Άρθρο 32 – Ίδρυση Π.Μ.Σ.

1. Τα Π.Μ.Σ. ιδρύονται με απόφαση της Συγκλήτου, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της Συνέλευσης του Τμήματος, και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με την απόφαση ίδρυσης καθορίζονται ο τίτλος του προγράμματος και του απονεμόμενου διπλώματος, οι κατευθύνσεις, το Τμήμα που το οργανώνει, το γνωστικό αντικείμενο, η γλώσσα διεξαγωγής του προγράμματος, η διάρκεια φοίτησης, οι πιστωτικές μονάδες, η διάρκεια της λειτουργίας του, καθώς και τα τυχόν τέλη φοίτησης.
2. Η Συνέλευση του Τμήματος εισηγείται με απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών της. Στην εισήγηση εκτίθενται αναλυτικά:
α) ο τίτλος, το γνωστικό αντικείμενο και ο σκοπός του προγράμματος,
β) οι κατηγορίες των πτυχιούχων που γίνονται δεκτοί,
γ) η χρονική διάρκεια φοίτησης για τη χορήγηση του τίτλου,
δ) οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, οι οποίες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από τρεις,
ε) ενδεικτικό πρόγραμμα, ανά κατεύθυνση αν υπάρχουν περισσότερες κατευθύνσεις, των θεωρητικών, εργαστηριακών, καλλιτεχνικών ή κλινικών μαθημάτων, στο οποίο περιλαμβάνεται και η εκπόνηση διπλωματικής εργασίας, οι πρακτικές ασκήσεις και κάθε άλλου είδους ερευνητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, καθώς και οι αντίστοιχες πιστωτικές μονάδες,
στ) η γλώσσα διδασκαλίας και εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας, η οποία μπορεί να είναι διάφορη της ελληνικής,
ζ) ο αριθμός των μεταπτυχιακών φοιτητών,
η) οι δυνατότητες και οι ανάγκες του οικείου Τμήματος σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή για την απρόσκοπτη λειτουργία του προγράμματος,
θ) το αναλυτικό λειτουργικό κόστος του προγράμματος, οι πηγές χρηματοδότησης και οι εν γένει πόροι της λειτουργίας του,
ι) η ειδική αιτιολόγηση της τυχόν ανάγκης επιβολής τέλους φοίτησης, καθώς και του ύψους του τέλους αυτού σε αναλογία προς τις πάσης φύσεως παροχές προς τους φοιτητές, και
ια) η χρονική διάρκεια λειτουργίας του προγράμματος.
3. Η εισήγηση συνοδεύεται από:
α) μελέτη σκοπιμότητας, στην οποία εκτίθενται αναλυτικά οι επιστημονικοί, επιστημολογικοί και κοινωνικοί λόγοι που καθιστούν αναγκαία και σημαντική τη λειτουργία του Π.Μ.Σ., η συνάφεια του Π.Μ.Σ. με το αντικείμενο του πρώτου κύκλου σπουδών του Τμήματος, η επιστημονική επάρκεια των διδασκόντων ως προς το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο, με ανάλογο ερευνητικό και δημοσιευμένο έργο, ο βαθμός σύνδεσης της διδασκαλίας με την έρευνα, καθώς και οι στόχοι του Π.Μ.Σ. και τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογηθεί σύμφωνα με το άρθρο 44,
β) αναλυτικό προϋπολογισμό λειτουργίας κατ’ έτος και για πέντε (5) συνεχή έτη, καθώς και έκθεση βιωσιμότητας του προγράμματος, ο ακριβής τρόπος κατάρτισης των οποίων ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και
γ) έκθεση του οικείου Τμήματος, από την οποία προκύπτει η ύπαρξη της βασικής υποδομής και του αναγκαίου εξοπλισμού για τη λειτουργία του προγράμματος.
4. Αν το 1/3 των καθηγητών και υπηρετούντων λεκτόρων του οικείου Τμήματος θεωρεί ότι το τέλος φοίτησης που ορίζεται στην εισήγηση είναι υψηλό, ζητά να καταχωρισθούν οι ειδικά αιτιολογημένες αντιρρήσεις του στην εισήγηση προς τη Σύγκλητο, η οποία και αποφαίνεται αιτιολογώντας την απόφασή της.
5. Η εισήγηση διαβιβάζεται στη Σύγκλητο δια της Κοσμητείας, η οποία αν κρίνει την εισήγηση ελλιπή, εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών αναπέμπει στη Συνέλευση του Τμήματος με αιτιολογημένη απόφασή της. Το Τμήμα αφού λάβει υπόψη τις υποδείξεις της Κοσμητείας, υποβάλλει εκ νέου σε αυτήν την εισήγησή του. Αν, εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών, για δεύτερη φορά η Κοσμητεία δεν κάνει αποδεκτή την εισήγηση, το Τμήμα μπορεί να υποβάλει απευθείας την εισήγησή του στη Σύγκλητο.
6. Η απόφαση ίδρυσης του Π.Μ.Σ., προτού δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, κοινοποιείται στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Αν ο Υπουργός διαπιστώσει α) ότι υπάρχει πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ των τελών φοίτησης και των παροχών προς τους φοιτητές, ή β) ότι το ύψος των τελών φοίτησης είναι τέτοιο που καθιστά αδύνατη ή δυσχερή τη συμμετοχή σε Π.Μ.Σ. φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας παραβιάζοντας τη γενική ελευθερία πρόσβασης στην παιδεία, ή γ) ότι δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένο το λειτουργικό κόστος του προγράμματος, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 37, αναπέμπει με ειδική αιτιολογία την απόφαση στη Σύγκλητο. Αν ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων δεν αναπέμψει εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την επομένη της κοινοποίησης σε αυτόν, ο Πρύτανης υποχρεούται να δημοσιεύσει την απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και να ενημερώσει ταυτοχρόνως τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, προκειμένου η απόφαση ίδρυσης να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου.
7. Κάθε πέντε (5) έτη η αξιολόγηση της παρ. 6 του άρθρου 44 κατατίθεται στη Σύγκλητο, η οποία αποφασίζει αν θα συνεχιστεί ή όχι η λειτουργία του Π.Μ.Σ.. Η σχετική απόφαση κοινοποιείται στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

