Άρθρο 17 – Ανάπτυξη δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο

1. Η ανάπτυξη των δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο πραγματοποιείται κατά προτεραιότητα μέσω του ανταγωνιστικού μοντέλου αγοράς. Δύναται επίσης να πραγματοποιείται και μέσω ανοιχτών, διαφανών και χωρίς διακρίσεις διαγωνισμών παραχώρησης του δικαιώματος ανάπτυξης, διαχείρισης και λειτουργίας τέτοιων υποδομών, σύμφωνα με τις παρ. 2 και 4. Η ανάπτυξη των υποδομών γίνεται στη βάση του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση, που εκπονείται σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΑΠΕΕΚ/95823/3190 και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Υποδομών και Μεταφορών και στη βάση των σχεδίων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων του άρθρου 18.
2. Για την ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, οι δήμοι μητροπολιτικών κέντρων, οι μεγάλοι και οι μεσαίοι ηπειρωτικοί δήμοι, οι δήμοι πρωτευουσών περιφερειακών ενοτήτων, καθώς και οι μεγάλοι και μεσαίοι Νησιωτικοί Δήμοι, σύμφωνα με το άρθρο 2Α του ν. 3852/2010 (Α’ 87), δύνανται να διενεργούν ανοιχτούς διαγωνισμούς παραχώρησης του δικαιώματος αυτού σε χώρους που προβλέπονται στην κατά περίπτωση πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
Το Αυτοτελές Τμήμα Ηλεκτροκίνησης του άρθρου 45 καταρτίζει ενδεικτικές προδιαγραφές για την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους διαγωνισμούς παραχώρησης του προηγούμενου εδαφίου. Μεταξύ των κριτηρίων αξιολόγησης των προσφορών περιλαμβάνονται υποχρεωτικά το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο χρόνος υλοποίησης, η λειτουργική διαθεσιμότητα των υποδομών και η εν γένει ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, δυνητικά, ιδίως το πλήθος, η γεωγραφική κατανομή των σημείων επαναφόρτισης και τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποδομών.
3. Το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας προβαίνει σε ετήσια βάση σε αξιολόγηση της ανάπτυξης των σημείων επαναφόρτισης Η/Ο, προκειμένου να διαπιστώσει το επίπεδο ανάπτυξης στη σχετική αγορά ηλεκτροκίνησης, καθώς και την επάρκεια των υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων την αναλογία δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο σε σχέση με το πλήθος των κυκλοφορούντων Η/Ο στην ελληνική επικράτεια και ανά γεωγραφική περιοχή. Στην ετήσια αξιολόγηση επισημαίνονται και τα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στην ανάπτυξη των υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο σε σχέση με τα προβλεπόμενα στο Εθνικό Σχέδιο για την Ηλεκτροκίνηση και στα Σχέδια Φόρτισης Η/Ο των δήμων της χώρας και προτείνονται σχετικές παρεμβάσεις λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζονται ανά γεωγραφική περιοχή.
Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού δύνανται να λαμβάνονται μέτρα και να ορίζονται δράσεις για την ενίσχυση της επάρκειας των υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, ιδίως εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο σε συνέχεια της ετήσιας αξιολόγησης των προηγούμενων εδαφίων. Σε αυτήν καθορίζονται τα μέτρα και οι δράσεις, η διάρκεια αυτών, οι διαδικασίες υλοποίησης των μέτρων και ολοκλήρωσης αυτών, οι όροι, οι προϋποθέσεις, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή τους.
4. Στην περίπτωση που, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση ιδίως για το πλήθος, τη γεωγραφική κατανομή και τον χρόνο υλοποίησης, δεν καταστεί εφικτή η ανάπτυξη επαρκούς δικτύου δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο μέσω του ανταγωνιστικού μοντέλου αγοράς και των διαδικασιών παραχώρησης της παρ. 2, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να διενεργεί ανοικτή, διαφανή και χωρίς διακρίσεις διαδικασία μετά από πρόσκληση υποβολής προσφορών, για την απόκτηση δικαιώματος ανάπτυξης, διαχείρισης και λειτουργίας σημείων επαναφόρτισης για Η/Ο σε γεωγραφικές ενότητες ή σε τομείς ανάπτυξης των υποδομών όπου παρατηρείται υστέρηση. Για την αξιολόγηση των προσφορών λαμβάνονται υπόψη τα κριτήρια της παρ. 2 και δύναται να γίνεται χρήση των προδιαγραφών πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος της ίδιας παραγράφου.
5. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις, προγραμματικές συμφωνίες και μνημόνια συνεργασίας με ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και γενικότερα με τους φορείς του Δημοσίου Τομέα και του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα, κατά την έννοια του άρθρου 3 του ν. 3979/2011 (Α΄ 138), προς τον σκοπό της ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης, χωρίς να ακολουθούνται στις συμβάσεις αυτές οι κείμενες εθνικές διατάξεις περί ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων του ν. 4412/2016 (Α’ 147).

