ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ ΣΧΕΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΕ ΧΡΗΣΤΕΣ-Άρθρο22-Άδειες χρήσης –

Άρθρο 22
Άδειες χρήσης (Άρθρο 16 Οδηγίας)
1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και οι χρήστες διεξάγουν διαπραγματεύσεις για τη χορήγηση αδειών χρήσης των δικαιωμάτων με καλή πίστη και στο πλαίσιο αυτό ανταλλάσσουν κάθε αναγκαία πληροφορία. 2. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης, προκειμένου οι χρήστες να έχουν την ευχέρεια της χρήσης των έργων του ρεπερτορίου τους, αξιώνουν από αυτούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32 ν. 2121/1993. 3. Οι όροι χορήγησης αδειών χρήσης βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις. Κατά τη χορήγηση αδειών χρήσης δικαιωμάτων που αφορούν σε επιγραμμικές υπηρεσίες οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν υποχρεούνται να χρησιμοποιούν ως προηγούμενο τους όρους χορήγησης αδειών χρήσης που έχουν συμφωνηθεί με έναν χρήστη, όταν ο χρήστης αυτός παρέχει ένα νέο είδος επιγραμμικής υπηρεσίας, το οποίο είναι διαθέσιμο στο κοινό της ΕΕ για λιγότερο από τρία (3) έτη.
4. Για τη χορήγηση άδειας οι χρήστες υποβάλλουν σχετικό αίτημα στον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, αναφέροντας μεταξύ άλλων τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τον σκοπό αυτό. Μετά την παραλαβή όλων των σχετικών πληροφοριών ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση χορηγεί την άδεια, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος άρνησης, τον οποίο και γνωστοποιεί εγγράφως στον χρήστη. Σε περίπτωση άρνησης ή καθυστέρησης του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης να χορηγήσει την άδεια, ο χρήστης μπορεί να υποβάλλει σχετική καταγγελία στον ΟΠΙ. 5. Στην περίπτωση που ο οργανισμός δεν χορηγεί άδεια λόγω διαφωνίας ως προς το ποσό της αμοιβής, θεωρείται ότι η άδεια έχει χορηγηθεί αν ο χρήστης προβεί στη διαδικασία της παραγράφου 1 του άρθρου 45. 6. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης παρέχουν τη δυνατότητα στους χρήστες να επικοινωνούν με αυτούς με ηλεκτρονικά μέσα.

  • 22 Ιανουαρίου 2016, 15:44 | Σύλλογος Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ

    Άρθρο 22 παρ.5

    Εξαιρετικά προβληματική διάταξη. Είναι απολύτως δικαιλογημένο ένας ΟΣΔ να αρνείται να χορηγήσει άδεια σε περίπτωση που κάποιος χρήστης διαφωνεί με το αιτούμενο ποσό. Σε περίπτωση που ο χρήστης καταβάλει το ποσό που ζητά ο ΟΣΔ ή το ποσό που θα ορίσει ως συνήθως καταβαλλόμενο το αρμόδιο δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 45 παρ.1, τότε ο ΟΣΔ υποχρεούται να χορηγήσει άδεια, εκτός εάν συντρέχει άλλος σπουδαίος λόγος άρνησης. Είναι παντελώς αδικαιολόγητο να θεωρείται από το νόμο ότι στην περίπτωση αυτή έχει χορηγηθεί άδεια ερήμην του ΟΣΔ. Ζητάμε την απόσυρση της διάταξης αυτής.

  • 22 Ιανουαρίου 2016, 15:07 | ΑΘΗΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

    Άρθρο 22 (Άδειες χρήσης)
    Το παρόν άρθρο συναρτάται με το άρθρο 45, στο μέτρο που και η διάταξη αυτή αφορά στα απόλυτα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Σχετικά με την εξ αυτού του λόγου προτεινόμενη αναδιατύπωση του παρόντος άρθρου δείτε παρακάτω τα σχόλιά μας υπό το άρθρο 45.

  • Στο προτεινόμενο άρθρο (§1 εδ. β’) έχει εσφαλμένα παραλειφθεί η διάταξη του άρθ. 56 §1 εδ. β’ του Ν. 2121/1993 που προέβλεπε ότι «οι εξαιρέσεις από την ποσοστιαία αμοιβή που προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή».

    Εν όψει και των ειδικών διατάξεων που προβλέπονται με το προτεινόμενο άρθ. 46 του σχεδίου νόμου, η διάταξη πρέπει να επαναληφθεί με τη σωστή διατύπωση, που είναι: «Πλην αν άλλως ορίζεται στον παρόντα νόμο, οι εξαιρέσεις από την ποσοστιαία αμοιβή που προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του νόμου 2121/1993 δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή».

  • Προτεινόμενη τροποποίηση

    Στο τέλος του Άρθρου να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:

    “7. Ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης δεν επιτρέπεται να αρνηθεί μια αίτηση χορήγησης άδειας όταν οι προτεινόμενοι όροι είναι κατ’ ελάχιστο αντίστοιχοι ή ανάλογοι με τους όρους με τους οποίους έχει γίνει δεκτή οποιαδήποτε άλλη αίτηση.”

    Αιτιολόγηση

    Στην παρ.4 η φράση “εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος άρνησης” είναι εντελώς υποκειμενική και αόριστη. Δεδομένου ότι ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης υποχρεούται (βλ. παρ.3) να μην εισάγει διακρίσεις εις βάρος των χρηστών, πρέπει στο εν λόγω άρθρο να προστεθεί κατάλληλη πρόβλεψη που να απαγορεύει στον Οργανισμό να χρησιμοποιήσει ως λόγο άρνησης οτιδήποτε αντίκειται στη νομοθεσία περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού.