  • 16 Ιουνίου 2017, 12:39 | Αλέξης Καλοκαιρινός (καθηγητής, πρόεδρος Τμήματος Φιλολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης), Μιχάλης Ταρουδάκης (καθηγητής Τμήματος Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών, τέως πρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης).

    (α)
    Αναφέρεται (αρ. 32, παρ. 1): «Στα Π.Μ.Σ. γίνονται δεκτοί κάτοχοι τίτλου του πρώτου κύκλου σπουδών Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή τίτλου ομοταγών ιδρυμάτων της αλλοδαπής, ο οποίος έχει αναγνωριστεί από το Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.), σύμφωνα με το ν. 3328/2005 (Α΄ 80), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει».

    ΣΧΟΛΙΟ: Η υποχρέωση αναγνώρισης προπτυχιακών τίτλων σπουδών από τον ΔΟΑΤΑΠ προκειμένου να γίνει η αποδοχή ενός φοιτητή σε ΠΜΣ δημιουργεί ανεπίτρεπτους φραγμούς στην προσέλκυση φοιτητών του εξωτερικού.

    ΠΡΟΤΑΣΗ: Να αποφασίζει το Πρόγραμμα για την επιλεξιμότητα του φοιτητή εφόσον αυτός φέρει τίτλο από Ίδρυμα που θεωρείται ομοταγές από τον ΔΟΑΤΑΠ.

    (β)
    Αναφέρεται (αρ. 32, παρ. 2δ): «Οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, οι οποίες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από τρεις».
    ΣΧΟΛΙΟ: Η διάταξη αυτή θέτει εκτός νόμου Π.Μ.Σ. του Πανεπιστημίου Κρήτης που λειτουργούν επιτυχώς επί δεκαετίες χωρίς δίδακτρα.

    ΠΡΟΤΑΣΗ: Να απαλειφθεί η διάταξη.

  • 15 Ιουνίου 2017, 23:10 | Νικόλαος Αθανασάκης

    Προτείνω να μην υπάρχουν τέλη φοίτησης στους μεταπτυχιακούς φοιτητές.

    Οι τίτλοι σπουδών που αποκτούν οι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, προτείνω να αναγνωριστούν και ως μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών (Πτυχία Masters).