  • 1 Ιουλίου 2020, 15:26 | Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ)

    Σημείο: 4. Στην περίπτωση που, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση ιδίως για το πλήθος, τη γεωγραφική κατανομή και τον χρόνο υλοποίησης, δεν καταστεί εφικτή η ανάπτυξη επαρκούς δικτύου δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο μέσω του ανταγωνιστικού μοντέλου αγοράς και των διαδικασιών παραχώρησης της παρ. 2, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να διενεργεί ανοικτή, διαφανή και χωρίς διακρίσεις διαδικασία μετά από πρόσκληση υποβολής προσφορών, για την απόκτηση δικαιώματος ανάπτυξης, διαχείρισης και λειτουργίας σημείων επαναφόρτισης για Η/Ο σε γεωγραφικές ενότητες ή σε τομείς ανάπτυξης των υποδομών όπου παρατηρείται υστέρηση. Για την αξιολόγηση των προσφορών λαμβάνονται υπόψη τα κριτήρια της παρ. 2 και δύναται να γίνεται χρήση των προδιαγραφών πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος της ίδιας παραγράφου.

    Σχόλιο: Σε ενδεχόμενη έλλειψη ενδιαφέροντος από την αγορά, θα πρέπει ενδεχομένως να αξιολογηθεί η δυνατότητα ενεργοποίησης του ΔΕΔΔΗΕ ως προμηθευτή υπηρεσιών φόρτισης Η/Ο τελευταίου καταφυγίου (δηλ. να προβεί στην επιλεκτική ανάπτυξη του δικτύου). Η ενεργοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ μπορεί να απαιτηθεί και στην περίπτωση άνισης ανάπτυξης του δικτύου φόρτισης.

  • H επιλογή του μοντέλου της ανοιχτής ανταγωνιστικής αγοράς για την ανάπτυξη και λειτουργία των υποδομών φόρτισης είναι εναρμονισμένη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ αλλά και τα ισχύοντα στις περισσότερες χώρες. Ωστόσο προϋπόθεση για την εφαρμογή στην πράξη αυτού του μοντέλου, αλλά και για τη διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των αντίστοιχων επενδύσεων είναι να εφαρμόζονται οι αντίστοιχοι κανόνες για την προστασία του ανταγωνισμού και οι αρμόδιες αρχές να μεριμνούν για την τήρησή τους.
    Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι δημοσίως προσβάσιμες υποδομές, σύμφωνα και με τους ορισμούς του Νόμου 4439/2016 και της νομοθεσίας της ΕΕ δεν είναι μόνο αυτές που εγκαθίστανται σε δημόσιους – κοινόχρηστους χώρους, αλλά και αυτές που εγκαθίστανται και λειτουργούν σε ιδιωτικούς χώρους.
    Το μοντέλο της παραχώρησης θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν θα συνοδεύεται από «κλειστό» αριθμό υποδομών ή από αποκλειστικότητα (δηλαδή θα αποκλείεται η εγκατάσταση και λειτουργία υποδομών φόρτισης σε άλλους κοινόχρηστους χώρους του ίδιου Δήμου που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Επίσης θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν το δικαίωμα παραχώρησης θα αφορά συγκεκριμένα σημεία – θέσεις ή θα αφορά ολόκληρες περιοχές / συνοικίες.
    Αναλόγως της απάντησης και των προδιαγραφών της παραχώρησης (αποκλειστικότητα ή όχι, κλειστός αριθμός κλπ) ενδέχεται η εφαρμογή αυτού του μοντέλου είτε να καταστεί ασύμφορη για τους επενδυτές και να προκαλέσει μηδαμινό ενδιαφέρον, είτε να οδηγήσει σε συνθήκες στρέβλωσης της αγοράς και παραβίασης των κανόνων ανταγωνισμού.
    Στην τωρινή φάση ανάπτυξης της αγοράς το μοντέλο της παραχώρησης εάν δεν προσδιοριστούν τα όρια και οι όροι εφαρμογής του είναι πολύ πιθανόν να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα, δηλαδή να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην πραγματοποίηση επενδύσεων υποδομών φόρτισης σε κοινόχρηστους χώρρους.
    Προτείνεται ακόμη και εάν τελικώς επιλεγεί το μοντέλο παραχώρησης, να μην αποκλείεται η δυνατότητα εγκατάστασης υποδομών φόρτισης από ενδιαφερόμενους σε χώρους που δεν θα καλύπτονται από την πρόσκληση ενδιαφέροντος, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα ικανοποίησης και μεμονομένων αιτημάτων από χρήστες Η/Ο που κατοικούν σε περιοχές που δεν εξυπηρετούνται από τα σημεία που έχουν παραχωρηθεί.

