Άρθρο 22 – Τοπικές Αρχές Πολιτικής Προστασίας

Ο Δήμαρχος αποτελεί την τοπική αρχή πολιτικής προστασίας, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου και για τις διοικητικές δομές που ανήκουν ή υπάγονται σε αυτόν και ασκεί τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
α. Προεδρεύει της Τοπικής Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης του άρθρου 18 του παρόντος.
β. Κατευθύνει το έργο της πολιτικής προστασίας αρμοδιότητας του Δήμου, για την πρόληψη, ετοιμότητα, αντιμετώπιση και αποκατάσταση των καταστροφών, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου.
γ. Εξειδικεύει με απόφασή του τα Πρωτόκολλα Συντονισμού του άρθρου 7 για τις ΛΕ.Ε.Α. που οργανώνονται στο επίπεδο του Δήμου και εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία τους.
δ. Συνάπτει, σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών και εφόσον απαιτείται, μνημόνια συνεργασίας με όμορους Δήμους για αμοιβαία συνδρομή σε δυναμικό και μέσα πολιτικής προστασίας σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών.
ε. Υποβάλλει αιτιολογημένες εισηγήσεις προς τον Διοικητή της Εθνικής Αρχής, για την έκδοση αποφάσεων κήρυξης σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας» διοικητικών περιοχών του Δήμου.

  • 15 Μαΐου 2019, 22:32 | WWF Ελλάς

    Η πράξη έδειξε το 2018 αλλά και στο παρελθόν ότι οι Δήμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν πλήρως στα θέματα πολιτικής προστασίας για μια σειρά από λόγους: 1. ελλιπής χρηματοδότηση, 2. Υποστελέχωση στο αντικείμενο (συνήθως ένα άτομο και με άλλα παράλληλα καθήκοντα), 3. στελέχωση με στελέχη που δεν είναι εξιδεικευμένα στο αντικείμενο, 4. δεν διαθέτουν τους κατάλληλους πόρους και μέσα για να το φέρουν εις πέρας, 5. εξάρτηση των ανωτέρω στελεχών από αιρετούς που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ελάχιστες γνώσεις για το αντικείμενο και το αντιμετωπίζουν ως πάρεργο, 6. οι φυσικές καταστροφές συνήθως ξεπερνούν τα διοικητικά όρια ενός δήμου ενώ η αντιμετώπιση τους απαιτεί σίγουρα πόρους μεγαλύτερους από αυτούς που διαθέτει ένα δήμος με πενιχρά μέσα.

    Αν δεν λυθούν τα παραπάνω, η πρόβλεψη για πολιτική προστασία σε τοπικό επίπεδο θα παραμείνει ανεφάρμοστη. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν έργο που δεν μπορούν να υπηρετήσουν (υπάρχουν φυσικά και ελάχιστες εξαιρέσεις) και ίσως θα ήταν ορθότερο ο σχεδιασμός Πολιτικής Προστασίας να σταματά στο επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας με την δημιουργία συνδέσμων Πολιτικής Προστασίας στους Δήμους.

  • 15 Μαΐου 2019, 11:47 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΣΙΝΤ.