  • 15 Ιουνίου 2017, 10:37 | ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Ορίζεται ότι απαλλάσσονται των τελών φοίτησης σε ΠΜΣ , φοιτητές που το ατομικό η οικογενειακό εισόδημα είναι μικρότερο του 70% του Εθνικού διαμέσου διαθέσιμου εισοδήματος σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναφερθεί ποιο είναι αυτό το εισόδημα σήμερα, ούτως ώστε να διευκρινισθεί από την ΕΛΣΤΑΤ το ποσό αλλά και ο τρόπος υπολογισμού.
    Υπάρχουν προγράμματα σπουδών που έχουν κόστος εξοπλισμού , εργαλείων κλπ. Η καθιέρωση δωρεάν παρακολούθησης ακόμα και με παροχή υπηρεσίας στο εκπαιδευτικό η άλλο έργο, υποσκάπτει τα θεμέλια του προγράμματος καθότι το κόστος αυτό ,με το δεδομένο ότι δεν μπορούν να το επιβαρυνθούν οι άλλοι μεταπτυχιακοί φοιτητές, θα μεταφερθεί στο ίδιο το Πανεπιστήμιο, το οποίο γνωρίζουμε ότι δεν έχει πολλές οικονομικές δυνατότητες.
    Αντίθετα πρέπει οι οικονομικά αδύναμοι φοιτητές να βοηθούνται είτε με αμοιβή από τη εργασία που παρέχουν μειώνοντας τα δίδακτρα τους είτε με χαμηλότοκα η και άνευ τόκου δάνεια με μακρόχρονη αποπληρωμή η με αποπληρωμή μετά την λήξη του ΠΜΣ είτε με διάφορες ιδιωτικές η κρατικές υποτροφίες είτε με συνδυασμό των δυνατοτήτων.

  • 14 Ιουνίου 2017, 17:42 | Κώστας Φυσεντζίδης

    Προτείνω τα μέλη ΕΔΙΠ να έχουν συμμετοχή ως διδάσκοντες στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.). Αυτό ήδη γίνεται από κάποια μέλη ΕΔΙΠ, χρειάζεται όμως και να γίνεται και θεσμοθετιμένα.

  • ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΩΝ
    ΕΠΙ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
    ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ
    Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδές

    (αναφέρεται και στα σχόλια επί του Άρθρου 33)

    ΙΙ. Αναφορικά με τις προτεινόμενες στο «Σχέδιο Νόμου «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»– ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Δεύτερος και Τρίτος Κύκλος Σπουδών – Άρθρο 32 – Ίδρυση Π.Μ.Σ. παρ. 2, προβλέπεται:
    «2. Η Συνέλευση του Τμήματος εισηγείται με απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών της. Στην εισήγηση εκτίθενται αναλυτικά:
    α) ο τίτλος, το γνωστικό αντικείμενο και ο σκοπός του προγράμματος,
    β) οι κατηγορίες των πτυχιούχων που γίνονται δεκτοί,
    γ) η χρονική διάρκεια φοίτησης για τη χορήγηση του τίτλου,
    δ) οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, οι οποίες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από τρεις,………………….»

    για την οποία παραθέτουμε τα κάτωθι επιχειρήματα προς τεκμηρίωση της ένστασης και αποδοχής της προτεινόμενης τροπολογίας της παρ.2, περ. δ, του Άρθρου 32, ως εξής:

    Ισχύουσα Νομοθεσία

    1. Το άρθρο 6 του Ν. 3685/2008 (Α’ 148) «Θεσμικό πλαίσιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές», προβλέπει τα εξής:
    «1.α) Τα Π.Μ.Σ. καταρτίζονται από τη Γ.Σ.Ε.Σ. του οικείου Τμήματος που διαθέτει την απαραίτητη κτιριακή – υλικοτεχνική υποδομή και το απαραίτητο διδακτικό και λοιπό προσωπικό και υποβάλλονται για έγκριση στη Σ.Ε.Σ. του Ιδρύματος … β) … γ) Κάθε Π.Μ.Σ. καταλήγει στην απονομή Μ.Δ.Ε. και διαρκεί τουλάχιστον ένα πλήρες ημερολογιακό έτος…. δ) Ο ανώτατος χρόνος απόκτησης Μ.Δ.Ε. ορίζεται σύμφωνα με τον Κανονισμό Μεταπτυχιακών Σπουδών…… 2. Το Σχέδιο Π.Μ.Σ. περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εξής στοιχεία που εξετάζονται από τη Σ.Ε.Σ.: α) …, β) …, γ) …, δ) τη χρονική διάρκεια για τη χορήγηση των τίτλων … 3. Η τελική έγκριση του Π.Μ.Σ. γίνεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μόνο επί των στοιχείων στ’, ζ’ και η’ του προγράμματος ασκεί ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ουσιαστικό έλεγχο…».