  • Άρθρο 17 -Ανάπτυξη δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο
    1. […]
    2. Για την ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των δημοσίως προσβάσιμων υποδομών […]
    Το Αυτοτελές Τμήμα Ηλεκτροκίνησης του άρθρου 45 καταρτίζει ενδεικτικές προδιαγραφές
    για την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους διαγωνισμούς παραχώρησης του
    προηγούμενου εδαφίου. Μεταξύ των κριτηρίων αξιολόγησης των προσφορών περιλαμβάνονται υποχρεωτικά το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο χρόνος υλοποίησης, η λειτουργική διαθεσιμότητα των υποδομών και η εν γένει ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, δυνητικά, ιδίως το πλήθος, η γεωγραφική κατανομή των σημείων επαναφόρτισης και τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποδομών συμπεριλαμβανομένης της προσβασιμότητας αυτών στα άτομα με αναπηρία.
    […]

  • Εάν κάτι δεν μου έχει διαφύγει, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τον μόχθο των συντακτών του νομοσχεδίου, όπως και τις καλές προθέσεις του αρμόδιου Υπουργού (στον οποίο οφείλουμε άλλωστε και τα πρώτα ουσιαστικά μέτρα ανάπτυξης της υγραεριοκίνησης, με το ν.3710/08), εκτιμώ ότι τα προτεινόμενα μέτρα είναι ελλιπή, με την έννοια ό,τι απουσιάζουν μέτρα πρακτικά και άμεσης εφαρμογής, για ανάπτυξη δημοσίως προσβάσιμων θέσεων επαναφόρτισης, από ιδιώτες. Διαβάζω στο σχέδιο νόμου διατάξεις περί ίδρυσης θέσεων επαναφόρτισης από Δήμους και γενικά δημόσιους Φορείς και διερωτώμαι, «σε άλλη χώρα ζουν οι άνθρωποι;». Περιμένετε να προχωρήσει ή έστω να προχωρήσει σε εύλογο χρόνο κάτι από τους Δήμους, με τις γνωστές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, με τις αλληλοσπαραζόμενες δημοτικές παρατάξεις κ.τ.λ. ; Φανταστήκατε σε βάθος χρόνου την κατάσταση των (δημοτικών) φορτιστών, λαμβάνοντας υπόψη και τους σε συνεχή έξαρση βανδαλισμούς ; Επίσης αναφέρονται περιπτώσεις δημιουργίας θέσεων επαναφόρτισης σε «εσοχές» οδών, με θέσεις παράλληλες ως προς τον άξονα της οδού. Αυτό μπορεί να γίνει π.χ. στο Μόναχο, όχι όμως στην Αθήνα, στη Χαλκίδα, στη Λαμία κ.ά. που ακόμη και τα πεζοδρόμια είναι στενά. Πού λοιπόν θα βρεθούν αυτοί οι χώροι;
    Υπάρχουν σε όλη την Επικράτεια περίπου 6.000 πρατήρια καυσίμων. Σκεφθείτε ότι και μία (1) θέση μόνο να υλοποιούσε το κάθε πρατήριο, θα πρόκυπτε ένας μεγάλος αριθμός θέσεων, που ένας ιδιώτης θα τις φρόντιζε, θα τις προστάτευε, θα είχε κίνητρο να παραμένουν συνεχώς σε λειτουργία. Φυσικά αυτό προϋποθέτει ότι ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Οικονόμου θα προχωρούσε και σε μείωση της «φύτευσης» (π.χ. στο 1/8 των 2/3 του υποχρεωτικώς ακαλύπτου χώρου – πέρα από το γενικώς «τρελό», βάζουμε χόρτα πάνω από τις υπόγειες δεξαμενές καυσίμων, για να μπορούν με ένα αποτσίγαρο να ανάψουν εύκολα …) αλλά και σε ρύθμιση ότι «υποχρεωτικώς δεσμευμένη, συμβολαιογραφικά, θέση στάθμευσης θα επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί ως θέση επαναφόρτισης». Σκεφθείτε επίσης ότι αν το ΥΠΕΝ έπαιρνε κάποια απλά μέτρα, αναφορικά με τις χρήσεις γης, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν νέα «πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας», με εξ αρχής θέσεις για επαναφόρτιση, σε σωστά σημεία και με τις αναγκαίες παροχές (καλωδιώσεις, κατάλληλη παροχή από ΔΕΔΔΗΕ κ.ά.), με πολύωρη καθημερινή λειτουργία (συνήθως από 6.00 πμ έως 12.00 μμ δηλ. ώρες που εξυπηρετείται ο μέσος καταναλωτής).
    Ένας επίσης σημαντικός θέσεων επαναφόρτισης (σε ήδη διαμορφωμένες θέσεις στάθμευσης και μάλιστα συνήθως πολύ περισσότερες από τις «απαιτητές») μπορεί να δημιουργηθεί σε υπεραγορές που είναι εκτός σχεδίου, στις παρυφές πόλεων, κωμοπόλεων και όπου ο πελάτης καταναλωτής θα πάει για τα ψώνια του και στα 30 – 45 λεπτά που θα διαθέσει θα φορτίσει και το όχημα. Για να έχει βιωσιμότητα αυτό οι εταιρείες θέλουν να το συνδυάσουν με πρατήριο υγρών καυσίμων. Δημιουργείται «σύγκρουση» μεταξύ 20 % κάλυψης της υπεραγοράς (με επιφάνεια π.χ. 1200 – 2500 μ2) και 10% του πρατηρίου (με μικτή επιφάνεια μόλις 36 μ2). Αν κανείς βρίσκει λογική στα να ζητούν οι ΥΔΟΜ να γκρεμίσει κανείς το μισό Super market, πλέον 36 μ2, ώστε το σύνολο πλέον να έχει κάλυψη …10%, ας το πει ευθαρσώς … Επίσης μπορεί να γίνει αξιοποίηση, με κατάλληλες πολεοδομικής φύσεως παρεμβάσεις, και των εκατοντάδων εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης οχημάτων (πλυντήρια, ΙΚΤΕΟ, συνεργεία, υπαίθριοι ή στεγασμένοι χώροι στάθμευσης κ.ά.).Για να γίνω πιο συγκεκριμένος σας παραθέτω επεξεργασμένες προτάσεις, σε μορφή «ρύθμισης» με αντίστοιχη «αιτιολογική έκθεση».