    Στο Ν. 4555/2019 (ΦΕΚ 133/Α΄/19.7.2018)»Πρόγραμμα Κλεισθένης Ι» στο άρθρο 83 παρ. 2θ στις αρμοδιότητες του Προέδρου Κοινότητας έως 300 κατοίκων αναφέρεται ότι: «καταγράφει τα μέσα και το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και είναι υπεύθυνος της ομάδας πυρασφάλειας της κοινότητας».
    Επειδή σαφώς το θέμα αρμοδιοτήτων του Πρόεδρου Κοινότητας εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής προστασίας σε επίπεδο Δήμου θα πρέπει με τον παρόντα νόμο να ξεκαθαριστεί σαφώς το νομικό πλαίσιο που (πρέπει να) διέπει τις ομάδες πυρασφάλειας (όπως συμβαίνει πχ αντίστοιχα έγινε με τον θεσμό του εθελοντή πυροσβέστη με το Ν.4029/2011, ΦΕΚ Α΄ 245).
    Δηλαδή: τα ζητήματα ασφαλιστικής κάλυψης και αστικής ευθύνης των εθελοντών έναντι τρίτων, το είδος της ευθύνης του προέδρου τόσο έναντι της ομάδας όσο και έναντι τρίτων αλλά και οι τυχόν νομικές ευθύνες που συνεπάγεται για τον πρόεδρο (ένα ατύχημα ή δυστύχημα μέλους της ομάδας που θα συμβεί υπό την καθοδήγηση του προέδρου), τα όρια δράσης της ομάδας, ποιοί θα απαρτίζουν την ομάδα πυρασφάλειας, η υποχρεωτικότητα ή μη της συμμετοχής, το πως και πότε θα εκπαιδεύονται, ποιός είναι ο αναγκαίος εξοπλισμός και μέσα, και να δίνεται η δυνατότητα διάθεσης και οδήγησης οχημάτων και χρήσης μέσων (πχ πυροσβεστικά βυτία) που ανήκουν στον οικείο Δήμο, προκειμένου να συμβάλλουν ενεργά και αποτελεσματικά στην υποβοήθηση του έργου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας όπου εδρεύουν.
    Θα πρέπει να προβλεφθεί να δίνεται η δυνατότητα αυτή είτε με απόφαση Δημάρχου είτε κατ’ αντιστοιχία π.χ. των προβλέψεων στο άρθρο 47 του Ν.4250/2014 ΦΕΚ 74/Α/26.3.2014), όπου ορίζεται ότι «Με απόφαση του οικείου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης επιτρέπεται η παροχή έγκρισης για κατ’ εξαίρεση οδήγηση οχημάτων που ανήκουν στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού από ιδιώτες, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για την αντιμετώπιση φυσικών ή άλλων καταστροφών και μόνον εφόσον έχουν την απαιτούμενη κατά περίπτωση άδεια οδήγησης και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, χωρίς την καταβολή οποιασδήποτε αμοιβής, αποζημίωσης ή επιδόματος.Η απόφαση αυτή ισχύει με την αναβλητική αίρεση της επέλευσης του κινδύνου ή της ύπαρξης της ανάγκης και για όσο χρόνο ο κίνδυνος ή η ανάγκη υφίσταται, σε καμία δε περίπτωση η ισχύς δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες».

  • Σημείο στ: Προτείνεται να προστεθεί:

    Συνάπτει μνημόνια συνεργασίας με τα Κέντρα Ικανότητας σε θέματα Πολιτικής Προστασίας

  • 13 Μαΐου 2019, 13:45 | ΜΠΕΛΑΝΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Αντί του περιορισμού εντός των ορίων ενός Δήμου για τις Τοπικές Αρχές Πολιτικής Προστασίας θα πρέπει να δημιουργηθούν Διαδημοτικά Δίκτυα στα πρότυπα του Σύνδεσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού που απαρτίζεται από 11 όμορους δήμους γύρω από το βουνό του Υμηττού.

    Πέρα από τον γραφειοκρατικό συντονισμό που περιγράφεται στο άρθρο 22 του παρόντος σχεδίου νόμου υπάρχει ανάγκη οι Δήμοι να ασκήσουν ενεργή πολιτική μέσα από αρμοδιότητες και δράσεις ίδιες με αυτές που περιγράφονται στην ιστοσελίδα του Σύνδεσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού:

    Παραθέτω τις δράσεις που αναφέρονται στο http://www.spay.gr

    α)Εργασίες απομάκρυνσης χόρτων και σκουπιδιών και κάθε εύφλεκτης ύλης,

    β)Εθελοντικές αναδασώσεις, Συντηρήσεις συστημάτων πυρόσβεσης, Συντηρήσεις και καθαρισμούς δασικών οδών, εξοπλισμούς των εθελοντικών ομάδων, συντηρήσεις και αγορές οχημάτων πυρόσβεσης και πυροπροστασίας, εκπαιδεύσεις και σεμινάρια σε σχολεία και συλλόγους, Ψεκασμούς για βλαβερά έντομα,

    γ)Τοποθετήσεις δεξαμενών και συστήματα πυρόσβεσης, Εξοπλισμούς Δασικών Πάρκων

    δ)Τοποθέτηση μπαρών και περιφράξεων, εγκατάσταση και εξοπλισμούς πυροφυλακίων.

    Παράλληλα ο καθολικός έλεγχος από την Δημοτική Αστυνομία της τήρησης των διατάξεων που αφορούν τα εγκαταλελειμμένα οχήματα(παράγραφος 10 του άρθρου 1 νόμου 3731/2008),της τήρησης των διατάξεων που αφορούν του οργανωμένους από τους Δήμους και Κοινότητες χώρους προσωρινής εγκατάστασης μετακινούμενων πληθυσμιακών ομάδων(παράγραφος 16 του άρθρου 1 νόμου 3731/2008)αλλά και η συμμετοχή της στην εφαρμογή σε σχέδια Πολιτικής Προστασίας(παράγραφος 21 του άρθρου 1 του 3731/2008)ως δράσεις μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα στο έργο της Τοπικής Πολιτικής Προστασίας.