    2. Επίσης στο άρθρο 1 παρ. 3 του ίδιου νόμου, προβλέπονται τα εξής:
    «3. α) Τα Π.Μ.Σ. αποσκοπούν στην περαιτέρω προαγωγή της επιστημονικής γνώσης και των τεχνών και στην προώθηση της έρευνας με συνεκτίμηση των αναγκών ανάπτυξης της χώρας. β) Π.Μ.Σ. οργανώνονται μόνο σε Τμήματα, στα οποία παρέχονται προπτυχιακές σπουδές, και αναφέρονται στις ίδιες ή σε συναφείς ειδικότητες με τα γνωστικά αντικείμενα του οικείου Τμήματος……»

    Ενώ στην παρ. 2 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, προβλέπονται τα εξής: «2. Ο Κανονισμός Μεταπτυχιακών Σπουδών περιλαμβάνει ιδίως τη δομή και τους κανόνες λειτουργίας των Π.Μ.Σ., …………….. τις κατευθύνσεις, την έκταση και το περιεχόμενο των μεταπτυχιακών μαθημάτων………….».

    3. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 34 του Νόμου 4115/2013 «Οργάνωση και λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης και Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις» (Α΄ 24) «2. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παρ. 11 του άρθρου 80 του ν. 4009/2011 (Α΄195) όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 47 του ν. 4025/2011 (Α΄228) και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 5 του ν. 4076/ 2012 (Α΄159) τροποποιείται ως εξής: «11.α) Μέχρι την έκδοση των Οργανισμών των Ιδρυμάτων για τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.) και την εκπόνηση των διδακτορικών διατριβών εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 3685/2008 (Α΄148), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει…….»

    4. Τις ειδικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 35 της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ περιλαμβάνονται και στις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του Π.Δ. 38/2010 (Α΄ 78) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων», σύμφωνα με τις οποίες «..2. Η εκπαίδευση ειδικευμένου οδοντιάτρου περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική διδασκαλία σε πανεπιστημιακό κέντρο, σε κέντρο περιθάλψεως, εκπαιδεύσεως και έρευνας ή, ενδεχομένως, σε ίδρυμα υγείας εγκεκριμένο για τον σκοπό αυτόν από τις αρμόδιες αρχές ή οργανισμούς. Πραγματοποιείται με ειδικά οδοντιατρικά μαθήματα κατά πλήρη απασχόληση τουλάχιστον τριών ετών υπό την εποπτεία των αρμόδιων αρχών ή οργανισμών. Συνεπάγεται προσωπική συμμετοχή του υποψηφίου ειδικευμένου οδοντιάτρου στην δραστηριότητα και στις ευθύνες του εκάστοτε ιδρύματος..».

    Κατά συνέπεια, ο αριθμός των Κατευθύνσεων ενός Π.Μ.Σ. αποτελεί απόφαση του επισπεύδοντος Τμήματος και δεν προβλέπεται αριθμητικός περιορισμός σε καμία ελληνική νομοθεσία, αλλά και σε ευρωπαϊκό και διεθνές θεσμικό πλαίσιο.

    Κάθε Πανεπιστημιακό Τμήμα που διαθέτει την απαραίτητη κτιριακή – υλικοτεχνική υποδομή και το απαραίτητο διδακτικό και λοιπό προσωπικό, έχει τη δυνατότητα να οργανώνει Μεταπτυχιακά Προγράμματα και να προσφέρει εξειδίκευση, σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύει και στις παρεχόμενες προπτυχιακές σπουδές.
    Κάθε εξειδίκευση ορίζεται στον Κανονισμό του Π.Μ.Σ. ως Κατεύθυνση και υποστηρίζεται από το αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών, βάσει του οποίου παρέχεται η εστιασμένη εκπαίδευση, σύμφωνα πάντοτε και με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα για το αντικείμενο ειδίκευσης για τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών.