    Κείμενο ρύθμισης

    Στα οικόπεδα και γήπεδα, που έχουν πρόσωπο επί του βασικού οδικού δικτύου της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, όπως αυτά τα οδικά δίκτυα έχουν καθοριστεί με την με αριθμό 62556/ 5073/ 1990 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Ορισμός Βασικού Δικτύου Ν. Αττικής» (ΦΕΚ Δ΄ 701) και με την με αριθμό 62555/5072/90 απόφαση του ιδίου Υπουργού «Ορισμός Βασικού οδικού δικτύου Ν. Θεσσαλονίκης» (ΦΕΚ Δ΄ 561) και απεικονίζονται στους χάρτες που τα συνοδεύουν, επιτρέπεται πολεοδομικά σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως των τυχόν απαγορεύσεων από χρήσεις γης, η ίδρυση «Πρατηρίων παροχής Καυσίμων και ενέργειας» με τον απαράβατο όρο ότι θα περιλαμβάνουν απαραιτήτως τα μεν ιδρυόμενα επί οικοπέδων δύο (2) τουλάχιστον θέσεις επαναφόρτισης αυτοκινήτων και τα ιδρυόμενα επί γηπέδων τρεις (3) τουλάχιστον θέσεις επαναφόρτισης. Ειδικά για τα επί οικοπέδων ιδρυόμενα πρατήρια η ελάχιστη φύτευση μπορεί να περιοριστεί στο 1/8 των 2/3 του υποχρεωτικώς ακαλύπτου χώρου, υπό τον όρο ότι στην περίπτωση αυτή θα υλοποιήσουν τρεις τουλάχιστον θέσεις επαναφόρτισης, ανεξαρτήτως του αν περιλαμβάνουν και άλλα κτίσματα ή εγκαταστάσεις εντός του οικοπέδου. Από της ισχύος του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη της δημιουργίας των θέσεων επαναφόρτισης, όπως προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια, καταργείται κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα των χρήσεων γης για την ίδρυση πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας στο βασικό οδικό δίκτυο των Περιφέρειας Αττικής (τ. νομού Αττικής) και Περιφέρειας Θεσσαλονίκης (τ. νομού Θεσσαλονίκης).