  • Οι διατάξεις του άρθ. 32 του Ν. 2121/1993 αφορούν πρώτιστα τις δικαιοπραξίες μεμονωμένων δημιουργών με αντισυμβαλλόμενους.

    Η συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων, και ως εκ τούτης ο τρόπος καθορισμού των αμοιβών μεταξύ ΟΣΔ (τόσο πνευματικών όσο και συγγενικών δικαιωμάτων) και (επαγγελματιών) χρηστών είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση και πρέπει αυτό να αντανακλάται στο νόμο.

    Ως εκ τούτου, προτείνουμε:

    α) Να αποσυνδεθεί εντελώς το άρθ. 32 του Ν. 2121/1993 από τον καθορισμό της εύλογης αμοιβής μέσω των ΟΣΔ.

    β) Τα άρθ. 22-24 και 45-46 του σχεδίου νομου να επανακωδικοποιηθούν και να ενσωματωθούν σε ενιαίο κεφάλαιο ή άρθρο, με νομοτεχνική αυτοτέλεια.

  • 22 Ιανουαρίου 2016, 12:07 | ΣΩΜΣΕ

    Άρθρο 22
    (Άδειες χρήσης) σε σχέση με την παράγραφο 1 του άρθρου 45(ειδικές ρυθμίσεις για αμοιβές χρηστών)Για ποιο λόγο αν υπάρχει διαφωνία μεταξύ χρήστη και οργανισμού, να χορηγείται άδεια στον χρήστη και μάλιστα να αναμένουμε αίτηση του χρήστη, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα απαγόρευσης του ρεπερτορίου.Επίσης ποιά θεωρείται σαν ‘’εύλογη αμοιβή’’?

  • Άρθρο 22 παρ. 5 Νομοσχεδίου

    5. Στην περίπτωση που ο οργανισμός δεν χορηγεί άδεια λόγω διαφωνίας ως προς το ποσό της αμοιβής, θεωρείται ότι η άδεια έχει χορηγηθεί αν ο χρήστης προβεί στη διαδικασία της παραγράφου 1 του άρθρου 45.

    Παρατηρήσεις ΑΕΠΙ:
    1. Η παρ. 5 του άρθρου 22 (που συναρτάται με το άρθρο 45 παρ. 1) δεν εμπεριέχεται στην Οδηγία και επομένως δεν αποτελεί μεταφορά αυτής, ως όλως εσφαλμένως και παραπειστικώς αναφέρεται στον τίτλο του άρθρου.
    2. Επιβάλλει ουσιαστικά «αναγκαστική άδεια εκ του Νόμου» η οποία απαγορεύεται σε όλο το Κοινοτικό κεκτημένο της πνευματικής ιδιοκτησίας εκτός μίας μοναδικής εξαιρέσεως (της καλωδιακής αναμεταδόσεως), η οποία μάλιστα αναφέρεται όλως περιοριστικώς.
    3. Μάλιστα, όλως αντιθέτως, το άρθρο 16 παρ. 3 της Οδηγίας αναφέρει ότι ο Οργανισμός μπορεί να αρνηθεί την αδειοδότηση της χρήσεως των έργων που εκπροσωπεί και να «παρέχει στον χρήστη αιτιολογημένη δήλωση στην οποία εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν προτίθεται να αδειοδοτήσει …»
    4. Είναι εξάλλου γνωστό ότι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας είναι απόλυτα και αποκλειστικά τόσο κατά τις διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες που δεσμεύουν την Ελλάδα, κατά το Σύνταγμα, αλλά και κατά το Κοινοτικό Δίκαιο.
    5. Θεμελιώδης έκφανση του αποκλειστικού και απόλυτου χαρακτήρα των πνευματικών δικαιωμάτων είναι το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την χρήση / εκμετάλλευσή τους.
    6. Επομένως, μία διάταξη ως η παρ. 5 του άρθρου 22 που χορηγεί στον χρήστη «αναγκαστική άδεια» συγκρούεται ευθέως με τις οικείες διατάξεις της Συμβάσεως της Βέρνης, της Διεθνούς Συμβάσεως Πνευματικής Ιδιοκτησίας του ΠΟΔΙ (WCT) και της Συμφωνίας TRIPS, οι οποίες άπασες κατοχυρώνουν τον αποκλειστικό και απόλυτο χαρακτήρα των πνευματικών δικαιωμάτων.
    7. Για τον ίδιο δε λόγο αντίκεινται ευθέως και στο άρθρο 3 παρ. 1 της Οδηγίας 2001/29/ΕΚ. Τέλος, για τους ίδιους λόγους, αντίκεινται και στο άρθρο 17(2) της Ευρωπαϊκής Χάρτας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αλλά και στην σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ.

  • 13 Ιανουαρίου 2016, 19:22 | GRAMMO ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΗΧΟΥ Η ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ

    Γενική παρατήρηση:
    Το άρθρο 23 πρέπει να προταχθεί του 22, οράτε κατωτέρω.
    Πρέπει να διευκρινισθεί αν η διαδικασία του άρθρου 22 αφορά ή όχι στις αξιώσεις εύλογης αμοιβής. Υπήρχε σοβαρό ερμηνευτικό ζήτημα με τον παλαιό νόμο, το οποίο δεν φαίνεται να αίρεται με τον νέο. Στη διάταξη γίνεται λόγος για «άδεια», άρα δεν καλύπτει τις αξιώσεις εύλογης αμοιβής. Αυτό πρέπει να διευκρινισθεί.
    Σχόλιο στην παρ. 5:
    Η πρόβλεψη προέρχεται από το γερμανικό δίκαιο. Εισάγεται πλάσμα δικαίου. Καλύτερα, η λέξη: λογίζεται.