    Ε Π Ι Σ Η Μ Α Ν Σ Ε Ι Σ – Π Ρ Ο Τ Α Σ Ε Ι Σ

    1. Το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Οδοντιατρικής επιτελεί εξειδικευμένο εκπαιδευτικό και κλινικό έργο υψηλού επιπέδου σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύει και στον προπτυχιακό κύκλο σπουδών, στις διάφορες ειδικότητες της Οδοντιατρικής Επιστήμης, οι οποίες διακρίνονται σε έντεκα (11) Κατευθύνσεις, ενώ ταυτόχρονα παρέχεται θεραπευτικό έργο σε ασθενείς κατά της διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο κοινωνικό έργο στους ασθενείς με χαμηλά εισοδήματα..

    Η εκπαίδευση ειδικευμένου οδοντιάτρου, σύμφωνα και με το αναλυτικό πρόγραμμα που περιγράφεται στο ΦΕΚ 3602/Β/2014, περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική διδασκαλία (κλινική άσκηση), εναρμονισμένη με τις διατάξεις της Κοινοτικής Οδηγίας 2005/36/ΕΚ και κυρίως της παραγράφου 2 του άρθρου 35 για τον ειδικευμένο οδοντίατρο, καθώς και στις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του Π.Δ. 38/2010 (Α΄ 78) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων».

    2. Επειδή ο περιορισμός των Κατευθύνσεων σε τρεις, που περιγράφεται στην παρ. 2 του Άρθρου 32 – Ίδρυση Π.Μ.Σ. θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία των νέων, αλλά και των υφιστάμενων Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, με βάση και την απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής του Π.Μ.Σ., η Πρότασή μας είναι να τροποποιηθεί το Άρθρο 32 παρ. 2 περ. δ, τουλάχιστον ως «δ) οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, οι οποίες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από πέντε,…» ή άλλως να απαλειφτεί ο περιορισμός των κατευθύνσεων.

    3. Θεωρούμε άκρως σημαντικό να υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις, που θα προστατεύουν τα ήδη ιδρυμένα μεταπτυχιακά προγράμματα.

  • Με βάση την 20ετή και πλέον εμπειρία από τη συμμετοχή μας σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών ΑΕΙ (κυρίως του ΑΠΘ), και συμμετοχή μας σε 3μελείς επιτροπές διαρτιβών εισδίκευσης και διδακτορικών διατριβών, συμφωνούμε απόλυτα με τις διατυπωμένες θέσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών (βλέπε http://www.seismo.ethz.ch/static/kradolfer/codeco3/ ).

    εκ μέρους των ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας & Αντισεισμικών Κατασκευώ(ΙΤΣΑΚ-ΟΑΣΠ)

  • 14 Ιουνίου 2017, 11:29 | ΜΣ

    Στην παράγραφο
    δ) οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, οι οποίες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από τρεις,

    πω προκύπτει το 3? μεγάλα γμωστικά αντικειμένα μπορούν να οργανωθούν μέσα σε 3 κατευθύνσεις. Πότε ένας νόμος καθορίζει θέματα επιστημονικά και μάλιστα χωρίς να συνοδεύεται από αιτιολογημένη έκθεση.

    Χωρίς νόημα ο περιορισμός αυτός. ή εμπιστευόμαστε τα τμήματα ότι μπορεί να οργανώσουν ΠΜΣ με ακδημαικά κριτήρια ή όχι.
    Αν ισχύει το 1ο αφαιρέστε αυτήν την παράγραφο αν ισχύει το 2ο κακώς υπάρχει ακόμη και η διαβούλευση.

  • 14 Ιουνίου 2017, 05:47 | Φανης M.

    “1. Τα Π.Μ.Σ. ιδρύονται με απόφαση της Συγκλήτου, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της Συνέλευσης του Τμήματος,”

    Τα πανεπιστημια λειτουργουν ως οντοτητες και θα επρεπε να προσελκυουν φοιτητες ενιαια. Θα επρεπε να λαμβανεται σοβαρα υποψη και η υπαρξη αλλου παρεμφερους μεταπτυχιακου στο ιδιο Πανεπιστημιο. Πολλα τμηματα ανοιγουν ιδια μεταπτυχιακα και διδασκουν οι ιδιοι καθηγητες μεταξυ των τμηματων για να εισπρατουν χρηματα. ΠΜΣ σε διαφορετικα τμηματα με ιδιο γνωστικο αντικειμενο και με μεγαλο ποσοστο κοινων καθηγητων θα επρεπε να μοριοδοτουνται αρνητικα. Βαζετε την Συγκλητο να ελενχει τους ιδιους τους ευατους τους, που ειναι ατοπο.