    Αιτιολογική έκθεση

    Η παρούσα ρύθμιση αποσκοπεί στην απάλειψη στρεβλώσεων στην αγορά, οι οποίες οφείλονται σε άστοχες πολεοδομικές ρυθμίσεις. Παρουσιάζεται το φαινόμενο κατά την θέσπιση χρήσεων γης κατά μήκος των αξόνων του βασικού οδικού δικτύου της Αττικής, όπως αυτό έχει οριστεί με την με αρίθμ. 62556/5073/1990 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Ορισμός Βασικού Δικτύου Ν. Αττικής» (ΦΕΚ 701 Δ΄/1990 ) και αντίστοιχα στο ν. Θεσσαλονίκης, με την απόφαση «Ορισμός Βασικού οδικού δικτύου Ν. Θεσσαλονίκης» (ΦΕΚ Δ΄ 561), να απαγορεύεται σε πολλές περιπτώσεις η ίδρυση πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας, στα οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αυτό το πλέγμα των οδικών αξόνων. Η απαγόρευση αυτή δεν στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά πολλές φορές είχε υποκινηθεί από ανταγωνιστικά συμφέροντα ή προσωπικές παρεμβάσεις ιδιοκτητών που έχουν προσβάσεις στα αντίστοιχα κέντρα αποφάσεων, από φοβίες σχετικά με την πιθανολογούμενη επικινδυνότητα των πρατηρίων κ.τ.λ. Αυτή όμως η αντιμετώπιση αντίκειται στην αναγκαιότητα της χωροθέτησης των α) πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας και β) των σταθμών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως (με ή χωρίς αντλίες – διανομείς καυσίμων εν γένει) στο βασικό οδικό δίκτυο. Είναι προφανές ότι τα «Πρατήρια παροχής Καυσίμων και ενέργειας» (δηλ. υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου, υδρογόνου, ηλεκτροκίνητων οχημάτων), τα οποία συνήθως περιλαμβάνουν και εγκαταστάσεις πλύσεως και λίπανσης, από την άποψη της εμπορικής εκμεταλλεύσεως ενδείκνυται να ιδρύονται στο βασικό οδικό δίκτυο, αφού εκεί διοχετεύεται το μεγαλύτερο ποσοστό των αστικών και υπεραστικών μετακινήσεων, άρα και αναλογικά εκεί θα πραγματοποιείται και ο μεγαλύτερος όγκος ανεφοδιασμού με καύσιμα – ενέργεια. Πέραν όμως του γεγονότος ότι με τη χωροθέτηση αυτή ευνοείται ο ενδιαφερόμενος επενδυτής, παράλληλα εξυπηρετείται και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον, αφού οι χρήσεις αυτές, για λόγους εμπορικής εκμετάλλευσης, θα απομακρύνονται ή έστω ποσοστιαία θα μειώνονται από τον αστικό ιστό (περιοχές γενικής κατοικίας κυρίως) και θα μεταφέρονται σε οικόπεδα και γήπεδα με πρόσωπο στο βασικό οδικό δίκτυο, όπου ούτως ή άλλως ο θόρυβος είναι εξαιρετικά αυξημένος και τα οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αυτό, δηλ. στο βασικό οδικό δίκτυο, εκ των πραγμάτων δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιηθούν για κατοικία. Ένας πρόσθετος λόγος είναι ότι η κίνηση των μεγάλων βυτιοφόρων ανεφοδιασμού των πρατηρίων θα περιοριστεί ως επί το πλείστο στις κύριες οδικές αρτηρίες (βασικό οδικό δίκτυο), αφού τα εντός του αστικού ιστού πρατήρια ή θα έχουν μειωμένη κατανάλωση, άρα και πιο αραιό ανεφοδιασμό ή σταδιακά θα εξαναγκαστούν, λόγω της απώλειας πελατείας, να μεταφερθούν στους βασικούς άξονες. Αυτό είναι θετικό γιατί η προσπέλαση των βυτιοφόρων είναι σαφώς πιο ευχερής στους βασικούς κυκλοφοριακούς άξονες, σε σχέση με τους με μειωμένο (πραγματικό) κυκλοφορούμενο πλάτος σε οδούς μέσα στον «πυκνό» αστικό ιστό, όπου συνήθως η μία λωρίδα καταλαμβάνεται από σταθμευμένα αυτοκίνητα και η διαφυγή τους σε περίπτωση πυρκαγιάς θα είναι δυσχερέστερη, όπως αντιστοίχως και η επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για κατάσβεση. Επίσης είναι προφανές ότι σε βασικούς άξονες είναι δυνατή ακόμη και η 24ωρη λειτουργία που και καταναλωτές εξυπηρετεί αλλά και διασφαλίζει τους φορτιστές από βανδαλισμό, αφού θα υπάρχει συνεχής επιτήρηση. Το κυριότερο όμως πλεονέκτημα και ο βασικός στόχος της παρούσας ρύθμισης είναι ότι η δυνατότητα δημιουργίας περισσοτέρων «πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας» στο βασικό οδικό δίκτυο θα επιτρέψει την «εξαναγκασμένη» δημιουργία θέσεων φόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, που η Πολιτεία έχει μεν αναλάβει τη δέσμευση να δημιουργήσει σε σημαντικό βαθμό έως το 2025 (βλ. Ν.4439/16 – Κεφάλαιο Α – ΦΕΚ Α΄ 222), αλλά μέχρι τώρα υπάρχει εμφανέστατα μεγάλη υστέρηση. Ως εκ τούτου με την προτεινόμενη ρύθμιση θεραπεύεται το πρόβλημα που αναφέρθηκε παραπάνω, προς αποφυγή δε παρερμηνειών επισημαίνεται ότι καταργείται κάθε διάταξη που εισάγει ή προβλέπει αντίθετη ρύθμιση, αναφορικά με τη δυνατότητα ίδρυσης πρατηρίων, σε οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε οδούς του βασικού οδικού δικτύου των ν. Αττικής και Θεσσαλονίκης. Η ρύθμιση εκτιμάται ότι θα βοηθήσει να αντιμετωπιστούν στρεβλώσεις στην αγορά καυσίμων, όταν παρατηρείται έλλειψη ανταγωνισμού και δημιουργία άτυπων «καρτέλ» και γενικά φαινόμενα εκμετάλλευσης των καταναλωτών, που στη σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία επιτείνουν τα προβλήματά τους. Πέραν όμως τούτου θα συνεισφέρει αποφασιστικά στην προώθηση της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας.

    Κείμενο ρύθμισης

    Στις περιπτώσεις που ιδρύεται «Πρατήριο παροχής Καυσίμων και ενέργειας» δημοσίας χρήσεως, της παραγράφου 7 του άρθρου 114 του ν.4070/12 (Α΄ 86) εντός της ευρύτερης έκτασης γηπέδου, την οποία καταλαμβάνει συγκρότημα υπεραγοράς ή μεγάλων καταστημάτων ή εμπορικών κέντρων, με ή χωρίς κινηματογραφικές αίθουσες και λοιπούς χώρους ή εν γένει εγκαταστάσεις εστίασης και αναψυχής, τότε το πρατήριο θεωρείται συνοδό έργο της κύριας εγκατάστασης και επιτρέπεται η υπέρβαση της εκάστοτε πραγματοποιημένης κάλυψης κατά 40 μ2 μικτής επιφάνειας, για τη δημιουργία του κτηρίου του πρατηρίου, υπό τον απαράβατο όρο ότι το ιδρυόμενο πρατήριο καυσίμων και ενέργειας θα υλοποιήσει τρεις (3) τουλάχιστον θέσεις επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις (ΚΥΑ με αριθμό 42863/438 – ΦΕΚ Β΄ 2040/2019). Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα αυτό καταργείται.

