήρωσε;

    Υπάρχουν κι άλλα, αλλά δε βλέπω το νόημα να τα αναφέρω.

    Και υπάρχει και μια πιο πρακτική ερώτηση. Ποιος θα τα κάνει αυτά; Κοιτάξατε τον αριθμό των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και σας βγαίνει το νούμερο; Εκτός από αυτά που κάνουν (όσοι εξ αυτών κάνουν καλά τη δουλειά τους και πληρώνουν το τίμημα), θα πρέπει να γίνουν και Χημικοί, Φυσικοί, Βιολόγοι, Ντετέκτιβ και ότι άλλο προκύψει; Δε νομίζετε ο καιρός της μέγιστης συνεργασίας όλων ήρθε; Αν όχι τώρα, πότε;

    Πραγματικά, μυαλό η φτιαχτή αυτή κρίση δε φαίνεται να μας έβαλε.
    Άλλο διαχείριση και άλλο έλεγχος. Ο έλεγχος, βοηθάει και στη διαχείριση συν τοις άλλοις.

    Έχει και συνέχεια το θέμα, δε θα τελειώσει εδώ. Το Άρθρο 17 κάνει το Άρθρο 13 ένα όμορφο παραμυθάκι Νηπιαγωγείου.

    Θεμιστοκλής Α. Ιωαννίδης
    Επικ. Καθηγητής (Π.Δ. 407/80)
    Τμήμα Μηχανικών και Επιστήμης των Υλικών
    Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

  • 6 Απριλίου 2011, 17:50 | ΚΩΝ/ΝΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ

    Κα Υπουργέ
    πολύ γενικόλογο το άρθρο για τόσο σοβαρό θέμα. Προτείνω:
    1ον να περιγραφεί στο νόμο τι καθορίζεται ως επικίνδυνο απόβλητο.
    2ον να καθοριστεί η διαδικασία συλλογής, μεταφοράς, ανακύκλωσης και ασφαλούς απόρριψης αυτών ανάλογα με το έιδος.
    3ον να συνταχθεί μητρώο με τις ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ εταιρείες διαχείρησης αποβλήτων.
    4ον Υπάρχουν ήδη γνωστά επίκίνδυαν απόβλητα (π.χ θερμόμετρα υδραργύρου) για τα οποία δεν υπάρχει καμμία μέριμνα. Είναι λοιπόν ευκαιρία τα ιδιαίτερα επικίνδυνα απόβλητα να ονομαστού στον νόμο και να καθοριστούν διαδικασίες.
    5ον Μπορεί να μην παράγουμε πυρηνικά απόβλητα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον είτε μέσω των ποταμών που εισέρχονται στη χώρα από τη βαλκανική, είτε στη θάλασσα από διερχόμενο πλοίο. Είναι νομίζω σοφότερο να προβλέψουμε διαδικασίες διαχείρησης και ας μην χρειαστούν παρά να τρέχουμε ένα πρωί..