    “3α η επιστημονική επάρκεια των διδασκόντων ως προς το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο,”

    Δεν θα πρεπει να μπορει να υπαρχει διευθυντης με λιγοτερο επιστημονικο εργο απο το 90% των καθηγητων που διδασκουν στο προγραμμα ή απο το μεσο ορο επιστημονικου εργου σοβαρων καθηγητων του ιδιου αντικειμενου του εξωτερικου. Ο καθενας πλεον μπορει να ανοιξει ΠΜΣ πλεον, για αυτο ξεφυτρωνουν σαν μανιταρια.

  • 13 Ιουνίου 2017, 23:10 | Δημήτριος Ε.

    Άρθρο 32.3: Ως γενική κατεύθυνση καθορισμού του ύψους των τελών φοίτησης, θα μπορούσε να καθοριστεί ένα εύρος ανά ECTS, όπως π.χ., 50-70€/ECTS, το οποίο θα πρέπει να τεκμηριώνεται. Επίσης, θα μπορούσε να καθοριστεί ότι κάθε ECTS αντιστοιχεί σε 4-5 ώρες διδασκαλίας ή ισοδύναμα 15-20 ώρες απασχόλησης, έτσι ώστε ένα μεταπτυχιακό με 90 ECTS να απαιτεί 360-450 ώρες διδασκαλίας ή ισοδύναμες τριπλάσιες ώρες απασχόλησης, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα ΜΠΣ με τέσσερα εικοσάωρα μαθήματα και 60 ECTS.

  • 12 Ιουνίου 2017, 16:13 | Σαραντόπουλος Σαράντης

    Προσοχή στα προγράμματα μεταπτυχιακών κύκλων σπουδών Jean Monnet, που ενώ χρηματοδοτήθηκαν απο τους φοιτητές (δηλαδή πλήρωσαν)και ακολουθήθηκε όλη η διαδικασία ενός μεταπτυχιακού και διπλωματική εργασία, δεν υπήρξε αναγνώριση και λειτούργησε ως Τίτλος Πιστοποιητικού (ενώ στην ανακοίνωση στην εφημερίδα της εποχής τότε δεν φαινόταν κάτι επιλήψιμο). Όπως για παράδειγμα το πρόγραμμα Jean Monnet του κ. Τσάλτα Γρηγόρη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το 1997-1998!

  • 10 Ιουνίου 2017, 13:39 | Μιχάλης Ρουμελιώτης

    Μάλλον υπερβολικά ομοιόμορφοι οι κανόνες, για προγράμματα διαφορετικών κλάδων. Π.χ. ο μέγιστος αριθμός κατευθύνσεων πιθανολογώ ότι μπορεί πράγματι να είναι υπέρ τό δέον περιοριστικός σε κάποιες περιπτώσεις.

    Επί τής §2στ΄: Τόσο η πανεπιστημιακή, και μάλιστα μεταπτυχιακή, διδασκαλία, όσο και η εκπόνηση διπλωματικής σε άλλη γλώσσα, προϋποθέτουν ευχέρεια χρήσεως τής γλώσσας αυτής που να προσεγγίζει τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά τόν επιστημονικό λόγο, τήν ευχέρεια χρήσεως τής μητρικής γλώσσας. Πολύ μικρό ποσοστό τού πληθυσμού μπορεί στήν πραγματικότητα να είναι δίγλωσσο σε τέτοιο επίπεδο. Αντ’ αυτού, απαντάται σήμερα συχνά δυστυχώς η φαντασίωση ή προσποίηση πολλών, καθηγητών και φοιτητών, ότι έχουν σχετική επάρκεια. Η δυνατότητα και στή συνέχεια αναγκαιότητα εν τοίς πράγμασι ξενόγλωσσης διδασκαλίας, θα εντείνει σημαντικά αυτό τό φαινόμενο, και θα χειροτερεύσει τήν ουσιαστική ποιότητα τών σπουδών.
    Από νομική άποψη φυσικά, οι σχετικές αποφάσεις, σωστές ή λανθασμένες, ανήκουν στό κάθε ίδρυμα.

    Επί τής §3α΄: Γιατί πρέπει να καθίσταται αναγκαία η λειτουργία τού προγράμματος; Μάλλον λογικότερο να αρκεί η ύπαρξη τών πόρων και τό μεράκι και η προθυμία αυτών που θεραπεύουν τή σχετική επιστημονική περιοχή. Εφόσον βεβαίως υπάρχει πράγματι επιστημονικό αντικείμενο και ενδιαφερόμενοι να παρακολουθήσουν.