    Αιτιολογική έκθεση

    Η υπόψη ρύθμιση αποσκοπεί στην κάλυψη αναγκών που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την σταδιακή μεταφορά και στην χώρα μας προτύπων, που έχουν εφαρμοσθεί εδώ και χρόνια στην αλλοδαπή, με την δημιουργία και στην χώρα μας μεγάλων συγκροτημάτων εμπορίου, εστίασης και αναψυχής (πολυδύναμες κινηματογραφικές αίθουσες, bowling, νεροτσουλήθρες κ.ά.). Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης, κατά την σύνταξη των σχετικών με τα πρατήρια διαταγμάτων (ΒΔ 465/70 και ΠΔ 1224/81) δεν μπορούσε να προβλέψει αυτές τις εξελίξεις, πολύ περισσότερο δε να σταθμίσει τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συνύπαρξη στο ίδιο γήπεδο εγκαταστάσεων με διαφορετικά ποσοστά κάλυψης. Με βασικό στόχο την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας επιτρέπεται η δημιουργία κτηρίου μικτής επιφάνειας έως 40 μ2, πέραν της όποιας ήδη πραγματοποιημένης κάλυψης του συνόλου της εγκατάστασης και αναφορικά με τη φύτευση στην εν λόγω περίπτωση εφαρμόζεται για το σύνολο της εγκατάστασης η ευεργετική διάταξη του εδαφίου στ) της παραγρ. 2 του άρθρου 17 του Ν.Ο.Κ. (ν.4067/12 – Α’ 79), όπως ισχύει. Επισημαίνεται όμως ότι οι παραπάνω διατάξεις, οι οποίες λειτουργούν ως κίνητρα για την ίδρυση νέων πρατηρίων, θα ισχύουν μόνο στις περιπτώσεις που το «Πρατήριο παροχής Καυσίμων και ενέργειας» δημοσίας χρήσεως που θα δημιουργηθεί, θα περιλαμβάνει απαραιτήτως, επί ποινή ακύρωσης της αδείας, τουλάχιστον τρείς θέσεις επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ με αριθμό 42863/438 «Καθορισμός των όρων, των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την εγκατάσταση συσκευών φόρτισης συσσωρευτών ηλεκτροκίνητων οχημάτων (σημεία επαναφόρτισης), στις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης οχημάτων, σε δημοσίως προσβάσιμα σημεία επαναφόρτισης κατά μήκος του αστικού, υπεραστικού και εθνικού οδικού δικτύου καθώς και σε χώρους στάθμευσης δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων» (ΦΕΚ Β΄ 2040/2019).

    Κείμενο ρύθμισης

    Στις περιπτώσεις που ιδρύονται «Πρατήρια παροχής Καυσίμων και ενέργειας» δημοσίας χρήσεως, της παραγράφου 7 του άρθρου 114 του ν.4070/12 (Α΄ 86) σε περιοχή εκτός σχεδίου ή εκτός ορίων οικισμού, αλλά εντός της ζώνης των 500 μ. από τα όρια του εγκεκριμένου σχεδίου, που εγκρίθηκε με τις ισχύουσες διατάξεις πριν το ν.1337/83 ή από τα όρια των προϋφισταμένων του 1923 οικισμών του άρθρου 14 του Ν.Δ. 17.7.1923 ή σε κάθε περίπτωση σε ζώνη 500 μ. περιμετρικά των ορίων εγκεκριμένου οικισμού, τότε όλοι οι όροι ιδρύσεως «Πρατηρίου παροχής καυσίμων και ενέργειας» της παραγράφου 7 του άρθρου 114 του ν.4070/12 (Α΄ 86) είναι αυτοί που προβλέπονται από το Π.Δ. 1224/81, όπως εκάστοτε ισχύει, υπό τον απαράβατο όρο ότι το ιδρυόμενο «πρατήριο παροχής καυσίμων και ενέργειας» θα περιλαμβάνει απαραιτήτως δύο τουλάχιστον θέσεις επαναφόρτισης αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ με αριθμό 42863/438 «Καθορισμός των όρων, των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την εγκατάσταση συσκευών φόρτισης συσσωρευτών ηλεκτροκίνητων οχημάτων (σημεία επαναφόρτισης), στις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης οχημάτων, σε δημοσίως προσβάσιμα σημεία επαναφόρτισης κατά μήκος του αστικού, υπεραστικού και εθνικού οδικού δικτύου καθώς και σε χώρους στάθμευσης δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων» (Β΄ 2040/2019), όπως εκάστοτε ισχύει. Στην περίπτωση αυτή της δέσμευσης για τη δημιουργία των δύο τουλάχιστον σημείων επαναφόρτισης, επιτρέπεται η κάλυψη του πρατηρίου να υπερβαίνει κατά 80 μ2 την κατά περίπτωση, αναλόγως και της ύπαρξης άλλων κτισμάτων, επιτρεπόμενη κάλυψη.

    Αιτιολογική έκθεση

    Η υπόψη ρύθμιση αποσκοπεί στην επείγουσα κάλυψη της ανάγκης να δημιουργηθούν σημεία επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, χωρίς τα οποία η όποια προσπάθεια της Πολιτείας για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης θα πέσει στο κενό, αφού το οποιοδήποτε κίνητρο για αγορά ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου (επιδότηση, ελεύθερη κυκλοφορία στο δακτύλιο κ.ά.) θα εξουδετερώνεται από τον ουσιώδη παράγοντα που είναι το ευρύ δίκτυο σημείων επαναφόρτισης. Αναγνωρίζεται ότι τα πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας είναι από τις κύριες εγκαταστάσεις που μπορούν να συμμετάσχουν σε σημαντικό βαθμό στην υλοποίηση της στόχευσης της Πολιτείας. Επειδή όμως στα πρατήρια που βρίσκονται μέσα στο σχέδιο πόλεως ή σε εγκεκριμένους οικισμούς, οι μικρές διαστάσεις τους πολύ δύσκολα επιτρέπουν τη δημιουργία θέσεων επαναφόρτισης, ενώ παράλληλα είναι εύλογο ότι τα σημεία επαναφόρτισης θα πρέπει να είναι κοντά στον καταναλωτή, με την εισαγόμενη διάταξη παρέχεται η δυνατότητα, υπό τον απαράβατο δεσμευτικό όρο της δημιουργίας και δύο τουλάχιστον θέσεων επαναφόρτισης, να ιδρυθούν πρατήρια στη ζώνη των 500 μ. που εκτείνεται περιμετρικά του εκάστοτε σχεδίου πόλεως ή των ορίων των οικισμών εν γένει, με τους ευνοϊκότερους όρους που ιδρύονται τα πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας (δημοσίας χρήσεως) και στις εντός σχεδίων ή εντός ορίων οικισμών περιοχές. Εν προκειμένω με την εν λόγω διάταξη ωφελείται και ο ιδιώτης επενδυτής αλλά και η Πολιτεία βασίμως προσδοκά στην ουσιαστική ανάπτυξη και διεύρυνση του σχεδόν ανύπαρκτου σήμερα δικτύου των σημείων επαναφόρτισης και για τη δημιουργία του οποίου η βούληση της Πολιτείας είναι σαφής (ν.4439/16 – Κεφάλαιο Α και ΚΥΑ 42863/438 – ΦΕΚ Β΄ 2040/19). Προκειμένου δε να καταστεί πλέον ελκυστική και υλοποιήσιμη η επένδυση και επειδή στις εκτός σχεδίου περιοχές τα πρατήρια καυσίμων συμπαρασύρουν από πλευράς κάλυψης και άλλα κτίσματα στο ίδιο γήπεδο στο δυσμενέστερο ποσοστό κάλυψης 10% (άρθρο 1 του ΦΕΚ 270 Δ΄/85), λαμβάνεται πρόνοια, προκειμένου να ευνοηθεί η ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, να δοθεί μια πρόσθετη κάλυψη έως 80 μ2, που θα επιτρέπει και τη ενδεχόμενη δημιουργία χώρου αναψυχής (καφέ, σνακ μπαρ κ.ά.) του πελάτη, κατά το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την επαναφόρτιση του οχήματός του.

    Κείμενο ρύθμισης

    Στις Ιδιωτικά Κ.Τ.Ε.Ο. (ΙΚΤΕΟ) και σε όλες τις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης οχημάτων, που υπάγονται στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Τεχνικού Ελέγχου και Εγκαταστάσεων Εξυπηρέτησης Οχημάτων (Δ35) του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, σύμφωνα με το Π.Δ. 123/12.10/2017 (Α΄ 151) «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών», επιτρέπεται η μείωση της φύτευσης στο 1/8 της ελάχιστης απαιτητής των 2/3 του υποχρεωτικώς ακαλύπτου χώρου, υπό τον απαράβατο όρο της δημιουργίας δύο τουλάχιστον θέσεων επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ με αριθμό 42863/438 «Καθορισμός των όρων, των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την εγκατάσταση συσκευών φόρτισης συσσωρευτών ηλεκτροκίνητων οχημάτων (σημεία επαναφόρτισης), στις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης οχημάτων, σε δημοσίως προσβάσιμα σημεία επαναφόρτισης κατά μήκος του αστικού, υπεραστικού και εθνικού οδικού δικτύου καθώς και σε χώρους στάθμευσης δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων» (Β΄ 2040/2019).