    Επί τής §3β΄: Η εξουσιοδότηση αυτή προς τόν υπουργό είναι προβληματική, από τήν άποψη τής συνταγματικής προβλέψεως, πλήρους μάλιστα, αυτοδιοικήσεως. Είναι επίσης προβληματική, από τήν άποψη τών ορίων τής Σ43§2εδ.β΄, εφόσον εννοείται ότι η απόφαση θα θίγει και τά κριτήρια βιωσιμότητας. Θα είναι βεβαίως μία ακόμα τέτοια περίπτωση, μεταξύ τών πολλών και πολύ πιο κραυγαλέων που υπάρχουν ήδη στίς υφιστάμενες διατάξεις νόμου.

    Επί τής §5: Στό νομοσχέδιο (και όχι μόνο αυτό στίς μέρες μας) υπάρχει μια τάση καταχρήσεως τής προβλέψεως αποκλειστικών προθεσμιών. Αυτές έχουν πράγματι νόημα, μόνο αν προβλέπεται για κάθε μία τέτοια η ματαίωση τής δυνατότητας παρεμβάσεως τής διοικήσεως, αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, και η συνέχιση ενδεχομένως τής τυχόν διοικητικής διαδικασίας, χωρίς τήν ενδιάμεση παρέμβαση. Ή έστω αν προβλέπεται σχετικό πειθαρχικό παράπτωμα. Εν προκειμένω, τί θα γίνει αν η κοσμητεία αναπέμψει στή συνέλευση μετά από 40 ημέρες; Ενδεχομένως και χωρίς αιτιολογία; Με τήν παρούσα διατύπωση τουλάχιστον, τού τελευταίου εδαφίου, δεν διαφαίνεται δυνατότητα τής συνελεύσεως σε αυτή τήν περίπτωση να αγνοήσει τήν αναπομπή και να υποβάλει τήν εισήγηση απευθείας στή σύγκλητο.

    Επί τής §6: Τά υπό α΄ και β΄ παραβιάζουν επίσης τήν πλήρη αυτοδιοίκηση. Τό υπό γ΄ όχι.
    Οξύμωρη βέβαια η όλη κατάσταση, δεδομένης τής συνταγματικής προβλέψεως δωρεάν παιδείας. Κανονικά θα έπρεπε, ή να έχει τροποποιηθεί στό σημείο αυτό η Σ16, ή να γίνεται δεκτό ότι και στά μεταπτυχιακά τά δίδακτρα απαγορεύονται.

  • Θα περίμενα ίδρυση και δυνατότητα λειτουργίας:

    ΠΜΣ με εξωτερικές συνεργασίες, εταιρίες, κ.λπ.

    ΠΜΣ με ΣΕ με συμμετοχή εξωτερικών συνεργατών

    ΠΜΣ συνεργατικά (προτάσεις φορέων με την επίβλεψη και ευθύνη του ΤΕΙ)

    sandwich ΠΜΣ με πρακτική απασχόληση επι εξάμηνο στο αντικείμενο σε χώρους εργασίας

    ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΜΣ με έρευνα (MSc by Research) και μηδενική ή ελάχιστη παρακολούθηση

  • 8 Ιουνίου 2017, 08:29 | Ζουμπουλάκης Μιχαήλ

    Ποια ακαδημαϊκή λογική περιορίζει τις κατευθύνσεις σε 3 σε κάθε ΠΜΣ; Γιατί όχι 2 ή 4;

  • 3 κατευθύνσεις είναι πολύ λίγες ειδικά για μεγάλα και πολυσχιδή Τμήματα με πολλές (ενδιαφέρουσες) ειδικότητες (π.χ. Τμήμα Χημείας ΑΠΘ με 80 μέλη ΔΕΠ).
    5 θα ήταν πιο λογικό για μεγάλα τμήματα (π.χ. >60 μελών ΔΕΠ).
    Αν ισχύσει το 3 π.χ. σε ένα μεγάλο Τμήμα Χημείας τότε 2 από τις ειδικότητες
    Περιβάλλον, Ανάλυση, Τρόφιμα, Βιοχημεία, Υλικά (που είναι αιχμής και ήδη υπηρετουνται και εχουν ζήτηση), θα πρέπει να καταργηθούν.