    Αιτιολογική έκθεση

    Ο σαφής στόχος της παρούσας ρύθμισης είναι να ευνοήσει την ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό των σημείων επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Με δεδομένο ότι έως τώρα τα όποια αποτελέσματα ανάπτυξης δικτύου επαναφόρτισης είναι πενιχρά, η Πολιτεία θεσπίζει πρόσθετα πολεοδομικής φύσεως κίνητρα, όπως η αισθητή μείωση της επιφάνειας φύτευσης, με αντιστάθμισμα τη ρητή δέσμευση για τη δημιουργία σημείων επαναφόρτισης σε εγκαταστάσεις συναφείς με τα οχήματα, όπως είναι τα Ιδιωτικά ΚΤΕΟ, τα συνεργεία οχημάτων, τα πάσης μορφής πλυντήρια ή/και λιπαντήρια, οι σταθμοί αυτοκινήτων (ελαφρών ή βαρέων οχημάτων) και οι συναφείς εγκαταστάσεις που οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από τη Διεύθυνση Τεχνικού Ελέγχου και Εγκαταστάσεων Εξυπηρέτησης Οχημάτων ΔΤΕΕΕΟ (Δ35) του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

    Για τη ΔΙΕΝΝΗΣ ΑΤΕ
    Βαγγέλης Διέννης
    Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Ε.Μ.Π.– Αρ. Μητρ.ΤΕΕ:13.771
    Κίρκης 8 – 153 44 ΓΕΡΑΚΑΣ
    210 8104000 – 6973 666600
    diennis@diennis.gr
    http://www.diennis.gr

  • 25 Ιουνίου 2020, 02:41 | Αναστασία

    Καλημέρα σας,

    Θα ήθελα να σας προτείνω να εγκαταστήσετε σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων στα Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας μας, με αφετηρία εαν είναι εφικτό τα Δημόσια Νοσοκομεία του Ν. Αττικής. Σας ευχαριστώ.

  • 24 Ιουνίου 2020, 18:34 | Θάνος Τουρτούρας

    Έχει γεμίσει τελευταία η Ελλάδα με σταθμούς φόρτισης Η/Ο οι οποίοι τοποθετούνται είτε με έξοδα δήμων, είτε σε δημοτικούς χώρους με παραχώρηση, είτε βάση πιλοτικών προγραμμάτων, είτε με συγχρηματοδότηση από την Ελλάδα και την Ε.Ε., οι οποίοι σταθμοί απαιτούν συγκεκριμένη κάρτα για τη λειτουργία τους. Αυτό δημιουργεί πολλές δυσλειτουργίες:

    1. Δεν μπορει καποιος (κατά κανόνα τουρίστας) που ερχεται μεσα στην νυχτα να φορτισει.
    2. Βάζει τον επισκεπτη ισως σε μια πολυπλοκη διαδικασια (απαιτειται χρονος για την εκδοση της καρτας)
    3. Ακομη και αν δωθούν ακριβείς οδηγιες για το που θα παει καποιος να εκδόσει μια τετοια κάρτα, σιγουρα καποιοι θα δυσκολευτουν (βαση στατιστικής)
    4. Θα πρεπει ο επισκεπτης να προβλέψει απο προηγουμενη μερα το πως θα βγαλει την κάρτα και ίσως προτίμησει να κάνει στάση σε αλλη πόλη που εχει πιο απλοποιημενο τρόπο να φορτίσει.
    5. Στην περίπτωση που το δίκτυο back office του σταθμού δεν είναι διαθέσιμο, ο σταθμός καθίσταται εντελώς άχρηστος
    6. Υπάρχουν περιπτώσεις ευρωπαϊκών προγραμμάτων (βλέπε green e-motion με τους 8 σταθμούς φόρτισης στην Κοζάνη [https://youtu.be/vmXws5cIOdM]), που μετά τη λήξη του προγράμματος οι σταθμοί καταντούν «τοτέμ».

    Για τους παραπάνω και όχι μόνο λόγους, όλοι οι δημόσιοι σταθμοί που τοποθετούνται από δήμους ή δημοσίου δικαίου φορείς, θα πρέπει να είναι auto-start και να μην απαιτούν κάποια συγκεκριμένη κάρτα για τη λειτουργία τους. Το «προσωρινά μόνο για χρήση οχημάτων του δήμου» είναι μια απαράδεκτη προςέγγιση. Το ίδιο θα πρέπει να προβλεφθεί και στην περίπτωση που κάποιος σταθμός ενός φορέα φόρτισης είναι εκτός δικτύου (offline), ή έχει κάποιο άλλο πρόβλημα.

    Κάποιοι δικαιολογούν την χρήση κάρτας προκειμένου να υπάρχει «έλεγχος» και «καταγραφή» του ποιος φορτίζει. Δεδομένου πως ο σταθμός φόρτισης δεν είναι ένας απλός ρευματολήπτης, και τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό μόνο το όχημα με το οποίο θα «μιλήσει» μέσω πολύ συγκεκριμένης διαδικασίας που προβλέπεται από τα σχετικά πρωτόκολλα, η άνωθεν δικαιολογία απλά δεν στέκει. Σε κάθε auto-start σταθμό υπάρχει ακριβώς το ίδιο επίπεδο ελέγχου και ασφαλείας που υπάρχει και σε έναν σταθμό ενεργοποίησης με κάρτα.